PROJEKT REZOLUCJI w sprawie gruzińskich regionów separatystycznych 10 lat po zakończeniu wojny z Rosją
11.6.2018 - (2018/2741(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Helmut Scholz, Merja Kyllönen, Paloma López Bermejo, Javier Couso Permuy, Barbara Spinelli, Sabine Lösing, Dimitrios Papadimoulis, Stelios Kouloglou w imieniu grupy GUE/NGL
B8‑0278/2018
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie gruzińskich regionów separatystycznych 10 lat po zakończeniu wojny z Rosją
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że stosunki między Gruzją a Rosją mają kilkusetletnią historię, obejmującą okresy współpracy, ale także okresy konfliktów lub napięć; mając na uwadze, że rozpad Związku Radzieckiego doprowadził w byłych republikach radzieckich do wielowymiarowych konfliktów, które nie zostały jeszcze rozwiązane i nadal powodują napięcia między Rosją a jej sąsiadami; mając na uwadze, że konflikty w Osetii Południowej i Abchazji stanowiły przez wiele lat źródło przemocy, czystek etnicznych i poważnych napięć w stosunkach między Rosją a Gruzją;
B. mając na uwadze, że w 1991 r. Osetia Południowa ogłosiła niepodległość od Gruzińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej; mając na uwadze, że w odpowiedzi rząd Gruzji zniósł autonomię Osetii Południowej, próbując siłą przywrócić kontrolę nad regionem; mając na uwadze, że eskalacja kryzysu doprowadziła do wojny w Osetii w latach 1991–92 oraz do wznowienia walk w 2004 i 2008 r.; mając na uwadze, że Abchazja cieszyła się autonomią w ramach Gruzińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej; mając na uwadze, że napięcia etniczne doprowadziły do wojny w Abchazji w latach 1992–93 oraz de facto niezależności Abchazji; mając na uwadze, że mimo porozumienia o zawieszeniu broni z 1994 r. i wieloletnich negocjacji spór pozostaje nierozwiązany;
C. mając na uwadze, że w świetle kryzysu na Ukrainie próbowano na nowo napisać historię wojny gruzińsko-rosyjskiej z 2008 r.; mając na uwadze, że do tej problematycznej sytuacji przyczynił się tytuł debaty parlamentarnej zorganizowanej w celu upamiętnienia tych tragicznych wydarzeń; mając na uwadze, że punktem odniesienia do przebiegu zdarzeń pozostaje sprawozdanie niezależnej międzynarodowej misji wyjaśniającej w sprawie konfliktu w Gruzji (sprawozdanie Tagliavini); mając na uwadze, że w sprawozdaniu wyjaśniono, iż rząd Gruzji, kierowany przez Micheila Saakaszwilego, rozpoczął wojnę wieczorem dnia 7 sierpnia 2008 r., kiedy siły gruzińskie zaatakowały miasto Cchinwali i zajęły część Osetii Południowej; w sprawozdaniu zwrócono jednak uwagę, że „brutalny konflikt toczył się już przed wydarzeniami w Osetii Południowej”, a ofensywa gruzińska stanowiła „nieodpowiednią” reakcję na ataki poprzedzające wojnę;
D. mając na uwadze, że status Osetii Południowej i Abchazji wciąż pozostaje przedmiotem sporu; mając na uwadze, że Organizacja Narodów Zjednoczonych oraz większość rządów na świecie uznaje te terytoria za część Gruzji, natomiast Rosja i cztery inne państwa członkowskie ONZ uznają Republikę Osetii Południowej i Republikę Abchazji; mając na uwadze, że obie republiki są w znacznym stopniu zależne od Rosji pod względem gospodarczym, politycznym i wojskowym; mając na uwadze, że rozwiązanie konfliktów w tym regionie może być długotrwałe tylko pod warunkiem zagwarantowania prawa obywateli Abchazji i Osetii Południowej do decydowania o ich przyszłości i obrony ich tożsamości narodowej;
E. mając na uwadze, że międzynarodowe rozmowy genewskie – wielostronne forum mediacji na temat konsekwencji humanitarnych wojny gruzińsko-rosyjskiej w sierpniu 2008 r. i jej skutków dla bezpieczeństwa – wciąż nie przyniosły konkretnych rezultatów;
F. mając na uwadze, że w 2017 r. Rosja i Gruzja ustanowiły wspólny komitet pod przewodnictwem wiceministra spraw zagranicznych Rosji i specjalnego przedstawiciela premiera Gruzji ds. stosunków z Rosją; mając na uwadze, że stosunki gospodarcze i kontakty międzyludzkie nasiliły się w 2017 r.; mając na uwadze, że Rosja stała się drugim co do wielkości partnerem handlowym Gruzji, ustanowiono połączenia transportowe, a ponad milion Rosjan odwiedziło Gruzję; mając na uwadze, że Rosja i Gruzja uzgodniły wprowadzenie kwestii Abchazji i Osetii Południowej do porządku obrad wspólnego komitetu w 2018 r.;
G. mając na uwadze, że nasilająca się współpraca wojskowa między Gruzją a Stanami Zjednoczonymi i NATO, regularne wspólne ćwiczenia i szkolenia wojskowe armii gruzińskiej, prowadzone przez oficerów wojskowych NATO, a także dozbrajanie gruzińskiej armii bronią z NATO wywołują poważne zaniepokojenie Rosji;
1. jest zaniepokojony, że Osetia Południowa i Abchazja to regiony, w których trwają nierozwiązane konflikty i występują napięcia; wzywa do dialogu i negocjacji między wszystkimi stronami konfliktu w celu znalezienia rozwiązania, które spełni aspiracje wszystkich obywateli w regionie i pozwoli im decydować o swojej przyszłości;
2. z zadowoleniem przyjmuje wysiłki podejmowane przez rządy Rosji i Gruzji w celu nawiązania przynoszących wzajemne korzyści stosunków na różnych polach; wyraża nadzieję, że wysiłki te doprowadzą do wyeliminowania różnic między tymi dwoma krajami oraz do stabilizacji w regionie; krytykuje fakt, że niektóre siły polityczne w UE i Gruzji podważają te wysiłki, pisząc historię na nowo i jednostronnie obwiniając Rosję za tragiczne wydarzenia z 2008 r.;
3. wyraża zaniepokojenie z powodu trwającej koncentracji sił wojskowych w regionie i wzywa wszystkie strony do jej zaprzestania; apeluje o zaprzestanie wszelkiej działalności NATO w regionie i zdecydowanie przeciwstawia się przystąpieniu Gruzji do NATO;
4. podkreśla, że należy przestrzegać zasad Karty Narodów Zjednoczonych i potwierdza swoje zaangażowanie na rzecz suwerenności i integralności terytorialnej wszystkich państw członkowskich ONZ, w tym Gruzji;
5. podkreśla, że wszelkie polityczne rozwiązania konfliktów w Osetii Południowej i Abchazji muszą spełniać oczekiwania wszystkich mieszkańców tych regionów; wzywa do takiego sposobu rozstrzygania sporów, który umożliwia uczestnictwo przedstawicielom wszystkich zainteresowanych obywateli;
6. ubolewa z powodu fiaska działań podejmowanych w ramach międzynarodowych rozmów genewskich, które miały na celu osiągnięcie porozumienia w sprawie deklaracji o niestosowaniu siły; podkreśla, że taka deklaracja byłaby ważnym krokiem na drodze do zagwarantowania bezpieczeństwa w regionie; wzywa Stany Zjednoczone do odgrywania bardziej konstruktywnej roli w tych dyskusjach;
7. wyraża poważne zaniepokojenie z powodu tragicznej śmierci obywatela Gruzji Archila Tatunaszwilego; wzywa do szczegółowego zbadania tej sprawy oraz do współpracy między odpowiednimi organami; podkreśla znaczenie zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony praw etnicznych Gruzinów, którzy mieszkają w Osetii Południowej i Abchazji;
8. podkreśla, że należy zapewnić wysiedleńcom prawo do godnego powrotu, a także dążyć do tego, aby de facto granice nie przypominały żelaznej kurtyny, oraz umożliwić organizacjom międzynarodowym udzielanie pomocy ludziom zamieszkującym obydwa regiony;
9. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, prezydentom i parlamentom Gruzji i Rosji, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) oraz Radzie Europy.