PROJEKT REZOLUCJI w sprawie apelu o zwołanie konwentu w celu zmiany traktatów
6.6.2022 - (2022/2705(RSP))
zgodnie z art. 132 ust. 2 Regulaminu
Hélène Laporte, Philippe Olivier, Nicolaus Fest, Laura Huhtasaari, Gerolf Annemans, Susanna Ceccardi, Antonio Maria Rinaldi, Jaak Madison, Gunnar Beck
w imieniu grupy ID
B9‑0305/2022
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie apelu o zwołanie konwentu w celu zmiany traktatów
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 48 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE),
– uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie wyboru posłów do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich, uchylający decyzję Rady (76/787/EWWiS, EWG, Euratom) oraz Akt dotyczący wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich załączony do tej decyzji,
– uwzględniając regulamin Konferencji w sprawie przyszłości Europy,
– uwzględniając końcowe wnioski Konferencji w sprawie przyszłości Europy,
– uwzględniając art. 132 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Unia Europejska nie ma władzy suwerennej, lecz została założona przez suwerenne państwa, w których władza suwerenna należy do narodu i jest wykonywana przez wybranych przedstawicieli nie mogących delegować swoich uprawnień;
B. mając na uwadze, że nie istnieje „naród europejski”, lecz w Europie są raczej odrębne kraje, narody i ludy, z których każdy charakteryzuje się wyjątkowymi kulturami i tradycjami;
C. mając na uwadze, że opinia publiczna wyraża rosnący sceptycyzm i zaniepokojenie utworzeniem scentralizowanego europejskiego superpaństwa, które konsekwentnie narusza takie podstawowe zasady, jak pomocniczość i proporcjonalność;
D. mając na uwadze, że Konferencja w sprawie przyszłości Europy jest całkowicie pozbawiona przejrzystości finansowej; mając na uwadze, że jasno wykazano deficyt demokracji tej konferencji;
E. mając na uwadze, że konferencja została wykorzystana jako zasłona dymna do przeforsowania fundamentalnych zmian w polityce z pominięciem mechanizmów demokracji przedstawicielskiej i ze szkodą dla suwerenności państw członkowskich;
F. mając na uwadze, że wyniki konferencji miały na celu promowanie z góry ustalonego porządku i nie były reprezentatywne; mając na uwadze, że wiele wniosków, w tym zniesienie jednomyślności w Radzie, zostało już włączonych do dokumentów roboczych Komisji po brexicie;
G. mając na uwadze, że zwolennicy utworzenia europejskiego superpaństwa i dalszego rozszerzenia UE od dawna uznają, że należy znieść zasadę jednomyślności, ponieważ prawo weta poszczególnych państw członkowskich stanowi przeszkodę w realizacji ich programu;
H. mając na uwadze, że w następstwie wniosków Konferencji w sprawie przyszłości Europy trzynaście państw członkowskich wyraziło sprzeciw wobec zmiany traktatów;
Proponowane zmiany traktatów
1. sprzeciwia się apelowi o zwołanie konwentu w sprawie zmiany traktatów, której jedynym celem jest realizacja idei „coraz ściślejszej Unii”, zgodnie z propozycją Konferencji w sprawie przyszłości Europy; uważa ten wniosek za nieudaną próbę odpowiedzi na potrzebę przeprowadzenia bardzo pożądanej, dogłębnej reformy funkcjonowania UE; zwraca uwagę, że procedury przewidziane w art. 48 dotyczące zmiany traktatów wykorzystywano w przeszłości do forsowania konstytucji europejskiej; przypomina, że zapobiegły temu jedynie wyniki referendów w niektórych państwach członkowskich;
2. domaga się przeprowadzenia krajowych referendów we wszystkich państwach członkowskich, aby umożliwić obywatelom głosowanie w sprawie możliwości zmiany traktatów; podkreśla, że dałoby to tej zmianie prawdziwą legitymację demokratyczną, w przeciwieństwie do wniosków Konferencji w sprawie przyszłości Europy, które zostały zatwierdzone przez niewielką grupę obywateli wybranych w nieprzejrzysty sposób; wyraża zaniepokojenie faktem, że ignorowanie lub omijanie, po raz kolejny, demokratycznej potrzeby konsultowania się ze społeczeństwem w sprawie dążenia do „coraz ściślejszej Unii” może prowadzić do długoterminowych zagrożeń dla pokoju między narodami Europy;
Treść wniosków Konferencji w sprawie przyszłości Europy
3. zdecydowanie sprzeciwia się zniesieniu jednomyślności i zlikwidowaniu prawa weta w Radzie; przypomina, że jednomyślność i prawo weta mają szczególne znaczenie, ponieważ są gwarantami suwerenności państw członkowskich i ich podstawowych interesów, zwłaszcza w polityce zagranicznej;
4. apeluje o bardziej demokratyczną i przejrzystą Unię Europejską i przekazanie znacznej liczby kompetencji z powrotem państwom członkowskim, które powinny zachować pełną suwerenność i rozszerzone prawo weta; ponownie podkreśla znaczenie poszanowania podstawowych zasad proporcjonalności i pomocniczości w dziedzinach, w których UE posiada kompetencje do działania; podkreśla kluczową rolę Rady jako forum państw członkowskich i odrzuca wszelkie próby osłabienia jej kompetencji;
5. odrzuca wniosek Parlamentu Europejskiego w sprawie list ponadnarodowych, ponieważ poważnie naruszałoby to kompetencje państw członkowskich, zwłaszcza w odniesieniu do wieku uprawniającego do głosowania i wymogów dotyczących wyborów, które różnią się między sobą w poszczególnych państwach członkowskich;
6. uważa, że należy zachować pełną konstytucyjną i parlamentarną kontrolę państw członkowskich nad europejskim prawem wyborczym ze względu na jego znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania demokracji, w której obywatele wybierają swoich przedstawicieli w wyborach i upoważniają ich do ochrony i reprezentowania swoich interesów;
7. wyraża zaniepokojenie propozycjami dotyczącymi w pełni rozwiniętej armii europejskiej i podkreśla, że państwa członkowskie muszą zachować suwerenną kontrolę nad swoimi zdolnościami obronnymi zgodnie ze swoimi zobowiązaniami międzynarodowymi;
8. przypomina, że nie istnieje wspólna definicja praworządności; zdecydowanie potępia rozszerzenie mechanizmów sankcji za domniemane naruszenia praworządności w drodze rozporządzenia w sprawie warunkowości[1], ponieważ rozszerza to uprawnienia Komisji kosztem demokratycznie wybranych rządów;
9. przypomina, że polityka zdrowotna należy do kompetencji państw członkowskich oraz że kryzys związany z COVID-19 wykazał niezdolność UE do zgodnych z zasadami przejrzystości i rozliczalności działań przy negocjowaniu umów dotyczących szczepionek;
10. stwierdza w związku z tym, że wdrożenie kompetencji zdrowotnych i społecznych na szczeblu UE może jedynie doprowadzić do osłabienia krajowych systemów zabezpieczenia socjalnego i zubożenia obywateli;
11. odrzuca wszelkie propozycje osłabiające politykę migracyjną opartą na ścisłej kontroli granic zewnętrznych i piętnuje obecność nielegalnych migrantów, którzy zagrażają warunkom pracy i sprzyjają konfliktom społecznym; zdecydowanie sprzeciwia się propagandzie migracyjnej mającej na celu przekonanie opinii publicznej o korzyściach gospodarczych płynących z masowej imigracji bez uwzględnienia związanych z tym kosztów społecznych i kosztów bezpieczeństwa;
12. zauważa, że wnioski w sprawie migracji wynikające z konferencji zasadniczo odzwierciedlają, a czasem dosłownie powielają propozycje przedstawione w pakcie Komisji w sprawie migracji z 2021 r.; podkreśla, że jest to jeden z najlepszych przykładów na to, że wynik konferencji został zaplanowany i ustalony z góry;
13. ubolewa nad brakiem przejrzystości, który charakteryzował całą konferencję, w szczególności w odniesieniu do finansowania, gdyż do dziś nikt nie wie, ile dokładnie wydano na konferencję; uważa, że ten brak przejrzystości był warunkiem koniecznym osiągnięcia zaplanowanego i ustalonego z góry wyniku;
°
° °
14. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji i załączonego do niej wniosku Radzie Europejskiej, Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.
- [1] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2020/2092 z dnia 16 grudnia 2020 r. w sprawie ogólnego systemu warunkowości służącego ochronie budżetu Unii. Dz.U. L 433I z 22.12.2020, s. 1.