PROJEKT REZOLUCJI w sprawie przyszłości Traktatu o likwidacji pocisków rakietowych pośredniego zasięgu oraz konsekwencji dla UE
12.2.2019 - (2019/2574(RSP))
zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu
Urmas Paet, Petras Auštrevičius, Jozo Radoš, Marietje Schaake, Hilde Vautmans w imieniu grupy ALDE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0128/2019
B8‑0132/2019
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie przyszłości Traktatu o likwidacji pocisków rakietowych pośredniego zasięgu oraz konsekwencji dla UE
Parlament Europejski,
– uwzględniając Traktat o likwidacji pocisków rakietowych pośredniego zasięgu (traktat INF), podpisany w Waszyngtonie w dniu 8 grudnia 1987 r. przez ówczesnego prezydenta Stanów Zjednoczonych i prezydenta Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR),
– uwzględniając oświadczenie prezydenta USA Donalda Trumpa z dnia 21 października 2018 r., w którym zagroził on wycofaniem USA z traktatu INF,
– uwzględniając oświadczenie prezydenta Donalda Trumpa z dnia 1 lutego 2019 r., w którym potwierdził on wycofanie USA z traktatu INF,
– uwzględniając oświadczenie prezydenta Rosji Władimira Putina z dnia 2 lutego 2019 r. w którym potwierdził on zawieszenie przez jego rząd udziału Rosji w traktacie,
– uwzględniając oświadczenie zarówno Stanów Zjednoczonych, jak i Rosji, w którym stwierdza się, że mają one wycofać się z traktatu INF po okresie sześciu miesięcy,
– uwzględniając oświadczenie w sprawie traktatu INF wydane w Brukseli dnia 4 grudnia 2018 r. przez ministrów spraw zagranicznych państw NATO,
– uwzględniając uwagi wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federiki Mogherini na siódmej konferencji UE poświęconej nieproliferacji i rozbrojeniu, która odbyła się w Brukseli w dniach 18 i 19 grudnia 2018 r.,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 27 października 2016 r. w sprawie bezpieczeństwa jądrowego i nierozprzestrzeniania broni jądrowej[1],
– uwzględniając wspólną deklarację w sprawie współpracy UE–NATO, podpisaną dnia 10 lipca 2018 r. w Brukseli,
– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że traktat INF został podpisany między Stanami Zjednoczonymi a ZSRR w 1987 r. jako porozumienie o kontroli zbrojeń eliminujące wszystkie lądowe pociski balistyczne i manewrujące oraz wyrzutnie o zasięgu od 500 do 5500 km;
B. mając na uwadze, że traktat INF wymagał od USA i ZSRR zniszczenia swoich zapasów; mając na uwadze, że do maja 1991 r. zgodnie z postanowieniami traktatu wyeliminowano około 2692 pocisków rakietowych;
C. mając na uwadze, że Europa była głównym beneficjentem traktatu INF; mając na uwadze, że zakres traktatu INF jest znacznie większy niż zakres zbiorowego bezpieczeństwa Europy i stał się filarem międzynarodowego pokoju i stabilności;
D. mając na uwadze, że w 2014 r. administracja USA (administracja prezydenta Obamy), stwierdziła, że Rosja „narusza swoje wynikające z traktatu INF zobowiązania do nieposiadania, nieprodukowania oraz nietestowania pocisków manewrujących wystrzeliwanych z lądu (GLCM) o zasięgu od 500 km do 5500 km oraz do nieposiadania lub niewytwarzania wyrzutni takich pocisków”; mając na uwadze, że w kolejnych sprawozdaniach, opublikowanych w 2015, 2016, 2017 i 2018 r., powtórzono zarzuty USA dotyczące ciągłego naruszania przez Rosję postanowień traktatu;
E. mając na uwadze, że Stany Zjednoczone i NATO wielokrotnie kwestionowały działania Rosji w zakresie rozwoju rakiet, w szczególności w odniesieniu do systemu rakietowego 9M729, który ich zdaniem stanowi naruszenie traktatu INF;
F. mając na uwadze, że w dniu 20 października 2018 r. prezydent Donald Trump ogłosił, iż Stany Zjednoczone wycofają się z traktatu w wyniku nieprzestrzegania jego postanowień przez Rosję i braku zaangażowania Chin; mając na uwadze, że w dniu 4 grudnia 2018 r., po posiedzeniu ministrów spraw zagranicznych NATO, sekretarz stanu USA Mike Pompeo ogłosił, iż Stany Zjednoczone stwierdziły istotne naruszenie traktatu przez Rosję oraz że w ramach działań zaradczych zawieszą swoje zobowiązania ze skutkiem po upływie 60 dni, chyba że Rosja powróci do pełnego i możliwego do zweryfikowania przestrzegania postanowień traktatu;
G. mając na uwadze, że w dniu 4 grudnia 2018 r. NATO wydało oświadczenie na poparcie ustaleń USA, z których wynikało, iż Rosja w istotny sposób narusza swoje zobowiązania na mocy traktatu, i wezwało Rosję, aby w trybie pilnym powróciła do pełnego i możliwego do zweryfikowania przestrzegania postanowień traktatu;
H. mając na uwadze, że zaprzeczenia Rosji co do naruszenia traktatu INF bezpośrednio spowodowały brak zaufania do traktatu INF lub do jego egzekwowania; mając na uwadze, że przed wycofaniem się USA z traktatu Rosja potwierdziła, iż na początku 2019 r. rozmieści międzykontynentalne pociski balistyczne RS-26 w odległości 1200 km na wschód od Moskwy;
I. mając na uwadze, że w dniu 1 lutego 2019 r. Stany Zjednoczone ogłosiły, iż zawieszą swoje zobowiązania na mocy traktatu INF i rozpoczną proces wycofywania się zeń, chyba że Rosja w ciągu 180 dni powróci do przestrzegania warunków traktatu; mając na uwadze, że w dniu 2 lutego 2019 r. Rosja podjęła podobną decyzję o zawieszeniu swojego udziału w traktacie; mając na uwadze, że sekretarz generalny NATO Jens Stoltenberg wezwał Rosję, aby wykorzystała zaproponowany przez USA sześciomiesięczny okres na powrót do pełnego przestrzegania postanowień traktatu;
1. przypomina o kluczowej roli traktatu INF w zapobieganiu nierozprzestrzenianiu broni jądrowej na świecie, wspieraniu rozbrojenia oraz utrzymaniu bezpieczeństwa europejskiego i światowego; bez zastrzeżeń popiera dalsze stosowanie traktatu INF;
2. potępia Rosję za dalsze naruszanie traktatu INF; wzywa Rosję, aby wykazała pełne i możliwe do zweryfikowania przestrzeganie postanowień traktatu, tak aby rozwiać obawy wyrażone przez Stany Zjednoczone i NATO oraz umożliwić dalsze stosowanie traktatu INF;
3. uznaje znaczenie pełnej przejrzystości i dialogu dla budowania zaufania i pewności we wdrażaniu traktatu INF oraz wszelkich innych umów, które wzmacniają strategiczną stabilność i bezpieczeństwo; w świetle powyższego zachęca do wznowienia konstruktywnego dialogu między USA a Rosją i wzywa do prowadzenia w dobrej wierze negocjacji w sprawie skutecznych środków dotyczących ich arsenałów jądrowych;
4. wyraża ubolewanie z powodu zawieszenia przez obie strony traktatu INF; jest zaniepokojony, że potencjalne błędne obliczenia i nieporozumienia między USA a Rosją mogą doprowadzić do eskalacji napięć i nowego rakietowego wyścigu zbrojeń;
5. nadal w pełni opowiada się za skuteczną międzynarodową kontrolą zbrojeń, rozbrojeniem i nierozprzestrzenianiem broni; wzywa USA i Rosję do odnowienia nowej umowy START z 2010 r., która ma wygasnąć w 2021 r.;
6. wzywa wiceprzewodniczącą / wysoką przedstawiciel, aby wykorzystała sześciomiesięczny okres na podjęcie dialogu z obydwoma państwami sygnatariuszami, oferując jednocześnie wiedzę fachową i doświadczenie UE w zakresie mediacji, z myślą o osiągnięciu porozumienia w sprawie traktatu INF w celu zapobieżenia wycofaniu się z niego zarówno USA, jak i Rosji; wzywa ponadto wiceprzewodniczącą / wysoką przedstawiciel, by po upływie sześciu miesięcy zaproponowała alternatywę i zachęcała do wynegocjowania nowego porozumienia o handlu bronią między USA a Rosją, które mogłoby obejmować maksymalne poziomy lub ograniczenia geograficzne w odniesieniu do użycia rakiet jądrowych;
7. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, prezydentowi i członkom Kongresu Stanów Zjednoczonych, prezydentowi Federacji Rosyjskiej, deputowanym do rosyjskiej Dumy Państwowej i Rady Federacji oraz NATO.
- [1] Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 202.