Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Gruzji i sytuacji we wschodnim sąsiedztwie,

–  uwzględniając porozumienie w sprawie zawieszenia broni z dnia 12 sierpnia 2008 r., w którym rolę mediatora pełniła UE, a które podpisały Gruzja i Federacja Rosyjska, a także porozumienie wykonawcze z dnia 8 września 2008 r.,

–  uwzględniając rozmieszczenie Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej w Gruzji (EUMM Georgia) w dniu 15 września 2008 r.,

–  uwzględniając układ o stowarzyszeniu między UE a Gruzją, który wszedł w życie w dniu 1 lipca 2016 r., oraz wejście w życie w dniu 28 marca 2017 r. ruchu bezwizowego między UE a Gruzją,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji z realizacji układu o stowarzyszeniu z Gruzją z dnia 9 listopada 2017 r. (SWD(2017)0371),

–  uwzględniając oświadczenia rzecznika Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych w sprawie rozwoju sytuacji w gruzińskich regionach Abchazji i Osetii Południowej,

–  uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Delegacji do Komisji Współpracy Parlamentarnej UE-Armenia i UE-Azerbejdżan oraz do Komisji Parlamentarnej Stowarzyszenia UE-Gruzja Sajjada Karima z dnia 28 lutego 2018 r. w sprawie śmierci obywatela Gruzji w Osetii Południowej,

–  uwzględniając oświadczenie końcowe i zalecenia z dnia 26 kwietnia 2018 r. wydane przez Komisję Parlamentarną Stowarzyszenia UE-Gruzja w Brukseli na mocy art. 411 ust. 3 układu o stowarzyszeniu,

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że rząd Gruzji w dalszym ciągu czyni postępy na drodze do demokracji i praworządności oraz zacieśnia stosunki z Unią Europejską; mając na uwadze, że w wyniku układu o stowarzyszeniu UE-Gruzja / pogłębionej i kompleksowej strefy wolnego handlu, który wszedł w życie w dniu 1 lipca 2016 r., obie strony skorzystały na ściślejszym stowarzyszeniu politycznym i zintensyfikowaniu wymiany gospodarczej i kulturalnej; mając na uwadze, że Gruzja przestrzega uzgodnionych terminów realizacji zobowiązań wynikających z układu o stowarzyszeniu;

B.  mając na uwadze, że ruch bezwizowy między UE a Gruzją wszedł w życie w dniu 28 marca 2017 r. i zaowocował zwiększoną mobilnością i lepszymi kontaktami międzyludzkimi; mając na uwadze, że dialog UE-Gruzja w sprawie liberalizacji reżimu wizowego okazał się skutecznym narzędziem służącym postępom w szeroko zakrojonych reformach;

C.  mając na uwadze, że niepodległość, suwerenność i integralność terytorialną Gruzji osłabiają nierozwiązane konflikty regionalne w gruzińskich okupowanych regionach Abchazji i Osetii Południowej; mając na uwadze, że 10 lat po konflikcie zbrojnym między Rosją a Gruzją Federacja Rosyjska nadal narusza swoje zobowiązania międzynarodowe i porozumienie o zawieszeniu broni z dnia 12 sierpnia 2008 r.;

D.  mając na uwadze, że UE zdecydowanie popiera suwerenność i integralność terytorialną Gruzji w jej granicach uznanych przez społeczność międzynarodową; mając na uwadze, że UE pozostaje silnie zaangażowana w działania zmierzające do rozwiązania konfliktów i czynnie wspiera te działania poprzez prace Specjalnego Przedstawiciela UE w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji oraz EUMM, a także poprzez Instrument na rzecz Przyczyniania się do Stabilności i Pokoju;

E.  mając na uwadze, że Federacja Rosyjska nadal podejmuje kroki w kierunku faktycznej aneksji gruzińskich regionów Abchazji i Osetii Południowej, podważając w ten sposób prawo międzynarodowe; mając na uwadze, że tzw. traktaty o integracji i sojuszu podpisane przez Rosję z Abchazją i Osetią Południową w 2014 i 2015 r. były wyraźnym pogwałceniem prawa międzynarodowego, zasad OBWE i międzynarodowych zobowiązań Rosji; mając na uwadze, że Unia Europejska nie uznaje ram tzw. wyborów i referendum, które popierani przez Rosję separatyści przeprowadzili w 2016 i 2017 r. w gruzińskich regionach Abchazji i Osetii Południowej;

F.  mając na uwadze, że rosyjskie siły zbrojne nadal izolują regiony Abchazji i Osetii Południowej od pozostałej części kraju, zamykając przejścia graniczne, montując ogrodzenia z drutu kolczastego i inne sztuczne przeszkody oraz rozszerzając granicę administracyjną; mając na uwadze, że dostęp EUMM do Abchazji i Osetii Południowej jest zablokowany, co stoi w sprzeczności z porozumieniem o zawieszeniu broni z dnia 12 sierpnia 2008 r.;

G.  mając na uwadze, że sytuacja w zakresie praw człowieka w Abchazji i Osetii Południowej pogorszyła się w ciągu ostatnich kilku lat wraz z zastraszaniem i represjami wobec obywateli Gruzji, związanymi z dyskryminacją etniczną i wymuszonymi zmianami demograficznymi, ograniczeniami swobody przemieszczania się, praw własności i edukacji w ojczystym języku;

H.  mając na uwadze, że Międzynarodowy Trybunał Karny wszczął dochodzenie w sprawie zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości, których rzekomo dopuściły się wszystkie strony konfliktu;

I.  mając na uwadze, że w mowie końcowej przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w dniu 23 maja 2018 r. Gruzja oskarżyła Federację Rosyjską o zbrodnie wojenne i łamanie praw człowieka podczas konfliktu w 2008 r., włącznie z masowymi atakami wojsk rosyjskich na ludność cywilną i jej mienie w różnych częściach Gruzji, w tym w Abchazji i Osetii Południowej; mając na uwadze, że Federacja Rosyjska zaprzecza wszystkim zarzutom;

1.  z zadowoleniem przyjmuje głębokie zaangażowanie i wysiłki Gruzji na rzecz pogłębienia stosunków z UE w oparciu o zobowiązania wynikające z układu o stowarzyszeniu / pogłębionej i kompleksowej strefy wolnego handlu, a także aspiracje do integracji europejskiej; uważa, że sprawą najwyższej wagi jest dalsze wspieranie przez władze Gruzji demokracji, poszanowania praw człowieka, praw mniejszości, podstawowych wolności i praworządności;

2.  ponownie wyraża poparcie dla suwerenności i integralności terytorialnej Gruzji w ramach jej granic uznanych przez społeczność międzynarodową; pozostaje głęboko zaangażowany w rozwiązywanie konfliktów oraz politykę nieuznawania i zaangażowania w Gruzji, wykorzystując w tym celu wszystkie dostępne mu instrumenty w ramach kompleksowego podejścia;

3.  domaga się, aby Federacja Rosyjska zakończyła okupację gruzińskich regionów Abchazji i Osetii Południowej, w pełni szanowała suwerenność i integralność terytorialną Gruzji oraz przestrzegała wiążących zobowiązań wynikających z porozumienia o zawieszeniu broni z dnia 12 sierpnia 2008 r., zwłaszcza jeżeli chodzi o zobowiązanie do wycofania wszystkich sił zbrojnych;

4.  wyraża poważne zaniepokojenie w związku z odmową dostępu międzynarodowym i regionalnym obserwatorom; podkreśla konieczność zapewnienia swobodnego dostępu do gruzińskich regionów Abchazji i Osetii Południowej za pośrednictwem międzynarodowych mechanizmów monitorowania praw człowieka w ramach organizacji międzynarodowych, w tym Organizacji Narodów Zjednoczonych i EUMM;

5.  domaga się, aby Federacja Rosyjska cofnęła swoją decyzję w sprawie uznania tzw. niepodległości gruzińskich regionów Abchazji i Osetii Południowej;

6.  potępia celowe zniszczenie dziesiątek gruzińskich wiosek i kościołów w okupowanych regionach Abchazji i Osetii Południowej oraz celową próbę usunięcia śladów Gruzji w okupowanych regionach;

7.  ubolewa, że międzynarodowe rozmowy genewskie w dużej mierze utknęły w martwym punkcie; wzywa UE, aby odgrywała bardziej aktywną rolę w kierowaniu dialogiem ze wszystkimi zainteresowanymi stronami w ramach międzynarodowych rozmów genewskich, tak aby w trakcie nadchodzących rund dyskusji uzgodnić wspólne oświadczenie w sprawie niestosowania siły przez wszystkie strony; w związku z tym wzywa Federację Rosyjską, aby przestrzegała zasady pokojowego rozwiązywania konfliktów poprzez odwzajemnienie jednostronnego zobowiązania Gruzji do niestosowania siły, co prezydent Gruzji zadeklarował w przemówieniu wygłoszonym przed Parlamentem Europejskim w dniu 23 listopada 2010 r.;

8.  z zadowoleniem przyjmuje nową inicjatywę pokojową rządu gruzińskiego zatytułowaną „Krok ku lepszej przyszłości”, która mogłaby przynieść korzyści ludności mieszkającej po obu stronach granicy administracyjnej poprzez ułatwienie handlu, edukacji i mobilności oraz wspieranie kontaktów międzyludzkich i budowanie zaufania między podzielonymi społecznościami;

9.  jest głęboko zaniepokojony pogorszeniem się sytuacji w zakresie praw człowieka w gruzińskich regionach Abchazji i Osetii Południowej, w szczególności w odniesieniu do dyskryminacji etnicznej, swobody przemieszczania się, praw własności i edukacji w ojczystym języku, a także utrzymującymi się przeszkodami w realizacji praw przesiedleńców wewnętrznych i uchodźców do bezpiecznego i godnego powrotu do domów;

10.  wyraża głębokie zaniepokojenie śmiercią w areszcie obywatela gruzińskiego Archila Tatunaszwilego w lutym 2018 r. w Cchinwali oraz zabójstwem w maju 2018 r. obywatela gruzińskiego Gigi Otchozorii w pobliżu linii okupacyjnej niedaleko Abchazji; podkreśla potrzebę właściwego zajęcia się tym i podobnymi przypadkami, aby uniknąć powtórzenia się sytuacji i zwiększenia napięć; podkreśla potrzebę unikania bezkarności i wzywa do przeprowadzenia dokładnego dochodzenia w tych sprawach oraz do postawienia przed sądem osób odpowiedzialnych za wyżej wymienione zbrodnie, a także do współpracy między wszystkimi stronami, w tym w ramach mechanizmu zapobiegania incydentom i reagowania na nie;

11.  wzywa Federację Rosyjską, aby zaprzestała dalszej „borderyzacji” wzdłuż granicy administracyjnej poprzez instalowanie zasieków z drutu kolczastego i innych sztucznych barier; wzywa również, aby położyć kres naruszaniu granic terytorium kontrolowanego przez rząd Gruzji oraz dalszemu rozszerzaniu granicy administracyjnej, wraz z celowym utrudnianiem kontaktów międzyludzkich i izolowaniem ludności regionów Abchazji i Osetii Południowej;

12.  przypomina, że EUMM jest jedynym podmiotem międzynarodowym stale obecnym w terenie, zapewniającym bezstronne informacje na temat sytuacji wzdłuż granicy administracyjnej, i wzywa do przedłużenia mandatu tej misji na okres po dniu 14 grudnia 2018 r.;

13.  ponownie stwierdza, że osoby odpowiedzialne za naruszenia prawa międzynarodowego, po wszystkich stronach konfliktu, powinny zostać pociągnięte do odpowiedzialności; w związku z tym ponownie wyraża zdecydowane poparcie dla dochodzenia toczącego się przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym oraz dla sprawy toczącej się przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka; wzywa wszystkie strony, aby przestrzegały wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, który ma zostać wydany jeszcze w tym roku;

14.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji i ESDZ, OBWE, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządom i parlamentom krajów Partnerstwa Wschodniego oraz rządowi i parlamentowi Federacji Rosyjskiej.