PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji we Włoszech po trzęsieniach ziemi
23.11.2016 - (2016/2988(RSP))
zgodnie z art. 128 ust. 5 Regulaminu
Lambert van Nistelrooij, Salvatore Cicu, Antonio Tajani, Elisabetta Gardini, Ramón Luis Valcárcel Siso, Lorenzo Cesa, Lara Comi, Marian-Jean Marinescu, Alessandra Mussolini w imieniu grupy PPE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-1285/2016
B8-1285/2016
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji we Włoszech po trzęsieniach ziemi
Parlament Europejski,
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 661/2014 z dnia 15 maja 2014 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 2012/2002 ustanawiające Fundusz Solidarności Unii Europejskiej,
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006[1],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 8 października 2009 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Funduszu Solidarności Unii Europejskiej: Włochy, trzęsienie ziemi w Abruzji (COM(2009)0445 – C7-0122/2009 – 2009/2083(BUD))[2],
– uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 2016/369 z dnia 15 marca 2016 r. w sprawie udzielania wsparcia w sytuacjach nadzwyczajnych na terenie Unii[3],
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 375/2014 z dnia 3 kwietnia 2014 r. ustanawiającego Europejski Ochotniczy Korpus Pomocy Humanitarnej („inicjatywa »Wolontariusze pomocy UE«”)[4],
– uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) 1257/96 z dnia 20 czerwca 1996 r. dotyczące pomocy humanitarnej[5],
– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 11 kwietnia 2011 r. w sprawie dalszego opracowywania oceny ryzyka na potrzeby zarządzania katastrofami w Unii Europejskiej,
– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 28 listopada 2008 r. zawierające apel o wzmocnienie zdolności w zakresie ochrony ludności dzięki europejskiemu systemowi wzajemnej pomocy wykorzystującemu podejście oparte na modułach ochrony ludności,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 czerwca 2008 r. w sprawie zwiększenia zdolności Unii do reagowania w przypadku katastrof[6],
– uwzględniając pytania do Komisji w sprawie sytuacji we Włoszech po trzęsieniach ziemi (O-000139/2016 – B8-1812/2016, O-000140/2016 – B8-1813/2016 i O-000141/2016 – B8-1814/2016),
– uwzględniając art. 128 ust. 5 i art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że po trzęsieniu ziemi o niszczycielskiej sile, które miało miejsce w środkowej części Włoch w dniu 24 sierpnia 2016 r., trzy inne silne trzęsienia w postaci fali gwałtownych wstrząsów uderzyły w regiony położone w środkowych Włoszech z siłą 5,5 i 6,1 w dniu 26 października oraz z siłą 6,5 w dniu 30 października;
B. mając na uwadze, że trzęsienia i wstrząsy następcze nadal nawiedzały środkowe Włochy w ostatnich miesiącach; mając na uwadze, że wstrząs, który uderzył we Włochy w dniu 30 października, był najsilniejszym trzęsieniem ziemi, jakie dotknęło ten kraj od 1980 r.;
C. mając na uwadze doniesienia, zgodnie z którymi wskutek ostatnich trzęsień 400 osób zostało rannych, a śmierć poniosło 290 osób;
D. mając na uwadze, że te niszczycielskie trzęsienia ziemi mogą spowodować tzw. efekt domina i doprowadzić do przesiedlenia 100 000 mieszkańców;
E. mając na uwadze, że te niedawne trzęsienia zniszczyły miasta, poważnie uszkodziły infrastrukturę o znaczeniu lokalnym i regionalnym, spustoszyły miejsca związane z dziedzictwem historycznym i kulturowym, a także zaszkodziły działalności gospodarczej, zwłaszcza w przypadku małych i średnich przedsiębiorstw, a także spowodowały straty w rolnictwie oraz w branży turystycznej i gastronomicznej;
F. mając na uwadze, że dotknięte obszary ucierpiały w wyniku deformacji obejmującej powierzchnię o wielkości ok. 130 km kw., przy czym maksymalne przesunięcie wynosi co najmniej 70 cm;
G. mając na uwadze, że zrównoważona odbudowa wymaga właściwej koordynacji w celu likwidacji strat gospodarczych i społecznych;
1. wyraża najgłębszą solidarność i przekazuje wyrazy współczucia wszystkim osobom dotkniętym trzęsieniem ziemi oraz ich rodzinom, a także włoskim władzom krajowym, regionalnym i lokalnym zaangażowanym w działania pomocowe po katastrofie;
2. docenia niesłabnące starania jednostek ratunkowych, służb ochrony ludności, wolontariuszy, organizacji społeczeństwa obywatelskiego, a także władz lokalnych, regionalnych i krajowych na rzecz ratowania życia i powstrzymania szkód na zdewastowanych terenach;
3. podkreśla poważne skutki gospodarcze następujących po sobie trzęsień ziemi oraz zniszczenia powstałe w ich następstwie;
4. zauważa solidarność ze strony innych państw członkowskich, regionów europejskich i podmiotów międzynarodowych wyrażoną w formie wzajemnej pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych;
5. podkreśla problemy związane z systemami przewidywania trzęsień ziemi i wysokiej aktywności sejsmicznej w Europie Południowo-Wschodniej; z niepokojem stwierdza, że w ciągu ostatnich 15 lat wskutek niszczycielskich trzęsień ziemi nawiedzających Europę tysiące ludzi zginęło, a setki tysięcy osób zostało pozbawionych dachu nad głową;
6. wyraża zaniepokojenie dużą liczbą osób przesiedlonych, narażonych na trudne warunki pogodowe zbliżającego się sezonu zimowego; wzywa w związku z tym Komisję do wskazania wszystkich możliwości zapewnienia pomocy włoskim władzom, by zagwarantować godziwe warunki życia ludziom pozbawionym dachu nad głową;
7. podkreśla znaczenie unijnego mechanizmu ochrony ludności dla zacieśniania współpracy między krajowymi organami ochrony ludności w całej Europie w razie niekorzystnej sytuacji oraz minimalizowania skutków zdarzeń nadzwyczajnych; wzywa Komisję i państwa członkowskie do dalszego uproszczenia procedur uruchamiania tego mechanizmu, aby udostępniać go szybko i skutecznie w bezpośrednim następstwie katastrofy;
8. wzywa Komisję do podjęcia wszelkich niezbędnych środków umożliwiających bezzwłoczne rozpatrywanie wniosków o udzielenie pomocy w ramach Funduszu Solidarności Unii Europejskiej (FSUE), by zapewnić jego szybkie uruchamianie; podkreśla w tym kontekście, jak ważne jest możliwie najszybsze udostępnianie płatności zaliczkowych organom krajowym, tak by mogły one reagować na pilne potrzeby i wymagania danej sytuacji;
9. zauważa w tym kontekście, że częściowe uwzględnienie w budżecie rocznego przydziału środków finansowych na FSUE, przewidziane w proponowanym „rozporządzeniu zbiorczym” mogłoby pomóc przyspieszyć w przyszłości uruchamianie procedury w celu wcześniejszego i skuteczniejszego reagowania na potrzeby osób dotkniętych klęską; ponadto zwraca się do Komisji, aby w kontekście ewentualnych przyszłych reform przeanalizowała możliwości zwiększenia progów płatności zaliczkowych oraz skrócenia terminów rozpatrywania wniosków;
10. podkreśla znaczenie tworzenia synergii pomiędzy wszystkimi dostępnymi instrumentami, w tym europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi (EFSI), w celu zapewnienia skutecznego wykorzystywania zasobów do działań związanych z odbudową i wszystkich innych niezbędnych interwencji, w pełnej współpracy z włoskimi władzami krajowymi i regionalnymi; wzywa Komisję, aby była gotowa do przyjęcia zmian do programów i programów operacyjnych w tym celu, w miarę możliwości jak najszybciej po przedłożeniu wniosku o zmianę przez państwo członkowskie; podkreśla również możliwość wykorzystywania Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) w celu wspierania obszarów wiejskich i utrzymania działalności rolniczej na obszarach, które zostały dotknięte trzęsieniem ziemi;
11. ponadto podkreśla znaczenie optymalizacji wykorzystania istniejących funduszy UE na inwestycje na rzecz zapobiegania klęskom żywiołowym oraz znaczenie zapewniania w perspektywie długoterminowej konsolidacji i zrównoważonego rozwoju projektów odbudowy i przypomina o potrzebie uproszczenia procedur administracyjnych w zakresie koordynacji funduszy; podkreśla, że państwa członkowskie po otrzymaniu pomocy w ramach FSUE powinny zwiększyć wysiłki na rzecz opracowania odpowiednich strategii zarządzania zagrożeniami i wzmocnienia swoich mechanizmów zapobiegania klęskom;
12. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządowi Włoch oraz władzom regionalnym i lokalnym na obszarach dotkniętych klęską.