PROJEKT REZOLUCJI w sprawie uniwersalnej ładowarki do przenośnych urządzeń radiowych
22.1.2020 - (2019/2983(RSP))
zgodnie z art. 132 ust. 2 Regulaminu
David Cormand, Petra De Sutter, Sven Giegold, Rasmus Andresen, Henrike Hahn, Philippe Lamberts, Ernest Urtasun, Anna Cavazzini, Molly Scott Cato, Kim Van Sparrentak, Pär Holmgren
w imieniu grupy Verts/ALE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B9-0070/2020
B9‑0074/2020
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie uniwersalnej ładowarki do przenośnych urządzeń radiowych
Parlament Europejski,
– uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/53/UE (dyrektywę w sprawie urządzeń radiowych) z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących udostępniania na rynku urządzeń radiowych i uchylającą dyrektywę 1999/5/WE[1],
– uwzględniając art. 132 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że jednolity rynek był i pozostaje podstawą sukcesu gospodarczego Europy, fundamentem europejskiej integracji oraz motorem wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy;
B. mając na uwadze, że jednolity rynek nie wykorzystuje w pełni swojego potencjału z powodu nieefektywnego zarządzania zasobami i niewydolności rynku, co ma negatywne skutki zarówno dla konsumentów, jak i dla środowiska, przy czym odnotowuje się wzrost ilości odpadów elektronicznych i niezrównoważone wykorzystanie surowców do produkcji ładowarek;
C. mając na uwadze, że Komisja zobowiązała się do wdrożenia Europejskiego Zielonego Ładu, który uwzględnia ograniczone zasoby naszej planety; podkreśla w związku z tym potrzebę skutecznego zarządzania dostępnymi zasobami w celu zapewnienia bezpieczeństwa dostaw, w szczególności podstawowych surowców krytycznych, oraz konieczność znacznego ograniczenia zanieczyszczenia odpadami elektronicznymi;
D. mając na uwadze, że od ponad 10 lat posłowie do Parlamentu Europejskiego zabiegają o wprowadzenie uniwersalnej ładowarki do przenośnych urządzeń radiowych, w tym telefonów komórkowych, tabletów, czytników e‑książek, inteligentnych aparatów fotograficznych, elektroniki użytkowej oraz innych podobnych urządzeń elektronicznych;
E. mając na uwadze, że dobrowolne porozumienia między zainteresowanymi stronami z branży nie przyniosły zadowalających rezultatów w postaci wspólnego rozwiązania w odniesieniu do ładowarek, a konsumentom w dalszym ciągu są oferowane w sprzedaży różne rodzaje ładowarek;
F. mając na uwadze, że terminowe przekuwanie przyjętych aktów UE w kroki ustawodawcze oraz przejrzystość mają zasadnicze znaczenie dla wiarygodności Unii Europejskiej w oczach jej obywateli i na arenie międzynarodowej;
G. mając na uwadze, że zgodnie z art. 3 ust. 3 lit. a) dyrektywy w sprawie urządzeń radiowych Komisja może przyjąć akt delegowany w celu wprowadzenia jednolitych rozwiązań w odniesieniu do uniwersalnych ładowarek;
H. mając na uwadze, że co roku na świecie wytwarza się około 50 mln ton odpadów elektronicznych, czyli średnio ponad 6 kg na osobę; mając na uwadze, że w 2016 r. w Europie wytworzono łącznie 12,3 mln ton odpadów elektronicznych, co odpowiada średnio 16,6 kg na mieszkańca;
I. mając na uwadze, że w ostatnich 10 latach tendencje zachowań konsumentów pokazują, że okres eksploatacji większości urządzeń radiowych, zwłaszcza smartfonów, znacznie się skraca z powodu niekompatybilności ładowarek, co prowadzi do przedwczesnej przestarzałości urządzeń, generuje coraz większą ilość odpadów elektronicznych oraz ma negatywny wpływ na środowisko;
J. mając na uwadze, że stworzenie uniwersalnej ładowarki dla telefonów komórkowych przyniosłoby oszczędności konsumentom i ułatwiłoby dostęp do usług, w tym do usług służb ratunkowych, biorąc pod uwagę fakt, że ludzie polegają na telefonach komórkowych w większości obszarów życia; mając na uwadze, że uniwersalna ładowarka sprzyjałaby cyfrowej przyszłości skoncentrowanej na człowieku;
1. zdecydowanie podkreśla, że UE musi pilnie podjąć działania w celu zmniejszenia ilości odpadów elektronicznych spowodowanych coroczną produkcją zbędnych ładowarek, w celu umożliwienia konsumentom dokonywania zrównoważonych wyborów oraz pełnego uczestnictwa w sprawnym i właściwie funkcjonującym rynku wewnętrznym;
2. podkreśla potrzebę pilnego przyjęcia norm dotyczących uniwersalnej ładowarki do przenośnych urządzeń radiowych, aby uniknąć dalszego rozdrobnienia rynku wewnętrznego;
3. wzywa Komisję do przedstawienia bez dalszej zwłoki wyników oceny skutków wprowadzenia uniwersalnych ładowarek do telefonów komórkowych i innych kompatybilnych urządzeń w perspektywie przyjęcia środków ustawodawczych;
4. w związku z tym wzywa Komisję do przyjęcia najpóźniej do lipca 2020 r. aktu delegowanego uzupełniającego dyrektywę 2014/53/UE w sprawie urządzeń radiowych lub innego środka ustawodawczego, aby zadbać o niezwłoczne wprowadzenie uniwersalnych ładowarek do telefonów komórkowych i innych podobnych urządzeń elektronicznych;
5. podkreśla, że wypracowane normy powinny określać wymogi dotyczące trwałości i zrównoważoności, tak aby zapewnić konsumentom niezawodne urządzenia przez dłuższy okres czasu, zwłaszcza pod względem wydajności ładowania;
6. uważa, że stosowanie technologii ładowania bezprzewodowego zapewnia dodatkowe potencjalne korzyści; podkreśla fakt, że w wielu telefonach komórkowych już stosuje się bezprzewodowe metody ładowania i że należy uniknąć rozdrobnienia w tym obszarze; w związku z tym wzywa Komisję do podjęcia środków w celu zapewnienia interoperacyjności ładowarek bezprzewodowych z różnymi przenośnymi urządzeniami radiowymi oraz w celu zapobieżenia stosowaniu zastrzeżonych rozwiązań;
7. uważa, że strategie rozdziału (tj. umożliwienie zakupu ładowarki oddzielnie od urządzenia) przyniosłyby większe korzyści dla środowiska dzięki zmniejszeniu liczby produkowanych ładowarek, a także zaoszczędziłyby konsumentom znacznych dodatkowych kosztów; wzywa w związku z tym Komisję do podjęcia niezbędnych działań w celu zadbania o to, by konsumenci nie musieli już wraz z każdym nowym urządzeniem kupować nowych ładowarek; uważa, że potrzebne są tu zachęty wpływające zarówno na popyt, jak i na podaż; podkreśla jednocześnie, że wprowadzenie strategii rozdziału bez rozwiązania kwestii uniwersalnej ładowarki nie doprowadzi do osiągnięcia celu dyrektywy;
8. uważa, że Komisja powinna rozważyć podjęcie inicjatyw ustawodawczych mających na celu zwiększenie liczby kabli i ładowarek zbieranych i poddawanych recyklingowi w państwach członkowskich;
9. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.
- [1] Dz.U. L 153 z 22.5.2014, s. 62.