Projekt rezolucji - B9-0201/2019Projekt rezolucji
B9-0201/2019

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie środków zaradczych dotyczących wpływu decyzji WTO w sprawie sporu z Airbusem na europejskie rolnictwo

25.11.2019 - (2019/2895(RSP))

złożony w następstwie oświadczenia Komisji
zgodnie z art. 132 ust. 2 Regulaminu

Juan Ignacio Zoido Álvarez, Herbert Dorfmann, Sven Simon, Christophe Hansen, Jörgen Warborn, Danuta Maria Hübner, Anne Sander, Álvaro Amaro, Mairead McGuinness, Christine Schneider, Manolis Kefalogiannis, Annie Schreijer‑Pierik, Giuseppe Milazzo, Franc Bogovič, Norbert Lins, Peter Jahr, Benoît Lutgen
w imieniu grupy PPE

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B9-0197/2019

Procedura : 2019/2895(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B9-0201/2019
Teksty złożone :
B9-0201/2019
Debaty :
Teksty przyjęte :

B9‑0201/2019

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie środków zaradczych dotyczących wpływu decyzji WTO w sprawie sporu z Airbusem na europejskie rolnictwo

(2019/2895(RSP))

Parlament Europejski,

 uwzględniając decyzję podjętą 2 października 2019 r. przez arbitra WTO w sprawie sporu dotyczącego dotacji dla koncernu Airbus (DS316), zezwalającą na podjęcie przez USA środków zaradczych w odniesieniu do eksportu z UE o wartości 7,5 mld USD,

 uwzględniając formalną decyzję podjętą 14 października 2019 r. przez Organ Rozstrzygania Sporów WTO, w której zaaprobowano te sankcje,

 uwzględniając podjętą przez USA decyzję o wprowadzeniu od 18 października 2019 r. nowej taryfy celnej w wysokości 25 % ad valorem na niektóre produkty rolne,

 uwzględniając odpowiednie artykuły rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1144/2014 z dnia 22 października 2014 r. w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych wdrażanych na rynku wewnętrznym i w państwach trzecich[1] (rozporządzenie w sprawie działań promocyjnych) oraz decyzję wykonawczą Komisji z dnia 18 listopada 2019 r. w sprawie przyjęcia programu na rok 2020 w zakresie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych wdrażanych na rynku wewnętrznym i w państwach trzecich,

 uwzględniając odpowiednie artykuły rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych[2] (rozporządzenie w sprawie jednolitej wspólnej organizacji rynków),

 uwzględniając art. 132 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że Stany Zjednoczone są głównym odbiorcą eksportu produktów rolnych z UE-28, którego wartość w 2018 r. wyniosła 22,3 mld EUR, w związku z czym stanowi on niezastąpiony rynek zarówno pod względem wartości, jak i wielkości;

B. mając na uwadze, że sankcje WTO obejmują strategicznie unijne produkty rolne o symbolicznym znaczeniu i dużej wartości dodanej, w szczególności alkohole wysokoprocentowe, wino, oliwę z oliwek oraz nabiał, taki jak masło i sery;

C. mając na uwadze, że sankcje obejmują też inne produkty rolno-spożywcze, takie jak wieprzowina, kawa, ciastka, owoce cytrusowe i soki owocowe, choć w mniejszym stopniu;

D. mając na uwadze, że cła zwiększą niepewność gospodarczą i brak pewności prawa dla europejskich producentów w sektorze, który już z natury jest zmienny, w następstwie trwających zakłóceń w unijnym łańcuchu rolno-spożywczym z uwagi na rosyjski zakaz importu europejskiej żywności i wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z UE;

E. mając na uwadze, że w niektórych sektorach, np. oliwy z oliwek, decyzja Stanów Zjednoczonych będzie dodatkowym zagrożeniem dla już i tak niestabilnej sytuacji na rynku wewnętrznym, a w innych sektorach, takich jak winiarski, istnieje ryzyko poważnych zakłóceń na całym rynku;

F. mając na uwadze, że wprowadzenie taryf celnych spowoduje znaczny wzrost cen dla konsumentów oraz straty gospodarcze i utratę miejsc pracy w przedsiębiorstwach po obu stronach Atlantyku, na czym w ostatecznym rozrachunku skorzystają producenci spoza UE i USA;

1. wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu wzajemnych szkód, w obliczu których stoi unijny sektor rolno-spożywczy w wyniku decyzji Stanów Zjednoczonych o zastosowaniu wobec Unii Europejskiej środków zaradczych w związku ze sporem z Airbusem; uważa za niedopuszczalne, że sektor rolnictwa musi ponosić znaczną część kosztów sporu prawnego w całkowicie niezwiązanym z rolnictwem sektorze; ubolewa nad decyzją o nałożeniu ceł na tak wiele produktów rolnych;

2. podkreśla, że taryfy te nie tylko wywrą znaczny negatywny wpływ na objęte nimi produkty i zainteresowane państwa członkowskie, lecz także na cały sektor rolnictwa i łańcuch rolno-spożywczy w UE oraz, potencjalnie, na przedsiębiorstwa i konsumentów w USA;

3. podkreśla potrzebę skoordynowanej i jednolitej reakcji ze strony UE, zwłaszcza że taryfy celne zostały zaprojektowane tak, aby w różnym stopniu dotknąć różne państwa członkowskie, co stanowi próbę skłócenia Unii;

4. wzywa Komisję, aby nadała priorytetowe znaczenie szybkiemu zniesieniu ceł na produkty rolne przed wydaniem przez WTO orzeczenia w sprawie Boeinga, które spodziewane jest do marca 2020 r., oraz wzywa do złagodzenia pogłębiających się napięć handlowych między obiema stronami; apeluje do USA o podjęcie współpracy z UE w tym względzie;

5. wzywa Komisję, aby zgodnie z zasadami WTO uruchomiła doraźne wsparcie dla sektorów najbardziej dotkniętych tymi taryfami oraz by skorzystała z nowych lub istniejących instrumentów i odpowiednich środków w celu zaradzenia zakłóceniom na rynku wewnętrznym;

6. wzywa Komisję, aby skorzystała z przewidzianej w art. 15 rozporządzenia w sprawie działań promocyjnych możliwości podniesienia poziomów współfinansowania kampanii promocyjnych z 80 % do 85 %, aby wspierać podmioty gospodarcze, które będą musiały zwiększyć wysiłki, by wejść na rynek amerykański, i pomóc złagodzić bariery wejścia na rynek;

7. zwraca się do Komisji, aby z własnej inicjatywy, zgodnie z art. 9 rozporządzenia w sprawie działań promocyjnych, finansowała horyzontalne działania promocyjne, które mają zostać szybko wdrożone w 2020 r., takie jak misje wysokiego szczebla, udział w targach handlowych i wystawach o znaczeniu międzynarodowym lub operacje mające na celu poprawę wizerunku produktów unijnych, w szczególności w odniesieniu do produktów objętych sankcjami;

8. wzywa Komisję, aby zastosowała art. 219 rozporządzenia o jednolitej wspólnej organizacji rynków w celu uelastycznienia przepisów dotyczących kampanii promocyjnych w ramach krajowych planów odnoszących się do wina, w szczególności w celu umożliwienia transferów środków między poszczególnymi pulami z myślą o dywersyfikacji rynków państw trzecich lub w celu wzmocnienia działań promocyjnych na rynku amerykańskim;

9. podkreśla, że sankcje amerykańskie stanowią wyjątkowe okoliczności, których podmioty gospodarcze nie mogły przewidzieć ani mieć na nie wpływu, w związku z czym zwraca się do Komisji, aby dostosowała zasady kontroli i audytu w taki sposób, by podmioty gospodarcze nie zostały poszkodowane w wyniku nieuniknionych dostosowań, których będą musiały dokonać w odniesieniu do działań promocyjnych lub niewykonania zaplanowanych już działań promocyjnych;

10. zwraca się do Komisji, aby rozważyła możliwość zastosowania systemów prywatnego przechowywania masła i serów oraz rozszerzenia ich na oliwę z oliwek, jeżeli warunki rynkowe ulegną dalszemu pogorszeniu;

11. zwraca się do Komisji, aby rozważyła możliwość – zgodnie z art. 221 rozporządzenia o jednolitej wspólnej organizacji rynków – przydzielenia funduszy odszkodowawczych w sektorach dotkniętych poważnym kryzysem w ramach marginesów dostępnych w budżecie;

12. podkreśla, że w tych okolicznościach kluczowe znaczenie ma uniknięcie dalszych cięć w budżecie wspólnej polityki rolnej (WPR) oraz kontynuowanie reformy rezerwy kryzysowej WPR, ponieważ na sektor rolnictwa w coraz większym stopniu wpływają niestabilność i umotywowane politycznie kryzysy międzynarodowe, co wymaga silnej i skutecznej reakcji budżetowej;

13. podkreśla potrzebę zapewnienia dostępu do rynku produktów objętych amerykańskimi taryfami celnymi dzięki usunięciu utrzymujących się przeszkód technicznych, które uniemożliwiają podmiotom czerpanie pełnych korzyści z możliwości eksportowych wynikających z innych umów o wolnym handlu;

14. podkreśla, że Unia Europejska jest w pełni zaangażowana we wdrażanie pozytywnego programu wynegocjowanego przez prezydenta D. Trumpa i przewodniczącego Jeana-Claude’a Junckera w lipcu 2018 r.; podkreśla także, że wyraźnym sygnałem tej gotowości jest niedawna umowa ze Stanami Zjednoczonymi dotycząca przyznania udziału w kontyngencie taryfowym na przywóz wołowiny wysokiej jakości jako rozwiązanie długotrwałego sporu handlowego; oczekuje podobnych sygnałów ze strony USA;

15. potwierdza swoje zaangażowanie na rzecz wolnego handlu i otwartych rynków, ponieważ rozszerzają one możliwości gospodarcze i w zakresie zatrudnienia na korzyść wielu małych i średnich przedsiębiorstw w USA i UE, oraz podkreśla znaczenie konstruktywnych stosunków handlowych przynoszących wzajemne korzyści UE i USA;

16. podkreśla swoje poparcie dla zachowania systemu handlowego opartego na zasadach i dla WTO jako instytucji, uznając jednocześnie potrzebę kompleksowej reformy, w szczególności w odniesieniu do Organu Apelacyjnego WTO;

17. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

 

Ostatnia aktualizacja: 27 listopada 2019
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności