ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ σχετικά με κατευθυντήριες γραμμές για το πλαίσιο των μελλοντικών σχέσεων ΕΕ-ΗΒ
7.3.2018 - (2018/2573(RSP))
σύμφωνα με το άρθρο 123 παράγραφος 2 του Κανονισμού
Raymond Finch εξ ονόματος της Ομάδας EFDD
B8‑0134/2018
σχετικά με κατευθυντήριες γραμμές για το πλαίσιο των μελλοντικών σχέσεων ΕΕ-ΗΒ
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τη γνωστοποίηση στην οποία προέβη η πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 29ης Μαρτίου 2017, σύμφωνα με το άρθρο 50 παράγραφος 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ),
– έχοντας υπόψη την ομιλία της πρωθυπουργού του ΗΒ της 2ας Μαρτίου 2018,
– έχοντας υπόψη τη συμφωνία αποχώρησης την οποία δημοσίευσε η Επιτροπή στις 28 Φεβρουαρίου 2018,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμα αριθ. 2625 (XXV) της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ σχετικά με τις αρχές του διεθνούς δικαίου για τις φιλικές σχέσεις και τη συνεργασία μεταξύ των κρατών σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών,
– έχοντας υπόψη τη μελέτη της 22ας Νοεμβρίου 2017 που εκπονήθηκε για λογαριασμό της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων με τίτλο «Ευφυή Σύνορα 2.0 - Αποφυγή της δημιουργίας δυσπροσπέλαστων συνόρων στη νήσο της Ιρλανδίας για τους τελωνειακούς ελέγχους και την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων»,
– έχοντας υπόψη το έγγραφο που δημοσίευσε στις 4 Μαρτίου 2017 η Ειδική Επιτροπή για την Ευρωπαϊκή Ένωση της Βουλής των Λόρδων, με τίτλο «Brexit και προϋπολογισμός της ΕΕ»,
– έχοντας υπόψη το άρθρο ΧΧΙV παράγραφος 4 των κανόνων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και την ερμηνεία και εφαρμογή του από τον ΠΟΕ,
– έχοντας υπόψη τους στόχους, τις αρχές και τις υποχρεώσεις που ορίζονται στη ΣΕΕ, και ιδίως στο άρθρο 2, στο άρθρο 3 παράγραφος 1, στο άρθρο 8 και στο άρθρο 21,
– έχοντας υπόψη τη συμφωνία του Μπέλφαστ του 1998,
– έχοντας υπόψη την υπόθεση 120/78 του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Rewe-Zentral AG v Bundesmonopolverwaltung fur Branntwein, γνωστή ως υπόθεση Cassis de Dijon,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 123 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι, στις 23 Ιουνίου 2016, το 51,8 % των ψηφοφόρων του ΗΒ (17,4 εκατομμύρια άνθρωποι) ψήφισαν υπέρ της αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση· σημειώνει ότι η προσέλευση για το δημοψήφισμα αυτό ήταν μεγαλύτερη από ό,τι στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές του ΗΒ·
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΗΒ, στη γνωστοποίησή του περί αποχώρησης της 29ης Μαρτίου 2017, κατέστησε γνωστή την πρόθεσή του να μην εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ)·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η κυβέρνηση του ΗΒ δήλωσε, στην ίδια γνωστοποίηση, ότι η μελλοντική του σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα περιλαμβάνει συμμετοχή στην εσωτερική αγορά ή στην τελωνειακή ένωση·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, κατά την ερμηνεία και την εφαρμογή των κανόνων του, ο ΠΟΕ ορίζει ότι «μια τελωνειακή ένωση θα πρέπει να διευκολύνει τις εμπορικές συναλλαγές στο πλαίσιο της τελωνειακής ένωσης, αλλά δεν θα πρέπει να το πράττει κατά τρόπο που δημιουργεί εμπόδια στις συναλλαγές με τρίτες χώρες»·
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι το ψήφισμα 2625 (XXV) της Γενικής Συνέλευσης ορίζει ότι: «Κάθε κράτος απέχει από οιαδήποτε ενέργεια αποσκοπεί στη μερική ή ολική διακοπή της εθνικής ενότητας και της εδαφικής ακεραιότητας οιουδήποτε άλλου κράτους ή χώρας»· λαμβάνοντας υπόψη ότι το ίδιο ψήφισμα ορίζει επίσης ότι: «Κανένα κράτος δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει ή να ενθαρρύνει τη χρήση οικονομικών, πολιτικών ή οποιουδήποτε άλλου είδους μέτρων για τον εξαναγκασμό άλλου κράτους προκειμένου να το υποκαταστήσει στην άσκηση των κυριαρχικών του δικαιωμάτων»·
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 3 παράγραφος 1 της ΣΕΕ ορίζει ότι «η Ένωση έχει σκοπό να προάγει την ειρήνη, τις αξίες της και την ευημερία των λαών της», και το άρθρο 2 ορίζει ότι η Ένωση βασίζεται στις αξίες του σεβασμού, μεταξύ άλλων, της «δημοκρατίας»·
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το άρθρο 8 ΣΕΕ, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να αναπτύσσει «προνομιακές σχέσεις με τις γειτονικές χώρες» με βάση την «ευημερία» και τη «συνεργασία»·
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 21 της ΣΕΕ ορίζει ότι: «Η Ένωση [...] εργάζεται για την επίτευξη υψηλού βαθμού συνεργασίας σε όλους τους τομείς των διεθνών σχέσεων, με στόχο: [...] (β) την εδραίωση και στήριξη της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των αρχών του διεθνούς δικαίου· (γ) τη διατήρηση της ειρήνης, την πρόληψη των συγκρούσεων και την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας, σύμφωνα με τους στόχους και τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών [...]· ε) την προώθηση της ενσωμάτωσης όλων των χωρών στην παγκόσμια οικονομία, μεταξύ άλλων και μέσω της προοδευτικής κατάργησης των περιορισμών του διεθνούς εμπορίου»·
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ένωση είναι ήδη έτοιμη να συνάψει διμερείς συμφωνίες με τρίτες χώρες, όπως η Αυστραλία, ο Καναδάς, το Ισραήλ, η Ιαπωνία, η Νέα Ζηλανδία, η Ελβετία και οι ΗΠΑ, οι οποίες περιλαμβάνουν την αμοιβαία αναγνώριση προτύπων και ρυθμιστικών αρχών, κάτι που αποδείχθηκε πλέον πρόσφατα σε ό,τι αφορά: α) τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, με την έγκριση από το Κοινοβούλιο, με ευρεία πλειοψηφία, της διμερούς συμφωνίας ΕΕ-ΗΠΑ σχετικά με μέτρα προληπτικής εποπτείας όσον αφορά την ασφάλιση και την αντασφάλιση· (β) τα φάρμακα, μέσω της συμφωνίας ΕΕ-Ισραήλ για την αξιολόγηση της συμμόρφωσης και την αποδοχή των βιομηχανικών προϊόντων· και γ) τη μεταποίηση, μέσω της Συνολικής Οικονομικής και Εμπορικής Συμφωνίας ΕΕ-Καναδά (CETA)·
Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ δεν στάθηκε ικανή να εξετάσει, να αναπτύξει και να εκμεταλλευθεί τις ευκαιρίες αμοιβαίας αναγνώρισης που προκύπτουν από την υπόθεση Cassis de Dijon·
1. ζητεί όπως η μελλοντική σχέση μεταξύ της Ένωσης και του ΗΒ συναφθεί ταυτόχρονα με τη συμφωνία αποχώρησης και περιέχεται σε χωριστή συνθήκη· σημειώνει, στο πλαίσιο αυτό, ότι είναι αναγκαίο να κατανοηθεί και να συμφωνηθεί η μελλοντική σχέση λεπτομερώς, ταυτόχρονα με την ολοκλήρωση των διατάξεων της συμφωνίας αποχώρησης που αφορούν στα σύνορα μεταξύ Ιρλανδίας και Βόρειας Ιρλανδίας· τονίζει ότι, αν δεν υπάρξει συμφωνία παράλληλη προς μια τέτοια συνθήκη για τη μελλοντική σχέση, οιεσδήποτε διατάξεις της συμφωνίας αποχώρησης που εκτείνονται πέραν της μεταβατικής περιόδου (συμπεριλαμβανομένων όσων αφορούν τη Βόρεια Ιρλανδία) και οιεσδήποτε πληρωμές, θα πρέπει να εξαρτώνται και να υπόκεινται στην τελική συμφωνία για τη μελλοντική σχέση της Ένωσης με το ΗΒ·
2. προειδοποιεί ότι η προσθήκη στη συμφωνία αποχώρησης τυχόν διατάξεων σχετικά με τις μόνιμες μελλοντικές σχέσεις, οι οποίες εκτείνονται πέραν της μεταβατικής περιόδου, ή διατάξεων που αφορούν είτε «μεικτές αρμοδιότητες» ή αποκλειστικές αρμοδιότητες των κρατών μελών, θα εξέθετε την Επιτροπή σε νομική αμφισβήτηση ενώπιον του ΔΕΕ για τη χρήση εσφαλμένης διαδικασίας στο πλαίσιο της ΣΕΕ για τη σύναψη της συμφωνίας αποχώρησης·
3. εκφράζει τη λύπη του για την προσπάθεια της Επιτροπής να διαιρέσει το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, διατηρώντας την τελευταία μόνιμα στην τελωνειακή ένωση μετά την ημερομηνία αποχώρησης· τονίζει ότι η Επιτροπή πρέπει να αρχίσει αμέσως διαπραγματεύσεις ελεύθερων συναλλαγών με το Ηνωμένο Βασίλειο, παράλληλα με τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις για την αποχώρηση·
4. υπενθυμίζει στην Επιτροπή ότι η διαπραγμάτευση, η σύναψη και το κείμενο του πλαισίου για τις μελλοντικές σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και του ΗΒ πρέπει να συνάδει με τις αρχές που περιγράφονται στο ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών 2625 (XXV) για τις αρχές του διεθνούς δικαίου όσον αφορά τις φιλικές σχέσεις και τη συνεργασία μεταξύ κρατών, σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών·
5. απορρίπτει την ανάγκη μεταβατικής περιόδου με το ΗΒ, αφ’ ης στιγμής αποχωρήσει επισήμως από την Ένωση· επιμένει ότι, εάν πρόκειται να υπάρξει τέτοια μεταβατική περίοδος, πρέπει να λήξει το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020·
6. τονίζει ότι οι δημοψηφισματικές εκστρατείες, τόσο υπέρ της «παραμονής» όσο και υπέρ της «αποχώρησης», αναγνώρισαν, αποδέχθηκαν και υποστήριξαν ότι μια ψήφος υπέρ της αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα σήμαινε αποχώρηση και από την τελωνειακή ένωση και από την ενιαία αγορά·
7. απαιτεί, οιαδήποτε συμφωνία για τη μελλοντική σχέση με το ΗΒ να συνάδει με τις αξίες της δημοκρατίας, όπως εκφράζονται στα άρθρα 2, 8, 10 και 21 της ΣΕΕ, και της καλής γειτονίας, όπως εκφράζεται στο άρθρο 8 της ΣΕΕ·
8. σημειώνει ότι, προκειμένου να υπάρχει συνέπεια με τα άρθρα 2, 10 και 21 της ΣΕΕ:
α). οιαδήποτε συμμετοχή στην τελωνειακή ένωση πρέπει να σέβεται την αρχή «καμία φορολόγηση χωρίς εκπροσώπηση»·
β) το Κοινοβούλιο του ΗΒ πρέπει να έχει το δικαίωμα να απορρίπτει την εφαρμογή, στο ΗΒ, της νομοθεσίας που θεσπίζει η ΕΕ κατά τη μεταβατική περίοδο ή μετά από αυτήν·
γ) η δικαιοδοσία του ΔΕΕ επί του ΗΒ πρέπει να λήξει κατά την ημερομηνία αποχώρησης·
δ) μετά την ημερομηνία αποχώρησης, δεν μπορεί να υπάρξει περιορισμός των δικαιωμάτων του ΗΒ να διαπραγματεύεται, να συνάπτει και να κυρώνει εμπορικές συμφωνίες με άλλες τρίτες χώρες (υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω συμφωνίες δεν τίθενται σε ισχύ κατά τη μεταβατική περίοδο) ή κατ’ άλλο τρόπο να διεξάγει τις διεθνείς του σχέσεις κατά το δοκούν·
9. τονίζει ότι η Επιτροπή πρέπει να σεβαστεί το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που διεξήχθη στο ΗΒ, μη παρακωλύοντας την πρόθεση της κυβέρνησης του ΗΒ να τιμήσει τις εντολές που της έδωσαν οι πολίτες στο δημοψήφισμα να τερματίσει την ελεύθερη κυκλοφορία των ανθρώπων κατά την ημερομηνία της αποχώρησης·
10. τονίζει ότι η Επιτροπή δεν θα πρέπει να επεμβαίνει στους ελέγχους μετανάστευσης ή σε διοικητικές διαδικασίες που επιδιώκει να θέσει σε εφαρμογή το ΗΒ μετά την αποχώρηση· θεωρεί ότι τα διοικητικά έξοδα για τους πολίτες της ΕΕ που ζητούν μόνιμο δικαίωμα διαμονής στο ΗΒ είναι δικαιολογημένα και εύλογα, υπό την προϋπόθεση ότι συνάδουν προς εκείνα με τα οποία επιβαρύνθηκαν οι υπήκοοι άλλων τρίτων χωρών·
11. θεωρεί ότι το καθήκον της ειλικρινούς συνεργασίας μετά την ημερομηνία αποχώρησης, τόσο κατά τη μεταβατική περίοδο όσο και μετά από αυτήν, θα πρέπει να είναι αμοιβαίο και να συνάδει με την ικανότητα του ΗΒ να διεξάγει τις διεθνείς του σχέσεις κατά το δοκούν·
12. τονίζει ότι, από την ημερομηνία αποχώρησης, το ΗΒ πρέπει να είναι ελεύθερο να συνάπτει διεθνείς σχέσεις κατά το δοκούν, συμπεριλαμβανομένης της διατύπωσης των δικών του απόψεων σε διεθνείς οργανισμούς και της διαπραγμάτευσης εμπορικών συμφωνιών με άλλες τρίτες χώρες (υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω συμφωνίες δεν τίθενται σε ισχύ κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου)· τονίζει ότι η διαπραγμάτευση της μελλοντικής σχέσης παράλληλα με την παρεμπόδιση του Ηνωμένο Βασίλειο να διεξαγάγει τις διεθνείς του σχέσεις όπως κρίνει σκόπιμο, θα εκλαμβανόταν ως παραβίαση του ψηφίσματος 2625 (XXV) της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, και πιο συγκεκριμένα, όπως διατυπώνεται στο ψήφισμα αυτό, ως παραβίαση:
α). της αρχής της κυρίαρχης ισότητας·
β) της υποχρέωσης «[μη] παρέμβασης, άμεσα ή έμμεσα, για οποιαδήποτε αιτία, στις εσωτερικές ή εξωτερικές υποθέσεις οποιουδήποτε άλλου κράτους»·
13. ενθαρρύνει την ΕΕ των 27 να προτείνει μια προσέγγιση αμοιβαιότητας για τη μελλοντική σχέση μεταξύ της ΕΕ και του ΗΒ, εν γένει αλλά και σε ό,τι αφορά τις ασφαλίσεις και τις αντασφαλίσεις, τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, τη μεταποίηση και τα φάρμακα, που θα βασίζεται στην αμοιβαία αναγνώριση προτύπων και ρυθμιστικών αρχών, όπως εκείνων, για παράδειγμα, που συμφωνήθηκαν πρόσφατα στο πλαίσιο της διμερούς συμφωνίας ΕΕ-ΗΠΑ σχετικά με μέτρα προληπτικής εποπτείας όσον αφορά την ασφάλιση και την αντασφάλιση·
14. ζητεί από την Επιτροπή, σε σχέση με την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, να εξετάσει επειγόντως την εφαρμογή της απόφασης στην υπόθεση Cassis de Dijon, η οποία θα δημιουργήσει έναν πρόσθετο, ευέλικτο και παράλληλο δρόμο για πραγματικά ελεύθερες εμπορικές συναλλαγές, με πραγματικά ελάχιστους, ή και μηδενικούς, δασμολογικούς και μη δασμολογικούς φραγμούς·
15. απορρίπτει κάθε προσπάθεια της Επιτροπής να επιβάλει τη δικαιοδοσία του ΔΕΕ στο ΗΒ κατά τη διάρκεια μιας μεταβατικής περιόδου ή μετά από αυτήν, ειδικά όσον αφορά την εφαρμογή αποφάσεων που λαμβάνονται μετά την ημερομηνία της αποχώρησης·
16. επαναλαμβάνει ότι, εκτός αν συμφωνηθεί διαφορετικά στο πλαίσιο της αποχώρησης, δεν υπάρχει νομική υποχρέωση για το ΗΒ να προβεί σε μια εφάπαξ οικονομική διευθέτηση ή να συνεχίσει να καταβάλλει εισφορές μέλους στο ΠΔΠ μετά την αποχώρηση, καθώς οι συνθήκες ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα παύσουν να ισχύουν από την ημερομηνία αυτή· σημειώνει ότι η Ειδική Επιτροπή της Βουλής των Λόρδων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «όλο το δίκαιο της ΕΕ – μεταξύ άλλων οι διατάξεις σχετικά με τις τρέχουσες οικονομικές συνεισφορές και το σύστημα επιδίκασης – θα πάψει να ισχύει, και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα υπόκειται σε [νομικά] δεσμευτική υποχρέωση να συμβάλει οικονομικά»·
17. τονίζει ότι, εάν η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι οι δημοσιονομικές δεσμεύσεις υποχρεώνουν το ΗΒ, ως καθαρός συνεισφορέα στην ΕΕ, να εξακολουθήσει να προβαίνει σε πληρωμές για το υπόλοιπο διάστημα του ΠΔΠ, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είναι δεσμευτικές και οι υποχρεώσεις πληρωμών από τον προϋπολογισμό προς τους καθαρούς αποδέκτες· επισημαίνει ότι, διαφορετικά, σε περίπτωση που η ΕΕ διαλυόταν, ένα σημαντικό χρηματικό ποσό από καθαρούς συνεισφέροντες θα παρέμενε αχρησιμοποίητο·
18. καταδικάζει την κοινή αλιευτική πολιτική της ΕΕ και καλεί την ΕΕ των 27 να τηρεί το διεθνές δίκαιο (UNCLOS) όσον αφορά την πλήρη εφαρμογή της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) των 200 ναυτικών μιλίων από το ΗΒ μετά το Brexit· ζητεί από την ΕΕ να καταβάλει προσπάθειες για την εγκαθίδρυση τριμερών συνομιλιών (ΕΕ-ΗΒ-Νορβηγία), προκειμένου να καθοριστεί δίκαιη κατανομή της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης από τον Μάρτιο του 2019 και μετά· απορρίπτει τις απόπειρες υπονόμευσης της κυριαρχίας του ΗΒ μετά το Brexit με απειλές για επιβολή παράλογων εμποδίων στο εμπόριο εις βάρος των ιχθύων και των προϊόντων αλιείας του ΗΒ, που θα μπορούσαν να ζημιώσουν τόσο τις ΜΜΕ όσο και τις μεγάλες επιχειρήσεις σε ολόκληρη την ΕΕ·
o
o o
19. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφαλείας.