Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 13 Απριλίου 2005 - Στρασβούργο

1. Έναρξη της συνεδρίασης

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. BORRELL FONTELLES
Προέδρου

(Η συνεδρίαση αρχίζει στις 9.05)

2. Συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (Βρυξέλλες, 22/23 Μαρτίου 2005)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της δήλωσης της Επιτροπής σχετικά με τη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (Βρυξέλλες, 22 και 23 Μαρτίου 2005).

Ο Προεδρεύων του Συμβουλίου, κ. Juncker, θα λάβει τον λόγο πρώτος εξ ονόματος του Συμβουλίου.

  Juncker, Συμβούλιο. (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, στις 12 Ιανουαρίου, σε αυτή την αίθουσα, σας παρουσίασα το πρόγραμμα της λουξεμβουργιανής Προεδρίας για το επόμενο εξάμηνο.

Σήμερα, όπως επιτάσσει η παράδοση, θα σας παρουσιάσω εν συντομία τα αποτελέσματα της πρόσφατης συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Λέγω εν συντομία διότι, δεδομένης της συντριπτικής παρουσίας των βουλευτών του Κοινοβουλίου σήμερα, η συζήτηση κινδυνεύει να μην είναι πολύ διαφωτιστική. Για τον λόγο αυτόν, δεν επιδιώκω να δώσω λαβή σε συζητήσεις, αλλά απλώς να σας ενημερώσω ότι συμφωνήσαμε τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης μετά από κάποιες σκληρές συζητήσεις, μετά από κουβέντες αντρίκειες και σταράτες, παρότι σε αυτή τη θυελλώδη συζήτηση ακούστηκαν και κάποιες περιστασιακές γυναικείες φωνές. Το αποτέλεσμα στο οποίο καταλήξαμε αποτελεί ένα ισορροπημένο αποτέλεσμα επειδή αποδίδει όλη τη δέουσα σημασία στη σταθερότητα και επειδή διασφαλίζεται στον μέγιστο βαθμό ότι η εφαρμογή των κανόνων της σταθερότητας δεν θα περιορίσει τις δυνατότητες ανάπτυξης που υπάρχουν και πρέπει να υπάρχουν στην Ευρώπη. Προς τον σκοπό αυτόν, δεν θίξαμε τις αρχές στις οποίες θεμελιώνεται το Σύμφωνο, αλλά εμπλουτίσαμε το πλαίσιο λειτουργίας, πράγμα που σημαίνει ότι εφεξής το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης θα εφαρμόζεται με διαφορετικούς τρόπους σε κάθε φάση του οικονομικού κύκλου.

Η μεταρρύθμιση την οποία τελικά θεσπίσαμε είναι ο καρπός μιας εξαιρετικής συνεργασίας, και οφείλω εδώ να το τονίσω, μεταξύ της Επιτροπής και του Συμβουλίου ή, για να γίνω ακριβέστερος, μεταξύ του Σώματος των Επιτρόπων και της Προεδρίας του Συμβουλίου, μεταξύ του αρμοδίου για τα οικονομικά και νομισματικά θέματα Επιτρόπου και του Προέδρου του Συμβουλίου Υπουργών Οικονομικών. Υπήρξε για μένα πραγματική ευχαρίστηση που μπόρεσα να συνεργαστώ τόσο στενά με την Επιτροπή.

Έχουν ειπωθεί πολλά για το θέμα της μεταρρύθμισης του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και πολλά από όσα ειπώθηκαν είναι καθαρή επινόηση. Αυτοί οι οποίοι λέγουν ότι μετά τη μεταρρύθμιση του συμφώνου θα επιτρέπονται όλα τα ελλείμματα και αυτοί οι οποίοι παρουσιάζουν τα μέτρα μεταρρύθμισης ως πράσινο φως ώστε η Ευρώπη να ακολουθήσει τον εύκολο δρόμο που οδηγεί σε βουνά χρέους πλανώνται πλάνη οικτρά. Ούτε οι βασικοί κανόνες που είναι ενσωματωμένοι στη Συνθήκη ΕΚ ούτε οι βασικοί κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης έχουν αλλάξει. Τα κριτήρια του 3% και του 60% παραμένουν οι ακρογωνιαίοι λίθοι ενός συστήματος το οποίο θα εξακολουθήσει να βασίζεται σε σαφείς κανόνες και λογικές νομικές διατάξεις.

Επιθυμώ να επαναλάβω εδώ ότι, μόλις διαπιστώνουμε υπέρβαση του ορίου του 3%, η Επιτροπή θα συντάσσει έκθεση και το συγκεκριμένο κράτος μέλος θα τίθεται υπό στενότερη επιτήρηση. Θέλω να καταστήσω σαφές ότι όπως ίσχυε ανέκαθεν έλλειμμα μεγαλύτερο του ποσοστού αναφοράς, ήτοι 3%, δεν συνεπάγεται αυτόματα την έναρξη της διαδικασίας επί παραβάσει. Ορισμένοι συμπεριφέρονται ωσάν αυτό να ήταν καινοτομία, δείχνοντας έτσι έλλειψη εξοικείωσης με τους όρους της Συνθήκης του Μάαστριχ, η οποία εισήγαγε αυτή τη διάταξη το 1992. Οι εξουσίες της Επιτροπής όχι μόνο δεν έχουν μειωθεί με τη μεταρρύθμιση του συμφώνου αλλά στην πραγματικότητα ενισχύθηκαν. Κατά συνέπεια, δεν αποτελεί πλέον θέμα σοβαρής ανησυχίας αλλά μάλλον σοβαρής επαγρύπνησης ώστε να διασφαλιστεί ότι οι νέοι κανόνες εφαρμόζονται με λογικό τρόπο, ενώ θα καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για να αποδείξουμε, στη διάρκεια των προσεχών μηνών και με τις αποφάσεις τις οποίες θα κληθούμε να λάβουμε, ότι το Σύμφωνο δεν είναι νεκρό αλλά ότι εξακολουθεί να ισχύει και να εφαρμόζεται.

Το δεύτερο σημείο το οποίο περιείχε η ημερήσια διάταξη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των Βρυξελλών ήταν η ενδιάμεση επισκόπηση της στρατηγικής της Λισαβόνας. Θα θυμάστε ότι, κατά τη συζήτηση της 12ης Ιανουαρίου, εκφράστηκε έντονη ανησυχία από βουλευτές του Κοινοβουλίου που είχαν την αίσθηση ότι το Συμβούλιο ανέτρεπε τη θεμελιώδη ισορροπία της στρατηγικής της Λισαβόνας. Μετά την παρουσίαση από την Επιτροπή της ανακοίνωσής της για τη στρατηγική της Λισαβόνας στις 2 Φεβρουαρίου και της ανακοίνωσής της για την κοινωνική ατζέντα, η Επιτροπή και το Συμβούλιο και πάλι ενεργώντας μαζί πέτυχαν να διατηρήσουν τη βασική ισορροπία της στρατηγικής της Λισαβόνας. Αναπροσαρμόσαμε την κατεύθυνση της στρατηγικής της Λισαβόνας επικεντρώνοντάς την στην ανάπτυξη και τον ανταγωνισμό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εγκαταλείψαμε την κοινωνική και περιβαλλοντική της διάσταση.

Όπως έκανα και πριν μερικούς μήνες, οφείλω εκ νέου να παρατηρήσω ότι οι λαοί της Ευρώπης δεν εκτιμούν πάντοτε τη σημασία της στρατηγικής της Λισαβόνας, δεδομένου ότι μιλάμε για ανταγωνιστικότητα, παραγωγικότητα και ανάπτυξη, και αυτοί οι όροι και οι έννοιες δεν προκαλούν συγκίνηση. Αυτό που πραγματικά θέλουν οι Ευρωπαίοι είναι η εργασία και η δυνατότητα να ξεκινούν επιχειρηματικές δραστηριότητες και να έχουν πρόσβαση σε κεφάλαια έναρξης επιχειρηματικής δραστηριότητας, να έχουν ανοικτές αγορές για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους και να μπορούν να βασίζονται σε αποτελεσματικά συστήματα επικοινωνιών και μεταφορών. Θέλουν να μπορούν να συνδυάζουν την επαγγελματική τους ζωή με την οικογενειακή τους ζωή, να μπορούν να διατηρούν επαφή με τις νέες τεχνολογικές εξελίξεις και με τον κόσμο του Διαδικτύου. Θέλουν πρόσβαση σε καλή παιδεία για τα παιδιά τους· θέλουν να έχουν στη διάθεσή τους υψηλής ποιότητας δημόσιες υπηρεσίες και όλες τις κοινωφελείς υπηρεσίες· θέλουν αξιοπρεπείς συντάξεις και θέλουν να μπορούν να αναπτύσσονται σε ένα υγιές περιβάλλον. Όλα αυτά είναι στόχοι της στρατηγικής της Λισαβόνας. Για να δοθεί αξιοπιστία στην ιδέα ότι οι κυβερνήσεις και η Επιτροπή θα πρέπει στο εξής να είναι περισσότερο προνοητικές και συνεπέστερες όταν εφαρμόζουν αποφάσεις που απορρέουν από τη στρατηγική της Λισαβόνας, ενοποιήσαμε τη δράση που πρόκειται να αναληφθεί σε τρεις άξονες που καλύπτουν δέκα τομείς και εκφράζονται με εκατό επιμέρους μέτρα.

Οι παράγοντες που μετέχουν στην εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας είναι πολλοί: η Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα εθνικά κοινοβούλια, οι εθνικές κυβερνήσεις και οι αρχές περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης. Όλα αυτά τα όργανα και αρχές πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αντλούν περισσότερα οφέλη από τη στρατηγική της Λισαβόνας. Αναφέρομαι ειδικά στις εθνικές κυβερνήσεις· δεδομένου ότι αυτές λογοδοτούν στα εθνικά τους κοινοβούλια και στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, εναπόκειται σε αυτές να αναλάβουν την ευθύνη για τη μεγιστοποίηση του αντικτύπου των διαφόρων συνιστωσών της στρατηγικής της Λισαβόνας.

Επιτρέψτε μου να πω δυο λόγια για την οδηγία η οποία φέρει το όνομα ενός πρώην Επιτρόπου. Στις 12 Ιανουαρίου, σας είχα πει ότι η Προεδρία του Συμβουλίου θα έλεγε ναι στο άνοιγμα των αγορών υπηρεσιών και όχι στο κοινωνικό ντάμπινγκ, και ότι θα ήθελε να δει να εξαλείφονται όλοι οι κίνδυνοι κοινωνικού ντάμπινγκ από αυτή την πρόταση οδηγίας. Στη σύνοδο του Μαρτίου, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υιοθέτησε αυτή τη θέση ζητώντας από τους συμμετέχοντες στη νομοθετική διαδικασία να προβούν στις ουσιαστικές αλλαγές που ήταν απαραίτητες για να διασφαλιστεί ότι το σχέδιο οδηγίας πληροί πλήρως τις απαιτήσεις του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου.

Όσον αφορά το σημείο αυτό, όπως και άλλα, θα ήθελα να αμφισβητήσω την αντίληψη, και ακόμη και την υποψία η οποία συντηρείται από την άγνοια, ότι η παρούσα Επιτροπή βλέπει τον εαυτό της ως τον κινητήριο μοχλό μιας νεοφιλελεύθερης Ευρώπης. Αυτή δεν υπήρξε η εντύπωση που απεκόμισα από συζητήσεις με διάφορα μέλη της Επιτροπής, ιδιαίτερα σχετικά με την οδηγία για την εσωτερική αγορά υπηρεσιών. Αυτό το σχέδιο οδηγίας είναι καρπός των συζητήσεων της προηγούμενης Επιτροπής. Η νέα Επιτροπή, μαζί με τα άλλα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, θα κάνει τις αλλαγές που απαιτεί το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο.

Φιλοδοξία μας, κύριε Πρόεδρε, ήταν να διευκρινίσουμε μια παρανόηση η οποία δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, ότι δηλαδή θελήσαμε να αποδείξουμε, κάνοντας αυτό το οποίο κάναμε, πως υπάρχει διαφορά μεταξύ της στρατηγικής της αειφόρου ανάπτυξης και της στρατηγικής της Λισαβόνας. Είναι λάθος να ισχυριζόμαστε ότι η αειφόρος ανάπτυξη αποτελεί τον τρίτο πυλώνα της στρατηγικής της Λισαβόνας, διότι η αειφόρος ανάπτυξη είναι μια οριζόντια έννοια η οποία επηρεάζει όλες τις άλλες πολιτικές και η οποία, κατά συνέπεια, αφορά όλες τις πτυχές της στρατηγικής της Λισαβόνας, όπως το περιβάλλον, η αλιεία, η γεωργία, τα δημόσια οικονομικά και η κοινωνική ασφάλιση. Με άλλα λόγια, η αειφόρος ανάπτυξη είναι λοιπόν αυτό το οποίο, στα αγγλικά, ονομάζεται «overarching principle» και θα πρέπει να τηρείται στο επίπεδο της εφαρμογής κάθε πολιτικής που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Για τον λόγο αυτόν, η Προεδρία του Συμβουλίου θα αναλάβει την πρωτοβουλία να εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου μια δήλωση για τις κατευθυντήριες αρχές της αειφόρου ανάπτυξης, δήλωση η οποία θα χρησιμεύσει ως βάση για την ανανέωση της στρατηγικής της αειφόρου ανάπτυξης που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Γκέτεμποργκ το 2001.

Στη βάση μιας απόφασης η οποία ελήφθη από τους υπουργούς Περιβάλλοντος, εξετάσαμε όλες τις πολιτικές τις οποίες θα πρέπει να έχουμε κατά νου οποτεδήποτε συζητείται το θέμα της αλλαγής του κλίματος. Θα έχετε διαπιστώσει ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο χαιρέτησε τη θέση σε ισχύ του Πρωτοκόλλου του Κυότο, και ιδίως την επικύρωση του από τη Ρωσική Ομοσπονδία. Είναι τώρα καιρός να εκπονήσουμε μια μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη στρατηγική της ΕΕ για να καταπολεμήσουμε την αλλαγή του κλίματος, μια στρατηγική η οποία πρέπει να είναι συμβατή με τον στόχο του περιορισμού της αύξησης της παγκόσμιας ετήσιας μέσης θερμοκρασίας επιφάνειας στους δύο βαθμούς κατ’ ανώτατο όριο σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα. Ενόψει των μειώσεων εκπομπών που απαιτούνται σε παγκόσμια κλίμακα, οι προσπάθειες που θα καταβληθούν τις προσεχείς δεκαετίες πρέπει να στηριχθούν στην κοινή συναίνεση όλων των χωρών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εκτιμά ότι έως το 2020 θα απαιτηθούν από τις αναπτυγμένες χώρες προφίλ μείωσης της τάξης του 15 έως 30% σε σχέση με τις τιμές αναφοράς του Κυότο· ο μακροπρόθεσμος στόχος, σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Υπουργών Περιβάλλοντος, πρέπει να είναι μειώσεις της τάξης του 60 έως 80% από τώρα έως το 2050.

Στη διάρκεια της συνεδρίασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των Βρυξελλών, συζητήσαμε ορισμένα θέματα τα οποία αφορούν τις εξωτερικές σχέσεις. Γνωρίζω ότι με δυσκολία θα μπορούσατε να συγκρατήσετε τη χαρά σας για τα όσα είπαμε σχετικά με το θέμα της μεταρρύθμισης των Ηνωμένων Εθνών. Εκμεταλλευθήκαμε την ευκαιρία της συνόδου του Συμβουλίου για να επανέλθουμε στο οδυνηρό θέμα του Λιβάνου, μιας χώρας η οποία πάει από το ένα κακό στο άλλο και η οποία αξίζει την αλληλεγγύη των Ευρωπαίων. Κατά συνέπεια, καλέσαμε τη Συρία να εφαρμόσει γρήγορα τις δεσμεύσεις της για την απόσυρση όλων των στρατευμάτων και όλων των υπηρεσιών πληροφοριών της από τον Λίβανο.

Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να παρουσιάσω μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα, αλλά θα συμπληρώσω τα κενά στο τέλος της συζήτησης, εφόσον υπάρξει συζήτηση.

(Χειροκροτήματα)

  Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. (PT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, αξιότιμοι βουλευτές, είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι σήμερα εδώ για να μοιραστώ μαζί σας την ανάλυση των συμπερασμάτων του εαρινού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στην οποία προέβη η Επιτροπή και να σας εξηγήσω πώς η Επιτροπή σκοπεύει να δώσει συνέχεια στις σημαντικές αποφάσεις που ελήφθησαν εκεί.

Εν γένει, χαιρετίζω τα συμπεράσματα του εαρινού Συμβουλίου, που ήταν ιδιαιτέρως σημαντικά, δεδομένου ότι το Συμβούλιο αυτό πραγματοποιήθηκε σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή και ότι η ΕΕ έπρεπε να αποδείξει ότι είναι ικανή να αντιμετωπίζει τις κύριες κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η Ευρώπη.

Πιστεύω ότι έχουμε ανταποκριθεί ικανοποιητικά σε αυτή την πρόκληση και ότι η Επιτροπή έχει δώσει την αναγκαία ώθηση και πολιτική καθοδήγησης. Πρέπει να επωφεληθώ αυτής της ευκαιρίας για να επαινέσω τις προσπάθειες και τις ικανότητες του Προέδρου Juncker και, γενικότερα, της Προεδρίας του Λουξεμβούργου καθ’ όλη τη διαδικασία. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας σε μια ιδέα, αναφορικά με αυτό το Συμβούλιο, την οποία θεωρώ σημαντική, τόσο σήμερα όσο και για το μέλλον της Ευρώπης: την ιδέα της σύγκλισης μεταξύ των κύριων θεσμικών οργάνων.

Πράγματι, η πρώτη παράγραφος των συμπερασμάτων είναι σαφής για τους στρατηγικούς στόχους της Επιτροπής για την περίοδο 2005-2009, και παραθέτω: «Οι αρχηγοί κράτους ή κυβερνήσεως έλαβαν τους στόχους αυτούς υπό σημείωση και δήλωσαν ικανοποιημένοι για την ευρεία σύμπτωση απόψεων μεταξύ Συμβουλίου, Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Επιτροπής σε ό,τι αφορά τις προτεραιότητες της Ένωσης, και δη τη νομοθετική δραστηριότητα για τα ερχόμενα χρόνια». Αυτό το πνεύμα θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες που η Ένωση αναμένεται να αντιμετωπίσει στο μέλλον.

Όσον αφορά την πρακτική πλευρά, θα ήθελα να επισημάνω ότι οι αποφάσεις που ελήφθησαν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και την ανανεωμένη στρατηγική της Λισαβόνας θα επιτρέψουν στα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την επίτευξη του τριπτύχου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου, και ελπίζουμε ότι θα τα βοηθήσουν να συνάψουν τη συμφωνία για τις μελλοντικές δημοσιονομικές προοπτικές της Ένωσης.

(EN) Θέλω τώρα να αναφερθώ περισσότερο λεπτομερώς στα τρία βασικά θέματα τα οποία, όπως γνωρίζετε, συζητήθηκαν κατά τη διάρκεια του εαρινού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Πρώτον, το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Όπως όλοι γνωρίζουμε, τον Νοέμβριο του 2003 έπαψε να υφίσταται συναίνεση ως προς το Σύμφωνο. Πλέον, έχει επιτευχθεί νέα συναίνεση για ένα κατάλληλο δημοσιονομικό πλαίσιο. Η δε συμβολή της Επιτροπής προς αυτή την κατεύθυνση υπήρξε πολύ σημαντική. Η Επιτροπή ξεκίνησε τις συζητήσεις στην έκθεσή της για τα δημόσια οικονομικά το 2004 και τον Σεπτέμβριο του 2004 ενέκρινε ανακοίνωση για την ενίσχυση και την αποσαφήνιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Έκτοτε, η Επιτροπή συνεισφέρει ενεργά στον διάλογο για τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου και στηρίζει την Προεδρία στις προσπάθειές της για την επίτευξη συναίνεσης, με παράλληλη διατήρηση της ουσίας του δημοσιονομικού μας πλαισίου.

Η συμφωνία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ήταν ένα πολύ θετικό αποτέλεσμα, καθόσον αποκαθιστά την αξιοπιστία του Συμφώνου και σέβεται τις αρμοδιότητες της Επιτροπής. Βάσει της συμφωνίας αυτής διαφυλάσσονται οι αρχές της Συνθήκης. Το δημοσιονομικό έλλειμμα των κρατών μελών δεν μπορεί να υπερβεί το 3% του ΑΕγχΠ και το κυβερνητικό χρέος εξακολουθεί να περιορίζεται στο 60%. Για την αποφυγή των υπερβολικών ελλειμμάτων, τυχόν υπέρβαση αυτών των ορίων μπορεί να είναι μόνο προσωρινή και να οφείλεται σε εξαιρετικές περιστάσεις.

Ένα νέο στοιχείο είναι ότι τα κράτη μέλη καλούνται να εφαρμόσουν μεγαλύτερη πειθαρχία. Πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη μείωση των ελλειμμάτων σε περιόδους ανάπτυξης, ενώ προβλέπεται ένας βαθμός ευελιξίας για τις περιόδους οικονομικών δυσχερειών.

Η Επιτροπή σκοπεύει να παρουσιάσει τις προτάσεις της για την τροποποίηση των συναφών κανονισμών πριν από τα τέλη του τρέχοντος μηνός έτσι ώστε η μεταρρύθμιση να έχει ολοκληρωθεί έως τον Ιούνιο. Μας συμφέρει όλους να σημειώσουμε ταχεία πρόοδο για την οριστικοποίηση της μεταρρύθμισης του Συμφώνου, προκειμένου να διασφαλίσουμε μεγαλύτερη διαφάνεια και προβλεψιμότητα ως προς τα δημόσια οικονομικά και τις δημοσιονομικές εξελίξεις.

Αυτό το χρονοδιάγραμμα είναι φιλόδοξο, όμως μπορεί αναμφίβολα να επιτευχθεί με τη συνεργασία όλων των ενδιαφερομένων: των κρατών μελών, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Είμαι βέβαιος ότι μπορώ να υπολογίζω στη συνεργασία σας για την επίτευξη αυτών των στόχων. Η Επιτροπή θα πράξει ό,τι χρειαστεί προκειμένου να εξασφαλίσει την επιτυχία αυτής της κοινής προσπάθειας και είναι διατεθειμένη να συνεργαστεί στενά μαζί σας προς αυτή την κατεύθυνση, όπως ζητείται στην κοινή πρόταση ψηφίσματος. Για να είναι αποτελεσματικό, το Σύμφωνο πρέπει να τύχει της ευρύτερης δυνατής πολιτικής στήριξης, και γι’ αυτό η ευρεία στήριξη στους κόλπους του Κοινοβουλίου είναι απολύτως απαραίτητη.

(FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, χάρη στον πολύ ενεργό ρόλο της Προεδρίας του Συμβουλίου, η πρόσφατη σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου έδωσε την πολιτική ώθηση η οποία είναι απαραίτητη για να δοθεί νέα πνοή στην επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας. Θέσαμε εκ νέου αυτή τη στρατηγική στη σωστή πορεία δίνοντάς της σαφείς στόχους, ήτοι ανάπτυξη και απασχόληση, μαζί με στοχοθετημένες και αποτελεσματικές δράσεις και απλοποιημένα μέσα με τήρηση, βεβαίως, των μονίμων στόχων της Ένωσης, ιδιαίτερα της αειφόρου ανάπτυξης. Η Επιτροπή είναι εξαιρετικά ικανοποιημένη από αυτή την έκβαση, διότι οι προτάσεις της αποτέλεσαν σημείο εκκίνησης των συζητήσεων και των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Προσωπικά, χαίρομαι για το γεγονός ότι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων ενέκριναν και επικύρωσαν την προσέγγισή μας με μια τέτοια ομοφωνία. Αυτό αποτελεί εύγλωττη μαρτυρία για τον ηγετικό ρόλο τον οποίο μπορεί να διαδραματίσει η Επιτροπή υποστηριζόμενη βεβαίως από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, του οποίου το σημαντικό ψήφισμα για το θέμα αξίζει να αναφέρουμε σε τομείς οι οποίοι, πρέπει να το αναγνωρίσουμε, εμπίπτουν κατά μέγα μέρος στην αρμοδιότητα των εθνικών κυβερνήσεων.

Η ουσία των μηνυμάτων μας έτυχε καλής υποδοχής. Οι συζητήσεις μεταξύ των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων έδειξαν ότι τα κράτη μέλη ενστερνίστηκαν πραγματικά τις ιδέες μας. Αποφασίζοντας τώρα να δώσουν νέα πνοή στη στρατηγική της Λισαβόνας, τα κράτη μέλη απαντούσαν επίσης στην έκθεση Kok, η οποία συζητήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Νοεμβρίου. Το επόμενο έργο τους είναι να ορίσουν εθνικούς συντονιστές και να ετοιμάσουν, έως τα τέλη του έτους, τα προγράμματα μεταρρύθμισης που θα αναλύουν λεπτομερώς τα μέτρα τα οποία πρέπει να ληφθούν για την ενίσχυση της ανάπτυξης και της απασχόλησης.

Η αναπροσαρμογή της στρατηγικής προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης και της απασχόλησης, στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης, συγκέντρωσε ευρεία υποστήριξη. Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι θα πρέπει να αξιοποιηθεί το σύνολο των εθνικών και κοινοτικών πόρων που αφορούν τους τρεις άξονες – τον οικονομικό, τον κοινωνικό και τον περιβαλλοντικό. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο παρείχε τις αναγκαίες διευκρινίσεις σχετικά με τους στόχους της Λισαβόνας και τη σχέση τους με τη στρατηγική της αειφόρου ανάπτυξης. Η βελτιωμένη διακυβέρνηση, την οποία δέχονται ως ουσιώδη συνιστώσα για την εφαρμογή τα κράτη μέλη, απετέλεσε επίσης μια σημαντική πτυχή, διότι χρησίμευσε πραγματικά στο να δοκιμαστεί η αξιοπιστία της νέας στρατηγικής της Λισαβόνας και να αποδειχθεί αν τα κράτη μέλη ήσαν πράγματι διατεθειμένα να δεχθούν ένα ισχυρότερο σύστημα διακυβέρνησης. Η απάντησή τους υπήρξε θετική.

Τα κύρια στοιχεία αυτού του συστήματος θα είναι οι ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές και τα εθνικά μεταρρυθμιστικά προγράμματα που πρόκειται να παρουσιαστούν στα τέλη του 2005. Καθήκον της Επιτροπής τώρα είναι να συνεχίσουμε αυτή την εργασία επισημοποιώντας την παρακολούθηση των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Διακρίνω τέσσερα βασικά ορόσημα για τους προσεχείς μήνες.

Το πρώτο ορόσημο ήταν η έγκριση από την Επιτροπή εχθές, 12 Απριλίου, των ολοκληρωμένων κατευθυντηρίων γραμμών τις οποίες παρουσίασαν στο Σώμα σήμερα το απόγευμα ο Αντιπρόεδρος Verheugen και οι Επίτροποι Almunia και Spidla. Πρόκειται για μια σημαντική άσκηση με την οποία η Επιτροπή επιβεβαιώνει τη μεγαλύτερη εστίαση στην ανάπτυξη και την απασχόληση και παρέχει στα κράτη μέλη ένα ενιαίο και συνεκτικό πλαίσιο εργασίας για την προετοιμασία των αντιστοίχων προγραμμάτων τους. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη σύνοδο του Ιουνίου θα κληθεί να επικυρώσει πολιτικά αυτή την προσέγγιση.

Η προσέγγισή μας δημιουργεί προστιθέμενη αξία και αυτό για τρεις λόγους. Καταρχάς, χρησιμεύει για τη βελτίωση της συνοχής των δράσεων και των μεταρρυθμίσεων που πρέπει να υλοποιηθούν στο πλαίσιο της μακροοικονομίας και της μικροοικονομίας και στον τομέα της απασχόλησης, παρέχοντας την απαραίτητη διευκρίνιση όσον αφορά τη διαδικασία της οικονομικής διακυβέρνησης και της διαφύλαξης της ουσιώδους ισορροπίας μεταξύ της επιχειρησιακής στρατηγικής και της πολιτικής προβολής. Δεύτερον, εγκαινιάζει την προετοιμασία του πρώτου στοιχείου του νέου τριετούς κύκλου της Λισαβόνας. Τέλος, παρέχει το πολιτικό και στρατηγικό πλαίσιο εργασίας εντός του οποίου τα κράτη μέλη πρόκειται να οικοδομήσουν τα δικά τους εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων.

Το δεύτερο ορόσημο σε αυτή τη διαδικασία θα είναι η παρουσίαση ενός κοινοτικού προγράμματος της στρατηγικής της Λισαβόνας. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εξέφρασε την ευχή η παρούσα Επιτροπή να παρουσιάσει ένα κοινοτικό πρόγραμμα δράσης παράλληλα με τα εθνικά προγράμματα. Αυτό το έγγραφο, το οποίο πρόκειται να ετοιμαστεί έως το ερχόμενο καλοκαίρι, θα απαριθμεί τις δράσεις οι οποίες περιέχονταν στο έγγραφο το οποίο συνόδευσε την ανακοίνωσή μας της 2ας Φεβρουαρίου σχετικά με την αναθεώρηση της στρατηγικής της Λισαβόνας. Η Επιτροπή θα εφαρμόσει επίσης με ταχείς ρυθμούς αυτό το κοινοτικό πρόγραμμα παρουσιάζοντας τις πολυάριθμες σημαντικές πρωτοβουλίες τις οποίες έχουμε αναγνωρίσει και οι οποίες επιβεβαιώθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όπως η μεταρρύθμιση των κρατικών επιδοτήσεων, το ευρωπαϊκό τεχνολογικό ινστιτούτο και η πρωτοβουλία i2010.

Το τρίτο ορόσημο θα είναι μια ανακοίνωση υπό μορφή μεθοδολογικού οδηγού για την υποβολή των εθνικών εκθέσεων. Με τον τρόπο αυτόν, η Επιτροπή θα παράσχει αρχική καθοδήγηση για την προετοιμασία των εθνικών εκθέσεων. Το τέταρτο και τελικό ορόσημο θα είναι η προετοιμασία και η ανάλυση των εθνικών προγραμμάτων, οι οποίες, όπως προβλέπουμε, θα πραγματοποιηθούν το δεύτερο εξάμηνο του έτους. Είδαμε λοιπόν, και μπορούμε τώρα να διαπιστώσουμε, ότι δεν επρόκειτο πραγματικά για μια απλή πολιτική διακήρυξη, ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επεδίωξε πραγματικά μια νέα αξιοποίηση της στρατηγικής της Λισαβόνας και έχουμε ήδη αρχίσει να την κάνουμε πράξη.

Στο περιθώριο της συζήτησης για τη στρατηγική της Λισαβόνας, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαίωσε εκ νέου τη σημασία μιας εσωτερικής αγοράς στον τομέα των υπηρεσιών ως μέσο επίτευξης των κύριων στόχων της ανάπτυξης και της απασχόλησης ενώ δίδει έμφαση στην ανάγκη προστασίας του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ζήτησε να καταβληθεί κάθε προσπάθεια στο πλαίσιο της νομοθετικής διαδικασίας που αφορά την οδηγία για τις υπηρεσίες προκειμένου να αναπτυχθεί ευρεία συναίνεση για καθέναν από αυτούς τους στόχους. Οφείλω ακόμη μια φορά να υπογραμμίσω, όπως το έκανα στις 2 Φεβρουαρίου, ότι η Επιτροπή πιστεύει πως είναι δυνατό να επιτύχει αυτή τη συναίνεση. Από την άποψη αυτή, το Κοινοβούλιό σας έχει φυσικά να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο.

Το τρίτο σημαντικό θέμα που συζητήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ήταν η αειφόρος ανάπτυξη. Αισθάνομαι ικανοποίηση για το γεγονός ότι τα συμπεράσματα του εαρινού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου χρησίμευσαν για να επιβεβαιωθεί η σημασία της στρατηγικής της αειφόρου ανάπτυξης καθιστώντας ταυτόχρονα σαφές ότι η στρατηγική της Λισαβόνας συμβάλλει στην επιδίωξη του ευρύτερου στόχου της αειφόρου ανάπτυξης.

Στο πλαίσιο αυτό, είναι επίσης σημαντικό να σημειώσουμε ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναγνώρισε τη σημασία του διακυβεύματος της αλλαγής του κλίματος, τονίζοντας ιδιαίτερα ότι η παγκόσμια ετήσια αύξηση στη θερμοκρασία της επιφάνειας δεν πρέπει να υπερβεί τους δύο βαθμούς Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή. Σημειώνω επίσης με ικανοποίηση τη θετική υποδοχή της ανακοίνωσης της Επιτροπής με τίτλο Η καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος, καθώς και του αιτήματος της Επιτροπής να συνεχίσει την ανάλυση κόστους-οφέλους όσον αφορά τις στρατηγικές μείωσης του CO2. Αυτό θα βοηθήσει την Ένωση να εκπονήσει μια μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη στρατηγική, σχεδιασμένη έτσι ώστε να μειώσει τις εκπομπές στις βιομηχανικές χώρες κατά 15 έως 30% έως το 2020. Η Επιτροπή έχει την πρόθεση να συνεχίσει τη δράση της μέσω της δεύτερης φάσης του ευρωπαϊκού προγράμματος για την αλλαγή του κλίματος.

Τέλος, χαίρομαι για το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είχε δώσει ένα ισχυρό μήνυμα ως προς τη θέληση της Ένωσης να δώσει καινούργια ώθηση στις διεθνείς διαπραγματεύσεις μελετώντας τις σχετικές επιλογές για ένα πλαίσιο ρυθμίσεων που θα ισχύσει μετά το 2012. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιθυμεί να δει τον Ιούνιο την έγκριση μιας διακήρυξης για τις κατευθυντήριες γραμμές της αειφόρου ανάπτυξης και προτίθεται να εξετάσει την αναθεώρηση της στρατηγικής της αειφόρου ανάπτυξης το δεύτερο εξάμηνο αυτού του έτους. Στον ίδιο τομέα, η Επιτροπή θα διατυπώσει τις κατάλληλες προτάσεις για την επίτευξη των στόχων του Συμβουλίου.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου, εν κατακλείδι, να πω ότι τα αποτελέσματα του εαρινού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπως θα συμφωνείτε βεβαίως και εσείς, αποτελούν μια εξαιρετική βάση για να εργαστούμε για μια αναθέρμανση της οικονομίας της Ένωσης στο πολύ ευρύτερο πλαίσιο της επιδίωξης της αειφόρου ανάπτυξης. Ωστόσο, πολλή δουλειά απομένει ακόμη να γίνει πριν οι στόχοι που έχουν εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μπορέσουν να επιτευχθούν και υλοποιηθούν πλήρως. Αυτό θα απαιτήσει την κινητοποίηση όλων των ενδιαφερομένων μερών, και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η Επιτροπή, κατά το μέρος που την αφορά, έχει πλήρως κινητοποιηθεί για να παράσχει τη συμβολή της χωρίς καθυστέρηση. Υπολογίζω στη συμμετοχή σας και στην ενεργό στήριξή σας.

Θα τελειώσω όπως άρχισα, αναφερόμενος στην ιδέα της σύγκλισης μεταξύ των θεσμικών οργάνων, σύγκλιση πάνω σε μεσοπρόθεσμους στόχους, και πιστεύω ότι αυτό το ίδιο πνεύμα σύγκλισης το οποίο ήταν άλλωστε εμφανές εχθές, όταν απευθύνθηκα στην προσωρινή επιτροπή για τις πολιτικές προκλήσεις και τα δημοσιονομικά μέσα της διευρυμένης Ένωσης πρέπει να επικρατήσει το προσεχές διάστημα. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στην εαρινή του σύνοδο κατόρθωσε να σημειώσει σημαντική πρόοδο, αναθεωρώντας τόσο τη στρατηγική της Λισαβόνας όσο και το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Το επόμενο εμπόδιο που πρέπει να περάσουμε είναι οι δημοσιονομικές προοπτικές. Για τον σκοπό αυτόν, η συνεργασία μεταξύ της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου θα είναι ουσιώδους σημασίας – το ίδιο και το έργο που υλοποιούμε σε στενή συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

(Χειροκροτήματα)

  Poettering, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, η Ομάδα ΕΛΚ-ΕΔ επιδοκιμάζει τα αποτελέσματα της εαρινής συνόδου κορυφής που αφορούν τη στρατηγική της Λισαβόνας. Είμαστε της άποψης ότι βρήκε έναν κατάλληλο τρόπο για να εκφράσει τις σκέψεις του, ενώ οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά και ρεαλιστικοί.

Θεωρούμε, όπως και το Συμβούλιο και η Επιτροπή, ότι στόχος μας πρέπει να είναι να βελτιώσουμε την ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να επιτύχουμε περισσότερη ανάπτυξη και, ως εκ τούτου, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και την αύξηση της ανάπτυξης για να δημιουργήσουμε περισσότερες θέσεις εργασίας. Έτσι, αποτελεί κοινό καθήκον της Επιτροπής, του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου η διαμόρφωση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας κατά τρόπο ώστε να ανταποκρίνεται σε αυτόν τον σκοπό. Αυτό ισχύει ιδίως για το σύνολο της νομοθεσίας για τον τομέα του REACH, δηλαδή της νομοθεσίας για τα χημικά, όπου εμείς, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, οφείλουμε να υλοποιήσουμε ένα μεγάλο νομοθετικό έργο. Απευθύνω έκκληση στην Επιτροπή να συμβάλει και η ίδια σε αυτή την προσπάθεια.

Στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας, επικροτούμε σαφώς το γεγονός ότι τώρα δεν υπάρχει καλή συνεργασία μόνο μεταξύ Επιτροπής, Συμβουλίου και Κοινοβουλίου, αλλά και –κυρίως– με τα εθνικά κοινοβούλια. Ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πρότεινε την, κατά τη γνώμη μου, πολύ καλή πρωτοβουλία να διεξαγάγουμε διαβουλεύσεις για τη στρατηγική της Λισαβόνας εδώ στο Σώμα με συναδέλφους από τα εθνικά κοινοβούλια. Αυτό είναι θετικό και για την ίδια την υπόθεση –τη στρατηγική της Λισαβόνας– αλλά και για τη συνεργασία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων και πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και για άλλους τομείς πολιτικής.

Σχετικά με τη σταθερότητα του ευρωπαϊκού νομίσματος, η μεγάλη πλειοψηφία της Ομάδας μας θα θεωρούσε σωστό να είχαμε διατηρήσει τους σημερινούς κανόνες. Υπογραμμίζουμε με έμφαση ότι η εμπιστοσύνη στη σταθερότητα του ευρωπαϊκού νομίσματος αποτελεί τη βάση της εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων μεταξύ τους και της εμπιστοσύνης στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Απευθύνομαι τώρα ιδίως στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο οποίος έχει μεγάλη σχετική πείρα –νομίζω ότι είναι ο μόνος εδώ που ήταν παρών στο Μάαστριχτ και έβαλε την υπογραφή του στη Συνθήκη– λέγοντας ότι πρέπει βεβαίως να παραδεχτούμε ότι ελήφθη μέριμνα για να διασφαλιστεί πως δεν θα γίνονταν εκπτώσεις στα κριτήρια του 3% και του 60%. Γι’ αυτό άλλωστε δεν είναι σωστή η ερμηνεία ότι μπορούμε να πάμε στο 4%, ίσως μάλιστα και να το ξεπεράσουμε. Στο συμπέρασμα αναφέρεται ρητώς ότι, εάν το χρέος υπερβαίνει το 3%, θα πρέπει να το υπερβαίνει μόνο λίγο και ότι δεν υπάρχει λευκή επιταγή ή δικαιολογία για απεριόριστο νέο χρέος.

Καλώ την Επιτροπή, εξ ονόματος της Ομάδας μας, να συνεχίσει να εκπληρώνει μελλοντικά με αποφασιστικότητα την αποστολή της ως θεματοφύλακας της νομιμότητας και της σταθερότητας.

Ως προς την Κροατία, η Ομάδα μας είναι της γνώμης ότι δεν την αντιμετωπίζουμε δίκαια. Ωστόσο, επιδοκιμάζουμε τις προσπάθειες που καταβάλλονται, ιδίως από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τελικά δεν θα αποφασίσει ή θα εκδώσει προσωρινή απόφαση μόνο το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για το εάν θα αρχίσουν διαπραγματεύσεις, αλλά θα συσταθεί και μια επιτροπή που θα αξιολογήσει την κατάσταση στην Κροατία. Συνιστώ να αρχίσουμε σύντομα τις εργασίες μας, έτσι ώστε να μπορούν να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις με την Κροατία.

Υποστηρίζω θερμά όλα όσα ειπώθηκαν για το Κυότο. Τασσόμαστε στο πλευρό όλων εκείνων που προωθούν με αποφασιστικότητα τη μείωση των εκπομπών. Στο κοινό μας ψήφισμα –το συμβιβαστικό ψήφισμα του Κοινοβουλίου– στην παράγραφο 35, λαμβάνουμε θέση και για το εμπάργκο όπλων κατά της Κίνας. Το μήνυμά μας προς τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων είναι ότι το Σώμα –και θεωρώ ότι είμαστε σύμφωνοι εδώ– ή τουλάχιστον εμείς ως Ομάδα δεν μπορούμε να εγκρίνουμε την άρση του εμπάργκο όπλων για λόγους που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και για άλλους λόγους.

(Χειροκροτήματα)

Τις επόμενες εβδομάδες, η πρώτη προτεραιότητα θα είναι η ψήφιση του ευρωπαϊκού συντάγματος. Παρακαλούμε όλους τους εμπλεκομένους να συμβάλουν προκειμένου να επιτύχουμε πλειοψηφία στα δημοψηφίσματα που θα γίνουν στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες, έτσι ώστε να έχουμε μια καλή βάση για όλα τα μετέπειτα δημοψηφίσματα, γιατί το σύνταγμα είναι η πρώτη μας προτεραιότητα και το χρειαζόμαστε για το μέλλον της Ευρώπης.

(Χειροκροτήματα)

  Schulz, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αξιότιμο κενό Σώμα, άκουσα με μεγάλο ενδιαφέρον τον κ. Poettering. Εμείς, ως Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θέλαμε πάρα πολύ να ακούσουμε πώς αντιμετωπίζει τώρα το γεγονός ότι μια σειρά Χριστιανοδημοκρατών αρχηγών κυβερνήσεων εκπροσωπεί διαφορετική γνώμη από αυτήν της συντριπτικής πλειοψηφίας της Ομάδας του ΕΛΚ-ΕΔ εδώ στο Σώμα. Χρησιμοποίησε σχετικά κομψές εκφράσεις για να καλύψει αυτή τη ρήξη στους κόλπους της οικογένειας των συντηρητικών κομμάτων, μεταξύ της κοινοβουλευτικής Ομάδας, η οποία ασφαλώς δεν είναι ομοιογενής αλλά ιδιαιτέρως ετερογενής, και των αρχηγών κυβερνήσεων.

Ποιο είναι λοιπόν το ζητούμενο; Ο κ. Poettering ξεκίνησε από τη Λισαβόνα και επιδοκίμασε απερίφραστα τη σχετική στρατηγική. Εδώ συμφωνούμε απόλυτα. Πολύ σωστά είπε, όπως είπαν και ο Πρόεδρος της Επιτροπής και ο Πρόεδρος του Συμβουλίου, ότι σε αυτή τη σύνοδο κορυφής δόθηκαν μηνύματα σχετικά με τη Λισαβόνα και την υλοποίηση των στόχων της. Αυτό ελπίζαμε άλλωστε, αυτό είναι το θετικό από αυτή τη σύνοδο κορυφής και αυτό είναι το ενθαρρυντικό. Εδώ συμφωνούμε απόλυτα.

Κύριε Poettering, η σύνοδος κορυφής και το αποτέλεσμά της μπορούν να κατανοηθούν σωστά μόνο μέσα από τον συνδυασμό της μεταρρύθμισης του Συμφώνου Σταθερότητας και της ανάγκης για περισσότερη ευελιξία από την πλευρά των εθνικών κυβερνήσεων και των καθορισμένων στόχων της διαδικασίας της Λισαβόνας, καθώς εκείνοι που θέλουν και πρέπει να επενδύσουν στους στόχους της Λισαβόνας πρέπει να είναι και σε θέση να επενδύσουν σε αυτούς τους στόχους ως κράτη.

Η ιδιαίτερη γοητεία του αποτελέσματος αυτής της συνόδου κορυφής έγκειται στον συνδυασμό των απαραιτήτων μέσων για την επίτευξη ευελιξίας που περιλαμβάνονται τώρα σε αυτό το σύμφωνο και των στόχων της διαδικασίας της Λισαβόνας που περιγράφηκαν. Γι’ αυτό εμείς, η Ομάδα του ΕΣΚ, είμαστε σε θέση να επικροτήσουμε απερίφραστα τα αποτελέσματα, και αυτό εκφράζεται επίσης στο ψήφισμά μας, το οποίο θα εγκρίνουμε σήμερα με μεγάλη πλειοψηφία – υποθέτω ότι τώρα ακόμα και οι σκεπτικιστές του ΕΛΚ-ΕΔ θα εγκρίνουν τις διατυπώσεις του Συμφώνου Σταθερότητας και Ασφάλειας, οι οποίες είναι σχεδόν ταυτόσημες με όσα ζητούσαμε πριν από αυτή τη σύνοδο κορυφής. Το ελπίζουμε και χαιρόμαστε ιδιαίτερα γι’ αυτό.

Κύριε Poettering, σας άκουσα με την ίδια προσοχή να δηλώνετε ότι υποστηρίζετε την ταχεία έναρξη διαπραγματεύσεων με την Κροατία, πράγμα που ασφαλώς καταλαβαίνω. Σήμερα το μεσημέρι θα δούμε πόσο αξιόπιστες είναι οι δηλώσεις της Ομάδας ΕΛΚ-ΕΔ όταν το ζητούμενο είναι να καταλήξει σε συμπεράσματα στο πλαίσιο ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Όμως, εάν εκείνοι που ελπίζουν τώρα στην Κροατία στην αξιοπιστία των δηλώσεών σας αντιμετωπιστούν ενδεχομένως σήμερα το μεσημέρι όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία, τότε θα ήταν καλύτερο να πούμε εξαρχής στους πολιτικούς του Ζάγκρεμπ ότι θα πρέπει να ξανασυζητήσουν με τον κ. Poettering.

(Χειροκροτήματα)

Η Ομάδα του Κόμματος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών επιδοκιμάζει σαφώς το γεγονός ότι τα συμπεράσματα του Συμβουλίου δίνουν ελπίδες, ιδίως σε έναν ακόμα τομέα. Αναφορικά με τον ρόλο της Ευρώπης στον κόσμο, τα τελευταία χρόνια δώσαμε βάρος, ως σοσιαλδημοκράτες, στα αιτήματά μας για την αειφόρο ανάπτυξη και την κλιματική μεταβολή. Οι αποφάσεις που ελήφθησαν τώρα –ο κ. Πρόεδρος της Επιτροπής επανήλθε σε αυτό– μας δείχνουν την κατεύθυνση. Επιστρέφω στις σωστές σας παρατηρήσεις για το δημοψήφισμα στη Γαλλία. Πρέπει να πούμε στους πολίτες ότι καμία χώρα σε παγκόσμιο και πανευρωπαϊκό επίπεδο, ούτε και οι χώρες με ιδιαίτερα ανεπτυγμένη βιομηχανία, δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει μόνη της τις προκλήσεις του 21ου αιώνα. Η Ευρώπη μπορεί να το κατορθώσει μόνον ως Κοινότητα: ως οικονομική, νομισματική και κοινωνική κοινότητα και ως κοινότητα την οποία μπορεί η Ευρώπη να διαμορφώσει ως δύναμη, ως κοινότητα αειφόρου ανάπτυξης και μείωσης των περιβαλλοντικών κινδύνων. Πρόκειται για παγκόσμιες προκλήσεις που δεν μπορεί να τις αντιμετωπίσει μόνη της ούτε η Γαλλία, ούτε η Γερμανία, η Μεγάλη Βρετανία, το Βέλγιο ή η Πορτογαλία. Η Ευρώπη ως ήπειρος και η ΕΕ ως μορφή πολιτικής οργάνωσης αυτής της ηπείρου οφείλουν να αντιμετωπίσουν αυτούς τους κινδύνους. Αυτό ήταν ένα μήνυμα της εαρινής συνόδου κορυφής το οποίο δεν πρέπει να υποτιμήσουμε. Οι σοσιαλδημοκράτες του Σώματος είναι ευγνώμονες γι’ αυτό και ως εκ τούτου μπορούμε να εγκρίνουμε την πρόταση ψηφίσματος περιμένοντας με χαρά ευρεία υποστήριξη, με ήσυχη τη συνείδηση, και από το ΕΛΚ-ΕΔ και από την Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη.

(Χειροκροτήματα)

  Watson, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, συχνά φαίνεται ότι τα μικρότερα κράτη μέλη καλούνται να διασώσουν την Ευρώπη από τα προβλήματα που δημιουργούν οι μεγαλύτεροι εταίροι τους. Κύριε Juncker, φοβούμαι ότι πέσατε για μια ακόμη φορά θύμα των μεγάλων προσδοκιών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αυτή την περίοδο αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις οι οποίες θα δοκιμάσουν όχι μόνο την ικανότητά της να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και στις ανάγκες των πολιτών της, αλλά και την ίδια την ικανότητά της να μείνει ενωμένη.

Η πρόκληση που απασχόλησε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ήταν η αναζωογόνηση των δυνατοτήτων μας στον τομέα της οικονομικής ανάπτυξης. Η οικονομία μας λιμνάζει αφότου ξεκίνησε το 2000 η εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας· μοιάζει σαν ένας ιός της χιλιετίας ηπειρωτικών διαστάσεων να έχει πλήξει την ανταγωνιστικότητά μας και να έχει καταβάλει την αποφασιστικότητά μας να λάβουμε δύσκολες αποφάσεις.

Η διάσκεψη παρουσιάστηκε ως μια επανεκκίνηση του δεκαετούς προγράμματος της Λισαβόνας· εντούτοις, στους Φιλελεύθερους και τους Δημοκράτες δημιουργεί την εντύπωση ότι οι ηγέτες της Ευρώπης προχωρούν στα τυφλά αντί να προχωρούν με αποφασιστικότητα. Η μεγαλόστομη διατύπωση των συμπερασμάτων του Συμβουλίου δεν συνοδεύεται από τη βαρύτητα της πειθαρχημένης σκέψης. Το κείμενο χαρακτηριζόταν από υπερβολική ρητορική και ελάχιστη δράση. Οι εκκλήσεις προς τις επιχειρήσεις να δημιουργήσουν νέους παράγοντες ανταγωνιστικότητας, προς τους καταναλωτές να επωφεληθούν από τα νέα αγαθά και τις υπηρεσίες και προς τους εργαζομένους να αποκτήσουν νέες δεξιότητες συνδυάζονταν παραδόξως με το αίτημα προς την Επιτροπή να συντάξει εκ νέου ένα μείζον νομοθετικό κείμενο για την εσωτερική αγορά το οποίο θα επέτρεπε την ανάπτυξη του τομέα των υπηρεσιών. Το σχέδιο οδηγίας για τις υπηρεσίες μπορεί να βελτιωθεί, όμως αυτό θα γίνει με σοβαρότητα από το Κοινοβούλιο και το αρμόδιο τομεακό συμβούλιο, και όχι από αρχηγούς κρατών οι οποίοι ασκούν δημαγωγική πολιτική και υποδαυλίζουν εθνικιστικά αισθήματα.

Στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αναφέρεται ότι οι δημοσιονομικές προοπτικές θα προσφέρουν στην Ένωση επαρκείς πόρους ώστε να υλοποιήσει τις πολιτικές της δεσμεύσεις, ιδίως τις προτεραιότητες της Λισαβόνας, ωστόσο τα κράτη μέλη εξακολουθούν, από τη μια, να ζητούν έναν περιοριστικό προϋπολογισμό και, από την άλλη, να δεσμεύουν για μια επταετία τις εξωτερικές δαπάνες.

Οι Φιλελεύθεροι και οι Δημοκράτες αυτού του Σώματος δεν συμμερίζονται την ικανοποίηση του κ. Barroso για την εαρινή σύνοδο. Κύριε Juncker, συγχαίρουμε θερμά την Προεδρία σας γι’ αυτή την «επικίνδυνη αποστολή»: η παροιμιώδης ικανότητά σας να επιτυγχάνετε συμβιβασμούς διέσωσε τα υπολείμματα του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Όμως, η χαλαρή του διατύπωση και οι ρήτρες περί μη εφαρμογής του τρομάζουν τους ορθόδοξους οικονομολόγους, ενώ η εκμετάλλευση από τον κ. Μπερλουσκόνι αυτής της νέας ευελιξίας προκειμένου να προσφέρει νέες φοροαπαλλαγές πριν από τις κοινοβουλευτικές εκλογές στη χώρα του καταδεικνύει την περιφρόνηση με την οποία ορισμένοι ανεύθυνοι ηγέτες θα μεταχειριστούν τους εταίρους τους στην ευρωζώνη.

Τι απέγινε η ηγεσία της Ευρώπης; Πού είναι η αίσθηση κοινού σκοπού; Είναι να απορεί κανείς που οι γάλλοι και βρετανοί πολίτες επιδεικνύουν ελάχιστο ενθουσιασμό για μια νέα συνθήκη, τη στιγμή που δύο από τους μακροβιότερους ηγέτες μας έχουν αποτύχει οικτρά στις προσπάθειές τους να εξηγήσουν και να δικαιολογήσουν την Ένωση στους συμπατριώτες τους; Το κενό ηγεσίας σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο δημιουργεί τον κίνδυνο εκτροχιασμού όχι μόνο της Συνταγματικής Συνθήκης, αλλά και ολόκληρου του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Εάν δεν επικυρωθεί το Σύνταγμα η ευθύνη θα βαραίνει αποκλειστικά και μόνον τους ηγέτες οι οποίοι θυσιάζουν τη μακροπρόθεσμη ευρωπαϊκή ενότητα προς όφελος της βραχυπρόθεσμης δημοτικότητάς τους σε εθνικό επίπεδο.

Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, δεν μπορώ παρά να οδηγηθώ στο συμπέρασμα ότι το κόμμα σας, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, δεν ανταποκρίνεται στους στόχους της Ένωσής μας. Αποτύχατε να χρησιμοποιήσετε την πλειοψηφία σας στο Συμβούλιο προκειμένου να αναπτύξετε μια συνεκτική εσωτερική οικονομική στρατηγική. Αδυνατείτε να συγκροτήσετε ένα ενιαίο μέτωπο εδώ, προκειμένου να υλοποιήσουμε τη δέσμευσή μας έναντι της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, για να μην αναφέρω τις απόψεις που ακούσαμε για την περίπτωση της Κροατίας. Η Ένωσή μας ταπεινώνεται στο εξωτερικό όταν αντιπαρέρχεται τόσο εύκολα τις ηθικές της αναστολές προκειμένου να διασφαλίσει ευνοϊκό εμπορικό καθεστώς από ολοκληρωτικά καθεστώτα στη Ρωσία ή στην Κίνα· όταν υποκρινόμαστε ότι δεν βλέπουμε τον ανθρώπινο πόνο στο Σουδάν· όταν σιωπούμε έναντι των υπερβολικών αντιδράσεων των Αμερικανών, οι οποίοι φυλακίζουν πολίτες μας χωρίς να τους απαγγέλλουν κατηγορίες και αρνούνται στα αεροσκάφη μας την πρόσβαση στον εναέριο χώρο τους. Υπό τις συνθήκες αυτές, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν προσφέρει υπηρεσίες στους πολίτες της. Η Ευρώπη χρειάζεται και αξίζει περισσότερα.

(Χειροκροτήματα)

  Frassoni, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου περιέχουν επιτέλους και ορισμένα ευχάριστα μηνύματα για την Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία. Είναι κάτι που δεν συμβαίνει συχνά και ίσως αυτός να είναι ο λόγος για τον οποίο ο Πρόεδρος Barroso είπε ότι οι Πράσινοι βρίσκονται εκτός συστήματος ή ότι ανήκουν στο αντισύστημα. Δεν το πιστεύω και ελπίζω να εκμεταλλευθούμε το χρονικό διάστημα που μας χωρίζει από τη λήξη της κοινοβουλευτικής περιόδου για να τον πείσουμε περί του αντιθέτου.

Θα θέλαμε επίσης να επισημάνουμε ότι, δυστυχώς, στα τέσσερα σημεία αυτής της διάσκεψης που θεωρήσαμε σχετικώς θετικά, η Επιτροπή έμεινε πίσω γιατί είχε λάβει διαφορετική θέση. Τα σημεία αυτά είναι: η μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας, οι συγκεκριμένοι αριθμητικοί στόχοι όσον αφορά το πρωτόκολλο του Κυότο, τους οποίους η Επιτροπή αποφάσισε δυστυχώς να μην αναφέρει, η αποκατάσταση των ισορροπιών της στρατηγικής της Λισαβόνας από άποψη περιβαλλοντικής και κοινωνικής αειφορίας –έστω και με ασαφή και αόριστο ακόμη τρόπο– και ένα είδος αποκατάστασης της επαφής με την πραγματικότητα όσον αφορά την οδηγία Bolkestein, παρόλο που είναι δύσκολο να γίνει δεκτό ακόμη και από το Κοινοβούλιο ότι, πριν από την έγκριση της οδηγίας Bolkestein, πρέπει να εκπονηθεί μια οδηγία για τις κοινωφελείς υπηρεσίες.

Θεωρούμε και εμείς ότι η μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας ήταν θετική και ότι το Σύμφωνο λαμβάνει πλέον καλύτερα υπόψη τη γενικότερη οικονομική συγκυρία και τις ειδικές εθνικές καταστάσεις. Οι θετικές αυτές πλευρές αντισταθμίζονται ασφαλώς σε σημαντικό βαθμό από το γεγονός ότι οι κατευθύνσεις παραμένουν ιδιαίτερα αόριστες όσον αφορά την ποιότητα των δαπανών. Για παράδειγμα, η επιλογή να επενδυθούν 700 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για την κατασκευή του διεθνούς πειραματικού θερμοπυρηνικού αντιδραστήρα, όταν οι πλέον αισιόδοξοι προβλέπουν ότι δεν θα μπορέσει να χρησιμοποιηθεί –εάν ποτέ χρησιμοποιηθεί– πριν από το 2050, σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζεται η επείγουσα ανάγκη εφαρμογής του Πρωτοκόλλου του Κυότο ούτε οι προοπτικές των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και δεν γίνονται επενδύσεις σε αυτόν τον τομέα. Πιστεύουμε ότι πρόκειται για μέγα σφάλμα.

Οφείλουμε δυστυχώς να διαπιστώσουμε επίσης ότι, κατά τη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, δεν ελήφθη καθόλου υπόψη το γεγονός ότι ένα υγιές μακροοικονομικό περιβάλλον πρέπει να περιλαμβάνει μια φορολογική μεταρρύθμιση που θα μεταφέρει στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος τις φορολογικές υποχρεώσεις που βαρύνουν σήμερα την εργασία, καθιστώντας πιο ελκυστική τη νόμιμη απασχόληση. Αυτό υποστήριζε από το 1992 ο Ζακ Ντελόρ, αλλά από τότε δεν έχουμε κάνει καμία πρόοδο.

Πρόεδρε Barroso, Επίτροπε Verheugen, πιστεύω ειλικρινά ότι θα έπρεπε κάτι να διδαχθούμε από τη θλιβερή πορεία της ιταλικής οικονομίας και της κυβέρνησης που κατέλαβε την εξουσία υποσχόμενη ένα νέο οικονομικό θαύμα, περικοπή φόρων και κανόνες προστασίας του περιβάλλοντος, ενώ η χώρα βρίσκεται σήμερα στην τελευταία θέση στην Ευρώπη όσον αφορά την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα. Πρόεδρε Barroso, πιστεύουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες προκειμένου να κερδίσει το δημοψήφισμα για το Σύνταγμα στη Γαλλία και να πείσει τους πολίτες ότι υπάρχει ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία, ούτως ώστε η πρωτοβουλία της Επιτροπής στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας να μετατραπεί σε νέους κανόνες. Δεν μας ικανοποιεί το γεγονός ότι η Επιτροπή αρκείται να διαδραματίζει συντονιστικό ρόλο. Αυτό δεν μας αρκεί διότι, για τους γάλλους και τους υπόλοιπους εκλογείς, σημαίνει ότι το μόνο μήνυμα που έρχεται από την Ευρώπη είναι η οδηγία Bolkestein, η δυνατότητα ευρεσιτεχνιακής κατοχύρωσης του λογισμικού και οι φιλελεύθερες πολιτικές σε οικονομικά και κοινωνικά θέματα.

Δεν είναι αυτό που θέλουμε! Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να κινηθούμε προς μιαν άλλη κατεύθυνση και, προπαντός, καλούμε την Προεδρία και τον Πρόεδρο Barroso να δείξουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για αυτό που εμείς, αλλά και η Επιτροπή, ονομάσαμε «η επανάσταση της οικολογικής αποτελεσματικότητας». Σήμερα, αυτή η βιομηχανία και οι επιχειρήσεις αυτού του τύπου αναπτύσσονται κατά 5% ετησίως και εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να επενδύσουμε και να στηρίξουμε πολύ περισσότερα σε αυτόν τον τομέα. Τέλος, συμφωνώ με όσα είπε ο κ. Watson, με μία μόνον εξαίρεση: όσον αφορά την ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, εγώ και η Ομάδα μου δεν πιστεύουμε ότι επιταχύνοντας, πιέζοντας και οδηγούμενοι σε αδιέξοδα θα μπορέσουμε να πείσουμε ευκολότερα τους Βούλγαρους, τους Ρουμάνους και τους Ευρωπαίους για τη σκοπιμότητα του σχεδίου.

  Figueiredo, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κυρίες και κύριοι, οι πρόσφατες μειωμένες εκτιμήσεις για την ανάπτυξη που εξήγγειλε η Επιτροπή και η πρόσφατη συνθηκολόγηση που αυτό συνεπάγεται υπό το φως των ήδη χαμηλών ποσοστών ανάπτυξης το 2004 καταδεικνύουν ότι η περιοριστική δημοσιονομική και νομισματική πολιτική σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε επίπεδο κρατών μελών συγκράτησε την εσωτερική ζήτηση, τις δημόσιες επενδύσεις και την οικονομική ανάκαμψη.

Αυτό είχε δυσμενή αντίκτυπο στην ανεργία, τη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την αύξηση της κοινωνικής και εδαφικής συνοχής, τα οποία επιβεβαιώνονται από τα 20 εκατομμύρια άνεργους και τα 70 εκατομμύρια περίπου των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ οι μεγάλες εταιρείες στην ΕΕ είδαν τα κέρδη τους να αυξάνονται κατά 78% το 2004, ενώ τα κέρδη ως ποσοστό του ΑΕγχΠ στη ζώνη του ευρώ πλησιάζουν σήμερα στο ανώτατο σημείο μιας εικοσιπενταετούς περιόδου.

Σε αυτό το πλαίσιο, πώς μπορούμε να δεχτούμε τη λεγόμενη ανανέωση της στρατηγικής της Λισαβόνας, όταν αυτή βασίζεται στην ανταγωνιστικότητα και στη δημιουργία ενός εργατικού δυναμικού που είναι περισσότερο ελκυστικό για τις εταιρείες, όταν δίνει έμφαση στην εμβάθυνση της απελευθέρωσης σε τομείς όπως οι υπηρεσίες, στην αύξηση της ευελιξίας των αγορών, στον περιορισμό των δικαιωμάτων των εργαζομένων, στην επέκταση του αριθμού των κλάδων που πληρώνουν χαμηλούς μισθούς, όταν επιδιώκει να διατηρήσει προτάσεις οδηγιών για την οργάνωση του χρόνου εργασίας και τη δημιουργία μιας εσωτερικής αγοράς για τις υπηρεσίες; Εμείς δεν δεχόμαστε κάτι τέτοιο.

Πώς μπορούμε να δεχτούμε το γεγονός ότι τα συμπεράσματα του Συμβουλίου κάνουν μόνο μια σύντομη μνεία στον κοινωνικό αποκλεισμό και αναφέρονται απλώς στα παιδιά που υποφέρουν από τη φτώχεια, χωρίς να προωθούν ένα πολύπλευρο πρόγραμμα για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού; Πώς μπορούμε να δεχτούμε ότι, παρά την εξαγγελθείσα αναθεώρηση του Συμφώνου Ανάπτυξης και Σταθερότητας, εξακολουθεί να δίνεται έμφαση στην επίτευξη περιοριστικών, αν και κάπως ευέλικτων, στόχων, ενώ παράλληλα δίνεται προτεραιότητα στη διάλυση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης με καθολική πρόσβαση, όταν γνωρίζουμε ότι οι δημόσιες επενδύσεις και η διατήρηση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης είναι σημαντικοί παράγοντες για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού;

Κατά συνέπεια, επιθυμούμε να τονίσουμε την ανάγκη απόσυρσης των προτάσεων οδηγιών για τον χρόνο εργασίας και για την αγορά των υπηρεσιών και ανάκλησης του Συμφώνου Ανάπτυξης και Σταθερότητας και αντικατάστασής του από ένα Σύμφωνο Ανάπτυξης και Απασχόλησης. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσει να δοθεί προτεραιότητα στη δημιουργία 22 εκατομμυρίων ποιοτικών θέσεων εργασίας με δικαιώματα μέχρι το 2010, στην επίτευξη των στόχων που καθορίστηκαν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας και στη μείωση κατά το ήμισυ της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, όπως εγκρίθηκε στη στρατηγική της Λισαβόνας το 2000.

Πιστεύουμε ότι η καταπολέμηση της ανισότητας των εισοδημάτων, η προαγωγή των ίσων δικαιωμάτων και ευκαιριών και η προώθηση της αληθινής σύγκλισης πρέπει να είναι στην κορυφή της οικονομικής και κοινωνικής ατζέντας της ΕΕ.

  Clark, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, μετά από όσα είπε ο κ. Juncker πριν από έναν μήνα σε αυτό το Σώμα και αλλού, ότι δηλαδή το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης ήταν νεκρό ή, στην καλύτερη περίπτωση, έπρεπε να συνεχίσει να λειτουργεί σε ημιθανή κατάσταση, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μας ενημερώνει τώρα ότι είναι και πάλι ζωντανό. Πράγματι, ο Λάζαρος χτυπά για μια ακόμη φορά. Όμως το σύμφωνο δεν είναι ζωντανό· παραπαίει. Σε έναν χρόνο αυτό το σαθρό σύμφωνο θα πρέπει να τροποποιηθεί ή να εγκαταλειφθεί, όπως πρότεινα την τελευταία φορά.

Η διάσκεψη, ωστόσο, ήταν αξιοσημείωτη για κάτι που δεν συζητήθηκε: η δημοσιονομική απαλλαγή του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο κ. Σιράκ τουλάχιστον αναφέρθηκε στο θέμα μετά τη διάσκεψη, δηλώνοντας στους δημοσιογράφους ότι δεν μπορούσε πλέον να δικαιολογηθεί και ότι ανήκε στο παρελθόν. Ο κ. Barroso επανέλαβε αυτές τις δηλώσεις.

Μήπως θέλετε να δικαιολογήσετε το γεγονός ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα κατέβαλλε στην ΕΕ 14 φορές περισσότερα χρήματα από ό,τι η Γαλλία χωρίς την απαλλαγή, ενώ ακόμη και με την απαλλαγή το ποσό είναι δυόμισι φορές μεγαλύτερο από τη γαλλική συνεισφορά; Ο κ. Barroso δήλωσε επίσης ότι το 70% των δαπανών της Επιτροπής προοριζόταν για τη γεωργία όταν συμφωνήθηκε η απαλλαγή, ενώ με τις νέες προτάσεις το ποσό αυτό θα μειωνόταν κατά ένα τρίτο. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τις προτάσεις, τα τρία τέταρτα των μελλοντικών δαπανών θα προορίζονται για τη γεωργία στις φτωχές περιφέρειες. Αυτές είναι οι προτεραιότητες της Επιτροπής. Αυτό δεν καθησυχάζει καθόλου το Ηνωμένο Βασίλειο, με ή χωρίς απαλλαγή. Ο υπουργός Εξωτερικών μας δήλωσε ότι η πρόταση της Επιτροπής ενδέχεται να οδηγήσει σε αύξηση του προϋπολογισμού κατά 35%, όμως επεσήμανε ότι η απαλλαγή μας εξακολουθεί να αποτελεί θέμα στο οποίο έχουμε δικαίωμα αρνησικυρίας.

Στις 5 Μαΐου θα διεξαχθούν εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σας συμβουλεύω να μην προσπαθήσετε να επιβιβαστείτε στην πτήση από το Λονδίνο για τις Βρυξέλλες την επομένη. Θα σας καθυστερήσει ο συνωστισμός που θα δημιουργούν οι κομματικοί αξιωματούχοι και υπουργοί, ανεξαρτήτως παρατάξεως, στην προσπάθειά τους να έλθουν εδώ και να επιτύχουν κάποιον συμβιβασμό. Αυτό θα είναι ένα ορόσημο στην πορεία εξόδου της Βρετανίας. Το χειρότερο είναι καλύτερο καθόσον, σε νομισματικό επίπεδο, η ΕΕ θα είναι τότε 14 φορές πιο επιζήμια για το Ηνωμένο Βασίλειο από ό,τι είναι για τη Γαλλία. Εξάλλου, ακόμη και με τις απέλπιδες προσπάθειες του κ. Σιράκ, οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η ΕΕ γίνεται καθημερινά όλο και λιγότερο δημοφιλής στη Γαλλία.

  Muscardini, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μπορούμε επιτέλους να ισχυρισθούμε ότι οι κυβερνήσεις κατάλαβαν ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν πρέπει να αποτελεί τροχοπέδη ή ακόμη και παράγοντα στασιμότητας για την οικονομική ανάπτυξη.

Τα αποτελέσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των Βρυξελλών υπογράμμισαν την ανάγκη να προσθέσει η Ευρώπη μια κάποια ευελιξία στους κανόνες που παραλύουν την οικονομία με μια υπερβολικά αυστηρή και σχηματική ερμηνεία του Συμφώνου Σταθερότητας, η οποία εν τέλει δημιούργησε εμπόδια στην ανάπτυξη πολλών κρατών μελών.

Με την επιδείνωση της παγκόσμιας οικονομίας και με το νέο διεθνές σκηνικό, η Ευρώπη πρέπει επιτέλους να ξεπεράσει την αδυναμία της να προγραμματίζει το μέλλον με την αναγκαία ευελιξία.

Δεν μπορούμε να φαντασθούμε μια ανταγωνιστική Ευρώπη στη διεθνή σκηνή, όταν ο ρυθμός της ανάπτυξής της δεν υπερβαίνει το ήμισυ του αντίστοιχου αμερικανικού· δεν μπορούμε πλέον να πιστεύουμε ότι η θετική όντως αξία της σταθερότητας μπορεί να διασφαλίσει την υπέρβαση των δυσκαμψιών που εμπόδισαν την ανάπτυξη την τελευταία δεκαετία.

Μας ικανοποιεί το γεγονός ότι στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επετεύχθη ευρεία συναίνεση όσον αφορά τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου και δίνουμε έμφαση στη συμφωνία για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στον καθορισμό της διορθωτικής πολιτικής που θα πρέπει να εφαρμόζουν τα κράτη μέλη για να τηρούν τις παραμέτρους του Συμφώνου σε περίπτωση υπέρβασης του ελλείμματος.

Το συνταξιοδοτικό σύστημα, ο τομέας της έρευνας και της καινοτομίας, η κατάρτιση, τα μεγάλα δομικά έργα και τα έργα υποδομών αντιπροσωπεύουν επενδύσεις οι οποίες, από λογιστική άποψη, δεν είναι πάντοτε συμβατές με τα όρια που θέτουν οι παράμετροι.

Παρόλο που αναμφίβολα το Σύμφωνο πρέπει να εφαρμόζεται ισότιμα στις χώρες που το υπέγραψαν, είναι εξίσου αλήθεια ότι η οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 25, η οποία χαρακτηρίζεται από σημαντική ετερογένεια και διαφοροποίηση, απαιτεί ένα ευρύτερο και πληρέστερο κοινό πλαίσιο που θα επιτρέπει την καλύτερη κατανόηση των διαφορών, χωρίς να καταργεί τους στόχους που θέτουν οι παράμετροι αναφοράς.

Θα ήθελα να υπενθυμίσω στον κ. Watson –τον οποίο παρακολούθησα πολύ προσεκτικά– ότι η οικονομική στρατηγική είναι ανύπαρκτη επειδή ανύπαρκτη είναι και η πολιτική στρατηγική και επειδή εξακολουθούμε να εφαρμόζουμε οικονομικούς και δημοσιονομικούς κανόνες του περασμένου αιώνα στα νέα μέτωπα του εικοστού πρώτου αιώνα.

(Ο Πρόεδρος καλεί την ομιλήτρια να ολοκληρώσει)

Κύριε Πρόεδρε, άλλοι συνάδελφοι υπερέβησαν τον χρόνο που είχαν στη διάθεσή τους περισσότερο από εμένα. Οι κανόνες θα πρέπει να τηρούνται για όλους ή για κανέναν.

  Πρόεδρος. Οι κανονισμοί είναι οι ίδιοι για όλους, κυρία Muscardini.

  Czarnecki, Ryszard (NI). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αρέσκεται ιδιαίτερα να δηλώνει ότι η στρατηγική της Λισαβόνας είναι η κύρια προτεραιότητά του, και όπως ήταν αναμενόμενο έκανε ξανά το ίδιο. Θυμάμαι ένα απόφθεγμα του Νικολάι Γκόγκολ, ο οποίος έλεγε ότι «οι γέροι δεν έχουν ακόμη πεθάνει, οι νέοι είναι ακόμη αγέννητοι, αλλά όλοι αποτελούν απειλή για τους ζωντανούς». Η παλιά στρατηγική πνέει τα λοίσθια, η νέα φοράει ακόμη κοντά παντελονάκια, αλλά αμφότερες απειλούν τους Ευρωπαίους με γενναιόδωρες επιταγές, αντιφατικές προτεραιότητες και κούφια λόγια. Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου δήλωσε σήμερα ότι οι Ευρωπαίοι δεν μπαίνουν στον κόπο να διαβάσουν τη στρατηγική, και ότι δεν τους αρέσει, αλλά δεν φταίνε εκείνοι για αυτό. Η αντίδραση σε πολλές από τις προτάσεις του Συμβουλίου είναι «ναι, αλλά...» και το «αλλά» ενισχύεται μόνον εάν την μελετήσουν πιο προσεκτικά. Αυτό είναι αλήθεια για το πρόγραμμα πλαίσιο για την έρευνα και την ανάπτυξη, για παράδειγμα. Πρέπει να ανοίξει διάπλατα τις πόρτες για την έρευνα σε ολόκληρη την παλιά και νέα Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν πρέπει, ωστόσο, να γίνει μια κερκόπορτα μέσω της οποίας θα μπορέσουν να εθνικοποιηθούν εκ νέου οι συνεισφορές μέλους των πλουσιότερων κρατών μελών. Η ανταγωνιστικότητα κατέχει εξέχουσα θέση στα πιο πρόσφατα έγγραφα του Συμβουλίου. Είναι εκεί, στα χαρτιά, αλλά στην πράξη, στην πραγματική ζωή, η οδηγία για τις υπηρεσίες έχει παραγκωνιστεί όταν η συγκεκριμένη οδηγία αφορούσε βασικά την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την εφαρμογή της στην πράξη. Επιθυμεί το Συμβούλιο να έχει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο; Η Ασία πρέπει να χαίρεται καθώς βλέπει την Ευρώπη, τον κύριο ανταγωνιστή της, να υφίσταται κάμψη. Είναι προφανές τι είδους μέτρα πρέπει να ληφθούν, αντί να σπέρνουμε τον φόβο στο εσωτερικό της Ένωσης. Μικρές εταιρείες στην Πολωνία, την Ουγγαρία, την Τσεχική Δημοκρατία, τη Σλοβακία και τη Λιθουανία πρέπει να τύχουν της ίδιας μεταχείρισης με τις εταιρείες στην παλιά Ένωση. Γνωρίζετε όλοι ότι αυτό δεν ισχύει, κυρίες και κύριοι. Το Συμβούλιο αναφέρθηκε στην ανακατανομή των ενισχύσεων και φοβάμαι ότι στην πράξη αυτό μπορεί να σημαίνει λιγότερη χρηματοδότηση για τα νέα κράτη μέλη. Το Συμβούλιο δεν έχει καθησυχάσει ακόμη αυτές τις ανησυχίες. Το Συμβούλιο αναφέρθηκε στη μεταρρύθμιση του συστήματος για τις περιφερειακές ενισχύσεις. Φοβάμαι, για να το πω απλά, ότι αυτό μπορεί να είναι δικαιολογία για την εδραίωση της διαίρεσης της Ευρώπης σε μια φτωχή νέα Ένωση και μια πλούσια παλιά Ένωση. Η τελευταία θα ήταν ιδιαίτερα ευτυχής αν μπορούσε να ξεχάσει την αρχή της αλληλεγγύης στην οποία υποτίθεται ότι στηρίζονται οι Ευρωπαϊκές Κοινότητες.

  Lulling (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, όπως έχουν τα πράγματα, έχω χρόνο ομιλίας μόνο δύο λεπτά, και έτσι θα περιοριστώ στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και θα πω ότι η ύπαρξη πολιτικής συμφωνίας στους κόλπους του Συμβουλίου για την αναμόρφωση ορισμένων πτυχών αυτού του Συμφώνου είναι θετική. Η λουξεμβουργιανή Προεδρία μπορεί να είναι υπερήφανη για μια επιτυχία η οποία δεν ήταν καθόλου εύκολη.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, η συμφωνία αυτή για τη μεταρρύθμιση μας οδηγεί σε μια μάλλον παράδοξη κατάσταση, διότι, ενώ η νέα εκδοχή του Συμφώνου περιλαμβάνει πολύ σωστές καινοτομίες, κυρίως σε ό,τι αφορά την προληπτική πτυχή, θα πρέπει επίσης να παραδεχθούμε ότι η υποδοχή του υπήρξε χλιαρή. Για να διαλυθούν οι ανησυχίες, θα πρέπει κατά προτεραιότητα να αντιμετωπίσουμε το κύριο έργο της αποκατάστασης της εμπιστοσύνης σε ένα σύμφωνο το οποίο για πάρα πολύ καιρό ταλαιπωρήθηκε και της αποκατάστασης της αξιοπιστίας του.

Υπάρχουν ακόμη πολλές γκρίζες ζώνες, γεγονός που καθιστά αναπόφευκτο το ενδεχόμενο να ξαναεμφανιστούν ολοένα και εντονότερες ερμηνευτικές διαμάχες, δίδοντας έτσι τη δυνατότητα σε κάθε κυβέρνηση να ερμηνεύει τους κανόνες κατά το δοκούν. Πάρα πολλές αμφιβολίες εξακολουθούν να υπάρχουν όσον αφορά την αποφασιστικότητα των κρατών μελών να τηρήσουν ένα σύνολο αρχών τις οποίες έχουν θεσπίσει τα ίδια. Είναι κατά πρώτο λόγο αρμοδιότητα της Επιτροπής, κύριε Πρόεδρε, να διευκρινίσει αυτές τις αρχές, ενσωματώνοντας τις βασικές τροποποιήσεις που αποφάσισε το Συμβούλιο στους κανονισμούς του 1997, οι οποίοι αποτελούν το πλαίσιο του Συμφώνου.

Σε αυτές τις περιστάσεις, η επεξεργασία αυτών των προτάσεων αποκτά ιδιαίτερη σημασία, και είναι επιτακτικό να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στη λεπτομέρεια. Θα περιοριστώ σε δύο παραδείγματα. Ποιες συγκεκριμένες δεσμεύσεις θα προκύψουν από τις προληπτικές διατάξεις του Συμφώνου, οι οποίες σε κάποιο βαθμό αποτελούν αντάλλαγμα για τη χαλάρωση κανόνων σε άλλους τομείς; Με ποιον τρόπο η επιβεβαιωμένη ανάγκη για απλότητα, διαφάνεια και δικαιοσύνη στη διαδικασία αντιμετώπισης των υπερβολικών ελλειμμάτων μπορεί να συμβιβάζεται σε αυτές τις νομικές πράξεις με την τελειοποίηση των μηχανισμών που αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους;

Όσον αφορά την εμπιστοσύνη και την αξιοπιστία, εναπόκειται φυσικά στα κράτη μέλη να αποδίδουν λογαριασμό και να ζητούν συνέπεια. Ακόμη και ο πλέον καλοπροαίρετος παρατηρητής, δεν μπορεί να μην παρατηρήσει ότι οι συζητήσεις για τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου μοιάζουν περισσότερο με ισχυρισμούς ενώπιον βιομηχανικού δικαστηρίου παρά με συζητήσεις με έστω ίχνος αντικειμενικότητας. Οφείλω να πω, κύριε Πρόεδρε, ότι αυτή η απεχθής συμπεριφορά είχε καταστροφικές ψυχολογικές συνέπειες, όχι μόνο διότι έπληξε σοβαρά την αρχή της ίσης μεταχείρισης μεταξύ όλων των κρατών μελών, αλλά και διότι διαβρώνει προφανώς τα θεμέλια μιας κοινότητας που βασίζεται στο κράτος δικαίου.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ΤΡΑΚΑΤΕΛΛΗ
Αντιπροέδρου

  Goebbels (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η εαρινή σύνοδος κορυφής υπήρξε επιτυχής. Στην Προεδρία του Συμβουλίου αξίζουν τα συγχαρητήριά μας για το γεγονός ότι εξασφάλισε έναν συμβιβασμό για το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και για το ότι έδωσε νέα ώθηση στη στρατηγική της Λισαβόνας

Η Ένωσή μας βρίσκεται σε μια περίεργη κατάσταση. Είμαστε ο πρώτος εξαγωγέας στον κόσμο και η κυριότερη αγορά για τον υπόλοιπο κόσμο. Η Ένωσή μας είναι ένας παράδεισος ειρήνης, μια ελκυστική πολιτική οντότητα στην οποία ολοένα και περισσότερες χώρες θέλουν να προσχωρήσουν. Ταυτόχρονα, εφαρμόζουμε ένα είδος αυτομαστίγωσης, με το να αναλωνόμαστε σε προφητείες κατάρρευσης του Οίκου της Ευρώπης.

Ωστόσο, τα δεδομένα αντικρούουν αυτή την απαισιόδοξη άποψη. Η Ευρώπη μας, ιδωμένη από το εξωτερικό, είναι ένα υπόδειγμα ευημερίας. Συνδυάζει υψηλό βιοτικό επίπεδο με σχεδόν άνευ προηγουμένου κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα. Η Ευρώπη δημιουργεί θέσεις εργασίας – 6,5 εκατομμύρια κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών. Ωστόσο, τα ποσοστά ανεργίας παραμένουν πάρα πολύ υψηλά σε ορισμένες από τις μεγαλύτερες χώρες μας.

Βεβαίως τα ποσοστά του ρυθμού ανάπτυξής μας είναι χαμηλότερα από αυτά της Κίνας, αλλά μια οικονομία που αντιπροσωπεύει σχεδόν το ένα τέταρτο του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχωρίου προϊόντος αυξάνεται σχεδόν πάντοτε με βραδύτερους ρυθμούς σε σύγκριση με μια νέα οικονομία που απογειώνεται σε μια χώρα που έχει γνωρίσει ένα αιώνα στασιμότητας. Με ποσοστό ανάπτυξης μόνο 2%, η Ένωσή μας επεκτείνεται κάθε χρόνο κατά το μέγεθος ολόκληρης της οικονομίας της Ταϊβάν.

Η κυρίαρχη θεωρία υποστηρίζει ότι η Ευρώπη χάνει έδαφος σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες όσον αφορά τον ανταγωνισμό και την παραγωγικότητα Από μια προσεκτική ανάλυση προκύπτει ότι τα κέρδη της αμερικανικής παραγωγικότητας προέρχονται κυρίως από ορισμένους κλάδους του τομέα των υπηρεσιών, όπως το χονδρικό και το λιανικό εμπόριο, ο κτηματομεσιτικός τομέας και ο τομέας της χρηματοοικονομικής διαμεσολάβησης, τομείς οι οποίοι δεν ανταγωνίζονται άμεσα τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς τομείς.

Αντίστροφα, η Ευρώπη σημειώνει υστέρηση και εδώ πρόκειται για αληθινή υστέρηση στον τομέα των ημιαγωγών και του μηχανολογικού εξοπλισμού γραφείου. Με αρκετή έκπληξη διαπιστώνουμε ότι οι επιχειρήσεις μας έχουν παραγωγικό πλεονέκτημα στους τομείς των επικοινωνιών και των υπηρεσιών πληροφορικής. Πράγματι, η Ευρώπη υπερβαίνει σε επιδόσεις τις Ηνωμένες Πολιτείες σε 37 τομείς οικονομικής δραστηριότητας επί συνόλου 56. Είναι αλήθεια ότι η Ευρώπη υστερεί στον τομέα της έρευνας, και γι’ αυτό ευθύνεται κυρίως ο ιδιωτικός τομέας: ενώ το 80% του 1,2 εκατομμυρίου αμερικανών ερευνητών εργάζεται για λογαριασμό του ιδιωτικού τομέα, μόνον το 48% του ενός εκατομμυρίου ευρωπαίων ερευνητών απασχολείται σε ιδιωτικές εταιρείες.

Η επικεντρωμένη σε νέους στόχους στρατηγική της Λισαβόνας μπορεί και οφείλει να δώσει απαντήσεις σε όλα αυτά τα προβλήματα. Για να μεγιστοποιήσει την επιτυχία της, η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται ένα ευνοϊκό μακροοικονομικό πλαίσιο. Η νέα πνοή που δόθηκε στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης επέτρεψε την προσαρμογή των πολιτικών δημοσίων δαπανών για την αντιμετώπιση των κυκλικών τάσεων και βελτίωσε τον αντίκτυπο των επενδύσεων, βοηθώντας έτσι στην προαγωγή της ανάπτυξης.

Η σταθερότητα είναι αναμφίβολα ένα δημόσιο αγαθό. Γεγονός, ωστόσο, είναι ότι η Ένωση, και κυρίως η ζώνη του ευρώ, δεν είχε ποτέ γνωρίσει τόσο υψηλό βαθμό σταθερότητας. Ο πληθωρισμός δεν αποτελεί πλέον πρόβλημα, το νόμισμα είναι ισχυρό και τα επιτόκια τα χαμηλότερα στην ιστορία. Χρειαζόμαστε περισσότερη ανάπτυξη και περισσότερη εσωτερική ζήτηση, κυρίως σε ορισμένες από τις μεγαλύτερες χώρες μας. Το γεγονός ότι η Μεγάλη Βρετανία, η Σουηδία και η Δανία σημειώνουν μεγαλύτερη ανάπτυξη από ό,τι η ζώνη του ευρώ, ακόμη και με τα υψηλότερα επιτόκιά τους, πρέπει να δώσει τροφή για σκέψη στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Οι σοσιαλιστές υποστηρίζουν βεβαίως τον Πρόεδρο του Συμβουλίου, παρότι είναι εξέχον μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, όταν υπενθυμίζει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ότι, αν και είναι η μόνη αρμόδια για τη νομισματική πολιτική, η άσκηση της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής εμπίπτει στην αρμοδιότητα των εθνικών κυβερνήσεων. Αυτός είναι ένας άλλος τομέας όπου οφείλουμε να επιμείνουμε στο «χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους».

(Χειροκροτήματα)

  Klinz (ALDE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόεδρε του Συμβουλίου, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, συγχαίρω τον λουξεμβουργιανό Πρόεδρο του Συμβουλίου για την ολοκλήρωση των εργασιών για τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης που έγινε τον περασμένο μήνα. Η νέα μορφή του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης παρουσιάζει αρκετές θετικές όψεις.

Ενισχύεται η προληπτική πτυχή του Συμφώνου και τα κράτη μέλη έχουν κίνητρο να εξοικονομήσουν χρήματα για κακές εποχές, ενώ δίνεται μεγαλύτερη προσοχή στο επίπεδο του χρέους των κρατών μελών.

Λαμβάνονται περισσότερο υπόψη οι διαφορές στην οικονομική κατάσταση των διαφόρων κρατών μελών και έτσι υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να εργαστούμε μελλοντικά για ρεαλιστικές λύσεις των προβλημάτων όταν θα παρουσιαστούν παραβιάσεις του κριτηρίου του ελλείμματος και των χρεών. Η μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης θα βοηθήσει στην εναρμόνιση των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών δίνοντας ταυτόχρονα έμφαση στην ανάγκη άσκησης μιας αειφόρου δημοσιονομικής πολιτικής.

Εγώ ωστόσο αμφιβάλλω εάν αρκούν αυτές οι θετικές πτυχές για να προοδεύσει η ευρωζώνη. Φοβάμαι ότι με αυτές τις μεταρρυθμίσεις δεν πρόκειται να ανακτηθεί η χαμένη εμπιστοσύνη των πολιτών. Κατά την εκτίμησή μου, το μεταρρυθμισμένο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης έχει πάρα πολλά αδύνατα σημεία. Στο μέλλον, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα πρέπει να φροντίζει μόνη της για τη διατήρηση της σταθερότητας του ευρώ, αφού ουσιαστικά το Σύμφωνο δεν θα λειτουργεί ως ένας δεύτερος πυλώνας σταθερότητας.

Η αύξηση του περιθωρίου ερμηνείας και η απουσία ακριβούς ορισμού των ειδικών συνθηκών θα βάλουν κάποια κράτη μέλη σε πειρασμό να δημιουργήσουν νέα χρέη. Αυτό σύντομα θα μπορούσε να αναγκάσει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αυξήσει τα επιτόκια θέτοντας σε κίνδυνο την ούτως ή άλλως μικρή ανάπτυξη στην ευρωζώνη.

Κατά τη γνώμη μου, η μεταρρυθμιστική διαδικασία δεν ενίσχυσε, αλλά αποδυνάμωσε την Επιτροπή. Είναι παραπάνω από αμφίβολο αν θα μπορέσει να εκπληρώσει αποτελεσματικά τον ρόλο της ως θεματοφύλακας του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Σήμερα, η συνεπής εφαρμογή του μηχανισμού κυρώσεων που προβλέπει το Σύμφωνο σε περίπτωση παραβίασης φαίνεται περισσότερο απίθανη παρά ποτέ. Ελπίζω ότι, παρά τους ενδοιασμούς αυτούς, θα είναι δυνατόν να αποτραπούν ενδεχόμενες ζημίες για την ευρωζώνη.

Οι ασαφείς διατυπώσεις πρέπει να διασαφηνιστούν κατά την αναθεώρηση των κανονισμών 1466 και 1467. Η Ομάδα Συμμαχία των Δημοκρατών και των Φιλελευθέρων για την Ευρώπη περιμένει να συμπεριληφθεί σύντομα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στη διαδικασία της αναθεώρησης αυτών των κανονισμών και στην παρακολούθηση της τήρησης του Συμφώνου.

  Hudghton (Verts/ALE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, εχθές δημοσιεύθηκαν στη Σκωτία τα αποτελέσματα μιας δημοσκόπησης η οποία περιελάμβανε μια ερώτηση σχετικά με το σχέδιο συντάγματος της ΕΕ. Το ποσοστό των Σκωτσέζων που υποστηρίζουν την επικύρωση του Συντάγματος είναι 35%, ενώ το ποσοστό όσων δεν υποστηρίζουν την επικύρωσή του είναι 49%.

Πριν από πέντε χρόνια, η απάντηση της Σκωτίας θα ήταν πολύ πιο θετική. Εξάλλου, ιστορικώς, η Σκωτία ήταν πιο θετική ως προς τη συνεργασία με τους ευρωπαίους εταίρους μας από ό,τι άλλες περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου. Ωστόσο, παρ’ όλες τις δηλώσεις, μετά την πτώση της Επιτροπής Σαντέρ, περί επανασύνδεσης με τους πολίτες, πολλές από τις πολιτικές και τις οδηγίες μας εξακολουθούν να γίνονται αντιληπτές ως ανάλγητες και ακατάλληλες για την πραγματικότητα που επικρατεί στις κοινότητές μας, και πολύ περισσότερο στη Σκωτία, με την καταστροφική αποτυχία της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Θεωρώ, όμως, ότι η οδηγία για τις υπηρεσίες ενδέχεται να υπονομεύσει περαιτέρω την εμπιστοσύνη των πολιτών, ενώ έχω την εντύπωση ότι μέχρι στιγμής δεν έχει αντιμετωπιστεί με τη δέουσα ευαισθησία από το Συμβούλιο και την Επιτροπή.

Αντιμετωπίζεται ευρέως ως ένα ακόμη πλήγμα εις βάρος βασικών δημοσίων υπηρεσιών. Πολλά έχουν λεχθεί σχετικά με τα δυνητικά αποτελέσματα της αρχής της χώρας προέλευσης, αλλά, εάν θέλουμε να αντιμετωπίζουμε με ευαισθησία την κοινωνική πραγματικότητα, το εν λόγω ζήτημα έχει πολύ περισσότερες πτυχές. Για παράδειγμα, στο Ηνωμένο Βασίλειο, το νομικό και ρυθμιστικό σύστημα της Σκωτίας είναι τελείως διαφορετικό από αυτό της Αγγλίας και της Ουαλίας και ούτω καθεξής. Θα ήθελα να αναγνωρίζονται πολύ περισσότερο από ό,τι σήμερα όχι μόνον οι ευαισθησίες σε επίπεδο κρατών μελών, αλλά και οι διαφορές στο εσωτερικό των ιδίων των κρατών μελών.

  Αδάμου (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, παρά το ότι ο Πρόεδρος του Συμβουλίου έχει αποχωρήσει και ο Πρόεδρος της Επιτροπής είναι απασχολημένος σε συζήτηση, εγώ θα πω αυτά που θέλω να πω. Η Λισαβόνα δυστυχώς αφήνει σε δεύτερη μοίρα τις κοινωνικές πολιτικές. Με τις αλλαγές που προτείνονται στο Σύμφωνο Σταθερότητας καθώς στην ίδια τη στρατηγική της Λισαβόνας, η τελευταία δεν μπορεί να καταστεί φιλολαϊκή. Είναι παράδοξο και παράλογο να μιλάμε για τη δημιουργία της πιο παραγωγικής οικονομίας στον πλανήτη και από την άλλη να θέλουμε μείωση των προϋπολογισμών, άρα λιγότερη συνοχή. Μόνο με σειρά ριζικών μέτρων, που να περιλαμβάνουν και άλλα επίπεδα, θα μπορούσε να γίνει η Λισαβόνα φιλολαϊκή στρατηγική.

Η Ευρωπαϊκή Αριστερά διαφωνεί στο σύνολό της. Ζητούμε να θεσμοθετηθεί στην Ευρώπη πραγματικό κοινωνικό κράτος με στόχο την πλήρη απασχόληση. Να θεσμοθετηθεί μια στρατηγική με στόχο το υψηλό βιοτικό επίπεδο, χωρίς να θυσιάζεται μπροστά στην ανάγκη αύξησης της ανταγωνιστικότητας. Να καταργηθεί το λεγόμενο «ευέλικτο ωράριο», το οποίο αποσαθρώνει τον κοινωνικό ιστό. Να θεσπισθεί πραγματικό 35ωρο χωρίς μείωση των απολαβών, πράγμα που θα σημάνει πρόσληψη μεγαλύτερου αριθμού ανθρώπων. Εναντιωνόμαστε σε μια στρατηγική μονόπλευρης ανάπτυξης προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματιών και του ιδιωτικού τομέα. Θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες για να ληφθούν επιτέλους θέσεις από τους κυβερνώντες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Συμβουλίου οι οποίες θα απομακρύνουν τη λογιστική λογική προς όφελος της ανθρωποκεντρικής λογικής. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με ριζικές αλλαγές στο Σύμφωνο Σταθερότητας και στη στρατηγική της Λισαβόνας.

  Blokland (IND/DEM). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει δηλώσει ότι πρέπει να δοθεί στην οδηγία για τις υπηρεσίες μια πιο ανθρώπινη διάσταση. Σε τελική ανάλυση, δεν μπορεί να αποτελεί στόχο η εκμετάλλευση των εργαζομένων από τα κράτη μέλη όπου οι συνθήκες εργασίας είναι λιγότερο αυστηρές, ή ο αθέμιτος ανταγωνισμός με παροχείς υπηρεσιών στα κράτη μέλη όπου ισχύουν αυστηρές συνθήκες εργασίας. Η αδυναμία συμμόρφωσης με την τρέχουσα εργατική νομοθεσία θα οδηγήσει σε ανεπιθύμητες καταστάσεις και αυτό το μέλημα έχει δημιουργήσει ανησυχία στο κοινό. Η οδηγία προβλέπει ότι, σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανόνες, οι παροχείς υπηρεσιών δεσμεύονται από το εργατικό δίκαιο που ισχύει σε κάθε τόπο. Αυτό, όμως, προϋποθέτει ότι το εν λόγω εργατικό δίκαιο θα εφαρμοστεί αποτελεσματικά· αν δεν συμβεί αυτό, οι άνθρωποι θα πέφτουν σίγουρα θύματα εκμετάλλευσης και ο ανταγωνισμός θα είναι αθέμιτος. Μέχρι σήμερα, οι εγγυήσεις εφαρμογής που παρέχει η προτεινόμενη οδηγία είναι ανεπαρκείς. Στην πρόταση, το έργο της εφαρμογής ανατέθηκε στη χώρα προέλευσης και όχι στη χώρα προορισμού, γεγονός που οδηγεί σε μια αδιέξοδη κατάσταση. Πράγματι, δεν μπορεί κανείς να περιμένει από τις πολωνικές αρχές, για παράδειγμα, να ελέγξουν κατά πόσον οι πολωνοί εργάτες στις Κάτω Χώρες απασχολούνται σύμφωνα με τις εργασιακές συνθήκες στις Κάτω Χώρες. Χρειαζόμαστε μια διαφορετική προσέγγιση για τη δημιουργία ενός εφαρμόσιμου συστήματος για την επιβολή εργασιακών συνθηκών σε όλα τα κράτη μέλη. Η χώρα προέλευσης θα πρέπει τουλάχιστον να δηλώσει ότι ο πολίτης της θα δραστηριοποιηθεί στη χώρα προορισμού. Άρα η ανταλλαγή πληροφοριών είναι το πρώτο βήμα για να καταστεί δυνατή η επιβολή της εργατικής νομοθεσίας. Υποθέτω ότι η Επιτροπή θα συμπεριλάβει αυτό το καθήκον αναφοράς στην οδηγία.

Οκτώ περιβαλλοντικές οργανώσεις επέστησαν την προσοχή στις επιπτώσεις αυτής της οδηγίας για τη φύση, το περιβάλλον και την υγεία, και έπραξαν σωστά. Φαίνεται ότι η έννοια της ολοκλήρωσης στη Συνθήκη ΕΕ, με απώτερο στόχο την αειφόρο ανάπτυξη, έχει παραβλεφθεί προσωρινά.

Γενικά, το Συμβούλιο δεν έχει καταστήσει σαφές ποια κατεύθυνση επιθυμεί να ακολουθήσει και πώς μπορεί να δοθεί μια πιο κοινωνική και περιβαλλοντική διάσταση στην οδηγία, κάτι που ήταν άλλωστε ο στόχος της διαδικασίας της Λισαβόνας. Γεγονός είναι ότι εναπόκειτο στο Κοινοβούλιο, και όχι στο Συμβούλιο, να κάνει την επόμενη κίνηση στη νομοθετική διαδικασία. Παρ’ όλα αυτά, το Συμβούλιο έθεσε την οδηγία για τις υπηρεσίες στην ημερήσια διάταξη για να εξυπηρετήσει τα ειδικά συμφέροντα των μεμονωμένων κρατών μελών, γεγονός που κλόνισε την ισορροπία του θεσμικού πλαισίου. Φαίνεται ότι, προς στιγμήν, το Συμβούλιο αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στο να τονιστεί περισσότερο αυτή η κοινωνική διάσταση, δεδομένου του διαλόγου σχετικά με το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα στη Γαλλία, αν και υπάρχουν πιο πρόσφορα επιχειρήματα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον αυτού του Συντάγματος.

  Krasts, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (LV) Κύριε Πρόεδρε, όταν αξιολογούμε τα αποτελέσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου οφείλουμε, δυστυχώς, να συμπεράνουμε ότι η συζήτηση για την οδηγία σχετικά με τις υπηρεσίες κατείχε την κεντρική θέση εκεί. Το αποτέλεσμα της συζήτησης σχετικά με την οδηγία για τις υπηρεσίες, την οποία η Επιτροπή με την προηγούμενη σύνθεσή της είχε αφήσει ως κληρονομιά, μειώνει αισθητά τον ενθουσιασμό για την εφικτότητα των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας, όπως επαναδιατυπώθηκαν από τη σημερινή Επιτροπή. Η οδηγία είχε στόχο να αυξήσει τον ανταγωνισμό σε τομείς που είναι ανοικτοί στον ανταγωνισμό, προκειμένου να κερδίσει καταναλωτές, ενώ παρέχει στήριξη στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις για τις οποίες οι διασυνοριακές δραστηριότητες είναι αδύνατες αυτή τη στιγμή. Στην προτεινόμενη διατύπωσή της η οδηγία απορρίφθηκε ως απειλή για το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο. Το μεγαλύτερο μέρος της κριτικής κατευθύνθηκε, σε εκπληκτικό βαθμό, στην εφαρμογή της αρχής της χώρας προέλευσης στην παροχή των υπηρεσιών. Αυτή είναι η κατευθυντήρια αρχή σε όλη τη νομοθεσία για την εσωτερική αγορά και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο την υποστηρίζει συνεχώς στις αποφάσεις του. Η Επιτροπή χάνει ένα από τα λίγα μέσα που έχει στη διάθεσή της και έναν από τους πλέον σημαντικούς ακρογωνιαίους λίθους της ανανεωμένης στρατηγικής της Λισαβόνας. Η μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης από οικονομική σκοπιά είναι κατανοητή, αλλά θα ήταν απολύτως δικαιολογημένη μόνον εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν ένα ενωμένο κράτος. Όπως λέγεται, είναι δύσκολο για έναν πεινασμένο να κατανοήσει κάποιον που έχει φάει καλά. Επομένως, το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που εγκρίθηκε σε καλές εποχές, είναι απρόσφορο για δύσκολες εποχές. Στις καλές εποχές, έλειπε η βούληση από τους σχεδιαστές της πολιτικής να προνοήσουν για τις δύσκολες μέρες και στους άσχημους καιρούς λείπει η επιθυμία για την πραγματοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, έτσι δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική από το να αλλάξουν οι όροι του συμφώνου. Η μεταρρύθμιση του συμφώνου μειώνει τη φορολογική πειθαρχία των κρατών μελών και δεν τα ενθαρρύνει να την βελτιώσουν στις καλές εποχές. Τις δυσκολίες που δημιούργησε ένα πιο αδύναμο κοινό νόμισμα και τα υψηλότερα επιτόκια δανεισμού θα τις μοιραστούν, ωστόσο, όλα τα κράτη μέλη, περιλαμβανομένων εκείνων που συμπεριφέρθηκαν καλά κατά τη διάρκεια τόσο των καλών όσο και των άσχημων περιόδων. Οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα έχουν έμμεσες επιπτώσεις από όλες τις απόψεις. Θα ήθελα να ελπίζω ότι η στάση έναντι της στρατηγικής της Λισαβόνας θα διαφέρει από την υποδοχή που επεφύλαξε το Συμβούλιο στην οδηγία για τις υπηρεσίες, ότι οι θετικές πτυχές που περιλαμβάνονται στη στρατηγική της Λισαβόνας θα προσφέρουν την πολυπόθητη ώθηση και ότι η απουσία φορολογικής πειθαρχίας και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων δεν θα θέσει σε κίνδυνο το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο.

  Vanhecke (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κυριαρχήθηκε από έναν εξωτερικό παράγοντα, δηλαδή τα δημοψηφίσματα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα που πρόκειται να πραγματοποιηθούν σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Στο πλαίσιο αυτών των δημοψηφισμάτων πρέπει να εξετάσουμε την απόφαση για αναθεώρηση της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Είναι, πράγματι, ανοικτό προς συζήτηση το κατά πόσον αυτή η οδηγία Bolkestein θα επανεξεταστεί όντως ή θα τροποποιηθεί μόλις ολοκληρωθούν τα δημοψηφίσματα. Αποτελεί γεγονός, σε τελική ανάλυση, ότι οι ευρωπαϊκές αποφάσεις λαμβάνονται ερήμην των πολιτών, σχεδόν πάντα, και ότι υπήρξαν στο παρελθόν περισσότερες από μία περιπτώσεις στις οποίες παλαιομοδίτικες ιδέες όπως η αλήθεια και η δημοκρατία δεν αντιμετωπίζονταν εντελώς σοβαρά.

Όσον αφορά την οδηγία Bolkestein, πρέπει να πούμε ότι είναι γεμάτη από ασάφειες. Ακόμη και οι ειδικοί στο ευρωπαϊκό δίκαιο έχουν θεμελιωδώς διαφορετικές απόψεις σχετικά με το πώς αυτό το θέμα μπορεί ή πρόκειται να διανθιστεί στην πραγματικότητα. Είναι γεγονός ότι ο πολύ γενικός ορισμός της έννοιας «υπηρεσία», συνδυασμένος με την αρχή της χώρας προέλευσης, θα οδηγήσει σε δραστικές αλλαγές στις αρμοδιότητες και τις ευθύνες ορισμένων κρατών – και σε ορισμένες περιπτώσεις ομοσπονδιακών κρατών. Επίσης, η πρόταση έχει αναμφισβήτητο αντίκτυπο στις αρμοδιότητες και τις ευθύνες των κρατών όσον αφορά την κοινωνική ασφάλιση, την υγειονομική φροντίδα και την εκπαίδευση – τομείς στους οποίους, κατά την ταπεινή μου γνώμη, η αρχή της επικουρικότητας πρέπει να εφαρμόζεται αυστηρά. Σύμφωνα με τον κ. Bolkestein, μόνο οι κανόνες της χώρας προέλευσης εφαρμόζονται στους παροχείς υπηρεσιών. Αποτελεί μεγάλο μυστήριο για μένα πώς είναι δυνατόν να αποφευχθεί η στρέβλωση του ανταγωνισμού ή ακόμη και το κοινωνικό ντάμπινγκ με αυτούς τους κανόνες, και επίσης αναρωτιέμαι κατά πόσον αυτό ωφελεί πραγματικά τον ευρωπαίο καταναλωτή.

Επιτρέψτε μου να είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτικός όσον αφορά τις εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας που υποτίθεται ότι θα δημιουργήσει αυτή η οδηγία στην Ευρώπη. Όπως και όλοι οι άλλοι, περιμένω ακόμη τα εκατομμύρια θέσεις εργασίας που αυτοί οι ίδιοι οικονομολόγοι μας υποσχέθηκαν ότι θα δημιουργούνταν όταν εισήχθη το ευρώ. Θα ήθελα να επαναλάβω ότι δεν πιστεύω καθόλου την υπόσχεση του Συμβουλίου ότι θα επιφέρει μικρές αλλαγές στην οδηγία Bolkestein. Δεν πιστεύω στην ξαφνική στροφή στην αρχή «πρώτα οι δικοί μας» τόσο πολλών αριστερών πολιτικών που αγωνιούν για το αποτέλεσμα των δημοψηφισμάτων για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Όπως στην περίπτωση με την Τουρκία, η πολιτική της ΕΕ είναι συχνά μια σειρά από απογοητεύσεις και αδιάντροπα ψεύδη, και φοβάμαι ότι, με την οδηγία Bolkestein, έχουμε σήμερα μια από τα ίδια.

  Grossetête (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου καταρχάς να απευθύνω τα συγχαρητήριά μου στον Πρόεδρο του Συμβουλίου για τον ρόλο που διαδραμάτισε στην εαρινή σύνοδο κορυφής προκειμένου να επιτευχθεί η αναγκαία συναίνεση μεταξύ των κρατών μελών σε μια εξαιρετικά ευαίσθητη περίοδο για την Ευρώπη.

Όσον αφορά το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, πιστεύω ότι είναι σημαντικό, διότι εγγυάται τη σταθερότητα που απαιτείται για το ενιαίο νόμισμα. Ωστόσο, αυτό το οποίο χρειάζεται η Ευρώπη είναι κριτήρια και όχι δόγματα, ενώ πολλές ήσαν οι φωνές σε αυτή την αίθουσα που ζητούσαν περισσότερη ευελιξία. Αυτό το οποίο πραγματικά χρειαζόμαστε είναι οικονομική διακυβέρνηση. Αυτό το σύμφωνο είναι επίσης ένα σύμφωνο ανάπτυξης· γιατί λοιπόν ορισμένες χώρες οι οποίες θα επένδυαν περισσότερο από άλλες στην έρευνα, την άμυνα ή στις υποδομές να υποστούν κυρώσεις; Αυτό είναι ανοησία και έρχεται σε εξόφθαλμη αντίφαση με τη στρατηγική της Λισαβόνας.

Από την άλλη πλευρά, η ανεξέλεγκτη και αδικαιολόγητη αύξηση των ελλειμμάτων και του χρέους θα πρέπει να τιμωρείται αυστηρά και τα εθνικά κοινοβούλια οφείλουν να αναλάβουν πλήρως τον ρόλο τους ως ελεγκτές της δημοσιονομικής πολιτικής των κυβερνήσεών τους. Αυτές είναι οι ίδιες κυβερνήσεις με τις οποίες οφείλουμε εξάλλου να συζητήσουμε το θέμα της έλευσης μιας γενιάς ηλικιωμένων πολιτών πολύ προχωρημένης ηλικίας. Ο αριθμός των αιωνόβιων θα αυξάνεται συνεχώς. Δεν μπορούμε παρά να επιχαίρουμε για μια τέτοια εξέλιξη, όμως μια τέτοια εξέλιξη συνεπάγεται μετασχηματισμό τόσο των κοινωνικών όσο και των οικονομικών συστημάτων μας.

Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κύριε Barroso, θα ακούσουμε πολύ προσεκτικά τις προτάσεις τις οποίες θα διατυπώσετε στη σύνοδο κορυφής του Συμβουλίου τον Ιούνιο για τη στρατηγική αειφόρου ανάπτυξης σε συνδυασμό με την οικονομική και κοινωνική αναθέρμανση που ήταν αίτημα της διαδικασίας της Λισαβόνας. Η αλλαγή του κλίματος αποτελεί για την Ευρώπη μια ακόμη πρόκληση. Τέλος, επιτρέψτε μου να πω ότι χαιρετίζω τη δέσμευση για έναρξη των έργων κατασκευής του διεθνούς θερμοπυρηνικού πειραματικού αντιδραστήρα (ITER) στην Cadarache πριν από τα τέλη του 2005.

Οφείλουμε να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των ευρωπαίων πολιτών, οι οποίοι επιθυμούν ζωηρά να αποφύγουμε κάθε κοινωνικό και φορολογικό ντάμπινγκ. Αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε εδώ στο Κοινοβούλιο σχετικά με την οδηγία για τις υπηρεσίες, και με έκπληξη άκουσα τον προηγούμενο ομιλητή να εκφράζει αμφιβολίες για τον ρόλο τον οποίο μπορεί να διαδραματίσει το Κοινοβούλιο ως προς το ζήτημα αυτό. Θα σας υπενθυμίσω ότι η νομοθετική εξουσία, κυρίες και κύριοι, είναι μοιρασμένη μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Στην πραγματικότητα, αυτό το οποίο λείπει στην Ευρώπη μας, είναι ο ενθουσιασμός και η αυτοπεποίθηση. Εναπόκειται σε όλους εμάς να καθησυχάσουμε και να πείσουμε τους ανθρώπους, και αυτό είναι που θα κάνει τους συμπολίτες μας να αγκαλιάσουν το Σύνταγμα, το οποίο είναι απαραίτητο σε μια Ευρώπη είκοσι πέντε κρατών μελών.

  Swoboda (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόεδρε του Συμβουλίου, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, είναι σπάνιες οι φορές που ένα έγγραφο του Συμβουλίου είχε τόσο θετική απήχηση –ακόμα και εδώ στο Σώμα– και αυτό εκφράζεται και στο ψήφισμά μας. Διακρίνω πραγματικά μια σύγκλιση μεταξύ των αποφάσεων του Συμβουλίου, των αποφάσεων της Επιτροπής και των απόψεων της πλειοψηφίας του Σώματος. Το ζητούμενο είναι μια κοινωνική Ευρώπη στο πλαίσιο του παγκόσμιου ανταγωνισμού. Αυτό πρέπει να υπογραμμιστεί, καθώς πολλοί πολίτες είχαν τα τελευταία χρόνια την εντύπωση ότι το ζητούμενο είναι βέβαια η αύξηση του ανταγωνισμού, όχι όμως και μια κοινωνική Ευρώπη ή ότι η Ευρώπη χάνεται κάπου στον δρόμο. Ένας ομιλητής είπε σήμερα πως η πολιτική ηγεσία ορισμένων χωρών ευθύνεται για το ότι το σύνταγμα αντιμετωπίζεται τόσο αρνητικά ή επικριτικά. Εγώ όμως νομίζω ότι ίσως φταίει το γεγονός ότι πολλοί πολίτες δεν μπόρεσαν να ταυτιστούν με αυτήν την Ευρώπη, επειδή πίστευαν ότι παραμελείται ή απουσιάζει το κοινωνικό στοιχείο.

Θα ήθελα να συγχαρώ τη λουξεμβουργιανή Προεδρία του Συμβουλίου, γιατί αυτό που πέτυχε το σημερινό Συμβούλιο με τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης δεν είναι να ανοίξει τις πόρτες στην αύξηση των χρεών αλλά να ληφθεί υπόψη η ιδιαίτερη κατάσταση ορισμένων χωρών και να υπάρξει μεγαλύτερη ευελιξία. Όσα ειπώθηκαν για την αγορά υπηρεσιών –ομολογουμένως σε παγκόσμια κλίμακα– αφορούν το άνοιγμα μιας κοινής αγοράς, όχι όμως και το κοινωνικό ντάμπιγκ, όπως είχε ήδη αναφέρει την τελευταία φορά ο κ. Juncker. Συμφωνούμε με αυτή τη γραμμή. Χαίρομαι και για όσα είπε η κ. Grossetête, ενώ ελπίζω ότι δεν αφορούν μόνο τον χρονικό ορίζοντα του δημοψηφίσματος στη Γαλλία, και χαίρομαι επίσης διότι βρίσκουμε εδώ μια κοινή γραμμή ώστε να επιτύχουμε ένα άνοιγμα για την Ευρώπη το οποίο θα λαμβάνει υπόψη το κοινωνικό πρότυπο.

Αυτό που ίσως δεν μνημονεύθηκε επαρκώς είναι το σύμφωνο για τη νεολαία. Είναι πολύ σημαντικό να δώσουμε στη νεολαία μας το μήνυμα ότι η Ευρώπη τους θα πρέπει να είναι μια Ευρώπη της απασχόλησης και μια κοινωνική Ευρώπη. Το να λάβουμε υπόψη κοινωνικά ζητήματα δεν αποκλείει την ανάγκη να προχωρήσουμε σε διάφορες μεταρρυθμίσεις.

Θέλω, εν κατακλείδι, να αναφερθώ στην έρευνα και την ανάπτυξη. Έχουμε μια νέα πρόταση για ένα πρόγραμμα έρευνας και ανάπτυξης. Κύριε Πρόεδρε του Συμβουλίου, ελπίζω ότι θα επιτύχετε και εσείς –ιδίως όμως οι διάδοχοί σας– να επενδυθούν αρκετά χρήματα, πρωτοβουλίες και δύναμη σε αυτό το πρόγραμμα για την έρευνα, καθόσον, αν θέλουμε να αντέξουμε στον ανταγωνισμό, πρέπει να προαγάγουμε την έρευνα και την ανάπτυξη.

(Χειροκροτήματα)

  Ek (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, μας ανησυχεί ιδιαιτέρως ο τρέχων ρυθμός ανάπτυξης της ευρωπαϊκής οικονομίας, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και όλα τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Συνεπώς, με ικανοποιεί το γεγονός ότι πριν από δύο εβδομάδες το Κοινοβούλιο ενέκρινε ένα ψήφισμα σχετικά με τη διαδικασία της Λισαβόνας και πολλές από τις συστάσεις του ελήφθησαν υπόψη από την εαρινή διάσκεψη κορυφής. Ωστόσο, εξακολουθώ να ανησυχώ πολύ. Θα αναφέρω λοιπόν ορισμένα παραδείγματα σχετικά με τη νομοθετική διαδικασία και τις πολιτικές.

Πρώτον, είναι πολύ σημαντικό να καταλήξουμε σε μια απόφαση όσον αφορά το πρόγραμμα REACH. Αυτό ήταν το περιεχόμενο της ομόφωνης δήλωσης του Κοινοβουλίου πριν από δύο εβδομάδες. Η αβεβαιότητα μας κοστίζει πολύ.

Δεύτερον, όσον αφορά την οδηγία για τις κοινωνικές υπηρεσίες, το Κοινοβούλιο συμφωνεί πολύ περισσότερο ως προς την αναγκαιότητα της εν λόγω οδηγίας από ό,τι το Συμβούλιο. Χρειαζόμαστε μια σταθερή γραμμή σε αυτό το θέμα, διότι το ποσοστό ανεργίας είναι καταστροφικό για τους ανθρώπους και για την οικονομία.

Όσον αφορά τους τομείς πολιτικής, μιλούμε για τις ΜΜΕ και συντάσσουμε πολύ ωραία έγγραφα γι’ αυτές και για τη σημασία της μείωσης της γραφειοκρατίας. Όμως, τα επιχειρηματικά κεφάλαια είναι απολύτως αναγκαία για τη λειτουργία των ΜΜΕ. Την ίδια στιγμή που μιλούμε για τις ΜΜΕ, την ανεργία κλπ., μετά την εκπόνηση της έκθεσης Lamfalussy, υπάρχουν πλέον 240 υποομάδες οι οποίες επεξεργάζονται νέα νομοθεσία για τις χρηματοοικονομικές αγορές. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την προσπάθεια μείωσης της γραφειοκρατίας και εξασφάλισης επαρκών επιχειρηματικών κεφαλαίων για τις ΜΜΕ.

Ο δεύτερος τομέας πολιτικής είναι η ενέργεια. Γνωρίζουμε ότι αντιμετωπίζουμε περιβαλλοντικά προβλήματα, προβλήματα ανεργίας και περιφερειακής ανάπτυξης, καθώς και ότι χρειαζόμαστε την παραγωγή βιομάζας, την τηλεθέρμανση και τη συνδυασμένη παραγωγή ενέργειας. Εντούτοις, δεν υπάρχει συνέργια μεταξύ της γεωργικής πολιτικής, της πολιτικής ενέργειας και της βιομηχανικής πολιτικής. Αυτή η συνέργια είναι αναγκαία· είναι ζωτικής σημασίας.

Το Κοινοβούλιο και –αν δεν κάνω λάθος– η Επιτροπή αντιμετωπίζουν αυτά τα θέματα με αποφασιστικότητα, όμως το Συμβούλιο δεν επιδεικνύει αρκετό σθένος. Πρέπει να επιδείξετε μεγαλύτερο σθένος, κύριε Juncker.

  Turmes (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία δεν θέλει μια Ευρώπη που θα θέσει απερίσκεπτα σε κίνδυνο τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά μας επιτεύγματα που είναι μέρος της ευρωπαϊκής μας ταυτότητας. Αυτό δεν το θέλουν ούτε οι ευρωπαίοι πολίτες. Ως εκ τούτου, επικροτούμε τη σαφή γλώσσα που μεταχειρίστηκε η λουξεμβουργιανή Προεδρία του Συμβουλίου και την αφοσίωσή της στο τρίπτυχο «οικονομία, περιβάλλον και κοινωνία».

Τα συμπεράσματα της εαρινής συνόδου κορυφής είναι σωστά ευρωπαϊκά συμπεράσματα που έβαλαν σαφώς στη θέση της την Επιτροπή Barroso και της έδειξαν ότι οι νεοφιλελεύθερες τάσεις της είναι εσφαλμένες. Ωστόσο, τώρα πρέπει οι επίσημες δηλώσεις να ακολουθηθούν από ορατή δράση, και μάλιστα σε δύο τομείς: στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος, χρειάζεται να γίνουν επιτέλους ευρωπαϊκές προσπάθειες για την προστασία του κλίματος. Αυτό πρέπει να αντικατοπτρίζεται τόσο στις δημοσιονομικές προοπτικές όσο και στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Οι επενδύσεις για τις δημόσιες μεταφορές, για την εξυγίανση κτιρίων και για δίκτυα θέρμανσης μειώνουν την επιβάρυνση του κλίματος και την εξάρτησή μας από το πετρέλαιο. Στη σύνοδο κορυφής δεν έγινε επαρκής αναφορά στο πρόβλημα του πετρελαίου και στην ανασταλτική του επίδραση στην ανάπτυξη της Ευρώπης.

Για την κοινωνική πολιτική, αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε επιτέλους μια οδηγία για την προστασία των δημοσίων υπηρεσιών. Η δρομολόγηση αυτής της οδηγίας για τις δημόσιες υπηρεσίες θα πρέπει να αποτελέσει μια από τις προτεραιότητες των τελευταίων μηνών της λουξεμβουργιανής Προεδρίας του Συμβουλίου, γιατί διαφορετικά θα εξακολουθήσει να κρέμεται πάνω από την Ευρώπη το πνεύμα του Bolkestein.

  Wagenknecht (GUE/NGL). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, δεν μπορεί κανείς να κάνει ένα σπίτι που στηρίζεται σε σάπια θεμέλια να αντέξει τον χειμώνα επισκευάζοντας τη στέγη του. Το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης δεν πρέπει να μεταρρυθμιστεί αλλά να καταργηθεί, εφόσον μάλιστα προβλέπεται τώρα να ληφθούν υπόψη οι επονομαζόμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, και αυτό δείχνει καθαρά ποιο ήταν ανέκαθεν το ζητούμενο: όχι η σταθερότητα των τιμών και των δημοσίων οικονομικών, αλλά ένα μέσον για να δικαιολογηθεί η επιβολή νεοφιλελεύθερων σχεδίων ελευθέρωσης και ιδιωτικοποίησης. Η εφαρμογή των σχεδίων αυτών αύξησε ήδη το 2004 κατά 78% τα κέρδη των ευρωπαϊκών ομίλων επιχειρήσεων. Προφανώς, όμως, εκείνοι που βγήκαν κερδισμένοι δεν είναι ακόμα ευχαριστημένοι.

Η πρόταση οδηγίας για τις υπηρεσίες είναι μια νέα απόπειρα να μπει οριστικά στο αρχείο το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο. Αντί για την εναρμόνιση των προδιαγραφών στο πιο ψηλό επίπεδο, έχουμε έναν απεριόριστο αγώνα δρόμου ως προς το ντάμπιγκ για την εναρμόνιση στο πιο χαμηλό επίπεδο. Αντί για υπηρεσίες κοινής ωφελείας ανάλογες με τις εκάστοτε απαιτήσεις έχουμε εμπορευματοποίηση όλων των τομέων της ανθρώπινης ζωής. Αυτό είναι προφανώς το όραμα που έχουν για την Ευρώπη τα ινστιτούτα μελετών των μεγάλων ομίλων, των λόμπι των επιχειρήσεων.

Τον Μάρτιο διαδήλωσαν στις Βρυξέλλες κατά της σκληρότητας του φιλελεύθερου σχεδίου 70 000 άνθρωποι, οι οποίοι θα παρακολουθήσουν αν η κριτική του Συμβουλίου είχε στο στόχαστρο μόνο το επικείμενο δημοψήφισμα για το Σύνταγμα στη Γαλλία ή θα ακολουθήσουν σοβαρές πράξεις.

  Piotrowski (IND/DEM). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στην τελευταία συνεδρίασή του, αναγνώρισε ότι η στρατηγική της Λισαβόνας έχει να επιδείξει πολύ λίγα αποτελέσματα σε αυτό το στάδιο, ενώ έχει ήδη διανύσει το μισό της διαδρομής της. Στην πραγματικότητα ήταν ολοσχερής αποτυχία. Θα ήθελα να υπενθυμίσω στο Σώμα ότι η Ένωση δεν έχει επιτύχει τον στόχο του 3% της οικονομικής μεγέθυνσης που έθεσε η ίδια, και το χάσμα μεταξύ του κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ στην ΕΕ και στις ΗΠΑ έχει αυξηθεί στην πραγματικότητα, ενώ υποτίθεται ότι θα εξαλειφόταν. Υπήρξε μόνο μια ελαφρά αύξηση των δαπανών στον βασικό τομέα της έρευνας και της ανάπτυξης, ενώ η αύξηση της απασχόλησης στους τομείς που όρισε η στρατηγική της Λισαβόνας απέχει πολύ από τις προσδοκίες. Εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικά εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία των αγαθών και των υπηρεσιών στο εσωτερικό της Ένωσης.

Προϋπόθεση για μια αιεφόρο και ισορροπημένη ανάπτυξη, που αποτελεί πλέον ευσεβή πόθο, θα ήταν η ελευθέρωση της αγοράς υπηρεσιών. Χρησιμοποιώ σκοπίμως τις λέξεις «θα ήταν», καθώς η ελευθερία της οικονομικής δραστηριότητας παραμένει σε θεωρητικό επίπεδο, παρά τις ισχύουσες επί σειρά ετών σχετικές διατάξεις της Συνθήκης. Η διαδικασία ελευθέρωσης αντιμετώπισε ισχυρή εναντίωση από την πλευρά των αξιωματούχων και των εμπορικών ενώσεων στις χώρες της παλαιάς Ένωσης. Οι πολέμιοί της υποστηρίζουν ότι η ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν οι επιχειρήσεις στις νέες χώρες είναι χαμηλότερη, και ότι οι τελευταίες ευθύνονται για κοινωνικό ντάμπινγκ. Ταυτόχρονα, οι πολέμιοι της ελευθέρωσης κάνουν διακρίσεις κατά των δικών τους συμπολιτών αναγκάζοντάς τους να πληρώνουν υπερβολικά υψηλές τιμές για τις υπηρεσίες που απαιτούν.

Έχω τη σταθερή πεποίθηση ότι ένας άλλος σημαντικός καταλύτης για την οικονομική ανάπτυξη θα ήταν η μετατροπή της πολιτικής συνοχής σε κάτι περισσότερο από ένα απλό προπαγανδιστικό σύνθημα. Προκειμένου να διασωθεί η πολιτική της Λισαβόνας, το Συμβούλιο, η Επιτροπή και, πάνω απ’ όλα, οι υπάλληλοι της ΕΕ πρέπει να θυμούνται την αληθινή σημασία της αρχής της αλληλεγγύης και το πώς λειτουργεί στην πραγματικότητα μια ελεύθερη αγορά.

  Dillen (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είναι εκπληκτικό πώς οι επικείμενες εκλογές μπορούν ενίοτε να κάνουν τους πολιτικούς να αλλάξουν τακτική, ακόμη και να τους κάνουν να αρνηθούν τις δικές τους αρχές. Για παράδειγμα, αντλώ μια κακεντρεχή ευχαρίστηση να παρακολουθώ την πραγματικά θλιβερή σαπουνόπερα που παίζεται στην Ευρώπη σχετικά με την οδηγία Bolkestein. Σε τελική ανάλυση, πριν από την 1η Μαΐου 2004, δεν είχαμε ακούσει κανέναν να παραπονιέται για την ελευθέρωση των υπηρεσιών, διότι τα σχέδια του ολλανδού Επιτρόπου πολύ απλά ταίριαζαν με την ευρωπαϊκή λογική ότι οι παροχείς των υπηρεσιών πρέπει να μπορούν και αυτοί να εργάζονται ελεύθερα στην Ευρώπη. Προκειμένου να διευκολύνουμε τον Πρόεδρο Σιράκ, ωστόσο, και να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα υποστεί εξευτελιστική ήττα στο δημοψήφισμα της 29ης Μαΐου, αναφέρεται τώρα ότι η οδηγία –έχοντας, φυσικά, εγκριθεί από τους σοσιαλιστές κκ. Lamy και Busquin– θα τροποποιηθεί ξανά, ενδεχομένως και να αναδιατυπωθεί. Τώρα βλέπουμε ότι η οδηγία «παγώνει» προς το παρόν, έτσι ώστε να μην δοθούν στο γαλλικό στρατόπεδο του «όχι» περισσότερα ατού.

Η Ευρωπαϊκή Αριστερά ανακάλυψε ότι το κοινωνικό ντάμπινγκ θέτει σε κίνδυνο τις θέσεις εργασίας των δικών της ανθρώπων. Ανακάλυψε επίσης εκ νέου τη σημασία της υποστήριξης των εθνικών και κυριαρχικών συμφερόντων. Η γαλλική Αριστερά, πιστή ξανά στις παραδόσεις του προπολεμικού Λαϊκού Μετώπου, ανακάλυψε εκ νέου την αρχή «πρώτα οι δικοί μας», την οποία κάποτε αποστρεφόταν, και απορρίπτει την αρχή της χώρας προέλευσης της οδηγίας. Μένει να δούμε, φυσικά, αν αυτή η υποκρισία θα είναι αρκετή για να εμποδίσει το στρατόπεδο του «όχι» να απολαύσει μια σαρωτική νίκη στις 29 Μαΐου. Σε αντίθεση με τα όσα μπορεί να πιστεύουν οι φωστήρες της Επιτροπής, το εκλογικό σώμα δεν είναι ανόητο. Ένα παρόμοιο σενάριο εκτυλίσσεται στη Γερμανία· η σημερινή Herald Tribune αναφέρει ότι ο γερμανός καγκελάριος, καθώς αγωνιεί για τις εκλογές που θα πραγματοποιηθούν τον επόμενο μήνα στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, θέλει να επιβάλει αυστηρότερα μέτρα έτσι ώστε φθηνά εργατικά χέρια από την Ανατολική Ευρώπη να μην παίρνουν τις δουλειές από τους Γερμανούς. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι ο άλλοτε διεθνιστής μαρξιστής ήταν ικανός για κάτι τέτοιο; Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο από το να τον συγχαρούμε.

  Thyssen (PPE-DE). – (NL) Κάθε γενιά έχει να αντιμετωπίσει τις δικές της προκλήσεις. Στη δεκαετία του ’80 μας έλεγαν πώς να βελτιώσουμε την ανταγωνιστική μας θέση, ενώ στη δεκαετία του ’90 το κύριο θέμα ήταν η αναδιοργάνωση της κυβερνητικής χρηματοδότησης. Σήμερα που αντιμετωπίζουμε έναν ολοένα και πιο επιθετικό παγκόσμιο ανταγωνισμό, μαζί με έναν ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο και έναν πληθυσμό που γηράσκει, πρέπει να ανταποκριθούμε στην πρόσθετη πρόκληση της διαφύλαξης του κοινωνικού μας προτύπου, που προϋποθέτει την οικονομική μεγέθυνση κατά πρώτο λόγο. Εν τω μεταξύ, όλοι συνειδητοποιούν τώρα ότι δεν είναι αρκετό να ανταποκριθούμε σε αυτές τις προκλήσεις με δηλώσεις και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Οι πολίτες είναι απογοητευμένοι· θέλουν να δουν δράση και αποτελέσματα. Μετά την ευρωπαϊκή διάσκεψη κορυφής, μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει διοργανική συμφωνία και κάποιου είδους δέσμευση για την αναβίωση της Λισαβόνας, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα συμπεράσματα της συνόδου κορυφής είναι μια ελπιδοφόρα νέα αρχή, κάτι που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στην Προεδρία. Ας το ερμηνεύσουμε έτσι στους λαούς και, όπως πρότεινε ο Πρόεδρος του Συμβουλίου, στη δική τους γλώσσα. Περιττό να πούμε ότι ελπίζουμε πως οι νέοι κανονισμοί για το Σύμφωνο Σταθερότητας θα παράσχουν πειστικές αποδείξεις του μηνύματος που μας έφερε ο Πρόεδρος του Συμβουλίου, και ότι θα μπορέσουμε να βασιστούμε σε σαφή κριτήρια και ικανοποιητική εφαρμογή. Είμαστε επίσης ευχαριστημένοι που στα συμπεράσματα υπογραμμίζεται η σημασία των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και ελπίζουμε ότι αυτό θα αποδειχθεί κάτι περισσότερο από απλά λόγια.

Όσον αφορά την οδηγία για τις υπηρεσίες, πρέπει να συμπεράνουμε ότι, παρόλο που χάθηκε μια μεγάλη επικοινωνιακή μάχη, δεν χάσαμε τον πόλεμο. Ως συννομοθέτες, θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να καταστήσουμε δυνατή την ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών και θα εξασφαλίσουμε ότι αυτό θα γίνει κατά τρόπο που θα συνάδει με το καθήκον της γενιάς μας, δηλαδή τη διασφάλιση του κοινωνικού προτύπου μας με τις τρεις διαστάσεις του. Κύριε Πρόεδρε, η συντονιστική επιτροπή του Κοινοβουλίου για τη στρατηγική της Λισαβόνας συμφώνησε χθες να εργαστεί με όλες της τις δυνάμεις και, από την πλευρά μας, μπορώ να διαβεβαιώσω την Προεδρία του Συμβουλίου, την Επιτροπή, μαζί με τους συναδέλφους μου βουλευτές σε αυτό το Σώμα και τα μέλη των εθνικών κοινοβουλίων, ότι θα εξακολουθήσουμε να είμαστε σταθερά προσηλωμένοι στην επίτευξη των στόχων, και ότι μπορούν να υπολογίζουν στη συνεργασία μας για αυτόν τον σκοπό.

  Rasmussen (PSE). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, βλέπω ότι ο κ. Watson δεν παρίσταται στο Σώμα, και αυτό με λυπεί. Πρέπει σαφώς να διαχωρίσω τη θέση μου από την κριτική που άσκησε ο κ. Watson στον κ. Juncker, Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Φυσικά και δεν ευθύνεται ο κ. Juncker που η Γαλλία έχει σήμερα μια κυβέρνηση τόσο λίγο δημοφιλή που δεν μπορεί να πείσει τον λαό της Γαλλίας να ψηφίσει υπέρ της Συνθήκης. Η αλήθεια είναι, φυσικά, ότι ο ίδιος ο κ. Juncker, στη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, εξασφάλισε ότι οι υπόλοιποι από εμάς θα είμαστε σε θέση να εξηγήσουμε στον γαλλικό λαό ότι τώρα έχουμε ένα λογικά σχεδιασμένο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ότι οι ισορροπίες της διαδικασίας της Λισαβόνας διατηρήθηκαν και ότι τώρα μπορούμε να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα, όπως επεσήμανε ο Επίτροπος για τα οικονομικά και νομισματικά θέματα, κ. Almunia, ο οποίος δήλωσε ότι, χρησιμοποιώντας τα δύο μέσα, μαζί με μακροοικονομικές πρωτοβουλίες, είμαστε όντως σε θέση να δημιουργήσουμε περισσότερες και νέες θέσεις εργασίας στην Ευρώπη.

Θα ήθελα να πω στον κ. Watson, στην Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών και σε ορισμένους άλλους, ανεξάρτητα από το αν βρίσκονται στο Σώμα ή όχι, ότι αυτό που συζητάμε εδώ είναι ευθύνη και δική τους και δική μας, καθώς και του Προέδρου της Επιτροπής, κ. Barroso, ολόκληρης της Επιτροπής και του κ. Juncker και του Συμβουλίου. Πρέπει να δείξουμε στον λαό της Γαλλίας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ένα σημαντικό καθήκον αυτή τη στιγμή, και αυτό είναι η δημιουργία περισσότερων, νέων και καλύτερων θέσεων εργασίας. Η Γαλλία δεν μπορεί να δημιουργήσει μόνη της περισσότερες, νέες και καλύτερες θέσεις εργασίας. Η Γαλλία και ο λαός της χρειάζονται μια νέα Συνταγματική Συνθήκη, και αυτή η νέα ευρωπαϊκή διάρθρωση, μαζί με την πολιτική προσέγγιση την οποία καθόρισε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου και ελπίζουμε ότι θα συνεχιστεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου, μας δίνει κάποια καλά επιχειρήματα ώστε να σημειώσουμε περαιτέρω πρόοδο στο έργο μας για την Ευρώπη. Η Ευρώπη δεν είναι θέμα καθημερινού θεάματος και μεγάλων επαναστάσεων. Είναι θέμα σκληρής, συνετής και αποφασιστικής δουλειάς, και αυτό είναι κάτι για το οποίο θα ήθελα να επαινέσω τον κ. Juncker σήμερα.

  Letta (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η συμφωνία σχετικά με το Σύμφωνο Σταθερότητας περιέχει κάποια θετικά σημεία· παραμένουν ωστόσο έντονες ανησυχίες. Καταρχάς, είναι αναγκαία η ενίσχυση και όχι η εξασθένηση του ρόλου της Επιτροπής στη διαχείριση του Συμφώνου, τόσο σε θέματα λογαριασμών, δηλαδή σταθερότητας, όσο και σε θέματα επενδύσεων, δηλαδή ανάπτυξης.

Κατά δεύτερο λόγο, πρέπει να καταστεί σαφές ότι το νέο Σύμφωνο αποσκοπεί στην ανάπτυξη της οικονομίας και όχι στην αύξηση του ελλείμματος: τα δύο αυτά ζητήματα δεν πρέπει να συνδέονται, όπως φαίνεται ότι επιχειρούν να πράξουν ορισμένες εθνικές κυβερνήσεις μεταξύ των οποίων και η ιταλική. Για τον λόγο αυτόν, καλούμε τα ευρωπαϊκά όργανα να εργασθούν για την αποφυγή επικίνδυνων επανεθνικοποιήσεων και να δραστηριοποιηθούν με αποφασιστικότητα για την προώθηση του κοινοτικού πνεύματος. Σε διαφορετική περίπτωση, εάν δεν διατηρήσουμε μια κοινοτική προσέγγιση τόσο στην εφαρμογή του Συμφώνου όσο και στις άλλες βασικές πολιτικές και κυρίως στη θεμελιώδη στρατηγική της Λισαβόνας, το μέλλον της Ένωσης διαγράφεται γκρίζο.

  Musacchio (GUE/NGL). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, στις 19 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες μια τεράστια διαδήλωση του συνδικαλιστικού και του φιλειρηνικού κινήματος κατά της οδηγίας Bolkestein, του φιλελευθερισμού και του πολέμου και υπέρ μιας κοινωνικής Ευρώπης.

Κατά την άποψή μας, από τη διαδήλωση αυτή –στην οποία μετείχαν δεκάδες χιλιάδες εργαζομένων από όλη την Ευρώπη, το υπογραμμίζω από όλη, περιλαμβανομένων των νέων χωρών της Ανατολής– προκύπτει το ξεκάθαρο αίτημα για μια αναγκαία αλλαγή πορείας ώστε να ξεπεράσουμε το παράδοξο που αντιμετωπίζουμε και το οποίο χαρακτηρίζεται από ένα ισχυρό νόμισμα με μια ασθενή οικονομία και μια κοινωνία σε κρίση, καθώς και την κρίση στο σύστημα του Μάαστριχτ και στη στρατηγική της Λισαβόνας, παρά την ιδέα που έχουν ορισμένοι για μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων, την Ευρώπη του εσωτερικού ντάμπιγκ και της οδηγίας Bolkestein. Η διαδήλωσε ανέδειξε αντιθέτως την ανάγκη εναρμόνισης των δικαιωμάτων με την προσαρμογή τους, ασφαλώς, στα υψηλότερα επίπεδα.

Θα πρέπει συνεπώς η Ευρώπη να απορρίψει τη διαβόητη οδηγία Bolkestein για το ωράριο εργασίας και να διασπάσει από αριστερά το φράγμα του φιλελεύθερου μονεταρισμού για να δώσει νέα πνοή –και όχι να μειώσει– τις ποιοτικές επενδύσεις, τα δικαιώματα, την ανάπτυξη, την εργασία και το περιβάλλον. Μια Ευρώπη ικανή να μεταμορφωθεί σε κοινωνική Ευρώπη, που είναι η μόνη εφικτή.

Εμείς, θα επιχειρήσουμε να μεταφέρουμε στο Σώμα αυτές τις προσδοκίες με τις προτάσεις μας και θα προσπαθήσουμε να εκφράσουμε στο πλαίσιο του Κοινοβουλίου το μεγάλο αυτό πάθος που πλημμύρισε τους δρόμους των Βρυξελλών και στο οποίο το Κοινοβούλιο δεν μπορεί παρά να ανταποκριθεί.

  Karas (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, νομίζω ότι έχουμε γίνει πολύ μετριόφρονες κατά την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των συναντήσεων των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Οι πολίτες θα μας εμπιστεύονταν πολύ περισσότερο και θα μας θεωρούσαν πολύ πιο αξιόπιστους εάν οι ενέργειες των κυβερνήσεων των κρατών μελών έδειχναν μεγαλύτερη συνέπεια προς τις αποφάσεις. Τώρα στις συνόδους κορυφής ασχολούμαστε με διορθώσεις των αποφάσεων αντί για την τήρηση και τη συνέχιση όσων συμφωνήθηκαν. Φαίνεται ότι ο Πρόεδρος του Συμβουλίου είναι ο μόνος που καταφέρνει σε αυτή τη φάση να λαμβάνονται κοινές αποφάσεις. Περιμένουμε ήδη με χαρά κάθε είδος συμφωνίας γιατί διαφορετικά απειλούμαστε με αποτυχία.

Σας καλώ να κάνουμε μαζί μια αναδρομή: για εμένα, το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε συνίσταται στην αντίθεση μεταξύ των ευρωπαϊκών συνθηκών και της πολιτικής δράσης.

Ας πάρουμε για παράδειγμα το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης: ζητάμε την τήρησή του, αποκηρύσσουμε την αποδυνάμωσή του, αλλά οι παραβιάσεις και τα περιθώρια ερμηνείας του αυξάνονται. Οργανώνονται μέτρα μπλοκαρίσματος και ορθώνονται εμπόδια στις δυνατότητες της Επιτροπής να επεμβαίνει και να επιβάλλει κυρώσεις.

Για την Κροατία: αποφασίζουμε να αρχίσουν στις 17 Μαρτίου οι διαπραγματεύσεις με την Κροατία, αλλά αναβάλλουμε τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων μολονότι τηρούνται οι όροι.

Σχετικά με τις δημοσιονομικές προοπτικές: θέλουμε συμφωνία υπό τη λουξεμβουργιανή Προεδρία αλλά δεν λαμβάνουμε μηνύματα ότι κάτι αλλάζει ως προς τη θέση του 1% απέναντι στην πρόταση της Επιτροπής.

Για τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία: υπάρχει έκθεση προόδου της Επιτροπής που καθιστά σαφές σε ποια σημεία δεν πληρούνται ακόμα οι προϋποθέσεις, αλλά δεν υπάρχει ημερομηνία υπογραφής των Συνθηκών. Ζητείται η έγκριση του Κοινοβουλίου, αλλά ταυτόχρονα, τη Δευτέρα αγνοήθηκαν τα δικαιώματα του Κοινοβουλίου.

Για τη Λισαβόνα: θέλουμε την εσωτερικά αγορά και συνεπώς και την εσωτερική αγορά υπηρεσιών, αλλά ορισμένοι από εμάς παραπλανούν τους πολίτες ανάγοντας την οδηγία για τις υπηρεσίες αποκλειστικά και μόνο στην αρχή της χώρας καταγωγής.

Απευθύνω έκκληση σε όλους μας, κυρίως όμως στα κράτη μέλη: πρέπει να ξαναγίνουμε περισσότερο υπεύθυνοι, να αποκτήσουμε εμπιστοσύνη στις αποφάσεις, και πρέπει να τηρούμε τους κανόνες που οι ίδιοι επιβάλλουμε στους εαυτούς μας. Δεν χρειαζόμαστε τόσο διορθώσεις όσων ισχύουν, αλλά, αντί γι’ αυτό, χρειαζόμαστε περισσότερη σοβαρότητα ως προς την τήρηση των αποφάσεων των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, των Συνθηκών και των οδηγιών.

(Χειροκροτήματα)

  Rosati (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, στην τελευταία συνεδρίασή του το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έλαβε μια σειρά σημαντικών αποφάσεων που τροποποιούν τις διατάξεις του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Θα ήθελα να εκφράσω τη στήριξή μου σε αυτές τις αλλαγές. Η αλήθεια είναι ότι οι αποφάσεις αυτές αποδυναμώνουν κάποιες από τις διατάξεις του Συμφώνου και μειώνουν τον περιοριστικό χαρακτήρα τους, αλλά αυτό δεν συνεπάγεται αναγκαστικά χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας στα κράτη μέλη. Γνωρίζουμε όλοι ότι οι κανόνες του Συμφώνου παραβιάζονται συστηματικά εδώ και αρκετό καιρό. Υπάρχει επί του παρόντος ένα υπερβολικό δημοσιονομικό έλλειμμα στο ένα τρίτο των κρατών μελών. Πρόκειται για μια πολύ θλιβερή κατάσταση και η εμπιστοσύνη σε ολόκληρη την Ένωση υπονομεύεται. Η τροποποίηση του Συμφώνου, και ειδικότερα η μεγαλύτερη ευελιξία των προληπτικών στοιχείων, θα ενισχύσει στην πραγματικότητα τις πειθαρχικές εξουσίες της. Είναι πολύ καλύτερο να έχουμε λιγότερο περιοριστικούς κανόνες οι οποίοι θα τηρούνται από όλους ανεξαιρέτως απ’ ό,τι περισσότερο περιοριστικούς κανόνες που θα αψηφούνται και θα παραβιάζονται.

Χαιρετίζω επίσης τις αποφάσεις του Συμβουλίου για την ανανέωση της στρατηγικής της Λισαβόνας, και είμαι ικανοποιημένος που οι αποφάσεις αυτές λαμβάνουν υπόψη τα πορίσματα της ομάδας υψηλού επιπέδου της οποίας ηγείται ο κ. Wim Kok. Είναι σημαντικό να υλοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις που περιέχονται στην ατζέντα της Λισαβόνας το ταχύτερο δυνατό, αν θέλουμε να δημιουργηθούν μεγαλύτερη αειφόρος οικονομική ανάπτυξη και περισσότερες θέσεις εργασίας και να διαφυλαχθεί το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο. Πρέπει να θυμόμαστε, ωστόσο, ότι η κύρια ευθύνη για την υλοποίηση των σημαντικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων εναπόκειται τώρα στα κράτη μέλη. Εναπόκειται στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των επιμέρους χωρών να επιδείξουν πολιτικό θάρρος και όραμα. Πρέπει να μπορέσουν να πείσουν τους πολίτες ότι η ταχεία και αποτελεσματική εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας τους συμφέρει μακροπρόθεσμα. Τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα μπορούν και πρέπει να υποστηρίξουν τις κυβερνήσεις των κρατών μελών σε αυτή τη δύσκολη διαδικασία. Η Επιτροπή πρέπει να ενισχύσει τον ρόλο της ως αποτελεσματικό όργανο επιβολής των αποφάσεων του Συμβουλίου, και πρέπει να παρακολουθήσει την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων σε μεμονωμένες χώρες με διαφανή τρόπο. Πρέπει να υπάρχει συνεχής συνεργασία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων των κρατών μελών.

Κύριε Πρόεδρε, προτείνω να δημιουργηθεί ένα μόνιμο φόρουμ όπου οι εκπρόσωποι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων θα μπορούν να πραγματοποιούν τακτικές και καλά εστιασμένες συνεδριάσεις όπου θα συζητούν τις προκλήσεις της στρατηγικής της Λισαβόνας. Αυτό θα ενισχύσει το αίσθημα ευθύνης για την υλοποίηση της στρατηγικής σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και θα αυξήσει τη συνειδητοποίηση της σπουδαιότητάς της για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

  In 't Veld (ALDE). – (NL) Φρονώ ότι δεν έχουμε απολύτως κανένα λόγο να είμαστε ικανοποιημένοι από αυτή τη σύνοδο κορυφής, που ήταν ένα αισχρό θέαμα το οποίο χαρακτηρίστηκε από πολιτικά παζάρια και εκείνους τους ίδιους και απαράλλαχτους πολιτικούς που χύνουν τώρα κροκοδείλια δάκρυα για τον κυνισμό των πολιτών. Εγώ θεωρώ ότι πρόκειται για ακόμη ένα πλήγμα στην αξιοπιστία της ΕΕ.

Αυτή η σύνοδος κορυφής έπρεπε να έχει προετοιμάσει την ευρωπαϊκή οικονομία για τον 21ο αιώνα και έπρεπε να φέρει μεγαλύτερη δημοσιονομική πειθαρχία και μια ελεύθερη αγορά υπηρεσιών, αλλά αντί για αυτό έχουμε κολλήσει στην παλιά φόρμουλα των χρεών και του προστατευτισμού. Το να το αποκαλούμε αυτό κοινωνική πολιτική είναι ντροπή. Ορισμένοι λένε ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας έχει διασωθεί, αλλά, κατά τη γνώμη μου, δεν υπήρξε τίποτα άλλο από δημαγωγία σε ασαφείς διατυπώσεις, ρήτρες διαφυγής και λογιστικά τεχνάσματα, για να μην αναφέρουμε τον τρόπο με τον οποίο οι πολιτικοί ηγέτες μεταχειρίζονται την οδηγία για τις υπηρεσίες. Τα νέα κράτη μέλη δεν αντέχουν τον εφησυχασμό μας, αλλά είναι πολύ πιο δυναμικά και πραγματοποιούν μεταρρυθμίσεις, και γι’ αυτό θα ήθελα να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους.

Τέλος, κύριε Πρόεδρε, ελπίζω ότι, μετά τα διάφορα δημοψηφίσματα και εκλογές, το μακροπρόθεσμο όραμα, το θάρρος, το αίσθημα ευθύνης και η πολιτική ηγεσία θα μπορέσουν τελικά να επικρατήσουν ξανά.

  Montoro Romero (PPE-DE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, η ευρωπαϊκή οικονομία διανύει μια πολύ ευαίσθητη περίοδο. Η πρόσφατη ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής συμπίπτει με μια αναθεώρηση προς τα κάτω των προβλέψεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την οικονομική ανάπτυξη και, επομένως, με μια αναθεώρηση όχι μόνο της ανάπτυξης, αλλά και της δημιουργίας θέσεων εργασίας.

Ακούμε ότι, στην Ευρώπη του 2005, το ποσοστό ανεργίας πρόκειται να αυξηθεί, ενώ θα υπάρξει οικονομική στασιμότητα. Αυτό είναι αρνητικό και είναι αυτό στο οποίο πρέπει να απαντήσουμε στέλνοντας σαφή μηνύματα, μηνύματα εμπιστοσύνης για τους καταναλωτές αλλά και για τους επενδυτές. Το πρόβλημα της ευρωπαϊκής οικονομίας είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης, η οποία πηγάζει από οικονομικές πολιτικές που δεν είναι σε θέση να εμπνεύσουν αυτή την εμπιστοσύνη.

Η ατζέντα της Λισαβόνας, το Σύμφωνο Σταθερότητας και η απελευθέρωση των υπηρεσιών είναι στοιχεία κλειδιά για την ενίσχυση αυτής της εμπιστοσύνης. Τον Μάρτιο, χάσαμε μια ευκαιρία να προωθήσουμε υγιή δημόσια οικονομικά και υπάρχουν παραδείγματα γι’ αυτό μέσα στην Ευρώπη. Οι χώρες οι οποίες κατέβαλαν προσπάθειες εξυγίανσης των προϋπολογισμών τους είναι οι χώρες που αναπτύσσονται και δημιουργούν απασχόληση στην Ευρώπη. Οι χώρες που υλοποίησαν τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες περιέχονται στην ατζέντα της Λισαβόνας είναι στην πραγματικότητα οι χώρες που αναπτύσσονται και δημιουργούν απασχόληση στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δεν μπορούμε να μιλάμε για το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο χωρίς να κοιτάζουμε αυτές τις χώρες και δεν μπορούμε να εκφράζουμε αυταρέσκεια όταν αυτό που έγινε είναι μια αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας βασισμένη στα πολιτικά συμφέροντα των μεγάλων χωρών οι οποίες δεν αναπτύσσονται και δεν δημιουργούν απασχόληση, όταν εκφράζονται αμφιβολίες για την ίδια τη φύση του Συμφώνου Σταθερότητας και όταν υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης στις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτή είναι η ευκαιρία που έχετε, κύριε Barroso, αν θέλετε να είναι βιώσιμο το σχέδιό σας να προσφέρετε στην Ευρώπη την ανάπτυξη και απασχόληση που όλοι επιθυμούμε.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. FRIEDRICH
Αντιπροέδρου

  Berès (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, Κύριε Πρόεδρε του Συμβουλίου, αυτό είναι ένα θέμα στο οποίο δεν αναφερθήκαμε ακόμη, αλλά πιστεύω ότι οι συνθήκες υπό τις οποίες ήσασταν υποχρεωμένος να διαπραγματευτείτε με την ομάδα του ευρώ και στη συνέχεια με το Συμβούλιο ECOFIN δείχνουν ότι υπάρχει ίσως ένα πρόβλημα συντονισμού των αρμοδιοτήτων των δύο οργάνων. Αναφέρατε επίσης το 3% και το 60%, λέγοντας ότι δεν είχαν αλλάξει. Έχετε δίκιο. Θα δυσκολευόσασταν να τα αλλάξετε, διότι αυτοί οι δύο αριθμοί περιέχονται σε ένα πρωτόκολλο προσαρτημένο στις Συνθήκες και επαναλαμβάνονται σε ένα πρωτόκολλο προσαρτημένο στο Σύνταγμα.

Θα ήθελα να επανέλθω στα ουσιώδη στοιχεία αυτής της μεταρρύθμισης. Τα πρώτα σημεία, τα οποία πιστεύω ότι δεν συζητήσαμε επαρκώς, είναι σημεία τα οποία μας επιτρέπουν να σημειώσουμε πρόοδο όσον αφορά την εναρμόνιση των βάσεων πάνω στις οποίες κάθε κράτος μέλος θα συντάσσει στο μέλλον τον προϋπολογισμό του, προσδιορίζοντας τις μακροοικονομικές προοπτικές οι οποίες θα λαμβάνονται υπόψη και βελτιώνοντας τα στατιστικά εργαλεία για την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων ενός συγκεκριμένου κράτους μέλους. Η ιδέα της μεγαλύτερης συμμετοχής των εθνικών κοινοβουλίων είναι σήμερα ένα επίκαιρο θέμα. Ωστόσο, πιστεύω ότι, όσον αφορά τις αρμοδιότητες οι οποίες παραμένουν ουσιαστικά στον τομέα ευθύνης των κρατών μελών, αυτή είναι η καλύτερη προσέγγιση, και με το πνεύμα αυτό, στις 25 Απριλίου, θα συζητήσουμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με τα εθνικά κοινοβούλια, για τις προκλήσεις της οικονομικής πολιτικής στην Ευρώπη και στα κράτη μέλη.

Όταν κοιτάζω την πραγματικότητα αυτής της μεταρρύθμισης, αισθάνομαι κάποια απογοήτευση. Κάθε κράτος μέλος κατέφθασε με τα αιτήματά του, και είδαμε, όπως συχνά βλέπουμε, ένα είδος παζαριού όπου καθένας κέρδισε κάτι, χωρίς τελικά να επιτυγχάνεται η ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία ή η πραγματική προοπτική ενός μέσου για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Προς την κατεύθυνση αυτή έχουμε ακόμη πολλή δουλειά να κάνουμε. Γνωρίζω ότι συμμερίζεστε αυτόν τον προβληματισμό, δηλαδή ότι, στο μέλλον, ένας αληθινός συντονισμός των οικονομικών πολιτικών θα μας επέτρεπε επιτέλους να εκμεταλλευθούμε όλα τα πιθανά πλεονεκτήματα από την εισαγωγή του ευρώ.

Τέλος αν μου επιτρέπετε, κύριε Πρόεδρε όσον αφορά τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, και άρα τις συντάξεις, είναι, δυστυχώς, βασικά οι μεγάλοι κερδισμένοι από αυτή τη μεταρρύθμιση, επειδή, είτε στην προληπτική φάση είτε στην αξιολόγηση των ελλειμμάτων, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη. Θυμάμαι αυτό που είπατε στην Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής. Φαίνεται ότι δεν συμμερίζεστε απαραίτητα την άποψη ότι μια μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος οφείλει να καθοδηγείται από λογιστικές αρχές.

  Ματσάκης (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η σταθερότητα και η ανάπτυξη εξαρτώνται από μια υγιή οικονομία. Η οικονομία της ΕΕ πλήττεται καθημερινά, κάποτε μάλιστα χάνει εκατομμύρια ευρώ, εξαιτίας του εμπάργκο που έχει επιβάλει η Τουρκία στις θαλάσσιες μεταφορές της ΕΕ. Θεωρητικώς, αυτό το εμπάργκο υποτίθεται ότι στρεφόταν κατά της Κύπρου, όμως στην πράξη στρέφεται κατά του συνόλου της Κοινότητας. Θα σας εξηγήσω γιατί συμβαίνει αυτό αναφέροντας το ακόλουθο παράδειγμα. Ένα πλοίο γερμανικής ιδιοκτησίας υπό γαλλική σημαία το οποίο μεταφέρει βρετανικά αγαθά για λογαριασμό μιας ισπανικής εταιρείας δεν θα μπορέσει να προσεγγίσει τουρκικό λιμένα εάν ανακαλυφθεί ότι ένα μέλος του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας διακίνησης του φορτίου είχε προηγουμένως επιχειρηματικές σχέσεις με κυπριακές επιχειρήσεις. Αυτό είναι παράνομο και παράλογο, και δεν είναι δυνατόν να γίνεται ανεκτή από το Συμβούλιο και την Επιτροπή, έστω και για μία ακόμη ημέρα, μια τέτοια επιθετική συμπεριφορά από μια υποψήφια χώρα.

Θέλω να θίξω εν συντομία ένα ακόμη θέμα. Προ δύο ημερών, η Hurriyet, ημερήσια εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας η οποία εκφράζει την τουρκική κυβέρνηση, ανέφερε ότι το Συμβούλιο και η Επιτροπή συνεργάζονται στο πλαίσιο μιας υποτιθέμενης συνομωσίας με στόχο, ουσιαστικά, την απομόνωση και αποσταθεροποίηση της κυπριακής κυβέρνησης προκειμένου να υποχρεωθεί να δεχτεί μια δυσάρεστη λύση του κυπριακού ζητήματος. Γνωρίζω ότι αυτά τα δημοσιεύματα είναι ανόητα, όμως χρησιμοποιούνται για προπαγανδιστικούς σκοπούς από την Τουρκία και προξενούν ανησυχία στους συμπολίτες μου. Σας παρακαλώ να δηλώσετε εδώ σήμερα ότι αυτές οι πληροφορίες είναι απολύτως ψευδείς και γελοίες.

  Langen (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης έχει επαινεθεί πολύ, εγώ όμως είμαι της γνώμης ότι η δημιουργία του ήταν πολύ δύσκολη και το αποτέλεσμα είναι κάθε άλλο παρά ικανοποιητικό. Λέγοντας αυτά δεν θέλω να μειώσω τα επιτεύγματα του κ. Juncker και του κ. Barroso ως προς τη συμφιλίωση εθνικών εγωισμών, όμως αυτό που προέκυψε είναι μεσοπρόθεσμα επικίνδυνο για τη σταθερότητα του ευρώ. Ο λόγος που δεν το καταλαβαίνουμε τώρα είναι ότι αυτή τη στιγμή οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία έχουν πολύ μεγαλύτερο χρέος. Μόλις όμως το δικό τους χρέος μειωθεί, θα τεθεί υπό αμφισβήτηση η σταθερότητα και η ισοτιμία του ευρώ. Φυσικά διατηρήθηκαν το 3% και το 60%. Όμως δεν συζητήθηκε πλέον καθόλου το γεγονός ότι στις αποφάσεις του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης αναφέρεται ότι πρέπει να επιδιωχθεί ένας ισορροπημένος προϋπολογισμός. Η πρώτη δοκιμασία, που αφορούσε τα δύο μεγαλύτερα κράτη, τη Γερμανία και τη Γαλλία, απέτυχε ήδη. Και αν δεν τηρεί κανείς ένα σύμφωνο σε δύσκολους καιρούς, με ποια δικαιολογία να το κάνει σε καλές εποχές; Εγώ δεν θεωρώ αυτή την ιδέα ρεαλιστική. Η διαφορά μεταξύ 0% και 3% στην ευρωζώνη είναι 250 δισ. ευρώ. Αυτοί είναι οι πόροι που θα μπορούσαν να έχουν χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών ή για διεθνείς υποχρεώσεις. Όταν όμως έφτασε η ώρα, είχαν ήδη δαπανηθεί.

Για τον λόγο αυτόν, πιστεύω ότι δεν αρκεί η παραπομπή στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθόσον η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι βεβαίως ανεξάρτητη, αλλά είναι θυγατρική των εθνικών τραπεζών. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει ένα διοικητικό συμβούλιο, όπου όμως επικρατούν κατά δύο τρίτα οι διευθυντές των εθνικών κεντρικών τραπεζών. Όσο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν είναι σε θέση να προσανατολίσει τις αναχρηματοδοτήσεις της με κριτήριο το εάν τα κρατικά δάνεια της ευρωζώνης έχουν καλή ή κακή αξιολόγηση, δεν θα μπορέσει να συμβάλει ώστε να έχει το ευρώ μακροπρόθεσμα την απαραίτητη σταθερότητα.

  Andersson (PSE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζω τα αποτελέσματα του εαρινού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Επιτρέψτε μου να επισημάνω τέσσερα στοιχεία. Πρώτον, η διαδικασία της Λισαβόνας είναι ισορροπημένη, γεγονός που σημαίνει επίσης ότι οι πυλώνες είναι αλληλεξαρτώμενοι. Δεύτερον, πολλή έμφαση δίνεται στο ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο, που σημαίνει όχι μόνο περισσότερες θέσεις εργασίας, αλλά και θέσεις εργασίας υψηλής ποιότητας, συστήματα κοινωνικής ασφάλισης που είναι ασφαλή και που χρειάζεται να εκσυγχρονιστούν και συμβιβασμός του επαγγελματικού βίου και της οικογενειακής ζωής. Τρίτον, χαιρετίζω τα όσα λέγονται σχετικά με την οδηγία για τις υπηρεσίες. Πιστεύω ότι υπάρχει αυξανόμενη συναίνεση σχετικά με αυτήν μεταξύ του Συμβουλίου και, όπως πιστεύω, της πλειοψηφίας του παρόντος Κοινοβουλίου. Χρειαζόμαστε μια οδηγία για τις υπηρεσίες, αλλά δεν πρέπει να μοιάζει με την υφιστάμενη πρόταση. Πρέπει να μπορούμε να διατηρήσουμε το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο. Πρέπει να μπορούμε να έχουμε υψηλές περιβαλλοντικές απαιτήσεις και ισχυρά δικαιώματα καταναλωτών. Πιστεύω ότι είναι δυνατόν να εκπονήσουμε μια τέτοια πρόταση. Τέταρτον, η αειφόρος ανάπτυξη είναι ένα εγκάρσιο ζήτημα. Η οικολογικά αειφόρος ανάπτυξη είναι υπό συζήτηση, αλλά το ίδιο –και ίσως μάλιστα στον ίδιο βαθμό– και η οικονομικά και κοινωνικά αειφόρος ανάπτυξη.

Επιτρέψτε μου, τέλος, να πω ότι δεν είναι όλα, φυσικά, αρνητικά. Είναι πολύ εύκολο να είμαστε απαισιόδοξοι. Δεν έχουμε συμμορφωθεί πλήρως με τη διαδικασία της Λισαβόνας· υπάρχουν, ωστόσο, κάποιες χώρες που έχουν εκπληρώσει πολλές από τις απαιτήσεις της. Δεν θα κατονομάσω αυτές τις χώρες που έχουν επιτυχώς εκπληρώσει τις απαιτήσεις, αλλά μια ματιά σε αυτές τις χώρες αποκαλύπτει ότι συνδύασαν την ανάπτυξη, την υψηλή απασχόληση, τα ισχυρά κοινωνικά συστήματα και τις αυστηρές περιβαλλοντικές απαιτήσεις. Έχουμε κάθε λόγο να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον.

  Malmström (ALDE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, δυστυχώς, πρέπει να πω ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ήταν μια μοναδική επίδειξη κακής ηγεσίας. Σε μια εποχή που η ευρωπαϊκή οικονομία χρειάζεται αληθινή μεταρρύθμιση, που η ανεργία αυξάνεται –ακόμη και στη Σουηδία, κύριε Andersson– και ο ευρωσκεπτικισμός επεκτείνεται ολοένα και περισσότερο, τι κάνει το Συμβούλιο; Αντί να υπερασπιστούν την Ευρώπη και να δώσουν δημοσίως το παράδειγμα, οι ηγέτες της ΕΕ παραβλέπουν ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της διαδικασίας της Λισαβόνας, δηλαδή την οδηγία για τις υπηρεσίες.

Φοβούμενοι τα διάφορα δημοψηφίσματα, καταφεύγουν σε ψέματα και μύθους που έχουν καλλιεργηθεί από ισχυρές δυνάμεις της αριστεράς σε σχέση με αυτή την οδηγία. Υποστηρίζεται ότι δεν θα υπάρξει τέλος στα δεινά των ευρωπαίων καταναλωτών και εργαζομένων αν η οδηγία για τις υπηρεσίες εγκριθεί. Παρ’ όλα αυτά, το Συμβούλιο και η Επιτροπή γνωρίζουν ότι αυτή η οδηγία, που δεν έχει καμία σχέση με το νέο Σύνταγμα, είναι απίστευτα σημαντική για την ευρωπαϊκή απασχόληση, τις θέσεις εργασίας και τους καταναλωτές. Φυσικά, κανείς δεν θέλει η οδηγία για τις υπηρεσίες να οδηγήσει σε κοινωνικό ντάμπινγκ αλλά, αντί να υπερασπιστούν την οδηγία, την οποία οι ίδιοι παρήγγειλαν, συμβάλλουν στη δημιουργία πολλών λαθεμένων αντιλήψεων, και το αποτέλεσμα είναι η αύξηση της δυσπιστίας. Πώς θα πιστέψουν οι άνθρωποι στην Ευρώπη όταν ακόμη και εμείς που εργαζόμαστε κάθε μέρα για την Ευρώπη δεν τολμούμε να το κάνουμε;

(Χειροκροτήματα)

  Kirkhope (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, υποτίθεται ότι η διάσκεψη του Μαρτίου θα αφορούσε την αναζωογόνηση της διαδικασίας της Λισαβόνας. Δυστυχώς, με λύπη διαπιστώνω ότι θα μπορούσε κάλλιστα να μείνει στην ιστορία μάλλον ως χάσιμο χρόνου. Η εμφανής επίθεση κατά της φιλελεύθερης οικονομίας από μέρους του γάλλου Προέδρου και άλλων δεν ήταν καθόλου ευχάριστο θέαμα. Εφόσον ισχύει η δημοσιευθείσα πληροφορία ότι η ελευθέρωση των ευρωπαϊκών οικονομιών χαρακτηρίστηκε νέος κομμουνισμός της εποχής μας, έχουμε να κάνουμε με μια κατάσταση μάλλον παράδοξη. Κάθε απόπειρα υπονόμευσης της οδηγίας μας για τις υπηρεσίες καταδεικνύει, δυστυχώς, με σαφήνεια ότι οι δυνάμεις κατά της μεταρρύθμισης στην Ευρώπη παραμένουν ενεργές.

Ο Πρόεδρος Barroso δήλωσε προσφάτως ότι ορισμένοι νομίζουν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπάρχει για να προστατεύει τους παλαιούς «15» έναντι των νέων «10». Αυτό δεν ισχύει. Έχει απόλυτο δίκιο: η οδηγία για τις υπηρεσίες είναι αναγκαίο δομικό στοιχείο μιας επιτυχημένης, δυναμικής οικονομίας. Όσοι προσπαθούν να υπονομεύσουν την πρόοδο της εσωτερικής αγοράς δεν βοηθούν τα εκατομμύρια των ανέργων στις χώρες τους. Τουναντίον, όπως αποδεικνύουν σαφέστατα τα νέα κράτη μέλη, οι ελευθερωμένες οικονομίες είναι οι πιο επιτυχημένες οικονομίες όσον αφορά τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης.

Το λεγόμενο ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο έχει προσλάβει τέτοια σπουδαιότητα για ορισμένες χώρες ώστε μοιάζει σχεδόν αδύνατη η υλοποίηση των ενδεδειγμένων μεταρρυθμίσεων. Φοβούμαι ότι αυτό το νέο πρότυπο, όποια και αν ήταν τα πλεονεκτήματά του παλαιότερα, αποτελεί πλέον ένα είδος αχίλλειας πτέρνας της οικονομίας μας. Διαιωνίζει τα υψηλά ποσοστά ανεργίας – σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις οι άνεργοι ανέρχονται σε 19 εκατομμύρια· καλλιέργησε αντιεπιχειρηματικό πνεύμα· ενώ, κάθε ημέρα που περνά χωρίς να έχουμε υλοποιήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, η ανταγωνιστικότητα της Κίνας, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ινδίας αυξάνεται εις βάρος μας.

Όπως έχω δηλώσει στον κ. Barroso, θεωρώ ότι είναι απολύτως ειλικρινής στις προσπάθειές του για την εφαρμογή των ενδεδειγμένων μεταρρυθμίσεων, όμως δεν έχει την αναγκαία στήριξη τρίτων· των αρχηγών κυβερνήσεων, όπως, μεταξύ άλλων, ο βρετανός πρωθυπουργός μας, η κοντόφθαλμη στάση του οποίου έχει δυσκολέψει πολύ περισσότερο τις προσπάθειες του κ. Barroso για την επίτευξη προόδου.

Υπάρχουν ορισμένα θετικά στοιχεία στα συμπεράσματα του Συμβουλίου, όπως οι αναφορές στο Πρωτόκολλο του Κυότο και στη βιώσιμη ανάπτυξη. Φοβούμαι, όμως, ότι οι αδέξιες τακτικές ορισμένων ηγετών, οι οποίοι προσπαθούν να παρεμποδίσουν τις οικονομικές μας μεταρρυθμίσεις και παίζουν παιχνίδια με ένα όλο και λιγότερο αξιόπιστο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, υπενθυμίζουν κατά τρόπο επίκαιρο σε όλους μας ότι τα συμφέροντά μας μπορούν να θυσιαστούν στον βωμό βραχυπρόθεσμων πολιτικών συμφερόντων εάν δεν παραμείνουμε σε εγρήγορση.

  Sacconi (PSE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, επειδή οι συζητήσεις μας είναι συχνά μονότονες, θα ήθελα να ξεκινήσω από μια είδηση που διάβασα εχθές και μου προξένησε μεγάλη εντύπωση. Πριν από λίγες ημέρες, στο Huang-Kan-Tun της Νοτίου Κίνας πραγματοποιήθηκε μια λαϊκή εξέγερση που προκάλεσε δυστυχώς και δύο θύματα από τη βάρβαρη καταστολή της αστυνομίας. Ήταν μια εξέγερση όλων των κατοίκων του χωριού εναντίον της πρόσφατης εγκατάστασης ενός χημικού εργοστασίου που προκάλεσε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα σοβαρότατα προβλήματα μόλυνσης της ατμόσφαιρας, των υδάτων και του εδάφους.

Τι θέλω να πω με αυτό; Θέλω να πω ότι, εξαιτίας της βιομηχανικής ανάπτυξης, εμφανίζονται πλέον και σε αυτές τις νέες οικονομικές δυνάμεις περιβαλλοντικές, οικολογικές, υγειονομικές και κοινωνικές ανησυχίες. Αυτό καταδεικνύει με σαφήνεια ότι ο ρόλος μας στη μελλοντική διεθνή κατανομή της εργασίας πρέπει να είναι ο σχεδιασμός και η διάθεση των τεχνολογιών που θα επιτρέψουν στις χώρες αυτές να αναπτυχθούν χωρίς να επαναλάβουν σφάλματα του δικού μας παρελθόντος, όπως η μόλυνση και η κοινωνική καταπίεση. Υπό το πρίσμα όλων αυτών, θεωρώ το αποτέλεσμα της διάσκεψης θετικό, καθώς δίνει πράγματι νέα ώθηση στη στρατηγική της Λισαβόνας με βάση την αλληλεξάρτηση των τριών πυλώνων, ενισχύει τον ηγετικό ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της αειφόρου ανάπτυξης και, προς αυτή την κατεύθυνση, θέτει τις βάσεις για ένα πολύ φιλόδοξο και σημαντικό Πρωτόκολλο του Κυότο 2.

Ιδιαίτερα ικανοποιητική θεωρώ την πολιτική μεταρρύθμιση για τη διαχείριση της στρατηγικής της Λισαβόνας βάσει της αρχής σύμφωνα με την οποία όλοι –κράτη μέλη, Κοινότητα, τοπικές οργανώσεις, Ευρωπαϊκή Ένωση κλπ.– πρέπει να εκπληρώνουν πλήρως τον ρόλο τους. Όπως διατυπώθηκε με σαφήνεια, το Κοινοβούλιο πρέπει να διαδραματίσει και αυτό τον ρόλο του. Θα τα καταφέρουμε καλύτερα, κύριε Πρόεδρε, εάν, όπως ευχηθήκατε, επιβεβαιωθεί η συνεργασία μεταξύ των οργάνων που εκδηλώθηκε προσφάτως όσον αφορά τον ρόλο μας, που είναι η εκπόνηση μιας σύγχρονης νομοθεσίας. Πιστεύω ότι ένα από τα κυριότερα πεδία στα οποία θα τεθεί αυτή η πρόκληση είναι η οδηγία REACH. Είμαι βέβαιος ότι η επιθυμητή συνεργασία θα επιβεβαιωθεί τους προσεχείς μήνες και θα επιτρέψει την επίτευξη αυτού του αποτελέσματος.

  Sterckx (ALDE). – (NL) Ως πρόεδρος της αντιπροσωπείας του Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, θα ήθελα να πω κάτι στον Πρόεδρο του Συμβουλίου σχετικά με την άρση του εμπάργκο των όπλων. Παρατηρώ ότι, παρόλο που γνωρίζετε ότι μια μεγάλη πλειοψηφία του Σώματος είναι αντίθετη σε αυτό, το Συμβούλιο παραμένει προσηλωμένο σε αυτή την κατεύθυνση. Κατανοώ επίσης τους Κινέζους όταν αμφισβητούν ότι πρόκειται για πολιτική κίνηση και ισχυρίζονται ότι, σε μια στρατηγική εταιρική σχέση όπως η δική μας, δεν υπάρχει περιθώριο για τέτοιου είδους εμπάργκο. Αν, ωστόσο, θέλουμε να κάνουμε μια πολιτική χειρονομία, πρέπει να ζητήσουμε αντάλλαγμα γι’ αυτήν και προς το παρόν δεν παίρνουμε κάτι τέτοιο. Κάθε άλλο μάλιστα· ο νόμος κατά των αποσχιστικών κινημάτων, που εγκρίθηκε στην Κίνα τον περασμένο μήνα, στέλνει λάθος μήνυμα. Στα τέλη αυτού του μήνα, μια αντιπροσωπεία από το Κογκρέσο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας θα εξηγήσει στο παρόν Σώμα ποια ακριβώς πρόθεση υπήρχε πίσω από αυτό και θα ακούσω την εξήγησή τους με μεγάλο ενδιαφέρον. Νομίζω επίσης ότι πρέπει να ζητήσουμε μια κίνηση σε σχέση με τα ατομικά ανθρώπινα δικαιώματα, διότι στην Κίνα τον τελευταίο καιρό υπήρξαν πολύ λίγες αποδείξεις βελτίωσης σε αυτόν τον τομέα. Έτσι, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, αν το Συμβούλιο θέλει να κάνει μια πολιτική κίνηση, σας προτρέπω να ζητήσετε ανταλλάγματα από την κινεζική κυβέρνηση για αυτή την κίνηση. Ελπίζω ότι το Συμβούλιο θα είναι διατεθειμένο να εγκρίνει αυτή την τακτική που έχει την υποστήριξη μιας μεγάλης πλειοψηφίας σε αυτό το Σώμα.

  Saryusz-Wolski (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, το αποτέλεσμα της εαρινής συνόδου κορυφής καταδεικνύει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έκανε δυστυχώς ένα βήμα προς τα πίσω. Καθίσταται ολοένα και πιο δύσκολο να επιτευχθούν οι εύλογοι οικονομικοί στόχοι. Το τέρμα φαίνεται να απομακρύνεται ακόμη περισσότερο. Η χαλάρωση των αρχών που διέπουν το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης είναι πολύ ανησυχητική. Η θέσπιση ενός μηχανισμού που μοιάζει με χειροκίνητο έλεγχο και η εφαρμογή των αρχών του Συμφώνου μόνο σε ορισμένες χώρες και όχι σε άλλες οι οποίες παραβιάζουν συστηματικά τις αρχές του, είναι μια κοντόθωρη προσέγγιση. Τι είδους μήνυμα στέλνει αυτό σε εκείνα τα κράτη μέλη που αποφάσισαν να αναλάβουν οδυνηρές μεταρρυθμίσεις προκειμένου να επιτύχουν δημοσιονομική πειθαρχία και να εκπληρώσουν τα κριτήρια της σύγκλισης; Τι είδους παράδειγμα δίνει αυτό στα νέα κράτη μέλη;

Δυστυχώς, οι δηλώσεις της στρατηγικής της Λισαβόνας παραμένουν ασκήσεις επί χάρτου. Τα κράτη μέλη και η Ένωση στο σύνολό της πρέπει να ξεπεράσουν τη ρητορική και να υποστηρίξουν τα ωραία λόγια με συγκεκριμένες και συνεπείς πράξεις. Είναι αδύνατον να μην συμφωνήσουμε με τα συμπεράσματα της Προεδρίας, δηλαδή ότι η ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς όσον αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών θα στηρίξει τους κοινοτικούς στόχους για την οικονομική ανάπτυξη, την απασχόληση και την ανταγωνιστικότητα. Η οδηγία για τις υπηρεσίες είναι ένα από τα καλύτερα τμήματα της στρατηγικής της Λισαβόνας. Η σταθερή δράση που αποσκοπεί στη δημιουργία της ενιαίας αγοράς είναι ο καλύτερος τρόπος υποστήριξης της στρατηγικής της Λισαβόνας. Όλοι αυτοί οι στόχοι θα επιτευχθούν γρηγορότερα και πιο αποτελεσματικά αν η οδηγία για τις υπηρεσίες που συζητείται επί του παρόντος δεν αποδυναμωθεί και δεν αναβληθεί, καθώς απομακρυνόμαστε από την αρχική μορφή της. Πρέπει να εξασφαλίσουμε την ελεύθερη και απεριόριστη παροχή υπηρεσιών σε ολόκληρη την επικράτεια της Ένωσης. Καθώς εργαζόμαστε σχετικά με την οδηγία αυτή, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα περιέχει όσο το δυνατόν περισσότερα λογικά στοιχεία και λιγότερους περιορισμούς.

Η Ένωση χρειάζεται δυνατούς οικονομικούς καταλύτες για να επιτύχει τους οικονομικούς στόχους της. Ένας τέτοιος καταλύτης ήταν η προσχώρηση των δέκα νέων κρατών μελών στη διεύρυνση που πραγματοποιήθηκε τον προηγούμενο Μάιο. Τώρα καλούμαστε να προχωρήσουμε περισσότερο. Πρέπει να εξυπηρετήσουμε τα συμφέροντα των μελλοντικών γενεών και να μην σκεφτόμαστε μόνο τα σύγχρονα πολιτικά παιχνίδια, τις εκλογές και τα δημοψηφίσματα. Οι πολίτες των κρατών μελών περιμένουν από εμάς να κάνουμε το καθήκον μας. Τα ωραία λόγια δεν θα μετατρέψουν ή δεν θα αλλάξουν ως διά μαγείας τη σύγχρονη πραγματικότητα, που χαρακτηρίζεται από την έλλειψη βούλησης για αλλαγή, για το άνοιγμα των αγορών καθώς και από την αποδυνάμωση της μακροοικονομικής πειθαρχίας. Πρέπει να βρούμε το θάρρος να αντιμετωπίσουμε το μέλλον.

  Van den Burg (PSE). – (NL) Το πλεονέκτημα που έχεις όταν μιλάς στο τέλος μιας συζήτησης είναι ότι μπορείς να αναπτύξεις κάποια θέματα που έχουν ήδη συζητηθεί, και θα ήθελα να το κάνω αναφέροντας τρεις παρανοήσεις που κυριάρχησαν στη συζήτηση. Η πρώτη παρανόηση αφορά τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Αυτό δεν ήταν απλώς θέμα παζαριού μεταξύ εκείνων των κρατών μελών που αγωνίστηκαν για να ικανοποιήσουν τα πρότυπα του Συμφώνου· υπήρξε επίσης συζήτηση της οικονομικής πολιτικής και σχετικά με το τι προοριζόταν να επιτύχει το Σύμφωνο από οικονομικής απόψεως στο πλαίσιο της μακροοικονομικής πολιτικής. Αυτό μπορεί να μην έγινε απόλυτα κατανοητό με τον τρόπο που το κάλυψαν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά ήταν σίγουρα κάτι στο οποίο έδωσε προσοχή η Προεδρία του Λουξεμβούργου. Ελπίζω ότι η Επιτροπή, από αυτή την περισσότερο μακροοικονομική πλεονεκτική θέση, θα είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου ως μέσο για τη βελτίωση της ευρωπαϊκής μακροοικονομικής πολιτικής.

Ένα δεύτερο σημείο αφορά την ολοκληρωμένη μεταχείριση των οικονομικών κατευθυντηρίων γραμμών και των προσανατολισμών για την απασχόληση, καθώς και τη μικροοικονομική πολιτική, όπως παρουσιάστηκε χθες από την Επιτροπή. Όλα αυτά φυσικά ταιριάζουν με το πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας, και η Ομάδα μου υποστηρίζει ότι θα έπρεπε να εκσυγχρονίσουμε αυτές τις διαδικασίες και να επιλέξουμε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση. Πρέπει, ωστόσο, να διασφαλίσουμε ότι δεν θα δημιουργήσουμε ένα είδος ιεραρχίας διαδικασιών, έτσι ώστε να μην επικρατεί κανένας συγκεκριμένος σχηματισμός του Συμβουλίου, Επίτροπος, ειδική επιτροπή, ή ολοκληρωμένη δομή σε αυτό το Σώμα. Δεν θέλουμε έναν υπερ-Επίτροπο, ένα υπερ-Συμβούλιο ή μια ειδική επιτροπή που δεν θα ασχολείται με τίποτα άλλο.

Ένα τρίτο σημείο αφορά την οδηγία για τις υπηρεσίες. Σε σχέση με αυτό, θα ήθελα να τονίσω ακόμη μία φορά ότι η αντίθεση προς την εν λόγω οδηγία δεν αφορά την παρεμπόδιση της ελεύθερης κυκλοφορίας υπηρεσιών και εργασίας, αλλά τις συνθήκες υπό τις οποίες μια τέτοια κίνηση αναμένεται να πραγματοποιηθεί. Η Επιτροπή δεν εκτέλεσε τα καθήκοντά της με μεγάλη επιμέλεια και πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η μετανάστευση των εργαζομένων είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την ελεύθερη κυκλοφορία υπηρεσιών και ότι, από αυτή την άποψη, πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα από όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα, πέρα από αυτή την οδηγία για τις υπηρεσίες.

  Radwan (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, τα καταφέραμε. Έγινε η σύνοδος κορυφής, το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης μεταρρυθμίστηκε, όπως λένε μερικοί, ή, όπως λένε άλλοι, καταργήθηκε, η οδηγία για τις υπηρεσίες υπέστη επίθεση. Προφανώς, τίποτα δεν εμποδίζει πια την ευημερία και την ανάκαμψη της Ευρώπης. Τώρα θα τα καταφέρουμε. Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα μήνυμα.

Κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, σας ευχαριστώ που είπατε στην αρχή της ομιλίας σας ότι η συζήτηση για το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης άρχισε επειδή έπαψε να υπάρχει ομοφωνία για την τήρηση των υφισταμένων κανόνων και ως εκ τούτου δεν υπήρχε άλλη επιλογή από το να κάνουμε κάτι καινούργιο. Μετά τέθηκε το ερώτημα πώς να το κάνουμε. Στο μεταξύ έγινε λόγος και για ψεύτες. Εγώ πάντως δεν αισθάνομαι άσχημα συμφωνώντας με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Deutsche Bundesbank ως προς την αξιολόγηση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ασφάλειας. Αν μάλιστα σκεφτεί κανείς και ότι ορισμένα κράτη απείλησαν, αναφορικά με την περαιτέρω ανάπτυξη, ότι θα σταματήσουν να εφαρμόζουν τους νόμους που ίσχυαν έως σήμερα, αναρωτιέμαι αν τα πράγματα τώρα θα είναι έτσι. Έτσι θα λαμβάνουμε μελλοντικά στην Ευρώπη τις αντίστοιχες αποφάσεις;

Σχετικά με τη στρατηγική της Λισαβόνας θα ήθελα να πω ότι ελπίζω σε μια ισχυρή Επιτροπή. Κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, καταλαβαίνω ότι για εσάς είναι πιο δύσκολο από ό,τι για τον Ζακ Ντελόρ να υλοποιήσετε ένα όραμα, γιατί εκείνος είχε άλλους αρχηγούς κυβερνήσεων στο πλευρό του. Τότε υπήρχαν ο Μιτεράν και ο Κολ, οι οποίοι υποστήριζαν ενεργά την πρόοδο της Ευρώπης. Το σημαντικό είναι να επικεντρωθεί η Επιτροπή σε αυτά που μπορεί να επιτύχει η Ευρώπη και να μην παράγει υπερβολικά μεγάλο αριθμό εγγράφων. Για το Συμβούλιο, είναι σημαντικό να σεβαστούν τα κράτη μέλη αυτά που συμφωνούν ανά τακτά διαστήματα και να εκπληρώσουν τα καθήκοντά τους, έτσι ώστε να μπορέσουμε να επιτύχουμε τον στόχο μας.

Όσον αφορά την οδηγία για τις υπηρεσίες, έχω να πω το εξής: κατά πάσα πιθανότητα θα ψηφίσουμε σήμερα το μεσημέρι για τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Θα ήθελα μόνο να πω σε όσους ξεσηκώθηκαν στο Συμβούλιο κατά της οδηγίας αυτής ότι έχουμε προβλήματα με 10 κράτη αναφορικά με την ελευθερία παροχής υπηρεσιών επειδή δεν είχε συμπεριληφθεί στις συνθήκες προσχώρησης. Δεν πρέπει να επαναλάβουμε τώρα αυτό το λάθος και να τιμωρήσουμε άλλους στη θέση τους. Τουναντίον, η ελεύθερη παροχή υπηρεσιών πρέπει να διορθωθεί στο σχέδιο για τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία σύμφωνα με τη βούληση εκείνων που είναι υπέρμαχοί της. Διαφορετικά, θα αντιμετωπίσουμε το ίδιο πρόβλημα.

  Bersani (PSE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θεωρούμε τις αποφάσεις του εαρινού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θετικές, αλλά γνωρίζουμε ότι τελικά θα κριθούν από τα γεγονότα. Οι αποφάσεις μας δημιουργούν μεγάλες προοπτικές, αλλά και κινδύνους. Συνολικά, παραχωρούμε στο όργανο λήψης των πολιτικών αποφάσεων νέες ευθύνες και πρέπει να εργασθούμε ώστε οι ευθύνες αυτές να κινηθούν προς την κατεύθυνση της ολοκλήρωσης και όχι της αποδέσμευσης.

Οι μεταφερόμενες οδηγίες και τα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων δεν πρέπει να αποτελούν μόνο γενικόλογες προτάσεις, αλλά πραγματικές εστιασμένες και μετρήσιμες επιλογές. Η ευελιξία του Συμφώνου πρέπει να είναι όλο και πιο κατανοητή και να αποβλέπει αποκλειστικά στην ανάπτυξη σύμφωνα με αυστηρά κοινά κριτήρια. Επ’ αυτού δημιουργήθηκε ένα λεπτό θέμα που αφορά την Ιταλία, και θα ήθελα να τονίσω ότι ζητάμε από την κυβέρνηση, την Επιτροπή, το Συμβούλιο και τη Eurostat να διαδραματίσουν με σοβαρότητα, διαφάνεια και αμεροληψία τον ρόλο τους, καθώς οι πολίτες της Ιταλίας έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν με σαφήνεια την αλήθεια σχετικά με τα δημόσια οικονομικά τους, δηλαδή με το μέλλον τους.

Με τις αποφάσεις του εαρινού Συμβουλίου η προηγούμενη κατάσταση δεν θα επαναληφθεί: εάν δεν οικοδομήσουμε περισσότερη Ευρώπη, θα έχουμε λιγότερη Ευρώπη. Να γιατί είναι πολύ σημαντικές οι επιλογές που μπορούν να διασφαλίσουν την ολοκλήρωση και συνεπώς τον ρόλο της Επιτροπής για τον συντονισμό των μακροοικονομικών πολιτικών, τη βελτίωση των στατιστικών βάσεων, τη συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων, την πραγματική ολοκλήρωση των εθνικών και ευρωπαϊκών οργάνων προγραμματισμού, την ισχύ του προϋπολογισμού της Ένωσης, τις επενδύσεις σε έργα υποδομών και έρευνας, την ευρωπαϊκή διάσταση κ.ο.κ. Σε όλους αυτούς τους τομείς θα πρέπει να δοκιμάσουμε τις δυνάμεις μας. Προς το παρόν, θερμά συγχαρητήρια στη λουξεμβουργιανή Προεδρία.

  Toubon (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα καταρχάς να πω ένα απλό μπράβο στον κ. Juncker, Προεδρεύοντα του Συμβουλίου, στον Πρόεδρο της Επιτροπής κ. Barroso, και στους συναδέλφους του, χωρίς να ξεχνώ τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων. Χάρη σε εσάς, πιστεύω ότι αυτό το Συμβούλιο της 22ας και 23ης Μαρτίου υπήρξε καθοριστικό για την πρόοδο της Ευρώπης. Όσον αφορά το περιεχόμενο και τη μορφή του, υπήρξε προφανώς ένα από τα επιτυχέστερα Συμβούλια που έχω γνωρίσει.

Το Συμβούλιο αυτό εισέφερε λύσεις σε αρκετά θέματα τα οποία αντιμετωπίζαμε για πολύ καιρό. Καταρχάς, μια ευφυή μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Πιστεύω ότι στην πολιτική, περιλαμβανομένης και της ευρωπαϊκής πολιτικής, απαιτείται ευφυΐα. Δεύτερον, βελτιώσεις και νέους προσανατολισμούς ώστε η υπό εκπόνηση νομοθεσία να είναι ισορροπημένη. Αναφέρομαι στην οδηγία για τις υπηρεσίες, στη REACH. Τρίτον, το περιβάλλον, σε μια χρονική στιγμή που εφαρμόζεται το πρωτόκολλο του Κυότο. Και τέλος τις σχέσεις μας με την Κίνα και την ευρωπαϊκή προσπάθεια στον τομέα της έρευνας. Για το θέμα αυτό, θα ήθελα να υπογραμμίσω ιδιαίτερα την ιστορική απόφαση η οποία ελήφθη για την έναρξη του διεθνούς θερμοπυρηνικού πειραματικού αντιδραστήρα (ITER).

Από την άποψη αυτή, ελπίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα χρειαστεί να περιμένει πάρα πολύ την καλή θέληση της Ιαπωνίας· να διαπραγματευτούμε με τους Ιάπωνες, υπό τον όρο, κύριε Πρόεδρε, ότι τη 14η Ιουλίου το σχέδιο θα έχει εκπονηθεί, διότι είναι ένα ουσιώδες θέμα, ουσιώδες για την Ευρώπη, για το μέλλον της ενέργειας και για τους νέους, δηλαδή γι’ αυτούς οι οποίοι θα ζουν εδώ σε τριάντα ή πενήντα χρόνια.

Ιδού γιατί, κύριε Πρόεδρε, υποστηρίζω πλήρως το κοινό ψήφισμα το οποίο εκφράζει τη θετική άποψη του Κοινοβουλίου σχετικά με αυτό το εξαιρετικά σημαντικό και θετικό Συμβούλιο.

  Myller (PSE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, τα καλά νέα σχετικά με την εαρινή Σύνοδο Κορυφής ήταν ότι ελήφθη μια απόφαση για την κατάρτιση μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου. Ελήφθη επίσης μια απόφαση για να εξεταστεί το ενδεχόμενο καθορισμού δεσμευτικών στόχων σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Είναι απολύτως σημαντικό να ληφθούν τώρα μέτρα για την υποβολή φιλόδοξων προτάσεων για την περίοδο μετά το 2012.

Δυστυχώς, η πρόσφατη εμπειρία έδειξε ότι ήταν πολύ ευκολότερο για την Ευρωπαϊκή Ένωση να θέσει και να εγκρίνει φιλόδοξους στόχους από το να τους εφαρμόσει. Αν επιδιώξουμε ένα νέο, επιτυχημένο ξεκίνημα στη στρατηγική της Λισαβόνας, πρέπει να αναζητήσουμε νέα ηγεσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε όλους τους τομείς της πολιτικής. Πρέπει να εξετάσουμε τα συμφέροντα της Κοινότητας, να δεσμευτούμε για τις εγκριθείσες αποφάσεις, και να δράσουμε κατά τέτοιο τρόπο ώστε όλα τα κράτη μέλη να αποκομίσουν προστιθέμενη αξία από την ευρωπαϊκή συνεργασία.

  Oomen-Ruijten (PPE-DE). – (NL) Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, αφιερώσατε και οι δύο τη μερίδα του λέοντος στις ομιλίες σας στη διαδικασία της Λισαβόνας. Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου το έκανε σε αδρές γραμμές και με έμφαση στην ισορροπία και την οικονομική ανάπτυξη, που δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς περιβαλλοντική και κοινωνική ευθύνη. Περιγράψατε αυτό το τρίπτυχο, κύριε Πρόεδρε του Συμβουλίου, με την ολοκληρωμένη προσέγγιση την οποία επίσης μαρτυρούν τα συμπεράσματα του Συμβουλίου. Θα ήθελα επίσης να εκφράσω την εκτίμησή μου για την προσοχή που επιδείξατε στις ΜΜΕ. Δεν έχω ξαναδεί συμπεράσματα του Συμβουλίου στα οποία οι λέξεις ΜΜΕ, καινοτομία και περιβάλλον εμφανίζονται σε τέτοια συχνότητα. Στο κείμενο επί του οποίου θα ψηφίσει σήμερα το παρόν Σώμα, ζητάμε νέο δυναμισμό από τη διαδικασία της Λισαβόνας, νέο δυναμισμό με μια «εστιασμένη προσέγγιση που δείχνει νέα ηγεσία».

Κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, θα ήθελα τώρα να στραφώ σε εσάς. Αυτή η ηγεσία και ο δυναμισμός μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν εργαστείτε σε αγαστή συνεργασία με τα κράτη μέλη, τις περιφέρειες και τους κοινωνικούς εταίρους. Στην πρωινή σας ομιλία, δεν είχα την αίσθηση ότι αυτό το mano in mano, όπως το έθεσε ο Πρόεδρος του Συμβουλίου είναι τόσο αυτονόητο. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά έχω την εντύπωση ότι επιβαρύνει τα κράτη μέλη με τρομερή γραφειοκρατία και ότι δίνεται λιγότερη προσοχή στην ατζέντα της κοινωνικής πολιτικής, ενώ δεν διασφαλίζεται η ισχύς των μέτρων. Έχω επίσης την αίσθηση ότι αυτό το mano in mano με το Κοινοβούλιο δεν καλύπτει απόλυτα τις προσδοκίες όσον αφορά τις ολοκληρωμένες πολιτικές ολοκλήρωσης, έναν τομέα στον οποίο θα ήθελα να δω έναν ορισμένο βαθμό διαβούλευσης στο μέλλον.

  Χατζηδάκης (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, η Προεδρία του Λουξεμβούργου είναι, πιστεύω, μια καλή προεδρία, που έχει μέχρι στιγμής στο ενεργητικό της το δημιουργικό συμβιβασμό για το σύμφωνο σταθερότητας, ο οποίος επιτρέπει στα κράτη μέλη του Eurogroup να προχωρήσουν μπροστά με βάση τους κανόνες της δημοσιονομικής πειθαρχίας αλλά και με ένα απαιτούμενο βαθμό ευελιξίας.

Παράλληλα, η Προεδρία του Λουξεμβούργου κατόρθωσε κατά τη Συνδιάσκεψη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών να συγκεκριμενοποιήσει τη στρατηγική της Λισαβόνας αλλά πραγματικά είναι κρίμα που δεν έγινε κατορθωτό να κατονομάζονται από ’δω και πέρα τα κράτη τα οποία δεν τα καταφέρνουν στην προώθηση αυτής της στρατηγικής.

Επίσης ένα μεγάλο θέμα το οποίο έχουμε ενώπιόν μας στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας είναι η οδηγία για τις υπηρεσίες, για την οποία θα ήθελα να ευχηθώ να εξετασθεί με πνεύμα ορθολογισμού και κυρίως να επιδιωχθεί να ξεκαθαρισθούν οι παρεξηγήσεις και να φύγει από τον ορίζοντα η ομίχλη που δεν μας επιτρέπει να δούμε την ουσία του θέματος, καθώς προκαλείται καμιά φορά η εντύπωση ότι κουβεντιάζουμε σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση για ένα άλλο ζήτημα.

Τέλος, θα ήθελα να ευχηθώ στην Προεδρία του Λουξεμβούργου από ’δω και πέρα να τα καταφέρει με ένα πολύ μεγάλο θέμα που αντιμετωπίζουμε, δηλαδή τις δημοσιονομικές προοπτικές, και ιδιαίτερα τον προϋπολογισμό για την περιφερειακή πολιτική της Ένωσης, τις πολιτικές συνοχής. Το ζήτημα είναι πάρα πολύ μεγάλο και δύσκολο. Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι είμαστε όλοι καταδικασμένοι να καταλήξουμε μέχρι τον Ιούνιο σε μια συμφωνία, διότι αλλιώς τα προγράμματα της περιφερειακής πολιτικής θα είναι τα θύματα μιας όποιας διαφωνίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

  Sudre (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, το τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έδωσε μια νέα κατεύθυνση στην ευρωπαϊκή οικονομία, την κατεύθυνση του πραγματισμού, της ευελιξίας και της ενθάρρυνσης της καινοτομίας.

Σχετικά με το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης, χαίρομαι για το γεγονός ότι ο ρεαλισμός και η ευελιξία υπερίσχυσαν του δόγματος και της τυφλής τήρησης κανόνων οι οποίοι αποφασίστηκαν κατά τη διάρκεια μιας περιόδου οικονομικής ανάπτυξης η οποία υπήρξε πολύ περισσότερο σταθερή σε σχέση με αυτή την οποία διανύουμε σήμερα. Οι κανόνες είναι βεβαίως απαραίτητοι, δεδομένου ότι η σταθερότητα του κοινού νομίσματός μας εξαρτάται από αυτούς, αλλά η μεταρρύθμιση του συμφώνου είναι θετική στο μέτρο κατά το οποίο επιτρέπει να συμβιβάζεται η θεμελιώδης αρχή της τήρησης του κράτους δικαίου με την ελάχιστη ευελιξία που απαιτείται για τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος των κρατών μελών. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο Barroso καθώς και τον Προεδρεύοντα του Συμβουλίου κ. Juncker για την οξυδέρκεια και τη δύναμη πειθούς τους σε αυτό το ακανθώδες θέμα.

Αυτός ο πραγματισμός ίσχυσε επίσης για το θέμα του σχεδίου οδηγίας σχετικά με την απελευθέρωση της ευρωπαϊκής αγοράς των υπηρεσιών. Αναγνωρίζοντας ότι η τρέχουσα διατύπωση της οδηγίας δεν απαντά πλήρως στις απαιτήσεις και ζητώντας να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε η εσωτερική αγορά του τομέα των υπηρεσιών να καταστεί πλήρως λειτουργική διαφυλάσσοντας ταυτόχρονα το κοινωνικό ευρωπαϊκό πρότυπο, το Συμβούλιο δεν ικανοποίησε τη Γαλλία – όπως τα μέσα ενημέρωσης έχουν τόσο συχνά επαναλάβει. Μάλλον, αναγνώρισε ότι η αρχή της χώρας προέλευσης έθετε σαφή προβλήματα όσον αφορά τους κινδύνους κοινωνικού και φορολογικού ντάμπινγκ και άφησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να βρει μια αποδεκτή λύση. Ιδού ο τύπος συμπεριφοράς που οι πολίτες περιμένουν από τις Βρυξέλλες.

Το μέλλον της οικονομίας μας θα απειληθεί αν δεν κάνουμε μια ενισχυμένη, μαζική προσπάθεια όσον αφορά τις επενδύσεις στον τομέα της εκπαίδευσης και της κατάρτισης και στον τομέα της έρευνας και της ανάπτυξης. Υστερούμε πάρα πολύ σε σχέση με τους αμερικανούς και ασιάτες εταίρους μας σε αυτούς τους δύο τομείς. Οι 25 έχουν επιβεβαιώσει τη βούλησή τους να καταστήσουν την Ένωση έναν χώρο πιο ελκυστικό για τις επενδύσεις και για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, ώστε να προαχθεί η γνώση και η καινοτομία και να στηριχθεί η ανάπτυξη. Αυτοί οι φιλόδοξοι και απαραίτητοι στόχοι θα μπορέσουν να επιτευχθούν υπό τον όρο ότι τα κράτη μας θα προσφέρουν την πολιτική βούληση και την αναγκαία χρηματοδότηση.

  Posselt (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η στρατηγική του Συμβουλίου για τη διεύρυνση είναι εσφαλμένη. Γίνεται διάκριση σε βάρος της κεντροευρωπαϊκής χώρας Κροατίας που έχει εκπληρώσει τα κριτήρια καλύτερα από κάποια άλλα κράτη μέλη. Περνάμε βιαστικά τη Ρουμανία, μια σαφώς ευρωπαϊκή χώρα που όμως δεν εκπληρώνει καθόλου τα κριτήρια. Η ένταξη της Ουκρανίας, που είναι βέβαια ευρωπαϊκή χώρα, αλλά θα περάσουν δεκαετίες μέχρι να είναι ώριμη για ένταξη και ούτε εμείς θα είμαστε διατεθειμένοι να την δεχτούμε τα επόμενα χρόνια, αναβάλλεται, άγνωστο για πόσο, αλλά δεν ορίζεται καμία συγκεκριμένη στρατηγική, ενώ ήδη εφέτος θα αρχίσουν ενταξιακές διαπραγματεύσεις με μια χώρα όπως η Τουρκία, η οποία σαφώς δεν είναι ευρωπαϊκή.

Θα ήθελα πραγματικά να απευθύνω έκκληση προς το Συμβούλιο να επανεξετάσει καλά αυτή τη στρατηγική και να φροντίσει καταρχάς να δοθεί άμεσα, το αργότερο στις 21 Μαΐου, το πράσινο φως για ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Κροατία και να καταλήξει άμεσα σε ένα αποτέλεσμα η ομάδα εργασίας που συστάθηκε χάρη στη δική σας γενναία πρωτοβουλία, κύριε Πρόεδρε του Συμβουλίου. Δεύτερον, θέλω να απευθύνω έκκληση ναι μεν να αφήσουμε τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία να ενταχθούν σύμφωνα με την προθεσμία, αλλά να μας δοθεί η ευκαιρία να περιμένουμε ως το φθινόπωρο που θα έχουμε τις ανάλογες εκθέσεις προόδου. Τρίτον, θα ήθελα να σας απευθύνω έκκληση να δώσετε μετά την εισδοχή της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας και της Κροατίας μια ευκαιρία ανάπαυλας στην ΕΕ, που την χρειάζεται επειγόντως για την εσωτερική της ενοποίηση.

Ακόμη, θα ήθελα να σας ζητήσω να εμποδίσετε σε κάθε περίπτωση την έναρξη το φθινόπωρο ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, οι οποίες θα κούραζαν και θα επιβάρυναν υπερβολικά την ΕΕ, και να αναπτυχθεί σε αυτή την περίπτωση μια στρατηγική καλής γειτονίας, καθώς και να δημιουργηθεί ένα σχέδιο για την Ουκρανία. Διαφορετικά θα αποτύχουν και όσα επιτεύχθηκαν με την πορτοκαλί επανάσταση, πράγμα που θα είχε σοβαρές επιπτώσεις για την Ευρώπη.

(Χειροκροτήματα)

  Juncker, Συμβούλιο. (FR) Κύριε Πρόεδρε, στο τέλος αυτής της συζήτησης, η οποία κατά μεγάλο μέρος υπήρξε πολύ ανοργάνωτη, θα ήθελα να παράσχω μερικές διευκρινίσεις σε ορισμένα σημεία.

Χαίρομαι για το γεγονός ότι, όσον αφορά τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σχετικά με τη στρατηγική της Λισαβόνας, δεν υπήρξε παρά μια ελάχιστη διαμάχη. Αυτό μου φαίνεται εντελώς φυσιολογικό, συνεπές και λογικό, δεδομένου ότι το ψήφισμα που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη στρατηγική της Λισαβόνας –και ορισμένοι θα έκαναν καλά να το διαβάσουν– αντανακλάται σχεδόν πλήρως στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Το γεγονός ότι ορισμένα στοιχεία σήμερα επικρίνονται σημαίνει ότι ακολουθείτε ιδιαίτερα αυτοκριτική προσέγγιση. Αυτή είναι η παρατήρησή μου!

Επιπλέον, πιστεύω ότι είναι ουσιώδες να αναγνωριστεί τουλάχιστον στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη στρατηγική της Λισαβόνας, ότι έθεσε βαριά ευθύνη στους ώμους των κρατών μελών. Ήμασταν γενικά σύμφωνοι τον Ιανουάριο, όταν συζητήσαμε το θέμα, δηλώνοντας ότι εναπόκειτο στις εθνικές κυβερνήσεις να καταστήσουν τη στρατηγική της Λισαβόνας μια επιτυχία όχι μόνο για κάθε μια από τις χώρες τους, αλλά για την Ευρώπη συνολικά.

Εφεξής, οι εθνικές κυβερνήσεις οφείλουν να συμβουλεύονται τα εθνικά κοινοβούλιά τους σχετικά με τα εθνικά τους προγράμματα μεταρρύθμισης, το Συμβούλιο θα είναι υπόλογο ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και η Επιτροπή θα παίζει τον ρόλο τον οποίο πάντοτε είχε, δηλαδή έναν ρόλο διευκόλυνσης και ενθάρρυνσης, ρόλος ο οποίος συνίσταται στο να ενώνει όλα τα κράτη μέλη με πνεύμα ευνοϊκό για την επίτευξη των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας, η οποία σχεδιάστηκε για να διασφαλίσει ότι, στο μέλλον, το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο θα παραμείνει προσιτό στην πλειονότητα των Ευρωπαίων.

Θα σημείωνα ότι, στους κόλπους ορισμένων πολιτικών ομάδων οι οποίες είναι περισσότερο οικουμενικές παρά καθολικές, υπάρχουν εντελώς αποκλίνουσες απόψεις ως προς τα ουσιώδη στοιχεία της μορφής της πολιτικής δράσης που πρέπει να αναληφθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι ευκολότερο, κύριε Radwan, να επιτευχθεί συμβιβασμός για το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης παρά να διασφαλιστεί η συνοχή εντός της πολιτικής ομάδας στην οποία ανήκετε. Το διαπίστωσα σήμερα και χθες.

(DE) Θα ήθελα να πω, αναφορικά με το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ότι με παραξενεύει πολύ το γεγονός ότι όλα τα ενδιάμεσα στάδια της μεταρρύθμισής του αντιμετωπίζονται με την ίδια ρητορική δριμύτητα και τα ανάλογα σχόλια. Όταν ορισμένες κυβερνήσεις πρότειναν να εξαιρεθούν από τον υπολογισμό του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης ολόκληρες ομάδες δαπανών, ακούστηκε η ίδια κριτική με αυτήν που ακούγεται σήμερα που δεν επιβλήθηκε αυτό. Εδώ κάτι δεν πάει καλά. Το προληπτικό τμήμα του Συμφώνου ενισχύθηκε σημαντικά. Γιατί έπρεπε να γίνει αυτό; Διότι στο παλιό Σύμφωνο, στη δημιουργία του οποίου είχα μεγάλη συμμετοχή, είχε παραμεληθεί εγκληματικά αυτή η πτυχή. Επίσης, ορισμένες κυβερνήσεις δεν άσκησαν τη σωστή πολιτική ως προς τη μείωση του ελλείμματος και του χρέους στις επονομαζόμενες καλές περιόδους. Αυτό βέβαια θα μπορούσε να βγει σε καλό μετά από μερικές επικείμενες εκλογές, όμως εγώ έχω σοβαρές αμφιβολίες.

Βασικά οι αλλαγές που επιφέραμε στο διορθωτικό τμήμα του Συμφώνου είναι ασήμαντες σε σχέση με όσα αναφέρονται στη Συνθήκη και το Σύμφωνο για το θέμα αυτό. Φυσικά, αν φανταζόταν κανείς ότι για τους σκοπούς του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης το 3,0% σημαίνει πραγματικά 3,0%, ότι θα κινηθεί διαδικασία κατά των χωρών που θα έχουν έλλειμμα μεγαλύτερο του 3,0% και ότι, εάν αυτές οι χώρες τον επόμενο χρόνο ξεπεράσουν και πάλι το όριο αυτό, θα υποστούν κυρώσεις, τότε η μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες. Αυτό θα απαιτούσε σοβαρές τροποποιήσεις στη Συνθήκη και θα είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορούμε πλέον να χρησιμοποιήσουμε το παλιό Σύμφωνο ως γνώμονα σε σημαντικούς τομείς.

Στη Συνθήκη δεν αναφέρεται ότι κάθε έλλειμμα που ξεπερνά το 3,0% είναι υπερβολικό. Όποιος το ισχυρίζεται, παρερμηνεύει τη Συνθήκη. Αυτό απλά δεν το λέει η Συνθήκη και δεν δέχομαι να κάνουμε σαν να το ανέφερε και να αντιμετωπίζονται τώρα ως εχθροί της σταθερότητας εκείνοι που επιστρέφουν σε μια ορθή ερμηνεία της Συνθήκης. Πώς μπορεί κανείς να έχει το θράσος να διεκδικεί την αποκλειστικότητα της ερμηνείας της Συνθήκης και του Συμφώνου; Διαβάζω –εν μέρει αυτό με διασκεδάζει μάλιστα– ότι τάχα το Συμβούλιο, οι 25 υπουργοί Οικονομικών, οι 25 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων υποκλίθηκαν μπροστά στη Γερμανία και τη Γαλλία. Αυτό είναι απλά γελοίο, αλλά και προσβλητικό για τους άλλους 23.

(Χειροκροτήματα)

Η ιδέα ότι αρκεί μια αυταρχική προτροπή από το Βερολίνο ή ένα ξεκάθαρο σήμα από το Παρίσι για να κάνει τις άλλες 23 κυβερνήσεις να υποκύψουν δεν είναι καθόλου ευρωπαϊκή αντίληψη και είναι αντίθετη με την ανάγκη επίτευξης μιας βιώσιμης συνεργασίας στην Ευρώπη και εξεύρεσης συμβιβαστικών λύσεων, η οποία προκύπτει επανειλημμένα. Δεν θέλω να σκεφτώ πόσο μεγάλη θα ήταν η κριτική εδώ στο Σώμα αν είχαμε αποτύχει στη Λισαβόνα, αν δεν είχαμε καταφέρει να δημιουργήσουμε τις ισορροπίες που μας υπενθυμίζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή αν είχαμε αποτύχει εντελώς κατά τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Ορισμένοι θεωρούν ότι το παλιό Σύμφωνο ήταν τόσο καλό ώστε να μην χρειάζεται αλλαγές. Όμως καμία από τις κυβερνήσεις των 25 κρατών μελών δεν συμμερίζεται αυτήν την άποψη. Η ιδέα ότι οι 25 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων έβαλαν τώρα πλώρη προς το έλλειμμα και την ανελισσόμενη σπείρα των χρεών είναι εντελώς φανταστική και θα ήθελα να την αντικρούσω με έμφαση.

(Χειροκροτήματα)

(FR) Εκτός αυτού, κύριε Πρόεδρε, έγινε πολύς λόγος για την αξιοπιστία της Ευρώπης. Πιστεύω ότι ενίοτε απειλείται σοβαρά και δεν κατάλαβα πλήρως τα λεχθέντα από τον κ. Watson. Δεν ήμουν βέβαιος αν απευθυνόταν σε μένα ή αν απευθυνόταν σε μια ομάδα κρατών μελών. Ελπίζω να μην μου προσάπτετε τη μομφή ότι δεν μπόρεσα να πείσω τους βουλευτές της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών να λάβουν την ίδια θέση για όλα τα θέματα, διότι δεν εκπροσωπώ εδώ το ΕΛΚ-ΕΔ. Εκπροσωπώ το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Γι’ αυτούς οι οποίοι επέστησαν την προσοχή όλων στην έλλειψη αξιοπιστίας της Ευρώπης, θα πω τούτο: θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ θερμά τους βουλευτές οι οποίοι παρίστανται στη συζήτηση από τις 9.00 σήμερα το πρωί. Οι επισκέπτες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έμειναν έκπληκτοι που δεν είδαν περισσότερους βουλευτές όταν η Ευρώπη συζητά τέτοια ουσιώδη θέματα.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε του Συμβουλίου. Ελπίζω –ή καλύτερα περιμένω– ότι η κριτική έφτασε στους αποδέκτες της.

  Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα είμαι σύντομος. Όσον αφορά τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, οφείλουμε πραγματικά να αναγνωρίσουμε –αν θέλουμε να έχουμε μια ειλικρινή συζήτηση– ότι τα προβλήματα δεν άρχισαν με αυτή τη μεταρρύθμιση, αλλά υπάρχουν εδώ και αρκετό καιρό. Τον Νοέμβριο του 2003, δεν υπήρχε πλέον καθόλου συναίνεση για το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Αυτό το οποίο μόλις πετύχαμε, αυτό το οποίο μόλις πέτυχαν τα κράτη μέλη με την ενεργό υποστήριξη της Προεδρίας του Συμβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είναι μια αξιόπιστη μεταρρύθμιση του Συμφώνου.

Μπορώ να σας παράσχω όλες τις εγγυήσεις –και απευθύνομαι σε αυτούς οι οποίοι εξέφρασαν ανησυχίες, οι οποίες είναι άλλωστε δικαιολογημένες– ότι η Επιτροπή σκοπεύει να εφαρμόσει αυτούς τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης με αντικειμενικό και ενιαίο τρόπο για όλα τα κράτη μέλη. Μπορώ επίσης να σας διαβεβαιώσω ότι ο ρόλος της Επιτροπής δεν μειώθηκε με αυτή τη μεταρρύθμιση, το αντίθετο μάλιστα. Πράγματι, το φάσμα των καταστάσεων στις οποίες η Επιτροπή θα κληθεί να παράσχει τη γνώμη της ή να αναλάβει την πρωτοβουλία μιας δράσης, έχει διευρυνθεί σημαντικά. Κατά συνέπεια, τώρα έχουμε ένα σύμφωνο το οποίο θα είναι δυνατόν να εφαρμοστεί με μεγαλύτερη αξιοπιστία σε σχέση με αυτό το οποίο γνωρίζαμε πριν από αυτή τη μεταρρύθμιση.

Επιπλέον, όσον αφορά τη στρατηγική της Λισαβόνας –και αυτό το διαπίστωσα κατά τη διάρκεια της πρωινής συζήτησης– υπάρχει σαφώς ευρύτατη συναίνεση για ένα σύστημα βελτίωσης της διακυβέρνησης, στο οποίο υπάρχει καλύτερη διάκριση μεταξύ των αρμοδιοτήτων της Ένωσης και των αρμοδιοτήτων των κρατών μελών. Τα κράτη μέλη αποδέχθηκαν αυτή τη βελτιωμένη διακυβέρνηση και, ακόμη μια φορά, αυτό ενισχύει επίσης την αξιοπιστία των στόχων που έχουμε θέσει με τη στρατηγική της Λισαβόνας.

Ωστόσο, θα ήθελα να επανέλθω σε ένα σημαντικό σημείο των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στο οποίο δεν αναφέρθηκα στην εισαγωγή μου σε αυτή τη συζήτηση: την αναπτυξιακή πολιτική στο πλαίσιο των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης συνεδρίασής του, ζήτησε από την Επιτροπή να επιταχύνει τις εργασίες για την οριστικοποίηση των θέσεων της Ένωσης ενόψει των σημαντικών συναντήσεων στους κόλπους των Ηνωμένων Εθνών τον προσεχή Σεπτέμβριο.

Έχω την ευχαρίστηση να ανακοινώσω ότι η Επιτροπή ενέκρινε χθες, εδώ στο Στρασβούργο, ένα σημαντικό πακέτο προτάσεων το οποίο ο Επίτροπος Michel και εγώ ο ίδιος ανακοινώσαμε χθες. Περιέχει νέους ενδιάμεσους στόχους, μεγαλύτερη έμφαση στην ποιότητα της βοήθειας και μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ των πολιτικών. Σε αυτό το «αναπτυξιακό» πακέτο, ιδιαίτερη προσοχή δίδεται επίσης στην υποσαχάρια Αφρική. Κυρίες και κύριοι, η Επιτροπή αντιμετωπίζει αυτές τις προτάσεις ως θέματα ιδιαίτερης προτεραιότητας. Συνεργαζόμαστε δραστήρια αυτή τη στιγμή με τα κράτη μέλη προκειμένου αυτή η συνάντηση για τους στόχους της Χιλιετίας να είναι επιτυχής, και υπολογίζουμε πολύ στη στήριξή σας.

Ένας άλλος λόγος που έδωσα αυτό το παράδειγμα, κύριε Πρόεδρε, είναι για να αναδείξω ένα σημείο το οποίο πιστεύω ότι είναι σημαντικό. Ότι δηλαδή εργαζόμαστε πραγματικά πάνω σε επιχειρησιακές αποφάσεις. Στους κόλπους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, έχουμε καθορίσει τους στόχους και τα νέα εργαλεία της ανανεωμένης στρατηγικής της Λισαβόνας και μόλις επίσης εγκρίναμε τις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές, περιλαμβάνοντας τη μακροοικονομική πολιτική, τη μικροοικονομική πολιτική και την απασχόληση. Τις παρουσιάσαμε μόλις εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διατύπωσε ένα αίτημα σχετικά με την ανάπτυξη και παρουσιάζουμε συγκεκριμένες προτάσεις.

Γνωρίζω καλά ότι, στις δύσκολες στιγμές που βιώνουμε τώρα στην Ευρώπη, η προσοχή επικεντρώνεται συχνά περισσότερο σε αμφιλεγόμενες πτυχές, στα πράγματα για τα οποία δεν υπάρχει συμφωνία από τα κράτη μέλη ή ομοφωνία μεταξύ τους. Θα ήθελα, ωστόσο, να υπογραμμίσω ότι, παρά τις διαφορές αυτές, και ενίοτε παρά τις διαφωνίες μας, είμαστε σε θέση να καταλήγουμε σε πολύ σημαντικές συναινέσεις, όπως συνέβη κατά τη διάρκεια της εαρινής συνόδου του Συμβουλίου.

Θα ήθελα λοιπόν να υπογραμμίσω αυτό το οποίο μόλις είπε ο Πρόεδρος του Συμβουλίου. Ποια θα ήταν η αντίδρασή σας αν δεν ήμασταν εδώ παρόντες με αποτελέσματα τα οποία, παρά τις όποιες διαφωνίες, αντανακλούν μια συναίνεση, και ποιο θα ήταν το μήνυμα το οποίο θα στέλναμε στην κοινή γνώμη των χωρών μας; Ιδού γιατί, στο παρόν στάδιο, παρότι συμμερίζομαι πολλές από τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους οποίους ορισμένοι από εσάς εκφράσατε, το θέμα είναι αν πρέπει να δώσουμε έμφαση στις πτυχές εκείνες οι οποίες δεν συγκεντρώνουν πλήρη συναίνεση ή αν, αντιθέτως, οφείλουμε να δώσουμε έμφαση σε αυτά τα οποία μπορούμε να πράξουμε μαζί.

Διότι αυτή είναι η κουλτούρα συμβιβασμού που έχουμε στην Ευρώπη, και θα ήθελα να επιμείνω περισσότερο σε αυτό το σημείο. Δεν θα επιτύχουμε καμιά πρόοδο σε μια Ευρώπη των 25 αν δεν εξηγήσουμε στους πολίτες μας ότι, στην Ευρώπη, κανείς δεν μπορεί να κερδίσει το 100% αυτών που επιδιώκει να κερδίσει. Κανένα κράτος μέλος δεν θα κερδίσει κατά 100% για όλες τις θέσεις του. Η Ευρώπη μας γίνεται ολοένα και πιο πολύπλοκη! Άρα, εναπόκειται σε εμάς, οι οποίοι διαδραματίζουμε αποφασιστικό και ουσιαστικό πολιτικό ρόλο στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εξηγήσουμε στους συμπολίτες μας ότι πρέπει να κάνουμε συμβιβασμούς, ότι Ευρώπη σημαίνει συμβιβασμός. Ευρώπη σημαίνει να συνεργαζόμαστε για στόχους οι οποίοι είναι πολύ σημαντικότεροι από τα βραχυπρόθεσμα μελήματα ή τις εθνικές ευαισθησίες.

Αυτό σημαίνει ευθύνη και η ευθύνη είναι το σημαντικότερο πράγμα για μια αποτελεσματική ηγεσία, και αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη στο στάδιο αυτό είναι ηγεσία.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε του Συμβουλίου και κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής. Προς ολοκλήρωση της συζήτησης κατατέθηκαν έξι προτάσεις ψηφίσματος σύμφωνα με το άρθρο 103 του Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί στις 12.00.

(Η συνεδρίαση διακόπτεται για λίγα λεπτά.)

ΓΡΑΠΤΗ ΔΗΛΩΣΗ (ΑΡΘΡΟ 142)

  Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 22ας και 23ης Μαρτίου κυριαρχήθηκε από ένα ζήτημα που δεν ήταν στην ημερήσια διάταξή του, αλλά επιβλήθηκε σε αυτό.

Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις που έδειξαν πιθανή νίκη του «όχι» στο δημοψήφισμα της Γαλλίας στις 29 Μαΐου για το αποκαλούμενο «Ευρωπαϊκό Σύνταγμα» σήμανε συναγερμό.

Το Κοινοβούλιο δαπανά 8 εκατομμύρια ευρώ για την εκστρατεία υπέρ του «ναι», και αυτό είναι απαράδεκτο.

Οι επικεφαλής κρατών ή κυβερνήσεων, και οποιοσδήποτε άλλος αισθάνεται ότι μπορεί να έχει κάποια επιρροή στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, σχηματίζουν ουρά για να προσπαθήσουν να πείσουν τον γαλλικό λαό για τα «πλεονεκτήματα» –τα υποθετικά και ανύπαρκτα– του λεγομένου «Ευρωπαϊκού Συντάγματος».

Οι μεγάλοι εργοδότες και οι ηγέτες των σωματείων, οι περισσότεροι των οποίων είναι σοσιαλδημοκράτες και δεξιοί –με επικεφαλής την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων– κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους προκειμένου να εγκριθεί αυτό το σχέδιο, το οποίο καταστρέφει την κυριαρχία των λαών και ενθαρρύνει τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό και μιλιταρισμό.

Η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο αναβάλλουν τη λήψη αποφάσεων σε μια προσπάθεια να αποφύγουν να δώσουν όλο και πιο βάσιμα επιχειρήματα για την αρνητική ψήφο.

Παρά τις αντιφάσεις, μια ψήφος υπέρ του «όχι» στη Γαλλία θα είναι η καλύτερη απάντηση.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. BORRELL FONTELLES
Προέδρου

3. Ώρα των ψηφοφοριών

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τις ψηφοφορίες.

(Για τα αποτελέσματα και άλλες λεπτομέρειες των ψηφοφοριών: βλ. συνοπτικά πρακτικά).

4. Χρονοδιάγραμμα των περιόδων συνόδου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - 2006

- Πριν από την ψηφοφορία

  Daul (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, εξ ονόματος της διάσκεψης των προέδρων των επιτροπών, θα ήθελα να σας ενημερώσω, πριν από την ψηφοφορία για το πρόγραμμα των περιόδων συνόδων του Κοινοβουλίου μας για το 2006, ότι διατηρούμε ζωηρές ανησυχίες σχετικά με αυτό το σχέδιο προγράμματος.

Με αυτό το πρόγραμμα, η κατανομή των εβδομάδων συνεδρίασης των επιτροπών η οποία θα προκύψει και ο αριθμός εργάσιμων ημερών των επιτροπών θα φθάσει, το 2006, στο χαμηλότερο επίπεδο από το 1994, που δεν ήταν έτος εκλογών. Παρά την αύξηση του κοινοβουλευτικού έργου και την αύξηση του αριθμού των βουλευτών, του αριθμού των επιτροπών και του αριθμού των τροπολογιών, γνωρίζουμε όλοι ότι από το 1994 οι αρμοδιότητες του Κοινοβουλίου αυξήθηκαν σε θέματα συναπόφασης και ότι η σειρά των περιόδων του Στρασβούργου και των Βρυξελλών και των εβδομάδων επίσκεψης στις εκλογικές περιφέρειες δεν θα επιτρέψει στις κοινοβουλευτικές ομάδες να τηρήσουν τις προθεσμίες που προβλέπει ο κώδικας για την πολυγλωσσία για την έγκριση και την κατάθεση των εκθέσεων ενόψει των συνόδων ολομελείας. Ένα σαφές παράδειγμα: για τη σύνοδο της 11ης και 12ης Οκτωβρίου 2006, οι εκθέσεις θα πρέπει να έχουν εγκριθεί από τις κοινοβουλευτικές επιτροπές το αργότερο τον Ιούλιο.

Θέλουμε ένα δυναμικό Κοινοβούλιο το οποίο να εκπληρώνει τα νομοθετικά καθήκοντά του; Με ένα τέτοιο πρόγραμμα, φαίνεται ότι αυτό δεν επιτυγχάνεται. Και από την άποψη της μεθόδου, θα ήθελα απλώς να προειδοποιήσω το σύνολο των βουλευτών ότι θα έχουμε τεράστια προβλήματα το 2006, διότι τηρήσαμε τις ημερομηνίες των διακοπών του ευρωπαϊκού σχολείου.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Κύριε Daul, αν κρίνω από τα χειροκροτήματα, βλέπω ότι πολλοί συνάδελφοι συμμερίζονται την ανησυχία σας. Θα ήθελα να επισημάνω σε εσάς και σε όλους τους παρευρισκομένους ότι αυτή τη στιγμή ψηφίζουμε μόνο για το χρονοδιάγραμμα των περιόδων συνόδων.

Η Διάσκεψη των Προέδρων θα αναλύσει στη συνέχεια τις εβδομάδες που αντιστοιχούν σε επιτροπές, ομάδες, κτλ. Ξέρω ότι όλα αυτά είναι λίγο πολύ προκαθορισμένα αλλά, εν πάση περιπτώσει, η σημερινή ψηφοφορία δεν καθορίζει περιόδους για τις συνεδριάσεις των επιτροπών, αλλά μόνο για τις περιόδους συνόδου.

- Πριν από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας 5

  Goebbels (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να προτείνω μια προφορική τροπολογία στην τροπολογία του κ. Alvaro, ήτοι να προστεθεί επίσης να μην εργαζόμαστε πλέον Τρίτη και Τετάρτη. Έτσι θα μπορούσαμε να παίρνουμε τα χρήματα στο σπίτι μας.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Κύριε Goebbels, το Προεδρείο εκτιμά τα ειρωνικά σας σχόλια, αλλά διακόψατε τη διαδικασία της ψηφοφορίας.

  Manders (ALDE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, είχα καταθέσει μια τροπολογία για το χρονοδιάγραμμα με επαρκείς υπογραφές και επαρκή χρόνο προκειμένου να απορριφθεί ολόκληρη η ημερήσια διάταξη και να ζητήσω από το Προεδρείο να καταθέσει μια νέα πρόταση, διότι οι επιτροπές δεν μπορούν σήμερα πλέον να λειτουργήσουν, και έτσι η εξουσία αυτού του Σώματος διαβρώνεται. Δεν μπορώ να την βρω στη λίστα.

  Πρόεδρος. Καταθέσατε μια τροπολογία που απορρίπτει το χρονοδιάγραμμα στο σύνολό του. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται, και επομένως η τροπολογία σας δεν τίθεται σε ψηφοφορία. Σε ψηφοφορία μπορούν να τεθούν μόνο μερικές τροποποιήσεις του χρονοδιαγράμματος.

5. Δημοσιονομικές συνέπειες της ένταξης της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας

- Πριν από την ψηφοφορία

  Lewandowski, Janusz (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, έχω μια –θετική– προφορική τροπολογία της τελευταίας στιγμής, η οποία έχει τη στήριξη του Συμβουλίου. Αναφέρει ότι εγκρίνουμε τη δήλωση που επισυνάπτεται στην έκθεση, όπως συμφωνήθηκε την τελευταία στιγμή στον τριμερή διάλογο που πραγματοποιήθηκε προ ολίγων λεπτών με το Συμβούλιο. Αυτή η παράγραφος της κοινής δήλωσης πρέπει πλέον να αντικαταστήσει το σύνολο του κειμένου της έκθεσης. Πρόκειται για ένα μήνυμα ότι συμφωνούμε με το Συμβούλιο ως προς τον οικονομικό αντίκτυπο της ένταξης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας.

Η ουσία είναι η εξής: «εγκρίνουμε την επισυναπτόμενη στο παρόν ψήφισμα Κοινή Δήλωση, όπως συμφωνήθηκε προ ολίγων λεπτών με το Συμβούλιο».

  Πρόεδρος. Μπορεί το Συμβούλιο να επιβεβαιώσει την τροποποίηση που προκύπτει από την τροπολογία που ανακοίνωσε ο κ. Lewandowski;

  Juncker, Συμβούλιο. (FR) Κύριε Πρόεδρε, μετά από αρκετές επαφές τις οποίες είχαμε, κατέστη δυνατόν, σε συνεργασία με τους βουλευτές του Κοινοβουλίου οι οποίοι συμμετείχαν σε αυτή την άσκηση, να συμφωνήσουμε για τους οικονομικούς και δημοσιονομικούς όρους της ένταξης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας. Πρόσφατα, ολοκληρώσαμε ένα κύκλο τριμερών επαφών και βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω ότι υπάρχει πλήρης συμφωνία σε αυτό το θέμα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ θερμά όλους όσοι συνέβαλαν σε αυτό.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι, αν κατάλαβα καλά, η παράγραφος 1 της πρότασης ψηφίσματος, αντί να λέει «λυπάται διότι το Συμβούλιο δεν συμφώνησε» πρέπει να λέει «χαίρεται διότι το Συμβούλιο συμφώνησε να εγκρίνει την κοινή δήλωση».

  Poettering (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ακούσαμε μια πραγματικά πολύ σημαντική δήλωση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και θα ήθελα να ευχαριστήσω τον λουξεμβουργιανό Προεδρεύοντα του Συμβουλίου Jean-Claude Juncker, αλλά και τον κ. Schmit, για το ότι οι επιφυλάξεις που υπήρχαν ως τώρα στο Συμβούλιο δεν υπάρχουν πια και τηρούνται τα δημοσιονομικά και τα άλλα δικαιώματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αυτό είναι μια μεγάλη επιτυχία.

Για όσους δεν γνωρίζουν τι συνέβη τις τελευταίες ώρες: η Ομάδα μας είχε αποφασίσει χθες το βράδυ να ζητήσουμε να αναβάλουμε την έγκρισή μας για την ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στηριζόμενοι στο ότι δεν γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα του Κοινοβουλίου, δηλαδή τα δημοσιονομικά μας δικαιώματα. Εφόσον τώρα διαπιστώνουμε ότι η Προεδρία κατόρθωσε να παραμερίσει αυτές τις επιφυλάξεις, η Ομάδα μας δεν θα ζητήσει αναβολή της απόφασης, αλλά ο καθένας θα ψηφίσει κατά συνείδηση. Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε του Συμβουλίου, για τις προσπάθειες που καταβάλατε τις τελευταίες ώρες.

(Χειροκροτήματα)

  Cohn-Bendit (Verts/ALE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, μια πολύ απλή διαδικαστική ένσταση. Έχουμε το δικαίωμα να γνωρίζουμε ποια είναι η απόφαση η οποία ελήφθη; Θα πρέπει να ειπωθεί σε όλους, διότι δεν ήμασταν εκεί. Θα ήταν όντως χρήσιμο να μάθουμε τι αποφασίστηκε.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Δεν έχει ληφθεί καμία απόφαση προς το παρόν διότι το Κοινοβούλιο δεν έχει ψηφίσει ακόμη.

(Γέλια και ανάμικτες αντιδράσεις)

Υπάρχει μια πρόταση τροπολογίας, η οποία επικυρώνεται από το Συμβούλιο, και την οποία παρουσίασα νωρίτερα.

  Schulz (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ ότι αυτά που μόλις είπε ο κ. Poettering αποτελούν μεγάλη βοήθεια. Ασφαλώς μπορούμε να καταλήξουμε σε μια κοινή διαδικασία μέσω των πολύ γεμάτων ένταση και ολοφάνερα πολύ ζωηρών συζητήσεων που έγιναν κυρίως χθες βράδυ στην Ομάδα ΕΛΚ-ΕΔ.

Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου ανακοίνωσε ότι το Συμβούλιο δέχεται τώρα το σχέδιο. Επισημαίνω στον κ. Cohn-Bendit ότι το πρώτο σημείο στην τωρινή εκδοχή του σχεδίου που πρόκειται να ψηφιστεί τώρα αναφέρει πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο λυπάται διότι δεν έγινε η κοινή δήλωση που περιλαμβάνεται στο παράρτημα του σχεδίου έκθεσης, σύμφωνα με την οποία τα τρία όργανα θα πρέπει να καταλήξουν σε συμφωνία για τις οικονομικές επιπτώσεις της ένταξης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας. Αυτό τώρα αντικαθίσταται από το ότι, όπως είπε ο Πρόεδρος του Συμβουλίου –και εγώ θα το κατέθετα και ως προφορική τροπολογία– επιδοκιμάζουμε την επίτευξη συμφωνίας, γιατί αυτό σημαίνει πως έγιναν σεβαστά όλα τα προνόμια του Κοινοβουλίου έναντι του Συμβουλίου και έτσι μπορούμε να καταλήξουμε σε θετική ψήφο.

  Πρόεδρος. Θα ήθελα να καταστήσω απολύτως σαφές ότι η κοινή δήλωση της Προεδρίας και του Συμβουλίου, η οποία μέχρι στιγμής δεν γινόταν δεκτή και η οποία τώρα έγινε δεκτή, περιλαμβάνεται στο παράρτημα της πρότασης ψηφίσματος.

  Lewandowski, Janusz (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σκοπός της προφορικής μας τροπολογίας είναι η αντικατάσταση του συνόλου του κειμένου του ψηφίσματος από τη δήλωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σύμφωνα με την οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εγκρίνει την κοινή δήλωση που επισυνάπτεται στην έκθεση, όπως συμφωνήθηκε μετά τον τριμερή διάλογο της 13ης Απριλίου 2005.

Με την άδειά σας, θα διαβάσω την κοινή δήλωση επί της οποίας συμφώνησαν η Προεδρία του Συμβουλίου και η αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου στις διαπραγματεύσεις και η οποία είναι πολύ σύντομη:

«1. Με την επιφύλαξη του σχεδίου συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης

α. Οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων των κρατών μελών που συνέρχονται στο πλαίσιο του Συμβουλίου δηλώνουν ότι τα ποσά στον Τίτλο III “Δημοσιονομικές διατάξεις” της Πράξης Προσχώρησης που επισυνάπτεται στο σχέδιο Συνθήκης Προσχώρησης το οποίο υπεβλήθη δυνάμει της διαδικασίας σύμφωνης γνώμης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υποδεικνύονται με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εξουσιών και προνομιών της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό αρχής που εκχωρεί το άρθρο 272 της Συνθήκης ΕΚ και των σχετικών διατάξεων της Διοργανικής Συμφωνίας της 6ης Μαΐου 1999.

β. Το Συμβούλιο, η Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιβεβαιώνουν ότι η κατάταξη των δαπανών στα άρθρα 30-34, Τίτλος III “Δημοσιονομικές διατάξεις” της Πράξης Προσχώρησης που επισυνάπτεται στο σχέδιο Συνθήκης Προσχώρησης θα αποτελούν μη υποχρεωτικές δαπάνες μετά το 2009.»

Η δεύτερη παράγραφος, η οποία προκάλεσε και τις σοβαρότερες διαφωνίες, έχει ως εξής:

«2. Η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι η πρότασή της για χρηματοοικονομικό πλαίσιο (2007-2013) στηρίζεται στην προϋπόθεση ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία θα είναι κράτη μέλη την 1η Ιανουαρίου 2007. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν γνώση των ενδεικτικών ποσών για τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία που προέβλεψε η Επιτροπή τον Μάρτιο του 2004 και εξέτασε το Συμβούλιο στα συμπεράσματά του της 22ας Μαρτίου 2004 σχετικά με “το χρηματοδοτικό πακέτο για τις διαπραγματεύσεις προσχώρησης για τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία”. Η χρηματοδότηση της προσχώρησης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας θα εξασφαλισθεί χωρίς να τίθενται σε κίνδυνο οι υποχρεώσεις που έχουν αναληφθεί για τα υφιστάμενα πολυετή προγράμματα ή οι αποφάσεις για τις επόμενες χρηματοδοτικές προοπτικές.

3. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Επιτροπή υπενθυμίζουν τη σπουδαιότητα της Διοργανικής Συμφωνίας της 6ης Μαΐου 1999 για τη λειτουργία των διαδικασιών του προϋπολογισμού που μπορεί να εξασφαλισθεί μόνον εφόσον όλα τα θεσμικά όργανα συμμορφώνονται πλήρως προς αυτήν.»

Αυτό είναι το κείμενο της Κοινής Δήλωσης που επισυνάπτεται στην τροποποιηθείσα παράγραφο.

  Böge (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όλα αυτά θα μπορούσαμε να τα επιτύχουμε και ενωρίτερα.

(Χειροκροτήματα)

Η αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου έβαλε το μαχαίρι στο κόκαλο στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων. Επιδοκιμάζω ιδιαίτερα το γεγονός ότι το Συμβούλιο κατάφερε να εγκρίνει την τελευταία στιγμή την κοινή δήλωση που πρέπει να είναι δήλωση του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου. Ως προς την ίδια τη διαδικασία, κύριε Πρόεδρε, η κ. Dührkop Dührkop κι εγώ συμφωνήσαμε στο τέλος του τριμερούς διαλόγου τα εξής: η προφορική τροπολογία του προέδρου της Επιτροπής Προϋπολογισμών θα αντικαταστήσει, όπως μόλις ειπώθηκε, ολόκληρη την έκθεσή μας. Αυτός είναι ο μόνος λογικός τρόπος για να προχωρήσουμε. Σας παρακαλούμε να ψηφίσουμε για την προφορική τροπολογία του κ. Lewandowski αντί για την έκθεσή μας. Έτσι θα εξασφαλίσουμε ότι το Κοινοβούλιο, δηλαδή η Ολομέλεια, θα εγκρίνει την κοινή δήλωση του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου για τον σεβασμό των δημοσιονομικών δικαιωμάτων.

(Χειροκροτήματα)

  Juncker, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Böge δικαιολογημένα επεσήμανε ότι θα ήταν καλύτερο, πιο έξυπνο και πιο σοφό να είχαμε καταφέρει να λάβουμε έγκαιρα την απόφαση, στην οποία μόλις καταλήξαμε. Θα ήθελα να επισημάνω ότι αυτό δεν απέτυχε εξαιτίας έλλειψης καλής θέλησης από την πλευρά της Προεδρίας.

(Χειροκροτήματα)

Θα διαβιβάσω στις τρεις πρωτεύουσες, με τις οποίες αναγκαστήκαμε να κάνουμε διαπραγματεύσεις μέχρι και πριν από πέντε λεπτά, την κοινή μας απογοήτευση – την απογοήτευση του Σώματος και της Προεδρίας του Συμβουλίου.

(Ζωηρά χειροκροτήματα)

(Το Σώμα εγκρίνει την τροπολογία)

6. Αίτηση προσχώρησης της Βουλγαρίας στην ΕΕ

- Πριν από την ψηφοφορία

  Stenzel (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, αναφορικά με το άρθρο 5 παράγραφος 3 του Κανονισμού σε σχέση με την έκθεση Van Orden: επιδοκιμάζω το γεγονός ότι ο τριμερής διάλογος σημείωσε επιτυχία και ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία δεν έπεσαν θύματα μιας διελκυστίνδας μεταξύ Συμβουλίου και Κοινοβουλίου.

Ως προς την τροπολογία 5: θεωρώ εξοργιστικό το ότι η Ομάδα των Πρασίνων μετέτρεψε την ατομική υποστήριξη της τροπολογίας αυτής για την έκθεση Van Orden από μεμονωμένους βουλευτές της Ομάδας μας σε τροπολογία εξ ονόματος της Ομάδας ΕΛΚ-ΕΔ. Το θεωρώ συνειδητή πολιτική χειραγώγηση και θέλω να επαναλάβω ξανά με έμφαση πως η υποστήριξη της εν λόγω τροπολογίας από την αντιπροσωπεία της πατρίδας μου έγινε σε ατομικό επίπεδο. Ευχαριστώ την Ομάδα μας και τον πρόεδρό μας διότι σέβονται και επιτρέπουν διαφορετικές τοποθετήσεις σχετικά με τον πυρηνικό σταθμό του Κοζλοντούι.

  Πρόεδρος. Το Προεδρείο δεν καταλαβαίνει σε τι συνίσταται η ένστασή σας επί της διαδικασίας.

(Γέλια και χειροκροτήματα)

  Stenzel (PPE-DE). – (DE) Η δήλωση επί της διαδικασίας έγινε επειδή έχει υποβληθεί εξ ονόματος της Ομάδας ΕΛΚ-ΕΔ μια τροπολογία για την έκθεση van Orden για τη Βουλγαρία –επί της οποίας θα ψηφίσουμε– η οποία όμως υποστηρίχτηκε μόνο εξ ονόματος μεμονωμένων βουλευτών της Ομάδας μου στους οποίους συγκαταλέγεται και η εθνική μου αντιπροσωπεία. Ήθελα να το επισημάνω αυτό πριν από την ψηφοφορία για την έκθεση.

  Πρόεδρος. Κύριε Salafranca, ελπίζω η δική σας παρέμβαση επί της διαδικασίας να είναι πιο κατανοητή.

  Salafranca Sánchez-Neyra (PPE-DE). – (ES) Και εγώ το ελπίζω, κύριε Πρόεδρε, και πιστεύω ότι όταν την εξηγήσω θα είναι εύκολο να γίνει κατανοητή, ιδιαίτερα από κάποιον τόσο ευφυή όπως εσείς.

Κύριε Πρόεδρε, ήθελα απλώς να πω ότι, ενόψει της προφορικής τροπολογίας που μόλις ψηφίσαμε για την έκθεση Böge/Dührkop, οι τροπολογίες 2 της πολιτικής μας ομάδας που σχετίζονται με τη θετική γνωμοδότηση του κ. Van Orden και του κ. Moscovici, δεν έχουν πλέον νόημα και ήθελα να πω πριν από την ψηφοφορία ότι πρόκειται να τις αποσύρουμε, διότι δεν είναι συμβατές με αυτό που μόλις ψηφίσαμε.

  Harms (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Stenzel, θέλω να παρέμβω και εγώ επί της διαδικασίας για να διασαφηνίσω κάτι. Η τροπολογία για την ημερομηνία παύσης λειτουργίας του πυρηνικού σταθμού Κοζλοντούι δεν υποβλήθηκε κατά λάθος από εμάς. Ασφαλώς γνωρίζω ότι δεν συμμερίζεται ολόκληρη η Ομάδα του ΕΛΚ-ΕΔ την άποψη μερικών Αυστριακών συναδέλφων της Ομάδας σε σχέση με την εκπλήρωση του πρωτοκόλλου για το Κοζλοντούι. Δεν είμαι τόσο αφελής. Όμως δεν θέλω να αμφισβητηθεί αυτή η σημαντική θέση εξαιτίας ενός διαδικαστικού σφάλματος που προφανώς διέπραξε η γραμματεία.

Ευχαριστώ και πάλι θερμά για την πρωτοβουλία επιμέρους βουλευτών να υποστηρίξουν αυτήν την τροπολογία για την έγκαιρη παύση λειτουργίας του Κοζλοντούι.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι η εν λόγω τροπολογία υπάρχει και έχει κατατεθεί από την Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία και άλλους βουλευτές.

- Επί της τροπολογίας 9

  Wiersma (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, κατόπιν αιτήματος του εισηγητή, κ. Van Orden, θέλουμε να προσθέσουμε τη λέξη «παράνομη» πριν από τη λέξη «υλοτομία» στην τελευταία αράδα αυτής της τροπολογίας.

(Το Σώμα εγκρίνει την προφορική τροπολογία επί της τροπολογίας 9)

- Πριν από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας 7

  Wiersma (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, έχω μια προφορική τροπολογία η οποία αφορά τέσσερις τροπολογίες. Στις εκθέσεις του κ. Moscovici και του κ. Van Orden, καθώς και στις συστάσεις, θέλουμε να υπάρχει αναφορά στην ανταλλαγή επιστολών μεταξύ υμών και του Προέδρου της Επιτροπής σχετικά με την πλήρη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην επικείμενη διαδικασία των επομένων 20 μηνών όσον αφορά τις ρήτρες διασφάλισης. Η αρχική τροπολογία δεν είναι αρκετά ακριβής ως προς το θέμα της πιθανής αναβολής. Ως εκ τούτου, σε αυτά τα τέσσερα σημεία προτείνω την αντικατάσταση της τροπολογίας με ένα νέο κείμενο, το οποίο θα διαβάσω μία μόνο φορά, αλλά μπορεί να επαναληφθεί στις υπόλοιπες τρεις περιπτώσεις.

Το νέο κείμενο θα έχει ως εξής: «... έχοντας υπόψη την ανταλλαγή επιστολών μεταξύ του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Προέδρου της Επιτροπής όσον αφορά την πλήρη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κάθε φορά που σχεδιάζεται η ενεργοποίηση μιας από τις ρήτρες διασφάλισης της Συνθήκης Προσχώρησης». Αυτό ισχύει και για τα τέσσερα κείμενα.

(Το Σώμα εγκρίνει την προφορική τροπολογία επί της τροπολογίας 7)

- Πριν από την ψηφοφορία επί της σύστασης Van Orden (A6-0082/2005)

  Cohn-Bendit (Verts/ALE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, σύμφωνα με το άρθρο 170, παράγραφος 4, του Κανονισμού, η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία ζητά την αναβολή της ψηφοφορίας για τη σύμφωνη γνώμη σχετικά με τη Βουλγαρία. Θα το εξηγήσω πολύ απλά. Έχουμε δύο διαφορετικές καταστάσεις: τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

Όσον αφορά τη Βουλγαρία, θεωρούμε ότι υπάρχουν ακόμη προβλήματα προς επίλυση και ότι, δεδομένου ότι πρόκειται για μια προσχώρηση που θα γίνει το 2007, δεν πιστεύουμε ότι είναι χρήσιμο να ψηφίσουμε σήμερα. Η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δηλώνει επισήμως ότι είναι υπέρ της προσχώρησης, ότι δεν επιθυμεί να ψηφίσει κατά, αλλά ότι, όσον αφορά τη σύμφωνη γνώμη, μπορεί να πει ναι ή όχι ή να μην συμμετάσχει στην ψηφοφορία. Ωστόσο, επειδή δεν θέλουμε να ψηφίσουμε κατά και καθώς λέμε ότι, ενόψει της κατάστασης σχετικά με την πυρηνική ενέργεια στη Βουλγαρία, για παράδειγμα, δεν μπορούμε να ψηφίσουμε ναι σήμερα, ζητούμε απλώς η ψηφοφορία για τη σύμφωνη γνώμη να αναβληθεί. Ζητούμε επίσης καταρχάς, σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας με την Επιτροπή, να συνταχθεί μια ενδιάμεση έκθεση προόδου από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων για να διεξαχθεί ψηφοφορία επί της σύμφωνης γνώμης στις αρχές του 2006, ένα χρόνο πριν την ένταξη.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Σύμφωνα με τον Κανονισμό μας, αφού ακούστηκαν τα επιχειρήματα του εισηγητή της πρότασης, μπορεί να λάβει τον λόγο ένας βουλευτής υπέρ και ένας άλλος κατά.

  Watson (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ζητήσω, εφόσον η Ομάδα των Πρασίνων/ΕΕΣ διατυπώσει παρόμοιο αίτημα για την περίπτωση της Ρουμανίας, η ψηφοφορία για την τυχόν αναβολή να είναι ονομαστική.

  Πρόεδρος. Πρέπει να εφαρμόσουμε τον Κανονισμό. Η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία γνωρίζει τι πρέπει να κάνει. Είναι ενήλικες.

Ο κ. Swoboda έχει τον λόγο για να υποστηρίξει την πρόταση.

  Swoboda (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ταχθώ εξ ονόματος της Ομάδας μου κατά της πρότασης αυτής. Προφανώς ο κ. Cohn-Bendit δεν πρόσεξε ότι είχαμε συζητήσει πολύ εντατικά ακριβώς γι’ αυτό το θέμα με το Συμβούλιο και την Επιτροπή κατά τις τελευταίες εβδομάδες.

Όπως έδειξε η τροπολογία του κ. Wiersma, επιτύχαμε και με την έγκριση του Κοινοβουλίου να συμμετάσχουμε πλήρως μετά τις υποσχέσεις της Επιτροπής και του Συμβουλίου –θα ήθελα να τους μνημονεύσω και τους δύο και να ευχαριστήσω τον Επίτροπο Rehn– στις περαιτέρω διαβουλεύσεις και την ενδεχόμενη χρήση της ρήτρας που καθιστά δυνατή την αναβολή αυτής της ένταξης.

Θα ήθελα επ’ ευκαιρία να ευχαριστήσω θερμά τον κ. Lagendijk. Κύριε Cohn-Bendit, αν είχατε συνομιλήσει περισσότερο μαζί του, θα είχατε καταλάβει πόσο εντατικές προσπάθειες κατεβάλαμε, μαζί και με τον κ. Brok, ώστε να καταλήξουμε σε θετικό αποτέλεσμα. Γι’ αυτό θα καταψηφίσω αυτήν την τροπολογία.

  Πρόεδρος. Ο κ. Nassauer έχει τον λόγο για να μιλήσει κατά της πρότασης.

  Nassauer (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, δεν ξέρω κανένα σοβαρό άνθρωπο εδώ στο Σώμα που δεν θα ήταν υπέρ της ένταξης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γνωρίζω όμως πάρα πολλούς που δεν θα ήθελαν να ληφθεί αυτή η απόφαση σήμερα, για τους λόγους που εξέθεσε ο κ. Cohn-Bendit. Γι’ αυτό, η αναβολή της σημερινής απόφασης θα ήταν μια σαφώς κατάλληλη δυνατότητα για να διασαφηνίσουμε ότι εμμένουμε με αποφασιστικότητα στην ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, αλλά θέλουμε να περιμένουμε την επόμενη έκθεση προόδου της Επιτροπής για να λάβουμε οριστική απόφαση.

(Χειροκροτήματα)

Έτσι θα μπορούσαμε να λάβουμε υπόψη πολλούς ενδοιασμούς χωρίς να σπείρουμε αμφιβολίες για τη βασική μας προθυμία και τη σταθερή μας βούληση να δεχθούμε αυτές τις χώρες στην ΕΕ. Για τον λόγο αυτόν, βλέπω με συμπάθεια και κατανόηση τις απόψεις του κ. Cohn-Bendit.

(Χειροκροτήματα)

  Van Orden (PPE-DE), εισηγητής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ως εισηγητής για τη Βουλγαρία, τάσσομαι σαφώς κατά οιασδήποτε καθυστέρησης της διαδικασίας σύμφωνης γνώμης.

(Χειροκροτήματα)

Έχουμε λύσει το διοργανικό πρόβλημα όσον αφορά τον προϋπολογισμό. Στη δε Συνθήκη Προσχώρησης έχουν συμπεριληφθεί ρήτρες διασφάλισης. Δεν υπάρχει βάσιμος λόγος καθυστέρησης της παροχής σύμφωνης γνώμης. Φρονώ ότι το Κοινοβούλιο θα συμπεριφερόταν ανεύθυνα εάν καθυστερούσε σήμερα τη διαδικασία. Καλώ λοιπόν το Σώμα να ψηφίσει υπέρ της παροχής σύμφωνης γνώμης.

(Χειροκροτήματα)

(Με ονομαστική ψηφοφορία, το Σώμα απορρίπτει την αίτηση αναβολής της ψηφοφορίας επί της σύστασης Van Orden (A6-0082/2005))

7. Αίτηση ένταξης της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας στην ΕΕ

- Επί της τροπολογίας 1

  Wiersma (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, προτείνω την ίδια αναθεωρημένη τροπολογία την οποία κατέθεσα προηγουμένως για την έκθεση του κ. Van Orden. Το κείμενο που ζητώ να περιληφθεί στη σύσταση είναι το ίδιο.

(Το Σώμα εγκρίνει την προφορική τροπολογία επί της τροπολογίας 1)

- Πριν από ψηφοφορία επί της τροπολογίας 3

  Salafranca Sánchez-Neyra (PPE-DE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, νόμιζα ότι είχατε καταλάβει το αντικείμενο της διαδικαστικής ένστασης που υπέβαλα νωρίτερα για να ζητήσω την απόσυρση των τροπολογιών 2 σε αυτή θετική γνωμοδότηση και στη θετική γνωμοδότηση του κ. Moscovici.

  Πρόεδρος. Εντάξει, κύριε Salafranca, έχουν αποσυρθεί και δεν υπάρχει λόγος να τεθούν σε ψηφοφορία.

8. Αίτηση προσχώρησης της Ρουμανίας στην ΕΕ

- Πριν από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας 2

  Wiersma (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το κείμενο είναι το ίδιο με αυτό που εγκρίναμε στην έκθεση και τη σύσταση του κ. Van Orden. Το ίδιο κείμενο επαναλαμβάνεται στις δύο ψηφοφορίες για την έκθεση και τη σύσταση του κ. Moscovici.

(Το Σώμα εγκρίνει την προφορική τροπολογία επί της τροπολογίας 2)

9. Αίτηση προσχώρησης της Δημοκρατίας της Ρουμανίας στην ΕΕ

  Cohn-Bendit (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, βάσει του άρθρου 170, παράγραφος 4, ζητώ την αναβολή της ψηφοφορίας για την ένταξη της Ρουμανίας. Αν οι συνάδελφοι διαβάσουν το ψήφισμα για το οποίο ψηφίσαμε τώρα με συντριπτική πλειοψηφία, θα διαπιστώσουν ότι η Ρουμανία παρουσιάζει βέβαια αξιοθαύμαστη ανάπτυξη στον οικονομικό τομέα, αλλά, εάν εξετάσουμε την πολιτική πτυχή, για παράδειγμα την ελευθερία του Τύπου ή τη διαφθορά, αν πάρουμε στα σοβαρά όλα όσα οι ίδιοι διαπιστώνουμε στην έκθεση, τότε κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί πως η Ρουμανία μπορεί να ενταχθεί στην κατάσταση που βρίσκεται.

Επαναλαμβάνουμε –και αυτό έχει ειπωθεί πολλές φορές– πως είμαστε υπέρ της ένταξης και έχουμε εμπιστοσύνη στη νέα κυβέρνηση. Γιατί όμως να δείξουμε προκαταβολικά την εμπιστοσύνη μας σε μια χώρα όταν υπάρχουν εκεί τόσο σοβαρά προβλήματα σχετικά με τη δημοκρατία όπως η διαφθορά και η έλλειψη ελευθεροτυπίας; Τέτοια προβλήματα δεν μπορούν να ξεπεραστούν τόσο γρήγορα σε καμία χώρα.

Γι’ αυτό ζητάμε…

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή.)

Στη σύσκεψη της Ομάδας μας λέχθηκε ότι κατά την ψηφοφορία υπάρχει μόνο έγκριση ή απόρριψη και όχι αποχή, όπως δηλαδή κατά τη διαδικασία σύμφωνης γνώμης. Ζητώ από τον Πρόεδρο να μας ενημερώσει για το εάν είναι δυνατή η αποχή κατά τη σύμφωνη γνώμη. Μέχρι τώρα κατά τη διαδικασία αυτήν, σύμφωνα με τους κανόνες του Κοινοβουλίου, δεν ήταν δυνατή παρά μόνο η έγκριση ή η απόρριψη. Θέλουμε να μας διευκρινίσει το προεδρείο τι ισχύει γι’ αυτή τη διαδικασία ψηφοφορίας.

  Πρόεδρος. Αυτή η διαδικασία ψηφοφορίας προβλέπει τη δυνατότητα θετικής ψήφου, αρνητικής ψήφου, αποχής ή μη συμμετοχής στην ψηφοφορία.

Ο κ. Wurtz έχει τον λόγο για να μιλήσει κατά της πρότασης.

  Wurtz (GUE/NGL). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, υπάρχουν πραγματικές ανεπάρκειες στη Ρουμανία όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και την καταπολέμηση της διαφθοράς. Οι αρχές έχουν αναλάβει δεσμεύσεις για τον τομέα και είναι προφανώς απαραίτητο, κατά τη γνώμη μου, να επιβληθούν αυστηροί έλεγχοι για την εφαρμογή τους. Πιστεύω ωστόσο ότι οι αιτιολογήσεις οι οποίες δόθηκαν για μια τέτοια αναβολή της ψηφοφορίας δεν στηρίζονται σε αυτό το σημείο, δεδομένου ότι ακούσαμε ακριβώς το ίδιο αίτημα όσον αφορά τη Βουλγαρία, η οποία βρίσκεται σε διαφορετική κατάσταση.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πολιτική ομάδα μου επιθυμεί να εστιάσει την προσοχή της σε μια από τις συνέπειες μιας ενδεχόμενης καθυστέρησης. Αυτή θα οδηγούσε, παρά τη βούλησή μας, στην ακύρωση την τελευταία στιγμή της υπογραφής της συνθήκης προσχώρησης, η οποία προβλέπεται για τις 25 Απριλίου. Θα στέλναμε λοιπόν στον ρουμανικό λαό, παρά τη βούλησή μας, ένα μήνυμα του οποίου οι πολιτικές συνέπειες θα ήσαν εξαιρετικά επικίνδυνες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πολιτική ομάδα μου, με πολύ μεγάλη πλειοψηφία, δεν υποστηρίζει το αίτημα αναβολής και θα ψηφίσει υπέρ της σύμφωνης γνώμης.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Ο κ. Voggenhuber έχει τον λόγο για να μιλήσει υπέρ της πρότασης.

  Voggenhuber (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σήμερα συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία της Ένωσης να δεχόμαστε μια χώρα στην ΕΕ 20 μήνες πριν από την προβλεπόμενη ημερομηνία, και μάλιστα, όπως έδειξε η χθεσινή συζήτηση, μια χώρα όπου υπάρχουν σοβαρότατες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών προτύπων.

Σήμερα μπορεί κανείς εύκολα να διαπιστώσει ότι, εάν υπήρχε στην ΕΕ έστω κι ένα μόνο κράτος μέλος όπου θα σημειώνονταν τόσο σοβαρές παραβιάσεις των αρχών της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναμφίβολα θα κινούνταν διαδικασία σύμφωνα με το άρθρο 7 κατά του κράτους αυτού. Η μεγάλη πλειοψηφία του Σώματος επικροτεί, όπως και εγώ, την ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας και περιμένουμε ανυπόμονα την ημέρα που θα είναι δυνατή. Δεν υπάρχει όμως κανένας λόγος να υπογράψουμε για πρώτη φορά στην ιστορία 20 μήνες πριν μια λευκή επιταγή σε αυτή τη χώρα και να αφαιρέσουμε την πίεση που ασκούν στη χώρα αυτή οι διαπραγματεύσεις. Πρέπει να ενεργήσουμε για να προληφθούν τέτοιες σοβαρές παραβιάσεις της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αυτήν την ώρα λαμβάνεται στη Γαλλία απόφαση για το σύνταγμα. Δεν πρέπει να δοθεί ένα μήνυμα που...

(Ο Πρόεδρος αφαιρεί τον λόγο από τον ομιλητή.)

  Nicholson of Winterbourne (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα μπορούσε μήπως η γραμματεία να υπενθυμίσει στον κ. Cohn-Bendit ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε προτείνει το 2007 ως έτος ένταξης της Ρουμανίας και, ως εκ τούτου, είναι πλέον καιρός να ενεργοποιήσουμε αυτή μας τη σύσταση;

  Moscovici (PSE), εισηγητής. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω πράγματι ότι σε μια στιγμή κατά την οποία οι Γάλλοι συζητούν για τη Συνταγματική Συνθήκη, το μήνυμα που πρέπει να σταλεί δεν είναι το μήνυμα ενός σκεπτικισμού όσον αφορά τη διεύρυνση. Η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι εξαναγκασμός. Είναι ένα σχέδιο. Είναι κοινή επιθυμία. Και αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίον η ψηφοφορία πρέπει να διεξαχθεί σήμερα. Πιστεύω ότι δεν δικαιολογείται αναβολή. Ας αποφασίσει ο καθένας σύμφωνα με τις πεποιθήσεις του, υπέρ ή κατά, αλλά βεβαίως όχι υπέρ μιας αναβολής.

Αλλά υπάρχει και ένα άλλο επιχείρημα, το οποίο είναι πολύ ισχυρό. Άκουσα πολλούς συναδέλφους να λένε κατά τη διάρκεια της συζήτησης ότι φοβούνται πως το Κοινοβούλιό μας θα υπογράψει σήμερα μια λευκή επιταγή ή ότι θα πει την τελευταία του λέξη για το θέμα. Στην πραγματικότητα, μέσω ανταλλαγής επιστολών μεταξύ υμών, κύριε Πρόεδρε, του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Προέδρου της Επιτροπής, δόθηκαν όλες οι εγγυήσεις ότι το Κοινοβούλιό μας θα συμμετέχει πλήρως σε όλες τις μελλοντικές αποφάσεις οι οποίες θα ληφθούν και γνωρίζουμε ότι υπάρχει η δυνατότητα επίκλησης της ρήτρας διασφάλισης. Πιστεύω λοιπόν ότι όλοι οι συνάδελφοι μπορούν σήμερα να ψηφίσουν με πλήρη γνώση των δεδομένων και με πλήρη πνευματική γαλήνη, διότι αυτό το Κοινοβούλιο θα διαδραματίσει πλήρως τον ρόλο του στη διαδικασία η οποία θα ακολουθήσει έως την 1η Ιανουαρίου 2007. Ζητώ λοιπόν, με τη σειρά μου, την απόρριψη της αναβολής.

(Χειροκροτήματα)

(Με ονομαστική ψηφοφορία, το Κοινοβούλιο απορρίπτει την αίτηση αναβολής της ψηφοφορίας επί της σύστασης Moscovici (A6-0083/2005))

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. VIDAL-QUADRAS ROCA
Αντιπροέδρου

10. Κοινωνική νομοθεσία όσον αφορά δραστηριότητες οδικών μεταφορών

11. Εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών

12. Οικολογικός σχεδιασμός για τα προϊόντα που καταναλώνουν ενέργεια

  Rübig (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα μόνο να παρατηρήσω ότι βασικά συνηθίζουμε να σταματάμε τις ψηφοφορίες στις 13.30 γιατί φυσικά όλοι έχουμε επισκέπτες και πρέπει να ασχολούμαστε και με τις ανάγκες των πολιτών.

(Χειροκροτήματα)

13. Περιεκτικότητα σε θείο των καυσίμων πλοίων

14. Κυκλοφορία στην αγορά και χρήση του τολουολίου και του τριχλωροβενζολίου

15. Ετήσια στρατηγική έκθεση της Επιτροπής (προϋπολογισμός 2006)

16. Συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (Βρυξέλλες, 22/23 Μαρτίου 2005)

- Πριν από την ψηφοφορία

  Swoboda (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, συγγνώμη! Επικαλούμαι το άρθρο 160. Οι Πράσινοι ζήτησαν ονομαστική ψηφοφορία για μια σειρά τροπολογιών. Εμείς ωστόσο συμφωνήσαμε να τηρήσουμε κατά βάση τον συμβιβασμό που επιτεύχθηκε με τις άλλες Ομάδες. Ως εκ τούτου, η Ομάδα του ΕΣΚ θα καταψηφίσει αυτές τις τροπολογίες, μολονότι συμφωνούμε με ορισμένες από αυτές επί της ουσίας.

17. Αιτιολογήσεις ψήφου

-Χρονοδιάγραμμα των περιόδων συνόδου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - 2006

  Duff (ALDE), γραπτώς. – (EN) «Η Ομάδα Συμμαχία των Δημοκρατών και των Φιλελευθέρων για την Ευρώπη κατέθεσε μια τροπολογία στο χρονοδιάγραμμα της περιόδου συνόδου του 2006 σύμφωνα με την οποία όλες οι συνεδριάσεις της Ολομέλειας θα ολοκληρώνονταν κάθε Πέμπτη το μεσημέρι ενώ οι σύνοδοι των Βρυξελλών θα ξεκινούσαν την Τετάρτη στις 10.30. Στόχος ήταν να διευκολυνθεί η μετάβαση των βουλευτών από το Στρασβούργο και η κατάργηση των ολιγόωρων απογευματινών συνεδριάσεων της Πέμπτης. Δυστυχώς, η τροπολογία αυτή κρίθηκε απαράδεκτη από τους υπευθύνους.»

  Kirkhope (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Εγώ και οι βρετανοί συνάδελφοί μου των Συντηρητικών υποστηρίζουμε εδώ και πολύ καιρό τις προσπάθειες για μία μόνο επίσημη έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία πρέπει να βρίσκεται στις Βρυξέλλες. Το κόστος συντήρησης της έδρας του Στρασβούργου για τους φορολογουμένους υπολογίζεται σε περίπου 150 εκατομμύρια βρετανικές λίρες ετησίως. Πρόκειται για απαράδεκτη κατασπατάληση δημοσίων πόρων. Τα χρήματα των βρετανών φορολογούμενων πρέπει να δαπανώνται με φειδώ. Η πρότασή μας για τη διαγραφή των συνεδριάσεων στο Στρασβούργο δεν σημαίνει ότι επιθυμούμε να μειώσουμε τις ώρες εργασίας μας, αλλά να επιτελούμε το έργο μας σε έναν χώρο στον οποίο αυτό θα γίνεται με αποτελεσματικότητα και οικονομική αποδοτικότητα, δηλαδή στις Βρυξέλλες. Το κόστος υποστήριξης του κοινοβουλευτικού έργου και στο Στρασβούργο και στις Βρυξέλλες είναι πλέον αδικαιολόγητο, οπότε θα συνεχίσουμε την εκστρατεία μας ώστε στο μέλλον το Κοινοβούλιο να συνεδριάζει μόνο στις Βρυξέλλες.

  Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η ψήφος μου για το προτεινόμενο χρονοδιάγραμμα, που κρατά τις περιόδους συνόδου της Ολομέλειας ευθυγραμμισμένες με τις απαιτήσεις ενός κοινοβουλευτικού έργου υψηλής ποιότητας, που αναμένεται από ένα θεσμικό όργανο όπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεν αλλάζει την άποψή μου ότι το κοινοβουλευτικό έργο, και τα κόστη που συνδέονται με αυτό, πρέπει να βελτιστοποιηθούν, συγκεκριμένα εγκρίνοντας τις Βρυξέλλες ως μοναδική, μόνιμη έδρα.

- Έκθεση Böge (A6-0090/2005)

  Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η διαδικασία προσχώρησης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας πρέπει να συνοδευτεί από μια ρεαλιστική αξιολόγηση των χρηματοοικονομικών συνεπειών, όπως στους προηγούμενες γύρους της διεύρυνσης. Διαφορετικά, η διεύρυνση θα γίνει μια άσκηση για τη μείωση των επιπέδων της ευημερίας και της ανάπτυξης που απολαμβάνουν τα κράτη μέλη της Ένωσης.

Η ακριβής αξιολόγηση δεν είναι μια εγωιστική χειρονομία εκ μέρους εκείνων που είναι ήδη μέλη της Ένωσης, αλλά παράδειγμα ενός οργάνου που συμπεριφέρεται υπεύθυνα.

- Έκθεση Van Orden (A6-0078/2005)

  Fatuzzo (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, εκφράζω τις ευχές μου στους πολίτες της Βουλγαρίας που βλέπουν με αυτό το ψήφισμα να δικαιώνεται η επιθυμία τους για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εκτός από τα συγχαρητήρια μου προς τους βούλγαρους πολίτες και τη σημερινή κυβέρνηση για την επίτευξη αυτού του στόχου, θα ήθελα να υπενθυμίσω τη σημαντική προσπάθεια των προηγουμένων κυβερνήσεων, και ειδικότερα της κυβέρνησης του Ivan Kostov που ξεκίνησε πρώτη τις δύσκολες διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τέλος, εκφράζω την ευχή οι συνταξιούχοι της Βουλγαρίας να οικοδομήσουν έναν καλύτερο κόσμο μαζί με τις νέες και τους νέους της χώρας τους και όλους εμάς στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Vanhecke (NI). – (NL) Κυρίες και κύριοι, μαζί με τους συναδέλφους μου βουλευτές από το κόμμα Vlaams Belang, ψήφισα κατά της προσχώρησης της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας, αλλά, χάριν σαφήνειας, θα ήθελα να πω ότι πιστεύουμε ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία είναι ευρωπαϊκές χώρες και έχουν δικαιωματικά μια θέση στην ευρωπαϊκή πολιτιστική κοινότητά μας και, επιπλέον, ότι νιώθουμε πως έχουμε ένα χρέος τιμής απέναντί τους για τις δεκαετίες που υπέφεραν υπό την κομμουνιστική δικτατορία. Είμαστε, συνεπώς, πεπεισμένοι ότι –αντίθετα με την Τουρκία, για παράδειγμα– τόσο η Βουλγαρία όσο και η Ρουμανία θα είναι σύντομα ευπρόσδεκτες στην πολιτική μας κοινότητα. Η φιλία μας με τη Ρουμανία και η συμπάθειά μας για τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία δεν πρέπει να μας προτρέπουν να υπογράψουμε μια λευκή επιταγή. Πρέπει να έχουμε το θάρρος να πούμε –και αυτό εξηγεί γιατί ψηφίσαμε έτσι– ότι, δυστυχώς, σε πολλούς τομείς, περιλαμβανομένου του πολιτικού και του οικονομικού τομέα, η Ρουμανία και η Βουλγαρία δεν είναι ακόμη έτοιμες για την πλήρη ένταξή τους στην ΕΕ.

  Martin, David (PSE), γραπτώς. – (EN) Χαιρετίζω την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να παράσχει τη σύμφωνη γνώμη του στην ένταξη της Βουλγαρίας στην ΕΕ· επιμένω, όμως, στην άποψη ότι οι βουλγαρικές αρχές οφείλουν να συνεχίσουν τις προσπάθειες μεταρρύθμισης του δικαστικού τους συστήματος, καθόσον τυχόν χαλάρωση θα υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να αναθεωρήσει τη στάση του.

  Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η προσχώρηση της Βουλγαρίας, που υπόκειται σε ατομική αξιολόγηση, προχωράει με τον αναμενόμενο ρυθμό. Η χώρα δεν πληροί ακόμη τα κριτήρια για να ξεκινήσει η διαδικασία της αίτησης ένταξης.

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι απέχουμε ακόμη πολύ από το να μπορέσουμε να πούμε ότι η Βουλγαρία πληροί τους απαραίτητους όρους για την ένταξή της στην ΕΕ. Υπάρχουν μεταρρυθμίσεις που πρέπει να υλοποιηθούν, υπάρχουν συνήθειες που χρειάζεται χρόνος για να αποκτηθούν και υπάρχει μια διαδικασία προσαρμογής που είναι νομοθετική και πρέπει να ολοκληρωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε η Ένωση να μην χάσει τον χαρακτήρα της και η Βουλγαρία να μην καταστεί ανίκανη να τιμήσει τις νέες της υποχρεώσεις στο μέλλον.

Τούτου λεχθέντος, όπως έχουν τα πράγματα, όλα δείχνουν ότι οι όροι θα εκπληρωθούν εντός του χρονοδιαγράμματος που έχει οριστεί. Πρέπει, συνεπώς, να χαιρετίσουμε το γεγονός ότι πραγματοποιήθηκε αυτό το περαιτέρω βήμα στον δρόμο προς τη διεύρυνση.

  Ribeiro e Castro (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Δεδομένου του γεγονότος ότι έχει σημειωθεί ανεπαρκής πρόοδος σε σύγκριση με την πρόοδο που σημείωσαν τα 15 κράτη της διεύρυνσης την 1η Μαΐου 2004, το σχέδιο της Βουλγαρίας να ενταχθεί στην ΕΕ την ημέρα εκείνη αναβλήθηκε.

Τώρα είναι σαφές, ωστόσο, ότι η Βουλγαρία έχει καταβάλει σημαντικές προσπάθειες να εκπληρώσει τα κοινοτικά κριτήρια και να πλησιάσει περισσότερο την Ένωση από πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής απόψεως. Θα ήθελα να υπογραμμίσω την πρόοδο που έχει σημειωθεί σε πολιτικό και δημοσιονομικό επίπεδο, η οποία θα παράσχει σταθερότητα στον υπόλοιπο δρόμο της Βουλγαρίας προς τα ευρωπαϊκά πρότυπα – ένα ταξίδι που δεν θα είναι ούτε σύντομο ούτε εύκολο.

Σε αυτό το πλαίσιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 17ης Δεκεμβρίου 2004 απεφάνθη υπέρ της προσχώρησης της Βουλγαρίας την 1η Ιανουαρίου 2007. Η Επιτροπή έλαβε μια παρόμοια απόφαση στις 22 Φεβρουαρίου 2005, έχοντας εκδώσει περιοδικές εκθέσεις σχετικά με την πορεία της χώρας. Το Κοινοβούλιο θα έπρεπε να κάνει το ίδιο.

Φυσικά, η προσχώρηση στην Ένωση μιας χώρας όπως η Βουλγαρία θα δημιουργήσει αναπόφευκτα κάποιο κόστος, που ελπίζουμε ότι θα καλυφθεί από μια ολοένα και πιο αποτελεσματική δέσμευση στην εσωτερική συνοχή και, το σημαντικότερο, αν η Βουλγαρία ενισχύσει την ίδια την ικανότητά της να αλληλεπιδρά και να σχετίζεται με τον κόσμο, με άλλα λόγια, από τη μεγαλύτερη πολυμορφία.

Ψήφισα υπέρ.

  Stenzel (PPE-DE), γραπτώς. (DE) Υποστήριξα την τροπολογία αριθ. 5 για τον πυρηνικό σταθμό Κοζλοντούι εξ ονόματος της αντιπροσωπείας του Λαϊκού Κόμματος της Αυστρίας και όχι του ΕΛΚ.

  Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Το ΚΚΕ είναι κατά της ΕΕ γιατί αποτελεί μια ένωση καπιταλιστικών κρατών, που διασφαλίζει τα συμφέροντα του κεφαλαίου και καλύτερες συνθήκες για τον ανταγωνισμό του με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Από αυτή την άποψη, τάσσεται και κατά της ένταξης της Βουλγαρίας, η οποία πραγματοποιείται με στόχο την προσάρτησή της, τη λεηλασία του πλούτου και της οικονομίας της, την εκμετάλλευση των εργαζομένων, τη μετατροπή της σε δορυφόρο του ΝΑΤΟ, για να υπηρετεί την επιθετική του πολιτική. Επισημαίνουμε τους ιδιαίτερα επαχθείς όρους που καθορίστηκαν για την ένταξη της Βουλγαρίας στην ΕΕ.

Ήδη τα αποτελέσματα της προενταξιακής διαδικασίας και της καπιταλιστικής παλινόρθωσης είναι όξυνση της ανεργίας, μισθοί πείνας –61€ το μήνα–, ακρίβεια, φτώχεια, δραστικές περικοπές στις κοινωνικές παροχές, με οδυνηρές συνέπειες για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα της χώρας, και από την άλλη αύξηση των κερδών του ευρωενωσιακού κεφαλαίου.

Το ΚΚΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στην εργατική τάξη και στον λαό της Βουλγαρίας στην πάλη του ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και των πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου.

- Έκθεση Van Orden (A6-0082/2005)

  Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Οι δεξιοί και οι σοσιαλδημοκράτες στο Σώμα και πέρα από αυτό εξακολουθούν να επιδιώκουν να επιβάλουν τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό σε χώρες που υποβάλουν αίτηση ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το παράδειγμα της Βουλγαρίας μιλάει μόνο του. Το Κοινοβούλιο «επαινεί» τις λεγόμενες «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» στο πλαίσιο της «αγοράς» και του καπιταλιστικού «ανταγωνισμού», που θεωρείται ότι υλοποιήθηκαν στη Βουλγαρία. Εκφράζει την ικανοποίησή του με τη «διεύρυνση του ιδιωτικού τομέα» και την «πρόοδο που σημειώθηκε στην ελευθέρωση των ζωτικών βιομηχανιών». Επιπλέον, «ζητεί» να εισαχθεί «μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας» και να τηρηθεί ο ρυθμός των ιδιωτικοποιήσεων. Γιατί όλα αυτά τα λόγια;

Η όλη διαδικασία προσχώρησης χαρακτηρίζεται από άλλες απαιτήσεις που πιστεύουμε ότι είναι απαράδεκτες, όπως οι διακρίσεις όσον αφορά τη μετακίνηση των εργαζομένων και την ίση πρόσβαση στην κοινοτική χρηματοδότηση, και η ύπαρξη μονομερών ρητρών διασφάλισης που μπορούν να ενεργοποιηθούν κατά των συμφερόντων αυτών των χωρών, και μόνο αυτών των χωρών.

Η διεύρυνση προχωρά βάσει ενός πολιτικού και οικονομικού πλαισίου που δεν λαμβάνει υπόψη του τα συμφέροντα της Πορτογαλίας, ούτε τις ανάγκες των χωρών που υποβάλλουν αίτηση ένταξης.

Ενώ είμαστε σθεναρά αντίθετοι στον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιείται η διεύρυνση, δεν έχουμε καμία αντίρρηση για την προσχώρηση των νέων κρατών μελών, με την προϋπόθεση ότι αυτή είναι όντως η βούληση των λαών και ότι τα πορτογαλικά συμφέροντα προστατεύονται.

  Ribeiro e Castro (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Φαίνεται σαφές ότι η Βουλγαρία θα είναι σε θέση να ενταχθεί στην ΕΕ την 1η Ιανουαρίου 2007, σύμφωνα με τις αποφάσεις που ελήφθησαν από τα άλλα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Πιστεύω, ως εκ τούτου, ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να προσθέσει τη γνώμη του σε αυτές που έχουν ήδη εκδοθεί και να διακηρύξει ότι είναι υπέρ της προσχώρησης της εν λόγω χώρας.

Πέρα από αυτό το ζήτημα αρχής, είναι σαφές ότι υπάρχουν κάποια κενά που πρέπει να καλυφθούν με ασφάλεια, ιδίως όσον αφορά τα νομικά και αστυνομικά συστήματα, προκειμένου να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα της καταπολέμησης του εγκλήματος και να παρασχεθεί αυξημένη διαφάνεια και οι διαδικαστικές διασφαλίσεις που είναι αναγκαίες σύμφωνα με το κράτος δικαίου.

Σε αυτό το προπαρασκευαστικό στάδιο, είναι επίσης σημαντικό να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στα δικαιώματα των εθνικών μειονοτήτων και στην ανάγκη διασφάλισης της ταυτότητάς τους, και να προστατευτούν τα πιο ευαίσθητα και πιο ευάλωτα τμήματα της κοινωνίας, όπως τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι, ιδίως σε μια μεταβαλλόμενη κοινωνία.

Ψήφισα υπέρ, με την προσδοκία ότι η Βουλγαρία θα μπορέσει σύντομα να ενταχθεί στους 25 σε μια ακόμη μεγαλύτερη και πιο πλουραλιστική Ευρώπη.

- Έκθεση Moscovici (A6-0077/2005)

  Ferber (PPE-DE), γραπτώς. (DE) Τα μέλη του CSU στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι βαθύτατα πεπεισμένα ότι η Ρουμανία πρέπει να γίνει μέλος της ΕΕ. Ωστόσο, το CSU υποστήριζε ανέκαθεν ότι η εισδοχή πρέπει να συνδέεται με την εκπλήρωση των κριτηρίων. Απορρίπτουμε την όποια αποδυνάμωση των κριτηρίων και δεν θεωρούμε δυνατή την τελική αξιολόγηση της εκπλήρωσής τους αυτή τη στιγμή.

Η Επιτροπή στις τελευταίες εκθέσεις προόδου της επιβεβαιώνει ότι στη Ρουμανία εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικά ελλείμματα ως προς την εκπλήρωση των κριτηρίων για την ένταξη, ιδίως σχετικά με θέματα καταπολέμησης της απάτης και λειτουργίας της δικαιοσύνης σύμφωνα με το κράτος δικαίου.

Επίσης, για το CSU έχει μεγάλη σημασία ο σεβασμός των δικαιωμάτων του Κοινοβουλίου που απορρέουν από τις Συνθήκες, ιδίως στον τομέα του προϋπολογισμού, που όπως μάθαμε τώρα θα γίνονται σεβαστά.

Εμείς θεωρούσαμε σωστότερο να αναβληθεί η απόφαση για την ένταξη για μετά την υποβολή της επόμενης έκθεσης προόδου της Επιτροπής. Η αναβολή αυτή θα ήταν ακόμα πιο δικαιολογημένη αφού έχουμε ακόμα 20 μήνες μπροστά μας μέχρι την προβλεπόμενη ημερομηνία ένταξης.

Για όλους αυτούς τους λόγους, οι βουλευτές του CSU δεν μπορούν αυτή τη στιγμή να εγκρίνουν την εισδοχή της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Εξακολουθούμε να απέχουμε από την ψηφοφορία, όπως κάναμε και αναφορικά με την τελευταία διεύρυνση της ΕΕ, με εξαίρεση την Κύπρο, για την ένταξη της οποίας ψηφίσαμε υπέρ, ως ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της απαράδεκτης κατοχής του βορείου τμήματος του νησιού από την Τουρκία.

Δεν είμαστε καταρχήν αντίθετοι στην προσχώρηση νέων κρατών μελών, με την προϋπόθεση ότι αυτή είναι η βούληση των λαών και ότι αυτό δεν υπονομεύει τα πορτογαλικά συμφέροντα.

Γεγονός είναι ότι, αν και δεν γνωρίζουμε τα αισθήματα του ρουμανικού λαού, η προσχώρηση προκαλεί προσδοκίες, μετά από τεράστιες απαιτήσεις και επιβολές που πιστεύουμε ότι είναι απαράδεκτες, και κυρίως διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που οδηγούν σε ιδιωτικοποιήσεις, που έχουν αρνητικό αντίκτυπο στις ζωές των λαών.

Οι νέες απαιτήσεις που διάφοροι βουλευτές του Σώματος αυτού επιχείρησαν να εισάγουν μας φαίνονται υπερβολικές και απαράδεκτες.

Η αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι έχουν ήδη διατυπωθεί απαιτήσεις, όπως οι παρεκκλίσεις αναφορικά με την ελευθερία κίνησης των εργαζομένων. Επιπλέον, διαφωνούμε με τους ανεπαρκείς δημοσιονομικούς πόρους που διατίθενται, ιδίως για τη γεωργία.

Τέλος, διαφωνούμε επίσης με τις προτάσεις, που τελούν υπό διαπραγμάτευση αυτή τη στιγμή, σχετικά με τις νέες δημοσιονομικές προοπτικές, οι οποίες δεν λαμβάνουν υπόψη τις χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, όπως η Πορτογαλία, ούτε τις ανάγκες των χωρών που επιδιώκουν να ενταχθούν στην ΕΕ.

  Isler Béguin (Verts/ALE), γραπτώς. – (FR) Η Marie Anne Isler Béguin δεν συμμορφώθηκε με την εντολή του προέδρου της πολιτικής ομάδας της, Daniel Cohn Bendit, με την οποία ζητούσε την έγκριση απόφασης αναβολής της ψηφοφορίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την ένταξη της Ρουμανίας.

Εκτιμά ότι η ψήφος της με κανένα τρόπο δεν συνιστά λευκή επιταγή για τη Ρουμανία. Αντιθέτως, η ψηφοφορία πρέπει να ενθαρρύνει αυτό το μελλοντικό κράτος μέλος να εντείνει τις προσπάθειες και να επιταχύνει τις μεταρρυθμίσεις, ιδιαίτερα στον τομέα της καταπολέμησης της διαφθοράς, της υπεράσπισης των πολιτικών δικαιωμάτων, της προστασίας των εθνικών μειονοτήτων και του ελέγχου των συνόρων. Επισημαίνει ότι θα είναι η πρώτη φορά και αυτό χάρη σε πρόταση της Ομάδας των Πρασίνων/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας που έγινε δεκτή στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα συμμετέχει πλήρως στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, ιδιαίτερα αν εφαρμοστεί η ρήτρα προστασίας – μια ρήτρα η οποία συνίσταται στην αναβολή της ένταξης κατά ένα έτος, αν οιαδήποτε από τις δύο χώρες δεν είναι έτοιμη το 2007.

Τέλος, η Marie Anne Isler Béguin εκφράζει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι η τελική έκθεση που ψηφίστηκε στην Ολομέλεια περιέχει τις τροπολογίες της με τις οποίες:

- ζητείται η έγκριση σαφών και προοδευτικών διατάξεων συνύπαρξης για την αποφυγή διάδοσης γενετικώς τροποποιημένων ποικιλιών·

- υπογραμμίζεται η ανησυχία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά το σχέδιο Rosia Montana και ζητείται η διεξαγωγή πλήρους μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

  Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η αξιολόγηση για το αν μια χώρα πληροί τα κριτήρια για την προσχώρηση στην ΕΕ πρέπει να γίνει κατά περίπτωση, ακόμη και αν μια χώρα συμβαίνει να προσχωρεί την ίδια στιγμή με κάποια άλλη. Αυτό δεν πρέπει, ωστόσο, να συγκαλύπτει τον σημαντικότερο παράγοντα στον δρόμο προς την προσχώρηση, δηλαδή ότι τα κριτήρια που καθορίζονται πρέπει να είναι ρεαλιστικά. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι η ΕΕ –συμπεριλαμβανομένων όλων των κρατών μελών της– και η υποψήφια χώρα θα αποκομίσουν όλα τα δυνατά οφέλη από την προσχώρηση. Για να συμβεί αυτό –και πρέπει να τονίσω αυτό το σημείο– η αξιολόγηση πρέπει να πραγματοποιηθεί την κατάλληλη στιγμή, χρησιμοποιώντας αντικειμενικά και ρεαλιστικά κριτήρια.

Επομένως, χαιρετίζω το γεγονός ότι η προσχώρηση μπορεί να αναβληθεί, αν αποδειχθεί αναγκαίο, όχι φυσικά ότι εύχομαι να συμβεί. Για λόγους εσωτερικής πολιτικής, η Ρουμανία ξεκίνησε τη μεταρρυθμιστική της διαδικασία αργότερα απ’ ό,τι θα ήταν προς το συμφέρον της. Η ορμή με την οποία πραγματοποιούνται οι μεταρρυθμίσεις τώρα μας κάνει να ελπίζουμε και να πιστεύουμε ότι η προσαρμογή μπορεί να πραγματοποιηθεί εντός του χρονικού πλαισίου που έχουν ορίσει και τα δύο μέρη.

  Ribeiro e Castro (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η προσχώρηση της Ρουμανίας στην ΕΕ είναι σε εξέλιξη από το 1995. Οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν και οι προσπάθειες που κατέβαλαν οι ρουμανικές αρχές οδήγησαν σε σημαντικές αλλαγές στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Κατά συνέπεια, το Συμβούλιο αποφάσισε τον Δεκέμβριο του 2004 να ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις, με απώτερο στόχο να πραγματοποιηθεί η προσχώρηση το 2007.

Παρ’ όλα αυτά, θα ήθελα να επισημάνω τις ανησυχίες που εκφράστηκαν την εποχή της έκθεσης της βαρόνης Nicholson of Winterbourne (A5-0103/2004), πριν από ένα έτος περίπου. Υπογράμμισα σοβαρά προβλήματα, ιδίως την απουσία του κράτους δικαίου, τα υψηλά επίπεδα διαφθοράς, την έλλειψη ελευθερίας του Τύπου και ανεξάρτητων δικαστικών αρχών. Οι παράγοντες αυτοί σήμαιναν ότι η Ρουμανία δεν θα μπορούσε να ενταχθεί στην ΕΕ μαζί με τα υπόλοιπα νέα κράτη μέλη από την Ανατολική Ευρώπη το 2004.

Υποστηρίζω αυτή την πρόταση ψηφίσματος διότι, μεταξύ των ανησυχιών που εγείρει σχετικά με τη χώρα αυτή, υπάρχουν κάποιες τις οποίες συμμερίζομαι. Οι πόρτες της ΕΕ είναι ανοιχτές για τη Ρουμανία, αλλά η χώρα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη να βρεθούν εφαρμόσιμες λύσεις για τα σοβαρότερα προβλήματα.

Ψήφισα υπέρ.

- Σύσταση Moscovici (A6-0083/2005)

  Hennis-Plasschaert (ALDE), γραπτώς. – (NL) Σήμερα, ψήφισα κατά του αιτήματος της Ρουμανίας να ενταχθεί στην ΕΕ, και πρέπει να πω ότι το έκανα με μεγάλη λύπη. Σε τελική ανάλυση, η νέα κυβέρνηση επιδεικνύει τεράστια πολιτική προσήλωση και έχει καταστήσει σαφές σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα τι αντιπροσωπεύει. Αυτό είναι θετικό. Το μόνο που απομένει να γίνει είναι να μετατραπεί αυτή η δέσμευση σε συγκεκριμένες δράσεις τα αποτελέσματα των οποίων μπορούν να μετρηθούν, διότι τα αποτελέσματα είναι αυτά που έχουν σημασία.

Όλα φαίνεται να υποδεικνύουν ότι η Ρουμανία πρέπει να επιτύχει πολλά ακόμη στους τομείς της διαφθοράς, της προστασίας των μειονοτήτων, του ανταγωνισμού, της κρατικής στήριξης και του περιβάλλοντος, ωστόσο ζητήθηκε από το Σώμα αυτό να εκδώσει την ετυμηγορία του το νωρίτερο 20 μήνες πριν από την προσχώρηση. Αυτό είναι ανήκουστο, και δεν καταλαβαίνω καθόλου αυτή τη λογική. Σε μια εποχή που η ΕΕ έχει λίγη στήριξη και η νομιμότητά της είναι εύθραυστη, είναι σημαντικό τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να τηρήσουν τις συμφωνίες που έχουν συνάψει.

Δεν αντιτίθεμαι στην προσχώρηση της Ρουμανίας. Η Ρουμανία είναι Ευρώπη και θα γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό που επιθυμώ ωστόσο είναι η προσχώρηση να πραγματοποιηθεί βάσει των όσων συμφωνήσαμε στο παρελθόν.

  Maaten (ALDE), γραπτώς. (NL) Λόγω της έλλειψης προόδου κατά τη θητεία της προηγούμενης σοσιαλιστικής κυβέρνησής της, εξακολουθεί να είναι δύσκολο για τη Ρουμανία να είναι έτοιμη για την προσχώρησή της στην ΕΕ το 2007. Η κατάσταση στους τομείς της διαφθοράς και της διοικητικής και νομικής σταθερότητας ειδικότερα είναι θέμα σοβαρής ανησυχίας. Μου φαίνεται πολύ πιθανό εν ευθέτω χρόνω να υπάρξει καθυστέρηση ενός έτους. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει βρεθεί στην αδύνατη θέση να πρέπει να αποφανθεί 20 μήνες πριν από την προσχώρηση. Αυτή τη στιγμή, ωστόσο, μπορούμε να δούμε ότι η νέα κυβέρνηση υλοποιεί τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα και επίσης ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως πρόσφατα στην περίπτωση της Κροατίας, τηρεί αυστηρή στάση κατά την αξιολόγηση των υποψηφίων κρατών μελών. Είμαι, ως εκ τούτου, διατεθειμένος να δώσω τόσο στην κυβέρνηση της Ρουμανίας όσο και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το πλεονέκτημα της αμφιβολίας. Ελπίζω ότι η πρόοδος θα συνεχιστεί επί του παρόντος, διότι μόνο σε αυτή την περίπτωση θα μπορέσω να συνεχίσω να προσφέρω τη στήριξή μου στην προσχώρηση της Ρουμανίας το 2007.

  Ribeiro e Castro (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Το Κοινοβούλιο παρακολουθεί πάντα την κατάσταση στις χώρες που δηλώνουν επισήμως το ενδιαφέρον τους να γίνουν κράτη μέλη της ΕΕ, και το ίδιο έκανε φυσικά στην περίπτωση της Ρουμανίας.

Πρέπει να τονίσουμε ότι η Ρουμανία παρακολουθήθηκε πολύ στενά λόγω της ευαίσθητης κατάστασης που επικρατεί στη χώρα και της επακόλουθης αργής προόδου των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

Η Ρουμανία εργάστηκε σκληρά τα τελευταία χρόνια και υιοθέτησε σημαντικά μέτρα. Ελπίζουμε ότι θα μπορέσουν να υλοποιηθούν περαιτέρω λύσεις στην επιδίωξη του στόχου της Ρουμανίας να γίνει μέλος της ΕΕ. Για τον λόγο αυτόν, καταρτίστηκαν αρκετές εκθέσεις από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, συμπεριλαμβανομένης της έκθεσης του κ. Moscovici (A6-0077/2005). Η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση της Ρουμανίας αξίζει επίσης ξεκάθαρες κουβέντες και σημάδια ενθάρρυνσης.

Μετά από πολλές αναβολές και την αποτυχία της Ρουμανίας να είναι μια από τις δέκα χώρες που εντάχθηκαν στην ΕΕ πέρυσι, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι, αν τελικά εκπληρώσει τα υπόλοιπα κριτήρια, η Ρουμανία, μαζί με τη Βουλγαρία, θα είναι μια από τις επόμενες χώρες που θα ενταχθούν στην ΕΕ.

Ψήφισα υπέρ.

  Fatuzzo (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όσον αφορά την ψήφο υπέρ της ένταξης της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα ήθελα να εκφράσω τις ευχές μου, τα συγχαρητήρια και την ικανοποίησή μου προς τους ρουμάνους πολίτες και την κυβέρνησή τους για αυτό το σημαντικό βήμα προόδου προς ένα καλύτερο μέλλον. Υπογραμμίζω ειδικότερα πόσο σημαντικό είναι, παράλληλα με τις κυβερνήσεις, να καταβάλουν προσπάθειες όλοι οι πολίτες της Ρουμανίας, νέοι και ηλικιωμένοι, προκειμένου να συντελεσθούν πραγματικά βήματα προόδου για τη συλλογική ευημερία και να μην αρκεσθούν στις πολλές υποσχέσεις και στις ελάχιστες πράξεις που χαρακτηρίζουν πολλές κυβερνήσεις της Ευρώπης και όλου του κόσμου.

  Korhola (PPE-DE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα σήμερα κατά της σύστασης σχετικά με την αίτηση της Ρουμανίας για προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για τους ακόλουθους λόγους.

Είναι ξεκάθαρο από όλες τις εκθέσεις ότι η Ρουμανία δεν έχει καταφέρει ακόμη να ικανοποιήσει τους όρους για την ένταξη. Είναι κρίμα που δεν αποφασίσαμε να αναβάλουμε τη λήψη της απόφασης. Δεδομένης της κατάστασης, δεν έχω καμία άλλη επιλογή παρά να ψηφίσω κατά, αν και καταρχήν υποστηρίζω θερμά την ένταξη της Ρουμανίας. Αντιτίθεμαι σφοδρά, ωστόσο, στο ξεπούλημα των όρων ένταξης το οποίο αποφάσισε σήμερα το Κοινοβούλιο μέσω της σύστασής του. Η προσκόλληση στα κριτήρια που συμφωνήθηκαν από κοινού και τέθηκαν ακόμη μία φορά ενώπιον των πολιτών της Ευρώπης στις συνομιλίες για τη διεύρυνση πρέπει να θεωρείται μια φυσιολογική χειρονομία, όχι τίποτα εξαιρετικό ή αξιοσημείωτο. Αν δεν τηρήσουμε τις συμφωνημένες αρχές μας, θα παρασυρθούμε σε μια κατάσταση στην οποία θα προδώσουμε τα δόγματα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και θα μειώσουμε δραστικά τις πιθανότητές μας να τηρούμε συμφωνίες στο μέλλον.

  Hennicot-Schoepges (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να εξηγήσω τη θετική ψήφο μου για τη Ρουμανία. Έχω την εντύπωση ότι ορισμένοι έχουν θέσει σε ομηρία έναν ολόκληρο λαό, επειδή σεβάστηκαν περισσότερο τη δική τους εσωτερική πολιτική κατάσταση, για την ακρίβεια, τα αντίστοιχα θεσμικά θέματα τα οποία αντιμετωπίζαμε, ενώ αυτό που οφείλαμε να πράξουμε είναι να στηρίξουμε τις προσπάθειες της Ρουμανίας προς την κατεύθυνση επίτευξης της δημοκρατίας. Αυτές οι προσπάθειες θα γίνουν ευκολότερες με τη συμβολή της Ευρώπης, η οποία οφείλει να διαδραματίσει σημαντικότατο ρόλο.

Θα ήθελα επίσης να πω στον ρουμανικό λαό ότι, στους κόλπους της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, ένας μεγάλος αριθμός βουλευτών είναι με το μέρος τους και στηρίζουν τις προσπάθειες ίδρυσης μιας αληθινής χριστιανοδημοκρατίας στη Ρουμανία. Θα ήθελα να αποδώσω εύσημα στην εμπνεύστρια της χριστιανοδημοκρατίας στη Ρουμανία, την Cornelia Coposu, η οποία, μετά την επανάσταση, ίδρυσε το κόμμα αυτό. Θα ήθελα να πω ότι η προσχώρηση της Ρουμανίας θα συμβάλει σημαντικά στον πολιτιστικό πλούτο της Ευρώπης.

- Εκθέσεις Van Orden (A6-0078/2005) και Moscovici (A6-0077/2005)

  Berend (PPE-DE), γραπτώς. – (DE) Είμαι βαθύτατα πεπεισμένος ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία πρέπει να γίνουν μέλη της ΕΕ. Η ένταξή τους συνδέεται με την εκπλήρωση των κριτηρίων που πρέπει να διατηρήσουν την ισχύ τους.

Το Συμβούλιο αρνήθηκε την προσαρμογή των δημοσιονομικών προοπτικών που πρέπει να γίνει σε περίπτωση ένταξης σύμφωνα με τη διοργανική συμφωνία. Αυτό το θεωρώ απαράδεκτη επέμβαση στα δημοσιονομικά δικαιώματα του Κοινοβουλίου.

Στις τελευταίες της εκθέσεις προόδου, η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν ακόμα και στις δύο χώρες σημαντικά ελλείμματα ως προς την εκπλήρωση των κριτηρίων ένταξης, ιδίως σε θέματα καταπολέμησης της απάτης και λειτουργίας της δικαιοσύνης σύμφωνα με το κράτος δικαίου.

Ενόψει της καταφανούς καθυστέρησης της εκπλήρωσης των κριτηρίων ένταξης εκ μέρους και των δύο χωρών και της αποτυχίας του τριμερούς διαλόγου για την προσαρμογή των δημοσιονομικών προοπτικών, η λήψη απόφασης είναι σήμερα πρόωρη.

Θεωρώ ότι θα ήταν σωστή η αναβολή της απόφασης για την ένταξη για μετά την υποβολή της επόμενης έκθεσης προόδου της Επιτροπής. Η αναβολή αυτή θα ήταν ακόμα πιο δικαιολογημένη αφού έχουμε ακόμα 20 μήνες μπροστά μας μέχρι την προβλεπόμενη ημερομηνία ένταξης.

Λυπάμαι, αλλά αυτή τη στιγμή δεν είμαι σε θέση να εγκρίνω την ένταξη.

  Caspary (PPE-DE), γραπτώς. – (DE) Επιβεβαιώνω την πεποίθησή μου ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία πρέπει να γίνουν μέλη της ΕΕ. Η ένταξή τους συνδέεται με την εκπλήρωση των κριτηρίων που πρέπει να διατηρήσουν την ισχύ τους.

Το Συμβούλιο αρνήθηκε την προσαρμογή των δημοσιονομικών προοπτικών που πρέπει να γίνει σε περίπτωση ένταξης σύμφωνα με τη διοργανική συμφωνία. Αυτό το θεωρώ απαράδεκτη επέμβαση στα δημοσιονομικά δικαιώματα του Κοινοβουλίου.

Στις τελευταίες της εκθέσεις προόδου, η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν ακόμα και στις δύο χώρες σημαντικά ελλείμματα ως προς την εκπλήρωση των κριτηρίων ένταξης, ιδίως σε θέματα καταπολέμησης της απάτης και λειτουργίας της δικαιοσύνης σύμφωνα με το κράτος δικαίου.

Ως εκ τούτου επιδοκιμάζω ιδιαίτερα τις προσπάθειες της νέας κυβέρνησης της Ρουμανίας που προωθεί με αποφασιστικότητα μεταρρυθμίσεις προκειμένου να καλύψει την καθυστέρηση που οφείλεται στην προηγούμενη κυβέρνηση.

Ενόψει της καταφανούς καθυστέρησης της εκπλήρωσης των κριτηρίων ένταξης εκ μέρους και των δύο χωρών και της αποτυχίας του τριμερούς διαλόγου για την προσαρμογή των δημοσιονομικών προοπτικών, η λήψη απόφασης είναι σήμερα πρόωρη.

Θεωρώ ότι θα ήταν σωστή η αναβολή της απόφασης για την ένταξη για μετά την υποβολή της επόμενης έκθεσης προόδου της Επιτροπής. Η αναβολή αυτή θα ήταν ακόμα πιο δικαιολογημένη αφού έχουμε ακόμα 20 μήνες μπροστά μας μέχρι την προβλεπόμενη ημερομηνία ένταξης.

Λυπάμαι, αλλά αυτή τη στιγμή δεν είμαι σε θέση να εγκρίνω την ένταξη.

  Goebbels (PSE), γραπτώς. – (FR) Δεν πιστεύω ότι ο σκοπός της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπήρξε ποτέ να παραμείνει μια λέσχη αποκλειστικά των πλουσίων. Είμαι υπέρ των μελλοντικών διευρύνσεων. Τα στοιχεία δείχνουν ότι Βουλγαρία και η Ρουμανία έχουν σαφώς θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ωστόσο, λυπάμαι για τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις, ιδιαίτερα οι κυβερνήσεις των κκ. Σιράκ, Μπλερ, Σρέντερ κλπ., χειρίζονται αυτά τα προβλήματα. Ο κανόνας φαίνεται ότι είναι μεγάλα λόγια και κλειστά πορτοφόλια. Πρόσφατα, γίναμε μάρτυρες μιας διεύρυνσης χωρίς προηγούμενη εμβάθυνση. Τώρα, ορισμένα κράτη θέλουν να μας επιβάλουν νέες διευρύνσεις με λιγότερα χρήματα για τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό.

Ψήφισα ωστόσο ναι, για να μην συμπαραταχθούν οι διαμαρτυρίες μου με τις διαμαρτυρίες των αντιπάλων της διεύρυνσης.

  Goudin και Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Υποστηρίζουμε καταρχήν την προσχώρηση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην ΕΕ. Είναι μια φυσική συνέπεια της διεύρυνσης κατά 10 κράτη μέλη που συνέβη τον Μάιο του 2004. Η εκτεταμένη συνεργασία –που εφαρμόζεται κατάλληλα– μπορεί να ευνοήσει την οικονομική ανάπτυξη, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ευρώπη.

Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια μας στα μεγάλα προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει η διεύρυνση αν οι υποψήφιες χώρες δεν είναι καλά προετοιμασμένες. Οι εκθέσεις του κ. Moscovici και του κ. Van Orden επιβεβαιώνουν πόσο σοβαρά είναι τα προβλήματα. Σύμφωνα με τις καλοπροαίρετες αξιολογήσεις της Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το πολιτικό κριτήριο είναι το μόνο που εκπληρώνεται. Το οικονομικό ή το διοικητικό κριτήριο δεν πληρούνται απόλυτα, αλλά αναμένεται ότι αυτό θα γίνει μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2007.

Μια σημαντική αντίρρηση στα ψηφίσματα προέρχεται από την Επιτροπή Γεωργίας, που σημαίνει ότι το κόστος ένταξης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας δεν έχει ληφθεί υπόψη στον μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό της ΕΕ για την περίοδο 2007-2013. Αυτό πρέπει να διορθωθεί.

Η διαδικασία των διαπραγματεύσεων και της προσαρμογής στην ΕΕ συνεχίζεται εδώ και περίπου οκτώ χρόνια, γεγονός που σημαίνει ότι η ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας είναι λίγο-πολύ ένα τετελεσμένο γεγονός. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να επιτραπεί στη διαδικασία της προσαρμογής να συνεχιστεί. Αν, ωστόσο, δεν δούμε αυτές τις χώρες να πληρούν τις απαιτήσεις, το Συμβούλιο δεν πρέπει να διστάσει να χρησιμοποιήσει τη ρήτρα προστασίας για να αναβληθεί η ένταξη στην ΕΕ κατά ένα έτος.

  Gröner (PSE), γραπτώς. – (DE) Η εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου δεν προχώρησε όπως αναμενόταν στις δύο υποψήφιες χώρες. Τα δικαιώματα των γυναικών στους τομείς της αγοράς εργασίας, της συμμετοχής σε κοινωνικές διαδικασίες και της βίας κατά των γυναικών δεν ελήφθησαν επαρκώς υπόψη κατά τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Επίσης, η κατάσταση των παιδιών βελτιώθηκε μόνο ελάχιστα, ιδίως στη Ρουμανία.

Κατά τη γνώμη μου, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα ζητήματα ανθρωπισμού πρέπει να θεωρούνται ακόμα πιο σημαντικά από τα προβλήματα που σχετίζονται με το κοινοτικό θεσμικό πλαίσιο, όπως π.χ. ο πλήρης σεβασμός του δημοσιονομικού δικαιώματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ακόμη κι αν αυτός ο συμβιβασμός της τελευταίας στιγμής επιτεύχθηκε μόνον αφού το Κοινοβούλιο βεβαιώθηκε πως αυτά τα δικαιώματα θα γίνονταν απόλυτα σεβαστά. Επίσης, έχω δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν μπορώ να εγκρίνω καμία διεύρυνση πριν από την έναρξη ισχύος του συντάγματος.

Ως εκ τούτου δεν θα εγκρίνω την ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας, ειδικά μάλιστα όταν απέχουμε ακόμα 20 μήνες από την προβλεπόμενη ημερομηνία, το έτος 2007.

  Klaß (PPE-DE), γραπτώς. (DE) Επιβεβαιώνουμε την πεποίθησή μας ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία πρέπει να γίνουν μέλη της ΕΕ. Η ένταξή τους συνδέεται με την εκπλήρωση των κριτηρίων που πρέπει να διατηρήσουν την ισχύ τους.

Στις τελευταίες της εκθέσεις προόδου, η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν ακόμα και στις δύο χώρες σημαντικά ελλείμματα ως προς την εκπλήρωση των κριτηρίων ένταξης, ιδίως σε θέματα καταπολέμησης της απάτης και λειτουργίας της δικαιοσύνης σύμφωνα με το κράτος δικαίου.

Ως εκ τούτου επιδοκιμάζουμε ιδιαίτερα τις προσπάθειες της νέας κυβέρνησης της Ρουμανίας που προωθεί με αποφασιστικότητα μεταρρυθμίσεις προκειμένου να καλύψει την καθυστέρηση που οφείλεται στην προηγούμενη κυβέρνηση.

Ενόψει της καταφανούς καθυστέρησης της εκπλήρωσης των κριτηρίων ένταξης εκ μέρους και των δύο χωρών, η λήψη απόφασης είναι σήμερα πρόωρη.

Θεωρούμε ότι θα ήταν σωστή η αναβολή της απόφασης για την ένταξη για μετά την υποβολή της επόμενης έκθεσης προόδου της Επιτροπής. Η αναβολή αυτή θα ήταν ακόμα πιο δικαιολογημένη αφού έχουμε ακόμα 20 μήνες μπροστά μας μέχρι την προβλεπόμενη ημερομηνία ένταξης.

Λυπούμαστε, αλλά αυτή τη στιγμή δεν είμαστε σε θέση να εγκρίνουμε την ένταξη.

  Lauk (PPE-DE), γραπτώς. – (DE) Επιβεβαιώνω την πεποίθησή μου ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία πρέπει να γίνουν μέλη της ΕΕ. Η εισδοχή τους συνδέεται με την εκπλήρωση των κριτηρίων που πρέπει να διατηρήσουν την ισχύ τους.

Το Συμβούλιο αρνήθηκε την προσαρμογή των δημοσιονομικών προοπτικών που πρέπει να γίνει σε περίπτωση ένταξης σύμφωνα με τη διοργανική συμφωνία. Αυτό το θεωρώ απαράδεκτη επέμβαση στα δημοσιονομικά δικαιώματα του Κοινοβουλίου.

Στις τελευταίες της εκθέσεις προόδου, η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν ακόμα και στις δύο χώρες σημαντικά ελλείμματα ως προς την εκπλήρωση των κριτηρίων ένταξης, ιδίως σε θέματα καταπολέμησης της απάτης και λειτουργίας της δικαιοσύνης σύμφωνα με το κράτος δικαίου.

Ως εκ τούτου επιδοκιμάζω ιδιαίτερα τις προσπάθειες της νέας κυβέρνησης της Ρουμανίας που προωθεί με αποφασιστικότητα μεταρρυθμίσεις προκειμένου να καλύψει την καθυστέρηση που οφείλεται στην προηγούμενη κυβέρνηση.

Ενόψει της καταφανούς καθυστέρησης της εκπλήρωσης των κριτηρίων ένταξης εκ μέρους και των δύο χωρών και της αποτυχίας του τριμερούς διαλόγου για την προσαρμογή των δημοσιονομικών προοπτικών, η λήψη απόφασης είναι σήμερα πρόωρη.

Θεωρώ ότι θα ήταν σωστή η αναβολή της απόφασης για την ένταξη για μετά την υποβολή της επόμενης έκθεσης προόδου της Επιτροπής. Η αναβολή αυτή θα ήταν ακόμα πιο δικαιολογημένη αφού έχουμε ακόμα 20 μήνες μπροστά μας μέχρι την προβλεπόμενη ημερομηνία ένταξης.

Λυπάμαι, αλλά αυτή τη στιγμή δεν είμαστε σε θέση να εγκρίνουμε την ένταξη.

  Louis (IND/DEM), γραπτώς. – (FR) Οι γάλλοι βουλευτές της Ομάδας Ανεξαρτησία και Δημοκρατία καταψήφισαν τις εκθέσεις Van Orden και Moscovici για πολλούς λόγους, οι οποίοι έχουν να κάνουν με τις συνέπειες που θα έχουν αυτές οι εκθέσεις για τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, χώρες μέλη της Διεθνούς Οργάνωσης της Γαλλοφωνίας, και από μακρού φίλες χώρες της Γαλλίας. Τις εκτιμούμε πάρα πολύ για να τις αφήσουμε να πέσουν λεία στην ευρωκρατική παγίδα, η οποία υπόσχεται πολλά, προσφέρει λίγα και παίρνει το σημαντικότερο την εθνική κυριαρχία.

Επιπλέον, τη σοβιετικού τύπου «περιορισμένη εθνική κυριαρχία», την οποία επιβάλλει η ΕΕ, αντιμάχονται εξέχοντες πολίτες αυτών των χωρών, οι οποίοι αρνούνται να δουν το έθνος τους να δωροδοκείται με τις επιδοτήσεις της ΕΕ, και οι οποίοι ζητούν να υποστηριχθεί το δικό μας όχι.

Έξω από τον σιδηρούν κλοιό της ΕΕ, θα είναι δυνατόν να επιτευχθεί μαζί τους μια Μεγάλη Ευρώπη θεμελιωμένη στη συνεργασία. Η συνεργασία αυτή θα προσαρμόζεται στα συμφέροντα εκάστου συμμετέχοντα, υπηρετώντας την ελευθερία του λαού.

Από την άλλη πλευρά, η εισδοχή της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας εξασφαλίζει μια εδαφική συνέχεια προς την Τουρκία η οποία ευνοεί την ένταξη της τελευταίας. Αυτή θα συμπλήρωνε την εξέλιξη της ΕΕ ως ένα πολιτιστικά διαιρεμένο συμπίλημα, το οποίο θα είναι ανίσχυρο αν όχι υποταγμένο πολιτικά.

Η ψήφος αυτή δεν αναιρεί λοιπόν τον ευρωπαϊκό χαρακτήρα της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, οι οποίες υπήρξαν ανέκαθεν ευρωπαϊκές χώρες.

  Manders (ALDE), γραπτώς. (NL) Ένιωσα την ανάγκη να ψηφίσω κατά μιας περαιτέρω διεύρυνσης, όχι λόγω του ερωτήματος κατά πόσον η Ρουμανία είναι έτοιμη για προσχώρηση, αλλά λόγω του γεγονότος ότι δεν νιώθω ότι η ΕΕ είναι η ίδια έτοιμη για μια περαιτέρω διεύρυνση. Αυτό είναι προφανές από τα σημερινά αδιέξοδα στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και την καχύποπτη στάση διαφόρων «παλαιών» κρατών μελών προς τα «νέα» κράτη μέλη για θέματα όπως η οδηγία για τις υπηρεσίες. Κατά συνέπεια, τα νέα κράτη μέλη έχουν λίγες ευκαιρίες να επωφεληθούν πλήρως από την εσωτερική αγορά. Η ανεξέλεγκτη επιδίωξη της διεύρυνσης χωρίς εμβάθυνση θα οδηγήσει σε διοικητική ανικανότητα και ίσως και σε κατάρρευση. Αυτό δεν κάνει καλό σε κανέναν, και ιδίως στα υποψήφια κράτη μέλη, που χρειάστηκε τα τελευταία χρόνια να κάνουν τεράστιους συμβιβασμούς για να εκπληρώσουν τα κριτήρια ένταξης. Εκφράζω τη θερμή επιθυμία ότι, με την αποδοχή της συνταγματικής συνθήκης, η διοικητική αποφασιστικότητα και η οικονομική απορρόφηση θα αυξηθούν τόσο που θα είναι δικαιολογημένο τόσο για την ΕΕ όσο και για τα νέα υποψήφια κράτη μέλη να εργαστούν μαζί για την περαιτέρω διεύρυνση. Αν προσφέρουμε απλά ένα ζουμερό καρότο σε αυτές τις χώρες και τελικά τις ξεφορτωθούμε, αυτό θα δημιουργήσει μεγάλη δυσαρέσκεια και, αν σκεφτούμε τους στόχους της πολιτικής σταθερότητας και της οικονομικής ευημερίας, δεν μπορεί να είναι αυτός ο στόχος.

  Mulder (ALDE), γραπτώς. (NL) Ψήφισα υπέρ της προσχώρησης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας με σοβαρές αμφιβολίες διότι οι εκθέσεις για τη διαφθορά της Ρουμανίας ειδικότερα δεν με καθησυχάζουν καθόλου σχετικά με την καταλληλότητα της χώρας αυτής να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο τρόπος με τον οποίο το Συμβούλιο αποφάσισε για τη χρηματοδότηση της προσχώρησης αυτών των δύο χωρών, αναγνωρίζοντας τη δημοσιονομική αρχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μόλις την τελευταία στιγμή, μειώνει επίσης την ανάγκη να αποφασίσουμε σχετικά με την προσχώρηση αυτών των χωρών 20 μήνες νωρίτερα. Ωστόσο, εγώ πιστεύω ότι τα γεωπολιτικά οφέλη από την προσχώρηση αυτών των χωρών είναι ο αποφασιστικός παράγοντας. Επίσης, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει διατηρήσει την προοπτική της ένταξης εδώ και πολλά χρόνια και έχουν γίνει θεμελιώδεις αλλαγές στη νομοθεσία. Είναι ασαφές τι είδους αρνητικές αντιδράσεις θα μπορούσε να προκαλέσει μια απόρριψη της αίτησης για προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι συνθήκες προσχώρησης περιέχουν επίσης ρήτρες διασφάλισης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αναβάλουν την προσχώρηση. Όλα αυτά με έκαναν να καταλήξω σε ένα επιφυλακτικό «ναι».

  Niebler (PPE-DE), γραπτώς. – (DE) Η Βουλγαρία και η Ρουμανία είναι μέλη της οικογένειας των ευρωπαϊκών λαών και έτσι το μέλλον τους βρίσκεται στην ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ωστόσο συνδέεται με την εκπλήρωση των κριτηρίων που έχουν θεσπιστεί.

Τόσο στη Βουλγαρία όσο και στη Ρουμανία έγιναν μετά την κατάρρευση των κομμουνιστικών συστημάτων μεταρρυθμιστικές προσπάθειες τις οποίες πρέπει να αναγνωρίσουμε.

Ωστόσο, οι τακτικές εκθέσεις προόδου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δείχνουν ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία απέχουν ακόμα πολύ από την εκπλήρωση αυτών των κριτηρίων ένταξης. Μεγάλη ανάγκη αναπλήρωσης υπάρχει ειδικά στα ευαίσθητα ζητήματα της καταπολέμησης της απάτης και της λειτουργίας της δικαιοσύνης σύμφωνα με το κράτος δικαίου. Η μεταρρυθμιστική διαδικασία πρέπει να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί πριν ακόμα από την ένταξη. Πρέπει να δοθεί και στις δύο υποψήφιες χώρες περισσότερος χρόνος για τη μεταφορά των κριτηρίων της Κοπεγχάγης, προς το συμφέρον και των δύο πλευρών.

Ενόψει όλων αυτών, θα ήταν σωστότερο να μετατεθεί η λήψη απόφασης για την ένταξη για μετά την υποβολή της επόμενης έκθεσης προόδου και να μην δεσμευθούμε σήμερα.

Ως εκ τούτου, λυπάμαι, αλλά αυτή τη στιγμή δεν είμαι σε θέση να εγκρίνω την ένταξη.

  Pack (PPE-DE), γραπτώς. – (DE) Είμαι πεπεισμένη ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία πρέπει να γίνουν μέλη της ΕΕ. Η εισδοχή τους συνδέεται όμως με την εκπλήρωση κριτηρίων που εμείς οι βουλευτές πρέπει να προσέξουμε να τηρηθούν. Οι ψηφοφόροι μας το περιμένουν αυτό.

Στις τελευταίες της εκθέσεις προόδου, η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν ακόμα και στις δύο χώρες σημαντικά ελλείμματα ως προς την εκπλήρωση των κριτηρίων ένταξης, ιδίως ως προς θέματα καταπολέμησης της απάτης και λειτουργίας της δικαιοσύνης σύμφωνα με το κράτος δικαίου.

Ως εκ τούτου, επιδοκιμάζω ιδιαίτερα τις προσπάθειες της νέας κυβέρνησης της Ρουμανίας που προωθεί με αποφασιστικότητα μεταρρυθμίσεις προκειμένου να καλύψει την καθυστέρηση που οφείλεται στην προηγούμενη κυβέρνηση.

Ενόψει της καταφανούς καθυστέρησης της εκπλήρωσης των κριτηρίων ένταξης εκ μέρους και των δύο χωρών, η λήψη απόφασης είναι σήμερα πρόωρη.

Θεωρώ ότι θα ήταν σωστή η αναβολή της απόφασης για την ένταξη για μετά την υποβολή της επόμενης έκθεσης προόδου της Επιτροπής. Η αναβολή αυτή θα ήταν ακόμα πιο δικαιολογημένη αφού έχουμε ακόμα 20 μήνες μπροστά μας μέχρι την προβλεπόμενη ημερομηνία ένταξη.

Ως εκ τούτου, λυπάμαι πολύ, αλλά αισθάνομαι υποχρεωμένη να ψηφίσω αρνητικά για τους παραπάνω λόγους, για τους οποίους δεν ευθύνεται το Κοινοβούλιο.

  Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Υποστηρίζουμε την προσχώρηση της Βουλγαρίας στην ΕΕ. Η Πορτογαλία γνωρίζει καλά τα οφέλη της δικής της προσχώρησης, και πρέπει να είναι μεταξύ των κρατών μελών που εκτιμούν καλύτερα τα πλεονεκτήματα της προσχώρησης και που την υποστηρίζουν περισσότερο σθεναρά.

  Schwab (PPE-DE), γραπτώς. – (DE) Επιβεβαιώνουμε την πεποίθησή μας ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία πρέπει να γίνουν μέλη της ΕΕ. Η εισδοχή τους συνδέεται με την εκπλήρωση των κριτηρίων που πρέπει να διατηρήσουν την ισχύ τους.

Στις τελευταίες της εκθέσεις προόδου, η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν ακόμα και στις δύο χώρες σημαντικά ελλείμματα ως προς την εκπλήρωση των κριτηρίων ένταξης, ιδίως σε θέματα καταπολέμησης της απάτης και λειτουργίας της δικαιοσύνης σύμφωνα με το κράτος δικαίου.

Ως εκ τούτου επιδοκιμάζω ιδιαίτερα τις προσπάθειες της νέας κυβέρνησης της Ρουμανίας που προωθεί με αποφασιστικότητα μεταρρυθμίσεις προκειμένου να καλύψει την καθυστέρηση που οφείλεται στην προηγούμενη κυβέρνηση.

Ενόψει της καταφανούς καθυστέρησης της εκπλήρωσης των κριτηρίων ένταξης εκ μέρους και των δύο χωρών και της αποτυχίας του τριμερούς διαλόγου για την προσαρμογή των δημοσιονομικών προοπτικών, η λήψη απόφασης είναι σήμερα πρόωρη.

Θεωρούμε ότι θα ήταν σωστή η αναβολή της απόφασης για την ένταξη για μετά την υποβολή της επόμενης έκθεσης προόδου της Επιτροπής. Η αναβολή αυτή θα ήταν ακόμα πιο δικαιολογημένη αφού έχουμε ακόμα 20 μήνες μπροστά μας μέχρι την προβλεπόμενη ημερομηνία ένταξης.

Λυπούμαστε, αλλά αυτή τη στιγμή δεν είμαστε σε θέση να εγκρίνουμε την ένταξη.

  Sommer (PPE-DE), γραπτώς. – (DE) Η Βουλγαρία και η Ρουμανία πρέπει να γίνουν μέλη της ΕΕ. Η ένταξή τους συνδέεται ωστόσο με την εκπλήρωση κριτηρίων.

Στις τελευταίες της εκθέσεις προόδου, η Επιτροπή παρατηρεί ότι υπάρχουν ακόμα και στις δύο χώρες σημαντικά ελλείμματα ως προς την εκπλήρωση των κριτηρίων ένταξης, ιδίως σε θέματα καταπολέμησης της απάτης και λειτουργίας της δικαιοσύνης σύμφωνα με το κράτος δικαίου.

Ως εκ τούτου επιδοκιμάζω ιδιαίτερα τις προσπάθειες της νέας κυβέρνησης της Ρουμανίας που προωθεί με αποφασιστικότητα μεταρρυθμίσεις προκειμένου να καλύψει τις αποτυχίες της προηγούμενης κυβέρνησης.

Ενόψει της καταφανούς καθυστέρησης της εκπλήρωσης των κριτηρίων ένταξης εκ μέρους και των δύο χωρών και του γεγονότος ότι μένουν ακόμα 20 μήνες μέχρι την προβλεπόμενη ημερομηνία εισδοχής, δεν αισθάνομαι ότι μπορώ σήμερα να εγκρίνω την προσχώρηση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην ΕΕ.

  Tannock (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Όπως και οι βρετανοί συνάδελφοί μου των Συντηρητικών, στηρίζω την ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας και εκφράζω τη λύπη μου για τις όψιμες προσπάθειες ορισμένων συναδέλφων να αρνηθούν τη χορήγηση σύμφωνης γνώμης στις εν λόγω χώρες με πρόφαση διοργανικές αντιπαραθέσεις και διαφωνίες για τον προϋπολογισμό, θέματα τα οποία, ούτως ή άλλως, έχουν πλέον επιλυθεί. Αν και η καθυστέρηση 20 μηνών μεταξύ της σύμφωνης γνώμης μας και της επικείμενης ένταξης την 1η Ιανουαρίου 2007 είναι απαράδεκτα μεγάλη, είναι πολύ αργά πλέον για μια τέτοια συζήτηση και η θέση μας επί του θέματος έπρεπε να είχε καταστεί πιο σαφής νωρίτερα.

Θεωρώ ενθαρρυντική τη δέσμευση της νέας κυβέρνησης του Προέδρου Basescu στη Ρουμανία ότι η διαφθορά θα αντιμετωπιστεί ως απειλή κατά της εθνικής ασφάλειας και θα διωχθεί επιθετικά. Επιπλέον, υπάρχει η δέσμευση που ανέλαβε ενώπιον της Ολομέλειας ο Επίτροπος Rehn ότι το Κοινοβούλιό μας θα μετέχει πλήρως στην απόφαση για το απίθανο ενδεχόμενο ενεργοποίησης της ρήτρας διασφάλισης για την καθυστέρηση της ένταξης κατά ένα έτος.

Τυχόν άρνησή μας να χορηγήσουμε σύμφωνη γνώμη τώρα θα έστελνε λανθασμένα μηνύματα στους λαούς και στις κυβερνήσεις της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας και θα αποτελούσε μέγα σφάλμα. Θέλω λοιπόν να καλωσορίσω και τις δύο χώρες στην ΕΕ.

  Ulmer (PPE-DE), γραπτώς. – (DE) Επιβεβαιώνουμε την πεποίθησή μας ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία πρέπει να γίνουν μέλη της ΕΕ. Η ένταξή τους συνδέεται με την εκπλήρωση των κριτηρίων που πρέπει να διατηρήσουν την ισχύ τους.

Το Συμβούλιο αρνήθηκε την προσαρμογή των δημοσιονομικών προοπτικών που πρέπει να γίνει σε περίπτωση ένταξης σύμφωνα με τη διοργανική συμφωνία. Αυτό το θεωρούμε απαράδεκτη επέμβαση στα δημοσιονομικά δικαιώματα του Κοινοβουλίου.

Στις τελευταίες της εκθέσεις προόδου, η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν ακόμα και στις δύο χώρες σημαντικά ελλείμματα ως προς την εκπλήρωση των κριτηρίων ένταξης, ιδίως σε θέματα καταπολέμησης της απάτης και λειτουργίας της δικαιοσύνης σύμφωνα με το κράτος δικαίου.

Ως εκ τούτου επιδοκιμάζουμε ιδιαίτερα τις προσπάθειες της νέας κυβέρνησης της Ρουμανίας που προωθεί με αποφασιστικότητα μεταρρυθμίσεις προκειμένου να καλύψει την καθυστέρηση που οφείλεται στην προηγούμενη κυβέρνηση.

Ενόψει της καταφανούς καθυστέρησης της εκπλήρωσης των κριτηρίων ένταξης εκ μέρους και των δύο χωρών και της αποτυχίας του τριμερούς διαλόγου για την προσαρμογή των δημοσιονομικών προοπτικών, η λήψη απόφασης είναι σήμερα πρόωρη.

Θεωρούμε ότι θα ήταν σωστή η αναβολή της απόφασης για την ένταξη για μετά την υποβολή της επόμενης έκθεσης προόδου της Επιτροπής. Η αναβολή αυτή θα ήταν ακόμα πιο δικαιολογημένη αφού έχουμε ακόμα 20 μήνες μπροστά μας μέχρι την προβλεπόμενη ημερομηνία ένταξη.

Λυπούμαστε, αλλά αυτή τη στιγμή δεν είμαστε σε θέση να εγκρίνουμε την ένταξη.

  Ebner (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, όπως οι περισσότεροι συνάδελφοι, είμαι κι εγώ υπέρ της ένταξης της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στην ΕΕ και υπέρ του να γίνουν πλήρη μέλη, όμως όλα πρέπει να γίνουν στην ώρα τους και ακολουθώντας τους σωστούς κανόνες. Για τον λόγο αυτόν, απείχα από την ψηφοφορία και για τις δύο εκθέσεις, επειδή θεωρώ ότι οι δύο χώρες δεν πληρούν ακόμα τα κριτήρια που θεσπίσαμε. Ως προς αυτό έχουμε γενικότερα πρόβλημα, καθόσον ορισμένα κράτη μέλη δεν τηρούν τα κριτήρια του Συμφώνου Σταθερότητας και τα κριτήρια που εφαρμόζονται για την Τουρκία δεν είναι κατά βάση αυτά που είχαμε συμφωνήσει. Η Κροατία κρίνεται πολύ πιο αυστηρά ενώ κάποιοι θέλουν να δώσουν την έγκριση για τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία πριν έρθει η ώρα. Πιστεύω ότι δεν είμαστε αρκετά προβλέψιμοι και συνεπείς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο απείχα από την ψηφοφορία.

- Έκθεση Markov (A6-0073/2005)

  Ribeiro e Castro (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Στην κοινή του θέση, το Συμβούλιο έκανε κάποιες τροποποιήσεις στη θέση του Κοινοβουλίου σε πρώτη ανάγνωση με τις οποίες υπήρξε μια σαφής απομάκρυνση από την αρχική θέση της Επιτροπής.

Η συναίνεση φαίνεται ότι επιτεύχθηκε με σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας, εμποδίζοντας τις διαταράξεις της αγοράς –υπό το φως των διαφορών μεταξύ των εργασιακών συνθηκών σε διάφορες χώρες– και βελτιώνοντας την οδική ασφάλεια, εξ ου και η ανάγκη για ρεαλιστικούς και εφικτούς ελέγχους στον χρόνο εργασίας. Το Συμβούλιο διαπίστωσε ότι υπήρχαν σοβαρά πρακτικά προβλήματα που εμπόδιζαν την καθολική εφαρμογή – ή τουλάχιστον τον βαθμό εφαρμογής που θα ήθελε να δει η Επιτροπή στους καθ’ οδόν ελέγχους της συμμόρφωσης με την οδηγία για το ωράριο εργασίας.

Ο σκοπός είναι, ως εκ τούτου, να επιτευχθεί μια δύσκολη ισορροπία μεταξύ, αφενός, της συμμόρφωσης με τα πρότυπα για τις συνθήκες εργασίας και τους χρόνους οδήγησης και ανάπαυσης (στις διετείς εκθέσεις της για την εφαρμογή του κανονισμού 3820/85 (ΕΟΚ), η Επιτροπή παρατήρησε μια σταθερή αύξηση στον αριθμό των παραβιάσεων) και, αφετέρου, την υιοθέτηση εφικτών και ρεαλιστικών μηχανισμών ελέγχου. Ο εισηγητής επεδίωξε τη σύγκλιση με την κοινή θέση του Συμβουλίου, και επομένως εγκρίνω την έκθεση.

- Έκθεση Ries (A6-0057/2005)

  Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Ψηφίσαμε υπέρ αυτής της δεύτερης ανάγνωσης παρά τις κάποιες διαφορές απόψεων σχετικά με ορισμένες πτυχές της νέας οδηγίας που θεσπίζει απαιτήσεις σχεδιασμού για τα προϊόντα που καταναλώνουν ενέργεια.

Πιστεύουμε ότι είναι ζωτικής σημασίας να επενδύουμε στο να χρησιμοποιούμε με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο την ενέργεια και στο να ενημερώνουμε τους καταναλωτές, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι η νέα νομοθεσία δεν επιβαρύνει με υπερβολικά κόστη τις μικρές επιχειρήσεις.

Η οδηγία καλύπτει καθημερινά αντικείμενα, όπως σεσουάρ, πλυντήρια ρούχων και υπολογιστές, που είναι υπεύθυνα για περίπου το 40% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Τα αυτοκίνητα δεν καλύπτονται εδώ, εφόσον υπάρχει ήδη μια ειδική νομοθεσία που τα καλύπτει.

Η έκθεση περιέχει σημαντικές προτάσεις για την προστασία πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και του καταναλωτή. Θα δούμε τη θέση του Συμβουλίου.

  Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Χαιρετίζω τον κύριο στόχο της πρότασης που έχουμε ενώπιόν μας, που είναι η διασφάλιση της ελεύθερης κυκλοφορίας ορισμένων καταναλωτικών προϊόντων που καταναλώνουν ενέργεια, η βελτίωση των περιβαλλοντικών τους επιδόσεων και η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας. Προτάσεις αυτού του χαρακτήρα πρέπει να είναι ρεαλιστικές, έτσι ώστε μια καλή πρόταση να μην γίνεται ανέφικτη ή δυσβάστακτη για τη βιομηχανία, και η πτυχή αυτή να διασφαλίζεται. Είναι σημαντικό οι προτάσεις για τη βελτίωση της περιβαλλοντικής και ενεργειακής ποιότητας να είναι ισορροπημένες.

  Ribeiro e Castro (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Ο σκοπός αυτής της σύστασης για τη δεύτερη ανάγνωση είναι να καθορίσει απαιτήσεις οικολογικού σχεδιασμού για τα προϊόντα που καταναλώνουν ενέργεια καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους, καθώς ο κύριος στόχος είναι να μειωθεί ο αρνητικός αντίκτυπος τέτοιων προϊόντων στο περιβάλλον. Πρόκειται για ένα ζήτημα μείζονος σημασίας και το Κοινοβούλιο κατέθεσε, επομένως, μια σειρά από σημαντικές τροπολογίες στην πρώτη ανάγνωση, περιλαμβανομένων των τροπολογιών για τις αξιολογήσεις συμμόρφωσης των προϊόντων, για τις απαιτήσεις οικολογικού σχεδιασμού που πρέπει να ικανοποιούνται, για τη δημιουργία ενός αξιόπιστου και αποτελεσματικού συστήματος παρακολούθησης της αγοράς, για τη στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ) και για την ενημέρωση των καταναλωτών.

Στην κοινή τους θέση, η Επιτροπή και το Συμβούλιο ενέκριναν κάποιες από τις τροπολογίες που πρότεινε το Κοινοβούλιο, διασκεδάζοντας έτσι σημαντικές ανησυχίες σε αυτόν τον τομέα.

Υποστηρίζω την πρόταση του εισηγητή, που κατά την άποψή μου είναι ρεαλιστική και έχει πολλές πιθανότητες να εφαρμοστεί. Παραδείγματα αυτού περιλαμβάνουν την αποσαφήνιση εννοιών όπως εισαγωγέας και κατασκευαστής, την υπόδειξη ότι η επιτήρηση πρέπει να είναι πιο αυστηρή, ενώ εκφράζεται ενδιαφέρον για τις ΜΜΕ και παρέχεται κάποιο περιθώριο για την προσαρμογή των προτύπων στα ειδικά χαρακτηριστικά των κρατών μελών.

Ψήφισα υπέρ των νέων τροπολογιών που, στο όνομα της ισορροπίας, αποκαθιστούν τις προηγούμενες θέσεις που τήρησε το Κοινοβούλιο.

- Έκθεση Hassi (A6-0056/2005)

  Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η σταδιακή προώθηση και ανάπτυξη των θαλάσσιων μεταφορών προσφέρει ορισμένα οφέλη, περιλαμβανομένων των περιβαλλοντικών. Πρέπει, ωστόσο, να συνοδευτεί από τη σταθερή προσήλωση στη μείωση των αρνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον που θα προκύπτουν πάντα. Κατά συνέπεια, και λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα και τις ανησυχίες που εξέθεσε κατά τρόπο επίκαιρο η Πορτογαλία, θεωρώ ότι είμαι σε θέση να ψηφίσω υπέρ της παρούσας οδηγίας.

  Ribeiro e Castro (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η πρόταση του εισηγητή είναι σύμφωνη προς την αρχική πρόταση του Κοινοβουλίου στην πρώτη ανάγνωση. Σύμφωνα με τις τροπολογίες που κατέθεσε το Κοινοβούλιο, οι εκπομπές από τη ναυσιπλοΐα θα μειώνονταν κατά 80% σε σύγκριση με το έτος 2000, ενώ η θέση του Συμβουλίου θα χρησίμευε μόνο για τη μείωσή τους κατά 10%.

Μεταξύ των προτάσεων που κατατέθηκαν, θα ήθελα να υπογραμμίσω την άποψη του εισηγητή ότι πρέπει να σημειωθεί πρόοδος στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΔΝΟ) και τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η ΕΕ σε αυτόν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς και το Μεξικό επιδιώκουν να καταστήσουν πιο αυστηρές της συμφωνίες του ΔΝΟ και η ΕΕ, ιδίως ενόψει των προσφάτων ατυχημάτων που είχε, μπορεί και πρέπει να αναλάβει δράση σε αυτόν τον τομέα.

Χαιρετίζω επίσης την πρόταση του εισηγητή να προωθήσει την ανάπτυξη της περιβαλλοντικής τεχνολογίας δημιουργώντας μια αγορά για αυτή. Οι προτάσεις που κατατέθηκαν σε αυτόν τον τομέα παρέχουν μια πιο αποτελεσματική λύση για την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος.

- Έκθεση Florenz (A6-0005/2005)

  Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Ψήφισα με αυτόν τον τρόπο για τις τροπολογίες που έχουμε ενώπιόν μας, διότι συμμερίζομαι τις ανησυχίες –και τους στόχους– αυτής της πρότασης οδηγίας που αποσκοπεί στο να επιφέρει τον κατάλληλο βαθμό εναρμόνισης για την ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς, παράλληλα με τη συμμόρφωση με τους κανόνες για την προστασία της δημόσιας υγείας.

  Ribeiro e Castro (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η έκθεση που έχουμε ενώπιόν μας υπογραμμίζει τον κίνδυνο για τη δημόσια υγεία από τη χρήση ορισμένων ουσιών, ως πρώτες ύλες ή ενδιάμεσα υλικά.

Μετά από διαφόρων ειδών πειράματα, το τολουόλιο και το τριχλωροβενζόλιο χαρακτηρίστηκαν ως χημικά που ενέχουν σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία.

Ο στόχος της πρότασης της Επιτροπής, την οποία ο εισηγητής, κάνοντας μόνο μια τροποποίηση, μας καλεί να στηρίξουμε, είναι να περιοριστεί η χρήση όχι μόνο του τολουολίου και του τριχλωροβενζολίου, αλλά επίσης των παρασκευασμάτων που τα περιέχουν.

Η ΕΕ ανησυχεί για αυτά τα θέματα, που είναι πολύ σημαντικά για τις ζωές των πολιτών της, σύμφωνα με το άρθρο 93 της Συνθήκης ΕΚ.

Δεδομένων των ολοφάνερων οφελών από την έγκριση της πρότασης για την προστασία της υγείας των ευρωπαίων πολιτών, ψήφισα υπέρ.

- Έκθεση Pittella (A6-0071/2005)

  Martinez (NI), γραπτώς. – (FR) Ο προϋπολογισμός του 2006 ολοκληρώνει τον δημοσιονομικό «προγραμματισμό» 2000-2006. Με ένα ποσό κάτω των 120 δισεκατομμυρίων ευρώ, εξακολουθεί να είναι 20 φορές μικρότερος από τον προϋπολογισμό των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής για μια Ευρώπη η οποία επιδιώκει να αποκτήσει σύνταγμα αμερικανικού τύπου, χωρίς να διαθέτει τα μέσα, ούτε καν την επιθυμία, να αλλάξει τη ζωή 450 εκατομμυρίων ανδρών και γυναικών.

Στον προϋπολογισμό αυτόν βρίσκουμε μια λιτανεία μίζερων δημοσιονομικών θεμάτων: υπολείμματα προς ανάκτηση, ελάχιστες πιστώσεις για τα Βαλκάνια, κουνουπιέρες για τα παιδιά που προσβάλλονται από ελονοσία, χρηματοοικονομική εφαρμογή της μεταρρύθμισης της ΚΓΠ, φλυαρίες για την ανάπτυξη της υπαίθρου χωρίς αγρότες, ευτελή κονδύλια για την αλιεία, κ.ο.κ.

Πρόκειται για μια δημοσιονομική πολιτική που στερείται πρωτοτυπίας, αφού εξυπηρετεί την απουσία ιδεών. Για παράδειγμα, για την επιδίωξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας, οι δημοσιονομικές αρχές δεν λαμβάνουν υπόψη τη νέα δασμολογική τεχνολογία, η οποία, αν εξέπιπτε, θα επέτρεπε σε μια αφρικανική χώρα που εξάγει προϊόντα χύδην να επωφεληθεί από τραβηκτικά δικαιώματα επί των χωρών εισαγωγής, ίσα προς το ποσό των επιβαλλομένων δασμών.

Το 2006, όπως πάντα, η δημοσιονομική φαντασία δεν βρίσκεται ψηλά στην ημερήσια διάταξη των Βρυξελλών.

  Ribeiro e Castro (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Ο προϋπολογισμός του 2006 έχει στρατηγική σημασία στο πλαίσιο του στόχου της διατήρησης της δυναμικής ανάπτυξης στην Ευρώπη, διότι είναι ο τελευταίος των τρεχουσών δημοσιονομικών προοπτικών και, ως εκ τούτου, αποτελεί ένα στρατηγικό πλαίσιο εντός του οποίου το Κοινοβούλιο θα προσδιορίσει τις προτεραιότητές του για την περίοδο 2007-2013. Το 2006 έχει οριστεί ως έτος κλειδί όσον αφορά την επίτευξη των στόχων της αποκατάστασης της δυναμικής και αειφόρου ανάπτυξης και την παροχή περισσότερων και καλύτερων θέσεων εργασίας.

Η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει τεράστιες προκλήσεις το 2006. Πέρα από την ανάγκη ικανοποίησης των χρηματοοικονομικών αναγκών μιας Ένωσης 25 κρατών μελών, η ΕΕ πρέπει να εξασφαλίσει ότι οι θεσμικές και πολιτικές προσαρμογές που προκύπτουν από τη νέα Συνταγματική Συνθήκη θα προχωρήσουν όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά. Οι προκλήσεις αυτές πρέπει, ως εκ τούτου, να υποστηρίζονται από συνεπείς, καλά συντονισμένες και επαρκώς χρηματοδοτούμενες δράσεις, και ο προϋπολογισμός του 2006 πρέπει να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην επίτευξή τους.

Οι προκλήσεις τις οποίες ορίζει ο προϋπολογισμός 2005/2006 δεν περιορίζονται, ωστόσο, στην εδραίωση της διεύρυνσης και της νέας Συνθήκης. Η ΕΕ πρέπει επίσης να λάβει αποφάσεις για διάφορες εν εξελίξει διαδικασίες προσχώρησης, να ενισχύσει τον ρόλο της στη διεθνή σκηνή και να δρομολογήσει τα νέα μέτρα για την ανανέωση της στρατηγικής της Λισαβόνας. Για μία ακόμη φορά, οι στόχοι αυτοί απαιτούν τους αναγκαίους πόρους για να υλοποιηθούν και να διατηρηθούν.

Ψήφισα υπέρ.

- Έκθεση Markov (A6-0076/2005)

  Cederschiöld, Fjellner, Hökmark και Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. (SV) Η αντιπροσωπεία των Μετριοπαθών ψήφισε κατά των προτάσεων για κοινωνική νομοθεσία στον τομέα των οδικών μεταφορών και για τις ελάχιστες προϋποθέσεις εφαρμογής αυτής της νομοθεσίας. Και οι δυο περιέχουν εκτεταμένους λεπτομερείς κανονισμούς, που δεν αυξάνουν αναγκαστικά την οδική ασφάλεια. Επίσης, πιστεύουμε ότι τα ζητήματα που αφορούν την κοινωνική νομοθεσία πρέπει να εξεταστούν στα μεμονωμένα κράτη μέλη και επομένως δεν είναι ζητήματα στα οποία η ΕΕ πρέπει να εστιάζει την προσοχή της.

  Lienemann (PSE), γραπτώς. – (FR) Με την ευκαιρία της έκθεσης του κ. Markov, επιθυμώ να διαμαρτυρηθώ για την κατάσταση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, η οποία κατά γενική ομολογία είναι ανεπαρκής (όσον αφορά τόσο τον χρόνο εργασίας όσο και τις συνθήκες εργασίας και αμοιβών), ώστε να διασφαλίζεται με τον αρμόζοντα τρόπο η οδική ασφάλεια για όλους.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση επέλεξε μια μέθοδο η οποία ορίζει αποδεκτά όρια για το χρόνο εργασίας και μερικούς στοιχειώδεις κοινωνικούς κανόνες. Προσφέρει ωστόσο τη δυνατότητα θέσπισης καλύτερων κανονισμών σε ορισμένα κράτη μέλη. Στην πραγματικότητα, όμως, το σύστημα αυτό προκαλεί κοινωνικό ντάμπινγκ καθώς ο ελεύθερος ανταγωνισμός στον τομέα των υπηρεσιών τιμωρεί τους μεταφορείς των χωρών με ευνοϊκότερο κοινωνικό πλαίσιο. Έτσι, η επιδίωξη της ανταγωνιστικότητας ασκεί πίεση για την επιδείνωση των συνθηκών εργασίας και αμοιβών σε αυτές τις χώρες και αυτό δεν είναι αποδεκτό.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να θεσπίσει μια διαφορετική διαδικασία, εναρμόνισης προς τα άνω, με ένα σύστημα προοδευτικής κοινωνικής σύγκλισης. Αυτή η στρατηγική θα έπρεπε να συνδέει αναπόσπαστα τη θέσπιση ενός βασικού επιπέδου (ευνοϊκότερου από αυτό που χρησιμοποιείται σήμερα) και την υποχρέωση για βαθμιαία προσέγγιση προς το υψηλότερο επίπεδο. Όμως δεν σχεδιάζεται κάτι τέτοιο, και η κατάσταση η οποία απορρέει από την ευρωπαϊκή νομοθεσία δεν μπορεί να είναι αποδεκτή.

  Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Ψήφισα υπέρ της παρούσας έκθεσης διότι, στην ψηφοφορία για τις διάφορες τροπολογίες, επιτύχαμε μια σειρά από λύσεις που ικανοποιούν τα ειδικά συμφέροντα μιας απομακρυσμένης χώρας σε σχέση με τα μεγάλα κέντρα παραγωγής και κατανάλωσης, και αυτό επιτεύχθηκε χωρίς την υπονόμευση των απαιτήσεων ασφαλείας. Επιπλέον, οι εργάτες είναι εκείνοι που ωφελούνται περισσότερο από αυτό, διότι προβλέπει ευελιξία, που είναι προς το συμφέρον τους.

  Ribeiro e Castro (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Χαιρετίζω την αναμενόμενη τελική έγκριση της πρότασης, που επιδιώκει να καταργήσει τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 και να τον αντικαταστήσει με ένα νέο, με στόχο να διευκρινίσει, να απλοποιήσει και να εκσυγχρονίσει τον σημερινό κανονισμό. Ο γενικός στόχος είναι να αποφευχθούν οι διάφορες μεμονωμένες ερμηνείες, οι οποίες στο παρελθόν οδήγησαν σε νομική δράση. Επιπλέον, οι υποχρεώσεις των εργαζομένων και των εργοδοτών ορίζονται πιο ξεκάθαρα, με πρωταρχικό στόχο να διασφαλιστεί ότι θα μπορούν να εφαρμοστούν πιο αποτελεσματικά.

Ο εισηγητής έδειξε ακόμη μία φορά ότι εργάζεται για μια κοινή θέση του Συμβουλίου και στην προσπάθειά του αυτή επιτάχυνε τη διαδικασία έγκρισης αυτού του σημαντικού νομοθετήματος. Σημαντικές τροπολογίες θα τεθούν σε ισχύ όσον αφορά τους υποχρεωτικούς ημερήσιους χρόνους ανάπαυσης και τον μέγιστο αριθμό των ωρών οδήγησης. Επιπλέον, πρόκειται να εγκριθεί ένα νομικό πλαίσιο για την επιβολή ποινών από τα κράτη μέλη σε όσα κράτη μέλη κρίνονται ένοχα για σοβαρές παραβιάσεις.

Αυτό ελπίζουμε ότι θα ικανοποιήσει τον πρωταρχικό στόχο της βελτίωσης της οδικής ασφάλειας.

Θα ήθελα επίσης να επαναλάβω την επιθυμία του εισηγητή να καλλιεργηθεί ένα κλίμα θεμιτού ανταγωνισμού, στο οποίο θα προστατεύονται τα κοινωνικά συμφέροντα των ενεχόμενων στις οδικές μεταφορές. Όσο για τις τροπολογίες, ψήφισα υπέρ των ισορροπημένων προτάσεων που λαμβάνουν υπόψη τις ειδικές ανάγκες και ενδιαφέροντα των πιο απομακρυσμένων χωρών, όπως η Πορτογαλία.

  Titley (PSE), γραπτώς. – (EN) Η αντιπροσωπεία του κόμματος των Εργατικών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο χαιρετίζει την οδηγία σχετικά με τα ωράρια εργασίας των οδηγών. Θεωρούμε ότι θα συμβάλουν σημαντικά στη βελτίωση της οδικής ασφάλειας.

Είχαμε, ωστόσο, επιφυλάξεις ως προς την τροπολογία 11 σχετικά με τη βιομηχανία ταχυμεταφορών.

Αναγνωρίζουμε μεν ότι ενδέχεται να υπάρχει πρόβλημα σε ορισμένες χώρες, θεωρούμε όμως ότι η προτεινόμενη λύση είναι ανεφάρμοστη και θα μπορούσε να θέσει υπό αμφισβήτηση την οδηγία. Ως εκ τούτου, επιλέξαμε να απόσχουμε από την ψηφοφορία επί της εν λόγω τροπολογίας.

- Ψήφισμα (B6-0223/2005)

  Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Ψηφίσαμε κατά του κοινού ψηφίσματος για το εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, διότι οι θέσεις μας δεν ελήφθησαν υπόψη και διότι οι προτάσεις που κατατέθηκαν δεν έγιναν αποδεκτές. Μεταξύ αυτών των προτάσεων, θα ήθελα να υπογραμμίσω τα ακόλουθα:

- Λαμβάνει υπόψη τη συμφωνία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης· θεωρεί ότι πρόκειται για μια έμμεση αποδοχή του γεγονότος ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης του 1997 είχε αρνητικές συνέπειες για την απασχόληση, τις δημόσιες επενδύσεις και την αληθινή σύγκλιση και παρατείνει την αποτελμάτωση της ευρωπαϊκής οικονομίας· θεωρεί, ως εκ τούτου, ότι είναι σημαντικό να ανακληθεί το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

- Επικρίνει αυστηρά το γεγονός ότι οι «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» θα ληφθούν υπόψη στις δημοσιονομικές εκτιμήσεις, καθώς αυτό θα οδηγήσει σε παράλογα αντικοινωνικά κίνητρα για τα κράτη μέλη προκειμένου να διαλύσουν τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης και το κράτος πρόνοιας έτσι ώστε να αποφύγουν την τιμωρία στην περίπτωση υπερβολικού ελλείμματος·

- Υπογραμμίζει τη δήλωση του Συμβουλίου ότι το παρόν σχέδιο οδηγίας για τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά δεν ικανοποιεί πλήρως τις απαιτήσεις για τη διαφύλαξη του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου, αλλά λυπάται που το Συμβούλιο δεν επωφελήθηκε της ευκαιρίας να απορρίψει αυτό το σχέδιο στο σύνολό του.

- Θεωρεί ότι η καταπολέμηση των ανισοτήτων εισοδήματος και η προώθηση της αληθινής σύγκλισης πρέπει να είναι στην κορυφή της οικονομικής και κοινωνικής ατζέντας της ΕΕ.

  Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του περασμένου Μαρτίου έδωσε την ευκαιρία για μια νέα επίδειξη υποκρισίας των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι έχουν πανικοβληθεί από το ενδεχόμενο μιας νίκης του «όχι» στο γαλλικό δημοψήφισμα.

Παρά τις κατευναστικές συζητήσεις, η οδηγία Bolkestein ούτε αναθεωρήθηκε σε βάθος ούτε αποσύρθηκε. Συνεχίζει την κανονική νομοθετική πορεία της, με μια μόνο παραχώρηση: το Συμβούλιο Υπουργών θα προσπαθήσει να βρει μια συναίνεση. Μας κάνουν να πιστεύουμε σε μια μεγάλη διπλωματική νίκη ενώ, ούτε λίγο ούτε πολύ, δεν πρόκειται παρά για την εφαρμογή μιας παλιάς μεθόδου ηλικίας 40 ετών, του «συμβιβασμού του Λουξεμβούργου».

Η μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, αυτού του βλαπτικού δημοσιονομικού κλοιού, είναι επίσης διακοσμητική. Η διαπραγμάτευση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος θα μπορούσε να παράσχει την ευκαιρία για μια εις βάθος μεταρρύθμιση των κριτηρίων του Μάαστριχ, τα οποία δεν έχουν σχεδόν καθόλου οικονομικό νόημα. Θα μπορούσε επίσης να παράσχει την ευκαιρία να ασκηθεί πίεση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να υποστηρίξει ως θέμα προτεραιότητας την απασχόληση και την ανάπτυξη. Δεν έγινε τίποτε. Αντίθετα, έχουμε αυτόν το φτωχό καλλωπισμό ενώ το Σύμφωνο συνεχίζει να διευρύνει, αν όχι και να προκαλεί, τις οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες των χωρών μας.

Αυτοί οι ελιγμοί είναι παράλογοι Δεν θα εξαπατήσουν εκείνους οι οποίοι, σε ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό, απορρίπτουν την εξέλιξη της Ευρώπης των Βρυξελλών.

  Kirkhope (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Εγώ και οι συνάδελφοί μου των βρετανών Συντηρητικών απείχαμε από αυτή την ψηφοφορία λόγω της έντονης απογοήτευσής μας από τα αποτελέσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 22ας και 23ης Μαρτίου. Εξακολουθούμε να στηρίζουμε τη δέσμευση του Προέδρου της Επιτροπής για την πραγματοποίηση βασικών οικονομικών μεταρρυθμίσεων στην Ευρώπη, αλλά θεωρούμε ότι οι αποφάσεις των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου δεν ανταποκρίνονται καθόλου στις προσπάθειές του. Η προσπάθεια αποδυνάμωσης της οδηγίας περί των υπηρεσιών εξαιτίας κοντόφθαλμων πολιτικών συμφερόντων έχει υπονομεύσει το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και εμποδίζει τις προσπάθειες βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης. Οι προτεινόμενες αλλαγές στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης καταδεικνύουν ότι οι πολιτικές παράμετροι υπερισχύουν των οικονομικών, καθιστώντας το Σύμφωνο όλο και λιγότερο αξιόπιστο.

Χαιρετίζουμε ορισμένες πτυχές των συμπερασμάτων της Προεδρίας, όπως, μεταξύ άλλων, η προσήλωση στη βιώσιμη ανάπτυξη και στο Πρωτόκολλο του Κυότο, καθώς και η έμφαση με την οποία το κείμενο του ψηφίσματος στρέφεται κατά της άρσης του εμπάργκο όπλων εις βάρος της Κίνας. Χαιρετίζουμε επίσης την αυξημένη επαγρύπνηση για την προετοιμασία έναντι ενδεχόμενης πανδημίας γρίπης.

  Lang (NI), γραπτώς. – (FR) Αντίθετα με ό,τι ισχυρίζονται στη Γαλλία οι υπέρμαχοι του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, ο κ. Σιράκ δεν πέτυχε, στις 23 Μαρτίου στις Βρυξέλλες, την απόσυρση της οδηγίας Bolkestein. Η οδηγία δεν θα αποσυρθεί, δηλώνει στα επίσημα πρακτικά του το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, διευκρινίζοντας μάλιστα ότι θα πρέπει να παραμείνει στην ευρωπαϊκή ατζέντα δεδομένου ότι η στρατηγική της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της ανταγωνιστικότητας συνεπάγεται το άνοιγμα του τομέα της αγοράς των υπηρεσιών.

Ωστόσο, αυτό το ψεύδος δεν είναι το πρώτο που προφέρουν οι υποκριτές του στρατοπέδου του ναι. Ο ίδιος ο κ. Bolkestein υπήρξε σαφής: έως σήμερα, ούτε ο κ. Σιράκ ούτε ο κ. Raffarin είχαν διατυπώσει την παραμικρή επιφύλαξη για την οδηγία του, η οποία εγκρίθηκε από τους γάλλους Επιτρόπους, τον σοσιαλιστή Pascal Lamy και τον σιρακικό Michel Barnier. Και υπάρχει εξήγηση γι’ αυτό: ο κ. Bolkestein απλώς εκτέλεσε μια απόφαση η οποία ελήφθη το 2000 κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της Λισαβόνας, όπου η Γαλλία εκπροσωπείτο από τους κκ. Σιράκ και Jospin.

Όμως αυτή η οδηγία είναι μόνο ένα δείγμα αυτού που μας περιμένει αν εγκριθεί το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Τα άρθρα 144, 145 και 148 του κειμένου είναι σαφή. Σας άρεσε η οδηγία Bolkestein; Θα λατρέψετε το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.

Ψηφίζοντας όχι στις 29 Μαΐου, οι Γάλλοι θα υπερασπιστούν τις θέσεις εργασίας και τα κοινωνικά δικαιώματά τους.

  Lulling (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος για τα αποτελέσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αλλά, σχετικά με το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, επιθυμώ ακόμη να τονίσω τα εξής: λυπάμαι για το γεγονός ότι οι συζητήσεις που αφορούν τη μεταρρύθμιση του συμφώνου ισοδυναμούσαν συχνά με ασκήσεις αυτοδικαιολόγησης και όχι με αντικειμενικές συζητήσεις.

Είχα υπογραμμίσει ότι αυτή η στάση είχε καταστροφικές ψυχολογικές συνέπειες. Ως αποτέλεσμα εθίγη όχι μόνο η αρχή της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των κρατών μελών, αλλά φαίνεται ότι κλονίσθηκαν επίσης τα θεμέλια μιας κοινότητας που διέπεται από το κράτος δικαίου.

Η καχυποψία η οποία περιβάλλει αυτή τη μεταρρύθμιση είναι συνέπεια αυτής της συμπεριφοράς. Η επαναβεβαίωση του απαραβίαστου χαρακτήρα των κανόνων που αποφασίζονται από κοινού θα ήταν πιο χρήσιμη από τις θριαμβευτικές και κουραστικές δηλώσεις των διαφόρων αρχηγών κρατών στη λήξη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Πρέπει να θέσουμε το ερώτημα κατά πόσον ο καθένας αντιλαμβάνεται πράγματι ότι αυτό που διακυβεύεται είναι η διαχείριση ενός κοινού αγαθού, του ενιαίου νομίσματος.

Θα ήθελα να υπενθυμίσω αυτά που είπα το περασμένο φθινόπωρο: προτιμώ ένα μεταρρυθμισμένο Σύμφωνο από ένα θνήσκον Σύμφωνο διότι θα είναι περισσότερο σεβαστό. Για να παραμείνουμε σε αυτά τα αλληγορικά λόγια, θα διαπιστώσω ότι σήμερα το Σύμφωνο πάει καλύτερα, αλλά ότι είναι ένας αναρρωνύων αρκετά αδύναμος ο οποίος δεν θα άντεχε νέους τραυματισμούς.

  Mann, Thomas (PPE-DE), γραπτώς. (DE) Ενέκρινα το ψήφισμα για τη σύνοδο κορυφής του Συμβουλίου που έγινε τον Μάρτιο. Ενόψει της ισχνής ανάπτυξης της τάξεως του 1,7% και ενός ποσοστού απασχόλησης 63% αντί για 70%, ήταν επειγόντως απαραίτητο να αποκτήσει η διαδικασία της Λισαβόνας νέες προτεραιότητες.

Η επικέντρωση στην ανάπτυξη και την απασχόληση βοηθά κυρίως τις ΜΜΕ που προσφέρουν το 80% των θέσεων εργασίας και το 70% των θέσεων κατάρτισης. Η κατηγορία του «νεοφιλελευθερισμού» δεν είναι σωστή αφού το ζητούμενο δεν είναι η μείωση των ελαχίστων προδιαγραφών αλλά περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας. Σκοπός είναι να σταθεροποιηθεί το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο με επενδύσεις στο ανθρώπινο κεφάλαιο, σύγχρονη κοινωνική προστασία και μεγαλύτερη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων.

Το «Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τους Νέους», με στόχους τη μακροπρόθεσμη ενσωμάτωση στην αγορά εργασίας, την καλύτερη γενική και επαγγελματική εκπαίδευση και την αύξηση της κινητικότητας των νέων, είναι ιδιαίτερα σημαντικό εδώ. Για τους μεγαλύτερους, σημαντική είναι η εκστρατεία για την ενεργό γήρανση. Η πείρα, η εξειδίκευση και η απόδοση αυτών των εργαζομένων αξίζουν μεγαλύτερη αναγνώριση. Πρέπει να τους δοθεί η δυνατότητα να εργάζονται για μεγαλύτερο διάστημα και να έχουν μεγαλύτερο μερίδιο στις ευκαιρίες εκπαίδευσης και κατάρτισης. Γενικά, οι ηλικιωμένοι μας πρέπει να ενσωματωθούν καλύτερα στην κοινωνία. Υπολογίζω σε συγκεκριμένες προτάσεις για λύσεις προκειμένου να δοθούν απαντήσεις στην Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής σχετικά με τη δημογραφική κατάσταση στην ΕΕ.

  Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Η αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και η εξέταση της ενδιάμεσης ατζέντας της Λισαβόνας είναι τα δύο μαστίγια που θα χρησιμοποιηθούν εντονότερα ενάντια στους λαούς, και ειδικά τη νεολαία.

Νέα αντιλαϊκή έφοδος ετοιμάζεται. Το αναθεωρημένο Σύμφωνο Σταθερότητας δεν αναθεωρεί τους στόχους της αντιλαϊκής πολιτικής απέναντι στους εργαζόμενους. Αντίθετα, αγκαλιά με τη στρατηγική της Λισαβόνας, δίνεται μεγαλύτερη ώθηση στο μεγάλο κεφάλαιο και ικανοποιούνται οι απαιτήσεις του γαλλογερμανικού άξονα.

Οι αποφάσεις για χειρότερα συστήματα συνταξιοδότησης, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, γενίκευση μερικής και προσωρινής δουλειάς, απελευθέρωση ωραρίου, μείωση κρατικών ενισχύσεων, μείωση επιδομάτων, πλήρη απελευθέρωση της αγοράς με νέες ιδιωτικοποιήσεις, δραστική μείωση ασφαλιστικών εισφορών της εργοδοσίας, γενίκευση της ιδιωτικής ασφάλισης είναι γεγονός, με άμεσες επιπτώσεις στη μείωση μισθών και συντάξεων, στην αύξηση της φτώχειας και της ανεργίας.

Ειδικά το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Νεολαία και η προώθηση της κατάρτισης και της διά βίου μάθησης σημαίνουν διά βίου αμάθεια και ευελιξία για την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου.

Ο δρόμος για τους λαούς και τη νεολαία είναι η αντίσταση και η απειθαρχία στις αντιλαϊκές αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής.

  Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Αν και ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, πρέπει να πω ότι είμαι λίγο απογοητευμένος από τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 22ας και 23ης Μαρτίου 2005.

Τόσο η αναθεώρηση της στρατηγικής της Λισαβόνας όσο και η μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης δείχνουν έλλειψη φιλοδοξίας. Τα δημόσια οικονομικά απαιτούν μεγαλύτερη βελτίωση και οι επενδύσεις πρέπει να είναι πιο αποτελεσματικές· αυτό που δεν χρειάζονται είναι περισσότερα χρέη.

Είναι επίσης αληθές, ωστόσο, ότι η στρατηγική της Λισαβόνας χρειαζόταν μια αναθεώρηση, προκειμένου να καταστεί πιο ρεαλιστική και περισσότερο προσανατολισμένη προς τη γνήσια ανταγωνιστικότητα. Οι θέσεις εργασίας δεν δημιουργούνται με διατάγματα, αλλά μέσω μιας υγιούς οικονομίας, και δεν μπορεί να ειπωθεί ότι η Ένωση έχει μετακινηθεί αποφασιστικά προς αυτή την κατεύθυνση.

  Ribeiro e Castro (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Φαίνεται, με την πρώτη ματιά, ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών θα είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένο με την αναθεώρηση των κριτηρίων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το οποίο υπέστη τροποποιήσεις μετά από πολλές περιπτώσεις μη συμμόρφωσης. Αν και αυτές οι τροποποιήσεις απέχουν πολύ από την υπερβολική αυστηρότητα που χαρακτήριζε την προηγούμενη έκδοση, είναι επίσης σημαντικό να αποφύγουν την οποιαδήποτε ασάφεια, διότι διαφορετικά μπορεί να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην αξιοπιστία του ευρώ διεθνώς και στη σταθερότητα των δημοσίων οικονομικών των κρατών μελών.

Μια άλλη σημαντική πτυχή στην οποία εστιάστηκε το Συμβούλιο ήταν η ανανέωση της στρατηγικής της Λισαβόνας, υπό το φως της έλλειψης επιτυχίας σε αυτό το μεσοπρόθεσμο στάδιο. Νιώθω ότι η στρατηγική έπεσε θύμα της δικής της φιλοδοξίας και του αόριστου, σχεδόν πομπώδους χαρακτήρα κάποιων εκ των στόχων που τέθηκαν, χωρίς να συνδεθούν με ένα λεπτομερώς σχεδιασμένο και εφαρμόσιμο χρονοδιάγραμμα. Χρειάζεται περισσότερος ρεαλισμός, μαζί με τη φιλοδοξία.

Παρά τις κάποιες επιφυλάξεις σε σχέση με μέρη της οδηγίας για τις υπηρεσίες, ιδίως την ανακοίνωση και την υπερβολική υπεράσπιση της λεγόμενης αρχής της χώρας προέλευσης, πιστεύω ότι περιέχει κάποιες ιδιαίτερα θετικές πτυχές που πρέπει να εγκρίνουμε και να εφαρμόσουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος που κατέθεσε η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, καθώς αισθάνομαι ότι προσδιορίζει και επικρίνει τις σημαντικότερες επιπτώσεις των προτάσεων του Συμβουλίου.

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 14.00 και συνεχίζεται στις 15.05)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. OUZKÝ
Αντιπροέδρου

18. Έγκριση των συνοπτικών πρακτικών της προηγούμενης συνεδρίασης: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

19. Ανασυγκρότηση των Δυτικών Βαλκανίων

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής για την περιφερειακή ολοκλήρωση στα Δυτικά Βαλκάνια.

  Schmit, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι βουλευτές, το Συμβούλιο παρακολουθεί με αδιάλειπτη και ιδιαίτερα στενή προσοχή τις σχέσεις των Δυτικών Βαλκανίων με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία άλλωστε παραμένει ακλόνητη στη δέσμευσή της υπέρ της σταθερότητας και της σύνδεσης με τη γειτονική αυτή περιοχή. Στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφάλειας, αυτή η περιοχή αποτελεί υψηλή προτεραιότητα για την Ευρωπαϊκή Ένωση, πράγμα που μεταξύ άλλων αποδεικνύεται, πέρα από το επίπεδο της υποστήριξης των μη στρατιωτικών πτυχών, από την αστυνομική και στρατιωτική παρουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα Δυτικά Βαλκάνια.

Το μέλλον αυτής της περιοχής βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στη Σύνοδο Κορυφής της Θεσσαλονίκης, της 21ης Ιουνίου 2003, υπογραμμίστηκε με σαφήνεια ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός των Δυτικών Βαλκανίων. Αν και η δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπέρ των Δυτικών Βαλκανίων είναι απαρασάλευτη, εναπόκειται στις χώρες της περιοχής να την αξιοποιήσουν. Οι εμπλεκόμενες χώρες πρέπει να καταδείξουν, μέσω συγκεκριμένων πολιτικών και ενεργειών, τη βούλησή τους και την ικανότητά τους να καταστούν, εν ευθέτω χρόνω, υποψήφιες προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενόψει της ένταξής τους όταν ωριμάσει ο καιρός. Η ΕΕ θα συνεχίσει να τις στηρίζει ενεργά στις προσπάθειές τους για πολιτικές και θεσμικές μεταρρυθμίσεις. Αυτό απαιτεί αναμφίβολα επιμονή και σταθερή δέσμευση αμφοτέρων των πλευρών, δεδομένου ότι οι προκλήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι σημαντικές.

Μπορούν, πάντως, να αντιμετωπιστούν και να ελεγχθούν, δεδομένου ότι είναι προς το συμφέρον των λαών των Δυτικών Βαλκανίων, που αναμφίβολα πέρασαν σκοτεινές περιόδους, να τις αντιμετωπίσουν. Είναι επίσης προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ενθαρρύνουν αυτή την ευρωπαϊκή πορεία, δεδομένου ότι πρωταρχικός μας στόχος πρέπει να είναι η ειρήνη και η σταθερότητα της ευρωπαϊκής ηπείρου.

Η διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης παραμένει το γενικό πλαίσιο της ευρωπαϊκής πορείας των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων προς μια μελλοντική ένταξη. Αυτή η διαδικασία στοχεύει στην ενίσχυση των χωρών της περιοχής προκειμένου να εδραιώσουν σε βιώσιμη βάση την ειρήνη, τη δημοκρατία, τη σταθερότητα, την ευημερία και τον σεβασμό των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Αυτοί ακριβώς είναι, εν προκειμένω, οι στόχοι του ευρωπαϊκού σχεδίου, που κατάφερε να συμφιλιώσει, μετά τον χειρότερο πόλεμο της ιστορίας, εχθρικά έθνη, επιτρέποντάς τους να οικοδομήσουν ένα κοινό μέλλον. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι αυτό ακριβώς το ιδανικό, αυτό ακριβώς το όραμα, εμπλούτισε επίσης την εμπειρία της τελευταίας διεύρυνσης. Σήμερα το πρωί, λάβαμε μια πολύ σημαντική απόφαση –το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έλαβε μια πολύ σημαντική απόφαση– επί του θέματος, εν προκειμένω σε σχέση με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

Κάθε χρόνο, το Συμβούλιο προβαίνει σε μια εξέταση της προόδου που σημειώνουν οι χώρες οι οποίες μετέχουν στη διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης, καθώς και των εκκρεμών προβλημάτων, με βάση ετήσιες εκθέσεις της Επιτροπής. Αυτή η εξέταση αποτελεί σημαντική άσκηση, που μας υπενθυμίζει ότι τα Δυτικά Βαλκάνια προοδεύουν στην πορεία τους προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως αποφασίστηκε στη Σύνοδο Κορυφής της Θεσσαλονίκης, η Ευρωπαϊκή Ένωση συνήψε για πρώτη φορά το 2004 ευρωπαϊκές εταιρικές σχέσεις με τις χώρες της περιοχής. Υποβλήθηκαν από την Επιτροπή ταυτόχρονα με τις εκθέσεις για τις εταιρικές σχέσεις και τη διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης. Αυτές οι εταιρικές σχέσεις, που εμπνέονται από τις εταιρικές σχέσεις για την προσχώρηση των υποψηφίων χωρών, χρησιμεύουν ως εξατομικευμένοι οδικοί χάρτες, προσαρμοσμένοι στην ειδική κατάσταση κάθε χώρας. Επισημαίνουν τις ακριβείς δράσεις που πρέπει να αναληφθούν κατά προτεραιότητα. Η Επιτροπή και το Συμβούλιο παρακολουθούν την πρόοδο υλοποίησης αυτών των εταιρικών σχέσεων.

Συνεπώς, η προσέγγιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι των Βαλκανίων είναι άκρως εξειδικευμένη κατά περίπτωση και βασίζεται στην αρχή των συγκεκριμένων χαρακτηριστικών κάθε χώρας. Όλοι οι συμμετέχοντες στη Σύνοδο Κορυφής της Θεσσαλονίκης αποδέχθηκαν το γεγονός ότι η ταχύτητα της προόδου των χωρών της περιοχής προς μια μελλοντική προσχώρηση θα εξαρτηθεί από τον ρυθμό με τον οποίο θα προβούν στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και θα συμμορφωθούν με τα υφιστάμενα κριτήρια της Κοπεγχάγης και τη διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης. Οι χώρες με τις καλύτερες επιδόσεις μπορούν να προχωρήσουν ταχύτερα. Μόνο δύο χώρες, επί του παρόντος, έχουν υπογράψει σύμφωνο σταθεροποίησης και σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση: η Κροατία και η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Η Κροατία είναι σε αυτό το στάδιο η πρώτη χώρα στην περιοχή που κατέστη υποψήφια προς ένταξη.

Συνεπώς, η διαδικασία είναι γενική, αλλά ακολουθεί μια προσέγγιση με βάση τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά κάθε χώρας. Η προοπτική της προσχώρησης, εντούτοις, η οποία είναι η μόνη εγγύηση ότι η ανάπτυξη αυτών των χωρών θα γίνει πραγματικότητα για όλους, εφαρμόζεται σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση.

Στη διάρκεια της τελευταίας ανασκόπησης της διαδικασίας σταθεροποίησης και σύνδεσης, τον Μάιο του 2004, το Συμβούλιο εξέφρασε την ικανοποίησή του για την πρόοδο που σημειώθηκε στην περιοχή. Διαπίστωσε μια βιώσιμη σταθεροποίηση της κατάστασης σε θέματα ασφάλειας. Ωστόσο, παρά τις επιτυχίες που καταγράφηκαν στη διάρκεια των τελευταίων ετών, το ενδεχόμενο της παρέκκλισης, της βίας, της αμφισβήτησης των θεμελιωδών αξιών στις οποίες ερείδεται η ευρωπαϊκή οικοδόμηση δυστυχώς δεν μπορεί να αποκλειστεί οριστικά. Για αυτό και πρέπει να παραμείνουμε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να είμαστε σε εγρήγορση ενόψει ενδεχόμενων εξελίξεων. Η ειρήνη και η σταθερότητα δεν πρέπει να θεωρούνται δεδομένες σε αυτή την περιοχή. Η κληρονομιά ενός σκοτεινού παρελθόντος, όταν ένας καταστροφικός εθνικισμός έσπειρε τον όλεθρο, δεν έχει εξαφανιστεί πλήρως.

Το 2005 θα είναι, για την περιοχή, το έτος που θα προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες. Έτσι, το Συμβούλιο θα παρακολουθήσει στενά την αδιάλειπτη υλοποίηση της συμφωνίας πλαίσιο της Οχρίδας στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, χώρας που υπέβαλε την υποψηφιότητά της για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι πολιτικές εξελίξεις στην Αλβανία, ιδίως ενόψει των βουλευτικών εκλογών που προγραμματίζονται για το καλοκαίρι, απαιτούν την αμέριστη προσοχή μας.

Όσον αφορά τη Σερβία-Μαυροβούνιο και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, το Συμβούλιο θα αποφανθεί εντός του τρέχοντος εξαμήνου, μεταξύ άλλων, για τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης συμφωνίας σταθεροποίησης και σύνδεσης. Οι διαπραγματεύσεις για μια τέτοια συμφωνία με την Αλβανία συνεχίζονται. Αργότερα, εντός του έτους, το Συμβούλιο θα πρέπει να εξετάσει, με βάση τη γνώμη της Επιτροπής, την αίτηση ένταξης της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Για το Κοσσυφοπέδιο, η ενδιάμεση αναθεώρηση του 2005 θα παράσχει μια πρώτη ευκαιρία αξιολόγησης της πραγματοποιούμενης προόδου όσον αφορά την αποτελεσματική τήρηση των κανόνων του ΟΗΕ. Από τη θετική έκβαση αυτής της αξιολόγησης θα εξαρτηθεί η πρόοδος μιας διαδικασίας με στόχο τον καθορισμό, στο πλαίσιο του διαλόγου και της συνεργασίας με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, του μελλοντικού καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου. Τέλος, όσον αφορά την Κροατία, η διακυβερνητική διάσκεψη για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις θα συγκληθεί κατόπιν κοινής συμφωνίας αμέσως μόλις το Συμβούλιο –ευελπιστώ ότι αυτό θα συμβεί λίαν προσεχώς– διαπιστώσει ότι η Κροατία συνεργάζεται πλήρως με το Δικαστήριο της Χάγης.

Αυτή η ανεπιφύλακτη συνεργασία με το Δικαστήριο αποτελεί όρο εκ των ων ουκ άνευ για όλες τις εμπλεκόμενες χώρες των Δυτικών Βαλκανίων. Πρέπει να πούμε ότι σημειώθηκε πραγματική πρόοδος τον τελευταίο καιρό, πρέπει όμως να γίνουν και άλλα βήματα.

Οι πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προώθηση της περιφερειακής ολοκλήρωσης των Δυτικών Βαλκανίων, ιδίως όσον αφορά την υποδομή, την εκπαίδευση, την επιστροφή των προσφύγων, την καταπολέμηση της εγκληματικότητας και τις πολιτιστικές ανταλλαγές, είναι όντως ουσιώδεις.

Η περιφερειακή συνεργασία, που ενθαρρύνει την οικονομική ολοκλήρωση της περιοχής, είναι σημαντικό μέσο για την προώθηση της συμφιλίωσης, την ενθάρρυνση των μεταρρυθμίσεων και κυρίως τη βελτίωση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης σε αυτή την περιοχή. Η ενδημική ανεργία, που αγγίζει πρωτοφανή επίπεδα και οφείλεται στην ανεπάρκεια των ιδιωτικών επενδύσεων, χαρακτηρίζει ορισμένα τμήματα των Δυτικών Βαλκανίων. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες πολιτικής αλλά και κοινωνικής αστάθειας. Κατά συνέπεια, το Συμβούλιο προσδίδει ιδιαίτερη σημασία στην προώθηση της περιφερειακής συνεργασίας, που αποτελεί καίριας σημασίας πτυχή της εταιρικής σχέσης σταθεροποίησης και σύνδεσης. Αξιολογώντας αυτή τη διαδικασία, τον Μάιο του 2004, το Συμβούλιο εξέφρασε τη χαρά του για τις αισθητές βελτιώσεις, που διαπίστωσε σε θέματα περιφερειακής συνεργασίας, ιδίως στους τομείς των υποδομών, του εμπορίου και της ενέργειας.

Από πλευράς Επιτροπής, υλοποιούνται προγράμματα βοήθειας στους τομείς που αναφέρονται στην ερώτηση στο πλαίσιο του προγράμματος CARDS και, ιδίως όσον αφορά την Κροατία, βάσει των προενταξιακών μέσων που, εν προκειμένω, έχουν ιδιαίτερη σημασία. Έτσι, ο στόχος του κανονισμού CARDS είναι, μεταξύ άλλων, η υλοποίηση των σχεδίων ανασυγκρότησης, η παροχή βοήθειας για την επιστροφή των προσφύγων και τη σταθεροποίηση της περιοχής, αλλά και για την ενθάρρυνση της περιφερειακής συνεργασίας. Στην παρούσα φάση, διεξάγονται συζητήσεις στο Συμβούλιο σχετικά με το νέο χρηματοδοτικό μέσο προενταξιακής ενίσχυσης, που προτείνει η Επιτροπή. Μετά το 2007, αυτό θα καταστεί το πλαίσιο της βοήθειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τις υποψήφιες προς ένταξη χώρες και προς τις δυνητικά υποψήφιες, στις οποίες περιλαμβάνονται τα Δυτικά Βαλκάνια.

  Rehn, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ το Κοινοβούλιο και τον εισηγητή, κ. Samuelsen, για το διορατικό ψήφισμα σχετικά με τα Δυτικά Βαλκάνια και για το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του Κοινοβουλίου και της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων για την περιοχή. Επί του παρόντος, οι περισσότερες από τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων σημειώνουν σημαντική πρόοδο στις σχέσεις τους με την ΕΕ. Εντούτοις, υπάρχουν ακόμη πολλά θέματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν, ενώ η πρόοδος αυτή πρέπει να εμπεδωθεί και να ενισχυθεί.

Τα έτη 2005 και 2006 θα είναι κρίσιμα για τα Δυτικά Βαλκάνια σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Βρισκόμαστε σε ένα πραγματικό σταυροδρόμι. Πρέπει να ξεπεράσουμε ορισμένα βραχυπρόθεσμα ζητήματα για να μπορέσουμε να εστιάσουμε την προσοχή μας στη μακροπρόθεσμη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Τα πλέον κρίσιμα ζητήματα άμεσου ενδιαφέροντος αφορούν την ολοκλήρωση του έργου του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία και τη διευθέτηση του μελλοντικού καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου.

Ως πρώην μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ήμουν πάντα υπερήφανος για τις αξιόλογες επιδόσεις αυτού του Σώματος στην προάσπιση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συναφών διεθνών υποχρεώσεων, καθώς και στην υποστήριξη του πολυμερούς συστήματος των Ηνωμένων Εθνών. Γι’ αυτό και χαιρετίζω ιδιαιτέρως τις απόψεις που προβάλλει το Κοινοβούλιο στις παραγράφους 37 και 46, στις οποίες δίνεται έμφαση στην πλήρη συνεργασία με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία, το δικαστήριο της Χάγης. Αυτή η προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της πολυμέρειας στη βάση των Ηνωμένων Εθνών είναι ο λόγος για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταστήσει τη συνεργασία με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία προϋπόθεση για τις σχέσεις της με τις χώρες της περιοχής. Το προσεχές φθινόπωρο, πιθανώς τον Νοέμβριο, η Επιτροπή θα παρουσιάσει τη δέσμη για τη διεύρυνση και θα εκθέσει λεπτομερέστερα την πρόοδο που θα έχουν σημειώσει οι χώρες της περιοχής.

Επιτρέψτε μου τώρα να περιγράψω, επί τη ευκαιρία, τη σημερινή κατάσταση στις εν λόγω χώρες. Όσον αφορά την Αλβανία, συμμερίζομαι την ανησυχία που εκφράζει το Κοινοβούλιο στο ψήφισμά του σχετικά με το πολιτικό κλίμα, ιδίως ενόψει των κοινοβουλευτικών εκλογών του καλοκαιριού. Προσφάτως έστειλα επιστολή στον πρωθυπουργό Nano, υπογραμμίζοντάς του ότι η Επιτροπή θα είναι σε θέση να προτείνει την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για τη συνθήκη σταθεροποίησης και σύνδεσης μόνον εφόσον οι κοινοβουλευτικές εκλογές εφέτος το καλοκαίρι διεξαχθούν σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα. Πρέπει επίσης να υπάρξουν πρακτικά επιτεύγματα ως προς την καταπολέμηση της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος.

Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη εργάζεται έντονα στο πλαίσιο των προτεραιοτήτων που περιγράψαμε στην έκθεση σκοπιμότητας στα τέλη του 2003. Εφόσον η εν λόγω χώρα επιτύχει σημαντική πρόοδο στο σύνολο των τομέων προτεραιότητας, μπορούμε να συστήσουμε την έναρξη διαπραγματεύσεων για τη συμφωνία σταθεροποίησης και σύνδεσης. Ευελπιστώ ότι θα είμαι σε θέση να το πράξω τον επόμενο μήνα.

Όσον αφορά τη συνεργασία με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία, έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος, και η τάση αυτή πρέπει να ενισχυθεί προκειμένου να οδηγήσει στην πλήρη συνεργασία. Προκειμένου να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμφωνίας σταθεροποίησης και σύνδεσης, η μεταρρύθμιση της αστυνομίας είναι ιδιαιτέρως σημαντική προϋπόθεση για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.

Ο Ύπατος Εκπρόσωπος και η Ένωση διαδραμάτισαν καίριο ρόλο στην προώθηση της σταθερότητας και των μεταρρυθμίσεων στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Φρονώ, ωστόσο, ότι η χώρα είναι έτοιμη να αναλάβει μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για το μέλλον της. Εφόσον υπάρχουν υπεύθυνες και δημοκρατικά ελεγχόμενες αρχές στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, προβλέπω μια ομαλή και σταδιακή κατάργηση του Γραφείου του Υπάτου Εκπροσώπου. Καθώς πλησιάζουμε τη δέκατη επέτειο των ειρηνευτικών συμφωνιών του Ντέιτον, είναι πράγματι καιρός να περάσουμε πλέον από την εποχή του Ντέιτον στην εποχή των Βρυξελλών.

Με απογοήτευσε το γεγονός ότι η Κροατία δεν μπόρεσε να εγγυηθεί την πλήρη συνεργασία της με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία έως τα μέσα Μαρτίου. Όπως γνωρίζετε, τον Δεκέμβριο το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε ότι οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις θα μπορούσαν να ξεκινήσουν στις 17 Μαρτίου μόνον εφόσον διαπιστωνόταν η πλήρης συνεργασία με το δικαστήριο της Χάγης.

Αυτό σχετίζεται με την προθυμία και την ικανότητα των κρατικών αρχών της Κροατίας να τηρήσουν τις αρχές του κράτους δικαίου και τις διεθνείς τους υποχρεώσεις. Η Κροατία πρέπει πλέον να αποδείξει ότι συνεργάζεται πλήρως με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία. Θέλω να είμαι σαφής. Το μέλλον της Κροατίας βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με την έγκριση του πλαισίου διαπραγματεύσεων, η ΕΕ έπραξε ό,τι ήταν αναγκαίο για την έναρξη των διαπραγματεύσεων. Η ΕΕ είναι έτοιμη, οποιαδήποτε στιγμή είναι έτοιμη και η Κροατία.

Επιτρέψτε μου τώρα να αναφερθώ στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Ο Πρόεδρος Barroso και εγώ συναντηθήκαμε με τον πρωθυπουργό Bučkovski τον Φεβρουάριο, όταν παρέδωσε τις απαντήσεις της χώρας του στο ερωτηματολόγιο της Επιτροπής. Οι υπηρεσίες μου αναλύουν επί του παρόντος τις 13 000 σελίδες –45 κιλά– των απαντήσεων.

Αναμένουμε από την κυβέρνηση να σημειώσει περαιτέρω πρόοδο στο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεών της, να ενισχύσει το κράτος δικαίου και να εφαρμόσει τη συμφωνία πλαίσιο της Οχρίδας. Με ανησυχούν οι πληροφορίες του ΟΑΣΕ για επανάληψη των ατασθαλιών στις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Οι αρχές πρέπει τώρα να αντιδράσουν αποφασιστικά και να διασφαλίσουν ότι οι όποιες μελλοντικές εκλογές θα διεξαχθούν με πλήρη σεβασμό των διεθνών προτύπων. Αναλόγως των πολιτικών εξελίξεων, της προόδου των νομοθετικών, πολιτικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων και της τεχνικής ποιότητας των απαντήσεων, σκοπεύουμε να εγκρίνουμε τη γνωμοδότηση έως τα τέλη του έτους.

Εχθές η Επιτροπή έλαβε μια θετική απόφαση σχετικά με τη μελέτη σκοπιμότητας για τη Σερβία και το Μαυροβούνιο. Θεωρούμε πλέον ότι η χώρα έχει προετοιμαστεί επαρκώς για τη διαπραγμάτευση μιας συμφωνίας σταθεροποίησης και σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τις χώρες ισότιμα όταν διέρχονται τα αντίστοιχα στάδια· πρέπει να χρησιμοποιούμε τα ίδια μέτρα και σταθμά για την κάθε χώρα που βρίσκεται στο εκάστοτε στάδιο. Η διαπραγμάτευση μιας συμφωνίας σταθεροποίησης και σύνδεσης είναι πολύ διαφορετική από τη διαπραγμάτευση της ένταξης στην Ένωση. Οι απαιτήσεις μας θα αυξάνονται όσο η Σερβία και το Μαυροβούνιο θα προχωρούν σε αυτή τη διαδικασία.

Για να φτάσουν σε αυτό το στάδιο, η Σερβία και το Μαυροβούνιο χρειάστηκε να καταβάλουν ιδιαίτερες προσπάθειες. Χαιρετίζω τη συμφωνία που επιτεύχθηκε την περασμένη εβδομάδα σχετικά με τον συνταγματικό χάρτη, ο οποίος διασφαλίζει τη νομιμότητα του κοινοβουλίου της κρατικής ένωσης. Με ικανοποιεί το γεγονός ότι η εν λόγω χώρα σημειώνει επιτέλους σημαντική πρόοδο στη συνεργασία της με το δικαστήριο της Χάγης. Εφέτος, δώδεκα άτομα που κατηγορούνταν για εγκλήματα πολέμου έχουν μέχρι στιγμής παραπεμφθεί στο δικαστήριο της Χάγης. Οι προσπάθειες πρέπει να ενταθούν μέχρις ότου να μην μείνει ελεύθερος κανείς από όσους έχουν κατηγορηθεί για παρόμοια εγκλήματα. Οι ουσιαστικές ενταξιακές διαπραγματεύσεις δεν συζητούνται καν εάν δεν έχει προηγηθεί η πλήρης συνεργασία της χώρας με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία. Καθώς πλησιάζει τον Ιούλιο η δέκατη επέτειος από τη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, ο Ράντοβαν Κάρατζιτς και ο Ράτκο Μλάντιτς πρέπει να παραπεμφθούν ενώπιον της δικαιοσύνης.

Αυτή είναι η αρχή της ευρωπαϊκής πορείας της Σερβίας και του Μαυροβουνίου. Η εν λόγω χώρα έχει επιτύχει πολλά τα τελευταία χρόνια. Είναι πλέον καιρός να προχωρήσουμε, να ανταμείψουμε αυτή τη σημαντική πρόοδο, και να δείξουμε στους πολίτες της Σερβίας και του Μαυροβουνίου ότι η ανταπόκριση σε κρίσιμες διεθνείς τους υποχρεώσεις τους φέρνει πιο κοντά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το Κοσσυφοπέδιο θα βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τους προσεχείς μήνες, καθόσον στα μέσα του 2005 θα έχει εκπονηθεί η έκθεση σχετικά με τα πρότυπα, η οποία πιθανώς θα ακολουθηθεί από συζητήσεις για το μελλοντικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου.

Εστιάζουμε τις προσπάθειές μας στο να βοηθήσουμε τις αρχές του Κοσσυφοπεδίου να σημειώσουν πρόοδο στην εφαρμογή των αρχών του ΟΗΕ, ιδίως όσον αφορά την προάσπιση του κράτους δικαίου και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Εφόσον διευθετηθεί το ζήτημα του καθεστώτος, θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε την πρόοδο του Κοσσυφοπεδίου στην πορεία ευρωπαϊκής του ολοκλήρωσης.

Η Επιτροπή σκοπεύει να παρουσιάσει μια ανακοίνωση την επόμενη εβδομάδα με τίτλο «Ένα ευρωπαϊκό μέλλον για το Κοσσυφοπέδιο». Θα είναι ένα σαφές μήνυμα προς την ηγεσία και τον λαό του Κοσσυφοπεδίου το οποίο θα καταδεικνύει την προσήλωση της ΕΕ στο ευρωπαϊκό τους μέλλον. Αναμένουμε επίσης από την ηγεσία του Κοσσυφοπεδίου να τηρήσει εποικοδομητική στάση, συναντώντας, μεταξύ άλλων, τους σέρβους ηγέτες οι οποίοι τους έχουν τείνει χείρα φιλίας.

Το Βελιγράδι οφείλει επίσης να εργαστεί εποικοδομητικά για τη διευθέτηση του θέματος. Στη μελέτη σκοπιμότητας για τη Σερβία και το Μαυροβούνιο, καταστήσαμε σαφές στο Βελιγράδι ότι οι ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της χώρας εξαρτώνται από την επιτυχή διευθέτηση του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου.

Εν κατακλείδι, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια στην ευρωπαϊκή πορεία των Δυτικών Βαλκανίων, οι περισσότερες χώρες σημειώνουν αυτή την περίοδο σταθερή πρόοδο. Οι χώρες αυτές, οι οποίες αγωνίζονται για να μεταρρυθμίσουν απαρχαιωμένες οικονομίες και να οικοδομήσουν σύγχρονες κοινωνίες με βάση τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου, οφείλουν, συγχρόνως, να διαχειριστούν και την κληρονομιά του πολέμου.

Στο πλαίσιο αυτό θέλω να τονίσω τη σημασία της περιφερειακής συνεργασίας. Οι καλές σχέσεις γειτονίας και η περιφερειακή οικονομική συνεργασίας είναι η πεμπτουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι οι καταλύτες της σταθερότητας, της συμφιλίωσης και της εξομάλυνσης των σχέσεων.

Πρόκειται λοιπόν για μια σημαντική πρόκληση για τις χώρες της περιοχής και για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι δύσκολη πρόκληση, όμως έχω την πεποίθηση ότι βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο. Όσο λιγότερο υποχρεωνόμαστε να εστιάζουμε την προσοχή μας στη σταθερότητα και την ασφάλεια, τόσο περισσότερο μπορούμε να διοχετεύσουμε τους πόρους μας στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, στην οποία ορθώς δίνεται έμφαση στην έκθεση του κ. Samuelsen.

  Pack, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Νοτιοανατολική Ευρώπη θα έπρεπε να είναι το επίκεντρο της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ΕΕ θα έπρεπε να ολοκληρώσει με συνεπή μέτρα αυτά που άρχισε στα μέσα της δεκαετίας του 90. Όμως μέχρι τώρα δεν υπήρξαν αρκετά τέτοια μέτρα. Η έκθεση αυτή θα έπρεπε βασικά να χρησιμοποιηθεί για να ασκήσουμε κάποια πίεση στο Συμβούλιο και την Επιτροπή και σήμερα ακούσαμε ότι αυτός ο τρόπος δράσης είχε επιτυχία, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση. Προ ολίγου άκουσα με χαρά τον κ. Επίτροπο να λέει πως η Επιτροπή σκοπεύει επιτέλους να παρουσιάσει ανακοίνωση για το Κοσσυφοπέδιο και ο κ. Schmit είπε επίσης ότι το Συμβούλιο θα προσπαθήσει να διασφαλίσει ότι το αυξημένο ενδιαφέρον για την περιοχή αυτή θα ενισχυθεί με πράξεις.

Πρέπει όμως ταυτόχρονα να αναρωτηθούμε επίσης τι κάνουν οι ίδιες οι χώρες. Και οι δύο προηγούμενοι ομιλητές είπαν άλλωστε ότι η Αλβανία πρέπει να διεξαγάγει επιτέλους σωστά τις επικείμενες εκλογές και να μην επέμβει κατά κανένα τρόπο στα αποτελέσματα. Η κυβέρνηση της χώρας θα πρέπει να πάρει επιτέλους στα σοβαρά το θέμα της διακυβέρνησης, να καταπολεμήσει τη διαφθορά και να εφαρμόσει τους νόμους. Όλοι γνωρίζουμε ότι η Μακεδονία πρέπει να συνεχίσει τη διαδικασία Aarhus για να μπορεί να αισθανθούν οι Αλβανοί, που αποτελούν το 25% του συνολικού πληθυσμού, ως ισότιμοι πολίτες. Μόνο τότε θα γίνει η Μακεδονία ένας παράγων σταθερότητας στην περιοχή.

Στη Βοσνία Ερζεγοβίνη, η Επιτροπή και το Συμβούλιο έπρεπε να έχουν ασκήσει από καιρό επιρροή στους επί τόπου πολιτικούς προκειμένου να τροποποιήσουν τη συνθήκη του Ντέιτον έτσι ώστε να μπορεί να δημιουργηθεί μια λειτουργική κοινότητα. Όσο βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση η Βοσνία Ερζεγοβίνη, δεν θα μπορέσει ποτέ να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συνεργασία με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης δεν είναι ακόμα ικανοποιητική, το ίδιο και η επιστροφή των προσφύγων στην Republika Srpska.

Σχετικά με τη Σερβία, το Μαυροβούνιο και το Κοσσυφοπέδιο, η συνομοσπονδία μεταξύ Σερβίας και Μαυροβουνίου είναι ακόμα πολύ εύθραυστη και πρέπει να αποφασιστεί σύντομα αν θα διατηρηθεί ή θα διαλυθεί. Το Βελιγράδι και η Πρίστινα πρέπει να συνεργαστούν για να βρουν το συντομότερο δυνατόν μια λύση για το Κοσσυφοπέδιο υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και της ΕΕ. Δεν υπάρχει λόγος να μην βρεθεί μια τέτοια λύση αφού όλες οι εμπλεκόμενες χώρες θέλουν να μπουν στην ΕΕ. Ελπίζω ότι η Κροατία θα μπορέσει να πείσει την επιτροπή παρακολούθησης ότι συνεργάζεται πλήρως.

Όλες αυτές οι χώρες έχουν τεράστια προβλήματα ως προς την καταπολέμηση της απάτης, στον τομέα της δικαιοσύνης, καθώς και διοικητικές ελλείψεις και πρέπει να επέμβουμε για να τις βοηθήσουμε. Θα πρέπει να τις βοηθήσουμε με μεγαλύτερη συνέπεια και ζήλο, να τις συμπεριλάβουμε στα προενταξιακά μέσα, προκειμένου να αποκτήσουν μια εθνική οικονομία και μια δημοκρατία που θα λειτουργούν. Όλοι θα κερδίσουμε κάτι από αυτό, πρωτίστως όμως η νεολαία των εν λόγω χωρών.

  Swoboda, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, σήμερα εγκρίναμε με συντριπτική πλειοψηφία την ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στο Σώμα –και σε κάποιους που ψήφισαν υπέρ– αλλά και στον πληθυσμό επικρατεί μια κάποια κόπωση από τη διεύρυνση. Ειδικά τώρα τελευταία η συζήτηση για τα επόμενα βήματα της διεύρυνσης ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει όλοι μαζί, το Συμβούλιο, η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο, να συνεργαστούμε για να εξηγήσουμε στον πληθυσμό ότι αυτή είναι η μοναδική ευκαιρία για τη σταθεροποίηση της συγκεκριμένης περιοχής και ότι οι αυξημένοι κίνδυνοι από αρνητικές εξελίξεις στην περιοχή –είτε πρόκειται για διασυνοριακή εγκληματικότητα, είτε για διαφθορά ή για νέα ξεσπάσματα εθνοτικών συγκρούσεων– μπορούν να αποτραπούν μόνο αν προσφέρουμε στις εν λόγω χώρες μια σαφή ευρωπαϊκή προοπτική. Ευχαριστώ θερμά την Προεδρία και την Επιτροπή γιατί το εξέφρασαν αυτό σήμερα με μεγάλη σαφήνεια.

Τώρα, ειδικά μετά από τις αποφάσεις που λάβαμε σήμερα, πρέπει να επικεντρωθούμε σταθερά στην περιοχή αυτήν και ευχαριστώ το Συμβούλιο που βρήκε μια λύση για να βοηθήσει την Κροατία, η οποία συμπεριλαμβάνει και τη στενή παρακολούθηση όσων επιχειρεί η Κροατία για να φέρει τον Gotovina στη Χάγη. Ελπίζω ότι η λύση αυτή θα υιοθετηθεί σύντομα και από τις δύο πλευρές, έτσι ώστε να μπορέσουμε σύντομα να αρχίσουμε διαπραγματεύσεις με την Κροατία. Η χώρα αυτή σημείωσε μεγάλη πρόοδο με τις προηγούμενες κυβερνήσεις και υπάρχει πραγματικά η δυνατότητα να λειτουργήσει η σημερινή κυβέρνηση ως ένας φωτοδότης ή μια κινητήρια δύναμη –όποια έκφραση σας αρέσει καλύτερα– για την υπόλοιπη περιοχή. Ως εκ τούτου, η όποια συμφωνία με την Κροατία δεν κατευθύνεται εναντίον της Σερβίας ή κάποιας άλλης χώρας αλλά έχει ως στόχο να ωφελήσει ολόκληρη την περιοχή.

Φυσικά, προφανώς όλοι θα χαιρόμασταν αν η Σερβία, το Μαυροβούνιο και το Κοσσυφοπέδιο συναποτελούσαν μια χώρα σε συνθήκες πλήρους αρμονίας. Όμως, μετά από όλα όσα συνέβησαν, ιδίως σε σχέση με το Κοσσυφοπέδιο, κάτι τέτοιο είναι πολύ απίθανο. Ως εκ τούτου, θεωρώ σωστό να βρεθούν τρόποι για να επιτευχθεί η αυτονομία αυτών των χωρών –τουλάχιστον του Κοσσυφοπεδίου– ενώ θα διατηρηθούν παρ’ όλα αυτά οι υφιστάμενοι ιστορικοί και εθνοτικοί δεσμοί. Ανεξάρτητα αν αυτό θα γίνει βάσει του προτύπου της κοινότητας ανεξαρτήτων κρατών ή κάποιας άλλης μορφής συνεργασίας, ζητώ από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να δείξουν όσο περισσότερη φαντασία μπορούν καθώς θα ασχολούνται με το θέμα αυτό, γιατί είναι σημαντικό να καταλήξουμε σε μια σοβαρή λύση για τη Σερβία και το Μαυροβούνιο, αλλά και για το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου, πριν από το τέλος του 2006. Αν υποβάλετε καλές προτάσεις, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι θα έχετε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο πλευρό σας.

  Samuelsen, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (DA) Κύριε Πρόεδρε, είναι αλήθεια ότι υπάρχουν ακόμη πολλά προβλήματα στην περιοχή αυτή. Αυτό τονίστηκε επίσης από τους ομιλητές του Συμβουλίου και της Επιτροπής, και θα ήθελα να τους ευχαριστήσω για τις παρεμβάσεις τους. Είναι επίσης αλήθεια, ωστόσο, ότι αυτή η περιοχή έχει πολλές προοπτικές, μεταξύ των άλλων και για την ένταξή της στην Ευρώπη που έχουμε σήμερα.

Θα ήθελα να αναφέρω ένα παράδειγμα από τη Δανία. Η τελευταία διεύρυνση της Ευρώπης άνοιξε πραγματικά τα μάτια σε πάρα πολλούς Δανούς που είχαν φτάσει στο σημείο να βλέπουν την Ευρώπη υπό νέο πρίσμα: όχι απλώς σαν μια οικονομική λέσχη για τους πλούσιους, αλλά σαν πολιτική λέσχη που βασίστηκε σε κάποιες κοινές αξίες και που θα μπορούσε να είναι μια κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη δημοκρατιών και την εδραίωση ασφάλειας. Πρόσφατα, είδαμε πώς ένα από τα δανικά κόμματα που διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στη συζήτηση στην ΕΕ, δηλαδή το Σοσιαλιστικό Λαϊκό Κόμμα, έκανε στροφή από μια ευρωσκεπτικιστική σε μια φιλοευρωπαϊκή στάση. Επιπλέον, αυτό το έκαναν υπό το φως των εξελίξεων που είδαμε, περιλαμβανομένης της διεύρυνσης.

Η επόμενη μεγάλη πρόκληση είναι αυτή η συγκεκριμένη περιοχή και, όπως είδαμε πρόσφατα, υπάρχουν ακόμη φυσικά προβλήματα στην Αλβανία, τη Μακεδονία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, τη Σερβία-Μαυροβούνιο, το Κοσσυφοπέδιο και την Κροατία, με τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις να πρέπει να αναβληθούν. Το σημαντικό, ωστόσο, είναι να επιμείνουμε ότι αυτές οι χώρες έχουν προοπτικές όσον αφορά την Ευρώπη, διότι αυτές ακριβώς οι προοπτικές μπορούν να γίνουν η κινητήρια δύναμη που χρειάζονται. Επιπλέον, εμείς στην υπόλοιπη Ευρώπη χρειαζόμαστε να δείξουμε ότι αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι μια περιοχή κλειδί για την ευρωπαϊκή συνεργασία.

Είμαστε στο ξεκίνημα μιας συναρπαστικής χρονιάς. Θα είναι μια χρονιά στην οποία θα καταλήξουμε –και ελπίζουμε ότι αυτό θα γίνει το συντομότερο δυνατό– σε έναν θετικό διακανονισμό όσον αφορά την Κροατία. Θα είναι επίσης αναμφίβολα το έτος στο οποίο μπορούμε να έρθουμε πιο κοντά στην επίλυση του προβλήματος σχετικά με την ονομασία της FYROM, ή Μακεδονίας, και ελπίζουμε επίσης ότι θα είναι μια χρονιά στην οποία μπορούμε να έρθουμε πιο κοντά όσον αφορά την επίλυση του θέματος του μελλοντικού καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου.

Θα ήθελα επίσης να εκμεταλλευθώ αυτή την ευκαιρία για να σας ευχαριστήσω για τη συνεργασία σας όσον αφορά το ψήφισμα και την προετοιμασία του. Έχει γίνει ένα χρήσιμο εργαλείο που θα συμβάλει στη διατήρηση όχι μόνο της πίεσης και της ώθησης που σήμερα είναι, ευτυχώς, μέρη των εξελίξεων, αλλά επίσης της δέσμευσης που η ΕΕ πρέπει να επιδείξει αν θέλουμε να βρεθεί μια λύση στα προβλήματα της περιοχής. Τότε θα μπορέσουμε να βάλουμε σοβαρά τη διαδικασία σε κάποιο δρόμο και το τοπίο θα ξεκαθαρίσει για όλα τα μέρη και θα αρχίσει να σημειώνεται κάποια πρόοδος.

  Lagendijk, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (NL) Τονίστηκε από διάφορους ομιλητές σε αυτή τη συζήτηση καθώς και στις διάφορες εκθέσεις της Επιτροπής και του Συμβουλίου. Οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων είναι μελλοντικά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά στο σημερινό κοινωνικό περιβάλλον αυτό λέγεται ευκολότερα απ’ ό,τι γίνεται. Το ακούσαμε στη συζήτηση σήμερα το πρωί σχετικά με τη Ρουμανία και ο κ. Swoboda αναφέρθηκε σε αυτό: υπάρχει κάποια κούραση από τη διεύρυνση. Φοβάμαι πολύ ότι αυτή η κούραση από τη διεύρυνση θα έχει συγκεκριμένα επιπτώσεις στη βαλκανική πολιτική μας. Παραμένω πεπεισμένος ότι –όσο λίγο δημοφιλής και αν είναι και το τονίζω εδώ ακόμη μια φορά– η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται μια βαλκανική στρατηγική. Χθες η Διεθνής Επιτροπή για τα Βαλκάνια, στα μέλη της οποίας συγκαταλέγονται πολλοί ενδιαφέροντες άνθρωποι και πολλοί εμπειρογνώμονες, δημοσίευσε μια έκθεση. Παραθέτω από αυτή την έκθεση ένα χωρίο που αφορά τα Δυτικά Βαλκάνια. «Οι πόλεμοι μπορεί να τελειώνουν, αλλά η μυρωδιά της βίας υπάρχει ακόμη στην ατμόσφαιρα». Αν ταξιδέψετε στα Βαλκάνια, σε οποιαδήποτε χώρα τους, θα δείτε ότι αυτή είναι η κατάσταση και αυτό σημαίνει ότι η ΕΕ απλά δεν είναι σε θέση να σκεφτεί ότι αυτό δεν μας βολεύει ιδιαίτερα αυτή τη στιγμή, ας αφήσουμε ήσυχες αυτές τις χώρες προς το παρόν. Σε αυτή τη νέα στρατηγική, σε αυτή τη στρατηγική για τα Βαλκάνια που αποσκοπεί στην ένταξη, δύο παράγοντες είναι σημαντικοί.

Πρώτον –παρόλο που είναι ολοφάνερο, θα το ξαναπώ– η κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη στην περιοχή αυτή τη στιγμή είναι καταστροφική και αυτή είναι η κύρια πηγή αστάθειας. Με υψηλά ποσοστά ανεργίας είναι σχεδόν αδύνατον για τους νέους που τελειώνουν το σχολείο εκεί να οικοδομήσουν ένα μέλλον στην περιοχή. Αυτό οδηγεί σε αύξηση της εγκληματικότητας, της αβεβαιότητας και της αστάθειας, και δεν είναι αυτό που θέλουμε. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι καλή σε κάτι, αυτό είναι η εξύφανση οικονομικών δεσμών μεταξύ αυτών των χωρών και μεταξύ αυτών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ένα δεύτερο στοιχείο που δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε είναι η προσήλωση στις βασικές προϋποθέσεις όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Αν και εμείς, ως εκπρόσωποι των Βαλκανίων διχαστήκαμε στο θέμα αυτό σε σχέση με την Κροατία, έχει ήδη αποδειχθεί κατά την άποψή μου ότι η προσήλωση του Συμβουλίου στη συνεργασία με το Δικαστήριο της Χάγης ως προϋπόθεση για την έναρξη των διαπραγματεύσεων έχει θετικές επιπτώσεις στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και τη Σερβία. Είμαι χαρούμενος και θέλω να επαινέσω το Συμβούλιο που υποστήριξε σθεναρά τη συνεργασία με το Δικαστήριο.

Στη συνέχεια, το θέμα που μας απασχολεί όλους: το Κοσσυφοπέδιο. Ήμουν πρόσφατα εκεί και είμαι πεπεισμένος ότι η έκθεση για τα πρότυπα και το τι έχει συμβεί μέχρι στιγμής θα έρθει ως φυσικό επακόλουθο. Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτή η συζήτηση για το καθεστώς θα πραγματοποιηθεί. Σε αυτή τη συζήτηση, η Ευρώπη, είτε της αρέσει είτε όχι, πρέπει να τεθεί επικεφαλής διότι έχουμε τις ρίζες στα χέρια μας. Έχουμε την ανταμοιβή για τη Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο στα χέρια μας. Αυτή η συζήτηση σχετικά με την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου πρέπει να διεξαχθεί με όλους τους όρους που είναι σαφείς ακόμη και σήμερα: κανένας διαχωρισμός, καμία συνεργασία με την Αλβανία ή τη Μακεδονία και σεβασμός για τη σερβική μειονότητα.

Το να μην κάνουμε τίποτα και να στρέψουμε το βλέμμα αλλού, το να κάνουμε λες και είναι πολύ δύσκολο να ασχοληθούμε με τα Βαλκάνια αυτή τη στιγμή, αυτή είναι μια προσέγγιση που δεν μπορούμε να δεχτούμε. Το να μην κάνουμε τίποτα θα οδηγήσει σε μια απαράδεκτη και επικίνδυνη κατάσταση. Ας μην τιμωρήσουμε έτσι εμάς τους ίδιους και τις χώρες των Βαλκανίων!

  Meijer, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (NL) Στη δεκαετία του 1990 πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να λύσουμε τα προβλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία δημιουργώντας προτεκτοράτα, αποστέλλοντας εξωτερικούς διοικητές και στρατιώτες εκεί και αναγκάζοντας τους πρόσφυγες να επιστρέψουν σε περιοχές όπου υπήρχε τώρα μια διαφορετική εθνική μειονότητα. Αυτό το αμερικανικό μοντέλο οδηγεί στην αποτελμάτωση. Υποβιβάζει τους ανθρώπους που ζουν εκεί στο ρόλο των ανήλικων. Θα καθίσουν και θα περιμένουν πότε θα φύγουν αυτοί οι ξένοι που παρεμβαίνουν στα εσωτερικά τους. Η εναλλακτική σε αυτή την αποτελμάτωση είναι να αναζητήσουμε έναν ειρηνικό, δημοκρατικό τρόπο από κάτω προς τα πάνω λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη το πώς βλέπουν το μέλλον τους και πώς επιθυμούν να ονομάζονται οι άνθρωποι στο Κοσσυφοπέδιο, το Μαυροβούνιο, οι ξεχωριστές οντότητες στη Βοσνία ή στις δύο μεγάλες γλωσσικές ζώνες της ίδιας της Μακεδονίας για παράδειγμα. Τα κράτη και οι πληθυσμιακές ομάδες που ήταν αντιμέτωπες τη δεκαετία του 1990 εξακολουθούν να απορρίπτουν την κυριαρχία από τους γείτονές τους αλλά δεν θέλουν να συνεργάζονται με ανοικτά σύνορα. Ένα έγκαιρο ξεκίνημα των διαπραγματεύσεων για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ξεκινώντας από την Κροατία και τη Μακεδονία, μπορεί να συμβάλει σε αυτό. Η Ευρώπη πρέπει τώρα χωρία καμία προκατάληψη να επιδιώξει αληθινές λύσεις μαζί με όλους τους εμπλεκόμενους.

  Belder, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη είναι μια ωρολογιακή βόμβα που περιμένει να εκραγεί! Αυτά είναι ακριβώς τα λόγια της EUFOR, της στρατιωτικής αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη χώρα αυτή. Σχεδόν δέκα χρόνια μετά το Ντέιτον τα πρώην εμπόλεμα μέρη συνεχίζουν αδιάπτωτο τον εθνικό αγώνα τους στην πολιτική αρένα. Η εικόνα που σχημάτισε η αντιπροσωπεία αυτού του Κοινοβουλίου για τη σημερινή κατάσταση στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, στο Σεράγεβο και το Μόσταρ την περασμένη εβδομάδα δεν είναι καθόλου καθησυχαστική, αλλά ήταν σίγουρα ρεαλιστική. Αυτό υπογραμμίζει ακόμη μια φορά τη χρησιμότητα της αποστολής EUFOR σε τοπικό επίπεδο.

Μπορεί να περιμένετε μια διαλλακτική συνεισφορά από τις θρησκευτικές κοινότητες στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη. Οι εκπρόσωποι του Συμβουλίου, της Επιτροπής και της EUFOR ανέφεραν αντίθετα. Θα ήθελα να προτρέψω το Συμβούλιο και την Επιτροπή να συνεχίσει να θυμίζει στις εκκλησιαστικές αρχές και στη Reis al-Ulema τη μεγάλη τους ευθύνη σχετικά με αυτό. Η πρόσφατη σύλληψη των Βοσνίων στην Τσετσενία είναι ένα δυσοίωνο σημάδι. Καταδεικνύει τον κίνδυνο του θρησκευτικού εξτρεμισμού στον οποίο οι πηγές της EUFOR επέστησαν την προσοχή μας.

Ένα συγκινητικό μέρος της επίσκεψης της ad hoc αντιπροσωπείας στο Σεράγεβο ήταν η επιθεώρηση των ναρκοπεδίων. Συμβούλιο και Επιτροπή, μόνο η εκκαθάριση αυτών των πεδίων θανάτου μπορεί να φέρει τη μετάβαση σε μια πιθανή ειρηνική συνύπαρξη. Οπότε, σας παρακαλώ, επενδύστε περισσότερο στο μέλλον της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης με αυτόν τον τρόπο!

  Aylward, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι τα τελευταία χρόνια έφεραν μεγάλη δυστυχία στην περιοχή των Βαλκανίων και στους πολλούς ανθρώπους που έχασαν μέλη των οικογενειών τους και αγαπημένα τους πρόσωπα εξαιτίας των πολέμων. Το τελικό στάδιο αυτού του πολέμου οδήγησε στην επίθεση του ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο και στην κατάρρευση του καθεστώτος.

Στηρίζω εν γένει τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες έχουν στόχο την ανοικοδόμηση των οικονομιών της περιοχής των Δυτικών Βαλκανίων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εν μέρει ορθώς αντιμετωπίζει την περιοχή των Βαλκανίων ως μια ενιαία περιοχή. Πολιτικώς, αυτό το θέμα είναι πολύ ευαίσθητο όσον αφορά τη μελλοντική σχέση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Δυτικών Βαλκανίων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι, βεβαίως, την τρέχουσα περίοδο ο μεγαλύτερος χορηγός οικονομικής βοήθειας στην περιοχή. Οι δε πόροι που προσφέρονται προορίζονται για τη βελτίωση βασικών υποδομών στους τομείς των μεταφορών, του περιβάλλοντος, της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών.

Η στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποσκοπεί επίσης στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των δημοσίων υπηρεσιών, με ιδιαίτερη εστίαση στον δικαστικό τομέα, στις αστυνομικές αρχές και στη δημόσια διοίκηση. Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αντιμετωπίζει με κριτικό τρόπο τις πολιτικές εξελίξεις στην περιοχή των Βαλκανίων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να απαιτεί την παράδοση των υπόπτων για εγκλήματα πολέμου στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης. Ωστόσο, την τελευταία περίοδο υπήρξαν πολλές πολύ θετικές εξελίξεις στην περιοχή των Βαλκανίων. Χαιρετίζω την απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης να αποσύρει τα στρατεύματά της από τη Βοσνία και να παραδώσει τον έλεγχο της ειρηνευτικής αποστολής σε δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι σαφές ότι υφίσταται πολιτική σταθερότητα στην περιοχή. Γνωρίζουμε ότι πρέπει να παρακολουθούμε με ιδιαίτερη προσοχή τις πολιτικές εξελίξεις στην εν λόγω περιοχή, ενώ στηρίζω τη γνωστή ως διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης.

Τάσσομαι υπέρ της ένταξης των χωρών αυτών στην Ευρωπαϊκή Ένωση εφόσον πληρούν τα κριτήρια της Κοπεγχάγης όσον αφορά τον σεβασμό του κράτους δικαίου και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ως πολιτική οντότητα γνωρίζει και θα τηρήσει τις υποχρεώσεις της σε αυτό το πλαίσιο.

  Παπαστάμκος (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, τα δυτικά Βαλκάνια αποτέλεσαν και αποτελούν πεδίο δοκιμής και δοκιμασίας της αποτελεσματικότητας της εξωτερικής δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η μέχρι τώρα ευρωπαϊκή πολιτική χαρακτηρίζεται από αποσπασματικό χαρακτήρα, διασπορά δράσεων, έλλειψη συντονισμού και δυσαρμονία με τις αναπτυξιακές δυνατότητες της περιοχής. Ως προκλήσεις για τη διαμόρφωση μιας περισσότερο παραγωγικής ευρωπαϊκής πολιτικής σε σχέση με τα δυτικά Βαλκάνια θεωρώ:

Πρώτον, την οικοδόμηση μέτρων εμπιστοσύνης, κοινωνικής συνοχής και παραγωγής ασφάλειας.

Δεύτερον, τη διασύνδεση της ευρωπαϊκής στήριξης και της ευρωπαϊκής προοπτικής των χωρών της Βαλκανικής με αυστηρούς όρους πολιτικής προσαρμογής, διοικητικών μεταρρυθμίσεων και δικαιοσύνης.

Τρίτον, την εκπόνηση ενός προωθημένου και συνεκτικού στρατηγικού σχεδίου για την ανάπτυξη των Βαλκανίων με ενδιάμεσο στόχο την ολοκληρωμένη και βιώσιμη ανάπτυξη και τελικό στόχο τη σύγκλιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το σχέδιο θα συναρθρώνει τις προτεραιότητες κάθε χώρας και θα αναζητεί πεδία συνεργασίας και αμοιβαίου οφέλους, θα θέτει προτεραιότητες και άξονες δράσης, θα καταγράφει και θα ποσοτικοποιεί τις ανάγκες σε βασικούς τομείς και θα προβλέπει πόρους για την εφαρμογή του.

Τέταρτον, τη στήριξη της περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης με έμφαση στις διασυνοριακές υποδομές και στα διευρωπαϊκά δίκτυα.

Πέμπτον, την τόνωση της περιφερειακής πολιτικής συνεργασίας μέσω της εγκαθίδρυσης διαρθρωμένου πολιτικού διαλόγου, κατά το προηγούμενο της Ευρωπαϊκής Διάσκεψης με τα κράτη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης πριν από την προσχώρησή τους.

Τέλος, την τροπολογία του κ. Samuelsen και άλλες συναφείς τροπολογίες για το όνομα της ΠΓΔΜ (FYROM) τις θεωρώ απαράδεκτες για τους λόγους που αναφέρονται στην κοινή δήλωση της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, η οποία έχει κοινοποιηθεί σε όλα τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ως ελάχιστη ένδειξη θεσμικής και πολιτικής ευθύνης, θεωρώ ότι τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των υπόλοιπων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να χρησιμοποιούν τις επίσημες ονομασίες, τις ονομασίες των Ηνωμένων Εθνών, όπως πράγματι έπραξε ο Επίτροπος, κ. Rehn.

  Μπεγλίτης (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, η πρωτοβουλία της ομάδας των Πρασίνων και των Φιλελευθέρων να υποβάλουν τροπολογίες για το θέμα του ονόματος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και να ζητήσουν την αναγνώριση της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση με τη συνταγματική της ονομασία με αναγκάζουν να τοποθετηθώ από την αρχή και αποκλειστικά σε αυτό το θέμα.

Θέλω να δηλώσω με τον πιο απόλυτο τρόπο ότι η πρωτοβουλία αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, με τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των θεσμικών της οργάνων, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πρόκειται για πρωτοβουλία που αντιστρατεύεται κάθε έννοια αλληλεγγύης απέναντι σε ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ελλάδα, που αποτελεί ένα από τα μέρη που συμμετέχουν στην εν εξελίξει διαπραγματευτική διαδικασία στο πλαίσιο του ΟΗΕ για την ανεύρεση μιας αμοιβαίας αποδεκτής και αξιοπρεπούς λύσης, ενός έντιμου και λογικού συμβιβασμού. Όταν όλοι έχουμε καταγγείλει, μεταξύ αυτών και ίδιοι, τις μονομερείς ενέργειες των Ηνωμένων Πολιτειών στην περίπτωση της αναγνώρισης της αρμοδιότητας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, έρχονται σήμερα να επιβεβαιώσουν και να αποδεχθούν τη μονομερή αμερικανική ενέργεια αναγνώρισης των Σκοπίων με τη συνταγματική τους ονομασία. Προκαλεί πράγματι προβληματισμό, κύριε Πρόεδρε, αυτή η στάση, όταν σήμερα θα έπρεπε να συζητήσουμε και να συμβάλουμε στη διαμόρφωση μιας κοινής και ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής στρατηγικής για τις μεγάλες προκλήσεις και τους κινδύνους μιας νέας αντιπαράθεσης και αστάθειας στην περιοχή των δυτικών Βαλκανίων. Αυτή, πράγματι, θα ήταν μια σημαντική συμβολή στην υπεράσπιση των ευρωπαϊκών συμφερόντων και στην ενίσχυση της ευρωπαϊκής προοπτικής των χωρών της περιοχής. Η σύγκρουση και ο πόλεμος στα Βαλκάνια θα έπρεπε να μας κάνει όλους πιο προσεκτικούς, πιο υπεύθυνους, πιο ρεαλιστές.

Η Ελλάδα πέτυχε να αφομοιώσει τα διδάγματα της πρόσφατης ιστορίας των συγκρούσεων στα Βαλκάνια και να αναδειχθεί με πρωτοβουλίες ειρήνης και συνεργασίας σε σταθεροποιητικό παράγοντα. Είναι η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα σε επενδύσεις στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, οι οποίες έχουν δημιουργήσει πάνω από 20 000 θέσεις εργασίας. Έχει επιδείξει έμπρακτα υπευθυνότητα, ρεαλισμό και συμβιβαστική διάθεση στον ΟΗΕ για την επίλυση του θέματος του ονόματος για έναν λογικό και αξιοπρεπή και για τις δυο χώρες συμβιβασμό. Γι’ αυτόν τον λόγο καλώ τους συναδέλφους βουλευτών των Πρασίνων και των Φιλελευθέρων και τον εισηγητή, κ. Samuelsen, να αποσύρουν, έστω και τώρα, τις τροπολογίες τους. Όπως καλώ και τον Προεδρεύοντα του Συμβουλίου και τον εκπρόσωπο της Επιτροπής να τοποθετηθούν πάνω σ’ αυτό το θέμα.

  Drčar Murko (ALDE). – (SL) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θα ήθελα να μιλήσω για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας από τη γεωστρατηγική πτυχή της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τα νοτιοανατολικά. Η γεωγραφική θέση της στην ασταθή περιοχή των Βαλκανίων είναι εξαιρετικά σημαντική για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδίως σε μια κατάσταση όπου το συνταγματικό καθεστώς του γειτονικού Κοσσυφοπεδίου δεν έχει οριστικοποιηθεί και είναι μάρτυρας ευαίσθητων συνταγματικών μεταρρυθμίσεων που διεξάγονται βάσει της συμφωνίας πλαισίου της Οχρίδας.

Η συμφωνία πλαίσιο είναι μια συνταγματική τεκμηρίωση της αρχής της πολιτιστικής πολυμορφίας. Σε αυτήν, η πλειοψηφούσα εθνική ομάδα των Σλαβομακεδόνων εκφράζει το πώς επιθυμούν σε όλα τα επίπεδα, από το εθνικό ως το τοπικό, να μοιραστούν την εξουσία με τις μειοψηφούσες εθνικές ομάδες των Αλβανομακεδόνων. Η σημασία της συμφωνίας για τη σταθερότητα της κατάστασης πρέπει, ως εκ τούτου, να μετρηθεί με βάση τα κριτήρια ενός πολιτισμικού σημείου καμπής.

Η μεταρρύθμιση των θεμελιωδών κοινωνικών σχέσεων προοδεύει παράλληλα με τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Προκειμένου να συνεχιστεί, η χώρα χρειάζεται μια σαφή προοπτική δημιουργίας στενότερων σχέσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση, και τη βοήθειά μας στη σφυρηλάτηση της νέας ταυτότητάς της. Μέρος αυτού είναι το ερώτημα που έθεσε ο εισηγητής Samuelsen: «Δεν έχει έρθει ο καιρός να εξετάσει η Ευρωπαϊκή Ένωση το ενδεχόμενο αναγνώρισης της χώρας αυτής με το συνταγματικό της όνομα – Δημοκρατία της Μακεδονίας;» Σας ευχαριστώ.

  Kusstatscher (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, όλοι οι λαοί και όλες οι εθνοτικές ομάδες των Βαλκανίων, που μετά από μια μακρά ιστορία γεμάτη βάσανα εναποθέτουν όλες τις ελπίδες τους στην ΕΕ, είναι αναμφίβολα ευρωπαϊκοί. Όταν όμως εξετάσουμε πιο προσεκτικά τα πράγματα, διαπιστώνουμε ότι σε πολλά από αυτά τα βαλκανικά κράτη δυστυχώς δρουν ακόμα παλιές ομάδες. Η παλιά νομενκλατούρα είναι ο κύριος υπαίτιος για το ότι πολλές φορές οι μεταρρυθμίσεις που υπόσχονται, μένουν στα χαρτιά. Δεν γίνεται σχεδόν καμία σοβαρή προσπάθεια αντιμετώπισης της διαφθοράς. Η απόσταση μεταξύ φτωχών και πλουσίων μεγαλώνει. Σε ορισμένες περιοχές αυξάνεται ο αριθμός των αναλφάβητων και η κατάσταση των μειονοτήτων, ιδίως των Ρομ, δεν είναι ικανοποιητική. Στις εκλογές γίνεται χειραγώγηση μέσω δωροδοκίας, εν μέρει μάλιστα με τη χρήση βίας.

Όλα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα πρέπει να εξετάσουν πιο προσεκτικά τι πραγματικά συμβαίνει και δεν πρέπει να αφήσουν να τους παραπλανήσουν οι εκπρόσωποι αυτών των παλιών ομάδων. Πιστεύω ότι πρέπει να βρούμε τον χρόνο να εξετάσουμε περισσότερο εις βάθος την κατάσταση πριν να συμφωνήσουμε για την προσχώρηση αυτών των χωρών στην ΕΕ.

  Posselt (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η Κροατία δεν είναι χώρα των Δυτικών Βαλκανίων όπως υποστηρίζεται στα έγγραφα αλλά είναι, εκτός από την Ελβετία και το Λιχτενστάιν, η μόνη χώρα της Κεντρικής Ευρώπης που δεν ανήκει ακόμα στην ΕΕ. Έχει εκπληρώσει τα κριτήρια και έτσι θα πρέπει να αρχίσουμε το ταχύτερο τις διαπραγματεύσεις.

Ωστόσο, στα καθεαυτό Βαλκάνια υπάρχουν ακόμα πάρα πολλά που πρέπει να γίνουν. Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη πρέπει να μετατραπεί μέσω συνταγματικής μεταρρύθμισης σε μια ισχυρή, ισότιμη ομοσπονδία τριών λαών και πρέπει να τερματιστεί η δικτατορία του λόρδου Ashdown. Πρέπει να δείξουμε στο Κοσσυφοπέδιο έναν σαφή, αλλά με όρους, οδικό χάρτη προς την ανεξαρτησία, και μάλιστα πριν από το τέλος του χρόνου. Κάθε άλλη προσέγγιση στερείται ρεαλιστικής βάσης.

Η Σερβία και το Μαυροβούνιο πρέπει να επιτρέψουν να γίνουν εξονυχιστικοί έλεγχοι για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Φοβάμαι πως εδώ η απόφαση που έλαβε αυτήν την εβδομάδα η Επιτροπή μάλλον στηριζόταν υπερβολικά σε παρερμηνείες.

Στη Μακεδονία πρέπει να ρυθμιστεί επιτέλους το θέμα της ονομασίας. Παρ’ όλη την εκτίμησή μου προς τους Έλληνες συναδέλφους, τους απευθύνω έκκληση να εγκαταλείψουν επιτέλους τον στενόμυαλο τρόπο σκέψης τους ως προς το ζήτημα αυτό. Στη Βαυαρία υπάρχει η περιοχή που ονομάζεται Franken και η Φρανκφούρτη, κανένας ωστόσο δεν θα υποστήριζε ότι για τον λόγο αυτόν θα πρέπει να μετονομαστεί η Γαλλία σε «Παρισινή Δημοκρατία» διότι διαφορετικά θα μπορούσε να προβάλει εδαφικές αξιώσεις για τη Φρανκφούρτη ή την περιοχή Franken. Ας σταματήσουμε επιτέλους αυτές τις ανοησίες, είμαστε πλέον στον 21ο αιώνα.

Πρέπει να χαράξουμε σαφή σύνορα της ΕΕ. Ο κ. Langen είναι ένας από εκείνους που επισημαίνουν διαρκώς πως με την Τουρκία θα επεκτεινόμασταν υπερβολικά. Όμως η Νοτιοανατολική Ευρώπη είναι σαφώς Ευρώπη. Πρέπει να συγκεντρώσουμε τις δυνάμεις μας για να σταθεροποιήσουμε τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, αλλά και την κεντροευρωπαϊκή χώρα Κροατία, που ανήκει τόσο λίγο στα Βαλκάνια όσο και η ωραία πόλη της Βοημίας Kaden an der Eger, το Μόναχο ή το Altenkirchen im Siegerland. Ανήκει στην Κεντρική Ευρώπη και πρέπει να ενσωματωθεί σε αυτήν, γιατί έτσι θα σταθεροποιηθούν και τα γειτονικά Βαλκάνια.

  Pahor, Borut (PSE). – (SL) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θα ήθελα να συνεχίσω από εκεί που σταμάτησε ο αξιότιμος συνάδελφος Posselt.

Συμφωνώ με τις πολυάριθμες πληροφορίες που προκύπτουν από το ψήφισμα, και ως εκ τούτου θα το στηρίξω. Ωστόσο, στο ψήφισμα πιστεύω ότι λείπει η μεγάλη έμφαση στο γεγονός ότι η εδραίωση της ειρήνης καθεαυτής δεν σημαίνει και την επίλυση των περίπλοκων και θεμελιωδών ζητημάτων της συνύπαρξης των λαών της περιοχής. Θα ήταν εντελώς λανθασμένο να σχηματίσουμε την εντύπωση ότι έχουμε τώρα πλήρως δημοκρατικά κράτη σε αυτή την περιοχή, και με αυτά και την ΕΕ τα πάντα πρέπει να αφορούν τον εκσυγχρονισμό και την ενσωμάτωση στην ΕΕ.

Κατά την άποψή μου, η ΕΕ πρέπει να αναλάβει περισσότερες πρωτοβουλίες και ευθύνες προκειμένου να εξασφαλίσει ότι το θεμελιώδες καθεστώς ορισμένων κρατών στην περιοχή αυτή θα εγκαθιδρυθεί με ειρηνικά μέσα, χωρίς τη χρήση βίας, κατόπιν συμφωνίας και, το σημαντικότερο, σε μια πιο μόνιμη βάση.

Για παράδειγμα, η μη μεταρρυθμισμένη Συμφωνία του Ντέιτον αποτελεί εμπόδιο για την ανάπτυξη της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου πρέπει να ρυθμιστεί, η πλειοψηφία των Σέρβων και των Μαυροβουνίων επιθυμεί να ζήσει σε ανεξάρτητες χώρες, και ούτω καθεξής. Νομίζω ότι αυτά είναι θεμελιώδη ζητήματα που αξίζουν μια πιο θεμελιώδη αντίδραση από αυτήν που είμαστε σε θέση να δώσουμε αυτή τη στιγμή.

  Prodi (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίως και κύριοι, όταν μιλάμε για τα Βαλκάνια δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε σταθερότητα έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μπορεί να υλοποιηθεί μόνο χάρη στην ισχυρή λαϊκή ώθηση, η οποία στα Βαλκάνια πρέπει να απορρέει και από μια πολιτική διεργασία αποκάλυψης της αλήθειας και συμφιλίωσης παράλληλα με την ποινική διαδικασία του Δικαστηρίου της Χάγης, η οποία είναι ασφαλώς σημαντική, αλλά δεν αρκεί για να συνειδητοποιήσουν όλοι ποιος έκανε τι στον πόλεμο της προηγούμενης δεκαετίας.

Το σκηνικό που επεξεργαζόμαστε σήμερα είναι αυτό που μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση του πλαισίου από το οποίο ξέσπασε η βία και στο οποίο θύματα και θύτες μπορούν να έλθουν αντιμέτωποι ο ένας με τον άλλο. Μόνο αυτή η ειλικρινής αντιπαράθεση μπορεί να γυρίσει μια σελίδα και να μην επιτρέψει σε κανέναν να την ανοίξει και πάλι.

Η οικοδόμηση της δημοκρατίας έχει ανάγκη από αυτό το βήμα γιατί προϋποθέτει τον σεβασμό και την αμοιβαία εμπιστοσύνη· η Ένωση πρέπει να στραφεί με αποφασιστικότητα προς το μέλλον και δεν μπορεί να παραμείνει όμηρος του παρελθόντος.

  Ibrisagic (PPE-DE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σε δύο λεπτά δεν μπορώ να πω πολλά, ιδιαίτερα αν το θέμα είναι τόσο ευρύ όσο αυτό των Δυτικών Βαλκανίων. Σκοπεύω, ως εκ τούτου, να αναφέρω λίγα πράγματα που είναι κοινά για όλες τις χώρες στην περιοχή και για τη στάση μας απέναντί τους.

Τα Δυτικά Βαλκάνια είναι μια περιοχή που επηρεάζεται όχι μόνο από τον πόλεμο και την καταστροφή, αλλά επίσης από 50 χρόνια κομμουνισμού. Εμείς, που έχουμε βιώσει έναν πόλεμο, γνωρίζουμε πόσο εύκολο είναι να ξεκινήσει ένας πόλεμος και πόσο δύσκολο είναι να τερματιστεί. Εμείς που έχουμε βιώσει τον κομμουνισμό γνωρίζουμε επίσης πόσος χρόνος απαιτείται για την οικοδόμηση μιας δημοκρατίας. Σε όλες αυτές τις χώρες για τις οποίες μιλάμε σήμερα, υπάρχουν κάποιων ειδών διαχωρισμοί: στην Κροατία, μεταξύ των δημοκρατικών και των μη δημοκρατικών δυνάμεων, στη Βοσνία μεταξύ της ομοσπονδίας και της Republika Srpska και στη Σερβία και Μαυροβούνιο μεταξύ των Σέρβων και των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου. Όταν συμμετέχουμε σε συζητήσεις με αυτές τις χώρες και επιβάλουμε διάφορες απαιτήσεις, πρέπει να το έχουμε κατά νου και να προσπαθούμε να βοηθάμε τις δημοκρατικές δυνάμεις που υπάρχουν στα Δυτικά Βαλκάνια αλλά δεν είναι πάντα τόσο ισχυρές ή αυθεντικές όσο πιστεύουμε. Όταν μιλάμε, για παράδειγμα, για εκείνους που κατηγορούνται για εγκλήματα πολέμου στη Republika Srpska ή στη Σερβία, που σχηματίζουν ουρά για να έρθουν στη Χάγη, δεν υπάρχουν πολλοί σε αυτό το Κοινοβούλιο που να γνωρίζουν ότι σε αυτούς τους ανθρώπους και στις οικογένειές τους δίνονται πολλά χρήματα από τις αρχές για να το κάνουν. Όταν μιλάμε για τη Μακεδονία, που πρέπει να συμμετάσχει εθελοντικά στις διαπραγματεύσεις για την αλλαγή του ονόματος, δεν υπάρχουν πολλοί σε αυτό το Κοινοβούλιο που να γνωρίζουν ότι αυτό δεν είναι παρά μέρος της αλήθειας, διότι στις διαπραγματεύσεις παρίστανται μόνο έλληνες εκπρόσωποι και όχι εκπρόσωποι της Μακεδονίας ικανοί να εκθέσουν τις απόψεις τους επί του θέματος.

Θα ήθελα επίσης να τονίσω ότι όλες οι αποφάσεις αυτού του Κοινοβουλίου ερμηνεύονται και αναλύονται προσεκτικά τόσο από τις θετικές όσο και από τις αρνητικές δυνάμεις της περιοχής. Χρειάζεται, ως εκ τούτου, να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί όσον αφορά τα σημάδια που στέλλουμε στους λαούς αυτών των χωρών, ανεξάρτητα από το αν μιλάμε για τα αιτήματα επιστροφής των προσφύγων στο Κοσσυφοπέδιο, την αλλαγή ονόματος της Μακεδονίας ή τη μελλοντική προσχώρηση της Κροατίας στην ΕΕ. Ό,τι και να κάνουμε, πρέπει να υποστηρίξουμε όσους αγωνίζονται για ειρηνική και δημοκρατική ανάπτυξη και να επιβάλουμε κυρώσεις σε όσους παρακωλύουν την ανάπτυξη.

  Howitt (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επισκέφθηκα προσφάτως τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και υπήρξα μάρτυρας της επιτυχημένης ανάληψης καθηκόντων της EUFOR, της ειρηνευτικής δύναμης της ΕΕ.

Εξακολουθεί να υπάρχει έντονη εχθρότητα μεταξύ των Βοσνίων, των Κροατών και των Σέρβων της χώρας. Παρά το γεγονός ότι μέχρι και 10 000 άτομα εμπλέκονται σε εγκλήματα πολέμου, κατηγορίες έχουν απαγγελθεί σε 34 μόλις άτομα. Η πορεία προς τις Βρυξέλλες δεν μπορεί να ξεκινήσει χωρίς προηγουμένως να έχει επιτευχθεί η τήρηση των προτύπων της ΕΕ στον τομέα της δικαιοσύνης. Γι’ αυτό και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ορθώς σήμερα επιμένει στην πλήρη συνεργασία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, της Κροατίας και της Σερβίας με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία.

Σήμερα η Ευρώπη επενδύει 25 φορές περισσότερα χρήματα και 50 φορές περισσότερα στρατεύματα κατά κεφαλήν στο Κοσσυφοπέδιο από ό,τι στο Αφγανιστάν. Η ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων, η οποία είναι εξάλλου ιστορικώς αναπόδραστη, είναι προς το συμφέρον της ΕΕ, τόσο σε πολιτικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο.

Η προοπτική διεύρυνσης της ΕΕ βοήθησε τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης να μετασχηματιστούν. Πρέπει να ελπίζουμε και να εργαστούμε για τη διασφάλιση ότι θα συμβεί το ίδιο και για τις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης, έτσι ώστε να μετάσχουν σε αυτό το Κοινοβούλιο και στην Ένωσή μας.

  Schmit, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (FR) Θέλω καταρχάς να συγχαρώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που ανέλαβε την πρωτοβουλία για τη διεξαγωγή αυτής της συζήτησης. Πράγματι, όπως υπογράμμισε ο κ. Επίτροπος και εγώ ο ίδιος, η κατάσταση στα Δυτικά Βαλκάνια είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επισημαίνω ότι δεν έχουμε στην πράξη καμιά άλλη σημαντική εναλλακτική επιλογή εκτός από την ευρωπαϊκή προοπτική.

Η ευρωπαϊκή προοπτική είναι το μόνο μέσο που διαθέτουμε για να πείσουμε αυτές τις χώρες να αλλάξουν, να προβούν σε μεταρρυθμίσεις, να ακολουθήσουν την οδό της Ευρώπης –πράγμα που σημαίνει καταρχάς την οδό των ευρωπαϊκών αξιών– να εξεύρουν την οδό της συμφιλίωσης. Δεν είναι παράλογο να πούμε σε αυτές τις χώρες να εξεύρουν την οδό της συμφιλίωσης, εφόσον εμείς οι ίδιοι δώσαμε το παράδειγμα αυτής της συμφιλίωσης πριν από εξήντα χρόνια.

Πιστεύω, λοιπόν, ότι η αποκαλούμενη «κόπωση της διεύρυνσης» είναι γεγονός. Πράγματι, οι λαοί μας αναρωτιούνται για αυτές τις διαρκείς κινήσεις διεύρυνσης, προς νέες εντάξεις. Πρέπει όμως να εξηγήσουμε ότι είναι προς το συμφέρον όλων μας να διασφαλίσουμε την ειρήνη, τη σταθερότητα και την οικονομική ανάπτυξη σε αυτή την περιοχή.

Κάποιος ανέφερε τα πρωτοφανή ποσοστά ενδημικής ανεργίας στο Κοσσυφοπέδιο και στη Βοσνία. Αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση που εκ πρώτης όψεως φαίνεται αδιέξοδη. Για ποιον λόγο υπάρχει ανεργία; Υπάρχει ανεργία επειδή δεν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη. Δεν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη επειδή δεν υπάρχουν ιδιωτικές επενδύσεις. Δεν υπάρχουν ιδιωτικές επενδύσεις επειδή δεν υπάρχει ούτε εμπιστοσύνη ούτε ασφάλεια: ουδείς επενδύει σε περιοχές όπου το μέλλον και η ανάπτυξη είναι αβέβαιη.

Έχουμε, λοιπόν, μια θεμελιώδη αποστολή: να εδραιώσουμε την ασφάλεια, να κομίσουμε την ασφάλεια, να πείσουμε αυτούς τους πληθυσμούς ότι το μέλλον τους είναι στην ασφάλεια, στη συμφιλίωση, στον σεβασμό των μειονοτήτων. Πιστεύω ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε μια θετική δυναμική, που καταρχάς είναι οικονομική δυναμική. Πράγματι, ενόσω δεν υπάρχει οικονομική ανάκαμψη σε αυτή την περιοχή, δεν θα υπάρξει πραγματικά σταθερή ειρήνη. Είναι μια σημαντική αποστολή για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ευχαριστώ για μιαν ακόμη φορά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που διαπίστωσε και υπενθύμισε ότι επείγει να δράσουμε σε αυτή την περιοχή με όλα τα μέσα που απαριθμήσαμε και περιγράψαμε.

Τέλος, συμφωνώ ότι όντως υφίσταται απειλή εξτρεμισμού. Έχουμε στην Ευρώπη μια δυνητική εστία ριζοσπαστικού εξτρεμισμού, κυρίως ισλαμικού. Σε σχέση με αυτό, επίσης, πρέπει να δώσουμε έμφαση στην πρόληψη και η μόνη πρόληψη είναι ο διάλογος. Πρέπει να καταδείξουμε ότι αυτό το τμήμα της Ευρώπης ανήκει στην Ευρώπη, ότι ασπάζεται τις ευρωπαϊκές αξίες, έστω και αν ορισμένοι κάτοικοί του ασπάζονται τη μουσουλμανική πίστη. Πιστεύω, λοιπόν, ότι σήμερα στέλνουμε ένα σημαντικό μήνυμα, και πρέπει να συνεχίσουμε να το στέλνουμε στα ερχόμενα χρόνια.

  Rehn, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επιθυμώ και εγώ, όπως ο υπουργός κ. Schmit, να συγχαρώ το Κοινοβούλιο για την πρωτοβουλία του να διοργανώσει αυτή τη συζήτηση. Είναι εξαιρετικά σημαντικό το γεγονός ότι πραγματοποιείτε αυτή τη συζήτηση την κρίσιμη αυτή περίοδο, συμβάλλοντας στο να διατηρηθούν τα Δυτικά Βαλκάνια στην ημερήσια διάταξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της διεθνούς κοινότητας, οι οποίες καλούνται να διαχειριστούν μια σειρά άλλων θεμάτων. Έχει σημασία, λοιπόν, να συζητήσουμε τα θέματα των Δυτικών Βαλκανίων και να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε τις πολιτικές μας στην εν λόγω περιοχή.

Ένα από τα ζητήματα που έθιξαν αρκετοί ομιλητές ήταν η κόπωση από τη διεύρυνση, και φρονώ ότι αυτή είναι μια πολύ σοβαρή πρόκληση. Πρέπει να ενθαρρύνουμε τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μας ακολουθήσουν σε αυτή την πορεία προς τη διεύρυνση. Συνεπώς, τα επόμενα βήματά μας πρέπει να είναι σταδιακά και να πραγματοποιηθούν με προσοχή και σύνεση. Είναι επίσης σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι η διεύρυνση αποτελεί από μόνη της μια πολιτική ασφάλειας. Οι νομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις, καθώς και η οικονομική ανάπτυξη που δημιουργεί η ευρωπαϊκή προοπτική, θα μειώσει την αστάθεια και τις συγκρούσεις, για παράδειγμα στα Δυτικά Βαλκάνια. Πρέπει να συζητήσουμε και να εξηγήσουμε αυτό το ζήτημα στους πολίτες μας προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι το μέλλον των Δυτικών Βαλκανίων δεν θα είναι όμηρος αβάσιμων φόβων.

Θα προσπαθήσω να απαντήσω στα δύο ερωτήματα που τέθηκαν συγκεκριμένα εδώ, το πρώτο εκ των οποίων αφορά την ονομασία της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και το δεύτερο ένα ζήτημα που άπτεται της συνταγματικής πολυπλοκότητας της Σερβίας και του Μαυροβουνίου. Ως προς το θέμα της ονομασίας, η Επιτροπή στηρίζει τις προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών για μια κοινώς αποδεκτή λύση του εν λόγω θέματος μεταξύ της Ελλάδας και της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.

Ευελπιστούμε ότι οι πρόσφατες προτάσεις του διαμεσολαβητή των Ηνωμένων Εθνών, κ. Nimetz, θα συμβάλουν στην επίτευξη αυτού του στόχου. Μια επίλυση αυτού του διμερούς θέματος θα συνέβαλλε σαφώς στην περιφερειακή σταθερότητα στα Δυτικά Βαλκάνια σε μια ευαίσθητη χρονική περίοδο.

Όσον αφορά τη Σερβία και το Μαυροβούνιο, η Επιτροπή σκοπίμως ανέπτυξε μια παράλληλη προσέγγιση ενόψει της περίπλοκης διάρθρωσης της κρατικής ένωσης της Σερβίας και του Μαυροβουνίου. Αυτό επιτρέπει στις δύο δημοκρατίες αλλά και στην κρατική ένωση να σημειώσουν πρόοδο στους αντίστοιχους τομείς αρμοδιότητάς τους. Η κρατική ένωση είναι κυρίως αρμόδια για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, ενώ οι δημοκρατίες είναι αρμόδιες για τις περισσότερες πτυχές της οικονομικής πολιτικής και των εμπορικών σχέσεων. Χάρη σε αυτή την παράλληλη προσέγγιση μπορέσαμε προσφάτως να υπογράψουμε τη διμερή εμπορική συμφωνία στον τομέα των κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων με τη Σερβία, η οποία είναι σημαντική για τις επενδύσεις και την απασχόληση στην εν λόγω δημοκρατία.

Θα περιγράψουμε την πρόοδο της Σερβίας και του Μαυροβουνίου στο πλαίσιο αυτής της προσέγγισης στην ετήσια έκθεση της Επιτροπής για τη διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης το προσεχές φθινόπωρο. Το συνταγματικό πλαίσιο πρέπει να γίνει σεβαστό, αλλά συγχρόνως δεν πρέπει να εμποδίσει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, εφόσον πληροί τις υπόλοιπες προϋποθέσεις της προενταξιακής διαδικασίας και αργότερα ίσως της ένταξης.

Τέλος, μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε ως προς την εξειδίκευση των πολιτικών μας για τα Δυτικά Βαλκάνια και τη μεγαλύτερη προσέγγιση των χωρών αυτών με την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η αδυναμία των κρατών της περιοχής. Πρόκειται κυρίως για αδύναμα κράτη. Εάν ένα κράτος δεν μπορεί να καλύψει τις καθημερινές ανάγκες του πληθυσμού του, είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να ανταποκρίνεται στα ευρωπαϊκά πρότυπα. Είναι τόσο απλό.

Οφείλουμε, συνεπώς, να βρούμε καλύτερους τρόπους οικοδόμησης θεσμών στην περιοχή, όπως η προσέγγιση για την οικοδόμηση κρατών μελών η οποία ορθώς υποστηρίζεται στην έκθεση της Διεθνούς Επιτροπής για τα Βαλκάνια, η οποία δημοσιεύθηκε εχθές.

Θέλω να ευχαριστήσω τον εισηγητή, κ. Samuelsen, την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και το Κοινοβούλιο, και προσβλέπω στη συνεργασία μαζί σας, προς όφελος της σταθερότητας, της προόδου και της ευημερίας των Δυτικών Βαλκανίων.

  Πρόεδρος. Προς ολοκλήρωση της συζήτησης, ανακοινώνω ότι έχω λάβει μια πρόταση ψηφίσματος που κατατέθηκε σύμφωνα με το άρθρο 103 του Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

20. Εξωτερική πολιτική / Ασφάλεια

  Πρόεδρος. Το επόμενο θέμα είναι η κοινή συζήτηση για τις κατωτέρω εκθέσεις:

- A6-0062/2005 του κ. Brok, εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τις κύριες πτυχές και βασικές επιλογές της ΚΕΠΑ, συμπεριλαμβανομένων και των δημοσιονομικών επιπτώσεων στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων – 2003 (412/2004 – 2004/2172(INI)),

- Α6-0072/2005 του κ. Kuhne, εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας (2004/2167(INI)).

  Brok (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, στόχος της ετήσιας έκθεσής μας είναι η υποβολή πρότασης για το πώς μπορεί να αλλάξει και να βελτιωθεί η συνεργασία μεταξύ του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου ή μεταξύ της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό ενόψει του γεγονότος ότι βρισκόμαστε στον πρώτο χρόνο μιας νέας κοινοβουλευτικής περιόδου.

Μας είναι σαφές ότι την κύρια ευθύνη για την εξωτερική πολιτική, την αμυντική πολιτική και την πολιτική ασφαλείας την φέρει η εκτελεστική εξουσία. Ο ρόλος του Κοινοβουλίου εδώ είναι κατ’ ουσία η άσκηση ελέγχου, μολονότι το δημοσιονομικό του δικαίωμα του επιτρέπει να ασκεί κάποια επιρροή. Ειδικά ως προς το τελευταίο, θα ήταν καλό αν μπορούσε η Επιτροπή και το Συμβούλιο να αποφεύγει μελλοντικά να θέτει το Κοινοβούλιο προ τετελεσμένων γεγονότων και να το συμπεριλαμβάνει ενωρίτερα στις διαδικασίες. Δεν πρέπει το Κοινοβούλιο να ενημερώνεται μόνο εκ των υστέρων, αλλά πρέπει να συμμετέχει στον σχεδιασμό και την ανάπτυξη στρατηγικών προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα λαμβάνονται υπόψη οι επιθυμίες του. Αυτό θα έκανε τα πράγματα πιο εύκολα για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, αφού θα είχαμε ήδη βρει μια προσέγγιση που θα μας επέτρεπε να σημειώσουμε προόδους.

Το Σώμα θεωρεί σημαντικό να εξακολουθήσουν να ισχύουν για την εξωτερική πολιτική οι σημερινές προτεραιότητες. Υπάρχει μια παλιά ρήση που λέει πως ο πόλεμος είναι η αποτυχία της πολιτικής και είναι αλήθεια πως ο πόλεμος θα πρέπει πάντα να είναι η τελευταία λύση. Για τον λόγο αυτόν πιστεύουμε πως είναι σημαντικό να ενισχυθεί η προληπτική πτυχή της εξωτερικής μας πολιτικής και να εξασφαλίσουμε ότι θα διευρυνθούν σημαντικά οι ικανότητές μας για πρόληψη και διαχείριση κρίσεων. Αυτή είναι και η γραμμή που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση ως σύνολο, αφού η πρόληψη ορίζεται σαφώς ως ένας από τους στόχους στο σχέδιο του συντάγματος. Πρέπει να διασαφηνίσουμε τη θέση μας για το θέμα αυτό, όχι μόνο για να αποκτήσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών αλλά και για να αναπτύξουμε στρατηγικές θέσεις.

Αυτό μας οδηγεί σε πολύ πρακτικούς συλλογισμούς για το ερώτημα πού θα πρέπει να δώσουμε βάρος. Η απάντηση είναι «στην κρίση της Μέσης Ανατολής». Η κρίση αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη στενότερη συνεργασία μας με τους Αμερικανούς, τους Ρώσους και τον ΟΗΕ στο πλαίσιο του κουαρτέτου. Στόχος αυτής της συνεργασίας δεν είναι μόνο να προσφέρουμε υποστήριξη στους Παλαιστινίους και τους Ισραηλινούς και να επιτύχουμε την ειρήνη, αλλά και να αποκτήσουμε καλύτερο έλεγχο των δραστηριοτήτων που αποτελούν άλλοθι για την τρομοκρατία με την ευρύτερη έννοια, πράγμα που αποτελεί στην πραγματικότητα τη δεύτερη σε σημασία προτεραιότητά μας.

Οι διατάξεις για την αλληλεγγύη που περιλαμβάνονται στη συνταγματική συνθήκη και αφορούν την αμοιβαία συνδρομή είναι επίσης μείζονος σημασίας ως προς αυτά και πρέπει να αναρωτηθούμε πώς μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να χρησιμοποιήσει έναν συνδυασμό νέων μέσων για να αντιμετωπίσει εξωτερικές και εσωτερικές απειλές για την ασφάλεια και πώς μπορούμε να προχωρήσουμε περαιτέρω στον εν λόγω τομέα. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα δοθεί προτεραιότητα στα θέματα που αφορούν τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων, για παράδειγμα στο Ιράν και τη Νότια Κορέα, αν θέλουμε να κατορθώσουμε να αποκτήσουμε αξιοπιστία ως προς το ζήτημα αυτό.

Ωστόσο, πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ότι θα δοθούν μεγαλύτερα περιθώρια σε αυτό το μέσον στο πλαίσιο της πολιτικής καλής γειτονίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία είναι ασφαλώς η ίδια μια σύλληψη ασφαλείας, αφού δημιουργεί δεσμούς μεταξύ χωρών προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι ποτέ πια δεν θα κάνουν πόλεμο η μια εναντίον της άλλης. Ταυτόχρονα πρέπει να διασφαλίσουμε πως θα εγκαταλείψουμε το παραδοσιακό πρότυπο πολιτικής καλής γειτονίας που ακολουθούσαμε τα περασμένα χρόνια.

Η ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για δράση εξαρτάται και από τα σύνορά της και έτσι πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι θα προσφέρουμε στις γείτονες χώρες, που τις θεωρούμε σημαντικές, τις θέλουμε στο πλευρό μας και θέλουμε να τις βοηθήσουμε να αναπτύξουν και να παγιώσουν τη δημοκρατία, μια εναλλακτική επιλογή εκτός της πλήρους ένταξης, είτε αυτή θα λέγεται «Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος +» είτε κάπως αλλιώς.

Πρέπει να βρούμε ένα τέτοιο πολυμερές σημείο εκκίνησης προκειμένου να εξασφαλίσουμε πως θα μπορούμε να δώσουμε σε χώρες όπως η Ουκρανία, όταν μας ρωτούν πώς μπορούν να βελτιωθούν, μια απάντηση τώρα και όχι σε 15 ή 20 χρόνια. Ελπίζουμε πως το Συμβούλιο και η Επιτροπή θα δείξουν εδώ μεγαλύτερη φαντασία και δεν θα βασιστούν σε δοκιμασμένες πολιτικές μεθόδους όπως έκαναν συχνά στο παρελθόν. Η Επίτροπος πραγματικά υιοθετεί μια νέα προσέγγιση επιζητώντας να βρει ένα τέτοιο σημείο εκκίνησης.

Θα ήθελα τελειώνοντας να θίξω δύο θέματα. Χαίρομαι διότι τα περισσότερα μέλη του Σώματος είναι υπέρ της διατήρησης του εμπάργκο όπλων κατά της Κίνας μέχρι να βελτιωθεί η κατάσταση στη χώρα ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα και να σταματήσει η θέσπιση νόμων που νομιμοποιούν τον πόλεμο. Πρέπει να επιτύχουμε συμφωνία για το θέμα αυτό πριν διακυβευτούν οι διατλαντικές σχέσεις.

(Χειροκροτήματα)

Οι πολυμερείς προσεγγίσεις που υιοθετήθηκαν και στις σχέσεις μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να συμπληρωθούν με μια εταιρική σχέση με σαφώς καθορισμένους στόχους που θα επιδιώκει τη δημιουργία μίας διατλαντικής αγοράς ως το 2015. Θα ήθελα να διασαφηνίσω στα μέλη που υπέβαλαν τροπολογίες ότι υποστηρίζω τις προτάσεις διαφόρων Ομάδων να ζητήσουν να δοθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας, και αυτό το λέω ειδικά ως Γερμανός.

(Χειροκροτήματα)

  Kuhne (PSE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα καταρχάς να εξετάσω δύο διαφορετικά σενάρια. Όταν συζητούσαμε για το θέμα αυτό στην επιτροπή, ο κ. Ilves ρώτησε τι θα συνέβαινε αν γινόταν σε κάποιο κράτος μέλος της ΕΕ μια τρομοκρατική επίθεση του ίδιου μεγέθους με τις βομβιστικές επιθέσεις στη Μαδρίτη και αν μετά από αυτό αποκαλυπτόταν πως οι υπηρεσίες ασφαλείας κάποιου άλλου κράτους μέλους γνώριζαν ότι διεξάγονται προετοιμασίες για την επίθεση αλλά δεν είχαν τη δυνατότητα να ενημερώσουν τις αρχές της πληγείσας χώρας. Κατά πάσα πιθανότητα αυτό θα πυροδοτούσε μια πραγματική κρίση νομιμότητας για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Περνάω τώρα στο δεύτερο παράδειγμα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέλαβε την ηγεσία των νατοϊκών στρατευμάτων στη Βοσνία Ερζεγοβίνη. Είναι η πρώτη φορά που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει την ευκαιρία να αποδείξει πως μπορεί να διεξαγάγει πολιτική ασφαλείας στην περιοχή και να αποκτήσει πρακτική πείρα σε τέτοια θέματα. Από συνομιλίες με τους ψηφοφόρους μου γνωρίζω ότι πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως η ΕΕ θα απαλλασσόταν από το κακό αν επιδίωκε να αναμιγνύεται όσο το δυνατόν λιγότερο στις υποθέσεις άλλων.

Μία τέτοια στάση θα μπορούσε να αποδειχτεί μοιραίο λάθος και η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται πραγματικά μια στρατηγική ασφαλείας. Γι’ αυτό, η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της επιτροπής επικρότησαν το έγγραφο που επεξεργάστηκε αρχικά κατά τη διάρκεια της θητείας του ο Χαβιέ Σολάνα και στη συνέχεια η επιτροπή. Επίσης, επικροτήσαμε την υποστήριξη των κυβερνήσεων των κρατών μελών για το εν λόγω έγγραφο.

Ωστόσο υπάρχουν μερικά σημεία στα οποία πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή, καθώς αποκαλύπτουν τη μοναδικότητα της φύσης της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφαλείας. Το πρώτο είναι η ανάγκη κατανόησης των προβλημάτων ασφαλείας και των πολλών και ποικίλων αιτίων τους –στα οποία συγκαταλέγονται οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η φτώχεια και οι ασθένειες– μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αντί να περιορίζεται η στρατηγική ασφαλείας στις στρατιωτικές της πτυχές. Η στρατηγική ασφαλείας είναι πρωτίστως μια πολιτική σύλληψη και ως εκ τούτου ξεπερνά τις στρατιωτικές πτυχές.

Το δεύτερο σημείο είναι η ανάγκη προσήλωσης στο διεθνές δίκαιο και τις αρχές του χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Το τρίτο σχετίζεται με την ανάγκη ενίσχυσης της διεθνούς τάξης μέσω αποτελεσματικών πολυμερών δομών και διασφάλισης των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών εντός της ΕΕ ενώ παράλληλα θα ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την καταπολέμηση της απειλής της τρομοκρατίας.

Ενόψει αυτών των παραγόντων δεν πρέπει να ντρεπόμαστε να πούμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει πραγματικά να αποκτήσει στρατιωτικές δομές λήψης αποφάσεων και στρατιωτικές δυνατότητες. Το μεγαλύτερο ευεργέτημα της στρατηγικής ασφαλείας είναι ότι μας δίνει τη δυνατότητα προσαρμογής του συνδυασμού των πολιτικών και στρατιωτικών ικανοτήτων διαχείρισης κρίσεων στην εκάστοτε κατάσταση.

Στην επιτροπή υπήρξε αντίδραση κατά της προσέγγισης αυτής από δύο εντελώς αντίθετα στρατόπεδα. Από τη μια, ορισμένα μέλη θεωρούν αδύνατο να δουν την Ευρωπαϊκή Ένωση σαν κάτι διαφορετικό από ένα παρελκόμενο του ΝΑΤΟ, ενώ από την άλλη ορισμένα μέλη καταδικάζουν τη στρατιωτικοποίηση με τη μορφή νέων οργανωτικών σχημάτων και ικανοτήτων. Και τα δύο στρατόπεδα εκφράζουν ακραίες θέσεις, όμως το κοινό σημείο τους είναι πως χρησιμοποιούν τα επιχειρήματά τους για να εκφράσουν την αντίδρασή τους και να αντιτεθούν στο ευρωπαϊκό σύνταγμα.

Ωστόσο, παρά την αντίδραση αυτή, επιτεύχθηκε στην επιτροπή ευρεία συναίνεση υπέρ της στρατηγικής ασφαλείας που περιλαμβάνει την καθιέρωση διαφόρων μέσων, π.χ. ένα κεντρικό επιτελείο, ένα πολιτικο-στρατιωτικό κλιμάκιο σχεδιασμού, τη δημιουργία των ομάδων μάχης ή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας. Αυτά δεν αποτελούν εναλλακτικές για το ΝΑΤΟ –άλλωστε τα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ είναι και μέλη του ΝΑΤΟ– δίνουν όμως στην Ευρωπαϊκή Ένωση νέες δυνατότητες που δεν τις είχε στο παρελθόν. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να γίνει ισότιμος εταίρος, π.χ. χωρών που βρίσκονται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Απομένουν, όμως, πολλά ακόμα που πρέπει να γίνουν. Για παράδειγμα δεν έχουμε ακόμα ένα συνεπές λογικά σχέδιο για την οργάνωση των δυνάμεων πολιτικής διαχείρισης κρίσεων. Δεν υπάρχει μόνιμη δυνατότητα εναερίων μεταφορών και μόνιμα διαθέσιμων μονάδων προς ανάπτυξη, ούτε και οι κατάλληλες δυνατότητες επικοινωνίας και αναγνώρισης. Ο στόχος αυτής της έκθεσης είναι να διασφαλίσει πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί –και σύμφωνα με το πνεύμα όσων είπε εισαγωγικά ο κ. Brok– να ασκήσει επιρροή στις μελλοντικές εξελίξεις και την πρακτική εφαρμογή της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφαλείας στο πλαίσιο διαλόγου με το Συμβούλιο.

(Χειροκροτήματα)

  Schmit, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (FR) Κύριε Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να ευχαριστήσω και να συγχαρώ επίσης το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ιδίως τους δύο εισηγητές, για το έργο που επιτέλεσαν, για τη φιλόδοξη αλλά και πραγματιστική προσέγγιση, που ανέπτυξαν σε αυτές τις δύο εκθέσεις.

Αναφέρετε κάπου δύο ποσοστά υποστήριξης, 60% και 70%, της κοινής γνώμης προς την ανάπτυξη της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας. Είναι ενδεχομένως ένα από τα στοιχεία που χαίρουν της μεγαλύτερης δυνατής υποστήριξης από πλευράς της κοινής γνώμης των χωρών μας. Είστε οι αντιπρόσωποι των ευρωπαίων πολιτών και αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αναπτύξουμε αυτή την πολιτική παρά μόνο από κοινού με τους πολίτες, πράγμα που σημαίνει και με τη στήριξή σας, με διάλογο, όπως μόλις ανέφερε ο εισηγητής κ. Kuhne.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενέκρινε την ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας στις 11 Δεκεμβρίου 2003. Οι δεκαπέντε μήνες που παρήλθαν δεν μας επιτρέπουν προφανώς να προβούμε σε πλήρη και εξαντλητικό απολογισμό της υλοποίησής της, αρκούν πάντως για να αξιολογήσουμε τον αντίκτυπο που είχε ήδη η στρατηγική και για να συζητήσουμε την πορεία που πρέπει να ακολουθηθεί όσον αφορά τη μελλοντική της εφαρμογή.

Το 2004 ήταν καίριας σημασίας για την αναπτυξιακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι φιλοδοξίες και οι ευθύνες της οποίας στον κόσμο βαίνουν αυξανόμενες. Οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και οι διεθνείς εταίροι, ζήτησαν εξάλλου την πιο ισχυρή παρουσία της Ευρώπης στη διεθνή σκηνή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανταποκρίθηκε σε αυτή την πρόσκληση προσπαθώντας να ασκήσει μια πιο ενεργό, πιο συνεκτική και πιο αποτελεσματική εξωτερική πολιτική, με βάση ιδίως τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι παγκόσμιος παράγοντας, που στηρίζεται σε πολιτικά, οικονομικά και άλλα επιτεύγματα. Το γεγονός ότι το «ευρωπαϊκό μοντέλο», για το οποίο μιλάμε πολύ στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, χαίρει υψηλής εκτίμησης στον κόσμο είναι κίνητρο ικανοποίησης αλλά πρέπει να είναι και για μας τους Ευρωπαίους μια ισχυρή κινητήρια δύναμη για να δράσουμε περισσότερο.

Η ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας ιχνηλατεί τρόπον τινά τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές της καθημερινής εξέλιξης της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας. Καθορίζει τις προκλήσεις και τις απειλές τις οποίες πρέπει να αντιμετωπίσουμε, καθώς και τα μέσα που πρέπει να εφαρμοστούν προκειμένου να καταπολεμήσουμε τα προβλήματα.

Αναφέρθηκε η καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Είναι, βεβαίως, ένα από τα καίριας σημασίας προβλήματα. Δημιουργήσαμε ορισμένους μηχανισμούς, μια πιο ισχυρή συνεργασία ανάμεσα στη Europol και τη Eurojust. Η καταπολέμηση της τρομοκρατίας καταδεικνύει, λοιπόν, ότι η έννοια της ασφάλειας δεν διαλαμβάνει αποκλειστικά μια διάσταση εξωτερικής πολιτικής, μια στρατιωτική διάσταση, αλλά προχωρεί πολύ περισσότερο. Υπάρχει επίσης μια αναπτυξιακή διάσταση, μια διάσταση προάσπισης και προώθησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπάρχει, βεβαίως, επίσης μια διάσταση επίλυσης των μεγάλων συγκρούσεων, ιδίως της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, χωρίς να λησμονήσουμε την παρουσία μας σε περιοχές στις οποίες αναφερθήκαμε πριν, ιδίως στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη ή σε άλλες περιοχές των Δυτικών Βαλκανίων.

Λαμβάνοντας υπόψη μας βασικές απειλές που επισημαίνονται σε αυτή η στρατηγική, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενέκρινε τον Δεκέμβριο του 2003 μια ευρωπαϊκή στρατηγική κατά της διάδοσης των όπλων μαζικής καταστροφής, που συνιστά συμπληρωματικό μέτρο. Αυτό αποτελεί, επίσης, ένα πεδίο όπου η Ευρώπη έδειξε ότι ξέρει να δρα, ιδίως σε σχέση με το Ιράν. Πιστεύω ότι κάναμε εν προκειμένω ένα σημαντικό βήμα προκειμένου να μπορέσουμε να εξεύρουμε πολιτικές λύσεις σε εξαιρετικά ευαίσθητα και παράλληλα εξαιρετικά επικίνδυνα ζητήματα για τη διεθνή ειρήνη.

Η ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας εδράζεται στην ιδέα ότι στην πλειονότητά τους τα προβλήματα δεν μπορούν να επιλυθούν παρά μόνο σε πολυμερές πλαίσιο. Και σε αυτό το σημείο, επίσης, συντασσόμαστε με τους δύο εισηγητές. Η Ευρωπαϊκή Ένωση σαφώς και χρειάζεται να επιδιώξει τους στόχους της σε αυτό το πολυμερές πλαίσιο, σε συνεργασία με όλους τους παράγοντες, ιδίως τον ΟΗΕ. Κατά συνέπεια, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει συμφέρον να ενδυναμωθούν τα Ηνωμένα Έθνη, το πολυμερές σύστημα. Πρέπει να ενισχύσουμε τις προσπάθειες του Γενικού Γραμματέα, να εκσυγχρονίσει το σύστημα των Ηνωμένων Εθνών και να το καταστήσει αποτελεσματικότερο. Η μεταρρύθμιση του ΟΗΕ συνιστά όντως μια πολύ σημαντική πτυχή της πολιτικής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μια πολύ σημαντική πτυχή της εξωτερικής της πολιτικής. Συγχαίρω τον εισηγητή κ. Brok, για τα όσα ανέφερε σχετικώς, ιδίως αναφορικά με ένα ειδικό σημείο.

Θα αναφερθώ μόνο εν συντομία στη σημασία της διατλαντικής εταιρικής σχέσης, έστω και αν πριν από λίγες εβδομάδες πραγματοποιήσαμε εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συζήτηση για αυτή τη σημασία. Η εταιρική σχέση αποτελεί και αυτή το αντικείμενο αναθέρμανσης, ιδίως μετά την επίσκεψη του Προέδρου Μπους στις Βρυξέλλες, μιας αναθέρμανσης της οποίας πρέπει να διασφαλίσουμε τη συνέχεια. Έχουμε πολλά, θα έλεγα μάλιστα εξαιρετικά πολλά, κοινά συμφέροντα. Έχουμε εξαιρετικά πολλές ευκαιρίες περαιτέρω συνεργασίας, αλλά σε ισότιμη βάση. Μπορούμε από κοινού με τους Αμερικανούς να εξεύρουμε λύσεις στα μεγάλα προβλήματα, ιδίως, όπως ειπώθηκε, σε ένα πρόβλημα πρώτης προτεραιότητας, στη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ενεργοποιείται επίσης στην ανάπτυξη της οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής συνεργασίας, όχι μόνο με τους βασικούς παραδοσιακούς της εταίρους, όπως είναι τα Ηνωμένα Έθνη ή ο Καναδάς, αλλά και με εταίρους όπως η Ρωσία και η Ιαπωνία. Πιστεύω ότι η συνεργασία με τη Ρωσία, έστω και αν υπάρχουν προβλήματα, είναι σημαντική συνεργασία για την Ευρωπαϊκή Ένωση, για τη σταθερότητα και την ειρήνη στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Τούτου λεχθέντος, υπάρχουν νέοι παράγοντες στην παγκόσμια σκηνή: η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία, η Νότιος Αφρική. Υπάρχουν επίσης περιφερειακοί παράγοντες όπως η Αφρικανική Ένωση, με την οποία είχαμε προ ολίγων ημερών έναν διάλογο για την ενίσχυση, όπως το έθεσε η Επιτροπή, της πολιτικής μας έναντι της Αφρικής, με στόχο την προώθηση της ειρήνης και της ανάπτυξης –δύο πράγματα στενά συνδεδεμένα– σε αυτή την ήπειρο, που συνδέεται τόσο με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η στρατηγική χρησιμεύει επίσης στην προώθηση των σχέσεών μας με άλλους γείτονες στα ανατολικά και νότια σύνορα της ΕΕ. Συζητήσαμε μόλις την κατάσταση στα Βαλκάνια. Η ευρωμεσογειακή εταιρική σχέση και η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας είναι θεμελιώδους σημασίας για την προώθηση της σταθερότητας στις εμπλεκόμενες χώρες, αλλά και για τα συμφέροντά μας, τόσο τα οικονομικά όσο και τα πολιτικά. Λαμβάνω απολύτως υπόψη τα όσα ειπώθηκαν. Δεν αρκεί να κλείνουμε τα μάτια για να αποτρέψουμε τη διάχυση των προβλημάτων. Τα προβλήματα αυτών των χωρών καθίστανται πολύ γρήγορα και δικά μας προβλήματα, είτε πρόκειται για την ανεξέλεγκτη, παράνομη μετανάστευση, είτε για την τρομοκρατία είτε για τις τρομοκρατικές απειλές.

Η σημασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό το πρίσμα της ασφάλειας βρίσκεται επίσης στο επίκεντρο των λύσεων που πρέπει να δοθούν στις συγκρούσεις και η πτυχή αυτή υπογραμμίστηκε όλως ιδιαιτέρως στην τελευταία έκθεση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Δεν υπάρχει ούτε ανάπτυξη, ούτε σταθερότητα αν δεν γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Υπό το πρίσμα αυτό ο Ύπατος Εκπρόσωπος όρισε πρόσφατα προσωπικό απεσταλμένο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με στόχο τη βελτίωση της συνεκτικότητας και της αποτελεσματικότητας της πολιτικής μας σε αυτόν τον τομέα εντός της ΚΕΠΠΑ.

Όσον αφορά την πιο στρατιωτική πτυχή, η στρατηγική υποδηλώνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται να είναι πιο επιχειρησιακή στα διαφορετικά πεδία, όπου καλείται να διαδραματίσει ρόλο. Πρέπει να προσφέρουμε λύσεις στις συγκρούσεις. Πρέπει να δράσουμε, πρέπει να αναλάβουμε έναν πιο ενεργό ρόλο στη διατήρηση, στην αποκατάσταση της ειρήνης. Πρέπει να διασφαλίσουμε μεγαλύτερη συνεκτικότητα ανάμεσα στις πολιτικές και τις στρατιωτικές πτυχές. Πρέπει καταρχάς να έχουμε μια προσέγγιση που να ερείδεται στην πρόληψη των συγκρούσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντικό ότι 7 000 ευρωπαίοι στρατιώτες είναι σήμερα ανεπτυγμένοι υπό τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αποστολή τη διαφύλαξη της ειρήνης, τη διευκόλυνση της συνέχισης των μεταρρυθμίσεων, τη συνέχιση της συμφιλίωσης. Μιλήσαμε ιδίως για το θέμα των Βαλκανίων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέλαβε επίσης σημαντικές επιχειρήσεις αλλού, στον Νότιο Καύκασο, στην Αφρική και στο Αφγανιστάν.

Σημειώθηκε ουσιαστική πρόοδος στον τομέα των στρατιωτικών ικανοτήτων. Δημιουργήθηκε η πρώτη από τις δεκατρείς ομάδες τακτικών επιχειρήσεων στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής δύναμης ταχείας ανάπτυξης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιούργησε επίσης τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας για τον εξορθολογισμό των δαπανών που αφορούν αγορές αμυντικού εξοπλισμού και για τη βελτίωση της ποιότητας και ποσότητας των στρατιωτικών δυνατοτήτων, τις οποίες μπορούν να διαθέτουν τα ευρωπαϊκά κράτη. Η πολιτικο-στρατιωτική συνεργασία πραγματοποιήθηκε σε ένα υψηλότερο επιχειρησιακό επίπεδο, ιδίως μέσω της δημιουργίας ενός πολιτικο-στρατιωτικού κλιμακίου. Όλα αυτά τα μέτρα λογικά θα επιτρέψουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση να αυξήσει τις δυνατότητές της διαχείρισης των κρίσεων προκειμένου να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς τις πολύπλοκες κρίσεις ασφάλειας στον 21ο αιώνα. Αναδείχτηκε ιδιαίτερα η συνεργασία με το ΝΑΤΟ. Πιστεύω ότι πρέπει να εξετάσουμε την ανάπτυξη των διατάξεων του «Βερολίνου +» σε ένα πνεύμα εταιρικής συνεργασίας και όχι υποτέλειας. Πιστεύω ότι εν προκειμένω ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πολύ σημαντικός.

Έτσι, η κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της ΕΕ ενίσχυσε τη συνεκτικότητά της και τις επιχειρησιακές της δυνατότητες. Δεν πρέπει όμως να χαλαρώσουμε τις προσπάθειές μας. Χρειαζόμαστε θεσμική ενίσχυση, ξεκάθαρες δεσμεύσεις, ιδίως όσον αφορά την αλληλεγγύη έναντι δυνητικών απειλών, μια πιο αισθητή παρουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διεθνή σκηνή. Σε σχέση με αυτό, πιστεύω ότι το μελλοντικό Σύνταγμα, για μια ακόμα φορά, θα φέρει σημαντική πρόοδο στο επίπεδο της ανάπτυξης της ΚΕΠΠΑ και της εξωτερικής πολιτικής ασφάλειας. Η δημιουργία θέσης Υπουργού Εξωτερικών της ΕΕ αποτελεί μείζονα καινοτομία, που επιτρέπει μεγαλύτερη συνεκτικότητα των εξωτερικών σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το γεγονός ότι αυτός θα προεδρεύει του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων παρέχει αυτή τη συνεκτικότητα, στην οποία προσδίδουμε τόση σημασία· μας παρέχει επίσης τη δυνατότητα να κάνουμε ακόμα πιο αισθητή την παρουσία μας και ταυτόχρονα να εξασφαλίσουμε καλύτερη συνέχεια.

Μια άλλη σημαντική πτυχή στην οποία θέλω απλώς να αναφερθώ –ξέρω ότι ενδιαφέρει ιδιαιτέρως τον εισηγητή κ. Brok– είναι η δημιουργία της Ευρωπαϊκής υπηρεσίας εξωτερικής δράσης, οι πρακτικές διαστάσεις της οποίας συνεχίζουν να αποτελούν αντικείμενο συζητήσεων.

Η Προεδρία του Λουξεμβούργου προσδίδει ιδιαίτερη προσοχή στην πρόοδο που σημειώθηκε όσον αφορά τη δημιουργία αυτής της ευρωπαϊκής υπηρεσίας για την εξωτερική δράση, καθώς και στις σχετικές απόψεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Δεν θέλουμε η δημιουργία αυτής της υπηρεσίας να οδηγήσει στη συγκεκαλυμμένη διάλυση ορισμένων κοινοτικών μηχανισμών, προκρίνοντας τη διακυβερνητική συνεργασία.

Αυτή η υπηρεσία δημιουργήθηκε με τη λογική να σημειωθεί σημαντική πρόοδος στη διεξαγωγή και την υλοποίηση της εξωτερικής πολιτικής, ιδίως στην κατεύθυνση της μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας, της μεγαλύτερης συνάφειας, της αυξημένης παρουσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της καλύτερης χρήσης όλων των διαθέσιμων πόρων. Θέλουμε να τηρηθούν οι θεσμικοί κανόνες, οι αντίστοιχες εξουσίες. Πρέπει να εμπλέξουμε πολύ περισσότερο τις εθνικές διπλωματίες. Πρέπει τρόπον τινά να τις εξευρωπαΐσουμε περισσότερο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα φθάσουμε σε ένα είδος επανεθνικοποίησης ή αναγωγής σε επίπεδο διακυβερνητικής συνεργασίας εκείνου που σήμερα λειτουργεί βάσει κοινοτικών κανόνων. Αυτές είναι οι κατευθύνσεις που υποστηρίζουμε στη δημιουργία αυτής της υπηρεσίας.

Μια τελευταία λέξη όσον αφορά την πτυχή της ενημέρωσης. Πιστεύω ότι η τωρινή Προεδρία, όπως και οι προηγούμενες Προεδρίες, επιδιώκει την ανταλλαγή απόψεων με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσον αφορά τις μείζονες επιλογές και τα μείζονα χρονοδιαγράμματα σε σχέση με την εξωτερική πολιτική. Θέλουμε αυτόν τον διάλογο, όπως είπα στην αρχή της παρέμβασής μου, είναι σημαντικός. Δεσμεύομαι, στη διάρκεια αυτής της Προεδρίας, να συνεχίσω τις προσπάθειες σε αυτή την κατεύθυνση και να έχω τις επαφές, τις συναντήσεις που επιθυμείτε, ούτως ώστε ακριβώς να καταλήξουμε σε μια συνεκτική κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, που θα υποστηρίζεται πραγματικά από όλους τους ενδιαφερομένους και όλα τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(Χειροκροτήματα)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. MAURO
Αντιπροέδρου

  Ferrero-Waldner, μέλος της Επιτροπής. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι βουλευτές, αξιότιμοι εισηγητές, επιτρέψτε μου να σας ευχαριστήσω καταρχάς για τις σημαντικές και ισορροπημένες εκθέσεις σας, που στο μεγαλύτερο μέρος τους καλύπτουν σχεδόν απόλυτα την απαίτηση για σαφήνεια.

Θα ήθελα να αναφερθώ σε τρία ειδικά σημεία που ενισχύουν τον ρόλο της Ευρώπης σε παγκόσμιο επίπεδο. Το ένα είναι η αποτελεσματική πολυμερής προσέγγιση που είναι κατά τη γνώμη μου αναμφίβολα η σωστή απάντηση στην ολοένα και πιο στενή δικτύωσή μας σε διεθνές επίπεδο. Το 2005 θα είναι καθοριστικό για τη μεταρρύθμιση και την ενίσχυση της πολυμερούς προσέγγισης, του διεθνούς δικαίου και ιδίως των Ηνωμένων Εθνών. Η σύνοδος κορυφής των Ηνωμένων Εθνών που θα γίνει τον Σεπτέμβριο θα χρησιμοποιήσει την πρόσφατη έκθεση του Γενικού Γραμματέα Kofi Annan ως βάση για σημαντικές αποφάσεις στον τομέα αυτόν.

Πιστεύω ότι είναι ουσιαστικό να συμβάλει η Ευρώπη σε αυτήν τη συζήτηση για τη μεταρρύθμιση. Είναι ένας τομέας στον οποίο έχει ηγετικό ρόλο, τον οποίο πρέπει και να παίξει. Για τον λόγο αυτόν η Επιτροπή αυτό το διάστημα ασχολείται με τη διατύπωση αναλυτικών προτάσεων στους τομείς που ανέφερα. Όπως θα γνωρίζετε, ασκώ τώρα πίεση για να έχει η ΕΕ μια έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Οι λεπτομέρειες για το πώς θα γίνει αυτό είναι προς συζήτηση, αυτό όμως που μετράει είναι ότι η ΕΕ θα πρέπει να έχει το ειδικό βάρος που της αξίζει στα σημαντικά διεθνή όργανα.

Όπως μόλις είπε ο κ. Schmit, η πολυμερής προσέγγιση μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνον εάν στηρίζεται σε μια ισχυρή διατλαντική εταιρική σχέση. Τα παγκόσμια προβλήματα μπορούν να λυθούν μόνον εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και η Ευρώπη εκπροσωπούν πραγματικά την ίδια άποψη. Η επίσκεψη του Προέδρου Μπους στις Βρυξέλλες έδειξε καθαρά ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής κατανοούν πολύ καλά τον ολοένα διευρυνόμενο και πιο σημαντικό ρόλο της ΕΕ.

Οι κοινές μας δομές πρέπει να μπορούν να αντεπεξέλθουν σε αυτήν την ατζέντα που διαρκώς μεγαλώνει, παραμένοντας ωστόσο ευέλικτες. Η Επιτροπή αυτό το διάστημα εξετάζει εάν και κατά πόσον τα θεσμικά μας όργανα πρέπει να τροποποιήσουν τη Νέα Διατλαντική Ατζέντα. Το αποτέλεσμα των προβληματισμών μας θα αποτελέσει συμβολή στη σύνοδο κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ τον Ιούνιο. Θεωρώ, όπως και άλλοι εδώ στο Σώμα, τόσο άτομα όσο και Ομάδες, ότι είναι σημαντικό να έχουμε εδώ στενότερες σχέσεις μεταξύ Κοινοβουλίου και αμερικανικού κογκρέσου.

Οι εκθέσεις αντικατοπτρίζουν δικαιολογημένα το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική στηρίζεται ήδη σε μια ευρεία σύλληψη της ασφάλειας. Πιστεύω ότι η κατοχύρωση της ασφάλειας της Ευρώπης δεν είναι απλά θέμα αμυντικής πολιτικής ή στρατιωτικών ενεργειών. Σήμερα έχει πρώτα απ’ όλα να κάνει με την πρόληψη των κρίσεων, με την πολιτική διαχείριση κρίσεων και με κοινές πολιτικές στην οικονομία, το εμπόριο, την ενέργεια, τη δικαιοσύνη, την υγεία και το περιβάλλον.

Η ευρωπαϊκή στρατηγική ασφαλείας λαμβάνει ήδη υπόψη αυτούς τους περίπλοκους ενδεχομένους κινδύνους. Η Επιτροπή συμβάλλει σημαντικά και στην εφαρμογή αυτής της στρατηγικής στις καθημερινές μας στενές σχέσεις με τρίτες χώρες, καθώς και, πιο πρόσφατα, μέσω διαφόρων ανακοινώσεων που δεν αφορούν μόνο θέματα όπως η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και η βελτίωση της πολιτικής προστασίας, αλλά και θέματα σχετικά με τη μεταρρύθμιση της αναπτυξιακής πολιτικής, για την οποία η Επιτροπή εξέδωσε χθες σημαντικές ανακοινώσεις.

Πιστεύω ότι τελικά η ευρύτερη έννοια της ασφάλειας πρέπει να εστιαστεί στην ασφάλεια των ανθρώπων που ήταν μόνιμο θέμα της δικής μου εργασίας. Πίσω από διαρθρωτικούς κινδύνους ως προς την ασφάλεια κρύβονται συχνά επιθέσεις κατά της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του ατόμου. Συνοψίζοντας μπορώ να πω ότι οι πράξεις που αναφέρονται στη στρατηγική ασφαλείας και αφορούν τομείς όπως τη μη διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής ή την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, καθώς και ο τρόπος με τον οποίον αντιμετωπίζουμε κράτη που απέτυχαν και περιφερειακές συγκρούσεις, μπορούν να έχουν επιτυχία μόνον εάν είναι μέρος μίας ευρύτερης πολιτικής πρόληψης και επίλυσης κρίσεων. Ένα σχετικό παράδειγμα είναι το Αφγανιστάν, και ελπίζουμε ότι μια μέρα και το Ιράκ θα είναι ένα παράδειγμα για την αποδοτικότητα μιας τέτοιας προσέγγισης.

Εδώ η ΕΕ με τη μοναδική της συλλογή μέσων έχει ένα σχετικό πλεονέκτημα, αν όμως θέλουμε να εργαστούμε αποτελεσματικά, πρέπει να αξιοποιήσουμε όλα τα μέσα –τα πολιτικά, τα στρατιωτικά και τα τομεακά– με συνεπή τρόπο. Πρέπει να κάνουμε μακρόπνοα σχέδια για τις περιοχές κρίσεων, χρησιμοποιώντας στοχοθετημένα και ολοκληρωμένα τα κοινοτικά μέσα – όχι μόνο την εξωτερική βοήθεια, αλλά και την προοπτική στενότερων σχέσεων με την Ένωση. Επίσης, προσφέρουμε υποστήριξη για τη μη διάδοση των πυρηνικών με τη μορφή, για παράδειγμα, της τεράστιας βοήθειας που έδωσε η ΕΕ για την πυρηνική ασφάλεια και τη μη διάδοση από τις αρχές της δεκαετίας του 90, για να μην μιλήσουμε για την προσήλωσή μας στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, της διάδοσης μικρών όπλων και ναρκών ξηράς, καθώς και των ναρκωτικών.

Ανέφερα προηγουμένως ένα άλλο καίριο μέσον για την υλοποίηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφαλείας, και εννοώ φυσικά την αναπτυξιακή μας πολιτική. Εδώ προσπαθούμε και πάλι να προχωρήσουμε περισσότερο, έχοντας στον νου μας και τους στόχους της χιλιετίας των Ηνωμένων Εθνών, γιατί όπως είπα και πιο πριν, εδώ πρέπει να δίνουμε τον ρυθμό εμείς οι Ευρωπαίοι.

Επιτρέψτε μου να σας επιστήσω ακόμα την προσοχή στις επικείμενες προτάσεις της Επιτροπής για τη μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής διαχείρισης κρίσεων και πολιτικής προστασίας που θα παρουσιάσουμε την ερχόμενη εβδομάδα σε μια ανακοίνωση προς το Συμβούλιο και το Σώμα, τις λεπτομέρειες της οποίας θα έχετε φυσικά την ευκαιρία να συζητήσετε. Θα ήθελα επίσης με αυτήν την ευκαιρία να ευχαριστήσω το Κοινοβούλιο για την υποστήριξή του για το ευρωπαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα για την ασφάλεια. Εδώ η Επιτροπή συνεργάζεται πολύ στενά με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας.

Θα ήθελα επίσης να υπογραμμίσω ότι θεωρώ σημαντική την πρόταση του Κοινοβουλίου για διεξαγωγή τακτικής συζήτησης σχετικά με τη στρατηγική ασφαλείας, στην οποία θα συμμετέχουν επίσης τα κοινοβούλια των κρατών μελών. Είναι σωστό να μνημονεύουμε τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου ως ουσιαστικές αξίες που αποτελούν θεμέλιο της Ευρώπης και ως εκ τούτου είναι αναπόσπαστα τμήματα της εξωτερικής μας πολιτικής.

Ωστόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να είναι ισχυρή σε διεθνές επίπεδο μόνον εάν οι πράξεις της είναι πραγματικά συνεπείς και έτσι χρειάζεται, προκειμένου να αντεπεξέλθει στις νέες προκλήσεις, περισσότερα από μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας με τη στενή έννοια του όρου. Η κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας είναι ένα από πολλά μέσα που διαθέτει η ΕΕ στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και αποτελεί συμπλήρωμα των άλλων μας πολιτικών. Κατά τη γνώμη μου, η επιτυχία αυτής της ευρείας προσέγγισης φαίνεται από την ιδέα της ευρωπαϊκής πολιτικής καλής γειτονίας που αποτελεί μια από τις προσωπικές μου προτεραιότητες. Η εξαγωγή ασφάλειας, σταθερότητας και ευημερίας στις γείτονες χώρες και η διευκόλυνση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων έχουν σαφώς μια διάσταση πολιτικής ασφαλείας. Η ευρωπαϊκή πολιτική καλής γειτονίας είναι, ακριβώς όπως η ευρωπαϊκή αναπτυξιακή πολιτική, μια μακροπρόθεσμη και έξυπνη πολιτική ασφαλείας σε περιφερειακό πλαίσιο.

Έχουμε ήδη αρχίσει να τα εφαρμόζουμε αυτά. Χρησιμοποιούνται για τη βαθμιαία εμβάθυνση των σχέσεών μας με τις χώρες εταίρους, κυρίως μέσω των αναλυτικών κοινών σχεδίων δράσης που τους δίνουν σαφείς προοπτικές προσέγγισης στην Ευρώπη. Η σαφής υποστήριξη του Κοινοβουλίου προς την πολιτική καλής γειτονίας ήταν και είναι πολύ σημαντική για μένα. Ως εκ τούτου περιμένω με ενδιαφέρον την έκθεση του κ. Laschet.

Μπορεί κανείς –κι εγώ θα το κάνω– να περιγράψει την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας ως την πολιτική ασφαλείας μας σε περιφερειακή κλίμακα. Βοηθά την προαγωγή της σταθερότητας και των μεταρρυθμίσεων σε περιφέρειες με μεγάλη γεωπολιτική σημασία μέσω της μακροπρόθεσμης σύνδεσής τους με την Ευρώπη και ειδικών κοινών δραστηριοτήτων όπως η συνεργασία για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Αυτό την καθιστά ουσιαστικό μέσον εφαρμογής της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφαλείας. Έχουμε ήδη συμφωνήσει λεπτομερειακά και φιλόδοξα σχέδια δράσης με επτά χώρες εταίρους, στις οποίες συγκαταλέγεται και η Ουκρανία, ενώ θα ακολουθήσουν πέντε άλλες.

Ένα από τα τελευταία πράγματα που θα ήθελα να πω είναι ότι οι εκθέσεις δίνουν επίσης μεγάλο βάρος στην ανάγκη για θεσμικές μεταρρυθμίσεις. Η νέα συνταγματική συνθήκη θα φέρει εδώ ανανέωση με θεμελιώδεις και θετικούς τρόπους που η Επιτροπή υποστηρίζει θερμά. Ως εκ τούτου ενδιαφέρομαι πολύ για τις αναλυτικές προτάσεις σας και θα τις σημειώσω. Εδώ και λίγο καιρό κάνουμε προετοιμασίες για την εφαρμογή της συνθήκης προκειμένου να μπορεί να λειτουργήσει άμεσα μετά από την επικύρωσή της, που ελπίζουμε ότι θα είναι επιτυχής. Αυτό θα επιτευχθεί και με τη σύσταση μίας Κοινής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, η οποία συζητείται τώρα σε βάθος από το Συμβούλιο και την Επιτροπή. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές είναι πραγματικά σημαντικές. Είναι απολύτως απαραίτητη μια ακόμα πιο αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ των κοινοτικών θεσμικών οργάνων.

Η έκθεση του κ. Kuhne υπογραμμίζει δικαιολογημένα την προφανή ανάγκη να παρασχεθούν στην ΕΕ οι οικονομικοί πόροι που χρειάζεται ως παγκόσμιος παράγων. Για τον λόγο αυτόν αισιοδοξώ ότι σύντομα θα μπορέσουμε να καταλήξουμε σε συμφωνία για τη μεταρρύθμιση των μέσων εξωτερικής βοήθειας, την οποία πρότεινε η Επιτροπή. Ταυτόχρονα όμως είναι επίσης σαφές ότι η θεσμική μεταρρύθμιση και η βελτίωση των οικονομικών δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την απαιτούμενη πολιτική βούληση. Επομένως, η Ευρώπη πρέπει να σκέφτεται πιο έντονα τον εαυτό της ως παγκόσμιο παράγοντα. Το Κοινοβούλιο ως ένα βήμα ευρείας, διαφανούς και δημοκρατικής συζήτησης παίζει καθοριστικό ρόλο για τη διατύπωση αυτής της πολιτικής βούλησης.

(Χειροκροτήματα)

  Λαμπρινίδης (PSE), Εισηγητής της γνωμοδότησης της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων. – Κύριε Πρόεδρε, ως συντάκτης της γνωμοδότησης της Επιτροπής LIBE στην έκθεση Kuhne, θα ήθελα να χρησιμοποιήσω την ευκαιρία αυτή για να συγχαρώ θερμότατα τον κ. Kuhne για την εξαιρετικά δύσκολη διαδικασία από την οποία πέρασε, προκειμένου να μπορέσει να συγκεράσει τόσες απόψεις σε μια τόσο δυνατή και καλή έκθεση.

Έχω να θίξω 4 σημεία: Η στρατηγική ασφάλειας, όπως παρουσιάζεται σήμερα, πάρα πολύ σωστά δεν εστιάζεται στα στρατιωτικά μέσα, αλλά εστιάζεται σε όλα τα άλλα μέσα τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, για να προωθήσει την καταπολέμηση όλων των αιτιών που δημιουργούν ανασφάλεια στην Ευρώπη. Μια από αυτές είναι η τρομοκρατία αλλά δεν είναι η μόνη. Πρέπει να προσέχουμε πολύ, όταν ετοιμάζουμε μια τέτοια στρατηγική, να μην αρπαζόμαστε από τον κίνδυνο «du jour» και να αγνοούμε τόσους και τόσους άλλους. Σε αυτό το πλαίσιο είναι πάρα πολύ σημαντικό, όταν εμείς δρούμε στο εξωτερικό να δρούμε σεβόμενοι τα ανθρώπινα δικαιώματα. Φαινόμενα του στυλ Γκουαντάναμο δεν μπορεί να τα ανεχθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το τονίζω αυτό, διότι ούτε η Αμερική πριν μερικά χρόνια φανταζόταν ότι θα μπορούσε να τα ανεχθεί αλλά βλέπουμε ότι συμβαίνουν. Προτιμώ από σήμερα να βάζουμε το φρένο, παρά να τα αντιμετωπίζουμε αργότερα, όταν δεν θα είμαστε έτοιμοι.

Δεύτερο σημείο, πρέπει να προωθήσουμε ως Ευρωπαίοι τη δημοκρατία. Πολύ σωστά τονίστηκε και από τους εισηγητές και από την Επιτροπή ότι η δημοκρατία ευρωπαϊκά προωθείται πολύ διαφορετικά απ’ ό,τι προωθείται από άλλες μεγάλες δυνάμεις στη Γη. Ας το κρατήσουμε αυτό με τον ΟΗΕ πάντα μαζί μας. Δεν μπορούμε να δρούμε έξω από το πλαίσιό του.

Τρίτο σημείο, το Κοινοβούλιο πρέπει να ενημερώνεται και να συζητεί για θέματα εξωτερικής πολιτικής. Δεν είναι δυνατόν να εξακολουθήσει να αγνοείται σε διαδικασίες που άπτονται θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως για παράδειγμα το περίφημο PNR, τα στοιχεία τα οποία δίνονται στην Αμερική, δήθεν για καταπολέμηση της τρομοκρατίας, για τα οποία έχει μηνύσει το Κοινοβούλιο αυτό την Επιτροπή, και ελπίζω να κερδίσει την υπόθεση αυτή.

Τέταρτο και τελευταίο σημείο, η περίφημη SITCEN, σημαντική υπηρεσία. Δεν γνωρίζει η επιτροπή μου πώς ακριβώς δρα, ποια είναι τα όρια της δράσης της, πώς συλλέγει πληροφορίες, αλλά πληροφορίες και συλλογή πληροφοριών και προσωπικών δεδομένων είναι εξίσου ευαίσθητα για το Κοινοβούλιο αυτό, είτε γίνονται από τη SITCEN είτε από οποιονδήποτε άλλον. Η ιστορία της αρχής της διαθεσιμότητας των στοιχείων και της ανταλλαγής τους συζητείται στην επιτροπή μου αυτή τη στιγμή. Δεν έχει αποφασισθεί και ευχαριστώ και συγχαίρω τον κ. Kuhne για τη σημασία που δίνει στην έκθεσή του για συνεργασία των επιτροπών μας. Δεν αγιάζουν όλα τα μέσα οι ανάγκες καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Αυτό πρέπει σ’ αυτήν την αίθουσα και σ’ αυτό το Κοινοβούλιο να το πάρουμε σοβαρά υπόψη.

  von Wogau, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα καταρχάς να ευχαριστήσω θερμά τον κ. Kuhne για την εμπεριστατωμένη έκθεσή του. Θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να υποστηριχθεί η γραμμή του Κοινοβουλίου για τη στρατηγική ασφαλείας από τις τέσσερις μεγάλες πολιτικές οικογένειες του Σώματος – τους Πράσινους, τους Σοσιαλδημοκράτες, τους Φιλελεύθερους και τη δική μου Ομάδα. Έτσι θα έχουμε μια βάση που θα ήταν αδιανόητη πριν από δέκα χρόνια.

Η έκθεση αναφέρεται στη στρατηγική ασφαλείας που σχεδίασε ο Χαβιέ Σολάνα και το Σώμα συμμερίζεται τους κινδύνους που είχε διακρίνει. Οι τρεις μεγαλύτεροι είναι αναμφίβολα η τρομοκρατία, τα όπλα μαζικής καταστροφής και οι συγκρούσεις μεταξύ των γειτόνων μας που έχουν άμεσες συνέπειες για την ΕΕ, επειδή τα ρεύματα των προσφύγων έχουν άμεσο αντίκτυπο στον πληθυσμό της. Αυτό που κατά τη γνώμη μου και κατά τη γνώμη πολλών άλλων λείπει από την έκθεση είναι η ασφάλεια της πατρίδας, που κανονικά είναι το επίκεντρο κάθε αμυντικής πολιτικής. Αν συγκρίνουμε τη σημασία που έχει η ασφάλεια της πατρίδας στις Ηνωμένες Πολιτείες με τα ελάχιστα που ακούμε γι’ αυτήν εδώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, νομίζω ότι θα διαπιστώσουμε ένα έλλειμμα που πρέπει να καλυφθεί.

Επίσης πιστεύω ότι χρειάζεται μια προσθήκη στα συμπεράσματα σε σχέση με όσα πρέπει να γίνουν. Καθώς τα συμπεράσματα αυτής της έκθεσης δεν μπορούν να μετατραπούν σε πρακτικές δράσεις, είναι κατά τη γνώμη μου σημαντικό το επόμενο που θα αποκτήσουμε να είναι μια Λευκή Βίβλος για την ευρωπαϊκή πολιτική άμυνας και ασφάλειας, που θα περιλαμβάνει απόλυτα σαφείς προδιαγραφές ως προς την ουσία και το χρονοδιάγραμμα – σαφέστερες από αυτές που διαθέτουμε σήμερα.

Είναι σημαντικό ότι η δύναμη επέμβασης σε περιπτώσεις κρίσεων, που όταν αποφασίστηκε το 1999 φαινόταν πολύ φανταστική, σήμερα είναι πλέον στην πραγματικότητα ενεργή: στη Μακεδονία, στο Κονγκό και τώρα στη Βοσνία Ερζεγοβίνη. Σε μια επίσκεψη μου εκεί μαζί με την υποεπιτροπή για την άμυνα μου παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ως ευρωπαίος στρατιώτης ένας βρετανός στρατηγός που έφερε στο μανίκι του το ευρωπαϊκό έμβλημα με τα άστρα. Τότε συνειδητοποίησα ότι εδώ είχε συμβεί κάτι που θα έμενε στην ιστορία. Μπορεί εσείς, κύριε Schmit, να αναφέρετε μόνο παρεμπιπτόντως τα «ευρωπαϊκά στρατεύματα» ή τις «δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης», όμως αναμφίβολα αυτή είναι μια εξέλιξη ιστορικής σημασίας.

Στη Μακεδονία αποδεικνύεται η αξία της γενικής προσέγγισης να μην αντιμετωπίζονται οι κρίσεις μόνο με στρατιωτικές δράσεις. Η ισχύς της Ευρωπαϊκής Ένωσης έγκειται στην πολιτική πτυχή της διασφάλισης της ειρήνης, όπου κάνουμε περισσότερα από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή είναι μια καλή σύλληψη. Από την άλλη, όπως είδαμε κατά τις ξαφνικές αναταραχές στο Κοσσυφοπέδιο, είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην ξεχνάμε πως τα στρατεύματά μας πρέπει να διατηρούν την ικανότητά τους για επέμβαση και να αναλαμβάνουν έντονη δράση για την προστασία των μειονοτήτων, αν είναι ανάγκη. Αυτά είναι δύο από τα καθήκοντα των στρατευμάτων μας εκεί και είναι εξίσου σημαντικά και δύσκολα.

Ανάμεσα σε αυτά που μάθαμε από την επίσκεψή μας στη Βοσνία Ερζεγοβίνη είναι ότι οι ομάδες μάχης που συγκροτούνται τώρα, μερικές από τις οποίες ελπίζουμε ότι θα είναι το συντομότερο δυνατόν ικανές για άμεση παρέμβαση και παράταξη, χρειάζονται τον καλύτερο εξοπλισμό. Καλούνται να αναλάβουν εκεί ειρηνευτικές αποστολές, όμως όταν θα πρέπει να εκτελέσουν τέτοιες αποστολές ή να συμμετάσχουν σε μάχες, το γεγονός ότι έχουν πολύ διαφορετικούς εξοπλισμούς θα αποδειχθεί μεγάλο μειονέκτημα. Ζητάμε να εξοπλιστούν οι επονομαζόμενες ευρωπαϊκές ομάδες μάχης που συγκροτούνται τώρα όσο πιο ενιαία γίνεται, να είναι οι πρώτες που αποκτούν τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό, και μάλιστα χωρίς καθυστέρηση, και να δοθεί προτεραιότητα στο ζήτημα αυτό. Επίσης, όπως μας είπαν επί τόπου, χρειάζονται επίσης ελικόπτερα σε περίπτωση που πρέπει να διαφυλαχθούν μεγάλες περιοχές, καθώς και οχήματα ασφαλή από νάρκες. Μας είπαν ότι η Βοσνία-Ερζεγοβίνη δεν θα απαλλαγεί από τις νάρκες πριν από το 2010, η εκκαθάριση είναι πολύ αργή και αυτό πρέπει να γίνει μια ακόμη οικονομική προτεραιότητα για το έργο μας.

  Wiersma, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (NL) Συζητούμε σήμερα την έκθεση για τις εξωτερικές επιδόσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2003. Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής για το γεγονός ότι ο εισηγητής, ο κ. Brok, τόνισε ότι η συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν θα πρέπει να περιορίζεται σε μια συζήτηση κατόπιν εορτής. Κατά συνέπεια λαμβάνω το θάρρος να εξετάσω ιδιαίτερα ορισμένα θέματα τα οποία υπήρχαν στην ημερήσια διάταξη το παρελθόν έτος και ρίχνοντας επίσης και μια ματιά στο μέλλον. Η ανάπτυξη της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφάλειας, η οποία ήταν θέμα προς συζήτηση σήμερα, θα έχει σημαντικό ρόλο να παίξει σε αυτό. Η έκθεση Kuhne και επαινώ τον εισηγητή παρέχει μια εξαιρετική αξιολόγηση των συγκεκριμένων επιπτώσεων αυτής της στρατηγικής ασφάλειας έως σήμερα. Θα ήθελα να ζητήσω από την Επιτροπή αλλά επίσης και από το Συμβούλιο και φυσικά από τον Ύπατο Εκπρόσωπο να λάβουν αυτές τις συστάσεις πολύ σοβαρά. Υπάρχουν δύο σημεία που θα ήθελα να τονίσω.

Καταρχάς, υπάρχει η στρατιωτική διάσταση. Η Ευρώπη μπορεί να παίξει κεντρικό ρόλο αν έχουμε επίσης τη βούληση και την ικανότητα, αν καταστεί αναγκαίο, να αναλάβουμε στρατιωτική δράση. Η πρόληψη της κλιμάκωσης των συγκρούσεων έως το σημείο όπου είναι αναγκαία η στρατιωτική επέμβαση, είναι και παραμένει η πρώτη προτεραιότητα, ενώ όταν τίθεται θέμα χρήσης στρατιωτικών μέσων η έμφαση πρέπει να εξακολουθεί να δίδεται στην αμφίδρομη δράση με άλλα εργαλεία: την ανθρωπιστική επέμβαση, και την εγγύηση της έννομης τάξης, τη θεσμική διάρθρωση, τον εκδημοκρατισμό και τη οικονομική ανάπτυξη. Στην πρώτη σημαντική ευρωπαϊκή στρατιωτική αποστολή, δηλ. την αποστολή Althea στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, αποκτάται ένας πλούτος εμπειρίας αυτή τη στιγμή με ένα τέτοιο συνδυασμό πολιτικού και στρατιωτικού περιεχομένου. Πέραν της υλικής πτυχής, η ανάπτυξη του ευρωπαϊκού αμυντικού βραχίονα έχει επίσης και ιδιαίτερα πολιτική πτυχή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναπτύξει ένα πολιτικό πλαίσιο το οποίο να μας επιτρέπει να χρησιμοποιούμε στρατιωτικά μέσα όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο.

Το δεύτερο σημείο αφορά τις διασυνδέσεις μεταξύ της εσωτερικής και της εξωτερικής ασφάλειας, η οποία έρχεται δυναμικά στο προσκήνιο ιδιαίτερα με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Αυτή τη στιγμή η σύνδεση μεταξύ τους είναι ανεπαρκώς ανεπτυγμένη στην ευρωπαϊκή πολιτική. Το Συμβούλιο ορθώς ζήτησε από τον Ύπατο Αντιπρόσωπο να παρουσιάσει προτάσεις στον τομέα αυτό και τον παροτρύνω να ζητήσει και τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου στο θέμα αυτό. Ζητείται να δοθεί προσοχή σε αυτό τόσο στην έκθεση Brok όσο και στην έκθεση Kuhne. Η εφαρμογή της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας δεν είναι δυστυχώς κοινή όπως θα ήθελα. Ωστόσο, η αξιολόγησή μου των πέντε τελευταίων ετών δεν είναι τόσο αρνητική. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην επανάσταση στην Ουκρανία. Η άμεση αντίδραση της Προεδρίας του Συμβουλίου και ο καλός συντονισμός μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, και η δράση του Ύπατου Εκπροσώπου και των αρχηγών κρατών της Πολωνίας και της Λιθουανίας είχαν σημαντική συνεισφορά στη θετική έκβαση αυτής της πολιτικής κρίσης.

Οι προσπάθειες της Γαλλίας, της Γερμανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου εντός της ΕΕ στη σύγκρουση που αφορά το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα αποτελεί κατά τη γνώμη μου έως τώρα ένα καλό παράδειγμα για τον τρόπο με τον οποίο τα πράγματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με τον ευρωπαϊκό τρόπο. Η έκβαση είναι αβέβαιη όμως η διπλωματική προσέγγιση, το μοντέλο το οποίο χρησιμοποιείται σε αυτή τη διαδικασία, είναι κατά την άποψή μας πολύ σημαντικό. Οι βασικές αρχές της κοινής ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, ο πολυμερισμός, η προληπτική παρέμβαση, η ευρεία προσέγγιση στην οποία η δημοκρατία και η κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη αποκτούν κεντρική θέση, η επίλυση της σύγκρουσης και η παύση της διάδοσης όπλων μαζικής καταστροφής υποστηρίζονται πλήρως από τον απλό λαό Αυτό που χρειάζεται να τονίσουμε πάντοτε ωστόσο με έμφαση είναι ότι η συλλογικότητα είναι προϋπόθεση, διότι μόνον ενεργώντας συλλογικά μπορεί η Ευρώπη να κάνει αισθητό το πολιτικό της βάρος.

  Lambsdorff, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, συγχαίρω τον κ. Kuhne για την έκθεσή του που είναι πραγματικά εξαιρετική. Θέλω επίσης να πω πόσο τον ευχαριστώ για τη διαρκή και ειλικρινή συνεργασία, που είχε ως αποτέλεσμα την ευρεία υποστήριξη των σχετικών ομάδων του Σώματος.

Η ευρωπαϊκή στρατηγική ασφαλείας είναι το χρονοδιάγραμμα της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής για τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες, η οποία όμως περιλαμβάνει πάρα πολλές ερωτήσεις, αλλά και καλές απαντήσεις. Μπορεί μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας αντάξια του ονόματός της να είναι ένας ευρωπαϊκός στόχος, αλλά δεν αποτελεί ακόμα ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Αυτό που καθιστά σαφές η έκθεση είναι ότι το Κοινοβούλιο υποστηρίζει το Συμβούλιο και την Επιτροπή στις προσπάθειές τους να ξεπεράσουν τις εγωιστικές τάσεις που έχουν ακόμα τα εθνικά κράτη στον τομέα αυτόν.

Η βασική διαπίστωση της έκθεσης είναι πως δεν λειτουργούν πλέον οι παραδοσιακές αντιλήψεις για την ασφάλεια. Τι εννοούμε λέγοντας εξωτερική ή εσωτερική ασφάλεια; Ποια κρίση μπορεί να προληφθεί αποτελεσματικά με πολιτικά μέσα; Σε ποιο στάδιο μίας κρίσης που δεν μπορέσαμε να αποτρέψουμε, θεωρούμε ότι είμαστε υποχρεωμένοι να καταφύγουμε σε στρατιωτικά μέσα σε αντίθεση με τα πολιτικά μέσα που είχαμε χρησιμοποιήσει προηγουμένως; Μετά από τον τερματισμό μίας κρίσης, πότε μπορούμε να εξετάσουμε και πάλι την επιστροφή μας χωρίς να θέτουμε σε κίνδυνο την ασφάλεια των ανθρώπων και ποια μέσα χρειαζόμαστε για τον σκοπό αυτόν;

Τέτοια είναι τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσουμε ως Ευρωπαίοι. Η έκθεση δίνει απαντήσεις όπου γίνεται, επισημαίνοντας τη μεγάλη σημασία πολιτικής και στρατιωτικής συνεργασίας. Γι’ αυτό την υποστηρίζουμε και θα την εγκρίνουμε.

Εμείς, η Ομάδα των Φιλελευθέρων, γνωρίζουμε καλά μελετώντας όλα αυτά τα θέματα ότι οι αρχές του χάρτη των Ηνωμένων Εθνών παραμένουν το κεντρικό κριτήριο. Γι’ αυτό είναι τόσο παράλογο το γεγονός ότι οι κομμουνιστές διαμαρτύρονται για την υποτιθέμενη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ. Όμως ασφαλώς θα πρέπει να ξέρουν τι λένε, αφού έχουν τόση πείρα στον τομέα αυτόν.

Η έκθεση είναι ένα ενδιάμεσο βήμα που καθιστά σαφές ότι στην αρχή της τρίτης χιλιετίας δεν πρέπει να αναπτύξουμε μόνο τα μέσα της εξωτερικής μας πολιτικής, αλλά και τις σκέψεις πάνω στις οποίες θεμελιώνεται. Ακριβώς γι’ αυτό χαίρομαι διότι δόθηκε εντολή στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων να εξετάσουν από κοινού πώς μπορεί να διασφαλιστεί και, αν είναι αναγκαίο, να βελτιωθεί η προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών στο πλαίσιο της καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Αν θέλουμε να υπερασπιστούμε τις αξίες μας, πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε με σεβασμό. Θα ήθελα να προσθέσω ότι πιστεύω πως θα έπρεπε να κάνουμε αυτή τη συζήτηση στις Βρυξέλλες και όχι στο Στρασβούργο.

  Beer, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να εκφράσω εξ ονόματος της Ομάδας ΠΡΣ/ΕΕΣ στην οποία ανήκω τις θερμές μου επιδοκιμασίες για τις δύο αυτές εκθέσεις και κυρίως τις ευχαριστίες μου για την εποικοδομητική συνεργασία. Υπάρχει ένα σημείο στην κοινή θέση του Συμβουλίου που θα ήθελα να επισημάνω.

Η έκθεση του κ. Brok δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο αίτημα της ενεργής συνεργασίας με το Κοινοβούλιο. Δεν θα αρκεστούμε στην απλή ενημέρωση, και μάλιστα εκ των υστέρων. Αυτό το λέω πριν από τη συζήτηση για το σύνταγμα. Η ευρωπαϊκή στρατηγική ασφαλείας δεν είναι ζήτημα στατιστικής. Καθώς οι απειλές αλλάζουν, θα πρέπει να εξετάζουμε ξανά και ξανά πού υπάρχουν ελλείμματα –όπως αυτά που έχουμε σήμερα στον πολιτικό τομέα– ή πού πρέπει να αλλάξουμε κατεύθυνση. Όμως δεν θα μπορέσουμε να πείσουμε τους πολίτες ότι η ευρωπαϊκή πολιτική ασφαλείας είναι αξιόπιστη και να τους παρουσιάσουμε τις θετικές πτυχές που θα ενισχυθούν με το σύνταγμα παρά μόνον εάν συνεργαστείτε με το Κοινοβούλιο. Αν το Κοινοβούλιο σας αντιτεθεί, δεν θα τα καταφέρετε.

Μπορώ να σας πω ότι υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για το ότι είμαστε στον σωστό δρόμο, όπως η προσπάθεια τριών ευρωπαϊκών κρατών να βρουν μαζί με το Ιράν μια ειρηνική λύση για το θέμα της διάδοσης και η προσπάθεια ενίσχυσης της συμφωνίας για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων, γιατί από αυτά τα πράγματα εξαρτάται η πολυμερής πολιτική μας.

Η δεύτερη από αυτές τις ενδείξεις, η οποία έχει ήδη αναφερθεί, είναι η εφαρμογή του διεθνούς δικαίου. Όσοι εδώ στο Σώμα είναι κατά του συντάγματος εξαιτίας της υποτιθέμενης στρατιωτικοποίησης, αγνοούν το γεγονός ότι ενσωματώνει τον χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων που στο εξής θα είναι μέρος της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας. Επίσης, αρνούνται όλες τις προόδους που κάναμε, μας ρίχνει πίσω στη Νίκαια και στο είδος της επανεθνικοποίησης που βλέπουμε τώρα στη Γερμανία, η οποία πιστεύει ότι θα λάβει δική της έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας ή ότι θα μπορέσει μόνη της να επιτύχει την άρση του εμπάργκο κατά της Κίνας. Αυτό δεν είναι κοινή ευρωπαϊκή πολιτική ασφαλείας, αλλά επιστροφή σε μια πολιτική που μάλλον επικρίνουμε παρά υποστηρίζουμε στις προτάσεις ψηφισμάτων μας.

Εμείς οι Ευρωπαίοι ξεκινάμε για νέες κατευθύνσεις αναλαμβάνοντας πολιτικές και στρατιωτικές ευθύνες. Η καθοριστική στιγμή θα έρθει σε εύθετο χρόνο στο Κοσσυφοπέδιο. Θα μπορέσουμε να κάνουμε χρήση αυτών των μέσων, που τελικά θα βοηθήσουν σε μια κάποια συμφιλίωση των κοινωνιών και στη σταθεροποίηση της Ευρώπης, μόνον εάν συνεχίσουμε την πορεία μας μαζί με τις κοινωνίες μας και τους πολίτες της Ευρώπης προς τον ειρηνικό και πολυμερή στόχο με τη βοήθεια της διατλαντικής συνεργασίας, έναν στόχο που ο κόσμος τον περιμένει από εμάς. Εσείς που εκπροσωπείτε το Συμβούλιο θα πρέπει να προσέξετε τα λόγια του Σώματος. Χωρίς την υποστήριξή του, δεν θα έχετε ούτε την υποστήριξη των πολιτών της Ευρώπης.

  Agnoletto, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θεωρώ εξαιρετικά ανησυχητική και επικίνδυνη την έκθεση Kuhne, καθώς δεν αναγνωρίζει την πρωτοκαθεδρία του ΟΗΕ και του διεθνούς δικαίου στην ευρωπαϊκή πολιτική ασφαλείας και άμυνας. Η έκθεση θέτει στο ίδιο επίπεδο τον ΟΗΕ με το ΝΑΤΟ και άλλους οργανισμούς και θεσμούς ανοίγοντας τον δρόμο για την επικράτηση της θεωρίας της προληπτικής στρατιωτικής επέμβασης που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και εξομοιώνει τις στρατιωτικές με τις ανθρωπιστικές επεμβάσεις, περιορίζοντας ουσιαστικά την ανθρωπιστική αναπτυξιακή βοήθεια σε ένα βοηθητικό ρόλο επικουρικό των στρατιωτικών πολιτικών και των πολιτικών ασφαλείας. Επιβεβαιώνει επίσης τη συνεργασία ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραβλέποντας τον υποτελή ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εντός του ΝΑΤΟ και την ανάγκη προώθησης μιας ανεξάρτητης και μη επιθετικής ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής.

Τέλος, δεν αναφέρει σε κανένα σημείο ότι η εφαρμογή του διεθνούς δικαίου και των αποφάσεων του ΟΗΕ και ο τερματισμός κάθε στρατιωτικής κατοχής αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Η υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων πρέπει να περιλαμβάνει και το αίτημα για προσχώρηση και του Ισραήλ στη Συνθήκη.

  Batten, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση αυτή καταδεικνύει με σαφήνεια την πορεία που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ζητά την έναρξη εφαρμογής της κοινής εξωτερικής πολιτικής και της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας που περιλαμβάνονται στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, χωρίς να περιμένουμε την ενοχλητική και απρόβλεπτης έκβασης λεπτομέρεια της έγκρισής του από τα κράτη μέλη.

Η έκθεση περιλαμβάνει την αποκαλυπτική έκφραση ότι ο αγώνας κατά της τρομοκρατίας συσκοτίζει την παραδοσιακή διάκριση μεταξύ εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής. Αυτό είναι ένα επιπλέον παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο χρησιμοποιείται κάθε δυνατό επιχείρημα προκειμένου να προωθηθεί η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς πολιτικής.

Η απειλή της τρομοκρατίας καθιστά πολύ πιο σημαντικά –και όχι λιγότερο σημαντικά– τα εθνικά σύνορα και τα εθνικά συμφέροντα. Η έκθεση αυτή είναι ένα ακόμα βήμα στην προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προωθήσει την εξωτερική της πολιτική και τις στρατιωτικές της φιλοδοξίες, προκειμένου εν τέλει να ανταγωνιστεί τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στο διεθνές πεδίο. Εν τω μεταξύ, οποιαδήποτε αναφορά σε ηθική εξωτερική πολιτική διαψεύδεται από την πρόθεση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να άρει το εμπάργκο όπλων εις βάρος της Κίνας, την οποία ορθώς επικρίνει ο κ. Brok και η οποία προωθείται λόγω των συμφερόντων της γαλλικής βιομηχανίας όπλων.

Η αντίθεση του Κοινοβουλίου στην άρση του εμπάργκο όπλων εις βάρος της Κίνας θα αγνοηθεί, βεβαίως, από το Συμβούλιο, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά την ασημαντότητα αυτού του Κοινοβουλίου.

Η Βρετανία πρέπει να ανακτήσει τον έλεγχο της εξωτερικής της πολιτικής και της πολιτικής της στους τομείς της ασφάλειας και της άμυνας. Ο μόνος τρόπος για να το επιτύχει είναι η πολιτική του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου για πλήρη απόσυρση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Kristovskis, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (LV) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, εξ ονόματός μου, αλλά και εξ ονόματος της Ομάδας Ένωση για την Ευρώπη των Εθνών, θα ήθελα να εκφράσω την αναγνώρισή μας στον αξιότιμο βουλευτή κ. Kuhne για την εμπεριστατωμένη έκθεσή του σχετικά με την ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας. Αυτή περιλαμβάνει την επέκταση της έννοιας της ασφάλειας η οποία, εναρμονισμένη με την τρέχουσα κατάσταση, προσφέρει μια λογική άποψη σχετικά με τα τρέχοντα γεγονότα στον τομέα της ευρωπαϊκής ασφάλειας, και τονίζει τις ανεπάρκειες. Θα ασχοληθώ με μία μόνο πτυχή. Πιστεύω ότι στην έκθεσή του ο κ. Kuhne απέδειξε με απόλυτα αιτιολογημένο τρόπο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την ανάγκη να προαχθεί η συμμετοχή στην εφαρμογή της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφάλειας. Η εκπλήρωση αυτού του στόχου είναι σχετικά ένα πολύπλοκο έργο για τους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και, βεβαίως, επίσης και για τα ευρωπαϊκά όργανα. Οφείλουμε ωστόσο, να δεχθούμε ότι δεν έχουμε την απαιτούμενη ασφάλεια στοιχείων και την υποστήριξη ειδικών επιστημόνων εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να μπορούμε να συζητούμε σε βάθος και με ισχυρή επιχειρηματολογία τις δραστηριότητες της αρμόδιας Γενικής Διεύθυνσης εντός της Επιτροπής και του Συμβουλίου για την υλοποίηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφάλειας, για να μην αναφέρω τη δυνατότητα λήψης περισσότερο ή λιγότερο μέτρων συνεννόησης που θα λαμβάνονται από τις εθνικές κυβερνήσεις, με τις αμοιβαία ανταποδοτικές ενέργειες, για την υλοποίηση των μέτρων ασφάλειας και άμυνας.

Κυρίες και κύριοι, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι αυτό αποτελεί σοβαρό πρόβλημα. Στην πραγματικότητα υπάρχουν διάφορα προβλήματα που αφορούν σε πτυχές της κοινής ασφάλειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στη βάση αυτών υπάρχουν ελλείψεις οικονομικής φύσης, καθώς και η ανάπτυξη στρατιωτικών ικανοτήτων, μια έλλειψη ασφάλειας στοιχείων καθώς ελλείψεις άλλου είδους. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, κατά την οποία είμαι για πρώτη φορά μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, είχα την ευκαιρία να κατανοήσω βαθμιαία με ποιον τρόπο διαμορφώνεται η πολιτική ασφάλειας στην Ευρώπη, και ποιοι είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες. Κατά συνέπεια πιστεύω ότι δικαιολογούμαι πλήρως να πω ότι η έκθεση είναι επαρκώς υψηλής ποιότητας. Δεδομένου ότι το 70% των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποστηρίζουν την ανάγκη μιας ενιαίας ευρωπαϊκής αμυντικής πολιτικής, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η παρακολούθηση της εφαρμογής της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφάλειας θα έπρεπε να αποτελεί μια από τις προτεραιότητες για τη διεύρυνση του πεδίου δραστηριοτήτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οι κίνδυνοι του 21ου αιώνα η διεθνική τρομοκρατία, η παράνομη διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής, οι περιφερειακές συγκρούσεις και ο ισλαμικός φονταμενταλισμός επιβάλλουν το καθήκον σε όλους μας να κατανοήσουμε τις παγκόσμιες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να παίξει ενεργό ρόλο στην πρόληψη αυτών των κινδύνων.

  Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η κοινή εξωτερική πολιτική και η πολιτική ασφάλειας καλύπτει πολλές πρωτογενείς και δευτερογενείς πτυχές και είναι φυσικά αδύνατο να είμαι εξαντλητικός σε αυτόν το βραχύ χρόνο που διαθέτω. Ωστόσο θα επισημάνω δύο σημεία.

Πρώτον και κύριον θα ήθελα να επισημάνω ένα κενό στη λίστα προτεραιοτήτων και αυτό είναι η υποστήριξη για τους Ευρωπαίους ή για τα άτομα ευρωπαϊκής καταγωγής που ζουν σε άλλα σημεία της υφηλίου. Μιλώ πρωτίστως για τη νότια Αφρική, όχι μόνο για την ίδια τη Νότια Αφρική αλλά επίσης και για τη Ζιμπάμπουε. Είναι καιρός πια η Ευρωπαϊκή Ένωση να αρχίσει να λαμβάνει αυστηρά μέτρα για να τεθεί ένα τέλος στις επιθέσεις σε αγροκτήματα και στις συστηματικές απαλλοτριώσεις αγροκτημάτων τις οποίες εκμεταλλεύονται Ευρωπαίοι. Μια τέτοια ανάληψη δράσης θα ήταν για το θέμα αυτό προς το συμφέρον ολόκληρου του πληθυσμού εκεί. Αναφέρομαι για παράδειγμα στη Ζιμπάμπουε, τη χώρα που ήταν κάποτε γνωστή ως ο σιτοβολώνας της Αφρικής και η οποία τώρα είναι ρημαγμένη από τη λιμοκτονία, εν μέρει και κυρίως λόγω της κακής διαχείρισης του δικτάτορα Mugabe.

Ένα άλλο πρόβλημα το οποίο αξίζει περισσότερη προσοχή είναι ο πυρηνικός αφοπλισμός. Η έκθεση δίδει έμφαση στη συμμόρφωση με τη συνθήκη της μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων, αλλά παραβλέπει τον κολοσσιαίο κίνδυνο ασφάλειας που θέτουν οι ανεπαρκώς φυλασσόμενες ή οι εγκαταλειμμένες πυρηνικές εγκαταστάσεις στις πρώην σοβιετικές χώρες καθώς και σε αρκετές άλλες χώρες, και η κακή χρήση αυτών από τρομοκρατικές οργανώσεις όπως η Αλ Κάιντα. Οφείλουμε ως Ευρωπαϊκή Ένωση να καθίσουμε κάτω επειγόντως μαζί με τις ενδιαφερόμενες χώρες και τους διεθνείς οργανισμούς και να διασφαλίσουμε ότι θα διατεθούν οι αναγκαίοι πόροι για την εξουδετέρωση αυτής της ωρολογιακής βόμβας.

  Klich (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, το Σώμα έχει σαφή αντίληψη ότι έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος κατά το παρελθόν έτος σχετικά με την ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και άμυνας, και ότι ήταν κατά συνέπεια δυνατόν να αρθεί το αδιέξοδο μετά τη σύγκρουση στο Ιράκ. Χαιρετίζουμε την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Άμυνας και πιστεύω ότι θα παίξει σημαντικό ρόλο όσον αφορά την προμήθεια νέου εξοπλισμού. Χαιρετίζουμε επίσης τη συμπερίληψη στη Συνταγματική Συνθήκη διατάξεων για τη δημιουργία ενός μέλλοντος για την ΕΠΑΑ, ιδιαίτερα για το θέμα της διαρθρωτικής συνεργασίας, δηλαδή, τη ρήτρα αλληλεγγύης. Μια άλλη πολύ σημαντική εξέλιξη υπήρξε η ανακοίνωση της Επιτροπής για το Πρόγραμμα «Ευρωπαϊκή Έρευνα στον Τομέα της Ασφάλειας» το οποίο θα λειτουργεί με προϋπολογισμό τουλάχιστον 1 δισεκατομμυρίου ευρώ από το 2007. Τέλος, προφανώς το σημαντικότερο γεγονός του τελευταίου έτους ήταν η ανάληψη της αποστολής σταθεροποίησης στη Βοσνία διαδεχόμενη το ΝΑΤΟ. Αυτή η αποστολή αποτελεί στην πραγματικότητα την πρώτη σημαντική στρατιωτική επιχείρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στο πλαίσιο αυτό, έχουμε επίσης τη βάσιμη αντίληψη ότι τα τέσσερα ερωτήματα που εγέρθηκαν έξι χρόνια πριν, όταν η έννοια μιας ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας είχε για πρώτη φορά ακουστεί στην Κολωνία, παραμένει επίκαιρη. Καταρχάς, τι δράση χρειάζεται για να διασφαλιστεί ότι οι αμυντικές δυνατότητές μας είναι σύμφωνες με τις φιλοδοξίες μας και τις προκλήσεις, τις προκλήσεις οι οποίες τώρα έχουν ενσωματωθεί στην ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας; Δεύτερον, με ποιον τρόπο μπορεί να διασφαλιστεί η συνοχή της ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας; Τρίτον, με ποιον τρόπο μπορεί να αναπτυχθεί η ΕΠΑΑ χωρίς να επιβαρυνθούν οι αμυντικές υποχρεώσεις της πλειοψηφίας των κρατών μελών τα οποία είναι επίσης μέλη του ΝΑΤΟ; Τέταρτον, με ποιον τρόπο μπορεί να υπάρξει μια συνετή διαχείριση των οικονομικών πόρων τόσο σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό επίπεδο;

Αυτά τα ερωτήματα απευθύνονται πρωτίστως στην Επιτροπή και το Συμβούλιο, επειδή το Κοινοβούλιο, η Επιτροπή και το Συμβούλιο πρέπει να συνεργαστούν για να έρθουν με απαντήσεις. Αν αποτύχουμε να το πράξουμε, η ΕΠΑΑ θα είναι απλώς μια πολιτική στα χαρτιά, και θα παραμείνουμε αδύναμοι.

  D'Alema (PSE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, συντάσσομαι και εγώ με τους συναδέλφους εκφράζοντας τις ευχαριστίες μου προς τους εισηγητές για τις δύο σημαντικές εκθέσεις που παρουσιάζουν μια αναλυτική εικόνα της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, της πολιτικής ασφαλείας και άμυνας, καθώς και των βημάτων προόδου που συντελέσθηκαν και προτείνουν προσανατολισμούς ευρείας αποδοχής για τον αποτελεσματικό και πρωταγωνιστικό ρόλο της Ευρώπης στη διεθνή σκηνή.

Η Συνταγματική Συνθήκη θα μπορέσει να ενισχύσει τον ρόλο της Ευρώπης με καινοτομίες που εξασφαλίζουν ισχυρότερη συνοχή και συνεργασία, η οποία προβλέπω πως θα επεκταθεί και στις σχέσεις μεταξύ Κοινοβουλίου, Επιτροπής και Συμβουλίου.

Κεντρικός στόχος της Ευρώπης είναι η προώθηση μιας αποτελεσματικής πολυμέρειας, πράγμα που σημαίνει εγγύηση της ασφάλειας, αλλά και εξάπλωση της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των δυνατοτήτων ανάπτυξης και προόδου· εν ολίγοις, διαχείριση της παγκοσμιοποίησης δίνοντας προτεραιότητας στα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά μέσα, χωρίς να αποκλείεται η προσφυγή σε στρατιωτικά μέσα για ακραίες περιπτώσεις, με συνεπακόλουθη χρήση της στρατιωτικής ισχύος σε νόμιμα πλαίσια.

Ωστόσο, για να υπάρξει νομιμότητα, όπως ορθά αναφέρει η έκθεση του κ. Brok, πρέπει να αποκατασταθεί η κυριαρχία του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών. Η κυριαρχία αυτή έχει πληγεί και αποδυναμωθεί από τη θεωρία και την πρακτική του προληπτικού και μονόπλευρού πολέμου. Η Ευρώπη οφείλει να αποδοκιμάσει αυτήν τη θεωρία και την πρακτική και πιστεύω πως η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών δεν μπορεί παρά να εξαρτάται από αυτό το σημείο αρχής.

Υπό αυτήν την έννοια, αποδίδω πολύ μεγάλη αξία στην τοποθέτηση πολλών συναδέλφων –όπως και της Επιτρόπου Ferrero-Waldner– υπέρ μιας ευρωπαϊκής έδρας στα Ηνωμένα Έθνη, η οποία θα αντιπροσώπευε ένα ποιοτικό άλμα των σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Εθνών.

Στο πλαίσιο αυτό, θα ήθελα να υπογραμμίσω μια προτεραιότητα που αφορά την ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση και την κρίση της Μέσης Ανατολής. Ορθώς επισημάνθηκαν οι νέες προοπτικές και ελπίδες. Θα ήθελα ωστόσο να εκφράσω ορισμένες ανησυχίες: από τη συνάντηση Μπους-Σαρόν προέκυψε μια μάλλον σκληρή σύγκρουση όσον αφορά την ισραηλινή πολιτική επέκτασης των οικισμών εποίκων, η οποία ουσιαστικά προαναγγέλλει την προσάρτηση της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και τμήματος της Δυτικής Όχθης· εάν συνεχιστεί αυτή η πολιτική, οι ελπίδες ειρήνης θα διαψευσθούν σύντομα. Εάν ακόμη και η αμερικανική κυβέρνηση εμφανίζεται σήμερα επικριτική, η Ευρώπη οφείλει να προσθέσει τη δική της ισχυρή και ξεκάθαρη φωνή για να ανακόψει επιλογές που θέτουν σε κίνδυνο κάθε ελπίδα ειρήνης και αποκλιμάκωσης.

  Neyts-Uyttebroeck, Annemie (ALDE). – (NL) Πρώτα και κύρια θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Elmar Brok για την εξαίρετη έκθεσή του η οποία παρέχει μια συνεκτική, προοδευτική και ρεαλιστική εικόνα της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας.

Όλοι πάρα πολύ συχνά ξεχνούμε πόσο νέα είναι στην πραγματικότητα αυτή η πολιτική. Μπορώ να θυμηθώ πολύ ζωντανά ότι πριν 20 χρόνια οι λέξεις ασφάλεια, εξωτερική πολιτική και λιγότερο από όλες η αμυντική πολιτική δεν επιτρεπόταν καν να εμφανίζονται στα ευρωπαϊκά κείμενα ή σε προγράμματα των ευρωπαϊκών πολιτικών. Πριν δέκα χρόνια υπήρχε μια εμβρυώδης κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, αλλά ήταν προσεκτικά ενταγμένη σε έναν ξεχωριστό, σχεδόν αποκλειστικά διακυβερνητικό πυλώνα. Σήμερα, το δικό μας ξεχωριστό όραμα και στρατηγική είναι αλήθεια ότι βρίσκονται ακόμη σε διαμόρφωση των οποίων όμως την πρωτοτυπία δεν μπορούμε να αρνηθούμε. Αυτή η πρωτοτυπία σημαίνει ότι πάνω από όλα έχουμε τη βούληση να αναλάβουμε την ευθύνη τόσο για τις διπλωματικές πτυχές όσο και για τις στρατιωτικές πτυχές μιας τέτοιας πολιτικής. Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι στον τομέα αυτό η συνταγματική συνθήκη περιέχει αρκετά ειδικά σημαντικά θέματα, τα οποία για τον λόγο αυτόν αποτελούν ένα από τους κύριους λόγους για τον οποίο αυτή η συνταγματική συνθήκη αξίζει να επικυρωθεί.

Σε αυτή την ετήσια έκθεση υπάρχουν εκκλήσεις για ενεργότερη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων στην προετοιμασία και την εφαρμογή της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας και να μην περιορίζεται αυτή η συμμετοχή σε συζητήσεις κατόπιν εορτής. Η τριμηνιαία ανταλλαγή απόψεων με τον Ύπατο Εκπρόσωπο και τον Επίτροπο Εξωτερικών Υποθέσεων και την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας στην οποία οι αντιπρόσωποι των εθνικών κοινοβουλίων θα έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν μέρος προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία γι’ αυτό. Αυτή είναι μια πτυχή των προτάσεων που είμαστε ευτυχείς να στηρίξουμε.

  Pflüger (GUE/NGL). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, για να αποφύγουμε την υπερβολική ομοιομορφία, παρουσιάζω μια διαφορετική θέση. Η ευρωπαϊκή στρατηγική ασφαλείας λέει ότι «η πρώτη γραμμή της άμυνας κατά νέων απειλών θα βρίσκεται συχνά στο εξωτερικό». Η έκθεση Kuhne δεν αποκλίνει καθόλου από αυτό.

Η ευρωπαϊκή στρατηγική ασφαλείας θα είναι δεσμευτική για όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Στόχος της είναι να αφιερωθεί η κοινοτική στρατιωτική πολιτική όλο και πιο πολύ στον σχεδιασμό προληπτικών πολέμων. Η έκθεση Kuhne ζητά μεγαλύτερη ανανέωση εξοπλισμού για να διασφαλιστεί ότι η ΕΕ, στηριζόμενη σε ικανότητες του ΝΑΤΟ, θα μπορεί να κάνει στρατιωτικές επεμβάσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Βάσει όσων ακούσαμε, η ΕΕ πρόκειται να γίνει ένας παγκόσμιος παράγων, κυρίως από στρατιωτική σκοπιά.

Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο, η Ομάδα μου συνέταξε μια γνωμοδότηση της μειοψηφίας. Από τη μια προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι δεν γίνεται στρατιωτικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ από την άλλη, όπως ακούσαμε, γίνονται τα πάντα για τον επανεξοπλισμό, μεταξύ άλλων και η εκπόνηση σχεδίων για τη διεξαγωγή εκ μέρους της ΕΕ «περιφερειακών πολέμων για τη διασφάλιση πρώτων υλών». Η συνταγματική συνθήκη για την ΕΕ που ελπίζω οι Γάλλοι να την καταψηφίσουν, η στρατηγική ασφαλείας της και το «European Defence Paper» εκφράζουν μια Ευρώπη που θα χαρακτηρίζεται από επανεξοπλισμό και την προοπτική μελλοντικών πολέμων.

Εξετάστε με σοβαρότητα αυτές τις επικρίσεις. Η πολεμική δεν βοηθάει πλέον. Όπως θα δείτε στη Γαλλία, απλώς θα σας μπερδέψει.

  Coûteaux (IND/DEM). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, ενάμιση λεπτό είναι πολύ περισσότερο από όσο χρειάζομαι, δεδομένου ότι τα τεράστια θέματα που συζητούνται σε αυτή την εξαιρετικά ογκώδη έκθεση προϋποθέτουν την ύπαρξη Υπουργού Εξωτερικών, διπλωματικού σώματος και κοινής εξωτερικής πολιτικής. Ωστόσο, δεν διαθέτουμε κοινή εξωτερική πολιτική, εκτός και αν μιλάμε για τη σκιαγράφηση της σκιαγράφησης εκείνου που αποφασίστηκε το 1992 στον Τίτλο V της Συνθήκης του Μάαστριχ. Δεν υπάρχει άλλωστε και δεν μπορεί να υπάρξει κοινή πολιτική, για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν υπάρχει σύμπτωση αρχών, παραδόσεων, συμφερόντων και, συνακόλουθα, πολιτικών των διαφορετικών εθνών μας, αρχίζοντας από το κεφαλαιώδες σημείο των σχέσεών μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.

Σε ό,τι αφορά την άλλη ελάχιστη προϋπόθεση, τη δημιουργία ενός κοινού διπλωματικού σώματος, αυτό προϋποθέτει την έγκριση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Ωστόσο, λυπούμαι που το λέω –άλλωστε είναι κοινό μυστικό– είναι άκρως πιθανό το εν λόγω σχέδιο να μην υλοποιηθεί ποτέ και όλοι σας οι μηχανισμοί, που εγκαθίστανται εν τη απουσία λαϊκής νομιμοποίησης, να καταρρεύσουν από μόνοι τους.

Θα μπορούσα, λοιπόν, να σταθώ σε αυτό και να μην εξαντλήσω τον χρόνο ομιλίας μου, ούτε την υπομονή σας, δεν θέλω όμως να σας εμποδίσω να ονειρεύεστε, δεδομένου ότι τα όνειρά σας ενδιαφέρουν πολύ τους υπέρμαχους της εθνικής κυριαρχίας, που διεξάγουν αυτή τη στιγμή προεκλογική εκστρατεία στη Γαλλία και αλλού. Όταν, στις συναντήσεις μας, ανακοινώνουμε στους Γάλλους ότι υπάρχει στην Ουάσιγκτον ένα πρόσωπο με τον πομπώδη τίτλο του πρέσβη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, διασκεδάζουν πολύ. Όταν ανακοινώνουμε στους Γάλλους ότι θα υπάρχει, με το εν λόγω Σύνταγμα, ένας αποκαλούμενος Υπουργός Εξωτερικών και ότι ο κάτοχος αυτής της θέσης, όλως τυχαίως, θα είναι ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, ε τότε, οι Γάλλοι διασκεδάζουν ή προβληματίζονται ή σκανδαλίζονται ακόμα περισσότερο.

Συνεχίστε, λοιπόν, κυρίες και κύριοι υπέρμαχοι της ΕΕ και ευρωμανείς όλων των ειδών να μας προμηθεύετε τόσο χαριτωμένα επιχειρήματα.

  Czarnecki, Ryszard (NI). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της Ένωσης μπορεί να μην είναι μια εικονική πολιτική, όπως υποστηρίζουν οι σκεπτικιστές, αλλά είναι αλήθεια ότι αυτή παρουσιάζεται πολύ καλύτερα στα χαρτιά από ό,τι στην πράξη. Αν, όπως οι συντάκτες της πρότασης ψηφίσματος, κοιτάξουμε τις δημοσκοπήσεις της κοινής γνώμης σχετικά με τη βούληση για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής, το μέλλον της φαντάζει αβέβαιο. Αν το 60% των πολιτών της Ένωσης που υποστηρίζει την κοινή εξωτερική πολιτική μειωθεί στο μέλλον στο 45%, και η υποστήριξη του 70% για την κοινή αμυντική πολιτική μειωθεί ας πούμε στο 47%, θα πρέπει ξαφνικά να εγκαταλείψουμε αυτή την έννοια; Οφείλουμε να είμαστε επιφυλακτικοί όταν πρόκειται να βασιστούμε σε στοιχεία δημοσκοπήσεων. Το Κοινοβούλιο είναι διχασμένο ως προς το θέμα του βαθμού υποστήριξης για την ιδέα μιας κοινής πολιτικής ασφάλειας και κοινής εξωτερικής πολιτικής. Αυτήν την πραγματικότητα οφείλουμε να την αντιμετωπίσουμε. Ωστόσο, σε πολλά θέματα έχουμε την ίδια άποψη. Το πρώτο θέμα ταυτότητας αντιλήψεων είναι ότι η ισλαμική τρομοκρατία αποτελεί μια πραγματική απειλή. Το δεύτερο θέμα είναι ότι η ανάληψη στρατιωτικής δράσης δεν μπορεί να είναι η πρώτη επιλογή τακτικής όταν πρόκειται να χειριστούμε ορισμένα προβλήματα. Το τρίτο είναι ότι πρέπει να παρακολουθούμε προσεκτικά τις κοινές δραστηριότητες της EUFOR στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Είναι αλήθεια ότι η Ένωση είχε αναλάβει προηγουμένως την αποστολή Concordia στη Μακεδονία, αλλά αυτή ήταν μια σχετικά μικρή αποστολή, όπως μικρές ήσαν και οι αποστολές αστυνόμευσης στις οποίες συμμετείχαμε, για παράδειγμα στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, ή πιο πρόσφατα, στην Αφρική.

Τέλος, μπορούμε να μιλάμε με μια φωνή όταν πρόκειται να επιμείνουμε στο ότι το Συμβούλιο πρέπει να συμμορφώνεται με το άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση το οποίο προβλέπει ότι το Συμβούλιο θα ζητά τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά τις κύριες δράσεις της εξωτερικής πολιτικής για το επόμενο έτος. Το θέμα δεν είναι αν το Συμβούλιο καταδέχεται να παρέχει ενημέρωση. Διότι στην πραγματικότητα είναι υποχρεωμένο να το κάνει.

  Zieleniec (PPE-DE). – (CS) Ως σημαντικός διεθνής παράγοντας, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να παίζει ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο. Λαμβάνοντας υπόψη αυτή την πραγματικότητα, θα ήθελα να τονίσω ότι η επιτυχία της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ εξαρτάται από την εταιρική σχέση μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρά τις διαφορές οι οποίες υφίστανται μεταξύ μας, οι Ηνωμένες Πολιτείες, μεταξύ όλων των διεθνών παραγόντων, είναι ο στενότερος εταίρος της Ευρώπης, και δεν είναι μόνον οι κοινές αξίες οι οποίες μας ενώνουν. Η εταιρική σχέση είναι αποτέλεσμα του κοινού μας συμφέροντος όσον αφορά την επίτευξη σταθερότητας σε ολόκληρο τον κόσμο, την ενίσχυση του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας και τη διασφάλιση ότι οι παγκόσμιες αγορές λειτουργούν ομαλά και οι πηγές πρώτων υλών σε ολόκληρο τον κόσμο παραμένουν διαθέσιμες.

Η Βορειοατλαντική Συμμαχία εξακολουθεί να δρα ως θεμελιώδης εγγύηση της ευρωπαϊκής και της αμερικανικής ασφάλειας, ωστόσο οι προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζουμε σήμερα ουδόλως αφορούν μόνον την ασφάλεια. Κατά συνέπεια θα ήθελα στο σημείο αυτό να ζητήσω από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να παρουσιάσουν ένα σχέδιο στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο θα έθετε το διάλογο μεταξύ των δύο δυνάμεων σε ένα ευρύτερο φάσμα διεθνών θεμάτων και σε θεσμικό επίπεδο. Η εταιρική σχέση θα αντιμετώπιζε ευρύ φάσμα θεμάτων που θα ξεκινούν από τη λειτουργία των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και θα φθάνουν έως τη σταθεροποίηση της διεθνούς τάξης, καθώς επίσης και την παγκόσμια γεωργία, την καταπολέμηση του AIDS, τη διαθεσιμότητα των υδάτινων πόρων, την παγκόσμια αλλαγή του κλίματος και τη μη διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής. Ένας από τους στόχους της θα πρέπει να είναι η ίδρυση ενός χώρου ελεύθερου εμπορίου ΕΕ-ΗΠΑ, ο οποίος θα μπορούσε να λειτουργήσει δυνητικά ως κινητήρια δύναμη για την παγκόσμια οικονομία.

Από την επίσκεψη του Προέδρου Μπους το Φεβρουάριο μάθαμε ότι ι Αμερικανοί αντιλαμβάνονται την ανάγκη ύπαρξης ενός ισχυρού εταίρου στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Κατά συνέπεια η πεποίθησή μου είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να επωφεληθεί αυτής της ευκαιρίας για να ενισχύσει μια εταιρική σχέση η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει καίριο μέσο για την επίτευξη της παγκόσμιας τάξης και σταθερότητας.