Επιστροφή στη διαδικτυακή πύλη Europarl

Choisissez la langue de votre document :

 Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Πληρη πρακτικα των συζητησεων
Πέμπτη 13 Μαρτίου 2003 - Στρασβούργο Έκδοση ΕΕ

8. Νιγηρία: περίπτωση της Αμίνα Λαουάλ
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση των ακόλουθων έξι προτάσεων ψηφίσματος:

- B5-0172/2003 των βουλευτών Καραμάνου, Gröner, Ghilardotti, Prets, Veltroni και Swoboda, εξ ονόματος της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, σχετικά με την καταδίκη σε θάνατο διά λιθοβολισμού λόγω μοιχείας της Αμίνα Λαβάλ στη Νιγηρία,

- B5-0175/2003 των βουλευτών Maes, Rod και Lucas, εξ ονόματος της Ομάδας των Πρασίνων/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας, σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Νιγηρία και ιδιαίτερα την περίπτωση της Αμίνα Λαβάλ,

- B5-0179/2003 των βουλευτών McCartin, Posselt, Sacrédeus και Scallon, εξ ονόματος της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, σχετικά με την περίπτωση μιας Νιγηριανής, της Αμίνα Λαβάλ, που έχει καταδικαστεί σε θάνατο διά λιθοβολισμού στη Νιγηρία,

- B5-0182/2003 των βουλευτών Ainardi, Eriksson, Morgantini, Fraisse, Uca και Figueiredo, εξ ονόματος της Συνoμoσπονδιακής Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών, σχετικά με τη Νιγηρία: η περίπτωση της Αμίνα Λαβάλ,

- B5-0183/2003 των βουλευτών Collins και Muscardini, εξ ονόματος της Ομάδας Ένωση για την Ευρώπη των Εθνών, σχετικά με την περίπτωση της Αμίνα Λαβάλ στη Νιγηρία,

- B5-0184/2003 των βουλευτών Sanders-ten Holte και Van den Bos, εξ ονόματος της Ομάδας τoυ Ευρωπαϊκού Κόμματος των Φιλελευθέρων Δημοκρατών και Μεταρρυθμιστών, σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Νιγηρία και ιδιαίτερα την περίπτωση της Αμίνα Λαβάλ.

 
  
MPphoto
 
 

  Καραμάνου (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, το θέμα της καταδίκης γυναικών στη Νιγηρία σε θάνατο δια λιθοβολισμού, που έχει συγκλονίσει την παγκόσμια κοινή γνώμη, το ξανασυζητήσαμε εδώ στην Ολομέλεια, τον περασμένο Σεπτέμβρη. Ωστόσο, κύριε Επίτροπε, φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

Στις 25 Μαρτίου συζητείται και πάλι σε εφετείο της Σαρία η υπόθεση της Αμίνα Λαουάλ, μιας δυστυχισμένης γυναίκας, που έκανε το μεγάλο έγκλημα να πιστέψει πως είχε το δικαίωμα να διαθέτει το σώμα της όπως ήθελε. Σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο αυτό συνιστά έγκλημα καθοσιώσεως. Είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά τον 21ο αιώνα και να μη συγκινείται κανένας από τους ισχυρούς της γης; Λυπάμαι πολύ που δεν με ακούει ο Επίτροπος. Είναι δυνατόν, κύριε Επίτροπε, να παραβιάζονται τόσο βίαια, τόσο βάναυσα οι θεμελιώδεις ελευθερίες και τα δικαιώματα των γυναικών, και το όλο θέμα να έχει αφεθεί στην πίεση που ασκούν οι γυναικείες οργανώσεις, η κοινή γνώμη και τα μέσα ενημέρωσης; Τι έχει πράξει η πολιτική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Επιτροπή και το Συμβούλιο; Τι κυρώσεις έχουμε επιβάλει στη Νιγηρία, χώρα με την οποία μας συνδέουν οικονομικές και εμπορικές συμφωνίες; Τι νόημα έχουν οι ρήτρες για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών στη Σύμβαση Κοτονού, κύριε Επίτροπε, όταν δεν υπάρχουν κυρώσεις; Τελικά, η Νιγηρία έχει κοσμικό, δημοκρατικό καθεστώς ή θεοκρατικό; Υπάρχει κυβέρνηση στη χώρα ή κυβερνάνε οι μουλάδες;

 
  
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. – Κυρία Καραμάνου, δεν ξέρω αν ο Επίτροπος Fischler καταλαβαίνει και τα ελληνικά. Του έκανα αυτή την ερώτηση, επειδή είδα ότι δεν φοράει τα ακουστικά του.

 
  
MPphoto
 
 

  Καραμάνου (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, βρίσκομαι σχεδόν στο τέλος της ομιλίας μου, ο Επίτροπος δεν έχει ακούσει τίποτα απ' όσα είπα και φυσικά δεν θα είναι σε θέση να απαντήσει στις ερωτήσεις που του έκανα. Γιατί όλη μου η ομιλία είναι μια σειρά από ερωτήσεις απέναντι στην ευρωπαϊκή ηγεσία, η οποία δεν έχει κάνει τίποτα απολύτως για να αποτρέψει τα εγκλήματα που συντελούνται εις βάρος των γυναικών στη Νιγηρία. Η Νιγηρία αποτελεί μέρος της συμφωνίας Κοτονού, υπάρχουν ρήτρες για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των γυναικών και για την Επιτροπή πέρα βρέχει. Δεν κάνει τίποτα απολύτως η πολιτική ηγεσία και το όλο θέμα έχει αφεθεί στη φιλοπατρία των γυναικείων οργανώσεων και των μέσων ενημέρωσης, την πίεση δηλαδή που ασκεί η παγκόσμια κοινή γνώμη. Βεβαίως, η πίεση είναι πολύ ισχυρή και έχει αποτέλεσμα αλλά, επιτέλους, θα πρέπει να κινητοποιηθεί και η ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία και να επιβάλει στη νιγηριανή κυβέρνηση αυτά που οφείλει να πράξει για να προστατεύσει τα δικαιώματα των γυναικών στη Νιγηρία.

Και, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να ακούσετε κι αυτό: τελικά η Νιγηρία τι είναι; Είναι δημοκρατικό καθεστώς, είναι κοσμικό καθεστώς ή είναι θεοκρατικό καθεστώς; Γιατί στις 25 Μαρτίου θα εξεταστεί η υπόθεση της Αμίνα Λαουάλ σε εφετείο της Σαρία. Έχουμε τρελαθεί τελείως! Δεν ξέρουμε τι γίνεται στη Νιγηρία! Πριν από τρία χρόνια πανηγυρίσαμε ότι επανήλθε η δημοκρατία στη χώρα, ότι είχαμε δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Κι αυτή η κυβέρνηση είναι εντελώς ανίκανη να επιβάλει στη χώρα το Σύνταγμα και τους νόμους. Και κυβερνάνε οι μουλάδες, οι οποίοι καταδικάζουνε τις γυναίκες σε θάνατο δια λιθοβολισμού γιατί έκαναν σεξ, λέει, εκτός γάμου.

Θέλουμε λοιπόν την άμεση παρέμβαση της Επιτροπής και του Συμβουλίου. Η ηγεσία να πάρει θέση απέναντι σ' αυτά τα ζητήματα. Αυτά ζητάμε από σας, κύριε Επίτροπε.

(Χειροκροτήματα)

 
  
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. – Κυρία Καραμάνου, σας έδωσα πολύ χρόνο ομιλίας, πρώτον επειδή δεν θεώρησα ευγενικό το ότι δεν σας άκουγε ο Επίτροπος ενώ του υποβάλλατε ερωτήσεις – είναι αλήθεια ότι ο Επίτροπος έχει ένα γραπτό κείμενο, που έχει προετοιμαστεί εκ των προτέρων, αλλά είναι πάντα ευγενικό να ακούει – και, κατά δεύτερον, επειδή μιλούσε η πρόεδρος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

 
  
MPphoto
 
 

  Maes (Verts/ALE).(NL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, αντιλαμβάνεστε ότι πρόκειται για ένα θέμα που μας απασχολεί πάρα πολύ και συμμερίζομαι, όχι μόνο την αγανάκτηση της κ. Καραμάνου για τα colloques singuliers που οργανώθηκαν στην τράπεζά σας και για τα οποία εσείς, ως Επίτροπος, δεν φέρετε πάντα την ευθύνη, αλλά συμμερίζομαι και το περιεχόμενο. Χάρη στη διεθνή εκστρατεία, κατέστη δυνατό να βοηθήσουμε τη Safya Hoesseini να γλιτώσει τον λιθοβολισμό, στον οποίο είχε καταδικαστεί παρά το ότι είχε βιαστεί. Ωστόσο, απαλλάχτηκε για διαδικαστικούς λόγους και αυτό σημαίνει ότι ο κίνδυνος σίγουρα δεν απομακρύνθηκε για την Αμίνα Λαβάλ, στην οποία δόθηκε δικαίωμα έφεσης στις 19 Αυγούστου και της οποίας η ποινή θα επικυρωθεί πιθανόν στις 25 Μαρτίου. Έτσι λοιπόν έχετε λίγο χρόνο ακόμα, κύριε Επίτροπε.

Καταδικάστηκε στην Katsina, μία από τις δώδεκα βόρειες επαρχίες όπου ισχύει ο ισλαμικός νόμος της Σαρία, τα τρία τελευταία χρόνια. Η ποινή του θανάτου, ο ακρωτηριασμός γυναικών και το μαστίγωμα και η κυρίαρχη δυσμενής διακριτική μεταχείριση που συνοδεύει αυτά τα πράγματα αποτελούν πλέον κοινή πρακτική. Αυτό καθιστά άμεσα κενό γράμμα το Σύνταγμα της Νιγηρίας, την Παγκόσμια Διακήρυξη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και όλες τις άλλες συμφωνίες που έχει επικυρώσει η Νιγηρία.

Σε δύο εβδομάδες διεξάγονται προεδρικές εκλογές στη Νιγηρία. Ταραχές που συνδέονται με τη θέσπιση της Σαρία ευθύνονται ήδη για περί τα δύο χιλιάδες θύματα. Πρόσφατα, 220 άτομα σκοτώθηκαν σε ταραχές με αφορμή ένα διαγωνισμό ομορφιάς. Το κλίμα προσδιορίζεται από την οικονομική κρίση, την ανεργία, την έλλειψη ασφάλειας και την εκτεταμένη διαφθορά. Υπάρχει, δυστυχώς, τεράστιος κίνδυνος εμφύλιου πολέμου σε αυτή την αχανή και πυκνοκατοικημένη αφρικανική χώρα. Και εμείς εδώ ψηφίζουμε άλλο ένα ψήφισμα. Κύριε Επίτροπε, το πράξαμε αυτό στις 15 Φεβρουαρίου 2001, στις 15 Νοεμβρίου 2001, στις 11 Απριλίου 2002, τον Σεπτέμβριο του 2002, οι δε χώρες ΑΚΕ το έπραξαν στις 21 Μαρτίου 2001. Τώρα, λοιπόν, πρόκειται να ψηφίσουμε για ένα ακόμα ψήφισμα αλλά, όπως η κ. Καραμάνου, σας καλώ να αναλάβετε πραγματική δράση, όχι μόνο να σώσετε τη ζωή αυτής της δύστυχης γυναίκας, αλλά να σώσετε αυτή την πυκνοκατοικημένη αφρικανική χώρα από τις αιματηρές συγκρούσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν χιλιάδες θύματα.

(Χειροκροτήματα)

 
  
MPphoto
 
 

  McCartin (PPE-DE).(EN) Κυρία Πρόεδρε, διάβασα πέρσι για την υπόθεση αυτή και έπραξα το μόνο που μπορούσα να πράξω. Έθεσα το ζήτημα στην πολιτική μου ομάδα. Το συζητήσαμε στην Ομάδα και με άλλες πολιτικές ομάδες του Κοινοβουλίου και υποβάλαμε μια πρόταση ψηφίσματος για τη δύσκολη θέση, στην οποία βρίσκεται η κ. Αμίνα Λαβάλ. Το ψήφισμα αναλύει με σαφήνεια τι πιστεύουμε ότι πρέπει να πράξει η κυβέρνηση της Νιγηρίας, σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις που έχει αναλάβει και τις απαιτήσεις που θέτει το ίδιο το ομοσπονδιακό Σύνταγμά της. Πρέπει να χρησιμοποιήσει τη νόμιμη εξουσία της, για να προστατεύσει την κ. Αμίνα Λαβάλ και άλλες Νιγηριανές, που βρίσκονται σε παρόμοιες συνθήκες, από τη σκληρή, εξευτελιστική και απάνθρωπη μεταχείριση που τους επιφυλάσσει ο νόμος της Σαρία.

Αναγνωρίζουμε την κυριαρχία του νιγηριανού λαού και της ομοσπονδιακής του κυβέρνησης και αντιλαμβανόμαστε όλο και περισσότερο ότι υφίσταται μια παγκόσμια κοινότητα και ότι κάθε πολίτης της παγκόσμιας κοινότητας δικαιούται την αλληλεγγύη και το σεβασμό μας. Όταν έπεσε το Τείχος του Βερολίνου, θυμάμαι, ένας αφρικανός ηγέτης εξέφρασε τη θλίψη του για το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση στρεφόταν τώρα προς την Ανατολή, όπως ένας άνδρας, ο οποίος κοιτάζει μια πανέμορφη νεαρή κοπέλα, που έκανε την εμφάνισή της, και ότι θα ξεχνούσε και θα παραμελούσε την Αφρική.

Όταν ολοκληρώσουμε τη διαδικασία διεύρυνσης, θα είμαστε οικονομικά και πολιτικά πιο ισχυροί. Μπορούμε να στρέψουμε εκ νέου την προσοχή μας στην Αφρική και, ενώ αναγνωρίζουμε την κυριαρχία των αφρικανικών χωρών, οφείλουμε να πούμε ότι θα υπάρχουν προϋποθέσεις για τη χορήγηση της αναπτυξιακής μας βοήθειας. Αυτό πρέπει να το θυμόμαστε, όπως πρέπει να θυμόμαστε και τις παρόμοιες υποθέσεις και τη θέση όλων των γυναικών βάσει του νόμου της Σαρία στην αφρικανική ήπειρο.

Δεν προσπαθούμε να επιβάλουμε τη βούλησή μας σε κανένα κυρίαρχο κράτος, αλλά θα τους δηλώσουμε ότι θα καταβάλουν το τίμημα των πράξεών τους. Η Αφρική έχει ανάγκη τη βοήθειά μας και θα την προσφέρουμε απλόχερα· οφείλει, ωστόσο, να ανταποδώσει με την ανθρώπινη μεταχείριση των πολιτών της.

 
  
MPphoto
 
 

  Morgantini (GUE/NGL).(ΙΤ) Κύριε Πρόεδρε, είναι πάρα πολλά τα ψηφίσματα που δεν έχουν τηρηθεί και μερικές φορές ευθυνόμαστε και εμείς, ως βουλευτές, που υιοθετούμε ψηφίσματα νομίζοντας ότι έτσι λύσαμε το πρόβλημα. Εγώ όμως είμαι γυναίκα και στα πρότυπά μου ανήκουν και γυναίκες οι οποίες, επειδή είχαν το θάρρος να μιλήσουν ή την επιθυμία να γελάσουν ή να αγαπήσουν, βασανίστηκαν αγρίως και κάηκαν ζωντανές, στο όνομα του Θεού, λόγω της βαρβαρότητας των ευσεβών, θεοσεβούμενων Χριστιανών.

Όμως οι θρησκείες, ο πολιτισμός και οι παραδόσεις μπορούν να αλλάξουν. Κατάγομαι από μία χώρα όπου, ακόμα και μεταπολεμικά, υπήρχε το έγκλημα τιμής, μια χώρα που αναγνώρισε τον βιασμό ως αδίκημα κατά του ατόμου μόνο κατά τη δεκαετία του ’70, όταν το φεμινιστικό κίνημα ήταν στο αποκορύφωμά του. Σήμερα, στην Ευρώπη, εμείς οι γυναίκες είμαστε ακόμα θύματα διακρίσεων, η σεξουαλικότητά μας γίνεται εμπόρευμα, αλλά το δικαίωμά μας να υπάρχουμε το έχουμε κατακτήσει. Ωστόσο, τα μαρτύρια και οι αδικίες που υφίστανται οι γυναίκες και οι άνθρωποι ανά τον κόσμο μοιάζουν σήμερα να συνταράζουν το σώμα και την ψυχή μας περισσότερο από ποτέ. Για άλλη μια φορά θρησκείες, παραδόσεις, πολιτισμοί, στο όνομα ενός Θεού που αποκαλείται παντοδύναμος και φιλεύσπλαχνος, ακρωτηριάζουν κορμιά, σκοτώνουν με λιθοβολισμούς, επιβάλλουν προσυμφωνημένους γάμους, παραμορφώνουν με τον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων τα σώματα αθώων κοριτσιών.

Πρέπει να εμποδίσουμε τη δολοφονία της Αμίνα Λαβάλ, μιας γυναίκας που τόλμησε να ερωτευθεί και καταδικάστηκε σε θάνατο διά λιθοβολισμού, επειδή απέκτησε ένα παιδί εκτός γάμου. Πρέπει να εμποδίσουμε τη δυνατότητα της θρησκείας, όταν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου, είτε για γυναίκα πρόκειται είτε για άνδρα, να εκτελεί χρέη νόμου, έστω και δευτερεύοντα σε σχέση με τους νόμους του κράτους. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Νιγηρίας έχει επικυρώσει τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι συμβάσεις αυτές δεν πρέπει να έχουν μόνο θεωρητική σημασία: πρέπει να τηρούνται και να εφαρμόζονται στην πράξη.

Η Νιγηρία έχει υιοθετήσει επίσης ένα Σύνταγμα που εγγυάται το δικαίωμα στην ελευθερία, χωρίς βασανιστήρια ή ποινές. Ο Πρόεδρος Obasanjo έχει εκφράσει επανειλημμένα την αντίθεσή του στην εφαρμογή της θανατικής ποινής βάσει της Σαρία, αλλά δεν μπορεί να διατηρεί αυτά τα διπλά πρότυπα για πάντα. Είναι αλήθεια ότι τα προβλήματα είναι πολύπλοκα, αλλά σήμερα κινδυνεύει η ζωή πάρα πολλών γυναικών – σήμερα είναι η ζωή της Αμίνα Λαβάλ, χθες ήταν η ζωή της Σαφίγια Χουσαϊνί. Και πόσες άλλες γυναίκες και πόσοι άνδρες σαπίζουν στις φυλακές ή κατηγορούνται και απαγχονίζονται;

Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και εμείς προσωπικά πρέπει να αναλάβουμε μια γενική δέσμευση, ώστε να μην σωθεί από τον θάνατο μόνο η Αμίνα, αλλά να εξασφαλιστεί η πραγματική επικύρωση των διεθνών συμφωνιών. Πρέπει, συνεπώς, να επιβάλουμε στην κυβέρνηση της Νιγηρίας να δράσει σύμφωνα με τη δέσμευσή της και να παράσχει κάθε δυνατή βοήθεια, ώστε να μην πεθάνει η Αμίνα και να μην απαγγελθεί ποτέ πια ξανά τέτοια ποινή.

Πιστεύω, πραγματικά, ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην υπάρχουν διπλά μέτρα και σταθμά. Πρέπει να ξεκινήσουμε από τη βασική μας αρχή, από το γεγονός ότι είναι θεμελιώδες να σεβόμαστε και εμείς, εδώ, τα ανθρώπινα δικαιώματα – σκέπτομαι τους μετανάστες και τόσους άλλους – και, συνεπώς, πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να μην πεθάνουν έτσι και άλλοι.

 
  
MPphoto
 
 

  Maaten (ELDR).(NL) Κύριε Πρόεδρε, τον περασμένο Σεπτέμβριο το Κοινοβούλιο ενέκρινε ένα ψήφισμα που καταδίκαζε την επιβολή της θανατικής ποινής στην κ. Αμίνα Λαβάλ. Έκτοτε, υπήρξε ισχυρή διεθνής πίεση από όλες τις πλευρές να βοηθήσουμε την κ. Λαβάλ, και ορθώς. Βέβαια, η υπόθεσή της είναι εξαιρετικά οδυνηρή: μια μητέρα που αντιμετωπίζει την ποινή του θανάτου.

Η υπόθεση Λαβάλ αντιμετωπίζεται ως μια δοκιμή εντός και εκτός της Νιγηρίας. Η Νιγηρία δεν έχει κρατική θρησκεία και έτσι πρέπει να παραμείνει. Η εκτέλεση αυτής της θανατικής ποινής θα είναι ένα μήνυμα ότι για τους Μουσουλμάνους στη Νιγηρία ισχύουν διαφορετικοί νόμοι σε σχέση με τους Χριστιανούς και αυτό δεν πρέπει να επιτραπεί. Δεν πρέπει επίσης να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της θανατικής ποινής είναι αποδεκτά. Η νιγηριανή κυβέρνηση πρέπει να διασφαλίσει ότι συμμορφώνεται προς τις διεθνείς της υποχρεώσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Σε λιγότερο από δύο εβδομάδες, εκδικάζεται η έφεση της κ. Λαβάλ κατά της απάνθρωπης τιμωρίας της. Ευελπιστούμε να κερδίσει την έφεση, αν όμως όχι, θα ήθελα να υπενθυμίσω στον Πρόεδρο Olusegun Obasanjo τα ίδια του τα λόγια. Φέτος τον Ιανουάριο, κατά τις ταραχές που προκλήθηκαν για το διαγωνισμό ομορφιάς Μις Κόσμος, είπε ότι “κανένας δεν θα λιθοβολείται στη χώρα μου”.

Η έκκλησή μου προς αυτόν είναι απλή: κράτα τον λόγο σου. Η κυβέρνηση της Νιγηρίας έχει αρκετά μέσα για να αποτρέψει να καταλήξει αυτή η υπόθεση σε τραγωδία. Αναμένουμε να δούμε πώς η κυβέρνηση της Νιγηρίας θα δράσει μετά την έφεση στις 25 Μαρτίου. Εμείς στο Κοινοβούλιο θεωρούμε τα ανθρώπινα δικαιώματα τη λυδία λίθο των καλών σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άλλων χωρών. Εκφράζω τώρα την ελπίδα μας ότι η υπόθεση Λαβάλ δεν θα επισκιάσει τις σχέσεις μεταξύ Ένωσης και Νιγηρίας.

Τέλος, κύριε Πρόεδρε, ο Πρόεδρος Obasanjo ήταν ευγνώμων που έλαβε το Βραβείο Ελευθερίας της Διεθνούς των Φιλελευθέρων, λίγα χρόνια προτού γίνει πρόεδρος της χώρας. Είθε τώρα να συμπεριφερθεί κατά τρόπο συνεπή ως προς αυτό.

 
  
  

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. LALUMIÈRE
Αντιπροέδρου

 
  
MPphoto
 
 

  Tannock (PPE-DE). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, η κ. Αμίνα Λαβάλ, μια αναλφάβητη Νιγηριανή 31 ετών, ετοιμάζεται να βρεθεί αντιμέτωπη με το θάνατο για το αδίκημα της μοιχείας. Υποστηρίζει πως τη βίασε ένας φίλος της κι έτσι έμεινε έγκυος. Η θανατική καταδίκη με λιθοβολισμό, η οποία εκτελείται θάβοντάς την ζωντανή ως το λαιμό και καλώντας στη συνέχεια τους θεατές να τη λιθοβολήσουν, αναβλήθηκε μέχρι τη γέννηση του παιδιού. Ορισμένοι κάτοικοι της περιοχής ισχυρίζονται πως μέλη του Δικαστηρίου της Σαρία, τα οποία τη δίκασαν, είχαν τα ίδια εξωσυζυγικές σχέσεις, που κατέληξαν σε μερικές περιπτώσεις στη γέννηση παιδιών.

Η Σαρία εισήχθη πρόσφατα σε περιοχές της Νιγηρίας, ως μέρος μιας διαδικασίας εξισλαμισμού. Οι ομάδες χριστιανών ασκούν κριτική στην παράλειψη της νιγηριανής κυβέρνησης να δηλώσει ότι ανάλογες ποινές είναι αντίθετες προς το ομοσπονδιακό Σύνταγμα, παρόλο που ο Πρόεδρος Obasanjo δήλωσε ότι θα θρηνήσει σε περίπτωση εκτέλεσης της ετυμηγορίας. Η εκτέλεση της ποινής αναβλήθηκε μέχρι το 2004, ώστε να καταστεί δυνατός ο απογαλακτισμός του βρέφους.

Είναι, κατά τη γνώμη μου, αναμφισβήτητο ότι η Νιγηρία θα παραβιάσει πολλές υποχρεώσεις της που προκύπτουν από διεθνείς συμφωνίες, τις οποίες έχει υπογράψει, συμπεριλαμβανομένης της Σύμβασης κατά των Βασανιστηρίων και του Συμφώνου του ΟΗΕ για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα. Ακόμα και στο Ιράν, δεν έχει γίνει κανένας λιθοβολισμός εδώ και δύο χρόνια περίπου, ενώ ο αρχαιότερος στην ιεραρχία δικαστής κήρυξε πρόσφατα την ποινή παράνομη.

Το θέμα δεν είναι η θανατική ποινή καθεαυτή, η οποία εξακολουθεί να είναι νόμιμη στο διεθνές δίκαιο για τα πιο σοβαρά εγκλήματα. Το θέμα είναι η μη αναλογική και αδικαιολόγητα σκληρή τιμωρία σε βάρος μιας νεαρής μητέρας. Ούτε είναι θέμα φεμινισμού. Η Νιγηρία οφείλει να κατανοήσει ότι η σχέση της με τον πολιτισμένο κόσμο δεν θα εξακολουθήσει να είναι η ίδια, αν η καταδίκη εκτελεστεί κι εγώ προσωπικά θα ζητήσω την αποπομπή από την Κοινοπολιτεία, καθώς και άμεσο πρόγραμμα επιλεκτικών κυρώσεων και επιβολή απαγόρευσης μετάβασης στο εξωτερικό στους νιγηριανούς ηγέτες.

Θα ήθελα ακόμα να κάνω έκκληση στην ελληνική Προεδρία του Συμβουλίου να καλέσει τον πρέσβη της Νιγηρίας και να του εκφράσει χωρίς προσχήματα τα έντονα αισθήματα που τρέφει αυτό το Κοινοβούλιο κατά μιας τόσο άδικης τιμωρίας.

(Χειροκροτήματα)

 
  
MPphoto
 
 

  Sauquillo Pérez del Arco (PSE). - (ΕS) Κυρία Πρόεδρε, οι περιπτώσεις λιθοβολισμών στις Πολιτείες της Βόρειας Νιγηρίας, βάσει της εφαρμογής της Σαρία από τα ισλαμικά δικαστήρια, αποτελούν κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την οποία πρέπει να καταδικάσουμε με όλο μας το σθένος, όπως πολύ καλά έκανε απόψε η κ. Καραμάνου, εξ ονόματος του Ευρωπαϊκού μας Κοινοβουλίου.

Πρώτον, επειδή δεν μπορούμε να δεχθούμε τη θανατική ποινή· δεύτερον, επειδή η εφαρμογή της Σαρία πλήττει ανυπεράσπιστες γυναίκες που κατηγορούνται για πράξεις, όπως η μοιχεία, οι οποίες δεν μπορούν να θεωρηθούν αδικήματα· και, τρίτον, επειδή, επιπλέον, στην περίπτωση της Αμίνα Λαβάλ, η κατηγορουμένη δεν απόλαυσε ούτε τις ελάχιστες δικονομικές εγγυήσεις κατά τη διάρκεια της δίκης.

Η υπόθεση της Αμίνα Λαβάλ είναι δραματική και επείγουσα, επειδή, έπειτα από διάφορες αναβολές, η καταδίκη επίκειται: στις 25 Μαρτίου. Δεν είναι όμως η μοναδική υπόθεση: η Sarimu Mohamed, η Safiya Hussaini, η Bariya Ibrahima και η Adama Yunusa έχουν επίσης καταδικαστεί σε ποινές φυλάκισης έπειτα από μια σειρά διεθνών εκστρατειών για την αποτροπή αυτών των λιθοβολισμών. Σε καμία από αυτές τις υποθέσεις δεν υπήρξαν κυρώσεις για τους άνδρες που εμπλέκονταν στη μοιχεία.

Η ευάλωτη θέση των γυναικών στο ισλαμικό ποινικό δίκαιο, τα βασανιστήρια και η υποτιμητική μεταχείριση στην οποία υποβάλλονται αποτελούν απαράδεκτη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θα πρέπει να αντικατοπτριστούν στις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Νιγηρία και με οποιαδήποτε άλλη χώρα εφαρμόζει τη Σαρία.

Η Νιγηρία είναι μία από τις χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά αναλφαβητισμού στον κόσμο. Υπάρχουν τελετουργικοί ακρωτηριασμοί, εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί για θρησκευτικούς λόγους και σε ορισμένες Πολιτείες εφαρμόζεται ο ισλαμικός νόμος, με σαφείς διακρίσεις εις βάρος ενός τμήματος του πληθυσμού και χωρίς καμία αντίδραση από πλευράς της κεντρικής κυβέρνησης.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, κατ’ εφαρμογή των Συνθηκών, οι οποίες ορίζουν σαφώς ποιες είναι οι αρχές που διέπουν τις σχέσεις της με τις τρίτες χώρες, και παρά το πετρέλαιο της Νιγηρίας, πρέπει να ασκήσει όλη τη διπλωματική της ικανότητα για να εμποδίσει την εφαρμογή της θανατικής ποινής στην Αμίνα Λαβάλ και να καταδικάσει τον ενδεχόμενο λιθοβολισμό με όλες τις συνέπειες.

Πάνω από ενάμισυ εκατομμύριο άτομα έχουν διαμαρτυρηθεί στις νιγηριανές αρχές και, χάρη σ’ αυτή τη λαϊκή δράση, εμποδίστηκαν άλλοι λιθοβολισμοί, αλλά το θέμα αυτή τη στιγμή είναι να σωθεί η Αμίνα Λαβάλ και γι’ αυτό πρέπει να καταργηθεί και, αν χρειαστεί, να διωχθεί η Σαρία.

 
  
MPphoto
 
 

  Sandbæk (EDD).(DA) Κυρία Πρόεδρε, ο λιθοβολισμός γυναικών πρέπει να σταματήσει τώρα. Είναι εξοργιστικό να υπάρχουν μέρη στον κόσμο όπου ο λιθοβολισμός των γυναικών είναι νόμιμος και αποδεκτός τρόπος θανατικής ποινής. Η υπόθεση της Αμίνα Λαβάλ καθιστά εκ νέου αναγκαίο να λάβουμε όλα τα δυνατά μέτρα προκειμένου να τονίσουμε την εκ μέρους της ΕΕ απόρριψη τέτοιων βάρβαρων και απάνθρωπων μεθόδων. Η Νιγηρία δεν είναι η μόνη χώρα στον κόσμο όπου συμβαίνουν τέτοιες ωμότητες. Ο λιθοβολισμός πρέπει να απαγορευθεί, βέβαια, σε όλες τις χώρες του κόσμου, ας γίνει όμως η προφανώς αποτρόπαια υπόθεση της Αμίνα Λαβάλ αφορμή να διατρανώσουμε την αμετακίνητη εναντίωσή μας στον λιθοβολισμό γυναικών. Στη Νιγηρία, πρέπει να δοθεί τέλος στη διαφορά μεταξύ της νομοθεσίας που ισχύει σε εθνικό και σε περιφερειακό επίπεδο. Προκαλεί σοκ το γεγονός ότι δεν υπάρχει εγγύηση να εμφανιστεί ποτέ η Αμίνα Λαβάλ σε εθνικό δικαστήριο, μολονότι το Σύνταγμα της Νιγηρίας εγγυάται τη ζωή και την αξιοπρέπειά της. Είναι σημαντικό εμείς εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να αδράξουμε την ευκαιρία που έχουμε να εκφράσουμε τον αποτροπιασμό μας και να συνεχίσουμε να ασκούμε πίεση στη νιγηριανή κοινωνία, μια και δεν πρόκειται απλώς περί της απολύτως απαράδεκτης διακριτικής μεταχείρισης μεταξύ ανδρών και γυναικών, που είναι αποτέλεσμα του ισλαμικού νόμου της Σαρία σε μια σειρά από χώρες, αλλά για ένα θέμα καθημερινής ανθρωπιάς και αξιοπρέπειας. Χρειάζεται ακόμα να καταβληθεί πολύς και σκληρός αγώνας προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα και θα γίνονται αποδεκτά και θα τηρούνται σε όλες τις χώρες του κόσμου.

 
  
MPphoto
 
 

  Scallon (PPE-DE). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, χαιρετίζω το παρόν κοινό ψήφισμα υπέρ της κ. Αμίνα Λαβάλ Κουραμί. Είναι η δεύτερη φορά που θα υιοθετήσουμε ψήφισμα υπέρ της κ. Αμίνα Λαβάλ. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το πρώτο, το Σεπτέμβριο του 2000, συνέβαλε τα μέγιστα στη διεθνή ανταπόκριση για οίκτο, η οποία εξασφάλισε την ασφάλειά της μέχρι σήμερα. Μου ζητήθηκε τότε να απευθύνω μια έκκληση εκ μέρους της. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους χιλιάδες ανθρώπους που ανταποκρίθηκαν, τόσο το 2002 όσο και στο πρόσφατο ψήφισμα τις προηγούμενες εβδομάδες. Ευχαριστώ, ακόμα, το ευρωπαϊκό γραφείο, το οποίο ασχολείται με τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Νιγηρία.

Η καταδίκη σε θάνατο με λιθοβολισμό για την απόκτηση παιδιού εκτός γάμου συνιστά παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που κατοχυρώνονται σε διεθνείς συμφωνίες. Αντιλαμβάνομαι πως η εκτέλεση αυτή δεν αποτελεί επιθυμία της νιγηριανής κυβέρνησης. Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον πρέσβη της Νιγηρίας στην Ιρλανδία, την αυτού εξοχότητα κ. Elias Nathan, ο οποίος απηύθυνε δημόσια έκκληση για οίκτο προς αυτή τη μητέρα.

Καλούμε το Ανώτατο Εφετείο της Σαρία της Κατσίνα να σεβαστεί και να υπερασπιστεί τις διεθνείς συμφωνίες ανθρώπινων δικαιωμάτων, που έχει υπογράψει η Νιγηρία, και να διασφαλίσει την κατάργηση οποιουδήποτε νόμου της Σαρία παραβιάζει τα δικαιώματα αυτά. Η τοπική νομοθεσία πρέπει να είναι σύμφωνη με τη διεθνή νομοθεσία που ισχύει σε εθνικό επίπεδο στη Νιγηρία. Γνωρίζω ότι η κ. Λαβάλ δεν τέθηκε υπό περιορισμό και δεν κρατήθηκε μετά την καταδίκη της τον Μάρτιο του 2002. Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό. Μπορούμε, όμως, να φανταστούμε την τραυματική εμπειρία που υπέστη με μια θανατική καταδίκη να επικρέμαται πάνω από το κεφάλι της ολόκληρη την προηγούμενη χρονιά. Είναι βέβαιο ότι αρρώστησε και επισκέφθηκε διάφορα νοσοκομεία για θεραπεία στη διάρκεια της δύσκολης αυτής περιόδου.

Παρόλο που η κ. Αμίνα Λαβάλ έχει το δικαίωμα να εφεσιβάλει την καταδίκη της ενώπιον μη θρησκευτικού δικαστηρίου, έχει περάσει αρκετά. Κάνω έκκληση για οίκτο και για τη διαβεβαίωση ότι δεν θα εκτελεσθεί σε καμία περίπτωση. Πρέπει, επίσης, να έχουμε κατά νου ότι δεν είναι η μόνη γυναίκα που βρίσκεται σε αυτή τη θέση.

Όταν μου ζητήθηκε για πρώτη φορά να απευθύνω έκκληση υπέρ της κ. Σαφίγια Χουσεΐνι για παρόμοιο αδίκημα, πληροφορήθηκα ότι τουλάχιστον τέσσερις γυναίκες κινδύνευαν να καταδικαστούν στην ίδια ποινή – η κ. Αμίνα Λαβάλ ήταν μία απ’ αυτές – και ότι μικρά αγόρια ηλικίας 12 ως 16 ετών κινδύνευαν με ακρωτηριασμό των χεριών τους για κλοπή. Παρόλο που σεβόμαστε την εθνική κυριαρχία, υπάρχει καλύτερος τρόπος προς τα εμπρός για τη Νιγηρία και το λαό της. Κάνουμε έκκληση για άμεση και διαρκή ανταπόκριση στο κοινοβουλευτικό μας ψήφισμα.

 
  
MPphoto
 
 

  Gillig (PSE).(FR) Κυρία Πρόεδρε, για μία ακόμα φορά αυτό το Κοινοβούλιο οδηγήθηκε και βρίσκεται ενώπιον της επιτακτικής υποχρέωσης να καταγγείλει το μαρτύριο στο οποίο υποβάλλεται μια γυναίκα, η Αμίνα Λαβάλ, η οποία καταδικάστηκε σε θάνατο διά λιθοβολισμού στη Νιγηρία επειδή άσκησε την ελευθερία της.

Τι να πω, τι μπορώ να προσθέσω σε όλα όσα είπαν οι συνάδελφοί μου; Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να καταδικάσω και πάλι το μαρτύριο στο οποίο υποβάλλεται μια γυναίκα, ένα μαρτύριο που δικαιολογεί τους αγώνες που δίνονται στο πλαίσιο των διεθνών ημερών της γυναίκας, αφού, από ό,τι φαίνεται, οι αγώνες αυτοί είναι ακόμα απαραίτητοι! Πρόκειται για ένα μαρτύριο, το οποίο μας υποχρεώνει να επιβεβαιώσουμε εκ νέου τη ριζική διαφωνία μας στην ποινή του θανάτου και μας υποχρεώνει να θυμηθούμε ότι ένα δικαστήριο, είτε στη Νιγηρία είτε σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου, δεν μπορεί να βασίζεται σε θρησκευτικές αρχές και να αρνείται όλες τις αρχές που συνδέονται με τον απόλυτο σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αυτό, δυστυχώς, μας στέλνει πίσω στον σκοταδισμό που γνώρισαν πολύ καλά οι χώρες μας κατά τον Μεσαίωνα. Πρέπει να καταγγείλουμε και πάλι αυτό το μαρτύριο στο οποίο υποβάλλεται μια γυναίκα και το οποίο μας οδηγεί να επιβεβαιώσουμε εκ νέου την υποστήριξή μας στην αρχή της λαϊκότητας, ως αρχή της μείζονος οργάνωσης των σύγχρονων και δημοκρατικών κρατών.

Kυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η κυβέρνηση της Νιγηρίας πρέπει να δηλώσει ότι η εφαρμογή της Σαρία από ένα περιφερειακό δικαστήριο αντιβαίνει στο σύνταγμα αυτής της χώρας. Για αυτό, θα θέλαμε κυρίως να της υπενθυμίσουμε ότι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο των συμφωνιών που συνάπτουμε με τρίτες χώρες. Πέρα από την περίπτωση της Αμίνα Λαβάλ στη Νιγηρία, όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο που βλέπουν τα στοιχειώδη δικαιώματά τους να καταπατώνται, περιμένουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση να κάνει πράξη τα ψηφίσματα που εγκρίνονται στις διαδοχικές συνεδριάσεις αυτού του Κοινοβουλίου. Συμφωνώ πλήρως με τις ερωτήσεις που έθεσε η κ. Καραμάνου. Πέρα από τα ψηφίσματα, κύριε Επίτροπε –και στο σημείο αυτό απευθύνομαι και στους εκπροσώπους του Συμβουλίου – ποιες είναι στην πραγματικότητα οι πράξεις μας;

 
  
MPphoto
 
 

  Sacrédeus (PPE-DE). (SV) Κυρία Πρόεδρε, μας απασχολεί εδώ να σώσουμε τη ζωή ενός αθώου ανθρώπου, καταδικασμένου με μια τελείως άδικη απόφαση. Ωστόσο, εκείνο που επίσης αποτελεί ζήτημα – και απευθύνομαι στον Επίτροπο Fischler στο σημείο αυτό – είναι να καταπιαστούμε με τον ισλαμικό νόμο της Σαρία και τον εξισλαμισμό τμημάτων της Κεντρικής Αφρικής όπου αυτή η υπόθεση είναι μία ανάμεσα σε πολλές και όπου μπορεί να αναμένει κανείς ότι συμβάντα όπως αυτό θα επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά. Το ζήτημα είναι να αναρωτηθούμε με σαφήνεια, σταθερότητα, υπομονή και συνέπεια αν ο νόμος της Σαρία είναι πραγματικά συμβατός με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Είμαστε μια ομάδα βουλευτών που γράψαμε στις πρεσβείες της Νιγηρίας σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο και τους ζητήσαμε να παρακολουθήσουν την υπόθεση. Πρέπει να πράξουμε ό,τι είναι δυνατό για να επηρεάσουμε το Ανώτατο Δικαστήριο της Νιγηρίας. Όπως αναφέρεται στο ψήφισμα, πρέπει επίσης να ασχοληθούμε με το θέμα του να καταστεί δυνατό όλοι οι Νιγηριανοί να χαίρουν των ίδιων δικαιωμάτων και της ίδιας προστασίας στο πλαίσιο του συντάγματος, ασχέτως αν είναι Μουσουλμάνοι ή Χριστιανοί ή μέλη κάποιας άλλης πίστης ή καμίας. Πρέπει ακόμα να έχουμε τη δυνατότητα να θέσουμε το ερώτημα αν είναι λογικό ο νόμος της Σαρία να είναι τόσο ριζικά ασύμβατος με το διεθνές δίκαιο και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Πρέπει επίσης να κάνουμε παν το δυνατό να θέσουμε το ακόλουθο ερώτημα: πού είναι, ανάμεσα στους πιστούς Μουσουλμάνους, οι φωνές στην Αφρική και στην Ευρώπη που λένε ότι αυτή η κατάσταση είναι ασύμβατη με εκείνα που πρέπει να είναι στον πυρήνα κάθε θρησκευτικής πίστης, με την αγάπη και την ανοχή, δηλαδή;

 
  
MPphoto
 
 

  Fischler, Επιτροπή. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, η Επιτροπή συμμερίζεται φυσικά την ανησυχία του Κοινοβουλίου σχετικά με το είδος των ποινών που επιβάλλονται στη Βόρεια Νιγηρία κατ’ εφαρμογή της Σαρία. Η Επιτροπή σε μια σειρά περιπτώσεων, μεταξύ άλλων και στην περίπτωση της Αμίνα Λαβάλ, ήλθε σε επαφή με την κυβέρνηση της Νιγηρίας, και ο Πρόεδρος Πρόντι απευθύνθηκε προσωπικά στον Πρόεδρο Obasanjo, ο οποίος επίσης τάχθηκε κατά των ποινών και τόνισε ότι όλοι έχουν το δικαίωμα να προσφύγουν στο Ανώτατο Δικαστήριο.

Η Επιτροπή επικροτεί επίσης τη θέση του Υπουργού Δικαιοσύνης της Νιγηρίας, ο οποίος πέρυσι δήλωσε ότι δεν είναι σωστό να γίνονται διακρίσεις κατά των Μουσουλμάνων, τιμωρώντας τους διαφορετικά για το ίδιο παράπτωμα. Στην περίπτωση της Αμίνα Λαβάλ, η ακροαματική διαδικασία, όπως ήδη ανέφεραν διάφοροι βουλευτές στις ομιλίες τους, ορίστηκε για τις 25 Μαρτίου. Για την Αμίνα Λαβάλ έχει οριστεί συνήγορος και, σε περίπτωση που κριθεί απαραίτητο, έχει την ευκαιρία να εφεσιβάλει την απόφαση.

Μέσω της αντιπροσωπείας μας στην Αμπούγια, παρακολουθούμε την περίπτωση αυτή με μεγάλη προσοχή. Αποφεύγουμε όμως να αναφερθούμε άμεσα σε περιπτώσεις που εκδικάζονται ακόμα, και προτιμούμε να εμμένουμε στη συνολική κατάργηση της θανατικής ποινής από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Νιγηρίας.

Ο νόμος της Σαρία είναι ένα πολύπλοκο και λεπτό θέμα στη Νιγηρία. Αλά και σε ό,τι αφορά το συνταγματικό δίκαιο, η κατάσταση είναι επίσης εξαιρετικά δύσκολη, διότι υπάρχουν αντιφάσεις μεταξύ της κρατικής Σαρία και του Συντάγματος, καθώς επίσης και των διεθνών υποχρεώσεων με τις οποίες έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση της Νιγηρίας.

Από κοινωνικής πλευράς, η χώρα είναι διαιρεμένη στον μουσουλμανικό Βορρά και στον χριστιανικό Νότο και οι εκλογές που πρόκειται να διεξαχθούν του χρόνου καταδεικνύουν ότι το πρόβλημα είναι πολύ φορτισμένο και εξαιρετικά ευαίσθητο από πολιτικής πλευράς.

Η Επιτροπή χρηματοδότησε μια μελέτη, από την οποία προέκυψε ότι η εφαρμογή της Σαρία ως ποινικού δικαίου γίνεται ακόμα πιο προβληματική, εξαιτίας του γεγονότος ότι το εν λόγω δίκαιο είναι πλημμελώς συντεταγμένο και εφαρμόζεται χωρίς συνέπεια από δικαστές με κακή εκπαίδευση.

Αναφορικά με το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Νιγηρία, η ΕΕ επεξεργάστηκε μία κοινή θέση, συνέταξε ένα διάβημα της τρόικας για τη θανατική ποινή και παρέδωσε μια επίσημη γνωμοδότηση στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η τήρηση των αρχών της Συμφωνίας του Κοτονού παρακολουθείται επίσης με μεγάλη προσοχή. Η Επιτροπή έχει και η ίδια ενεργό ανάμιξη, και τον περασμένο Ιούλιο υπέγραψε με τη Νιγηρία ένα στρατηγικό έγγραφο, καθώς και ένα πρόγραμμα συνεργασίας. Στα έγγραφα αυτά, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η χρηστή διακυβέρνηση του κράτους αναφέρονται ως βασικοί παράγοντες. Επιπλέον, στα έγγραφα αυτά προβλέπεται και η υποστήριξη της κοινωνίας των πολιτών.

Επιπροσθέτως, η Νιγηρία είναι μία από τις χώρες που βρίσκονται στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και σύντομα πρόκειται να αναληφθούν μια σειρά από έργα για την υποστήριξη της μεταρρύθμισης στην κυβέρνηση και στη δικαιοσύνη. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ελπίζουμε ότι θα μπορέσουμε να επηρεάσουμε θετικά την κατανόηση και την εφαρμογή των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Νιγηρίας και από τα επιμέρους ομοσπονδιακά κράτη της Νιγηρίας, και ότι θα στρέψουμε τα πράγματα προς καλύτερη κατεύθυνση.

(Χειροκροτήματα)

 
  
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. – Ευχαριστώ, κύριε Επίτροπε.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αμέσως τώρα.

 
Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου