Projekt rezolucji - B8-0320/2018Projekt rezolucji
B8-0320/2018

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie kryzysu migracyjnego oraz sytuacji humanitarnej w Wenezueli i na jej granicach

2.7.2018 - (2018/2770(RSP))

złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu

Ignazio Corrao, Fabio Massimo Castaldo w imieniu grupy EFDD

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0315/2018

Procedura : 2018/2770(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B8-0320/2018
Teksty złożone :
B8-0320/2018
Debaty :
Teksty przyjęte :

B8-0320/2018

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie kryzysu migracyjnego oraz sytuacji humanitarnej w Wenezueli i na jej granicach

(2018/2770(RSP))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,

–  uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych,

–  uwzględniając Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych,

–  uwzględniając Rzymski Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego oraz oświadczenie prokurator Międzynarodowego Trybunału Karnego Fatou Bensoudy z dnia 8 lutego 2018 r.,

–  uwzględniając oświadczenie Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka z dnia 31 marca 2017 r.,

–  uwzględniając sprawozdanie Biura Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka (OHCHR) z dnia 22 czerwca 2018 r. pt. „Human Rights violations in the Bolivarian Republic of Venezuela” [Przypadki łamania i naruszania praw człowieka w kontekście protestów w Boliwariańskiej Republice Wenezueli],

–  uwzględniając deklarację Organizacji Państw Amerykańskich (OPA) z dnia 20 kwietnia 2018 r. w sprawie pogarszającej się sytuacji humanitarnej w Wenezueli,

–  uwzględniając sprawozdanie opublikowane przez Międzyamerykańską Komisję Praw Człowieka (IACHR) w dniu 12 lutego 2018 r. pt. „Democratic Institutions, the Rule of Law and Human Rights in Venezuela” [Instytucje demokratyczne, państwo prawa i prawa człowieka w Wenezueli] oraz rezolucję IACHR z dnia 14 marca 2018 r,

–  uwzględniając oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z dni 26 stycznia 2018 r., 19 kwietnia 2018 r. i 22 maja 2018 r. w sprawie ostatnich wydarzeń w Wenezueli,

–  uwzględniając konkluzje Rady z dni 13 listopada 2017 r., 22 stycznia 2018 r., 28 maja 2018 r. i 25 czerwca 2018 r.,

–  uwzględniając oficjalną misję europejskiego komisarza ds. pomocy humanitarnej i zarządzania kryzysowego Christosa Stylianidesa do Kolumbii w marcu 2018 r.,

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że w ostatnich latach Wenezuelę opuściło ponad 2 mln ludzi;

B.  mając na uwadze, że według UNHCR i Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji (IOM) drastycznie wzrosła całkowita liczba Wenezuelczyków, którzy opuścili kraj: z 437 000 w 2005 r. do 1,6 mln w 2017 r.; mając ponadto na uwadze, że na podstawie tej tendencji prognozuje się, że liczba osób uciekających z kraju będzie drastycznie wzrastać w najbliższych tygodniach i miesiącach;

C.  mając na uwadze, że ten exodus wynika z bezprecedensowego kryzysu politycznego, społecznego, gospodarczego i humanitarnego w Wenezueli, gdzie rząd nie jest w stanie zapewnić obywatelom możliwości korzystania z podstawowych praw człowieka, takich jak prawo do żywności, dostępu do leków, opieki zdrowotnej czy godnej pracy; mając na uwadze, że sytuacja w zakresie praw człowieka w Wenezueli wciąż się pogarsza;

D.  mając na uwadze, że w konsekwencji coraz większa liczba Wenezuelczyków, w tym dzieci, cierpi na niedożywienie będące skutkiem ograniczonego dostępu do rzetelnej opieki zdrowotnej, leków i żywności;

E.  mając na uwadze, że rząd wenezuelski niestety nadal uporczywie neguje ten problem, unika i zakazuje wspominania „o kryzysie humanitarnym” oraz odmawia przyjęcia jakiejkolwiek międzynarodowej pomocy humanitarnej, mimo że społeczność międzynarodowa jest gotowa do udzielenia wsparcia;

F.  mając na uwadze, że w sprawozdaniu OHCHR opublikowanym w dniu 22 czerwca 2018 r. podkreślono, iż władze wenezuelskie nie pociągnęły do odpowiedzialności sprawców poważnych naruszeń praw człowieka, w tym zabójstw, użycia nadmiernej siły wobec demonstrantów, arbitralnych zatrzymań, złego traktowania i tortur; mając na uwadze, że powszechna wydaje się również bezkarność funkcjonariuszy sił bezpieczeństwa, którzy podejrzani są o pozasądowe zabójstwa demonstrantów; mając na uwadze, że ustalenia dotyczące tych zdarzeń świadczą o dalszej eskalacji napięć w kraju;

G.  mając na uwadze, że obecny kryzys w Wenezueli, we wszystkich jego niezliczonych aspektach, powoduje w tym regionie przesiedlenia ludności należące do największych w historii;

H.  mając na uwadze, że według Biura ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA) Kolumbia przyjęła największy odsetek osób wysiedlonych, w związku z czym na terenie tego kraju mieszka obecnie ponad 820 000 Wenezuelczyków;

I.  mając na uwadze, że władze krajowe i lokalne Kolumbii w godny uznania sposób dążą do tego, by zapewnić osobom uciekającym z Wenezueli możliwość korzystania z podstawowych praw człowieka, takich jak prawo do podstawowego wykształcenia i prawo do podstawowych świadczeń zdrowotnych; mając na uwadze, że te same władze starają się też wydobyć na światło dzienne pracę migrantów o nieuregulowanym statusie oraz dążą do zapewnienia ich integracji z kolumbijską społecznością pracowniczą, jednocześnie przyznając specjalne zezwolenia osobom, które mieszkają w regionach przygranicznych i są chętne, by dojeżdżać do pracy z Wenezueli do Kolumbii;

J.  mając na uwadze, że w Kolumbii społeczności lokalne, instytucje religijne i ogół obywateli jednakowo przyjmują migrantów w duchu braterstwa oraz wykazują się wielką wytrwałością i solidarnością; mając jednak na uwadze, że społeczności te mierzą się z olbrzymią presją i rosnącymi wyzwaniami, ze względu na ogromną liczbę ludzi w potrzebie szukających schronienia w ich kraju;

K.  mając na uwadze, że w mieście Cúcuta, położonym przy granicy z Wenezuelą, obserwuje się ogromny napływ ludności, często wycieńczonej i niedożywionej; mając na uwadze, że ten kryzys humanitarny wpływa też, w różnym stopniu, na wszystkie inne regiony Kolumbii, w tym jej stolicę;

L.  mając na uwadze, że Kolumbia – mimo postępu ku bardziej stabilnej i pokojowej sytuacji – nadal zmaga się z własnymi problemami, związanymi m.in. z obecnością ugrupowań zbrojnych, nielegalnym handlem, nielegalnym wydobyciem surowców i przemytem; mając na uwadze, że wyzwania te dotyczą głównie regionów przygranicznych; mając na uwadze, że kryzys humanitarny, który dotyka migrantów wenezuelskich, może zaognić i nasilić te problemy oraz spowodować dalsze pogarszanie się sytuacji w zakresie praw człowieka w tych regionach;

M.  mając na uwadze, że również Brazylia, Chile, Peru, Ekwador, Argentyna i Panama stoją w obliczu napływu znacznej liczby uchodźców; mając na uwadze, że państwom przyjmującym coraz trudniej jest zapewniać pomoc nowo przybyłym;

N.  mając na uwadze, że w dniu 17 marca 2018 r. UE przeznaczyła na rzecz Ameryki Łacińskiej i Karaibów pakiet pomocy humanitarnej w wysokości 31 mln EUR, z czego 6 mln EUR dla Kolumbii i kolejne 2 mln EUR dla osób dotkniętych kryzysem w Wenezueli; mając na uwadze, że w dniu 7 czerwca 2018 r. Komisja zapowiedziała pakiet w wysokości 35,1 mln EUR na pomoc nadzwyczajną i pomoc rozwojową w celu wsparcia ludności Wenezueli i krajów sąsiadujących dotkniętych kryzysem; mając na uwadze, że w 2018 r. za pośrednictwem Instrumentu na rzecz Przyczyniania się do Stabilności i Pokoju (IcSP) przydzielono kwotę 5 mln EUR na działania zapobiegające konfliktom na granicach Brazylii i Kolumbii;

1.  jest głęboko wstrząśnięty i poruszony panującą w Wenezueli katastrofalną sytuacją humanitarną, w wyniku której umierają ludzie oraz ma miejsce bezprecedensowy napływ ludności do krajów ościennych i dalszych; wyraża solidarność ze wszystkimi obywatelami Wenezueli, którzy zostali zmuszeni do opuszczenia swojego kraju z powodu niemożności zaspokojenia elementarnych potrzeb życiowych, jak dostęp do żywności, podstawowych świadczeń zdrowotnych i leków;

2.  wyraża uznanie dla rządu Kolumbii, władz lokalnych, społeczeństwa obywatelskiego, władz religijnych i wszystkich obywateli Kolumbii ze względu na ich szybką reakcję i solidarność oraz wytrwałą pomoc i wsparcie zapewniane wszystkim przybywającym Wenezuelczykom; pochwala działania podejmowane przez rządy innych państw ościennych oraz organizacje regionalne i międzynarodowe;

3.  z zadowoleniem przyjmuje unijny pakiet pomocy humanitarnej dla Ameryki Łacińskiej i Karaibów w wysokości 31 mln EUR, w tym 6 mln EUR dla Kolumbii i kolejne 2 mln EUR dla osób dotkniętych kryzysem w Wenezueli, a także 5 mln EUR przyznane w 2018 r. za pośrednictwem IcSP na działania zapobiegające konfliktom na granicach Brazylii i Kolumbii; ponadto z zadowoleniem przyjmuje zapowiedziany przez Komisję pakiet w wysokości 35,1 mln EUR na pomoc nadzwyczajną i pomoc rozwojową w celu wsparcia ludności Wenezueli i krajów sąsiadujących dotkniętych kryzysem;

4.  wzywa władze krajowe i lokalne państw ościennych do stałego kontrolowania sytuacji, aby nie dopuścić do jakichkolwiek napięć między ludnością miejscową a Wenezuelczykami szukającymi schronienia na danych terytoriach; wzywa w szczególności do aktywnego monitorowania sytuacji w celu zapobieżenia wzrostowi ksenofobii;

5.  jest niezmiernie zaniepokojony tym, że granice przekracza znaczna liczba dzieci pozbawionych opieki, lecz wyraża uznanie dla wysiłków podejmowanych przez władze Kolumbii, organizacje międzynarodowe i wspólnoty religijne w celu zapewnienia im żywności i opieki zdrowotnej oraz ich objęcia systemem nauczania; wzywa władze krajowe i lokalne do intensyfikacji wysiłków w tej dziedzinie;

6.  wyraża zaniepokojenie szerzeniem się pracy niewolniczej i wymuszonej prostytucji w niektórych regionach przygranicznych oraz wzywa władze Kolumbii, aby wdrożyły całościowe środki mające na celu położenie kresu tym praktykom i zapewnienie migrantom wenezuelskim godnego zatrudnienia i pełnej integracji na rynku pracy;

7.  wzywa władze krajowe i lokalne państw ościennych do wprowadzenia środków specjalnych w związku ze szczególną sytuacją społeczności tubylczych mieszkających w regionach przygranicznych na terytoriach dwóch państw;

8.  negatywnie ocenia pogłębianie się kryzysu humanitarnego w Wenezueli, ponowne wystąpienie chorób takich jak odra, malaria i błonica, niemożność korzystania przez obywateli wenezuelskich z podstawowych praw człowieka, w tym prawa do żywności, edukacji oraz dostępu do leków i podstawowych świadczeń zdrowotnych, jak również brak godnych miejsc pracy;

9.  wzywa władze Wenezueli do uznania trwającego kryzysu humanitarnego, do zapobieżenia jego dalszemu pogłębianiu się oraz do wspierania rozwiązań politycznych i gospodarczych w celu zapewnienia bezpieczeństwa ogółowi ludności cywilnej oraz stabilności kraju i regionu;

10.  zdecydowanie wzywa władze Wenezueli, aby podjęły natychmiastowe działania w celu zapewnienia obywatelom Wenezueli należnych im praw człowieka, w szczególności prawa do żywności, opieki zdrowotnej i godnych warunków życia;

11.  stanowczo apeluje do władz Wenezueli, aby pilnie umożliwiły niezakłócone udzielanie pomocy humanitarnej na terenie kraju oraz zapewniły dostęp organizacjom międzynarodowym, które wyrażają wolę udzielenia wsparcia wszystkim dotkniętym sektorom społeczeństwa, tak aby zapobiec pogłębieniu się kryzysu humanitarnego i kryzysu w zakresie zdrowia publicznego; wzywa do szybkiej reakcji w celu przeciwdziałania niedożywieniu wśród grup w najtrudniejszej sytuacji, takich jak dzieci;

12.  przypomina, że wszelkie sankcje przyjęte przez wspólnotę międzynarodową powinny być ukierunkowane i odwracalne oraz nie powinny w żaden sposób szkodzić ludności Wenezueli;

13.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, rządowi i Zgromadzeniu Narodowemu Boliwariańskiej Republiki Wenezueli, rządowi i Kongresowi Republiki Kolumbii, Euro-Latynoamerykańskiemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu oraz sekretarzowi generalnemu Organizacji Państw Amerykańskich.

 

Ostatnia aktualizacja: 4 lipca 2018
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności