Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 14 Μαΐου 2002 - Στρασβούργο

14. Τρόφιμα

  Πρόεδρος. - Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση των ακόλουθων εκθέσεων:

-A5-0129/2002 του κ. Horst Schnellhardt, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Πολιτικής των Καταναλωτών, σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την υγιεινή των τροφίμων (COM(2000) 438 – C5-0376/2000 – 2000/0178(COD)),

-A5-0131/2002 του κ. Horst Schnellhardt, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Πολιτικής των Καταναλωτών, σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά στον καθορισμό των ειδικών κανόνων υγιεινής για τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης (COM(2000) 438 – C5-0377/2000 – 2000/0179(COD)),

-A5-0452/2001 του κ. Heinz Kindermann, εξ ονόματος της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου, σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου που αφορά στον καθορισμό των διατάξεων για την υγεία των ζώων που διέπουν την παραγωγή, τη διάθεση στην αγορά και την εισαγωγή προϊόντων ζωικής προέλευσης που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση (COM(2000) 438 – C5-0382/2000 – 2000/181(CNS)).

  Schnellhardt (PPE-DE), εισηγητής και συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Προστασίας των Καταναλωτών. - (DE) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμε κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, πριν ξεκινήσω την εισήγησή μου θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τους συνεργάτες της Επιτροπής, καθώς και τους αγαπητούς συναδέλφους μου εδώ στο Κοινοβούλιο για την εξαιρετικά εποικοδομητική και εμπεριστατωμένη συνεργασία. Οι παρούσες εκθέσεις αποτελούν έκφραση αυτής της συνεργασίας. Με τις εκθέσεις αυτές δημιουργείται ένα μέρος του πλαισίου, το οποίο είναι απαραίτητο για την παραγωγή ασφαλών τροφίμων.

Ωστόσο, όταν εμείς καθόμαστε σήμερα τέτοια ώρα εδώ και συζητάμε σχετικά με μέτρα για περισσότερη ασφάλεια των τροφίμων, οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάθονται σε εστιατόρια ή στο σπίτι τους και καταναλώνουν τρόφιμα. κανένας δεν αναρωτιέται όμως αν είναι ασφαλή. Στην πραγματικότητα, τα τρόφιμά μας είναι ασφαλή, πιο ασφαλή από ότι σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου. Ο κύριος Επίτροπος έλαβε ως αφορμή τις κρίσεις των τελευταίων καιρών – και περάσαμε πολλά τα τελευταία χρόνια – προκειμένου να αναπτύξει μια νέα στρατηγική. Πιστεύω πως αυτό είναι σωστό, αλλά δεν πρέπει να είναι μόνον οι κρίσεις εκείνες που μας κινητοποιούν για τη θέσπιση ενός νέου δικαίου των τροφίμων, γιατί οι κρίσεις περνούν και κανένας δεν ασχολείται πια με αυτές. Είναι πολύ πιο σημαντικό το γεγονός ότι οι αλλαγές στην παραγωγή τροφίμων, αλλά και η αλλαγή της συμπεριφοράς των καταναλωτών μάς πιέζουν να σκεφτούμε πώς μπορούμε να αποκτήσουμε περισσότερη ασφάλεια στην παραγωγή τροφίμων, γιατί ο πολίτης προβάλλει άλλες απαιτήσεις και ζητά ολοένα και μεγαλύτερη ασφάλεια.

Παρά τις πολλές μέχρι τώρα ρυθμίσεις, πρέπει να ομολογήσουμε ότι η έως τώρα κοινοτική νομοθεσία στο δίκαιο των τροφίμων παρουσιάζει σημαντικές αδυναμίες. Οι επιμέρους ρυθμίσεις περιορίζονται εκάστοτε σε έναν ορισμένο τομέα, δεν ακολουθούν όμως μια ενιαία σύλληψη. Το κοινοτικό δίκαιο των τροφίμων χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από σημαντικές ελλείψεις σε συνεκτικότητα και ασφάλεια δικαίου. Αυτές οι ελλείψεις δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση μόνο ένα συντακτικό πρόβλημα, αλλά έχουν αποτέλεσμα και επί της ουσίας, διακυβεύουν την αποτελεσματικότητα και την επιβολή των διατάξεων του δικαίου των τροφίμων.

Για τον λόγο αυτόν, πρέπει να χαιρετηθεί η ριζικά νέα προσέγγιση, την οποία προτείνει η Επιτροπή στη Λευκή Βίβλο και η οποία με εγγύτερη παρατήρηση αποδεικνύεται όχι τόσο πολύ ως νέα προσέγγιση της ασφαλείας, αλλά πολύ περισσότερο ως μια νέα νομοθετική προσέγγιση. Για πρώτη φορά προτείνεται χωρίς ενδοιασμούς ένα γενικό δίκαιο των τροφίμων σε κοινοτικό επίπεδο με ενιαίους ορισμούς και αρχές. Αυτό το δίκαιο των τροφίμων βασίζεται σε μια εκτεταμένη και ενιαία προσέγγιση – από τον παραγωγό στον καταναλωτή – και δημιουργεί έναν συνεκτικό και διαφανή σύνδεσμο των ρυθμίσεων του δικαίου των τροφίμων. Η διαδικασία ενοποίησης αξιοποιήθηκε συγχρόνως, προκειμένου να βελτιωθεί σημαντικά η έως τώρα ελλιπής ποιότητα του δικαίου σε πολυάριθμες διατάξεις. Αυτή η ενοποίηση των μη συνεκτικών έως τώρα ρυθμιστικών συστημάτων σε ένα συνεκτικό δίκαιο των τροφίμων είναι, κατά τη γνώμη μου, απαραίτητη στην πράξη.

Στο πλαίσιο της υγιεινής των τροφίμων χρειαζόμαστε νομικές βάσεις, οι οποίες μπορούν, πρώτον, να εφαρμοστούν εύκολα από τους επιχειρηματίες του κλάδου τροφίμων, δεύτερον, να καθιστούν δυνατή την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των επιμέρους σταδίων παραγωγής, τρίτον, να ανταποκρίνονται στους όρους της εσωτερικής αγοράς, ισχύουν δηλαδή σε όλα τα κράτη μέλη, τέταρτον, να αυξάνουν την ευθύνη των επιχειρήσεων τροφίμων και, πέμπτον, να διευκολύνουν τον επίσημο έλεγχο και να εγγυώνται την επιβολή διοικητικών μέτρων. Απαραίτητος είναι σε αυτό ο κανονισμός για την νομική μορφή. Το Κοινοβούλιο δεν θα επιτρέψει εδώ καμία αλλαγή. Η συνόψιση των έως τώρα δεκαεπτά οδηγιών σε τέσσερις κανονισμούς οδηγεί σε έναν αυστηρότερο καθορισμό ορίων μεταξύ των τομέων της υγιεινής των τροφίμων, του δικαίου των επιζωοτικών και του δημόσιου ελέγχου των τροφίμων και, συνεπώς, σε εύκολες στην εφαρμογή νομοθετικές βάσεις.

Αυτό εκφράζει και την άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των ενδιαφερόμενων οικονομικών κλάδων. Οι περισσότεροι παραγωγοί δραστηριοποιούνται σήμερα παγκοσμίως. Ένας κανονισμός εξασφαλίζει ενιαίο πλαίσιο δράσης με τα ίδια δεδομένα σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη μέλη και καθορίζει έτσι περισσότερο από μια οδηγία, δίκαιους όρους σε όλη την εσωτερική αγορά της Ευρώπης. Το νέο δίκαιο των τροφίμων μπορεί να λάβει υπόψη μόνο κατ’ εξαίρεση τις εθνικές και περιφερειακές ιδιαιτερότητες – και θέλω να το τονίσω ιδιαίτερα αυτό.

Ο κανονισμός σχετικά με την υγιεινή των τροφίμων τροποποιήθηκε σημαντικά από την Επιτροπή με σχεδόν 200 τροπολογίες, και πιστεύω ότι παρουσιάζει τώρα μια καλύτερη βάση. Πολλές αλλαγές βασίζονται στο κείμενο του κανονισμού σχετικά με τη γενική υγιεινή των τροφίμων που έχει ήδη ψηφιστεί. Πρόκειται δηλαδή ουσιαστικά για συντακτικά απαραίτητες αλλαγές. Στο σύνολο των προτάσεων κανονισμών τονίζεται η πρωταρχική ευθύνη των παραγωγών τροφίμων σχετικά με την ασφάλεια των τροφίμων που θέτουν σε κυκλοφορία. Ιδιαίτερα η κρίση της ΣΕΒ έχει δείξει ότι δεν καταφέραμε να αποδώσουμε στην αγροτική παραγωγή πρωτογενών προϊόντων την ίδια ευθύνη που έχουν αναλάβει ήδη από καιρό οι επιχειρηματίες του κλάδου τροφίμων σε όλη την αλυσίδα παραγωγής.

Εδώ ανήκει κατά τη γνώμη μου και η αρχή HACCP. Γνωρίζω βέβαια ότι η αρχή HACCP μπορεί να εφαρμοστεί μόνο σε λίγους τομείς της πρωτογενούς παραγωγής. Ωστόσο, για εγκαταστάσεις με μεγαλύτερα ζωικά αποθέματα μπορούν να υπολογισθούν τα λεγόμενα “κρίσιμα σημεία”, τα οποία χρειάζονται συνεχή παρακολούθηση. Αν ακολουθήσουμε από την μια την αρχή “από το αγρόκτημα στο τραπέζι”, θα πρέπει από την άλλη να εφαρμόσουμε όλες τις δυνατότητες αυτοελέγχου και στην πρωτογενή παραγωγή. Σύμφωνα με τις προτάσεις της Επιτροπής, η αρχή HACCP δεν θα έπρεπε να εφαρμοστεί στην πρωτογενή παραγωγή. Όμως, στους παρόντες κανονισμούς αναφέρονται γενικοί υγειονομικοί κανόνες για την πρωτογενή παραγωγή.

Πρόκειται για ένα τελείως νέο κεφάλαιο στο πλαίσιο της νομοθεσίας της υγιεινής των τροφίμων. Αν, για παράδειγμα, ένας γεωργός πρέπει να τηρεί βιβλία σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνει για τον περιορισμό των κινδύνων, αυτό είναι σε συγκεκριμένους τομείς η πρώτη προσπάθεια για την εφαρμογή της αρχής HACCP. Παρά τα υψηλά πρότυπα ασφάλειας και τον αδιάλειπτο έλεγχο, τα λάθη στην παραγωγή δεν μπορούν να αποφευχθούν πλήρως. Για την εξακρίβωση των αιτιών, πρέπει να διασφαλίζεται η δυνατότητα εντοπισμού της προέλευσης των προϊόντων.

Η επιτροπή είναι της άποψης πως δεν χρειάζεται πρόσθετη σήμανση, όπως προβλέπεται στην πρόταση της Επιτροπής. Στις χώρες της ΕΕ υπάρχουν διαφορετικές σημάνσεις για τον εντοπισμό της προέλευσης, δεν διασφαλίζουν όμως όλες την πλήρη παρουσίαση της αλυσίδας παραγωγής. Αυτήν τη Δευτέρα άκουσα τη δήλωση του Επιτρόπου Byrne ότι η σήμανση των προϊόντων θα πρέπει να απλοποιηθεί, και πιστεύω πως αυτή η πρόταση της επιτροπής θα πρέπει να γίνει αποδεκτή.

Σε σχέση με την υποστήριξη της παραγωγικής διαδικασίας, ο κανονισμός προβλέπει κατευθυντήριες γραμμές καλής πρακτικής. Πρόκειται κατά κανόνα για τομεακές και εθνικές κατευθυντήριες γραμμές, τις οποίες επεξεργάζονται πολλοί ενδιαφερόμενοι φορείς. Η εφαρμογή είναι βέβαια εθελοντική, και αυτό το υποστηρίζει και το Σώμα. Αν, όμως, γίνει η επεξεργασία ευρωπαϊκών κατευθυντήριων γραμμών για έναν συγκεκριμένο τομέα ή μια συγκεκριμένη παραγωγική κατεύθυνση, αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές θα προκύπτουν από μια γενική συναίνεση και θα περιλαμβάνουν τη γνώση για την καλύτερη πρακτική που διαθέτει η Ευρώπη. Γι’ αυτό, οι ευρωπαϊκές κατευθυντήριες γραμμές θα έπρεπε να αντικαθιστούν τομεακές, εθνικές ή περιφερειακές κατευθυντήριες γραμμές, και για τον πρόσθετο λόγο ότι έτσι θα αναγκάσουμε τους παραγωγούς τροφίμων να εφαρμόσουν την καλύτερη πρακτική και να εισαγάγουν αυτές τις μεθόδους.

Η παραγωγή τροφίμων στην Ευρώπη είναι εξαιρετικά πολύμορφη. Είναι σημαντικό οι κανονισμοί να εξασφαλίζουν κάποιο βαθμό ευελιξίας. Πρέπει, λοιπόν, να υπάρχει η δυνατότητα παρεκκλίσεων από τις διατάξεις αυτού του κανονισμού. Το Κοινοβούλιο θέλει να περιορίσει αυτές τις παρεκκλίσεις, επικεντρώνοντάς τις μόνο σε περιοχές με δυσχερή γεωγραφική θέση ή περιοχές με δυσχέρειες εφοδιασμού, καθώς και σε παραδοσιακές μεθόδους παραγωγής και τον εφοδιασμό των τοπικών αγορών.

Οι διαδικασίες για την έγκριση των παρεκκλίσεων πρέπει να είναι εύκολες. Το Κοινοβούλιο δεν μπορεί, όμως, να συμφωνήσει με τη γενική εξουσιοδότηση προς την Επιτροπή, ώστε να μπορέσει να αλλάξει μέσω της επιτροπολογίας τα παραρτήματα του παρόντος κανονισμού σχετικά με την υγιεινή των τροφίμων, τα οποία οριοθετούν το βασικό πλαίσιο των υγειονομικών διατάξεων. Θεωρητικά, θα ήταν τότε δυνατόν να αλλάξουν όλα τα παραρτήματα μια μέρα μετά την ψήφιση του κανονισμού. Μια τέτοια ρύθμιση δεν θα ανταποκρινόταν, όμως, και στο πνεύμα της καλής συνεργασίας μεταξύ του Κοινοβουλίου και της Επιτροπής.

Διαφορετική είναι, όμως, η διαδικασία για τον κανονισμό σχετικά με τις ειδικές υγειονομικές διατάξεις. Σε αυτά τα παραρτήματα συζητούνται λεπτομερώς ενέργειες ως προς την υγεία, και εδώ θα πρέπει να γίνει γρήγορη εφαρμογή τεχνικών εξελίξεων, επιφέροντας μια αλλαγή μέσω της διαδικασίας επιτροπολογίας. Γι αυτό, αφαιρέσαμε και συγκεκριμένους τομείς – ορισμός, έγκριση των επιχειρήσεων τροφίμων, σήμανση κλπ. – από τα παραρτήματα και τους συμπεριλάβαμε στον τομέα των άρθρων, ο οποίος, όταν χρειαστεί, θα μπορέσει να αλλάξει μόνο με νομοθετική διαδικασία. Για τις άλλες όμως ρυθμίσεις – και συμφωνώ με αυτό – θα πρέπει να ισχύει η διαδικασία επιτροπολογίας.

Το κεφάλαιο θήρα είναι μια από τις προτεραιότητες στην επεξεργασία του κανονισμού σχετικά με τις ειδικές υγειονομικές διατάξεις. Η σχετική συζήτηση στο Σώμα ήταν εξαιρετικά έντονη. Καταθέσαμε τώρα μια πρόταση, η οποία βρίσκει και τη σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής. Πρέπει βέβαια να δεχτούμε ότι υπάρχουν εθνικές ιδιαιτερότητες, ότι έχουν αναπτυχθεί παραδόσεις σε σχέση με τη θήρα. Αυτές έχουν συμπεριληφθεί τώρα στις προτάσεις, και έτσι μπορούμε να θεωρήσουμε δεδομένο ότι μπορούμε να διασφαλίσουμε, παρόλα αυτά, ασφαλές κρέας από άγρια θηράματα. Θα πρέπει όμως να διατηρηθούν και οι υφιστάμενες παραδόσεις.

Πιστεύω πως με αυτές τις προτάσεις και με τις προτάσεις σχετικά με τις διατάξεις περί επιζωοτιών δημιουργήσαμε για την παραγωγή και τη διάθεση στην αγορά προϊόντων ζωικής προέλευσης μια σημαντική βάση για τη βελτίωση των διατάξεων του δικαίου των τροφίμων. Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον κύριο Kindermann, ο οποίος διαμόρφωσε την έκθεσή του με εξαιρετικό τρόπο. Η ρύθμιση σχετικά με την εισαγωγή τροφίμων παρουσιάζεται τόσο καλά στην έκθεσή του, που δεν χρειάζεται να κάνω καμία περαιτέρω διευκρίνιση. Οι παρόντες κανονισμοί αποτελούν, κατά τη γνώμη μου, μια καλή βάση για την επέκταση του κανονισμού σχετικά με τους δημόσιους ελέγχους των τροφίμων. Περιμένω αυτόν τον κανονισμό με ανυπομονησία, γιατί θέλουμε να τον επεξεργαστούμε πολύ γρήγορα.

  Kindermann (PSE), εισηγητής - (DE) Κύριε Πρόεδρε, αυτό το πακέτο προτάσεων κανονισμού περιλαμβάνει τη νέα διατύπωση και απλούστευση του συνόλου του δικαίου των τροφίμων της ΕΕ. Το σχέδιο κανονισμού που εισηγούμαι αφορά ειδικές διατάξεις για την υγεία των ζώων για τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης, καθώς και την εισαγωγή από τρίτες χώρες, με στόχο να αποτραπεί η επέκταση επιζωοτιών κατά την εμπορία αυτών των προϊόντων. Αυτήν τη στιγμή, ο εν λόγω τομέας ρυθμίζεται από επτά διαφορετικές οδηγίες. Σύμφωνα με την παρούσα πρόταση κανονισμού, οι διατάξεις για την υγεία των ζώων θα πρέπει να καταστούν πιο διαφανείς, ενώ θα συνοψισθούν οι υφιστάμενες οδηγίες σε ένα κείμενο κανονισμού. Εκφράζω τη μεγάλη ικανοποίησή μου για το γεγονός ότι η Επιτροπή επέλεξε το νομοθετικό μέσο του κανονισμού για να διασφαλίσει στο μέλλον την ενιαία εφαρμογή των διατάξεων σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και σε τρίτες χώρες.

Υποστηρίζω συνολικά την πρόταση, αν και έχω μια βασική ένσταση. Η Επιτροπή κατέφυγε σε πολλά σημεία στη διαδικασία του άρθρου 11, δηλαδή στην κανονιστική διαδικασία στο πλαίσιο της επιτροπολογίας. Αυτό δεν είναι κάτι ασυνήθιστο ούτε κάτι το ιδιαίτερο. Ιδιαίτερα στον τομέα της καταπολέμησης των επιζωοτιών, είναι σωστό και σημαντικό να μπορεί η Επιτροπή να αντιδρά γρηγορότερα και καλύτερα στα νέα επιστημονικά πορίσματα και στις απρόβλεπτες καταστάσεις, χωρίς κάθε φορά να χρειάζεται να ξεκινά μακρά νομοθετική διαδικασία. Στην προκείμενη περίπτωση, όμως, θεωρώ ότι προχωρά υπερβολικά η εφαρμογή της διαδικασίας επιτροπολογίας, στην οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει επαρκή συμμετοχή. Γι’ αυτό, σε ορισμένα σημεία του κειμένου του κανονισμού, προέβλεψα συμπληρώσεις, ίσως και διασαφηνίσεις, οι οποίες παρέχουν ορισμένα κριτήρια.

Πρώτον, παρεκκλίσεις επιτρέπονται μόνο όταν το επιτρέπει η κατάσταση της επιζωοτίας και όταν δε θίγεται σε καμία περίπτωση το επίπεδο προστασίας της υγείας των ζώων. Δεύτερον, πρέπει να αφορούν απροειδοποίητους ελέγχους που πραγματοποιούνται σε μη τακτά διαστήματα. Τρίτον, κατά την κατάρτιση των καταλόγων τρίτων χωρών πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλα τα πρόσθετα στοιχεία, ακόμη και η επάνδρωση των αρχών ελέγχου, καθώς και η αξιοπιστία των παρεχόμενων πληροφοριών.

Έχω συμπεριλάβει, επίσης, δύο νέες προτάσεις στην έκθεσή μου. Από τη μία, τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή, κατόπιν αιτήσεώς της, έκθεση σχετικά με τους ελέγχους που πραγματοποιήθηκαν. Από την έκθεση πρέπει να προκύπτουν οπωσδήποτε η συχνότητα των ελέγχων, το είδος των ελλείψεων και παραβάσεων που εντοπίσθηκαν, καθώς και οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις αρχές. Η αποτελεσματικότητα του νομικού πλαισίου – το γνωρίζουμε όλοι – εξαρτάται, ωστόσο, σε μεγάλο βαθμό από την πραγματοποίηση ελέγχων, και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή των ελέγχων στα κράτη μέλη, είναι απαραίτητες τέτοιες εκθέσεις ελέγχου. Αποτελούν επίσης βοήθεια για την Επιτροπή, προκειμένου να μπορέσει να αντιδράσει άμεσα σε συγκεκριμένες αδυναμίες. Από την άλλη, η Επιτροπή θα πρέπει να δημοσιεύει κατάλογο με κατηγορίες πιθανών παραβιάσεων αυτού του κανονισμού, των διατάξεων για την εφαρμογή του ή των μέτρων προστασίας, και να κρίνει για κάθε περίπτωση αν οι κυρώσεις πρέπει να επιβληθούν από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, στο πλαίσιο του ποινικού ή του διοικητικού δικαίου. Σε περιπτώσεις παραβάσεων των διατάξεων του κανονισμού, οι κυρώσεις πρέπει να είναι κατά το δυνατόν ενιαίες για όλα τα κράτη μέλη. Δεν είναι δυνατόν το ίδιο αδίκημα να αντιμετωπίζεται στο ένα κράτος μέλος με συγκεκριμένο τρόπο και σε άλλο με διαφορετικό. Αυτό το πρόβλημα, το οποίο σε άλλους τομείς είναι σίγουρα πιο σοβαρό από ότι στην προκείμενη περίπτωση, πρέπει να αντιμετωπιστεί κάποτε εκ βάθρων.

Με την πρότασή μου ήθελα να κάνω εδώ μια αρχή, ακόμη και εάν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σηματοδότησε στην επιτροπή ότι αυτή η διαδικασία ίσως να μην είναι νομικά εφικτή επί του παρόντος. Είμαι ωστόσο πεπεισμένος για την αναγκαιότητα, και οι συνάδελφοί μου στην επιτροπή με επιβεβαίωσαν υπό αυτήν την έννοια. Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή για την εποικοδομητική συνεργασία, η οποία ελπίζω να παραμείνει ως έχει.

  Lucas (Verts/ALE), συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Βιομηχανίας, Εξωτερικού Εμπορίου, Έρευνας και Ενέργειας. - (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, εξ ονόματος της Επιτροπής Βιομηχανίας, Εξωτερικού Εμπορίου, Έρευνας και Ενέργειας, θα ήθελα να συγχαρώ αμφότερους τους κκ. Schnellhardt και Kindermann για την εργασία τους. Η γνωμοδότηση της Επιτροπής Βιομηχανίας, Εξωτερικού Εμπορίου, Έρευνας και Ενέργειας για την έκθεση Schnellhardt, της οποίας ήμουν συντάκτης, επικεντρώνεται ιδιαίτερα στην ανάγκη συνοχής ανάμεσα στις πρακτικές ασφάλειας τροφίμων, οι οποίες κρίνονται ουσιώδεις για τις εγχώριες πωλήσεις ή την προμήθεια τροφίμων, και στις πρακτικές εκείνες που καλύπτουν την πώληση αυτών των τροφίμων διεθνώς. Συνεπώς, η επιτροπή επιχείρησε να καταστήσει σαφές ότι το πεδίο εφαρμογής κάθε κανονισμού πρέπει να καλύπτει τόσο τις εξαγωγές όσο και τις εγχώριες πωλήσεις και την εγχώρια κατανάλωση.

Θέλαμε, επίσης, να διευρύνουμε τη δυνατότητα συμμετοχής στην προτεινόμενη μόνιμη επιτροπή τροφίμων, έτσι ώστε να περιλαμβάνει ειδικούς που εκπροσωπούν δημόσιες αρχές και ομάδες καταναλωτών. Είναι τελείως εσφαλμένο η απόφαση της Επιτροπής της 18ης Μαΐου 2000, η οποία προσδιορίζει τη σύνθεση των μονίμων επιτροπών, να εξαιρεί ρητά την εκπροσώπηση ομάδων καταναλωτών σε τέτοιες επιτροπές. Είναι σαφώς πολύ σημαντικό τέτοιες επιτροπές να κερδίζουν την εμπιστοσύνη των καταναλωτών και να είναι εκ φύσεως επιτροπές μεγάλου εύρους. Επομένως, φαίνεται αρκετά σημαντικό να εκπροσωπούνται σε αυτές τις ομάδες καταναλωτών.

Αναφορικά με τους συγκεκριμένους κανόνες υγιεινής για τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης, η Επιτροπή Βιομηχανίας, Εξωτερικού Εμπορίου, Έρευνας και Ενέργειας ήθελε να συμπεριλάβει μεγαλύτερη ευελιξία, ιδιαίτερα όσον αφορά στα σφαγεία. Επομένως, προτείναμε την εισαγωγή μέτρων που να επιτρέπουν ευελιξία στην εφαρμογή του επονομαζόμενου συστήματος Ανάλυσης Κινδύνων και Κρίσιμων Σημείων Ελέγχου (HACCP) στα περιφερειακά σφαγεία, τα οποία βρίσκονται σε περιφερειακές ή απομακρυσμένες περιοχές. Αυστηρές διατάξεις έχουν προκαλέσει στο παρελθόν περιττές δυσκολίες στα σφαγεία των πιο απομακρυσμένων περιοχών της ΕΕ, συχνά επειδή γεωγραφικοί περιορισμοί μπορούν να οδηγήσουν σε συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, οι οποίες τείνουν να ευνοούν τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις.

Εν τούτοις, καθώς εξάγουμε διδάγματα, για παράδειγμα από την επιδημία του αφθώδους πυρετού στο Ηνωμένο Βασίλειο, είναι αρκετά προφανές ότι ένας από τους λόγους της τόσο ευρείας και ταχείας μετάδοσης αυτής της επιζωοτίας ήταν ακριβώς το κλείσιμο τοπικών σφαγείων. Δεν πρέπει να προκαλέσουμε, έστω και ακούσια, άλλα κλεισίματα σε αυτήν την περιοχή ζωτικής σημασίας.

Τέλος, ως μία προσωπική παρατήρηση, θα ήθελα να εκφράσω την υπάρχουσα ανησυχία μου γι’ αυτόν τον κανονισμό, όσον αφορά στην ανεπαρκή ευελιξία του κυρίως για τη μικρή επιχείρηση. Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με το επιπρόσθετο βάρος που μπορεί να φέρουν οι μικρές επιχειρήσεις και να διασφαλίσουμε ότι δεν θα εγκριθεί κανένα είδος κανονισμού που ενδέχεται να υπονομεύσει την επιβίωσή τους.

  MacCormick (Verts/ALE), συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων και Εσωτερικής Αγοράς - (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, η συνηθισμένη και μάλλον βαρετή αποστολή μου είναι να σας αναφέρω ότι η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων εξέτασε αυτό το θέμα και το θεώρησε εντάξει. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μία εισήγηση σύμφωνα με το άρθρο 37, η οποία είναι πλήρως αιτιολογημένη ως θέμα Κοινής Γεωργικής Πολιτικής και, συνεπώς, οι διαδικασίες είναι κατάλληλες. Φυσικά, είναι σημαντικό να ελέγξουμε αν υπάρχει μία επαρκής νομική βάση. Συζητούμε τώρα στη Συνέλευση και αλλού το ζήτημα της δέσμευσης των κοινοτικών οργάνων στις δικές τους αρμοδιότητες, και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που αυτός ο κανονισμός υπόκειται σε έλεγχο για το θέμα αυτό.

Είναι επίσης καλό, όπως είπε ο κ. Kindermann, να πάρουμε αυτό το περίπλοκο νομικό πλαίσιο και να το κωδικοποιήσουμε σε έναν μόνο κανονισμό που θα μας δώσει μία κοινή προσέγγιση σε όλη την Κοινότητα. Δεν είμαι σίγουρος αν θα ένιωθα ότι σπαταλώ δικαιολογημένα τον χρόνο του Σώματος, αν δεν υπήρχε τίποτα άλλο σχετικό με το θέμα, αλλά θέλω να προσθέσω κάποια πράγματα για το θέμα της σημερινής συζήτησης. Η εισαγωγή ζωικών προϊόντων για ανθρώπινη κατανάλωση είναι στενά συνδεδεμένη, όπως μόλις είπε η κ. Lucas, με την καταστροφική εξάπλωση του αφθώδους πυρετού, την οποία υποστήκαμε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στη δική μου εκλογική περιφέρεια, το Dumfries και Galloway, αυτή η υπόθεση, όπως γνωρίζετε, μας ταλαιπώρησε ιδιαίτερα.

Αν υποστηρίζαμε με ολοένα και περισσότερο σθένος την τοπική παραγωγή για τοπική κατανάλωση, όπως ακριβώς είπε και η κ. Lucas πριν από λίγο, θα αποφεύγαμε κάποιους από αυτούς τους κινδύνους. Είναι ζωτικής σημασίας να είμαστε προσεκτικοί κατά την εισαγωγή αυτών των πολύ απαραίτητων νόμων, ώστε να εξασφαλίζουμε ότι δεν δημιουργούμε συνθήκες που από μόνες τους αυξάνουν την πίεση για υπερβολική μετακίνηση ζώων. Ελπίζω ότι αυτά θα ληφθούν υπόψη.

Αν έχω ξεφύγει από τα όρια της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων, τουλάχιστον δεν έχω ξεφύγει από τον χρόνο μου.

  Piétrasanta (Verts/ALE) , συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Βιομηχανίας, Εξωτερικού Εμπορίου, Έρευνας και Ενέργειας. - (FR) Όσον αφορά την έκθεση Kindermann, θεωρούμε ότι είναι ζωτικής σημασίας και είναι λυπηρό ότι αυτός ο κανονισμός δεν υπάγεται στη διαδικασία συναπόφασης, όπως οι υπόλοιπες τέσσερις προτάσεις της Επιτροπής.

Πράγματι, αυτή η πρόταση κανονισμού στηρίζεται στο άρθρο 37, το οποίο αφορά την Κοινή Γεωργική Πολιτική. Πρόκειται για την εφαρμογή πιο ορθολογικών κανόνων για να αποφευχθεί η μόλυνση των ζώων εκτροφής από προϊόντα ζωικής προέλευσης, τα οποία περιέχουν παθογόνους οργανισμούς. Θυμόμαστε όλοι την επιδημία αφθώδους πυρετού, η οποία ξέσπασε στην Ευρώπη πριν λίγο καιρό και την κρίση την οποία προκάλεσε στη γεωργία, κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι πρώτες έρευνες επιβεβαιώνουν ότι η μόλυνση οφείλεται σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης, τα οποία προέρχονταν από τρίτες χώρες και δόθηκαν ως τροφή σε χοίρους.

Όσον αφορά τις διατάξεις για την υγεία των ζώων που διέπουν την παραγωγή και τη διάθεση στην αγορά κοινοτικών προϊόντων, θα πρέπει να πραγματοποιείται ένας ακριβής και περιοδικός έλεγχος της υγειονομικής κατάστασης των περιοχών παραγωγής. Οι εθνικοί έλεγχοι και οι κοινοτικές επιθεωρήσεις πρέπει να γίνονται απροειδοποίητα. Για να διαθέτουμε τα απαραίτητα μέσα, πρέπει να σκεφτούμε – όπως είπε ο κ. Kindermann – ποιος θα ήταν ο απαραίτητος αριθμός κτηνίατρων στα κράτη μέλη, καθώς επίσης και στο Ευρωπαϊκό Γραφείο Τροφίμων και Κτηνιατρικών Θεμάτων του Δουβλίνου. Επιπλέον, το νομικό μας οπλοστάσιο πρέπει να λαμβάνει υπόψη του τα υποψήφια κράτη. Είναι απαραίτητο οι κυρώσεις να είναι ομοιόμορφες.

Όσον αφορά τις εισαγωγές από τις τρίτες χώρες, πρέπει να ισχύουν οι ίδιες διατάξεις όπως και στα κράτη της Κοινότητας. Εντούτοις, τα πολύ αυστηρά μέτρα υγιεινής δεν πρέπει να εμφανίζονται σαν εμπορικοί φραγμοί. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να μπορούν να γίνονται προσαρμογές, στο πνεύμα βέβαια του πρωταρχικού στόχου του κανονισμού.

Στηρίζουμε την έκθεση του κ. Kindermann, η οποία παρέχει τις απαραίτητες διευκρινήσεις στην πρόταση της Επιτροπής.

  Ayuso González (PPE-DE). - (ES) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι θα ήταν άδικο να μην επαινέσουμε την εργασία που επιτέλεσε η Επιτροπή για να εκπληρώσει τον στόχο της Λευκής Βίβλου για την απλοποίηση και τη διασαφήνιση της νομοθεσίας, εξαλείφοντας όλα τα προβλήματα μίας νομοθεσίας διασκορπισμένης σε δεκαεπτά οδηγίες. Επιπλέον, οι προτάσεις που μας παρουσίασε είναι καλές σε λογικά πλαίσια και πολύ εμπεριστατωμένες, και πιστεύω ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι τομείς το έχουν αναγνωρίσει αυτό.

Επίσης, θέλω να εξαίρω την εργασία που επιτελέστηκε από τους δύο εισηγητές, διότι η διατροφική αλυσίδα είναι μεγάλη και, επομένως, το θέμα ήταν μεγάλο και έπρεπε να μελετήσουν και να συμπεριλάβουν πολυάριθμες τροπολογίες που – είμαι σίγουρη – πρόκειται να βελτιώσουν το σχέδιο.

Αυτές οι νομοθετικές ρυθμίσεις βασίζονται στον έλεγχο της ασφάλειας των τροφίμων από το αγρόκτημα στο τραπέζι, προκειμένου να προσφέρουν τις μέγιστες εγγυήσεις στον καταναλωτή. Προσωπικά υποστηρίζω όλα όσα είπαν οι δύο εισηγητές. Ένα από τα σημεία κλειδιά της μελλοντικής νομοθεσίας είναι η υποχρεωτική εφαρμογή του συστήματος Ανάλυσης Κινδύνων και Κρίσιμων Σημείων Ελέγχου (HACCP) σε όλες τις επιχειρήσεις τροφίμων συμπεριλαμβανομένου του πρωτογενούς τομέα.

Η Ανάλυση Κινδύνων και Κρίσιμων Σημείων Ελέγχου είναι ένα σύστημα που δημιουργήθηκε για να εφαρμοστεί στη βιομηχανία τροφίμων και, αναμφίβολα, αποτελεί μία μεγάλη πρόοδο όσον αφορά την υγιεινή των τροφίμων. Αλλά η αλήθεια είναι ότι πολλές μικρές επιχειρήσεις ακόμη δεν είναι σε θέση να το εφαρμόσουν. Ακριβώς επειδή ακόμη δεν εφαρμόζεται πλήρως στον μεταποιητικό τομέα και επειδή το σύστημα δημιουργήθηκε αποκλειστικά για τη βιομηχανία, δεν θα έπρεπε να επεκταθεί, προς το παρόν, στον πρωτογενή τομέα.

Ο πρωτογενής τομέας υποχρεούται ήδη να σέβεται τους λεγόμενους οδηγούς βέλτιστων πρακτικών, σύστημα του οποίου ο στόχος είναι ο ίδιος με αυτόν που επιδιώκεται μέσω του HACCP και το οποίο είναι περισσότερο προσαρμοσμένο στα χαρακτηριστικά αυτού του οικονομικού τομέα. Και αν υπήρξαν προβλήματα, δεν ήταν λόγω έλλειψης κανόνων, αλλά λόγω έλλειψης της εφαρμογής τους. Δεν λέω ότι στο μέλλον θα πρέπει να απαιτηθεί από τον πρωτογενή τομέα η τήρηση των κανόνων HACCP, αλλά αυτοί θα πρέπει να προσαρμοστούν στη μεταβλητότητα της γεωργίας και της κτηνοτροφίας. Η εφαρμογή αυτών των κανόνων πρέπει να θεωρείται ως ένα σημαντικό μέτρο της ασφάλειας των τροφίμων, αλλά δεν μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει τους ελέγχους. Πιστεύω ότι πρέπει να επιμείνουμε σε αυτούς και ότι πρέπει να γίνονται μεθοδικά σε όλες τις χώρες εξίσου.

Οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη αναφορικά με την ασφάλεια των τροφίμων, να εγγυηθούν τη βιωσιμότητα αυτών και των συστατικών τους και να εκπονήσουν διαδικασίες απόσυρσης σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.

Τέλος, θέλω να επισημάνω ότι οι εξαγωγές και, κυρίως, οι εισαγωγές πρέπει να πληρούν τους κανόνες υγιεινής, διότι διαφορετικά η ανασφάλεια μπορεί να μας έρθει από έξω, ενώ οι επιχειρήσεις μας θα χάνουν την ανταγωνιστικότητά τους έναντι εκείνων που δεν πληρούν τις ίδιες απαιτήσεις.

  Corbey (PSE). - (NL) Κύριε Πρόεδρε, συνάδελφοι, κύριε Επίτροπε, τα τρόφιμα αποτελούν και πάλι σημαντικό ζήτημα στην ημερήσια διάταξη απόψε. Πραγματοποιήσαμε σημαντική πρόοδο τα τελευταία δύο χρόνια. Τα τρόφιμα θα πρέπει να είναι ασφαλή και το ζήτημα της εμπιστοσύνης των καταναλωτών είναι εξαιρετικά σημαντικό στο πλαίσιο αυτό. Θα πρέπει να ισχύουν κοινοί κανόνες εντός της εσωτερικής αγοράς. Οι καταναλωτές θα πρέπει να έχουν εμπιστοσύνη στα προϊόντα που παράγονται σε άλλα κράτη μέλη και να γνωρίζουν ότι αυτά είναι ασφαλή και ότι πληρούν τους όρους υγιεινής. Για τον λόγο αυτόν, υποστηρίζω θερμά τις προτάσεις της Επιτροπής. Είναι χρήσιμη η δημιουργία ενός ευρέως πλαισίου για την υγιεινή των τροφίμων και για την υγιεινή στον κτηνιατρικό τομέα. Είναι, επίσης, χρήσιμο το γεγονός ότι όλες αυτές οι διατάξεις θα περιλαμβάνονται σε μία και μόνη δέσμη. Θα ήθελα να συγχαρώ και τον κ. Schnellhardt. Η έκθεσή του αποτελεί καρπό πάρα πολλών ωρών εργασίας και διαβουλεύσεων.

Παρόλα αυτά, θα ήθελα να κάνω επτά σχόλια:

Πρώτον: δόθηκε υπερβολική έμφαση στις διαδικασίες που θα πρέπει να ακολουθούνται σχετικά με την υγιεινή. Στο πλαίσιο αυτό λησμονήθηκαν κάπως οι τελικοί στόχοι, γεγονός λυπηρό. Πιστεύω ότι τα αποτελέσματα στα οποία αποσκοπούμε με τη νομοθεσία αυτήν θα πρέπει να εκφραστούν με σαφήνεια.

Όσον αφορά τις διαδικασίες και τις μεθόδους εργασίας, χρειάζεται, πιστεύω, κάποια ευελιξία. Είναι πολλές οι οδοί που οδηγούν στη Ρώμη.

Δεύτερον: θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τι ακριβώς κάνουμε τη στιγμή αυτήν. Γνωρίζουμε ότι το ζήτημα των τροφίμων είναι ιδιαίτερα φορτισμένο συγκινησιακά. Ακούγονται συνθήματα κατά της παγκοσμιοποίησης, κατά της παραγωγής μεγάλης κλίμακας, υπέρ των τοπικών προϊόντων και υπέρ της παράδοσης. Τα αισθήματα αυτά είναι συχνά δικαιολογημένα. Η πολιτική δεν μπορεί ούτε πρέπει να αγνοεί αυτά τα αισθήματα. Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι οι αυστηρότεροι και σαφέστεροι κανόνες μπορούν να τηρούνται συχνά αποκλειστικά και μόνο από τις μεγάλες επιχειρήσεις. Οι αυστηροί κανόνες ενθαρρύνουν τη βιομηχανική παραγωγή, όμως αυτήν ακριβώς την παραγωγή βλέπουν με δυσπιστία οι καταναλωτές. Οι υπερβολικά λεπτομερείς κανόνες μπορεί να έχουν, επομένως, αποτελέσματα ακριβώς αντίθετα με τα επιδιωκόμενα. Εξάλλου, θα πρέπει να δώσουμε περιθώρια και στις εθνικές παραδόσεις. Για τον λόγο αυτόν, απαιτείται ευελιξία κατά την εφαρμογή των οδηγών βελτίστων πρακτικών. Δεν βλέπουμε τον λόγο για να θεωρούμε εκ των προτέρων τους ευρωπαϊκούς οδηγούς καλύτερους από τους εθνικούς. Θα πρέπει να πραγματοποιήσουμε μία επιλογή. Ας μην λησμονούμε κυρίως ότι οι οδηγοί αυτοί δεν αποτελούν, τελικά, παρά μόνο ένα εργαλείο. Με το ζήτημα αυτό συνδέεται και το ερώτημα εάν το σύστημα HACCP θα πρέπει να εφαρμοστεί στη γεωργία. Το HACCP δεν έχει σχεδιαστεί για τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Η αυστηρή εφαρμογή των αρχών του HACCP θα σημάνει τον θάνατο των μικρών, οικογενειακών εκμεταλλεύσεων. Και εδώ ισχύει η διαπίστωση ότι το HACCP αποτελεί ένα εργαλείο και μόνο, μία μέθοδο παραγωγής τροφίμων με υπεύθυνο τρόπο. Δεν αποτελεί αυτοσκοπό.

Μία τρίτη παρατήρηση σχετικά με τη θήρα: αναμφίβολα έχει δοθεί υπερβολικά πολλή πολιτική σημασία στο ζήτημα αυτό. Όσον αφορά τη θήρα μικρής κλίμακας, πιστεύουμε ότι θα πρέπει να εφαρμόζεται η εθνική νομοθεσία. Υπάρχουν όμως όρια. Δεν είμαστε υπέρ του να περιλαμβάνει ολόκληρος ο τομέας II αποκλειστικά την ιδιωτική και τοπική χρήση. Εάν μετά από έλεγχο δεν διαπιστωθούν ανησυχητικά φαινόμενα, θα μπορούσαμε, πιστεύουμε, να αντιμετωπίσουμε τις μικρές προμήθειες σε τοπικές αγορές με τον ίδιο τρόπο όπως την ιδιωτική κατανάλωση.

Τέταρτον, λίγα λόγια σχετικά με τις τρίτες χώρες. Θα πρέπει να φροντίσουμε ώστε τα εισαγόμενα τρόφιμα να πληρούν τους όρους υγιεινής όπως ακριβώς και τα παραγόμενα στην Ένωση. Για τον λόγο αυτόν, απαιτούνται τίμιοι και σωστοί έλεγχοι. Όμως, η ασφάλεια των τροφίμων δεν θα πρέπει να αποτελεί πρόσχημα για μία πολιτική προστατευτισμού. Η ασφάλεια των τροφίμων αποτελεί ένα παγκόσμιο ζητούμενο. Οι αναπτυσσόμενες χώρες θα πρέπει να υποστηριχθούν, προκειμένου να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην ασφάλεια.

Πέμπτον, θα πρέπει να υπάρχουν σαφείς ευθύνες. Για τους πολίτες και για τους πολιτικούς, καθώς επίσης και για τις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους σε αυτές. Θεωρώ σημαντική την κατάρτιση των εργαζομένων. Η ετήσια επιμόρφωση μπορεί να είναι επίσης χρήσιμη. Κατά τις συζητήσεις, μας μπορούμε να εξετάσουμε και να τροποποιήσουμε κάπως αυτήν την τροπολογία. Οι εργαζόμενοι οι οποίοι καταγγέλλουν ελλείψεις στον τομέα της υγιεινής, δεν θα πρέπει να τιμωρούνται οι ίδιοι για τις καταγγελίες αυτές. Αυτή είναι ακριβώς η τροπολογία σχετικά με τους καταγγέλλοντες τέτοιες παραλήψεις.

Μία έκτη παρατήρηση σχετικά με τον λεπτομερή χαρακτήρα των διατάξεων αυτών. Ας μη λησμονούμε τον στόχο των διατάξεων για την υγιεινή των τροφίμων. Οι υπεύθυνοι για την οργάνωση και τον έλεγχο της παραγωγής των τροφίμων διαθέτουν τεχνικές γνώσεις. Δεν χρειάζεται να αποφασίζουμε εμείς σχετικά με τον αριθμό των πλακιδίων που θα πρέπει να υπάρχουν στους τοίχους του κρεοπωλείου της γειτονιάς. Έχουμε, επίσης, άποψη σχετικά με τη συσκευασία των διθύρων μαλακίων. Γνωρίζουμε πώς διατηρούν τη φρεσκάδα τους τα δίθυρα μαλάκια. Όμως, ειλικρινά, δεν ασχολήθηκα με την πολιτική για να ρυθμίζω τέτοιες λεπτομέρειες.

Και έρχομαι τώρα στο τελευταίο, πολιτικό σχόλιο. Οφείλουμε να διερωτηθούμε: έτσι θα πρέπει άραγε να προχωρήσουμε; Θα πρέπει πραγματικά το Κοινοβούλιο να ασχολείται με τέτοιες λεπτομέρειες; Υποστηρίζουμε τις τροπολογίες του κ. Schnellhardt περί επιτροπολογίας, θα ήθελα όμως τώρα κιόλας να υπογραμμίσω ότι, ως Κοινοβούλιο, δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε με όλες αυτές τις τεχνικές λεπτομέρειες. Ας εξετάσει τα ζητήματα αυτά η Επιτροπή, την οποία επικουρούν εμπειρογνώμονες της Αρχής Τροφίμων. Προτείνω να λάβουμε υπόψη αυτό το στοιχείο κατά τη δεύτερη ανάγνωση.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω άλλη μία φορά τον κ. Schnellhardt, καθώς και όλους εσάς για την προσοχή σας.

  Paulsen (ELDR). - (SV) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να συγχαρώ τους εισηγητές, οι οποίοι πραγματοποίησαν ένα εξαιρετικό έργο, μία έκθεση καλά μελετημένη, θεμελιωμένη και αξιόπιστη. Χαίρομαι ιδιαίτερα για το γεγονός ότι η έκθεση καλύπτει και την πρωτοβάθμια παραγωγή, έτσι ώστε καλύπτουμε τώρα το σύνολο της διατροφικής αλυσίδας. Χαίρομαι, επίσης, ιδιαίτερα για το γεγονός ότι διευκρινίζεται η ατομική ευθύνη των παραγωγών στο πλαίσιο της νομοθεσίας για τα τρόφιμα. Δεν θα επιτύχουμε τίποτα αποκλειστικά με “αστυνομικές” εξουσίες, εφόσον δεν αναλάβουν οι ίδιοι οι άνθρωποι την ευθύνη για τις επιχειρήσεις τους, τις δραστηριότητες και τις πράξεις τους.

Προσωπικά, χαίρομαι εξαιρετικά για το πνεύμα συμβιβασμού που επιδεικνύει ο κ. Schnellhardt, έτσι ώστε τώρα διαθέτουμε το άρθρο 4.4 (τροπολογία 31), με αποτέλεσμα ο τεράστιος πλούτος παραδοσιακών τροφίμων που διαθέτει η Ευρώπη να παραμείνει στην αγορά, χωρίς να δημιουργούμε δυνατότητες για τα κράτη μέλη να παρακάμπτουν τη νομοθεσία και να χαρακτηρίζουν παραδοσιακά όλα τα προϊόντα τους.

Με τη διατύπωση αυτήν, κατορθώσαμε επίσης να μην καλύπτουμε αποκλειστικά την παραγωγή μικρής κλίμακας ένα μέρος των σημαντικότερων εξαγωγών διατροφικών προϊόντων της Ευρώπης αποτελείται από παραδοσιακά τυριά, χοιρομέρια κλπ., η παραγωγή των οποίων απαιτεί ιδιαίτερες μεθόδους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα προϊόντα αυτά είναι επικίνδυνα.

Χαίρομαι πάρα πολύ για το γεγονός ότι υιοθετήσαμε αυτήν τη διατύπωση, διότι θα ήταν φοβερό να υιοθετούσαμε στην Ευρώπη νομοθεσία για τα διατροφικά προϊόντα, η οποία θα εξυπηρετούσε αποκλειστικά τη Nestlé και τα McDonald's.

Θα ήθελα, τέλος, να υπογραμμίσω ότι χαίρομαι επίσης για το γεγονός ότι καταλήξαμε σε νομικώς εφικτές συμβιβαστικές λύσεις σχετικά με τη θήρα. Κατοικώ στο κέντρο δασώδους περιοχής στη Σουηδία και δεν θα τολμούσα καν να εμφανιστώ στο σπίτι μου, εάν είχε δοθεί η εντύπωση σε κάποιον κυνηγό άλκης ότι εγώ είχα απαγορεύσει το κυνήγι της άλκης. Το ζήτημα αυτό είναι εξαιρετικά φορτισμένο συγκινησιακά και πιστεύω ότι καταλήξαμε σε πολύ λογικό συμβιβασμό, ο οποίος μπορεί να ικανοποιήσει τόσο τους κυνηγούς φασιανού όσο και τους κυνηγούς άλκης.

  Sjöstedt (GUE/NGL). - (SV) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω και εγώ τον εισηγητή κ. Schnellhardt για το έργο που πραγματοποίησε σε αυτόν τον ευρύτατο και λίαν περίπλοκο τομέα. Ο μεγάλος αριθμός τροπολογιών που υποβλήθηκαν σημαίνει, βέβαια, ότι το τελικό προϊόν θα είναι διαφορετικό από αυτό που είχε προτείνει αρχικά η Επιτροπή.

Η πρόταση της Επιτροπής θα είχε δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα σε έναν τομέα, εάν είχε γίνει δεκτή. Πρόκειται για την αντιμετώπιση του κρέατος θηραμάτων. Η πρόταση της Επιτροπής δημιουργούσε τον κίνδυνο έντονα αρνητικών παρεμβάσεων στη θήρα και την πώληση κρέατος θηραμάτων στα καταστήματα. Πιστεύω ότι, με τις τροπολογίες που υιοθέτησε τώρα η Επιτροπή, αντιμετωπίσαμε τους κινδύνους αυτούς.

Είναι, επίσης, σημαντικό να μπορούν να εφαρμόζονται τα διάφορα εθνικά συστήματα ελέγχων, προκειμένου να επιτύχουμε τον κοινό στόχο – την καλή υγιεινή των τροφίμων. Για τον λόγο αυτόν, είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων για το γεγονός ότι δίνεται η δυνατότητα να ελέγχεται το κρέας θηραμάτων με διαφορετικούς τρόπους, ενώ λαμβάνεται υπόψη επίσης το γεγονός ότι, εξαιτίας των διαφορετικών κλιματολογικών συνθηκών, απαιτούνται διαφορετικοί χρόνοι κατάψυξης, καθώς επίσης και για το γεγονός ότι αναγνωρίζεται τώρα ότι μπορούμε να οργανώνουμε την εκπαίδευση με διαφορετικούς τρόπους.

  Esclopé (EDD). - (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, αγαπητοί συνάδελφοι, για τη μεταρρύθμιση της κοινοτικής νομοθεσίας σχετικά με τους κανόνες υγιεινής των τροφίμων – πράγμα που αφορά 17 οδηγίες – η Επιτροπή εφαρμόζει την αρχή της ευθύνης των επιχειρήσεων παραγωγής τροφίμων.

Συμφωνώ απόλυτα να εφαρμοσθεί αυτή η αρχή στη βιομηχανία γεωργικών τροφίμων, η οποία τρέφει εκατομμύρια καταναλωτών. Όμως, η οδηγία επιτίθεται στο σύνολο της πρωτογενούς παραγωγής – προϊόντα εδάφους, κτηνοτροφίας, θήρας και αλιείας –, στην οποία θέλει να επιβάλει ένα δεσμευτικό σύστημα εντοπισμού. Πώς, όμως, να ευθύνεται κανείς προσωπικά για ένα μανιτάρι που μάζεψε στο δάσος ή για ένα ψάρι που ψάρεψε στο ποτάμι; Κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου ρεαλιστικό.

Το πρώτο άρθρο του κανονισμού “Πεδίο εφαρμογής” καθορίζει ότι αυτές οι διατάξεις δεν εφαρμόζονται ούτε στην πρωτογενή παραγωγή των τροφίμων για ιδιωτική χρήση ούτε στην οικιακή προετοιμασία τροφίμων για ιδιωτική κατανάλωση. Πρέπει να διευρύνουμε αυτό το μέτρο στον εφοδιασμό των τοπικών αγορών και στην διάθεση στην αγορά των φυσικών προϊόντων που προέρχονται από την πρωτογενή παραγωγή.

Αυτά τα τοπικά προϊόντα – σαρκώδεις καρποί και μανιτάρια – συμβάλλουν στη δημιουργία της χαρακτηριστικής εικόνας των περιφερειών, ενισχύουν την ταυτότητά τους και τη γαστρονομική τους φήμη και ευνοούν τον οικολογικό τουρισμό, ο οποίος είναι απαραίτητος για την αγροτική οικονομία. Επομένως, εδώ διακυβεύονται επαγγέλματα και παραδοσιακές πρακτικές.

Όσον αφορά τα θηράματα και το κρέας τους, το οποίο διατίθεται απευθείας από τον κυνηγό στον καταναλωτή ή στον έμπορο λιανικής, πρέπει να θεωρούνται ως μια παραδοσιακή παραγωγή τροφίμων, η οποία πρέπει να χαίρει ιδιαίτερων μεθόδων διάθεσης στην αγορά. Όσο για το spiralis, η τροπολογία 92 μας φαίνεται υπερβολική, εφόσον η κατάψυξη ή το ψήσιμο σε θερμοκρασία άνω των 65ο εξαφανίζει τα παράσιτα.

Οι αρμόδιες αρχές κάθε κράτους μέλους είναι οι πλέον κατάλληλες να εκτιμήσουν την κατάσταση και να καθορίσουν τις προδιαγραφές, οι οποίες θα εξασφαλίσουν τη σωστή προστασία του καταναλωτή. Ας φερθούμε λογικά, δίνοντας το προβάδισμα στη διαλλακτικότητα, λαμβάνοντας υπόψη τη διαφορά των γεωγραφικών και κλιματικών συνθηκών, αντί να παραμένουμε πιστοί σε έναν αυστηρό κανονισμό, ο οποίος δεν μπορεί παρά να μας οδηγήσει σε αδιέξοδο και σε έντονη δυσαρέσκεια.

  Grossetête (PPE-DE). - (FR) Κύριε Πρόεδρε, τα σκάνδαλα τα οποία συνδέονται με τα τρόφιμα έφεραν σε μεγάλο βαθμό στο φως, τα τελευταία χρόνια, τα κενά που οφείλονται στην έλλειψη προσδιορισμένων ευθυνών. Γι’ αυτό, είναι σημαντικό να θεσπίσουμε σαφείς και συγκεκριμένους κανόνες σε αυτόν τον τομέα, κάνοντας πιο απλά τα κείμενα, κάτι που φυσικά δεν σημαίνει μείωση των απαιτήσεων. Τουναντίον.

Επομένως, πρέπει να καθορίσουμε την ευθύνη που ανήκει στους κατασκευαστές: σεβασμός στους κανονισμούς, ανιχνευσιμότητα του προϊόντος, προηγούμενη ανάλυση των κινδύνων. Οι κατασκευαστές είναι οι εγγυητές μιας ποιοτικής και αξιόπιστης διατροφής. Ναι, οι απαιτήσεις είναι σημαντικές, αλλά αυτές οι απαιτήσεις δεν μπορούν παρά να βοηθήσουν στη βελτίωση της εικόνας των προϊόντων τους.

Ευθύνη επίσης του καταναλωτή, ο οποίος πρέπει να μπορεί να διαθέτει ελεύθερη επιλογή, και σημαντικός ρόλος της ενημέρωσης και των ενώσεων καταναλωτών, σε αυτό το πλαίσιο.

Πέρα από αυτά τα κείμενα τα οποία προτείνονται, θα επιθυμούσα η Ευρωπαϊκή Ένωση να αποφασίσει να εγκαινιάσει εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σχετικά με τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής που πρέπει να τηρούνται σε κάθε νοικοκυριό. Πρόκειται για μικρά πράγματα της καθημερινότητας τα οποία μπορούν να αποτρέψουν τους κινδύνους: η σημασία, παραδείγματος χάριν, του καθαρισμού του ψυγείου, η καλή συντήρηση των προϊόντων, η παρακολούθηση των θερμοκρασιών συντήρησης, κ.τ.λ.

Ευθύνη επίσης των αρχών, οι οποίες μπορούν να εφαρμόσουν αυστηρούς ελέγχους στο επίπεδο της κατασκευής, της παραγωγής και της διάθεσης στην αγορά και να εφαρμόσουν αποτελεσματικές κυρώσεις στην περίπτωση μη σεβασμού τους, όχι μόνο εις βάρος των υπεύθυνων ιδιωτών, αλλά και στο επίπεδο των κρατών μελών τα οποία δεν σέβονται την κοινοτική νομοθεσία: με άλλα λόγια, πρέπει να φανούμε πολύ αυστηροί.

Τέλος, υπήρξαν πολλές συζητήσεις σχετικά με το κρέας θηραμάτων. Πρέπει, βέβαια, να διαφυλάξουμε την ποιότητα αυτού του προϊόντος και γνωρίζουμε ότι οι διαδικασίες ποικίλλουν από το ένα κράτος στο άλλο. Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στους επαγγελματίες, δηλαδή στους κυνηγούς, οι οποίοι είναι απολύτως ικανοί να κρίνουν την κατάσταση του θηράματος τους.

Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι πρέπει να υπενθυμίσουμε πως η ευρωπαϊκή διατροφική αλυσίδα είναι μία από τις πλέον ασφαλείς παγκοσμίως και ότι πρέπει απλώς να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των συμπολιτών μας.

  Whitehead (PSE). - (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να αναφερθώ εν συντομία σε έναν αριθμό τροπολογιών που έχουν προκαλέσει ανησυχία.

Η τροπολογία αριθ. 31 ασχολείται με προϊόντα που χρησιμοποιούν παραδοσιακές μεθόδους ή εντοπίζονται σε απομακρυσμένες περιοχές. Όλοι μας έχουμε τέτοιου είδους παραδείγματα. Το είδα αυτό στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να εφαρμόσουν το σχέδιό μας για τη διασφάλιση ποιότητας του βοείου κρέατος. Θα πρέπει να υποστηρίξουμε αυτήν την τροπολογία, διότι δηλώνει σαφώς ότι τέτοια προϊόντα δε θα πρέπει να έχουν εμφανή αρνητική επίπτωση στην υγιεινή των τροφίμων. Παρομοίως, οι αναφορές στις Αναλύσεις Κινδύνων και Κρίσιμων Σημείων Ελέγχου (HACCP) στην τροπολογία αριθ. 9 είναι ενδεικτικές και όχι αναγκαστικές, και ο τομέας των μικρών επιχειρήσεων μπορεί να ζήσει με αυτό.

Στρέφομαι τώρα στην Τροπολογία αριθ. 18 των Goodwill/Bernier, όπως θα περίμενε να κάνω ο κ. Goodwill, η οποία απαλλάσσει τους κυνηγούς από αυτούς τους κανονισμούς. Αυτό το αποδεχόμαστε για τον ιδιώτη κυνηγό που καταναλώνει ο ίδιος ή προσφέρει το θήραμα που πυροβόλησε ή έπιασε. Αλλά υπάρχει διαφορά μεταξύ του ταπεινού σκανδιναβού κυνηγού που σκαρφαλώνει στην πιο ψηλή κορυφή σε αναζήτηση ενός μόνο ελαφιού, εικόνα για την οποία θα μας συνέχαιρε ο κ. Sjöstedt, και των συνδικάτων πλαδαρών επιχειρηματιών που συγκεντρώνονται σε αγγλικές ιδιόκτητες εκτάσεις και επιστρέφουν με μεγάλο αριθμό αδέξια πυροβολημένων πτηνών και ζώων για την αγορά.

Υπό αυτές τις συνθήκες, πιστεύω ότι αν τέτοιου είδους προϊόντα πηγαίνουν σε αγορές λιανικής ή σε κάποιο εστιατόριο, υπάρχει διαφορά. Ο ευφυής Oscar Wilde περιέγραψε την αγγλική κυνηγετική αδελφότητα ως “αναίσχυντη αναζήτηση για κάτι που δεν τρώγεται”. Δεν με πειράζει αυτό, αλλά όταν οι “αναίσχυντοι” αρχίζουν να πωλούν στους δρόμους κάτι που “τρώγεται”, θα πρέπει να είναι ανοικτοί στους κανόνες υγιεινής, όπως θεσπίστηκαν σε αυτόν τον κανονισμό.

Δεν βλέπω κανένα λόγο γιατί θα πρέπει να κάνουμε μία εξαίρεση εκεί όπου αυτό που ξεκινάει σαν μία μικρή αγορά που δεν βλάπτει κανέναν, ένα ή δύο ζεύγη πουλιών εδώ κι εκεί, καταλήγει σε μία ακόμη δίοδο προσφοράς. Θα πρέπει να προστατεύσουμε το δικαίωμα του κυνηγού να κυνηγάει, αλλά δε θα πρέπει να του εγγυηθούμε μία απροστάτευτη δίοδο στις αγορές λιανικής πώλησης.

  Pesälä (ELDR). - (FI) Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, κι εγώ θα ήθελα επίσης να αναφερθώ συνοπτικά στο θέμα της θήρας. Βασικά η θέση μου είναι ότι σε διαφορετικά κράτη η θήρα αποτελεί σημαντικό συμπλήρωμα για το τραπέζι. Για παράδειγμα στη χώρα μου, θηρεύονται δύο εκατομμύρια μικρά άγρια θηράματα και 100 000 μεγάλα, ενώ οι κυνηγοί ανέρχονται σε 300 000· είναι λοιπόν σημαντικό. Τα άγρια θηράματα φυσικά πωλούνται και στα καταστήματα, προσφέρονται ή πωλούνται στους γείτονες και τους συγγενείς.

Τώρα το θέμα είναι εάν είναι λογικό να ξεκινήσει η ΕΕ τη νομοθεσία της συγκεκριμένης δραστηριότητας, η οποία συχνά βασίζεται στην εμπιστοσύνη και τη φιλία. Ο κοινωνικός έλεγχος λειτουργεί ως εγγύηση ποιότητας, όταν ο έμπορος αγοράζει από τον κυνηγό το κρέας για να το πωλήσει. Στα θέματα αυτά θα πρέπει να είμαστε μετριοπαθείς. Υποστηρίζω θερμά την έγκριση της τροπολογίας 82 στην έκθεση του κ. Schnellhardt.

  Fiebiger (GUE/NGL). - (DE) Κύριε Πρόεδρε, η παρούσα πρόταση για κανονισμό του Συμβουλίου, στην οποία καθίστανται πιο διαφανείς οι διατάξεις για την υγεία των ζώων και οι υφιστάμενες οδηγίες συνοψίζονται σε ένα κείμενο, αποτελεί κατά τη γνώμη μου ακόμη ένα βήμα για την απλοποίηση της γεωργικής πολιτικής σε αυτόν τον τομέα και, κυρίως, για τη νομική θεμελίωση των διαφόρων δραστηριοτήτων. Ελπίζω πάντως να συμβεί αυτό. Θέλω ωστόσο να δηλώσω κατηγορηματικά, ότι θα συνεχιστεί η επιστημονική έρευνα για την εξέταση των προϊόντων ζωικής προέλευσης, π.χ. για την ΣΕΒ και τον αφθώδη πυρετό σε ζωντανά ζώα, και μετά μπορεί να εφαρμοστεί με προσιτό τρόπο. Πρέπει να δημιουργήσουμε εφικτά νέα υψηλά τεχνικά και οργανωτικά πρότυπα, που θα είναι δηλαδή από οικονομικής άποψης προσιτά. Αυτό το συνδέω ρητά και με την εισαγωγή τροφίμων από τρίτες χώρες. Ταυτόχρονα – και τελειώνω με αυτό – πρέπει να υποστηρίξουμε με τη δέουσα σοβαρότητα τις πολυάριθμες ενώσεις προστασίας των καταναλωτών.

  Farage (EDD). - (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, αν και είμαι ένας πλαδαρός επιχειρηματίας με ριγωτό κουστούμι που μου αρέσει να πυροβολώ καθοδηγούμενα θηράματα, θέλω να επικεντρωθώ στην άποψη ότι έχουμε 17 οδηγίες υγιεινής που εδώ ανασυντάσσονται σε μία. Αυτός ο κανονισμός υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια των οδηγιών που αντικαθιστά. Ιδιαίτερα, επεκτείνει το άρθρο 3 της Οδηγίας 93/43, η οποία εισάγει αυτό που είναι γνωστό ως αρχές της Ανάλυσης Κινδύνων και Κρίσιμων Σημείων Ελέγχου (HACCP). Η Ανάλυση Κινδύνων και Κρίσιμων Σημείων Ελέγχου αναπτύχθηκαν στη δεκαετία του ’60 για τη NASA, για να εγγυηθούν υψηλή καθαρότητα τροφίμων για τους αστροναύτες. Οι μη ελεγχόμενες σωματικές λειτουργίες μέσα σε μία διαστημική στολή είναι μάλλον ενοχλητικές! Όμως, η Ανάλυση Κινδύνων και Κρίσιμων Σημείων Ελέγχου (HACCP) είναι ένα σύστημα διαχείρισης της ασφάλειας τροφίμων που σχεδιάστηκε για ιδιαίτερα εξελιγμένες επιχειρήσεις επεξεργασίας τροφίμων.

Αυτό το σύστημα της εποχής του διαστήματος πρόκειται να γίνει υποχρεωτικό σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, θα επηρεάσει 300 000 επιχειρήσεις και το κόστος του εκτιμάται σε 2 δισ. αγγλικές λίρες τον χρόνο, μόνο για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Κάτι που έχει αναπτυχθεί για ένα εξειδικευμένο οργανισμό βασισμένο στην τεχνολογία δεν είναι κατάλληλο για το Joe’s Cafe στην κεντρική οδό του Lewisham ή για το μπιστρό Jean Dupont στη rue de la Révolution της Μασσαλίας.

Νωρίτερα φέτος, περιηγήθηκα κοντά σε αυτό το κτίριο στις τοπικές αγορές τροφίμων με έναν ειδικό στην ασφάλεια τροφίμων. Βρήκα δεκάδες ελλείψεις στη βασική υγιεινή τροφίμων. Εκεί και παντού, πρέπει να συμμορφωθούν με τις βασικές διατάξεις της Οδηγίας 93/43. Επομένως, γιατί δημιουργεί η Επιτροπή ακόμα περισσότερους νόμους; Αυτοί οι τεχνοκράτες δεν έχουν καμία επαφή με την πραγματικότητα. Έχουν μπει σε τροχιά και προσγειώθηκαν σε άλλο πλανήτη, όπως οι αστροναύτες για τους οποίους σχεδιάστηκε το σύστημα HACCP. Μόνο για τον λόγο αυτόν, η Επιτροπή δεν θα έπρεπε να εισηγείται νέους νόμους. Δεν χρειαζόμαστε μεγαλύτερη πολυπλοκότητα. Αν το Κοινοβούλιο το επικυρώσει, αποδεικνύει ότι κι αυτό ζει σε άλλο πλανήτη.

  Lisi (PPE-DE). - (IT) Κύριε Πρόεδρε, πρέπει αναμφίβολα να συμμεριστούμε τις προσπάθειες της Επιτροπής για απλοποίηση του νομοθετικού πλαισίου με τη μετάβαση από 17 οδηγίες σε έναν κανονισμό. Όμως, κύριε Επίτροπε, ακριβώς επειδή πρόκειται για έναν κανονισμό, γνωρίζετε καλύτερα από εμένα ότι πρόκειται για ένα ζήτημα που απαιτεί προσοχή, εφόσον ο κανονισμός εφαρμόζεται αμέσως και, από τη φύση του, εναρμονίζει, τυποποιεί θα έλεγα, όλες τις διαδικασίες σε μία ευρεία έκταση όπως αυτή της Ένωσης και σε έναν τομέα όπως αυτόν της διατροφής και της γαστρονομίας ο οποίος, ας μην το ξεχνάμε ποτέ, αντιπροσωπεύει επίσης μεγάλο μέρος της παιδείας και του πολιτισμού της ηπείρου μας. Συμφωνώ συνεπώς με την ανάγκη εναρμόνισης, αλλά ας μην λησμονούμε ότι η αντιμετώπιση του ζητήματος απαιτεί προσοχή.

Θα ήθελα ειδικότερα να επισημάνω τρία σημεία: το πρώτο, το οποίο αναπτύχθηκε ευρέως στην έκθεση και από τον εισηγητή, είναι το ζήτημα των χαρακτηριστικών προϊόντων, προϊόντων που έχουν τη δική τους ιστορία, όχι μόνον ως προϊόντα, αλλά και ως διαδικασίες παραγωγής. Δεν αρκεί ο περιορισμός τους σε γεωγραφικές περιοχές ή τοπικές αγορές. είναι πραγματικά προϊόντα που η μεταχείρισή τους απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή.

Κατά δεύτερο λόγο: το ζήτημα του πρωτογενούς τομέα, ο οποίος ασφαλώς δεν καλύπτεται πλήρως από αυτόν τον κανονισμό, αλλά ρυθμίζεται κατά κάποιον τρόπο. Για τον πρωτογενή τομέα η κατάσταση είναι διαφορετική, ιδίως για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε αυτόν. Πρότεινα μία τροπολογία που σας παρακαλώ να υποστηρίξετε και η οποία επιχειρεί τουλάχιστον να μειώσει τις γραφειοκρατικές και διοικητικές συνέπειες όσον αφορά τη διατήρηση των εγγράφων που δεν είναι κατανοητό γιατί πρέπει να διαρκεί πέντε έτη για ένα λαχανικό.

Κατά τρίτο λόγο – αν και υπάρχει και το ζήτημα των θηραμάτων το οποίο αναφέρω εν τάχει, για το οποίο όμως νομίζω ότι βρέθηκε μια ισορροπημένη λύση – υπάρχει το θέμα της κατάρτισης. Είναι σωστό οι υπεύθυνοι της διατροφικής αλυσίδας να είναι πάντοτε καταρτισμένοι. Όσον αφορά όμως και αυτήν την πτυχή, πρέπει να αποφύγουμε την εσφαλμένη επέκταση του ζητήματος και στην ποιότητα, η οποία είναι άλλο πράγμα: κατάρτιση στην υγιεινή και όχι σε άλλα θέματα.

  Πατάκης (GUE/NGL). - Κύριε Πρόεδρε, θα ήταν τουλάχιστον αφελές να ισχυριστούμε ότι η αιτία για την οικτρή κατάσταση στον τομέα των τροφίμων είναι η απουσία εκσυγχρονισμένων οδηγιών. Άλλωστε, και οι ήδη υπάρχουσες παραβιάζονται κατάφωρα.

Πριν από οποιαδήποτε νομοθετική παρέμβαση και θέματα τεχνικού περιεχομένου, είναι απαραίτητο να αναδείξουμε τις αιτίες υποβάθμισης, στρέβλωσης και αλλοίωσης όχι μόνον των προϊόντων διατροφής, αλλά και ολόκληρης της διατροφικής αλυσίδας.

Η διαχείριση της διατροφικής αλυσίδας σύμφωνα με τους νόμους του υπερκέρδους και της αισχροκέρδειας είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για την υποβάθμιση της ποιότητας των τροφίμων. Όσο εντατικοποιείται η παραγωγή, όσο η διατροφική αλυσίδα βρίσκεται υπό την καθοδήγηση και τον έλεγχο των μεγάλων πολυεθνικών του τομέα, που καθορίζουν τον τρόπο παραγωγής και την ποιότητα των τροφίμων, σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να υπάρξουν αποτελεσματικές εγγυήσεις για την υγεία των καταναλωτών.

Το πρόβλημα είναι κατ’ εξοχήν πολιτικό. Μόνον η εξάλειψη του καπιταλιστικού κέρδους, ως ύψιστου στόχου στην παραγωγική διαδικασία, μπορεί να αποκλείσει τη χρησιμοποίηση παράνομων και επικίνδυνων τρόπων παραγωγής, επεξεργασίας και διακίνησης τροφίμων. Διαφορετικά, θα διυλίζουμε τον κώνωπα και θα καταπίνουμε την κάμηλο εις βάρος της δημόσιας υγείας.

  Müller, Emilia Franziska (PPE-DE). - (DE) Ο κύριος Schnellhardt κατέθεσε δύο τεκμηριωμένες εκθέσεις, οι οποίες βελτιώνουν σημαντικά τις προτάσεις της Επιτροπής σχετικά με την υγιεινή των τροφίμων. Στο μέλλον οι παραγωγοί και οι μεταποιητές τροφίμων θα πρέπει να τεκμηριώνουν όλα τα στάδια παραγωγής και επεξεργασίας. Αυτή η υποχρέωση αφορά και τις χρησιμοποιούμενες ζωοτροφές καθώς και την κατάσταση υγείας των ζώων. ΜΕ αυτό τον τρόπο παρέχεται μελλοντικά στον καταναλωτή της ΕΕ η δυνατότητα να παρακολουθεί τα τρόφιμα και τα συστατικά του από τον παραγωγό έως τις προθήκες των καταστημάτων. Διασφαλίζεται λοιπόν μια διαφανής παραγωγική αλυσίδα τόσο στις μεγάλες όσο και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

ΣΕ αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ ιδιαίτερα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην επεξεργασία κρεάτων. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν περίπου 150 000 μικρές παραδοσιακές επιχειρήσεις σφαγής, επεξεργασίας και πώλησης κρέατος με συνολικά πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζομένους και κύκλο εργασιών περίπου 60 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτές ακριβώς οι μικρές επιχειρήσεις είναι αυτές που διασφαλίζουν την προμήθεια της τοπικής αγοράς και διατηρούν την ποικιλία των προϊόντων στις αγροτικές περιοχές. Με την επιδεξιότητα του χειροτέχνη παράγουν τοπικές σπεσιαλιτέ και συνεισφέρουν με αυτό τον τρόπο σημαντικά στο εδωδιμοπωλείο Ευρώπη. Η στενή επαφή με τους καταναλωτές δημιουργεί εμπιστοσύνη στην ποιότητα και την ασφάλεια των προϊόντων. Πρέπει λοιπόν να προσέξουμε ιδιαίτερα τις δομές των μικρών επιχειρήσεων και να δημιουργήσουμε για αυτές τις επιχειρήσεις, οι οποίες προσφέρουν θέσεις εργασίας και κατάρτισης σε πολλούς ανθρώπους στην Ευρώπη, κατάλληλες και εφικτές νομικές προϋποθέσεις.

Κατέθεσα από κοινού με τον εισηγητή τροπολογία, η οποία αναφέρεται στα σφαγεία που διαθέτουν ένα χώρο, γιατί εκτός από τις διατάξεις σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για τη σφαγής σε μεγάλα σφαγεία πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και η πραγματικότητα των μικρών παραδοσιακών σφαγείων. Η σφαγή σε ένα χώρο μπορεί να πραγματοποιηθεί εφόσον υπάρχει η σχετική επιμέλεια και γνώση με υγιεινά άψογο τρόπο. Ζητώ λοιπόν την υποστήριξή σας για την τροπολογία 133.

  Arvidsson (PPE-DE). (SV) Κύριε Πρόεδρε, είμαι κυνηγός άλκης στην Λαπωνία της βόρειας Σουηδίας. Εάν δεν κυνηγούμε τις άλκες κάθε χρόνο, ο αριθμός τους θα αυξηθεί πολύ γρήγορα, όπως επίσης και ο αριθμός των θυμάτων τροχαίων ατυχημάτων καθώς και οι ζημιές στα δάση.

Όταν αρχίζουμε το κυνήγι της άλκης τα πρωινά του Σεπτεμβρίου, η θερμοκρασία είναι συχνά κάτω από το μηδέν και το κλίμα εκείνη την εποχή του έτους είναι ψυχρό με θερμοκρασίες αντίστοιχες ενός ψυγείου, κάποτε μάλιστα και με θερμοκρασίες κατάψυξης. Στην περιοχή μου δεν υπάρχει από περιβαλλοντικής άποψης καλύτερο ψυγείο για τον κυνηγό από το ίδιο το ψυγείο της φύσης.

Όσο περισσότερο διευρύνεται η ΕΕ τόσο πιο δύσκολο θα είναι να ρυθμίζουμε λεπτομερώς μέσω της κοινοτικής νομοθεσίας. Οι κοινοτικές οδηγίες θα πρέπει να μπορούν να εφαρμόζονται στο σύνολο της Ένωσης. Θα πρέπει να παρέχουν περιθώρια για την εφαρμογή των διατάξεών τους υπό διαφορετικές συνθήκες. Τα κράτη μέλη, τα οποία διαθέτουν συστήματα ελέγχου του κρέατος θηραμάτων πριν αυτό διατεθεί στην αγορά, θα πρέπει να μπορούν να διατηρούν τα συστήματά τους αυτά.

Στην πατρίδα μου πολιτικοί, οι οποίοι θέλουν να επηρεάσουν την κοινή γνώμη κατά της ευρωπαϊκής συνεργασίας, εκμεταλλεύτηκαν αυτήν την πρόταση οδηγίας για να προκαλέσουν καχυποψία απέναντι στην ΕΕ, την οποία παρουσιάζουν ως απειλή κατά του παραδοσιακού κυνηγιού. Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι κάνουν λάθος. Η Ένωση δεν διαθέτει νομικές αρμοδιότητες προκειμένου να ρυθμίσει το κυνήγι θηραμάτων για την κάλυψη οικογενειακών αναγκών ούτε τη χρήση του κρέατος θηραμάτων για ιδιωτική κατανάλωση.

Το γεγονός αυτό καταδεικνύει σαφέστατα την ανάγκη να αποφασίζονται γενικά οι διατάξεις για το κυνήγι στη βάση της αρχής της επικουρικότητας. Χάρη στις προσπάθειες του κ. Schnellhardt, το μέρος της οδηγίας σχετικά με το κρέας θηραμάτων είναι πάρα πολύ σωστό.

  Redondo Jiménez (PPE-DE). - (ES) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, το Κοινοβούλιο πρόκειται να αποφανθεί αύριο για ένα πακέτο κανόνων που αποσκοπούν να διασφαλίσουν την υγιεινή των διατροφικών προϊόντων, γενικά, και τον καθορισμό συγκεκριμένων κανόνων για τα προϊόντα ζωικής προέλευσης, ειδικά. Αυτή η νέα νομοθεσία βασίζεται στην επιτακτική ανάγκη να διασφαλιστεί η ασφάλεια των τροφίμων από το αγρόκτημα ως το τραπέζι μας, στη γραμμή των πρωτοβουλιών που έχουν υιοθετηθεί εδώ και μήνες για να προσφέρουν τις μέγιστες εγγυήσεις στον καταναλωτή.

Σε αυτό το σημείο, θέλω να συγχαρώ τον εισηγητή, που έκανε μία μεγάλη προσπάθεια συμβιβασμού με όλες τις ομάδες και πιστεύω ότι εκπόνησε μία σπουδαία έκθεση, και την Επιτροπή, επίσης, διότι παρουσίασε μία λογικά ισορροπημένη πρόταση.

Αλλά ένα από τα στοιχεία κλειδιά της μελλοντικής νομοθεσίας είναι η υποχρεωτική εφαρμογή της Ανάλυσης Κινδύνων και Κρίσιμων Σημείων Ελέγχου (HACCP) σε όλες τις επιχειρήσεις τροφίμων. Ωστόσο, η εφαρμογή των κανόνων HACCP πρέπει να θεωρείται ως ένα συμπληρωματικό μέτρο ασφάλειας που δεν μπορεί να αντικαταστήσει τους επίσημους ελέγχους. Το σύστημα HACCP δεν πρέπει να επεκταθεί, προς το παρόν, στον πρωτογενή τομέα, διότι αυτό το σύστημα δημιουργήθηκε αποκλειστικά για τη βιομηχανία. Ο πρωτογενής τομέας υποχρεούται ήδη να τηρεί τους λεγόμενους οδηγούς βέλτιστων πρακτικών, σύστημα του οποίου ο στόχος είναι ο ίδιος με τον επιδιωκόμενο μέσω του HACCP και το οποίο είναι πιο προσαρμοσμένο στα χαρακτηριστικά αυτού το οικονομικού τομέα και το οποίο δεν πρέπει να αντιγράψουμε.

Οι διάφορες κρίσεις ασφάλειας των τροφίμων που σημειώθηκαν καθιστούν απαραίτητη την ενίσχυση της νομοθεσίας σχετικά με την υγιεινή των τροφίμων για να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη των καταναλωτών, στόχος που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμπεριέλαβε δεόντως στην πρότασή της η οποία, αναμφίβολα, θα βελτιωθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την έγκριση των τροπολογιών του σχετικά με τα παραδοσιακά προϊόντα, τη θύρα, κλπ., που έχουν ήδη απαριθμηθεί από τους βουλευτές που προηγήθηκαν.

Οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων πρέπει να συνεχίσουν να αναλαμβάνουν την ευθύνη τους σχετικά με την ασφάλεια των τροφίμων, όπως επίσης και να εξασφαλίζουν τη δυνατότητα εντοπισμού των τροφίμων και των συστατικών τροφίμων και να εκπονήσουν διαδικασίες απόσυρσης προϊόντων σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Όλοι οι τομείς πρέπει να θεσπίσουν κώδικες βέλτιστης πρακτικής για να παρέχουν κατευθυντήριες γραμμές ασφάλειας των τροφίμων. Αφετέρου, τόσο οι εισαγωγές όσο και οι εξαγωγές πρέπει να πληρούν τους ίδιους κανόνες.

(Ο Πρόεδρος αφαιρεί τον λόγο από την ομιλήτρια)

  Byrne, Επιτροπή. - (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, με ιδιαίτερη χαρά συμμετέχω σήμερα το απόγευμα στη συζήτηση και παρουσιάζω τα συμπεράσματά μου για τις τρεις εκθέσεις που αφορούν στο πακέτο υγιεινής των τροφίμων.

Για να φτάσουμε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα, χρειάστηκε μία ομαδική προσπάθεια από τους βουλευτές αυτού του Σώματος. Πρώτα, θα ήθελα να ευχαριστήσω ειλικρινά όλους εκείνους τους βουλευτές που εργάστηκαν ακούραστα για την προώθηση αυτού του φακέλου – συγκεκριμένα τους κκ. Schnellhardt και Kindermann και τα μέλη της επιτροπής περιβάλλοντος και άλλων επιτροπών, των οποίων η συνεισφορά ήταν ιδιαίτερα πολύτιμη.

Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από τότε που εγκρίθηκαν αυτές οι εισηγήσεις. Κάποιοι θα έλεγαν ότι η πρόοδος είναι αργή. Όμως, αυτό θα παρέβλεπε όχι μόνο τη σημασία αυτού του φακέλου, αλλά και την παράλληλη εργασία που έχει αναλάβει το Σώμα σε άλλες σχετικές πρωτοβουλίες – κυρίως την πρόταση για έναν Γενικό Νόμο περί Τροφίμων και την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας για την Ασφάλεια των Τροφίμων, που τώρα έχει θεσπισθεί με τον Κανονισμό 178/2002.

Η Επιτροπή Περιβάλλοντος και άλλες επιτροπές έχουν θέσει υπό συζήτηση έναν τεράστιο αριθμό τροπολογιών. Όμως, δεν είναι μόνο η ποσότητα της εργασίας σας για την οποία είμαι ευγνώμων, αλλά επίσης, και πολύ περισσότερο, η ποιότητα των αποτελεσμάτων, η οποία κατά τη γνώμη μου είναι άριστη.

Η πλειοψηφία των τροπολογιών που έχουν προταθεί στοχεύουν στη βελτίωση των εισηγήσεων από απόψεως διατύπωσης και τεχνικού περιεχομένου. Υπάρχει επίσης ένας μεγάλος αριθμός τροπολογιών, οι οποίες ευθυγραμμίζουν τις εισηγήσεις μας με τον προσφάτως εγκριθέντα κανονισμό 178/2002. Χαιρετίζω αυτές τις τροπολογίες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν σημαντικές και λογικές προτάσεις για τη βελτίωση των κειμένων μας.

Αν μου επιτρέπετε, θα ξεκινήσω με την πρώτη από τις εκθέσεις του κ. Schnellhardt – σχετικά με τα οριζόντια μέτρα που καλύπτουν όλο τον τομέα των τροφίμων.

Θα ήθελα, πρώτα, να αναφερθώ στο επαναλαμβανόμενο ζήτημα της επιτροπολογίας. Χαιρετίζω την αποδοχή ότι η Επιτροπή μπορεί να εγκρίνει μέτρα εφαρμογής υπό διαδικασίες επιτροπολογίας. Ωστόσο, είμαι απογοητευμένος που η τροπολογία αριθ. 30 επιχειρεί να άρει από την Επιτροπή το δικαίωμα να χορηγεί εξαιρέσεις από τα παραρτήματα του κανονισμού. Μία τέτοια εντολή υπάρχει ήδη και δεν βλέπω κανένα λόγο γιατί αυτό δεν θα έπρεπε να συνεχιστεί. Έτσι δεν μπορώ να δεχτώ την τροπολογία αριθ. 30. Οι βουλευτές του Σώματος ίσως γνωρίζουν τις απόψεις μου σχετικά με την επιτροπολογία, η οποία είναι σημαντική ως μία μορφή δευτερεύουσας νομοθεσίας, για να εισάγουμε μέτρα σε νόμο σε σύντομο χρονικό διάστημα, και το Κοινοβούλιο έχει πάντα το “δικαίωμα επιθεώρησης” το οποίο μπορεί να ασκήσει. Αν το ασκούσε για κάθε τμήμα της νομοθεσίας, για το οποίο είμαι εγώ υπεύθυνος, θα αναλάμβανα την πλήρη ευθύνη. Σε αυτόν τον βαθμό, νιώθω συχνά απογοητευμένος για την άποψη του Κοινοβουλίου σχετικά με τη διαδικασία επιτροπολογίας, αν και ενδεχομένως να χρειάζεται πράγματι κάποια τροποποίηση, μεταρρύθμιση και εκσυγχρονισμό.

Τα παραρτήματα του κανονισμού είναι τεχνικού περιεχομένου και, επομένως, θα πρέπει να είναι προσαρμόσιμα χρησιμοποιώντας τη διαδικασία επιτροπολογίας. Συνεπώς, δεν μπορώ να δεχτώ τις τροπολογίες αριθ. 28, 29, 58 και 59.

Το σύστημα Ανάλυσης Κινδύνων και Κρίσιμων Σημείων Ελέγχου έχει ήδη προκαλέσει έντονα συναισθήματα. Κάποιες τροπολογίες στοχεύουν στην εφαρμογή του συστήματος αυτού σε επίπεδο αγροκτήματος. Αυτό είναι υπερβολικά φιλόδοξο – και συνεπώς πρέπει να απορρίψω την τροπολογία αριθ. 8, το πρώτο μέρος της τροπολογίας αριθ. 9 και τις τροπολογίες αριθ. 35, 37, 38 και 67.

Το δεύτερο μέρος των Τροπολογιών αριθ. 36 και 104 θα απαιτούσε από τις επιχειρήσεις τροφίμων να τεκμηριώνουν το σύστημα HACCP για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό δεν είναι αποδεκτό, καθώς τα μέτρα που προτείνουμε σχετικά με την τεκμηρίωση για τις μικρές επιχειρήσεις πρέπει να είναι ρεαλιστικά.

Σχετικά με το HACCP, αυτό το σύστημα αποτελεί αποκλειστικά ευθύνη των υπευθύνων επιχειρήσεων τροφίμων. Συνεπώς, η τροπολογία αριθ. 108 δεν είναι αποδεκτή.

Η ευελιξία στο περιεχόμενο της υγιεινής των τροφίμων είναι ένα θέμα που με απασχολεί ιδιαίτερα. Σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, υπάρχουν μακρές πολιτιστικές παραδόσεις σχετικά με το φαγητό και την προετοιμασία του και είμαι έτοιμος να τις υποστηρίξω και να τις ενθαρρύνω, επιδίωξα δε να εξασφαλίσω ότι αυτή η συγκεκριμένη διάταξη θα συμπεριλαμβανόταν σε αυτήν τη νομοθεσία.

Επομένως, η εισήγηση της Επιτροπής περιλαμβάνει μία διαδικασία για την εξασφάλιση επαρκούς ευελιξίας για να εξασφαλίσει τη διατήρηση αυτών των παραδόσεων. Χαιρετίζω τη γενική αποδοχή της. Θα προσπαθήσω να λάβω υπόψη μου, όσο περισσότερο γίνεται, τις προτάσεις στις τροπολογίες αριθ. 31 και 32, κάνοντας συντακτικές τροποποιήσεις, όπου χρειάζεται.

Η εισήγησή μας κατοχυρώνει την κατάρτιση οδηγών βέλτιστης πρακτικής – για χρήση από επιχειρήσεις διατροφής για να βοηθήσουν στην επίτευξη του δυνατόν υψηλότερου επιπέδου υγιεινής των τροφίμων. Χαιρετίζω τις τροπολογίες που στοχεύουν στη διασαφήνιση των διαδικασιών για τον τρόπο κατάρτισης τέτοιων οδηγών και αυτές που υπογραμμίζουν ότι τέτοιοι οδηγοί θα πρέπει να αποτελούν εθελοντικά εργαλεία. Αλλά θα πρέπει να απορρίψω τις τροπολογίες αριθ. 47 και 48, αφού αυτές θα επέβαλλαν περιττές υποχρεώσεις στις επιχειρήσεις τροφίμων ή στην Επιτροπή.

Στην καταγραφή των επιχειρήσεων τροφίμων, με χαρά λαμβάνω υπόψη μου τις προτάσεις για ευελιξία που αφορούν τη διαδικασία καταγραφής. Όμως, σχετικά με το συνδεδεμένο ζήτημα της ανιχνευσιμότητας, είμαι της άποψης ότι έχει πλήρως καλυφθεί από τον Κανονισμό 178/ 2002. Συνεπώς η τροπολογία αριθ. 53 πρέπει να απορριφθεί.

Βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα την τροπολογία αριθ. 13 για την υποστήριξη των αναπτυσσόμενων χωρών. Αυτό είναι ένα σημαντικό θέμα – και ένα θέμα που απαιτεί βαθιά σκέψη. Ενώ πρέπει να απορρίψω αυτήν την τροπολογία – σημειώστε παρακαλώ ότι αυτό είναι ένα θέμα, στο οποίο σκοπεύω να επανέλθω.

Θα πρέπει επίσης να απορρίψω τις τροπολογίες αριθ. 69, 71, 76, 77, 83, 89, 92, 93, 95, 101 και 105, διότι ενδέχεται να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στις μικρές επιχειρήσεις. Ομοίως, τις τροπολογίες αριθ. 5 και 14, το δεύτερο μέρος των 16, 53, 55 και 107, καθώς αυτές καλύπτονται επαρκώς σε άλλα χωρία της κοινοτικής νομοθεσίας και την τροπολογία αριθ. 39, καθώς αποτελεί ήδη αντικείμενο της τροπολογίας αριθ. 6.

Υποστηρίζω, επίσης, θερμά τον αυστηρό διαχωρισμό μεταξύ των καθηκόντων των υπεύθυνων επιχειρήσεων τροφίμων και των αρμόδιων αρχών. Η τροπολογία αριθ. 55 δεν συμπίπτει με τον στόχο αυτόν και θα πρέπει, συνεπώς, να απορριφθεί.

Οι άλλες τροπολογίες είναι είτε ολικώς είτε μερικώς αποδεκτές, υποκείμενες σε τροποποίηση της διατύπωσης.

Θα ήθελα τώρα να στραφώ στην έκθεση του κ. Schnellhardt, σχετικά με την πρόταση για την υγιεινή των τροφίμων ζωικής προέλευσης.

Ένα θέμα που ξεχωρίζει από όλα τα άλλα είναι αυτό του κρέατος των θηραμάτων. Φαίνεται ότι η εισήγηση μας έχει ενοχλήσει κάποιους! Μπορώ να διαβεβαιώσω το Σώμα ότι αυτό που επιδιώκαμε με την υποβολή της πρότασης ήταν η εκπόνηση πραγματιστικών κανόνων και η διατήρηση των παραδόσεων στα κράτη μέλη, όπως είναι η παράδοση μικρών ποσοτήτων θηραμάτων από τον κυνηγό στον καταναλωτή ή το τοπικό εμπόριο λιανικής.

Δεν είχαμε σίγουρα καμία πρόθεση να παρέμβουμε στην ιδιωτική κατανάλωση. Είμαι ευγνώμων για την προσπάθεια που γίνεται για την επίτευξη της σωστής ισορροπίας και πιστεύω ότι το έχετε κατά πολύ επιτύχει.

Εν συντομία, είμαι έτοιμος να αποδεχτώ τις ακόλουθες τροπολογίες για τη θήρα: πρόκειται για τις τροπολογίες αριθ. 90, 92, 94 μέχρι 97, 129, 13 και το πρώτο μέρος της 130.

Ωστόσο, η τροπολογία αριθ. 91 συγκλίνει με τον Κανονισμό 178/2002 και πρέπει, συνεπώς, να απορριφθεί. Πρέπει, επίσης, να απορρίψω εν μέρει την τροπολογία αριθ. 85 και την τροπολογία αριθ. 132, διότι δεν είναι συμβατές με άλλες τροπολογίες που μπορώ να δεχτώ.

Περαιτέρω, θα πρέπει να απορρίψω τις ακόλουθες τροπολογίες, λόγω ενός πιθανού αρνητικού αντίκτυπου στις μικρές επιχειρήσεις ή επειδή συγκλίνουν με άλλα χωρία της κοινοτικής νομοθεσίας. Πρόκειται για τις τροπολογίες αριθ. 17, 33, το πρώτο μέρος της τροπολογίας αριθ. 35, 38, 44, το πρώτο μέρος της τροπολογίας αριθ. 45, 55, 58, 65, 69, 91, 101 και 116.

Πρέπει επίσης να απορρίψω την τροπολογία αριθ. 8, διότι συγχέει τις υποχρεώσεις που πρέπει να σέβονται οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων τροφίμων με αυτές των αρμόδιων αρχών. Εν μέρει την τροπολογία αριθ. 10, διότι διευρύνει κατά πολύ το πεδίο της εισήγησης σχετικά με τις ειδικές εγγυήσεις για τη σαλμονέλα στο κρέας, καθώς και το τελευταίο μέρος της τροπολογίας αριθ. 13, διότι θα διακινδύνευε το δικαίωμα πρωτοβουλίας της Επιτροπής.

Οι άλλες τροπολογίες μπορούν να γίνουν αποδεκτές είτε εν όλω είτε εν μέρει, υποκείμενες σε τροποποιήσεις διατύπωσης.

Τέλος, στρέφομαι στην έκθεση του κ. Kindermann σχετικά με την εισήγηση που αφορά σε θέματα υγείας των ζώων, ως συνέπεια της κατοχύρωσης των κανόνων για την υγιεινή των τροφίμων.

Με χαρά σημειώνω ότι υποστηρίζουμε θερμά την εισήγηση αυτήν, με ένα μόνο μικρό αριθμό τροπολογιών. Υπάρχουν, ωστόσο, έξι τροπολογίες που δεν μπορώ να δεχτώ: η τροπολογία αριθ. 4 σχετικά με τη ΣΕΒ, διότι υπάρχει ήδη εκτενής νομοθεσία που έχει θεσπιστεί για να στηρίξει την προϋπόθεση ΣΕΒ και δεν είναι ούτε απαραίτητο ούτε καλή νομική πρακτική για να την επαναλάβουμε.

Η τροπολογία αριθ. 5 για την ανιχνευσιμότητα, διότι καλύπτεται ήδη από το άρθρο 3(2) (α) και συμπεριλαμβάνεται ήδη στη νομοθεσία για την υγεία των ζώων. Θα μπορούσα να αποδεχτώ την τροπολογία αν ο όρος “ανθρώπινη υγεία” αντικαθιστούνταν από τον όρο “υγεία των ζώων”, καθώς ο άνθρωπος δεν διατρέχει κίνδυνο από τον αφθώδη πυρετό.

Οι τροπολογίες αριθ. 8 και 9 αφορούν τις παραβιάσεις και τη δημοσίευση αποτελεσμάτων. Αυτό είναι θέμα επιχορήγησης και, επομένως, θα έπρεπε να αφορά κάθε κράτος μέλος ξεχωριστά. Επιπλέον, δεν υπάρχει ανησυχία για τη δημόσια υγεία και δεν είναι δυνατόν να καταρτίσουμε έναν εξαντλητικό κατάλογο καταστρατήγησης της υγείας των ζώων. Αν προσπαθούσαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο, θα οδηγούμασταν αναπόφευκτα σε παραλείψεις. Αν είναι απαραίτητο, αυτό θα πρέπει να γίνει με οριζόντιο τρόπο. Ωστόσο, θα ενεθάρρυνα τα κράτη μέλη να στοχεύσουν στο επίπεδο διαφάνειας που υπογραμμίστηκε σε αυτές τις τροπολογίες στις εθνικές διατάξεις εφαρμογής.

Τρέφω ιδιαίτερες ανησυχίες για την τροπολογία αριθ. 12 σχετικά με τις εξαιρέσεις για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Αν οι διατάξεις είναι πιο αυστηρές από αυτές που θεσπίστηκαν από το Διεθνές Γραφείο Επιζωοτιών, τότε αυτές θα πρέπει να υπάρχουν για να εξασφαλίζουν ότι η κατάσταση της υγείας των ζώων στην Κοινότητα δεν τίθεται σε κίνδυνο. Αν επιτρέπαμε επιεικέστερες διατάξεις για τις αναπτυσσόμενες χώρες, θα διαγράφαμε την ίδια μας την ήττα. Συνεπώς, δεν μπορώ να συμφωνήσω με την τροπολογία αριθ. 12.

Στην τροπολογία αριθ. 16, το Σύστημα Έγκαιρης Προειδοποίησης δημιουργήθηκε για συγκεκριμένες υποθέσεις δημόσιας υγείας και όχι για τον σκοπό που προβλέπεται σε αυτήν την τροπολογία. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η Επιτροπή θα πρότεινε συνήθως στα κράτη μέλη ένα σχέδιο απόφασης για να αναστείλουν την εισαγωγή των σχετικών ζωικών προϊόντων. Επιπλέον, οι κτηνιατρικές υπηρεσίες των κρατών μελών θα ειδοποιούνταν αμέσως με λεπτομερείς πληροφορίες από την Επιτροπή για οποιαδήποτε επικίνδυνη παρακαταθήκη και, επομένως, η εισαγωγή στο Σύστημα Έγκαιρης Προειδοποίησης είναι περιττή.

Εκτός από αυτές τις έξι τροπολογίες, υπάρχουν άλλες δύο που μπορώ να δεχτώ μόνο μερικώς. Πρώτα, στην τροπολογία αριθ. 7 σχετικά με τις απροειδοποίητες επιθεωρήσεις και τα πρόστιμα, συμφωνώ ότι πρέπει να υπάρχει διάταξη για απροειδοποίητους επίσημους ελέγχους, αλλά η προτεινόμενη τροπολογία φαίνεται να περιορίζει αυτούς τους ελέγχους μόνο σε απροειδοποίητες επιθεωρήσεις. Μία εναλλακτική διατύπωση για να μπορούν κάποιοι να είναι απροειδοποίητοι θα ήταν επαρκής.

Δεύτερον, στην τροπολογία αριθ. 11 που αφορά στη βοήθεια και τη γνωστοποίηση των αποτελεσμάτων, η πρώτη πρόταση επαναλαμβάνει την παράγραφο 1 αυτού του άρθρου και θα έπρεπε, επομένως, να διαγραφεί. Οι άλλες τροπολογίες είναι αποδεκτές εν όλω ή εν μέρει, υπό την προϋπόθεση συντακτικών τροποποιήσεων.

Επιτρέψτε μου τώρα να σχολιάσω λεπτομερώς τις τροπολογίες για αυτές τις τρεις εκθέσεις. Όσον αφορά στην έκθεση Schnellhardt για την υγιεινή των τροφίμων, η Επιτροπή μπορεί να αποδεχτεί εν όλω ή εν μέρει τις ακόλουθες τροπολογίες, υπό την προϋπόθεση συντακτικών τροποποιήσεων: αριθ. 1 έως 4, 6, 7, 9 έως 12, 15 έως 27, 31 έως 34, 36, 40 έως 46, 49 έως 52, 54, 56, 57, 60 έως 66, 68, 70, 72 έως 75, 78 έως 82, 84 έως 88, 90, 91, 94, 96 έως 100, 102, 103 και 106. Η Επιτροπή αδυνατεί να αποδεχτεί τις ακόλουθες τροπολογίες: αριθ. 5, 8, 13, 14, 28 έως 30, 35, 37 έως 39, 47, 48, 53, 55, 58, 59, 67, 69, 71, 76, 77, 83, 89, 92, 93, 95, 101, 104, 105, 107 και 108.

Όσον αφορά στην έκθεση Schnellhardt για τους ειδικούς κανόνες υγιεινής για τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης, η Επιτροπή μπορεί να δεχθεί εν όλω ή εν μέρει τις ακόλουθες τροπολογίες, υπό την προϋπόθεση συντακτικών τροποποιήσεων: αριθ. 1 έως 7, 9 έως 16, 18 έως 32, 34 έως 37, 39 έως 43, 45 έως 54, 56, 57, 59 έως 64, 66 έως 68, 70 έως 90, 92 έως 100, 102 έως 115, 117 έως 131, 133 και 134. Η Επιτροπή, ωστόσο, αδυνατεί να δεχθεί τις ακόλουθες τροπολογίες: αριθ. 8, 17, 33, 38, 44, 55, 58, 65, 69, 91, 101, 116 και 132.

Όσον αφορά στην έκθεση Kindermann, η Επιτροπή μπορεί να αποδεχτεί ολικώς ή μερικώς τις ακόλουθες τροπολογίες υποκείμενες σε τροποποιήσεις διατύπωσης: αριθ. 1 έως 3, 6, 7, 10, 11, 13 έως 15 και 17. Η Επιτροπή, ωστόσο, αδυνατεί να δεχθεί τις ακόλουθες τροπολογίες: αριθ. 4, 5, 8, 9, 12 και 16.

Ελπίζω, επίσης, ότι οι βουλευτές θα καταλάβουν το σκεπτικό πίσω από τις αποφάσεις να απορριφθούν ή να τροποποιηθούν κάποιες από τις τροπολογίες που εισηγήθηκαν οι επιτροπές.

Τέλος, θα ήθελα να επαναλάβω τις ειλικρινείς ευχαριστίες μου σε όλους αυτούς που συμμετείχαν σε αυτόν τον άθλο. Το πακέτο υγιεινής τροφίμων σηματοδοτεί ένα ακόμη σημαντικό βήμα στην αναθεώρησή μας των νομοθετικών κειμένων για τα τρόφιμα, προς επιδίωξη του στόχου μας να εξασφαλίσουμε ότι οι Ευρωπαίοι καταναλωτές έχουν πρόσβαση στην ασφαλέστερη δυνατή παροχή τροφίμων στον κόσμο.

  Πρόεδρος. - Η κοινή συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, στις 11.30.