PROJEKT REZOLUCJI w sprawie urzeczywistnienia relokacji
15.5.2017 - (2017/2685(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Helga Stevens, Branislav Škripek, Monica Macovei w imieniu grupy ECR
B8-0343/2017
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie urzeczywistnienia relokacji
Parlament Europejski,
– uwzględniając decyzję Rady (UE) 2015/1523 z dnia 14 września 2015 r. ustanawiającą środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji[1],
– uwzględniając decyzję Rady (UE) 2015/1601 z dnia 22 września 2015 r. ustanawiającą środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji[2],
– uwzględniając decyzję Rady (UE) 2016/1754 z dnia 29 września 2016 r. zmieniającą decyzję (UE) 2015/1601 ustanawiającą środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji,
– uwzględniając 11 sprawozdań Komisji w sprawie relokacji i przesiedleń,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że we wrześniu 2015 r. państwa członkowskie zobowiązały się do relokacji z Włoch i Grecji 160 000 osób ubiegających się o azyl; mając na uwadze, że we wrześniu 2016 r. państwa członkowskie postanowiły, iż 54 000 z tych miejsc można by wykorzystać w celu przyjęcia syryjskich uchodźców z Turcji;
B. mając na uwadze, że decyzję Rady 2015/1523 stosuje się do dnia 17 września 2017 r., a decyzję Rady 2015/1601 stosuje się do dnia 26 września 2017 r.;
C. mając na uwadze, że według stanu na dzień 27 kwietnia 2017 r. relokowano 17 903 osoby ubiegające się o azyl – 12 490 z Grecji i 5 413 z Włoch; mając na uwadze, że co miesiąc liczba relokowanych osób ubiegających się o azyl wzrasta, a rekordową liczbę 1 600 relokacji z Grecji i 800 z Włoch odnotowano w marcu 2017 r.; mając na uwadze, że Komisja ustaliła miesięczną liczbę relokacji na poziomie 3 000 osób z Grecji i 1 500 z Włoch;
D. mając na uwadze, że według najnowszych dostępnych danych kwartalnych Eurostatu tylko osoby ubiegające się o azyl należące do narodowości, w odniesieniu do których średni wskaźnik przyznawania azylu wynosi 75 % lub więcej, kwalifikują się do relokacji; mając na uwadze, że dokonuje się standardowych kontroli pochodzenia i bezpieczeństwa, a niektóre państwa członkowskie prowadzą dodatkowe kontrole bezpieczeństwa;
E. mając na uwadze, że liczba przebywających we Włoszech i w Grecji osób kwalifikujących się do relokacji jest obecnie znacznie niższa niż liczby docelowe przewidziane w decyzjach Rady; mając na uwadze, że w Grecji zarejestrowano dotychczas 26 997 kwalifikujących się wnioskodawców; mając na uwadze, że Komisja spodziewa się, iż liczba ta pozostanie na stałym poziomie i w związku z tym nadal około 14 000 osób będzie musiało zostać relokowanych; mając na uwadze, że jeżeli aktualna tendencja utrzyma się, prawdopodobnie cel ten zostanie osiągnięty; mając na uwadze, że we Włoszech zarejestrowano dotychczas 8 000 kwalifikujących się wnioskodawców; mając na uwadze, że opóźnienie w rejestracji, w szczególności w odniesieniu do obywateli Erytrei, oraz inne wyzwania logistyczne utrudniają osiągnięcie celów dotyczących relokacji z Włoch kwalifikujących się wnioskodawców;
F. mając na uwadze, że w Grecji nadal przebywa łącznie około 62 000 uchodźców i migrantów; mając na uwadze, że pomimo radykalnego zmniejszenia napływu po zamknięciu szlaku zachodniobałkańskiego oraz po oświadczeniu UE-Turcja liczba migrantów i uchodźców przybywających do UE jest nadal wyższa niż liczba relokacji na podstawie obecnych programów;
G. mając na uwadze, że w 2016 r. we Włoszech odnotowano rekordową liczbę 181 436 przybyszów, co stanowi wzrost o 18 % w porównaniu z rokiem 2015; mając na uwadze, że 14 % z nich stanowili małoletni bez opieki; mając na uwadze, że w ramach obecnych programów jedynie Finlandia systematyczne przyjmuje małoletnich bez opieki;
H. mając na uwadze, że wsparcie UE na rzecz Włoch i Grecji związane z kryzysem migracyjnym wykracza poza relokację w sytuacji nadzwyczajnej i obejmuje znaczne wsparcie finansowe, techniczne i logistyczne, wzmocnienie kontroli granicznych oraz porozumienia w sprawie zarządzania migracją z państwami trzecimi; mając na uwadze, że pomimo tych wspólnych wysiłków sytuacja w niektórych obozach, schroniskach i innych miejscach pobytu migrantów i uchodźców jest ciągle nieludzka;
1. docenia wysiłki podejmowane w celu wsparcia Grecji i Włoch w radzeniu sobie z wyzwaniami związanymi z kryzysem migracyjnym; podkreśla, że wsparcie to nie ogranicza się do relokacji, lecz obejmuje wszystkie narzędzia, którymi dysponuje obecnie UE, w tym solidarność finansową, negocjowanie umów z państwami trzecimi, wymianę informacji, wzmocnienie kontroli granicznych i wspólnych operacji na granicach lądowych i morskich, działania mające na celu zajęcie się pierwotnymi przyczynami oraz opracowanie innych rozwiązań niż nielegalna migracja;
2. uważa, że działania te muszą być kontynuowane i muszą pozostać opcją także w innych miejscach Unii, na wypadek gdyby doszło do wybuchu lub nasilenia kryzysu;
3. uważa, że należy podjąć szczególne wysiłki w odniesieniu do osób najbardziej zagrożonych i uciekających przed wojną i prześladowaniami;
4. odnotowuje prowadzone aktualnie prace nad aktualizacją i reformą wspólnego europejskiego systemu azylowego oraz procedur azylowych w państwach członkowskich; wzywa wszystkie zaangażowane strony do przyjęcia realistycznego podejścia;
5. podkreśla, że realia społeczne, kulturalne i gospodarcze w państwach członkowskich UE są znacznie zróżnicowane i trzeba brać to pod uwagę; podkreśla, że konieczne jest również uwzględnienie obecnych i wcześniejszych działań i sytuacji, jeśli chodzi o przyjmowanie uchodźców i migrantów z różnych środowisk, a także wtórnego przemieszczania się w przeszłości i obecnie;
6. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.