Volledig verslag van de vergaderingen

Dinsdag 5 september 2000 - Straatsburg

Economische en sociale ontwikkeling van Turkije

  Souladakis (PSE). – (EL) Mijnheer de Voorzitter, geachte afgevaardigden, ik ga volledig akkoord met het uitstekende verslag van de heer Morillon, evenals met zijn inleiding en de aanvulling daarop van de heer Swoboda. Ik zal dus geen argumenten herhalen die ik volledig onderschrijf. Ik wil wel enkele opmerkingen maken.

De bijzondere kenmerken van de betrekkingen tussen de Europese Unie en Turkije, zoals wij die nu al jarenlang, vanaf het eerste begin tot de huidige cruciale fase meemaken, zijn te wijten aan het politieke probleem dat Turkije heet. In Helsinki werd ongeveer negen maanden geleden een procedure op gang gebracht die zou kunnen uitmonden in een oplossing van het politieke probleem Turkije. Aangezien de heer Verheugen, de voor uitbreiding bevoegde commissaris, hier aanwezig is en aangezien er een bepaalde sfeer heerst ten aanzien van de tekst die aan het partnerschap tussen de Europese Unie en Turkije ten grondslag zal liggen - en die ons later zal worden voorgelegd - ben ik er zeker van dat steun zal worden gegeven aan de opneming in de tekst zelf, en niet in de preambule, van al hetgeen in Helsinki werd besloten ten aanzien van de mensenrechten, Cyprus, de Egeïsche Zee en crisisbeheer.

Ziet u, Turkije is een raar geval. Turkije veroorzaakt crisissen in heel het omliggende gebied. Wij leven in dat gebied en willen dat die crisissen ophouden. Zij worden veroorzaakt door de structuur van het politiek bestel in Turkije. Wij hebben kortgeleden de manifestaties gezien van de Turks-Cyprioten op Cyprus. Zij doen eindelijk hun mond open en klagen Turkije aan als bezettingsmacht. Ik hoorde gisteren op de BBC de leider van een Turks-Cyprische partij – een partij van Turks-Cyprioten en niet van kolonialisten – zeggen dat nog maar de helft van de Turks-Cyprioten op Cyprus is. Zij zeggen nu: “Turken, laat ons toetreden tot de Europese Unie. Jullie willen zelf toetreden; laat ons dan eerst toetreden”.

Aangezien met deze betrekkingen de politieke vormgeving van Europa, zijn perspectieven en principes in het geding zijn, ben ik ervan overtuigd dat commissaris Verheugen ons zal bevestigen dat de Commissie, als hoedster van al deze principes, de toetredingsprocedure van Turkije hiervan afhankelijk zal maken. Mijns inziens is dit het hoofdthema: de opstarting en de uitvoering van deze procedure. Ik geloof namelijk niet, mijnheer Verheugen, dat het voor ons aanvaardbaar zal zijn dat wij enerzijds onze parlementen en regeringen kiezen en in Turkije anderzijds een militair establishment de scepter zwaait en ons allen de politieke wet voorschrijft. Daarom wordt met het verslag van de heer Morillon een bemoedigend perspectief geopend. Als Grieken willen wij dat Turkije toetreedt tot de Europese Unie. Wij willen een democratisch Turkije, want een democratisch Turkije betekent beëindiging van de crisissen in het omliggend gebied, crisissen die wij nu al jarenlang meemaken en die voor niemand een pretje zijn.