PROJEKT REZOLUCJI w sprawie penalizacji edukacji seksualnej w Polsce
6.11.2019 - (2019/2891(RSP))
zgodnie z art. 132 ust. 2 Regulaminu
Ryszard Antoni Legutko, Anna Zalewska, Jadwiga Wiśniewska
w imieniu grupy ECR
B9‑0167/2019
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie penalizacji edukacji seksualnej w Polsce
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 132 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w Polsce nie planuje się obecnie wprowadzenia przepisów zakazujących edukacji seksualnej ani karania za jej prowadzenie; mając na uwadze, że od 21 lat prowadzone są zajęcia wychowania do życia w rodzinie, które obejmuje między innymi kwestie seksualności człowieka; mając na uwadze, że nauczanie tego przedmiotu nie jest w żaden sposób zagrożone;
B. mając na uwadze, że Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej potwierdza, iż Unia musi w pełni szanować „odpowiedzialność państw członkowskich za treść nauczania i organizację systemów edukacyjnych”, a jednocześnie spoczywa na niej zadanie wspierania, uzupełniania i koordynowania rozwoju edukacji;
C. mając na uwadze, że Konwencja o prawach dziecka nakłada na państwa strony obowiązek dopilnowania, by nadrzędną sprawą było „najlepsze zabezpieczenie interesów dziecka”, „biorąc pod uwagę prawa i obowiązki jego rodziców, opiekunów prawnych lub innych osób prawnie za nie odpowiedzialnych” (art. 3), którzy mają z kolei prawo zapewnienia dziecku – „w sposób odpowiadający rozwojowi jego zdolności – możliwości ukierunkowania go i udzielenia mu rad przy korzystaniu przez nie z praw przyznanych mu w niniejszej konwencji” (art. 5);
1. zauważa, że wychowanie dzieci powinno odbywać się przede wszystkim w rodzinie oraz że zgodnie z europejską konwencją praw człowieka „niedopuszczalna jest ingerencja władzy publicznej w korzystanie z tego prawa”;
2. zauważa, że edukacja seksualna jest bardzo silnie powiązana z przekonaniami religijnymi i ideologicznymi i dlatego nie powinna być prowadzona wbrew woli rodziców;
3. uważa, że polskie społeczeństwo i polskie władze mają pełne prawo i obowiązek zorganizowania systemu oświaty, w tym edukacji seksualnej, zgodnie z demokratyczną wolą większości;
4. jest też zdania, że polskie społeczeństwo i polskie władze mają prawo i obowiązek chronienia dzieci – zgodnie z demokratyczną wolą większości i zgodnie z prawem – przed narażeniem na wszelkie treści, na które nie są one przygotowane, oraz przed narażeniem na wykorzystywanie seksualne;
5. ubolewa nad faktem, że wiele państw członkowskich UE, w tym Niemcy, Austria, Szwecja i Finlandia, wprowadziło obowiązkową edukację seksualną, naruszając tym samym prawo rodziców do wychowywania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami;
6. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w niektórych państwach członkowskich, w tym w Polsce, rodzice mogą wybrać zgodnie z własnymi przekonaniami i z prawem do życia rodzinnego, czy chcą posyłać swoje dziecko na zajęcia z edukacji seksualnej czy też nie, oraz że kiedy uczniowie wkraczają w dorosłość, sami mogą decydować, jak podejść do tego zagadnienia;
7. zauważa, że w Polsce nauczyciel ma obowiązek ujawnić wszystkie informacje o celach i treści programu nauczania, podręcznikach szkolnych i pomocach dydaktycznych związanych z edukacją seksualną, a organizacje pozarządowe mogą prowadzić działalność w szkołach dopiero po uzyskaniu zgody dyrektora szkoły i po uprzednim uzgodnieniu z nim przedmiotu tej działalności oraz po uzyskaniu zgody rady rodziców;
8. ubolewa nad faktem, że dyrektorzy szkół często naruszają obowiązujące prawo i zapraszają bez wiedzy i zgody rodziców organizacje, które prowadzą zajęcia z edukacji seksualnej;
9. z zaniepokojeniem zauważa, że niektóre grupy w Parlamencie Europejskim podejmują próby ingerowania w sprawy, które zgodnie z traktatami pozostają w gestii państw członkowskich;
10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji i Radzie, prezydentowi, rządowi i parlamentowi Polski, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich, Radzie Europy oraz Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie.