Projekt rezolucji - B8-1304/2016Projekt rezolucji
B8-1304/2016

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie zasięgnięcia opinii Trybunału Sprawiedliwości na temat zgodności z traktatami proponowanej umowy między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską w sprawie ochrony informacji osobowych powiązanych z zapobieganiem przestępstwom, prowadzeniem postępowań w ich sprawie, wykrywaniem ich i ściganiem

24.11.2016 - (2016/3004(RSP))

złożony zgodnie z art. 108 ust. 6 Regulaminu

Cornelia Ernst, Marina Albiol Guzmán, Kateřina Konečná, Stelios Kouloglou w imieniu grupy GUE/NGL

Procedura : 2016/3004(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B8-1304/2016
Teksty złożone :
B8-1304/2016
Debaty :
Teksty przyjęte :

B8-1304/2016

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie zasięgnięcia opinii Trybunału Sprawiedliwości na temat zgodności z traktatami proponowanej umowy między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską w sprawie ochrony informacji osobowych powiązanych z zapobieganiem przestępstwom, prowadzeniem postępowań w ich sprawie, wykrywaniem ich i ściganiem

(2016/3004(RSP))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie zawarcia w imieniu Unii umowy między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską w sprawie ochrony informacji osobowych powiązanych z zapobieganiem przestępstwom, prowadzeniem postępowań w ich sprawie, wykrywaniem ich i ściganiem,

–  uwzględniając art. 218 ust. 11 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

–  uwzględniając swoją opinię prawną z dnia 14 stycznia 2016 r.,

–  uwzględniając opinię nr 1/2016 Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (EIOD) z dnia 12 lutego 2016 r. dotyczącą porozumienia między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską w sprawie ochrony danych osobowych powiązanych z zapobieganiem przestępstwom, prowadzeniem postępowań w ich sprawie, wykrywaniem ich i ściganiem[1],

–  uwzględniając oświadczenie grupy roboczej art. 29 sprawie umowy parasolowej między UE a USA z października 2016 r.[2],

–  uwzględniając art. 16 TFUE oraz art. 7 i 8 oraz art. 52 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej,

–  uwzględniając wyrok Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Schrems przeciwko komisarzowi ds. ochrony danych z dnia 6 października 2015 r., który unieważnił decyzję w sprawie bezpiecznego transferu danych osobowych („bezpieczna przystań”)[3],

–  uwzględniając opinię rzecznika generalnego Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie umowy między UE a Kanadą dotyczącej danych dotyczących przelotu pasażera (PNR) z dnia 8 września 2016 r.[4],

–  uwzględniając wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Komisja przeciwko Republice Federalnej Niemiec z dnia 9 marca 2010 r[5].,

–  uwzględniając art. 108 ust. 6 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że w dniu 3 grudnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję upoważniającą Komisję do podjęcia negocjacji w sprawie umowy między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o ochronie danych osobowych przekazywanych i przetwarzanych na potrzeby zapobiegania przestępstwom, prowadzenia postępowań w ich sprawie, wykrywania ich i ścigania, łącznie z terroryzmem, w ramach współpracy policyjnej i współpracy między wymiarami sprawiedliwości w sprawach karnych (zwanej dalej „umową parasolową”);

B.  mając na uwadze, że umowa została parafowana w dniu 8 września 2015 r.;

C.  mając na uwadze, że EIOD i grupa robocza art. 29 poruszyły kwestie dotyczące zgodności umowy parasolowej z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej oraz wtórnym prawodawstwem UE dotyczącym ochrony danych, zwłaszcza w odniesieniu do prawa do dochodzenia roszczeń na drodze sądowej, dostępu do organów ścigania, ograniczenia prawa dostępu podmiotu danych do informacji i okresów zatrzymywania danych;

D.  mając na uwadze, że zdaniem EIOD istnieją obawy, że organy nadzorujące ochronę danych w USA nie spełniają wymogów Trybunału Sprawiedliwości w taki sposób, aby można je było uznać za w pełni niezależne i skuteczne organy interwencyjne, ponieważ istnieją wątpliwości co do tego, czy organy te będą mogły blokować przekazywanie danych osobowych, jeżeli nie są one zgodne z unijnymi przepisami w dziedzinie ochrony danych;

E.  mając na uwadze, że amerykańska ustawa o sądowych środkach odwoławczych (Judicial Redress Act) nie unieważnia istniejących odstępstw od praw podmiotu danych (takich jak dane PRN), jakie mogą przewidzieć pewne systemy rejestracji danych w USA na mocy amerykańskiej ustawy o ochronie prywatności (Privacy Act), jak w przypadku danych PRN;

F.  mając na uwadze, że Wydział Prawny Parlamentu podkreślił, że umowa parasolowa między UE a USA (w szczególności jej art. 5 ust. 3) będzie służyła jako forma decyzji określającej odpowiedni poziom ochrony, co „de iure” stworzy prawne domniemanie, że USA spełniają normy ochrony danych UE, i w związku z tym będzie potencjalnie naruszała rzeczywistą zgodność z unijnymi przepisami dotyczącymi ochrony danych;

1.  uważa, że brak jest jasności prawa co do tego, czy projekt umowy jest zgodny z postanowieniami traktatów (art. 16 TFUE) i Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej (art. 7, 8 i 52 ust. 1 jeśli chodzi o prawo jednostki do ochrony danych osobowych i art. 47 w odniesieniu do dostępności skutecznego środka odwoławczego);

2.  postanawia zwrócić się do Trybunału Sprawiedliwości o opinię w sprawie zgodności planowanej umowy z traktatami;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do podjęcia niezbędnych działań w celu uzyskania opinii Trybunału Sprawiedliwości i do przekazania niniejszej rezolucji tytułem informacji Radzie i Komisji .