PROJEKT REZOLUCJI w sprawie rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) .../... z dnia 1 grudnia 2016 r. uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących stosowania limitów pozycji dla towarowych instrumentów pochodnych (C(2016)4362)
8.2.2017 - (2016/3017(DEA))
Fabio De Masi, Rina Ronja Kari, Marisa Matias, Paloma López Bermejo, Merja Kyllönen, Sabine Lösing, Tania González Peñas, Miguel Urbán Crespo, Lola Sánchez Caldentey, Xabier Benito Ziluaga, Estefanía Torres Martínez w imieniu grupy GUE/NGL
B8-0147/2017
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) .../... z dnia 1 grudnia 2016 r. uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących stosowania limitów pozycji dla towarowych instrumentów pochodnych (C(2016)4362)
(2016/3017(DEA))
Parlament Europejski,
– uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) .../... z dnia 1 grudnia 2016 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących stosowania limitów pozycji dla towarowych instrumentów pochodnych (C(2016)4362),
– uwzględniając art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającą dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE, w szczególności jej art. 57 ust. 3 i 12[1],
– uwzględniając art. 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE[2],
– uwzględniając projekt regulacyjnego standardu technicznego Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) z dnia 28 września 2015 r.,
– uwzględniając pismo z dnia 27 listopada 2015 r. wysłane przez sprawozdawcę i przewodniczącego Komisji Gospodarczej i Monetarnej do komisarza Hilla,
– uwzględniając art. 105 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że deregulacja rynków finansowych przed kryzysem finansowym w latach 2007–2008 w znacznej mierze przyczyniła się do spekulacji wszystkimi typami instrumentów finansowych, w tym towarowymi instrumentami pochodnymi;
B. mając na uwadze, że występuje jasne powiązanie między finansjalizacją rynków towarowych a cenami towarów, w szczególności środków spożywczych; mając na uwadze, że działania uczestników rynku finansowego wykazują tendencję do odwodzenia cen towarów od poziomów uzasadnionych przez podstawowe czynniki rynkowe, co ma negatywny wpływ zarówno na producentów, jak i konsumentów, zwłaszcza najbiedniejszych;
C. mając na uwadze, że dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (MiFID II) wprowadza nowy zharmonizowany system limitów pozycji dla kontraktów pochodnych w odniesieniu do towarów w celu ograniczenia nadmiernych spekulacji towarowymi instrumentami pochodnymi;
D. mając na uwadze, że art. 57 dyrektywy 2014/65/UE wymaga zapewnienia przez państwa członkowskie, aby właściwe organy ustanowiły i stosowały limity pozycji dotyczące wielkości pozycji netto, które dana osoba może posiadać każdorazowo w towarowych instrumentach pochodnych znajdujących się w systemach obrotu i będących przedmiotem ekonomicznie równoważnych kontraktów będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w celu zapobiegania nadużyciom na rynku oraz wspierania prawidłowej wyceny i warunków rozliczania instrumentów, w tym zapobiegania pozycjom powodującym zakłócenia na rynku;
E. mając na uwadze, że art. 57 ust. 3 dyrektywy 2014/65/UE upoważnia Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) do opracowywania projektów regulacyjnych standardów technicznych i uprawnia Komisję do przyjmowania takich standardów w celu określenia metodologii obliczania, którą właściwe organy mają stosować przy określaniu limitów pozycji miesięcznych cen kasowych i innych miesięcznych limitów pozycji dotyczących towarowych instrumentów pochodnych rozliczanych fizycznie i w środkach pieniężnych, w oparciu o właściwości danego instrumentu pochodnego;
F. mając na uwadze, że ESMA wydała właściwy regulacyjny standard techniczny w dniu 28 września 2015 r. („regulacyjny standard techniczny 21”);
G. mając na uwadze, że celem tego regulacyjnego standardu technicznego jest zapewnienie właściwym organom krajowym metodologii obliczania limitów pozycji w celu ustanowienia zharmonizowanego systemu limitów pozycji dla instrumentów pochodnych znajdujących się w systemach obrotu i będących przedmiotem ekonomicznie równoważnych kontraktów będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;
H. mając na uwadze, że zespół negocjacyjny ds. MiFID II Parlamentu Europejskiego wyraził poważne obawy dotyczące wniosku ESMA zarówno na piśmie, jak i publicznie w Komisji Gospodarczej i Monetarnej (ECON);
I. mając na uwadze, że w odpowiedzi na niektóre zarzuty w dniu 1 grudnia 2016 r. Komisja przyjęła projekt regulacyjnego standardu technicznego proponowanego przez ESMA w dniu 28 września 2015 r. ze zmianami;
J. mając na uwadze, że art. 57 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE stanowi, iż ESMA powinna uwzględniać zmienność odpowiednich rynków, w tym zamiennych instrumentów pochodnych oraz rynków bazowych instrumentów towarowych podczas opracowywania regulacyjnego standardu technicznego;
K. mając na uwadze, że po przyjęciu przez Komisję regulacyjnego standardu technicznego właściwe organy nadal nie są zobowiązane do uwzględniania zmienności w celu ograniczenia limitów, ale muszą ją stosować tylko w przypadku występowania „nadmiernej zmienności”; mając na uwadze, że nie jest dostępna jasna definicja „nadmiernej zmienności”;
L. mając na uwadze, że wartość odniesienia dla limitów pozycji została ograniczona przez Komisję w porównaniu z wcześniejszym wnioskiem ESMA, ale tylko w odniesieniu do bardzo niewielkiej liczby kontraktów dotyczących żywności i wyłącznie dla końcowego miesiąca (wygaśnięcia);
M. mając na uwadze, że właściwy organ krajowy nadal może według własnego uznania regulować wartości bazowe w przedziale od 2,5 % do 35 %; mając na uwadze, że nie wprowadzono przepisów dotyczących etapu „pozostałych miesięcy” kontraktów pochodnych;
N. mając na uwadze, że limity pozycji dla miesięcy innych niż miesiąc wygaśnięcia są nadal oparte na otwartych pozycjach, a nie ilości, która podlega dostarczeniu, czego domagał się Parlament Europejski w celu zapewnienia lepszego dostosowania cen rynkowych do gospodarczych towarów bazowych;
O. mając na uwadze, że w odniesieniu do najbardziej wrażliwych i wysoce płynnych kontraktów dotyczących żywności wartość bazowa na poziomie 20 % nie spełnia celu ustanowionego w dyrektywie 2014/65/UE, jakim jest zapobieganie nadużyciom na rynku oraz wspieranie prawidłowej wyceny i warunków rozliczania;
P. mając na uwadze, że wyżej wspomniane kwestie sugerują, iż właściwe organy dysponują znaczną swobodą uznania, co może zagrażać całemu systemowi limitów pozycji uzgodnionemu na poziomie 1 MiFID II;
1. wyraża sprzeciw wobec rozporządzenia delegowanego Komisji;
2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji i do powiadomienia jej, że rozporządzenie delegowane nie może wejść w życie;
3. wzywa Komisję do przedstawienia nowego aktu delegowanego uwzględniającego wyżej wspomniane obawy, a w szczególności następujące zalecenia:
a) obniżenie „wartości odniesienia” dla limitów pozycji dla najbardziej wrażliwych i wysoce płynnych kontraktów dotyczących żywności do maksymalnie 15 %;
b) poszerzenie zakresu kontraktów objętych zmniejszonymi limitami na co najmniej wszystkie towary wywierające pośredni wpływ na ceny żywności do spożycia przez ludzi;
c) ponowne zdefiniowanie zmienności, tak aby stała się obowiązkowym parametrem w metodologii ustanawiania limitów pozycji;
4. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.