Dobesedni zapisi razprav

Četrtek, 14. april 2005 - Strasbourg

25. Bangladeš

  El Presidente. De conformidad con el orden del día, se procede al debate de las seis propuestas de resolución presentadas sobre Bangladesh⁽¹⁾.

  Schlyter (Verts/ALE), Föredragande. – Herr talman! Tänk er att det i ett av våra medlemsländer skulle pågå bombattentat mot f.d. ministrar, att skulle journalister dödas, oppositionspolitiker mördas och folk fängslas och torteras av paramilitära styrkor. Tänk er att detta skulle hända i ert eget land. Då skulle vi diskutera detta varje dag i parlamentet, vi skulle kräva omedelbara åtgärder, vi skulle ta tag i problemen på snabbast möjliga sätt.

Det är precis det som regeringen i Bangladesh har misslyckats med. Man har inte i tid och med kraft tagit tag i dessa problem. Det är extra beklagligt eftersom Bangladesh länge har varit ett land där kvinnor har haft stor frihet och möjlighet att utöva sin politiska makt. Bangladesh har på många sätt kunnat ses som ett positivt exempel på en positiv utveckling både ekonomiskt och politiskt. Allt detta riskerar nu att raseras om inte landets regering tar krafttag. Jag tycker att vi skall göra allt som står i vår makt för att kunna hjälpa till att lösa problemen och förbättra situationen i Bangladesh. Jag tycker att det är tråkigt att det finns kollegor här som vill försvaga resolutionen när vi vet hur allvarliga problemen är. Jag hoppas att vi idag får en majoritet för att behålla resolutionen utan att den försvagas av ändringsförslag som försöker beskriva verkligheten annorlunda än den är. Jag är glad att vi äntligen har tagit detta initiativ och för upp Bangladesh på dagordningen. Deras folk behöver vårt stöd, och det är det vi kan göra idag.

  Mann, Thomas (PPE-DE) – Herr Präsident! Kaum hatte Shah Kibria, ehemaliger Finanzminister und Mitglied der größten Oppositionspartei in Bangladesch, eine Rede auf einer Parteiveranstaltung beendet, wurde er von einer Granate zerfetzt. Drei weitere Menschen starben, 50 wurden verletzt. Mit solchen Anschlägen haben muslimische Extremisten ein Klima der Angst geschaffen. In einigen Regionen des Landes scheinen offizielle Stellen mit ihnen zusammenzuarbeiten. Eine nicht hinnehmbare Situation! Amnesty International und die Vereinigten Staaten bestätigen, dass Angehörige religiöser Minderheiten systematisch eingeschüchtert, verfolgt und willkürlich inhaftiert werden.

Seit der letzten Entscheidung des Europäischen Parlaments im November 2002 und seit unserer Reise als SAARC-Delegation im Februar 2003 hat es noch keine befriedigende Verbesserung der Menschenrechtssituation gegeben. Immerhin sorgte die Regierung kürzlich dafür, dass zwei Führer krimineller muslimischer Organisationen inhaftiert wurden, die Konten wurden eingefroren.

Wir fordern von der Regierung, die Maßnahmen gegen Extremisten zu verschärfen. Bangladesch muss auch seinen Verpflichtungen aus den ratifizierten internationalen Menschenrechtsabkommen nachkommen, um diese zu erfüllen. Folter muss verboten werden! Presse- und Meinungsfreiheit muss garantiert werden! Der Kampf gegen Korruption muss fortgesetzt werden! Nur wenn hier deutliche Fortschritte erzielt werden können, gelten die Bedingungen des Kooperationsabkommens der Europäischen Union mit Bangladesch vom Jahre 2001. Die Grundlage ist und bleibt: Achtung der Menschenrechte und Wahrung der Demokratie.

Trotz aller Unterschiede zwischen Regierung und Opposition muss es gelingen, dass sie sich zumindest darauf verständigen, dass die parlamentarische Arbeit, die im Augenblick blockiert ist, wieder aufgenommen wird. Beide Seiten müssen daran arbeiten, dass Rahmenbedingungen entstehen, durch die Radikalismus, Paramilitarismus und religiöser Extremismus verhindert werden.

  Meijer (GUE/NGL), auteur. – Voorzitter, bij de opdeling van het kolossale Britse koloniale rijk in Zuid-Azië op basis van een per regio overheersende godsdienst is in 1947 het oosten van de provincie Bengalen toebedeeld aan de moslimstaat Pakistan. De hele wereld had er sympathie voor dat dit overbevolkte en voortdurend door watersnoden geteisterde gebied zich in 1971 losmaakte van Pakistan, het verre land in het westen dat geen enkele interesse had voor het helpen oplossen van de problemen in zijn oostelijke wingewest. De nieuwe staat had een goede start kunnen maken door bijvoorbeeld naar Nederlands voorbeeld zeeweringen te bouwen en bewoonde gebieden die bij stormvloeden uit zee overstromen, in te polderen. Dan zou er meer ruimte zijn voor de bewoners en hun voedselvoorziening. In plaats daarvan zagen we binnen Bangladesh een verbeten strijd tussen twee partijen die berusten op familieclans welke een vete uitvechten en elk het bestaansrecht van de ander ontkennen.

Daarnaast heerst er al langer een soort intolerant religieus fanatisme dat in die vorm tot twintig jaar geleden in andere delen van de islamitische wereld vrijwel niet bestond. Dat fanatisme laat geen ruimte voor religieuze minderheden zoals Ahmadiyya-moslims en hindoes. Intimidatie en gewelddadige aanslagen door aanhangers van de regering worden niet bestraft. Paramilitaire groepen die beweren de misdaad te bestrijden, martelen en vermoorden mensen. Bangladesh dreigt terecht te komen in een spiraal van zelfvernietiging. Een breed ondersteunde uitspraak tegen intimidatie, geweld, marteling, straffeloosheid en economische stagnatie zal het probleem niet oplossen, maar is wel een uitgangspunt om te bepalen hoe we vanuit Europa de komende tijd het beste met dit ongelukkige land kunnen omgaan. Dat betekent op zijn minst solidariteit met de slachtoffers.

  Tannock, on behalf of the PPE-DE Group. – Mr President, about a third of this poor, over-populated but democratic country of 140 million people is landless and forced to live on, and cultivate, flood-prone land. Traditionally the majority Muslim population has lived peacefully with other religious minorities, and Bangladesh has a good record on education and civil rights for women. The majority BNP Government, in power since 2001, has particular problems with economic reform as it is often blocked by political in-fighting and corruption. Matters are not helped by the current boycott of parliamentary dialogue by the Awami League opposition.

There have been attacks on opposition figures, that is true, but the authorities to their credit have arrested eight suspects, in spite of them being part of the ruling party coalition, and two radical Islamist groups have recently been banned. Bangladesh also protests at India’s understandable attempts to fence off the porous international border which is subject to contraband, including illegal drug smuggling.

One encouraging note is that growth has been steady at 5% for the past few years, but Bangladesh now feels threatened by unlimited Chinese textile exports. We in the European Union need to be patient and give Bangladesh every political and financial support, encourage good governance and the fight against corruption and Islamic fundamentalism.

I call upon the House to support my amendments to produce a more balanced resolution.

  Stroz, za skupinu GUE/NGL. – Bangladéš je státem vzniklým ve válce za samostatnost v roce 1971. Obrovská hustota obyvatel, přírodní katastrofy a chudoba, to je realita, ve které převážně muslimský stát řeší obrovské problémy. Přečtením rezoluce získáte dojem, že pozitivních věcí je velmi málo, přesto jsou zde úspěchy. Země vypěstuje například dostatek potravin pro nasycení obyvatel. Je velká škoda, že rezoluci poukazující na mírné zlepšení v řadě oblastí a na nutnost pokračování pozitivních trendů nebylo možné předem podrobit slyšení zástupců vládní i opoziční strany. To není dobré vysvědčení pro Evropský parlament. Je dobře, že se snažíme podporovat demokratický vývoj v zemi, je ale škoda, že se nepodařilo pozitivní prvky vývoje do společného návrhu rezoluce zahrnout. Přes nesouhlas s některými neověřenými formulacemi rezoluci podpoříme a doufáme v další demokratický vývoj zejména při přípravě příštích parlamentních voleb.

  Belder, namens de IND/DEM-Fractie. – Voorzitter, vandaag is het nieuwjaarsdag in Bangladesh. Van harte willen wij de leidslieden van dit land met zijn inwoners Gods zegen voor het nieuwe jaar toewensen. Maar net zoals bij ons zaken beter kunnen, hebben wij ook voor Bangladesh een aantal suggesties voor goede voornemens. Hoewel de grondwet sinds 1998 helaas de islam tot staatsreligie heeft verklaard, geeft het andere religies het recht tot het belijden, beoefenen en uitdragen van hun geloof. Vreemd is dan echter dat het "recht van bekering" niet via de grondwet wordt beschermd. Zou het geen goed voornemen zijn om de vrijheid van godsdienst beter te regelen in de grondwet en de staatsgodsdienst weer af te schaffen?

Dat dit nodig is, mijnheer de Voorzitter, wil ik graag met een voorbeeld uit de praktijk aantonen. Op maandag 4 april bevestigden betrouwbare bronnen dat op 8 maart van dit jaar de christen Dulal Sarkar is vermoord. Hij was evangelist van de Bangladesh Free Baptist Church in het dorp Jalalpur in het Zuid-Westelijke district Khulna. Deze man was gewoon bezig met zijn werk en deed niets tegen de grondwet. Op weg naar huis werd hij door tien gewapende moslim-extremisten aangevallen en onthoofd. Deze moslim-fundamentalisten zouden banden hebben met de Jamaat-e-Islami, een politieke partij die momenteel deel uitmaakt van de regeringscoalitie. Dulal Sarkar laat zijn moeder, zijn vrouw en vijf kinderen na, en zijn vrouw en zijn gezin moeten momenteel van huis naar huis vluchten om vergeldingsacties van moslim-extremisten te ontlopen.

Mijnheer de Voorzitter, de door ons medeondertekende voorliggende ontwerpresolutie is dan ook uitermate helder. Wij maken ons inderdaad grote zorgen over het groeiende moslim-fundamentalisme met zijn paramilitaire groepen en het misbruik van de macht door fundamentalistische moslimpartijen. Daarmee keer ik mij ook absoluut tegen afzwakkende amendementen die op deze heldere ontwerpresolutie zijn ingediend. Ik roep Raad en Commissie op om in samenwerking met het in visa 2 twee genoemde State Department deze uitingen van moslim-fundamentalisme te bestrijden. Dit kan door in samenwerkingsovereenkomsten consequenties te verbinden aan schendingen van democratische beginselen. Dit alles ten beste van alle Bengaalse burgers.

  Czarnecki, Ryszard (NI). –Panie Przewodniczący, Bangladesz to bardzo młode państwo, liczy dokładnie 34 lata i 19 dni i jest to bardzo biedne państwo. Mimo,
że w ciągu ostatnich 10 lat poziom ubóstwa zmniejszał się o około 1% rocznie, to nadal poniżej progu ubóstwa żyje około 50% ludności, śmiertelność dzieci wynosi 325 tys. rocznie, a więc 900 dziennie. Każdego roku 26 tys. kobiet w Bangladeszu umiera w wyniku komplikacji poporodowych, średnio co 20 minut. Między 30%
a 50% nowonarodzonych dzieci ma niedowagę, 30% ludności w ogóle nie ma dostępu do czystej wody. Możemy cieszyć się oczywiście, że w ostatnich 10 latach dostęp do urządzeń sanitarnych wzrósł dwukrotnie, sięgając 43%.

Dzisiejsza debata ma charakter polityczny, ale ja traktuję ją jako pretekst do pokazania dramatu dawnego Bengalu Wschodniego - dziś Bangladeszu. Dobrze, że Parlament Europejski się tą sprawą zajmuje.

  Deva (PPE-DE). – Mr President, this motion is ridiculous. We are talking about a country of 143 million people. It is one of the poorest countries in the world still able to manage its own affairs. It has been a democracy for some time now. There are parliamentary elections, parliamentary democracy and governance. The country is about the size of Belgium but has 143 million people. They are managing to feed themselves for the first time after many years of independence and of course there are problems. In Sudan, 300 000 people were killed, but that does not relate to the issue about which we have just heard: the outrage at somebody being killed. A total of two ministers out of a government of fifty-six ministers does not make the government Islamist. We need to have proportionality in our debates otherwise the world will laugh at us.

The European Parliament is supposed to be an important institution, but look at how many Members are here. There are no more than fifty Members in this Chamber and they are apparently so concerned about this. We must use these human rights debates to talk about serious matters affecting people and their human rights. Three hundred thousand people have been killed in Darfur. What are we doing about that?

Let us introduce some proportionality and balance to our debates and give the issues we discuss in these human rights debates some serious consideration.

(Applause)

  Borg, Member of the Commission. Mr President, the European Commission welcomes the European Parliament’s initiative to draw public attention to the serious governance and human rights situation in Bangladesh.

Today’s debate is very timely; it is being held against the background of a law and order situation that has suffered a serious decline since the last European Parliament resolution of November 2002. Abuses against human rights activists, journalists and minorities are on the increase. The governance situation is at an all-time low and political violence has reached a new climax, as sadly exemplified by the grenade attack in August 2004 and the tragic assassination of former Finance Minister Kibria in January.

We share your concerns about the dysfunction of the country’s institutions, the culture of impunity, mounting fundamentalism, the human rights abuses of minorities and the escalating confrontation between ruling and opposition parties. All these factors, combined with mounting religious militancy, make us believe that Bangladesh’s democratic and secular foundations are in jeopardy.

The European Community has been very vocal on these issues, not least in view of our development mandate and the human rights clause that provides the basis of our aid relationship with Bangladesh.

Over the last months the European Community and the Member States have repeatedly called on the government to condemn the persecution of political opponents, intellectuals, journalists, NGOs and minorities. The European Union has reacted strongly to the attack on Mrs Sheikh Hasina and the assassination of former Minister Kibria by urging the government to restore justice without delay and to give clear signals that acts of terrorism are not acceptable.

We are continuously stressing our concerns about the climate of impunity reigning in the country, the confrontational politics, the mounting attacks against the tribal people of the Chittagong Hill Tracts and the Ahmadiyya Community and the extrajudicial killings in ‘crossfire’ by special police forces. Let me also note that the European Union showed great unity on Bangladesh at this year’s Human Rights Commission in Geneva, where the EU agreed to single out Bangladesh as one of five countries in its statement of principle on human rights in the world.

The deteriorating governance situation has compelled us to enhance donor unity. In February the European Community, the World Bank and the US Department of State convened a meeting in Washington with all major international donors to discuss how we can foster key governance reforms.

The exchanges confirmed that our concerns are fully shared by the international donor community. This donor unity has allowed us to define common priorities and to convey strong private messages to the government on the poor governance and the urgent need to deliver on reforms.

The gathering in Washington had a clear impact on the country: it prompted the government to admit publicly the existence of an Islamic fundamentalist problem. Alas, the government crackdown on Islamic militants is already petering out, as demonstrated by charges being dropped against a prominent Islamic leader.

For its part, the Commission will continue closely to monitor the political situation in the country and pursue these fundamental issues through our political dialogue with the government and close donor coordination. In that context we will also increase the focus of our attention on the next parliamentary elections in late 2006 and the conditions for free and fair elections. The political dialogue will be underpinned by our offer to support pressing institutional reforms in the next aid strategy which, if accepted by the government, would contribute to a meaningful change and thus to more progress and prosperity for the people of Bangladesh.

  El Presidente. El debate queda cerrado.

La votación tendrá lugar esta tarde al término de los debates.

(1) Véase el Acta.