Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2005 - Στρασβούργο

12. Συνθήκη-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές αλλαγές (UNFCCC)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση σχετικά με τη δήλωση της Επιτροπής για τα αποτελέσματα της Δέκατης Διάσκεψης των Συμβαλλόμενων Μερών που διοργάνωσε στο Μπουένος Άιρες η Σύμβαση-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Αλλαγή του Κλίματος.

  Δήμας, Επιτροπή. Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμες κυρίες και αξιότιμοι κύριοι βουλευτές, κατ' αρχήν θα ήθελα να πω ότι συμμερίζομαι απόλυτα όσα είπε ο Πρόεδρος για την πρωτοφανή καταστροφή στη Νοτιοανατολική Ασία και να συγχαρώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την άμεση ανταπόκριση στο θέμα των κεφαλαίων, τα οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διαθέσει σχετικά.

Πρέπει να πω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση όχι μόνο ήταν γενναιόδωρη αλλά ανταποκρίθηκε με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα σε αυτή τη πρωτοφανή τραγωδία. Η κινητοποίηση ήταν άμεση. Την επόμενη της καταστροφής ημέρα, εμπειρογνώμονες από την ανθρωπιστική βοήθεια, το ΕCΗΟ, και την Επιτροπή Πολιτικής Προστασίας ήσαν στη Σρι Λάνκα και στη Ταϊλάνδη και βοήθησαν στο συντονισμό, στον εντοπισμό των προβλημάτων, στην εκτίμηση και αξιολόγηση των ζημιών και στην ανάγκη για ορισμένες προσφορές καθώς και στον καλύτερο συντονισμό αυτών των προσφορών. Αναμφίβολα θα παραμείνουν για πολύ καιρό εκεί, διότι η προσπάθεια είναι ακόμη μεγαλύτερη για την αποκατάσταση και την ανασυγκρότηση της περιοχής, η δε συμπαράσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να είναι συνεχής.

Θα ήθελα πρώτα-πρώτα να ευχαριστήσω, κύριε Πρόεδρε, για την ευκαιρία που μου δίδετε να συζητήσω μαζί σας απόψε τα αποτελέσματα της 10ης Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών στη Σύμβαση Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Αλλαγή του Κλίματος, η οποία έλαβε χώρα στο Μπουένος Άιρες τον περασμένο μήνα. Πρέπει καταρχάς να πω ότι συμμετείχαν ο Πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος κ. Florenz και 7 άλλοι βουλευτές, η συμμετοχή των οποίων ήταν πάρα πολύ σημαντική. Μας στήριξαν, μας βοήθησαν, μας συμβούλευσαν κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης μέχρι την τελευταία στιγμή, μπορώ να πω. Την τελευταία ημέρα ιδίως είχαμε συνεχή επαφή κατά τη διάρκεια των πολύ σκληρών διαπραγματεύσεων που έλαβαν χώρα εκεί. Πρέπει να πω ότι τα αποτελέσματα δεν ήταν θεαματικά. Ήσαν όμως καλύτερα από αυτά που περιμέναμε, ιδίως από τα αποτελέσματα που περιμέναμε πριν από την επικύρωση του Πρωτοκόλλου του Κυότο από τη Ρωσία, δηλαδή πριν να βεβαιωθούμε ότι το Πρωτόκολλο του Κυότο θα τεθεί σε ισχύ. Έτσι λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι συνολικά τα αποτελέσματα ήταν θετικά. Μπορώ μάλιστα να αναφέρω ορισμένα σημεία από τα οποία φαίνεται αυτό.

Το πρώτο και ίσως το σημαντικότερο από όλα ήταν η συζήτηση για το τι θα γίνει μετά το Κυότο, η οποία, σύμφωνα με το Πρωτόκολλο του Κυότο, πρέπει να ξεκινήσει το 2005. Στο θέμα αυτό συναντήσαμε πολύ μεγάλη αντίδραση· οι Ηνωμένες Πολιτείες και ορισμένες αναπτυσσόμενες χώρες δεν ήθέλαν να συζητήσουν καν· για την ακρίβεια δεν ήθελαν να συζητήσουν ούτε για το θέμα της ενδεχόμενης έναρξης συζητήσεων το 2005. Μετά από πολύ σκληρές διαπραγματεύσεις, όπως είπα και προηγουμένως, καταφέραμε να συμφωνήσουμε, μετά από πρόταση που έκανε ο πρεσβευτής της Αργεντινής κ. Estrada, ότι το Μάιο θα γίνει ένα σεμινάριο με δύο ουσιαστικά θέματα· το ένα θα αφορά την παρούσα κατάσταση και το δεύτερο –το οποίο εμείς επιμέναμε να μπει– τις μελλοντικές εξελίξεις. Είναι ένα πρώτο βήμα, θα έλεγα διστακτικό, αλλά εν πάση περιπτώσει, ένα πρώτο βήμα για τη διαπραγμάτευση, για τη συζήτηση του τι θα γίνει μετά το 2012 σχετικά με τις επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος. Στη διαπραγμάτευση αυτή πρέπει να πω ότι είχαμε συμμάχους, πράγμα που αποτελεί σημαντική εξέλιξη, πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Βραζιλία, η Νότια Αφρική και πολλές χώρες της Αφρικής, οι οποίες προηγουμένως ήσαν διστακτικές, αυτή τη φορά όμως συμπαραστάθηκαν στην προσπάθεια που κάναμε, ώστε να πετύχουμε την έναρξη των συζητήσεων.

Άλλο σημείο που είναι πολύ σημαντικό είναι η συμφωνία για ένα πενταετές πρόγραμμα προσαρμογής των αναπτυσσομένων χωρών στις ανάγκες της αλλαγής του κλίματος. Εδώ, μπορώ να πω, είχαμε σημαντική συμπαράσταση από τις χώρες αυτές, οι οποίες εξάλλου θα ωφεληθούν από αυτό το πρόγραμμα.

Τρίτο σημαντικό σημείο ήταν ορισμένες διευκρινίσεις που έγιναν για το μηχανισμό της καθαρής ανάπτυξης. Είναι ένας από τους μηχανισμούς που προβλέπονται από το Πρωτόκολλο του Κυότο, ο οποίος αποκτά μεγαλύτερη σημασία με την έναρξη της εφαρμογής του Πρωτοκόλλου και με τη λειτουργία του συστήματος εμπορίας του διοξειδίου του άνθρακα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πρόκειται δε να έχουμε πολλές αιτήσεις στο Εκτελεστικό Γραφείο που είναι στη Βόννη για εγκρίσεις και ως εκ τούτου χρειαζόταν ενίσχυση. Πρέπει να γίνει πιο διαφανής· χρειάζονται κεφάλαια για να μπορέσει να λειτουργήσει αποτελεσματικά και να συμβάλει και αυτός στη λειτουργία των μηχανισμών του Κυότο.

Άλλο θέμα το οποίο σχετίζεται με το μηχανισμό καθαρής ανάπτυξης είναι το Σύστημα Εγγραφής, το οποίο χρειάζεται για να μπορέσει να λειτουργήσει όλο το σύστημα της εμπορίας που προβλέπεται, αλλά και άλλα τεχνικά θέματα, τα οποία είναι πολύ σημαντικά μεν αλλά δεν προβάλλονται τόσο. Όλα αυτά συζητήθηκαν και καταλήξαμε σε λύσεις και συμφωνίες.

Νομίζω ότι ήταν σημαντική η παρουσίαση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης του συστήματος εμπορίας του διοξειδίου του άνθρακα, το οποίο εν τω μεταξύ έχει αρχίσει να λειτουργεί και επισήμως από την 1η Ιανουαρίου. Η παρουσίαση αυτή έδειξε και κατοχύρωσε κατά ένα τρόπο τον ηγετικό ρόλο που παίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο θέμα της αλλαγής του κλίματος, είχε δε προκαλέσει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Είχαμε υπουργούς σχεδόν από όλες τις χώρες που παρακολούθησαν τη συζήτηση για την εμπορία και στη συνέχεια είχαμε παρά πολλές διμερείς συναντήσεις με χώρες οι οποίες εκδήλωσαν ενδιαφέρον για να συνεργαστούν, όπως είναι η Νορβηγία –χώρα η οποία έχει ένα σύστημα εμπορίας που λειτουργεί από την 1η Ιανουαρίου– η Ιαπωνία, ο Καναδάς· ακόμη και από τις Ηνωμένες Πολιτείες υπήρχε ενδιαφέρον, αλλά δεν μπορούν να συμμετάσχουν διότι δεν έχουν υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κυότο. Το σύστημα αυτό περιορίζεται μόνο μεταξύ των χωρών που έχουν υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κυότο.

Τέλος, θα ήθελα να πω ότι σημαντικότατο ήταν το ότι αναπτύξαμε σχέσεις με τις διμερείς επαφές που είχαμε και εμείς και τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, είτε με αντίστοιχους βουλευτές των εθνικών κοινοβουλίων είτε με άλλες αντιπροσωπείες, πράγμα που μας δίνει τη δυνατότητα να μπορέσουμε να πείσουμε τις χώρες οι οποίες είναι απαραίτητο να συνεργαστούν μαζί μας για να προωθήσουμε τους επιθυμητούς στόχους για τη μετά το 2012 εποχή, και ιδιαίτερα τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα, την Ινδία, χώρες με τις οποίες πρέπει οπωσδήποτε να βρούμε ένα τρόπο συνεννοήσεως.

Τελειώνοντας, η συζήτηση που είχαμε στο Μπουένος Άιρες και τα αποτελέσματά της, τα οποία συνολικά είναι θετικά, μας έδωσαν την ευκαιρία να τονώσουμε το διάλογο και μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το τι θα γίνει μετά το 2012. Έχουμε δύο ευκαιρίες: η μία ήταν το Συμβούλιο Υπουργών που έγινε στις 20 Δεκεμβρίου και στο οποίο επαναδιατυπώθηκε η δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το ότι η συνολική θερμοκρασία του πλανήτη δεν θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια περισσότερο από 2 βαθμούς Κελσίου καθώς επίσης και η ανάγκη να υπάρξουν στόχοι-ποσοστά για την αύξηση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα και των άλλων αερίων του θερμοκηπίου. Η δεύτερη είναι το εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο οποίο θα υπάρξει η συμβολή της Επιτροπής με δύο έγγραφα: μία έκθεση εργασίας σχετικά με το κόστος και τα οφέλη από την ανάληψη δράσης ή τη μη ανάληψη δράσης στα θέματα της αλλαγής του κλίματος και μια ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την εκτίμηση των στρατηγικών που απαιτούνται για την περίοδο μετά το 2012 και το τι θα κάνουμε μέχρι τότε. Βεβαίως περιμένουμε και τη συμβολή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά.

Θα ήθελα να πω ότι τα αποτελέσματα του Μπουένος Άιρες, που δεν είχαν τόσο καλή κάλυψη από τον Τύπο και τα μέσα ενημέρωσης, είναι καλύτερα απ’ ό,τι παρουσιάστηκαν στα μέσα ενημέρωσης. Επαναλαμβάνω ότι δεν ήταν αυτά που επιθυμούσαμε αλλά ήταν καλύτερα από αυτά που προσδοκούσαμε πριν πάμε εκεί, ως εκ τούτου μπορούμε να πούμε ότι συνολικά τα αποτελέσματα ήταν θετικά.

  Florenz (PPE-DE), εξ ονόματος της Ομάδας. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, ευχαρίστως υποστηρίζω όσα είπατε μόλις τώρα. Θεωρώ ότι σε γενικές γραμμές η διάσκεψη ήταν επιτυχής, έστω και αν δεν φύγαμε με τους αριθμούς που θέλαμε και ο στόχος ίσως δεν επιτεύχθηκε πλήρως. Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να ευχαριστήσω για άλλη μία φορά τον ολλανδό Πρόεδρο του Συμβουλίου, που με την υποστήριξη των προσπαθειών σας έκανε αυτά τα τρία διαφορετικά θεσμικά όργανα μια πραγματικά δεμένη ομάδα στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα να μπορεί να διαδραματίσει μελλοντικά η Ευρώπη σημαντικό ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο όχι μόνο με το ευρώ αλλά και στην περιβαλλοντική πολιτική και την πολιτική για το κλίμα. Νομίζω ότι στον τομέα αυτόν δεν είμαστε μόνο πρωτοπόροι, αλλά δίνουμε και την κατεύθυνση. Στόχος μας είναι να μπορέσουμε να συναποφασίζουμε για τους τρόπους επίτευξης των στόχων μας τόσο στην Ευρώπη όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ο Οργανισμός Περιβάλλοντος είπε ξεκάθαρα, πριν λίγες μόλις εβδομάδες στην Κοπεγχάγη, ότι είμαστε σε καλό δρόμο με τα μέσα που διαθέτουμε, και εσείς αναφερθήκατε προ ολίγου στην εφαρμογή. Γι’ αυτό ήταν λογικό ότι τα τρία μας θεσμικά όργανα άσκησαν επιρροή στο Μπουένος Άιρες σε σχέση με τις αποφάσεις για το τι θα γίνει μετά το 2012. Πρόκειται για την πρώτη δεκαετία του Κυότο και η βιομηχανία μας χρειάζεται δεδομένα για τους υπολογισμούς της προκειμένου να έχει και μετά το 2012 μια νομική βάση για τις επενδύσεις της. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να κάνουμε και άλλα βήματα εδώ στο Σώμα, προκειμένου να πλησιάσουμε τους στόχους που θέσαμε.

Φυσικά, αυτό δεν είναι καθήκον μόνο της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας βιομηχανίας, αλλά πρέπει και εμείς να βρούμε το θάρρος να συμπεριλάβουμε και τον τομέα των ταξιδίων και των μεταφορών, καθώς και τα οικιακά καύσιμα. Γνωρίζω ότι από πολιτική άποψη δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν όλα αυτά εύκολα, αλλά εάν υλοποιήσει μελλοντικά μόνο η βιομηχανία τους στόχους του Κυότο, αυτό θα είναι πολύ δαπανηρό όχι μόνο για την ευρωπαϊκή αλλά και για την παγκόσμια βιομηχανία. Αυτό το βάρος πρέπει να το μοιραστεί και με άλλους.

Γι’ αυτό, κύριε Επίτροπε, είναι σωστό που αναφέρετε τα μέτρα ενεργειακής εξοικονόμησης στην Ευρώπη. Είναι σωστό ότι θέλετε να επιτύχουμε μια βελτιωμένη ενεργειακή απόδοση και πρέπει, φυσικά, να προωθήσουμε διακριτικά και τις ανανεώσιμες ενέργειες. Συμφωνώ απόλυτα με αυτά και ελπίζω ότι θα προχωρήσουμε στο ζήτημα αυτό.

Φυσικά, στο Μπουένος Άιρες υπήρξαν και πιο δύσκολες ώρες και ως δεδηλωμένος φίλος της Αμερικής λυπήθηκα και απογοητεύτηκα πολύ, διότι οι Αμερικανοί αντέδρασαν πραγματικά καταστρεπτικά στο ζήτημα αυτό. Αλλά υπάρχει ακόμη ελπίδα, όχι τόσο από την πλευρά της αμερικανικής κυβέρνησης, οπωσδήποτε όμως υπάρχουν δέκα πολιτείες στις ΗΠΑ που ξεκίνησαν μια πρωτοβουλία για το φαινόμενο του θερμοκηπίου ξεχωριστά από την πολιτική της Ουάσιγκτον. Εδώ διαγράφονται πραγματικά ελπιδοφόρες εξελίξεις, για παράδειγμα στα σύνορα με τον Καναδά αλλά και αλλού. Φθάνω μάλιστα στο σημείο να πω ότι η Ευρώπη μπορεί να διδαχθεί από χώρες, όπως π.χ. η Καλιφόρνια, στον τομέα της πολιτικής των μεταφορών. Πιστεύω ότι η δημοκρατία από κάτω προς τα πάνω θα έχει και στις Ηνωμένες Πολιτείες ως αποτέλεσμα να σημειωθεί κινητικότητα στον εν λόγω τομέα, και αυτό φυσικά το υποστηρίζω.

Θα ήθελα να απευθύνω από εδώ για άλλη μία φορά τις θερμές μου ευχαριστίες στον κ. Δήμα και στον Πρόεδρο του Συμβουλίου κ. Van Geel που έκαναν την Ευρώπη να βαρύνει στην πλάστιγγα. Δεν είναι δικό μας πρόβλημα που στη συνέχεια οι δείκτες της δεν έδωσαν το αποτέλεσμα που θέλαμε. Ωστόσο, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, διότι είμαστε πεπεισμένοι ότι καλλιεργούμε τον σωστό αγρό. Είμαι αγρότης και γι’ αυτό μου αρέσει να χρησιμοποιώ αυτό το παράδειγμα.

Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ONESTA
Αντιπροέδρου

  Corbey (PSE), εξ ονόματος της Ομάδας. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, και εγώ, επίσης, θέλω να αρχίσω εκφράζοντας τις ευχαριστίες μου προς τον κ. Florenz, που ηγείται της αντιπροσωπείας, προς τον κ. Δήμα και την ολλανδική Προεδρία για την πολύ θετική συνεργασία μας.

Θέλω να αρχίσω αναφερόμενος στον Βόρειο Πόλο, που θερμαίνεται ταχύτερα από όσο αναμενόταν: λιώνουν οι παγετώνες, αποψύχεται το παγετώδες υπόστρωμα και μετατοπίζονται τα όρια των δασών. Οι άνθρωποι στον Βόρειο Πόλο αναγκάζονται πλέον να αλλάζουν τρόπο ζωής, ώστε αυτός να είναι συμβατός με το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Οι κοινωνίες στον Βόρειο Πόλο συνιστούν εμπειρίες σε μικροκλίμακα του τι θα βιώσει ολόκληρος ο πλανήτης σύντομα. Αντιμετωπίζουμε το διττό καθήκον προσαρμογής στις κλιματικές αλλαγές και, παράλληλα, ελέγχου τους στον μέγιστο δυνατό βαθμό.

Με δεδομένη αυτήν την τεράστια πρόκληση, η έκβαση της Διάσκεψης για το Κλίμα, στο Μπουένος Άιρες, είναι ιδιαίτερα απογοητευτική. Βεβαίως, είναι θετικό που χάρη σε ένα σεμινάριο κατέστη δυνατό να συνεχιστεί η διαδικασία του Κυότο, χωρίς να εκτροχιαστεί. Βεβαίως και είναι θετικό που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τον τρόπο της και που μπορεί να αναμένεται έκβαση σε αυτό το σεμινάριο, αλλά όλα είναι ανούσια κατά έναν τρόπο αξιολύπητο.

Πρέπει να συμπεράνουμε επίσης ότι η ΕΕ απομονώνεται ολοένα και περισσότερο. Φυσικά, ορισμένα αμερικανικά κράτη είναι έτοιμα να θεσπίσουν τη μείωση των εκπομπών που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, και μάλιστα υπάρχει ενδιαφέρον για το σύστημά μας εμπορίας εκπομπών. Είναι επίσης αλήθεια ότι λίγοι επιστήμονες σήμερα αρνούνται ότι η ανθρωπότητα έχει επίδραση στο κλίμα. Πρέπει να καταγράψουμε τα τραύματά μας, η ουσία όμως του Μπουένος Άιρες είναι ότι το επείγον του πράγματος, όπως το προσλαμβάνουμε εμείς στην Ευρώπη, δεν είναι μια αίσθηση που την συμμερίζονται άλλα μέρη του κόσμου. Αναρωτιέμαι ποιος είναι ο λόγος. Μήπως είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει συναίσθηση των ευθυνών; Είναι, μήπως, έλλειψη διορατικότητας από μέρους του υπόλοιπου κόσμου ή έλλειψη διπλωματικών ικανοτήτων από πλευράς μας; Μας εγκαταλείπει, άραγε, η δύναμη της πειθούς μας;

Δυστυχώς, μάλλον θα πρέπει να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι η ΕΕ δεν είχε την απαιτούμενη επιρροή. Αξίζει να παλέψουμε για τους δεσμευτικούς στόχους μετά το 2012, δυστυχώς, όμως, έγιναν το προσφιλέστερο προς συζήτηση θέμα στην Ευρώπη. Η ΕΕ θα πρέπει να είναι εξαιρετικά καλά προετοιμασμένη για το εαρινό σεμινάριο. Χρειάζονται επίσης πρακτικές προτάσεις, πράγμα που προϋποθέτει ηγεσία και δύναμη πειθούς, πρωτίστως όμως θάρρος. Πρέπει να υποβληθούν, χωρίς χρονοτριβή, σωστές, παραγωγικές και καλά θεμελιωμένες προτάσεις. Η ΕΕ θα χρειαστεί επίσης να είναι ανοικτή στις προσεγγίσεις που θα ακολουθήσουν άλλες χώρες. Μπορώ να διακρίνω τρεις τουλάχιστον λύσεις που όλες τους χρήζουν διερεύνησης.

Καταρχάς, πρέπει να εστιάσουμε περισσότερο στις αναγκαίες προσαρμογές και στη βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες προκειμένου να προσαρμοστούν. Οι συμβολές των αντιπροσωπειών της Αφρικής και της Κεντρικής Αμερικής στο Μπουένος Άιρες άρχισαν όλες τους με αναφορές σε δυσάρεστες κλιματικές αλλαγές. Η προσαρμογή δεν είναι εύκολο πράγμα, θα πρέπει όμως να είναι κάτι περισσότερο από ενίσχυση, όταν εγκύπτουν μείζονες καταστροφές. Η αλλαγή τρόπου ζωής είναι θεμελιώδους σημασίας, απαιτείται δε να δημιουργηθούν αξιόπιστα προγράμματα για τον σκοπό αυτόν.

Δεύτερον, υπάρχει η μεταφορά τεχνολογίας, για την οποία πρέπει να καταβάλουμε τις μέγιστες δυνατές προσπάθειες, εγκαταλείποντας τις ιδεολογικές μας επιφυλάξεις για τον μηχανισμό καθαρής ανάπτυξης.

Τρίτον, θα χρειαστεί να καταναλώσουμε πολύ λιγότερη ενέργεια για τις εθνικές προσεγγίσεις και τους εθνικούς στόχους και, αντ’ αυτού, να εστιάσουμε στους τομεακούς στόχους. Στις συζητήσεις που διεξήγαγε η αντιπροσωπεία μας, η τομεακή προσέγγιση θεωρήθηκε βιώσιμη λύση. Θα πρέπει να προβούμε σε διαβουλεύσεις με τη βιομηχανία χάλυβα, την τσιμεντοβιομηχανία και τη χαρτοποιία. Ο ανταγωνισμός σε αυτούς τους τομείς είναι σε παγκόσμια κλίμακα, και η προφανής λύση είναι στόχοι σε παγκόσμια κλίμακα με βάση τη βέλτιστη διαθέσιμη τεχνολογία. Ο ΠΟΕ μπορεί να διαδραματίσει ενεργό ρόλο εν προκειμένω.

  Davies (ALDE), εξ ονόματος της Ομάδας. – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, αν τα αποτελέσματα της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών στο Μπουένος Άιρες είναι καλύτερα από τα αναμενόμενα, οι προσδοκίες της Επιτροπής θα πρέπει να ήταν αρχικά πολύ χαμηλές. Ο Επίτροπος πήρε το βάπτισμα στον σκληρό κόσμο των διαπραγματεύσεων για την αλλαγή του κλίματος. Ελπίζω να του άφησε καλή γεύση για την επίλυση των προβλημάτων και τη συνένωση του κόσμου προς έναν κοινό σκοπό.

Οι κάτοικοι του Carlisle καλούνται σήμερα να αντιμετωπίσουν τις χειρότερες πλημμύρες στα χρονικά, έναν άνευ προηγουμένου κατακλυσμό από τις πρόσφατες βροχοπτώσεις. Ελπίζω το Κοινοβούλιο να δεχθεί να συγχαρούμε από κοινού τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, τις εθελοντικές οργανώσεις και πολλούς ανθρώπους για το έργο που επιτέλεσαν στην προσπάθειά τους να ελαφρύνουν την κατάσταση και, ειδικότερα, για τη βοήθειά τους προς τους ηλικιωμένους και άλλους ανθρώπους που βρίσκονταν σε πολύ δύσκολη θέση.

Δεν μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα ότι αυτές οι πλημμύρες αποτελούν ένδειξη της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη, όμως τα ακραία καιρικά φαινόμενα έχουν επισημανθεί ως μία από τις συνέπειες της αλλαγής του κλίματος. Τα φαινόμενα που σημειώθηκαν στο Carlisle αποτελούν έναν από τους λόγους για τους οποίους είναι τόσο σημαντικό να συνεχίσει η ΕΕ να οδηγεί τον κόσμο στην ανάπτυξη πολιτικών για την καταπολέμηση των επιπτώσεων της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη.

Η βρετανική κυβέρνηση δήλωσε τις τελευταίες εβδομάδες ότι είναι αποφασισμένη να διασφαλίσει ότι το θέμα της αλλαγής του κλίματος θα έχει υψηλή προτεραιότητα στο πρόγραμμα εργασίας της όταν θα αναλάβει την Προεδρία, επομένως είναι ειλικρινά περίεργο που η ίδια κυβέρνηση θέτει σε κίνδυνο την επιτυχή έναρξη εφαρμογής του Συστήματος Εμπορίας Εκπομπών, ενός από τα πιο σημαντικά ευρωπαϊκά μέτρα για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

Το εθνικό σχέδιο κατανομής του Ηνωμένου Βασιλείου υπεβλήθη από την κυβέρνησή του και εγκρίθηκε από την Επιτροπή τον περασμένο Ιούλιο. Τρεις μήνες αργότερα, η Βρετανία επανήλθε με ένα αναθεωρημένο σχέδιο που ζητά μεγαλύτερα και περισσότερα δικαιώματα εκπομπής αερίων, πολύ περισσότερα από όσα έχει ζητήσει οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση. Απειλεί ότι θα προσφύγει στο δικαστήριο, εάν δεν εγκριθούν τα σχέδια. Αυτό μοιάζει με πρωτοφανή εκδήλωση είτε ανικανότητας είτε κακής πίστης. Κάνει τα ωραία λόγια της βρετανικής κυβέρνησης να ακούγονται πολύ κούφια.

Πριν κλείσει ο Επίτροπος αυτήν τη συζήτηση, θα ήθελα να πει στο Σώμα ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση. Όπως έχουν τα πράγματα, εντάσσεται το Ηνωμένο Βασίλειο στο Σύστημα Εμπορίας Εκπομπών ή όχι; Οι νομικές υπηρεσίες σας, κύριε Επίτροπε, σας λένε ότι η υπόθεση του Ηνωμένου Βασιλείου ευσταθεί ή η τελική έγκριση των δικαιωμάτων του Συστήματος Εμπορίας Εκπομπών εναπόκειται στην κρίση της Επιτροπής, όπως ορίζει η οδηγία; Μήπως η παρούσα θέση και οι καθυστερήσεις που προέκυψαν θέτουν πραγματικά προβλήματα για την επιτυχία του Συστήματος Εμπορίας Εκπομπών μακροπρόθεσμα;

Ελπίζω να μπορέσει ο Επίτροπος να δώσει μια απάντηση σε αυτά τα σημεία. Ελπίζω να καταλαβαίνει ότι δεν πρόκειται να αποδοκιμαστεί από όλους τους εκπροσώπους του Ηνωμένου Βασιλείου αν λάβει μια πολύ σταθερή θέση σε σχέση με αυτό το θέμα.

  Frassoni (Verts/ALE). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, η 10η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών σήμανε τη δέκατη επέτειο από την έναρξη ισχύος της Σύμβασης-Πλαίσιο για την Αλλαγή του Κλίματος και ήταν η πρώτη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών που διεξήχθη με τη βεβαιότητα ότι το Πρωτόκολλο του Κυότο θα τεθεί σε ισχύ. Η συνεδρίαση αυτή χαρακτηρίστηκε από κάποιον παρατηρητή ως «συζήτηση επί των συζητήσεων για το μέλλον».

Δεν μπορούμε να κρύψουμε τις πολύ εμφανείς δυσκολίες έναρξης της συζήτησης σχετικά με τη μετά το 2012 περίοδο. Αυτό δεν μας εκπλήσσει, διότι ούτε το Συμβούλιο κατάφερε να συμφωνήσει για τους αριθμούς που θα δοθούν και είναι πάντοτε δύσκολο να μιλάμε για το μέλλον, όταν η παρούσα κατάσταση παραμένει κάθε άλλο παρά ικανοποιητική, όπως συμβαίνει σήμερα.

Η 10η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών παρείχε επίσης το βήμα για εκατοντάδες παράπλευρες εκδηλώσεις, συνεντεύξεις Τύπου, συναντήσεις, ΜΚΟ και ενδιαφερόμενους, πράγμα το οποίο θεωρούμε σημαντικό, διότι, εάν θέλουμε να γίνει το Πρωτόκολλο του Κυότο πραγματικότητα, χρειάζεται να το εφαρμόσουν και άλλοι εκτός από τις κυβερνήσεις.

Θα ήθελα να υπογραμμίσω δύο από τα αποτελέσματα της 10ης Διάσκεψης. Το πρώτο είναι η απόλυτα εμφανής και απροκάλυπτη παρακώλυση εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών. Κύριε Επίτροπε, δεν μιλήσατε για αυτό το θέμα, αλλά νομίζω ότι θα έπρεπε. Επίσης, θα έπρεπε να μας πείτε τι σκοπεύετε να πράξετε σχετικά. Δεν επρόκειτο απλώς για μεγάλη απογοήτευση, αλλά για μείζον εμπόδιο, για αλλαγή στρατηγικής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν λένε πλέον ότι δεν θα υπογράψουν, αλλά δεν θα προβάλουν και κωλύματα. Στην πραγματικότητα, θα προβάλουν κωλύματα. Ήδη κωλυσιεργούν και θα εξακολουθήσουν και στο μέλλον.

Κύριε Επίτροπε, θα θέλαμε να μάθουμε τη δική σας τοποθέτηση απέναντι στην άποψη ότι η ΕΕ πρέπει να είναι διατεθειμένη να προχωρήσει στις διαπραγματεύσεις για το πλαίσιο του Πρωτοκόλλου του Κυότο χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες, ζητώντας τον αποκλεισμό όσων χωρών δεν έχουν υπογράψει το Πρωτόκολλο. Είναι κάτι που πρέπει να αρχίσουμε να συζητάμε.

Το δεύτερο ζήτημα, όπως ήδη αναφέρθηκε, είναι η απόφαση να συγκληθεί ένα σεμινάριο κρατικών εμπειρογνωμόνων. Η εντολή είναι πολύ περιορισμένη, όπως έχει ήδη επισημανθεί από πολλούς, αλλά εάν υπάρχει πολιτική βούληση θα είναι δυνατόν και θα μπορέσουμε να αρχίσουμε μια σοβαρή συζήτηση –με όσους το επιθυμούν– σχετικά με τις δεσμεύσεις της μετά το 2012 εποχής.

Ποιες είναι οι προσδοκίες μας από την Επιτροπή και το Συμβούλιο; Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να προετοιμαστούν για τη συνάντηση στη Βόννη τον ερχόμενο Μάιο, παρουσιάζοντας μια σφαιρική πρόταση για τη μελλοντική πολιτική σχετικά με την αλλαγή του κλίματος, η οποία να συνάδει με τη δέσμευση της ΕΕ να διατηρηθεί η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω από το μέγιστο όριο των +2°C, σε σύγκριση με τα επίπεδα της προβιομηχανικής περιόδου, και να φθάσουν οι συνολικές εκπομπές στο ανώτατο επίπεδό τους εντός των δύο προσεχών δεκαετιών.

Δεύτερον, η Τρόικα της ΕΕ οφείλει να καταβάλει σοβαρή διπλωματική προσπάθεια, προκειμένου να εισακούσει και να λάβει υπόψη της τις θεμιτές ανησυχίες των αναπτυσσόμενων χωρών. Στο θέμα αυτό δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες. Εάν δεν διατεθούν σημαντικοί πόροι για μέτρα προσαρμογής, δεν θα έχουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες μαζί μας και εμείς θέλουμε να αγωνιστούν στο πλευρό μας.

Τρίτον, η ΕΕ οφείλει να διπλασιάσει τις προσπάθειές της για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του Κυότο και μετέπειτα. Προφανώς, εάν τα δικά μας κράτη μέλη δεν είναι ικανά να σεβαστούν το Πρωτόκολλο του Κυότο σήμερα, τότε δεν θα έχουμε αξιοπιστία στο μέλλον.

(ΙΤ) Κύριε Επίτροπε, παραβλέψατε ένα άλλο στοιχείο, το οποίο ωστόσο θεωρώ πως είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε σε αυτήν τη συζήτηση: τη στάση του ιταλού Υπουργού κ. Matteoli, ο οποίος αποστασιοποιήθηκε από την υπόλοιπη ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία. Πιστεύω πως επ’ αυτού δεν πρέπει να τηρήσετε διπλωματική στάση, καθώς όλοι υποστηρίζουμε την ευρωπαϊκή θέση, ενώ ο κ. Matteoli –με λανθασμένο και εντελώς ανάρμοστο τρόπο– διαχώρισε τη θέση του, προκαλώντας μεγάλη αμηχανία σε εσάς και στην υπόλοιπη ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία. Ο λόγος για όσα συνέβησαν είναι πολύ απλός: ο κ. Matteoli και η κυβέρνησή του δεν πιστεύουν πως είναι πραγματικά αναγκαία η εφαρμογή του Πρωτοκόλλου του Κυότο για να περιοριστούν οι συνέπειες των κλιματικών αλλαγών, ούτε σήμερα ούτε μετά το 2012.

Η Επιτροπή, το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο πρέπει να σκεφθούν τρόπους για να πείσουν όσα ευρωπαϊκά κράτη δεν τηρούν σήμερα το Πρωτόκολλο του Κυότο, να κάνουν μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση.

  Musacchio (GUE/NGL), εξ ονόματος της Ομάδας. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, οι πρόσφατες φυσικές καταστροφές αποδεικνύουν ακόμη μία φορά ότι η σχέση με τη φύση έχει θεμελιώδη σημασία για τη διασφάλιση της επιβίωσης του ανθρώπινου είδους και του πολιτισμού. Αυτός ακριβώς είναι ο κίνδυνος από τις κλιματικές αλλαγές και, κατά συνέπεια, είναι άμεση ανάγκη η δραστική μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα να αποτελέσει προτεραιότητα και να καταστεί απαραίτητη προϋπόθεση όλων των οικονομικών και κοινωνικών επιλογών.

Η Ευρώπη αποδέχθηκε τις δεσμεύσεις του Κυότο και για την περίοδο μετά το Κυότο, και αυτό καθιστά ακόμη πιο σοβαρές τις ευθύνες της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία αντιτίθεται στην επικύρωση του Πρωτοκόλλου και στην αντιμετώπιση της περιόδου μετά το Κυότο όπως έπρεπε να συμβεί στο Μπουένος Άιρες. Πρέπει να παραδεχθούμε ότι και η Ευρώπη βρίσκεται ακόμη μακριά από την πλήρη εκπλήρωση των υποχρεώσεών της: επέτρεψε τη στρέβλωση του Πρωτοκόλλου του Κυότο με την εισαγωγή της αγοραπωλησίας των δικαιωμάτων εκπομπής αερίων, αλλά κυρίως απέχει ακόμη πολύ από την πρακτική εφαρμογή των στόχων μείωσης των εκπομπών που όντως εξακολουθούν να αυξάνονται και μάλιστα κατά πολύ σε ορισμένες χώρες, όπως η Ιταλία.

Είναι αναγκαίο να προβληματισθούμε για τους λόγους στους οποίους οφείλεται αυτό. Στην πραγματικότητα, εμπιστευθήκαμε την υλοποίηση των στόχων του Κυότο αποκλειστικά στους μηχανισμούς της αγοράς. Οι μηχανισμοί αυτοί έως τώρα δεν λειτούργησαν, ενώ με τη φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση πολλαπλασιάστηκαν οι παράγοντες στρέβλωσης: παραγωγές που μετακινούνται σε χώρες όπου οι κανόνες προστασίας του περιβάλλοντος είναι ελαστικότεροι αυξάνοντας τις εκπομπές· πλούσιες χώρες που σπαταλούν περισσότερη ενέργεια για τις μεταφορές και τις οικιακές χρήσεις· ιδιωτικοποίηση και ελευθέρωση του τομέα της ενέργειας, η οποία, αντί να επιφέρει εξοικονόμηση και καθαρές πηγές ενέργειας, θέτει σε ανταγωνισμό παραδοσιακές ρυπογόνες πηγές.

Εάν, ως οφείλουμε, θέλουμε να εφαρμόσουμε στην πράξη το Πρωτόκολλο του Κυότο και να προχωρήσουμε ακόμη πιο πολύ, απαιτούνται πολύ περισσότερα: θα πρέπει να επικεντρώσουμε όλες τις προσπάθειες από άποψη επιστημονικής έρευνας, ενεργειακής πολιτικής και υποδομών με αποκλειστικό σκοπό την επίτευξη αυτού του στόχου, εκπονώντας ένα γενικό στρατηγικό σχέδιο, με κατάλληλη διάρθρωση, επαρκή χρηματοδότηση και δημοκρατική συμμετοχή.

Χρειαζόμαστε κάτι που θα υπερβαίνει τις κλασικές και απαρχαιωμένες συνταγές της αγοράς και το οποίο θα αντιπροσωπεύει την πραγματική πρόκληση της αειφόρου ανάπτυξης: μια νέα κοινωνική και περιβαλλοντική οικονομία, με δημοκρατική δομή και αλληλεγγύη για όλον τον κόσμο. Όλα αυτά γίνονται ακόμη πιο κατανοητά και αναπόφευκτα εάν αντιληφθούμε ότι το Κυότο αποτελεί απλώς ένα πολύ μικρό πρώτο βήμα. Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών δεν επέτρεψε να συζητηθεί στο Μπουένος Άιρες αυτό που πρέπει να γίνει για την περίοδο μετά το Κυότο, δηλαδή μια ιστορική αναγκαία αλλαγή. Οφείλω να παραδεχθώ ότι η ιταλική κυβέρνηση συντάχθηκε με αυτήν την αντιδραστική θέση.

Αυτή, λοιπόν, είναι η αποστολή μιας άλλης Ευρώπης ικανής να απευθύνεται με αυτόν τον τρόπο σε όλον τον κόσμο και, προπαντός, να αναλαμβάνει πρακτικές πρωτοβουλίες για ένα άλλο σκηνικό σε σχέση με αυτό που δυστυχώς βιώνουμε.

  Blokland (IND/DEM), εξ ονόματος της Ομάδας. – (NL) Στη διάρκεια των τελευταίων ετών, το Σώμα διεξήγαγε πολλές συζητήσεις για την ανάγκη κλιματικής πολιτικής. Τον ερχόμενο μήνα, θα τεθεί σε ισχύ το Πρωτόκολλο του Κυότο, για αυτό και είναι χρήσιμο να κοιτάξουμε και πάλι τις αποφάσεις των τελευταίων ετών. Μου κάνει εντύπωση που η κλιματική πολιτική προσελκύει λιγότερη προσοχή. Καθίσταται ολοένα και πιο δύσκολο να εξασφαλιστεί πλειοψηφία για τη λήψη των αναγκαίων μέτρων. Αυτό οφείλεται, κατά τη γνώμη μου, στο ότι παρατηρούμε σε μικρό βαθμό την κλιματική αλλαγή και στο ότι ο αρνητικός αντίκτυπος θα γίνει κατεξοχήν αισθητός σε απομακρυσμένες χώρες. Ορισμένοι εργάζονται επίσης με βάση την υπόθεση ότι η μείωση των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου θα πλήξει την οικονομική ανάπτυξη.

Θέλω να επιστήσω την προσοχή των βουλευτών σε μια μελέτη του IIASA, του Διεθνούς Ιδρύματος Ανάλυσης Εφαρμοσμένων Συστημάτων, που εδρεύει στο Laxenburg της Αυστρίας. Οι επιστήμονες που συμμετείχαν σε αυτήν τη μελέτη κατέδειξαν ότι η κλιματική πολιτική μπορεί να προσαρμοστεί κατά τρόπο πολύ αποτελεσματικότερο από πλευράς κόστους, υπό την προϋπόθεση ότι η πολιτική για τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα θα συνδεθεί με την κλιματική πολιτική. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, μειώνονται δραστικά τα καθαρά κόστη, πρέπει όμως να εξετάσουμε και το ρυθμιστικό πλαίσιο που διέπει αέρια πέραν του διοξειδίου του άνθρακα. Συνεπώς, μια πολιτική δεν χρειάζεται να είναι δαπανηρή για να είναι αποτελεσματική.

Δράττομαι, επίσης, της ευκαιρίας για να επιστήσω την προσοχή της Επιτροπής στα προβλήματα που συνδέονται με το σύστημα εμπορίας εκπομπών. Η ερμηνεία της οδηγίας έχει γίνει με πολύ διαφορετικούς τρόπους, πράγμα που οδήγησε σε δυνητικά μείζονα προβλήματα. Για παράδειγμα, σε ορισμένες χώρες, η χημική βιομηχανία παρέμεινε εκτός του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας. Αυτό προσέφερε σε άλλα κράτη μέλη μια δικαιολογία για να εξαιρέσουν τις χημικές τους βιομηχανίες από το πεδίο εφαρμογής της, προκειμένου να αποφύγουν τη στρέβλωση του ανταγωνισμού.

Επιπροσθέτως, σε ορισμένα κράτη μέλη, εκπίπτουν του φόρου τα πρόστιμα που επιβάλλονται σε επιχειρήσεις όταν υπερβαίνουν τα όρια εκπομπής αερίων. Για άλλη μία φορά, δεν υπάρχουν ίσοι όροι ανταγωνισμού εντός της εσωτερικής αγοράς. Θέλω να ρωτήσω τον Επίτροπο Δήμα αν το γνωρίζει αυτό και αν μπορεί να προταθεί αλλαγή στην οδηγία, προκειμένου να καταστούν παράνομες αυτές οι πρακτικές. Επίσης, σε ορισμένα κράτη μέλη, η βιομηχανία έλαβε κρατικές ενισχύσεις. Στην ίδια μου τη χώρα, στις Κάτω Χώρες, η εθνική κυβέρνηση ξόδεψε 600 εκατομμύρια ευρώ για την αγορά εκπομπών αερίων στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα να προσφερθεί μικρότερη έκπτωση στη βιομηχανία. Θέλω και επ’ αυτού να ακούσω την απάντηση του Επιτρόπου.

Όταν συζητήθηκε η οδηγία, δύο από τις τροπολογίες μου εγκρίθηκαν από το Σώμα, γεγονός που θα έπρεπε να έχει αποτρέψει την ανάδυση αυτών των προβλημάτων. Τώρα πρέπει να συμπεράνω ότι, σε κάθε περίπτωση, ανέκυψαν προβλήματα. Η κλιματική μας πολιτική πρέπει να στοχεύει στη βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντός μας. Αυτό είναι εκείνο στο οποίο συμφωνήσαμε και αυτό είναι εκείνο στο οποίο πρέπει να επιμείνουμε. Αυτός ο πλανήτης δεν αποτελεί ιδιοκτησία μας· είμαστε απλώς προσωρινοί κάτοικοι.

  Aylward (UEN), εξ ονόματος της Ομάδας. – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που το Πρωτόκολλο του Κυότο θα τεθεί σε ισχύ στις 16 Φεβρουαρίου, μετά την επικύρωση των διατάξεων της συμφωνίας από 132 χώρες. Η πρόσφατη επικύρωση του Κυότο από τη ρωσική κυβέρνηση σημαίνει ότι εφεξής θα έχει νομική υπόσταση. Βάσει της συμφωνίας αυτής, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεσμεύεται να περιορίσει τις εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου κατά 8%, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, έως το 2012. Χαίρομαι για την έγκριση της οδηγίας της ΕΕ για την εμπορία εκπομπών, η οποία θα βοηθήσει να διασφαλιστεί η συμμόρφωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις σοβαρές διεθνείς υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Συμφωνία του Κυότο.

Το μόνο απογοητευτικό σημείο είναι το γεγονός ότι ορισμένες χώρες, μεταξύ των οποίων η Αυστραλία και η Αμερική, δεν έχουν προσυπογράψει τις διατάξεις αυτής της συμφωνίας. Η Αμερική ευθύνεται, όπως γνωρίζουμε όλοι μας, για πάνω από το 24% των συνολικών ετήσιων εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η αποτελεσματικότητα του Κυότο αμβλύνεται, επειδή η Αμερική δεν έχει υπογράψει τη συμφωνία. Εντούτοις, δεν είναι εντελώς ζοφερά τα νέα από την Αμερική ως προς το πολιτικό αυτό ζήτημα. Η Καλιφόρνια –η μεγαλύτερη πολιτεία στην Αμερική από πληθυσμιακής άποψης– έχει ήδη καθιερώσει τον φόρο Pavley, ο οποίος αποσκοπεί στον περιορισμό της χρήσης αερίων του θερμοκηπίου κατά 22% στην πολιτεία αυτή έως το 2012. Βλέπω με χαρά ότι το παράδειγμά της το ακολουθούν τώρα και άλλες πολιτείες. Επί του παρόντος, 19 αμερικανικές πολιτείες συνεχίζουν αυτήν την πρωτοβουλία, η οποία αποσκοπεί στον περιορισμό των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Είναι σαφές ότι όλο και περισσότερες επιχειρήσεις και πολίτες στην Αμερική διάκεινται σήμερα ευνοϊκά έναντι της αντιμετώπισης της αλλαγής του κλίματος.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να κάνει χρήση κάθε διπλωματικού μέσου που έχει στη διάθεσή της για να προσπαθήσει να πείσει την αμερικανική κυβέρνηση να καθιερώσει μέτρα για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αυτό μπορεί και θα πρέπει να γίνει μέσω των διαρθρώσεων των διατλαντικών συνόδων κορυφής μεταξύ της Αμερικής και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για την αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος απαιτείται συντονισμένη διεθνής προσέγγιση. Το Πρωτόκολλο του Κυότο είναι σήμερα το μοναδικό διαθέσιμο διεθνές πλαίσιο εντός του οποίου οι χώρες που το έχουν υπογράψει μπορούν να συντονίσουν την προσέγγισή τους έναντι αυτού του ζητήματος.

Η βρετανική κυβέρνηση θα αναλάβει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά το δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους και, ως πολύ σταθερός σύμμαχος της παρούσας αμερικανικής κυβέρνησης, ελπίζω ότι θα βρίσκεται σε πολύ ισχυρή διπλωματική θέση για να πείσει την αμερικανική κυβέρνηση να κινηθεί με πιο εποικοδομητικό τρόπο σε σχέση με αυτό το θέμα.

  Gollnisch (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα περιοριστώ σε μερικές ερωτήσεις σχετικά με την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, θέμα για το οποίο η άγνοια συνοδεύεται από πολύ συγκεκριμένες κρίσεις.

Πρώτη ερώτηση: υπάρχει πράγματι σημαντική και συνεχής αύξηση της θερμοκρασίας; Αυτό φαίνεται τώρα πλήρως αποδεδειγμένο γεγονός, ιδίως χάρη στις μετρήσεις που έγιναν στις ωκεάνιες μάζες και στους μεγάλους παγετώνες.

Δεύτερη ερώτηση: η αύξηση αυτή έχει μόνο αρνητικά αποτελέσματα; Όχι απαραίτητα –στη Σιβηρία, για παράδειγμα, η τάιγκα και η τούντρα θα μπορούσαν να αντικατασταθούν από άλλα τοπία– αλλά σίγουρα τα πράγματα είναι διαφορετικά όσον αφορά την τρομακτική πρόοδο της απερήμωσης στην Αφρική ή τις μετεωρολογικές καταστροφές τύπου Ελ Νίνιο.

Τρίτη ερώτηση: αν αποφασίσουμε να καταπολεμήσουμε αυτό το φαινόμενο, είναι σίγουρο ότι οφείλεται βασικά στην ανθρώπινη δραστηριότητα; Αυξήσεις της θερμοκρασίας και παγετώνες σημειώθηκαν τουλάχιστον τέσσερις φορές κατά την τεταρτογενή περίοδο και δεν μπορούν να καταλογιστούν στον άνθρωπο.

Τέταρτη ερώτηση:αν η αύξηση της θερμοκρασίας οφείλεται όντως στις εκλύσεις στην ατμόσφαιρα αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, όπως το διοξείδιο του άνθρακα, από την καύση ορυκτών οργανικών πηγών ενέργειας από τον άνθρωπο, τότε σίγουρα επιβάλλεται να ληφθούν μέτρα· είναι, όμως, χρήσιμο να καταβάλει η Δυτική Ευρώπη προσπάθεια εις βάρος της δικής της ανταγωνιστικότητας, ενώ άλλες δυνάμεις, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα –ο πρώτος και ο δεύτερος ρυπαίνων στον κόσμο αντίστοιχα– νίπτουν τας χείρας τους θέτοντας σε βέβαιο κίνδυνο την επιτυχία του εγχειρήματος, παρά τις ενθαρρυντικές ειδήσεις από ορισμένες αμερικανικές πολιτείες που μας μετέφερε ο προηγούμενος ομιλητής;

Τέλος, πέμπτη και τελευταία ερώτηση: η συστηματική αναδάσωση και η χρήση ανανεώσιμων ή νέων πηγών ενέργειας πρέπει χωρίς αμφιβολία να ενθαρρυνθούν. Όμως, πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Θα πρέπει να περάσει πολύς καιρός μέχρι να είναι επαρκείς για τις ανάγκες μας. Στο μεταξύ, δεν θα πρέπει, λοιπόν, έστω και από οικολογική άποψη, να αναρωτηθούμε για τη διαφοροποίηση των πηγών ενέργειας και, ιδιαίτερα, για την προσφυγή στην πυρηνική ενέργεια; Το Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας, πριν από εικοσιπέντε χρόνια, ήταν η πρώτη πολιτική δύναμη που επέστησε θεμιτά την προσοχή στους κινδύνους της πυρηνικής ενέργειας, πρόβλεψη που, δυστυχώς, επαληθεύτηκε με την καταστροφή του Τσερνομπίλ. Όμως, η επιστήμη προοδεύει και η τεχνολογία μπορεί να εξελιχθεί: η σύντηξη θα χρησιμοποιούσε την ύλη χωρίς να αφήνει τα επικίνδυνα για μεγάλο χρονικό διάστημα απόβλητα των σημερινών διαδικασιών. Εν αναμονή της προόδου προς αυτήν την κατεύθυνση, μπορούν να χρησιμοποιηθούν στοιχεία, όπως το θόριο, ακόμη και στη διαδικασία της σχάσης, τα οποία παρουσιάζουν λιγότερους κινδύνους από εκείνα που γνωρίζουμε σήμερα. Χωρίς αμφιβολία, προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να κινηθεί η επιστήμη. Απαιτείται σοβαρή προσπάθεια, απαλλαγμένη από κάθε δογματισμό.

  Doyle (PPE-DE). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, η χρήση της λέξης «επιτυχία» σε αυτό το πλαίσιο εξαρτάται από τις προσδοκίες του καθενός· έχει διαφορετική σημασία για κάθε άνθρωπο. Κατ’ εμέ, αν εξαιρέσουμε τις ζυμώσεις και τις συνομιλίες που διεξήχθησαν στο περιθώριο της Διάσκεψης του Μπουένος Άιρες, είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσουμε τον όρο «επιτυχία». Η επιτυχία που είδα στο Μπουένος Άιρες ήταν ότι συζητήσαμε με άλλους συναδέλφους –και ιδιαίτερα με τους πολυάριθμους εκπροσώπους της πολιτικής και της επιχειρηματικής Αμερικής και άλλων αμερικανικών φορέων– για την έκταση της υποστήριξης που έχουμε επί τόπου, τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Αυστραλία, σε αντίθεση με τη θέση της κυβέρνησης Μπους, αλλά και του αυστραλού Πρωθυπουργού, σχετικά με το Πρωτόκολλο του Κυότο και την αλλαγή του κλίματος. Αυτή είναι η αίσθηση επιτυχίας που αποκόμισα από το Μπουένος Άιρες. Υπάρχει τεράστια και αυξανόμενη υποστήριξη από εννέα ή δέκα διαφορετικές αμερικανικές πολιτείες, ακόμη και από ορισμένες επιχειρήσεις ενέργειας και καυσίμων και από την επιχειρηματική Αμερική γενικότερα. Η υποστήριξη αυτή διαρκώς αυξάνεται.

Μετρώ επίσης την επιτυχία με βάση την πρόοδο που σημείωσε η Κίνα και τη στάση των κινεζικών αρχών – καθώς η Κίνα αποτελεί αναπτυσσόμενο κράτος με τεράστιες δημογραφικές προκλήσεις. Υπάρχει επίσης η αλλαγή της στάσης της Βραζιλίας, η οποία συμπορεύεται πλέον μαζί μας. Έτσι μετρώ την πραγματική επιτυχία του Μπουένος Άιρες, ως δείκτη της προόδου που έχει επιτευχθεί από την προηγούμενη Διάσκεψη των Συμβαλλόμενων Μερών στην οποία είχα παραστεί.

Για να αυξηθεί ακόμα περισσότερο η σύγχυσή μας, αυτή ήταν η 10η Διάσκεψη και το επόμενο έτος θα έχουμε την 11η. Έχουμε την ειδική συνάντηση για τη συνέχιση των συζητήσεων· δεν μας επιτρέπεται να την αποκαλούμε μετά το Κυότο ή μετά το 2012, όμως δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι θα υπάρξει και αυτή στο πεδίο των συζητήσεων. Επίσης, το επόμενο έτος έχουμε την 1η Συνεδρίαση των Συμβαλλόμενων Μερών, προς περαιτέρω σύγχυση των αμύητων! Νομίζω ότι σημαίνει συνεδρίαση των μερών που επικύρωσαν το Κυότο, κατ’ αντιδιαστολή προς τη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών, που έχουν υπογράψει όλα την αρχική συμφωνία. Είναι δύο διαφορετικές, αν και παρεμφερείς, ομάδες συναντήσεων, οι οποίες, υποθέτουμε, θα εκτυλιχθούν παράλληλα. Ίσως ο Επίτροπος να μας πει περισσότερα για αυτό το θέμα.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Florenz που ηγήθηκε της κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας. Ευχαριστώ και εσάς, κύριε Επίτροπε, που συμπεριλάβατε τους βουλευτές του ΕΚ. Θα ήθελα ακόμη να δω μια πιο διαρθρωμένη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις διάφορες διασκέψεις και ιδιαίτερα στο στάδιο της 1ης Συνεδρίασης των Συμβαλλόμενων Μερών. Ελπίζω να βρήκατε τη συμβολή μας εποικοδομητική και κάπως χρήσιμη. Θα μου άρεσε να την δω ακόμη πιο διαρθρωμένη, αν και γνωρίζω ότι υπάρχει κάποια επιφυλακτικότητα στο επίπεδο του Συμβουλίου ως προς το ενδεχόμενο αυτό. Είναι, όμως, μια πρόταση που χρειάζεται επειγόντως να εξεταστεί σοβαρά σε αυτό το επίπεδο.

Δεν έχουμε την πολυτέλεια να μην επιτύχουμε. Το Πρωτόκολλο του Κυότο είναι το μόνο διαθέσιμο παιγνίδι. Η ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στις εκθέσεις κόστους-οφέλους και η διαφανής τιμολόγηση των περιβαλλοντικών συνεπειών της αλλαγής του κλίματος και της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη θα βοηθήσει να πειστούν εκείνες οι αγορές που εξακολουθούν να αμφισβητούν την οικονομική σημασία του Κυότο. Θα δείξει ότι κάθε βραχυπρόθεσμη ενόχληση και δαπάνη θα υπεραντισταθμιστεί από το μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο κέρδος τόσο για τις αναπτυγμένες όσο και για τις αναπτυσσόμενες χώρες.

  Tarand (PSE). (ET) Τις δύο τελευταίες εβδομάδες, η καταστροφή στη Νοτιοανατολική Ασία είχε σημαντικό αντίκτυπο στον κόσμο. Τα αίτια του παλιρροϊκού κύματος και της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής δεν συνδέονται, βέβαια, εκτός αν μετρήσουμε τον χρόνο σε εκατομμύρια έτη και μελετήσουμε τη μετατόπιση των τεκτονικών πλακών, που όντως προκαλούν σεισμούς και κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, οι χρονικές κλίμακες των εκατομμυρίων ετών δεν γίνονται αντιληπτές στους ανθρώπους, συνεπώς και οι σχετικές συζητήσεις μικρή μόνο χρησιμότητα έχουν για τους πολιτικούς. Το 2004 παρείχε πληθώρα νέων ενδείξεων επιτάχυνσης της θέρμανσης του πλανήτη: την ταχεία τήξη των παγετώνων της Γροιλανδίας, που θα ανεβάσει το επίπεδο των ωκεανών κατά επτά μέτρα, συνολικά, για να μην επεκταθούμε σε άλλες. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο βρετανός Πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ είχε ως θέμα μίας από τις ομιλίες του την παγκόσμια κλιματική αλλαγή. Σε αυτήν την ομιλία ανέφερε ότι μέχρι το 2100, το επίπεδο του ωκεανού θα έχει ανέβει κατά 88 εκατοστά, γεγονός που με βάση τη σημερινή δημογραφική κατάσταση θα σημάνει απειλή για εκατό εκατομμύρια ανθρώπους. Αυτό είναι ένα πολύ διαφορετικής τάξης μέγεθος σε σύγκριση με τον αριθμό των θυμάτων του πρόσφατου παλιρροϊκού κύματος. Ωστόσο, ο χρόνος που μας απομένει για να προετοιμαστούμε επίσης διαφέρει – αντί των δύο ωρών, έχουμε ακόμα σχεδόν έναν αιώνα. Εν τούτοις, το 10% του χρόνου που είχαμε, αν αρχίσουμε να προσμετράμε από τη Διάσκεψη του Ρίο, κατασπαταλήθηκε ήδη, και όχι κατά τον πλέον εποικοδομητικό τρόπο.

Οφείλω να ομολογήσω ότι συμμετείχα στη Διάσκεψη του Ρίο και ότι στον προηγούμενο βίο μου, ως ειδικός για τις κλιματικές αλλαγές, ανακατασκεύασα τις χρονικές περιόδους του παγετού στο λιμάνι του Ταλίν από το 1500. Το Ταλίν βρίσκεται σε ένα ευαίσθητο σημείο της Βαλτικής, όπου κάθε χρόνο η θάλασσα βρίσκεται αντιμέτωπη με το σεξπηρικό ερώτημα: «Να παγώσει κανείς ή να μην παγώσει»; Από τον δέκατο έκτο ως τον εικοστό αιώνα, υπήρξαν έξι με οκτώ χειμώνες ανά αιώνα χωρίς καθόλου παγετό. Τον εικοστό αιώνα, ιδίως από τη δεκαετία του ’70 και μετά, υπήρξαν 16 χειμώνες χωρίς παγετό, και στη νέα χιλιετηρίδα τέσσερις από τους πέντε χειμώνες ήταν χωρίς παγετό. Παραδόξως, είναι λυπηρό που αρκετές διαδοχικές εσθονικές κυβερνήσεις είχαν την έδρα τους σε ένα μέγαρο με υπέροχη θέα του Κόλπου του Ταλίν, αλλά δεν παρατήρησαν αυτόν τον ουσιώδη δείκτη κλιματικής αλλαγής ή αποδείχτηκαν ανίκανες να συναγάγουν τα ανάλογα συμπεράσματα σε σχέση με την ενεργειακή πολιτική. Η διαχείριση της εθνικής επιχείρησης ηλεκτρισμού, έχοντας ως παράδειγμα τα μονοπώλια πετρελαίου και άνθρακα των ΗΠΑ, γίνεται ακόμα με βάση το πνεύμα της περιόδου της κορύφωσης της εκβιομηχάνισης, πριν από 50 χρόνια. Η χρήση ύδατος συνεπεία της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από πετρελαιούχο σχιστόλιθο επιδοτείται σε τέτοιο βαθμό, που κατατάσσει την Εσθονία ανάμεσα στους μεγαλύτερους καταναλωτές νερού παγκοσμίως, μαζί με τα κράτη της ερήμου, που προσφεύγουν στην αρδευτική γεωργία. Αν αναλογιστούμε ότι ένα λίτρο πόσιμου νερού κοστίζει τρία ευρώ στο αεροδρόμιο του Ταλίν, καθίσταται προφανές ότι η παραγωγή ενέργειας στην Εσθονία επιδοτείται με ποσό γύρω στα τρία δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Την ίδια στιγμή, η Εσθονία υστερεί έναντι των άλλων ευρωπαϊκών χωρών στη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, παρά τις υψηλές δυνατότητες που προσφέρουν τόσο τα βιοκαύσιμα όσο και η αιολική ενέργεια. Αυτό που θέλω να επισημάνω είναι ότι, μολονότι αναγνωρίζω την πρόοδο που σημειώθηκε στη 10η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών στο Μπουένος Άιρες και σε σχέση με τον ηγετικό ρόλο της ΕΕ στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, είναι καιρός πλέον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να δράσουν από κοινού, προκειμένου να πείσουν τα κράτη μέλη που υστερούν να αλλάξουν τις ενεργειακές τους πολιτικές, εν ανάγκη με τη χρήση των διαρθρωτικών ταμείων.

  Schlyter (Verts/ALE). (SV) Κύριε Πρόεδρε, την ίδια στιγμή που συζητάμε το Κυότο, τα μικρά νησιωτικά κράτη ετοιμάζονται για τη διάσκεψή τους σε σχέση με τις κλιματικές αλλαγές, η οποία πρόκειται να πραγματοποιηθεί μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, στην άλλη άκρη του κόσμου, παρά το γεγονός ότι ολόκληροι οι πληθυσμοί τους απειλούνται με εξορία λόγω της περιβαλλοντικής καταστροφής.

Δεκαπέντε τεράστια παγόβουνα επιπλέουν βορείως της Νέας Ζηλανδίας. Στην πόλη που μένω, οι χειμώνες είναι κατά 40 ημέρες συντομότεροι σε σύγκριση με όταν ήμουν παιδί. Όλοι σχεδόν οι παγετώνες λιώνουν. Ξεσπούν περισσότερες καταιγίδες, όπως αυτή που είδαμε πολύ πρόσφατα, το Σαββατοκύριακο, στη Βόρεια Ευρώπη. Είναι απαράδεκτο να αγνοούμε πλέον τις συνέπειες. Μολονότι δεν μπορεί να επιρρίπτεται η ευθύνη στην κλιματική αλλαγή για κάθε καταιγίδα και καταστροφή, η αυξανόμενη συχνότητα είναι άμεση συνέπεια της ανευθυνότητας των ανθρώπων.

Η ΕΕ πρέπει να εστιάσει τώρα στα προβλήματα που υφίστανται στον σημερινό κόσμο. Δεν μπορούμε να αρκούμαστε σε σεμινάρια και ποσοτικούς στόχους, αλλά πρέπει να καταβάλουμε ουσιαστικές και θαρραλέες προσπάθειες υπό τη μορφή νομοθετικών αποφάσεων που έχουν πρακτικές συνέπειες. Ας δείξουμε, λοιπόν, τον δρόμο. Μόνο εσείς, η Επιτροπή, δικαιούστε να υποβάλλετε προτάσεις όσον αφορά τα αυξανόμενα ελάχιστα όρια φορολόγησης των ορυκτών καυσίμων. Δεν χρειάζεται να τηρείτε στάση αναμονής κάθε φορά που ανακύπτει θέμα φορολόγησης του διοξειδίου του άνθρακα για τις πτήσεις εντός της ΕΕ ή, επιπλέον, θέμα φόρου υπέρ του κλίματος επί των εισαγωγών από βιομηχανικές χώρες που δεν εκπληρώνουν τους στόχους του Κυότο. Αυτό αναμφίβολα θα ταρακουνούσε την κυβέρνηση Μπους, ιδίως αν απαλλάσσονταν του φόρου οι προοδευτικές πολιτείες των ΗΠΑ.

Ωστόσο, δεν αρκεί το Κυότο, και δεν χρειάζεται να περιμένουμε μέχρι το 2012 για να αντιληφθούμε το γεγονός. Πρέπει να εκπονήσουμε ένα σχέδιο δράσης, εδώ και τώρα, για τη μείωση των εκπομπών κατά τουλάχιστον 30% μέχρι το 2020. Γνωρίζουμε ήδη ότι αυτό είναι το ελάχιστο που μπορούμε να πράξουμε για να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των μελλοντικών γενεών για πρώτες ύλες και στην ανάγκη των φτωχών χωρών τόσο για πρώτες ύλες όσο και για σταθερό κλίμα.

  McDonald (GUE/NGL). – (Η ομιλήτρια μιλά στα ιρλανδικά)

(ΕΝ) Δράττομαι της ευκαιρίας για να επικροτήσω τη Διάσκεψη του Μπουένος Άιρες για την Αλλαγή του Κλίματος ως μια σοβαρή προσπάθεια για την αντιμετώπιση της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη. Η Σύμβαση-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Αλλαγή του Κλίματος παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της διεθνούς αντίδρασης στις περιβαλλοντικές αλλαγές. Τάσσομαι υπέρ του ψηφίσματος και θέλω να επαινέσω τον ρόλο που έχει διαδραματίσει και που εξακολουθεί να διαδραματίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην εξασφάλιση προοδευτικών αντιδράσεων με στόχο την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος.

Θα ήθελα ειδικότερα να εκφράσω την ανησυχία μου για το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες –η χώρα με τις μεγαλύτερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στον κόσμο– δεν ήταν διατεθειμένες να συζητήσουν περαιτέρω προσεγγίσεις του περιορισμού της αλλαγής του κλίματος, αν και είναι ενθαρρυντικό να σημειωθεί ότι μερικές μεμονωμένες αμερικανικές πολιτείες έχουν συμμετάσχει σε διάφορες πρωτοβουλίες με αντικείμενο την αλλαγή του κλίματος. Εντούτοις, η μη υπογραφή του Κυότο από τις ΗΠΑ υπονομεύει δραστικά αυτήν τη συμφωνία. Η Συμφωνία του Κυότο είναι μια συμφωνία στην οποία οφείλουμε να παράσχουμε συλλογικά την πλήρη υποστήριξή μας. Είναι ένα μικρό αλλά σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, πιο μακροπρόθεσμα, αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς το ζήτημα της αλλαγής του κλίματος, τότε απαιτείται πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια από τις επιμέρους χώρες και, φυσικά, από τη βιομηχανία.

Οι στόχοι που τέθηκαν για τη σταθεροποίηση των συγκεντρώσεων των αερίων του θερμοκηπίου είναι μεν ελάχιστα φιλόδοξοι, όμως είναι θεμελιώδους σημασίας για την επίτευξη σαφούς μείωσης των επιπέδων των εκπομπών στην ατμόσφαιρά μας. Επικροτώ τη δήλωση του ψηφίσματος ότι οι συνολικές εκπομπές θα πρέπει να μειωθούν κατά το ήμισυ έως το 2050, προκειμένου να περιοριστεί η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Είναι ένας στόχος για τον οποίο θα πρέπει όλοι να εργαστούμε.

Η αλλαγή του κλίματος παραμένει ένα κρίσιμο ζήτημα για την ανθρωπότητα, το οποίο απαιτεί μαζική ανταπόκριση, ίσως περισσότερο στην Ευρώπη από ό,τι οπουδήποτε αλλού. Μια πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος προειδοποιούσε ότι στην Ευρώπη η θερμοκρασία αυξάνεται ταχύτερα από ό,τι στον υπόλοιπο κόσμο, με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες, όπως συχνότερα κύματα καύσωνα, πλημμύρες, άνοδο της στάθμης των θαλασσών και τήξη των παγετώνων. Η έκθεση ζωγραφίζει τη ζοφερή εικόνα μιας Ευρώπης κατεστραμμένης από την αλλαγή του κλίματος.

Χρειαζόμαστε ένα συνολικό σχέδιο για τον περιορισμό των συγκεντρώσεων των κρίσιμων αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ο καθορισμός πιο φιλόδοξων στόχων για τον περιορισμό της συγκέντρωσης των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου απαιτεί πραγματική δέσμευση και θα επιβάλει σημαντικές αλλαγές στις διαδικασίες παραγωγής, στον τρόπο παραγωγής της ενέργειας και, φυσικά, στον συλλογικό τρόπο ζωής μας.

(Η ομιλήτρια συνεχίζει στα ιρλανδικά)

  Krupa (IND/DEM). (PL) Κύριε Πρόεδρε, είναι βεβαίως πιθανό ο ρόλος που διαδραματίζει η Ευρώπη όσον αφορά το μακροχρόνιο θέμα του φαινομένου του θερμοκηπίου να είναι μείζον, αυτό όμως θα συμβεί μόνο αν η αυτοπειθαρχία, η αλληλεγγύη και η αλήθεια υπερισχύσουν των αβεβαιοτήτων της ισχύουσας νομοθεσίας, καθώς και της παραποίησης και χειραγώγησης που παρατηρούνται σε πολλά πεδία, περιλαμβανομένου εκείνου της εμπορίας εκπομπών.

Μολονότι είναι αλήθεια ότι το Πρωτόκολλο του Κυότο αποτελεί διεθνές επίτευγμα, που υποχρέωσε τις εκβιομηχανισμένες χώρες να μειώσουν τις εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, το διαπραγματευόμενο επίπεδο μείωσης αυτών των εκπομπών συνιστά πολιτικό συμβιβασμό. Δεν αποτυπώνει τα αιτήματα που έχουν εκφράσει επιστήμονες, οι οποίοι έχουν υπολογίσει ότι το διοξείδιο του άνθρακα πρέπει να μειωθεί κατά 60% για να σταματήσει η κλιματική αλλαγή, αντί κατά 5% ή 8%. Η ΕΕ επαίρεται για αυτούς τους τελευταίους αριθμούς, ωστόσο αυτοί επιτεύχθηκαν σε βάρος χωρών όπου, δυστυχώς, η βιομηχανία εξαλείφθηκε ως μέρος της προενταξιακής προετοιμασίας. Οι αλλαγές στη χρήση γης, ή με άλλα λόγια η διαχείριση των δασών, χρησιμοποιήθηκαν επίσης ως μέσο κλιματικής πολιτικής βάσει του Πρωτοκόλλου του Κυότο.

Ελλείπει ακόμα η πραγματικά αξιόπιστη γνώση για το πόσο διοξείδιο του άνθρακα απορροφάται από τη δεντροφύτευση. Αυτή η γνώση θα αποκτηθεί μετά από περαιτέρω έρευνα. Κατά συνέπεια, τα σχέδια αναδάσωσης βάσει του Μηχανισμού Καθαρής Ανάπτυξης αποτέλεσαν πηγή πολλών διαφωνιών. Τέτοια σχέδια χρήζουν βεβαίως της προσοχής μας, ως Πολωνοί, όμως, εναντιωνόμαστε στο ενδεχόμενο να μετατραπεί η Πολωνία σε πρωτόγονο δάσος, όπου μια πλούσια ελίτ σχεδιάζει να επιδίδεται σε κυνήγι.

Το βάρος της καταπολέμησης των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής πρέπει να επιμερίζεται ακριβοδίκαια, σε συνάρτηση από τον βαθμό που η κάθε χώρα ξεχωριστά ευθύνεται για αυτήν την αλλαγή. Οι πλούσιες, ανεπτυγμένες χώρες, που διαθέτουν βαριά βιομηχανία, άντλησαν τεράστια οφέλη σε σύγκριση με τις αναπτυσσόμενες χώρες, και ευθύνονται τα μάλα για την περιβαλλοντική καταστροφή. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά διστακτικές να αναλάβουν οικονομικές δεσμεύσεις. Αυτό αληθεύει τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για τα κράτη μέλη της ΕΕ. Πολλές χώρες αρχίζουν, επίσης, να αναρωτιούνται αν οι δεσμεύσεις του Κυότο αποτελούν πρόσκομμα για ακόμα ταχύτερη μεταμόρφωση αντί για βοήθεια. Αναγνωρίζουμε ότι, παρά τις ελλείψεις αυτές, είναι χρήσιμο να υφίστανται συμφωνίες. Ωστόσο, πρέπει να αναληφθούν πιο αυστηρές δεσμεύσεις όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών.

  Martin, Hans-Peter (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ο Πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων ήταν ένας από τους πρώτους ομιλητές που παρουσίασε σαν επιτυχία τα αποτελέσματα του Μπουένος Άιρες. Το να παρουσιάζονται τόσο θετικά εξελίξεις που είναι αστείες δείχνει πόσα λίγα περιμέναμε.

Ασφαλώς, και εγώ βλέπω έτσι τα πράγματα. Υπάρχει, όμως, και μία άλλη παράμετρος, συγκεκριμένα ο χρόνος που κυλάει μέσα από τα χέρια μας. Αν κλείσει κανείς τα μάτια ακούγοντας αυτήν την συζήτηση και αγνοήσει την λέξη «Κυότο», όλα όσα ειπώθηκαν μέχρι τώρα θυμίζουν με κάθε λεπτομέρεια τη μεγάλη παγκόσμια διάσκεψη για το περιβάλλον που έγινε το 1992 στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Το πρόβλημα ήταν γνωστό από τότε, γνωρίζαμε από τότε ποια θα ήταν η εξέλιξη. Τότε, όμως, ήμασταν πολύ πιο αισιόδοξοι και πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε να περιορίσουμε συγκριτικά με την προβιομηχανική εποχή τη γενική αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη σε 0,5 βαθμούς μέχρι το 2050. Η εξέλιξη ενέχει τεράστιους κινδύνους διότι, εκτός από το ζήτημα της δημοκρατίας που πρέπει τώρα να απασχολήσει εδώ στο Σώμα πολλούς από εμάς, εκτός από το κοινωνικό ερώτημα που τίθεται στο μεταξύ και πάλι με μεγάλη ένταση στο πλαίσιο της προόδου της παγκοσμιοποίησης, εξακολουθεί να παραμένει ανεπίλυτο το οικολογικό ζήτημα.

Και όσο και αν ακούγεται τρομερό, σχεδόν εύχεται κανείς να γίνονταν κάποιες επισημάνσεις αναφορικά με το ότι οι διαστάσεις αυτού του καταστροφικού παλιρροϊκού κύματος στη Νοτιοανατολική Ασία έχουν κάποια σχέση με την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Τότε ίσως να υπήρχε μια ευκαιρία για να γίνει μια παγκόσμια προσπάθεια για την αντιμετώπιση του προβλήματος σαν και αυτήν που βλέπουμε τώρα για την αντιμετώπιση αυτής της μεγάλης καταστροφής.

Κατά την άποψή μου, το τεράστιο πρόβλημα της κλιματικής μεταβολής είναι ότι δεν έχουμε κοινή εικόνα του εχθρού, ότι δεν καταλήγουμε σε εναλλακτικούς τρόπους αντιμετώπισής του και ότι, ναι μεν συνεχίζουμε να λέμε πολλά, κάνουμε όμως πάρα πολύ λίγα.

  Oomen-Ruijten (PPE-DE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η Διάσκεψη για την Αλλαγή του Κλίματος στο Μπουένος Άιρες δεν έφερε το αποτέλεσμα που επιδιώκαμε. Κατά την επικύρωση, ευελπιστούσαμε να υπάρξει μείζων πρόοδος και θέλαμε, εφόσον καθίστατο δυνατό, να καταγραφεί ακριβώς το τι θα συμβεί μετά το 2012. Αν συγκρίνω αυτό με τα όσα δημοσιεύτηκαν στα μέσα ενημέρωσης στη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων, έχω ενίοτε την αίσθηση ότι προσπαθούμε να επιβάλλουμε ασυζητητί τη γνώμη μας ο ένας στον άλλο όταν εστιάζουμε αποκλειστικά σε αυτές τις δύο πτυχές.

Όλοι, βεβαίως, γνωρίζουμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να μην επικυρώσουν το Πρωτόκολλο. Παρατηρούμε, επίσης, ότι η ταχεία ανάπτυξη της Ινδίας και της Κίνας λογικά θα επηρεάσει την εμπλοκή αυτών των χωρών στην κλιματική πολιτική. Ωστόσο, συχνά δεν το πολυσκεφτόμαστε. Συμφωνώ με τον Επίτροπο που δήλωσε πριν από λίγο πως το θετικό είναι ότι επιτεύχθηκαν αποτελέσματα. Ήδη 128 κράτη έχουν υπογράψει τη Συνθήκη για το Κλίμα. Ακόμα και στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά, όπως επεσήμανε προ ολίγου η κ. Doyle, υπάρχουν ακόμα περισσότερες πολιτείες που υποστηρίζουν τη γραμμή μας και που θέλουν να κινηθούν παράλληλα με την Ευρώπη.

Ωστόσο, αν θέλουμε να θεσπίσουμε μακροπρόθεσμη κλιματική πολιτική, μπορούμε να φέρουμε αποτελέσματα μόνο αν εμβαθύνουμε και διευρύνουμε τη συζήτηση. Κατά συνέπεια, αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να εμπλέξουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες, πολύ περισσότερο σε σύγκριση με όσα κάναμε μέχρι σήμερα. Στην πραγματικότητα, όπως πρότεινε ο Επίτροπος, πρέπει να τους προσφέρουμε αυτήν την καθαρή τεχνολογία με τη βοήθειά μας, ούτως ώστε να μπορέσουν να κάνουν άμεσα χρήση της καθαρής τεχνολογίας και να κάνουν ένα άλμα προόδου.

Το ίδιο μάλιστα ισχύει για την Κίνα και την Ινδία. Χρειάζεται να τους κάνουμε μια τονωτική ένεση. Κατά τα λοιπά, όσον αφορά την εμβάθυνση, θα χρειαστεί να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε σε σχέση με τις διοικητικές εξουσίες στη Βόρειο Αμερική, που επί του παρόντος θέλουν να εγκρίνουν διαφορετική πολιτική. Συγχαίρω επίσης τον κ. Pieter Van Geel για τα επιτεύγματά του, για τα οποία ήδη έλαβε πολλούς επαίνους, και παράλληλα ευελπιστώ ότι, υπό την εποπτεία του συγκεκριμένου Επιτρόπου, ο κόσμος δεν θα διατείνεται πλέον πως μόνο η Ευρώπη είναι εκείνη που κάνει κάτι για την κλιματική πολιτική, διότι τότε εμείς θα απομονωθούμε περαιτέρω. Όχι, χρειάζεται να διασφαλίσουμε ότι όλοι θα συμμετέχουν διευρύνοντας περαιτέρω και προχωρώντας σε βάθος τη συζήτηση, κατά τρόπο πιο αποτελεσματικό. Είμαι πεπεισμένη ότι η περίληψη που θα λάβουμε προσεχώς, το ενημερωτικό σημείωμα για τις μελλοντικές εξελίξεις, θα μας επιτρέψει να βγούμε από αυτόν τον απομονωτισμό.

  Lichtenberger (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η νέα χιλιετία μόλις μπήκε και έχει περάσει ήδη δύο καταστροφικά καλοκαίρια: ένα όπου ολόκληρη η Κεντρική Ευρώπη επλήγη από πλημμύρες και ένα όπου μεγάλο μέρος της Ευρώπης υπέφερε από καύσωνα. Και όμως, αυτό δεν οδήγησε κατά την πρόσφατη διάσκεψη σε καλύτερα αποτελέσματα, τα οποία θα ήταν απαραίτητα για την οριστική λύση των προβλημάτων.

Σήμερα αναφέρομαι σε ένα από τα κύρια προβλήματα της θεματικής του Κυότο, τις μεταφορές. Γιατί, ενώ μπορεί κανείς να διαπιστώσει κάποιες τουλάχιστον προόδους τόσο ως προς την παραγωγή της θερμότητας όσο και ως προς τη βιομηχανία, ενώ κάποια προβλήματα λύθηκαν και υπάρχουν ήδη κάποιες τεχνικές λύσεις, οι μεταφορές παραμένουν ο τομέας με τους μεγαλύτερους ρυθμούς αύξησης, που μπορούμε να πούμε ότι θέτει υπό αμφισβήτηση και καταστρέφει τρόπον τινά όλες τις λύσεις που επινοούνται και εφαρμόζονται από τους άλλους τομείς των οποίων οι εκπομπές βλάπτουν το κλίμα. Οι μεταφορές αναλώνουν τις επιτυχίες της προστασίας του κλίματος και, για τον λόγο αυτόν, πρέπει τα σχετικά μέτρα να είναι επικεντρωμένα στον τομέα αυτόν.

Κύριε Επίτροπε, δεν σας ακούω ποτέ να μιλάτε όταν ευρωπαϊκά κράτη που δεσμεύθηκαν να φθάσουν κλιματικούς στόχους επιτυγχάνουν το αντίθετο, δηλαδή την αύξηση των εκπομπών. Δεν σας ακούω να μιλάτε όταν τα κράτη αυτά δεν κατορθώνουν να θεσπίσουν στοχοθετημένα μέτρα κατά των εκπομπών από τις μεταφορές. Απαιτείται δράση από όλους μας, και αυτό που πρέπει να κάνετε εσείς είναι να συγκεκριμενοποιήσετε την πολιτική εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης – και συγκεκριμένη πολιτική σημαίνει εδώ την πλήρη υποστήριξη των δημοσίων μέσων μεταφοράς και τον τερματισμό της αύξησης της κινητικότητας, που εξυπηρετεί μόνο τα αυτοκίνητα ενώ όλοι οι άλλοι μένουν στα μισά του δρόμου.

  Μανωλάκου (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, δυστυχώς η προσκόλληση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άλλων ιμπεριαλιστικών βιομηχανικών κρατών στη λογική του μέγιστου δυνατού κέρδους του κεφαλαίου αναιρεί εκ προοιμίου την επίτευξη ουσιαστικού και ικανοποιητικού στόχου, σύμφωνα και με επιστημονικές μελέτες για τη μείωση εκπομπής ρύπων και περιορισμού των κλιματολογικών αλλαγών με καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον του ίδιου του πλανήτη.

Η διαβεβαίωση της Επιτροπής ότι το πρόγραμμα εμπορίας των αερίων θερμοκηπίου και οι άλλοι ευέλικτοι μηχανισμοί δεν θα διακυβεύσουν αλλά μάλλον θα προστατέψουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν πείθουν. Αντί να μειώσει, σύμφωνα με τους στόχους της, αύξησε τις εκπομπές κατά 3 μονάδες, επιβεβαιώνοντας πόσο περίπλοκος, ασταθής και τελικά αναποτελεσματικός είναι ο τρόπος αντιμετώπισης των κλιματολογικών αλλαγών που ψήφισαν στο Κυότο. Κι όμως λύσεις υπάρχουν, αρκεί να προωθηθούν άμεσα και όχι έμμεσα. Είναι μέτρα για ουσιαστική μείωση εκπομπών αερίων, όπως η προώθηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, χρήση βιοκαυσίμων, αξιοποίηση μεγαλύτερου μέρους της θερμικής ενέργειας που παράγεται σε μονάδες ηλεκτροπαραγωγής αλλά και ουσιαστική προστασία και αξιοποίηση των δασών ως φορέα υποδοχής του διοξειδίου του άνθρακα της ατμόσφαιρας. Αντί αυτών διαπιστώνουμε την εμμονή σε αναποτελεσματικά μέτρα όπως η εμπορία ρύπων, γεγονός που καταδεικνύει ότι για την κερδοφορία του κεφαλαίου περιφρονούνται λύσεις πραγματικής αναστροφής της πορείας των επικίνδυνων για την επιβίωση του πλανήτη εξελίξεων.

  Giertych (IND/DEM). (PL) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η κλιματική αλλαγή είναι φυσικό φαινόμενο. Θερμότερες περίοδοι διαδέχονται ψυχρότερες περιόδους. Επιδρά, άραγε, καθόλου η ανθρώπινη δραστηριότητα σε αυτό το φαινόμενο; Πολύ αμφιβάλλω. Οι ειδικοί διαφωνούν επί του θέματος και ακόμα δεν έχουν βρεθεί πειστικές αποδείξεις. Παρά ταύτα, δεν χωρεί αμφιβολία ότι τα αυξημένα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα έχουν θετικό αντίκτυπο στη φυτική παραγωγή και ότι κάθε υπερβολική ποσότητα διοξειδίου στην ατμόσφαιρα απορροφάται αποτελεσματικά από τη βιόσφαιρα, συστατικά στοιχεία της οποίας είναι τα δάση, το χούμους και οι θάλασσες.

Δεν χωρεί, πάντως, αμφιβολία ότι το διοξείδιο του άνθρακα που εκλύεται κατά τη διάρκεια των διαδικασιών βιομηχανικής καύσης συνοδεύεται από εκπομπές άλλων αερίων που είναι γνωστό ότι είναι επιβλαβή για το περιβάλλον, δηλαδή για τα δάση, τη γεωργική παραγωγή, τα αρχιτεκτονικά μνημεία, πρωτίστως δε, την ανθρώπινη υγεία. Πρέπει, συνεπώς, να αναγνωριστούν δεόντως όλες οι προσπάθειες για την ανάπτυξη τεχνολογίας με στόχο τη μείωση της καύσης. Λαμβάνοντας υπόψη τον διασυνοριακό χαρακτήρα των αρνητικών συνεπειών της καύσης, τα απορρέοντα κόστη πρέπει να επιμερίζονται με βάση διεθνείς συμφωνίες. Το Πρωτόκολλο του Κυότο λειτουργεί με λογικό τρόπο μεταβιβάζοντας τα κόστη, που συνεπάγεται η μείωση της καύσης από χώρες που έχουν καταβάλει προσπάθειες να πράξουν αναλόγως, σε χώρες που, εν προκειμένω, παραλείπουν να πράξουν αρκετά.

Ανέκαθεν υπήρχε κλιματική αλλαγή, πάντα θα υπάρχει, και δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά για αυτό. Ωστόσο, οι εκπομπές αερίων στην ατμόσφαιρα, που προκαλούνται από την ανθρώπινη δραστηριότητα, όντως θέτουν ένα πρόβλημα, το οποίο πρέπει να ξεπεράσει η ανθρωπότητα δουλεύοντας συλλογικά. Αυτή η προσέγγιση αξίζει την πλήρη υποστήριξή μας, και η κίνηση προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τις τεχνολογίες εξοικονόμησης ενέργειας πρέπει να είναι ιδιαίτερα καλοδεχούμενη. Αυτά είναι δαπανηρά εγχειρήματα, και χωρίς διεθνή αλληλεγγύη δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος ως προς αυτό το θέμα. Δεν πρέπει, όμως, να παρασυρθούμε από την άποψη που θέλει τις εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου να ευθύνονται για κάθε φυσική καταστροφή και για κάθε θυελλώδη άνεμο, πλημμύρα, ξηρασία ή παλιρροϊκό κύμα. Πρέπει να παραμείνουμε προσγειωμένοι και προσηλωμένοι στα γεγονότα. Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. MOSCOVICI
Αντιπροέδρου

  Korhola (PPE-DE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, πριν από έναν χρόνο ήμουνα στη Διάσκεψη του Μιλάνο για την Αλλαγή του Κλίματος, και πρέπει να ειπωθεί ότι έκτοτε πραγματοποιήθηκαν αρκετά βήματα προόδου. Επ’ ευκαιρία της διάσκεψης συναντήσαμε εκπροσώπους της αντιπροσωπείας των ΗΠΑ, όπως συνέβη και αυτήν τη φορά στο Μπουένος Άιρες. Ενώ στο Μιλάνο οι εκπρόσωποι των ΗΠΑ συνέχιζαν να αρνούνται κατηγορηματικά τις ανθρώπινες ευθύνες στην κλιματική αλλαγή, αυτήν τη φορά τήρησαν ηπιότερη στάση. Αναγκάστηκαν τώρα να αναγνωρίσουν κάποια γεγονότα στον βαθμό που συμφώνησαν να συζητήσουν περί της πιθανής ανθρώπινης ευθύνης έναντι της κλιματικής αλλαγής.

Ωστόσο, παρά την παραδοχή αυτή, έχουμε να διανύσουμε ακόμα πολύ δρόμο προτού πείσουμε τις ΗΠΑ να συνδράμουν σε μια παγκόσμια προσπάθεια πρόληψης του φαινομένου του θερμοκηπίου. Συνεπώς, χρειάζεται περισσότερη κοινή λογική. Έχουμε πολυάριθμα παραδείγματα για το πόσο λιγότερο δαπανηρή είναι η προληπτική δράση σε σύγκριση με την εκ των υστέρων αντιμετώπιση καταστροφών. Γι’ αυτό και συνιστά οικονομικό παραλογισμό το ότι οι ΗΠΑ δεν σπεύδουν να συμμετάσχουν στη συνεργασία για το κλίμα, αντί να θέτουν σε κίνδυνο ολόκληρο τον πλανήτη προσπαθώντας να προστατεύσουν την ανταγωνιστικότητά τους.

Ένα άλλο θετικό βήμα στο Μιλάνο ήταν η συμμετοχή της Ρωσίας, που επέτρεψε να τεθεί σε ισχύ το Πρωτόκολλο του Κυότο. Αυτό είναι σημαντικός παράγοντας ως πολιτική χειρονομία, αν όμως αυτό θα σημάνει κάτι παραπάνω είναι κάτι που θα φανεί στο μέλλον. Φοβάμαι τα χειρότερα: ότι θα σημειωθεί ελάχιστη περαιτέρω πρόοδος όσον αφορά τους κλιματικούς στόχους με βάση τη σημερινή συμφωνία του Κυότο.

Γιατί θα συμβεί αυτό; Στη διάσκεψη, ο υπουργός Στέγασης, Χωροταξίας και Περιβάλλοντος των Κάτω Χωρών, της χώρας που προήδρευε της ΕΕ, είπε πολύ ορθά ότι το πρόβλημα μελλοντικά θα αφορά κυρίως τις εκπομπές της Κίνας, ο ρυθμός αύξησης των οποίων αποτέλεσε πλήρη έκπληξη για τα μέρη που υπέγραψαν τη συμφωνία. Δεν μπορούν να υπάρξουν κυρώσεις βάσει της συμφωνίας του Κυότο, δεδομένου ότι η Κίνα δεν περιλαμβάνεται στις βιομηχανικές χώρες για τις οποίες ισχύουν περιορισμοί εκπομπών στην πρώτη φάση. Συνεπώς, το Κυότο δεν μπορεί να κάνει τίποτα προκειμένου να θέσει υπό έλεγχο δύο τεράστια προβλήματα: τις ΗΠΑ, που στην παρούσα φάση ευθύνονται για το ένα τέταρτο των παγκόσμιων εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, και την Κίνα, της οποίας οι εκπομπές αναμένεται να τετραπλασιαστούν εντός της προσεχούς δεκαετίας. Αυτό σημαίνει ότι οι παγκόσμιες εκπομπές θα διπλασιαστούν εντός της δεκαετίας. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε θα χαθούμε όλοι μας.

Είναι άκρως επιτακτική ανάγκη να διορθώσουμε την κατάσταση τώρα προκειμένου να ενισχύσουμε την κλιματική πολιτική, ιδίως στην Κίνα και στην Ινδία, ώστε να αποφύγουμε τη διάπραξη λαθών που δεν θα μπορούν να διορθωθούν αργότερα, ενόσω περιμένουμε τη δεύτερη φάση. Πρέπει να παραμεριστούν κάποια από τα θέματα ταμπού που συνδέονται με το Κυότο, και πρέπει να πούμε ότι από ορισμένες απόψεις αποτελούν άστοχο τρόπο επίλυσης του προβλήματος του φαινομένου του θερμοκηπίου.

Φαίνεται ότι, συνεπεία των στόχων μείωσης των ρύπων σε κάθε χώρα, οι χώρες που έχουν υπογράψει τη συμφωνία έχουν εγκλωβιστεί σε μια συνεχή πάλη για την προστασία των δικών τους συμφερόντων. Για τον λόγο αυτόν, χρειαζόμαστε μια διεθνή δεσμευτική προσέγγιση «δυναμικής διοξειδίου», από την οποία να μην εξαιρείται κανείς. Στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς, αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αποτραπεί το διεθνές κεφάλαιο από το να μεταφέρει την παραγωγή του σε μέρη όπου τα όρια των εκπομπών υπερβαίνουν τους περιβαλλοντικούς κανόνες. Κατά συνέπεια, πρέπει να θέσουμε ποσοτικά όρια για τις εκπομπές ανά τόνο παραγωγής, ώστε να χρησιμεύσουν ως κριτήρια εκπομπών για τη βιομηχανία, χρειάζεται δε και προσεχτικός καθορισμός του κατώτατου θεωρητικού ορίου εκπομπών για τους διαφόρους τομείς. Χρειάζεται επειγόντως να προσεγγίσουμε την ενέργεια υπό εντελώς νέο πρίσμα, με βασικό άξονα πρωτίστως την εξοικονόμηση ενέργειας, την αύξηση της αποδοτικότητας και τις ανανεώσιμες και οικολογικές μορφές ενέργειας.

Τέλος, θέλω να εκφράσω τη βαθιά μου ευγνωμοσύνη στον Επίτροπο Δήμα, που έλαβε εξόχως υπόψη του τις απόψεις των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου καθ’ όλη τη διάρκεια της διάσκεψης.

  Gutiérrez-Cortines (PPE-DE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι κανείς δεν έχει κάνει περισσότερα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος και την ευαισθητοποίηση του κόσμου σχετικά με αυτήν. Ωστόσο, πιστεύω επίσης ότι, ενώ μπορεί να απολαμβάνει την ευθύνη και την τιμή ότι ήταν το θεσμικό όργανο που έθεσε το πρόβλημα, αυτό πρέπει να συνοδεύεται από μεγάλες επιστημονικές προσπάθειες προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα λόγια θα γίνουν πραγματικότητα. Πρέπει να περάσουμε από την Ευρώπη των ωραίων λόγων σε μια πιο αποτελεσματική και επιστημονική Ευρώπη.

Από αυτήν την άποψη, πιστεύω ότι, μετά από τις διαδοχικές συναντήσεις στο Κυότο και σε άλλα μέρη, είναι απαραίτητο, και πιστεύω επείγον, να γίνει επιμελής δουλειά αναφορικά με την κλιματική αλλαγή. Έχουμε εκτελέσει μελέτες σε βάθος για το τι είναι επιζήμιο αλλά όχι για το τι είναι ωφέλιμο. Από αυτήν την άποψη, θα ήθελα μία από τις προτάσεις αυτής της κοινοβουλευτικής περιόδου να είναι η εμβάθυνση της σχέσης μεταξύ γεωργίας και περιβάλλοντος.

Στη γεωργία συμπεριλαμβάνω την αναδάσωση. Για παράδειγμα, αν ένα εκτάριο με πορτοκαλιές παράγει 40 000 κιλά τον χρόνο ή τέσσερις τόνους φυτικού υλικού, είναι ωφέλιμο από την άποψη της κλιματικής αλλαγής ή όχι; Τι προσφέρει, για παράδειγμα, η μεσογειακή γεωργία όσον αφορά την κλιματική αλλαγή;

Αυτή η αντιπαράθεση μεταξύ γεωργίας και περιβάλλοντος πρέπει να σταματήσει, και ένας από τους τρόπους να επιτευχθεί αυτό είναι να διαπιστωθούν τα οφέλη της γεωργίας όσον αφορά τα αποθέματα άνθρακα που δημιουργεί, και επίσης να εξεταστεί τι είδους αναδάσωση είναι η πιο κατάλληλη και ποια είναι καλύτερη για το περιβάλλον. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να θεσπίσουμε θετικές πολιτικές προκειμένου να συσπειρώσουμε όλες τις δραστηριότητες, όχι μόνο τη βιομηχανία αλλά επίσης τη γεωργία. Από αυτήν την άποψη, πιστεύω ότι είμαστε πολύ πίσω.

Για τον ίδιο λόγο, αν, όπως διαπιστώθηκε στην πρόσφατη έκθεση, η Ισπανία, η Ελλάδα και η Μεσόγειος είναι οι περιοχές που πρόκειται να υποστούν περισσότερο τις επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος, πιστεύω ότι είναι ευθύνη της Επιτροπής να παρουσιάσει μελέτες και να προτείνει λύσεις.

  Jordan Cizelj (PPE-DE). – (SL) Κυρίες και κύριοι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κλιματική αλλαγή είναι η μεγαλύτερη και σοβαρότερη πρόκληση που αντιμετωπίζει σήμερα ο κόσμος. Αποτελεί πρόκληση που υπερβαίνει τα εθνικά σύνορα τα οποία χαράχθηκαν στο παρελθόν από έθνη και πολιτικούς.

Καθώς προσπαθούμε σήμερα να αποτρέψουμε τις κλιματικές αλλαγές, ή τουλάχιστον να τις βελτιώσουμε, δεν πρέπει να εγκλωβιστούμε στις αντιλήψεις περί εθνικών συνόρων. Αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς τις κλιματικές αλλαγές, πρέπει να αναγνωρίσουμε με σαφήνεια ότι όλοι φέρουμε ευθύνη για αυτές.

Εν προκειμένω, ενδεχομένως να μιλήσουμε για πολυεπίπεδη πολιτική ευθύνη – πρωτίστως, για την ευθύνη κάθε χώρας ξεχωριστά, που συμβάλλει στη συνολική πίεση που ασκείται στο περιβάλλον, και κατόπιν για την ευθύνη που συνεπάγεται η αλληλεγγύη ανάμεσα στις αναπτυγμένες και τις αναπτυσσόμενες περιοχές του κόσμου. Πιθανόν η πλέον σημαντική ευθύνη αφορά, ωστόσο, τη σχέση με τις μελλοντικές γενεές, διότι οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής είναι μακροπρόθεσμες και θα επηρεάσουν τις ζωές πολλών επερχόμενων γενεών.

Οι πολιτικοί και τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να αντιμετωπίσουν την πρόκληση να παραμείνουν πρωτοπόροι αυτής της παγκόσμιας διαδικασίας. Πρέπει να προσεγγίσουμε με περισσότερη σοβαρότητα το θέμα της εφαρμογής του Πρωτοκόλλου του Κυότο και πρέπει να πράξουμε κάθε τι δυνατόν για να διασφαλίσουμε ότι αυτή η συμφωνία θα γίνει σεβαστή και από μη ευρωπαϊκά κράτη που θα πρέπει να δεσμευτούν για την εφαρμογή της, που έχει τεράστιες συνέπειες για το περιβάλλον σε παγκόσμια κλίμακα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής για δύο κυρίως λόγους. Έχει πολύτιμη εμπειρία στον τομέα της περιβαλλοντικής πολιτικής και, επίσης, έχει καταβάλει σοβαρές προσπάθειες στην έρευνα, που ενδεχομένως να συμβάλουν στη μείωση της πίεσης που ασκείται στο περιβάλλον. Συνεπώς, αναμένω από την Ευρωπαϊκή Ένωση να απαιτήσει με σαφήνεια περιβαλλοντικές προδιαγραφές και μετά το Κυότο. Μια τέτοια προσέγγιση θα επιτρέψει στην ΕΕ να ενισχύσει τη στάση της τόσο στα μάτια των πολιτών της Ευρώπης όσο και στα μάτια ολόκληρου του κόσμου.

  Caspary (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, οι φυσικές μεταβολές του κλίματος του πλανήτη υπάρχουν εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Η πλειοψηφία των επιστημόνων, των οποίων οι απόψεις αναφέρονται αυτούς τους μήνες, θεωρεί ότι οι άνθρωποι επηρεάζουν επιπρόσθετα το κλίμα του πλανήτη κυρίως μέσω της εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα. Λένε ότι ίσως αυτό ακριβώς το 3% του συνολικού διοξειδίου του άνθρακα, το οποίο εκπέμπεται από τους ανθρώπους, επηρεάζει το κλίμα του πλανήτη μας.

Αυτή η κλιματική μεταβολή θα πλήξει κυρίως τους σημερινούς νέους και τις επόμενες γενεές. Βάσει των σημερινών μας γνώσεων πρέπει, επομένως, να φανούμε προσεκτικοί, να μειώσουμε ταυτόχρονα σε παγκόσμιο επίπεδο την εκπομπή CO2 χρησιμοποιώντας αποδοτικότερα την ενέργεια, αλλά και με την ευρύτερη χρησιμοποίηση των ανανεώσιμων ενεργειών και της πυρηνικής ενέργειας. Θα αναφέρω μόνο έναν αριθμό: οι πυρηνικοί σταθμοί απέφυγαν το 2004 σε παγκόσμιο επίπεδο την εκπομπή περίπου 2,5 δισ. τόνων διοξειδίου του άνθρακα. Πρόκειται για το διπλάσιο από αυτό που είχε συμφωνηθεί στους στόχους του Κυότο για την περίοδο 2008-2012. Επιτρέψτε μου να επαναλάβω: το διπλάσιο.

Σε ποιον βαθμό μπορούμε, όμως, να εμπιστευτούμε τις σημερινές μας γνώσεις για την αλλαγή του κλίματος; Υπάρχει τελικά πρόσθετη αλλαγή στο κλίμα εξαιτίας του ανθρώπου; Είναι πραγματικά σημαντικό αυτό το 3,5% CO2 για το οποίο ευθύνεται ο άνθρωπος; Πόσο μεγάλη επιρροή ασκεί στο κλίμα η διακύμανση της έντασης της ηλιακής ακτινοβολίας; Ποια είναι η επίδραση των υδρατμών, που και αυτοί οφείλονται στο φαινόμενο του θερμοκηπίου; Ποιες άλλες επιρροές υφίσταται το κλίμα; Η αύξηση της θερμοκρασίας στον πλανήτη οφείλεται στην αυξημένη συγκέντρωση CO2 ή ισχύει ακριβώς το αντίθετο; Όλα αυτά δεν τα γνωρίζουμε ακόμα ακριβώς. Πολλά πρότυπα καθιστούν τον άνθρωπο υπεύθυνο για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, πρέπει όμως να παρουσιάσουν μια τελεσίδικη απόδειξη για αυτό.

Όπως είπα, πρέπει για τον λόγο αυτόν να είμαστε προσεκτικοί και να μειώσουμε όσο είναι δυνατόν την εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα. Συγχρόνως, όμως, πρέπει να αυξήσουμε επειγόντως τις επενδύσεις για την κλιματολογική έρευνα και να υποστηρίξουμε και όσους ερευνητές δεν ακολουθούν την κυρίαρχη τάση στον τομέα αυτόν.

Χρειαζόμαστε ένα ευρύ φάσμα απόψεων, προκειμένου να μπορέσουμε να λάβουμε σύντομα και με βάση σταθερά δεδομένα τις σωστές αποφάσεις προς το συμφέρον της ανθρωπότητας, γιατί, αν έχουμε αξιόπιστα δεδομένα, θα μπορέσουμε να πείσουμε και τα άλλα κράτη να υιοθετήσουν τη δική μας προσέγγιση.

  Belet (PPE-DE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, από όποια πλευρά και αν το δείτε, τα αποτελέσματα του Μπουένος Άιρες είναι, κατά τη γνώμη μου, απογοητευτικά. Το Κυότο ισχύει μέχρι το 2012, που θα έλθει κάποια στιγμή, και δεν έχει σχεδιαστεί τίποτα για την επόμενη ημέρα. Το σεμινάριο παρακολούθησης στη Βόννη είναι, δυστυχώς, ελάχιστα παραπάνω από ένα απλό μέσο κατευνασμού.

Κύριε Επίτροπε, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί πλέον να περιμένει πεισμωμένα κράτη όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες· πρέπει να αναλάβουμε την πρωτοπορία, χωρίς όμως να χρειαστεί να διασαλεύουμε τα του οίκου μας. Περισσότερο από ποτέ, θα πρέπει να υιοθετήσουμε μια πολιτική ανταμοιβής για εκείνες τις βιομηχανικές επιχειρήσεις που επενδύουν με αποφασιστικότητα σε τεχνολογίες φιλικές προς το περιβάλλον. Παράλληλα με αυτό, θα χρειαστεί να καταβάλουμε μεγαλύτερες προσπάθειες, πρωτίστως στον τομέα των μεταφορών, όπως δήλωσε στην αρχή της συζήτησης ο κ. Florenz. Σε σχέση με αυτό, το Έβδομο Πρόγραμμα Πλαίσιο για την Έρευνα και την Ανάπτυξη παρέχει άριστο πεδίο για την υλοποίηση φιλόδοξων προγραμμάτων. Γιατί να μην στοχεύσουμε υψηλότερα και να μην προτείνουμε συγκεκριμένες προθεσμίες; Γιατί να μην ενθαρρύνουμε τη φιλοδοξία, για να το θέσω πολύ συγκεκριμένα, να έχουμε 100% μη ρυπογόνες μεταφορές στους ευρωπαϊκούς δρόμους μέχρι το 2020;

Θέλω να ολοκληρώσω με ένα ερώτημα προς τον Επίτροπο. Συμφωνείτε ότι πρέπει να αποδεσμεύσουμε περισσότερους πόρους, για παράδειγμα, υπό τη μορφή μηδενικού φορολογικού συντελεστή, για να το θέσω έτσι, προκειμένου να ενθαρρύνουμε και να προαγάγουμε αποφασιστικά τη χρήση βιοκαυσίμων; Κάλλιστα θα μπορείτε να θεωρηθείτε ο καλύτερος φίλος της Μητέρας Γης για τις επερχόμενες γενεές. Αν ήμουν στη θέση σας, δεν θα άφηνα να μου ξεφύγει μια τέτοια ευκαιρία.

  Karas (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, ναι, σημειώσαμε επιτυχία, αλλά δεν ήταν αρκετά μεγάλη. Γίνονται πράγματα, αλλά δεν αρκούν. Γίνονται εκατοντάδες συμπόσια, αλλά δεν έχουμε τον ανάλογο αριθμό ενεργειών. Υπολειπόμαστε των στόχων μας και φαίνεται ότι ο χρόνος μάς φεύγει. Στο ψήφισμά μας αναφέρεται πως η κλιματική αλλαγή είναι μία από τις μεγάλες προκλήσεις του 21ου αιώνα, εγώ όμως αναρωτιέμαι αν έχουμε συνειδητοποιήσει αυτό το γεγονός, ή απλά το γνωρίζουμε, και αν μας ενδιαφέρει πραγματικά.

Πιστεύω ότι, δυστυχώς, ο δρόμος από την απλή γνώση στην επίγνωση και τη συγκεκριμένη πράξη είναι ακόμα μακρύς. Τα επιμέρους γεγονότα μας προειδοποιούν, μας ενθαρρύνουν, από την άλλη όμως παραμένουμε αδύναμοι μπροστά στις απαραίτητες πολιτικές ενέργειες. Οι οικολογικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις είναι φανερές, αλλά εμείς δεν τις θεωρούμε ακόμα αρκετά επικίνδυνες. Αποδίδουμε την ευθύνη άλλοτε στις μεταφορές, άλλοτε στα οικιακά καύσιμα ή στη βιομηχανία, άλλοτε στα βιομηχανικά κράτη και άλλοτε στις αναπτυσσόμενες χώρες και μας λείπει η σφαιρική εικόνα. Η Λισαβόνα δεν θα ήταν μια ευκαιρία για να μιλήσουμε όχι μόνο για την περιβαλλοντική επιβάρυνση, αλλά και για το δυναμικό ανάπτυξης και την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης; Δίνουμε σε άλλες ηπείρους παλιά τεχνολογία αντί για σύγχρονη και μιλάμε για παγκόσμια ευθύνη περιφρονώντας την αρχή «ο συ μισείς, ετέρω μη ποιήσης»

Μιλάμε για το 2012, αλλά δεν δίνουμε σήμερα στον επιχειρησιακό κόσμο την ασφάλεια να γνωρίζει υπό ποιες συνθήκες θα λειτουργεί το έτος αυτό. Για να μπορέσουμε να δράσουμε έγκαιρα, χρειαζόμαστε αυτές τις συνθήκες πλαίσιο, καθώς και μελέτες επιπτώσεων του Κυότο για όλες τις δράσεις βιομηχανικής πολιτικής και πολιτικής των μεταφορών.

  Δήμας, Επιτροπή. (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, απόψε ακούστηκαν πολλές χρήσιμες συστάσεις. Στο προσεχές εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που θα είναι και το πρώτο σημαντικό βήμα στη συζήτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τη μελλοντική στρατηγική μας για την αλλαγή του κλίματος, η Επιτροπή θα κάνει μια ανακοίνωση, την οποία ετοιμάζουμε αυτόν τον καιρό με τους συναδέλφους μου. Αυτή η ανακοίνωση θα είναι πολύ σημαντική για τις συζητήσεις του εαρινού Συμβουλίου. Στην ανακοίνωση αυτή, σκοπεύω να διατυπώσω μια σειρά συγκεκριμένων υποδείξεων και θα συμπεριλάβω αρκετές από τις συστάσεις που ακούστηκαν απόψε. Ευχαριστώ τους βουλευτές που έκαναν αυτές τις εποικοδομητικές συστάσεις.

Όσον αφορά το Μπουένος Άιρες, ο βαθμός της επιτυχίας του μπορεί να μετρηθεί με αντικειμενικά κριτήρια και, όπως είπα, οι αντικειμενικές προσδοκίες μας δεν ήταν μεγάλες, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε υψηλούς στόχους και ότι οι επιθυμίες μας δεν είναι φιλόδοξες. Θα εργαστούμε για την επίτευξη αυτών των στόχων, γιατί αυτό χρειάζεται ο κόσμος.

Κάναμε κάποια πρόοδο στο Μπουένος Άιρες. Η απόφαση να γίνει ένα σεμινάριο τον Μάιο, προκειμένου να συζητηθούν οι τρέχουσες και οι νέες απαντήσεις στην αλλαγή του κλίματος, αποτελεί μια υποσχόμενη έναρξη του διαλόγου και της συζήτησης όσον αφορά μια παγκόσμια πολιτική για την αλλαγή του κλίματος μετά το 2012. Η συμφωνία να καθιερωθεί ένα πρόγραμμα εργασίας για την προσαρμογή είναι επίσης ένα πολύ σημαντικό βήμα, όχι μόνο για τις αναπτυγμένες χώρες αλλά επίσης –και μάλιστα ακόμη περισσότερο– για τις αναπτυσσόμενες.

Γενικά, πιστεύω ότι είχαμε μια επιτυχημένη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών. Ωστόσο, συμφωνώ ότι πρέπει να ενισχύσουμε τον διάλογό μας με βασικές χώρες όπως η Ινδία, η Κίνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, φυσικά, και η Ρωσία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες λένε ότι ακολουθούν διαφορετική προσέγγιση, επενδύοντας πολλά στην έρευνα και στην ανάπτυξη, αλλά είδα μια μικρή πρόοδο στη συμφωνία τους να συμμετάσχουν σε αυτό το σεμινάριο και να παρουσιάσουν τα σχέδια τους για το μέλλον.

Χρειάζεται να συνεχίσουμε και να ενισχύσουμε τον διάλογό μας –όπως συνέστησαν πολλοί βουλευτές– με τις χώρες αυτές, τόσο σε πολυμερές όσο και σε διμερές επίπεδο. Όπως ανέφερε η κ. Frassoni, με την Τρόικα θα έχουμε αρκετές συναντήσεις με χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα, η Ινδία και οι αναπτυσσόμενες χώρες. Χρειάζεται επίσης να συνεχίσουμε να δείχνουμε ότι αντιμετωπίζουμε το θέμα με σοβαρότητα και ότι παίρνουμε την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος στα σοβαρά. Θα πρέπει να γίνουμε παράδειγμα προς μίμηση, όπως συνέστησε η κ. Corbey.

Το Σύστημα Εμπορίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η επιτυχία του θα είναι πολύ σημαντικά από αυτήν την άποψη και πρέπει να συνεχίσουμε να υπογραμμίζουμε την ανάγκη να μας ακολουθήσουν και άλλοι σε αυτήν την προσπάθεια. Όπως ανέφερα και προηγουμένως, η Νορβηγία, ο Καναδάς και η Ιαπωνία έχουν δείξει ενδιαφέρον και θα πρέπει να δούμε πώς μπορούμε να συνεργαστούμε με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες –με εξαίρεση τις εννέα βορειοανατολικές πολιτείες και την Καλιφόρνια– έχουν συστήματα εμπορίας για άλλα αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου αλλά όχι για το διοξείδιο του άνθρακα. Αλλά το πρόβλημα με τις ΗΠΑ είναι ότι δεν έχουν υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κυότο.

Ας δούμε πώς μπορούμε να υπερνικήσουμε αυτό το εμπόδιο. Η συνεργασία με τις τοπικές και περιφερειακές αρχές θα μπορούσε να είναι πολύ ενδιαφέρουσα, ιδίως για να εξασφαλίσουμε υποστήριξη για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος σε χώρες από όλο τον κόσμο, αλλά και από την άποψη των επαφών μας με αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα – και εδώ πρέπει να αναγνωρίσω, όπως είπε ήδη κάποιος, ότι τα μικρά νησιωτικά κράτη ήταν σύμμαχοί μας. Είναι επίσης πολύ σημαντικό το ότι μας υποστηρίζουν πλήρως σε αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε.

Στις επαφές μας με αυτές τις χώρες, είναι σημαντικό να θέσουμε τα οφέλη της αντιμετώπισης της αλλαγής του κλίματος στο ευρύτερο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης. Σε σχέση με την ατμοσφαιρική ρύπανση σε τοπικό επίπεδο, ο κ. Blokland συνέστησε να τονίσουμε τα οφέλη σε άλλους τομείς – και η αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος θα παράσχει σημαντικά οφέλη σε αυτές τις χώρες. Είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε την οικολογική καινοτομία και τις περιβαλλοντικές τεχνολογίες που θα μπορούσαν να είναι πολύ ανταγωνιστικές και να δώσουν το όφελος του προβαδίσματος στην ευρωπαϊκή βιομηχανία και στις βιομηχανίες αυτών των χωρών, ώστε να καινοτομούν πραγματικά με φιλικό για το περιβάλλον τρόπο.

Ακούστηκε ότι δεν βοηθήσαμε τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες όσο θα μπορούσαμε. Πρέπει να τονίσω ότι σχεδόν τους μισούς από τους πόρους προς αυτές τις χώρες τους παρέχει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν συμμετέχουν καθόλου, γιατί το θεωρούν μέρος του Πρωτοκόλλου του Κυότο. Πρέπει να χρηματοδοτήσουμε έργα, δηλαδή προγραμματισμένα έργα και όχι έργα μεμονωμένα και αποσπασματικά που δεν είναι αποτελεσματικά.

Τέθηκαν πάρα πολλές ερωτήσεις, και έτσι θα απαντήσω μόνο σε ορισμένες από αυτές. Ο κ. Blokland ρώτησε εάν η χημική βιομηχανία θα συμπεριληφθεί στην οδηγία της ΕΕ για την εμπορία εκπομπών. Αυτό δεν είναι δυνατόν επί του παρόντος. Κάνουμε, ωστόσο, συζητήσεις σχετικά με το τι θα συμβεί μετά το τέλος της πρώτης φάσης της εμπορίας εκπομπών. Πιθανότατα θα την συμπεριλάβουμε. Η καύση που χρησιμοποιείται στη χημική βιομηχανία έχει συμπεριληφθεί.

Ο κ. Davies ρώτησε για το Ηνωμένο Βασίλειο και για το εθνικό του σχέδιο κατανομής. Η απόφαση για το σχέδιο του Ηνωμένου Βασιλείου ελήφθη στις 7 Ιουλίου 2004 και το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να αποφύγει την παράταση της αβεβαιότητας για τις βρετανικές εταιρείες ενεργώντας βάσει αυτής της απόφασης. Μας έστειλε μια επιστολή με ημερομηνία 23 Δεκεμβρίου, όπου παρείχε ορισμένες πληροφορίες σχετικά με τα δύο θέματα του Γιβραλτάρ και των νέων κρατών μελών και μας ζητούσε επίσης πρόσθετα, μεγαλύτερα δικαιώματα. Ακόμα εξετάζουμε τις τεχνικές και τις νομικές λεπτομέρειες αυτής της επιστολής. Καταρχήν, η Επιτροπή θεωρεί ότι κάθε κράτος μέλος μπορεί να παρουσιάσει μόνο ένα εθνικό σχέδιο κατανομής.

Όσον αφορά τη βιομάζα και τα βιοκαύσιμα, έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή ορισμένα μέσα για την προώθηση της χρήσης της βιομάζας. Τα μέσα αυτά περιλαμβάνουν μια οδηγία για τα βιοκαύσιμα και έναν κανονισμό για τον ηλεκτρισμό από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η περσινή ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την ανανεώσιμη ενέργεια εξήγγειλε ένα σχέδιο δράσης για τη βιομάζα, το οποίο προβλέπεται να υποβληθεί μέχρι το τέλος του 2005. Οι εκπομπές της βιομάζας είναι ουδέτερες. Δεν υπάρχουν δικαιώματα για τις εκπομπές που προέρχονται από την κατανάλωση βιομάζας.

Στον χρόνο που μου παραχωρείται, μου είναι αδύνατον να απαντήσω σε όλες τις ερωτήσεις και τις συστάσεις που κατέγραψα κατά τη διάρκεια της συζήτησης. Ωστόσο, πρέπει να τονίσω για άλλη μία φορά πόσο σημαντικό είναι να συμπεριλάβουμε στη συνεργασία αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία. Ανησυχούν για το μέλλον τους και φοβούνται πολύ για ενδεχόμενους περιορισμούς ή μειώσεις. Πρέπει να τους δώσουμε κίνητρα, ώστε να γνωρίζουν ότι η ανάπτυξή τους δεν θα παρεμποδιστεί από καμία μελλοντική συμφωνία. Πρέπει να βρούμε τον τρόπο να συνεργαστούμε και να επιτύχουμε τους στόχους που αναφέραμε προηγουμένως: μέγιστη αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2 βαθμούς Κελσίου.

Όσο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, επενδύουν πολλά στην έρευνα. Ακόμα και εκεί –άκουσα ορισμένους να λένε ότι υπάρχουν αμφιβολίες για την επιστημονική απόδειξη των ανθρωπογενών αιτίων της αλλαγής του κλίματος και των επιπτώσεών της– υπάρχουν πολύ πρόσφατες εκθέσεις, δημοσιευμένες το 2004, οι οποίες αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η αλλαγή του κλίματος προκαλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες λένε ότι η προσέγγισή τους είναι διαφορετική. Δεν έχουν και ούτε πρόκειται να υπογράψουν το Πρωτόκολλο του Κυότο. Πρέπει, ωστόσο, να βρούμε έναν τρόπο να τις συμπεριλάβουμε στην προσπάθειά μας για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Δεν είναι πρόβλημα μίας μόνο χώρας ή μόνο της Μεσογείου, όπου οι επιπτώσεις θα είναι χειρότερες από ό,τι σε άλλες περιοχές του κόσμου: οι επιστήμονες λένε ότι, μέχρι το τέλος το 2100, η θερμοκρασία στη Μεσόγειο θα έχει αυξηθεί κατά περισσότερους από πέντε βαθμούς. Αυτή είναι μεγάλη αύξηση. Μπορεί κανείς να φανταστεί πώς θα επηρεάσει η αύξηση αυτή τη γεωργία και τον τουρισμό, για παράδειγμα, και τι αντίκτυπο θα έχει στον τρόπο ζωής των ανθρώπων. Άκουσα ότι θα έχει θετικές συνέπειες στη Σιβηρία. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Δεν γνωρίζουμε τι αντίκτυπο θα έχει η αλλαγή του κλίματος ούτε ποιες περιοχές του κόσμου θα επηρεάσει.

Η επιστήμη έχει αποδείξει ότι η αλλαγή του κλίματος που οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα πρέπει να καταπολεμηθεί. Αυτό πρέπει να κάνουμε και αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε. Με τη συνεργασία σας, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εξακολουθήσει να διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. – Έλαβα, για να κλείσουμε αυτήν τη συζήτηση, μία πρόταση ψηφίσματος⁽¹⁾. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Τετάρτη, στις 12.00.

(1) Βλ. συνοπτικά πρακτικά