ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ σχετικά με το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο 2021-2027 και τους ίδιους πόρους: Ώρα να ικανοποιηθούν οι προσδοκίες των πολιτών
2.10.2019 - (2019/2833(RSP))
σύμφωνα με το άρθρο 132 παράγραφος 2 του Κανονισμού
Δημήτριος Παπαδημούλης, Younous Omarjee
εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL
B9‑0113/2019
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο 2021-2027 και τους ίδιους πόρους: Ώρα να ικανοποιηθούν οι προσδοκίες των πολιτών
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τα άρθρα 311, 312 και 323 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),
– έχοντας υπόψη τον κανονισμό (EE, Ευρατόμ) αριθ. 1311/2013 του Συμβουλίου της 2ας Δεκεμβρίου 2013 για τον καθορισμό του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για την περίοδο 2014-2020[1], και τη μεταγενέστερη τροποποίησή του από τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2017/1123 του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2017[2],
– έχοντας υπόψη τα άρθρα 106α και 171 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 30ής Μαΐου 2018, σχετικά με το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο 2021-2027 και τους ίδιους πόρους[3],
– έχοντας υπόψη το άρθρο 132 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ) για την περίοδο 2014-2020 αποδείχτηκε ανεπαρκές για την αντιμετώπιση των συγκεκριμένων αναγκών των πολιτών και των προκλήσεων ενώπιον των οποίων βρίσκονται τα κράτη μέλη· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τρέχουσες νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας έχουν διευρύνει τις κοινωνικοοικονομικές ανισότητες εντός και μεταξύ των κρατών μελών, έχουν οξύνει την ύφεση σε ορισμένα κράτη μέλη, έχουν αυξήσει τον αριθμό των πολιτών που κινδυνεύουν από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, έχουν υπονομεύσει την κοινωνική λειτουργία του κράτους, έχουν αποδυναμώσει τα δικαιώματα των πολιτών και των εργαζομένων, και έχουν οδηγήσει σε αύξηση της ανεργίας και μείωση των δημόσιων δαπανών σε ζωτικούς διαρθρωτικούς τομείς· λαμβάνοντας υπόψη ότι η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και τα συστήματα αντιστρόφως προοδευτικής φορολόγησης έχουν επιδεινώσει το χάσμα εισοδημάτων και πλούτου·
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κλιματικές και περιβαλλοντικές κρίσεις, πέραν της απώλειας βιοποικιλότητας που χαρακτηρίζει την έκτη μαζική εξαφάνιση ειδών, συνιστούν απειλή για τη σταθερότητα, την υγεία και τους βιοτικούς πόρους των κοινωνιών σε όλο τον κόσμο, καθώς και για την καλή διαβίωση των ζώων· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν στη διάσκεψη του 2015 του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή (COP 21), οι οποίες διατυπώθηκαν εκ νέου στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα το 2019, δεν έχουν εφαρμοστεί επαρκώς·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη για μια διαφορετική διαδικασία ολοκλήρωσης η οποία εξυπηρετεί την κοινωνική και δημοκρατική πρόοδο, παρέχει δίκαιες και ειρηνικές λύσεις στις διεθνείς προκλήσεις, προωθεί τον παγκόσμιο πολιτιστικό διάλογο και βασίζεται σταθερά σε κυρίαρχες χώρες που συνεργάζονται επί ίσοις όροις·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει αυξανόμενη ευαισθητοποίηση και απαίτηση για εντονότερη δράση με σκοπό την προώθηση της βιώσιμης, ποιοτικής και κοινωνικά ισορροπημένης ανάπτυξης, της δημιουργίας θέσεων εργασίας, της αλληλεγγύης, της ευημερίας για όλους, της δίκαιης κατανομής του πλούτου, της εργασιακής ασφάλειας και της κοινωνικής προστασίας, της παροχής ποιοτικών, καθολικών και δωρεάν δημόσιων υπηρεσιών, της περιβαλλοντικής ευημερίας και της οικονομικά προσιτής στέγασης, της ενέργειας, των επικοινωνιών, των υποδομών και των δημόσιων υπηρεσιών εν γένει, ιδίως για τα πλέον ευάλωτα άτομα·
1. λαμβάνει υπό σημείωση την αρχή της ομοφωνίας για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το ΠΔΠ στο Συμβούλιο· υπενθυμίζει τις αρχές της συναπόφασης και της ομαλής δημοκρατικής λειτουργίας των θεσμικών οργάνων όσον αφορά τη διαδικασία έγκρισης του ΠΔΠ· αντιτίθεται, ως εκ τούτου, στην προσέγγιση του «διαπραγματευτικού πλαισίου» την οποία επιδιώκει το Συμβούλιο, διότι υπονομεύει τα προνόμια που διαθέτει το Κοινοβούλιο ως συννομοθέτης βάσει της Συνθήκης·
2. τονίζει ότι το επόμενο ΠΔΠ πρέπει να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες, απαιτήσεις και προσδοκίες των λαών της Ευρώπης· υπογραμμίζει ότι πρέπει να βασίζεται σε νέα στρατηγική —ένα νέο κοινωνικο-οικολογικό δημόσιο επενδυτικό σχέδιο σε επίπεδο ΕΕ— που θα απευθύνεται στις αναπτυξιακές στρατηγικές των κρατών μελών, αντιμετωπίζοντας τις τρέχουσες εσωτερικές και εξωτερικές προκλήσεις, και συμμετέχοντας στην επείγουσα μετάβαση προς μια περιβαλλοντικά βιώσιμη, κοινωνικά προοδευτική και δικαιότερη Ευρώπη· επιμένει ότι είναι αναγκαία η σημαντική αύξηση του προϋπολογισμού της ΕΕ, με στόχο την ενίσχυση της αλληλεγγύης και τη διατήρηση και βελτίωση της αναδιανεμητικής λειτουργίας του, ώστε να διασφαλίζεται με αυτόν τον τρόπο η εφαρμογή της αρχής της κοινωνικής, οικονομικής και εδαφικής συνοχής και των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ) του ΟΗΕ εντός και εκτός της ΕΕ, με παράλληλη διασφάλιση της χρηματοδότησης και των ειδικών μέτρων που χρειάζονται για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές της ΕΕ·
3. ζητεί τη διαφανή δέσμευση κονδυλίων της Ένωσης και ειδικών χρηματοδοτικών μέσων, ώστε να διασφαλιστεί η υπεύθυνη χρήση των μέσων αυτών και η δέσμευσή τους προς το εν λόγω κοινωνικο-οικολογικό δημόσιο επενδυτικό σχέδιο· προτείνει ο μετριασμός της κλιματικής αλλαγής να ενσωματωθεί σε ολόκληρο τον προϋπολογισμό της Ένωσης μέσω της διασφάλισης ότι τα κονδύλια του προϋπολογισμού του ΠΔΠ θα είναι πλήρως ανθεκτικά στην κλιματική αλλαγή· ζητεί να δαπανηθεί το ταμείο δίκαιης μετάβασης για τις περιοχές εξόρυξης άνθρακα στην ΕΕ μόνο για έργα που αποσκοπούν στη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων·
4. ζητεί να θεσπιστεί ενωσιακό σύστημα εσόδων που θα βασίζεται σε γνήσιους ίδιους πόρους οι οποίοι θα χρηματοδοτούνται από φόρους στον χρηματοπιστωτικό τομέα, όπως από τον φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, πέραν της εξέτασης του ενδεχομένου επιβολής άλλων φόρων στις μεγάλες ψηφιακές πολυεθνικές και στις πλέον ρυπογόνες βιομηχανίες, όπως η συνοριακή φορολογία των πλαστικών και των ανθρακούχων εκπομπών· ζητεί κοινή εταιρική φορολογική βάση, προκειμένου να επιτευχθεί ένα αυτόνομο, δικαιότερο, διαφανέστερο, απλούστερο και δικαιότερο χρηματοπιστωτικό σύστημα· επιμένει στην επείγουσα ανάγκη ενίσχυσης των αρχών που καταπολεμούν τη φοροδιαφυγή και τη φορολογική απάτη, και της μεταξύ τους συνεργασίας, καθώς και δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής αρχής που θα υποστηρίζει τον διακρατικό αγώνα τους· υποστηρίζει μια ενοποιημένη μαύρη λίστα της ΕΕ που θα απαριθμεί τους υφιστάμενους φορολογικούς παραδείσους στο εσωτερικό της ΕΕ· προτείνει τη θέσπιση ενός μηχανισμού ο οποίος θα απαιτεί από τις εταιρείες που λαμβάνουν επιχορηγήσεις από την ΕΕ να επιστρέφουν τα χρήματα στα κράτη μέλη, εάν η δικαιούχος επιχείρηση αποφασίσει να μετεγκατασταθεί εκτός της Ένωσης μετά τη λήψη της επιδότησης·
5. υπενθυμίζει τη θέση του ότι τα ευρωπαϊκά ταμεία που στηρίζουν τον στόχο της εδαφικής, κοινωνικής και οικονομικής συνοχής δεν μπορούν να θυσιαστούν στο βωμό των νέων στόχων της ΕΕ· υπενθυμίζει ότι η συνοχή αποτελεί ενωσιακή πολιτική ευρείας κλίμακας για την αλληλεγγύη· τάσσεται υπέρ της σημαντικής αύξησης του προϋπολογισμού για τις περιφερειακές πολιτικές, δεδομένου ότι το τρέχον ύψος των πόρων που διατίθενται για τη συνοχή αποδείχτηκε ανεπαρκές· θεωρεί ότι οι νέες πολιτικές της ΕΕ δεν θα πρέπει να χρηματοδοτούνται από τα κονδύλια της πολιτικής για τη συνοχή· τονίζει ότι κάθε μακροοικονομική ή πολιτική αιρεσιμότητα κατά τη χρήση των κοινοτικών κονδυλίων πρέπει να απορριφθεί·
6. ζητεί μετ’ επιτάσεως την ανάπτυξη ενός κοινωνικοοικονομικού μοντέλου κύριο αντικείμενο του οποίου θα είναι το τέλος των ανισοτήτων μεταξύ των λαών και η επίτευξη υψηλού βιοτικού επιπέδου για τους εργαζομένους και τους πολίτες εν γένει· υπογραμμίζει ιδίως την ανάγκη σημαντικής αύξησης της χρηματοδότησης για προγράμματα που προωθούν την απασχόληση με δικαιώματα και την κοινωνική ένταξη των νέων· αντιτίθεται σε κάθε απόπειρα κατάργησης του Ταμείου Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους Απόρους·
7. επιμένει ότι πρέπει να ενισχυθούν συγκεκριμένα προγράμματα για την προώθηση των επενδύσεων στην έρευνα, την εκπαίδευση, την κινητικότητα (δηλαδή δωρεάν δημόσια μέσα μεταφοράς), την καινοτομία και την τεχνολογική πρόοδο, ώστε να στηριχθούν με τον τρόπο αυτό η μετάβαση σε βιώσιμο μοντέλο παραγωγής, η προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και ο μετριασμός της, καθώς και η προώθηση της προοδευτικής κοινωνικής και οικονομικής αλλαγής·
8. επιμένει ότι, με στόχο την προετοιμασία για την ψηφιακή εποχή, ο προϋπολογισμός της ΕΕ πρέπει να παρέχει επαρκή στήριξη στον ψηφιακό γραμματισμό για όλους, στην κυριαρχία των δεδομένων και στην ποικιλόμορφη ψηφιακή προσφορά προς τους πολίτες, διασφαλίζοντας παράλληλα τη μέγιστη δυνατή προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα·
9. τονίζει ότι το Brexit δεν πρέπει να έχει ως συνέπεια τη μείωση του προϋπολογισμού για τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές πολιτικές, καθώς και τις πολιτικές συνοχής· τονίζει τη σημασία των διαπραγματεύσεων για το επόμενο ΠΔΠ και ζητεί μετ’ επιτάσεως να περιοριστούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι δημοσιονομικές επιπτώσεις του Brexit στα βασικά κονδύλια του προϋπολογισμού της Ένωσης, όπως στην πολιτική συνοχής·
10. υπογραμμίζει τη σημαντική συμβολή της Ένωσης στην ειρήνη και τη συμφιλίωση στην Ιρλανδία, ιδίως με την υποστήριξη που παρείχε στη Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής ως προς όλα τα μέρη της, και χαιρετίζει όλες τις προηγούμενες δεσμεύσεις της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου για τη διατήρηση βασικών ευρωπαϊκών ταμείων για την Ιρλανδία, τον Βορρά και τον Νότο μετά το Brexit· καλεί την Επιτροπή να προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο ενοποίησης της Ιρλανδίας·
11. υπογραμμίζει την ανάγκη να εφαρμοστούν αποτελεσματικές στρατηγικές για την πρόληψη της κλιματικής αλλαγής, την προσαρμογή σε αυτήν και τον μετριασμό της σε ολόκληρη την ΕΕ, με σκοπό την μακροπρόθεσμη προστασία των γεωργικών εκτάσεων· τονίζει την ανάγκη για δημόσια κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ) που θα δίνει προτεραιότητα στους μικροκαλλιεργητές, την τοπική γεωργία και τους συνεταιρισμούς, θα τοποθετεί τις συμφέρουσες τιμές στο επίκεντρο της γεωργικής πολιτικής και θα θεσπίζει μηχανισμούς για τη ρύθμιση των αγορών και της παραγωγής· αναγνωρίζει το δικαίωμα κάθε χώρας να παράγει τρόφιμα και να εγγυάται την επισιτιστική κυριαρχία και ασφάλεια· ζητεί περαιτέρω στήριξη για την κοινωνικοοικονομική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα, την καλή διαβίωση των ζώων και τα μέτρα για τη βιοποικιλότητα· ζητεί την αναθεώρηση της τρέχουσας γεωργικής πολιτικής που είναι προσανατολισμένη στις εξαγωγές και της πρακτικής της εντατικής γεωργίας·
12. ζητεί τη διαφύλαξη της βιοποικιλότητας στα θαλάσσια περιβάλλοντα· τονίζει ότι η αλιευτική πολιτική θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την περιβαλλοντική, την οικονομική και την κοινωνική διάσταση της αλιείας, προκειμένου να εφαρμοστούν βιώσιμες πρακτικές διαχείρισης, οι οποίες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν αυτοπεριορισμούς και τη δημιουργία ζωνών όπου δεν θα επιτρέπεται η αλιεία στις περιοχές όπου απειλούνται τα αποθέματα ιχθύων και η βιοποικιλότητα· ζητεί τη δημιουργία προγράμματος στήριξης της αλιείας μικρής κλίμακας, της παράκτιας και της παραδοσιακής αλιείας, του πλέον βιώσιμου τμήματος του κλάδου, το οποίο αντιπροσωπεύει τη συντριπτική πλειονότητα των θέσεων εργασίας· θεωρεί ότι τα μέτρα διατήρησης, όπως είναι τα σχέδια ανασύστασης των αποθεμάτων ή η δημιουργία ζωνών όπου δεν θα επιτρέπεται η αλιεία στις περιοχές όπου απειλούνται τα αποθέματα ιχθύων και η βιοποικιλότητα, πρέπει να χρηματοδοτούνται δεόντως από τον προϋπολογισμό της ΕΕ κατά τρόπο που να αντισταθμίζει τις επιπτώσεις στο εισόδημα των αλιέων μικρής κλίμακας· προτείνει μια πιο συμπληρωματική σχέση μεταξύ των αλιευτικών συμφωνιών και της αναπτυξιακής πολιτικής, η οποία θα διασφαλίζει ότι οι συμφωνίες αυτές συμβάλλουν στην ανάπτυξη των αλιευτικών κλάδων των τρίτων χωρών·
13. επισημαίνει τη θεμελιώδη ανάγκη δημιουργίας γραμμής του προϋπολογισμού για τον βιώσιμο τουρισμό, δεδομένης της σημασίας του κλάδου για την οικονομία της ΕΕ, με σκοπό την αντιμετώπιση κοινών προκλήσεων, όπως των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και άλλων ανθρωπογενών κρίσεων εν γένει, μέσω μηχανισμού διαχείρισης κρίσεων στους ταξιδιωτικούς προορισμούς και με την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του τομέα μέσω, μεταξύ άλλων, της προώθησης της Ευρώπης ως τουριστικού προορισμού·
14. τονίζει ότι η ενωσιακή χρηματοδότηση για την υποδοχή και την ένταξη των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο πρέπει να αυξηθεί σημαντικά· επιμένει ότι πρέπει να εγκαταλειφθούν αμέσως οι τρέχουσες προτεραιότητες για την εξωτερική ανάθεση του ελέγχου των συνόρων και την έντονη αύξηση δαπανηρών μέτρων ασφαλείας, όπως της διοικητικής κράτησης και των συστημάτων ΤΠ μεγάλης κλίμακας, τα οποία δεν έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητά τους και συχνά αντιβαίνουν στα δικαιώματα των μεταναστών και των προσφύγων· καλεί την Ένωση να αναλάβει πολιτική και οικονομική δέσμευση για το άνοιγμα ασφαλών και νόμιμων οδών για τους μετανάστες και τους αιτούντες άσυλο, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ένα προδραστικό πρόγραμμα έρευνας και διάσωσης· ζητεί να μην συνδέονται τα ενωσιακά αναπτυξιακά ταμεία και η ανθρωπιστική βοήθεια με την ικανότητα και/ή τη βούληση των χωρών εταίρων να συνεργάζονται σε θέματα ελέγχου της μετανάστευσης, για παράδειγμα μέσω ρητρών επανεισδοχής ή υποχρεώσεων διαχείρισης της μετανάστευσης· επιμένει ότι πρέπει να απορριφθούν τα έργα που δεν συνάδουν με τις υποχρεώσεις της Ένωσης και των κρατών μελών όσον αφορά τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων· ζητεί να καθοριστούν αποτελεσματικές συμπράξεις με τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων της κοινωνίας των πολιτών, ώστε να εξασφαλιστεί η συμμετοχή τους στην προετοιμασία, τον προγραμματισμό, την παρακολούθηση, την εφαρμογή και την αξιολόγηση της χρηματοδότησης, τόσο σε εθνικό όσο και σε ενωσιακό επίπεδο· εκφράζει τη λύπη του για τη χρήση σημαντικού μέρους των πόρων για συστήματα ΤΠ μεγάλης κλίμακας και επιμένει ότι δεν θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν από την ΕΕ περαιτέρω δυνατότητες επιτήρησης, μεταξύ άλλων μέσω πιλοτικών έργων·
15. ζητεί μετ’ επιτάσεως όλες οι δημόσιες επενδύσεις στην υγεία, την εκπαίδευση, τη στέγαση, τις άλλες κοινωνικές υπηρεσίες, τις μεταφορές και τις επικοινωνίες, το περιβάλλον, την προστασία των αγροτικών, απομακρυσμένων και των πλέον μειονεκτουσών περιοχών, τον πολιτισμό και την υποδοχή και ένταξη των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο να εξαιρούνται από τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης της ΕΕ έως ότου καταργηθεί το Σύμφωνο·
16. επισημαίνει τη σημασία του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΤΑΕΕ) για την αντιμετώπιση μεγάλων φυσικών καταστροφών και λαμβάνει υπό σημείωση την προτεινόμενη αύξηση των πιστώσεων ανάληψης υποχρεώσεων και των πιστώσεων πληρωμών για το ΤΑΕΕ· καλεί την Επιτροπή να αυξήσει περαιτέρω το κονδύλι αυτό και να προσαρμόσει τους κανόνες με σκοπό να καταστεί η κινητοποίησή του πιο ευέλικτη και προσαρμόσιμη σε μεμονωμένα γεγονότα, ούτως ώστε να καλύπτεται ευρύτερο φάσμα καταστροφών με σημαντικό αντίκτυπο και να μειωθεί το χρονικό διάστημα μεταξύ της καταστροφής και της διάθεσης των πόρων·
17. ζητεί εντονότερη προώθηση της ειρήνης και ιδίως αύξηση των μέτρων στήριξης για την εξάλειψη της φτώχειας, την ανθρωπιστική βοήθεια, και τη βιώσιμη και δίκαιη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη· επιμένει ότι η εξωτερική συνεργασία θα πρέπει να βασίζεται στην αρχή της διεθνούς αλληλεγγύης, της πολυμέρειας και του σεβασμού για την κυριαρχία των τρίτων χωρών· επαναλαμβάνει τη σημασία της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ για την επίτευξη του θεματολογίου για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030 και των ΣΒΑ· ζητεί, ως εκ τούτου, την αύξηση των κονδυλίων για τις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς και έναν φιλόδοξο και επαρκώς χρηματοδοτούμενο μηχανισμό γειτονίας, ανάπτυξης και διεθνούς συνεργασίας (ΜΓΑΔΣ)·
18. τονίζει την ανάγκη για μεγαλύτερη δημοκρατική εποπτεία, καθώς και για ανιχνευσιμότητα των κονδυλίων και των δαπανών, πέρα από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο της εξωτερικής δράσης της Ένωσης· επιμένει, εν προκειμένω, ότι πρέπει να διασφαλιστεί η δέουσα χρηματοδότηση του Γραφείου Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ (UNRWA)·
19. ζητεί την αποστρατιωτικοποίηση των πολιτικών της ΕΕ, τη δέσμευση για πυρηνικό αφοπλισμό και τον τερματισμό των εξωτερικών στρατιωτικών παρεμβάσεων· απορρίπτει κατηγορηματικά τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας και του ευρωπαϊκού προγράμματος βιομηχανικής ανάπτυξης στον τομέα της άμυνας·
20. υπενθυμίζει τη δέσμευση για την ορθή λειτουργία των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και την αρχή της πολυγλωσσίας· απορρίπτει τις περαιτέρω περικοπές σε ανθρώπινους πόρους οι οποίες θα μπορούσαν να παρεμποδίσουν τη νομοθετική αρμοδιότητα κάθε θεσμικού οργάνου και εκφράζει την ανησυχία του για την τρέχουσα πολιτική ανθρώπινων πόρων, δεδομένου ότι οι προκλήσεις και ο φόρτος εργασίας στα θεσμικά όργανα της ΕΕ έχουν αυξηθεί·
21. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, καθώς και στα λοιπά ενδιαφερόμενα θεσμικά όργανα και οργανισμούς.
- [1] ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 884.
- [2] ΕΕ L 163 της 24.6.2017, σ. 1.
- [3] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2018)0226.