PROJEKT REZOLUCJI w sprawie tureckiej operacji wojskowej w północno-wschodniej Syrii i jej skutków
21.10.2019 - (2019/2886(RSP))
zgodnie z art. 132 ust. 2 Regulaminu
Lars Patrick Berg, Jörg Meuthen, Bernhard Zimniok
w imieniu grupy ID
B9‑0126/2019
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie tureckiej operacji wojskowej w północno-wschodniej Syrii i jej skutków
Parlament Europejski,
– uwzględniając Kartę Narodów Zjednoczonych z 1945 r., w szczególności jej art. 2,
– uwzględniając konwencję genewską z dnia 12 sierpnia 1949 r. o ochronie osób cywilnych podczas wojny (IV konwencja genewska), ratyfikowaną przez Turcję w 1954 r., która również stanowi część zwyczajowego prawa międzynarodowego,
– uwzględniając przyjętą w 1993 r. Konwencję o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów (konwencję o broni chemicznej lub CWC), w szczególności jej art. 1 ust. 1 lit. b),
– uwzględniając Traktat Północnoatlantycki z 1949 r., w szczególności jego art. 1,
– uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 390/2001 z dnia 26 lutego 2001 r. w sprawie pomocy dla Turcji w ramach strategii przedakcesyjnej, w szczególności w sprawie ustanowienia partnerstwa dla członkostwa[1],
– uwzględniając decyzję Rady z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie zasad, priorytetów i warunków określonych w partnerstwie dla członkostwa zawartym z Republiką Turcji[2],
– uwzględniając wspólny plan działania UE–Turcja z dnia 29 listopada 2015 r. oraz oświadczenie UE–Turcja z dnia 18 marca 2016 r.,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 kwietnia 2016 r. w sprawie sprawozdania za 2015 r. w sprawie Turcji[3],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie sprawozdania Komisji za rok 2018 dotyczącego Turcji[4],
– uwzględniając konkluzje Rady do Spraw Ogólnych z dnia 18 czerwca 2019 r. w sprawie rozszerzenia oraz procesu stabilizacji i stowarzyszenia,
– uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z dnia 9 października 2019 r. wydane w imieniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając konkluzje Rady do Spraw Ogólnych z dnia 14 października 2019 r. w sprawie północno-wschodniej Syrii,
– uwzględniając art. 132 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w dniu 9 października 2019 r. rząd turecki rozpoczął atak wojskowy na siły kurdyjskie w północno-wschodniej Syrii;
B. mając na uwadze, że ta operacja wojskowa doprowadziła do śmierci setek cywilów, co stanowi naruszenie międzynarodowego prawa humanitarnego, a w szczególności IV konwencji genewskiej;
C. mając na uwadze, że w dniu 12 października 2019 r. w zasadzce sił wspieranych przez Turcję zamordowana została Hewrin Chalaf, sekretarz generalna partii Przyszłość Syrii, oraz jej kierowca;
D. mając na uwadze, że w dniu 15 października 2019 r. Turcja prawdopodobnie użyła bomb fosforowych w ataku na miasto Sere Kaniye; mając na uwadze, że zgodnie z konwencją o broni chemicznej stosowanie bomb fosforowych jest nielegalne;
E. mając na uwadze, że setki zwolenników Państwa Islamskiego/Daisz uciekło z obozów detencyjnych w północno-wschodniej Syrii, co stanowi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa nie tylko w regionie, ale również dla Unii Europejskiej;
F. mając na uwadze, że działania Turcji w północnej Syrii utrudniają walkę z islamskim ekstremizmem i sprzyjają przywróceniu kalifatu;
G. mając na uwadze, że w dniu 17 października 2019 r. USA i Turcja wynegocjowały pięciodniowe zawieszenie broni;
H. mając na uwadze, że działania Turcji w północno-wschodniej Syrii stanowią zagrożenie dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w rozumieniu rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych i stanowią naruszenie art. 1 Traktatu Północnoatlantyckiego;
I. mając na uwadze, że Turcja, jako pełnoprawny członek Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO), podważa sojusz NATO i zagraża bezpieczeństwu Europy poprzez swoje działania w Syrii;
J. mając na uwadze, że prezydent Erdoğan po raz kolejny zagroził otwarciem dla migrantów granic do Europy;
K. mając na uwadze, że Turcja nielegalnie poszukuje gazu ziemnego u wybrzeży Cypru; mając na uwadze, że wysuwane przez rząd turecki roszczenia terytorialne przeciwko Cyprowi i Grecji stanowią naruszenie Traktatu z Lozanny z 1923 r;
1. zauważa, że każda ze stron oskarża tę drugą o naruszenie zawieszenia broni; zauważa ponadto, że Turcja kontynuuje ataki na syryjskie wioski i że w związku z tym warunki zawieszenia broni wynegocjowanego przez USA i Turcję nie są przestrzegane;
2. potępia bezwarunkowo turecką ofensywę w północno-wschodniej Syrii i wzywa Turcję do natychmiastowego i bezwarunkowego zaprzestania wszelkich ataków wojskowych na tym obszarze, w szczególności ataków wojskowych prowadzonych bez rozróżnienia celów wojskowych i cywilnych zgodnie z międzynarodowym prawem humanitarnym;
3. z zadowoleniem przyjmuje decyzję Rady do Spraw Zagranicznych z dnia 14 października 2019 r. o zawieszeniu wywozu broni do Turcji; wzywa wszystkie państwa członkowskie UE do wprowadzenia oficjalnego ogólnounijnego embarga na wszelki wywóz broni do Turcji oraz do zastosowania indywidualnych sankcji wobec prezydenta Turcji Erdoğana;
4. apeluje do państw członkowskich o wprowadzenie zakazu wywozu do Turcji wszelkiej broni, amunicji, materiałów wojskowych i jakichkolwiek towarów, które mogą być wykorzystane do prowadzenia wojny;
5. z zadowoleniem przyjmuje decyzję Rady do Spraw Zagranicznych z dnia 14 października 2019 r. o sporządzeniu wykazu sankcji w związku z działalnością wiertniczą Turcji u wybrzeży Cypru; wzywa Turcję do natychmiastowego zaprzestania wszelkich działań wiertniczych na tym obszarze;
6. potępia groźby prezydenta Erdoğana, że otworzy on granice, tak by ponad 3,5 mln migrantów mogło zalać Europę;
7. wzywa państwa członkowskie UE do ograniczenia nielegalnej migracji, do obrony granic zewnętrznych UE oraz, w razie konieczności, do ochrony granic wewnętrznych w celu zagwarantowania bezpieczeństwa wewnętrznego Unii i jej państw członkowskich;
8. wzywa państwa członkowskie UE do wspólnego przygotowania i wdrożenia środków zapewniających bezpieczeństwo, integralność terytorialną i niezależność wszystkich państw członkowskich graniczących z Turcją;
9. wzywa Komisję i Radę do zakończenia finansowania Turcji w ramach procesu przedakcesyjnego i planu działania UE–Turcja w sprawie migracji;
10. wzywa Komisję i Radę do oficjalnego i ostatecznego przerwania wszystkich negocjacji w sprawie przystąpienia Turcji do UE, ponieważ Turcja nie jest krajem europejskim i nie postępuje zgodnie z europejskimi wartościami, w szczególności tymi, których celem jest zachowanie pokojowej Europy, i dlatego nie powinna stać się członkiem Unii Europejskiej;
11. proponuje, aby od tej chwili Rada Północnoatlantycka wykluczyła Turcję ze swoich posiedzeń do czasu, gdy Turcja przestanie naruszać postanowienia Traktatu Północnoatlantyckiego;
12. wzywa wszystkie strony konfliktu do wynegocjowania pokojowego rozwiązania konfliktu zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych i Traktatem Północnoatlantyckim;
13. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych (ESDZ), przewodniczącemu delegacji Parlamentu Europejskiego do spraw stosunków z Turcją, Radzie Północnoatlantyckiej oraz rządowi Republiki Turcji.
- [1] Dz.U. L 58 z 28.2.2001, s. 1.
- [2] Dz.U. L 51 z 26.2.2008, s. 4.
- [3] Dz.U. C 58 z 15.2.2018, s. 164.
- [4] Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0200.