ZALECENIE DOTYCZĄCE DECYZJI w sprawie niewyrażania sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego Komisji z dnia 19 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie delegowane (UE) 2016/2251 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do daty, do której kontrahenci mogą nadal stosować swoje procedury zarządzania ryzykiem w stosunku do niektórych kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez CCP
31.1.2019 - (C(2018)09118 – 2018/3003(DEA))
Komisja Gospodarcza i Monetarna
Poseł odpowiedzialny: Roberto Gualtieri
B8‑0089/2019
Projekt decyzji parlamentu Europejskiego w sprawie niewyrażania sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego Komisji z dnia 19 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie delegowane (UE) 2016/2251 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do daty, do której kontrahenci mogą nadal stosować swoje procedury zarządzania ryzykiem w stosunku do niektórych kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez CCP
(C(2018)09118 – 2018/3003(DEA))
Parlament Europejski,
– uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (C(2018)09118),
– uwzględniając pismo Komisji z dnia 19 grudnia 2018 r., w którym Komisja zwraca się do Parlamentu o oświadczenie, że nie wyraża on sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego,
– uwzględniając pismo Komisji Gospodarczej i Monetarnej z dnia 4 lutego 2019 r. skierowane do przewodniczącego Konferencji Przewodniczących Komisji,
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 19 grudnia 2018 r. zatytułowany „Przygotowania do wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej w dniu 30 marca 2019 r.: Wdrożenie planu działania awaryjnego Komisji” (COM(2018)0890),
– uwzględniając art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji[1], w szczególności jego art. 11 ust. 5 i art. 82 ust. 6,
– uwzględniając art. 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE[2],
– uwzględniając art. 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/79/WE[3],
– uwzględniając art. 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE[4],
– uwzględniając projekt regulacyjnych standardów technicznych dotyczących nowacji umów dwustronnych niepodlegających dwustronnym depozytom zabezpieczającym przedłożony przez Europejskie Urzędy Nadzoru w dniu 27 listopada 2018 r. zgodnie z art. 11 ust. 15 rozporządzenia (UE) nr 648/2012,
– uwzględniając zalecenie dotyczące decyzji Komisji Gospodarczej i Monetarnej,
– uwzględniając art. 105 ust. 6 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że akt delegowany zawiera ważne przepisy dotyczące transakcji zawartych między kontrahentem mającym siedzibę w Zjednoczonym Królestwie a kontrahentem mającym siedzibę w UE-27 i jest częścią pakietu środków awaryjnych w przypadku braku porozumienia w sprawie brexitu;
B. mając na uwadze, że Parlament zgadza się co do znaczenia, jakie dla właściwych organów i rynków finansowych ma zwolnienie niektórych transakcji wynikających z nowacji, na ograniczony okres 12 miesięcy, jeżeli kontrahent mający siedzibę w Zjednoczonym Królestwie zostaje zmieniony na kontrahenta w UE-27;
C. mając na uwadze, że Parlament jest zdania, że przyjęte regulacyjne standardy techniczne i projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony przez Europejskie Urzędy Nadzoru nie są identyczne ze względu na zmiany wprowadzone przez Komisję w tym projekcie, i uważa, że ma trzy miesiące na zgłoszenie sprzeciwu wobec regulacyjnych standardów technicznych (okres kontroli); mając na uwadze, że Parlament wzywa Komisję do wskazania jednomiesięcznego okresu kontroli tylko w przypadkach, gdy Komisja przyjęła projekty Europejskich Urzędów Nadzoru bez zmian, tj. gdy projekt i przyjęte regulacyjne standardy techniczne są identyczne;
1. oświadcza, że nie wyraża sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego;
2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji Radzie i Komisji.