Κλιμάκωση της βίας στη Μέση Ανατολή και η κατάσταση στον Λίβανο (συζήτηση)
Λουκάς Φουρλάς (PPE). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Μπορέλ, όταν χάνονται ανθρώπινες ζωές και όταν συντελούνται εγκλήματα είμαστε όλοι υπόλογοι, είτε με τη συμμετοχή μας είτε με την αδιαφορία μας σε αυτή την τραγωδία. Έχω ακούσει πολλά από την αρχή της συζήτησης, πολλές καταδίκες, πολλά λόγια. Έχω ακούσει και για την ανάγκη να γίνει μια ανθρωπιστική σύνοδος για το θέμα. Ενώ λοιπόν όλοι μιλούν, η μόνη χώρα που κάνει κάτι αυτή τη στιγμή για να βοηθήσει ανθρωπιστικά την κατάσταση στο Λίβανο είναι η πατρίδα μου, η μικρή Κύπρος. Μικρή σε έκταση, μεγάλη σε ψυχή, ένα μικρό κράτος που βίωσε τον πόλεμο και την προσφυγιά, αποτελεί αυτή τη στιγμή το μόνο καταφύγιο για τους κατατρεγμένους του πολέμου, ως το πρώτο ασφαλές ευρωπαϊκό έδαφος.
Δεν υπάρχει άλλη οδός από την επιμονή μας στην κατάπαυση του πυρός και στην εξεύρεση εκείνης της λύσης που θα σταματήσει άμεσα την αιματοχυσία. Αυτή τη στιγμή η πατρίδα μου αποτελεί σανίδα σωτηρίας για εκατοντάδες ανθρώπους που φεύγουν κυνηγημένοι από τα πεδία των συγκρούσεων. Οφείλει, όμως, η Ευρώπη να μην αφήσει την Κύπρο μόνη της σε αυτή την τεράστια προσπάθειά της να σώσει ανθρώπινες ζωές. Δίπλα στη χώρα μου, στη γειτονιά μου, συντελείται μια τεράστια καταστροφή με θύματα αθώους ανθρώπους, παιδιά και αμάχους. Ως Κύπρος κάνουμε το χρέος μας. Οφείλει όμως και η Ευρώπη, η οικογένεια μας, να μας στηρίξει και να δράσει άμεσα. Ευχαριστώ πολύ.