PROJEKT REZOLUCJI w sprawie autonomicznych systemów uzbrojenia

5.9.2018 - (2018/2752(RSP))

złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu

Geoffrey Van Orden, Anna Elżbieta Fotyga, Charles Tannock w imieniu grupy ECR

B8‑0359/2018

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie autonomicznych systemów uzbrojenia

(2018/2752(RSP))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoją analizę z dnia 3 maja 2013 r. zatytułowaną „Wpływ wykorzystywania dronów i zdalnie sterowanych robotów w działaniach wojennych na prawa człowieka”,

–  uwzględniając szereg swoich stanowisk, zaleceń i rezolucji, np. przyjęty na posiedzeniu plenarnym w dniu 13 marca 2018 r. mandat do rozpoczęcia negocjacji w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejski program rozwoju przemysłu obronnego, rezolucję z dnia 13 grudnia 2017 r. w sprawie sprawozdania rocznego dotyczącego praw człowieka i demokracji na świecie w 2016 r. oraz polityki Unii Europejskiej w tym zakresie[1], zalecenie dla Rady z dnia 7 lipca 2016 r. w sprawie 71. sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych[2] oraz rezolucję z dnia 27 lutego 2014 r. w sprawie stosowania uzbrojonych dronów[3],

–  uwzględniając oświadczenia UE w sprawie autonomicznych śmiercionośnych systemów uzbrojenia wygłoszone na forum grupy ekspertów rządowych stron Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych w Genewie na jej posiedzeniach w dniach 13–17 listopada 2017 r., 9–13 kwietnia 2018 r. oraz 27–31 sierpnia 2018 r.,

–  uwzględniając konkluzje z posiedzenia grupy ekspertów rządowych ds. autonomicznych śmiercionośnych systemów uzbrojenia w 2017 r.,

–  uwzględniając oświadczenia różnych państw, w tym państw członkowskich UE, wydane przed posiedzeniami grupy ekspertów rządowych w latach 2017 i 2018,

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że nie ma uzgodnionej definicji „autonomicznych śmiercionośnych systemów uzbrojenia”, a zautomatyzowane, zdalnie sterowane lub telesterowane systemy nie są powszechnie uznawane za autonomiczne śmiercionośne systemy uzbrojenia;

B.  mając na uwadze, że autonomiczne systemy uzbrojenia były przez lata z powodzeniem stosowane do celów obronnych, chroniąc życie zarówno ludności cywilnej, jak i personelu wojskowego;

C.  mając na uwadze niepotwierdzone doniesienia o eksperymentalnym stosowaniu autonomicznych śmiercionośnych systemów uzbrojenia przez siły rosyjskie podczas konfliktu we wschodniej Ukrainie;

D.  mając na uwadze, że postęp technologiczny w przyszłości, zwłaszcza w obszarze sztucznej inteligencji, może prowadzić do rozwoju w pełni autonomicznych systemów uzbrojenia, zdolnych do działania bez żadnej kontroli lub ingerencji człowieka;

E.  mając na uwadze, że co do zasady ingerencja i nadzór człowieka mają kluczowe znaczenie dla wszelkich procesów podejmowania decyzji zakładających użycie śmiercionośnej siły wobec ludzi;

F.  mając na uwadze, że prawo międzynarodowe, w tym międzynarodowe prawo humanitarne i prawo dotyczące praw człowieka, ma pełne zastosowanie do wszystkich systemów uzbrojenia i ich operatorów, a przestrzeganie prawa międzynarodowego stanowi kluczowy wymóg, który muszą spełniać państwa, zwłaszcza jeżeli chodzi o ochronę ludności cywilnej;

G.  mając na uwadze, że autonomiczne śmiercionośne systemy uzbrojenia są przedmiotem rozważań i analiz genewskiej grupy ekspertów rządowych ds. autonomicznych śmiercionośnych systemów uzbrojenia;

1.  podkreśla konieczność ścisłego monitorowania rozwoju autonomicznych śmiercionośnych systemów uzbrojenia oraz osiągnięcia jak najszerszego porozumienia międzynarodowego w celu ograniczenia ich stosowania;

2.  przypomina, że wiele autonomicznych systemów uzbrojenia było z powodzeniem stosowanych do celów obronnych, ratując życie personelu wojskowego i ludności cywilnej podczas konfliktów zbrojnych i ataków terrorystycznych;

3.  ostrzega, że wprowadzenie zakazu stosowania autonomicznych śmiercionośnych systemów uzbrojenia może doprowadzić do utraty zdolności technologicznej oraz zdolności do obrony przed takimi systemami uzbrojenia znajdującymi się we wrogich rękach;

4.  podkreśla potrzebę wprowadzenia przepisów dotyczących istotnej kontroli człowieka w odniesieniu do przyszłego rozwoju autonomicznych śmiercionośnych systemów uzbrojenia, a także regularnych przeglądów w celu zareagowania na przyszłe i potencjalne rozwiązania technologiczne;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz sekretarzowi generalnemu NATO.

 

• [1]  Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0494.
• [2]  Dz.U. C 101 z 16.3.2018, s. 166.
• [3]  Dz.U. C 285 z 29.8.2017, s. 110.