PROJEKT REZOLUCJI w sprawie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw
9.3.2018 - (2018/2633(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Mario Borghezio, Mara Bizzotto, Angelo Ciocca, Lorenzo Fontana, Matteo Salvini, Marco Zanni w imieniu grupy ENF
B8-0152/2018
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw
Parlament Europejski,
– uwzględniając oświadczenie Komisji z dnia 14 marca 2018 r. w sprawie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A.mając na uwadze, że zapowiedzi poważnej restrukturyzacji przedsiębiorstw, jak w przypadku Embraco, stanowią dotkliwy cios dla pracowników, ich rodzin i regionów, w których znajdują się te przedsiębiorstwa;
B.mając na uwadze, że firma Embraco może poważnie narazić prawie 500 pracowników zatrudnionych w jej włoskiej fabryce w Riva presso Chieri (Piemont) na utratę miejsc pracy;
C.mając na uwadze, że to tylko ostatni z długiej listy przypadków zwolnień spowodowanych przenoszeniem produkcji, które jest zresztą o tyle poważne, o ile odbywa się ze szkodą dla pracy i produkcji wysoko wykwalifikowanego przedsiębiorstwa będącego w dobrej kondycji;
D.mając na uwadze, że korporacja będąca właścicielem Embraco zamierza przenieść produkcję do innego państwa członkowskiego ze względów czysto podatkowych i płacowych, gdyż firmy przenoszące się na Słowację korzystają ze stawki podatkowej w wysokości 21 %, zerowego podatku od nabycia nieruchomości, bardzo niskich kosztów pracy oraz 35 % obniżki podatku i składek do kwoty 30 000 EUR na każdego zatrudnionego pracownika;
E.mając na uwadze, że w kontekście międzynarodowym, jakim jest rynek wewnętrzny UE z silnie zróżnicowanymi społecznie, gospodarczo i regulacyjnie systemami krajowymi, przedsiębiorstwa konkurują ze sobą głównie pod względem kosztów pracy, wywołując niebezpieczne zjawiska w postaci labour shopping czy dumpingu socjalnego, które prowadzą do niekontrolowanej delokalizacji mającej na celu zastąpienie krajowej siły roboczej relatywnie tańszą siłą roboczą z innych państw członkowskich, zwłaszcza ze Wschodu;
F.mając na uwadze, że zjawisko przenoszenia produkcji dotyczy nie tylko tzw. tradycyjnych, czyli pracochłonnych gałęzi przemysłu, takich jak przemysł włókienniczy, odzieżowy, obuwniczy czy drzewny, lecz również kapitałochłonnych gałęzi przemysłu, takich jak hutnictwo żelaza, przemysł maszynowy, stoczniowy, lotniczy i sprzęt elektroniczny, nie zapominając o ważnych sektorach usług, takich jak tworzenie oprogramowania, usługi finansowe czy logistyka;
G.mając na uwadze, że te niedopuszczalne praktyki dumpingu socjalnego faworyzują państwa członkowskie o niższych wydatkach socjalnych i minimalnych obciążeniach podatkowych;
H.mając na uwadze, że UE i decyzje polityczne leżące u podstaw procesu budowy jednolitego rynku są obecnie główną przyczyną ubóstwa i nierówności w państwach członkowskich, gdyż pozwalają uczestnikom rynku, zwłaszcza dużym korporacjom wielonarodowym, wykorzystywać różnice istniejące między państwami członkowskimi w obszarze kosztów pracy i opodatkowania w celu osiągnięcia, dzięki przenoszeniu produkcji, przewagi konkurencyjnej i zysków ze szkodą dla obywateli, pracowników i regionów;
I.mając na uwadze, że w obliczu nadzwyczajnych sytuacji społecznych i pracowniczych, jak w przypadku Embraco, narzucona przez UE i traktaty polityka oszczędnościowa, która już i tak spowodowała znaczne cięcia wydatków publicznych i osłabienie funkcji socjalnych pełnionych przez państwa, będzie stała na przeszkodzie realizacji skutecznych krajowych strategii inwestycyjnych i rozwojowych służących zaspokojeniu potrzeb zainteresowanych pracowników i ich rodzin, a tym samym doprowadzi do wzrostu ubóstwa i wykluczenia społecznego;
J.mając na uwadze, że przeznaczanie przez UE środków dla krajów takich jak Słowacja w celu zmniejszenia różnic gospodarczych i społecznych, a jednocześnie pozwalanie temu państwu członkowskiemu na praktyki zorientowane na przyciąganie inwestycji i niezgodne z przepisami unijnymi stanowi oczywistą sprzeczność;
1.wyraża pełną solidarność i wsparcie dla wszystkich pracowników Embraco z Riva presso Chieri i ich rodzin, a także dla osób zatrudnionych w sektorach pomocniczych, które mogą ucierpieć z powodu tej decyzji;
2.apeluje o przyjęcie niezbędnych środków czy form wsparcia dla tych pracowników, ich rodzin i wszystkich podmiotów, które mogą ucierpieć z powodu tej decyzji;
3.uważa, że sprawa Embraco stanowi niezbity dowód nie tylko na nieprawidłowe działanie europejskiego rynku wewnętrznego, lecz również na niszczące skutki nieprzemyślanej polityki rozszerzania, zwłaszcza na wschód, która nie wzięła pod uwagę fatalnych konsekwencji, pod względem zdrowej i uczciwej konkurencji, przyjęcia krajów o niskich podatkach;
4.apeluje o pilne przyjęcie polityki na rzecz ochrony socjalnej pracowników dotkniętych zjawiskiem przenoszenia produkcji, aby udzielić im niezbędnej pomocy oraz umożliwić przekwalifikowanie, a tym samym ułatwić zmianę pracy;
5.dobitnie zwraca uwagę na odpowiedzialność UE i jej strategii politycznych w tej sprawie, a jej reakcję na wspomniane zjawiska uznaje za nieadekwatną;
6.przypomina o prawie każdego państwa członkowskiego do przyjmowania wszelkiego rodzaju narzędzi, w tym środków protekcjonistycznych, które pozwalają chronić jego gospodarkę, pracowników i terytoria przed zjawiskiem przenoszenia produkcji;
7.zaznacza, że każde państwo członkowskie powinno mieć możliwość zastosowania niezbędnych środków, by zachęcić do powrotu firmy, które przeniosły produkcję, także w postaci szeroko zakrojonych krajowych planów inwestycji publicznych;
8.domaga się, aby zachęcać przedsiębiorstwa korzystające z pomocy publicznej do tworzenia, w porozumieniu z organizacjami reprezentującymi pracowników oraz władzami regionalnymi i lokalnymi, modeli zachowań odpowiedzialnych społecznie;
9.podkreśla, że należy karać przedsiębiorstwa, które mimo skorzystania z krajowego lub unijnego wsparcia finansowego na rzecz wzrostu gospodarczego danego regionu podejmują bezpodstawną decyzję o przeniesieniu produkcji za granicę; apeluje w związku z tym, aby wymagać od tych przedsiębiorstw zwrotu otrzymanych funduszy, wykluczając je z udzielania jakichkolwiek form pomocy finansowej w przyszłości;
10.zwraca się do Komisji o przeprowadzenie niezbędnej kontroli wykorzystania przez właściciela Embraco środków przyznanych przez Unię Europejską w niewłaściwych celach, a w szczególności w celu sfinansowania delokalizacji przedsiębiorstwa do innego państwa członkowskiego;
11.zwraca się do Komisji o przeprowadzenie dochodzenia w sprawie zgodności z traktatami tego przypadku wewnątrzunijnego przeniesienia produkcji, nieuzasadnionego względami gospodarczymi i przemysłowymi, lecz powodowanego jedynie dążeniem do oszczędności podatkowych i płacowych;
12.zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji (w szczególności wiceprzewodniczącemu do spraw miejsc pracy, wzrostu, inwestycji i konkurencyjności Jyrkiemu Katainenowi, komisarz do spraw zatrudnienia, spraw społecznych, umiejętności i mobilności pracowników Marianne Thyssen, komisarz do spraw rynku wewnętrznego, przemysłu, przedsiębiorczości i MŚP Elżbiecie Bieńkowskiej i komisarz do spraw konkurencji Margrethe Vestager), państwom członkowskim, rządowi Włoch i rządowi Brazylii.