Projekt rezolucji - B9-0483/2022Projekt rezolucji
B9-0483/2022
Parlament Europejski

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie uznania Federacji Rosyjskiej za państwo sponsorujące terroryzm

16.11.2022 - (2022/2896(RSP))

złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącego Komisji / wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 132 ust. 2 Regulaminu

Andrius Kubilius, Michael Gahler, Rasa Juknevičienė, David McAllister, Peter van Dalen, Isabel Wiseler‑Lima, Siegfried Mureşan, Vangelis Meimarakis, Ewa Kopacz, Jerzy Buzek, Vladimír Bilčík, Gheorghe Falcă, Tomasz Frankowski, Andrzej Halicki, Sandra Kalniete, Andrey Kovatchev, David Lega, Miriam Lexmann, Antonio López‑Istúriz White, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska, Aušra Maldeikienė, Lukas Mandl, Liudas Mažylis, Janina Ochojska, Radosław Sikorski, Michaela Šojdrová, Eugen Tomac, Inese Vaidere, Alexander Alexandrov Yordanov, Milan Zver
w imieniu grupy PPE

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B9-0482/2022

Procedura : 2022/2896(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B9-0483/2022
Teksty złożone :
B9-0483/2022
Debaty :
Głosowanie :
Teksty przyjęte :

B9‑0483/2022

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie uznania Federacji Rosyjskiej za państwo sponsorujące terroryzm

(2022/2896(RSP))

Parlament Europejski,

– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Rosji,

– uwzględniając Konwencję w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa z 9 grudnia 1948 r. oraz czwartą Konwencję genewską o ochronie osób cywilnych podczas wojny z 12 sierpnia 1949 r.,

– uwzględniając Europejską konwencję o zwalczaniu terroryzmu z 27 stycznia 1977 r. oraz późniejsze konwencje międzynarodowe,

– uwzględniając rezolucję nr 2463 Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy z 13 października 2022 r. w sprawie dalszej eskalacji agresji Federacji Rosyjskiej wobec Ukrainy,

– uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie zwalczania terroryzmu[1],

– uwzględniając Rzymski Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego,

– uwzględniając wspólne oświadczenie ministrów spraw zagranicznych Estonii, Łotwy i Litwy z 16 października 2022 r. w sprawie konieczności zapewnienia rozliczalności za zbrodnie popełnione przez Rosję w Ukrainie,

– uwzględniając wspólne stanowiska Rady 2001/931/WPZiB z 27 grudnia 2001 r. w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu[2] oraz 2009/468/WPZiB z 15 czerwca 2009 r. aktualizujące wspólne stanowisko 2001/931/WPZiB w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu[3],

– uwzględniając art. 132 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że „terroryzm państwowy” oznacza akty przemocy, które państwo systematycznie kieruje przeciwko ludności cywilnej innego państwa lub przeciwko własnym obywatelom[4]; mając na uwadze, że kwintesencją terroryzmu jest premedytowana i umotywowana politycznie przemoc wobec celów innych niż bojowe; mając na uwadze, że terroryzm instytucjonalny, zwany też często terroryzmem państwowym lub terroryzmem sponsorowanym przez państwo, jest wykorzystywany przez władze – lub częściej przez frakcje w rządzie – przeciwko obywatelom tego państwa, frakcjom w rządzie lub obcym rządom lub grupom[5];

B. mając na uwadze, że od 24 lutego 2022 r., kiedy to Rosja, przy jednomyślnym poparciu swojego parlamentu, rozpoczęła nielegalną, niczym niesprowokowaną i nieuzasadnioną wojnę przeciwko Ukrainie, wojska rosyjskie zamordowały tysiące ukraińskich cywilów; mając na uwadze, że oddziały rosyjskie nadal dopuszczają się aktów terroru w całym kraju, wymierzonych w różne elementy infrastruktury cywilnej, takie jak domy, szkoły, szpitale, dworce kolejowe, teatry i Zaporoska Elektrownia Jądrowa; mając na uwadze, że te brutalne i nieludzkie akty terroru są źródłem cierpienia oraz powodują zniszczenia i wysiedlenia; mając na uwadze, że Ukraina udokumentowała już ponad 34 000 zbrodni wojennych popełnionych przez oddziały rosyjskie i popleczników Rosji; mając na uwadze, że ponad 90 % tych przestępstw popełniono przeciwko ludności cywilnej lub w celu zniszczenia obiektów cywilnych;

C. mając na uwadze, że od początku października Rosja atakuje elementy ukraińskiej infrastruktury energetycznej przy użyciu irańskich dronów kamikaze; mając na uwadze, że powoduje to ogromne szkody i cierpienia ludności cywilnej oraz ma na celu wywołanie katastrofy humanitarnej i nowych fal uchodźców, zmuszonych do ucieczki w mroźnych zimowych miesiącach;

D. mając na uwadze, że Federacja Rosyjska wykorzystała przeciwko Ukrainie już ponad 4000 pocisków i ostrzelała ten kraj ze swojego terytorium ponad 24 000 razy; mając na uwadze, że według stanu na listopad 2022 r. siły zbrojne Federacji Rosyjskiej uszkodziły lub zniszczyły ponad 60 982 obiektów infrastruktury cywilnej, w tym 42 818 budynków mieszkalnych i domów, 1960 placówek oświatowych, 396 placówek ochrony zdrowia, 392 obiektów kulturalnych i 87 obiektów religijnych oraz 5315 obiektów związanych z sieciami wodociągowymi i elektrycznymi; mając na uwadze, że w celowych atakach rakietowych i atakach z użyciem dronów przeprowadzonych przez Federację Rosyjską zniszczono 40 % krytycznej infrastruktury energetycznej w całej Ukrainie; mając na uwadze, że pojawiają się doniesienia, iż rozważa się ewakuację Kijowa; mając na uwadze, że brakuje szkła do naprawy okien w prywatnych domach;

E. mając na uwadze, że żołnierze rosyjskich sił zbrojnych są winni zabójstw, porwań, aktów przemocy seksualnej, tortur i innych aktów okrucieństwa na nowo i uprzednio okupowanych terytoriach w obwodach kijowskim (Bucza, Irpień, Borodzianka, Hostomel), czernihowskim, sumskim i charkowskim w Ukrainie; mając na uwadze, że po wyzwoleniu miasta Izium we wrześniu 2022 r. siły zbrojne Ukrainy znalazły w nim ponad 400 nieoznakowanych grobów ukraińskiej ludności cywilnej; mając na uwadze, że w czerwcu 2022 r. Rosjanie wystrzelili pociski w stronę centrum handlowego w Krzemieńczuku, zabijając dziesiątki ludzi i raniąc kilkadziesiąt kolejnych;

F. mając na uwadze, że podczas oblężenia Mariupolu władze Federacji Rosyjskiej wywołały kryzys humanitarny na ogromną skalę, który doprowadził do śmierci ponad 22 000 cywilów i zniszczenia 95 % miasta;

G. mając na uwadze, że ukraińscy cywile, w tym dzieci, padają ofiarą ukierunkowanych zabójstw i uprowadzeń, tortur, gwałtów i przemocy seksualnej; mając na uwadze, że ponad 1,3 mln obywateli Ukrainy, w tym ponad 200 000 dzieci, zmuszono do opuszczenia swoich domów lub deportowano do odległych części Rosji; mając na uwadze, że Federacja Rosyjska przeprowadziła masowe przymusowe deportacje obywateli Ukrainy, w tym dzieci, na terytorium Rosji, zmuszając ich do przejścia przez tzw. obozy filtracyjne;

H. mając na uwadze, że Rosja od wielu lat inicjuje akty terrorystyczne oraz wspiera i finansuje reżimy terrorystyczne, np. dostarcza broń reżimowi al-Asada i atakuje niewinnych cywilów w Syrii, gdzie przeprowadza celowe ataki na pokojowe miasta i infrastrukturę cywilną, w szczególności na targi, placówki medyczne i szkoły; mając na uwadze, że działania te obejmują również zatrucie rodziny Skirpalów oraz zestrzelenie samolotu malezyjskich linii lotniczych MH17, w którym życie straciło 298 osób;

I. mając na uwadze, że Federacja Rosyjska powszechnie stosuje terror wobec ludności cywilnej w Syrii, Sudanie, Libii, Republice Środkowoafrykańskiej i Mali, korzystając w tym celu z usług prywatnych najemników z grupy Wagnera, która dopuszcza się podobnych zbrodni w Ukrainie, w tym rażących i systematycznych naruszeń praw człowieka, takich jak masowe egzekucje doraźne, arbitralne zatrzymania, akty przemocy seksualnej, wymuszone zaginięcia i tortury;

J. mając na uwadze, że Federacja Rosyjska nadal dopuszcza się systemowych aktów terroryzmu, których ofiarą padają przeciwnicy reżimu w Rosji i za granicą, poprzez politycznie umotywowane zabójstwa lub próby zabójstw i zatruć opozycjonistów, dziennikarzy, działaczy i przywódców zagranicznych; mając na uwadze, że ofiarą takich działań padli m.in. Wiktor Juszczenko, Anna Politkowska, Borys Niemcow, Siergiej Protazanow, Władimir Kara-Murza, Aleksiej Nawalny, Siergiej i Julia Skripal, Natalia Estemirowa, Aleksander Litwinienko i Zelimchan Czangoszwili;

K. mając na uwadze, że podczas drugiej wojny czeczeńskiej w latach 1999–2009 rząd Federacji Rosyjskiej zorganizował i przeprowadził kampanię terroru przeciwko ludności cywilnej, w tym barbarzyńsko zniszczył Grozny, stolicę Czeczeńskiej Republiki Iczkerii, w wyniku czego zginęły tysiące niewinnych mężczyzn, kobiet i dzieci;

L. mając na uwadze, że działania sił rosyjskich oraz ich popleczników wpisują się w definicję terroryzmu zaakceptowaną przez UE, Radę Bezpieczeństwa ONZ i Zgromadzenie Ogólne ONZ, którą zawarto w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1566 z 2004 r., rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 49/60 z 9 grudnia 1994 r. oraz wspólnych stanowiskach Rady 2001/931/WPZiB i 2009/468/WPZiB; mając na uwadze, że według tych definicji terroryzm to czyny przestępcze, w tym wymierzone w ludność cywilną, które popełnia się z zamiarem spowodowania śmierci lub poważnego uszkodzenia ciała, lub branie zakładników w celu szerzenia terroru w społeczeństwie lub wśród określonej grupy osób, zastraszania ludności lub skłonienia rządu lub organizacji międzynarodowej do dokonania lub zaniechania określonej czynności;

M. mając na uwadze, że kryteria, które dany podmiot musi spełnić, aby można go było wpisać na unijną listę terrorystów, określone we wspólnym stanowisku 2001/931/WPZiB, obejmują między innymi: działania mające na celu poważne zastraszenie ludności lub poważną destabilizację; zniszczenie podstawowych struktur politycznych, konstytucyjnych, gospodarczych lub społecznych kraju; przeprowadzanie ataków na życie osób, które mogą spowodować śmierć, lub ataków na integralność cielesną osoby; udział w porwaniu lub branie zakładników; spowodowanie rozległych zniszczeń urządzeń użyteczności rządowej lub publicznej, systemu transportu, infrastruktury, włączając w to system informatyczny, stałej platformy umieszczonej na szelfie kontynentalnym, miejsca publicznego lub własności prywatnej, mogące zagrozić życiu ludzkiemu lub spowodować poważne straty gospodarcze; zakłócanie lub przerywanie dostaw wody, energii elektrycznej lub jakichkolwiek innych podstawowych zasobów naturalnych, których rezultatem jest zagrożenie życia ludzkiego;

N. mając na uwadze, że takie terrorystyczne metody prowadzenia wojny, usankcjonowane przez rosyjskie kierownictwo i dowództwo armii, są częścią strategii zastraszania i niszczenia Ukrainy jako narodu;

O. mając na uwadze, że takie brutalne i zaplanowane działania rosyjskich sił zbrojnych w Ukrainie są prowadzone wyłącznie w celu szerzenia terroru, organizowane przez reżim Putina przy użyciu istniejącej machiny państwowej Federacji Rosyjskiej i wykonywane za pośrednictwem regularnych i nieregularnych struktur wojskowych, w których uczestniczą osoby o kryminalnej przeszłości i zagraniczni najemnicy;

P. mając na uwadze, że działania terrorystyczne reżimu Putina mają stłumić opór Ukraińców oraz nie dać im innej alternatywy niż przyjęcie okupanta i wyrażenie zgody na nielegalną próbę aneksji tymczasowo okupowanych terytoriów Ukrainy;

Q. mając na uwadze, że działania przestępcze, których Rosja dopuszcza się w Ukrainie, znacznie wykraczają poza zwykłe „sponsorowanie terroryzmu”, ponieważ głównym sprawcą tych aktów terrorystycznych są rosyjskie siły zbrojne, podstawowa instytucja państwa rosyjskiego, a nie podmiot niepaństwowy; mając na uwadze, że zbrodnie popełniane przez Rosję wskazują na groteskową obojętność tego kraju wobec zasad i praw konfliktów zbrojnych ograniczających działania militarne, czego przejawem jest np. powszechne stosowanie tortur i doraźne egzekucje ukraińskich jeńców wojennych; mając na uwadze, że akty te nie są jednorazowymi przypadkami niesubordynacji części rosyjskich sił zbrojnych, lecz są planowane i przeprowadzane z konkretnym zamiarem zastraszenia ludności Ukrainy;

R. mając na uwadze, że obecne prawo UE nie daje możliwości uznania państwa za sponsora lub sprawcę terroryzmu; mając na uwadze, że w związku z tym UE musi podjąć dodatkowe działania zmierzające do przyjęcia nowego instrumentu prawnego, który umożliwi pociągnięcie do odpowiedzialności prawnej państwa dopuszczającego się aktów terroryzmu państwowego; mając na uwadze, że zmiany w przepisach i uznanie obecnego rosyjskiego reżimu za terrorystyczny powinno w praktyce doprowadzić do ograniczenia wszelkiego rodzaju współpracy, wdrożenia środków ograniczających, zamrożenia aktywów finansowych oraz zawieszenia dialogów i negocjacji politycznych; mając na uwadze, że będzie to okazja, by zaprzestać współpracy z rosyjskimi podmiotami i przedsiębiorstwami kontrolowanymi przez to państwo oraz by wyegzekwować sankcje wtórne wobec innych państw i osób fizycznych nadal współpracujących z podmiotami rosyjskimi; mając na uwadze, że uznanie obecnego rosyjskiego reżimu za terrorystyczny powinno umożliwić sądom przyznanie odszkodowań ofiarom terroryzmu i konfiskatę mienia Federacji Rosyjskiej;

S. mając na uwadze, że uznanie Rosji za państwo, które popełnia akty terrorystyczne, wiązałoby się z również z kwestią zawieszenia członkostwa Rosji w organizacjach międzynarodowych, takich jak ONZ i jej Rada Bezpieczeństwa, a także w innych forach wielostronnych, takich jak G20; mając na uwadze, że niektóre z wyżej wymienionych środków ograniczających wdrożono już w ramach kilku serii sankcji nakładanych na Rosję i Białoruś od 24 lutego 2022 r.;

T. mając na uwadze, że Stany Zjednoczone stosują procedurę prawną, która umożliwia temu krajowi sklasyfikowanie państw jako sponsorujących terroryzm na mocy ustawy o zarządzaniu wywozem, ustawy o kontroli wywozu broni oraz ustawy o pomocy zagranicznej; mając na uwadze, że Stany Zjednoczone klasyfikują obecnie rządy Syrii, Iranu, Korei Północnej i Kuby jako reżimy państwowe sponsorujące akty międzynarodowego terroryzmu; mając na uwadze, że Kanada również wprowadziła mechanizm dotyczący państw wspierających terroryzm na mocy ustawy o immunitecie państwa i od 2012 r. w jej wykazie państw wspierających terroryzm figurują Iran i Syria;

U. mając na uwadze, że 14 marca 2022 r. urzędujący przewodniczący Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie Zbigniew Rau oświadczył, iż działania rządu Federacji Rosyjskiej w Ukrainie skierowane przeciwko niewinnej ludności cywilnej i infrastrukturze cywilnej stanowią „terroryzm państwowy”;

V. mając na uwadze, że 13 października 2022 r. Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy uznało obecny rosyjski reżim za reżim terrorystyczny[6]; mając na uwadze, że Rada Europy zauważyła w szczególności, iż poprzez masowe ataki, takie jak barbarzyńska seria ataków rakietowych z 10 października wymierzona w kilka ukraińskich miast, która zniszczyła place publiczne, place zabaw i budynki mieszkalne, Federacja Rosyjska dąży do rozszerzania swojej polityki terrorystycznej polegającej na tłumieniu woli Ukraińców do oporu i obrony kraju oraz spowodowaniu maksymalnych szkód wśród ludności cywilnej;

W. mając na uwadze, że parlamenty kilku państw członkowskich UE, w tym Polski, Litwy, Łotwy, Estonii i Czech, uznały już Rosję za państwowo sponsorujące terroryzm;

X. mając na uwadze, że 17 marca 2022 r. prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski wezwał świat do uznania Federacji Rosyjskiej za państwo terrorystyczne;

Y. mając na uwadze, że przewodniczący Rady Europejskiej Charles Michel w przemówieniu wygłoszonym 23 września 2022 r. na 77. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ w sprawie Federacji Rosyjskiej stwierdził, iż „gdy stały członek Rady Bezpieczeństwa rozpoczyna niczym niesprowokowaną i nieuzasadnioną wojnę, którą potępiło Zgromadzenie Ogólne, zawieszenie członkostwa tego kraju w Radzie Bezpieczeństwa powinno być automatyczne”;

1. ponownie wyraża niezachwiane poparcie dla niezależności, suwerenności i integralności terytorialnej Ukrainy w ramach jej granic uznanych przez społeczność międzynarodową; potępia nielegalną, niesprowokowaną i nieuzasadnioną wojnę Rosji przeciwko Ukrainie i domaga się, aby Rosja i jej poplecznicy zaprzestali wszelkich działań wojskowych oraz natychmiast i bezwarunkowo wycofali się z uznanego przez społeczność międzynarodową terytorium Ukrainy;

2. wyraża głębokie oburzenie z powodu okrucieństw i skoordynowanych aktów terroru, w tym masowego ostrzeliwania miast i miasteczek, przymusowych deportacji, stosowania zakazanej amunicji, ataków na ludność cywilną próbującą uciec z obszarów objętych konfliktem przez wcześniej uzgodnione korytarze humanitarne, egzekucji ludności cywilnej, przemocy seksualnej, przymusowych przesiedleń oraz ataków na osiedla mieszkaniowe i infrastrukturę cywilną, taką jak obiekty energetyczne, szpitale, szkoły, schroniska i karetki pogotowia;

3. oświadcza, że Federacja Rosyjska jest reżimem terrorystycznym w wyniku prowadzonego przez ten kraj umyślnego fizycznego niszczenia infrastruktury cywilnej i masowych morderstw popełnianych na ukraińskich cywilach w celu wyeliminowania narodu ukraińskiego; wzywa społeczność międzynarodową, aby również wydała takie oświadczenie;

4. wzywa UE i jej państwa członkowskie, aby uznały obecny rosyjski reżim za reżim terrorystyczny, co pociągnie za sobą wszystkie negatywne konsekwencje;

5. wzywa instytucje UE, aby podjęły odpowiednie działania w celu przyjęcia nowego instrumentu prawnego UE nakładającego skutki prawne na reżimy (w tym przypadku na obecny reżim rosyjski), które są winne popełniania aktów terroryzmu państwowego; zastosowanie takiego instrumentu powinno łączyć się z nałożeniem szczegółowych sankcji na państwo i poszczególne osoby w jego rządzie, a także na organy polityczne, ustawodawcze, wojskowe i wykonawcze; zwraca się o włączenie do tego instrumentu prawnego praktycznych przepisów umożliwiających pociągnięcie państwa-sprawcy do odpowiedzialności za zbrodnie agresji wojskowej;

6. wzywa instytucje UE, aby umieściły tzw. władze Donieckiej Republiki Ludowej i Ługańskiej Republiki Ludowej oraz siły zbrojne Federacji Rosyjskiej, a także jej jednostki paramilitarne, takie jak Grupa Wagnera i 141. Specjalny Pułk Zmotoryzowany, znany również jako kadyrowcy, oraz ugrupowania polityczne, w tym partię Jedna Rosja i inne partie polityczne reprezentowane w Dumie, a mianowicie Komunistyczną Partię Federacji Rosyjskiej, partię Sprawiedliwa Rosja oraz Liberalną Partię Demokratycznej Rosji, w unijnym wykazie organizacji i państw terrorystycznych, co oznacza, że będą one mogły podlegać szerokim sankcjom międzynarodowym; wzywa do wprowadzenia odpowiednich zmian we wspólnym stanowisku Rady 2001/931/WPZiB w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu oraz do rozważenia dodatkowych środków ograniczających w ramach systemu sankcji ustanowionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu[7];

7. wzywa instytucje UE, aby podjęły działania mające na celu kompleksowe odizolowanie Federacji Rosyjskiej na arenie międzynarodowej przy uwzględnieniu propozycji przewodniczącego Rady Charlesa Michela dotyczącej członkostwa tego kraju w Radzie Bezpieczeństwa ONZ oraz by powstrzymały się od organizowania jakichkolwiek wydarzeń na terytorium Federacji Rosyjskiej;

8. wzywa państwa członkowskie i inne kraje, aby podjęły skuteczne środki w celu kompleksowego odizolowania obecnego rosyjskiego reżimu terrorystycznego, w tym ograniczyły wszelkiego rodzaju współpracę z obecnym reżimem i kontakty z jego przedstawicielami na wszystkich szczeblach do niezbędnego minimum; wzywa do dalszego ograniczenia stosunków dyplomatycznych z Rosją oraz do zmniejszenia liczby obecnych w Rosji dyplomatów z UE i jej państw członkowskich;

9. wzywa państwa członkowskie, aby zamknęły rosyjskie instytucje państwowe – takie jak sieć rosyjskich centrów nauki i kultury oraz rosyjskie organizacje i stowarzyszenia diaspory, które działają pod auspicjami i przywództwem rosyjskich misji dyplomatycznych, rozpowszechniając rosyjską propagandę i neo-imperialistyczną ideologię „rosyjskiego porządku”– a także aby zakazały ich działalności;

10. wzywa Radę, aby – oprócz przyjęcia wniosków dotyczących nowego instrumentu prawnego UE – wprowadziła zmiany we wspólnych stanowiskach Rady 2001/931/WPZiB i 2009/468/WPZiB przez dodanie słowa „państwo”, co umożliwi uznanie obecnego rosyjskiego reżimu za reżim terrorystyczny;

11. wzywa do rozszerzenia unijnej listy terrorystów na osoby i podmioty, które różne wyspecjalizowane organizacje pozarządowe uznają za sponsorów terroryzmu;

12. wzywa do przyspieszonego ustanowienia międzynarodowego trybunału ad hoc ds. zbrodni agresji na Ukrainę popełnionej przez rosyjskich przywódców państwowych, którego zadaniem byłoby ściganie Władimira Putina oraz wszystkich rosyjskich urzędników cywilnych i wojskowych oraz ich popleczników odpowiedzialnych za zaplanowanie, rozpoczęcie i prowadzenie wojny w Ukrainie;

13. wzywa do ponownego wsparcia toczących się niezależnych dochodzeń w sprawie zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości popełnionych przez Rosję, które zagwarantują, że osoby zaangażowane w planowanie, organizowanie, popełnianie i ułatwianie tych zbrodni zostaną indywidualnie pociągnięte do odpowiedzialności;

14. podkreśla, że aktywa zamrożone w wyniku sankcji UE przyjętych w odpowiedzi na agresję wojskową Rosji na Ukrainę należy skonfiskować w taki sam sposób jak aktywa organizacji terrorystycznych i wykorzystać do zapewnienia zadośćuczynienia za poszczególne konsekwencje rosyjskiej agresji na Ukrainę; proponuje, aby zadośćuczynienie to obejmowało natychmiastową wypłatę odszkodowań w następstwie każdego ataku rakietowego na infrastrukturę cywilną i energetyczną, odbudowę zniszczonych miast i infrastruktury w Ukrainie oraz odszkodowania dla osób prywatnych i zniszczonych przedsiębiorstw;

15. zwraca się do Komisji i państw członkowskich, aby ustanowiły przepisy unijne i krajowe, które stanowiłyby podstawę prawną dla wykorzystania środków skonfiskowanych w wyniku sankcji UE na wypłatę odszkodowań Ukrainie i ofiarom rosyjskiej agresji na Ukrainę;

16. wzywa Komisję, aby opracowała ramy prawne umożliwiające konfiskatę aktywów rosyjskiej elity wojskowej i politycznej, zbrodniarzy wojennych i oligarchów, które już zajęto w ramach obecnych sankcji; podkreśla, że wszystkie sankcje należy stosować rygorystycznie, a luki prawne – eliminować;

17. wzywa Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, aby nadal oceniała – za pośrednictwem mechanizmu moskiewskiego lub innych odpowiednich narzędzi – naruszenia międzynarodowego prawa humanitarnego i praw człowieka, zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości popełniane w Ukrainie, sytuację w zakresie praw człowieka w Rosji oraz rosyjską agresję na Gruzję i Republikę Mołdawii;

18. przypomina, że zbrodni Związku Radzieckiego nie poddano wyraźnej ocenie moralnej ani prawnej przez społeczność międzynarodową, i podkreśla, że obecna wojna napastnicza Rosji przeciwko Ukrainie i popełniane przez Rosję zbrodnie wojenne przeciwko narodowi ukraińskiemu pokazują, że brak rozliczalności i sprawiedliwości prowadzi jedynie do powtarzania się zbrodni popełnionych w przeszłości;

19. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącemu Komisji / wysokiemu przedstawicielowi Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, Radzie Europy, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, Biuru Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka, Biuru Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców, Międzynarodowemu Komitetowi Czerwonego Krzyża, Międzynarodowemu Trybunałowi Karnemu, a także prezydentowi, rządowi, parlamentowi Ukrainy oraz prezydentowi, rządowi i parlamentowi Federacji Rosyjskiej.

Ostatnia aktualizacja: 21 listopada 2022
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności