ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ σχετικά με την έρευνα και διάσωση στη Μεσόγειο
21.10.2019 - (2019/2755(RSP))
σύμφωνα με το άρθρο 136 παράγραφος 5 του Κανονισμού
Annalisa Tardino, Tom Vandendriessche
εξ ονόματος της Ομάδας ID
B9‑0131/2019
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την έρευνα και διάσωση στη Μεσόγειο
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση της Γενεύης των Ηνωμένων Εθνών του 1951, τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 (UNCLOS), τη Διεθνή Σύμβαση για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα (SOLAS) του 1974, και τη Διεθνή Σύμβαση για τη ναυτική έρευνα και διάσωση του 1979 (SAR),
– έχοντας υπόψη το Παγκόσμιο Σύμφωνο για την ασφαλή, ομαλή και νόμιμη μετανάστευση του 2018,
– έχοντας υπόψη την οδηγία 2002/90/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2002, για τον ορισμό της υποβοήθησης της παράνομης εισόδου, διέλευσης και διαμονής[1] («οδηγία περί υποβοήθησης»),
– έχοντας υπόψη την οδηγία 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και τις διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών[2](οδηγία για την επιστροφή),
– έχοντας υπόψη την ακρόαση σχετικά με την έρευνα και διάσωση στη Μεσόγειο, που διοργάνωσε η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων στις 3 Οκτωβρίου 2019,
– έχοντας υπόψη τις ερωτήσεις προς το Συμβούλιο (O-000024/19 – B9‑0052/2019) και την Επιτροπή (O-000025/19 – B9‑0053/2019), σχετικά με την έρευνα και διάσωση στη Μεσόγειο,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 136 παράγραφος 5 και το άρθρο 132 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρώπη βιώνει μια άνευ προηγουμένου μεταναστευτική κρίση τα τελευταία 5 χρόνια, η οποία βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη·
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Μεσόγειος έχει καταστεί η προτιμώμενη οδός για τους μετανάστες που θέλουν να φθάσουν στην Ευρώπη από την Αφρική και άλλα μέρη του κόσμου·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η παροχή βοήθειας σε παράνομους μετανάστες για τον διάπλου της Μεσογείου μπορεί να ισοδυναμεί με παράνομη διακίνηση ανθρώπων, η οποία συνιστά σοβαρό έγκλημα·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένα σκάφη των ΜΚΟ διεξάγουν επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο χωρίς να έχουν συντονιστεί με τα σχετικά κέντρα συντονισμού που έχουν θεσπιστεί στο πλαίσιο της διεθνούς σύμβασης για την έρευνα και διάσωση στη θάλασσα·
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα μη αξιόπλοα σκάφη θέτουν ζωές σε κίνδυνο, προκαλώντας όχι μόνο θανάτους αλλά και αναστάτωση στα εμπορικά σκάφη που πλέουν στη Μεσόγειο·
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα παράκτια κράτη μέλη και τα κράτη μέλη με εξωτερικά σύνορα έχουν αφεθεί να αντιμετωπίσουν τα αποτελέσματα της πολιτικής ανοικτών θυρών της Angela Merkel·
1. αναγνωρίζει ότι πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη να επαναφέρουν τα εσωτερικά σύνορα, εάν αυτό είναι αναγκαίο για την κατοχύρωση της εσωτερικής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της·
2. τονίζει ότι οι πλοίαρχοι και τα πληρώματα των σκαφών των ΜΚΟ θα πρέπει να αποφεύγουν να διευκολύνουν τη λαθραία διακίνηση μεταναστών με το πρόσχημα των δραστηριοτήτων έρευνας και διάσωσης, δεδομένου ότι πρόκειται για ποινικό αδίκημα· τονίζει, επιπλέον, ότι πρέπει να ακολουθούν τις οδηγίες που εκδίδουν τα κέντρα συντονισμού έρευνας και διάσωσης και να σέβονται το εθνικό δίκαιο των κρατών μελών·
3. καλεί την Επιτροπή να παρακολουθεί και να διερευνά τις δραστηριότητες έρευνας και διάσωσης των ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη Μεσόγειο, ιδίως εκείνων που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ· ζητεί από τα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα για να εμποδίσουν τις ΜΚΟ να καταστούν υπηρεσία ταξί για τους παράνομους μετανάστες, καθώς αυτό δημιουργεί ένα παράγοντα έλξης που θέτει σε κίνδυνο περισσότερες ζωές·
4. επιβεβαιώνει ότι ο Frontex μπορεί να εκτελεί επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης μόνο εφόσον αυτό του ζητηθεί από ένα κράτος μέλος, καθώς οι επιχειρήσεις αυτές εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των κρατών μελών· επισημαίνει ότι ο Frontex δεν επιτρέπεται να επιστρέφει μετανάστες στη Λιβύη, αλλά ότι το ίδιο δεν ισχύει για τις ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη Μεσόγειο·
5. σημειώνει την πολιτική αποτυχία της προσωρινής «συμφωνίας της Μάλτας» για την αποβίβαση και μετεγκατάσταση των μεταναστών που διασώζονται στην Κεντρική Μεσόγειο· υπενθυμίζει την ανάγκη για μια μακροπρόθεσμη προσέγγιση σε στενή συνεργασία με τρίτες χώρες, ιδίως τις χώρες προέλευσης των μεταναστών, η οποία θα αντικαταστήσει το υφιστάμενο πλαίσιο και τις αναποτελεσματικές ad hoc λύσεις·
6. επαναλαμβάνει ότι οι παράνομοι μετανάστες στους οποίους δεν έχει χορηγηθεί άσυλο θα πρέπει να επιστρέφουν στη χώρα καταγωγής τους το συντομότερο δυνατόν· παροτρύνει τα κράτη μέλη και την ΕΕ να δρομολογήσουν προγράμματα για τους αποδεκτούς όρους στα κέντρα υποδοχής σε τρίτες χώρες·
7. καλεί τα κράτη μέλη να σταθμίζουν τα δικαιώματα των μεταναστών με τα δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ και να προστατεύουν τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής όταν αποφασίζουν εάν θα χορηγήσουν ή όχι δικαίωμα διαμονής ή ασύλου σε μετανάστες από τρίτες χώρες· καλεί τα κράτη μέλη να επιβεβαιώσουν εκ νέου την περιορισμένη προστασία που παρέχεται δυνάμει του διεθνούς δικαίου σε άτομα που διώκονται και να επαναλάβουν ότι οι οικονομικοί μετανάστες δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για την εν λόγω προστασία·
8. σημειώνει ότι η Ευρώπη δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένας τόπος ευκαιριών για οικονομικούς ή άλλου είδους καιροσκόπους από την Αφρική ή από άλλες περιοχές ανά τον κόσμο·
9. αντιτίθεται στη δημιουργία περισσότερων νόμιμων οδών μετανάστευσης και απορρίπτει απερίφραστα τις διατάξεις του Παγκόσμιου Συμφώνου για την ασφαλή, ομαλή και νόμιμη μετανάστευση του 2018·
10. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Επιτροπή, το Συμβούλιο, τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, τον Frontex, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο και τη Europol.