PROJEKT REZOLUCJI w sprawie zwalczania oszustw celnych i ochrony zasobów własnych UE
26.9.2018 - (2018/2747(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Ingeborg Gräßle w imieniu Komisji Kontroli Budżetowej
B8-0400/2018
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie zwalczania oszustw celnych i ochrony zasobów własnych UE
Parlament Europejski,
– uwzględniając 17. sprawozdanie Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) za rok 2016,
– uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii[1],
– uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej[2] oraz decyzje Komisji: (UE) 2018/1094 z dnia 1 sierpnia 2018 r. potwierdzającą uczestnictwo Niderlandów we wzmocnionej współpracy w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej[3] oraz (UE) 2018/1103 z dnia 7 sierpnia 2018 r. potwierdzającą uczestnictwo Malty we wzmocnionej współpracy w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej[4],
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny[5], a także odnośne akty delegowane i wykonawcze,
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 7 kwietnia 2016 r. dotyczący planu działania w sprawie VAT (COM(2016)0148),
– uwzględniając sprawozdanie specjalne Europejskiego Trybunału Obrachunkowego nr 24/2015 z dnia 3 marca 2016 r. zatytułowane „Zwalczanie wewnątrzwspólnotowych oszustw związanych z VAT: wymagane dalsze działania”,
– uwzględniając procedurę celną nr 42 przewidującą zwolnienie z podatku VAT towarów przywożonych do jednego państwa członkowskiego, które następnie zostaną wysłane do innego państwa członkowskiego,
– uwzględniając decyzję Rady 2014/335/UE, Euratom z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej[6],
– uwzględniając sprawozdanie specjalne Europejskiego Trybunału Obrachunkowego nr 19/2017 z dnia 5 grudnia 2017 r. zatytułowane „Procedury przywozu – luki w ramach prawnych i nieskuteczne wdrażanie wpływają negatywnie na interesy finansowe UE”,
– uwzględniając projekt rezolucji Komisji Kontroli Budżetowej,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że tradycyjne zasoby własne, składające się głównie z opłat celnych za towary przywożone spoza UE i opłat wyrównawczych od cukru, stanowią około 12,8% zasobów własnych UE;
B. mając na uwadze, że na początku 2017 r. OLAF zakończył postępowanie w sprawie oszustw celnych w Zjednoczonym Królestwie, którego główne wnioski zostały zawarte w sprawozdaniu z działalności OLAF za rok 2017;
C. mając na uwadze, że OLAF oszacował, iż w latach 2013–2016 budżet UE stracił 1987 mld EUR z powodu utraty wpływów z opłat celnych należnych od produktów tekstylnych i butów przywożonych z Chin przez terytorium Zjednoczonego Królestwa;
D. mając na uwadze, że – dla porównania – w 2016 r., w wyniku 272 przeprowadzonych postępowań, OLAF zalecił odzyskanie całkowitej kwoty w wys. 631,1 mln EUR;
E. mając na uwadze, że wspomniane oszustwa obejmują zaniżanie wartości, w wyniku którego importerzy mogą czerpać korzyści z unikania opłat celnych i powiązanych podatków, płacąc mniej niż powinni zgodnie z prawem;
F. mając na uwadze, że w wyniku postępowań ujawniono również poważne oszustwa w płatnościach podatku VAT w związku z przywozem przez terytorium Zjednoczonego Królestwa, które polegały na nadużywaniu zawieszenia płatności VAT w ramach procedury celnej nr 42; mając na uwadze, że łącznie straty w tym względzie szacuje się na ok. 3,2 mld EUR w okresie 2013–2016, co również stanowi stratę dla budżetu UE;
G. mając na uwadze wydane przez OLAF zalecenie specjalne dla Dyrekcji Generalnej ds. Budżetu Komisji Europejskiej, zalecenie administracyjne skierowane do Dyrekcji Generalnej ds. Podatków i Unii Celnej Komisji Europejskiej, a także zalecenie prawne dla Koronnej Służby Prokuratorskiej Zjednoczonego Królestwa w sprawie wszczęcia postępowania sądowego przeciwko osobom biorącym udział w nielegalnym uchylaniu się od płatności opłat celnych oraz osobom biorącym udział w praniu pieniędzy pochodzących z tego przestępstwa;
H. mając na uwadze, że OLAF prowadzi aktualnie postępowanie w nowej sprawie o zaniżanie wysokości opłat celnych dotyczącej portu Pireus w Grecji, które oznacza ogromne straty zasobów unijnych; szacuje się, że proceder ten kosztował Włochy dziesiątki milionów euro niezapłaconego podatku VAT, przy czym łączna kwota może okazać się znacznie wyższa, zważywszy, że śledztwo jeszcze się nie zakończyło;
I. mając na uwadze, że sprawy brytyjska i grecka nie są bynajmniej odosobnionymi przypadkami i powinny stanowić bodziec do podjęcia działań;
J. mając na uwadze, że Europejski Trybunał Obrachunkowy wskazał, iż państwa członkowskie nie stosują kontroli celnych w sposób zharmonizowany i znormalizowany, co może zachęcać oszustów do poszukiwania miejsc przeprowadzających najliberalniejsze kontrole, aby tam dokonywać nielegalnego przywozu;
1. z zadowoleniem przyjmuje wszczęcie przez Komisję w dniu 8 marca 2018 r. postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w następstwie postępowania w sprawie oszustw celnych w Zjednoczonym Królestwie;
2. wzywa Komisję do podjęcia wszelkich niezbędnych działań, aby odzyskać niepobrane zasoby własne UE w celu zapewnienia budżetowi UE dochodu;
3. wzywa Dyrekcję Generalną ds. Podatków i Unii Celnej do podjęcia działań, aby zapobiegać nadużyciom w ramach procedury celnej nr 42 w przyszłości;
4. zaleca, aby Komisja podjęła działania w związku z zaleceniami OLAF-u i złożyła mu sprawozdania w tej sprawie, ubolewa również nad faktem, że odzyskanie środków może potrwać aż do 10 lat;
5. nalega na Komisję, aby dopilnowała pełnego przestrzegania przez państwa członkowskie przepisów unijnego kodeksu celnego, który wszedł w życie w dniu 1 maja 2016 r., a także aby przedstawiła wyjaśnienia odnośnie do wszelkich przepisów, które mogą skutkować powstaniem zamieszania; wzywa Komisję i państwa członkowskie do dopilnowania, aby stosowanie wspólnych przepisów przez władze celne było zorganizowane w sposób gwarantujący skuteczne zapobieganie oszustwom, w tym karuzeli oszustw, oraz aby wzmocniono kontrole prowadzone w portach, na lotniskach, na granicach państw oraz w internecie;
6. apeluje do Komisji, aby wniosła wkład w ukończenie i stabilność finansowania unijnych systemów informacji celnej;
7. wzywa Komisję, aby opracowała odpowiednią metodykę oraz, począwszy od 2019 r. okresowo przedstawiała dane szacunkowe odnośnie do luki w należnościach celnych, a także co sześć miesięcy składała Parlamentowi sprawozdanie na ten temat;
8. wzywa Radę, aby szybko osiągnęła porozumienie z Parlamentem w sprawie unijnych ram prawnych odnośnie do naruszeń prawa celnego i sankcji za nie, aby umożliwić ujednolicenie sankcji administracyjnych, a także stosowanie tych samych kryteriów w rozpatrywaniu naruszeń; przypomina, że Parlament przyjął stanowisko w tej sprawie już w październiku 2016 r.; wzywa Komisję do ułatwienia wykonywania tego porozumienia;
9. ubolewa, że nie wszystkie państwa członkowskie UE zgodziły się wziąć udział w projekcie utworzenia Prokuratury Europejskiej;
10. nalega na Komisję i państwa członkowskie, aby jak najszybciej ukończyły debaty na temat wprowadzenia ostatecznego systemu VAT, którego celem będzie ujednolicenie sposobu pobierania i płacenia tego podatku w całej UE, aby m.in. unikać oszustw;
11. zwraca się do Komisji o opracowanie planu działania, który miałby zapewnić pełne i terminowe wdrożenie przepisów o VAT we wszystkich państwach członkowskich, aby zabezpieczyć to źródło zasobów własnych Unii;
12. wzywa Komisję, by rozważyła przeniesienie obowiązków organów celnych ze szczebla krajowego na szczebel unijny, jeżeli chodzi o zagwarantowanie jednolitego traktowania wszystkich unijnych punktów wprowadzenia, nadzorowanie działalności i efektów pracy administracji celnych, a także gromadzenie i przetwarzanie danych celnych;
13. popiera cele rozporządzenia dotyczącego programu działania „Cła 2020” (rozporządzenie nr 1294/2013[7]) w zakresie wspierania organów celnych w ochronie interesów finansowych i gospodarczych Unii i państw członkowskich, w tym zwalczania nadużyć finansowych; podkreśla, że Komisja musi podjąć odpowiednie działania na rzecz zagwarantowania ochrony interesów finansowych Unii, stosując środki zapobiegania nadużyciom finansowym;
14. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji.