PROJEKT REZOLUCJI w sprawie okupowanych terytoriów Gruzji dziesięć lat po rosyjskiej inwazji
11.6.2018 - (2018/2741(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Heidi Hautala, Rebecca Harms, Jordi Solé, Igor Šoltes w imieniu grupy Verts/ALE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0275/2018
B8‑0279/2018
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie okupowanych terytoriów Gruzji dziesięć lat po rosyjskiej inwazji
Parlament Europejski,
– uwzględniając porozumienie w sprawie zawieszenia broni z dnia 12 sierpnia 2008 r., w którym rolę mediatora pełniła UE, a które podpisały Gruzja i Federacja Rosyjska, a także porozumienie wykonawcze z dnia 8 września 2008 r.,
– uwzględniając sprawozdanie z 2009 r., sporządzone przez niezależną międzynarodową misję wyjaśniającą w sprawie konfliktu w Gruzji, kierowaną przez Heidi Tagliawini,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 21 stycznia 2016 r. w sprawie układów o stowarzyszeniu oraz pogłębionych i kompleksowych stref wolnego handlu z Gruzją, Mołdawią i Ukrainą[1],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 grudnia 2017 r. w sprawie sprawozdania rocznego w sprawie realizacji wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa[2],
– uwzględniając wspólne deklaracje ze szczytów Partnerstwa Wschodniego, w szczególności deklarację uzgodnioną w 2017 r. w Brukseli,
– uwzględniając wspólne komunikaty Komisji i Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) w sprawie europejskiej polityki sąsiedztwa, w szczególności sprawozdanie z wdrażania przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa z dnia 18 maja 2017 r. (JOIN(2017)0018) oraz wspólny dokument roboczy służb z dnia 9 czerwca 2017 r. pt. „Partnerstwo Wschodnie – 20 wyników do 2020 r.: orientacja na kluczowe priorytety i wymierne wyniki” (SWD(2017)0300), a także komunikat z 2016 r. pt. „Globalna strategia na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej”,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje dotyczące sytuacji we wschodnim sąsiedztwie, a w szczególności zalecenie z dnia 15 listopada 2017 r. dla Rady, Komisji i ESDZ w sprawie Partnerstwa Wschodniego w perspektywie szczytu w listopadzie 2017 r.[3],
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że UE zdecydowanie popiera suwerenność i integralność terytorialną Gruzji w jej granicach uznanych przez społeczność międzynarodową;
B. mając na uwadze, że UE odegrała kluczową rolę w związku z porozumieniami w sprawie zawieszenia broni z sierpnia i września 2008 r. oraz pozostaje mocno zaangażowana w poszukiwanie pokojowego rozwiązania konfliktu między Rosją a Gruzją z pełnym poszanowaniem podstawowych norm i zasad prawa międzynarodowego;
C. mając na uwadze, że dziesięć lat po wybuchu konfliktu między Rosją a Gruzją i będącej jego wynikiem rosyjskiej napaści na Gruzję Federacja Rosyjska kontynuuje nielegalną okupację oraz podejmuje kroki zmierzające de facto do aneksji gruzińskich terytoriów Abchazji oraz Regionu Cchinwali i Osetii Południowej, naruszając tym samym prawo międzynarodowe i oparty na zasadach system międzynarodowy;
D. mając na uwadze, że dziesięć lat po wojnie między Rosją a Gruzją Federacja Rosyjska nadal narusza swoje zobowiązania międzynarodowe i odmawia pełnego wdrożenia wynegocjowanego przy wsparciu UE porozumienia o zawieszeniu broni z dnia 12 sierpnia 2008 r.;
E. mając na uwadze, że Federacja Rosyjska nadal umacnia swoją nielegalną obecność wojskową na okupowanych terytoriach Gruzji oraz rozbudowuje potencjał wojskowy i intensyfikuje manewry wojskowe, co poważnie destabilizuje tam sytuację w zakresie bezpieczeństwa;
F. mając na uwadze, że Federacja Rosyjska nadal izoluje terytoria Abchazji i Regionu Cchinwali / Osetii Południowej oraz ich mieszkańców od pozostałej części kraju, zamykając tzw. przejścia graniczne, montując ogrodzenia z drutu kolczastego i inne sztuczne przeszkody oraz rozszerzając granicę administracyjną;
G. mając na uwadze, że setki tysięcy osób wewnętrznie przesiedlonych i uchodźców przymusowo wydalonych z gruzińskich terytoriów Abchazji i Regionu Cchinwali / Osetii Południowej w wyniku kilku fal czystek etnicznych nadal pozbawione są przysługującego im podstawowego prawa do bezpiecznego i godnego powrotu do swoich domostw;
H. mając na uwadze, że w okupowanych regionach Gruzji nadal dochodzi do rażących naruszeń praw człowieka, w tym prawa do swobodnego przemieszczania się i pobytu, prawa własności i dostępu do edukacji w rodzimym języku, oraz nadal mają miejsce porwania i bezprawne przetrzymywanie;
I. mając na uwadze, że ludność gruzińska zamieszkała na gruzińskich terytoriach Abchazji i Regionu Cchinwali / Osetii Południowej w dalszym ciągu jest narażona na dotkliwą dyskryminację ze względu na pochodzenie etniczne;
J. mając na uwadze, że Archil Tatunaszwili, Giga Otchozoria i Davit Baszaruli jako obywatele Gruzji i osoby wewnętrznie przesiedlone utracili życie w wyniku nielegalnych brutalnych działań prowadzonych przez rosyjskiego okupanta w Suchumi i Cchinwali;
K. mając na uwadze, że Federacja Rosyjska jako mocarstwo sprawujące rzeczywistą kontrolę nad gruzińskimi terytoriami Abchazji i Regionu Cchinwali / Osetii Południowej ponosi pełną odpowiedzialność za poważne naruszenia praw człowieka i sytuację humanitarną w tym regionie;
1. podkreśla, że suwerenność, niepodległość i pokojowe rozwiązywanie sporów to kluczowe zasady porządku, na którym opiera się bezpieczeństwo w Europie; podkreśla, że rozwiązanie konfliktu w Gruzji ma decydujące znaczenie dla poprawy bezpieczeństwa i dla stabilności na całym kontynencie europejskim; uważa, że konflikty te oraz nieustająca okupacja gruzińskich terytoriów to w dalszym ciągu potencjalne zagrożenie dla suwerenności wszystkich krajów w Europie;
2. ponownie wyraża zdecydowane poparcie dla integralności terytorialnej Gruzji w ramach jej granic uznanych przez społeczność międzynarodową, a także dla suwerennego prawa każdego kraju do swobodnego decydowania o swojej przyszłości; uznaje, że zasady zapisane w Karcie Narodów Zjednoczonych, w akcie końcowym z Helsinek z 1975 r. i w przyjętej przez OBWE w 1990 r. karcie paryskiej stanowią podstawę pokoju na kontynencie europejskim;
3. popiera politykę Gruzji polegającą na dążeniu do pokojowego rozwiązania konfliktu, w tym również poprzez stosowanie się do porozumienia o zawieszeniu broni z dnia 12 sierpnia 2008 r., jednostronne zobowiązanie do niestosowania siły, udział w międzynarodowych rozmowach genewskich oraz podejmowanie wysiłków na rzecz pojednania i budowy zaufania między podzielonymi społecznościami;
4. domaga się od Federacji Rosyjskiej zakończenia okupacji gruzińskich terytoriów Abchazji i Regionu Cchinwali / Osetii Południowej oraz pełnego poszanowania suwerenności i integralności terytorialnej Gruzji, a także nienaruszalności jej granic uznanych przez społeczność międzynarodową;
5. apeluje o osiągnięcie wymiernych rezultatów w odniesieniu do podstawowych kwestii będących przedmiotem międzynarodowych rozmów genewskich, w tym o potwierdzenie i realizację zobowiązania do niestosowania siły, ustanowienie międzynarodowych mechanizmów bezpieczeństwa na gruzińskich terytoriach Abchazji i Regionu Cchinwali / Osetii Południowej, a także o powrót osób wewnętrznie przesiedlonych i uchodźców z myślą o zaprowadzeniu trwałego pokoju i bezpieczeństwa w regionie;
6. wzywa rząd Gruzji do kontynuowania współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym (MTK) poprzez ułatwianie dochodzeń prowadzonych przez Urząd Prokuratora MTK oraz dbanie o to, aby Sekretariat MTK mógł w pełni realizować swój mandat w zakresie działań komunikacyjnych i uczestnictwa ofiar;
7. z zadowoleniem przyjmuje nową inicjatywę pokojową rządu Gruzji o nazwie „Krok ku lepszej przyszłości”, a także wszelkie inne inicjatywy mające na celu poprawę sytuacji humanitarnej i społeczno‑ekonomicznej ludności zamieszkującej na gruzińskich terytoriach Abchazji i Regionu Cchinwali / Osetii Południowej oraz nawiązywanie kontaktów międzyludzkich i budowę zaufania między podzielonymi społecznościami;
8. stanowczo wzywa Federację Rosyjską do wywiązywania się z zobowiązań międzynarodowych, pełnego wdrożenia wynegocjowanego przy wsparciu UE porozumienia o zawieszeniu broni z dnia 12 sierpnia 2008 r. oraz wycofania swoich wojsk z terytorium Gruzji;
9. apeluje do Federacji Rosyjskiej o zaprzestanie budowy ogrodzeń z drutu kolczastego i innych sztucznych barier wzdłuż linii okupacyjnej, których celem jest utrudnianie kontaktów międzyludzkich i odseparowanie ludności obydwu okupowanych regionów;
10. apeluje do Federacji Rosyjskiej jako mocarstwa sprawującego rzeczywistą kontrolę o położenie kresu bezkarności i przestępstwom o podłożu etnicznym na gruzińskich terytoriach Abchazji i Regionu Cchinwali / Osetii Południowej, a także o usunięcie wszelkich przeszkód z myślą o tym, aby sprawcy, z rąk których w wyniku nielegalnych działań śmierć ponieśli obywatele gruzińscy będący osobami wewnętrznie przesiedlonymi Archil Tatunaszwili, Giga Otchozoria i Davit Baszaruli, zostali pociągnięci do odpowiedzialności;
11. wzywa Federację Rosyjską jako mocarstwo sprawujące rzeczywistą kontrolę do zaprzestania łamania praw człowieka, ograniczania swobody przemieszczania się i wyboru miejsca zamieszkania, dyskryminacji ze względów etnicznych oraz naruszania prawa do własności i do edukacji w rodzimym języku na okupowanych terytoriach Gruzji;
12. apeluje do Federacji Rosyjskiej o zezwolenie na bezpieczny i godny powrót osób wewnętrznie przesiedlonych i uchodźców do swoich domostw, a także o zagwarantowanie wstępu do tego regionu międzynarodowym podmiotom monitorującym prawa człowieka i organizacjom pozarządowym;
13. wzywa Federację Rosyjską do umożliwienia misji obserwacyjnej UE dostępu do gruzińskich terytoriów Abchazji i Regionu Cchinwali / Osetii Południowej na podstawie jej mandatu;
14. potwierdza silne zaangażowanie UE na rzecz odgrywania jeszcze donioślejszej roli w pokojowym rozwiązaniu konfliktu między Rosją a Gruzją przy wykorzystaniu wszystkich dostępnych instrumentów w ramach kompleksowego podejścia, w tym poprzez udział specjalnego przedstawiciela UE ds. Kaukazu Południowego i kryzysu w Gruzji, współprzewodnictwo w międzynarodowych rozmowach genewskich, misję obserwacyjną UE oraz politykę nieuznawania i zaangażowania;
15. apeluje do instytucji UE o refleksję – wspólnie z władzami Gruzji – nad perspektywą dalszego umacniania roli UE w pokojowym rozwiązaniu konfliktu oraz budowania zdolności i wspierania odporności, w tym również w dziedzinie przeciwdziałania terroryzmowi, a także w zakresie komunikacji strategicznej, cyberobrony i reformy sektora bezpieczeństwa; w związku z planowanymi negocjacjami w sprawie instrumentów finansowych UE na okres po 2020 r., przeznaczonych na europejską politykę sąsiedztwa, apeluje o należyte uwzględnienie wynikających stąd potrzeb;
16. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, ESDZ, Komisji, prezydentowi, rządowi i parlamentowi Gruzji oraz prezydentowi, rządowi i parlamentowi Federacji Rosyjskiej.
- [1] Dz.U. C 11 z 12.1.2018, s. 82.
- [2] Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0493.
- [3] Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0440.