PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Nikaragui
28.5.2018 - (2018/2711(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Ernest Urtasun, Bodil Valero, Igor Šoltes, Josep-Maria Terricabras, Florent Marcellesi w imieniu grupy Verts/ALE
Parlament Europejski,
– uwzględniając sprawozdanie z misji Międzyamerykańskiej Komisji Praw Człowieka (IACHR) w Nikaragui w dniach 17–21 maja 2018 r.,
– uwzględniając oświadczenia rzecznika wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Federiki Mogherini w sprawie rozpoczęcia dialogu narodowego w Nikaragui, złożone w imieniu UE w dniu 15 maja 2018 r.,
– uwzględniając doniesienia Nikaraguańskiego Centrum Praw Człowieka (CENIDH) z dnia 4 maja 2018 r. oraz z dnia 17 maja 2018 r.,
– uwzględniając komunikaty Konferencji Biskupów Nikaraguańskich,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Nikaragui,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że protesty, które rozpoczęły się w dniu 18 kwietnia 2018 r., spotkały się z bezprecedensowymi represjami ze strony uzbrojonych sił policyjnych, skierowanymi również przeciw krajowej organizacji praw człowieka (CENIDH) i jej członkom;
B. mając na uwadze, że początkowo protesty były skierowane przeciwko planowanym reformom systemu zabezpieczenia społecznego, które miały polegać na wprowadzeniu 5-procentowego podatku od emerytur i rent oraz większych składek na ubezpieczenie społeczne; mając na uwadze, że protesty te następnie przerodziły się w odrzucenie prezydenta Nikaragui Daniela Ortegi i jego Zony Rosario Murillo, postrzeganych jako autokraci;
C. mając na uwadze, że proponowana reforma systemu zabezpieczenia społecznego, która była głównym przedmiotem protestów, została obecnie wycofana;
D. mając na uwadze, że inne źródła niezadowolenia i otwartego konfliktu to gwałtowny wzrost nastawionej na eksport działalności wydobywczej w sektorach górnictwa, trzciny cukrowej i oleju palmowego oraz hodowli bydła, a także projekt budowy kanału łączącego dwa oceany, który prowadzi do przesiedleń i nieodwracalnych szkód dla środowiska, oraz stałe represjonowanie protestów przeciwko tym działaniom;
E. mając na uwadze, że rozpoczęte w kwietniu demonstracje przeciwko reżimowi kierowanemu przez Ortegę-Murillo nadal trwają; mając na uwadze, że liczba śmiertelnych ofiar przekroczyła już 70 osób, głównie (ale nie tylko) młodych, że ok. 900 osób zostało rannych, a ok. 60 osób uznano za zaginione;
F. mając na uwadze, że wyłączenie stacji radiowych i telewizyjnych informujących o protestach oraz blokowanie środków masowego przekazu w internecie to naruszanie praw podstawowych, w tym prawa do informacji, które tylko przyczynia się do pogłębienia przepaści oddzielającej sprawujących władzę od narodu Nikaragui; mając na uwadze, że zabójstwo reportera Angela Gahony w trakcie przekazu na żywo musi być w pełni wyjaśnione i ukarane;
G. mając na uwadze, że powołano stronniczą komisję prawdy, którą już kilkakrotnie zawieszano;
1. potępia niewspółmierne użycie sił policyjnych i oddziałów pacyfikujących przeciw protestującym; nalega na rząd, aby natychmiast zaprzestał represji, unikał dalszych starć i zagwarantował prawo do pokojowych protestów społecznych;
2. przekazuje wyrazy współczucia rodzinom i przyjaciołom ofiar; potępia spowodowanie wszystkich ofiar śmiertelnych, arbitralne przetrzymywanie, a także przypadki tortur, zastraszania i zaginięć, i apeluje o pełne, przejrzyste i niezależne dochodzenie w sprawie tych przypadków w celu rozliczenia osób materialnie i intelektualnie odpowiedzialnych za te czyny;
3. sugeruje, aby w związku z tym powołać niezależną komisję prawdy z udziałem organizacji międzynarodowych w celu uniknięcia bezkarności we wszystkich odnotowanych przypadkach;
4. z zadowoleniem odnosi się do przyjęcia przez rząd Nikaragui najnowszego sprawozdania IACHR i oczekuje, że wszystkie zawarte w nim zalecenia zostaną zrealizowane, łącznie ze środkami ochrony dla 14 osób szczegółowo wymienionych przez IACHR;
5. kładzie nacisk na konieczność poszanowania wolności myśli i wolności wypowiedzi, a także wolności zgromadzeń, oraz wyraża solidarność ze słusznymi żądaniami pokojowych manifestantów, których życie, integralność i bezpieczeństwo powinny być zagwarantowane;
6. podkreśla konieczność znalezienia wynegocjowanego rozwiązania dla kryzysu, który niedawno wybuchł w Nikaragui, i w związku z tym apeluje o rozpoczęcie pluralistycznego dialogu, angażującego poza rządem także przedsiębiorców i Kościół katolicki, wszystkie odnośne podmioty, takie jak organizacje studenckie, związki zawodowe, organizacje kobiet, organizacje i sieci środowiskowe oraz obrońców praw człowieka;
7. ubolewa nad obecnym przerwaniem mediacji i wzywa do kontynuowania ich w oparciu o szerszą bazę społeczną w celu znalezienia zrównoważonego rozwiązania politycznego dla tego kraju;
8. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji Europejskiej / wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Międzyamerykańskiej Komisji Praw Człowieka, Międzyamerykańskiemu Trybunałowi Praw Człowieka, Organizacji Państw Amerykańskich, Parlamentowi Ameryki Centralnej oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.