PROJEKT REZOLUCJI w sprawie rozporządzenia delegowanego Komisji z dnia 4 października 2019 r. zmieniającego, w celu dostosowania do postępu naukowo-technicznego, rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, oraz w sprawie sprostowania tego rozporządzenia
22.1.2020 - (C(2019)07227 – 2019/2843(DEA))
Anna Zalewska
w imieniu grupy ECR
B9‑0071/2020
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie rozporządzenia delegowanego Komisji z dnia 4 października 2019 r. zmieniającego, w celu dostosowania do postępu naukowo-technicznego, rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, oraz w sprawie sprostowania tego rozporządzenia
(C(2019)07227 – 2019/2843(DEA))
Parlament Europejski,
– uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji z dnia 4 października 2019 r. zmieniające, w celu dostosowania do postępu naukowo-technicznego, rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, oraz w sprawie sprostowania tego rozporządzenia (C(2019)07227),
– uwzględniając art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006[1], w szczególności jego art. 37 ust. 5, art. 53 ust. 1 i art. 53a ust. 6,
– uwzględniając zasadę proporcjonalności zapisaną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej i Protokole nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności, załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 111 ust. 3 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że ditlenek tytanu (TiO2) jest szeroko rozpowszechnionym w przyrodzie tlenkiem tytanu występującym w różnych postaciach krystalicznych, w tym jako rutyl, brukit i anataz;
B. mając na uwadze, że TiO2 jest obojętnym, stabilnym termicznie, niepalnym związkiem nierozpuszczalnym, który nie jest sklasyfikowany jako niebezpieczny w Globalnie Zharmonizowanym Systemie Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów Organizacji Narodów Zjednoczonych;
C. mając na uwadze, że ze względu na swoją zdolność do rozpraszania światła i pochłaniania światła ultrafioletowego TiO2 jest od ponad stu lat powszechnie wykorzystywany jako barwnik, dzięki czemu powstał ogólnoświatowy rynek, którego wartość w 2025 r. ma zgodnie z przewidywaniami przekroczyć 25 mld EUR;
D. mając na uwadze, że TiO2 jest szeroko stosowany w wielu różnych sektorach, w tym w kosmetykach, lekach, ceramice, opakowaniach, budownictwie, częściach samochodowych oraz sprzęcie elektrycznym i elektronicznym;
E. mając na uwadze, że podczas czternastego dostosowania do postępu technicznego rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 (zwanego dalej „rozporządzeniem CLP”) Komisja zaproponowała zharmonizowaną klasyfikację TiO2 jako substancja rakotwórcza kategorii 2 dla mieszanin w postaci proszku, mimo że dowody na poparcie tej decyzji uzyskały niewystarczającą liczbę punktów w ocenie wiarygodności danych Klimischa, wiele państw członkowskich wyraziło zdecydowany sprzeciw, wskazując na obawy dotyczące podstawy naukowej oraz że precedens ten może mieć potencjalne negatywne konsekwencje dla klasyfikacji innych mieszanin na bazie proszku;
F. mając na uwadze, że art. 37 ust. 5 rozporządzenia CLP stanowi, iż Komisja bez zbędnej zwłoki przyjmuje akty delegowane dotyczące włączenia danej substancji wraz z odpowiednimi elementami klasyfikacji i oznakowania do tabeli 3.1 w części 3 załącznika VI, jeżeli uzna, że harmonizacja klasyfikacji i oznakowania danej substancji jest „właściwa”; rozporządzenie CLP nie nakłada zatem na Komisję obowiązku dokonania zharmonizowanej klasyfikacji, lecz przewiduje, że Komisja powinna również rozważyć alternatywne rozwiązania;
G. mając na uwadze, że art. 5 protokołu nr 2 stanowi między innymi, że „projekty aktów ustawodawczych uwzględniają konieczność zminimalizowania wszelkich obciążeń finansowych lub administracyjnych nakładanych na Unię, rządy krajowe, władze regionalne lub lokalne, podmioty gospodarcze i obywateli oraz to, by takie obciążenia były współmierne do zamierzonego celu”;
H. mając na uwadze, że Komitet ds. Oceny Ryzyka (RAC) na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady[2] (zwanego dalej „rozporządzeniem REACH”) odrzucił klasyfikację jako substancja rakotwórcza kategorii 1A i 1B, uzasadniając to tym, że szkodliwe oddziaływanie TiO2 na płuca szczurów w przypadku przekroczenia zakresu dopuszczalnego nie jest jego swoistą cechą, lecz jest powiązane z jego postacią sproszkowaną, która stwarza ryzyko po długim, obejmującym ponad 18 miesięcy, okresie jej wdychania w nadmiernych stężeniach (250 mg/m³) ze względu na niską rozpuszczalność w płucach;
I. mając na uwadze, że wniosek ten w dużej mierze opierał się na badaniu przeprowadzonym na szczurach [3]; mając na uwadze, że autorzy tego badania i RAC na podstawie rozporządzenia REACH stwierdzili, że „nie ma przekonujących dowodów naukowych, aby podawać w wątpliwość adekwatność gruczolakoraka płuca zaobserwowanego u szczurów w odniesieniu do ludzi”; mając na uwadze, że niektóre cieszące się uznaniem podmioty biorące udział w procesie konsultacji publicznych w związku z dostosowaniem do postępu technicznego, takie jak niemieckie stowarzyszenie podmiotów ustawowego ubezpieczenia wypadkowego, stwierdziły, że „nie dysponują dowodami na występowanie przypadków raka płuc w miejscach pracy związanych z narażeniem na działanie ditlenku tytanu”[4]; mając na uwadze, że normy narażenia w miejscu pracy w odniesieniu do TiO2 można by wprowadzić poprzez zharmonizowane dopuszczalne stężenie w środowisku pracy (OEL) w ramach przepisów dotyczących bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy, co zostało zasugerowane przez wiele państw członkowskich i inne zainteresowane strony;
J. mając na uwadze, że klasyfikacja jako substancja rakotwórcza może wywołać skutki na późniejszych etapach łańcucha dostaw w przypadku produktów zawierających TiO2 w formie stałej i ciekłej, które, mimo poddawania ich rygorystycznym testom pod kątem bezpieczeństwa, mogą być piętnowane jako potencjalnie niebezpieczne; mając na uwadze, że mogłoby to wprowadzać konsumentów w błąd i prowadzić do niepewności działalności gospodarczej;
K. mając na uwadze, że klasyfikacja jako substancja rakotwórcza nie jest spójna z powszechnym obecnie kontekstem innowacji w wielu dyscyplinach naukowych i może potencjalnie oznaczać koniec wykorzystywania TiO2 w zastosowaniach środowiskowych do oczyszczania powietrza i wody, rozwiązaniach w zakresie chłodzenia atmosfery oraz zmniejszenia stężenia toksycznych i szkodliwych substancji[5][6][7];
L. mając na uwadze, że klasyfikacja ta może też negatywnie wpłynąć na recykling i ponowne użycie odpadów w gospodarce o obiegu zamkniętym, ponieważ doprowadzi do powstania nowych obowiązków w zakresie przetwarzania i usuwania odpadów zawierających co najmniej 1 % TiO2 (tj. w tworzywach sztucznych, tapetach i farbach, porcelanie i meblach), gdyż zostaną one sklasyfikowane jako odpady niebezpieczne, nawet jeżeli nie będzie potencjalnego zagrożenia dla zdrowia ludzi; mając na uwadze, że obecnie nie istnieją żadne opłacalne ekonomicznie alternatywy zapewniające wysoki poziom ochrony zdrowia ludzi i utrzymujące zarazem skuteczność i funkcjonalność TiO2;
M. mając na uwadze, że TiO2 jest obecnie poddawany ocenie zgodnie z rozporządzeniem REACH i że ocena ta jest bardziej kompleksowa i szczegółowa;
1. wyraża sprzeciw wobec rozporządzenia delegowanego Komisji;
2. uważa, że rozporządzenie delegowane Komisji nie powinno było zostać przyjęte zgodnie z rozporządzeniem CLP, ponieważ ma ono zastosowanie do substancji, które są niebezpieczne z uwagi na ich indywidualne właściwości, natomiast nadal trwa bardziej kompleksowa i szczegółowa ocena TiO2 na podstawie rozporządzenia REACH;
3. uważa, że rozporządzenie delegowane Komisji wykracza poza granice tego, co jest konieczne i proporcjonalne, aby zaradzić możliwym zagrożeniom dla zdrowia wynikającym z narażenia w miejscu pracy na działanie TiO2 w postaci proszku i może prowadzić do piętnowania tej substancji w innych postaciach jako niebezpiecznej;
4. wzywa Komisję do wycofania rozporządzenia delegowanego i rozważenia innych możliwości, takich jak zharmonizowane dopuszczalne stężenie ditlenku tytanu w środowisku pracy (OEL) w ramach przepisów dotyczących zdrowia w miejscu pracy;
5. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji i do powiadomienia jej, że rozporządzenie delegowane nie może wejść w życie;
6. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.
- [1] Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1.
- [2] Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).
- [3] K.P. Lee, H.J. Trochimowicz, C.F. Reinhardt, Pulmonary response of rats exposed to titanium dioxide (TiO2) by inhalation for two years, Toxicology and Applied Pharmacology 79 (1985), s. 179–182.
-
[4] https://ec.europa.eu/info/law/better-regulation/initiatives/ares-2019-141469/feedback/F18258_pl?p_id=352721
- [5] R. Zouzelka, J. Rathousky, Photocatalytic abatement of NOx pollutants in the air using commercial functional coating with porous morphology, J. Heyrovsky Institute of Physical Chemistry, University of Chemistry and Technology Prague, Applied Catalysis B: Environmental 217 (2017), s. 466–476
- [6] W.R. Siah, N.A. Roslan, H.O. Lintang, M. Shamsuddin, L. Yuliati, Photocatalytic Removal of 2,4-D Herbicyde on Lanthanum Oxide-Modified Titanium Dioxide, Advanced Materials Research, 1112 (2015), s. 168–171
- [7] N.S. Alim, H.O. Lintang, L. Yuliati, Photocatalytic removal of phenol over titanium dioxide-reduced graphene oxide photocatalyst, IOP Conference Series: Materials Science and Engineering 107 (2016), 012001