PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji ludu Rohingja
6.12.2017 - (2017/2973(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Cristian Dan Preda, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, David McAllister, Sandra Kalniete, Werner Langen, Tokia Saïfi, Mairead McGuinness, Jeroen Lenaers, Anna Maria Corazza Bildt, Lars Adaktusson, Lorenzo Cesa, Daniel Caspary w imieniu grupy PPE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0668/2017
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Mjanmy/Birmy, w szczególności rezolucję z dnia 14 września 2017 r. w sprawie Mjanmy, ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji Rohindżów[1],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 czerwca 2017 r. w sprawie bezpaństwowości w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej[2],
– uwzględniając wspólny komunikat Komisji i wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa wydany dnia 1 czerwca 2016 r. i skierowany do Parlamentu Europejskiego i Rady pt. „Elementy strategii UE wobec Mjanmy/Birmy: szczególne partnerstwo na rzecz demokracji, pokoju i dobrobytu” (JOIN(2016)0024),
– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 20 czerwca 2016 r. w sprawie strategii UE wobec Mjanmy/Birmy oraz konkluzje Rady z dnia 16 października 2017 r. w sprawie Mjanmy/Birmy,
– uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z dnia 6 września 2017 r. w sprawie sytuacji w stanie Arakan, oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z dnia 11 września 2017 r. w sprawie ostatnich wydarzeń w stanie Arakan, Mjanmie/Birmie i przygranicznym regionie Bangladeszu, oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa wydane w imieniu Unii Europejskiej dnia 20 listopada 2017 r. w sprawie Mjanmy/Birmy oraz oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z dnia 23 listopada 2017 r. w sprawie podpisania dwustronnej umowy o repatriacji między rządami Mjanmy/Birmy i Bangladeszu,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Rady Bezpieczeństwa z dnia 6 listopada 2017 r.,
– uwzględniając sprawozdanie końcowe komisji doradczej ds. stanu Arakan z sierpnia 2017 r.,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
– uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych z 1966 r.,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że według danych międzysektorowej grupy koordynującej pomoc z dnia 27 listopada 2017 r., od dnia 25 sierpnia 2017 r. do Bangladeszu przybyło 624 tyś. uchodźców należących do mniejszości etnicznej Rohingja; mając na uwadze, że według UNICEF przynajmniej 58 % z nich to dzieci;
B. mając na uwadze, że według danych DG ds. Europejskiej Ochrony Ludności i Pomocy Humanitarnej (ECHO) Komisji Europejskiej z dnia 27 listopada 2017 r. szacuje się, że 441 300 osób przebywa w aglomeracji Kutupalong-Balukhali, 46 000 osób znalazło schronienie w społecznościach lokalnych, a pozostałe osoby przebywają w innych miejscach w rejonie Koks Badźar; mając na uwadze, że aglomeracja Kutupalong-Balukhali jest bardzo gęsto zaludniona; mając na uwadze, że międzysektorowa grupa koordynująca pomoc podkreśliła, że z uwagi na przeludnienie w Koks Badźar, najistotniejsze i najpilniejsze potrzeby, którymi należy się zająć, to kwestie zdrowia i odżywiania;
C. mając na uwadze, że Rohingjowie stanowią największą grupę muzułmanów w Mjanmie/Birmie, a większość z nich żyje w stanie Arakan; mając na uwadze, że ok. milion Rohingjów jest jedną z najbardziej prześladowanych mniejszości na świecie i że od czasu wprowadzenia w życie w 1982 r. ustawy dotyczącej birmańskiego obywatelstwa są oficjalnie bezpaństwowcami;
D. mając na uwadze, że w dniu 25 sierpnia 2017 r. Armia Wyzwolenia Rohingja z Arakanu przypuściła potężny atak na posterunki policji i bazę wojskową w stanie Arakan; mając na uwadze, że spowodowało to kontrofensywę wojskową;
E. mając na uwadze, że sytuacja humanitarna i w zakresie praw człowieka w stanie Arakan jest niezwykle poważna; mając na uwadze, że trzech ekspertów ONZ ds. praw człowieka zakończyło pierwszą misję wyjaśniającą w Bangladeszu w dniu 27 października 2017 r. i było „głęboko poruszonych” informacjami dotyczącymi ilości zabójstw, tortur, gwałtów, podpaleń i ataków powietrznych, których dopuszczono się wobec społeczności Rohingja w Mjanmie/Birmie;
F. mając na uwadze, że według ECHO dostęp organizacji humanitarnych do północy stanu Arakan jest nadal bardzo ograniczony; mając na uwadze, że zaobserwowano częściowe postępy w dostępie do północy stanu Arakan; mając na uwadze, że odnotowano również niewielkie postępy wewnątrz środkowej części stanu Arakan, niemniej jednak dostęp do tego obszaru jest również nadal ograniczony; mając na uwadze, że komisarz do spraw pomocy humanitarnej i zarządzania kryzysowego Christos Stylianides odwiedził północną część stanu Arakan w maju 2017 r. i wezwał do zapewnienia większego dostępu organizacjom niosącym pomoc w tym obszarze; mając na uwadze, że komisarz odwiedził szereg projektów humanitarnych finansowanych ze środków UE;
G. mając na uwadze, że w dniu 23 października 2017 r. UE była współgospodarzem konferencji darczyńców na temat kryzysu uchodźczego Rohingjów; mając na uwadze, że UE i jej państwa członkowskie zobowiązały się do zapłacenia ponad 50 % zadeklarowanej kwoty 344 mln USD; mając na uwadze, że łącznie z zadeklarowanym dnia 23 października 2017 r. wkładem z budżetu UE wynoszącym 30 mln EUR, całkowite wsparcie Komisji na rzecz mniejszości Rohingja i społeczności ich przyjmujących w Bangladeszu i Mjanmie/Birmie wynosi 51 mln EUR w 2017 r.;
H. mając na uwadze, że dnia 23 listopada 2017 r. podpisana została dwustronna umowa o repatriacji między rządami Mjanmy/Birmy i Bangladeszu; mając na uwadze, że wiceprzewodnicząca Komisji/ wysoka przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z zadowoleniem przyjęła podpisanie umowy o repatriacji w sprawie repatriacji jako ważny i oczekiwany krok ku rozwiązaniu jednego z najgorszych w naszych czasach kryzysów humanitarnych i dotyczących praw człowieka;
I. mając na uwadze, że w trakcie podróży apostolskiej papieża Franciszka do Birmy/Mjanmy i Bangladeszu (26 listopada – 2 grudnia 2017 r.), Ojciec Święty pod koniec międzywyznaniowego i ekumenicznego spotkania, jakie miało miejsce w dniu 1 grudnia 2017 r. w Dhace, skierował następujące słowa do grupy uchodźców należących do mniejszości etnicznej Rohingja: „Czyńmy im nadal dobro; bądźmy nadal blisko nich, by zostały uznane ich prawa; nie zamykajmy serca, nie patrzmy w inną stronę; obecność Boga dzisiaj nazywa się też Rohingja; niech każdy z nas znajdzie swoją odpowiedź;”
1. stanowczo potępia powszechną przemoc w stanie Arakan, która doprowadziła do przesiedlenia setek tysięcy cywilów, z których zdecydowana większość należy do społeczności Rohingja;
2. jest poważnie zaniepokojony sytuacją humanitarną i w zakresie praw człowieka w stanie Arakan; jest zaniepokojony doniesieniami o systematycznym wykorzystywaniu siły i zastraszaniu, zabójstwach mężczyzn, kobiet i dzieci, przemocy seksualnej, niszczeniu i paleniu domostw i mienia; jest szczególnie zaniepokojony sytuacją dzieci, które na gwałt potrzebują schronienia, żywności i wody, a także sytuacją dziewcząt, które mogą paść ofiarą handlu ludźmi w celach wykorzystywania seksualnego;
3. popiera apel UE skierowany do wszystkich stron o natychmiastowe zaprzestanie wszelkich aktów przemocy; z zadowoleniem przyjmuje wezwanie UE skierowane do sił wojskowych Mjanmy/Birmy do zakończenia ich działań i zapewnienia ochrony wszystkim cywilom, bez dyskryminacji, oraz do pełnego przestrzegania międzynarodowego prawa dotyczącego praw człowieka; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że UE wzywa rząd Mjanmy/Birmy do podjęcia wszelkich środków w celu złagodzenia napięć między społecznościami;
4. z zadowoleniem przyjmuje wysiłki podejmowane przez rząd Bangladeszu i społeczności przyjmujące uchodźców na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa, schronienia i pomocy humanitarnej uchodźcom należącym do mniejszości etnicznej Rohingja;
5. wzywa władze Mjanmy/Birmy do zapewnienia natychmiastowego, pełnego i swobodnego dostępu agencjom ONZ i ich partnerom, a także innym krajowym i międzynarodowym organizacjom pozarządowym, aby mogły one udzielać pomocy humanitarnej w stanie Arakan, zwłaszcza dzieciom;
6. podkreśla, że doniesienia o poważnych przypadkach naruszania praw człowieka i nadużyciach, w tym przemocy seksualnej i przemocy wobec dzieci, muszą być przedmiotem szczegółowego dochodzenia, a wszystkie osoby odpowiedzialne za te czyny należy pociągnąć do odpowiedzialności; apeluje do rządu Mjanmy/Birmy o pełną współpracę z niezależną międzynarodową misją wyjaśniającą ustanowioną przez Radę Praw Człowieka ds. Mjanmy/Birmy i o bezzwłoczne zapewnienie tej misji pełnego, bezpiecznego i niezakłóconego dostępu do kraju;
7. wzywa rząd Mjanmy/Birmy do zapewnienia krajowym i międzynarodowym organizacjom medialnym pełnego i swobodnego dostępu do stanu Arakan, a także do zapewnienia ochrony i bezpieczeństwa pracownikom tych organizacji;
8. z zadowoleniem przyjmuje podpisanie dwustronnej umowy o repatriacji między rządami Mjanmy/Birmy i Bangladeszu; wzywa do wdrożenia tej umowy przy całkowitym poszanowaniu prawa międzynarodowego; wzywa władze Mjanmy/Birmy do stworzenia warunków na miejscu, które umożliwią dobrowolne, bezpieczne i godne powroty uchodźców do ich miejsc pochodzenia;
9. wzywa rząd Mjanmy/Birmy, by zajął się przyczynami leżącymi u podstaw kryzysu w stanie Arakan poprzez poszanowanie, propagowanie i ochronę praw człowieka, bez dyskryminacji i niezależnie od pochodzenia etnicznego lub religii, w tym poprzez przyznanie wszystkim osobom swobody przemieszczania się, równego dostępu do podstawowych usług oraz do pełnego obywatelstwa;
10. z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie końcowe komisji doradczej ds. stanu Arakan zawierające zalecenia mające na celu stawienie czoła wyzwaniom politycznym, społeczno-gospodarczym i humanitarnym, z jakimi obecnie zmaga się stan Arakan; z zadowoleniem przyjmuje publiczne zobowiązanie się przez rząd Mjanmy/Birmy do realizacji zaleceń, a także do utworzenia komisji na szczeblu ministerialnym odpowiedzialnej za wdrożenie zaleceń; wzywa do szybkiego i pełnego wykonania tych zaleceń;
11. z zadowoleniem przyjmuje pomoc humanitarną UE na rzecz Rohingjów w Mjanmie/Birmie i Bangladeszu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że UE zwiększyła swoją pomoc humanitarną dla uchodźców należących do mniejszości etnicznej Rohingja w Bangladeszu i że po uzyskaniu dostępu do stanu Arakan jest gotowa rozszerzyć swoje działania na wszystkie osoby potrzebujące pomocy na tym terytorium;
12. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, rządowi i parlamentowi Bangladeszu oraz rządowi i parlamentowi Mjanmy/Birmy.
- [1] Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0351.
- [2] Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0247.