ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ σχετικά με την προσχώρηση της ΕΕ στη σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και άλλα μέτρα για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών
25.11.2019 - (2019/2855(RSP))
σύμφωνα με το άρθρο 132 παράγραφος 2 του Κανονισμού
Jadwiga Wiśniewska, Nicola Procaccini, Beata Kempa, Zdzisław Krasnodębski
εξ ονόματος της Ομάδας ECR
B9‑0224/2019
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την προσχώρηση της ΕΕ στη σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 2 και το άρθρο 3 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) και το άρθρο 8 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),
– έχοντας υπόψη τα άρθρα 21, 23, 24 και 25 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
– έχοντας υπόψη τις νομικές πράξεις των Ηνωμένων Εθνών στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ιδίως όσων αφορούν τα δικαιώματα των γυναικών, όπως είναι ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών, η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τα διεθνή σύμφωνα για τα ατομικά και πολιτικά Δικαιώματα και για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά δικαιώματα, η Σύμβαση για την καταστολή της εμπορίας ανθρώπων και της εκμετάλλευσης της πορνείας τρίτων, η Σύμβαση κατά των βασανιστηρίων και άλλων μορφών σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, η Σύμβαση του 1951 περί του καθεστώτος των προσφύγων, η οποία διατυπώνει την αρχή της μη επαναπροώθησης και η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχείο δ) της Σύμβασης για την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων κατά των γυναικών, η οποία εγκρίθηκε με το ψήφισμα 34/180 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών της 18ης Δεκεμβρίου 1979,
– έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ, της 8ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τη βία κατά των γυναικών και κοριτσιών και την καταπολέμηση κάθε μορφής διακρίσεων εναντίον τους,
– έχοντας υπόψη την οδηγία 2012/29/EΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Οκτωβρίου 2012 για τη θέσπιση ελάχιστων προτύπων σχετικά με τα δικαιώματα, την υποστήριξη και την προστασία θυμάτων της εγκληματικότητας[1],
– έχοντας υπόψη την οδηγία 2011/99/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, περί της ευρωπαϊκής εντολής προστασίας[2], και τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 606/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουνίου 2013, για την αμοιβαία αναγνώριση μέτρων προστασίας σε αστικές υποθέσεις[3],
– έχοντας υπόψη την οδηγία 2011/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2011, για την πρόληψη και την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και για την προστασία των θυμάτων της[4] και την οδηγία 2011/93/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών και της παιδικής πορνογραφίας[5],
– έχοντας υπόψη την απόφαση (EΕ) 2017/865 του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2017, σχετικά με την υπογραφή, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας όσον αφορά θέματα που άπτονται της δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις[6],
– έχοντας υπόψη το άρθρο 132 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών αποτελεί θεμελιώδη αξία της ΕΕ η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 23 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία κατά των γυναικών εξακολουθεί να υφίσταται ως φαινόμενο στην ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γυναίκες εξακολουθούν να υπόκεινται διαδικτυακή παρενόχληση, βιασμό και σεξουαλική βία·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία κατά των γυναικών και των ανδρών δεν θα πρέπει να απορρίπτεται ως ιδιωτική υπόθεση, μια και στην πραγματικότητα πρόκειται για ποινικό αδίκημα το οποίο πρέπει να τιμωρείται ως τέτοιο, κάτι που ισχύει σε όλα τα κράτη μέλη, στα οποία εμπίπτει η αρμοδιότητα διαπίστωσης και δίωξης παρόμοιων αδικημάτων·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία κατά των γυναικών και των ανδρών δεν καταπολεμάται με μεμονωμένα μέτρα, αλλά ότι ο συνδυασμός μέτρων υποδομής, νομικών και δικαστικών μέτρων, μέτρων επιβολής του νόμου, μέτρων στον τομέα του πολιτισμού και της εκπαίδευσης, κοινωνικών μέτρων και μέτρων στον τομέα της υγείας, καθώς και άλλων μέτρων συνδεόμενων με την παροχή υπηρεσιών μπορεί να αυξήσει σημαντικά τη συνειδητοποίηση και να περιορίσει τη βία και τις συνέπειές της·
1. υπενθυμίζει ότι τα κράτη μέλη δεσμεύονται από το άρθρο 2 της ΣΕΕ και από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων να διασφαλίζουν, να προστατεύουν και να προάγουν την ισότητα των φύλων·
2. καταδικάζει απερίφραστα όλες τις μορφές βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών και στηρίζει όλους εκείνους που υποφέρουν από ενδοοικογενειακή βία· εκφράζει, ωστόσο, την ανησυχία του για το γεγονός ότι τα περιστατικά βίας κατά των ανδρών που διαπράττονται από σύζυγο ή σύντροφο δεν καταγγέλλονται από τους άνδρες θύματα και δεν τυγχάνουν της δέουσας προσοχής από την αστυνομία και τις δικαστικές υπηρεσίες·
3. σημειώνει ότι η βία κατά των γυναικών και των ανδρών μπορεί να περιλαμβάνει σωματική βία, συναισθηματική κακοποίηση, απομόνωση, απειλές, σεξουαλική κακοποίηση, οικονομική εκμετάλλευση, εκφοβισμό, χειραγώγηση μέσω παιδιών ή κατοικίδιων και άλλες μορφές εκβιασμού· τονίζει ότι στην περίπτωση των εγκύων, η ενδοοικογενειακή βία έχει αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία των μητέρων και των παιδιών·
5. υπενθυμίζει ότι η 25η Νοεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας εναντίον των Γυναικών και ως εκ τούτου, καλεί τα κράτη μέλη να συνεργαστούν για την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών και την ανταλλαγή αποτελεσματικών τρόπων να αποτρέψουν τη βία και να προστατέψουν άνδρες και γυναίκες από την έμφυλη βία·
6. σημειώνει ότι όλα τα κράτη μέλη έχουν υπογράψει τη σύμβαση της Κωνσταντινούπολης του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, στην οποία τονίζεται η πολιτική βούληση των κρατών μελών να εξαλείψουν τη βία κατά των γυναικών· αναγνωρίζει ότι 21 κράτη μέλη έχουν επικυρώσει τη Σύμβαση· τονίζει ότι η επικύρωση και η εφαρμογή της Σύμβασης και των διατάξεών της αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα των κρατών μελών·
7. σημειώνει το γεγονός ότι η απόφαση (ΕΕ) 2017/865 του Συμβουλίου ορίζει ότι: «Η σύμβαση θα πρέπει να υπογραφεί εξ ονόματος της Ένωσης όσον αφορά θέματα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Ένωσης στον βαθμό που η σύμβαση ενδέχεται να επηρεάσει κοινούς κανόνες ή να μεταβάλει το πεδίο εφαρμογής τους. Τούτο ισχύει ειδικότερα για ορισμένες διατάξεις της σύμβασης που άπτονται της δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις και για τις διατάξεις της σύμβασης περί ασύλου και μη επαναπροώθησης. Τα κράτη μέλη διατηρούν την αρμοδιότητά τους στον βαθμό που η σύμβαση δεν επηρεάζει κοινούς κανόνες ούτε μεταβάλλει το πεδίο εφαρμογής τους.»
8. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις κρατών μελών και στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης.