Projekt rezolucji - B8-1288/2016Projekt rezolucji
B8-1288/2016

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji we Włoszech po trzęsieniach ziemi

23.11.2016 - (2016/2988(RSP))

złożony w następstwie pytań wymagających odpowiedzi ustnej B8-1812/2016 i B8-1814/2016
złożony zgodnie z art. 128 ust. 5 Regulaminu

Mercedes Bresso, Simona Bonafè, Andrea Cozzolino, Silvia Costa, Nicola Danti, Elena Gentile, Michela Giuffrida, Roberto Gualtieri, Gianni Pittella, Enrico Gasbarra, Tonino Picula, Patrizia Toia, Jens Nilsson, David-Maria Sassoli, Louis-Joseph Manscour, Paolo De Castro, Derek Vaughan, Peter Simon, Victor Boştinaru, Demetris Papadakis, Iratxe García Pérez, Viorica Dăncilă, Damiano Zoffoli w imieniu grupy S&D

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-1285/2016

Procedura : 2016/2988(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B8-1288/2016
Teksty złożone :
B8-1288/2016
Teksty przyjęte :

B8-1288/2016

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji we Włoszech po trzęsieniach ziemi

(2016/2988(RSP))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2016/369 z dnia 15 marca 2016 r. w sprawie udzielania wsparcia w sytuacjach nadzwyczajnych na terenie Unii[1],

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 375/2014 z dnia 3 kwietnia 2014 r. ustanawiające Europejski Ochotniczy Korpus Pomocy Humanitarnej („inicjatywa »Wolontariusze pomocy UE«”)[2],

–  uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1257/96 z dnia 20 czerwca 1996 r. dotyczące pomocy humanitarnej[3],

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 11 kwietnia 2011 r. w sprawie dalszego opracowywania oceny ryzyka na potrzeby zarządzania katastrofami w Unii Europejskiej,

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 28 listopada 2008 r. zawierające apel o wzmocnienie zdolności w zakresie ochrony ludności dzięki europejskiemu systemowi wzajemnej pomocy wykorzystującemu podejście oparte na modułach ochrony ludności (16474/08),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 czerwca 2008 r. w sprawie zwiększenia zdolności Unii do reagowania w przypadku katastrof[4],

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie Funduszu Solidarności Unii Europejskiej – wdrożenia i stosowania[5],

–  uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 28 listopada 2013 r. w sprawie Funduszu Solidarności Unii Europejskiej[6],

–  uwzględniając pytania do Komisji w sprawie sytuacji we Włoszech po trzęsieniach ziemi (O-000139/2016 – B8-1812/2016, O-000140/2016 – B8-1813/2016 i O-000141/2016 – B8-1814/2016),

–  uwzględniając art. 128 ust. 5 i art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że po trzęsieniu ziemi o niszczycielskiej sile, które miało miejsce w środkowej części Włoch w dniu 24 sierpnia 2016 r., trzy inne silne trzęsienia w postaci fali gwałtownych wstrząsów uderzyły w regiony położone w środkowych Włoszech z siłą 5,5 i 6,1 w dniu 26 października oraz z siłą 6,5 w dniu 30 października;

B.  mając na uwadze, że trzęsienia i wstrząsy następcze nadal nawiedzały środkowe Włochy w ostatnich miesiącach; mając na uwadze, że wstrząs, który uderzył we Włochy w dniu 30 października, był najsilniejszym trzęsieniem ziemi, jakie dotknęło ten kraj od 1980 r.;

C.  mając na uwadze, że w wyniku niedawnych wstrząsów ponad 400 osób zostało rannych, a 290 zmarło;

D.  mając na uwadze, że niszczycielskie trzęsienia ziemi mogą kumulować się w „efekt domina” i doprowadzić do przesiedlenia 100 000 tys. mieszkańców;

E.  mając na uwadze, że te niedawne trzęsienia zniszczyły miasta, poważnie uszkodziły infrastrukturę o znaczeniu lokalnym i regionalnym, spustoszyły miejsca związane z dziedzictwem historycznym i kulturowym, a także zaszkodziły działalności gospodarczej, zwłaszcza w przypadku małych i średnich przedsiębiorstw, a także spowodowały straty w rolnictwie oraz w branży turystycznej i gastronomicznej;

F.  mając na uwadze, że dotknięte obszary ucierpiały w wyniku deformacji obejmującej powierzchnię o wielkości ok. 130 km kw., przy czym maksymalne przesunięcie wynosi co najmniej 70 cm;

G.  mając na uwadze, że zrównoważona odbudowa wymaga właściwej koordynacji w celu likwidacji strat gospodarczych i społecznych;

1.  wyraża głębokie współczucie i solidarność ze wszystkimi osobami i rodzinami na obszarach dotkniętych trzęsieniem ziemi oraz z włoskimi władzami krajowymi, regionalnymi i lokalnymi zaangażowanymi w działania pomocowe po katastrofie;

2.  docenia niesłabnący wysiłek jednostek ratunkowych, służby ochrony ludności, wolontariuszy, organizacji społeczeństwa obywatelskiego i władz lokalnych, regionalnych i krajowych na zniszczonych terenach w celu ratowania życia, powstrzymania szkód oraz zagwarantowania wspólnych podstawowych działań w celu utrzymania godnego standardu życia;

3.  podkreśla poważne skutki gospodarcze następujących po sobie trzęsień ziemi oraz zniszczenia powstałe w ich następstwie;

4.  podkreśla powagę sytuacji w terenie, która wywiera znaczną presję finansową na włoskie władze krajowe, regionalne i lokalne;

5.  przyjmuje z zadowoleniem większy poziom elastyczności przy obliczaniu deficytu budżetowego na wydatki związane z trzęsieniami ziemi, który został przyznany Włochom zgodnie z Traktatami, w celu sprawnego i szybkiego sprostania problemom związanym z obecną nadzwyczajną sytuacją oraz przeprowadzenia dalszych działań niezbędnych dla zabezpieczenia dotkniętych obszarów;

6.  z zadowoleniem przyjmuje solidarność wyrażoną przez instytucje UE, inne państwa członkowskie, regiony europejskie i podmioty międzynarodowe, o czym świadczą wzajemna pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych;

7.  podkreśla problemy związane z systemami przewidywania trzęsień ziemi i wysokiej aktywności sejsmicznej w Europie Południowo-Wschodniej; z niepokojem stwierdza, że w ciągu ostatnich 15 lat w związku z niszczycielskimi trzęsieniami ziemi w Europie tysiące ludzi zginęło, a setki tysięcy osób zostało pozbawionych dachu nad głową;

8.  wyraża zaniepokojenie dużą liczbą osób przesiedlonych, narażonych na trudne warunki pogodowe zbliżającego się sezonu zimowego;

9.  podkreśla znaczenie unijnego mechanizmu ochrony ludności w sprzyjaniu współpracy między krajowymi organami ochrony ludności w całej Europie w razie niekorzystnej sytuacji oraz w minimalizowaniu skutków zdarzeń nadzwyczajnych; wzywa Komisję i państwa członkowskie do dalszego uproszczenia procedur dotyczących uruchomienia mechanizmu, aby udostępniać go szybko i skutecznie w bezpośrednim następstwie katastrofy;

10.  uważa, że częściowe uwzględnienie w budżecie rocznego przydziału środków finansowych z Funduszu Solidarności Unii Europejskiej przewidzianych w proponowanym „rozporządzeniu zbiorczym” mogłoby przyczynić się w przyszłości do przyspieszenia uruchomienia procedury w celu dostarczenia wcześniejszej i bardziej skutecznej pomocy obywatelom dotkniętym katastrofą; ponadto, w kontekście ewentualnych przyszłych reform, zwraca się do Komisji o przeanalizowanie możliwości zwiększenia progów płatności zaliczkowych oraz skrócenia terminów rozpatrywania wniosków;

11.  podkreśla znaczenie tworzenia synergii pomiędzy wszystkimi dostępnymi instrumentami, w tym europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi (EFSI) oraz zapewnienia, że zasoby są skutecznie wykorzystywane do działań związanych z odbudową i wszystkich innych niezbędnych działań, w pełnej współpracy z włoskimi władzami krajowymi i regionalnymi; wzywa Komisję, aby była gotowa do przyjęcia zmian do programów i programów operacyjnych w tym celu, w miarę możliwości jak najszybciej po przedłożeniu wniosku o zmianę przez państwo członkowskie; podkreśla również możliwość wykorzystywania Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) w celu wspierania obszarów wiejskich i utrzymania działalności rolniczej na obszarach, które zostały dotknięte trzęsieniem ziemi;

12.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządowi Włoch oraz władzom regionalnym i lokalnym na obszarach dotkniętych klęską.