PROJEKT REZOLUCJI 90 lat po Wielkim Głodzie w Ukrainie – uznanie masowego mordu przez zagłodzenie za ludobójstwo
12.12.2022 - (2022/3001(RSP))
zgodnie z art. 132 ust. 2 Regulaminu
Pedro Marques, Tonino Picula, Włodzimierz Cimoszewicz
w imieniu grupy S&D
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B9-0559/2022
B9‑0560/2022
Rezolucja Parlamentu Europejskiego: 90 lat po Wielkim Głodzie w Ukrainie – uznanie masowego mordu przez zagłodzenie za ludobójstwo
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Ukrainy, w szczególności rezolucję z 23 października 2008 r. w sprawie upamiętnienia Wielkiego Głodu sztucznie wywołanego na Ukrainie w latach 1932-1933[1],
– uwzględniając Konwencję ONZ w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa,
– uwzględniając Rzymski Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego,
– uwzględniając art. 132 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Hołodomor, sztucznie wywołany przez reżim radziecki na początku lat 30. XX w. głód, spowodował śmierć głodową milionów ludzi w Ukrainie, zwłaszcza w zimie 1932/1933 r., a kolejne miliony ludzi zmarły w innych częściach Związku Radzieckiego, na przykład w Kazachstanie lub w regionach wzdłuż rzek Wołga i Don;
B. mając na uwadze, że wobec Ukrainy posłużono się masowym mordem przez zagłodzenie zarówno w celu ukarania osób sprzeciwiających się lub podejrzanych o sprzeciwianie się przymusowej kolektywizacji gospodarstw rolnych i gruntów rolnych, jak i w celu tłumienia ukraińskiej tożsamości narodowej;
1. upamiętnia wszystkie ofiary Hołodomoru, który należy do najciemniejszych rozdziałów wspólnej historii Europy XX wieku naznaczonych najbardziej nieludzkimi zbrodniami reżimów totalitarnych – zbrodniami, które kosztowały życie milionów Europejczyków, a innych pozbawiły członków rodziny, bezpieczeństwa osobistego i dobrobytu lub nadziei na lepszą przyszłość;
2. uznaje Hołodomor za zbrodnię przeciwko ludzkości, którą można również określić mianem ludobójstwa, ponieważ zbrodni tej dopuszczono się z zamiarem zniszczenia grupy ludzi poprzez rozmyślne stworzenie dla członków grupy warunków życia obliczonych na spowodowanie ich wyniszczenia fizycznego;
3. wyraża życzenie, aby upamiętnienie Wielkiego Głodu w Ukrainie i zwiększenie świadomości na temat zbrodni reżimów totalitarnych z przeszłości przyczyniły się do zapobiegania powtarzaniu się podobnych zbrodni obecnie i w przyszłości, a także do ich zdecydowanego zwalczania;
4. z zadowoleniem przyjmuje podejmowane przez ukraińskie środowiska akademickie i społeczeństwo obywatelskie działania mające na celu podtrzymanie pamięci o Hołodomorze, tak aby przyczynić się do pogodzenia ludzi i społeczeństwa z przeszłością;
5. potępia nadużycia, których dopuszcza się obecnie reżim rosyjski wobec pamięci historycznej oraz manipulowanie tą pamięcią do celów ideologii politycznej mającej służyć wyłącznie przetrwaniu reżimu; ponownie potępia przymusową likwidację Międzynarodowego Stowarzyszenia Historyczno-Oświatowego, Dobroczynnego i Obrony Praw Człowieka „Memoriał”, które ustanowiło międzynarodowe standardy dokumentacji, badań i edukacji w zakresie represji politycznych i zbrodni totalitarnych w Związku Radzieckim i które stało się wzorem pracy na rzecz praw człowieka w wielu krajach na całym świecie;
6. wzywa UE i jej państwa członkowskie, instytucje publiczne i prywatne, społeczeństwo obywatelskie i indywidualne osoby do aktywnego potępiania i odrzucania wszelkich prób zniekształcania faktów historycznych lub manipulowania opinią publiczną w Europie, które podejmowane są za pomocą fałszywych narracji historycznych sfabrykowanych i rozpowszechnianych w celu wspierania ideologii służących przetrwaniu zbrodniczych reżimów;
7. odnotowuje uderzające podobieństwa między reżimem radzieckim, który systematycznie negował Hołodomor, dyskredytował ukraiński byt narodowy i pamięć o Hołodomorze i kryminalizował samo wzmiankę o nim, a obecnym reżimem rosyjskim, który zaprzecza, że prowadzi wojnę napastniczą przeciwko Ukrainie, ponownie dąży do zdyskredytowania ukraińskiego bytu narodowego, odrzuca ukraińską tożsamość narodową i kryminalizuje niezależne doniesienia o wojnie;
8. podkreśla, że obecna rosyjska wojna napastnicza przeciwko Ukrainie uwypukla potrzebę przeprowadzenia dogłębnej oceny historycznej oraz przejrzystej debaty publicznej na temat zbrodni reżimu radzieckiego, przede wszystkim w samej Rosji, aby zwiększyć świadomość publiczną, budować odporność na dezinformację i wypaczoną narrację historyczną oraz zapobiegać powtarzaniu się podobnych zbrodni;
9. odrzuca instrumentalizację pamięci historycznej do celów politycznych jako sprzeczną z poszanowaniem godności ofiar historycznych tragedii i zbrodni;
10. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącemu Komisji / wysokiemu przedstawicielowi Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, Radzie Europy, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, a także prezydentowi, rządowi i parlamentowi Ukrainy.
- [1] Dz.U. C 15E z 21.1.2010, s. 78.