Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 3 Ιουλίου 2002 - Στρασβούργο

12. Κοινή Αλιευτική Πολιτική

  Πρόεδρος. - Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση των ακόλουθων εκθέσεων:

-A5-0176/2002 του κ. Busk, εξ ονόματος της Επιτροπής Αλιείας, σχετικά με την έκθεση της Επιτροπής για την παρακολούθηση της εφαρμογής της κοινής αλιευτικής πολιτικής (COM(2001) 526 - C5-0008/2002 - 2002/2001(COS)),

-A5-0228/2002 της κ. Attwooll, εξ ονόματος της Επιτροπής Αλιείας, σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις σοβαρές παραβάσεις των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, που διαπιστώθηκαν το 2000 (COM(2001) 650 - C5-0197/2002 - 2002/2093(COS)).

  Busk (ELDR), εισηγητής. - (DA) Κύριε Πρόεδρε, κύριε μέλος της Επιτροπής. Η Επιτροπή πρόσφατα υπέβαλε την πρόταση μεταρρύθμισης της μελλοντικής αλιευτικής πολιτικής και, υπό αυτό το πρίσμα, η έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την παρακολούθηση της εφαρμογής της κοινής αλιευτικής πολιτικής, που πραγματεύεται η έκθεσή μου, είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλες τις εμπειρίες που έχουμε αποκομίσει μέχρι τώρα από την αλιευτική πολιτική, ώστε η μελλοντική αλιευτική πολιτική να επιφέρει σαφείς βελτιώσεις. Είναι απαραίτητο να γίνουν βελτιώσεις, διότι υπάρχουν πάρα πολλές τρύπες στη μέχρι τώρα αλιευτική πολιτική. Ένα από τα προφανέστερα παραδείγματα είναι τα πολυετή προγράμματα προσανατολισμού, τα οποία δεν κατέστησαν δυνατό τον αποτελεσματικό έλεγχο του αριθμού των αλιευτικών σκαφών, δεν διασφάλισαν την απαραίτητη μείωση του στόλου και δεν εγγυήθηκαν τον αποτελεσματικό έλεγχο της πραγματικής ικανότητας του στόλου. Ορισμένα κράτη μέλη αθέτησαν εντελώς την υποχρέωσή τους να ενημερώσουν την Επιτροπή για τις αλιευτικές δραστηριότητες των σκαφών τους είτε το έκαναν μόνο περιστασιακά κατά την περίοδο που καλύπτει η έκθεση της Επιτροπής.

Δυστυχώς, εξακολουθούν να υφίστανται μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά την ικανοποίηση των απαιτήσεων για υποβολή εκθέσεων προς την Επιτροπή σχετικά με τα αλιεύματα. Πολλά κράτη μέλη πάρα πολύ απλά ολιγωρούν υπερβολικά όσον αφορά την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που υπέχουν στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Αυτό ισχύει, επίσης, σε ό,τι αφορά τη διαβίβαση δεδομένων, την εφαρμογή των κοινών ψηφισμάτων και τη χρησιμοποίηση επαρκών πόρων, ώστε να διασφαλισθεί η πλήρης υλοποίηση της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Προκειμένου να διασφαλιστεί η υλοποίηση της κοινής αλιευτικής πολιτικής, είναι πολύ απλά αναγκαίο να απαιτηθεί η πλήρης και σωστή εφαρμογή του συστήματος που αφορά τον έλεγχο και την επιβολή και του συστήματος υποβολής εκθέσεων σε όλα τα κράτη μέλη. Είναι επίσης αναγκαίο για άλλους λόγους, ειδικά διότι θα βελτιωθεί η στήριξη και ο σεβασμός εκ μέρους των αλιέων για τις πολιτικές που αποφασίζονται. Πρέπει να διασφαλιστεί στους αλιείς ότι οι εν λόγω πολιτικές θα εφαρμοστούν ενιαία σε όλα τα κράτη μέλη.

Η ευθύνη για τον έλεγχο της εφαρμογής της κοινοτικής νομοθεσίας ανήκει πρωτίστως στα κράτη μέλη, σύμφωνα με τις αρχές της Κοινότητας. Έχουμε πολλές ενδείξεις ότι τα κράτη μέλη χρειάζονται κάπως μεγαλύτερη βοήθεια, προκειμένου να μπορέσουν να επωμιστούν αυτήν την ευθύνη και η Κοινότητα έχει σε τελική ανάλυση την πρωταρχική ευθύνη για την ικανοποιητική εφαρμογή της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Τα κράτη μέλη έχουν θεσπίσει νομικά πλαίσια για τον έλεγχο και όρισαν αρμόδιες αρχές σύμφωνα με τις παραδόσεις που ισχύουν εντός των αντίστοιχων νομικών και διοικητικών τους συστημάτων. Επιπλέον, τα κράτη μέλη κατένειμαν σε επιθεωρητές αλιείας νομικές αρμοδιότητες ελέγχου, καθώς και την αρμοδιότητα να εισάγουν διαδικασίες κυρώσεων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα έπρεπε όλα να είναι εντάξει, εν πάση περιπτώσει να είχε δημιουργηθεί η βάση, ώστε οι εθνικές αρχές να μπορούν να επιβάλλουν την εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας. Δυστυχώς, όμως, αναγκαζόμαστε να διαπιστώσουμε στην έκθεση της Επιτροπής ότι υπάρχουν πάρα πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών μελών με αποτέλεσμα, φυσικά, οι αλιείς να αισθάνονται ότι υπάρχει άνιση μεταχείρισή τους στα διάφορα τμήματα της Κοινότητας.

Στην έκθεση της Επιτροπής παρατήρησα, επίσης, ότι οι επιθεωρητές αλιείας είναι πάρα πολύ άσχημα εκπαιδευμένοι. Μπόρεσα να διαβάσω πίσω από τις λέξεις ότι υπάρχουν ορισμένοι επιθεωρητές αλιείας που δεν ξέρουν τη διαφορά ανάμεσα σε μια ρέγκα και μια παπαλίνα. Εάν έχω δίκιο σε αυτό, εάν έτσι έχει η κατάσταση, τότε είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσουμε ειδικά, δεδομένου ότι η εκπαίδευση που λαμβάνουν οι επιθεωρητές αλιείας εν μέρει χρηματοδοτείται από την ΕΕ. Επομένως, πολύ απλά είναι απαράδεκτη η διαπίστωση της Επιτροπής ότι υπάρχει εντυπωσιακή έλλειψη εκπαίδευσης και πείρας για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να εκτελεστεί ο ενδελεχής έλεγχος της εφαρμογής των ισχυόντων κοινών κανόνων. Έχει έρθει πια η ώρα για τα κράτη μέλη να δώσουν προτεραιότητα στις υποχρεώσεις τους. Το θέμα είναι να γίνει αποτελεσματικότερη η ανάληψη ευθύνης σε εθνικό επίπεδο ώστε η παρακολούθηση, η επιθεώρηση και ο έλεγχος να μην διεξάγονται όπως συμβαίνει σε μια χώρα, για παράδειγμα από επτά αρχές, γεγονός που συνεπάγεται ότι κανείς δεν αναλαμβάνει τελικά την πραγματική ευθύνη. Η παρακολούθηση των παραβιάσεων πρέπει να είναι αποτελεσματική και πρέπει να προβλεφθούν επαρκείς πόροι, για να επιτευχθεί ο στόχος της παρακολούθησης και της επιθεώρησης. Πρότεινα στην Επιτροπή να εκπονήσει ένα σύστημα ανταμοιβής, λόγου χάρη με τη μορφή πρόσθετων ποσοστώσεων στα κράτη μέλη που τηρούν την κοινοτική νομοθεσία και, φυσικά, να θεσπιστούν ορισμένες αυστηρότερες κυρώσεις για τα κράτη που δεν τηρούν τη νομοθεσία. Κύριε Επίτροπε, είμαι αρκετά πεπεισμένος ότι το κλειδί της επιτυχίας όσον αφορά τη μορφή της αλιείας μας βρίσκεται στον τομέα του ελέγχου.

  Attwooll (ELDR), εισηγήτρια. - (EN) Κύριε Πρόεδρε, υπάρχει κάτι το εξωπραγματικό στο να σηκώνεται κανείς τόσο αργά τη νύχτα για να ασχοληθεί με παραβάσεις που διαπράχθηκαν πριν από περισσότερα από δύο χρόνια και σε περιστάσεις για τις οποίες η Επιτροπή έχει ήδη προβεί σε προτάσεις μεταρρύθμισης. Η άσκηση, παρόλα αυτά, αξίζει τον κόπο, καθότι υπάρχουν τρεις βασικοί λόγοι ανησυχίας, οι δύο εκ των οποίων αφορούν την ανακοίνωση και ο τρίτος την πρόταση.

Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με την καθυστέρηση. Η ανακοίνωση της Επιτροπής που έπρεπε να είχε γνωστοποιηθεί τον Ιούνιο γνωστοποιήθηκε τον Νοέμβριο. Η αντίστοιχη ανακοίνωση για το 2001 έχει ήδη καθυστερήσει επί περισσότερο από έναν μήνα. Ευελπιστώ ότι η Επιτροπή θα έχει τη δυνατότητα να καθησυχάσει την Επιτροπή Αλιείας ότι επίκειται η δημοσιοποίησή της.

Ο δεύτερος λόγος σχετίζεται με το περιεχόμενο. Δεν συνέταξαν όλα τα κράτη μέλη εκθέσεις σε ηλεκτρονική μορφή, όπως προβλεπόταν, και δεν χρησιμοποιήθηκαν οι σωστοί κωδικοί σε όλες τις περιπτώσεις. Ορισμένες εκθέσεις ήταν ελλιπείς ή δυσανάγνωστες. Ένα κράτος μέλος δεν εκπόνησε έκθεση πέρυσι, αν και, από ό,τι πληροφορούμαι, το έπραξε εκ των υστέρων.

Σύμφωνα με την προσωπική μου ενασχόληση με το ζήτημα, τα κράτη μέλη δεν υπήρξαν απολύτως συνεπή ως προς τον τρόπο κατηγοριοποίησης των παραβάσεων. Ορισμένες από τις ποινές παρουσιάζουν ασυνέπεια, καθιστώντας δύσκολο τον καθορισμό της κατηγορίας στην οποία εντάσσεται η κάθε παράβαση.

Όλα αυτά είναι ατυχή, δεδομένου ότι, όπως παραδέχεται η ίδια η Επιτροπή, είναι αδύνατον να καταλήξουμε σε σαφή και συνεκτικά συμπεράσματα. Ανεπίσημες επαφές με την Επιτροπή καταδεικνύουν ότι οι εκθέσεις για το 2001 φαίνεται να ήταν καλύτερες. Η Επιτροπή Αλιείας ευελπιστεί ότι θα επιτρέψουν πληρέστερη και πιο εμπεριστατωμένη ανάλυση. Για παράδειγμα, ο αριθμός των παραβιάσεων τις οποίες αναφέρουν τα κράτη μέλη μπορεί να γίνει κατανοητός, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος των στόλων για τους οποίους μιλάμε. Ευελπιστώ ότι ο Επίτροπος δεν θα με παρεξηγήσει εάν υποθέσω ότι θα περίμενε κανείς την αναφορά σημαντικά μικρότερου αριθμού παραβάσεων από την Αυστρία παρά από οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος.

Γενικότερα, ακόμη και με πολύ καλύτερα στοιχεία, η ερμηνεία τους πρέπει να γίνεται με μεγάλη επιφύλαξη. Σημαίνει μήπως η αναφορά μεγαλύτερου ποσοστού παραβάσεων ότι έχει διαπραχθεί και μεγαλύτερος αριθμός παραβάσεων ή μήπως ότι υπάρχει απλώς μεγαλύτερο ποσοστό εντοπισμού; Ομοίως, πρέπει μήπως τα πρόστιμα που επιβάλλονται να είναι συγκρίσιμα σε απόλυτους όρους ή μήπως στο πλαίσιο του κόστους διαβίωσης στα επί μέρους κράτη μέλη; Όμως, εάν ερμηνευθούν καταλλήλως, οι πληροφορίες θα μπορούσαν να έχουν ανεκτίμητη αξία ως βάση για την αντιμετώπιση των παραβάσεων κατά τη μεταρρύθμιση της ΚΑΠ. Υπάρχουν επαρκή στοιχεία στην ανακοίνωση για το γεγονός ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά στις ποινές που επιβάλλονται. Για παράδειγμα, για την περίπτωση της παραποίησης ή της μη καταγραφής στοιχείων στο ημερολόγιο σκαφών, ο μέσος όρος των προστίμων στα διάφορα κράτη μέλη φαίνεται να κυμαίνεται μεταξύ 88 και 16 020 ευρώ.

Η Επιτροπή Αλιείας χαιρετίζει το γεγονός ότι η Επιτροπή έχει αντιμετωπίσει το ζήτημα της εναρμόνισης των ποινών στο κεφάλαιο 5 των προτάσεών της σχετικά με τη διατήρηση και την αειφόρο εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων.

Αυτό, ωστόσο, με οδηγεί στον τρίτο λόγο ανησυχίας: η διατύπωση δεν αντιμετωπίζει με ολοκληρωμένο τρόπο τα ζητήματα που θίγονται στην έκθεσή μας. Πρώτον, υπάρχει η έκκλησή μας για χρήση αντικειμενικών κριτηρίων κατάταξης, χαρακτηρισμού και προσδιορισμού των αξιόποινων συμπεριφορών και των αντίστοιχων ποινών. Ως προς αυτό, θα τονίζαμε τη δυνητική χρησιμότητα, με κατάλληλη ερμηνεία, των στοιχείων στα οποία αναφέρεται αυτή η έκθεση.

Δεύτερον, η έκθεση απευθύνει έκκληση για την υιοθέτηση ομοιογενούς συστήματος ελάχιστων ποινών, ενώ η πρόταση δεν κάνει καθόλου λόγο για κάτι τέτοιο. Ακόμα και στις περιπτώσεις σοβαρών παραβάσεων, ορισμένοι τύποι δραστηριότητας μπορεί να είναι πιο σοβαροί από άλλους. Είναι παράλογο να θέλουμε να γίνεται διάκριση μεταξύ πρώτης και επανειλημμένης παράβασης ή μεταξύ περιπτώσεων στις οποίες η συμπεριφορά ήταν σαφώς σκόπιμη και σε περιπτώσεις που έγινε συνεπεία πραγματικού λάθους. Το σημαντικό για τη δικαιοσύνη δεν είναι να τυχαίνουν ίδιας μεταχείρισης όλες οι περιπτώσεις, αλλά μάλλον οι παρόμοιες περιπτώσεις να τυχαίνουν παρόμοιας μεταχείρισης.

Γι’ αυτούς τους λόγους, και λαμβάνοντας υπόψη το όλο δόγμα της διάκρισης των εξουσιών, θα έμοιαζε απαράδεκτο να μην επιτρέπεται κάποιος βαθμός διακριτικής μεταχείρισης από πλευράς της δικαστικής διεκπεραίωσης όσον αφορά τα εν λόγω σημεία.

Με αυτήν την επιφύλαξη, πιστεύω ότι μπορούμε να προχωρήσουμε αρκετά προς την κατεύθυνση της θέσπισης μιας αρχής ίσης μεταχείρισης, η οποία, σε συνδυασμό με μέτρα όπως η σύσταση περιφερειακών γνωμοδοτικών συμβουλίων, θα συμβάλει σημαντικά στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης προς την κοινή αλιευτική πολιτική στους κόλπους των αλιευτικών μας κοινοτήτων. Προσδοκούμε με ανυπομονησία τις σχετικές λεπτομερείς προτάσεις της Επιτροπής. Ο Επίτροπος μπορεί να είναι βέβαιος ότι θα τις εξετάσουμε ενδελεχώς.

  Miguélez Ramos (PSE). - (ES) Κύριε Πρόεδρε, η Σοσιαλιστική Ομάδα θέλει να εκφράσει τα πλέον εγκάρδια συγχαρητήριά της και να εκδηλώσει την ικανοποίησή για τις εκθέσεις της κ. Attwooll και του κ. Busk, καθώς και για τις δύο ανακοινώσεις που παρουσίασε η Επιτροπή και που αμφότερες αφορούν τον έλεγχο.

Είμαστε επίσης ικανοποιημένοι, και θέλω να το εκφράσω αυτό στον Επίτροπο Fischler, για τις προόδους σε θέματα επιθεώρησης και ελέγχου που συνεπάγεται η πρόταση μεταρρύθμισης της ΚΑΠ, που υιοθετήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Από αυτήν την άποψη, συμφωνούμε πλήρως με την Επιτροπή, όταν λέει ότι τα ισχύοντα μέτρα ελέγχου και εφαρμογής του κανονιστικού πλαισίου δεν ήταν αρκετά για να εξασφαλίσουν την καθιέρωση όμοιων συνθηκών σε ολόκληρη την Ένωση, με αποτέλεσμα να πληγεί η αξιοπιστία της ΚΑΠ. Υποστηρίζουμε την πρόταση της δημιουργίας, όπως ζητούσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μιας κοινής δομής επιθεώρησης και ελέγχου. Αυτό θα αποτελέσει ένα μεγάλο βήμα προς τη μεγαλύτερη κοινοτικοποίηση της κοινής αλιευτικής πολιτικής, που θα θέλαμε επίσης να δούμε να αντικατοπτρίζεται και σε άλλες πτυχές αυτής της πολιτικής, θα αυξήσει τη συνεργασία μεταξύ των εθνικών αρχών, προς την κατεύθυνση που ζητούσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προχωρώντας προς μια κοινή δομή επιθεώρησης σε κοινοτική κλίμακα και υιοθετώντας ενιαίους κανόνες, μεταξύ άλλων σε σχέση με το ύψος των κυρώσεων. Αυτό θα επιτρέψει να μετριαστεί η σημερινή ανεπάρκεια, που οφείλεται στην έλλειψη ανθρώπινων και υλικών πόρων, οι οποίοι σήμερα περιορίζονται σε έναν ισχνό έλεγχο των εκφορτώσεων, όπως και οι ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των πρακτικών επιθεώρησης κάθε κράτους μέλους και μεταξύ των κυρώσεων που εφαρμόζονται, διαφορές που μεταφράζονται σε έναν ελάχιστα αποτελεσματικό έλεγχο.

Γι’ αυτό, στο ψήφισμα σχετικά με το Πράσινο Βιβλίο, σε μια έκθεση στην οποία ήμουν εισηγητής, ζητούσαμε ένα εναρμονισμένο ευρωπαϊκό σύστημα επιθεώρησης και ελέγχου, που να εφαρμόζεται σε όλους τους επαγγελματίες χωρίς διακρίσεις, με ενιαίο σύστημα διατάξεων και διαδικασιών κυρώσεων, που να βασίζεται σε έναν υψηλό βαθμό συμφωνίας εκ μέρους του τομέα. Χωρίς αυτό το σύστημα, όλες οι προσπάθειες που στοχεύουν στη διατήρηση των πόρων και στην ορθολογική διαχείριση των αλιευτικών περιοχών είναι καταδικασμένες να αποτύχουν.

Ο έλεγχος, όμως, δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικός αν δεν υπάρχει συντονισμός μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών και αν αυτά δεν τηρούν την υποχρέωσή τους, όπως είπε η κ. Attwooll, να κοινοποιούν τις παραβάσεις που διαπράττονται σε αυτό το πεδίο. Παρακαλώ, λοιπόν, τον Επίτροπο να μας επισημάνει, ει δυνατόν, τι δράσεις ανέλαβε η Επιτροπή έναντι των παραβάσεων που περιγράφει στην ανακοίνωσή της σχετικά με τα κράτη μέλη που δεν τήρησαν τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2740/1999. Θα ζητούσα, επίσης, από τον Επίτροπο να μας πει αν ζήτησε εξηγήσεις από τη Γαλλία για το γεγονός ότι δεν παρέσχε καμία απολύτως πληροφορία και ποια ήταν η απάντηση.

Όπως επισημαίνει η κ. Attwooll, με αυτές τις ελλείψεις καθίσταται αδύνατη η εξαγωγή βάσιμων συμπερασμάτων. Τέλος, συνυπογράφουμε το αίτημα που διατύπωσε ο συνάδελφός μου, ο κ. Busk, να καταρτίσει η Επιτροπή έναν κατάλογο κυρώσεων που μπορούν να αποβούν πιο αποτελεσματικές και αποθαρρυντικές, λαμβάνοντας ως βάση τις εμπειρίες που έχουν αποκομίσει τα διάφορα κράτη μέλη και που μπορούν να χρησιμεύσουν ως οδηγός για όλους.

Είμαστε βέβαιοι ότι ένα αποτελεσματικό και αμερόληπτο σύστημα ομοιογενούς ελέγχου σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα αυξήσει την υποστήριξη των αλιέων προς τις ρυθμίσεις σε θέματα αλιείας και θα αυξήσει επίσης τον σεβασμό τους προς αυτούς.

  McKenna (Verts/ALE). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, έχει καταστεί σαφές από τις εξαίρετες εκθέσεις Attwooll και Busk ότι τα συστήματα ελέγχου και επιτήρησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν πολλά κενά. Ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει αφότου εκπόνησα την έκθεσή μου για τους ελέγχους προ αρκετών ετών.

Η υλοποίηση της ρύθμισης για τον έλεγχο είναι εξαιρετικά ανομοιόμορφη σε ολόκληρη την Κοινότητα, ενώ ορισμένα κράτη μέλη εφαρμόζουν κάποια τμήματά της καλά και κάποια άλλα όχι και τόσο καλά. Το επίπεδο των προστίμων και των ποινών ποικίλλει σημαντικά στις διάφορες χώρες της Κοινότητας, παρά την ύπαρξη κοινού καταλόγου των παραβάσεων.

Χρειαζόμαστε επειγόντως συντονισμό σε επίπεδο ΕΕ σχετικά με τον έλεγχο και την επιτήρηση. Η αξιοπιστία της κοινής αλιευτικής πολιτικής διακυβεύεται σε αυτό το ζήτημα. Με άλλα λόγια, πρέπει να δοθούν πολύ περισσότερες αρμοδιότητες στην Επιτροπή στον εν λόγω τομέα, όπως υποστηρίζουμε σε αυτό το Κοινοβούλιο εδώ και πολλά χρόνια. Συνεπώς, υποστηρίζω πλήρως την άποψη που περιέχει η δέσμη μεταρρυθμίσεων της Επιτροπής για τη δημιουργία ενός παρατηρητηρίου της ΕΕ και η Ομάδα μου θα υπερψηφίσει αμφότερες τις εκθέσεις.

  Souchet (NI). - (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, αγαπητοί συνάδελφοι, όπως τόνισε ο συνάδελφός μας κ. Niels Busk, εισηγητής της Επιτροπής Αλιείας σχετικά με τα ζητήματα παρακολούθησης της εφαρμογής της κοινής αλιευτικής πολιτικής, είναι πολύ σημαντικό οι αλιείς να θεωρούν ορθούς, δίκαιους, και αρμονικούς τους κανόνες αυτής της πολιτικής, προκειμένου να προσχωρήσουν σε αυτήν. Παραθέτω τα λόγια του εισηγητή: “οι αλιείς θα στηρίζουν και θα σέβονται περισσότερο τους αλιευτικούς κανονισμούς αν οι οργανώσεις τους συμμετέχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων”.

Το σημείο αυτό είναι βασικό, κύριε Πρόεδρε. Εάν οι εμπλεκόμενοι επαγγελματικοί κλάδοι δεν συμμετάσχουν ενεργά στη λήψη των αποφάσεων, στον καθορισμό των μέτρων προστασίας των αποθεμάτων και των τεχνικών μέτρων, εάν διαπιστώσουν ότι η κοινή αλιευτική πολιτική είναι άδικη και χαράσσεται ενάντια στα συμφέροντά τους, εάν αισθανθούν πως θεωρούνται a priori παραβάτες, τότε οι κανόνες της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής δεν θα εφαρμοστούν ποτέ σωστά και καμία κατασταλτική ρύθμιση δεν θα αλλάξει τίποτα.

Αλίμονο, ο δρόμος που επέλεξε η Επιτροπή για να ξεκινήσει τη διαδικασία μεταρρύθμισης της κοινής αλιευτικής πολιτικής βρίσκεται στον αντίποδα αυτής της αναγκαίας συνεργασίας για τον σχεδιασμό των νέων κανόνων. Εν τούτοις, οι οργανώσεις των αλιέων συμμετείχαν ενεργά και εποικοδομητικά στη διαβούλευση που ξεκίνησε η Επιτροπή μετά τη δημοσίευση του Πράσινου Βιβλίου της. Νόμιζαν ότι η μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής θα έδινε την ευκαιρία να δημιουργηθεί κλίμα εμπιστοσύνης και να εξαλειφθεί η θλιβερή παράδοση των εξαναγκαστικών πολιτικών. Σήμερα, πικραίνονται ακόμα περισσότερο, καθώς βρίσκονται ενώπιον ενός σχεδίου μεταρρύθμισης, το οποίο στην πραγματικότητα αγνοεί τις προτάσεις τους. Στο σφάλμα ουσίας της Επιτροπής, λοιπόν, έρχεται να προστεθεί και ένα σφάλμα μεθοδολογίας.

Όσον αφορά τα μέτρα προστασίας και ανανέωσης των αποθεμάτων, αντί να προχωρούμε στις συναινετικές διαδικασίες και στις διαδικασίες ανάληψης ευθυνών που επιθυμούν οι αλιείς, προχωρούμε προς τον αυταρχισμό και τον συγκεντρωτισμό στους οποίους θέλει να μας παρασύρει η Επιτροπή, παρά τις όποιες ψευτοπροφάσεις, όπως οι περιφερειακές συμβουλευτικές επιτροπές.

Όσον αφορά τα ρυθμιστικά μέτρα για την αλιευτική δραστηριότητα των σκαφών, οι αποφάσεις που επιβλήθηκαν ήταν αιφνίδιες, αυθαίρετες, και προσανατολίζονταν ολοένα και περισσότερο στην καταστροφή των σκαφών και στην εξάλειψη των ναυτικών. Εάν υιοθετούνταν τέτοιου είδους μέτρα, τότε θα έπρεπε να φοβόμαστε, κύριε εισηγητά, ότι η παρακολούθηση της εφαρμογής της μελλοντικής κοινής αλιευτικής πολιτικής θα είναι πολύ πιο προβληματική από ό,τι σήμερα. Ωστόσο, υπάρχει ακόμα χρόνος, κύριε Επίτροπε, για να επανεξετάσετε και να ακούσετε τα μηνύματα που σας απευθύνει η βάση. Γνωρίζετε ότι οι προτάσεις σας δεν προκάλεσαν ενθουσιασμό, αλλά εξεγέρσεις στα λιμάνια και στις ακτές μας. Εάν μπορέσετε να ακούσετε το νόημα αυτών των εξεγέρσεων, τότε θα διαπιστώσετε γρήγορα ότι οι αλιείς μας φροντίζουν περισσότερο για μια βιώσιμη αλιεία από ό,τι οι περιβαλλοντολόγοι σας στα γραφεία τους.

  Cunha (PPE-DE). - (ΡΤ) Κύριε Πρόεδρε, με τα αυξανόμενα σημάδια εξασθένισης πολλών αποθεμάτων αλιευτικών πόρων, η κοινή αλιευτική πολιτική (ΚΑΠ) έχει ενσωματώσει και ενισχύσει προοδευτικά έναν παράγοντα προστασίας και διατήρησης των πόρων. Πρόκειται για ζήτημα αστικής και πολιτικής ευθύνης, διότι τα μέτρα αυτά είναι απαραίτητα για να διαφυλαχθεί το μέλλον της ίδιας της αλιείας και των αλιέων, αν και στο άμεσο μέλλον μπορεί να μην αποδειχθούν πολύ δημοφιλή. Για να διαφυλαχθεί η αποτελεσματική εφαρμογή αυτής της σημαντικής διάστασης της ΚΑΠ, υπάρχει εδώ και πολύ καιρό ένα σύνολο κοινοτικών συστημάτων ελέγχου, επίβλεψης και παρακολούθησης, η τήρηση των οποίων εξαρτάται βασικά από τα κράτη μέλη.

Η Επιτροπή υποβάλει τώρα μια έκθεση αξιολόγησης, ώστε να εφαρμόζονται τα συστήματα αυτά στα διάφορα κράτη μέλη. Η έκθεση αυτή αποδεικνύει ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές ερμηνείας και εφαρμογής των μέτρων αυτών, και ιδίως στους εξοπλισμούς ελέγχου και παρακολούθησης, στην κατάρτιση των επιθεωρητών, στη συχνότητα των δράσεων ελέγχου, στις διαδικασίες επιβολής κυρώσεων. Η έκθεση της κ. Attwooll επικεντρώνεται επίσης σε ορισμένα από αυτά τα προβλήματα.

Είναι, επομένως, προφανές ότι οι διαφορές αυτές δημιουργούν αντικειμενική ανισότητα μεταχείρισης των αλιέων στα διάφορα κράτη μέλη. Ανισότητες οι οποίες σε τελική ανάλυση οδηγούν επίσης σε στρέβλωση του ανταγωνισμού. Το ίδιο συνέβη, για παράδειγμα, με τα περίφημα Πολυετή Αλιευτικά Προγράμματα Προσανατολισμού, τα ΠΠΠ, στα οποία τα κράτη μέλη που δεν εκπλήρωσαν τους στόχους που τέθηκαν δεν υπέστησαν οποιεσδήποτε κυρώσεις, με τελικό αποτέλεσμα να είναι δικαιούχοι αντί για παραβάτες.

Αυτό που πρόκειται τώρα να εισηγηθεί η Επιτροπή στην έκθεση αυτήν είναι η ανάγκη να ενισχυθούν ουσιαστικά τα συστήματα ελέγχου και παρακολούθησης στον τομέα της αλιείας, καθώς και η δυνατότητα του σώματος επιθεωρητών της Επιτροπής να μπορούν να ενεργούν αυτόνομα απέναντι στις εθνικές διοικήσεις. Συμφωνούμε με την πρόθεση αυτήν, διότι τώρα πρέπει να ενσωματωθεί η συζήτηση αυτή στη συζήτηση της ΚΑΠ μετά το 2002.

Θα ήθελα μόνο να ευχαριστήσω το συνάδελφο Niels Busk για την υποστήριξη που πρόσφερε στην Επιτροπή Αλιείας, καθώς επίσης και να τον συγχαρώ για την έκθεσή του με το περιεχόμενο της οποίας, επί της ουσίας, συμφωνούμε.

  Lage (PSE). - (ΡΤ) Κύριε Πρόεδρε, κύριοι βουλευτές, κύριε Επίτροπε, οι εκθέσεις Busk και Attwooll, καθώς επίσης και τα σχετικά έγγραφα της Επιτροπής παρουσιάζονται την κατάλληλη στιγμή και είναι πολύ χρήσιμα. Πράγματι, βρισκόμαστε σε μια μεταβατική στιγμή κατά την οποία η κοινή αλιευτική πολιτική βρίσκεται σε διαδικασία αναθεώρησης όσον αφορά όλα τα κεφάλαια της. Όμως, οι εκθέσεις ρίχνουν φως και βοηθούν να διευκρινιστεί ένα βασικό αίτημα της αλιευτικής πολιτικής: o έλεγχος και οι κυρώσεις.

Η διατήρηση ανεπαρκών αλλά ανανεώσιμων πόρων είναι ζωτικό ζήτημα, δεν είναι περιττό να το επαναλάβουμε. Η θνησιμότητα εξαιτίας της αλιείας μπορεί να ρυθμιστεί, όπως είναι γνωστό, με διάφορους τρόπους: περιορίζοντας τα αλιεύματα, τα TAC (σύνολο επιτρεπόμενων αλιευμάτων) και τις ποσοστώσεις, περιορίζοντας την αλιευτική δραστηριότητα και τις ημέρες παραμονής στη θάλασσα και πραγματοποιώντας περιοδικές παύσεις της δραστηριότητας·το μοντέλο εκμετάλλευσης μπορεί επίσης να ρυθμιστεί με τεχνικά μέτρα, δίκτυα, ελάχιστα μεγέθη των ιχθύων, κλειστές ή περιορισμένες ζώνες. Ωστόσο, και εδώ είναι το κρίσιμο σημείο, τα συστήματα ελέγχου είναι θεμελιώδη, διότι έχουν στόχο να διασφαλίσουν ότι οι αλιευτικές δραστηριότητες σέβονται και τηρούν τα μέτρα διατήρησης που εγκρίθηκαν.

Δυστυχώς, αυτό που παρατηρείται σήμερα είναι ότι η αποτελεσματικότητα και η ποιότητα ελέγχου των αλιευμάτων είναι άνιση και απομένει ακόμη να γίνουν πολλά. Υπάρχουν δραστηριότητες που ελέγχονται αποτελεσματικά και άλλες που παραμένουν εντελώς ανεξέλεγκτες. Έχει γίνει πρόοδος, είναι βέβαιο, αλλά ανεπαρκής, όλοι το λένε! Ο έλεγχος και οι κυρώσεις που τον συνοδεύουν, αναφέρει ο εισηγητής, διαφέρουν σε τέτοιο βαθμό μεταξύ των κρατών μελών που το τελικό αποτέλεσμα είναι μια ελάχιστα ισότιμη μεταχείριση μεταξύ των αλιέων των διαφόρων χωρών, και αυτό είναι αρνητικό για την αξιοπιστία, την αποδοχή και την τήρηση των κοινοτικών κανόνων.

Υπό τις συνθήκες αυτές, είναι βασικό να τελειοποιήσουμε τα μέσα ελέγχου της κοινοτικής αλιείας στους τομείς παρακολούθησης, ελέγχου και εφαρμογής. Ας μου επιτραπεί, τέλος, να ενθαρρύνω τον κ. Επίτροπο να προχωρήσει σε συμβιβασμούς και προσαρμογές, ώστε τα κράτη μέλη να μπορέσουν να υιοθετήσουν την πρόταση μεταρρύθμισης που έχει υποβάλει και που είναι τόσο αμφιλεγόμενη. Ελπίζουμε ειλικρινά να μπορέσουμε να καταλήξουμε μέχρι το τέλος του έτους αυτού σε συμφωνία και να μην παρασυρθούμε σε έναν χείμαρρο από αοριστίες.

  Nogueira Román (Verts/ALE). - (ΡΤ) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, οι ανακοινώσεις της Επιτροπής και οι εκθέσεις των συναδέλφων μας κκ. Busk και Attwooll αποδεικνύουν ότι η κοινή αλιευτική πολιτική είναι ένας γίγαντας με πήλινα πόδια! Στην ΚΑΠ η Επιτροπή έχει μεγάλη νομοθετική πολιτική εξουσία αλλά πολύ αδύναμα μέσα, κάτι που και η ίδια η Επιτροπή πρέπει να αναγνωρίσει.

Στη διαχείριση της κοινής πολιτικής και στον έλεγχο της εφαρμογής υπάρχουν προφανείς ελλείψεις οικονομικών πόρων. Εκτός από αυτό, υπάρχουν μεγάλες διαφορές στον έλεγχο κάθε κράτους και στις ποινές που εφαρμόζονται στις ίδιες παράτυπες συμπεριφορές, γεγονός που προκαλεί ορισμένη δυσπιστία στην ίδια την κοινή αλιευτική πολιτική. Η έλλειψη αυτή μέσων εκδηλώνεται, επίσης, στην έλλειψη προσωπικού και οικονομικών μέσων, στη συμμετοχή των περιφερειακών αλιευτικών οργανώσεων και στο ζήτημα των συμφωνιών με τρίτες χώρες, καθώς επίσης και στις επιστημονικές μελέτες των αλιευτικών πόρων, θέμα στο οποίο η Επιτροπή δεν διαθέτει αξιόπιστο σύστημα.

Έχοντας υπόψη όλα αυτά, πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερο να αρχίσουμε τη μεταρρύθμιση της ΚΑΠ παραχωρώντας στην Επιτροπή τα απαραίτητα οικονομικά μέσα διαχείρισης, καθιερώνοντας την ίση πρόσβαση στις κοινοτικές θάλασσες και στα αλιεύματα, πάντα μέσα στο πλαίσιο της αρχής της αειφόρου ανάπτυξης.

  Parish (PPE-DE). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να ξεκινήσω με την ανάγνωση μιας σύντομης ομιλίας της συναδέλφου μου, κ. Langenhagen, η οποία δεν μπορεί να παραστεί απόψε. Σύμφωνα με τα λεγόμενά της, “αυτήν την εβδομάδα ξεκίνησε η δανική Προεδρία και όσον αφορά την αλιευτική πολιτική έχει να αντιμετωπίσει δύσκολο έργο. Βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι και, δυστυχώς, έχουμε αργήσει. Ρίξτε μια ματιά στα αλιευτικά αποθέματα στα ύδατά μας και θα δείτε ότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Κατά την άποψή μου, οι δύο εκθέσεις που συζητούμε σήμερα καταδεικνύουν με σαφήνεια την ανάγκη ανάληψης δράσης. Παρατηρείται έλλειψη συνεργασίας σε κάποια κράτη μέλη, πράγμα το οποίο εμποδίζει την ορθή υλοποίηση της ΚΑΠ. Οι έλεγχοι πρέπει να ενισχυθούν, οι κυρώσεις πρέπει να καθοριστούν στο ίδιο επίπεδο σε ολόκληρη την ΕΕ. Είμαι, συνεπώς, πεπεισμένη ότι, με αυτήν τη μεταρρύθμιση της ΚΑΠ, η Ευρώπη πρέπει να ανακτήσει την αξιοπιστία της. Μια ευρεία μεταρρύθμιση θα είναι επιτυχής μόνον εάν τα πληρώματα κατανοήσουν αυτά που επιβάλλουν οι Βρυξέλλες και πιστέψουν στην επιτυχία των μέτρων που πρέπει να ληφθούν. Είναι σαφές ότι επιθυμούμε να αλιεύουμε και την επόμενη δεκαετία και στο απώτερο μέλλον, οπότε ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας για την εξεύρεση της ορθής λύσης.”

Θα συνεχίσω τώρα με τη δική μου ομιλία. Ο εισηγητής κ. Busk έχει κάνει εξαιρετική δουλειά, όπως και η κ. Attwooll, κατά την εκπόνηση αυτών των εκθέσεων. Τους επαινώ για τις αξιόλογες και αφοσιωμένες τους προσπάθειες. Ωστόσο, για να χρησιμοποιήσω μια αγγλική έκφραση, αυτά τα μέτρα μοιάζουν να κλείνουν την πόρτα του στάβλου αφού το άλογο έχει ήδη ξεφύγει. Εξαναγκαζόμαστε να υιοθετήσουμε τόσο δραστικά μέτρα εξαιτίας της αποτυχίας και μόνο της ΚΑΠ. Είναι πλέον ευρέως αποδεκτό ότι αυτή η πολιτική υπήρξε απολύτως καταστροφική και σε μεγάλο βαθμό έχει οδηγήσει στην περιβαλλοντική και οικονομική καταστροφή στην οποία βρισκόμαστε.

Αποδέχομαι και υποστηρίζω την ανάγκη άμεσης εφαρμογής των ελέγχων και της επιτήρησης των αλιευτικών στόλων στα ευρωπαϊκά ύδατα. Πρέπει να εξετάσουμε όλα τα διαθέσιμα μέτρα, ιδίως τη δορυφορική τεχνολογία, και αυτό πρέπει να γίνει με την ίδια ένταση και κατά τον ίδιο τρόπο από όλα τα κράτη μέλη, εάν θέλουμε να δούμε αποτελέσματα.

Η Επιτροπή έχει προτείνει τη διατήρηση ζωνών 6 και 12 μιλίων, προκειμένου να προστατευθούν ευαίσθητα παράκτια αλιεύματα. Είναι ενδιαφέρον να επισημάνει κανείς ότι στο αρχικό σχέδιο των προτάσεων μεταρρύθμισης της ΚΑΠ, οι οποίες διέρρευσαν σε μεγάλο βαθμό τον Μάρτιο, η Επιτροπή δήλωνε ότι τα 6 και 12 μίλια πρέπει να καταστούν μόνιμο στοιχείο της ΚΑΠ χωρίς κανέναν χρονικό περιορισμό. Έτσι ήταν η διατύπωση. Μυστηριωδώς, αυτό έχει πλέον εξαλειφθεί για να αντικατασταθεί από μια απλή επαναβεβαίωση της ανάγκης για ύπαρξη ορίων των 12 μιλίων. Παρά τις διαβεβαιώσεις του κ. Fischler ότι δεν έχει υποκύψει στις ασφυκτικές πιέσεις του ισπανού πρωθυπουργού κ. Αθνάρ, φαίνεται ότι ο ισπανικές απειλές να καταγγείλει δικαστικώς την Επιτροπή σχετικά με τις συμφωνίες ανοικτής πρόσβασης μπορεί να έχουν τελεσφορήσει. Αυτές οι αλλαγές είναι σε μεγάλο βαθμό απογοητευτικές και ανησυχητικές. Θα χαιρέτιζα μια εξήγηση για τους λόγους για τους οποίους προέκυψαν.

Είναι ζωτικής σημασίας να δοθεί εκ νέου η πραγματική αρμοδιότητα διαχείρισης των ορίων των 12 μιλίων στα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη. Πρέπει να δοθούν στα κράτη μέλη μεγαλύτερες ευθύνες για τα μέτρα διαχείρισης της διατήρησης και την αρμοδιότητα επιβολής για όλα τα σκάφη κάθε εθνικότητας τα οποία δραστηριοποιούνται εντός αυτών των ζωνών.

Όσον αφορά το διαμφισβητούμενο ζήτημα των απορρίψεων, είναι καιρός να ξεκαθαρίσουμε αυτήν τη θλιβερή κατάσταση μια και καλή. Δεν μπορεί να συνεχιστεί μια πολιτική που οδηγεί συνολικά 2 εκατομμύρια τόνοι υγιών ψαριών – 25% του συνόλου των αλιευμάτων στην ΕΕ – να ξαναρίχνονται νεκρά στη θάλασσα κάθε χρόνο. Οι αλιείς του Ηνωμένου Βασιλείου εξοργίζονται από τις απορρίψεις, οι οποίες αφορούν συστηματικά σχεδόν το 50% των αλιευμάτων. Μέγα μέρος του εν λόγω προβλήματος μπορεί να εντοπιστεί στον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζονται τα σύνολα επιτρεπόμενων αλιευμάτων (TAC) και οι ποσοστώσεις. Ας είμαστε σαφείς σε αυτό το θέμα. Τα σύνολα επιτρεπόμενων αλιευμάτων και οι ποσοστώσεις δεν υιοθετήθηκαν από την ΚΑΠ για σκοπούς διατήρησης, αλλά για την προώθηση της διαδικασίας κατανομής των αλιευτικών δικαιωμάτων. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετοί οι οποίοι θα αντέτειναν ότι “δίκαιη” δεν είναι χαρακτηρισμός που μπορεί να ισχύσει για την ΚΑΠ. Όταν το Ηνωμένο Βασίλειο εντάχθηκε στην ΚΑΠ το 1972, η συμφωνία στην οποία καταλήξαμε υπήρξε σημαντικό πλήγμα για τη βρετανική αλιευτική βιομηχανία.

Εν κατακλείδι, για πολλούς ανθρώπους η ΚΑΠ δεν έχει παρά μια τελευταία ευκαιρία να αποδειχτεί χρήσιμη. Διακυβεύονται πάρα πολλά για να κάνουμε και δεύτερη φορά λάθος.

  Pérez Álvarez (PPE-DE). - (ES) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Επίτροπε, θέλω καταρχάς να εκφράσω τις ευχαριστίες μου για το καλό έργο και την προσπάθεια των εισηγητών αμφοτέρων των εκθέσεων.

Είναι πολλοί οι τύποι συμπεριφοράς που παραβαίνουν ή ενδέχεται να παραβούν τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής και είναι αλήθεια ότι τα γεγονότα που συνιστούν παραβάσεις μπορούν να παραμείνουν θολά και ανεξιχνίαστα, τόσο λόγω της έλλειψης πληροφοριών εκ μέρους των κρατών μελών όσο και λόγω της έλλειψης σημείων αναφοράς και δυνατότητας σύγκρισης δεικτών, όπως και λόγω των δυσκολιών ερμηνείας και ανάγνωσης, δεδομένης της έλλειψης στοιχείων για τις προτεινόμενες κυρώσεις, το μέγεθος των αλιευτικών στόλων, τα πιο αποτελεσματικά μέσα και μηχανισμούς ελέγχου κλπ.

Αν και αποδέχομαι την ανάγκη κάποιας ευελιξίας στην ερμηνεία των κανόνων και την αξιολόγηση των συμπεριφορών, πιστεύω ότι ήρθε η στιγμή να υποστηρίξουμε την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων εθνικών αρχών επιθεώρησης, με στόχο την ενημέρωση σχετικά με τις κυρώσεις για τις διαπραχθείσες παραβάσεις, και να υποστηρίξουμε επίσης τις πραγματικές, αποτελεσματικές και αληθινά αποθαρρυντικές κυρώσεις, την ίση αντιμετώπιση, καθώς και μια θαρραλέα απόφαση που να εμποδίζει την είσοδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση των προϊόντων που προέρχονται από την παράνομη αλιεία. Οι κυριότερες παραβάσεις, οι πιο σοβαρές, αφορούν την παράνομη, μη δηλωμένη και μη ρυθμισμένη αλιεία, που πλήττει την προστασία των αλιευτικών πόρων και θέτει, επιπλέον, σε μειονεκτική θέση τους αλιείς που δεν διαπράττουν παραβάσεις και τους οποίους η χρηματική ή νομισματική ποινή – αναφέρομαι στους παραβάτες – ούτε τους καταργεί ούτε σταματά την κερδοφορία της παράνομης δραστηριότητάς τους ούτε τους αποθαρρύνει να συνεχίσουν να ασκούν παράνομη αλιευτική δραστηριότητα.

Εν κατακλείδι, πρέπει να επιτύχουμε ένα αποτελεσματικό σύστημα ελέγχου, εφαρμογής και κοινοποίησης, όπως λέει η αιτιολογική σκέψη A, το οποίο να απαιτεί όμως αναπόδραστα από όλα τα κράτη μέλη ένα πνεύμα αμοιβαίας ευθύνης και αμοιβαίας εμπιστοσύνης και παρόμοια δέσμευση όσον αφορά την κοινοποίηση των παραβάσεων κατά τρόπο πραγματικό και βέβαιο.

Το να επωφεληθούμε, κύριε Επίτροπε, από την ευκαιρία της μεταρρύθμισης της ΚΑΠ για αυτά τα επιτεύγματα θα σήμαινε να καταστήσουμε περισσότερο διαφανή και αποτελεσματική τη δράση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Fischler, Επιτροπή. - (DE) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι κυρίες και κύριοι βουλευτές, και οι δύο εκθέσεις που πραγματευόμαστε σε κοινή συζήτηση έχουν ως θέμα τους την εφαρμογή της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Κύριε Busk, χαιρετίζω το γεγονός ότι εσείς και η Επιτροπή Αλιείας υποστηρίζετε την έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την παρακολούθηση και την εφαρμογή της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

Είμαστε απόλυτα σύμφωνοι ότι τα θέματα κλειδί της κοινής αλιευτικής πολιτικής είναι οι έλεγχοι και η επιβολή της νομοθεσίας. Οι βελτιώσεις που έχουν επιφέρει τα κράτη μέλη στη διεξαγωγή ελέγχων και στην επιβολή της νομοθεσίας είχαν παραμείνει ασυνάρτητες μεταξύ τους. Για τον λόγο αυτόν, οι αλιείς είχαν δικαιολογημένα την αίσθηση ότι ήταν άνιση η μεταχείρισή τους. Μεταξύ των κρατών μελών υπάρχουν διαφορές στους όρους του ανταγωνισμού και εντελώς διαφορετικές διαδικασίες επιβολής κυρώσεων.

Παρακολουθήσαμε με προσοχή τη συζήτηση που διεξήχθη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την εν λόγω έκθεση. Θα λάβω υπόψη μου τις συστάσεις σας. Το δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, θα υποβάλω στην Επιτροπή ένα πρόγραμμα δράσης για περισσότερη συνεργασία στον τομέα των ελέγχων και της επιβολής της νομοθεσίας, καθώς και για την επίβλεψη της αλιείας. Στόχος αυτού του προγράμματος δράσης θα είναι, παράλληλα με τους πιο αποδοτικούς ελέγχους και την πιο αποδοτική επιβολή της νομοθεσίας, κυρίως η ενιαία εφαρμογή της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

Στην έκθεσή σας ζητάτε έναν κατάλογο των κυρώσεων, πράγμα που επικροτεί η Επιτροπή. Το υπόβαθρο για την κατάρτιση αυτού του καταλόγου αποτελούν οι προτάσεις για τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Μόλις ψηφιστούν, θα υποβάλουμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έναν σχετικό κατάλογο.

Όσον αφορά την έκθεση της κ. Attwooll, θέλω να ευχαριστήσω ρητά την εισηγήτρια για τη θετική της γνωμοδότηση σχετικά με την ανακοίνωσή μας. Κυρία βουλευτή, στη γνωμοδότησή σας επισημαίνετε με σαφήνεια ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Επιτροπή ακολουθούν τους ίδιους στόχους επιδιώκοντας ίση μεταχείριση σε παρόμοιου τύπου παραβάσεις και απαιτώντας την επιβολή ενός ενιαίου συστήματος κυρώσεων.

Στόχος της ανακοίνωσής μας ήταν να γίνει μια διαφανής σύγκριση του τρόπου με τον οποίο τηρούνται οι διατάξεις της κοινής αλιευτικής πολιτικής και επιβάλλονται κυρώσεις σε περιπτώσεις παραβάσεων. Οι παραβάσεις αφορούν π.χ. την μη τήρηση των διατάξεων για τις άδειες, τα επιτρεπόμενα αλιευτικά εργαλεία ή και το ζήτημα των κυρώσεων και των ελέγχων. Κατά την επεξεργασία της πρώτης μας ανακοίνωσης, είχαμε τα εξής ουσιαστικά προβλήματα: πρώτον, τα περισσότερα κράτη μέλη μάς διαβίβασαν πολύ αργά τα στοιχεία και όχι με την επιβεβλημένη μορφή που θα επέτρεπε την επεξεργασία τους μέσω Η/Υ, την οποία δυσκόλεψε αυτή η παράλειψη.

Δεύτερον, ένα κράτος μέλος, συγκεκριμένα η Γαλλία, προτίμησε να μην μας δώσει καθόλου στοιχεία. Τρίτον, μερικά κράτη μέλη μας έδωσαν μόνο ελλιπείς πληροφορίες.

Τώρα πλέον μπορώ, όμως, να πω ότι, εν τω μεταξύ, όλα τα κράτη μέλη ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του κανονισμού 2740/99. Ωστόσο, αυτή η αντιμετώπιση που είχαμε στην αρχή κάνει πολύ δύσκολη τη σύγκριση της κατάστασης που επικρατεί σε κάθε μεμονωμένο κράτος μέλος. Εντούτοις, από τα στοιχεία που μας διαβιβάσθηκαν μπορέσαμε να συναγάγουμε τα ακόλουθα συμπεράσματα: πρώτον, οι περισσότερες παραβάσεις αφορούν την αλιεία χωρίς άδεια για μια ορισμένη ζώνη. Δεύτερον, σε μερικά κράτη μέλη επιβάλλονται για την ίδια παράβαση ποινικές κυρώσεις και σε άλλα κράτη μέλη μόνο διοικητικές. Τρίτoν, μεταξύ των κρατών μελών υπάρχουν μεγάλες διαφορές στις κυρώσεις και συχνά οι κυρώσεις δεν έχουν αποτρεπτικό χαρακτήρα.

Ως εκ τούτου, υποβάλαμε στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής στοχοθετημένες προτάσεις. Χρειαζόμαστε ενιαίες διατάξεις για την επιβολή της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Οι κυρώσεις πρέπει να είναι αποτελεσματικές και κατάλληλες να αφαιρούν από τους υπαίτιους το οικονομικό κέρδος που τους απέφερε η παράβασή τους. Χρειαζόμαστε, επίσης, τη λήψη μέτρων που θα εμποδίζουν την επανάληψη σοβαρών παραβάσεων. Τα περισσότερα κράτη μέλη δεν υπέβαλαν έγκαιρα τις εκθέσεις τους ούτε για την ανακοίνωση σχετικά με τις παραβάσεις που εντοπίσθηκαν το 2001. Για τον λόγο αυτόν, η Επιτροπή δεν ήταν σε θέση να τηρήσει την προθεσμία της 1ης Ιουνίου 2002 για την έκδοση της δεύτερης ανακοίνωσής της. Κατά συνέπεια, θα υιοθετήσω με μεγάλη μου ευχαρίστηση το αίτημα του Κοινοβουλίου να ενημερώνεται μέχρι τις 15 Απριλίου σχετικά με τα κράτη μέλη που δεν έχουν ανταποκριθεί στο καθήκον τους να υποβάλλουν εκθέσεις. Θα το κάνω ευχαρίστως, ώστε να καταστεί σαφές στη δημοσιότητα ποιος είναι πραγματικά εκείνος που αμελεί τα καθήκοντά του.

  Πρόεδρος. - Ευχαριστώ πολύ, Επίτροπε Franz Fischler.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, στις 12.00.⁽¹⁾

(Η συνεδρίαση λήγει στις 23.35)

(1) Ημερήσια διάταξη της επόμενης συνεδρίασης : βλ. συνοπτικά πρακτικά.