PROJEKT REZOLUCJI w sprawie globalnych zagrożeń dla prawa do aborcji
1.6.2022 - (2022/2665(RSP))
zgodnie z art. 132 ust. 2 Regulaminu
Nicolaus Fest, Jaak Madison
w imieniu grupy ID
B9‑0289/2022
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie globalnych zagrożeń dla prawa do aborcji
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 168 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) dotyczący zdrowia publicznego, a zwłaszcza jego ust. 7, który stanowi, że „[d]ziałania Unii są prowadzone w poszanowaniu obowiązków państw członkowskich w zakresie określania ich polityki dotyczącej zdrowia, jak również organizacji i świadczenia usług zdrowotnych i opieki medycznej”,
– uwzględniając Powszechną Deklarację Praw Człowieka ogłoszoną przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 10 grudnia 1948 r.,
– uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych z 16 grudnia 1966 r., w szczególności jego art. 6 ust. 1, który stanowi, że „Każda istota ludzka ma przyrodzone prawo do życia. Prawo to powinno być chronione przez ustawę. Nikt nie może być samowolnie pozbawiony życia”,
– uwzględniając Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawach dziecka z 20 listopada 1989 r., której preambuła stanowi, że „dziecko [...] wymaga szczególnej opieki i troski, w tym właściwej ochrony prawnej, zarówno przed, jak i po urodzeniu”,
– uwzględniając zalecenie 874 (1979) Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy z 4 października 1979 r. w sprawie Europejskiej karty praw dziecka,
– uwzględniając art. 5 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) oraz Protokół (nr 2) w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności potwierdzający zdolność do podejmowania decyzji i działania państw członkowskich w celu zagwarantowania, aby kompetencje były realizowane w sposób jak najbardziej zbliżony do obywatela, zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 10 ust. 3 TUE,
– uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej,
– uwzględniając uwagi końcowe Komitetu Praw Osób Niepełnosprawnych ONZ, który zalecił zniesienie aborcji z powodu niepełnosprawności płodu: „Komitet zaleca, aby państwo-strona zniosło rozróżnienie dokonane w ustawie nr 2/2010 dotyczące dozwolonego przez prawo okresu, w którym ciążę można przerwać ze względu na niepełnosprawność”,
– uwzględniając decyzję Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia o sporządzeniu sprawozdania z własnej inicjatywy w sprawie zagranicznego finansowania tzw. organizacji anti-choice, kwestionującą legalną działalność organizacji społeczeństwa obywatelskiego w obszarze pro-life, które korzystają z prawa do wolności wypowiedzi i zrzeszania się,
– uwzględniając wyrok w sprawie Roe kontra Wade, 410 U.S. 113 (1973),
– uwzględniając art. 132 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że seks, seksualność i intymność należą do sfery prywatnej;
B. mając na uwadze, że w Konwencji o prawach dziecka odnotowano, iż „dziecko, z uwagi na swoją niedojrzałość fizyczną oraz umysłową, wymaga szczególnej opieki i troski, w tym właściwej ochrony prawnej, zarówno przed, jak i po urodzeniu”, oraz że ochrona ta musi obejmować prawo pierwotne, czyli prawo do życia, bez którego wszystkie inne prawa człowieka są nieważne;
C. mając na uwadze, że obrona życia i zdrowia jako podstawowych wartości stanowią definicję prawdziwej wolności i godności człowieka;
D. mając na uwadze, że nie można powoływać się na żaden międzynarodowy prawnie wiążący traktat, Europejski Trybunał Praw Człowieka ani na zwyczajowe prawo międzynarodowe, aby ustanowić lub uznać prawo do aborcji;
E. mając na uwadze, że zarówno program działania Międzynarodowej Konferencji na temat Ludności i Rozwoju (1994), jak i pekińska platforma działania (1995), wzywają państwa do zmniejszenia umieralności okołoporodowej matek oraz do zapewnienia łatwiej dostępnych i tańszych podstawowych usług zdrowotnych wysokiej jakości, ze szczególnym uwzględnieniem opieki medycznej nad matkami;
F. mając na uwadze, że zgodnie z zasadą pomocniczości potwierdzoną w TUE państwa członkowskie mają wyłączną kompetencję w kwestiach związanych ze zdrowiem i reprodukcją;
G. mając na uwadze, że prawa człowieka przysługują w sposób niezbywalny wszystkim ludziom, bez względu na miejsce zamieszkania, płeć, pochodzenie narodowe lub etniczne, kolor skóry, religię, język lub inne uwarunkowania, bez jakiejkolwiek dyskryminacji; mając na uwadze, że w konsekwencji nie można ich podporządkować linii rozumowania, ideologii lub trendowi danego momentu historycznego nieodpowiadającym ich uniwersalnemu i niezbędnemu charakterowi;
H. mając na uwadze, że instytucje UE i państwa członkowskie finansują aborcję kwotą około 2,5 mld EUR rocznie[1], a także mając na uwadze, że powinny one inwestować więcej w organizacje wspierające kobiety, które przeżywają nieoczekiwaną lub trudną ciążę, aby mogły przyjąć dziecko;
I. mając na uwadze, że żadne państwo członkowskie nie osiąga współczynnika zastępowalności pokoleń, który w wielu z nich jest krytycznie niski, a także mając na uwadze, że doświadczają one srogiej zimy demograficznej;
1. zdecydowanie potwierdza, że w prawie europejskim, o którym mowa powyżej, wielokrotnie potwierdzono potrzebę ochrony życia wszystkich, zwłaszcza najsłabszych;
2. wzywa państwa członkowskie, aby potwierdziły i chroniły swoje wyjątkowe kompetencje w dziedzinie opieki zdrowotnej oraz prowadziły politykę wspierającą życie, a także zapobiegały przekraczaniu przez UE jej mandatu w tym zakresie; wzywa Komisję, aby szanowała decyzje, które nie wchodzą w zakres jej kompetencji i by w nie nie ingerowała;
3. zauważa, że termin „zdrowie seksualne i reprodukcyjne” tradycyjnie obejmuje szeroki zakres środków opieki zdrowotnej; potępia fakt, że lewica stosuje ten termin jako eufemizm na określenie aborcji;
4. wzywa wszystkie instytucje europejskie do poszanowania suwerenności państw spoza UE, a w tym przypadku zwłaszcza Stanów Zjednoczonych, których Sąd Najwyższy będzie orzekał o podstawie konstytucyjnej wyroku w sprawie Roe kontra Wade; nalega, aby wszystkie instytucje UE uszanowały fakt, że Stany Zjednoczone są suwerennym państwem o dobrze rozwiniętym systemie prawnym, którego nie należy podważać;
5. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.
- [1] Dane za 2018 r. pochodzące z Europejskiego Forum Parlamentarnego ds. Praw Seksualnych i Reprodukcyjnych (EPF), dostępne pod adresem: https://www.epfweb.org/sites/default/files/2020-12/DD_Report2020_webversion_Final.pdf