ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ σχετικά με την πορεία των διαπραγματεύσεων με το Ηνωμένο Βασίλειο
11.12.2017 - (2017/2964(RSP))
σύμφωνα με το άρθρο 123 παράγραφος 2 του Κανονισμού
Tim Aker εξ ονόματος της Ομάδας EFDD
B8-0676/2017
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την πορεία των διαπραγματεύσεων με το Ηνωμένο Βασίλειο
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τη γνωστοποίηση εκ μέρους της πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 29 Μαρτίου 2017, σύμφωνα με το άρθρο 50 παράγραφος 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ),
– έχοντας υπόψη το άρθρο 25 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 1311/2013 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2013, για τον καθορισμό του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για την περίοδο 2014-2020[1],
– έχοντας υπόψη το άρθρο 47 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, με το οποίο εγκαθιδρύεται η νομική προσωπικότητα της Ένωσης,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της επιτροπής για θέματα Ευρωπαϊκής Ένωσης της Βουλής των Λόρδων, σχετικά με το Brexit και τον προϋπολογισμό της ΕΕ, που δημοσιεύθηκε στις 4 Μαρτίου 2017 (έγγραφο αριθ. 125 της Βουλής των Λόρδων),
– έχοντας υπόψη την απαίτηση που προβλέπεται στο άρθρο 50, σύμφωνα με την οποία κατά τη διαπραγμάτευση πρέπει στις ρυθμίσεις για την αποχώρηση να «[λαμβάνεται] υπόψη το πλαίσιο των μελλοντικών σχέσεων [του κράτους] με την Ένωση»,
_ έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και το ψήφισμα αριθ. 25/2625 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, της 24ης Οκτωβρίου 1970, σχετικά με τις «αρχές του διεθνούς δικαίου για τις φιλικές σχέσεις και τη συνεργασία μεταξύ των κρατών σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών»,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 123 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι το 51,8% των ψηφοφόρων του Ηνωμένου Βασιλείου (17,4 εκατομμύρια άνθρωποι) ψήφισε στις 23 Ιουνίου 2016 υπέρ της αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση·
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι οικονομικές υποχρεώσεις του Ηνωμένου Βασιλείου προς την ΕΕ εκλείπουν, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, κατά τη λήξη της προθεσμίας γνωστοποίησης δυνάμει του άρθρου 50, εκτός εάν συμφωνηθεί διαφορετικά·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος καθαρός συνεισφέρων στην ΕΕ, και έχει υπάρξει καθαρός συνεισφέρων στο σύνολο των ετών της συμμετοχής του (με εξαίρεση το 1975)·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ είναι μια τελωνειακή ένωση με κοινό εξωτερικό δασμολόγιο και δεν αποτελεί, ως εκ τούτου, ζώνη ελεύθερων συναλλαγών·
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι βάσει του όρου «ενιαία αγορά» η ΕΕ νοείται ως εδαφική επικράτεια χωρίς εσωτερικά σύνορα ή άλλα κανονιστικά εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών, η οποία όμως απέχει πολύ από την ολοκλήρωσή της, ιδίως σε ό,τι αφορά τις υπηρεσίες·
1. επισημαίνει την πάγια δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μία «διαρκώς στενότερη ένωση» και την αποδοχή του κοινοτικού κεκτημένου που αυτή προϋποθέτει·
2. αναγνωρίζει τον στόχο αυτό, αλλά αναγνωρίζει επίσης ότι ενδέχεται να μην αποτελεί την επιλογή ορισμένων οι οποίοι επιθυμούν τη διατήρηση της εθνικής κυριαρχίας και έχουν ένα διαφορετικό όραμα για μια συνομοσπονδία εθνικών κρατών·
3. εκτιμά ότι η έννοια της επικουρικότητας δεν έχει επιτύχει τη γεφύρωση αυτού του χάσματος μεταξύ των δύο εναλλακτικών οραμάτων· θεωρεί ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του Ηνωμένου Βασιλείου συνιστά μια θεμιτή επιλογή αποχώρησης εκ μέρους ενός κράτους μέλους η πλειοψηφία των πολιτών του οποίου δεν συμμερίζεται την πίστη σε μία «διαρκώς στενότερη ένωση»·
4. εκτιμά ότι η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου θα μπορούσε και θα πρέπει να αποβεί προς όφελος όλων των εμπλεκομένων μερών, με την αποδέσμευση εκατομμυρίων ανθρώπων που δεν συμμερίζονται τον σημαντικότερο στόχο της Ένωσης·
5. εκτιμά ότι οι όποιες νέες ρυθμίσεις μεταξύ του αποχωρούντος Ηνωμένου Βασιλείου και των λοιπών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να αποσκοπούν στην αμοιβαιότητα, καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα δημιουργηθεί δυσαρέσκεια και θα ανακύψουν πηγές προβλημάτων για το μέλλον·
6. ζητεί, ως εκ τούτου, μια θετική στάση απέναντι στον μακροπρόθεσμο στόχο σύμφωνα με τον οποίο οι νέες ρυθμίσεις θα πρέπει να έχουν τις μέγιστες δυνατές προοπτικές όσον αφορά τη δημοκρατία, την ευημερία και την επιδίωξη της ευτυχίας τόσο στο σύνολο της Ευρώπης όσο και, στον βαθμό που αυτό είναι δυνατό, σε ολόκληρο τον κόσμο·
7. επισημαίνει ότι οι «πολιτικές λιτότητας» της ΕΕ έχουν διαρκέσει πολλά έτη, χωρίς κατά τα φαινόμενα να έχουν επιτύχει την επιθυμητή ανάκαμψη και την επάνοδο στην ευημερία·
8. καταλήγει, συνεπώς, στο συμπέρασμα ότι, μολονότι πολλές από τις βασικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης απογοητεύουν τους πολίτες της ΕΕ, η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνείται να προσφέρει εναλλακτικές λύσεις πέρα από τη συνέχιση των ίδιων πολιτικών·
9. επισημαίνει ότι, αντίθετα με ό,τι συχνά υποστηρίζεται, η θέση της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου είναι σαφής όσο και απλή στη σύλληψή της, καθώς το ΗΒ επιθυμεί συγκεκριμένα τα εξής:
• την ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων, των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών (στην οποία συνίσταται στην πραγματικότητα το «ελεύθερο εμπόριο»)·
• τη μη υπαγωγή του στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης·
• την ελευθερία να συνάπτει εμπορικές συμφωνίες με τρίτες χώρες·
• την ελευθερία να ελέγχει τα σύνορά του (συμπεριλαμβανομένων των χωρικών του υδάτων και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης του)·
• την άρση της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων, δεδομένου ότι η τελευταία συνεπάγεται τα εξής: i) την πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες, σε δικαιώματα χορήγησης παροχών και σε εργασιακά δικαιώματα (εξαιτίας των τεράστιων προβλημάτων που προκύπτουν από την παροχή της εν λόγω πρόσβασης σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους από χώρες με πολύ διαφορετικό βιοτικό επίπεδο)· και ii) την επιβολή των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο σε κράτη μέλη στα οποία αυτοί θεωρούνται ανεπιθύμητοι από τους πολίτες·
10. επισημαίνει και ενστερνίζεται το ψήφισμα αριθ. 25/2625 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, της 24ης Οκτωβρίου 1970, και ιδίως τις εξής αρχές που ορίζονται σε αυτό: α) την αρχή της υποχρέωσης μη παρέμβασης σε θέματα που εμπίπτουν στην εθνική δικαιοδοσία κάθε κράτους, σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών· β) την αρχή της ισότητας των δικαιωμάτων και της αυτοδιάθεσης των λαών· γ) την αρχή της κυρίαρχης ισότητας των κρατών· και δ) την αρχή σύμφωνα με την οποία τα κράτη μέλη εκπληρώνουν καλή τη πίστει τις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών·
11. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής / Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας.
- [1] ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 884.