PROJEKT REZOLUCJI w sprawie aresztowania Aleksieja Nawalnego
19.1.2021 - (2021/2513(RSP))
zgodnie z art. 132 ust. 2 Regulaminu
Urmas Paet, Petras Auštrevičius, Izaskun Bilbao Barandica, Olivier Chastel, Katalin Cseh, Bernard Guetta, Karin Karlsbro, Klemen Grošelj, Moritz Körner, Ilhan Kyuchyuk, Nathalie Loiseau, Javier Nart, Frédérique Ries, Michal Šimečka, Dragoş Tudorache, Nicolae Ştefănuță, Ramona Strugariu
w imieniu grupy Renew
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B9-0090/2021
B9‑0094/2021
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie aresztowania Aleksieja Nawalnego
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Rosji, w szczególności z 15 stycznia 2015 r. w sprawie Rosji, w szczególności przypadku Aleksieja Nawalnego[1], z 12 marca 2015 r. w sprawie zabójstwa rosyjskiego przywódcy opozycji Borysa Niemcowa oraz stanu demokracji w Rosji[2], z 6 kwietnia 2017 r. w sprawie Rosji, aresztowania Aleksieja Nawalnego i innych demonstrantów[3], a także z 17 września 2020 r. w sprawie sytuacji w Rosji i próby otrucia Aleksieja Nawalnego[4],
– uwzględniając europejską konwencję praw człowieka (EKPC),
– uwzględniając konstytucję Federacji Rosyjskiej, zwłaszcza rozdział 2, a w szczególności art. 29, który chroni wolność słowa, oraz międzynarodowe zobowiązania w zakresie praw człowieka, które Rosja podjęła jako członek Rady Europy, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) oraz ONZ,
– uwzględniając oświadczenia przewodniczącego Rady Europejskiej i wiceprzewodniczącego Komisji / wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z 17 stycznia 2021 r., wydane w związku z zatrzymaniem Aleksieja Nawalnego,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącej Komisji Europejskiej z 18 stycznia 2021 r., wydane w związku z zatrzymaniem Aleksieja Nawalnego,
– uwzględniając oświadczenia wiceprzewodniczącego Komisji / wysokiego przedstawiciela z 24 sierpnia i 2 września 2020 r. w sprawie próby otrucia Aleksieja Nawalnego oraz oświadczenie wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z 3 września 2020 r. w sprawie próby otrucia Aleksieja Nawalnego wydane w imieniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 132 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że 17 stycznia 2021 r. Aleksiej Nawalny, czołowy rosyjski polityk opozycyjny, prawnik, bloger i działacz antykorupcyjny, został aresztowany na międzynarodowym lotnisku Szeremietiewo w Moskwie po powrocie do Rosji z Niemiec, gdzie był leczony, i odmówiono mu dostępu do jego prawników;
B. mając na uwadze, że 18 stycznia 2021 r. w bezprecedensowym i pospiesznie zorganizowanym przesłuchaniu na posterunku policji Aleksiej Nawalny został skazany, pod nieobecność swojego adwokata, na 30 dni pozbawienia wolności i że czeka on na proces;
C. mając na uwadze, że Aleksiej Nawalny w stanie śpiączki został przetransportowany do Niemiec na leczenie, po tym jak 20 sierpnia 2020 r. został otruty przez członków Federalnej Służby Bezpieczeństwa (FSB) Federacji Rosyjskiej;
D. mając na uwadze, że w szpitalu Charité – Universitätsmedizin w Berlinie stwierdzono, iż Aleksieja Nawalnego otruto środkiem paralityczno-drgawkowym z grupy nowiczoków, które są bojowymi środkami paralityczno-drgawkowymi opracowanymi przez Związek Radziecki i Federację Rosyjską i dostępnymi tylko strukturom wojskowym i tajnym służbom w Rosji; mając na uwadze, że charakter zatrucia został potwierdzony przez liczne laboratoria;
E. mając na uwadze, że zgodnie z konwencją o zakazie broni chemicznej próby otrucia środkiem paralityczno-drgawkowym uznaje się za użycie broni chemicznej, a stosowanie broni chemicznej przez kogokolwiek w jakichkolwiek okolicznościach stanowi poważne naruszenie prawa międzynarodowego i międzynarodowych standardów praw człowieka;
F. mając na uwadze, że rosyjska federalna służba penitencjarna oznajmiła, iż Aleksiej Nawalny został zatrzymany w oczekiwaniu na rozprawę sądową za naruszenie warunków wcześniejszego wyroku w zawieszeniu, dotyczącego tzw. sprawy Yves’a Rochera;
G. mając na uwadze, że w orzeczeniu z 17 października 2017 r. Europejski Trybunał Praw Człowieka orzekł, iż Aleksiej Nawalny i jego brat Oleg zostali niesłusznie skazani za przestępstwa finansowe w tzw. sprawie Yves’a Rochera w 2014 r. oraz że sądy rosyjskie wydały „arbitralne i ewidentnie nieracjonalne” decyzje w tej sprawie, a także nakazał Federacji Rosyjskiej wypłacić obu braciom ponad 80 000 EUR odszkodowania i kosztów prawnych;
H. mając na uwadze, że 25 kwietnia 2018 r., po ponownym rozpatrzeniu sprawy na wniosek Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, Sąd Najwyższy Federacji Rosyjskiej podtrzymał wyrok przeciwko Aleksiejowi Nawalnemu i jego bratu Olegowi w tzw. sprawie Yves’a Rochera;
I. mając na uwadze, że już wcześniej próbowano przerwać działalność polityczną i publiczną Aleksieja Nawalnego atakami, zatrzymaniami, aresztowaniami i wyrokami skazującymi;
J. mając na uwadze, że rosyjscy prokuratorzy wszczęli nowe sprawy karne przeciwko Aleksiejowi Nawalnemu i wykorzystali umotywowane politycznie wyroki skazujące, aby uniemożliwić mu start w wyborach prezydenckich w Rosji w 2018 r.;
K. mając na uwadze, że według doniesień OVD-Info, niezależnego projektu medialnego dotyczącego praw człowieka i prześladowań politycznych w Rosji, zatrzymano około 70 osób czekających na powrót Aleksieja Nawalnego;
L. mając na uwadze, że próba zabójstwa i aresztowanie Aleksieja Nawalnego są najnowszymi przykładami radykalnego załamania ochrony praw człowieka i poszanowania zasad demokratycznych i zasad państwa prawa w Federacji Rosyjskiej;
M. mając na uwadze, że w opinii znanego, broniącego praw człowieka, rosyjskiego stowarzyszenia „Memoriał” w więzieniach w Federacji Rosyjskiej przebywa ponad 300 więźniów politycznych i religijnych;
N. mając na uwadze, że prawo do wolności myśli, słowa, zrzeszania się i pokojowego zgromadzania się zapisano w konstytucji Federacji Rosyjskiej;
O. mając na uwadze, że liczne próby zabójstw poprzez otrucie bojowymi środkami paralityczno-drgawkowymi i innymi środkami, a także odmowa współpracy w procesie sądowym w sprawie zestrzelenia lotu MH17 spowodowały, iż stosunki UE i Zachodu z Federacją Rosyjską osiągnęły najniższy poziom w historii;
1. wzywa do natychmiastowego uwolnienia Aleksieja Nawalnego i wszystkich osób zatrzymanych w związku z jego powrotem do Rosji;
2. potępia aresztowanie Aleksieja Nawalnego i politycznie umotywowane represje stosowane wobec niego przez władze rosyjskie, w tym z wykorzystaniem wymiaru sprawiedliwości;
3. wzywa władze rosyjskie, aby zaprzestały nękania, zastraszania, przemocy i represji wobec przeciwników politycznych;
4. w jak najostrzejszych słowach potępia postępowanie Federacji Rosyjskiej i uważa je za niewłaściwe dla członka Rady Europy i OBWE, który jest zobowiązany do przestrzegania podstawowych wolności, praw człowieka i praworządności zapisanych w Europejskiej konwencji praw człowieka oraz w Międzynarodowym pakcie praw obywatelskich i politycznych; zachęca Radę Europy i OBWE do podjęcia odpowiednich środków w celu oceny naruszeń zobowiązań podjętych przez Federację Rosyjską;
5. podkreśla, że aresztowanie Aleksieja Nawalnego i próba zamachu na jego życie jest częścią systemowego dążenia do uciszenia go i odebrania głosu innym dysydentom oraz zniechęcenia opozycji politycznej w tym kraju; wyraża solidarność z siłami demokratycznymi w Rosji, które z zaangażowaniem działają na rzecz otwartego i wolnego społeczeństwa;
6. potępia wielokrotne stosowanie przez Federację Rosyjską bojowych środków paralityczno-drgawkowych wobec obywateli rosyjskich i przypomina, że stosowanie broni chemicznej w jakichkolwiek okolicznościach stanowi haniebną zbrodnię w świetle prawa międzynarodowego;
7. ponownie wzywa Federację Rosyjską do pełnego i całkowitego ujawnienia Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej programu nowiczoków, pociągnięcia do odpowiedzialności osób odpowiedzialnych za zbrodnię popełnioną przeciwko Aleksiejowi Nawalnemu oraz domaga się przeprowadzenia międzynarodowego dochodzenia w sprawie naruszeń międzynarodowych zobowiązań Rosji w obszarze broni chemicznej;
8. wzywa Radę Europejską i Radę do Spraw Zagranicznych do zajęcia aktywnego stanowiska w tej sprawie na kolejnych posiedzeniach oraz do znacznego wzmocnienia unijnych środków ograniczających wobec Rosji, w tym poprzez nałożenie sankcji na osoby i podmioty prawne zaangażowane w decyzję o aresztowaniu i uwięzieniu Aleksieja Nawalnego;
9. wzywa państwa członkowskie do dokonania krytycznego przeglądu współpracy UE z Rosją za pośrednictwem różnych platform polityki zagranicznej i projektów takich jak Nord Stream 2;
10. wzywa UE do zwiększenia wsparcia dla rosyjskich dysydentów, organizacji pozarządowych i organizacji społeczeństwa obywatelskiego oraz niezależnych mediów i dziennikarzy;
11. ubolewa, że Aleksiej Nawalny nie będzie mógł wystąpić przed Komisją Zagadnień Prawnych i Praw Człowieka Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy (PACE), co zaplanowano na 19 stycznia 2021 r., podczas gdy rosyjska delegacja parlamentarna została niedawno dopuszczona do ponownego udziału w tym zgromadzeniu;
12. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącemu Komisji / wysokiemu przedstawicielowi Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, Radzie Europy, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, a także prezydentowi, rządowi i parlamentowi Federacji Rosyjskiej.
- [1] Dz.U. C 300 z 18.8.2016, s. 2.
- [2] Dz.U. C 316 z 30.8.2016, s. 126.
- [3] Dz.U. C 298 z 23.8.2018, s. 56.
- [4] Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0232.