Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2000 - Στρασβούργο

5. Πρόοδος προς την ένταξη των 12 υποψηφίων χωρών (συνέχεια)

  Πρόεδρος. – Συνεχίζουμε με την κοινή συζήτηση σχετικά με την πρόοδο προς την προσχώρηση των 12 υποψήφιων χωρών

  Stenmarck (PPE-DE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, πολλοί σήμερα θεωρούν ότι η διεύρυνση της ΕΕ αποτελεί ένα αφάνταστα δαπανηρό εγχείρημα. Δεν είναι ακριβής αυτή η εντύπωση. Η Διάσκεψη Κορυφής του Βερολίνου κατέστησε σαφή την κατάσταση το Μάρτιο του 1999 όταν υιοθετούσε τις κατευθυντήριες γραμμές για τον προϋπολογισμό. Στο Βερολίνο φάνηκε ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τη διεύρυνση εντός των πλαφόν που ισχύουν για τον προϋπολογισμό της ΕΕ. Στη γνωμοδότηση για την έκθεση Brok που είχα αναλάβει με την υποστήριξη της Επιτροπής Προϋπολογισμών καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα.

Οι περισσότερες διεθνείς έρευνες αναφέρουν τα μακροοικονομικά κέρδη που θα προκύψουν στα πλαίσια της διεύρυνσης. Αυτό ισχύει για τις υποψήφιες χώρες, καθώς επίσης και για το σύνολο των σημερινών κρατών μελών.

Να προσθέσω επίσης και όλα τα άλλα πλεονεκτήματα τα οποία δεν μπορούν να μετρηθούν ποσοτικά ή να εκφραστούν με οικονομικούς όρους. Μέσω της διεύρυνσης θα συμμετέχουμε στη μεγαλύτερη κοινή αγορά του πλανήτη με σχεδόν 500 εκατομμύρια ανθρώπους και με το 25% του παγκοσμίου εμπορίου. Θα αυξηθεί ο ανταγωνισμός και η ταχύτητα των μεταρρυθμίσεων ακόμα και στη Δυτική Ευρώπη. Θα δημιουργηθούν καλύτερες προϋποθέσεις για οικονομική ανάπτυξη στο σύνολο της Ευρώπης. Θα αποκτήσουμε, λίγο πιο μακροπρόθεσμα, ένα κοινό νόμισμα για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ηπείρου. Θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε από κοινού το διασυνοριακό περιβαλλοντικό πρόβλημα της Ευρώπης. Θα διευρυνθεί και θα σταθεροποιηθεί η δημοκρατία, και επομένως και οι δυνατότητες για μια πραγματική ειρήνη σε μια ήπειρο που για αιώνες τάραζαν οι πόλεμοι.

Η συνολική εικόνα της διεύρυνσης επομένως δεν συνηγορεί υπέρ υπερβολικών δαπανών χωρίς κέρδη, όπως και αν κάνει κανείς τους υπολογισμούς. Τα κέρδη είναι τόσο σημαντικά, ώστε η διεύρυνση θα πρέπει να πραγματοποιηθεί όσο το δυνατόν ταχύτερα.

  Volcic (PSE). - (ΙΤ) Κύριε Πρόεδρε, η Σλοβενία κατάφερε να επιτύχει το μεγαλύτερο μέρος των βραχυπρόθεσμων στόχων προτεραιότητας της προενταξιακής εταιρικής σχέσης και αυτή η θετική κρίση συντελεί ώστε να δοθεί νέα ώθηση στις διαπραγματεύσεις. Μιλώ για τη Σλοβενία, επειδή έχω ασχοληθεί μ' αυτή και επειδή αποτελεί σαφές παράδειγμα του πώς το πλησίασμα του τέρματος μπορεί να επιταχύνει πολλές διαδικασίες.

Μένουν λίγες μόνο μέρες μέχρι τις γενικές εκλογές στη Σλοβενία. Η περίοδος δεν είναι από τις καλύτερες για να αφιερωθεί στην εξωτερική πολιτική και οι κατηγορίες μεταξύ των διάφορων κομμάτων μπορούν να οξυνθούν και να φτάσουν τη χειραγώγηση. Ωστόσο, εκτός από ασήμαντες μειοψηφίες, καμία πολιτική ομάδα δεν αμφισβητεί τον κύριο στόχο της σλοβένικης πολιτικής, που είναι η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο το δυνατόν νωρίτερα.

Η πολιτική τοποθέτηση, επομένως, παραμένει σταθερή. Από τις παρεμβάσεις όλων των ομιλητών που έλαβαν μέρος σήμερα στη συζήτηση για τη διεύρυνση προκύπτει ένα πλαίσιο όχι πολύ διαφορετικό. Η έκθεση για τη Σλοβενία μάς παρουσιάζει ένα πρόβλημα που αποτελεί τμήμα και του ζητήματος της Τσεχίας, της Κροατίας και άλλων εθνών. Σε διάφορες φάσεις, ωστόσο, πάντα κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά τον Βα Παγκόσμιο Πόλεμο, ελήφθησαν μέτρα που προφανώς δεν ανταποκρίνονται στα κριτήρια της Κοπεγχάγης, δεδομένου του πνεύματος που επικρατούσε τότε και, ωστόσο, ακριβώς με βάση εκείνους τους νόμους διαμορφώθηκε η πολιτικο-ιδεολογική αρχιτεκτονική της εποχής, συμπεριλαμβανομένων των συμφωνιών ειρήνης.

Η τρίτη τροπολογία επί του εγγράφου για τη Σλοβενία, για παράδειγμα, "συγχαίρει τη σλοβένικη κυβέρνηση, που σκόπευε να εξακριβώσει αν οι νόμοι και τα διατάγματα που ισχύουν μέχρι σήμερα και που ανάγονται στα έτη 1943, 1944 και 1945 έρχονται ή όχι σε αντίθεση με τα κριτήρια της Κοπεγχάγης". Τα θέματα αυτά έχουν πυροδοτήσει εσωτερικές διαμάχες στις διάφορες χώρες. Ενώ μια τροπολογία, όπως είπαμε, συγχαίρει τη σλοβένικη κυβέρνηση που σκόπευε να εξακριβώσει αν οι νόμοι έρχονται ή όχι σε αντίθεση με τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, η Επιτροπή Εξωτερικής Πολιτικής του Σλοβένικου κοινοβουλίου, που έχει εξουσία λήψης αποφάσεων, ισχυρίζεται ότι είναι θεμελιώδεις οι βάσεις που τέθηκαν μεταξύ 1934 και 1945, επί των οποίων γεννήθηκε η Γιουγκοσλαβία, και ζητεί από τη σλοβένικη κυβέρνηση να εφαρμόσει αποφασιστικά και πλήρως αυτή τη θέση, που ένα τμήμα της χώρας...

(Ο πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Väyrynen (ELDR). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, στις συζητήσεις για τη διεύρυνση έγινε λόγος για ένα πολύ γρήγορο χρονοδιάγραμμα. Από την άλλη πλευρά, έχει ζητηθεί από τα νέα κράτη μέλη να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν, ήδη πριν από την ένταξή τους, όλο το κοινοτικό κεκτημένο και οι μεταβατικές περίοδοι να είναι σπάνιες και μικρής διάρκειας. Υπάρχει μια αγεφύρωτη αντινομία ανάμεσα στις δύο αυτές θέσεις. Μερικοί έχουν προτείνει ως λύση αυτής της αντινομίας να ενταχθούν πρώτα οι υποψήφιες χώρες στον ΕΟΧ. Αυτή η ιδέα δεν είναι ρεαλιστική. Ο ΕΟΧ δεν είναι κατάλληλος για τις υποψήφιες χώρες, και οι ίδιες δεν πρόκειται εξάλλου να αρκεστούν σε τίποτα λιγότερο από την ένταξη τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η ταχεία διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μια πολιτική αναγκαιότητα. Γι’ αυτό έθεσα το ερώτημα – και το θέτω εκ νέου - γιατί δεν τροποποιούμε τους όρους ένταξης. Θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε το βασικό κοινοτικό κεκτημένο, που θα περιλάμβανε τα ουσιώδη τμήματα των Συνθηκών του ΕΟΧ και την κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική. Πέρα από την υιοθέτηση και την εφαρμογή αυτού του βασικού κεκτημένου, τα νέα μέλη θα πρέπει βέβαια να πληρούν τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, να δεχθούν την υιοθέτηση όλου του κοινοτικού κεκτημένου ως μακροπρόθεσμου στόχου τους και να δεσμευθούν υπέρ των πολιτικών στόχων της Ένωσης. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες συνθήκες για την ένταξη των περισσοτέρων ή και όλων των υποψηφίων χωρών ήδη εντός των προσεχών ετών. Αν το κεκτημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωριζόταν στα δύο, θα μπορούσαμε από τη μία πλευρά να εγγυηθούμε το επίπεδο ολοκλήρωσης που έχουν φθάσει τα σημερινά κράτη μέλη και από την άλλη να συμβάλουμε στην ενίσχυση της συνεργασίας τους.

Αν η Ένωση διευρυνθεί γρήγορα, θα έπρεπε να μειωθεί έντονα η ολοκλήρωσή της όπως προτείνει η ομάδα ELDR στην πρόταση τους για τη διεύρυνση. Θα έπρεπε, έτσι, να καταργηθούν ορισμένα καθήκοντα και ορισμένες αρμοδιότητες της Ένωσης και η ίδια να επικεντρωθεί στα ουσιαστικά θέματα, τα οποία μπορούν να διευθετηθούν μόνο στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα τη διαφοροποίηση της Ένωσης, έτσι ώστε ορισμένα από τα σημερινά κράτη μέλη να προχωρούν περισσότερο σε θέματα ολοκλήρωσης από ό,τι τα άλλα. Η Ένωση που διευρύνεται διασπάται και διαφοροποιείται. Οι συζητήσεις για ταχεία ένταξη των υποψηφίων χωρών θα παραμείνουν κενές νοήματος αν δεν τροποποιηθούν οι όροι ένταξης.

  Κόρακας (GUE/NGL). - Κύριε Πρόεδρε, οι βουλευτές του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας δεν θα ψηφίσουμε υπέρ της έκθεσης του κ. Brok και των άλλων εκθέσεων, γιατί αυτές θεωρούν την ένταξη των χωρών της διεύρυνσης ως ιδιαίτερα θετική για τους λαούς τους και υποστηρίζουν τα μέτρα προετοιμασίας τους με την αφομοίωση του κοινοτικού κεκτημένου και κυρίως την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων των πάντων, την κατάργηση των κοινωνικών κατακτήσεων κλπ.

Όμως, η προετοιμασία αυτή, όπως την βιώνουν οι λαοί, έχει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, λεηλασία των χωρών αυτών από το πολυεθνικό κεφάλαιο, έξαρση της ανεργίας, της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της διαφθοράς, της πορνείας και του εμπορίου λευκής σαρκός. Η υγεία, η παιδεία, ο πολιτισμός, η βιομηχανία, η αγροτική οικονομία προσφέρονται από τις κυβερνήσεις των χωρών αυτών απλόχερα με αντάλλαγμα τη στήριξη της νέας, συχνά μαφιόζικης άρχουσας τάξης από τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Για όλους αυτούς τους λόγους, αλλά ξεκινώντας και από την δική μας ελληνική πείρα, η αντίθεσή μας στη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μια έκφραση αδελφικής αλληλεγγύης προς τους εργαζόμενους και τους λαούς γενικότερα των υπό ένταξη χωρών.

Καλούμε τους λαούς αυτούς σε ενωμένο αγώνα με τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση της εκμετάλλευσης, των επεμβάσεων, ακόμη και των στρατιωτικών, της καταλήστευσης του πλούτου και του ιδρώτα των λαών, της κατάργησης των κοινωνικών δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με μακρόχρονους σκληρούς αγώνες και θυσίες. Τους καλούμε σε αγώνα για μια άλλη Ευρώπη όλων των λαών, απαλλαγμένη από τα απάνθρωπα αυτά χαρακτηριστικά, όπου οι λαοί θα διαφεντεύουν τις τύχες τους, θα αναπτύσσουν μεταξύ τους σχέσεις ειρήνης, ελευθερίας, αδελφοσύνης, αμοιβαίας επωφελούς συνεργασίας.

Ειδικότερα για την Κύπρο, πέρα από τα παραπάνω και παρά το ότι η έκθεση Poos λέει πολλές αλήθειες, η διαδικασία ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι αποφάσεις του Ελσίνκι όχι μόνο δεν θα λύσουν το πρόβλημα της κατοχής σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, αλλά προωθούν την νομιμοποίηση της κατοχής και την οριστική διχοτόμηση της νήσου. Για του λόγου το ασφαλές, σημειώνουμε την ανακήρυξη του κατακτητή σε υποψήφιο μέλος χωρίς καν να τίθεται το θέμα της απόσυρσης των στρατευμάτων κατοχής.

Τέλος, επειδή πολύς λόγος έγινε σήμερα για τα δεκάχρονα της ενοποίησης της Γερμανίας, θα ήθελα να ρωτήσω το Συμβούλιο και τον κ. Verheugen αν έχουν υπόψη τους πότε σκοπεύει να καταβάλει η ενωμένη πια Γερμανία το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις στην Ελλάδα.

  Gallagher (UEN). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να εστιάσω τις παρατηρήσεις μου στα ορφανοτροφεία της Ρουμανίας. Πιστεύω ότι η ρουμανική κυβέρνηση δυσκολεύεται στην εκτίμηση του αριθμού των ορφανών που βρίσκονται στα ορφανοτροφεία της χώρας. Σε σχετική ανταπόκριση που μας έστειλε το γραφείο της αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο Βουκουρέστι, η ρουμανική κυβέρνηση εκτιμά ότι υπάρχουν σήμερα από 100 000 έως 140 000 ορφανά στη Ρουμανία. Η κτηνωδία του καθεστώτος Τσαουσέσκου οδήγησε τόσα πολλά παιδιά στην ορφάνια από τα τέλη της δεκαετίας του ’60. Περίπου 100 000 άτομα απασχολούνται σήμερα στο σύστημα των ορφανοτροφείων της Ρουμανίας. Αυτός είναι ένας παράγοντας που περιπλέκει την κατάσταση όταν εξετάζεται το ζήτημα αυτό.

Επισκέφθηκα τη Ρουμανία στα τέλη του Ιουλίου για να έχω ιδία άποψη της λειτουργίας ενός από τα μεγαλύτερα ορφανοτροφεία που βρίσκεται στη Βόρεια Ρουμανία. Για μένα είναι σαφές ότι το θεσμικά κατευθυνόμενο καθεστώς που λειτουργεί στη χώρα οδηγεί σε πολλές μακροπρόθεσμες υγειονομικές συνέπειες για τα ορφανά παιδιά. Είναι επίσης σαφές ότι το προσωπικό που απασχολείται στα ορφανοτροφεία της Ρουμανίας χρειάζεται περαιτέρω εκπαίδευση για τη φροντίδα των παιδιών. Πολλά από τα ορφανοτροφεία της Ρουμανίας είναι παλιά, πεπαλαιωμένα κτίρια. Χρειάζονται περισσότερες νέες και σύγχρονες εγκαταστάσεις όπως εκείνες που κατασκευάστηκαν από τη Romanian Challenge Appeal προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των ορφανών παιδιών. Επισκέφθηκα δύο από αυτά τα ιδρύματα τα οποία συνιστώ σε όλους. Είδα από πρώτο χέρι τα οφέλη που μπορούν τα ορφανά παιδιά να αποκομίσουν από τα ιδρύματα αυτά.

Στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων της προσχώρησης μεταξύ της Ρουμανίας και της Ένωσης επιβάλλεται να προσδιοριστούν επακριβώς οι ανάγκες που πρέπει να καλύψει η κυβέρνηση της Ρουμανίας προκειμένου να βελτιώσει το επίπεδο και την ποιότητα των ορφανοτροφείων της χώρας. Δεν επαρκούν οι δεσμεύσεις, η κυβέρνηση πρέπει να περάσει στην πράξη.

Είχα την ευκαιρία να συναντήσω μη κυβερνητικές οργανώσεις στη Ρουμανία, οι οποίες ασχολούνται με τα ορφανοτροφεία. Επαινώ δημόσια το έργο αυτών των ΜΚΟ και, ειδικότερα, της Romanian Challenge Appeal, που είναι εγκατεστημένη στο Birmingham, και άλλων από την Ιρλανδία που στηρίζονται από ορισμένους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένου του Daniel O'Donnell, του ιρλανδού παρουσιαστή, ο οποίος κατέθεσε ένα εκατομμύριο λίρες που συγκέντρωσε στην Ιρλανδία και σε άλλα μέρη του κόσμου. Υπάρχουν άνθρωποι όπως αυτός που έχουν προσφέρει τόσα πολλά!

Πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι η Ρουμανία δεν θα γίνει δεκτή στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι να επιλύσει το πρόβλημα αυτό.

  Langenhagen (PPE-DE), συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Αλιείας. - (DE) Κύριε Πρόεδρε, βγάζω το καπέλο στο γενικό εισηγητή της έκθεσης και στην ομάδα του! Θεωρώ ότι η έκθεση είναι εξαιρετική. Η διεύρυνση δεν περιλαμβάνει μόνο τους ανθρώπους αλλά και τα φυτά και τα ζώα. Αυτή η συνολική θεώρηση καταδεικνύει την πολυπλοκότητα του θέματος διεύρυνση. Υπάρχουν πολλές επιμέρους πλευρές που πρέπει να προσέξουμε. Η Επιτροπή Αλιείας θέλει επίσης να συμμετάσχει στο διάλογο αλλά δεν επιθυμεί να αποτελέσει τροχοπέδη. Εμείς έχουμε πολύ συγκεκριμένες ιδέες. Δεν ξεκινάμε από το μηδέν αλλά στεκόμαστε σε αυτό το κοινό κεκτημένο και αναφέρομαι φυσικά στο περίφημο κοινοτικό κεκτημένο. Το ίδιο κάνει και η Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου. Η έκθεση Brok περιλαμβάνει δέκα σημεία τα οποία θίγουν πλευρές της διεύρυνσης σχετικά με τη γεωργική πολιτική, αλλά όχι όμως και σχετικά με τον τομέα της κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής για την αλιεία. Αυτή είναι στην πραγματικότητα μια κοινοτική πολιτική, μια περιεκτική πολιτική, η οποία περιλαμβάνει όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής και έχει άμεσες συνέπειες στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας.

Οι συνέπειες από μια απρόσεκτη πολιτική αλιείας θα μπορούσαν να αποβούν καταστρεπτικές και δεν πρέπει να αντιμετωπιστούν με την απλή επισήμανση σχετικά με την ύπαρξη αλληλεγγύης μεταξύ των λαών. Δυστυχώς οι εν λόγω πτυχές έως τώρα δεν έτυχαν προσοχής στο πλαίσιο της εν λόγω έκθεσης, με εξαίρεση το γεγονός ότι η ομόφωνη γνωμοδότηση της Επιτροπής Αλιείας επισυνάπτεται ως προσάρτημα. Αυτό όμως δεν αρκεί. Κατά συνέπεια ζητούμε από τον εισηγητή της έκθεσης, την Επιτροπή και το Συμβούλιο να συμπληρώσουν στο μέρος της γεωργικής πολιτικής το μέρος της πολιτικής για την αλιεία. Για παράδειγμα, ο τίτλος “πλευρές της διεύρυνσης σχετικά με την γεωργική πολιτική” μπορεί να γίνει “πλευρές της διεύρυνσης σχετικά με την γεωργική πολιτική και την πολιτική αλιείας”.

Αναφορικά με την ενσωμάτωσή τους στη σύνταξη δεν πρέπει να υπάρξουν προβλήματα. Τις νομικές διατάξεις και τις υποχρεώσεις ενημέρωσης, για παράδειγμα, η Επιτροπή Αλιείας θεωρεί φυσικά ως άκρως απαραίτητες. Τέλος, εμείς ζητούμε την υποστήριξη των αντίστοιχων αιτημάτων.

  Hoff (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, Επιτρέψτε μου άλλο ένα σχόλιο σχετικά με την Πολωνία. Οι άνθρωποι εκεί έχουν την άποψη ότι ήδη από την 31η Δεκεμβρίου του 2002 η χώρα τους θα είναι έτοιμη για ένταξη και στην πραγματικότητα στην Πολωνία έχουν επιτευχθεί σημαντικά βήματα από τη στιγμή της έναρξης των διαπραγματεύσεων το Μάιο του 1998.

Ήδη υπάρχουν πολλές εκθέσεις σχετικά με την πρόοδο που έχει σημειωθεί εκεί και ως προς αυτό το Κοινοβούλιο που διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο στην εν λόγω διαδικασία έχει εκφραστεί επανειλημμένα. Το Κοινοβούλιο υποστηρίζει τη στρατηγική της Επιτροπής σύμφωνα με την οποία κάθε υποψήφια χώρα θα αντιμετωπίζεται και θα κρίνεται ανάλογα με την πρόοδο και τις επιτυχίες που σημειώνει. Υπάρχουν ωστόσο και ζητήματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπίζονται συνολικά, ανεξαρτήτως συνόρων.

Στην έκθεση του κυρίου Gawronski εκφράζεται για παράδειγμα το αίτημα εκ μέρους του εισηγητή να εξεταστούν τα μέτρα για την προώθηση της ανάπτυξης και της ενίσχυσης των συνεργιών μεταξύ της Πολωνίας, της Λιθουανίας και της ρωσικής περιοχής του Καλίνινγραντ. Θεωρώ ότι το εν λόγω αίτημα προς την Επιτροπή είναι απόλυτα σωστό και αποτελεί ένα πεδίο στο οποίο η Επιτροπή θα έπρεπε να προχωρήσει και σε άλλες προτάσεις. Το ίδιο υποστήριξα σήμερα το μεσημέρι και από άλλη θέση.

Συνολικά γύρω από το θέμα της θετικής στάσης των λαών στη διαδικασία διεύρυνσης πρέπει να πούμε ότι, σύμφωνα με σφυγμομετρήσεις σε πολλές υποψήφιες για ένταξη χώρες, ο ενθουσιασμός για την ένταξη στην ΕΕ ολοένα και υποχωρεί. Όχι σε όλες τις χώρες αλλά σε μερικές. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει κάτι τέτοιο, αφού από τις ιστορικές αλλαγές του 1989/1990 έχουν ήδη περάσει 10 ολόκληρα χρόνια και, όπως και παλαιότερα, υπάρχει έλλειψη μιας περιεκτικής στρατηγικής ενημέρωσης και επικοινωνίας για τους λαούς. Ο κύριος Verheugen μίλησε για αυτό το θέμα σήμερα το μεσημέρι.

Τώρα όλες οι ελπίδες και οι προσδοκίες στρέφονται στη Γαλλία. Η Σύνοδος Κορυφής στη Νίκαια πρέπει πάνω από όλα να φέρει διαφάνεια σχετικά με το κατά πόσον και με ποιο τρόπο η ΕΕ από την πλευρά της θα είναι σε θέση συνολικά και έγκαιρα να διευρυνθεί. Με το πέρας της τρέχουσας Διακυβερνητικής Διάσκεψης, η μεταρρύθμιση των θεσμικών οργάνων πρέπει να θέσει τις θεσμικές προϋποθέσεις για μια διευρυμένη ΕΕ, πράγμα που σημαίνει για μια Ένωση με 25 ή και περισσότερα κράτη μέλη. Η λειτουργικότητα και η ικανότητα χειρισμών μιας διευρυμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί πολύ κεντρικό θέμα. Από αυτό δεν εξαρτάται μόνο η επιτυχία της γαλλικής Προεδρίας αλλά διακυβεύεται και η συνέχιση ολόκληρης τα διαδικασίας διεύρυνσης για τους συμμετέχοντες και για την Πολωνία.

  Van den Bos (ELDR). - (NL) Κύριε Πρόεδρε, ας πάψουμε να μιλάμε για τη διεύρυνση και ας αναφερθούμε στην προσχώρηση, ή ακόμα καλύτερα στην επανένωση της Ευρώπης. Τα υποψήφια κράτη μέλη κατέβαλαν τεράστιες προσπάθειες για να ανταποκριθούν στα κριτήρια που έχουν τεθεί. Είναι όμως σαφές ότι η μία χώρα έχει προχωρήσει περισσότερο από την άλλη. Αυτός είναι και ο λόγος που καθιστά αδύνατο τον ορισμό μιας γενικής ημερομηνίας προσχώρησης – κάθε χώρα είναι ευπρόσδεκτη από τη στιγμή που θα εκπληρώσει τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, πριν ή μετά τις ευρωεκλογές. Εντύπωση προξενεί το γεγονός ότι τα έγγραφα των χωρών είναι σε πολλές περιπτώσεις πιο θετικά από ό,τι η έκθεση Brok. Δεν πρόκειται να βοηθηθούν τα υποψήφια κράτη αν χαλαρώσουν οι απαιτήσεις ή αν η κατάσταση παρουσιαστεί πιο ρόδινη απ’ό,τι είναι. Πρέπει ακόμη να γίνουν πολλά. Όταν το λέω αυτό έχω υπόψη μου τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, την αποκέντρωση, την καταπολέμηση της διαφθοράς, τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την προσαρμογή της βιομηχανίας, την προστασία των καταναλωτών, μέτρα για το περιβάλλον και τη γεωργική μεταρρύθμιση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να κάνει ότι μπορεί για να βοηθήσει τα υποψήφια κράτη στους τομείς αυτούς και βεβαίως να μην εγείρει νέα εμπόδια. Επιπλέον, όλες οι πλευρές πρέπει να προσπαθήσουν ώστε να θεσπιστούν όσο το δυνατόν λιγότερες και όσο το δυνατόν πιο σύντομες μεταβατικές περίοδοι. Καλύτερα να γίνει κάτι αργότερα και σωστά παρά νωρίτερα και λάθος.

Παρατήρησα μια επικίνδυνη εξέλιξη. Η δυσφορία των υποψηφίων χωρών αυξάνεται επειδή είναι της άποψης ότι η διαδικασία προσχώρησης διαρκεί πάρα πολύ. Ταυτόχρονα, στους κόλπους του πληθυσμού των κρατών μελών παρατηρείται αύξηση των αντιδράσεων κατά της προσχώρησης. Ακόμα και εμείς, οι ευρωπαίοι πολιτικοί, δεν έχουμε μια πλήρη εικόνα της διαπραγματευτικής διαδικασίας. Αν δεν αλλάξει αυτή η κατάσταση, η επανένωση της Ευρώπης θα εκτεθεί σε κίνδυνο.

Καλώ λοιπόν τους αρχηγούς των κυβερνήσεων να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αναχαιτίσουν αυτή την εξέλιξη. Πρέπει να ξεκινήσουν ένα διάλογο με το λαό των χωρών τους, τον οποίο και πρέπει να πείσουν για την ιδιαίτερη σημασία που έχουν η ειρήνη, η σταθερότητα και η ευημερία σε όλη την ήπειρο και για την ιστορική σημασία της επανένωσης της Ευρώπης.

  Graefe zu Baringdorf (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Επίτροπε Verheugen, λόγω της ιδιότητάς μου ως προέδρου της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου, έχω επισκεφτεί τις χώρες που επιθυμούν να ενταχθούν στην ΕΕ. Ακούω ότι και εσείς ο ίδιος ταξιδεύετε πολύ στις εν λόγω χώρες. Νομίζω ότι θα συμφωνήσετε με την εκτίμησή μου ότι στις εν λόγω χώρες συμβαίνουν πολλά – ακόμη και σε οικονομικό επίπεδο - τα οποία όμως ουσιαστικά οφείλονται στις προσπάθειες που καταβάλλονται εκεί.

Η ΕΕ ουσιαστικά εμφανίζεται με φθηνά προϊόντα, τα οποία ρίχνουν ακόμη περισσότερο τις τιμές στις εν λόγω χώρες. Αυτό αφορά ειδικότερα την εποχή της κρίσης με το χοιρινό, όταν σχεδόν ήδη πληρωμένα χοιρινά κατέληξαν στην Πολωνία μέσω της σοβιετικής Ένωσης. Όταν λοιπόν τώρα μιλάμε για ελευθέρωση του εμπορίου στο πλαίσιο της περίφημης μηδενικής λύσης τότε αυτό σημαίνει ότι η Επιτροπή δεν έχει ακολουθήσει τις εντολές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να μη χορηγήσει επιδοτήσεις για τις εξαγωγές προς τις υποψήφιες για ένταξη χώρες.

Τώρα συζητείται σε αυτές τις χώρες - προ πάντων στην Πολωνία - το ζήτημα των αντισταθμιστικών πληρωμών. Οι πολωνοί αναρωτιούνται: θα πληρώνετε και εμάς μετά την ένταξη, ή θα είμαστε χώρα δεύτερης κατηγορίας; Προσπάθησα να τους ξεκαθαρίσω ότι κάτι τέτοιο θα χρειαστεί ακόμη πολύ χρόνο και θα συζητηθεί κατ’ αρχάς μετά τη ένταξη. Συνεπώς θα χρειαστούν ακόμη δυο χρόνια. Αυτό που είναι σημαντικότερο τώρα είναι να επικεντρωθούμε στα διαρθρωτικά μέσα. Θα ήταν σκόπιμο να ζητήσουν οι Πολωνοί αύξηση των κονδυλίων του SAPARD, ενδεχομένως και τροποποίηση, προκειμένου να εφαρμόσουν με καλύτερο τρόπο τα εν λόγω μέσα ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν, στην προκειμένη περίπτωση της Πολωνίας, αλλά και των άλλων υποψηφίων χωρών.

Αν κάνουμε τη σύγκριση θα διαπιστώσουμε ότι στην Πολωνία διατίθενται μέσω SAPARD 168 εκατ. ευρώ. Οι αντισταθμιστικές πληρωμές ανέρχονται σε 1.5 ή 1.8 δις. ευρώ, τα οποία διατίθενται σε ένα ευρύ φάσμα και τα οποία εν τέλει δεν έχουν συντελέσει στην ανάπτυξη των εν λόγω χωρών. Νομίζω ότι θα ήταν σκόπιμο αν αποδεχόμασταν το αίτημα της Πολωνίας για αύξηση των εν λόγω διαρθρωτικών μέσων και στο πλαίσιο της επόμενης γεωργικής μεταρρύθμισης, την οποία εγώ προσωπικά – τουλάχιστον όσον αφορά το σχεδιασμό – θέτω χρονικά νωρίτερα από την ένταξη των εν λόγω χωρών, προσαρμόζαμε τους μηχανισμούς μας και μεταβάλαμε τις αντισταθμιστικές πληρωμές προς την κατεύθυνση των διαρθρωτικών μέσων. Αυτό τότε θα δικαιολογούσε μια κοινή στοχοθέτηση για την τότε κοινή γεωργική πολιτική με τις εν λόγω χώρες και θα εξυπηρετούσε κάποια σκοπιμότητα στο γεωργικό τομέα, για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Joschka Fischer.

  Κουλουριάνος (GUE/NGL). - Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το θέμα της διεύρυνσης είναι πολυδιάστατο και δεν καλύπτεται σε δύο λεπτά. Έτσι, θα περιοριστώ στην περίπτωση της Κύπρου. Συγχαρητήρια στον κ. Poos για την εμπεριστατωμένη και αντικειμενική έκθεσή του.

Ο κ. Poos προσεγγίζει το θέμα της Κύπρου με όραμα Ευρωπαίου. Πιστεύω ότι η έκθεση Poos θα αποτελέσει προηγούμενο προς μίμηση από το Κοινοβούλιο και είμαι βέβαιος ότι οι συνάδελφοι θα την εγκρίνουν ομόφωνα. Όταν η Κύπρος ήταν ακόμη βρετανική αποικία, ο ποιητής έγραψε: "Πολλούς αφέντες άλλαξες, δεν άλλαξες καρδιά". Και η καρδιά της Κύπρου χτυπούσε πάντα ευρωπαϊκά. Η Κύπρος είναι Ευρώπη, είναι μέρος της ιστορίας της. Καιρός λοιπόν η Ευρώπη να περιλάβει στους κόλπους της το νησί. Με τους στενούς δεσμούς της Κύπρου με τους λαούς της Ανατολικής Μεσογείου, η ένταξη του νησιού θα ενδυναμώσει την παρουσία της Ένωσης στον ζωτικό αυτό χώρο. Η Κύπρος θα γίνει ένα είδος γέφυρας προς τις χώρες της περιοχής. Δεν χρειάζεται να αναφερθώ στην οικονομική διάσταση του θέματος, η έκθεση Poos και οι εκθέσεις των άλλων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης το έχουν καλύψει εμπεριστατωμένα και δυναμικά. Θυμίζω απλώς ότι από όλες τις υπό ένταξη χώρες η Κύπρος βρίσκεται στην πρώτη θέση όσον αφορά την εκπλήρωση των οικονομικών κριτηρίων και θα μπορούσε να γίνει αμέσως και μέλος της ΟΝΕ. Για την Κύπρο δεν θα υπάρξουν προβλήματα προσαρμογής στο κοινοτικό κεκτημένο. Η έκθεση Poos επισημαίνει ότι η δημοκρατία στην Κύπρο λειτουργεί άψογα, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ελευθεριών αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της κοινωνικής και πολιτιστικής παράδοσης του νησιού, οι κοινωνικές δομές της χώρας είναι έντονα ανθρωποκεντρικές.

Υπάρχει βέβαια το θέμα του διαχωρισμού των δύο κοινοτήτων. Είμαι βέβαιος όμως ότι με καλή θέληση και με την βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα βρεθεί λύση που θα επιτρέψει στις δύο κοινότητες να ζήσουν αρμονικά και να ευημερήσουν, όπως το έκαναν για αιώνες. Η έκθεση Poos πολύ σωστά τονίζει ότι η προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι προς όφελος και των δύο κοινοτήτων. Οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Είναι οι ξένες παρεμβάσεις που ευθύνονται για την διαίρεση του νησιού. Ας ευχηθούμε γρήγορα το νησί να ξαναζήσει ενωμένο μέσα στην μεγάλη οικογένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Hyland (UEN). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, συμμερίζομαι την ευρεία υποστήριξη των συναδέλφων μου στην ιδέα της διεύρυνσης. Η εξέλιξη αυτή είναι φυσική για τα σημερινά κράτη της ΕΕ και, όταν θα γίνει πλήρως λειτουργική, θα συμβάλει σημαντικά στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ως μέλος της αντιπροσωπείας για τη Μάλτα και προερχόμενος από ένα από τα πλέον περιφερειακά νησιά της Ευρώπης, στηρίζω την αίτηση προσχώρησης της χώρας. Από πλευράς ΕΕ, η αποδοχή της Μάλτας θα πιστοποιήσει περαιτέρω τους στόχους, τα ιδεώδη και τις φιλοδοξίες των πατέρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αίτηση προσχώρησης της Μάλτας, έπειτα από μια αποδιοργανωτική αρχή, έχει επανέλθει πλήρως στη διαδικασία προετοιμασίας και κατά την άποψή μου ανταποκρίνεται στα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Περισσότερες προσπάθειες πρέπει να καταβληθούν για τη μεταφορά του κοινοτικού κεκτημένου. Ωστόσο, η ταχύτητα με την οποία η Μάλτα αντιμετώπισε τις απαιτήσεις της διεύρυνσης είναι θετική ένδειξη της δέσμευσής της έναντι της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και της επιθυμίας της να καταστεί πλήρες μέλος του ευρωπαϊκού σχεδίου.

Υποστηρίζω την άποψη του εισηγητή ότι η Μάλτα θα πρέπει να γίνει δεκτή κατά το πρώτο στάδιο της διεύρυνσης και ότι οι διαπραγματεύσεις θα πρέπει να ολοκληρωθούν πριν το τέλος του 2001.

Εύχομαι οι διαπραγματευτές να συνεχίσουν επιτυχώς το έργο τους στο σημαντικό αυτό τομέα.

  Pack (PPE-DE), - συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Πολιτισμού, Νεότητας, Παιδείας, Μέσων Ενημέρωσης και Αθλητισμού. - (DE) Κύριε Πρόεδρε, στην Επιτροπή Πολιτισμού, Νεότητας, Παιδείας, Μέσων Ενημέρωσης και Αθλητισμού εμπίπτουν τα λιγότερα θέματα που αφορούν το κοινοτικό δίκαιο. Αυτό σημαίνει ότι εμείς βασίζουμε πολλά στην επικουρικότητα και πρέπει να βασίσουμε ακόμη περισσότερα. Για αυτό το λόγο και έχουμε περιοριστεί σε ελάχιστα μόνο πράγματα. Εγώ θα αναφερθώ σε δυο μόνο σημεία.

Το οπτικοακουστικό στοιχείο είναι πολύ σημαντικό. Έχουμε διαπιστώσει απλούστατα ότι οι προσπάθειες που γίνονται στο νομοθετικό τομέα είναι ακόμη πολύ λίγες και οι νομικές διατάξεις αναφορικά με τα οπτικοακουστικά μέσα απέχουν πολύ ακόμη από την εναρμόνισή τους με το κοινοτικό κεκτημένο. Αυτό είναι το ένα ζήτημα.

Το δεύτερο είναι ότι και στο θέμα της πνευματικής ιδιοκτησίας, στο Copyright, οι προσπάθειες που καταβάλλονται δεν αρκούν για την προσέγγιση των νομικών διατάξεων. Αυτά είναι τα δύο σημαντικότερα θέματα της Επιτροπής μας.

Ασχοληθήκαμε όμως και με το θέμα των μειονοτήτων, διότι το ζήτημα της ενσωμάτωσης των μειονοτήτων συμπεριλαμβανομένης και της γλωσσικής τους ενσωμάτωσης στις εν λόγω χώρες έχει επίσης σημασία. Έχουμε ακόμη κάνει και ορισμένα σχόλια όσον αφορά τους Ρώσους στην Εσθονία, στη Λετονία και στη Λιθουανία και τους τσιγγάνους στις άλλες χώρες.

Θα ήθελα όμως – για να μην κάνουμε μόνο κριτική και να μην θέτουμε μόνο ερωτήματα – να υπογραμμίσω και κάτι θετικό. Στους τομείς ακριβώς του πολιτισμού, της παιδείας και της επιμόρφωσης έχει γίνει κάτι θετικό. Εδώ και χρόνια οι εν λόγω χώρες έχουν συνδεθεί μαζί μας στο πλαίσιο του προγράμματος TEMPUS και εδώ και ενάμισι χρόνο δικαιούνται ομοίως να συμμετάσχουν πλήρως στα προγράμματα επιμόρφωσης, ανταλλαγής και στα πολιτιστικά προγράμματα για νέους. Νομίζω ότι εδώ έχουμε δημιουργήσει μια πολύ καλή γέφυρα. Δεν μπορεί να συζητούμε μόνο για τα οικονομικά ζητήματα. Πρέπει λοιπόν να προσπαθήσουμε να βρούμε και να αναπτύξουμε κοινά σημεία και στα εν λόγω ζητήματα. Γιατί υπάρχουν.

Θα ήθελα να επισημάνω στις κυρίες και στους κυρίους συναδέλφους ότι με αυτή την ανταλλαγή στο πλαίσιο του προγράμματος SOKRATES δεν μπορούν να έρθουν όλοι οι νέοι από τα ανατολικά προς τα δυτικά, αλλά πρέπει να παρακινήσουμε και τους δικούς μας νέους να πάνε προς τις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης. Έτσι μόνο θα δημιουργήσουμε κοινά σημεία στην Ευρώπη.

  Swoboda (PSE). - (DE) Κύριε Πρόεδρε, ο Επίτροπος Verheugen μόλις πριν λίγο στο πλαίσιο μιας συνέντευξης που προκάλεσε μεγάλη αναταραχή, εξέφρασε μεταξύ άλλων την άποψη ότι η επικοινωνία, οι συζητήσεις σχετικά με τη διεύρυνση, προ πάντων από πλευράς των πολιτικών των κρατών μελών με τους πολίτες που εκπροσωπούν, στην πραγματικότητα δεν αποδίδουν. Έχει δίκιο. Δεν έχουν αποδώσει, ακόμη δεν αποδίδουν και ωστόσο πιστεύω ότι αυτές οι συζητήσεις με τους πολίτες είναι ένα απολύτως σημαντικό θέμα. Οι πολιτικοί θα πρέπει να το πάρουν πολύ σοβαρά, όχι μόνο με συζητήσεις αλλά και με πράξεις.

Πριν από λίγο καιρό στη χώρα μου την Αυστρία – που ακόμη συνορεύει με την Τσεχική Δημοκρατία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία και τη Σλοβενία – ετοιμάσαμε μια μελέτη σύμφωνα με την οποία στις παραμεθόριες περιοχές, όπου έχουν διεξαχθεί συνομιλίες και έχουν γίνει έργα και επενδύσεις, η συναίνεση για τη διεύρυνση είναι σαφώς υψηλότερη από ότι σε περιοχές που έχουν αφεθεί στη μοίρα τους. Είναι δική μας ευθύνη το με ποια λόγια και με ποιες πράξεις θα περάσουμε το μήνυμα της διεύρυνσης.

Μια δεύτερη μορφή επικοινωνίας είναι ασφαλώς πολύ σημαντική ανάμεσα στις χώρες μας και στις χώρες της διεύρυνσης προκειμένου να τους μεταφέρουμε το νόημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ασφαλώς δεν σημαίνει μόνο συμμετοχή σε γενικές στοχοθετήσεις ή συμμετοχή για τη συμμετοχή, αλλά κάτι πολύ σημαντικό όπως το κοινοτικό κεκτημένο. Ακούω καμιά φορά στις γειτονικές χώρες να αναρωτιόνται γιατί ενδιαφερόμαστε τόσο πολύ για το κοινοτικό κεκτημένο, αφού για εκείνους το σημαντικό είναι να λάβουν τη διαβεβαίωση ότι είναι ώριμοι για την Ευρώπη. Ώριμοι για την Ευρώπη όμως δεν σημαίνει ότι έχουν φθάσει και το κοινοτικό κεκτημένο και πιστεύω ότι αυτό είναι πολύ σοβαρό.

Η τρίτη μορφή επικοινωνίας στην οποία θα ήθελα να επεκταθώ είναι η επικοινωνία στο εσωτερικό των υποψηφίων κρατών. Όταν εκεί πολύ συχνά δεν υπάρχει προθυμία για τη διεξαγωγή συνομιλιών ανάμεσα στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση ή ανάμεσα στην κυβέρνηση και στην κοινή γνώμη, τότε αυτό αποτελεί κάτι ακόμη που χρειάζεται καλύτερη οργάνωση. Οι κοινωνικοί εταίροι πρέπει να δείξουν μεγαλύτερη διάθεση, όλες οι κοινωνικές ομάδες πρέπει να δείξουν μεγαλύτερη διάθεση προκειμένου να περάσουν το μήνυμα στον ίδιο τους τον λαό σχετικά με το τι είναι επιτέλους αυτή η διεύρυνση. Είναι ένας δύσκολος δρόμος, ένας δρόμος που σίγουρα απαιτεί θυσίες, ο οποίος όμως εν τέλει σίγουρα οδηγεί στον στόχο. Θεωρώ ότι σε αυτό το πλαίσιο το δικό μας έργο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να συμβάλλει, ώστε αυτές οι συνομιλίες και αυτή η επικοινωνία στο μέλλον να πραγματοποιούνται καλύτερα.

  Olsson (ELDR). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, η σημερινή συζήτηση αφορά τη μεγαλύτερη πρόκληση της νέας χιλιετίας: Την ένωση της Ευρώπης με στόχο να εξασφαλίσουμε την ειρήνη και την ασφάλεια από κοινού με την κοινωνική, οικονομική και φιλική προς το περιβάλλον ανάπτυξη. Δυστυχώς, το αίσθημα αυτό μπήκε σε δεύτερη μοίρα υπέρ των τεχνικών υπολογισμών κατά τις διαπραγματευτικές διαδικασίες. Προϋπόθεση για την ένταξη μίας χώρας είναι να πληροί τα βασικά κριτήρια της Κοπεγχάγης. Οι διαπραγματεύσεις θα πρέπει να επικεντρωθούν πρώτα απ’όλα στο να καταστήσουν ομαλή την ένταξη των νέων χωρών. Φυσικά οφείλουν να υιοθετήσουν το κοινοτικό κεκτημένο, αν και κάποτε μου δίνεται η εντύπωση ότι είναι κάπως υπερβολικό να περιμένουμε να το κάνουν ευθύς εξαρχής. Υπάρχουν κράτη μέλη στην ΕΕ τα οποία δεν εφαρμόζουν το σύνολο της κοινοτικής νομοθεσίας, παρόλο που υπήρξαν μέλη από την αρχή.

Η συζήτηση αυτή διεξήχθη στην Επιτροπή Περιβάλλοντος. Είπαν ορισμένοι ότι αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση να πληρούνται οι διάφοροι όροι προκειμένου να ενταχθεί μία χώρα. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι το περιβάλλον δεν θα βρεθεί σε καλύτερη μοίρα εάν καθυστερήσει η ένταξη αυτών των χωρών. Θα έπρεπε αντίθετα να προσπαθήσουμε να τις βοηθήσουμε όσο μπορούμε και ίσως να δεχθούμε κάπως μακρύτερες μεταβατικές περιόδους.

Σ’αυτά τα πλαίσια οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε τις απόψεις μας σχετικά με τη διεύρυνση. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε ακόμη περισσότερο από τον ενθουσιασμό που επικρατούσε στην αρχή της δεκαετίας του ’90. Έχουμε ήδη χάσει μεγάλο μέρους του. Πιστεύω ότι θα πρέπει τόσο το Κοινοβούλιο όσο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά και τα κράτη μέλη να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Δεν μπορούμε να κρυβόμαστε πλέον πίσω από δημοκρατικά προσχήματα και να λέμε ότι θα πρέπει να ακούσουμε την κοινή γνώμη των χωρών μας. Είναι καιρός να κατευθύνουμε την κοινή γνώμη στην Ευρώπη προς τη σωστή κατεύθυνση.

Πρόκειται για πολιτικούς στόχους και για πολιτική βούληση περισσότερο από τις τεχνικές λύσεις. Αυτό ακριβώς θα πρέπει να διακηρύξουμε στους λαούς των υποψηφίων χωρών οπωσδήποτε και στους λαούς των δικών μας χωρών, προκειμένου να ευοδωθεί η διαδικασία της διεύρυνσης – γιατί οι καιροί ου μενετοί.

  Evans, Jillian (Verts/ALE). - (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, ως μέλος της αντιπροσωπείας της Λιθουανίας θα ήθελα να υποστηρίξω τις παρατηρήσεις που εκφράζει η κα Hoff στην έκθεσή της. Σημειώθηκε σημαντική πρόοδος σε πολλούς τομείς, αλλά μια πτυχή που δεν καλύφθηκε στην έκθεση είναι οι ίσες ευκαιρίες. Ακούσαμε για τα οφέλη της διεύρυνσης, και αυτό είναι ένα από τα σημεία για τα οποία μπορούμε να διδαχθούμε από τη Λιθουανία. 17,5% των μελών του Κοινοβουλίου της Λιθουανίας είναι γυναίκες, ποσοστό που υπερβαίνει κατά πολύ το μέσο όρο των άλλων υποψήφιων χωρών και είναι επίσης ανώτερο από εκείνο αρκετών κρατών μελών. Η Λιθουανία έχει ορίσει ένα διαμεσολαβητή, προκειμένου να διασφαλίσει τις ίσες ευκαιρίες, στον οποίο δεν έχει αναθέσει μία εικονική υπηρεσία, αλλά πραγματικές εκτελεστικές εξουσίες.

Όπως είπε η κ. Hoff, το κυριότερο πρόβλημα παραμένει ο πυρηνικός σταθμός της Ignalina. Η

κυβέρνηση της Λιθουανίας δεσμεύτηκε να κλείσει τη μονάδα αυτή, μολονότι αργότερα απ’ό,τι είχε αρχικά προγραμματισθεί. Αυτό ήταν ένα δύσκολο θέμα, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μονάδα πρέπει να κλείσει και οι περαιτέρω καθυστερήσεις είναι απαράδεκτες. Πέραν από την οικονομική στήριξη που παρέχει η ΕΕ για το πρόγραμμα κλεισίματος της μονάδας, μπορούμε επίσης να παράσχουμε στήριξη για την ανάπτυξη μιας πραγματικά αποτελεσματικής ενεργειακής στρατηγικής.

  Seppänen (GUE/NGL). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, η διεύρυνση δεν θα γίνει ελεγχόμενα και οργανωμένα σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που προτείνει η Επιτροπή. Οι διαπραγματεύσεις δεν πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος του 2002 μόνο λόγω πολιτικής φιλοδοξίας, αν δεν λυθεί μέχρι τότε τα προβλήματα. Πρέπει να σταματήσουμε την “πολιτική βιασύνη”.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης αυτών των χωρών. Το καλύτερο σχετικό παράδειγμα το προσφέρει η επανένωση της Γερμανίας. Στη Γερμανία οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές διαφορές δεν ήταν τόσο μεγάλες όσο είναι οι διαφορές μεταξύ πολλών σημερινών κρατών μελών και των περισσοτέρων υποψηφίων χωρών, αλλά η διαδικασία αυτή έχει ήδη κοστίσει 600 δισεκατομμύρια ευρώ. Ποιος θα πληρώσει τα σημαντικά ποσά που απαιτούνται για να εξομαλυνθούν ακόμα πιο μεγάλες διαφορές αναπτυξιακού επιπέδου;

Η πρόταση του επίτροπου Verheugen για ένα δημοψήφισμα σχετικά με τη διεύρυνση απορρίφθηκε και ο λόγος είναι σαφής: δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτούς που πληρώνουν να αποφασίσουν για το θέμα αυτό. Προτείνω να διατηρηθεί το ίδιο πρότυπο διεύρυνσης με αυτό που μας εξυπηρέτησε και την προηγούμενη φορά: να ενταχθούν οι υποψήφιες χώρες πρώτα στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, όπου θα μπορέσουν να προσαρμόσουν την οικονομία τους στην οικονομία της Ένωσης χωρίς πολιτικές δεσμεύσεις και εξαναγκασμούς.

  Cashman (PSE). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, πρώτα απ’όλα, ως σοσιαλιστής εισηγητής της έκθεσης για τη Ρουμανία, θα ήθελα να συγχαρώ την εισηγήτρια για την εξαιρετική της έκθεση.

Πιστεύω ότι η Ρουμανία εναγκαλίστηκε την πρόκληση της μετάβασης σε μια ανοικτή δημοκρατική οικονομία της αγοράς. Προχώρησε επιτυχώς σε μεταρρυθμίσεις που είναι ουσιώδους σημασίας για την εξασφάλιση μιας μεγαλύτερης ευημερίας και ασφάλειας στο μέλλον. Όπως αναγνωρίζει τόσο η έκθεση της Επιτροπής όσο και η έκθεση της Βαρονίς Nicholson, έχει επιτευχθεί κάποια πρόοδος σε σχέση με τη βελτίωση των συνθηκών για ορισμένες μειονότητες. Η Ρουμανία προσχώρησε στις σημαντικές συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και ο αναθεωρημένος Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης. Αλλά η επικύρωση δεν αρκεί. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ο σεβασμός των δικαιωμάτων που προβλέπονται στις συμβάσεις αυτές.

Πιστεύω επίσης ότι εσφαλμένα η Επιτροπή περιορίζει τα δικαιώματα των μειονοτήτων μόνο σε σχέση με τις κοινότητες των Ρομ και των Ούγγρων. Τα δικαιώματα των μειονοτήτων αυτών είναι θεμελιώδους σημασίας για μια ελεύθερη, ανοικτή, δημοκρατική και ευρωπαϊκή Ρουμανία, αλλά με απασχολούν εξίσου τα δικαιώματα άλλων μειονοτήτων όπως των ομάδων που προβλέπονται στο άρθρο 13 της Συνθήκης της ΕΕ: εκείνων που υφίστανται διακρίσεις λόγω φύλου, φυλετικής ή εθνικής καταγωγής, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού. Οι νόμοι δεν λύνουν από μόνοι τους τα προβλήματα. Πράγματι, η Άνω Βουλή της Ρουμανίας αρνείται να ενεργήσει για να αποποινικοποιήσει την ομοφυλοφιλία. Αυτό είναι σκανδαλώδες.

Κατάφορες διακρίσεις συμβαίνουν και σε άλλες χώρες, όπως στην Πολωνία και τη Μάλτα. Στην Πολωνία, τελευταία, ο πρώην Πρόεδρος, Λεχ Βαλέσα, ανέφερε σε μία εκστρατεία ότι “πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι (οι ομοφυλόφιλοι) χρειάζονται ιατρική θεραπεία. Σκεφθείτε αν ήταν όλοι σαν κι αυτούς! Δεν θα είχαμε απογόνους.” Αυτό είναι τόσο αδαές όσο και παραπλανητικό και πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι όταν εξετάζεται η κατάσταση στις υποψήφιες χώρες θα πρέπει η μεταχείριση των μειονοτήτων και τα ανθρώπινα δικαιώματα να συμπεριλαμβάνονται στα πρώτα θέματα της ημερήσιας διάταξης.

   Flesch (ELDR). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να συγχαρώ τον εισηγητή κ. Elmar Brok, καθώς και το σύνολο των εισηγητών που εργάστηκαν για τους φακέλους της κάθε υποψήφιας χώρας ξεχωριστά. Παρότι κρύβουν ορισμένες αντιφάσεις, αυτά τα διαφορετικά κείμενα μας δίνουν την ευκαιρία να προβούμε σε μια ενδελεχή και εξατομικευμένη απογραφή των διαπραγματεύσεων. Μας επιτρέπουν παράλληλα να υπολογίσουμε το εύρος του έργου που πραγματοποίησε η Επιτροπή και οι υπηρεσίες της, στο πλαίσιο της παρακολούθησης και των διαπραγματεύσεων. Τώρα, κύριε Επίτροπε, αναμένουμε με ανυπομονησία την έκθεσή σας επί του θέματος.

Η ένταξη των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, της Κύπρου και της Μάλτας, μας προσφέρει την ιστορική ευκαιρία της συνένωσης του συνόλου των ευρωπαϊκών λαών επί τη βάσει κοινών ιδανικών, καθώς και της σταθεροποίησης όλης της ηπείρου.

Ως μέλος της αντιπροσωπείας για τις σχέσεις με τη Λετονία, θα ήθελα επίσης να προσθέσω δύο λόγια ως παράδειγμα, σχετικά με την εν λόγω υποψηφιότητα. Η Λετονία έχει πραγματοποιήσει σημαντικά βήματα στην πορεία προς την εκπλήρωση των πολιτικών κριτηρίων. Βέβαια πρέπει να επιτελεστεί πρόοδος και σε άλλους τομείς, όπως, και θα παραθέσω ένα στοιχείο που δεν αναφέρθηκε από την εισηγήτρια, κυρία Schroedter, τον εκσυγχρονισμό των νομικών διαδικασιών και υποδομών. Όμως, η βούληση των πολιτικών δυνάμεων της Λετονίας για ολοκλήρωση της διαδικασίας μεταρρύθμισης είναι αναμφισβήτητη και ευοίωνη για το μέλλον.

Έναντι στη διπλή πρόκληση της διεύρυνσης, που πρέπει να επιτρέψει στην Ευρώπη να συμφιλιωθεί με τον εαυτό της, και της θεσμικής μεταρρύθμισης, που πρέπει να ενισχύσει τη δημοκρατία και την αποτελεσματικότητα στους κόλπους των θεσμικών οργάνων της, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται – όπως συχνά εξάλλου – σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας της.

Τα θεσμικά όργανα, τα κράτη μέλη, όλοι εμείς, πρέπει να σταθούμε στο ύψος αυτής της πρόκλησης, για να διασκεδάσουμε εξάλλου τους φόβους των δικών μας λαών, και να ανακτήσουμε την πνοή, τη φιλοδοξία και το όραμα των πατέρων ιδρυτών της Ευρώπης.

  Gomolka (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ συγχωρέστε μου την καθυστέρηση. Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει ακόμη να καταλάβω ποιος είναι ο συντομότερος δρόμος μέσα σε αυτόν το λαβύρινθο του χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα σας μιλήσω σχετικά με ένα πρόβλημα που επικρατεί ειδικότερα στις χώρες της Βαλτικής, ιδιαίτερα στη Λετονία και στην Εσθονία. Το πρόβλημα συνίσταται στην ύπαρξη μιας σχετικά μεγάλης ρωσόφωνης πληθυσμιακής ομάδας που συμπληρώνεται με πολίτες από την Ουκρανία. Κατά ένα μεγάλο μέρος η εκεί παρουσία αυτών των πολιτών οφείλεται σε μια επί δεκαετίες κατοχή και ως εκ τούτου συνδέεται με μεγάλο βαθμό συναισθηματικών επιφυλάξεων.

Στη διάρκεια των τελευταίων ετών έχει επιτευχθεί εδώ, εν πολλοίς και λόγω της επίδρασης των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, μια αποφασιστική βελτίωση της κατάστασης. Θυμάμαι ότι ακόμη πριν από μερικά χρόνια ο νόμος για τη γλώσσα έπαιζε ρόλο στην αρνητική αποτίμηση των πολιτών. Θυμάμαι ακόμη τις μεγαλύτερες δυσκολίες που υπήρχαν σχετικά με την επαναδιατύπωση και την προσαρμογή στα ευρωπαϊκά πρότυπα του νόμου περί ιθαγένειας.

Αυτά τα νομικά εμπόδια στο μεταξύ έχουν εξαλειφθεί, με αποτέλεσμα πολλοί ρωσόφωνοι πολίτες να είναι πρόθυμοι να αποδεχθούν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που πηγάζουν από την ιθαγένεια, τόσο στη Λετονία όσο και στην Εσθονία, που είναι οι περισσότερο θιγόμενες χώρες. Είναι μια διαδικασία που ολοκληρώνεται με τρόπο πολύ διαφοροποιημένο αλλά παρά ταύτα δίνει πολλές ελπίδες, εφόσον σημαίνει ότι οι εν λόγω πολίτες μελλοντικά θα είναι πολίτες της Ένωσης και συνεπώς καλούνται με ιδιαίτερο τρόπο να αναζητήσουν το σύνδεσμο με την πατρίδα τους, από όπου κατάγονται οι πρόγονοί τους. Μπορώ να φανταστώ ότι αυτοί οι πολίτες θα αποτελέσουν τους φορείς μιας διασυνοριακής συνεργασίας σε μια μελλοντική διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Maes (Verts/ALE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τον κ. Brok και τους άλλους εισηγητές και να περιοριστώ στο θέμα της Σλοβακίας και περισσότερο συγκεκριμένα στην πολιτική έναντι των μειονοτήτων.

Ο σεβασμός προς την πολιτιστική ταυτότητα μιας κοινότητας, ακόμα και αν πρόκειται για μια μειονότητα, ενισχύει τον αυτοσεβασμό των μελών της κοινότητας αυτής, ο οποίος είναι απαραίτητος για την προσωπική εξέλιξη των μελών της. Αυτή η προσπάθεια χειραφέτησης και αυτοπραγμάτωσης καθίσταται στη συνέχεια κινητήρια δύναμη της συμμετοχής στο κοινωνικό σύνολο. Αυτή θα πρέπει να είναι η φιλοσοφική θεώρηση των μειονοτήτων, πράγμα που αν συνέβαινε θα είχε πολύ θετικότερα αποτελέσματα. Σε πολλές υποψήφιες χώρες γίνεται αναφορά στα προβλήματα των μειονοτήτων, των Roma και άλλων. Το ίδιο συμβαίνει και στη Σλοβακία.

Στην έκθεση, και εννοώ την έκθεση του κ. Wiersma, αναφέρεται ότι χρειάζεται μια ριζική αλλαγή του τρόπου αντιμετώπισης των Roma. Αυτό λέει κάτι για το μακρύ δρόμο που πρέπει να διανύσουμε ακόμα, αλλά η ουγγρική μειονότητα φοβάται ότι θα περιοριστεί η κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική της εξέλιξη, παρά την ύπαρξη του νόμου για τις γλώσσες των μειονοτήτων, που θεσπίστηκε το 1999.

Έρχομαι από το Βέλγιο, από μία χώρα όπου οι νόμοι για τις γλώσσες δεν μπόρεσαν να λύσουν τα προβλήματα που υφίστανται μεταξύ λαών. Για να γίνει αυτό χρειάζονταν περισσότερα πράγματα, χρειαζόταν εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένων και των πανεπιστημίων. Γι’αυτό χρειαζόταν περισσότερη αυτονομία. Κάνω αυτή την παρατήρηση επειδή είναι προφανές ότι οι απλές λύσεις δεν βοηθούν την επίλυση περίπλοκων θεμάτων.

Αναμφισβήτητα, η ενωμένη Ευρώπη θα προσφέρει νέες δυνατότητες για την πολυμέρεια πολιτισμών και λαών στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη και στα Βαλκάνια, ταυτόχρονα όμως η Ευρώπη θα πρέπει να κατανοήσει ότι, για παράδειγμα, ένα πρόβλημα όπως αυτό των Roma είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένας λαός δίχως χώρα. Αυτό είναι και δικό μας πρόβλημα και δεν μπορούμε απλώς να το μεταθέτουμε στη Σλοβακία ή στη Ρουμανία ή σε κάποια άλλη χώρα.

  Gahler (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ένα μήνα πριν τη δημοσίευση της επόμενης έκθεσης προόδου δεν θα υπεισέλθω στην ερμηνεία της παλιάς. Ως σκιώδης εισηγητής της ομάδας μου για τη Λιθουανία, θα ήθελα να συγχαρώ την συνάδελφο κυρία Hoff για την έκθεσή της. Θα ήθελα, απευθυνόμενος προ πάντων στο Συμβούλιο που δυστυχώς ουσιαστικά απουσιάζει, να εκφράσω ορισμένες προσδοκίες και προβληματισμούς.

Έχω την εντύπωση ότι αυτή η διαδικασία διεύρυνσης παρά τα πολλά όμορφα λόγια και παρά το επιμελημένο άνοιγμα και κλείσιμο πολυάριθμων κεφαλαίων από την πλευρά του Συμβουλίου, δεν έχει προωθηθεί με την απαραίτητη πολιτική έμφαση. Υπάρχει κίνδυνος η πόρτα που άνοιξε στην ευκαιρία, για την οποία ο κύριος Επίτροπος Verheugen έκανε λόγο, να κλείσει από αμέλεια, επειδή εκείνοι που χειρίζονται το θέμα στο Συμβούλιο, ειδικότερα οι αρχηγοί κρατών, καθορίζουν τη στάση τους με βάση τις εθνικές τους προτεραιότητες και δυστυχώς δεν έχουν τη φιλοδοξία να αναπτύξουν για την Ευρώπη ένα δικό της προφίλ.

Από τότε που ο επίτιμος πολίτης της Ευρώπης, ο Helmut Kohl, αποσύρθηκε από την ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, η αυθόρμητή μου σκέψη μπορεί μόνο να πάει στον Jean-Claude Junker, ως αρχηγό κυβέρνησης που αντιμετωπίζει με θέρμη την ευρωπαϊκή υπόθεση. Εν τούτοις ζητώ από το Συμβούλιο να αναλάβει την πολιτική πρωτοβουλία που να αρμόζει στη βαρύτητα του εν λόγω έργου.

Σας ζητώ να μην προβείτε σε αντικατάσταση της αρχής “κάθε ένας ανάλογα με την απόδοσή του” από την αρχή “κάθε ένας ανάλογα με την απόδοσή του, αλλά μετά τις εκλογές μου”. Αυτό ισχύει τόσο για τη γαλλική προεδρία όσο και για τις γερμανικές εκλογές. Οι εκλογές δεν αποτελούν λόγο καθυστέρησης της ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων πέραν αυτών των ημερομηνιών. Όποιος υποτάσσει ιστορικές αποφάσεις σε μικρόψυχες εθνικές ή ακόμη χειρότερα σε κομματικές σκέψεις διαγράφεται από την ιστορία.

Σας ζητώ να ορίσετε στη Νίκαια μια ημερομηνία σχετικά με το πότε σκοπεύετε να ολοκληρώσετε τις διαπραγματεύσεις με τις υποψήφιες χώρες που έχουν σημειώσει τη μεγαλύτερη πρόοδο. Σας ζητώ να σταματήσετε να ζητάτε από τις υποψήφιες χώρες πράγματα τα οποία βρίσκονται εκτός του κοινοτικού νομικού πλαισίου. Αυτό το λέω σε ορισμένους εδώ στο Κοινοβούλιο, αλλά πρωτίστως στις εθνικές αντιπροσωπείες στο Συμβούλιο που παίρνουν μέρος στις διαπραγματεύσεις. Ορισμένες φορές είναι αναξιοπρεπές να βλέπουμε πως ορισμένες κυβερνήσεις συσπειρώνονται και καθηλώνονται από συγκεκριμένες ομάδες συμφερόντων.

Επαναλαμβάνω την έκκλησή μου προς το Συμβούλιο: αναλάβετε πολιτική πρωτοβουλία και δώστε στις υποψήφιες χώρες μια συγκεκριμένη χρονική προοπτική, πάνω στην οποία μπορούν να εργαστούν. Κατά τα άλλα, οι γάλλοι και όλοι οι υπόλοιποι αγρότες δεν φεύγουν, είναι πάντα εκεί τόσο πριν όσο και μετά από τις εκλογές!

  Carnero González (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να αρχίσω μιλώντας για τη Βουλγαρία, που τα τελευταία χρόνια πραγματοποίησε σημαντική πρόοδο στη μετάβασή της προς μία δημοκρατική κοινωνία ελεύθερης αγοράς, όχι χωρίς οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.

Ωστόσο, η Βουλγαρία παρουσιάζει σήμερα μία οικονομία που αναπτύσσεται με σταθερό ρυθμό. Βέβαια, αυτό δεν αντανακλάται σε μία ισόρροπη βελτίωση της ποιότητας ζωής του συνόλου του πληθυσμού. Ίσως ένας εποικοδομητικός διάλογος ανάμεσα στην κυβέρνηση, τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τους κοινωνικούς εταίρους θα μπορούσε να δώσει θετική ώθηση προς την ορθή κατεύθυνση.

Ο διάλογος αυτός θα συνέβαλε επιπλέον στη δημιουργία της αναγκαίας διοικητικής ικανότητας για την αποτελεσματική διαχείριση της χώρας, δημιουργώντας τις δομές που σήμερα δεν υπάρχουν και μειώνοντας της περιπτώσεις διαφθοράς.

Πολλές χώρες της Ένωσης αντιμετώπισαν παρόμοια προβλήματα σε κάποια στιγμή της ανάπτυξής τους και μπορούν να συμβουλεύσουν τη Βουλγαρία για να τη βοηθήσουν να υπερβεί τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή.

Στη Βουλγαρία, το 20% του ενεργού πληθυσμού είναι άνεργο. Είναι απαραίτητο για ένα πρόβλημα όπως αυτό, που δεν έχει εύκολη λύση, να δημιουργηθεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την εργασία των βιομηχανιών και να υπάρχουν ανταγωνιστικές οικονομικές δομές.

Η Βουλγαρία διαδραματίζει επίσης σημαντικό γεωπολιτικό ρόλο στο μέλλον των Βαλκανίων. Η συνεργασία της με τη διεθνή κοινότητα στη διάρκεια της σύγκρουσης του Κοσσυφοπεδίου, και ο ισόρροπος ρόλος της την περίοδο εκείνη, έχουν μεγάλη σημασία για όλη την περιοχή. Πράγματι, η Βουλγαρία χρησιμοποιεί τη θέση της ως γέφυρας μεταξύ της κεντρικής Ευρώπης και των Βαλκανίων κατά τρόπο επωφελή για όλους.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συνεχίσει να βοηθάει τη Βουλγαρία στην πρόοδό της για την ένταξη στην Ένωση και, ασφαλώς, φροντίζοντας ώστε ο σχεδιασμός αυτής της βοήθειας να είναι ακόμη πιο αποκεντρωμένος.

Κύριε Πρόεδρε, αφού μίλησα για τη Βουλγαρία δεν θα ήθελα να τελειώσω χωρίς να διατυπώσω μία σφαιρικότερη παρατήρηση: να επαναλάβω τη συμφωνία μας με τη διεύρυνση.

Εάν θέλουμε να πραγματοποιηθεί κατά τρόπο σοβαρό και αξιοπρεπή, αυτό σημαίνει ότι θα φροντίσουμε για δύο ουσιώδη ζητήματα. Το πρώτο από αυτά, ότι η διεύρυνση θα υλοποιηθεί ταυτόχρονα με την εμβάθυνση. Και πρέπει συνεπώς η Διακυβερνητική Διάσκεψη να αποτελέσει ένα ουσιαστικό βήμα προόδου στην πορεία προς την πολιτική ένωση.

Και, δεύτερο, πρέπει η Ένωση να αντιμετωπίσει τη διεύρυνση με επαρκή δημοσιονομικά μέσα. Έτσι, η διεύρυνση θα αποκτήσει αξιοπιστία για εκείνους που θέλουν να είναι μαζί μας στο μέλλον, και αξιοπιστία για την κοινή γνώμη των χωρών μας από σήμερα κιόλας.

  Turmes (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα περιοριστώ στην αναφορά των δημοκρατικών πτυχών σχετικά με το θέμα της ένταξης της Μάλτας. Η Δανία έχει δείξει ότι η σύγχρονη δημοκρατική αντίληψη των πολιτών σχετικά με την ΕΕ και θα έλεγα των ιδιαίτερα ενδιαφερόμενων και καλά ενημερωμένων πολιτών προσκρούει σε κριτική και στην άρνηση. Σύμφωνα με τις προτάσεις των κυρίων Δημητρακόπουλου και Leinen η Μάλτα θα πρέπει να εκπροσωπείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μόνο με τέσσερις βουλευτές. Σε περίπτωση που εγκριθεί η πρόταση Leinen τότε αυτό θα οδηγήσει σε διακρίσεις εις βάρος των μικρών χωρών καθώς και των νέων μικρών κομμάτων στα μικρότερα κράτη μέλη. Η πολιτική πολυμορφία της συζήτησης κατ’ αυτόν τον τρόπο θα περιοριστεί

Αν η Μάλτα εκπροσωπηθεί μόνο με τέσσερις βουλευτές, τότε το δικομματικό σύστημα εκεί που προέκυψε μέσα από πολύχρονες αντιπαραθέσεις θα παγιωθεί περαιτέρω και θα παρεμποδιστεί η πολιτική καινοτομία. Η Μάλτα, όπως και τα υπόλοιπα μικρότερα κράτη μέλη, πρέπει να αντιπροσωπεύεται το λιγότερο από έξι βουλευτές. Η δημοκρατία δεν είναι ζήτημα μόνο της πλειοψηφίας αλλά προ πάντων ζήτημα της κατάλληλης συναπόφασης των μειονοτήτων. Εύχομαι η ένταξη της Μάλτας να ολοκληρωθεί μέσα σε αυτό το πνεύμα.

  Schwaiger (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από προβληματικός, ο καλύτερος μαθητής. Μόνο έτσι θα μπορούσε κανείς να περιγράψει την αποφασιστικότητα της σλοβακικής κυβέρνησης και του σλοβακικού κοινοβουλίου να προχωρήσει στο δρόμο της ένταξης και να καταβάλλει εδώ και δυο χρόνια όλες τις απαραίτητες προσπάθειες προκειμένου να πληροί τα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Ελπίζουμε η σλοβακική κυβέρνηση και το σλοβακικό κοινοβούλιο να συνεχίσουν με συνέπεια το δρόμο που χάραξαν και να επιδείξουν την απαραίτητη υπομονή προκειμένου, να υπερπηδήσουν τις αντιδράσεις και να εμψυχώσουν το σλοβακικό λαό στην πορεία του προς την Ευρώπη.

Εδώ συγκαταλέγεται όμως η συνεπής ιδιωτικοποίηση και η αναδιάρθρωση της οικονομίας. Ο τραπεζικός και ο χρηματοπιστωτικός τομέας πρέπει να μεταρρυθμιστούν πλήρως και η εδραίωση του φορολογικού τομέα πρέπει να συνεχιστεί. Ο διάλογος μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, των άλλων ομάδων της κοινωνίας των πολιτών, της κυβέρνησης και του Κοινοβουλίου παίζει εδώ μεγάλο και, όπως διαπιστώνουμε, θετικό ρόλο. Η διαφοροποίηση της οικονομίας πρέπει προ πάντων να προβεί προς όφελος των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων. Η Σλοβακία πρέπει μακροπρόθεσμα να κερδίζει το ξένο συνάλλαγμα ολοένα και περισσότερο από τομείς της οικονομίας που δεν σχετίζονται με την περαιτέρω επεξεργασία του πετρελαίου και με την παραγωγή όπλων.

Χαιρετίζουμε την στενή, πλέον, συνεργασία μεταξύ Ουγγαρίας και Σλοβακικής Δημοκρατίας. Ιδιαιτέρως χαιρόμαστε για το γεγονός ότι η Σλοβακία ετοιμάζεται να χορηγήσει δικαιώματα στην ουγγρική και σε άλλες μειονότητες, τα οποία πλησιάζουν σιγά σιγά τα πρότυπα του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αυτό αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για την ένταξη της Σλοβακίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς τριβές. Η κυβέρνηση της Σλοβακίας καταβάλλει κατά τα άλλα αξιοσημείωτες προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό της κρατικής μηχανής και την προώθηση των περιφερειακών περιοχών.

Με ικανοποίηση βλέπουμε ότι το σλοβακικό κοινοβούλιο γνωρίζει τις προϋποθέσεις για την ένταξη και προσπαθεί συστηματικά και εντατικά να τις επιτύχει. Επίσης διαπιστώνουμε ότι η Σλοβακική Δημοκρατία, ως ενδιάμεση χώρα στην κεντρική Ευρώπη προς τη δυτική Ευρώπη, έχει μια ιδιαίτερη υποχρέωση να καταπολεμήσει αποτελεσματικά τη σωματεμπορία, να συνεχίσει με ακόμη μεγαλύτερη συνέπεια απ’ ότι μέχρι σήμερα τον αγώνα κατά της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος και να ενισχύσει περαιτέρω τη δικαστική εξουσία μέσω των τελευταίων νομοθετικών τροποποιήσεων.

Επιτρέψτε μου στη συνέχεια να ευχαριστήσω εκ μέρους της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος τον εισηγητή της έκθεσής μας, τον κύριο Wiersma, για την εξαιρετική και περιεκτική έκθεση που συνέταξε και να τον διαβεβαιώσω εξ ονόματος των Χριστιανοδημοκρατών ότι θα έχει την υποστήριξή μας.

  Paasilinna (PSE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Επίτροποι, αγαπητοί συνάδελφοι, η διεύρυνση πέρα από το παλιό σιδηρούν παραπέτασμα εξυπηρετεί την εδραίωση της ειρήνης. Η ειρήνη δημιουργεί ελπίδα και ο πόλεμος την καταστρέφει.

Όταν απαιτούμε νομιμότητα και εξάλειψη της διαφθοράς στις αρχές των υποψήφιων χωρών, πρέπει να εφαρμόζουμε και εμείς τις αρχές της ισότητας και της εντιμότητας. Στην πλευρά μας οι διαφορές εισοδημάτων και γνώσης δεν παύουν να αυξάνονται.

Η διεύρυνση της Ένωσης δεν πρέπει, ωστόσο, να γίνει επιλέγοντας πρώτα τις νέες χώρες του ΝΑΤΟ. Αυτό θα ισοδυναμούσε με την εφαρμογή της λογικής της πολεμικής μηχανής. Ούτε και πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή ότι μια συγκεκριμένη υποψήφια χώρα πρέπει να είναι οπωσδήποτε η πρώτη και ότι χωρίς αυτήν δεν θα μπορούσε να αρχίσει η διεύρυνση. Οι υποψήφιες χώρες πρέπει να αντιμετωπισθούν επί ίσοις όροις και η ένταξη τους να εξαρτηθεί μόνο από τη δική τους ανάπτυξη. Ορισμένα πασίγνωστα άτομα που προτείνουν “συντομότερους δρόμους” μοιάζουν με μεροληπτικούς διαιτητές σε αθλητικό αγώνα.

Η Ένωση δεν είναι έτοιμη να υποδεχθεί νέα μέλη, αν η ανεργία της παραμείνει τόσο υψηλή. Θα δημιουργηθούν αναπόφευκτα συγκρούσεις και θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο η αστάθεια που οφείλεται στα εξτρεμιστικά κινήματα. Αυτό είναι το πεδίο εργασίας μας. Πρέπει να καταρρίψουμε αυτό το σιδηρούν παραπέτασμα που εξακολουθεί να υπάρχει ανάμεσα μας, διότι η κατάργηση των κοινωνικών και πολιτιστικών ανισοτήτων είναι πολύ πιο σημαντική προϋπόθεση από τη στάθμιση των ψήφων στους κόλπους της Επιτροπής ή του Συμβουλίου.

Οι αποκλεισμένες και οι χαμηλού μορφωτικού επιπέδου ομάδες δεν μπορούν να σχηματίσουν κοινωνία των πληροφοριών, αλλά είναι το σημάδι της αποτυχίας της. Προειδοποιώ αυτούς που θέλουν να χωριστεί η Ένωση στα δυο: σε ένα στενό πυρήνα και στους υπόλοιπους. Μόλις τώρα σταματάμε τη διχοτόμηση της Ευρώπης σε δύο μπλοκ και δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε μια νέα διαίρεση. Ο καλύτερος τρόπος για την απλοποίηση της γραφειοκρατίας είναι να επικεντρωθούμε στα θέματα για τα οποία πρέπει να βρούμε μαζί λύσεις. Είναι απαραίτητο να λαμβάνονται οι αποφάσεις για αυτά τα κοινά θέματα στα κράτη μέλη και στις τοπικές κοινότητες, διαφορετικά τα δίκτυά μας θα καταλήξουν στον σχηματισμό μιας τρομακτικής κοινωνίας ελέγχου υπό τη διαχείριση ενός όλο και πιο σκοτεινού πυρήνα.

Κύριε Πρόεδρε, προτείνω ως εκ τούτου να υποβάλει εκ νέου η Επιτροπή στο Κοινοβούλιο την εκτίμησή της για την εξέλιξη των απαραίτητων εσωτερικών προϋποθέσεων για τη διεύρυνση, λαμβάνοντας υπόψη την ανεργία, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την “ψηφιακή διαίρεση”.

  Titley (PSE). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, η πρόκληση που αντιμετώπισε η Ευρωπαϊκή Ένωση στη δεκαετία του ’80 ήταν η ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς. Η πρόκληση της δεκαετίας του ’90 ήταν να επιτύχει το ενιαίο νόμισμα. Η πρόκληση το πρώτο έτος της παρούσας χιλιετίας είναι να διευρυνθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση κατά τρόπο που να ενισχύσει την ειρήνη, τη σταθερότητα και την ευημερία της ηπείρου και να μην υπονομευθεί η σταθερότητα αυτή.

Για το σκοπό αυτό, η διεύρυνση πρέπει να καταστεί απόλυτη προτεραιότητα. Δεν θα πρέπει να χάσουμε την ευκαιρία την οποία ανέφερε ο Επίτροπος Verheugen. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να προχωρήσουμε στα τυφλά. Καμία χώρα δεν έχει διασφαλίσει απόλυτα το δικαίωμα προσχώρησης. Θα πρέπει να είναι έτοιμες γι’αυτό. Για το λόγο αυτό, πολλοί από εμάς ανησύχησαν με την κριτική που άσκησε στη τελευταία της έκθεση η Επιτροπή σχετικά με τη χαλάρωση των προσπαθειών που καταβάλλει η Τσεχική Δημοκρατία. Ελπίζουμε μόνο ότι οι τεράστιες προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση της Τσεχίας θα αντικατοπτριστούν στην επόμενη έκθεση της Επιτροπής. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε τις προσπάθειες που καταβάλλουν άλλες χώρες, όπως η Λιθουανία, σαν να επρόκειτο να ανακτήσουν τον χαμένο χρόνο. Αυτό αναγνωρίστηκε στην τελευταία έκθεση της Επιτροπής και ευτυχώς αναγνωρίζεται σήμερα.

Πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι οι χώρες είναι έτοιμες να προσχωρήσουν και ιδίως ότι έχουν τη διοικητική ικανότητα να εφαρμόσουν το κοινοτικό κεκτημένο. Για το λόγο αυτό ορισμένοι από εμάς ανησυχήσαμε με το γεγονός ότι η Τσεχική Δημοκρατία έχει καθυστερήσει την εφαρμογή του νόμου για τη δημόσια διοίκηση και επιβράδυνε τη νομοθετική μεταρρύθμιση, ενώ, από την άλλη πλευρά, η Λιθουανία έκανε τεράστια πρόοδο στον τομέα αυτό, αναγνωρίζοντας τη σημασία της αναβάθμισης της διοικητικής ικανότητας. Τα κράτη μέλη μπορούν σε διμερές επίπεδο να συμβάλλουν περισσότερο στη στήριξη των υποψήφιων χωρών για την ανάπτυξη της διοικητικής τους ικανότητας.

Τέλος, είναι ουσιώδους σημασίας να προβάλουμε τις υποψήφιες χώρες στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πάρα πολλοί άνθρωποι βλέπουν τις υποψήφιες χώρες όπως ήταν πριν από 10 χρόνια. Οι χώρες αυτές έχουν σήμερα πολύ πιο σύγχρονες οικονομίες, και σε πολλά σημεία είναι έτοιμες να αναλάβουν την πρόκληση της προσχώρησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και οφείλουμε να περάσουμε αυτήν την ιδέα στους πολίτες μας εάν θέλουμε να υποστηρίξουν τη διεύρυνση στο μέλλον.

  Laschet (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ρουμανία είναι μια χώρα η οποία σίγουρα δεν πρόκειται να συμμετέχει στον πρώτο γύρο των εντάξεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά αποτελεί ένα καλό παράδειγμα που αποδεικνύει πως η στρατηγική της Επιτροπής ήταν σωστή σχετικά με την αντιμετώπιση των δώδεκα υποψηφίων χωρών ως ίσων εταίρων στις διαπραγματεύσεις και η εν συνεχεία επιλογή τους βάσει κριτηρίων σχετικά με το πότε και το ποια χώρα θα γίνει μέλος. Αυτό διευκολύνει εμάς από τη μια πλευρά να αίρουμε τους φόβους από τους λαούς μας σχετικά με την απότομη είσοδο δώδεκα χωρών, μέχρι τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και με την επιβάρυνσή της. Την ίδια στιγμή μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ότι τα κριτήρια που τίθενται σε μια χώρα για να γίνει μέλος είναι τελείως ξεκάθαρα. Αυτά όλα συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση της βαρόνης Nicholson of Winterbourne, την οποία θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά εξ ονόματος της ομάδας μου για αυτή την έκθεση.

Η Ρουμανία καθυστέρησε πολύ μετά την πτώση του σιδηρού παραπετάσματος να χαράξει το δρόμο προς την Ευρώπη. Μόλις το 1996 μπόρεσε μια δημοκρατική κυβέρνηση να κατακτήσει όλα εκείνα που οι άλλες χώρες ήδη πολύ γρήγορα κατάφεραν να ξεκινήσουν και, στο βαθμό αυτό, οι επιτυχίες της είναι πολύ σημαντικές. Επιτρέψτε μου μια ακόμη παρατήρηση σχετικά με την κατάσταση της ασφάλειας: Η Ρουμανία ήταν μια χώρα που στη διαμάχη του Κοσσυφοπεδίου στάθηκε στην πλευρά της Ευρώπης και στην πλευρά της Ατλαντικής Συμμαχίας.

Γι’αυτό πρέπει ήδη σε αυτή τη φάση να σκεφτούμε κατά πόσον πρέπει να δώσουμε ένα μήνυμα. Εάν η διαδικασία της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση διαρκέσει και άλλο ακόμη, τότε η Ατλαντική Συμμαχία θα σκεφτεί να συμπεριλάβει ήδη πρώτη τη Ρουμανία στους μηχανισμούς της. Αυτό ισχύει και για την ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και για την αμυντική μας πολιτική. Όταν γνωρίζουμε ότι στο πλαίσιο του πρώτου γύρου της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, η Ρουμανία και η Σλοβενία προέβησαν ήδη σε συνομιλίες ως υποψήφιες χώρες για ένταξη στο ΝΑΤΟ, τότε ασφαλώς το ΝΑΤΟ δεν θα παραμείνει αδρανές στο πλαίσιο της διαδικασίας διεύρυνσής του.

Όσον αφορά τη Ρουμανία πρέπει να γίνει σαφές στους λαούς μας ότι η σταθερότητα στην Ευρώπη είναι προς το δικό μας συμφέρον. Η Ρουμανία στο μέλλον θα αποτελεί εξωτερικό σύνορο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ρουμανία είναι σημαντική για τη σταθερότητα σε ολόκληρα τα Βαλκάνια και για ολόκληρη τη νότια Ευρώπη. Στο βαθμό αυτό, είναι προς δικό μας όφελος να εξαπλωθεί στη Ρουμανία το νομικό μας σύστημα και το σύστημα ελευθεριών μας και αυτό σίγουρα αποτελεί ένα επιχείρημα στο πλαίσιο μιας κρίσιμης συζήτησης με την κοινή μας γνώμη. Αν σε χώρες όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία δεν παρέχουμε προοπτικές παραμένει η έλλειψη σταθερότητας και κάτι τέτοιο δεν μας συμφέρει.

  Σουλαδάκης (PSE). - Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, σήμερα, με τις εκθέσεις που συζητάμε για την διεύρυνση, σε συνδυασμό με την έκθεση Brok αλλά και τη σημερινή συζήτηση για τη θεσμική μεταρρύθμιση, μπορούμε χωρίς υπερβολή να χαρακτηρίσουμε την μέρα σαν μια πανηγυρική ημέρα για την Ευρώπη του 21ου αιώνα.

Όλες οι εκθέσεις έχουν πάρα πολλά θετικά στοιχεία έτσι ώστε με θετικό και ενθουσιώδη τρόπο, μπορεί να πει κάποιος χωρίς υπερβολή, να προχωρούμε στην επόμενη φάση. Το κλίμα των εκθέσεων είναι κατα εξοχήν θετικό και, από την άποψη αυτή, πρέπει οι όποιες μεμψίμοιρες φωνές να πάνε στην άκρη. Πρέπει να μην βλέπουμε το δέντρο, αλλά να βλέπουμε το δάσος. Τώρα ταυτίζεται ο ιστορικός χρόνος με τον πολιτικό χρόνο. Τώρα πρέπει να κάνουμε την υπέρβαση. Τώρα πρέπει η Ευρώπη να ανταποκριθεί στο μέλλον της, τώρα πρέπει να δώσουμε στην διεύρυνση και ιδεολογικό περιεχόμενο.

Πέραν όμως αυτών των γενικών, θα ήθελα να αναφερθώ ειδικά για τα δύο τελευταία νησιά της Μεσογείου που είναι κράτη­νησιά, την Κύπρο και την Μάλτα, που τώρα έχουν βάλει πλώρη για να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι οι κατ' εξοχήν έτοιμες περιοχές της Ευρώπης, ιδιαίτερα η Κύπρος. Από την άποψη αυτή, εδώ θα κριθεί όχι μόνο η λογική της διεύρυνσης στην βάση κάποιων οικονομικών ή όχι κριτηρίων, αλλά και στη βάση του σεβασμού γενικότερων αρχών που πρέπει να διέπουν τις αντιλήψεις μας για το μέλλον της Ευρώπης, της ειρηνικής Ευρώπης, της Ευρώπης των λαών, της Ευρώπης των κρατών, της Ευρώπης της ισότητας, της Ευρώπης του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Υπό την έννοια αυτή, πιστεύω ότι το θέμα της Κύπρου είναι κατα εξοχήν εκείνο πάνω στο οποίο θα κριθεί η ικανότητα της Ευρώπης να βλέπει την πολιτική της φυσιογνωμία. Το θέμα της Κύπρου και της Μάλτας θα είναι εκείνο που θα αποδείξει στην Ευρώπη ότι δέχεται την διεύρυνσή της και με γεωμετρικούς όρους, όχι για λόγους γεωγραφικής συμμετρίας αλλά για λόγους πολιτικής ολοκλήρωσης μιας ενότητας λαών, μιας ενότητας πολιτισμών, μιας ενότητας προοπτικής.

  Carrilho (PSE). – (ΡΤ) Kύριε Πρόεδρε, η συζήτηση που διεξήχθη σήμερα θα παραμείνει ως μία από τις πιο σημαντικές μαρτυρίες για το έργο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά τη διαδικασία διεύρυνσης της Ένωσης. Επιτρέψετέ μου να εκφράσω εδώ την αναγνώριση μου κυρίως προς τους συντάκτες και τις συντάκτριες των εκθέσεων αλλά επίσης και προς τον Υπουργό κ. Pierre Moscovici και προς τον Επίτροπο κ. Günter Verheugen για τις παρεμβάσεις τους. Κατάφεραν να περιλάβουν στην ανάλυσή τους ρεαλισμό και πραγματισμό, χωρίς να παραγνωρίσουν τους ιδανικούς στόχους που προσδίδουν αληθινό νόημα στο ευρωπαϊκό σχέδιο. Παρά τις προφανείς διαφορές απόψεων διαπιστώνουμε μία σημαντική συναίνεση γύρω από βασικές πτυχές. Και μεταξύ των πτυχών αυτών θα διακρίνω την ακόλουθη: η πλήρης ένταξη κάθε νέας χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση σημαίνει μία πλήρη δέσμευση που συνδυάζει την οικονομική σύγκλιση με την προσχώρηση σε ένα πολιτικό σχέδιο. Το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει διάφορα χαρακτηριστικά που πρέπει υποχρεωτικά να τηρηθούν από τις υποψήφιες χώρες και από τις σημερινές χώρες μέλη, διαφορετικά η διεύρυνση θα σημάνει διάλυση. Μεταξύ των χαρακτηριστικών που πρέπει να καθορίζουν την ταυτότητα του ευρωπαϊκού σχεδίου επισημαίνονται η συνοχή και η αλληλεγγύη μεταξύ των χωρών μελών, η δημοκρατία και η ηθική της ευθύνης - η κοινωνική διάσταση - και η ισότητα των ευκαιριών.

Τέλος, κύριε Πρόεδρε, το γεγονός ότι η συζήτηση αυτή διεξάγεται σε μία στιγμή κατά την οποία η Γερμανία εορτάζει τα δέκα χρόνια της επανένωσής της πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε. Νικούμε τα φαντάσματα του παρελθόντος. Και εάν ο 20ός αιώνας σηματοδότησε τον ακραίο βαθμό διαίρεσης της Ευρώπης, με δύο τρομακτικούς πολέμους, ο 21ος αιώνας θα σηματοδοτήσει, εάν το θελήσουμε, την ένωση των ευρωπαϊκών λαών. Ένωση γύρω από ένα κοινό σχέδιο που είναι οριστικά ένα σχέδιο ειρήνης μεταξύ των ευρωπαίων και της Ευρώπης για τον κόσμο.

  Andersson (PSE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, προέρχομαι από τη Σουηδία, μία χώρα όπου επικρατεί ακόμα έντονος σκεπτικισμός κατά της ΕΕ. Παρόλα αυτά υπάρχει έντονη υποστήριξη σε ένα ζήτημα, τη διεύρυνση. Δεν ξέρω ακριβώς για ποιο λόγο. Πιστεύω πάντως ότι η δυνατότητα να μετατραπεί η ΕΕ σε μία πανευρωπαϊκή συνεργασία νομιμοποιεί τη διαδικασία διεύρυνσης.

Τα κέρδη βρίσκονται κυρίως το πολιτικό επίπεδο. Είναι υπέροχο να λαμβάνουν οι χώρες της Ευρώπης, η οποία ήταν διαιρεμένη πριν από δέκα μόλις χρόνια, κοινές αποφάσεις για κοινά προβλήματα στο άμεσο μέλλον. Αυτή η αλλαγή συνεπάγεται ενίσχυση της δημοκρατίας και παρέχει δυνατότητα να εξασφαλίσουμε την ειρήνη και τη σταθερότητα στο μέλλον.

Ναι, μεν, πρόκειται για μία οικονομική συνεργασία, όμως στο μέλλον η Ευρώπη μπορεί να αποκομίσει σημαντικά οικονομικά κέρδη μέσω της διεύρυνσης της αγοράς και της επιτάχυνσης της ανάπτυξης.

Θα δούμε και πλεονεκτήματα στον τομέα του περιβάλλοντος. Κατοικώ κοντά στη Βαλτική, την κοινή θάλασσα που μοιραζόμαστε με υποψήφιες χώρες. Όταν δημιουργήσουμε κοινούς κανόνες υπέρ του περιβάλλοντος θα έχουμε βάλει τις βάσεις για μία καλύτερη ζωή στο μέλλον. Να λοιπόν το κοινό μας καθήκον!

Στην έκθεση αναφέρεται ότι κάθε χώρα θα πρέπει να ενταχθεί στην ΕΕ βάσει της προόδου που έχει πραγματοποιήσει. Είναι σημαντικό να γίνει κάτι τέτοιο, να αποτελέσει κάθε χώρα μέλος της ΕΕ όταν είναι έτοιμη για την ένταξή της. Έχουμε δύο καθήκοντα: αφενός να ενθαρρύνουμε τις υποψήφιες χώρες προκειμένου να μην χαλαρώσουν τις προσπάθειές τους, και γι’αυτό οφείλουμε να ορίσουμε σύντομα μία ημερομηνία στόχο, και αφετέρου να συζητήσουμε με τους πολίτες των κρατών μελών ούτως ώστε να εξασφαλίσουμε τη συνέχιση αυτού του εγχειρήματος και στο μέλλον.

  Scheele (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ο κύριος Επίτροπος Verheugen μας είπε σήμερα το μεσημέρι ότι η διεύρυνση δεν πρόκειται να προκαλέσει κοινωνικό και περιβαλλοντικό ντάμπινγκ. Θεωρώ ότι είναι ένας ουσιαστικός στόχος και θα πρέπει όλες οι πλευρές να συμβάλλουν ώστε να επιτευχθεί σίγουρα.

Τα σημεία τα οποία έθιξε η Επιτροπή Περιβάλλοντος στην έκθεση Brok αποτελούν σημαντικά βήματα προς τούτο και είναι οι προϋποθέσεις για την αντιμετώπιση της αργοπορίας της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής πολιτικής. Ως εκ τούτου, η ομάδα μου υποστηρίζει τον περιορισμό της μεταβατικής περιόδου στον τομέα του περιβάλλοντος το πολύ σε πέντε χρόνια.

Η πρωταρχική αντιμετώπιση των προβληματικών τομέων της οικονομίας – ύδατα, ατμόσφαιρα και απόβλητα – αποτελεί πολιτική απαίτηση. Εάν εγκριθούν μεταβατικές περίοδοι είναι απαραίτητο και χρήσιμο να τεθούν ρεαλιστικοί ενδιάμεσοι στόχοι στο πλαίσιο της συνθήκης ένταξης και η μη τήρηση αυτών των ενδιάμεσων στόχων να αξιολογείται ως παραβίαση της συνθήκης.

Το Κοινοβούλιο πρέπει να συλλέξει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με την αποτίμηση της κατάστασης των υποψηφίων για ένταξη χωρών. Η κατάρτιση ετήσιων εκθέσεων της Επιτροπής μας επιτρέπει την παρακολούθηση της μεταβατικής διαδικασίας. Το ζήτημα της πυρηνικής ασφάλειας αποτελεί μεγάλη πρόκληση στο πλαίσιο της διαδικασίας διεύρυνσης. Οι προσπάθειες που ήδη καταβάλλονται στον εν λόγω τομέα δείχνουν ότι η διαδικασία διεύρυνσης αποτελεί και εδώ μια μεγάλη ευκαιρία για περισσότερη ασφάλεια στις υποψήφιες για ένταξη χώρες αλλά και στην Ευρώπη γενικά. Το αποτέλεσμα θα είναι μεγαλύτερη ασφάλεια για τους λαούς των υποψηφίων χωρών και μεγαλύτερη ασφάλεια για τους πολίτες ολόκληρης της Ευρώπης.

Οι πυρηνικοί σταθμοί σοβιετικού τύπου πρώτης γενιάς θεωρούνται στην Ευρώπη ιδιαίτερα επικίνδυνοι. Ζητούμε από τις υποψήφιες για ένταξη χώρες να παύσουν τη λειτουργία των μη επανεξοπλιζόμενων πυρηνικών σταθμών το αργότερο έως την ημερομηνία ένταξης. Συγκεκριμένα μιλώ για τους τρεις πυρηνικούς σταθμούς του Bohunice, Ignalina και Kosloduj.

  Schierhuber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, αξιότιμοι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ιστορική ευκαιρία να ενώσουμε ειρηνικά την ήπειρό μας, λόγω της σημασίας της και του εύρους των συνεπειών της δεν πρέπει να χαθεί από τα χέρια μας. Ως πολιτικοί πρέπει να υποστηρίξουμε την εν λόγω θεμελιώδη διαδικασία με ένα σαφές ναι, έστω και αν υπάρχουν ακόμη πολλά σημεία προς συζήτηση και προς διαπραγμάτευση. Το πολιτικό όραμα παραμένει. Η ευθύνη που αυτή τη στιγμή φέρουμε ως κοινοβουλευτικοί πρέπει να μας οδηγήσει στην επίτευξη μιας ειρηνικής και ελεύθερης ζωής στην ήπειρό μας για τις μελλοντικές γενιές. Το βιοτικό επίπεδο στις χώρες της κεντρικής και της ανατολικής Ευρώπης θα ανέβει μέσα από μια οικονομία που θα προσανατολίζεται στην αγορά και θα υποστηρίζεται από δημοκρατικές κυβερνητικές δομές. Έστω λοιπόν και αν αυτό μας στοιχίσει πολύ κόπο, είναι ο σωστός δρόμος.

Εμάς τους αυστριακούς, λόγω της γεωγραφικής μας γειτονίας, μας ενδιαφέρει και μας αφορά ιδιαίτερα η διεύρυνση. Ακόμη είναι πολύ ζωηρές οι μνήμες στο μυαλό μου από το σιδηρούν παραπέτασμα, επειδή το αγρόκτημά μου απείχε από αυτό μόνο μερικά χιλιόμετρα. Κατά την άποψή μου τα προβλήματα που προέκυψαν σε εμάς από το άνοιγμα των συνόρων είναι κατά πολύ προτιμότερα απ’ ότι αν συνεχίζαμε να ζούμε όπως ακριβώς ζούσαμε για πολλές δεκαετίες με το σιδηρούν παραπέτασμα πίσω από την πλάτη μας.

Μαζί με το, κατά βάση, ναι στη διεύρυνση της Ένωσης θα ήθελα να τονίσω ότι αυτή πρέπει να επιτευχθεί όσο το δυνατόν συντομότερα. Η αγροτική οικονομία ειδικότερα παίζει σημαντικό ρόλο, αφού στις υποψήφιες για ένταξη χώρες υπάρχει ακόμη περισσότερος πληθυσμός που απασχολείται σε αυτόν τον τομέα. Πρέπει να πούμε στις υποψήφιες για ένταξη χώρες ότι πρέπει να προχωρήσουν σε διαρθρωτικές αλλαγές προκειμένου να είναι ανταγωνιστικές στις μελλοντικές αγορές και ότι πρέπει να υπάρξουν πολύ περισσότερες εναλλακτικές δυνατότητες απασχόλησης στον αγροτικό χώρο. Το πρόγραμμα SAPARD προσφέρει προς αυτή την κατεύθυνση μια καλή ευκαιρία και χαιρετίζω με μεγάλη χαρά το γεγονός ότι η Επιτροπή έχει εγκρίνει ήδη έξι προγράμματα.

Μεταβατικές προθεσμίες και μεταβατικές διατάξεις πρέπει να ισχύσουν για όσο το δυνατόν μικρότερα χρονικά διαστήματα και θα ήθελα να τονίσω ένα πράγμα: Το κοινοτικό κεκτημένο πρέπει να υιοθετηθεί απόλυτα. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί εδώ στα ζητήματα και στις υποχρεώσεις που αφορούν θέματα υγιεινής, φυτικής υγιεινής και προ πάντων το περιβάλλον, τα οποία είναι για μας, ως καταναλωτές αλλά και ως αγρότες, μεγάλης σημασίας, προκειμένου να εξασφαλίσουμε περαιτέρω την εμπιστοσύνη των καταναλωτών. Η μεταρρύθμιση της συνολικής γεωργικής πολιτικής πρέπει βασικά να αποτελέσει μια αποτελεσματική βάση που θα καλύπτει κάθε είδους αποδόσεις των αγροτών. Όσον αφορά ένα βασικό συντονισμό του ευρωπαϊκού γεωργικού προτύπου και την ανάπτυξη του αγροτικού χώρου δεν εμπεριέχεται καμία σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των αγροτών της ΕΕ και των αγροτών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Θέλουμε να επιλύσουμε μαζί τα προβλήματα και να βαδίσουμε επίσης μαζί προς το μέλλον.

  Myller (PSE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, πρέπει να δώσουμε μια θετική ώθηση στη διεύρυνση. Η διεύρυνση ωφελεί, πέρα από άλλους τομείς, ιδίως το περιβάλλον. Για να γίνει αυτό, πρέπει να υπάρχουν ξεκάθαροι κανόνες όσον αφορά την εξέλιξή της. Όσον αφορά το περιβάλλον, πρέπει να υπάρχουν περιορισμένες δυνατότητες μεταβατικού κανονισμού και να παρουσιαστεί καθαρά ο τρόπος δράσης κατά τη μεταβατική περίοδο.

Στη Φινλανδία, συζητάμε πολύ για το πώς θα χρηματοδοτηθεί η διεύρυνση. Έχουν προβλεφθεί πιστώσεις στον προϋπολογισμό σύμφωνα με την Ατζέντα 2000, αλλά πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι απαραίτητες πιστώσεις, ιδίως για τα περιβαλλοντικά θέματα, θα είναι διαθέσιμες πριν από την ένταξη. Οι πιστώσεις αυτές πρέπει να προσανατολισθούν προς τις προενταξιακές δράσεις περισσότερο από ό,τι προτείνει σήμερα η Ατζέντα 2000. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να βεβαιωθούμε για την εφαρμογή των κανονισμών. Εδώ πρέπει να προσθέσω, ότι πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να τους εφαρμόσουμε και στο διοικητικό επίπεδο.

Γενικά, κατά τη γενική συζήτηση για τη διεύρυνση μιλήσαμε πολύ για τα έξοδα. Έτσι, ήταν πολύ ευχάριστο που άκουσα ότι ο κ. Klaus Hänsch, ο οποίος μίλησε εξ ονόματος της ομάδας PSE, ελπίζει ότι η Επιτροπή θα προβεί σε μια πραγματική αξιολόγηση των επιπτώσεων της διεύρυνσης, καθώς και των οικονομικών επιπτώσεων σε περίπτωση που η διεύρυνση δεν πραγματοποιηθεί. Ας σκεφθούμε καλά τα έξοδα που θα δημιουργηθούν αν συνεχισθεί η διχοτόμηση και τις επιπτώσεις που θα έχει στον κοινωνικό και τον περιβαλλοντικό τομέα.

  Fiori (PPE-DE). - (ΙΤ) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, πολλοί συνάδελφοι υπενθύμισαν ήδη ότι η διεύρυνση είναι ένας στόχος σημαντικός και φιλόδοξος. Θα ήθελα να προσθέσω ότι υπάρχει και ένα ηθικό χρέος από την πλευρά της Δυτικής Ευρώπης: πριν από έντεκα χρόνια, το σοβιετικό καθεστώς γνώριζε το τέλος του και οι χώρες εκείνες επέστρεφαν σε μας με ελπίδα. Είναι μια ελπίδα στην οποία πρέπει να ανταποκριθούμε με γενναιοδωρία και προνοητικότητα. Ασφαλώς δεν πρέπει να αποκρύψουμε τις δυσκολίες του εγχειρήματος. Εμείς, από τη μία πλευρά, πρέπει να προβούμε στις θεσμικές μεταρρυθμίσεις και εκείνες, από την άλλη, σε σημαντικές εσωτερικές μεταρρυθμίσεις τηρώντας, μεταξύ των άλλων, τους όρους της Κοπεγχάγης.

Επισημαίνω σχετικά τις τροπολογίες που παρουσίασε ο αξιότιμος κ. Oostlander επί της εκθέσεως για την Τσεχική Δημοκρατία και για τη Σλοβενία, διότι θα αντιμετωπιστούν τελικά προβλήματα που δεν έχουν ακόμη επιλυθεί με εκείνες τις μειοψηφίες· σκέπτομαι, για παράδειγμα, τη μακροχρόνια διαμάχη, ακριβώς στη Σλοβενία, στην οποία είναι εμπλεγμένη η ιταλική κοινότητα. Πέρα από τις λεπτομέρειες και από τα ειδικότερα ζητήματα, δεν πρέπει να παραβλέψουμε την ιστορική έκταση αυτής της διαδικασίας. Η συζήτηση που αναπτύσσεται τον τελευταίο καιρό εντοπίζει τέσσερα βασικά ζητήματα: την ημερομηνία ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων, την ημερομηνία ένταξης, τη σειρά ένταξης των νέων χωρών και τη μεταβατική περίοδο.

Η ομάδα μου έχει ήδη εκφράσει την επιθυμία να ολοκληρωθούν οι πρώτες διαπραγματεύσεις εντός του 2003, παρέχοντας τη δυνατότητα ένταξης εντός του Ιουνίου του 2004. Η συζήτηση παραμένει ασφαλώς ανοιχτή όσον αφορά τη σειρά εισόδου αυτών των χωρών, μεταξύ άλλων και επειδή θα πρέπει να εξακριβωθεί η κατάσταση προόδου των εσωτερικών τους μεταρρυθμίσεων. Θα θεωρούσα συνετό να βρεθεί μια λύση που να μπορεί να αποτελέσει έναν καλό συμβιβασμό μεταξύ μιας όχι υπερβολικά κατατεμαχισμένης χρονικά διεύρυνσης, που θα ήταν ασφαλώς τραυματική για τη λειτουργία των οργάνων μας, και μιας διεύρυνσης που να λαμβάνει υπόψη τις θεμιτές χρονικές προσδοκίες αυτών των χωρών.

Όσον αφορά τις μεταβατικές περιόδους, πιστεύω ότι δεν πρέπει να ενδώσουμε στον πειρασμό να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα μέσα για να μειώσουμε τον αντίκτυπο της διεύρυνσης και να περιορίσουμε έτσι εκ των πραγμάτων τη συμμετοχή των νέων χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για να τηρήσουμε τις ημερομηνίες

που έχουμε θέσει. Είναι αλήθεια, αντίθετα, ότι αυτές οι μεταβατικές περίοδοι μπορούν να έχουν την κατάλληλη διάρκεια προς το γενικό συμφέρον όλων των χωρών, με μεγάλη διαφάνεια, ισορροπία και αίσθηση ευθύνης.

  Berger (PSE). – (DΕ) Κύριε Πρόεδρε, στην Επιτροπή Ελευθεριών και Δικαιωμάτων των Πολιτών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων είχαμε ως έργο την αξιολόγηση προ πάντων του τομέα της εσωτερικής αγοράς και της σχετικής με αυτήν νομοθεσίας στις υποψήφιες για ένταξη χώρες. Επειδή όμως, όπως ήδη σήμερα τονίστηκε πολλές φορές, πρόκειται για μια από τις κεντρικές πτυχές του θέματος της ευρωπαϊκής διεύρυνσης και η πρόοδος που έχει σημειωθεί στην πραγματικότητα μπορεί να συζητηθεί μόνο γύρω από επιμέρους λεπτομέρειες, θα ήθελα για άλλη μια φορά να διατυπώσω τη λύπη μου που η εν λόγω συζήτηση για τη διεύρυνση διεξάγεται σε μια τέτοια χρονική στιγμή κατά την οποία δεν έχουμε στα χέρια μας τις εκθέσεις προόδου της Επιτροπής για το 2000. Μόνο σε αυτή τη βάση θα μπορούσαμε πραγματικά να είμαστε δίκαιοι στην αξιολόγηση της προόδου των επιμέρους κρατών Τώρα είμαστε αναγκασμένοι να αρκεστούμε σε μια συνολική αξιολόγηση, η οποία ενδέχεται στην πραγματικότητα να μην ανταποκρίνεται στην κατάσταση που επικρατεί στα επιμέρους κράτη.

Μπορούμε να ξεκινήσουμε με την υπόθεση ότι, στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, από τις τελευταίες εκθέσεις έχουν γίνει ουσιαστικά βήματα. Ως αντιπρόεδρος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ΕΕ-Δημοκρατίας της Τσεχίας, γνωρίζω ότι εν πάση περιπτώσει για την Τσεχική Δημοκρατία, αλλά όπως υποθέτω και για ορισμένες άλλες χώρες, αυτό ισχύει.

Η εσωτερική αγορά αποτελεί κεντρικό συστατικό στοιχείο για την επιτυχία της διεύρυνσης και ως εκ τούτου για μένα είναι προφανές ότι με τις εξαιρέσεις και με τις μεταβατικές προθεσμίες πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Επιπλέον συμμερίζομαι την άποψη του εισηγητή μας, του συναδέλφου κυρίου Wuermeling, ότι δεν γίνεται να προχωρήσουμε χωρίς μεταβατικές προθεσμίες προς όφελος και των δυο συμβαλλόμενων μερών στη συνθήκη και ως βουλευτής από μια παραμεθόρια περιοχή, στην οποία όπως περιέγραψε η συνάδελφος κυρία Schierhuber έχω ένα αγρόκτημα πολύ κοντά στα τσεχικά σύνορα, θα ήθελα να διατυπώσω το αίτημα να μπορέσουμε να αναπτύξουμε σε συντομότερο χρονικό διάστημα ένα κοινό οικονομικό χώρο χωρίς μεγαλύτερα προβλήματα και να οδηγήσουμε και τις δυο πλευρές σε θετικά αποτελέσματα.

Θα ήθελα να τελειώσω με μια παρατήρηση από την έκθεση του συναδέλφου κυρίου Schröder, η οποία μου άρεσε ιδιαίτερα και που όπως πιστεύω βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με τα όσα είπε ο Επίτροπος κύριος Verheugen στην αρχή της συζήτησης. Ο συνάδελφος κύριος Schröder γράφει, αν και για την Τσεχία, - πιστεύω όμως ότι αυτό ισχύει γενικά: “Πολλές αδυναμίες ακόμη ορατές σε αυτή την χώρα αποτελούν κληρονομιά μιας μακροχρόνιας δικτατορίας”. Στο βαθμό αυτό, οι πολιτικοί που προέρχονται από το τμήμα εκείνο της Ευρώπης για το οποίο μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο επιφυλάχθηκε μια καλύτερη μοίρα, και αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την Αυστρία, κάνουν πολύ καλά που ασκούν δριμύτατη κριτική στις εν λόγω χώρες.

  Ebner (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που σε αυτή την αποσπασματική συζήτηση έχω και εγώ δυο λεπτά, αν και είμαι της άποψης ότι η ώρα που διεξάγεται η συζήτηση αυτή – και θα ήθελα έστω να χρησιμοποιήσω το ένα μου λεπτό για να ασκήσω την κριτική μου – δείχνει μια περιφρόνηση προς το συγκεκριμένο θέμα. Θεωρώ ότι είναι τελείως ξεδιάντροπο να ανταλλάσσουμε απόψεις μέσα στα μεσάνυκτα γύρω από το θέμα της διεύρυνσης και της επέκτασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένα θέμα που αφορά 100 εκατομμύρια ανθρώπους! Θα έπρεπε για λίγο να συλλογιστούμε κατά πόσον η κοινοβουλευτική μας αντιπαράθεση πάνω στο εν λόγω θέμα θέλουμε να διεξαχθεί με μια τέτοια τακτική γενικού ξεπετάγματος. Δεν πρέπει να εκπλησσόμαστε λοιπόν όταν εμείς ως Κοινοβούλιο, εκτός αυτής της αίθουσας δεν τυχαίνουμε της ανάλογης προσοχής και σημασίας, εφόσον εμείς συμπεριφερόμαστε κατ’ αυτόν τον τρόπο!

Το δεύτερο λεπτό μου θα το χρησιμοποιήσω τώρα για το θέμα της Σλοβενίας. Με χαροποιεί το γεγονός ότι η έκθεση ήταν τόσο θετική και ότι η Σλοβενία – και αυτό ως αρχηγός της αντιπροσωπείας μπόρεσα πολλές φορές να το διαπιστώσω μόνος μου, όπως και ο κύριος Επίτροπος που πολλές φορές ήταν εκεί – έκανε πραγματικά τεράστιες προσπάθειες για να εκπληρώσει τα κριτήρια. Σίγουρα υπάρχουν και άλλα ακόμη που πρέπει να γίνουν και υπάρχουν ακόμη ζητήματα που πρέπει να ξεκαθαριστούν. Τα κριτήρια της Κοπεγχάγης δεν αποτελούν κάτι στατικό, το οποίο κάποιος επιτυγχάνει μια φορά και εν συνεχεία το διατηρεί, αλλά κάτι που χρειάζεται συνεχή άσκηση και εφαρμογή. Ακόμη και εμείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται να εξετάζουμε τακτικά κατά πόσον τα ανθρώπινα δικαιώματα τηρούνται σωστά. Υπό αυτή την έννοια, είναι μια εξελικτική διαδικασία την οποία πρέπει να παρακολουθούμε με προσοχή, αλλά ελπίζουμε ότι η Σλοβενία θα συνεχίσει να κρατά αυτή τη στάση και θα ενταχθεί με την πρώτη ομάδα.

  Stockmann (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα έφθασε το πλήρωμα του χρόνου να συζητήσουμε σχετικά με τη διεύρυνση. Τα δέκα χρόνια που συμπλήρωσε ως μέλος η ενωμένη Γερμανία αποτελεί για μας μια ιστορία αλληλεγγύης, την οποία καλούμαστε τώρα να επιδείξουμε και σε άλλους, έστω και αν το θέμα της διεύρυνσης δεν αφορά μόνο την αλληλεγγύη.

Σχετικά με την έκθεση Rack η θέση της Επιτροπής Περιφερειακής Πολιτικής, Μεταφορών και Τουρισμού έχει καταχωρηθεί στην έκθεση του κυρίου Brok. Ως σοσιαλδημοκράτης, θα ήθελα να υπογραμμίσω τρία σημεία. Πρώτον, χρειαζόμαστε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα υποδομής για τις μεταφορές για τις υποψήφιες προς ένταξη χώρες. Αυτός είναι ο λόγος που η δημοσιονομική πρόβλεψη μας φαίνεται ανεπαρκής, αφού το χάσμα είναι μεγάλο μεταξύ διαπιστωμένων αναγκών υποδομής και υπαρχόντων χρηματοδοτικών μέσων της Ένωσης μαζί με τις δυνατότητες των ιδίων των υποψηφίων χωρών, ενώ τα χρηματοδοτικά πρότυπα τύπου συνεργασίας ιδιωτικού/δημόσιου τομέα θα πραγματοποιηθούν μόνο υπό συνθήκες. Αναπτυξιακές περίοδοι που υπερβαίνουν τα 50 έτη είναι ασφαλώς πολιτικά απαράδεκτοι.

Δεύτερον: οι διευρωπαϊκοί διάδρομοι ορίζονται συνδυαστικά. Από αυτό που κατ’ αρχάς προέκυψε λόγω των αναγκών – ήταν σημαντικό να εντοπιστούν οι αναμενόμενες βασικές ροές όσον αφορά τις μετακινήσεις αγαθών και προσώπων –έπρεπε να έχει βγει κάτι θετικό, πράγμα που σημαίνει την εξ αρχής παρακολούθηση του τρόπου συνδυασμού των μέσων μεταφοράς. Επίσης έπρεπε η εντατική μεταφορά αγαθών που παραδοσιακά γινότανε μέσω σιδηροδρόμων να λάβει τη μεγαλύτερη υποστήριξη. Έτσι ενδεχομένως θα εξοικονομούσαμε κάποιο μέρος από τις εκτεταμένες προσπάθειες ανανέωσης που πρέπει σήμερα να καταβάλλουμε στις χώρες μας.

Τρίτον: Για τις οδικές μεταφορές των αγαθών χρειαζόμαστε μεταβατικές περιόδους που θα καθιστούν δυνατό ένα σταδιακό άνοιγμα. Αυτές οι μεταβατικοί περίοδοι θα μπορούσαν ήδη να ξεκινήσουν στο προενταξιακό διάστημα. Η επίτευξη μιας οικονομικής και κοινωνικής ισορροπίας στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης των αγορών στις μεταφορές είναι για το κοινό μας συμφέρον. Οι επιπτώσεις ενός στρεβλωμένου ανταγωνισμού στους δρόμους μας θα είναι τέτοιες που μας κόβεται ήδη η ανάσα.

  Korhola (PPE-DE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, η ιδέα που παρουσίασε σήμερα ο κ. Elmar Brok για μια διευθέτηση παρόμοια με τη Συνθήκη του ΕΟΧ, ως εναλλακτική λύση για τις υποψήφιες χώρες που δεν πληρούν τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, σχολιάστηκε σχετικά λίγο. Πιστεύω πως η πρόταση αυτή αξίζει περισσότερη μελέτη.

Η συνθήκη του ΕΟΧ οπωσδήποτε δεν πρέπει να αντικαταστήσει την ένταξη και να αφήσει τις χώρες σε μια αιώνια αίθουσα αναμονής χωρίς δυνατότητα εξόδου, αλλά θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν ένα εργαλείο που θα ενθάρρυνε με θετικό τρόπο τις υποψήφιες χώρες να εφαρμόσουν το κοινωνικό κεκτημένο. Ο ΕΟΧ θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν εκκολαπτήριο στο οποίο τα έμβρυα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα ωριμάζουν προς την πλήρη ένταξη τους.

Αν η πλήρης ένταξη τους γίνει σε πολύ μικρό χρονικό ορίζοντα, ο πονοκέφαλος των επιχειρήσεων των κρατών μελών θα είναι οι μεγάλες μεταβατικές περίοδοι, επειδή θα αλλοιωθεί ο ανταγωνισμός. Από την άλλη, ο αργός ρυθμός θα ήταν επίσης πρόβλημα, διότι οι υποψήφιες χώρες θα αισθάνονταν απογοητευμένες. Η ένταση αυτή καθιστά λογικό το “πρότυπο του ΕΟΧ”, διότι ανταμείβει τις υποψήφιες χώρες ήδη από την περίοδο της υποψηφιότητας. Το πρότυπο αυτό σημαίνει πιο έντονη δέσμευση στην εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου από ό,τι απαιτούν οι σημερινές συνθήκες σύγκλισης. Ο ΕΟΧ, ο οποίος περιλαμβάνει θέματα του πρώτου πυλώνα, από τη μία πλευρά παρέχει στις επιχειρήσεις των υποψηφίων χωρών πρόσβαση στην εσωτερική αγορά και στους νέους και στους επιστήμονες δικαίωμα συμμετοχής σε προγράμματα ανταλλαγών, αλλά από την άλλη δεν αναγκάζει ακόμα την Ευρωπαϊκή Ένωση να επεκτείνει τις γεωργικές επιδοτήσεις σε αυτές τις χώρες. Έτσι, η συνθήκη του ΕΟΧ θα έδινε θετική ώθηση πρώτα από όλα στις οικονομίες των υποψηφίων χωρών – χρειάζονται την ανάπτυξη για να καταφέρουν να ετοιμάσουν την κοινωνία τους για την ένταξη – αλλά και στη συνολική οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, η οικονομική ανάπτυξη αναμένεται να καλύψει έως και τα δυο τρίτα των εξόδων της διεύρυνσης – με το πρότυπο του ΕΟΧ ίσως και περισσότερο.

Ειπώθηκε ότι οι αγορές της Κεντρικής Ευρώπης λενε να έχουν γίνει τόσο ανοιχτές ώστε οι επιχειρηματίες της Δύσης να μπορούν να διερωτηθούν εγωιστικά γιατί μας χρειάζεται η διεύρυνση. Η απάντηση είναι: για την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου. Αν οι αγορές ανοιχτούν, έστω και περιορισμένα, χωρίς κοινωνικό και οικολογικό έλεγχο, τίποτα δεν θα προστατεύσει τους πολίτες των υποψήφιων χωρών από ένα οικονομικό και οικολογικό ντάμπινγκ. Σε τελική ανάλυση, και εμείς χρειαζόμαστε προστασία από αυτό το ντάμπινγκ. Η αιτιολόγηση του προτύπου του ΕΟΧ βασίζεται σε αυτήν την συγκεκριμένη σκέψη ότι οι προσπάθειες ανταμείβονται στην πράξη αμέσως. Τα οφέλη και οι ευθύνες πανε χέρι-χέρι.

Το πρότυπο του ΕΟΧ, το οποίο καταλήγει στην ένταξη και ταυτόχρονα ανταμείβει, θα ήταν επωφελές και από την άποψη της κοινής γνώμης. Όταν φαίνονται ήδη πριν την πλήρη ένταξη θετικές πτυχές για την εθνική οικονομία, δημιουργείται μια βάση για τη μέγιστη νομιμότητα της ένταξης. Αυτό ισχύει για τους πολίτες τόσο των υποψηφίων χωρών και όσο των σημερινών κρατών μελών.

  Prets (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, το γεγονός ότι το θέμα των ίσων ευκαιριών αντιμετωπίστηκε ως τελευταίο στο πλαίσιο της έκθεσης για τη διεύρυνση, ελπίζω να μην συνάδει με την αξία που δίνουμε στη σημασία του, αν και πολλές φορές τα πράγματα έτσι δείχνουν. Ακόμη πιο σημαντικό είναι ως εκ τούτου να ενσωματωθεί στο κοινοτικό κεκτημένο η ισότητα των δυο φύλων ως ένα σημαντικό ζήτημα στο πλαίσιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να καταστεί η δημιουργία των απαραίτητων οργανισμών στον εν λόγω τομέα μια αποφασιστικής σημασίας προϋπόθεση για την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου.

Κατά συνέπεια το θέμα των ίσων ευκαιριών πρέπει τεθεί στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για την ένταξη παράλληλα με όλα τα υπόλοιπα θέματα, με την ίδια ένταση και σημασία. Τα νομοθετικά προγράμματα και οι οδηγίες προς τις υποψήφιες για ένταξη χώρες πρέπει να εμπεριέχουν μηχανισμούς εφαρμογής που να διευκολύνουν τις ίσες ευκαιρίες και να απαγορεύουν σαφώς τις διακρίσεις. Με τη βοήθεια του διαλόγου με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και της υποστήριξης από εξειδικευμένο προσωπικό, καθώς και με τη συνεργασία του NGO, συνδέσμων και οργανισμών, καθώς και με οικονομικά μέσα πρέπει να διευκολυνθεί η εν λόγω διαδικασία στις χώρες αυτές.

Οι δημόσιοι και ιδιωτικοί οργανισμοί στις υποψήφιες χώρες πρέπει να επιδιώκουν τις ίσες ευκαιρίες σε όλους τους πολιτικούς τομείς και να λαμβάνουν υπόψη τα ειδικά θέματα για τις γυναίκες στον κοινωνικό, οικονομικό και πολιτιστικό τομέα. Πολύ χρήσιμη είναι η εγκαθίδρυση δημόσιων συμβουλευτικών κέντρων για τις γυναίκες, για την άμεση παροχή συμβουλών, βοήθειας και διασύνδεσης.

Ιδιαίτερα πρέπει να προσέξουμε την πολιτική απασχόλησης. Ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση και στην επαγγελματική κατάρτιση και, κατά συνέπεια, ίσοι μισθοί για την ίδια εργασία αποτελούν, πρέπει να αποτελούν απαράβατο κανόνα. Οι υποψήφιες για ένταξη χώρες πρέπει να παρακινηθούν να συμμετάσχουν στα κοινοτικά προγράμματα για ίσες ευκαιρίες, ιδιαίτερα σε όσα προγράμματα αφορούν τη βία που ασκείται πάνω σε γυναίκες. Από στατιστικές που έχουν διεξαχθεί εμφανίζεται μια άνοδος κατά 10% στην ασκούμενη βία εναντίον γυναικών στις εν λόγω χώρες από τότε που άνοιξαν τα σύνορα προς ανατολάς. Η σωματεμπορία αποτελεί επίσης μια κτηνώδη και πολύ ανθηρή επιχείρηση. Αυτές οι μορφές βίας και εμπορίου γυναικών πρέπει ήδη να καταδικάζονται και να καταπολεμούνται τόσο στην ΕΕ όσο και στις υποψήφιες για ένταξη χώρες.

Ευτυχώς έχουν ήδη επιτευχθεί πολλά βήματα, αλλά δεν πρέπει ο στόχος όλων των προσπαθειών που καταβάλλονται να είναι αποκλειστικά και μόνο η οικονομική προσαρμογή. Συνύπαρξη με σεβασμό προς τον άλλο, περισσότερο ενδιαφέρον και δικαιοσύνη στη συναναστροφή με τον δίπλα αυτοί πρέπει να είναι οι στυλοβάτες της ευρωπαϊκής μας κοινότητας.

  Sacrédeus (PPE-DE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα της Σουηδίας θεωρεί ότι η διεύρυνση προς ανατολάς θα πρέπει να αποτελεί την άμεση προτεραιότητα της ΕΕ. Μετά από δύο φοβερούς παγκοσμίους πολέμους και 15 χρόνια κομμουνιστικής καταπίεσης και δικτατορίας, η οποία καταπατούσε τη χριστιανική και παγκόσμία αξία του ανθρώπου εν ονόματι ενός καταπιεστικού ταξικού αγώνα, ήλθε τώρα επιτέλους η στιγμή να ενώσουμε την ήπειρό μας.

Θα ήθελα να στραφώ προσωπικά στον Επίτροπο Verheugen υποβάλλοντάς του κάποια σχόλια. Πριν όμως το κάνω, θα σας θυμίσω ότι εμείς οι σουηδοί χριστιανοδημοκράτες τρέφαμε πάντα αμφιβολίες για το αν ο Verheugen επιθυμεί πραγματικά τη διεύρυνση προς ανατολάς και για το αν οι επικρίσεις που δέχθηκε είναι στο σύνολό τους κακόβουλες.

Επιτρέψτε μου να κάνω τα εξής σχόλια: καταρχήν, ας κρίνουμε κάθε υποψήφια χώρα βάσει της προόδου που έχει σημειώσει. Ας επιβραβεύσουμε τη φιλοδοξία στην επίτευξη των στόχων της ΕΕ. Δεύτερον: απορρίπτουμε την ιδέα του big bang, την ένταξη δηλαδή μίας μεγάλης ομάδας υποψηφίων χωρών συγχρόνως, καθώς αυτό θα αντέβαινε την αρχή ότι κάθε χώρα θα πρέπει να κρίνεται ανάλογα με την πρόοδο που έχει σημειώσει. Τρίτον: θα πρέπει να ορίσουμε σιγά –σιγά ημερομηνίες στόχους για κάθε υποψήφια χώρα. Τέταρτον: θα πρέπει να επιδείξουμε μία έντονη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη με οικονομικά κριτήρια υπέρ τη βελτίωσης του περιβάλλοντος στις ευρωπαϊκές χώρες, δεδομένης της φρικτής περιβαλλοντικής κληρονομιάς που τους άφησε ο κομμουνισμός. Πέμπτον: να μην θέτουμε νέες απαιτήσεις για νέα διακυβερνητική διάσκεψη και να μην ζητάμε νέες τροποποιήσεις των συνθηκών μετά από τη Νίκαια προκειμένου να γίνει διεύρυνση. Έβδομο και τελευταίο: τα σημερινά κράτη μέλη οφείλουν να επιδείξουν αλληλεγγύη και σύνεση απέναντι στη λεγόμενη εμβάθυνση της συνεργασίας, προκειμένου να μη δημιουργήσουμε ξανά μία Ευρώπη που να χωρίζεται σε πρώτη, δεύτερη και τρίτη κατηγορία. Ας ενώσουμε την Ευρώπη!

  Ζαχαράκης (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα πριν από όλα να εκφράσω την εκτίμησή μου στον εισηγητή κ. Brok και στους εισηγητές των επιμέρους εκθέσεων κατά υποψηφία χώρα για τις άκρως εμπεριστατωμένες και ισορροπημένες εργασίες τους. Θα ήθελα, ειδικότερα, να εκφράσω την ελπίδα και το ενδιαφέρον μου ότι παρά τις κατανοητές δυσχέρειες, θα εξελιχθεί ομαλά και χωρίς καθυστερήσεις η διαπραγματευτική διαδικασία με την Βουλγαρία και την Ρουμανία ώστε, αφού εξασφαλιστούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις, να ακολουθήσει η ένταξη των δύο αυτών βαλκανικών χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προς εμπέδωση της προόδου, της ασφαλείας και της ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Όλως ιδιαιτέρως, τέλος, θέλω να συγχαρώ τον εισηγητή κ. Poos και να εκφράσω την ικανοποίησή μου για την επιτυχή διεξαγωγή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Κύπρο, οι οποίες έχουν φθάσει στο πιο προωθημένο σημείο από όλες τις υποψήφιες χώρες, με το κλείσιμο 16 ήδη κεφαλαίων, πράγμα που αναμφίβολα προοιωνίζεται και την αίσια τελική έκβασή τους. Βεβαίως, όλοι μας ευχόμεθα να έχει εν τω μεταξύ λυθεί το κυπριακό πρόβλημα σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ και τις συμφωνίες κορυφής, ώστε όλος ο γηγενής ­ υπογραμμίζω: ο γηγενής ­ πληθυσμός της νήσου, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, να απολαύσει τα ωφελήματα της εντάξεως.

Εάν όμως, παρά την πανθομολογούμενη εποικοδομητική στάση της κυπριακής κυβερνήσεως, αυτό αποδειχθεί ανέφικτο λόγω της πάγιας αρνητικότητας της τουρκικής πλευράς, τότε πιστεύω, κύριε Πρόεδρε, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα πρέπει να επιτρέψει την ομηροποίηση της κυπριακής εντάξεως από την τουρκική αδιαλλαξία και ότι, αντιθέτως, θα προχωρήσει στην άμεση υποδοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία και θα καταστεί μέλος της Ενώσεως εν αναμονή της μελλοντικής ολοκληρωμένης συμμετοχής της χώρας, όπως άλλωστε συνέβη και στην περίπτωση ιδρυτικού κράτους μέλους, την επέτειο της ενοποιήσεως του οποίου γιορτάζουμε σήμερα.

Καταλήγοντας, θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή να συμμεριστώ τις σκέψεις και τον προβληματισμό πολλών συναδέλφων ως προς την ανάγκη να εξετασθεί επιτέλους ενδελεχώς το θέμα των ορίων της Ευρώπης και συνεπώς της εκτάσεως της διευρύνσεώς της, καθώς και η σκοπιμότητα συντάξεως ειδικής σχετικής εκθέσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

  Karas (PPE-DE). – (DE) Κύριε πρόεδρε, Κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ως τελευταίος ομιλητής θα ήθελα μόνο να αναφερθώ σε τέσσερα σημεία.

Πρώτον: για εμάς η διεύρυνση δεν αποτελεί απλώς μια υποχρέωση. Τη θέλουμε αφ’ ενός για ηθικούς λόγους, αλλά και για καθαρά λόγους πολιτικής πεποίθησης. Η διεύρυνση αποτελεί μια win-win κατάσταση Αμφότερες οι πλευρές, τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι υποψήφιες για ένταξη χώρες, πρόκειται να επωφεληθούν από την εν λόγω διεύρυνση.

Δεύτερον: η διεύρυνση τόσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, αφορά την εκπλήρωση κριτηρίων. Από τη μια πλευρά έχουμε τα κριτήρια της Κοπεγχάγης και από την άλλη τα κριτήρια του Μάαστριχτ που πρέπει να εκπληρωθούν. Πρέπει να διευκρινίσουμε σε όλα τα κράτη ότι η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν σημαίνει παράλληλη ένταξη και στην οικονομική και νομισματική ένωση ούτε και στη ζώνη του ευρώ, αλλά ότι οι προθεσμίες είναι διαφορετικές. Είναι προφανές ότι δεν πρέπει να υπάρξει καμία εξαίρεση στο πλαίσιο της οικονομικής και νομισματικής ένωσης και ότι και οι δυο οι διαπραγματεύσεις δεν αποτελούν παζάρι.

Τρίτον: πρέπει να κάνουμε τα πάντα προκειμένου να προετοιμάσουμε έως το 2003 την Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο της έννοιας που έδωσε μέσα από την καταπληκτική ομιλία του ο Πρόεδρος της Επιτροπής κύριος Prodi.

Τέταρτον: κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό για το τέλος: παρά τις συμφωνίες που πρέπει να τηρηθούν, η διαδικασία διεύρυνσης αποτελεί πολιτική διαδικασία. Πρόκειται για ελπίδες και φόβους των πολιτών, για ευκαιρίες και κινδύνους, για προκαταλήψεις και γεγονότα. Αυτή την πολιτική διαδικασία πρέπει να την αντιμετωπίσουμε με την αρμόζουσα για την ιστορική της διάσταση σοβαρότητα και να συνομιλήσουμε με τους πολίτες. Χρειαζόμαστε μια πολιτικοποίηση της πολιτικής της διαδικασίας διεύρυνσης στο πλαίσιο της ικανότητας διαλόγου με τους πολίτες. Η διαδικασία διεύρυνσης και η οικονομική και νομισματική ένωση δεν αφορούν μόνο τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Ζητώ από τα κράτη μέλη και όλους τους αρμόδιους δημόσιους φορείς και μηχανισμούς σε όλα τα επίπεδα να συμμετέχουν με περισσότερη θέρμη στην εν λόγω διαδικασία, διότι μόνο έτσι μπορούμε να ανταποκριθούμε στην εμπιστοσύνη των πολιτών σε αυτή την απαραίτητη πρωτοβουλία, της οποίας οι στόχοι θα αποδειχθούν για όλους μας θετικοί.

  Πρόεδρος. – Η κοινή συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, στις 11.00.

(Η συνεδρίαση λήγει στις 10.45)⁽¹⁾

(1) Ημερήσια διάταξη της επόμενης συνεδρίασης: βλ. Συνοπτικά πρακτικά.