De Voorzitter. – Aan de orde is het verslag (A5-0276/2000) van de heer Nicholson namens de Commissie visserij over het voorstel voor een verordening van de Raad tot vaststelling van aanvullende technische maatregelen voor het herstel van het kabeljauwbestand in de Ierse Zee (ICES-sector VII a)
Nicholson (PPE-DE),rapporteur. - (EN) Mevrouw de Voorzitter, toen ik aan de opstelling van dit verslag dacht, heb ik mij afgevraagd of het voor een politicus uit Noord-Ierland wel een wijze beslissing was een verslag over Box VIIa in de Ierse Zee te willen opstellen. Ik meen echter dat wij in de politiek ook de positieve aspecten van het leven moeten bekijken. Oorspronkelijk was dit misschien een vergiftigd geschenk, maar ik hoop toch dat het Parlement, de Commissie en ikzelf iets tot stand kunnen brengen dat goed en nuttig is voor de vissers die van de visserij in de Ierse Zee afhankelijk zijn.
Dit verslag betreft de bescherming van jonge kabeljauw in de Ierse Zee. Wij moeten echter duidelijk zeggen dat het niet alleen om de bescherming van jonge kabeljauw, maar ook van vele andere soorten in de Ierse Zee gaat. Dat is belangrijk. Deze beschermingsmaatregel zal ook de andere soorten in de Ierse Zee ten goede komen.
In dat verband is er de laatste tijd een grondige verandering opgetreden: het besef groeit dat die bescherming onontbeerlijk is. Vijf jaar geleden zouden de vissers in dat gebied nog hebben gezegd dat er geen beschermingsmaatregelen nodig waren. Nu zou hun reactie zeker positiever zijn en zouden zij erkennen dat er een probleem is. De vraag is nu hoe wij dat probleem kunnen oplossen.
Ik ben ingenomen met de samenwerking tussen de vissers, hun vertegenwoordigers, de Commissie, de plaatselijke en regionale besturen en de nationale regeringen. Om vooruitgang te kunnen boeken moet die samenwerking worden voortgezet. Wij moeten daarop kunnen voortbouwen. Wij moeten de samenwerking versterken en tot een succes maken.
Dit mag echter geen eenrichtingsgesprek worden. De Commissie mag tegen de vissers niet zeggen dat ze alles weet. De Commissie moet naar de vissers luisteren, met hun ervaring en kennis rekening houden en met hen samenwerken.
In dit verslag worden ook technische wijzigingen gevraagd, meer bepaald wat de maaswijdte betreft. Dit is een uiterst technisch verslag. De vissers moeten met de Commissie en de regionale autoriteiten samenwerken om ervoor te zorgen dat wij niet langer vernietigen wat in het verleden altijd als een natuurlijke rijkdom werd beschouwd.
In Box VIIa in Noord-Ierland zijn drie havens volledig van de visserij afhankelijk: Kilkeel, Ardglass en Portavogie. Vorig jaar konden de vissers in het gebied gedurende elf weken niet uitvaren omdat hun visserijrechten waren geschorst. Dat was een harde tijd. Om de jonge kabeljauw te beschermen en de paaiperiode te respecteren hebben zij echter hun medewerking verleend. Ik geloof dat zij dat ook volgend jaar zullen doen. De vissers verwachten dat de Commissie hen op een positievere wijze behandelt dan in het verleden.
Wij moeten een uitweg vinden. Dat is voor niemand een gemakkelijke opdracht. Ik meen dat wij een oplossing kunnen vinden, maar alleen als iedereen meewerkt. Ik heb amendementen ingediend die daarbij hopelijk kunnen helpen. Ik hoop dat de commissaris daar positief op zal reageren.
De technische maatregelen zouden jaarlijks opnieuw moeten worden bekeken. Dat zou voor de vissers in het gebied een grote hulp zijn. Die maatregelen zijn een zware last en daarom moeten wij ze jaarlijks opnieuw bekijken. Ik hoop ook dat de commissaris een levenslijn kan uitwerpen en iets kan doen aan de sociaal-economische gevolgen van de voorstellen. Zal de commissaris, als de regionale of nationale autoriteiten een voorstel doen, daarop positief reageren en een middel zoeken om de vissers te ondersteunen, de technische aspecten zo nodig te verbeteren en aan de nieuwe normen te voldoen?
Dit is een zeer moeilijke situatie. Een oplossing ligt niet voor de hand. Ik hoop dat de commissaris positief zal reageren.
Langenhagen (PPE-DE). – (DE) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer de commissaris, ik begin met een aangepast citaat van de Duitse dichter Heinrich Heine: "Denk ik aan visserij in de nacht, dan kan ik de slaap niet meer vatten". Daaraan kan worden toegevoegd: Denk ik aan de kabeljauwstand in de Ierse Zee, dan blijf ik pas echt wakker. Waakzaamheid is geboden of weet u misschien waarom het sinds vele jaren meer dan schrale kabeljauwbestand eigenlijk zijn historische dieptepunt kon bereiken? Ligt dat nou aan de vis, aan de visser, aan de milieuomstandigheden of aan de maatschappij?
Wat hebben we aan een geïntegreerd beheer van kustgebieden, waarover we binnenkort zullen spreken, want kustregio's met een structurele achterstand hebben een nieuwe identiteit en vooral moderne arbeidsplaatsen nodig. Maar dat gaat slechts als er eindelijk een oplossing gevonden wordt voor de kwesties van het oorsprongsbeginsel, de schuldvraag, de bevoegdheden en de verantwoordelijkheden op alle niveaus. Er moeten zinvolle, controleerbare technische maatregelen worden toegepast. We hebben sancties nodig die verplichtingen opleggen, we hebben lidstaten nodig die hun recht uitoefenen om de oorsprong te controleren, ook onder financiële druk.
Bovendien moet er een drievoudige harmonie bestaan tussen de politieke wil, de bedrijfseconomisch denkende visser en de samenwerking tussen de consument en de ondernemer op de markt. Die drie krachten moeten zich alle inzetten voor één idee, namelijk het idee van de duurzame exploitatie van een voedingsbron die waardevol en onvervangbaar is. De actoren ter plaatse zijn gezamenlijk verantwoordelijk, met geld alleen worden de problemen op de lange duur niet opgelost, collega Nicholson! Met technische maatregelen wordt een uit balans geraakte natuur echter weer op orde gebracht en komt de kabeljauw volgens mij ook weer in de Ierse Zee terug.
Onze samenleving is helaas geneigd wetten te ontduiken. Ook in de Ierse Zee is het geen probleem ’s nachts wetten te ontduiken. Wij allemaal, mijzelf incluis, zullen weer rustig kunnen slapen als er gerichte controles en rapportage plaatsvinden en alle betrokkenen, van hoog tot laag, een voortdurende dialoog met elkaar aangaan. Daarom heeft de Visserijcommissie het verslag van onze strijdlustige collega James Nicholson eendrachtig gesteund. We vragen hetzelfde van het Parlement, de Commissie en de Raad!
Stihler (PSE). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer de rapporteur, mijnheer Fischler, dit verslag is een droevig verhaal over een vis waarvan een auteur heeft gezegd dat hij de wereld in de voorbije duizend jaar heeft veranderd. Het begin van dit nieuwe millennium is heel anders dan het begin van het vorige. Overal in de wereld, ook in de Ierse Zee, is de visserij sterk uitgebreid. De resultaten zijn verschrikkelijk.
De dramatische daling van de kabeljauwreserves in de Ierse Zee is overduidelijk. Van 1988 tot 1997 zijn de kabeljauwvangsten van de Ierse Republiek van 5.821 tot 1.492 ton gedaald. Je hoeft geen wiskundige te zijn om in te zien dat, als wij in de toekomst in de Ierse Zee nog op kabeljauw willen vissen, instandhoudingsmaatregelen onontbeerlijk zijn. Voordat ik het over de technische maatregelen heb, wil ik het over de vis zelf hebben. Daarover heeft nog niemand iets gezegd. Weet u dat kabeljauw alles eet? Kabeljauw is een vrij luie vis. Het lekkere witte vlees is het gevolg van het feit dat kabeljauw traag is en geen krachtige spieren heeft. Toch is kabeljauw een delicatesse voor mensen die een dieet volgen. Kabeljauw bevat slechts 0,3% vet maar niet minder dan 18% eiwitten. Gedroogde kabeljauw bevat zelfs 80% eiwit. Aan kabeljauw is er ook geen afval. Kabeljauw zorgt voor tal van culinaire hoogstandjes. Daarover zijn boeken geschreven.
In dit verslag worden technische maatregelen beschreven om jonge kabeljauw te beschermen. Het gaat in de eerste plaats om de maaswijdte en om de netten. De rapporteur heeft het over compensatie, maar dat is een gevaarlijke weg. Compensatie kan een kortetermijnoplossing voor een langetermijnprobleem zijn. Een duurzame visserij, zodat de vissers en hun gezinnen kunnen voortbestaan en toch instandhoudingsmaatregelen kunnen worden genomen, komt iedereen ten goede. Op die manier hebben de kabeljauwbestanden de tijd om zich te herstellen en een duurzame visserij mogelijk te maken.
Laten wij ervoor zorgen dat de mensen in dit millennium met evenveel smaak kabeljauw uit de Ierse Zee kunnen eten als in het vorige millennium.
Fraga Estévez (PPE-DE). - (ES) Mevrouw de Voorzitter, ik ben de heer Nicholson erkentelijk voor de vlotte indiening van zijn verslag. Dit stelt ons in staat morgen over een Commissievoorstel te stemmen dat zeer zeker toepassing behoeft.
Ik heb echter nog enige twijfels bij de amendementen 1 en 2. Daarin wordt verzocht om de uit dit voorstel voortvloeiende wijzigingen van het visserijtuig via het FIOV te financieren. Hoewel ik in beginsel geenszins bezwaar tegen het verlenen van steun aan de vissers heb, vind ik wel dat deze in een concreet kader en op grond van eenduidige criteria verleend dient te worden. Mijn vraag komt er dan ook op neer welke criteria dat zijn.
De rapporteur beroept zich voor zijn verzoek om steun op artikel 15 en 16 van verordening (EG) 2792/1999. Ik ben van oordeel dat hooguit artikel 16, lid 2 van toepassing is. Misschien kan de commissaris mij uitleggen waarom de verzoeken uit het verslag volgens hem onder genoemd artikel vallen. Als men namelijk van oordeel is dat de maatregelen uit het onderhavige voorstel krachtens artikel 16, lid 2 van de FIOV-verordening gefinancierd kunnen worden, geldt dit ook voor iedere technische maatregel die een beperking van enig formaat van de visserij-activiteit met zich meebrengt.
Wij moeten niet vergeten dat iedere technische maatregel per definitie een zekere beperking van de activiteit betekent. Ik vind het belangrijk dit vast te stellen. Het is immers onmiskenbaar dat iedere technische maatregel al dan niet rechtstreeks een financieel verlies voor de vissers betekent. Als dit het criterium is en maatregelen als de onderhavige voor subsidie in aanmerking komen, dan komen ook alle andere maatregelen voortvloeiende uit een wijziging van de technische maatregelen die een verandering ten aanzien van het gebruik van visserijtuig of vismethoden beogen, voor subsidie in aanmerking. Dan moeten praktisch alle hervormingen van de verordening betreffende technische maatregelen worden gefinancierd.
Mijnheer de commissaris, ik heb behoefte aan een toelichting op dit punt. Artikel 16, lid 2 kan immers op zeer veel verschillende manieren worden uitgelegd. Kunt u mij vertellen welke interpretatie de Commissie aan artikel 16, lid 2 geeft?
Dank u wel, mevrouw de Voorzitter. Op deze voor ons allemaal zeer lange avond krijgt u van mij een minuut cadeau.
Stevenson (PPE-DE). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, ik feliciteer de heer Nicholson met zijn voortreffelijke verslag.
Hij merkte op dat, om doeltreffend te zijn, de maatregelen de steun moeten genieten van de vissers en wetenschappers die in het gebied leven en werken. Dit kan wel eens van het allergrootste belang zijn voor de strategie voor een gedelegeerd visserijbeheer die wij in het kader van de hervorming van het GVB hebben besproken. Het wordt almaar duidelijker dat de vissers en wetenschappers in een bepaalde visserijsector gemakkelijker regels en voorschriften zullen naleven die ze zelf hebben opgesteld dan regels die hun vanuit Brussel worden opgelegd.
De grote visserijorganisaties in het Verenigd Koninkrijk - de Schotse vissersbond en het nationaal verbond van visserijverenigingen - die de belangen van 1900 vaartuigen verdedigen, ondersteunen het concept van het zonale beheer. De vissers vrezen ook dat regels en voorschriften door de vissers van verschillende lidstaten anders zullen worden geïnterpreteerd en toegepast. Ook daarom kan een zonaal visserijbeheer waarbij alle in een bepaald segment van de visserij werkzame vissers betrokken worden, ervoor zorgen dat de voorschriften overal eerlijk worden toegepast.
Dit verslag komt juist op tijd. De kabeljauwbestanden slinken niet alleen in de Ierse Zee maar in alle wateren van het Verenigd Koninkrijk. Enkele jaren geleden, toen het Lagerhuis in Londen een akkoord uitwerkte waardoor een einde kwam aan de kabeljauwoorlog tussen het Verenigd Koninkrijk en IJsland, werd dat 'het stuk kabeljauw dat alle begrip te boven gaat' genoemd. Hopelijk wordt dit verslag de start van het herstel van de kabeljauwbestanden in de Ierse Zee en opent het de weg naar de toekomst.
Fischler, Commissie. - (DE) Mevrouw de Voorzitter, geachte dames en heren, allereerst wil ik de heer Nicholson hartelijk bedanken voor zijn uitstekende verslag. Ik wil hem tegelijkertijd verzekeren dat ik zeer zeker bereid ben om naar de vissers te luisteren, zeker omdat ik uitgerekend over twee weken in Ierland zal zijn en daar zeer intensieve contacten, gesprekken en discussies met de lokale vissers en de gehele sector zal hebben.
U bent zeer goed op de hoogte van het voorstel. Ik denk dat het niet meer nodig is om het hier te bespreken. Ik ga daarom gelijk in op de amendementen en moet u helaas zeggen dat ik daarmee enkele problemen heb. Wat betreft de amendementen 3 en 4 die betrekking hebben op de compensatoire steun: er zijn twee redenen waarom de Commissie niet kan instemmen met deze amendementen.
Ten eerste: het gaat hier om een tekst over technische maatregelen en een tekst over technische maatregelen is niet het aangewezen document om ook nog bepalingen over compensatoire steun in op te nemen. Ten tweede, en dat is nog belangrijker: het zijn de lidstaten die op grond van verordening 27/97 moeten beslissen of ze de vissers voor het tijdelijk onderbreken van de visserijactiviteiten compensatoire steun aanbieden of niet.
De twee andere amendementen 1 en 2 snijden de toekomstige evaluatie van de verordening aan en zijn voor de Commissie om de volgende redenen problematisch: de eerste reden is dat iedereen – de Commissie, de autoriteiten in de lidstaten en ook de vissers zelf – de verordening op 1 januari van het komende jaar in werking willen laten treden. Iedere vertraging van de inwerkingtreding moet mijns inziens worden vermeden. Ten tweede werd deze verordening opgesteld op basis van de resultaten van bijeenkomsten met vissers, wetenschappers en functionarissen en we zijn van plan om deze bijeenkomsten ook in de toekomst voort te zetten, zolang de crisis in de kabeljauw voortduurt.
Dat kan dan zeer zeker tot een evaluatie van de nu vast te stellen maatregelen en voorwaarden leiden. Ik verzoek u daarom ons op dit punt te vertrouwen. We zullen ons in de praktijk aan de herzieningsvoorwaarde houden. Om de verordening echter zo snel mogelijk in werking te laten treden, kan ik niet instemmen met dit amendement. Ik dank u voor uw begrip!
Nicholson (PPE-DE). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, ik heb met grote belangstelling naar het antwoord van de heer Fischler geluisterd. Kan hij mij zeggen welke haven hij wil bezoeken: Kilkeel, Ardglass of Portavogie? Hij zei dat hij de vissers ging opzoeken. Ik zou daarbij graag aanwezig zijn. Ik zou met hem willen meegaan en met de vissers spreken. Kan hij mij zeggen wanneer hij die havens gaat bezoeken?
Fischler, Commissie. - (DE) Mevrouw de Voorzitter, ik heb gezegd dat ik naar Ierland ga – en verder ook nog naar Schotland – en ik heb het aan de regeringen en autoriteiten ter plekke overgelaten om het programma samen te stellen en ook uit te kiezen met welke vissers ik een ontmoeting zal hebben. Daarom kan ik dat op dit moment niet veranderen, maar u bent van harte uitgenodigd om mij – als u wilt – te begeleiden.
Nicholson (PPE-DE). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, ik wil dit debat niet rekken, maar heb het afgrijselijke vermoeden dat de heer Fischler niet naar Noord-Ierland wil komen maar dat hij misschien wel een bezoek wil brengen aan een ander deel van het Ierse eiland dat met Noord-Ierland niets te maken heeft. Noord-Ierland maakt deel uit van het Verenigd Koninkrijk. Als hij naar Noord-Ierland wil komen om er de vissers te bezoeken, zou ik graag met hem meegaan. Mijnheer Fischler, geef mij echter geen nietszeggend antwoord zoals u daarnet hebt gedaan. Dat kan ik niet aanvaarden. Als u dit tegenover de vissers wil verdedigen, kunt u dat doen, maar daaraan doe ik niet mee. Ik verzoek u uzelf niet in zulk een situatie te brengen.
Visserij is iets waaraan wij allemaal meewerken, zowel in het noorden als in het zuiden van het eiland. Probeer daarvan geen politieke kwestie te maken.