PROJEKT REZOLUCJI w sprawie okupowanych terytoriów Gruzji 10 lat po rosyjskiej inwazji
11.6.2018 - (2018/2741(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Petras Auštrevičius, Beatriz Becerra Basterrechea, Dita Charanzová, Gérard Deprez, Martina Dlabajová, Marian Harkin, Ivan Jakovčić, Petr Ježek, Louis Michel, Maite Pagazaurtundúa Ruiz, Jozo Radoš, Frédérique Ries, Robert Rochefort, Marietje Schaake, Jasenko Selimovic w imieniu grupy ALDE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0275/2018
B8‑0277/2018
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie okupowanych terytoriów Gruzji 10 lat po rosyjskiej inwazji
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Gruzji i sytuacji we wschodnim sąsiedztwie,
– uwzględniając porozumienie w sprawie zawieszenia broni z dnia 12 sierpnia 2008 r., w którym rolę mediatora pełniła UE, a które podpisały Gruzja i Federacja Rosyjska, a także porozumienie wykonawcze z dnia 8 września 2008 r.,
– uwzględniając rozmieszczenie Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej w Gruzji (EUMM Georgia) w dniu 15 września 2008 r.,
– uwzględniając układ o stowarzyszeniu między UE a Gruzją, który wszedł w życie w dniu 1 lipca 2016 r., oraz wejście w życie w dniu 28 marca 2017 r. ruchu bezwizowego między UE a Gruzją,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji z realizacji układu o stowarzyszeniu z Gruzją z dnia 9 listopada 2017 r. (SWD(2017)0371),
– uwzględniając oświadczenia rzecznika Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych w sprawie rozwoju sytuacji w gruzińskich regionach Abchazji i Osetii Południowej,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Delegacji do Komisji Współpracy Parlamentarnej UE-Armenia i UE-Azerbejdżan oraz do Komisji Parlamentarnej Stowarzyszenia UE-Gruzja Sajjada Karima z dnia 28 lutego 2018 r. w sprawie śmierci obywatela Gruzji w Osetii Południowej,
– uwzględniając oświadczenie końcowe i zalecenia z dnia 26 kwietnia 2018 r. wydane przez Komisję Parlamentarną Stowarzyszenia UE-Gruzja w Brukseli na mocy art. 411 ust. 3 układu o stowarzyszeniu,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że rząd Gruzji w dalszym ciągu czyni postępy na drodze do demokracji i praworządności oraz zacieśnia stosunki z Unią Europejską; mając na uwadze, że w wyniku układu o stowarzyszeniu UE-Gruzja / pogłębionej i kompleksowej strefy wolnego handlu, który wszedł w życie w dniu 1 lipca 2016 r., obie strony skorzystały na ściślejszym stowarzyszeniu politycznym i zintensyfikowaniu wymiany gospodarczej i kulturalnej; mając na uwadze, że Gruzja przestrzega uzgodnionych terminów realizacji zobowiązań wynikających z układu o stowarzyszeniu;
B. mając na uwadze, że ruch bezwizowy między UE a Gruzją wszedł w życie w dniu 28 marca 2017 r. i zaowocował zwiększoną mobilnością i lepszymi kontaktami międzyludzkimi; mając na uwadze, że dialog UE-Gruzja w sprawie liberalizacji reżimu wizowego okazał się skutecznym narzędziem służącym postępom w szeroko zakrojonych reformach;
C. mając na uwadze, że niepodległość, suwerenność i integralność terytorialną Gruzji osłabiają nierozwiązane konflikty regionalne w gruzińskich okupowanych regionach Abchazji i Osetii Południowej; mając na uwadze, że 10 lat po konflikcie zbrojnym między Rosją a Gruzją Federacja Rosyjska nadal narusza swoje zobowiązania międzynarodowe i porozumienie o zawieszeniu broni z dnia 12 sierpnia 2008 r.;
D. mając na uwadze, że UE zdecydowanie popiera suwerenność i integralność terytorialną Gruzji w jej granicach uznanych przez społeczność międzynarodową; mając na uwadze, że UE pozostaje silnie zaangażowana w działania zmierzające do rozwiązania konfliktów i czynnie wspiera te działania poprzez prace Specjalnego Przedstawiciela UE w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji oraz EUMM, a także poprzez Instrument na rzecz Przyczyniania się do Stabilności i Pokoju;
E. mając na uwadze, że Federacja Rosyjska nadal podejmuje kroki w kierunku faktycznej aneksji gruzińskich regionów Abchazji i Osetii Południowej, podważając w ten sposób prawo międzynarodowe; mając na uwadze, że tzw. traktaty o integracji i sojuszu podpisane przez Rosję z Abchazją i Osetią Południową w 2014 i 2015 r. były wyraźnym pogwałceniem prawa międzynarodowego, zasad OBWE i międzynarodowych zobowiązań Rosji; mając na uwadze, że Unia Europejska nie uznaje ram tzw. wyborów i referendum, które popierani przez Rosję separatyści przeprowadzili w 2016 i 2017 r. w gruzińskich regionach Abchazji i Osetii Południowej;
F. mając na uwadze, że rosyjskie siły zbrojne nadal izolują regiony Abchazji i Osetii Południowej od pozostałej części kraju, zamykając przejścia graniczne, montując ogrodzenia z drutu kolczastego i inne sztuczne przeszkody oraz rozszerzając granicę administracyjną; mając na uwadze, że dostęp EUMM do Abchazji i Osetii Południowej jest zablokowany, co stoi w sprzeczności z porozumieniem o zawieszeniu broni z dnia 12 sierpnia 2008 r.;
G. mając na uwadze, że sytuacja w zakresie praw człowieka w Abchazji i Osetii Południowej pogorszyła się w ciągu ostatnich kilku lat wraz z zastraszaniem i represjami wobec obywateli Gruzji, związanymi z dyskryminacją etniczną i wymuszonymi zmianami demograficznymi, ograniczeniami swobody przemieszczania się, praw własności i edukacji w ojczystym języku;
H. mając na uwadze, że Międzynarodowy Trybunał Karny wszczął dochodzenie w sprawie zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości, których rzekomo dopuściły się wszystkie strony konfliktu;
I. mając na uwadze, że w mowie końcowej przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w dniu 23 maja 2018 r. Gruzja oskarżyła Federację Rosyjską o zbrodnie wojenne i łamanie praw człowieka podczas konfliktu w 2008 r., włącznie z masowymi atakami wojsk rosyjskich na ludność cywilną i jej mienie w różnych częściach Gruzji, w tym w Abchazji i Osetii Południowej; mając na uwadze, że Federacja Rosyjska zaprzecza wszystkim zarzutom;
1. z zadowoleniem przyjmuje głębokie zaangażowanie i wysiłki Gruzji na rzecz pogłębienia stosunków z UE w oparciu o zobowiązania wynikające z układu o stowarzyszeniu / pogłębionej i kompleksowej strefy wolnego handlu, a także aspiracje do integracji europejskiej; uważa, że sprawą najwyższej wagi jest dalsze wspieranie przez władze Gruzji demokracji, poszanowania praw człowieka, praw mniejszości, podstawowych wolności i praworządności;
2. ponownie wyraża poparcie dla suwerenności i integralności terytorialnej Gruzji w ramach jej granic uznanych przez społeczność międzynarodową; pozostaje głęboko zaangażowany w rozwiązywanie konfliktów oraz politykę nieuznawania i zaangażowania w Gruzji, wykorzystując w tym celu wszystkie dostępne mu instrumenty w ramach kompleksowego podejścia;
3. domaga się, aby Federacja Rosyjska zakończyła okupację gruzińskich regionów Abchazji i Osetii Południowej, w pełni szanowała suwerenność i integralność terytorialną Gruzji oraz przestrzegała wiążących zobowiązań wynikających z porozumienia o zawieszeniu broni z dnia 12 sierpnia 2008 r., zwłaszcza jeżeli chodzi o zobowiązanie do wycofania wszystkich sił zbrojnych;
4. wyraża poważne zaniepokojenie w związku z odmową dostępu międzynarodowym i regionalnym obserwatorom; podkreśla konieczność zapewnienia swobodnego dostępu do gruzińskich regionów Abchazji i Osetii Południowej za pośrednictwem międzynarodowych mechanizmów monitorowania praw człowieka w ramach organizacji międzynarodowych, w tym Organizacji Narodów Zjednoczonych i EUMM;
5. domaga się, aby Federacja Rosyjska cofnęła swoją decyzję w sprawie uznania tzw. niepodległości gruzińskich regionów Abchazji i Osetii Południowej;
6. potępia celowe zniszczenie dziesiątek gruzińskich wiosek i kościołów w okupowanych regionach Abchazji i Osetii Południowej oraz celową próbę usunięcia śladów Gruzji w okupowanych regionach;
7. ubolewa, że międzynarodowe rozmowy genewskie w dużej mierze utknęły w martwym punkcie; wzywa UE, aby odgrywała bardziej aktywną rolę w kierowaniu dialogiem ze wszystkimi zainteresowanymi stronami w ramach międzynarodowych rozmów genewskich, tak aby w trakcie nadchodzących rund dyskusji uzgodnić wspólne oświadczenie w sprawie niestosowania siły przez wszystkie strony; w związku z tym wzywa Federację Rosyjską, aby przestrzegała zasady pokojowego rozwiązywania konfliktów poprzez odwzajemnienie jednostronnego zobowiązania Gruzji do niestosowania siły, co prezydent Gruzji zadeklarował w przemówieniu wygłoszonym przed Parlamentem Europejskim w dniu 23 listopada 2010 r.;
8. z zadowoleniem przyjmuje nową inicjatywę pokojową rządu gruzińskiego zatytułowaną „Krok ku lepszej przyszłości”, która mogłaby przynieść korzyści ludności mieszkającej po obu stronach granicy administracyjnej poprzez ułatwienie handlu, edukacji i mobilności oraz wspieranie kontaktów międzyludzkich i budowanie zaufania między podzielonymi społecznościami;
9. jest głęboko zaniepokojony pogorszeniem się sytuacji w zakresie praw człowieka w gruzińskich regionach Abchazji i Osetii Południowej, w szczególności w odniesieniu do dyskryminacji etnicznej, swobody przemieszczania się, praw własności i edukacji w ojczystym języku, a także utrzymującymi się przeszkodami w realizacji praw przesiedleńców wewnętrznych i uchodźców do bezpiecznego i godnego powrotu do domów;
10. wyraża głębokie zaniepokojenie śmiercią w areszcie obywatela gruzińskiego Archila Tatunaszwilego w lutym 2018 r. w Cchinwali oraz zabójstwem w maju 2018 r. obywatela gruzińskiego Gigi Otchozorii w pobliżu linii okupacyjnej niedaleko Abchazji; podkreśla potrzebę właściwego zajęcia się tym i podobnymi przypadkami, aby uniknąć powtórzenia się sytuacji i zwiększenia napięć; podkreśla potrzebę unikania bezkarności i wzywa do przeprowadzenia dokładnego dochodzenia w tych sprawach oraz do postawienia przed sądem osób odpowiedzialnych za wyżej wymienione zbrodnie, a także do współpracy między wszystkimi stronami, w tym w ramach mechanizmu zapobiegania incydentom i reagowania na nie;
11. wzywa Federację Rosyjską, aby zaprzestała dalszej „borderyzacji” wzdłuż granicy administracyjnej poprzez instalowanie zasieków z drutu kolczastego i innych sztucznych barier; wzywa również, aby położyć kres naruszaniu granic terytorium kontrolowanego przez rząd Gruzji oraz dalszemu rozszerzaniu granicy administracyjnej, wraz z celowym utrudnianiem kontaktów międzyludzkich i izolowaniem ludności regionów Abchazji i Osetii Południowej;
12. przypomina, że EUMM jest jedynym podmiotem międzynarodowym stale obecnym w terenie, zapewniającym bezstronne informacje na temat sytuacji wzdłuż granicy administracyjnej, i wzywa do przedłużenia mandatu tej misji na okres po dniu 14 grudnia 2018 r.;
13. ponownie stwierdza, że osoby odpowiedzialne za naruszenia prawa międzynarodowego, po wszystkich stronach konfliktu, powinny zostać pociągnięte do odpowiedzialności; w związku z tym ponownie wyraża zdecydowane poparcie dla dochodzenia toczącego się przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym oraz dla sprawy toczącej się przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka; wzywa wszystkie strony, aby przestrzegały wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, który ma zostać wydany jeszcze w tym roku;
14. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji i ESDZ, OBWE, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządom i parlamentom krajów Partnerstwa Wschodniego oraz rządowi i parlamentowi Federacji Rosyjskiej.