Projekt rezolucji - B9-0103/2019Projekt rezolucji
B9-0103/2019

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/707 z dnia 7 maja 2019 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011 w odniesieniu do przedłużenia okresów zatwierdzenia substancji czynnych: alfa-cypermetryna, beflubutamid, benalaksyl, bentiawalikarb, bifenazat, boskalid, bromoksynil, kaptan, cyjazofamid, desmedifam, dimetoat, dimetomorf, diuron, etefon, etoksazol, famoksadon, fenamifos, flumioksazyna, fluoksastrobina, folpet, foramsulfuron, formetanat, metalaksyl-M, metiokarb, metrybuzyna, milbemektyna, Paecilomyces lilacinus szczep 251, fenmedifam, fosmet, pirymifos metylu, propamokarb, protiokonazol, S-metolachlor i tebukonazol

1.10.2019 - (2019/2825(RSP))

złożony zgodnie z art. 112 ust. 2 i 3 Regulaminu

Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
Posłanka odpowiedzialna: Anja Hazekamp

Procedura : 2019/2825(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B9-0103/2019
Teksty złożone :
B9-0103/2019
Debaty :
Głosowanie :
Teksty przyjęte :

B9‑0103/2019

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/707 z dnia 7 maja 2019 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011 w odniesieniu do przedłużenia okresów zatwierdzenia substancji czynnych: alfa-cypermetryna, beflubutamid, benalaksyl, bentiawalikarb, bifenazat, boskalid, bromoksynil, kaptan, cyjazofamid, desmedifam, dimetoat, dimetomorf, diuron, etefon, etoksazol, famoksadon, fenamifos, flumioksazyna, fluoksastrobina, folpet, foramsulfuron, formetanat, metalaksyl-M, metiokarb, metrybuzyna, milbemektyna, Paecilomyces lilacinus szczep 251, fenmedifam, fosmet, pirymifos metylu, propamokarb, protiokonazol, S-metolachlor i tebukonazol

(2019/2825(RSP))

 

Parlament Europejski,

 uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/707 z dnia 7 maja 2019 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011 w odniesieniu do przedłużenia okresów zatwierdzenia substancji czynnych: alfa-cypermetryna, beflubutamid, benalaksyl, bentiawalikarb, bifenazat, boskalid, bromoksynil, kaptan, cyjazofamid, desmedifam, dimetoat, dimetomorf, diuron, etefon, etoksazol, famoksadon, fenamifos, flumioksazyna, fluoksastrobina, folpet, foramsulfuron, formetanat, metalaksyl-M, metiokarb, metrybuzyna, milbemektyna, Paecilomyces lilacinus szczep 251, fenmedifam, fosmet, pirymifos metylu, propamokarb, protiokonazol, S-metolachlor i tebukonazol[1],

 uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG[2], w szczególności jego art. 21 i art. 17 akapit pierwszy,

 uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/408 z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie wykonania art. 80 ust. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącego wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin oraz w sprawie ustalenia wykazu substancji kwalifikujących się do zastąpienia[3],

 uwzględniając art. 11 i 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję[4],

 uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 września 2018 r. w sprawie wykonania rozporządzenia w sprawie środków ochrony roślin (WE) nr 1107/2009[5],

 uwzględniając art. 112 ust. 2 i 3 Regulaminu,

 uwzględniając projekt rezolucji Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

A. mając na uwadze, że flumioksazyna dyrektywą Komisji 2002/81/WE[6] została w dniu 1 stycznia 2003 r. włączona do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG[7] oraz została uznana za zatwierdzoną na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1107/2009;

B. mając na uwadze, że od 2010 r.[8] trwa procedura odnowienia zatwierdzenia flumioksazyny na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 844/2012[9], a wniosek w tej sprawie został złożony zgodnie z art. 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1141/2010[10];

C. mając na uwadze, że okres zatwierdzenia substancji czynnej flumioksazyny został już przedłużony o pięć lat dyrektywą Komisji 2010/77/UE[11] i od 2015 r. był co roku przedłużany o kolejny rok rozporządzeniami wykonawczymi Komisji (UE) 2015/1885[12], 2016/549[13], 2017/841[14], 2018/917[15], a teraz został znowu przedłużony do 30 czerwca 2020 r. rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/707;

D. mając na uwadze, że Komisja nie wyjaśniła powodów przedłużenia, stwierdziwszy jedynie: „W związku z tym, że ocena tych substancji opóźniła się z przyczyn niezależnych od wnioskodawcy, prawdopodobnie zatwierdzenia tych substancji czynnych wygasną, zanim zostanie podjęta decyzja w sprawie ich odnowienia”;

E. mając na uwadze, że rozporządzenie (WE) nr 1107/2009 ma na celu zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska przy jednoczesnym zachowaniu konkurencyjności unijnego rolnictwa; mając na uwadze, że należy zwłaszcza zadbać o ochronę szczególnie wrażliwych grup ludności, w tym kobiet ciężarnych, niemowląt i dzieci;

F. mając na uwadze, że należy zastosować zasadę ostrożności, a także mając na uwadze, że w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009 stwierdzono, że substancje powinny być włączane w skład środków ochrony roślin jedynie po wykazaniu ich wyraźnych korzyści dla produkcji roślinnej, przy których nie przewiduje się żadnego szkodliwego wpływu na zdrowie ludzi lub zwierząt ani żadnych niedopuszczalnych skutków dla środowiska;

G. mając na uwadze, że w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009 stwierdzono, że ze względów bezpieczeństwa okres zatwierdzenia substancji czynnych powinien być ograniczony w czasie; mając na uwadze, że okres zatwierdzenia powinien być proporcjonalny do ewentualnego ryzyka związanego ze stosowaniem takich substancji, a proporcjonalności tej wyraźnie brak;

H. mając na uwadze, że od momentu jej zatwierdzenia 16 lat temu jako substancji czynnej flumioksazyna została zidentyfikowana i sklasyfikowana jako substancja działająca szkodliwie na rozrodczość kategorii 1B i przypuszczalnie zaburzająca funkcjonowanie układu hormonalnego, a mimo to przez cały ten czas jej zatwierdzenie nie zostało poddane przeglądowi ani wycofane;

I. mając na uwadze, że w przypadku stwierdzenia możliwości szkodliwego wpływu na zdrowie przy jednoczesnym braku pewności naukowej Komisja i państwa członkowskie mogą i powinny działać zgodnie z zasadą ostrożności, przyjmując tymczasowe środki zarządzania ryzykiem, które są niezbędne, by zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego;

J. mając na uwadze, że w szczególności art. 21 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 stanowi, iż Komisja może w każdej chwili dokonać przeglądu zatwierdzenia substancji czynnej, zwłaszcza w przypadku gdy w świetle najnowszej wiedzy naukowej i technicznej uzna, że istnieją powody, aby uważać, iż dana substancja przestała spełniać kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4, oraz mając na uwadze, że przegląd ten może doprowadzić do wycofania lub zmiany zatwierdzenia substancji;

Substancja działająca szkodliwie na rozrodczość kategorii 1B i zaburzająca funkcjonowanie układu hormonalnego

K. mając na uwadze, że zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008[16] flumioksazyna spełnia kryteria zharmonizowanej klasyfikacji jako substancja, która działa szkodliwie na rozrodczość kategorii 1B, bardzo toksycznie na organizmy wodne oraz bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe zmiany;

L. mając na uwadze, że Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności już w 2014, a następnie w 2017 i 2018 roku stwierdził istnienie pewnych krytycznych obszarów związanych z zaliczeniem flumioksazyny do substancji działających szkodliwie na rozrodczość kategorii 1B oraz zwrócił uwagę na kolejny obszar krytyczny, jaki stanowią trudności z rozwiązaniem kwestii przypuszczalnego zaburzania przez flumioksazynę funkcjonowania układu hormonalnego;

M. mając na uwadze, że rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/408 w 2015 r. flumioksazyna została umieszczona w wykazie substancji kwalifikujących się do zastąpienia, ponieważ zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 klasyfikuje się lub ma zostać sklasyfikowana jako substancja działająca szkodliwie na rozrodczość kategorii 1B;

N. mając na uwadze, że zgodnie z pkt 3.6.4 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 nie można zatwierdzić substancji czynnej zaliczonej do substancji działających toksycznie na rozrodczość kategorii 1B, chyba że z udokumentowanych dowodów zawartych we wniosku wynika, iż ta substancja czynna jest niezbędna do zwalczania poważnego niebezpieczeństwa dla zdrowia roślin, któremu nie można zapobiec innymi dostępnymi sposobami, w tym metodami niechemicznymi, a w takim przypadku należy zastosować środki ograniczające ryzyko, by jak najmniej narażać ludzi i środowisko;

O. mając na uwadze, że zgodnie z pkt 3.6.5 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 nie można zatwierdzić substancji czynnej uznanej za substancję zaburzającą funkcjonowanie układu hormonalnego, która może mieć niekorzystny wpływ na ludzi, chyba że narażenie ludzi na tę substancję czynną, sejfner lub synergetyk w środku ochrony roślin w realistycznych proponowanych warunkach stosowania jest nieistotne, to znaczy dany produkt jest stosowany w systemach zamkniętych lub w innych warunkach wyłączających kontakt z ludźmi oraz jeżeli pozostałości substancji czynnej, sejfnera lub synergetyku w żywności lub paszach nie przekraczają wartości wzorcowej określonej zgodnie z art. 18 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady[17];

P. mając na uwadze, że flumioksazyna niesie ze sobą duże ryzyko biokoncentracji, jest wysoce toksyczna dla glonów i roślin wodnych oraz umiarkowanie toksyczna dla dżdżownic, pszczół miodnych, ryb i bezkręgowców wodnych;

Q. mając na uwadze, że nie do przyjęcia jest, aby nadal dopuszczone było stosowanie substancji, o której wiadomo, że spełnia kryteria graniczne ustanowione z myślą o ochronie zdrowia ludzkiego w odniesieniu do rakotwórczych, mutagennnych, działających szkodliwie na rozrodczość lub zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego substancji czynnych, i tym samym zagraża zdrowiu publicznemu i środowisku;

R. mając na uwadze, że wnioskodawcy mogą wykorzystywać automatyzm cechujący metody pracy Komisji, aby zapewnić sobie natychmiastowe przedłużenie okresu zatwierdzenia substancji czynnych w sytuacji, gdy ponowna ocena ryzyka nie została zakończona, celowo przeciągając proces ponownej oceny poprzez przedstawianie niekompletnych danych i występowanie o kolejne odstępstwa i specjalne warunki, a to wiąże się z niedopuszczalnym zagrożeniem dla środowiska i zdrowia ludzkiego, które w tym czasie nadal są narażone na działanie niebezpiecznej substancji;

S. mając na uwadze, że w swojej rezolucji z 13 września 2018 r. w sprawie wykonania rozporządzenia w sprawie środków ochrony roślin Parlament wezwał Komisję i państwa członkowskie, aby „dopilnowały, żeby proceduralne przedłużenie okresu zatwierdzenia na czas trwania procedury, zgodnie z art. 17 rozporządzenia, nie było stosowane w odniesieniu do substancji czynnych, które są mutagenne, rakotwórcze lub działające szkodliwie na rozrodczość i w związku z tym należą do kategorii 1A lub 1B, lub substancji czynnych zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego i szkodliwych dla ludzi lub zwierząt, jak ma to obecnie miejsce w przypadku takich substancji jak: flumioksazyna, tiaklopryd, chlorotoluron i dimoksystrobina”;

T. mając na uwadze, że parlament Holandii wyraził zaniepokojenie wspomnianymi przedłużeniami i domaga się, by zaprzestać przedłużania zatwierdzenia substancji, o których wiadomo, że stanowią poważne zagrożenie dla różnorodności biologicznej (w szczególności pszczół i trzmieli), lub które są rakotwórcze, mutagenne, zaburzają funkcjonowanie układu hormonalnego lub działają szkodliwie na rozrodczość[18];

1. uważa, że rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/707 wykracza poza uprawnienia wykonawcze przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009;

2. uważa, że rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 2019/707 jest niezgodne z zasadą ostrożności;

3. uważa, że decyzja o przedłużeniu zatwierdzenia flumioksazyny jest niezgodna z kryteriami bezpieczeństwa określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009 i nie jest poparta ani dowodami na to, że stosowanie tej substancji jest bezpieczne, ani potwierdzonym pilnym zapotrzebowaniem na substancję czynną flumioksazynę w unijnej produkcji żywności;

4. wzywa Komisję do uchylenia rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 2019/707 i przedłożenia komisji nowego projektu z uwzględnieniem dowodów naukowych na szkodliwe działanie wszystkich przedmiotowych substancji, a w szczególności flumioksazyny;

5. zwraca się do Komisji, by przedstawiała projekty rozporządzeń wykonawczych w sprawie przedłużenia okresu zatwierdzenia jedynie dla substancji, w przypadku których nie przewiduje się, aby obecny stan nauki doprowadził Komisję do wystąpienia z wnioskiem o nieprzedłużanie zezwolenia dla tej substancji czynnej;

6. wzywa Komisję do wycofania zatwierdzeń dotyczących substancji, co do których istnieją dowody lub uzasadnione wątpliwości, że nie będą one spełniać kryteriów bezpieczeństwa określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009;

7. zwraca się do państw członkowskich, aby dopilnowały właściwego i terminowego dokonywania ponownej oceny zezwoleń na substancje czynne, w odniesieniu do których są one zgłaszającymi państwami członkowskimi, oraz jak najszybszego i skutecznego nadrobienia obecnych opóźnień;

8. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

 

Ostatnia aktualizacja: 8 października 2019
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności