Parlament Europejski,

–  uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości(1),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniającą dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylającą dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG(2),

–  uwzględniając dyrektywę Rady 91/674/EWG z dnia 19 grudnia 1991 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych zakładów ubezpieczeń(3),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II)(4),

–  uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/35 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniające dyrektywę 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II)(5),

–  uwzględniając międzynarodowy standard sprawozdawczości finansowej MSSF 17 „Umowy ubezpieczeniowe”, wydany przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR) w dniu 18 maja 2017 r.,

–  uwzględniając sprawozdanie Philippe’a Maystadta z października 2013 r. pt. „Should IFRS standards be more European?” [Czy międzynarodowe standardy sprawozdawczości finansowej powinny być bardziej europejskie?],

–  uwzględniając rezolucję z dnia 7 czerwca 2016 r. w sprawie oceny międzynarodowych standardów rachunkowości (MSR) oraz działalności Fundacji ds. Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), Europejskiej Grupy Doradczej ds. Sprawozdawczości Finansowej (EFRAG) i Rady Nadzoru nad Interesem Publicznym (PIOB)(6),

–  uwzględniając rezolucję z dnia 6 października 2016 r. w sprawie międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej: MSSF 9(7),

–  uwzględniając dokument konsultacyjny Komisji z dnia 21 marca 2018 r. pt. „Fitness check on the EU framework for public reporting by companies” [Ocena adekwatności unijnych ram publicznie dostępnej sprawozdawczości przedsiębiorstw],

–  uwzględniając wniosek skierowany przez Komisję w dniu 27 października 2017 r. do EFRAG o wydanie opinii w sprawie zatwierdzenia MSSF 17,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego oraz pismo z uwagami Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) w sprawie projektu RMSR dotyczącego umów ubezpieczeniowych,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 23 listopada 2017 r. dotyczące działalności Fundacji MSSF, EFRAG i PIOB w 2016 r. (COM(2017)0684),

–  uwzględniając sprawozdanie Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) z lipca 2017 r. pt. „Financial stability implications of IFRS 9” [Wpływ MSSF 9 na stabilność finansową],

–  uwzględniając raport Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) na temat stabilności finansowej na świecie z października 2017 r. pt. „Is Growth at Risk” [Czy wzrost jest zagrożony],

–  uwzględniając komunikat prasowy w sprawie MSSF 17 wydany przez Radę Stabilności Finansowej w dniu 17 lipca 2017 r.,

–  uwzględniając porozumienie paryskie w sprawie zmiany klimatu przyjęte dnia 12 grudnia 2015 r.,

–  uwzględniając raport Rady Stabilności Finansowej z czerwca 2017 r. pt. „Recommendations of the Task Force on Climate-related Financial Disclosure” [Zalecenia Grupy Zadaniowej ds. Ujawniania Informacji Finansowych Związanych z Klimatem],

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 8 marca 2018 r. pt. „Plan działania: finansowanie zrównoważonego wzrostu gospodarczego” (COM(2018)0097),

–  uwzględniając sprawozdanie końcowe grupy ekspertów wysokiego szczebla ds. zrównoważonego finansowania z dnia 31 stycznia 2018 r. pt. „Financing a Sustainable European Economy” [Finansowanie zrównoważonej gospodarki europejskiej],

–  uwzględniając briefingi informacyjne EFRAG w sprawie MSSF 17, uwolnienia marży dla usług umownych, wymogów przejściowych oraz wymogów dotyczących poziomu agregacji,

–  uwzględniając wymianę poglądów na temat MSSF 17 z udziałem przewodniczącego RMSR Hansa Hoogervorsta, przewodniczącego Fundacji ds. Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej Michela Prady oraz przewodniczącego Rady EFRAG Jeana-Paula Gauzèsa,

–  uwzględniając przygotowane dla parlamentarnej Komisji Gospodarczej i Monetarnej badanie ze stycznia 2016 r. pt. „Changes to Accounting and Solvency Rules: The (possible) Impact on Insurance and Pensions” [Zmiany w przepisach dotyczących rachunkowości i wypłacalności: (możliwy) wpływ na ubezpieczenia i emerytury](8),

–  uwzględniając projekt rezolucji Komisji Gospodarczej i Monetarnej,

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że w dniu 18 maja 2017 r. Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR) wydała nowy standard dotyczący umów ubezpieczeniowych – międzynarodowy standard sprawozdawczości finansowej (MSSF) 17; mając na uwadze, że w przypadku zatwierdzenia przez UE MSSF 17 zacznie obowiązywać w Unii w dniu 1 stycznia 2021 r. i zastąpi tymczasowy standard MSSF 4; mając na uwadze, że MSSF 17 jest trzecim znaczącym standardem rachunkowości wydanym przez RMSR po przyjęciu MSSF 16 „Leasing” oraz MSSF 9 „Instrumenty finansowe”; mając na uwadze, że zmiany MSSF 4 dotyczyły niedopasowania dat rozpoczęcia stosowania MSSF 17 i MSSF 9;

B.  mając na uwadze, że MSSF 4 miał być jedynie standardem tymczasowym, ale umożliwia wykorzystanie szerokiego zakresu krajowych standardów i praktyk rachunkowości; mając na uwadze obecne znaczne zróżnicowanie rachunkowości ubezpieczeniowej, w tym w zakresie wyceny zobowiązań oraz ujmowania przychodów i zysków;

C.  mając na uwadze, że MSSF 17 harmonizuje zasady rachunkowości dotyczące umów ubezpieczeniowych w różnych grupach państw i ma na celu zapewnienie bardziej realistycznego opisu oraz umożliwienie lepszej porównywalności sprawozdań finansowych w sektorze ubezpieczeń;

D.  mając na uwadze, że w rocznym raporcie na temat stabilności finansowej na świecie z października 2017 r. Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) wezwał do poprawy ram regulacyjnych dotyczących ubezpieczeń na życie w celu zwiększenia przejrzystości sprawozdawczości i budowania odporności sektora; mając na uwadze, że Rada Stabilności Finansowej z zadowoleniem przyjęła MSSF 17;

E.  mając na uwadze, że europejskie zakłady ubezpieczeń zapewniają szeroką gamę produktów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, ale różnią się modelami biznesowymi, w tym strukturami inwestycji i odpowiedzialności; mając na uwadze, że jako główni inwestorzy instytucjonalni zakłady ubezpieczeń są też ważnymi inwestorami długoterminowymi;

F.  mając na uwadze, że Komisja przeprowadza ocenę adekwatności unijnych ram publicznie dostępnej sprawozdawczości przedsiębiorstw, w związku z czym zbadała możliwe interakcje pomiędzy MSSF 17, dyrektywą w sprawie rachunkowości ubezpieczeniowej i dyrektywą Wypłacalność II;

G.  mając na uwadze, że EFRAG przygotowuje obecnie opinię w sprawie zatwierdzenia MSSF 17 i przeprowadza w tym celu szczegółową analizę skutków; mając na uwadze, że w swoich briefingach informacyjnych EFRAG określiła poziom agregacji, marżę dla usług umownych, reasekurację, wymogi przejściowe i skutki operacyjne jako obszary kontrowersyjne;

H.  mając na uwadze, że jego Komisja Gospodarcza i Monetarna starannie zbada MSSF 17;

1.  zauważa, że MSSF 17 będzie wymagał zasadniczej zmiany w rachunkowości umów ubezpieczeniowych, ale zapewni większą spójność i przejrzystość oraz ma umożliwić większą porównywalność;

2.  zauważa, że wdrożenie MSSF 17 będzie wymagało znaczących wysiłków i kosztów, szczególnie ze strony MŚP prowadzących działalność ubezpieczeniową, co świadczy o złożoności tego nowego standardu; zwraca uwagę, że trwają już prace wdrożeniowe i że RMSR zapewnia wsparcie w tym zakresie, w szczególności dzięki utworzeniu grupy ds. przejścia na MSSF 17;

3.  odnotowuje obawy dotyczące prezentacji ogólnych umów ubezpieczeniowych, w tym ryzyka obniżenia jakości ujawnianych informacji, nadmiernego wzrostu przewidywanych kosztów wdrożenia oraz znacznego zwiększenia operacyjnej złożoności sprawozdawczości zgodnie z MSSF 17; wzywa EFRAG do zastanowienia się nad przewidywanymi kosztami tego środka oraz nad tym, czy będzie to utrudniać zrozumienie finansowego wpływu ogólnych umów ubezpieczeniowych;

4.  zauważa, że jednym z celów MSSF 17 jest generowanie odpowiednich informacji dla akcjonariuszy w drodze oceny zobowiązań z tytułu umów ubezpieczeniowych; zauważa, że jest to zasadniczo złożony proces, który może zaostrzyć zakłócenia finansowe;

5.  odnotowuje bieżące prace EFRAG nad przygotowaniem opinii w sprawie zatwierdzenia standardu, w szczególności w odniesieniu do takich newralgicznych kwestii jak poziom agregacji, marża dla usług umownych, reasekuracja, wymogi przejściowe i skutki operacyjne; zauważa, że ostateczna opinia w sprawie zatwierdzenia standardu ma zostać wydana w grudniu 2018 r.; zaleca, aby dokonać przeglądu tego harmonogram, gdy zrozumiana zostanie pełna skala i złożoność kwestii określonych w ramach procesu testów w warunkach użytkowania; z zadowoleniem przyjmuje kwestie poruszone przez Komisję w skierowanym do EFRAG wniosku o wydanie opinii, w szczególności potrzebę zbadania potencjalnych skutków dla stabilności finansowej, konkurencyjności i rynków ubezpieczeń, zwłaszcza dla MŚP z sektora ubezpieczeń, a także potrzebę przeprowadzenia analizy kosztów i korzyści; wzywa EFRAG do sprawdzenia, czy wszystkie podstawowe elementy ubezpieczenia są odzwierciedlone w sposób, który nie zakłóca zapewnianych gwarancji społecznych;

6.  podkreśla, że należy w pełni zrozumieć zależność między MSSF 17, stosującym podejście oparte na zasadach, a innymi wymogami regulacyjnymi odnoszącymi się do zakładów ubezpieczeń w UE, zwłaszcza dyrektywą Wypłacalność II, w szczególności w odniesieniu do kosztu wdrożenia MSSF 17; ubolewa jednak nad faktem, że nie opracowano jeszcze żadnego testu w warunkach użytkowania dla zbadania ewentualnych skutków MSSF 17 dla stabilności finansowej, konkurencyjności i rynków finansowych; wzywa zatem Komisję, aby rozważyła przeprowadzenie szerszych badań, w tym testów w warunkach użytkowania, w celu oceny tych skutków i zależności; z zadowoleniem przyjmuje prowadzoną obecnie przez Komisję ocenę adekwatności w odniesieniu do unijnych ram publicznie dostępnej sprawozdawczości przedsiębiorstw; wzywa Komisję, aby przedłożyła Parlamentowi sprawozdanie z wyników tej oceny oraz by należycie uwzględniła je w procedurze zatwierdzania; zauważa obawy Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EUNB), że MSSF 17 dopuszcza niekonsekwentne podejście księgowe w przypadku podobnych transakcji, w zależności od branży emitentów; wzywa w związku z tym EFRAG do ścisłej współpracy z EUNB, aby ocenić, czy obawy te są nadal aktualne w kontekście ostatecznych wymogów MSSF 17 oraz czy transakcje o podobnych charakterze ekonomicznym są prowadzone zgodnie z MSSF 17;

7.  odnotowuje obawy Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) – wyrażone w ramach odpowiedzi urzędu na przeprowadzone w 2013 r. konsultacje w sprawie projektu RMSR dotyczącego umów ubezpieczeniowych – odnoszące się do przedstawiania skutków zmian stopy dyskontowej częściowo po stronie „inne całkowite dochody”, a częściowo po stronie zysków lub strat, co może sprawić, że sprawozdania finansowe będą zbyt niezrozumiałe, a przez to niekorzystnie wpływać na porównywalność umów o podobnych cechach; wzywa zatem EFRAG, aby ściśle współpracowała z ESMA oraz by wzięła pod uwagę te obawy, jeśli wciąż są istotne, przy opracowywaniu opinii w sprawie zatwierdzenia, jako części ostatecznych wymogów MSSF 17, a także aby zdecydowała, czy MSSF 17 spełnia zatwierdzające kryterium zrozumiałości; zauważa obawy wyrażone przez ESMA w piśmie z uwagami z 2013 r. w sprawie proponowanych wówczas wymogów, mianowicie że MSSF 17 może nie być wystarczająco jasny w przedstawianiu przychodów oraz że określenie stopy dyskontowej i korekty o ryzyko może utrudniać skuteczne egzekwowanie; wzywa zatem EFRAG, aby ściśle współpracowała z ESMA oraz by wzięła pod uwagę te obawy, jeśli wciąż są istotne, przy opracowywaniu opinii w sprawie zatwierdzenia, jako części ostatecznych wymogów MSSF 17; zwraca uwagę na obawy EUNB dotyczące MSSF 17, który umożliwia zakładowi ubezpieczeń określanie stopy dyskontowej w oparciu o podejście odgórne lub oddolne; wzywa zatem EFRAG, aby ściśle współpracowała z EUNB oraz by wzięła pod uwagę te obawy, jeśli wciąż są istotne, przy opracowywaniu opinii w sprawie zatwierdzenia, jako części ostatecznych wymogów MSSF 17, szczególnie gdy opcja ta może znacząco rozszerzać zakres oceny i niespójności w praktyce, potencjalnie prowadząc do ograniczenia porównywalności informacji finansowych i subiektywnego zarządzania zyskami; z zadowoleniem przyjmuje projekt badawczy RMSR dotyczący stóp dyskontowych oraz zachęca RMSR do opracowania spójnego i całościowego podejścia do metod szacowania i stosowania stóp dyskontowych;

8.  wzywa Komisję i EFRAG, aby uwzględniły zalecenia przedstawione w rezolucjach PE z dnia 7 czerwca 2016 r. w sprawie oceny MSR oraz z dnia 6 października 2016 r. w sprawie MSSF 9 w celu zatwierdzenia MSSF 17, w szczególności w odniesieniu do wpływu nowych standardów na stabilność finansową i inwestycje długoterminowe w UE, a także w odniesieniu do związanego ze stosowaniem przepisów dotyczących rezerw księgowych ryzyka powodowania skutków procyklicznych lub większej zmienności, w szczególności z uwagi na fakt, że MSSF 17 przesunie nacisk z kosztu historycznego na bieżące wartości; przypomina w związku z tym zalecenia Maystadta dotyczące kryterium rozszerzonego dobra publicznego, mianowicie standardy rachunkowości nie powinny zagrażać stabilności finansowej UE ani utrudniać jej rozwoju gospodarczego; wzywa Komisję, aby w szczególności zbadała, czy praktyka niektórych państw członkowskich, polegająca na opieraniu podziału zysków na rachunkach MSSF bez stosowania jakichkolwiek filtrów do niezrealizowanych zysków, jest zgodna z dyrektywą w sprawie utrzymania kapitału;

9.  zauważa, że w następstwie MSSF 17 i MSSF 9 dwie główne zmiany w normach sprawozdawczości finansowej wpływają na sprawozdania finansowe zakładów ubezpieczeń; zauważa w szczególności, że zmiany w wycenie pojawiają się obecnie zarówno po stronie aktywów, jak i po stronie pasywów w bilansach zakładów ubezpieczeń, gdyż aktywa inwestycyjne podlegają wycenie według wartości rynkowej, a wyceny umów ubezpieczeniowych obejmują perspektywiczne szacunki przepływów pieniężnych netto; wzywa EFRAG, aby oceniła ewentualne interakcje i wszelkie rozbieżności pomiędzy MSSF 9 i MSSF 17;

10.  zauważa, że zwolnienia z MSSF 17 i MSSF 9 umożliwiają stosowanie MSSF 15 do odpowiednich umów; wzywa EFRAG, aby oceniła, czy takie podejście jest odpowiednie;

11.  wzywa Komisję i EFRAG, aby wzięły pod uwagę obawy związane z poziomem agregacji, w tym wymogi dotyczące sposobu prowadzenia działalności gospodarczej w praktyce i umów grupowych w roczne kohorty, który może w niejasny sposób odzwierciedlać sposób zarządzania przedsiębiorstwem;

12.  wzywa Komisję i EFRAG, aby wzięły ponadto pod uwagę obawy związane z poziomem agregacji, jeżeli dezagregacja danego portfela na kryteria rentowności i roczne kohorty może nie odzwierciedlać sposobu, w jaki prowadzona jest działalność gospodarcza, przy jednoczesnym ewentualnym podnoszeniu kosztów, złożoności i ciężarów administracyjnych spoczywających na przedsiębiorstwach;

13.  wzywa do wyjaśnienia niektórych ewentualnych negatywnych skutków wymogów przejściowych, szczególnie w odniesieniu do złożoności podejść z mocą wsteczną i ograniczonej dostępności danych w tym zakresie; wzywa Komisję i EFRAG, aby rozważyły możliwe skutki, jakie dla porównywalności i kwestii danych będzie mieć potrzeba zastosowania wielu podejść przejściowych w odniesieniu do jednego portfela umów ubezpieczeniowych;

14.  wzywa Komisję i EFRAG, aby rozważyły możliwe korzyści dla wszystkich zainteresowanych stron;

15.  zauważa pewne obawy związane z umowami reasekuracji stanowiącymi określoną formę ubezpieczenia; wzywa EFRAG, aby rozważyła wpływ wymogów MSSF 17 na sprawozdania finansowe w przypadku reasekuracji przy uwzględnieniu zarówno interesów beneficjentów, jak i modeli biznesowych podmiotów oferujących umowy reasekuracji;

16.  wzywa, aby nowo powołane Europejskie Laboratorium Sprawozdawczości Korporacyjnej przy EFRAG przekazywało informacje na temat opracowywania najlepszych praktyk w zakresie sprawozdawczości korporacyjnej, w szczególności w odniesieniu do ujawniania informacji na temat powiązań finansów ze zmianą klimatu, zgodnie z zaleceniami grupy zadaniowej zajmującej się tą kwestią;

17.  zauważa, że rzeczywista skala i złożoność MSSF 17 staną się klarowne dopiero po zakończeniu oceny wpływu przez EFRAG; wzywa Komisję i EFRAG, aby zbadały – z zastrzeżeniem wyników tej oceny – możliwość realizacji bieżącego harmonogramu wdrożenia MSSF 17 oraz by rozważyły możliwą interakcję z terminami wdrożenia w innych jurysdykcjach;

18.  wzywa Komisję, aby – wspólnie z europejskimi organami nadzoru, EBC, ERRS i EFRAG – ściśle monitorowała wdrażanie MSSF 17 w UE (jeżeli standard ten zostanie przyjęty), by najpóźniej do czerwca 2024 r. przygotowała ocenę wpływu ex post oraz by przedłożyła ją Parlamentowi i działała zgodnie ze stanowiskiem Parlamentu w tym zakresie;

19.  podkreśla, że zakłady ubezpieczeń ponoszą odpowiedzialność za informowanie inwestorów o możliwych skutkach wdrożenia MSSF 17;

20.  wzywa EFRAG, aby powołała grupę zadaniową ds. MSSF 17;

21.  wzywa Komisję, aby zagwarantowała, że – w przypadku przyjęcia MSSF 17 – standard ten będzie miał korzystny wpływ na europejskie dobro publiczne, w tym na rzecz jego zrównoważonego charakteru i długoterminowych celów inwestycyjnych zgodnie z porozumieniem paryskim;

22.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji.

(1) Dz.U. L 243 z 11.9.2002, s. 1. (2) Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19. (3) Dz.U. L 374 z 31.12.1991, s. 7. (4) Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1. (5) Dz.U. L 12 z 17.1.2015, s. 1. (6) Teksty przyjęte, P8_TA(2016)0248. (7) Teksty przyjęte, P8_TA(2016)0381. (8) PE 569.996