Verbatim report of proceedings

Tuesday, 17 September 2024 - Strasbourg

2. Continued financial and military support to Ukraine by EU Member States (debate)

  President. – Good morning, dear colleagues, the first item is the debate on the Commission statement on continued financial and military support to Ukraine by EU Member States (2024/2799(RSP)).

  Valdis Dombrovskis, Executive Vice-President of the Commission. – Mr President, firstly, I would like to thank the European Parliament for its continued support for Ukraine, with a resolution of support approved in its first session in July. Europe must stand united to stop Russia's brutal war, which is now in its third year. It is a blatant violation of international law and represents an existential challenge also for Europe's security architecture.

Ukraine is fighting for its very existence, exercising its inherent right to defend itself under the UN Charter. Ukraine's fight is also a fight for Europe. Unless stopped, Putin's regime could easily try to attack other countries, possibly even EU Member States. So we cannot take European security for granted. Ukraine continues to need urgent military assistance to defend itself, and it also needs support to maintain liquidity, continue its exports through the EU via solidarity lanes, and meanwhile, even in war time, it is continuing its effort at reform on its path to EU membership.

Ukraine's people – both those remaining in the country and those who seek temporary protection in the EU – still need emergency and humanitarian assistance. Unfortunately, this winter is not going to be easy for them since Ukraine faces targeted Russian attacks on its energy supplies and infrastructure. While Ukraine is working against the clock to repair this damage, there is a cumulative effect. According to the UN, the damage inflicted by Russian bombing could potentially deprive Ukraine's civilian population of services that it needs to survive ahead of winter.

On all those issues, the EU and its Member States have mobilised aid and resources on an unprecedented scale and will continue to help Ukraine. By now, the overall assistance to Ukraine and its people by the EU and its Member States amounts to around EUR 118 billion. This figure includes: almost EUR 14 billion mobilised under the EU's Ukraine Facility, which comprises macro-financial support, de-risking instruments to mobilise private investments and technical assistance; EUR 25.2 billion in macro-financial assistance to keep the Ukrainian State afloat and facilitate reforms; EUR 17 billion made available to EU Member States in the context of supporting those fleeing the war; EUR 12.2 billion in grants, loans and guarantees provided by EU Member States; some assistance provided via the European Investment Bank, the European Bank for Reconstruction and Development and other loans supported by EU guarantees; EU humanitarian and emergency assistance; our support for reforms and resilience; and, as I mentioned, the support via autonomous trade measures and the solidarity lanes.

Furthermore, the EU and its Member States have so far mobilised around EUR 43.5 billion in military support, of which EUR 6.1 billion comes from the European Peace Facility. This includes a wide variety of arms necessary for Ukraine to repel Russian attacks. Member States are working on a joint initiative to deliver 1 million ammunition shells, and have reached around 70 % of this goal. Czechia is coordinating an effective ammunition initiative, increasing production of ammunition and enhancing European defence. Industrial capacity is key to ensuring long-term assistance to Ukraine and also to replenish Member State stocks. The EUR 500 million act in support of ammunition production, or ASAP, is bearing fruit. The production capacity of 155 mm ammunition of EU Member States is expected to reach at least 1.4 million shells per year by the end of this year.

There are more examples of EU Member States mobilising military support to Ukraine. We can also name the drone coalition launched by Latvia and co-chaired by the UK. Recently, initial deliveries of F-16s took place from a number of Member States that joined the international F-16 coalition. These aircraft will be very important for protecting European skies, cities and civilians against Russian missiles and bombs.

In November 2022, the EU Military Assistance Mission in support of Ukraine, or EUMAM, was launched and has trained 60 000 Ukrainian soldiers on EU territory. The new target is to train a further 15 000 by the end of the winter, meaning a total of 75 000 Ukrainian soldiers trained. The Human Strategic Review is ongoing to adapt the mission to the evolving circumstances and Ukrainian needs. We will coordinate closely with NATO Security Assistance and Training for Ukraine.

The first tranche of windfall profits from frozen Russian assets has now been mobilised. Close to EUR 1.4 billion have already been channelled through the European Peace Facility to deliver priority equipment including artillery, ammunition and air defence, as well as for first-time procurement from the Ukrainian defence industry. Work has proceeded swiftly and contracts will be signed with several EU Member States that serve as implementing actors. We expect the majority of deliveries to take place before the end of the year. The Commission is also working on implementing the G7 decision to provide Ukraine with USD 50 billion of financing, which is approximately EUR 46 billion, backed by the prospective revenues from immobilised Russian assets. So this unique loan package will allow Ukraine to cover its immediate needs and ensure macroeconomic stability, and provides a country with the financial resources needed to withstand Russia's intensified aggression. The Kremlin will pay directly for the damage caused by its brutal war. We will present our proposal to the European Parliament and Council shortly, and we will need your urgent support to get this through quickly.

Dear Members, I will be happy to give you more details in our question-and-answer session. But one thing is clear: the EU will continue to provide assistance to Ukraine and its people for as long as it takes, and hopefully as quickly and as effectively as possible, because it is existential for our European future as well.

  Michael Gahler, on behalf of the PPE Group. – (Start of speech off mic) ... to be one of the key phrases expressed by Ukrainians during last Friday's and Saturday's Yalta European Strategy conference, the 20th of its kind, held for obvious reasons in Kyiv and not in Yalta.

While the European Parliament has always expressed with impressive majorities its unwavering support for the country and the people of Ukraine in their existential resistance against the imperialist and Stalinist Russian attack, many of our governments still announce more than they deliver. As we are in a systemic confrontation with the aggressor, who not only wants to win by deleting Ukraine from the map of Europe, but also wants to destroy our European project, which is, as a concept, a threat to his dictatorship, we need to show our resolve to do whatever it takes for Ukraine to win. When Ukraine wins, we win. When Ukraine loses, we lose.

On some of our governments, including my own, I call: stop being afraid of Putin and his threats. When we appease, he escalates. When we stand strong politically and enable Ukraine militarily to stand and push back, we get the country in a position to negotiate a solution that is in line with international law. So lift all restrictions on the use of weapons on Russian soil. I am grateful to the Dutch Government, who have done so with respect to the F-16. We will not be able to deliver so many Patriots and IRIS-T air defence systems to have comprehensive coverage of Ukraine and Russia's attempts to destroy the infrastructure. It is obvious it is far more militarily economic to hit the launch sites instead of trying to get the air defence done. So that is my call on the governments: stand strong, lift the restrictions.

Slava Ukraini!

  Γιάννης Μανιάτης, εξ ονόματος της ομάδας S&D. – Κύριε Πρόεδρε, έχουν περάσει 937 μέρες από τότε που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, ξεκινώντας έναν επιθετικό πόλεμο με στόχο την κατοχή μιας χώρας και την αλλαγή των συνόρων με τη βία. Μια επιθετική πράξη που παραβιάζει κάθε έννοια του διεθνούς δικαίου. Η σταθερή και αδιάκοπη αλληλεγγύη μας προς την Ουκρανία —με την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας αλλά και του απαραίτητου στρατιωτικού εξοπλισμού, ώστε να υπερασπιστεί αποτελεσματικά τα σύνορα και την ανεξαρτησία της— δεν πηγάζει μόνο από την ανάγκη υπεράσπισης της διεθνούς έννομης τάξης. Η στρατιωτική επίθεση στην Ουκρανία δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός. Είναι μια ακόμη έκφανση της προσπάθειας αναθεωρητισμού του ρωσικού καθεστώτος, η οποία, αν επιτύχει, θα επεκταθεί και σε άλλες χώρες στην Ανατολική Ευρώπη. Ταυτόχρονα, θα ανοίξει την όρεξη και σε άλλες αναθεωρητικές δυνάμεις στη νοτιοανατολική Ευρώπη να κάνουν το ίδιο. Δυνάμεις που καταπατούν το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας.

Δεν επιτρέπεται να αφήνουμε την Ουγγαρία, που αυτή την περίοδο έχει την προεδρία του Συμβουλίου Υπουργών, να υπονομεύει την παροχή στρατιωτικής βοήθειας. Ο κύριος Orbán, αντί να επισκέπτεται τη Μόσχα, θα πρέπει να ξεπαγώσει τις πληρωμές από τον Μηχανισμό για την Ειρήνη. Με το 80% των υποδομών ενέργειας κατεστραμμένο ή υπό κατοχή, ο ουκρανικός λαός θα χρειαστεί την υποστήριξή μας και αυτόν τον χειμώνα, διαφορετικά θα αντιμετωπίσει μια τρομακτική ανθρωπιστική καταστροφή.

Τέλος, είναι απαράδεκτο να συνεχίζουμε να επιτρέπουμε σε χώρες θεωρητικά συμμάχους —όπως η Τουρκία— να βοηθούν στην παράκαμψη των κυρώσεων και να συνεχίζουν τη χρηματοδότηση του πολέμου με ευρωπαϊκά χρήματα. Βοηθώντας την Ουκρανία να αντιμετωπίσει την παράνομη εισβολή του Putin, επενδύουμε στην ασφάλεια και την ευημερία των Ευρωπαίων πολιτών.

  Tamás Deutsch, a PfE képviselőcsoport nevében. – Elnök Úr! Immár több mint két és fél éve dúl az ukrajnai háború. Az uniós vezetők lassan két éve a háború lezárását ígérik, de egy tapodtat sem kerültünk közelebb a konfliktus végéhez. Elképesztő pusztítást látunk. Több mint félmillió ember veszett oda, az ukrán állam és a gazdaság romokban hever. Az elhibázott szankciós politika súlyos károkat okozott az európai nemzetgazdaságoknak. Ideje lenne beismerni, hogy a nyugati vezetők, a brüsszeli bürokraták háborúval kapcsolatos stratégiája kudarcot vallott. Az európai vezetők beásták magukat ebbe a háborúba, mintha ez az ő háborújuk, az Európai Unió háborúja lenne. Mindez háborúpárti Európát eredményezett. Ebből kell kimozdulnunk.

A mérhetetlen mennyiségű uniós pénz és fegyver Ukrajnába küldése nem hozta el a háború végét, sőt, a nyugati fegyverek orosz területeken való bevetése valós és súlyos eszkalációval fenyeget. Brüsszel folyamatosan a háborút támogatja, pénzügyileg és katonailag egyaránt. A kudarcot vallott háborús stratégia helyett egy másik útra van szükség, a felek közötti kommunikáció újraindítására, diplomáciai kapcsolatfelvételre, aztán tűzszünetre, majd béketárgyalásokra. A háborúnak véget kell vetni, a béke érdekében kell erőfeszítéseket tennünk itt, az Európai Parlamentben is.

  Adam Bielan, on behalf of the ECR Group. – Mr President, dear Commissioners, colleagues, first and foremost, on behalf of the ECR Group, I would like to reiterate and emphasise our unwavering support for Ukraine in its fight against Russia, a nation whose path has too often been marked by aggression, oppression and neglect for its own people. Today, I wish to share our group's resolute perspective on the path forward.

The European Union, its Member States and our partners, with NATO continuing to lead the way, must renew and strengthen their commitment to support the Ukrainian war effort and stand with the aggressed over the aggressor. To date, the EU has provided approximately EUR 43.5 billion in military aid, along with essential humanitarian and civil assistance, without which past and upcoming winters would have an even greater toll on the proudly resisting Ukrainian population. The war exhaustion Western countries feel cannot be compared to what our Ukrainian allies are currently facing. Let me be clear: Russia will not stop in Ukraine. The cyberattacks and other security threats will expand to other countries. Ukraine is a European state whose place is alongside like-minded partners and friends.

We urge EU member states not only to renew but also to strengthen their commitment to this just case, across political preferences, as President Zelenskyy is working towards peace. Let us uphold our values and alliances and give the means to Ukraine to do the same.

  Helmut Brandstätter, on behalf of the Renew Group. – Mr President, dear colleagues, first of all, our Ukrainian fellow citizens need us. We have to support them with weapons because they have to defend themselves, and we have to support them with a lot of humanitarian aid.

Second, we need our Ukrainian fellow citizens because they are defending European values. They are defending Europe at the same time as they defend their country. What Putin did was he destroyed the order of the Charter of Paris of 1990, and 32 European countries promised each other to accept the borders. And that's what Putin did not do.

On the contrary, and that is my third point, he tried to destroy Ukraine by killing an elected president. And I really tell you, please read this book. It's a book by Simon Shuster, a Russian writer, and he explains exactly how the Russians tried to kill Zelenskyy in order to take over Ukraine. Please don't forget, again, he's also attacking us with all the propaganda. And we can read this in the papers.

Fourth point, very important: please go there. I know it from the Austrian right-wing parties, they always say, 'No, no, we don't go there. We don't want to know what's happening.' Also they have a contract with Putin; they are not allowed to go there. Please go there to see all the destruction in the schools, in the humanitarian destruction, in the houses, in the hospitals and so on and so forth.

Fifth point, we have to rebuild Ukraine also with Russian assets, of course, frozen assets. And one sentence in German:

Herzlichen Dank an alle Österreicherinnen und Österreicher, die die Ukraine so stark unterstützt haben. Wir haben eine großartige Botschaft in Kyjiw, wir helfen sehr viel. Vielen Dank auch an die Ukraine.

Many thanks to Ukraine, because they offer to help us because we have all the floods in Austria. Thank you very much. They are European citizens; we have to help them.

  President. – Thank you very much, Mr Brandstätter. Allow me to remind you that we are not allowed to show books or any other objects when we are at the rostrum.

  Sergey Lagodinsky, on behalf of the Verts/ALE Group. – Mr President, ever since Russia launched its brutal attack on Ukraine, all what Ukrainians want is peace. All that we want is peace. All that all the Europeans want is peace. For this vision of peace, for freedom from Russian bombs against children's hospitals, for freedom from Russian missiles against electricity infrastructure, for freedom to determine what kind of passports you and your kids want to carry, for freedom from murder, torture and rape. For all this, we support Ukraine in its defence.

Ukrainians did not break peace and we do not break peace when we help them. It is the peace we long for. It is the peace they long for. But this defence is not for free. It is our common European project and we must own it. We must finance it. It is unfortunate that my own country, Germany, is sending counterproductive signals. It recently announced to reduce financial aid for military assistance to Ukraine by half in the state budget for next year. No, there is no magic trick. There are no magic Russian assets that will help us to finance Ukraine. A well of endless resources that we will be able to use to help Ukraine. We must be honest with ourselves and with our citizens. We must own the project of Ukraine support.

There is no time for hesitation or reluctance because winter is coming. To survive this winter, Ukrainians need energy infrastructure. They need it because Russia has been systematically destroying the infrastructure for months and now years. Over 14 million people in Ukraine are already in humanitarian need, and we need to think mid term and long term. Let's give Ukraine a perspective, let's integrate it into our European defence industry program that we will be creating here in this Parliament already now, so that Ukraine will not face another attack in two, three or five years. This is also our responsibility.

  Özlem Demirel, im Namen der Fraktion The Left. – Herr Präsident, liebe Kolleginnen und Kollegen! Seit Russlands Überfall auf die Ukraine wurden Milliarden – zig Milliarden – in Waffen investiert und an die Ukraine geschickt. Eine Welle des Militarismus wurde losgetreten. Deutsche bilden z. B. die ukrainischen Soldaten aus. Mit den Rufen nach dem Schlachtfeld sind selbst Parteien wie die Grünen, die sich mal Friedenspartei nannten, eingestimmt im Chor des Militarismus. Doch die fortwährende Forderung nach immer mehr Waffen und Munition für die Ukraine wird den Krieg nicht zugunsten der Ukraine entscheiden, sie wird nicht mehr Sicherheit in Europa bringen. Wir müssen den Realitäten ins Auge sehen: Krieg bedeutet Tod, Leid, Elend, Zerstörung, ja, und Verwüstung. Und es gibt keine Lösung auf dem Schlachtfeld – im Gegenteil.

Im Moment diskutiert Deutschland darüber, jetzt auch noch Mittelstreckenraketen zu stationieren. Ein Rüstungswettlauf ohne Ende. Kolleginnen und Kollegen, wir stehen an einem Punkt, an dem wir eine andere Richtung einschlagen müssen. Mit immer mehr Waffen wird es keine Lösung geben. Jetzt zu rufen, dass die Ukraine auch Ziele mitten in Russland treffen kann, wird nicht die Eskalationsspirale stoppen – im Gegenteil. Die NATO-Staaten stecken in einem Dilemma mit ihrer bisherigen Strategie. Sie wissen, dass die Ukraine allein diesen Krieg nicht mehr gewinnen kann. Sie wissen alle, dass ein paar mehr Waffen nicht reichen werden.

Liebe Kolleginnen und Kollegen, die nach dem Schlachtfeld rufen: Wollen Sie, dass die NATO nicht nur indirekt wie bisher, sondern direkt in diesen Krieg eingreift? Wollen Sie wirklich den Dritten Weltkrieg auf dem europäischen Kontinent? Ich bin der festen Überzeugung, die Mehrheit der Bevölkerung will es nicht, deshalb hören Sie auf! Es braucht eine Entspannungspolitik, es braucht eine Friedenspolitik. Am 3. Oktober gibt es eine große Demonstration in Berlin, und ich möchte alle Menschen aufrufen, hieran teilzunehmen. Denn die Regierenden verstehen nicht, dass unser Wunsch, der Wunsch der Arbeitenden und Armen in Europa, Frieden ist.

  Hans Neuhoff, im Namen der ESN-Fraktion. – Herr Präsident, Kolleginnen und Kollegen! Die Ukraine braucht Frieden. Realistisch betrachtet, wird dieser Frieden kein gerechter Frieden sein. Der Glaube, die Ukraine könne mit westlicher Hilfe Russland militärisch besiegen, ist ein Irrglaube. Er führt nicht zum Frieden, sondern in die Eskalation. Das System der internationalen Beziehungen wird von den Großmächten geprägt. Frieden kann dabei nur durch Ausgleich zwischen ihnen gewahrt bleiben – balance of power. Die EU sollte daher endlich eine realistische Geopolitik betreiben. Das Narrativ, wonach Russland neoimperiale Ziele verfolgt und auch NATO-Staaten angreifen könnte, ist irrational.

Der Grund des russischen Angriffs auf die Ukraine ist deren geplante Aufnahme in die NATO, was die Sicherheitsinteressen der Atommacht Russland gravierend verletzt. Der Ukrainekrieg hätte verhindert werden können, wenn wir von Anfang an klargestellt hätten, dass eine Aufnahme der Ukraine in die NATO nicht infrage kommt, und den Neutralitätsstatus der Ukraine unterstützt hätten. Stattdessen haben wir uns in eine geostrategische Auseinandersetzung zwischen zwei Großmächten hineinziehen lassen, die nicht in unserem Interesse liegt.

Sie, Herr Vizepräsident Borrell, der Sie durch Abwesenheit glänzen, haben erklärt, dieser Krieg werde auf dem Schlachtfeld entschieden, und fordern heute weitere militärische Unterstützung der Ukraine. Was die Ukraine aber wirklich braucht, sind Diplomatie und Verhandlungen. Auf diesem zentralen Gebiet Ihres Amtes haben Sie, Herr Borrell, vollständig versagt und lassen Ihre Arbeit von Viktor Orbán verrichten. Die ESN-Fraktion unterstützt die Initiativen des ungarischen Ministerpräsidenten – sie sind beispielhaft.

  Michał Szczerba (PPE). – Mr President, Russia is the most significant and direct threat to security, peace and stability in Europe. And this threat will not go away as long as Putin's criminal regime is in power. Realistically, the only thing that could destabilise Putin's hold on power is a strategic defeat in Ukraine. Russia has shifted into full war-economy mode, so we have to introduce a real defence union.

Just a few days ago, I was in Kyiv and we – the European Parliament, the European institutions – we have to renew momentum in military assistance to Ukraine. Ukraine needs our help – not in two years, not in two months, not even in two weeks; they need it now! Ukraine can only defend itself if it can attack Russian supply lines, Russian bases of operations.

It is time to recognise this is a reality and let Ukraine do what it must. EU defence for Ukraine needs to be a major priority. We have to ensure Ukraine airspace is protected. And let's be crystal clear: the European Union will be significantly weakened and lose credibility if we continue assisting with half-measures.

  President. – Your colleague Mr Saudargas was asking for a blue card, but I have to remind you that blue cards from the same political group are not allowed.

  Kathleen Van Brempt (S&D). – Voorzitter, iedereen herinnert zich vast nog als de dag van gisteren hoe verslagen en vol afschuw we waren op donderdagochtend 24 februari 2022, toen er opnieuw oorlog uitbrak op Europese bodem. In de nasleep van die dag zijn we eendrachtig en verenigd achter Oekraïne gaan en blijven staan. We zullen nooit aanvaarden dat een volk kiest voor vrijheid en democratie en dat deze hun zomaar worden afgenomen. Dit tolereren we in Europa niet.

Onze aanhoudende steun aan Oekraïne is dan ook van essentieel belang. We moeten Poetin het signaal blijven geven dat doorvechten zinloos is. In dit verband is militaire, infrastructurele en humanitaire hulp aan Oekraïne cruciaal.

In mijn woorden zit veel overtuiging, maar ook onzekerheid. Het ziet er namelijk steeds meer naar uit dat we richting een bevroren conflict gaan. Is Europa er klaar voor om ook echt om te gaan met een dergelijke langdurige veiligheidsdreiging aan de Europese grenzen en in Oekraïne? Bovendien moeten we ons de vraag stellen of we er, ook in een worstcasescenario, klaar voor zijn om de steun aan Oekraïne voort te zetten en te verhogen, bijvoorbeeld indien Trump wordt verkozen tot president van de Verenigde Staten. De discussie over de bevroren Russische tegoeden is in dit verband van essentieel belang. We moeten onze verbintenissen ten aanzien van Oekraïne nakomen. Deze zullen immers broodnodig zijn om het gat te vullen indien de Amerikaanse steun wegvalt. Dit vereist niet alleen eenheid, maar ook een duidelijke strategie.

In het Frans bestaat het gezegde "les extrêmes se touchent". In het Parlement staan extreemrechts en extreemlinks verenigd achter Poetin. De eenheid in het Parlement wordt bedreigd en daar moeten we iets aan doen. Tegen een strategie die ons elk jaar opnieuw veroordeelt tot de chantage en het politiek gepoker van Orbán en zijn consorten, daartegen … (de Voorzitter onderbreekt de spreker) … zeggen we duidelijk nee. "United, we stand and divided, we will fall".

(De spreker stemt ermee in om te antwoorden op een “blauwe kaart”-vraag)

  Grzegorz Braun (NI), blue-card question. – Is this some war council? Are we at war? Are we really going to fight? For what cause? With whom? With what resources?

You are not helping Ukraine by prolonging this war. You are not helping Ukrainian people who were looking for shelter, escaping their own country ...

(The President cut off the speaker)

  Kathleen Van Brempt (S&D), blue-card answer. – Dear colleague, it wasn't really a question, but let me assure you that this Parliament, up until the beginning of this illegal war against Ukraine, has been quite united to make sure that we both military, but also in infrastructure and financially support the people of Ukraine, who clearly stated they want to be part of a free Europe and not to be part in the future of a Russian Federation where there is no democracy and no freedom of speech.

  Anders Vistisen (PfE). – Hr. Formand! Hukommelsen i dette hus og i EU's institutioner er jo desværre utrolig kort. Jeg kan huske, da jeg først kom hertil i 2014, hvordan man, selv efter invasionen i Krim gennemførte politikker, der helt klart var til Ruslands økonomiske fordel. Politikker, som man støttede fra det store flertal i huset, fordi man sagde: Lad os handle med Putin, så kommer der ikke krig. Helt frem til invasionen af Ukraine, lavede man jo beslutninger her i huset, som var verdensfjerne. Som handlede om, hvordan USA var hovedmodstanderen i den geopolitiske strid. Der fandtes – ikke Rusland, ikke Kina – USA. Det handlede om, hvordan dette hus stemte beslutninger igennem om, at Frankrig og Storbritannien skulle nedlægge deres atomarsenal, fordi vi ønskede, at Europa skulle afskaffe atomvåben, mens vi stadigvæk havde en trussel fra Rusland. Det var virkeligheden. Og det er jo fortsat virkeligheden, når man ser på den handling og den debat, vi har i dag, nemlig medlemsstaternes støtte til Ukraine. For den er jo nærmest ikke eksisterende. Et lille land som Danmark, bidrager mere til Ukraines forsvarskamp end store europæiske økonomier som Spanien, som Frankrig, som Italien. Det er jo helt vanvittigt, når man ser på de skåltaler, der holdes fra de selvsamme lande, at man ikke engang, i hele kroner og øre, eller euro og cent for den sags skyld, kan bidrage med det, 6 millioner danskere gør. Og nu ser vi endda Tyskland, som det eneste store land, der har bidraget signifikant til Ukraines forsvar, sige, at man næste år halverer støtten. Ikke nok med det, så taler den tyske kansler om, at man skal påbegynde fredsforhandlinger. Ikke som man har talt om tidligere på ukrainske vilkår, men fredsforhandlinger, fordi han står svagt i den tyske indenrigspolitik. Så drop nu skåltalerne og kom ind i kampen. Hvis I virkelig vil hjælpe Ukraine, så kom med handling i stedet for store drømme om europæisk militær, som ikke bidrager med noget i virkeligheden.

  Alberico Gambino (ECR). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, il conflitto in Ucraina rappresenta una sfida cruciale non solo per il paese colpito dall'aggressione russa, ma per l'intero assetto geopolitico europeo e globale.

Il nostro sostegno in qualità di Unione europea non può essere considerato una scelta discrezionale, bensì una responsabilità collettiva dettata dalla difesa dei principi fondanti della nostra Unione: la democrazia, la sovranità e il rispetto del diritto internazionale.

Il primo ministro italiano Giorgia Meloni, durante il recente incontro con il presidente Zelensky al Forum Ambrosetti di Cernobbio, ha ribadito una posizione che condivido pienamente: "Non dobbiamo arrenderci". Questo messaggio non è solo una dichiarazione di intenti, ma una presa di posizione strategica che riconosce quanto il destino dell'Ucraina sia indissolubilmente legato alla sicurezza dell'intera Europa.

La presidente Meloni ha dichiarato che il sostegno dell'Italia all'Ucraina non è solo una questione di solidarietà, ma anche di interesse nazionale. La difesa dell'Ucraina equivale alla difesa dello Stato di diritto e della stabilità europea. Consentire alla Russia oggi di usare il proprio predominio militare per sottomettere una nazione sovrana creerebbe un precedente pericoloso, in grado di minare la sicurezza di tutte le nazioni libere.

Il presidente Zelensky, nell'incontro bilaterale a Cernobbio, ha rinnovato la richiesta di maggiore assistenza militare, specialmente in vista del difficile inverno che attende il suo paese. La risposta dell'Italia espressa chiaramente è stata ferma: non ci sarà alcun cedimento del nostro impegno.

Allora, in virtù di tutto questo, dichiaro che, a mio avviso, è nostro dovere continuare a sostenere l'Ucraina fornendo tutti gli aiuti necessari per garantire la...

(Il Presidente toglie la parola all'oratore)

(L'oratore accetta di rispondere a una domanda "cartellino blu")

  Grzegorz Braun (NI), blue-card question. – Last time Italy sent its expeditionary forces to the Eastern Front, it was in 1941 or 1942. So do you expect your government to repeat this brilliant manoeuvre? What results do you expect to reach? Are you yourself personally going to fight for whatever cause there in Ukraine? By all means, go there. God bless you. But don't take everybody else with you. Don't make more Ukrainians suffer.

  Alberico Gambino (ECR), risposta a una domanda "cartellino blu". – Credo di essere stato molto chiaro. La presidente Meloni ha ribadito in modo molto chiaro che bisogna sostenere l'Ucraina inviando armi esclusivamente in funzione difensiva.

  Petras Auštrevičius (Renew). – Mr President, Commissioner, dear colleagues, Russia is ready to continue its aggression against Ukraine, mobilising all possible resources and securing the support of its allies.

Western support for Ukraine is an essential condition and option for its survival. We made the right choice in the David and Goliath struggle and we must keep our promise. I call on the EU Member States not only to continue their support for Ukraine, but also to increase it to the level of 0.25 % of GDP. This is the way to victory for Ukraine and lasting peace in the region. Yes, we need peace, but not by Putin's one, as Russia can dictate and decide destinies of others.

Colleagues, using this opportunity, let me express my criticism of the IMF when its head, Ms Georgieva, decided to visit the capital of the aggressor state. The IMF must also be concerned about world security and the future of Ukraine.

  Diana Riba i Giner (Verts/ALE). – Señor presidente, Ucrania ha demostrado una valentía y resistencia inquebrantables ante una adversidad sin precedentes en las últimas décadas y desde el inicio les hemos mostrado nuestro firme apoyo. Un apoyo que no se limita a palabras, sino que se refleja en nuestras acciones, en ayuda humanitaria, en sanciones económicas contra quienes perpetúan esta agresión y asistencia militar.

Pero la historia también nos demuestra y nos ha enseñado que las soluciones duraderas emergen del diálogo y la diplomacia. Por eso, mientras continuamos brindando este respaldo esencial, no debemos perder de vista que la paz duradera no se construye con la fuerza.

La guerra a veces puede ser ganada por una parte en el campo de batalla, pero la paz se forja en una mesa de negociación, y así ganan todos. Para avanzar hacia una Europa más segura y hacia la solución justa que garantice la supervivencia de Ucrania, es crucial que también intensifiquemos nuestros esfuerzos diplomáticos.

  Marc Botenga (The Left). – Voorzitter, ik wil allereerst reageren op de woorden van Kathleen Van Brempt, die beweert dat wij Poetin zouden steunen. Mevrouw Van Brempt weet dat dit absoluut niet waar is en dat wij de oorlog van meet af aan sterk veroordeeld hebben. Ze zou zich moeten schamen om dit soort leugens te vertellen.

Il est vrai qu'après deux ans et demi de guerre, nous nous posons des questions par rapport aux politiques européennes et aux réactions européennes. Et nous ne sommes pas seuls, parce que le général allemand Harald Kujat, ancien chef de l'état major des armées allemandes, ancien président du comité militaire de l'OTAN, donc vraiment pas un pacifiste naïf, vient de tirer ce bilan. Que vient-il de dire? Il dit que l'Ukraine continue de s'affaiblir, de perdre du territoire, et que les sanctions n'ont pas mis la Russie à genoux. Nous le voyons, c'est quand même un double échec de la politique européenne.

Si on y ajoute le nombre croissant de victimes, les conséquences négatives des sanctions sur l'économie européenne, sur l'économie allemande aussi, et l'argent gaspillé en armes qui aurait pu servir à nos écoles, à nos hôpitaux et à nos pensions, l'échec est flagrant. Il l'est aussi quand il s'agit de ramener la paix sur le territoire européen. Si nos armées vont maintenant apporter leur soutien pour frapper des défenses nucléaires russes, par exemple, nous risquons de passer un point de non retour, dit toujours le général allemand.

Alors, Mesdames et Messieurs, voulez-vous risquer une troisième guerre mondiale? Moi non, surtout qu'une alternative existe. En avril 2022, il y a plus de deux ans, un accord entre la Russie et l'Ukraine était proche, et apparemment selon la presse, ce sont des Occidentaux qui ont voulu torpiller cet accord. Imaginez-vous les victimes qu'on aurait pu éviter? La responsabilité est grave, alors ramenons la paix, reprenons maintenant la voie de la diplomatie.

  Bogdan Rzońca (ECR), pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Ja mam pytanie do Pana, dlatego że po zajęciu Krymu przez Rosję w 2014 roku Francja handlowała z Rosją. Czy Pan skrytykował swojego prezydenta, swój rząd za to?

  Marc Botenga (The Left), réponse carton bleu. – Tout d'abord, il faudrait faire la différence entre la France et la Belgique: moi, je suis Belge, c'est un autre pays. C'est un peu la géographie européenne.

Deuxièmement, toute initiative européenne, toute initiative diplomatique qui peut ramener la paix, qui peut arrêter les massacres, qui peut permettre aux Européens et aux Ukrainiens de vivre en paix, nous allons la soutenir, si elle est basée sur le droit international, sur la souveraineté. Et nous le faisons partout. Nous n'avons pas deux poids, deux mesures comme vous qui applaudissez peut-être le massacre israélien à Gaza, mais qui en même temps dites qu'en Ukraine, le droit international vous importe. Cette hypocrisie, c'est la vôtre, pas la nôtre!

  Petar Volgin (ESN). – Г-н Председател, тази война, войната в Украйна можеше да свърши още през март 2022 г., ако колективният Запад в лицето на Съединените щати и на Борис Джонсън не беше наредил на Зеленски да провали мирните преговори в Истанбул.

Колективният Запад знае, че не може да победи Русия. Той просто ползва тази война, за да изтощава Русия. И това е една цинична стратегия, цинична стратегия, в името на която загинаха и ще продължат да загиват стотици хиляди украинци и руснаци. Всеки един снаряд, всяко едно евро, което и Европейският съюз, страните от Европейския съюз изпращат на Киев, означава продължаване на войната, а значи и смъртта на още много хора, военни и цивилни.

Така че вие също, европейските депутати, които гласувате резолюции с подобно съдържание, носите пряка отговорност за тези жертви. Подкрепяйки режима на Зеленски, вие ставате съучастници в убийството на толкова много хора. Кръвта на жертвите в Украйна и в Русия е и по вашите ръце, депутати от мнозинството в Европейския парламент. И колкото и да се правите на Пилат Понтийски, колкото и да се опитвате да си измиете ръцете, не може да ги измиете. Обикновен съд няма да ви осъди. Съдът на историята ще ви осъди.

(Председателят отнема думата на оратора)

  Κώστας Παπαδάκης (NI). – Κύριε Πρόεδρε, οι λαοί είναι απέναντι στην κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία. Η συνέχιση της ρωσικής εισβολής, η είσοδος ουκρανικών στρατιωτικών δυνάμεων στο Κουρσκ, η άμεση εμπλοκή ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ένωσης στον πόλεμο και η προμήθεια της Ουκρανίας με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς για επιθέσεις στη ρωσική ενδοχώρα διαμορφώνουν όρους για γενίκευση του πολέμου —ακόμα και με τη χρήση πυρηνικών όπλων. Την ίδια ώρα, το Ισραήλ ισοπεδώνει τη Γάζα και τώρα τη Δυτική Όχθη με γενοκτονία κατά του παλαιστινιακού λαού. Η μετατροπή της οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε πολεμική με προίκα 500 δισ. ευρώ της έκθεσης Draghi —αλλά και η ενίσχυση της εμπλοκής με βάσεις, όπλα και πυρομαχικά από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στην Ελλάδα, και με τη στήριξη των άλλων κομμάτων— ρίχνουν νέο λάδι στη φωτιά. Στις συνθήκες των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και πολέμων για το μοίρασμα των αγορών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών, αναδεικνύεται η μεγάλη σημασία της κοινής πάλης των λαών για τα δικά τους αυτοτελή συμφέροντα, ενάντια σε κάθε εμπλοκή των χωρών τους.

(Ο αγορητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση με γαλάζια κάρτα)

  Paulius Saudargas (PPE), blue-card question. – Dear colleague, don't you understand that if we do not support Ukraine and Ukraine will lose, then Putin will not stop. And maybe the next year we will discuss here how to help Lithuania, Latvia, Estonia, Poland, Finland, Romania. Because Putin hasn't stopped. Do you want that?

  Κώστας Παπαδάκης (NI), απάντηση σε ερώτηση με γαλάζια κάρτα. – Ο Putin μέχρι προ ολίγου ήταν δικός σας σύμμαχος και τα βρίσκατε και κάνατε μπίζνες μαζί, και μαζί ανατρέψατε και τη Σοβιετική Ένωση. Τώρα όμως έχετε τους δικούς σας ανταγωνισμούς και δεν θα πληρώσουν οι λαοί γι’ αυτό, με το δικό τους το αίμα και με τα χρήματά τους που είναι για τις δικές τους ανάγκες.

  Andrius Kubilius. – Mr President, dear colleagues, Commission President Ursula von der Leyen has stressed not once that one of the most important priorities for new Commission will be defence and security of Europe, which is directly related to security of Ukraine.

I quote Commission President: 'The best investment in European security is investing in the security of Ukraine.'

The first question is: are we investing enough in Ukraine security? My answer is very simple: we are investing a lot, but not enough.

Last year, all the Western military support to Ukraine reached only EUR 40 billion, when Russians spent for the war more than 120 billion. Even if we would be ready to spend not 40 billion, but 100 billion, we would have a problem to supply large amounts of weapons because capacities of our military industries are very low for the time being.

Even if we are giving weapons to Ukraine, we are – at least some of our countries – introducing red lines of restrictions not to use them against targets in Russian territory.

All those three reasons show very clearly we are not investing in the security of Ukraine and in our security enough. How to change the situation: we need immediately to find much larger financial resources for military assistance to Ukraine. And we can do it. We need to radically ramp up production of our military industry and to integrate Ukrainian military industry with European one. And we need to remove any red lines in defence of Ukraine security, which means in defence of our security.

  Sven Mikser (S&D). – Mr President, it is over two and a half years since Russia waged its full-scale war of aggression against Ukraine, and we can see some signs of war fatigue setting in, not just in Ukraine, but also in the European Union, unfortunately, also in this House. We must not let this happen.

For one fundamental truth about this war has not changed. If we allow Putin to win, the result would be catastrophic, not only for Ukraine as a sovereign country, but also for Europe's own security and future prosperity. And for the whole international rules based order.

We have declared over and over again that we are going to stand with Ukraine for as long as it takes. Let me say two things. First, how long it takes directly depends on how much and how quickly we give by way of ammunition and weapons deliveries. And second, declarations of support are just nice words. Without swift and complete implementation, words won't make the difference on the battlefield.

So I urge all of us to make good on our promises and give Ukraine what it needs to defeat the aggressor on the battlefield, and keep the country running for its citizens so that they can keep believing in a better future and in Europe.

Regarding restrictions on the use of Western long-range weapon systems, Ukraine cannot be expected to win if it is forced to fight with its hands tied. Hitting Russian military targets and supply lines in Russia is not provocative or escalatory. It is purely defensive, for it will limit the aggressor's ability to go on killing Ukrainian women and children and destroying Ukrainian infrastructure.

Conversely, allowing Russia to win is ultimately escalatory, for it will send Putin a message that he can indeed sit us out. And it is possible, indeed in our times, to expand one's territory by military force and do so with impunity. This is something that we simply cannot afford. We cannot let it happen.

  Pierre-Romain Thionnet (PfE). – Monsieur le Président, chers collègues, les appels à un soutien militaire sans condition à l'Ukraine rencontrent peu d'échos favorables en Europe, hormis parfois dans cet hémicycle, sur des bancs qui, il y a quelques années encore, s'activaient pourtant à liquider nos moyens de défense. En posant certaines conditions, en réfléchissant aux finalités de cette aide, personne ne voudrait-il donc réellement aider les Ukrainiens? La réponse se trouve plutôt dans une formule bien connue, presque banale, celle de Clausewitz qui affirmait: «La guerre est la continuation de la politique par d'autres moyens.»

Cette formule a plus d'implications qu'on ne le croit. La force militaire ne doit pas être une fin en soi, ni un instrument de la morale. Elle est au service de la politique. La guerre entre l'Ukraine et la Russie n'a pas interrompu leur interaction, mais celle-ci a pris sa forme la plus violente. Et dans cette guerre qui fait rage, la paix est en germe, nécessairement, car l'issue du conflit comportera une négociation politique. C'est dans ce cadre qu'il faut penser le soutien à l'Ukraine.

L'objectif ne peut pas être l'écrasement des forces russes dans une victoire décisive. Et pour autant, interrompre tout soutien à l'Ukraine provoquerait un effondrement général et donc une victoire russe décisive. Une victoire ukrainienne aujourd'hui, c'est ne pas perdre, c'est affaiblir la volonté de Moscou dont la stratégie, réduite au grignotage, s'est embourbée depuis deux ans. C'est empêcher l'épuisement ukrainien dans cette guerre d'usure. C'est alors dans cette dynamique qu'une fenêtre d'opportunité diplomatique pourra s'ouvrir, qu'il faudra vouloir et savoir saisir, et dans laquelle l'Ukraine devra être dans une situation la plus favorable possible.

La force et la négociation ne s'opposent pas, il faut savoir les assembler. C'est dans ce cadre que le soutien à l'Ukraine prend un sens politique, en plus d'avoir, bien sûr, mais c'est autre chose, un sens historique, celui de l'existence bien réelle et ancienne d'une nation ukrainienne, du droit de son peuple à choisir son destin sans qu'une puissance ne le lui dicte au nom d'une relecture biaisée de l'histoire.

  Reinis Pozņaks (ECR). – Godātais sēdes vadītāj! Labdien, kolēģi!

Runāšu latviski. Viena no lielākajām kļūdām ir uzskatīt, ka Krievijas iebrukums Ukrainā ir lokāls konflikts. Nē, tas ir gadiem gatavots Krievijas impērijas atjaunošanas plāns, pirmais solis, no kura rezultātiem ir atkarīgs tas, vai būs arī nākamie soļi vai nebūs. Tādēļ mūsu izvēle šobrīd nav par to, dot vai nedot bruņojumu Ukrainai. Tā ir izvēle par to, kur mēs šo bruņojumu izmantosim – ļausim ukraiņiem ar to uzvarēt vai gaidīsim, kad tas būs jāizmanto šeit.

Šajās dienās ap Eiropas Parlamentu mēs redzam daudz cilvēku formās, kuri mūs sargā. Tie ir labi bruņoti, un viņu rokas nav sasietas. Ukraina dara precīzi to pašu – mūs sargā. Bet mēs joprojām vilcināmies viņus apbruņot. Turklāt sienam viņiem rokas, jo baidāmies no eskalācijas. Es uzaugu deviņdesmitajos gados, kad bruka Padomju Savienība un Latvijas teritorijā vēl bija padomju armija. Tad konflikta menedžments ar krievu mentalitāti bija izdzīvošanas pamatā, un es varu [..].

(sēdes vadītājs liedz runātājam turpināt runu)

  Marie-Agnes Strack-Zimmermann (Renew). – Herr Präsident, meine Damen und Herren! 937 Tage Krieg in der Ukraine. 937 Tage Tod, Vergewaltigung, Verschleppung, Folter. Meine Damen und Herren, Sie werden vor ein paar Tagen die Bilder gesehen haben, in Lwiw, wo eine Rakete ein Haus zerstörte und einen Mann, seine Frau und seine drei Töchter beerdigt hat. Und deswegen muss Europa konsequent humanitär, finanziell und auch mit militärischem Equipment weiter an der Seite der Ukraine stehen. Und ich bin entsetzt. Ja, die Rufe nach Diplomatie können nur aus der Stärke heraus erfolgen.

Ich bin wirklich überrascht, dass die Kollegen rechts und links das Narrativ Wladimir Putins hier in diesem freien Haus immer wieder erzählen. Wladimir Putin will die Freiheit und den Frieden in Europa zerstören – das müssen wir uns immer wieder deutlich machen.

Es ist bemerkenswert – die wir hier alle frei gewählt sind –, dass diese Geschichte hier erzählt wird. Wir sind in Verantwortung unseren Kindern und Enkelkindern gegenüber, und ich als neu gewähltes Mitglied dieses wunderbaren Parlaments sage: Wir werden Putin und allen Despoten diese Stirne zeigen – dass wir in Europa auch in Zukunft mit den Staaten gemeinsam in Frieden und Freiheit leben wollen.

(Die Rednerin ist damit einverstanden, auf eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“ zu antworten.)

  Özlem Demirel (The Left), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – (Beginn des Redebeitrags bei ausgeschaltetem Mikrofon) … lassen, da Sie jetzt wieder zwei Narrative bedient haben – das erste ist, rechts gleich links, was eigentlich unerträglich ist –, wollte ich Sie fragen, warum Sie eigentlich meinen, noch immer jede Stimme für den Frieden als Putinversteher und Putinist diffamieren zu können. Haben Sie nicht gemerkt, dass in der Bundesrepublik Deutschland mittlerweile eine Mehrheit der Bevölkerung sagt, es reicht? Der Kurs der Ampel, der Kurs, den Sie in der Bundesrepublik Deutschland gerade auch in dem Fachausschuss immer wieder vertreten haben, wird nicht geteilt. Wie lange wollen Sie noch jede andere Meinung als Ihre eigene Meinung als Putinversteher diffamieren, Frau Strack-Zimmermann? Wie lange wollen Sie noch Menschen diffamieren? Glauben Sie, Sie kriegen damit Unterstützung?

  Marie-Agnes Strack-Zimmermann (Renew), Antwort auf eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Sie haben gerade gehört, Ihre Zeit ist um. Und ich sage Ihnen: Ich möchte nicht, dass die Zeit Europas um ist. Wir sehen das völlig unterschiedlich. Sie werde ich nie überzeugen. Sie erzählen die Geschichte Wladimir Putins. Sie sitzen länger als ich hier in diesem Haus. Und ich sage Ihnen: Diplomatie ja, aber nur aus der Stärke heraus und nur so, wie es die Ukraine will. Nicht Sie und nicht ich entscheiden, sondern die Ukraine, und wir sind an der Seite der Ukraine.

  Villy Søvndal (Verts/ALE). – Hr. formand! Lige nu foregår der en fundamental kamp i Ukraine. Vi er vidne til, at et aggressivt regime sætter alle internationale spilleregler og aftaler ud af kraft. For mig, er der ingen tvivl om, hvad vores svar skal være på denne ulovlige angrebskrig. Vi skal op i gear med vores støtte, så ikke unødigt mange ukrainske soldater og civile bliver dræbt på grund af mangel på materiel. Vi bliver nødt til at fjerne de restriktioner, vi har pålagt os selv. Våben doneret fra vores lande skal kunne bruges til en aktiv respons mod de militære baser og infrastruktur i Rusland, hvorfra der sendes kaskader af missiler, droner og bombeangreb mod ukrainske boligområder, institutioner og infrastruktur – selvfølgelig i overensstemmelse med international lov. Kun på den måde kan vi tvinge Putin til at trække sig tilbage til de internationalt anerkendte grænser og tvinge Rusland til forhandlinger og ophøre med krigshandlingerne. Vi er ved et afgørende punkt i historien. Der hviler et historisk ansvar på dette parlament, der ofte i festtaler siger, at vi er på retfærdighedens side. Nu er det tid til at vise det.

  Jonas Sjöstedt (The Left). – Herr talman! Förra sommaren satt jag med goda vänner från den ukrainska vänstern i Kiev. Vi talade om kriget. De avskydde kriget, men de kunde inte undgå kriget. De sa: "Vi har inget val. Vi måste försvara oss. Alternativet är rysk ockupation."

Och så är det, alternativet till att stödja Ukraina och även att stödja Ukraina militärt, det alternativet är inte fred. Det alternativet är rysk ockupation, fördrivning av miljoner ukrainare och åter miljoner ukrainare som får leva under den ryska stöveln.

Därför är det nödvändigt att öka stödet till Ukraina, även militärt. Kriget i Ukraina finansieras av export av fossila bränslen från Ryssland. En stor del av det går genom Östersjön. Det handlar om tusentals tankers, slitna, gamla, miljöfarliga båtar, oförsäkrade med oklara ägarförhållanden.

En av de viktigaste saker vi kan göra för att stödja Ukraina, det är att stänga Östersjön för den ryska skuggflottan och den illegala oljeexporten. Det kommer vi att föreslå i ett ändringsförslag, och vi hoppas på stöd från detta parlament för att strypa finansieringen till Putins krig.

  Ivan David (ESN). – Pane předsedající, dámy a pánové, osobně jsem přesvědčen, že Ukrajina byla tzv. podpořena už dost. Victoria Nulandová se pochlubila, že Spojené státy investovaly do Ukrajiny pět miliard dolarů. Podařilo se jim přeměnit Ukrajinu ve stát, který se hlásí k nacistickým válečným zločincům. Nadnárodní korporace pomohly tím, že skoupily pozemky, nemovitosti a průmyslovou infrastrukturu, kterou neukradli místní oligarchové. Ukrajina je zbankrotovaná a nutně potřebuje stálou podporu, aby mohla sloužit jako nástroj na poškození Ruska. Díky podpoře kolektivního Západu ze země utekla třetina obyvatel, hlavně mužů, kteří nechtějí jako vojáci z donucení zabírat místo na ukrajinských hřbitovech. Díky západní tzv. pomoci už Ukrajina přišla o všechno, o část území, aktivní část obyvatelstva, přírodní bohatství a hlavně o budoucnost. Ukrajina je totiž zneužívána pro cizí zájmy. Pomáháte Ukrajině do hrobu.

  Nicolás Pascual de la Parte (PPE). – Mr President, dear colleagues, on the battlefields of Ukraine is not only the freedom and the security and democracy and independence of the Ukrainian people, it's also the security, the freedom, the independence of all us Europeans. That's why we have promised to keep unwavering support and unwavering assistance to the Ukrainian people and the Ukrainian Government as long as it takes.

But this is more at stake. Putin invading Ukraine has put into question the whole international order. There are quite a number now of autocrats and dictators around the world watching if, by brutal force, you can change internationally respected frontiers, if by brutal force and invasion, you can impose a government, whether or not by brutal force, you can also buy the independence of a neighbouring country.

All this is at stake, and that's why we have to commit to our promises concerning different commitments. The first one is to keep our quick delivery, speedy delivery of weapons without any undue delay. Secondly, we have to leave all the artificial restrictions to the delivery of our weapons and to the use of weapons, whether in Ukrainian soil or in Russian soil, in legitimate targets. It means, as well, to increase our financial package, whether by macroeconomic assistance as well as investments, and to increase and ramp up as well our humanitarian assistance for the winter, which is around the corner.

  Jean-Marc Germain (S&D). – Monsieur le Président, chers collègues, nous devons avoir conscience de ce qui se joue sur la ligne de front. Les Ukrainiens ne défendent pas simplement leur liberté, mais la nôtre. Car nous l'avons appris du passé, Poutine va toujours aussi loin que nous le laissons aller. Alors nous devons être clairs: en Ukraine, Poutine ne passera pas. La paix, nous la souhaitons tous bien sûr, mais tant que Vladimir Poutine pensera pouvoir gagner la guerre, alors il ne signera pas la paix.

Mais les mots ne suffisent pas. Il faut des moyens financiers. Nous avons su être au rendez-vous avec la facilité pour l'Ukraine, nous devrons l'être aussi longtemps qu'il le faudra. Il faut également des moyens militaires de défense, qu'il s'agisse de défense aérienne, mais aussi pour pouvoir prévenir les attaques de missiles de longue portée. Et il faut des sanctions économiques efficaces. Elles ne le sont pas aujourd'hui parce qu'elles ne sont pas appliquées, comme on l'a vu récemment avec l'augmentation des importations de GNL. Mon groupe défend aussi l'idée d'une facilité pour la reconstruction, parce que la reconstruction, c'est dès maintenant.

Mes chers collègues, désunis nous sommes fragiles, alors qu'ensemble, unis par un soutien sans faille à l'Ukraine, nous gagnerons la paix.

  Roberto Vannacci (PfE). – Monsieur le Président, monsieur le Commissaire, mes chers collègues, alla fine della tragedia della Seconda guerra mondiale, i sei paesi fondatori, di cui l'Italia faceva parte, disegnarono questa Unione europea fondandola su principi tesi a garantirci una pace prospera e duratura.

Ebbene, quella stessa pace, oggi, sembra sgretolarsi di fronte ai nostri occhi. Là, signor Dombrovskis, in quella direzione, a Est, a circa 2 400 chilometri da questo Parlamento, Lei ci promette una guerra a oltranza per cercare una vittoria che ben si è guardato dal definire.

E, visto che la vittoria non arriva, fa delle pressioni continue sugli Stati come l'Italia, che ha deciso giustamente di cedere le proprie armi per garantire la legittima difesa a uno Stato aggredito, ma che non vuole che queste stesse armi si trasformino in uno strumento che ci potrebbe portare al baratro della distruzione termonucleare.

E allora cosa fa l'alto rappresentante Borrell? Prende un aereo e vola in Medio Oriente, chiedendo un cessate il fuoco immediato tra Israele e Gaza. Da una parte chiede la pace, senza condizioni, dall'altra ci promette guerra, missili, granate e droni. E critica e condanna il presidente Orbán, unico rappresentante europeo che cerca una soluzione negoziale di questo conflitto, ma poi in questi giorni plaude al cancelliere Scholz, che giustamente vuole che la Russia partecipi alla prossima conferenza di pace.

È ora di finirla, signor Dombrovskis, con questa politica di due pesi e due misure. Anche perché questi due anni e mezzo di guerra non hanno portato ad alcun risultato tangibile, ma pesano in maniera terrificante sulle spalle dell'Ucraina e creano delle nefande conseguenze, economiche e sociali, che tutti i cittadini europei sono tenuti a pagare.

Tacciano i cannoni, signor Dombrovskis, in Medio Oriente, come in Ucraina, e facciamo lavorare chi vuole veramente la pace e chi vuole salvare l'Unione europea e i valori su cui si fonda – che Lei, probabilmente, e il commissario Borrell avete dimenticato.

  Johan Van Overtveldt (ECR). – Voorzitter, we hebben reeds meermaals gedebatteerd over de steun aan Oekraïne. Ik heb er telkens voor gepleit de steun te blijven verlenen en evalueren en na te gaan hoe we deze efficiënter kunnen maken. Ik ben voorts van mening dat adequate controle op het gebruik van de verleende middelen meer dan ooit noodzakelijk is en blijft.

Verder is de tijd gekomen om de aanwending van de bevroren Russische tegoeden te evalueren. We moeten creatiever en moediger zijn om er het maximale uit te halen in het belang van de Oekraïense samenleving, en bij uitbreiding ook in het belang van de waarden en vrijheden die wij met Oekraïne delen en waarvoor gestreden wordt.

Ten slotte moeten we meer aandacht durven besteden aan het feit dat landen zoals Iran, Noord-Korea en met name China de Russische agressie zeer actief steunen. De rol die deze landen spelen in het conflict moet tastbaarder en rechtstreekser terugkomen in het beleid dat wij ten aanzien van deze landen voeren.

  Nathalie Loiseau (Renew). – Monsieur le Président, chers collègues, je voudrais m'adresser à tous les responsables politiques occidentaux et leur dire sans détour: vous n'êtes pas à la hauteur. Aider l'Ukraine, ce n'est pas faire des selfies à Kiev ou répéter des discours creux. Aider l'Ukraine, c'est lui fournir ce dont elle a besoin, quand elle en a besoin, sans restriction et sans retard.

Les restrictions que l'on impose à l'Ukraine pour se défendre n'ont pas de sens. On l'oblige à se battre une main attachée dans le dos. Pourquoi l'empêcher de frapper là d'où partent les tirs qui la visent? À quoi pense Joe Biden? Pourquoi lui refuser des missiles à longue portée? À quoi joue Olaf Scholz? Pourquoi fermer les yeux sur les contournements de sanctions? À quoi jouons-nous tous?

Pendant ce temps, Moscou s'approvisionne sans compter en Corée du Nord et en Iran. Nous ne sommes même pas à la hauteur de la Corée du Nord et de l'Iran. Est-ce que nous nous rendons compte de ce que cela veut dire? Nous avons choisi d'aider l'Ukraine. Nous avons bien fait. Ce choix nous oblige à réussir, sans quoi nous offrirons à la Russie non seulement une victoire, mais notre propre effacement.

  Virginijus Sinkevičius (Verts/ALE). – Mr President, soon it will be 1000 days. This very November, we shall mark 1000 days of rape, looting and murder, deliberate bombings of children's hospitals and maternity wards, and cynical breaking of all possible international agreements and charters.

All that is called Russian imperialism. All that taking place on European soil, and how exactly we will greet the millions of victims with this terrible mark upon us? Will we once again say that we are together until the end? Yet we have not defined anywhere what the end supposed to entail. How is that? That we still can tell with certainty what support Ukrainians can expect and for how long? How still that can be. This simple answer is it cannot.

For the term 'European values' to still mean anything, this must be changed. So therefore, I call on all of us to start this mandate by carrying a very concrete task: ensure a steady and predictable military and financial support streams for Ukraine, for as long as the war continues, with the very clear and only goal of winning the war.

  Irene Montero (The Left). – Señor presidente, señor comisario, señorías, Estados Unidos y Europa están profundizando ahora mismo la escalada bélica con el uso de misiles de largo alcance. Alimentar la guerra no acerca el final del conflicto; al contrario, aleja las posibilidades de un alto el fuego y nos acerca cada vez más a un gran riesgo, el uso de arsenal nuclear táctico.

Señor comisario, usted nos dice que mandar más armas, escalar el conflicto y cronificar la guerra es bueno. Ustedes, señores comisarios, están mintiendo a los pueblos de Europa: alargar la guerra es bueno para Putin, es bueno para Estados Unidos, es bueno para el complejo militar‑industrial que hace negocio, pero es malo para Ucrania, que acumula decenas de miles de civiles asesinados y millones de personas desplazadas, la mayoría mujeres, y niños y niñas, y es malo para los pueblos de Europa, que ven cómo la energía o los alimentos cuestan más por una guerra que han decidido sus élites.

Su apuesta por la guerra mientras siguen siendo vergonzosamente cómplices del Estado genocida de Israel le manda un peligroso mensaje a la humanidad: que vale más la ley del más fuerte que los derechos humanos y la legalidad internacional y que no hay instituciones capaces de parar la guerra y de defender la vida y un orden internacional justo; esta es la mayor amenaza para la paz y la seguridad globales.

La Unión Europea debe hacer una apuesta inequívoca por negociar la paz: proteger a los pueblos de Europa es defender la paz; defender a Ucrania, señorías, es defender la paz.

(La oradora acepta responder a varias preguntas formuladas con arreglo al procedimiento de la «tarjeta azul»)

  Maria Grapini (S&D), întrebare adresată conform procedurii „cartonașului albastru”. – Domnule președinte, ați spus ce este bine și ce este rău din punctul dumneavoastră de vedere. Ce trebuie făcut? Spuneți Comisiei, spuneți-ne nouă, care sunt pașii ca să oprim măcelul. Pentru că e... (Președintele a întrerupt vorbitoarea) Ați spus ce este bine și ce este rău din punctul dumneavoastră de vedere, dar care este măsura concretă sau care sunt măsurile concrete? Spuneți-le aici: ce trebuie să facem să oprim măcelul? Pentru că despre asta este vorba. Să lăsăm Ucraina să fie cucerită de ruși sau să nu mai dăm nimic? Ce trebuie făcut? Asta este esențial, că e ușor să facem o declarație. Trebuie să spuneți din punctul dumneavoastră de vedere ce trebuie făcut.

  Irene Montero (The Left), respuesta de «tarjeta azul». – Señoría, lo que hay que hacer es lo que se ha hecho siempre para acabar con las guerras, que es negociar la paz: precisamente donde está cómodo el criminal de Putin es en la guerra, y Putin va a ir hasta donde ustedes le dejen ir con este gran consenso de guerra que va de los socialistas y los verdes a la extrema derecha de Meloni: hasta el enfrentamiento directo entre potencias nucleares.

Señoría, la narrativa de Putin es la narrativa de la guerra y lo que nosotras tenemos que hacer es defender la vida y la paz y terminar con los conflictos bélicos como se ha terminado con todos los conflictos en la historia de la humanidad: con diplomacia y negociación para una paz duradera y justa.

  Sebastian Tynkkynen (ECR), sinisen kortin kysymys. – Hyvä kollegani, se, että länsi on aseistanut Ukrainaa taistelussa Venäjää vastaan, se että ukrainalaisia on kuollut, se ei ole lännen vika, se on Venäjän vika, että ukrainalaisia on kuollut.

Te ehdotatte sitä, että nyt pitäisi vaan sopia rauhasta, kun Venäjä on hyökännyt Ukrainaan. Tämä on aivan järjetöntä puhetta! Entä jos Venäjä hyökkäisi tämän sodan esimerkiksi voitettuaan Suomeen? Olisiko Teidän kantanne se, että kun suomalaisia lapsia ja naisia tapetaan, niin aletaan neuvottelemaan Putinin kanssa rauhasta? Vai saisiko länsi tukea meitä suomalaisia?

  Irene Montero (The Left), respuesta de «tarjeta azul». – Dígame usted, ¿quién gana con la guerra, además del complejo militar‑industrial estadounidense, además de Estados Unidos o del criminal de Putin? ¿A dónde vamos, al enfrentamiento directo entre potencias nucleares? ¿Cuántos millones de personas tienen que ser asesinadas para que defendamos lo que tiene que pasar necesariamente para acabar con cualquier conflicto bélico, que es la paz? ¿Sabe cuál es la verdadera desgracia de todo esto? Que ese gran consenso de guerra que están apoyando los socialistas, los verdes y el Partido Popular Europeo va a ser la excusa para que ustedes, la extrema derecha de Meloni, entre por la puerta de atrás a la gobernabilidad europea, que la guerra va a ser la excusa para que la extrema derecha mande más de lo que ya manda en Europa, y eso es un problema para la democracia en Europa y en todo el mundo, señorías.

  Ewa Zajączkowska-Hernik (ESN). – Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo! Polska od początku wojny pomaga Ukrainie jak żaden inny kraj na całym świecie, przyjmując uchodźców, wysyłając swój sprzęt wojskowy, wspierając Ukrainę na forum międzynarodowym. I mimo to nie możemy nawet liczyć na szacunek dla prawdy historycznej i zgodę na ekshumacje ofiar rzezi wołyńskiej. Nie da się budować dobrych relacji na przemilczeniu. Trzeba powiedzieć prawdę.

Rzeź wołyńska była ludobójstwem dokonanym przez Ukraińców w 1943 roku, gdy właśnie Ukraińcy w bestialski sposób zamordowali ponad 100 tysięcy Polskich obywateli. Dziś Zełenski zakazuje nam o tym mówić. Jest roszczeniowy, niewdzięczny i bezczelny. Pojednanie powinno zacząć się od słowa przepraszam. Nie ma słowa przepraszam – nie ma dalszego wsparcia. Nie ma ekshumacji – nie ma dalszego wsparcia. Nie wierzę w mgliste obietnice dialogu po zakończeniu wojny.

My, Polacy, domagamy się ekshumacji ofiar rzezi wołyńskiej, dopóki świadkowie tej tragedii jeszcze żyją. Nie o zemstę, lecz o pamięć i prawdę wołają ofiary.

  Ondřej Dostál (NI). – Pane předsedající, vážení kolegové, konflikt na Ukrajině nemá vojenské řešení, ale pouze diplomatické. Dva roky války po selhání istanbulských jednání nepřinesly nic než statisíce mrtvých a bilionové škody. Další vojenská podpora, včetně nyní zvažovaného použití dalekonosných střel, vytváří hrozbu eskalace a přímé účasti států Evropské unie na válce. K tomu nám občané nedali mandát. Naše delegace Stačilo! byla zvolena na základě jasně promírového programu a též v dalších nedávných volbách uspěly strany s jasným postojem proti válce. Ani statisíce Ukrajinců nyní v Evropské unii nejeví zájem vrátit se a bojovat na frontě. Naopak další se snaží z Ukrajiny uprchnout před verbíři.

Válečná eskalace je tím nejhorším ze špatných řešení, která nyní zbývají. Tím nejlepším je jednání o míru, obnova ekonomické spolupráce ve východní Evropě, protože jenom to může přinést prosperitu nutnou mimo jiné k obnově Ukrajiny. Proto bychom měli podporovat, ne kritizovat maďarské předsednictví a premiéra Orbána, který je schopen jednat jak v Kyjevě, tak v Moskvě, jak ve Washingtonu, tak Pekingu. Cestou vpřed je diplomacie vedoucí k míru, ne dodávky zbraní a ne válečná eskalace. To je názor našich voličů.

  Sandra Kalniete (PPE). – Godātais sēdes vadītāj! Godātie kolēģi!

Katru dienu no tāliem Krievijas poligoniem gaisā ceļas iznīcinātāji un droni. Kremlis tos raida uz Ukrainu, lai tur grautu enerģijas infrastruktūru un nogalinātu iedzīvotājus. Mēs zinām, ka ukraiņus gaida otrā ziema bez siltuma un gaismas. Taču mēs nedarām pietiekami, lai novērstu dronu un raķešu uzlidojumus. Ukraiņi ir spiesti cīnīties ar uz muguras sasietu roku, jo viņiem vēl arvien nav atļauts izmantot sabiedroto piegādātos tālā rādiusa šāviņus, lai iznīcinātu lidlaukus un bumbvedējus, kamēr tie atrodas uz zemes Krievijā.

Mani tracina tas, ka sabiedroto valstu vadītāji savu aizliegumu pamato ar bailēm no eskalācijas. Putinam tiešām jāpriecājas, ka viņa draudīgie blefi jau kuro reizi atrod dzirdīgas ausis Vašingtonā un citur. Vai tiešām no šīs tribīnes atkal un atkal ir jāskaidro, ka, vilcinoties dot atļauju iznīcināt militāros objektus Krievijā, mēs spēlējam Putina spēli. Tikmēr Krievijas militārā industrija strādā 24 stundas bez pārtraukuma un nodarbina miljonus.

Mūsu vilcināšanās nav uzvaras stratēģija. Uzvaras stratēģija ir rīkoties apņēmīgi un drosmīgi. Tā, kā to dara varonīgā ukraiņu tauta.

  Tonino Picula (S&D). – Mr President, dear colleagues, in the last two and a half years, the European Union supported Ukraine substantially more than many would have predicted.

However, our to-do list is still very long. The start of the new legislative mandate is an opportunity to live up to the existing commitments, but we must continue to improve the efficiency of our sanctions and our military and economic support. There cannot be any fatigue in delivering our support when the immediate threat is still present. Trade with Russia should be avoided while the aggression is ongoing. Better burden-sharing between the Member States is also needed. Due to the issue of restrictions on the use of Western weapon systems against military targets on Russian territory, Ukrainian operations are subject to international law provisions and, as such, should be enabled.

Ukraine must be given a fair chance in this war to fight for their country and our security.

  Jaroslava Pokorná Jermanová (PfE). – Pane předsedající, vážené kolegyně, vážení kolegové, Česká republika, včetně hnutí ANO, jehož jsem členkou, stojí na straně Ukrajiny a vždy podporovala pomoc napadené zemi. Nemůžeme ale souhlasit s tím, aby někdo z Bruselu nařizoval pomoc. Evropská unie je pořád ještě složená ze suverénních států, které mají právo o pomoci jiným zemím rozhodovat podle svých možností. Každá z členských zemí má své problémy, specifika a může pomáhat různým způsobem. Česká republika patří k těm nejaktivnějším, ale z principu nám objem pomoci nemůže nikdo nařizovat tak, jak se o to snaží usnesení přijaté tímto Parlamentem v červenci. Stejně tak nemohu souhlasit s tím, aby Evropský parlament vyzýval k tomu, aby země povolily používat zbraně původně pořízené na obranu Ukrajiny k útokům na Rusko. Takové rozhodnutí může přijmout NATO nebo jednotlivé země. A my to respektujme! Chci také zdůraznit, že naprosto odmítám jakékoliv nálepkování a označování skupiny Patriotů pro Evropu za proruskou frakci. Nálepkování za jiný názor kohokoliv je nepřípustné. Naopak diskuse by měla zohledňovat různé pohledy a žádný z nich by neměl...

(předsedající řečnici přerušil)

  Rihards Kols (ECR). – Mr President, we call for the prosecution of war criminals like Putin, Shoigu, Gerasimov, yet some among us suggest peace talks with these very criminals. How did we lose our moral compass? We have a strategic compass, but morally we are paralysed. While Ukraine fights for its survival, we talk of negotiations with those responsible for bombing schools, hospitals and civilians. Just look at the facts. Russia has launched over 7 000 missile strikes since the start of the invasion. How can we even consider sitting down with those responsible for these atrocities?

Europe has power to act, but we are crippled by indecision and lack of political will. And while we hesitate, we hold back Ukraine with restrictions on the very weapons they need to defend themselves. This isn't just a weakness; it's a moral failure. If we truly stand with Ukraine, we must lift all the restrictions on weapons use and give the tools to strike back effectively. It is time for Europe to stop wavering. We don't need more plans or excuses; we need the political will to act, to stand with Ukraine and to hold Russia accountable. Let's release the weapons, but also let's release the accession talks with Ukraine.

  Hilde Vautmans (Renew). – Voorzitter, sinds 24 februari 2022 zijn de schendingen van het humanitair recht door Rusland in Oekraïne ontelbaar geworden, met aanvallen op ziekenhuizen, duizenden doden, executies en folteringen. Wat we echter dreigen te vergeten, is dat deze oorlog al ruim twee jaar als een donkere wolk boven onze economie hangt. Er is sprake van een immense dreiging en onzekerheid met betrekking tot de gas- en energieprijzen en steeds meer Europese banen komen in het gedrang. Deze zaken zijn niet met elkaar te vergelijken, maar we moeten evenwel stoppen met ons “stop-and-go-beleid” ten aanzien van Oekraïne, waarbij we eerst gas geven en vervolgens remmen. Laten we onze voet van het rempedaal halen.

We moeten Oekraïne onverwijld toestaan Europese wapens op Russisch grondgebied in te zetten. België, Denemarken en Nederland hebben eindelijk de gevraagde F-16's geleverd en zouden nu zeggen dat ze niet gebruikt mogen worden. Dit is geen manier van doen.

Ten slotte moeten de volgende Europese Commissie en de Raad alles in het werk stellen om een echte Europese defensie-unie tot stand brengen.

  Reinier Van Lanschot (Verts/ALE). – Mr President, today, exactly 80 years ago, my grandfather ran outside and looked up at the sky. He saw hundreds of men descending with parachutes: the start of Operation Market Garden. In this huge effort by the Allied forces to free the Netherlands, thousands of soldiers lost their lives to bring democracy, freedom and peace.

A fight for the same causes is now being fought on our continent. But no one is asking us today to send soldiers. The Ukrainians are simply asking us to untie their hands and allow them to strike the military targets that Russia uses to terrorise Ukrainian civilians. This war is one nation trying to conquer another. So you don't create lasting peace by forcing the defender to surrender. You create it by stopping the aggressor.

In April, I travelled to Kyiv to meet Volt Ukraine. A young Ukrainian man told me, 'Please give us the means to defend ourselves. Trust me: there's nobody who wants to end this war faster than us.'

  Danilo Della Valle (The Left). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, in questo dibattito emerge chiaramente il triste copione della narrativa costruita per giustificare l'escalation militare in Ucraina.

Il mondo non è diviso, come venite a raccontarci, tra forze del bene e forze del male. Il mondo è diviso tra chi, inviando armi, pensa di risolvere tutti i problemi e chi invece guarda la realtà e parla la lingua della verità ai cittadini europei, eliminando ogni retorica dalla propaganda bellicista, che utilizza concetti come vittoria finale o distruzione del nemico.

Guardate, questa narrativa omette di dire che la strada della vittoria militare sul campo non può non passare per un non coinvolgimento diretto dei nostri eserciti in questo conflitto. È davvero questo quello che volete?

La guerra in Ucraina verrà ricordata come il punto più basso della capacità dell'Unione europea di tutelare i propri interessi geostrategici e di tutelare il benessere dei propri cittadini. In quest'Aula si giustifica l'invio delle armi a oltranza come il prezzo da pagare per la libertà e la democrazia, ma in realtà libertà e democrazia sono le prime vittime della vostra folle strategia di guerra. Dimostrate di essere orfani della dottrina Bush, che peraltro è stata già sconfitta dalla storia.

Adesso io mi chiedo: nella risoluzione che verrà votata giovedì, arriverete anche a incoraggiare l'uso dei missili in territorio russo? Domani a che punto arriverete, alle armi nucleari? Adesso è il momento di dire basta.

Noi del Movimento Cinque Stelle continueremo a opporci a questa folle deriva bellicista e continueremo a lavorare affinché la pace in Ucraina possa essere portata attraverso l'unico modo possibile, ossia la diplomazia.

(L'oratore accetta di rispondere a una domanda "cartellino blu")

PRESIDENZA: PINA PICIERNO
Vicepresidente

  Rihards Kols (ECR), blue-card question. – Well, it's very simple to define who is Russianist or who is Putinist. It's just to answer a very simple question. Who owns Crimea?

  Danilo Della Valle (The Left), risposta a una domanda "cartellino blu". – Chiaramente la Crimea è territorio ucraino, sicuramente, ma c'è tutta una storia chiaramente dietro. Ma è chiaro che la Crimea è territorio ucraino.

  Milan Uhrík (ESN). – Vážená pani predsedajúca, ešte ani nebola zvolená nová eurokomisia a hneď prvý bod, čo tu máme na rokovaní, je viac peňazí a viac zbraní pre Ukrajinu. Nie pre Európanov, ale pre Ukrajinu.

A kolegovia, ja sa vás chcem tuto spýtať, že: dokedy chcete v tej eskalácii pokračovať? Pretože začalo to humanitárnou pomocou, v poriadku. Ale potom prišli na rad náboje, munícia, rakety, tanky. Potom prišli stíhačky F-16. Teraz prichádzajú rakety s dlhým doletom, ktoré dostrelia až do Ruskej federácie. Koľko zbraní? Koľko peňazí? Koľko mŕtvych ešte musí v tejto vojne padnúť nato, aby skončila?

Prečo sa tak strašne bojíte rozprávať o mieri? Veď o mieri už otvorene hovorí aj budúci americký prezident Trump, ktorého sa americkí, takzvaní demokrati, opakovane pokúšajú zavraždiť.

My nechceme zanechať našim deťom, našim vnukom, budúcnosť plnú zbraní a vojny, ale naopak budúcnosť plnú mieru a pohody.

A práve preto jednoducho nemôžeme takúto agresívnu militantnú a vojnovú politiku naďalej podporovať.

(Rečník súhlasil, že odpovie na viaceré otázky položené zdvihnutím modrej karty)

  Paulius Saudargas (PPE), blue-card question. – Once again, as your colleagues, you are convincing us that sending arms to Ukraine, supporting Ukraine, is a wrong pathway towards peace. But tell it to Mr Winston Churchill. Tell it to the millions who died in the Second World War protecting, defending and fighting back the aggressor. The only way to have peace is to fight back the aggressor.

  Jaak Madison (ECR), blue-card question. – Dear Milan, I will speak in English so it's easier for both of us.

First of all, of course nobody – on both sides – wants to live in times of war. It's definitely sure. But of course, to end the war there are different scenarios – like how to find peace finally. And if we are all looking for peace, are trying to find peace, what is your view or your solution to find peace finally?

Is it like some parts of Ukraine should be part of Russia? If this will happen, that they will be part of Russia, how do you predict the future steps of Russia. Are they still aggressive? Are they aggressive against Eastern Europe, against Baltic states?

What do you think about NATO? Is NATO guilty of this war now, today, in Ukraine. What is your solution for peace? Because we are looking for peace, right? So what is your view of peace, finally?

  Milan Uhrík (ESN), odpoveď na otázku položenú zdvihnutím modrej karty. – Niekoľkokrát tu zaznelo, že jediným spôsobom ako ukončiť tú vojnu sú, samozrejme, mierové rokovania. A práve to my chceme podporiť, aby sa začali mierové rokovania medzi zúčastnenými stranami, medzi Ruskou federáciou a Ukrajinou, ktorá bola Ruskou federáciou napadnutá v rámci tzv. špeciálnej operácie.

Pretože iný spôsob, ako to ukončiť, jednoducho neexistuje. Ja si myslím, že Ruská federácia nebude útočiť naďalej na západné štáty. Po prvé, na to neexistuje ani nijaký objektívny dôvod. Po druhé tu máme Severoatlantickú alianciu a tak ďalej.

Ale jednoducho ten scenár, ktorý tu bol doposiaľ posledné dva roky, neustále posielanie zbraní úplne evidentne nikam nevedie. A preto je to podľa mňa slepá ulička. Viacej odpovedať nestíham.

  Michael von der Schulenburg (NI). – Frau Präsidentin! Nach mehr als zweieinhalb Jahren des wohl brutalsten Krieges der Nachkriegsgeschichte auf europäischem Boden, der bereits hunderttausenden Menschen das Leben gekostet und weitere hunderttausende zu Krüppeln gemacht hat, fällt diesem Parlament nichts anderes ein, als eine Art Kriegsentschließung zu verabschieden. Diese Entschließung trägt das Risiko, zu einem Freibrief für einen totalen Krieg zu werden, der sich auf Europa ausweiten und uns alle zerstören kann. Der Ukraine würden wir damit sicherlich nicht helfen.

Mit dieser Kriegshaltung steht die Europäische Union zunehmend allein da. Die Vereinigten Staaten haben begonnen, sich aus diesem Krieg zurückzuziehen, und die BRICS-Staaten setzen ein Zeichen, indem sie ihr nächstes Gipfeltreffen in Russland abhalten werden. Auch die Mehrheit unserer Bürger lehnt inzwischen die Weiterführung dieses Krieges ab. Anstatt nun eine brandgefährliche Provokations‑ und Kriegsspirale zu finanzieren, sollten wir uns der alles entscheidenden Aufgabe zuwenden, den Frieden in der Ukraine und in Europa durch Verhandlungen zu retten.

  Riho Terras (PPE). – Madam President, today we are discussing the support that Ukraine needs from the European Union – the support that is meant to keep Ukraine on par in this war of attrition against a much larger enemy. Let us be very clear: Russia is waging this war not only against Ukraine. Putin is at war with the West, according to his own words. He wants to rearrange the whole European security architecture. The people of Ukraine have heroically kept Russia from advancing further for more than 900 days now. This fight has come at a very high price that we in the West have not had to pay yet.

What Ukraine needs from us is adequate financial and military support. We have failed to deliver just that. We have not been able to deliver the minimum 0.25 % from our GDP, and that is a shame. Ukraine needs long-range capability to take the fight to the Russian territory.

I am sure that the plan for Ukrainian victory that will be presented next week relies heavily on our support. So let us help Ukraine to make this plan successful. Slava Ukraini!

  Presidente. – Non accordo una domanda cartellino blu all'on. Özlem Demirel, poiché ne ha già posta una.

  Tobias Cremer (S&D). – Madam President, dear colleagues, this is my first speech on this floor and I am proud to use these first words here to say loudly and clearly that Europe stands with Ukraine, however long it takes.

We stand with it in its fight for freedom over tyranny, for democracy over dictatorship and for its fight for peace over Putin's war.

But we are doing this not out of altruism. We are doing this because we know very well that it is our security and our freedom that is at stake here, and that we only can guarantee if Putin understands that he cannot win this war and that he will not win this war.

That is why we must support Ukraine with all our strength, with humanitarian aid, with diplomacy, also with the delivery of weapons. For its struggle for peace, but not the peace of the graveyard, not the peace of the dictator, but for peace that deserves its name. For peace in freedom, for peace with self-determination for the Ukrainians and with security for Europe.

(The speaker agreed to take a blue-card question)

  Damian Boeselager (Verts/ALE), blue-card question. – Thank you for your intervention. I have two quick questions. The first one is, what do you say to these people, like the Bündnis Sahra Wagenknecht, 'we have to retract all the arms, and then suddenly, peace will fall from heavens'? And the second question is, do you think that we should allow Ukraine to attack targets on Russian soil if they're strategically dangerous for Ukraine?

  Tobias Cremer (S&D), blue-card answer. – Thank you. Yes, thank you very much. The first question, very briefly: I'm a diplomat by training, and I can tell you that diplomacy only works if you have strength. Diplomacy without strength is submission, is capitulation. So I think it's very clear that if we want peace, we have to support Ukraine to achieve peace, and that only works if we put Ukraine into a strong position. And to your second question, which is currently debated, I think it is very clear, in terms of international law, that it is possible. So it is for the countries that have delivered these weapons to decide whether they do that. It makes military sense and it is definitely possible in humanitarian law.

  Jaak Madison (ECR). – Madam President, dear colleagues, I think we have been having this kind of debates in the last three years or so many times and the real fact is, of course, that it will not change a lot.

But when I'm hearing about the statements about peace, of course we all want to have peace, but the problem with the peace is that it always depends in which terms: the Russian terms or Ukrainian terms for the peace? When I'm looking on the news that the Germans and Americans are still afraid to give the permission to Ukrainians to attack also the military objects and the Russian soil, then we have a problem. The problem is that we are still afraid of the Russian threat and the message that then they will escalate the war. But what will be the escalation? Will it be the escalation of the war that the Baltics will be occupied, or half the Europe? Because they have a nuclear power, of course, but the nuclear power is also part of the military aspect for the British, for the French, for the Americans. The problem in the last three years has been that we are always afraid of the escalation. We need a peace, but we need peace in our terms, not Russian terms. Otherwise, we are just running for the next war in very, very near time.

  Dan Barna (Renew). – Doamnă președintă, stimați colegi, un lucru trebuie spus clar și răspicat în contextul războiului din Ucraina: lupta ucrainenilor împotriva unui dictator sângeros este în egală măsură și lupta pentru libertatea Europei. Putin nu se va opri și vecinii Rusiei din Europa de Est știm asta foarte bine, pentru că istoria are acest prost obicei că se repetă. Acum, în Ucraina, soldați curajoși apără libertatea unui continent, dreptul de a decide pentru propriul viitor și întregul mod de viață european, așa cum îl cunoaștem. Solidaritatea cu Ucraina și sprijinul militar, financiar și umanitar reprezintă atât o responsabilitate de supraviețuire, cât și o datorie morală și nimeni și nimic nu are voie să submineze acest demers. Dacă vorbim de solidaritate, spun foarte clar, guvernul lui Viktor Orbán, deținătorul președinției rotative, sabotează eforturile comune ale Europei și este o rușine acest lucru. Viktor Orbán, prin blocajele sale, este complicele lui Vladimir Putin și asta trebuie să înceteze.

  Hannah Neumann (Verts/ALE). – Madam President, dear colleagues, we need to support Ukraine as long as it takes, but also as much as it takes so that this war doesn't drag on forever.

I was in Kyiv last week, and it was the words of a Ukrainian woman soldier that impressed me most. 'Time is different for us,' she said. 'Every hour that you debate sending weapons more of our friends die. Every day your sanctions are not fully implemented, Russia can build more missiles to kill us.'

I feel with every family losing a loved one, Ukrainian as well as Russians, yet the brutal truth is: if Putin stops fighting, this war is over. If Ukrainians stop fighting, Ukraine ends, and Putin won't stop there.

And it is Putin who refuses negotiations as of now. Russia's allies, such as Iran, do not put restrictions on how to use their missiles, and the only restrictions we should put on Ukraine on using missiles are those of international law, finally allowing them to attack missiles in Russia aiming at Ukrainians. Weapons, humanitarian aid, preparation for negotiations, supporting Ukrainian refugees. All of this needs to go hand in hand. As much as it takes.

  Li Andersson (The Left). – Arvoisa puhemies, Ukrainan tuessa on kyse siitä, miten me reagoimme Putinin kaltaisten autoritaaristen johtajien ja Venäjän kaltaisten suurvaltojen imperialistisiin valloituspyrkimyksiin ja kansainvälisen oikeuden räikeisiin loukkauksiin.

Tiukempien Venäjään kohdistuvien sanktioiden lisäksi meidän tulee jatkaa Ukrainan tukemista niin taloudellisesti kuin aseellisesti. Aseavun lopettaminen ei suinkaan toisi rauhaa, vaan sen seurauksena Venäjä valloittaisi Ukrainan. Se toisi siis meidät kauemmaksi oikeudenmukaisesta rauhasta.

Oikeudenmukainen ja kestävä rauha Ukrainaan saadaan vain tukemalla ukrainalaisia niin taloudellisesti kuin aseellisesti heidän puolustustaistelussaan sekä saattamalla aikanaan myös sotarikoksiin syyllistyneet rikosoikeudelliseen vastuuseen.

  Davor Ivo Stier (PPE). – Poštovana predsjedavajuća, kolegice i kolege, agresivna politika Putinovog režima ostaje najveća prijetnja europskoj sigurnosti i zato je potrebno i na ovoj plenarnoj sjednici kontinuiranu potporu Ukrajinu iskazati u njezinoj borbi za slobodu.

Europa je do sada doprinijela s više od 100 milijardi EUR u financijskoj, humanitarnoj i vojnoj pomoći Ukrajini, ali budimo svjesni da sada dajemo vojnu pomoć Ukrajini za obranu od agresije a mogli smo joj prije, 2022., više pomoći kako bi odvratila Putina od samog pokretanja rata. Vrijeme ne možemo pomaknuti unatrag, ali možemo danas Ukrajini dati ono što je potrebno za obranu, za promjenu ratne dinamike i za otvaranje puta do pravednog i održivog mira.

Zato ovom rezolucijom tražimo od strane svih partnera Ukrajine trenutno ukidanje svih ograničenja u pogledu korištenja oružja za obranu Ukrajine, gađajući i one legitimne vojne ciljeve na teritoriju agresora a sve u skladu s poveljom UN-a. U rezoluciji također obnavljamo našu punu potporu teritorijalnoj cjelovitosti Ukrajine i to je potrebno ponoviti jer ovih dana ponovno slušamo o idejama za mirovne pregovore kojima bi se Ukrajina trebala odreći okupiranog teritorija. Razgovor o predaji ukrajinskog teritorija poslužio bi samo kao svojevrsna nagrada agresoru te bi se mogao smatrati samo pozivom za napade u budućnosti.

I zato ovom rezolucijom još jednom šaljemo jasnu poruku da stojimo uz Ukrajinu, koliko god bude potrebno u njezinoj borbi za slobodu.

  Javi López (S&D). – Señora presidenta, el inicio de este mandato europeo nos sirve para recordar y reafirmar nuestro compromiso con Ucrania.

Recordar la guerra de agresión que se está viviendo a las puertas de Europa con una gigantesca catástrofe humanitaria y el desafío sin precedentes que eso está significando para la seguridad y estabilidad europeas.

Y, para ello, reafirmar nuestro compromiso con la asistencia militar con Ucrania, que tiene que ir de la mano del refuerzo de las capacidades en materia de defensa y de seguridad de Europa. No porque escojamos entre asistencia militar y paz, sino porque sabemos que la asistencia militar es la precondición para la paz, una paz justa y duradera en Ucrania.

Y todo eso con una Europa unida que haga frente y use el instrumento financiero del Fondo Europeo de Apoyo a la Paz que hoy están bloqueando Hungría y Orbán, que continúe con el proceso de adhesión y que dé apoyo a los países que están acogiendo hoy a millones de refugiados ucranianos en suelo europeo.

  Michał Dworczyk (ECR). – Szanowna Pani Przewodnicząca! Szanowni Państwo! Koleżanki i Koledzy! Dzisiejsza debata toczy się w dniu szczególnym. Mianowicie w 85. rocznicę ataku Sowietów na Rzeczpospolitą Polską. Rosjanie zaatakowali, łamiąc traktat pokojowy, łamiąc traktat o nieagresji.

Dlaczego o tym przypominam? Dlatego, że mam wrażenie, słuchając dzisiejszej debaty na tej sali, że niektórzy albo nie wiedzą, albo zapomnieli, że Rosja była, jest i będzie państwem barbarzyńskim, wiarołomnym, agresywnym, które rozumie wyłącznie język siły. Dlatego nasze działania muszą być bardziej odważne i konsekwentne niż do tej pory.

Mija już 2,5 roku od rozpoczęcia przez Rosję wojny przeciw Ukrainie, w czasie której dziesiątki tysięcy ludzi straciło życie, a miliony zostały zmuszone do opuszczenia domów. I choć Unia Europejska nieustannie wyraża swoją solidarność, to wciąż jest bardzo dużo firm, które eksportują z łatwością na teren Rosji materiały, na które nałożone są sankcje.

Musimy zatrzymać ten skandaliczny proces. Niezbędna jest większa kontrola eksportu i identyfikacja szlaków przemytu omijających wprowadzone na Rosję sankcje, a następnie ich bezwzględne wyeliminowanie. Potrzeba przy tym współpracy służb europejskich. Najwyższy czas skończyć robienie krwawych interesów z Rosją. Rządy krajów, których firmy uczestniczą w tym procederze, muszą podjąć realne działania.

(Mówca zgodził się na pytanie zasygnalizowane przez podniesienie niebieskiej kartki)

  Ľuboš Blaha (NI), otázka položená zdvihnutím modrej karty. – Pán kolega, hovoríte o Rusku ako o barbarskej krajine. Chcem sa spýtať, či to nepovažujte za prejav rasizmu, takto hodnotiť celý ruský národ?

A najmä keď hovoríte o paralele s druhou svetovou vojnou. Naposledy západné zbrane boli na ruskom území zo strany fašistov, nemeckých fašistov a ďalších západných fašistov.

Túto tradíciu chcete znova obhajovať? Ja mám veľké obavy, že v tejto miestnosti je príliš veľa vojnových štváčov a príliš málo mierových ľudí.

  Michał Dworczyk (ECR), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – To, jak określam Rosję, jej wiarołomność i jej barbarzyństwo, nie bierze się z rasizmu ani z żadnych moich osobistych sympatii czy antypatii. Wystarczy przypomnieć historię relacji polsko–rosyjskich na przestrzeni ostatnich kilkuset lat, żeby zrozumieć, że to jedyne określenie, a i tak bardzo łagodne w stosunku do Rosji i Rosjan.

  Lucia Yar (Renew). – Vážená pani predsedajúca, komisár. V tejto chvíli potrebujeme posilniť našu podporu Ukrajine. A to finančne aj vojensky. Ak brzdíme Ukrajinu v používaní zbraní a munície, zvyšujeme riziko ďalších útokov na ukrajinských civilistov. Ukrajina bojuje proti nášmu spoločnému nepriateľovi. A tým je Vladimir Putin a jeho režim. Aby to bolo jasné.

Napriek tomu klesá jej podpora v niektorých štátoch vrátane toho môjho, Slovenska. Deje sa to preto, že aj u nás Rusko stále podniká najrozličnejšie vplyvové a hybridné operácie, o čom musí Európska komisia ešte intenzívnejšie a strategickejšie komunikovať.

Ale dôvodom je aj to, že niektorí politici sa netaja sympatiami k Rusku. Už sme to dnes počuli. Dokonca sú voči Putinovi poddajní.

No desaťtisíce Slovákov a Sloveniek napríklad sa nechcelo zmieriť s tým, že ich vláda odmieta pomôcť vojnou zmietaného susedovi. A v priebehu niekoľkých dní vyzbierali viac ako štyri milióny eur na muníciu pre Ukrajinu. Nasledujme tento príklad. Je to príklad solidarity a rozhodnosti. A tá je najväčšou zbraňou. Našou. Nie je čas na politikárčenie, kolegovia a kolegyne. Je čas konať.

  Ignazio Roberto Marino (Verts/ALE). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, non c'è dubbio su chi sia l'aggressore e chi l'aggredito, quindi è giusto il sostegno all'Ucraina.

Ma continuare a parlare solo di bombe, missili e cannoni non può portare al cessate il fuoco. Serve immediatamente l'avvio di un negoziato di pace: se non avverrà, sarà un disastro.

Chi guida l'Europa sta giocando alla roulette russa, come nel film Il cacciatore. Tra 48 giorni gli USA avranno un nuovo presidente. Cosa sta facendo l'Europa, oltre a sperare che non sia Trump? La speranza non è la migliore strategia.

Trump lo ha detto chiaramente al mondo sette giorni fa: se eletto, non aspetterà neanche l'insediamento. Il 6 novembre chiamerà il suo amico Putin – così l'ha definito, "amico" – e la guerra, dice, finirà in una settimana.

L'Ucraina è in Europa e l'Europa dovrebbe essere l'attore principale per una soluzione di pace. Se in questi 48 giorni la Presidente e l'alto rappresentante non avvieranno un negoziato, condanneranno l'Ucraina a perdere i propri territori, condanneranno l'Ucraina a perdere molte più vite e condanneranno l'Europa a essere insignificante nel mondo.

Un inizio davvero fallimentare nel nuovo mandato di Ursula von der Leyen.

(L'oratore accetta di rispondere a una domanda "cartellino blu")

  Małgorzata Gosiewska (ECR), pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Panie Pośle! Negocjacje. Dyplomacja. Rozmowy. Ciągle to słyszymy. Z kim pan chce rozmawiać? Z Putinem? Z mordercą? To właśnie takie postawy doprowadziły do tej wojny. Porozumienia mińskie. Pamięta pan, kto siedział przy stole przy porozumieniach mińskich? Zaproszono terrorystów z Doniecka i Ługańska. A teraz chcecie zapraszać do stołu największego terrorystę świata Władimira Putina. Po co? Po to, by dać mu czas, by przygotował się do kolejnej agresji? By zaatakował Litwę, Łotwę, Estonię czy wreszcie mój kraj, Polskę?

  Ignazio Roberto Marino (Verts/ALE), risposta a una domanda "cartellino blu". – Non ho sentito la prima parte, ma ho capito il senso e la mia risposta è chiara.

Vede, onorevole, io credo ci siano solo due possibili soluzioni. Una è che tutto il mondo entri in guerra contro Putin, e questo significa che quest'Aula scomparirà. L'altra è quella di come si sono risolti in milioni di anni i conflitti nell'umanità. Basta studiare la storia: ricorda un conflitto che non si sia poi risolto con un negoziato di pace? Io no.

  Γιώργος Γεωργίου (The Left). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, ας μιλήσουμε ειλικρινά. Στην Ουκρανία δεν πολεμά μόνον ο Zelenskyy εναντίον του Putin. Στην Ουκρανία πολεμά το ΝΑΤΟ μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση κατά της Ρωσίας. Και μη μας πείτε ότι είμαστε υπέρ του Putin τώρα για να ξεμπερδέψετε, γιατί δεν είμαστε. Αυτή είναι η αλήθεια. Εμείς την ειρήνη υπερασπιζόμαστε.

Θα πρέπει όμως να πείτε και εσείς τη δική σας αλήθεια. Ότι δεν νοιάζεστε καθόλου για τους χιλιάδες νέους Ουκρανούς και Ρώσους που αλέθονται από την πολεμική κρεατομηχανή σε έναν πόλεμο ο οποίος γίνεται για τα ορυκτά καύσιμα, την ενέργεια, τους αγωγούς και για την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών γεωπολιτικών ανταγωνισμών. Ήδη μας προετοιμάζετε για πόλεμο. Το είπε ο Draghi· 500 δισεκατομμύρια ευρώ για την αμυντική βιομηχανία για τα επόμενα δέκα χρόνια. Δηλαδή δημόσιο χρήμα για να κερδοσκοπούν οι πολεμικές βιομηχανίες. Έτσι θα διαλύσετε το κράτος πρόνοιας, την υγεία και την παιδεία στην Ευρώπη. Και —λέω— σταματήστε επιτέλους να στέλνετε όπλα. Η Ουκρανία και η Ευρώπη χρειάζονται την ειρήνη, όχι τον πόλεμο.

  Ondřej Kolář (PPE). – Madam President, ladies and gentlemen, dear colleagues, I'm very grateful for all the help we've been delivering to Ukraine since February 2022. I've been to Ukraine three times myself since that time, to Khmelnytskyi, to Kyiv, to Kharkiv. I've seen the amount of destruction. I've seen the fates of the people. And it's horrible, in one word.

However, although we are sending large amounts of help, we tend to draw red lines to ourselves, and we tend to play by Vladimir Putin's rules, and that is something we need to stop. We need to stop drawing these red lines to ourselves and stop pretending that talking about peace is something forbidden. We must lift absurd restrictions that we've imposed on ourselves and the Ukrainians as well. We must let the Ukrainians shoot with whatever they need, whenever they need and wherever they need. They need our weapons for defence, not for parades.

  Thijs Reuten (S&D). – Dear colleagues, dear Commissioner, we know what we have to do, but we're not doing it. And that's strange, because this is about defending Ukraine and about our own security and values.

When Ukraine asked for tanks, we knew we had to give them. We were going to give them, but we waited. We discussed. And with the ATACMS, the same.

And today we know, we must, we will allow Ukraine to strike back against the positions in Russia from where it's being attacked. But we decide to discuss a bit longer.

We know what we have to do, but we are not doing it. Too many Member State governments are too busy with national political power games instead of trying to build and enhance the support – first to make sure Ukraine will be free in its entirety, and second because it's in our own interest. Our security and the vision of Europe for over 70 years is at risk.

Let Ukraine strike back, and force the sanctions and go after Russia's allies. Give Ukraine what it needs to win. Slava Ukraini!

  Arkadiusz Mularczyk (ECR). – Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! Koleżanki i Koledzy.! Dzisiejszy dzień jest dniem szczególnym dla Polski i Polaków. 17 września 1939 roku, 85 lat temu, Związek Sowiecki napadł na Rzeczpospolitą. Doszło do rozbioru Rzeczpospolitej, ponad 300 tysięcy Polaków, w tym także moja rodzina została deportowana na Syberię. Zostali tam już na wieki. Setki tysięcy Polaków zostało uwięzionych, wielu trafiło do niewoli. Doszło też do zbrodni katyńskiej, gdzie ponad 20 tysięcy polskich oficerów zostało zamordowanych.

Dlatego też Polska jest tak wrażliwa na to, co dzieje się na Ukrainie, dlatego że pamiętamy to, co zrobił Związek Sowiecki i dzisiaj robi Putin na Ukrainie. Dlatego nie możemy pozwolić, żeby Ukraina została sama, tak jak Polska została sama w 1939 roku. Musimy wspierać Ukrainę. Dlatego też Polska wspierała od samego początku Ukrainę w sensie wojskowym, humanitarnym, przyjęliśmy miliony ukraińskich uchodźców.

Dlatego też, drodzy Państwo, dzisiaj, gdy mówimy o rozmowach pokojowych, musimy pamiętać, że Rosja musi oddać zajęte terytorium Ukrainy, 20% zajętego terytorium Ukrainy. Zbrodniarze wojenni muszą zostać ukarani. Putin musi stanąć przed sądem międzynarodowym, a wszyscy, którzy dopuścili się zbrodni, powinni ponieść karę.

I na koniec, drodzy Państwo, Rosja musi zapłacić reparacje wojenne Ukrainie.

  Michał Kobosko (Renew). – Szanowna Pani Przewodnicząca! Szanowni Koledzy! Dziś myślami jesteśmy z ofiarami tragicznej powodzi, która nawiedziła Polskę i Europę Środkową. Myślimy o tym, jak pomóc ofiarom powodzi. Będziemy jutro tutaj o tym debatować. Ale dziś też, jak zaznaczył mój kolega, nie sposób nie wspomnieć o przypadającej właśnie dzisiaj 85. rocznicy napaści sowieckiej Rosji na Polskę.

17 września 1939 roku Polacy stanęli w obliczu brutalnej agresji sowieckiej, która przyniosła śmierć i cierpienie setek tysięcy ludzi. Teraz widzimy, że agresywna i mocarstwowa polityka Rosji, następczyni Związku Sowieckiego, trwa i musimy się jej przeciwstawić jako cała Europa. Tylko wtedy mamy szansę ją zatrzymać.

Koledzy! Ukraina stoi na linii frontu nie tylko w obronie swojej ziemi, ale także w obronie wartości, które są fundamentem naszej wspólnej cywilizacji, demokracji, praw człowieka i prawa międzynarodowego. Europa i cały świat nie mogą pozostawić jej samej. Każda inwestycja w obronność Ukrainy jest kluczowa dla naszego wspólnego kontynentu. Działajmy razem. Działajmy teraz, natychmiast, dla wspólnego bezpieczeństwa.

  Markéta Gregorová (Verts/ALE). – Paní předsedající, vážené kolegyně, vážení kolegové, jsem opravdu ráda, že se náš kolega Andrius Kubilius z Litvy stal komisařem pro obranu, a to proto, že ostatní země, co se týče naší společné obrany, k tomu rozhodně nikdy nepřistupovaly tak zodpovědně. Německo sice stabilně smlouvá o každém jednom systému protivzdušné obrany, zato nesmlouvavě sníží Ukrajině finanční podporu. Francie i další země váhají, jestli nezačít konečně ctít mezinárodní právo a umožnit Ukrajině používat zbraně i na vojenské cíle na ruském území. Ty překročené červené linie u Kursku nás ale přece tolik bolely – což je sarkasmus. Česko a část východní Evropy zase odebírá stále většinu ropy z Ruska a úspěšně tak posílá Rusku více peněz, než posílá Ukrajině. No a všechny země mají problém s vymáháním sankcí a výjimky firmám se rozšiřují, ne snižují. Já doufám, že Andrius Kubilius bude naši společnou obranu vést navzdory tomuto a navzdory těmto státům a neinspiruje se zbabělým politiky a že i nás zde bude dost těch, kteří v sobě najdou odvahu bojovat i teď.

  Francisco José Millán Mon (PPE). – Señora presidenta, reitero lo que he venido diciendo en los últimos dos años en esta casa: tenemos que incrementar nuestra ayuda militar a Ucrania en su respuesta legítima frente a la agresión rusa.

Estamos en una guerra en la que existe una gran diferencia entre Ucrania y Rusia en lo que se refiere a medios humanos y a recursos materiales. Además, el régimen de Putin no conoce límites ni restricciones: golpea todo el territorio de Ucrania de forma indiscriminada, ataca infraestructuras de energía, fábricas ucranianas, incluso centros de salud, sin importarle los daños a la población civil. Por el contrario, Ucrania utiliza medios limitados y ataca objetivos militares con reglas muy restrictivas que le impiden, por ejemplo, alcanzar objetivos militares legítimos en territorio ruso, como bases aéreas y bases de lanzamiento de misiles.

Confío en que este desequilibrio se pueda corregir, como solicitábamos ya en la Resolución aprobada por una amplia mayoría, el pasado mes de julio.

Señorías, pese a la audaz intervención en Kursk, la situación en el Dombás del Ejército ucraniano es muy precaria y las tropas rusas prosiguen su avance. La Unión Europea y los Estados miembros tienen que seguir ayudando militarmente a Ucrania; en particular, tenemos que acelerar la producción de municiones. Parafraseando al alto representante, el señor Borrell, se trata de más munición y de más rapidez.

Por último, la evasión de las sanciones continúa siendo un asunto preocupante. Tenemos que reforzar nuestros medios para vigilar el cumplimiento de las sanciones en los propios Estados miembros y seguir ejerciendo presión sobre los terceros Estados para que dejen de ayudar a Rusia a eludir las sanciones.

  Evin Incir (S&D). – Madam President, colleagues, despite previous dialogue efforts, Putin continues to systematically violate international law and the sovereignty and territorial integrity of Ukraine, which has every right to defend itself.

We must support Ukraine as much and as quickly as possible. Just last Sunday, I returned from Kyiv and the message from Kyiv was clear: EU Member States and other actors should lift or ease weapon restrictions and provide long-range systems to help Ukraine defend itself against aggression and brutal attacks on the civilian population.

It is absolutely unreasonable that Ukraine is not allowed to fully defend itself from aggression. Missile and drone attacks are being launched from neighbouring locations on the Russian side of the border. The consequences of these serious attacks is the death of Ukrainian civilians, including women and children. The sound of air raid sirens has become a daily reality in Ukraine, as I experienced first-hand during a night with over 70 drone attacks.

Finally, I would also like to welcome President Zelenskyy's upcoming roadmap to end this war.

Colleagues, let's continue supporting Ukraine. Let's continue supporting international law.

  Sebastian Tynkkynen (ECR). – Madam President, since the last time we discussed supporting Ukraine here in July, no major EU developments for ensuring Ukraine’s victory have taken place. It is quite bizarre that however later today we will be debating a plan that seeks to spend hundreds of billions of euros every year for things like decarbonisation.

Actually, this is great news. It shows that if the European countries so choose, they already have the resources needed to help Ukraine to defeat Russia.

In addition, not everything is about money. Last week, as a group of MEPs, we sent a letter to High Representative Borrell to increase pressure for allowing Ukraine to hit targets on Russian soil with Western weapons. Restricting Ukraine’s ability to hit strategically important targets is like forcing them to fight with one hand tied behind their backs.

Russia is not pulling its punches. So we should not be telling Ukraine to do so either.

  Marcin Kierwiński (PPE). – Pani Przewodnicząca! Ukraina od ponad 900 dni stawia bohaterski opór barbarzyńskiej agresji rosyjskiej. Dziś pytanie nie powinno brzmieć: czy dalej wspierać Ukrainę? Tylko pytanie powinno brzmieć: jak mocniej wspierać Ukrainę? Dalsze wsparcie Ukrainy to inwestycja w nasze wspólne bezpieczeństwo. I przede wszystkim to moralny obowiązek każdego przyzwoitego człowieka.

Dziś Ukraina jest ostatnią barykadą, która stoi na drodze rosyjskiego imperializmu, i musimy zrobić wszystko, aby ta barykada trwała i aby ta barykada zatrzymała pochód tego imperializmu. Dziś nie ma nawet cienia przesady w powiedzeniu tego, że Ukraina walczy o nasze wspólne wartości, że Ukraina walczy o cywilizowany świat, że Ukraina walczy o Europę, o zjednoczoną Europę. Gdybyśmy nie wspierali Ukrainy, to byłby wielki błąd, wielki błąd, za który w przyszłości zapłacilibyśmy krwią Polaków, Litwinów, Niemców i Francuzów.

Wsparcie Ukrainy to także moralny obowiązek, bo każdy przyzwoity człowiek musi powiedzieć „nie”, jeżeli bombardowane są szpitale onkologiczne dla małych dzieci, bo każdy przyzwoity człowiek musi powiedzieć „nie”, gdy mordowane są kobiety i dzieci. Dziś musimy stanąć po stronie ofiar. Dziś musimy stanąć po stronie przyjaciół. Dziś musimy stanąć po stronie przyszłego członka zjednoczonej Europy. Dlatego Ukraina potrzebuje naszego wsparcia. Dziś musimy powiedzieć bardzo twardo: więcej wsparcia dla Ukrainy.

  Vasile Dîncu (S&D). – Domnule președinte, domnule vicepreședinte, domnule comisar, este un lucru bun continuitatea, faptul că și vechiul Parlament, și noul Parlament European, și vechea Comisie, și noua Comisie vor susține Ucraina. Poate că am pierdut într-adevăr la competitivitate, așa cum ne spune raportul Draghi, dar nu avem voie să ne pierdem valorile și pentru modelul social european, solidaritatea este cea mai importantă valoare. România a fost și rămâne unul din cei mai importanți contribuitori la sprijinirea Ucrainei sau, cum spunea domnul Gahler, ca să folosesc o expresie a dânsului, am livrat mai mult decât am declarat.

Dar nu numai de arme are nevoie Ucraina. Ucraina are nevoie și de energie electrică. Vine iarna și rușii vor bombarda cu precădere infrastructura electrică. Domnule comisar, a crescut în Europa de Est de trei ori prețul energiei, pentru că nu funcționează foarte bine piața unificată de energie electrică. Sudul și estul Europei sunt rupte de vestul Europei. De aceea, pentru a sprijini și Moldova, și Ucraina în această iarnă este nevoie de a sprijini România, Bulgaria și Grecia, care au depus sau vor depune o inițiativă la Comisia Europeană în ceea ce privește compensarea prețului la energie electrică.

  Alice Teodorescu Måwe (PPE). – Fru talman! Om vi skulle leka med tanken att vi, tack vare Ukrainas uthålliga försvar av sitt land och därmed av Europa, ännu befinner oss i 1938 års scenario, vad behöver vi och våra allierade göra för att hindra att vi förflyttas till 1939? Har vi verkligen insett konsekvensen för det ukrainska folket, för varje litet land i den ryska björnens närhet, för den säkerhetsordning som gällt sedan andra världskriget, om Ukraina inte ges möjlighet att vinna kriget?

I dagarna blev det känt att Putin för tredje gången önskar expandera armén med ytterligare 180 000 personer. Vi går mot ännu en vinter i ett krig som vi alla säger oss vilja att Ukraina ska vinna, samtidigt som en del länder med sina restriktioner i praktiken tvingar ukrainarna att kämpa med ena armen bakbunden. Jag tror inte att alla, inte ens i denna församling, verkligen insett att det pris som ukrainarna betalar för att återfå sin frihet och säkerhet också kan komma att behöva betalas av oss. Hur förberedda är vi på det egentligen?

Vi behöver var och en och på alla nivåer fråga oss om Ryssland fortsätter sitt krig in i Europa, väl medvetna om att vi aldrig kommer att använda Natos fulla styrka först, vilket i sig är en signal som knappast verkar avskräckande. Vad behöver vi under kommande fem år ha byggt upp för att få kapacitet för att kunna bemöta en sådan aggression?

  Niels Fuglsang (S&D). – Madam President, dear colleagues, dear Commissioner, for over two years, our courageous Ukrainian brothers and sisters have been fighting an existential war against a tyrant, Russia.

No doubt that we are doing the right thing in the European Union by supporting our brothers and sisters, and we need to do whatever we can. But despite the good intentions, we are not doing nearly enough. Our approach must fundamentally change.

We need to shift our perspective from talking about how Ukraine should not lose the war to actually talking about how Ukraine can win the war. We must recognise that academic debates and theoretical discussions are doing little to aid the thousands of Ukrainians who are fighting and dying for their country. We need to scale up our support and, frankly, some Member States also need to increase the military spending and help to Ukraine.

Furthermore, I urge Member States and NATO allies to shift to make sure that the restrictions do not apply to Ukraine when we talk about how they can use our weapons. How can we expect Ukraine to defend itself from missiles launched from positions they are forbidden to strike back at? Let's do this. Let's give a full scale support to Ukraine.

Slava Ukraini!

  Mika Aaltola (PPE). – Madam President, dear colleagues, it is wishful thinking that limiting Ukraine's options and targeting sites in Russia might open a road for peace. Even today, there seems to be a feeling that if Russia is treated measuredly and carefully, its extremism would die down, akin to 1930s appeasement thinking.

It is tempting to bury one's head in the sand and forget that ultimately Russia is waging a war against the EU and NATO. Putin will launch his next war once Ukraine is dealt with. It is not a question of 'if'; it is a question of 'when'. Preparations for this should have taken place yesterday. This is the existential question for our Europe.

Ukrainians, with the most knowledge, should wage their war as they see fit, with our full support and unrestrained use of weapons provided to them. This is important. Putin's Russian roulette with nuclear threats should not stop us from charting a firm course. By giving in to Putin, we would only encourage him to continue using nuclear threats and weaken our deterrence.

I urge us all to lift the restrictions on Ukraine's use of Western-supplied weapons. This is the course for a peaceful Europe – peace for all of us.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D). – Gerbiama Pirmininke, komisare, kolegos, Europos saugumas priklauso nuo to, ar sugebėsime padėti Ukrainai išsaugoti jos laisvę ir suverenitetą. Netrukus bus trys nuožmaus karo metai ir panašu, jog Putinas trauktis neketina. Todėl mes privalome būti solidarūs su Ukraina ir jos žmonėmis. Mano šalis, Lietuva, geriau nei bet kas žino laisvės kainą ir tikrąjį Putino Rusijos veidą. Mes nuo pat pradžių buvome vieningi ir solidarūs teikdami visokeriopą paramą Ukrainai ir jos žmonėms, nes tik veikdami kartu mes esame stiprūs. Todėl ir toliau turime būti vieningi visoje Europos Sąjungoje teikdami paramą Ukrainai. Gerbiami kolegos, Lietuva ir kitos Baltijos šalys – Latvija, Estija – žino, kokia trapi yra laisvė ir kokia didelė yra jos kaina. Todėl tai yra mūsų visų pareiga susitelkti ir padėti Ukrainai pasiekti pergalę, nes laisva Ukraina yra ir saugi Europa.

  Wouter Beke (PPE). – Voorzitter, vorige week ontmoette ik Andri Siromacha, een voormalig Oekraïens soldaat van 23 jaar. Andri is zijn rechterarm en rechterbeen kwijtgeraakt en heeft zijn ruggengraat gebroken. Hij zal voor de rest van zijn leven in een rolstoel zitten. Op de vraag wat zijn ultieme droom was, antwoordde hij: "Ooit president worden van een vrij Oekraïne".

Gisteren hoorden we in het nieuws dat Vladimir Poetin zijn leger met nog eens 180 000 extra troepen wil vergroten. We moeten Oekraïne daarom zowel op financieel als op militair gebied blijven ondersteunen. Een cruciaal onderdeel van deze steun is de voorgestelde G7-lening van vijftig miljard Amerikaanse dollar, die eind dit jaar rond moet zijn. We moeten als Europa aan één lijn trekken en snel handelen. Alleen zo kunnen we samen met de G7 vastberadenheid tonen in de strijd tegen de Russische agressie en laten zien dat we onverminderd achter Oekraïne staan.

Sinds het begin van de oorlog zijn aanzienlijke stappen gezet, bijvoorbeeld in de vorm van steunpakketten en de onlangs overeengekomen faciliteit voor Oekraïne. Deze pakketten moeten we blijven aanvullen. Niettemin moet meer actie worden ondernomen. Militaire steun is immers even essentieel. Deze steun kunnen we echter enkel blijven verlenen als we onze eigen defensiecapaciteit en -industrie weten te versterken. Door te investeren in onze eigen industrie kunnen we Oekraïne blijven voorzien van het nodige materieel en tegelijkertijd ook onze eigen veiligheid garanderen.

Kortom, financiële en militaire steun gaan hand in hand. Mijnheer Orbán, met een verenigde, snelle aanpak kunnen we beide versterken.

Oekraïne rekent op ons. Laten we het Oekraïense volk niet in de steek laten. We mogen Andri Siromacha en de zovele anderen niet in de steek laten.

  Łukasz Kohut (PPE). – Pani Przewodnicząca! Drodzy Koledzy! To jest naprawdę bardzo proste. Jeżeli nie chcemy wojny, w której będą ginąć polscy, niemieccy czy hiszpańscy obywatele, Rosja musi przegrać wojnę w Ukrainie, a Ukraina musi przetrwać i przejść swoją drogę do europeizacji i docelowo do Unii Europejskiej. Każdy eurocent wydany na pomoc Ukrainie to inwestycja nie tylko w przyszłość tego kraju, ale także w pokój naszej części świata.

Mija 2,5 roku wojny i walki narodu, który, według Putina, miał nie istnieć. A Ukraina nadal stoi i walczy. Uderza w polskim czołgu, strzela amerykańskimi rakietami i czeskimi pociskami, broni się niemieckimi wyrzutniami.

Ale my mamy problem z koordynacją. Dlatego musimy przyśpieszyć utworzenie unii obronnej. Bo nie może być tak, że wielki i dumny kontynent jak Europa drży co cztery lata o to, kto będzie zasiadał na fotelu prezydenta USA. Potrzebujemy wspólnej polityki obronnej.

  Ana Miguel Pedro (PPE). – Senhora Presidente, além das nossas fronteiras, uma nação luta pela sua sobrevivência.

Quando uma nação é invadida por um regime que procura reescrever as fronteiras pela força, trata-se de um ataque direto a tudo o que construímos na Europa desde o fim da Segunda Guerra Mundial.

Apoiar a Ucrânia é reafirmar o nosso compromisso inabalável com a liberdade. É declarar, de forma clara e firme, que a agressão e a tirania não têm lugar na Europa. É defender que o que está em jogo não é apenas o futuro de uma nação, mas a integridade de um sistema global baseado em regras e direitos.

Chegou o momento de repensarmos as restrições sobre o uso de armas de longo alcance na defesa da Ucrânia. A proibição prolongada de atingir território russo concede à Rússia uma licença para matar civis e destruir infraestruturas com impunidade.

Devemos estar preparados para apoiar a Ucrânia pelo tempo que for necessário, porque a nossa democracia não pode ser esmagada sob o peso dos tanques e a nossa liberdade não pode ser silenciada por mísseis.

Apoiar a Ucrânia é uma obrigação moral, estratégica e histórica. É uma questão de justiça que define quem somos e aquilo em que acreditamos. Que mostremos ao mundo que, perante a tirania, a Europa não recua.

  Seán Kelly (PPE). – A Uachtaráin, as President von der Leyen has emphasised, our goal must be to secure a peace that restores Ukraine's sovereignty and territorial integrity. I wholeheartedly welcome Taoiseach Simon Harris's recent bilateral meeting with President Zelenskyy and his reaffirmation of Ireland's support for Ukraine's journey towards EU membership. This summer marked a historic milestone as Ukraine formally began its EU accession process, reflecting the Ukrainian people's aspiration for justice and a European future.

I am also proud of Ireland's new agreement on support and cooperation with Ukraine. This agreement underscores that the values we share with Ukraine are fundamental to our own. As the Taoiseach has affirmed, we will stand by the brave people of Ukraine for as long as necessary.

So far, the EU itself has provided over EUR 118 billion in aid to Ukraine. However, our energy policy should have prioritised EU energy independence long before Russia's annexation of Crimea in 2014. The best time to have set this independence target was 2014. The second best time is now. Ukraine must be an integral part of this renewed commitment to energy security and independence.

And finally, the Wall Street Journal today reported that there were a million people either killed or wounded in the war so far. One man – Putin – is responsible for those million casualties. We must stand with Ukraine as long as it takes. Slava Ukraini!

  Bogdan Andrzej Zdrojewski (PPE). – Pani Przewodnicząca! Nie jesteśmy w punkcie zero. Mamy inną sytuację niż wtedy, kiedy obserwowaliśmy aneksję Krymu. Lekcję w jakimś sensie odrobiliśmy. Wtedy przypomnę reakcji prawie nie było. Nie było przede wszystkim adekwatnych.

Dziś nowo wybrany Parlament Europejski rozpoczyna od rezolucji, od rezolucji wsparcia dla Ukrainy i to wsparcia wielowątkowego. Natomiast to, czego brakuje, to przede wszystkim szybkości, sprawności, wielkości, ale także zgodności w pewnych reakcjach. Po części podzielam opinię Stoltenberga, aby kraje podejmowały, bo mają taką możliwość, decyzje indywidualne. Po części, dlatego że uważam, że taka akceptacja, dlatego, żeby było szybciej, adekwatniej, lepiej, więcej powinna być wspólną decyzją, decyzją zbiorową. Jest to o tyle ważne, że bezpieczeństwo związane z naszą wschodnią granicą dotyka w skutku, potencjalnie, praktycznie połowę państw Unii Europejskiej. Podkreślam, że dzisiaj potrzeba szybciej, lepiej, więcej, adekwatniej, abyśmy krótko mówiąc nie płacili cenę za opieszałość.

  Ingeborg Ter Laak (PPE). – Voorzitter, wie vrede wil, moet zich voorbereiden op oorlog: si vis pacem, para bellum. Als wij daadwerkelijk voor vrede in Europa staan, moeten we samen achter Oekraïne blijven staan en verenigd zijn in onze steun aan het land en in onze toezeggingen en verplichtingen om Oekraïne in staat te stellen zijn soevereiniteit te verdedigen.

Europa draagt financieel bij en stuurt wapens. Dit lijkt Rusland echter onvoldoende af te schrikken. We moeten het verbod op het gebruik van wapens op Russisch grondgebied daarom gezamenlijk opheffen.

Alleen als wij verenigd zijn, kan Oekraïne zichzelf effectief verdedigen en kunnen we Rusland laten zien dat het niets in Oekraïne te zoeken heeft. Alleen zo zal er vrede ontstaan.

  Inese Vaidere (PPE). – Cienītā sēdes vadītāja! Dārgie kolēģi! Kopš Krievijas kara Ukrainā bojā gājuši simtiem tūkstoši cilvēku, tai skaitā – desmit tūkstoši civiliedzīvotāju. Krievi bombardē skolas, slimnīcas, uzvedas kā viduslaikos. Kam vēl ir jānotiek, lai ukraiņi drīkstētu uzbrukt objektiem Krievijā, no kuriem šīs raķetes atlido? Nupat militārie droni jau ielido Baltijas un citās pierobežas valstīs.

Ko darīt? Pirmkārt, nekavējoties jāatļauj Ukrainai lietot tālās darbības ieročus, uzbrūkot militārajiem objektiem Krievijā. Jāpaātrina militārās piegādes, jo Krievija atzīst tikai spēku. Un tie būs nozīmīgi soļi, lai Ukraina karā uzvarētu. Otrkārt, jāpārtrauc kara finansēšana. Par kara postījumiem vispirms ir jāmaksā pašai Krievijai. Tāpēc ir jāizmanto ne tikai procenti no Krievijas iesaldētajiem aktīviem un Ungārijai ir jābeidz uzvesties kā Krievijas atbalstītājai, bet Ukrainas labā ir jāizmanto paši iesaldētie Krievijas aktīvi.

Mēs šeit – Eiropas Parlamentā – jau kara sākumā aicinājām uz pilnīgu Krievijas enerģijas resursu embargo. Tas ir absurds, ka vairākas Eiropas Savienības valstis joprojām ar enerģijas avotu importu finansē šo karu. Ir jāpanāk arī, ka visas G7 valstis sniedz nopietnu militāru atbalstu un katra valsts palīdz Ukrainai – katra demokrātiska valsts. Jāievieš vēl stingrākas sankcijas pret Krieviju un Baltkrieviju, kā arī pret tām valstīm, kuras Krievijai palīdz sankcijas apiet un palīdz tai militāri un finansiāli.

  Hélder Sousa Silva (PPE). – Senhora Presidente, Senhor Comissário, Caros Colegas, Caros ucranianos, foi deste hemiciclo que, desde fevereiro de 2022, têm partido as maiores e eu direi mais convictas palavras de apoio da União Europeia à Ucrânia.

Hoje, aqui, em nome da delegação portuguesa, pretendo reiterar e até reforçar a solidariedade que foi assumida. A defesa da Ucrânia é a defesa dos valores e dos princípios europeus e é uma responsabilidade, acima de tudo, de todos nós.

No início de um novo mandato, quando estamos a definir a estratégia para os próximos cinco anos, é nossa obrigação continuar a usar este plenário para dar confiança, mas, acima de tudo, para apoiar verdadeiramente aqueles que defendem no terreno, com sacrifício da própria vida, os valores que aqui incorporamos.

A vitória da Ucrânia, além da vitória mais do que justa do povo ucraniano, será a vitória da Europa e dos valores democráticos que defendemos. Viva a Ucrânia!

  Isabel Wiseler-Lima (PPE). – Madame la Présidente, nous ne le répéterons jamais assez: cette guerre brutale et illégale a été initiée par la Russie sur le territoire ukrainien. Le jour où l'agresseur russe se retire d'Ukraine, cette guerre finit. L'aide que nous apportons à l'Ukraine est une aide pour lui permettre de ne pas être rayée de la carte. L'Ukraine a le droit – chez eux, ils disent le devoir – de se défendre. Il s'agit de permettre au peuple ukrainien de rester libre et de décider lui-même de son avenir.

Cette aide, nous n'avons cessé de l'accroître, mais à trop petite dose, avec des délais qui auraient pu être évités. Dans nos pays, on hésite à donner l'autorisation d'utiliser les armes occidentales pour frapper en territoire russe les bases militaires d'où partent les missiles. Mais en Ukraine, ces mêmes missiles russes atteignent les infrastructures vitales et tuent. Les Ukrainiens, eux, enterrent leurs morts.

L'Union européenne s'est montrée déterminée et a su réagir avec unité. Mais nous devons absolument continuer sur la durée aussi longtemps que nécessaire: as long as it takes doit rester le mot d'ordre. Nous devons être reconnaissants à l'Ukraine, car malgré les destructions massives de ses infrastructures, malgré le coût humain de cette guerre, le peuple ukrainien continue à défendre son pays et ses valeurs. Faisons de notre côté tout ce qui est en notre pouvoir pour l'aider.

Procedura "catch-the-eye"

  João Oliveira (The Left). – Senhora Presidente, respeito pelo direito internacional, autodeterminação dos povos, inviolabilidade das fronteiras, integridade territorial, resolução pacífica de conflitos entre os Estados, renúncia ao uso da violência. Devíamos estar a discutir neste Parlamento uma solução de paz e segurança coletiva para a Ucrânia e para toda a Europa com base nestes princípios.

Em vez disso, estamos mais uma vez a discutir as 1001 formas de continuar a escalada da guerra e a de gastar o dinheiro e as vidas dos povos a alimentar o negócio bilionário do armamento e da morte. Quando os nossos filhos e netos nos julgarem pelo mundo que lhes deixámos, não poderão dizer que todos apoiámos a guerra ou a ela assistimos de braços cruzados. Alguns de nós continuarão a resistir com firmeza e a levantar a voz contra a barbárie da guerra. Porque é a paz o futuro dos povos.

  Sunčana Glavak (PPE). – Poštovana predsjedavajuća, kolegice i kolege, Ukrajina ima pravo na obranu.

Europa tu mora ostati snažna i zaštititi Ukrajinu od imperijalističkih ambicija Rusije. Nemojmo zaboraviti na činjenicu da je okupacija započela prije gotovo desetak godina, a brutalna agresija 2022. Od tada svjedočimo kršenju ljudskih prava, gubitku ljudskih života, zatiranju ukrajinskog identiteta, progonu i ubojstvu djece. Šesto djece otprilike ubijeno je u ruskoj agresiji na Ukrajinu.

Što se tiče moje zemlje Hrvatske, osim konkretne financijske pomoći u dvije godine od oko 300 milijuna eura, Ukrajini pružamo humanitarnu, gospodarsku i političku potporu a prošloga tjedna prigodom posjeta Ukrajini premijer Plenković najavio je i potporu donacijom od 5 milijuna eura za obnovu energetske infrastrukture. U listopadu, u Dubrovniku u Hrvatskoj, održat će se samit zemalja jugoistočne Europe. Cilj: podrška Ukrajini i njezinoj teritorijalnoj cjelovitosti.

Kolegice i kolege, budimo na pravoj strani povijesti, budimo uz Ukrajinu.

  Vytenis Povilas Andriukaitis (S&D). – Gerbiama Pirmininke, gerbiami kolegos. Išties, bandymas užšaldyti konfliktą yra pragaištingas Europos Sąjungai. Ir ta formulė – remti tiek, kiek reikės – nepakankamai ambicinga. Reikia remti kuo efektyviau, kuo daugiau, kuo greičiau ir kuo koordinuočiau. Štai kodėl visų Europos Sąjungos valstybių padidintas finansinės paramos procentas būtų geras atsakas. Negalima leisti, kad vieni remia daugiau, kiti mažiau. Solidariai, vieningai ir stipriai! Kita vertus, akivaizdu, kad reikia pažaboti agresorių ir apginti sienų neliečiamumo principą ir teritorinio integralumo principą. Tam yra būtinybė kompleksiškai veikti, kad Zelenskio taikos planas būtų pilnai įgyvendintas. Neabejotina, kad reikia nuimti apribojimus Ukrainai tiekiamų ginklų panaudojimui. Ukraina privalo juos panaudoti taip, kaip jai labiausiai to reikia. Gi didesnė, greitesnė, efektyvesnė Ukrainos integracija į Europos Sąjungą yra tikslas. Europos Sąjungos gynybos stiprinimas ir sukūrimas yra tikslas. Ir kuo efektyvesnė, platesnė tarptautinė diplomatija izoliuojant ir pažabojant agresorių irgi yra tikslas. Tik kompleksinės, efektyvios ir stiprios priemonės gali padėti mums pasiekti didelę pergalę ir pasiekti taiką ir tuo pačiu Rusijoje įveikti Putino režimą.

  Maria Grapini (S&D). – Doamnă președintă, domnule comisar, stimați colegi, condamn de la bun început, condamn războiul și uciderea oamenilor nevinovați. Mor și români acolo pentru că o parte din Ucraina... în Ucraina, o parte din teritoriile istorice erau ale României. Ce vreau însă, domnule comisar, să spun: am fost foarte atentă la comunicare. Eu cred că trebuie să ne schimbăm modul de comunicare pentru a avea suportul cetățenilor.

Înșiruirea unor sume de bani pe care le dăm fără a explica cetățenilor de ce România, țara mea, a ajutat Ucraina mai mult decât, poate, uneori, a ajutat propriii cetățeni, pentru că înțelegem că e nevoie să ajutăm – problema este ce face Uniunea Europeană, ce presiune pune la ONU, la Statele Unite, la celelalte puteri mondiale pentru a determina Rusia să oprească această agresiune și uciderea în masă a oamenilor? Asta este important să știe cetățenii, pentru că altfel nu vom avea suportul cetățenilor. Noi nu dăm bani din propriile buzunare. Noi dăm bani de la cetățeni, de fapt, și trebuie să se oprească acest hidos... cea mai hidoasă formă de manifestare este războiul.

  Aurelijus Veryga (ECR). – Gerbiama Pirmininke, gerbiami kolegos, kažkada ir Lietuva laukė pagalbos. Praėjusio šimtmečio viduryje išėjo kovoti į miškus ir, nesulaukusi pagalbos, nuskendo į dešimtmečius okupacijos, žudynių. Šiandien tos pagalbos laukia Ukraina ir visiems sakantiems, kad karas yra blogiausias sprendimas, aš siūlyčiau tą pasakyti Putinui, kuris užpuolė Ukrainą. Ir jis, kad ir šiandien, tą karą gali paimti ir pabaigti. O mums visiems sprendžiant, ar reikia suteikti daugiau pagalbos Ukrainai, aš manau, kad esminis yra klausimas, ar yra valia priešintis. Ir ta valia priešintis, akivaizdu, kad yra, nes tie, kurie planavo Ukrainą užimti per savaitę, šiandien yra įsivėlę į ilgą karą ir ukrainiečiai kovoja už savo laisvę ir nepriklausomybę. Pagalba jiems yra mūsų visų pareiga.

  Fernand Kartheiser (ECR). – Madame la Présidente, dans ce conflit l'Union européenne n'a à aucun moment essayé de définir une politique correspondant à ses propres intérêts géostratégiques. Au lieu de développer une capacité d'analyse et d'action autonome, elle a versé dans un suivisme absolu avec les États-Unis et le Royaume-Uni. Notre Union devra bientôt s'interroger sur ses propres responsabilités dans la genèse et la détérioration continue du conflit ukrainien. La situation actuelle menace de plus en plus la paix mondiale. Les puissances occidentales doivent comprendre qu'elles ne peuvent en aucun cas lancer des attaques par missiles en profondeur en Russie.

Une solution négociée directement entre les belligérants devient de plus en plus pressante. À l'heure qu'il est, l'aide humanitaire et la diplomatie doivent remplacer les fournitures d'armes et le soutien financier. L'Union européenne devra par la suite aider à reconstruire l'Ukraine et lui offrir de nouvelles perspectives de développement. Notre Union, ses États membres, comme d'ailleurs aussi l'OTAN, devront respecter pleinement la neutralité de l'Ukraine.

  Katarína Roth Neveďalová (NI). – Vážená pani predsedajúca, Európska únia je inštitúciou, ktorá má podporovať mier a nie vojnu. A to budem opakovať v tejto snemovni celý čas. My si tu mýlime dve veci. Vy tu niektorí hovoríte, že chcete mier a potom zároveň hovoríte, že mier znamená porážka Putina.

Lebo to sú dve rozdielne veci. Keď hovoríme o mieri, tak mier znamená diskusia, spolupráca, respektíve nejaké rokovania, aby sme priniesli nejaké riešenie na stôl. Keď hovoríme o vojne, tak hovoríme o mŕtvych. Hovoríme o útokoch, hovoríme o zbraniach.

Ja si myslím, že Únia má hovoriť o mierovej politike a že by sme mali viac vyzývať aj v tejto snemovni na to, aby sa urobili nejaké mierové rokovania a aby sme podporili, už to je jedno, ktorýkoľvek mierový plán, len aby sa táto vojna skončila a ľudia nezomierali.

Viete, Slovenská republika je zaplavená ľuďmi, ktorí ušli z Ukrajiny. A mňa veľmi mrzí, že niektoré členské štáty vydávajú týchto ľudí, aby išli bojovať do vojny, v ktorej oni bojovať nechcú. To je takisto porušenie podľa mňa ľudských práv. A takisto by sme sa mali zamyslieť, či je to správne.

Ukrajina je vlastne krajina, ktorá bude zdevastovaná vojnou. Vy tu všetci hovoríte, že budeme podporovať Ukrajinu do poslednej minúty, do posledného eura. Ale koľko? Čo to znamená? Máme tu Draghiho správu, ktorá hovorí o podpore Európskej únie konkurencieschopnosti. Ale zároveň rozprávate, že budete dávať nekonečné množstvo peňazí na to, aby sa tam ľudia zabíjali a aby sa tam ďalej bojovalo.

Tak treba sa naozaj spamätať, aby sme nepredali dušu diablovi len preto, aby sme akože si urobili nejakú pomstu, po ktorej tu veľa z vás túži.

(Fine della procedura "catch the eye")

  Valdis Dombrovskis, Executive Vice-President of the Commission. – Madam President, I think today's debate illustrates the overwhelming consensus to continue the EU's support for Ukraine, even though I also noted voices which would happily move away from the rules-based international order and the country's rights in line with the EU Charter and engage in a world order where 'might is right'. History has taught us time and again that appeasement of the aggressor does not work. It only encourages more aggression.

The EU and its Member States have done a lot, but the needs remain huge. We must do more and faster. We need to be able to support Ukraine for as long as it takes, with everything necessary to stop Russian aggression in Ukraine. This is also about the future of European security. Russia is already testing our Member States by implementing its hybrid war tactics, and you have an important role to play in stressing this message when talking to your constituencies.

This huge assistance is an investment in the EU's future. Ukraine has to be able to prevail against Russia, successfully defending its existence as a sovereign and independent European country, including its territorial integrity in its internationally recognised borders. We must support Ukraine on its way to EU membership, however difficult that work is, in particular during the ongoing war. This merit-based path is necessary to lay foundations not only for Ukraine's future prosperity, in line with the choice of its people, but also for the EU's continued global significance.

In this debate, you rightly pointed to issues that require further work. We have gradually moved since the onset of invasion from a solutions-based to more systemic assistance mechanisms. We will continue to work diligently to find solutions that are sustainable in the longer term, and address related complexities. We will continue our work with international partners to support Ukraine's fight for its sovereignty and territorial integrity, and its destiny to be part of the EU.

The EU has evolved through crisis and challenges, and I very much hope that we will again be up to this historical task and up to our responsibilities as Europeans.

  Presidente. – La discussione è chiusa.

La votazione si svolgerà giovedì 19 settembre 2024.

Dichiarazioni scritte (articolo 178)

  Daniel Buda (PPE), în scris. – Acest raport subliniază urgența sprijinirii Ucrainei în fața agresiunii continue a Rusiei și atrage atenția asupra multiplelor crize umanitare și de securitate care afectează atât Ucraina, cât și comunitatea internațională. Atacul cu rachete asupra unei nave cargo care transporta grâu, destinat Egiptului, nu este doar un act de violență împotriva Ucrainei, ci și un atac asupra securității alimentare globale. Țările din regiunile vulnerabile, precum Egiptul, depind de exporturile de grâne ucrainene, iar aceste acte destabilizează piețele internaționale de alimente și agravează insecuritatea alimentară la nivel mondial.

Mai mult, escaladarea atacurilor cu drone și rachete care violează spațiul aerian al UE și NATO reprezintă o amenințare directă la adresa securității cetățenilor din regiunile estice ale Europei. Acest lucru subliniază importanța unității și solidarității europene în fața acestei agresiuni, precum și nevoia de a consolida sprijinul militar și umanitar pentru Ucraina.

Un vot în favoarea acestui raport însemnă susținerea valorilor europene de solidaritate, pace și justiție, sprijinind Ucraina în fața unei agresiuni nemiloase și contribuind la stabilitatea și securitatea regiunii și a lumii.

  Erik Kaliňák (NI), písomne. – Ďakujem pekne. Zachviľu to budú tri roky, čo začal konflikt na Ukrajine a polovica tohto pléna tu tri roky opakuje tú istú vojenskú propagandu, to isté moralizovanie a tie isté zaslepené výzvy, že ešte pár miliárd a Ukrajina sa ubráni…

Kolegovia, je čas sa zobudiť z vašich detských snov.

Ukrajina sa ubrániť nedokáže a jej nekonečným vyzbrojovaním len eskalujete napätie a predlžujete konflikt, ktorý nemá vojenské riešenie. Stovky miliárd, desiatky sankcií a aký je výsledok?

Desaťtisíce mojich rovesníkov mŕtvych, všetky protiofenzívy neúspešné a podľa posledných slov Zelenského - na každý náboj Ukrajiny pripadá 12 Ruských… a vy si idete ďalej svoje. Dokedy?! Naozaj až do posledného Ukrajinca?

Ak by ste svoje falošné sľuby Ukrajine mysleli vážne, tak by ste už dávno volali po nasadení našich národných armád, pretože inak nič z toho, o čom tu hodiny rečnite, nedosiahnete. Osobne som existenčne proti takejto eskalácií konfliktu na Ukrajine, ale na rozdiel od vášho zaslepeného moralizovania ten postoj aspoň dáva zmysel.

To, čo tu už tretí rok predvádzate v skutočnosti pomáha jedine zbrojárskym komplexom. Nikomu inému, nie Európanom, nie Ukrajincom, nie mieru.

  Mariusz Kamiński (ECR), na piśmie. – Dzisiejsza debata o pomocy Ukrainie w powstrzymaniu rosyjskiej agresji odbywa się w dniu szczególnym, bo 17 września. Polacy doskonale pamiętają, iż jest to rocznica sowieckiej napaści na Polskę. Pamięć ta jest jednak niezbędna dla całego regionu, gdyż komunistyczna Moskwa i nazistowski Berlin nie zatrzymały się na Polsce. Los mego kraju w 1939 roku podzieliły następnie inne państwa.

Dziś z ust Putina słyszymy te same imperialistyczne słowa co w poprzednim stuleciu. Jesteśmy świadkami sfałszowanych referendów, przymusowej paszportyzacji, deportacji, zbrodni wojennych. Świat potrzebował mrugnięcia okiem, by Rosję sowiecką dołączyć do grona aliantów. Bez ukarania jej za zbrodnie wojenne, za Katyń, Charków, Miednoje... Wszyscy powinniśmy pamiętać o lekcjach historii, także tych trudnych. Bez tego nie zbudujemy lepszej przyszłości, nie podejmiemy mądrych i dalekosiężnych decyzji. Jedną z nich jest prawda, iż ofiary nie można pozostawić bezbronną, ograniczać jej samoobrony. Drugą jest ta, iż zbrodnia nie może pozostać bezkarna.

Słowa, które tutaj padły, są ważne, ale ważniejsze są czyny. Ukraińscy żołnierze mają wolę, ducha, umiejętności, by bronić swojej ojczyzny. Brakuje jej nowoczesnego sprzętu. Polska pomoc była decydująca w odparciu rosyjskiej agresji w pierwszych kluczowych tygodniach wojny. Niestety, w kontraście do mojego kraju, kunktatorstwo i hipokryzja innych ważnych europejskich graczy, były i wciąż są jaskrawo widoczne.

  Ľubica Karvašová (Renew), písomne. – Od 24. februára 2022 je Európsky parlament jednotný vo svojej podpore Ukrajiny. Je však dôležité, aby sme tento trend zachovali aj nasledujúcich päť rokov. Preto vítam silný signál podpory, ktorý touto rezolúciou vysielame našim partnerom na Ukrajine na začiatku tohto mandátu.

Podpora Ukrajiny neexistuje vo vákuu. Je naviazaná na európsku a demokratickú budúcnosť Ukrajiny, ktorá vstúpila do novej kapitoly svojho európskeho príbehu v momente, keď začala rokovať o pristúpení k Únii.

Vojenská a finančná podpora Ukrajiny je investícia do budúcnosti Únie a do nasej vlastnej bezpečnosti. Je to podpora pre nášho suseda, nášho partnera a budúceho člena a spojenca.

Jedným dychom však musíme hovoriť aj o obnove Ukrajiny, ktorej ekonomika a infraštruktúra sú zničené ruskou inváziou.

Jediný spôsob, ako dosiahnuť udržateľný a dlhodobý rozvoj Ukrajiny, je zabezpečiť, aby jej obnova išla ruka v ruke s procesom pristúpenia Ukrajiny k EÚ.

Preto je aj v záujme našich medzinárodných partnerov a spojencov, aby rekonštrukcia bola v súlade s potrebami prístupového procesu. Otvárajú sa tým aj možnosti na rozvoj regiónov, ktoré susedia s Ukrajinou. Obnova Ukrajiny musí preto byť systematická, predvídateľná a zodpovedne financovaná. Očakávam, že Európsky parlament bude podporným hlasom ako rekonštrukcie, tak aj prístupového procesu Ukrajiny do EÚ.

  Urmas Paet (Renew), kirjalikult. – ELi riigid peavad viivitamatult kaotama piirangud, mis ei luba Ukrainal kasutada lääne relvasüsteeme õigustatud sõjaliste sihtmärkide vastu Venemaal.

Piirangud ei lase Ukrainal end korralikult kaitsta ning jätavad riigi elanikkonna ja taristu väga haavatavaks.

Samuti peavad liikmesriigid täitma 2023. aasta märtsis antud lubadust saata Ukrainale miljon mürsku ning kiirendama relvatarneid, eelkõige õhukaitsesüsteemide, laskemoona ja Tauruse rakettide saatmist Ukrainasse.

Lisaks tuleks ELil jätkata ja laiendada Venemaa, Valgevene ning Venemaale sõjalisi ja kahesuguse kasutusega kaupu tarnivate riikide ja üksuste vastaseid sanktsioone. Laiendada ja tugevdada tuleks eriti Iraani ja Põhja-Korea vastaseid sanktsioone, võttes arvesse, et Iraan andis hiljuti Venemaale ballistilisi rakette ning mõlemad riigid toetavad Venemaa Ukraina-vastast agressioonisõda. Samuti tuleks sanktsioonide loetellu lisada rohkem Hiina üksusi ja isikuid. Jõulisemalt tuleks tegeleda ka sanktsioonidest kõrvalehoidmise probleemiga.

EL ja selle liikmesriigid peavad aitama Ukrainal saavutada ja säilitada võimalikult laia rahvusvahelise toetuse. Sõja mis tahes lahendus eeldab ka Venemaa vastutusele võtmist ning EL ja tema partnerid peavad töötama välja kindla õiguskorra Venemaa külmutatud varade konfiskeerimiseks.