PROJEKT REZOLUCJI w sprawie przyszłości traktatu INF oraz konsekwencji dla UE
12.2.2019 - (2019/2574(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Geoffrey Van Orden, Charles Tannock, Anna Elżbieta Fotyga, Ruža Tomašić, Branislav Škripek w imieniu grupy ECR
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0128/2019
B8‑0128/2019
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie przyszłości traktatu INF oraz konsekwencji dla UE
Parlament Europejski,
– uwzględniając Traktat o likwidacji pocisków rakietowych pośredniego zasięgu (traktat INF), podpisany w Waszyngtonie w dniu 8 grudnia 1987 r. przez ówczesnego prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki (USA) Ronalda Reagana i prezydenta Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) Michaiła Gorbaczowa,
– uwzględniając oświadczenie prezydenta USA Donalda Trumpa z dnia 21 października 2018 r., w którym zagroził on wycofaniem USA z traktatu INF,
– uwzględniając oświadczenie prezydenta Trumpa z dnia 1 lutego 2019 r., w którym potwierdził on wycofanie USA z traktatu INF;
– uwzględniając oświadczenie prezydenta Rosji Władimira Putina z dnia 2 lutego 2019 r., w którym potwierdził on zawieszenie przez rząd Rosji jej udziału w traktacie;
– uwzględniając oświadczenie w sprawie traktatu INF wydane w Brukseli w dniu 4 grudnia 2018 r. przez ministrów spraw zagranicznych państw NATO,
– uwzględniając uwagi wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federiki Mogherini na siódmej konferencji UE poświęconej nieproliferacji i rozbrojeniu, która odbyła się w Brukseli w dniach 18 i 19 grudnia 2018 r.,
– uwzględniając wspólną deklarację w sprawie współpracy UE–NATO, podpisaną w Brukseli w dniu 10 lipca 2018 r.,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że traktat INF został podpisany między Stanami Zjednoczonymi a ZSRR w 1987 r. jako porozumienie o kontroli zbrojeń eliminujące wszystkie lądowe pociski balistyczne i manewrujące oraz wyrzutnie o zasięgu od 500 do 5500 km;
B. mając na uwadze, że do maja 1991 r. zgodnie z postanowieniami traktatu wyeliminowano około 2692 pocisków rakietowych; mając na uwadze, że następnie przez 10 lat prowadzono inspekcje na miejscu; mając na uwadze, że ostatecznie w wyniku traktatu INF zlikwidowano ponad 3000 pocisków z głowicami jądrowymi;
C. mając na uwadze, że traktat INF przez ponad trzy dekady odgrywał centralną rolę w zapewnianiu bezpieczeństwa Europy i jej partnerów z NATO;
D. mając na uwadze, że NATO i USA wielokrotnie informowały Rosję o swoich zastrzeżeniach związanych z jej działaniami w zakresie rozwoju rakiet, w szczególności w odniesieniu do systemu rakietowego 9M729, który ich zdaniem stanowi naruszenie traktatu INF;
E. mając na uwadze, że w dniu 21 października 2018 r. prezydent USA Donald Trump ogłosił zamiar wycofania się przez USA z traktatu, jako powód podając jego nieprzestrzeganie przez Rosję;
F. mając na uwadze, że USA oficjalnie zawiesiły traktat w dniu 1 lutego 2019 r., po upływie 60-dniowego okresu udzielonego Rosji na przywrócenie pełnego przestrzegania traktatu; mając na uwadze, że w dniu 2 lutego 2019 r. Rosja wycofała się z traktatu;
G. mając na uwadze, że od chwili wycofania się z traktatu Rosja rozpoczęła prace nad nowymi systemami naddźwiękowych pocisków balistycznych średniego zasięgu; mając na uwadze, że również USA ogłosiły, że zamierzają prowadzić działania badawczo-rozwojowe dotyczące broni zakazanej na mocy traktatu INF;
H. mając na uwadze, że sekretarz generalny NATO Jens Stoltenberg wezwał Rosję, aby wykorzystała zaproponowany przez USA sześciomiesięczny okres na powrót do pełnego przestrzegania postanowień traktatu;
I. mając na uwadze, że Rosja wielokrotnie zaprzeczała, jakoby naruszyła traktat w latach 2014–2017, co przyspieszyło utratę zaufania w odniesieniu do traktatu INF lub do jego egzekwowania;
J. mając na uwadze, że przed wycofaniem się USA z traktatu Rosja potwierdziła, iż na początku 2019 r. rozmieści międzykontynentalne pociski balistyczne RS-26 w odległości 1200 km na wschód od Moskwy;
K. mając na uwadze, że Chiny, niebędące sygnatariuszem traktatu INF, znacznie pomnożyły swoje zasoby pocisków rakietowych, w tym środki ich przenoszenia, takie jak rakiety typu MIRV (przenoszące liczne ładunki naprowadzane na odrębne cele) i okręty podwodne przenoszące pociski balistyczne klasy jin, radykalnie zwiększając zasięg i arsenał pocisków balistycznych, który obecnie obejmuje przypuszczalnie 1200 pocisków balistycznych krótkiego zasięgu, 200–300 pocisków balistycznych średniego zasięgu i 75–100 międzykontynentalnych pocisków balistycznych, co nasuwa pytanie o to, czy potrzebny jest nowy traktat wiążący USA, Rosję i Chiny;
1. popiera dalsze stosowanie traktatu INF, stanowiącego podstawę światowych działań na rzecz nieproliferacji, oraz uważa, że traktat ten przez ponad trzy dekady odgrywał centralną rolę w zapewnianiu pokoju i bezpieczeństwa w Europie;
2. popiera oświadczenie ministrów spraw zagranicznych NATO, w którym stwierdzono, iż Rosja rozwija systemy rakietowe naruszające traktat INF i zagrażające bezpieczeństwu euroatlantyckiemu; ponadto zgadza się z oceną NATO, że USA przez cały czas w pełni przestrzegały swoich zobowiązań wynikających z traktatu INF;
3. wzywa Rosję, aby jak najszybciej przywróciła pełne i weryfikowalne przestrzeganie traktatu INF, oraz apeluje, aby zaangażowała się na rzecz przyszłości tej umowy w perspektywie długofalowej;
4. uznaje znaczenie pełnej przejrzystości i dialogu dla budowania zaufania i pewności we wdrażaniu traktatu INF oraz wszelkich innych umów, które wzmacniają strategiczną stabilność i bezpieczeństwo;
5. zdecydowanie popiera inicjatywy zmierzające do nasilenia działań na rzecz nieproliferacji i rozbrojenia oraz zachęca do wznowienia konstruktywnego dialogu między USA a Rosją w celu wprowadzenia bardziej rygorystycznych zasad i gwarancji dotyczących ich potencjału rakietowego i jądrowego;
6. nadal w pełni opowiada się za skuteczną międzynarodową kontrolą zbrojeń, rozbrojeniem i nierozprzestrzenianiem broni;
7. podkreśla znaczenie jedności między USA i partnerami z NATO, jeśli chodzi o utrzymanie bezpieczeństwa euroatlantyckiego, odstraszania i postawy obronnej NATO;
8. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, parlamentom i rządom państw członkowskich, prezydentowi i członkom Kongresu Stanów Zjednoczonych, prezydentowi Federacji Rosyjskiej oraz członkom rosyjskiej Dumy Państwowej i Rady Federacji.