Projekt rezolucji - B8-1282/2016Projekt rezolucji
B8-1282/2016

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie stosunków UE–Turcja

22.11.2016 - (2016/2993(RSP))

złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu

Cristian Dan Preda, Renate Sommer, Elmar Brok w imieniu grupy PPE

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-1276/2016

Procedura : 2016/2993(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B8-1282/2016
Teksty złożone :
B8-1282/2016
Debaty :
Teksty przyjęte :

B8-1282/2016

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie stosunków UE–Turcja

(2016/2993(RSP))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Turcji, w szczególności rezolucję z dnia 27 października 2016 r. w sprawie sytuacji dziennikarzy w Turcji[1],

–  uwzględniając ramy negocjacyjne przyjęte dla Turcji w dniu 3 października 2005 r.,

–  uwzględniając sprawozdanie za 2016 r. w sprawie Turcji z dnia 9 listopada 2016 r. (SWD(2016)0366),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 231/2014 z dnia 11 marca 2014 r. ustanawiające Instrument Pomocy Przedakcesyjnej (IPA II)[2],

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że Unia Europejska i Parlament Europejski zdecydowanie potępiły nieudany wojskowy zamach stanu w Turcji i uznały, że władze tureckie są odpowiedzialne za postawienie przed sądem osób odpowiedzialnych za ten zamach oraz osób w niego zaangażowanych;

B.  mając na uwadze, że środki represji, jakie władze tureckie stosują wobec partii opozycyjnych, w tym aresztowanie liderów opozycji oraz członków Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji, dziennikarzy oraz innych osób jest nieuzasadnione i niezgodne z tureckim prawem krajowym, stanowi naruszenie zobowiązań państwa członkowskiego Rady Europy oraz strony Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych;

C.  mając na uwadze, że prezydent Erdogan i rząd Turcji wielokrotnie wydawali oświadczenia na temat przywrócenia kary śmierci;

D.  mając na uwadze, że istnieją poważne obawy co do warunków, w jakich przebywają osoby zatrzymane i aresztowane po zamachu stanu, a także ogromną skalę dymisji urzędników państwowych, jak również poważne ograniczenia wolności słowa i ograniczenia nakładane na prasę i media w Turcji;

E.  mając na uwadze, że ust. 5 ram negocjacyjnych stanowi, że w przypadku poważnego i stałego naruszania w Turcji zasad wolności, demokracji, poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności oraz praworządności, na których opiera się Unia Europejska, Komisja, z własnej inicjatywy lub na wniosek jednej trzeciej państw członkowskich, zaleci zawieszenie negocjacji i zaproponuje warunki ich ewentualnego wznowienia;

1.  zdecydowanie potępia nieproporcjonalnie surowe środki represji wprowadzane w Turcji od czasu nieudanego wojskowego zamachu stanu w lipcu 2016 r., który Parlament również potępił; wzywa Komisję i państwa członkowskie do zainicjowania tymczasowego zawieszenia negocjacji z Turcją, w każdym razie na obecnych warunkach;

2.  zwraca uwagę, że dla Turcji ważne jest zacieśnienie unii celnej; podkreśla, że zawieszenie prac nad zacieśnieniem unii celnej ma poważne konsekwencje gospodarcze dla tego kraju;

3.  podkreśla, że przywrócenie kary śmierci skutkowałoby zakończeniem negocjacji;

4.  odnotowuje trudną sytuację w zakresie bezpieczeństwa w Turcji, której stabilność zagrożona jest przez czynniki wewnętrzne i zewnętrzne, lecz przypomina, że nie może to uzasadniać motywowanych względami politycznymi aresztowań niewinnych osób, w tym zatrzymywania obcokrajowców;

5.  zauważa, że Turcja dotychczas nie wypełniła 7 z 72 kryteriów planu działania dotyczącego liberalizacji systemu wizowego, przy czym niektóre z nich są szczególnie istotne;

6.  wzywa Komisję do określenia, biorąc pod uwagę kryteria kopenhaskie oraz zobowiązania Turcji jako członka Rady Europy, jasnych wytycznych dotyczących wznowienia negocjacji;

7.  zwraca się do Komisji o rozważenie możliwości tymczasowego zawieszenia finansowania udzielanego w ramach Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej (IPA II); podkreśla, że część środków finansowych Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej mogłaby zostać przeznaczona na zwiększenie wsparcia dla uchodźców i migrantów w Turcji;

8.  zachęca Komisję, Radę Europy i Komisję Wenecką, aby udzieliły władzom tureckim dodatkowej pomocy sądowej w celu zagwarantowania rzetelnych procesów sądowych oraz odpowiednich i bezpiecznych warunków przetrzymywania osób aresztowanych i oskarżonych o udział w próbie wojskowego zamachu stanu w dniu 15 lipca 2016 r.;

9.  podkreśla strategiczne znaczenie stosunków między UE a Turcją dla obu stron; zauważa, że wiceprzewodnicząca Komisji / wysoka przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa powiedziała w dniu 14 listopada 2016 r., że ministrowie spraw zagranicznych uzgodnili, aby przede wszystkim nadal utrzymywać zdecydowane i jednolite stanowisko wszystkich 28 państw członkowskich;

10.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji Europejskiej / wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Komisji, Radzie, państwom członkowskim oraz rządowi i parlamentowi Turcji.