Συζητήσεις

Τετάρτη 11 Μαΐου 2005 - Στρασβούργο

21. Αξιολόγηση του Γύρου της Ντόχα μετά τη συμφωνία του ΠΟΕ της 1ης Αυγούστου 2004

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0095/2005) του κ. Javier Moreno Sánchez, εξ ονόματος της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, σχετικά με την αξιολόγηση του Γύρου της Ντόχα μετά τη συμφωνία του ΠΟΕ την 1η Αυγούστου 2004 (2004/2138(INI)).

  Javier Moreno Sánchez (PSE), εισηγητής. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να ξεκινήσω ευχαριστώντας όλους όσους συνεισέφεραν στον εμπλουτισμό αυτής της έκθεσης, την οποία θα ψηφίσουμε αύριο, για τη συνεργασία τους. Αυτή η έκθεση παρέχει μια ισορροπία, μεταξύ, αφενός, της πλήρης υποστήριξης αυτού του Κοινοβουλίου για την προάσπιση των συμφερόντων της Ένωσης στις διαπραγματεύσεις που είναι σε εξέλιξη και, αφετέρου, της φιλοδοξίας του να διασφαλίσει ότι αυτός ο γύρος για την ανάπτυξη θα ολοκληρωθεί με επιτυχία, γεγονός το οποίο θα σήμαινε την πλήρη ένταξη και συμμετοχή των αναπτυσσόμενων χωρών στην παγκόσμια οικονομία.

Μέσω αυτής της έκθεσης, το Σώμα επιθυμεί να στείλει ένα αποφασιστικό πολιτικό μήνυμα υποστήριξης για την πρόοδο των διαπραγματεύσεων, στις οποίες η Επιτροπή διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, επαναλαμβάνοντας τη δέσμευσή μας στον ΠΟΕ και το πολυμερές σύστημα εμπορίου, το οποίο αναμφίβολα είναι ο καλύτερος μηχανισμός για την προώθηση του θεμιτού εμπορίου, επιδεικνύοντας αλληλεγγύη κατά τρόπο ωφέλιμο για όλους. Αυτό το μήνυμα έρχεται σε μία πολύ κατάλληλη στιγμή, καθώς το πρόγραμμα της Ντόχα βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι, βρίσκεται σε ένα καίριο στάδιο και δεν πρέπει να επιτρέψουμε την οπισθοδρόμησή του.

Μετά την αποτυχία της υπουργικής διάσκεψης στο Κανκούν, η συμφωνία της 1ης Αυγούστου 2004 είναι αδιαμφισβήτητης πολιτικής σημασίας, καθώς έβαλε τις διαπραγματεύσεις στον σωστό δρόμο και, επιπλέον, αναγνωρίζει την ανάγκη να ενταχθούν πλήρως οι αναπτυσσόμενες χώρες στην παγκόσμια οικονομία. Αυτός είναι μόνο ένας χάρτης πορείας, ωστόσο. Η επιτυχία των διαπραγματεύσεων εξαρτάται από την αποφαστιστική πολιτική βούληση όλων των μερών να καταλήξουν σε μία βασική συμφωνία στο Χονγκ Κονγκ.

Πρέπει να πάμε εκεί με μια φιλόδοξη και ισορροπημένη πρόταση στους διαφορετικούς τομείς που καλύπτονται από τη συμφωνία: την ανάπτυξη, τη γεωργία, τα βιομηχανικά προϊόντα (NAMA), τις υπηρεσίες και τη διευκόλυνση του εμπορίου, χωρίς να λησμονούμε την ανάγκη να τεθεί η ανάπτυξη στην πρώτη γραμμή των διαπραγματεύσεων, παρά το γεγονός ότι η γεωργία αποτελεί αναμφισβήτητα την κινητήρια δύναμή τους. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, πρέπει να γίνουν συγκεκριμένες και σαφείς δεσμεύσεις με ημερομηνίες και χρονικές προθεσμίες μέσω μιας διαφανούς, αποτελεσματικής και περιεκτικής διαδικασίας διαπραγματεύσεων, στην οποία συμμετέχουν πλήρως όλα τα κράτη μέλη του ΠΟΕ.

Στον τομέα της ανάπτυξης, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι διαπραγματεύσεις θα εξετάσουν προβλήματα που συνδέονται με τη φτώχεια, τον υποσιτισμό και την πείνα στον κόσμο, με σκοπό να μειωθούν κατά το ήμισυ έως το 2015, όπως προβλέπεται στη Δήλωση της Χιλιετίας, μέσω στενότερης συνεργασίας μεταξύ του ΠΟΕ και των άλλων διεθνών οργανισμών.

Θα ήταν επίσης χρήσιμο για την Επιτροπή να καταρτίσει προτάσεις για τη δημιουργία μηχανισμών εμπορικής ολοκλήρωσης για τις αναπτυσσόμενες χώρες, προκειμένου να αποζημιωθούν για πιθανές απώλειες που ενδέχεται να προκύψουν από την ελευθέρωση του εμπορίου.

Η πρόοδος στους τομείς της τεχνικής συνδρομής και η δημιουργία ικανότητας καθώς και η προώθηση του εμπορίου Νότου-Νότου είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντικές όσον αφορά την εγγύηση της ένταξης των αναπτυσσόμενων χωρών στην παγκόσμια οικονομία και την προώθηση της εξαγωγικής ικανότητάς τους.

Στη γεωργία, τα μέλη του ΠΟΕ πρέπει να εργαστούν κατά τρόπο ισορροπημένο σε σχέση με τους τρεις πυλώνες –επιδοτήσεις εξαγωγών, εγχώριες ενισχύσεις και πρόσβαση στην αγορά– προκειμένου να παραχθούν λεπτομερείς κατευθυντήριες γραμμές διαπραγμάτευσης για το Χονγκ Κονγκ και ένας παράλληλος αφοπλισμός από όλα τα μέλη του ΠΟΕ.

Όσον αφορά την πρόσβαση μη γεωργικών προϊόντων στην αγορά (NAMA), πρέπει να ανοίξει ο δρόμος για την ευελιξία και την εφαρμογή της αρχής της μη αμοιβαιότητας για τις αναπτυσσόμενες χώρες, εφαρμόζοντας σε αυτές την αρχή της ειδικής και διαφοροποιημένης μεταχείρισης.

Όσον αφορά τις υπηρεσίες, κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα θα πρέπει να παρουσιαστούν αναθεωρημένες προσφορές ποιότητας και, αναφορικά με τις υπηρεσίες που σχετίζονται με τις βασικές ανάγκες των πολιτών, δεν πιστεύω ότι θα πρέπει να απαιτήσουμε από τις αναπτυσσόμενες χώρες να προβούν στην ελευθέρωσή τους.

Κυρίες και κύριοι, κύριε Επίτροπε, η επιτυχία του γύρου, η νομιμότητα και η αξιοπιστία του ΠΟΕ, αναμφίβολα εξαρτώνται επίσης από το κατά πόσο η κοινωνία των πολιτών αντιλαμβάνεται τα οφέλη που παρέχει το διεθνές εμπόριο.

Σε μία διαδικασία για την οποία, μετά το Σιάτλ, υπάρχει τεράστιο κοινωνικό ενδιαφέρον, φαίνεται σημαντικό να τονίσουμε τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσουν τα δημοκρατικά κοινοβούλια ως εκφραστές των απόψεων των πολιτών σε διεθνή φόρα όπως ο ΠΟΕ και, στην περίπτωση αυτού του Κοινοβουλίου, ως ένα όργανο υπεύθυνο για τον δημοκρατικό έλεγχο της εμπορικής πολιτικής της Ένωσης και ένας μελλοντικός συννομοθέτης σε αυτό τον τομέα, μόλις τεθεί σε ισχύ το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Αν μου επιτρέπετε να αναφερθώ εν συντομία σε ένα άκρως επίκαιρο ζήτημα, αυτό είναι ένα επιπρόσθετο επιχείρημα που πρέπει προστεθεί στον μακρύ κατάλογο προόδων που αντιπροσωπεύει αυτό το Σύνταγμα και οι οποίες δικαιολογούν ένα ευρωπαϊκό «ναι» τόσο στη Γαλλία όσο και σε άλλες χώρες.

Κυρίες και κύριοι, κύριε Επίτροπε, όπως είπε ο ισπανός ποιητής Antonio Machado: «Ταξιδιώτη, δεν υπάρχει δρόμος. Τον δρόμο τον φτιάχνεις περπατώντας». Και είμαστε στα μισά του δρόμου μεταξύ Γενεύης και Χονγκ Κονγκ· μεταξύ της νοσταλγίας για όσα αφήνουμε πίσω και της ανυπομονησίας να φτάσουμε στον προορισμό μας. Πρέπει να πάμε στο Χονγκ Κονγκ με μία φιλόδοξη και ισορροπημένη πρόταση την οποία θα μπορέσουν να προσυπογράψουν η κοινωνία των πολιτών και όλα τα κράτη μέλη του ΠΟΕ και η οποία θα φέρει αποτελέσματα που θα τους ικανοποιούν.

  Peter Mandelson, μέλος της Επιτροπής. (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα αρχικά να συγχαρώ τον κ. Moreno Sánchez για την εξαιρετική του έκθεση, η οποία αντιπροσωπεύει άριστα όχι μόνο τον συντάκτη της αλλά επίσης και το Σώμα στο σύνολό του. Επικροτώ αυτή τη συζήτηση, διότι θεωρώ το Κοινοβούλιο απαραίτητο εταίρο της Επιτροπής στη διεξαγωγή των εμπορικών πολιτικών μας, όπως συμβαίνει, συγκεκριμένα, πριν από τον γύρο της Ντόχα, που παραμένει η πρώτη μας προτεραιότητα.

Ο κ. Moreno Sánchez υπογράμμισε την ανάγκη να σημειώσουμε πρόοδο σε όλα τα ζητήματα αυτής της ευρύτατης ατζέντας, δίνοντας σαφή έμφαση –πράγμα που υποστηρίζω θερμά– στους στόχους της μείωσης της φτώχειας και της βιώσιμης ανάπτυξης. Οι εν λόγω στόχοι ήταν στο επίκεντρο του ιδρυτικού χάρτη αυτού του γύρου και παραμένουν εξίσου σημαντικοί σήμερα, όσο ήταν και όταν διατυπώθηκαν για πρώτη φορά.

Από τότε που ανέλαβα τα καθήκοντά μου, έχω καταβάλει κάθε προσπάθεια για να προωθήσω την αναπτυξιακή ατζέντα της Ντόχα και να την κρατήσω στη σωστή κατεύθυνση. Θέλω η Ντόχα να θέσει το εμπόριο στην υπηρεσία της ανάπτυξης. Αυτό πιστεύω και υποστηρίζω και αυτό βρίσκεται στο επίκεντρο των πολιτικών που ακολουθώ.

Ωστόσο, η Ευρώπη δεν μπορεί να το κάνει αυτό από μόνη της. Όπως είπα στη Γενεύη την πρώτη μου ημέρα ως Επίτροπος Εμπορίου, η ΕΕ δεν μπορεί να είναι ο μοναδικός τραπεζίτης του ΠΟΕ. Πέρυσι το καλοκαίρι, η Ευρώπη είχε το θάρρος να βάλει τις επιδοτήσεις των εξαγωγών γεωργικών προϊόντων της στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Τώρα εναπόκειται σε άλλους να ανοίξουν τα χαρτιά τους. Συγκεκριμένα, αυτός ο γύρος πρέπει να αποφέρει βελτιωμένη πρόσβαση στην αγορά και αυξημένες επιχειρηματικές ευκαιρίες για όλους, όχι μόνο για τις αναπτυσσόμενες χώρες –προσδοκώ και επιθυμώ αυτές να είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι αυτού του γύρου– αλλά επίσης και για τη δική μας βιομηχανία και τους φορείς παροχής υπηρεσιών στην Ευρώπη. Αυτό θα μας δώσει τη δυνατότητα να αναπτύξουμε τις δυνάμεις της Ευρώπης στην οικονομία της γνώσης, για την ευημερία και το όφελος όλων.

Η πρόσβαση στην αγορά για τα βιομηχανικά προϊόντα –πρόσβαση μη γεωργικών προϊόντων στην αγορά– και τις υπηρεσίες είναι επίσης καίρια ζητήματα αυτού του γύρου. Αν δεν υπάρξει πρόοδος σε αυτά τα ζητήματα, ο γύρος δεν μπορεί να ολοκληρωθεί. Για να επιτευχθεί αυτό, θέλω να εξασφαλίσω ότι οι πιο προηγμένες αναπτυσσόμενες χώρες θα ασχοληθούν πιο εντατικά με τα μη γεωργικά ζητήματα. Έως τώρα, έχουν προωθήσει έντονα τη θέση τους στον τομέα της γεωργίας, όπως έχουν κάθε δικαίωμα να κάνουν και όπως θα περίμενα να κάνουν. Ωστόσο, έχουν επιδείξει ελάχιστη προθυμία να ασπαστούν την ανάγκη να αναλάβουν πραγματική δράση σχετικά με την πρόσβαση μη γεωργικών προϊόντων στην αγορά και σχετικά με τις υπηρεσίες, ακόμη και όταν η αντικειμενική ανάλυση υποδεικνύει ότι αυτό θα ήταν προς το συμφέρον τους από οικονομικής άποψης. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Πρέπει όλοι να δείξουμε προθυμία να προσαρμοστούμε, να αλλάξουμε και να εξυπηρετήσουμε τα συμφέροντα των άλλων. Για τον λόγο αυτό, αναλάβαμε δράση στον τομέα της γεωργίας.

Οι άλλες κύριες βιομηχανικές χώρες πρέπει τώρα να ακολουθήσουν το παράδειγμά μας να αναλάβουν περισσότερες πρωτοβουλίες στον τομέα των υπηρεσιών και να εργαστούν για τις δικές τους γεωργικές μεταρρυθμίσεις, προκειμένου να ανταποκριθούν σε όσα έχουμε προτείνει εδώ στην Ευρώπη.

Την περασμένη εβδομάδα, έλαβαν χώρα διάφορες άτυπες συνεδριάσεις των υπουργών Εμπορίου του ΠΟΕ στο Παρίσι. Εξέφρασα τις βαθύτατες ανησυχίες μου σχετικά με τον αργό ρυθμό των τωρινών διαπραγματεύσεων. Ζήτησα από όλα τα μέλη να πάψουν να τηρούν τόσο επιφυλακτική στάση και να αρχίσουν να ανοίγουν τα χαρτιά τους. Αυτό ισχύει για όλους μας, δεν κατηγορώ μόνο τους άλλους. Όλοι πρέπει να το κάνουμε αυτό, όχι μόνο η Ευρώπη.

Εξήγησα επίσης την άποψή μας για το τι θα έπρεπε να σημαίνει ένας φιλόδοξος γύρος. Απαιτεί παράλληλη πρόοδο και στους τρεις πυλώνες των διαπραγματεύσεων για τη γεωργία –όχι μόνο τις επιδοτήσεις των εξαγωγών– συμπεριλαμβανομένων των δασμών και των ποσοστώσεων που περιορίζουν την πρόσβαση στην αγορά. Θα πρέπει να γίνουν ορατές προσπάθειες από όλες τις βιομηχανικές χώρες –όχι μόνο από την ΕΕ– για τη μεταρρύθμιση των γεωργικών πολιτικών τους, καθώς και μία ουσιαστική και πραγματική –όχι μόνο στα χαρτιά– μείωση των βιομηχανικών δασμών από όλες τις χώρες που είναι σε θέση να το κάνουν αυτό, συμπεριλαμβανομένων των προηγμένων αναπτυσσόμενων χωρών, πάντοτε με σεβασμό προς τις ειδικές συνθήκες των ασθενέστερων. Πρέπει να προσφερθούν υπηρεσίες που να παρέχουν πραγματικές νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες και οι κανόνες του ΠΟΕ πρέπει να ενισχυθούν ουσιαστικά, όσον αφορά είτε τη διευκόλυνση του εμπορίου είτε την καταπολέμηση του ντάμπινγκ είτε τους γεωγραφικούς δείκτες.

Επίσης, ανανέωσα την έκκλησή μου να καταβληθούν επιπλέον προσπάθειες για την αντιμετώπιση των συγκεκριμένων προβλημάτων των αναπτυσσόμενων χωρών και ειδικότερα –αν και όχι αποκλειστικά– των φτωχών και των ευάλωτων χωρών, μέσω ειδικής και διαφοροποιημένης αντιμετώπισης στον γύρο και ουσιαστική αύξηση της ενίσχυσης για το εμπόριο από τις πλουσιότερες περιοχές του κόσμου. Έχετε δίκιο που επισημαίνετε την ανάπτυξη ικανοτήτων –την απαραίτητη υποστήριξη που πρέπει να παράσχουμε– προκειμένου να μπορεί το εμπόριο να λαμβάνει χώρα και να διευκολύνει αυτή την προσαρμογή ούτως, ώστε οι αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως οι ασθενέστερες, να μπορούν πραγματικά να συμμετέχουν στις ευκαιρίες για το εμπόριο τις οποίες προωθούμε μέσω αυτού του γύρου.

Σημειώσαμε πρόοδο στο Παρίσι. Καταλήξαμε σε συμφωνία επί του ζωτικού αλλά άκρως τεχνικού ζητήματος της μετατροπής των ειδικών δασμών –τόσα ευρώ το μόδι για αυτό, τόσα ευρώ το κιλό για το άλλο– στα ισοδύναμα κατ’ αξίαν ποσοστά τους. Ενώ το κεντρικό ζήτημα του πόσο και σε ποια βάση θα μειωθούν αυτοί οι ισοδύναμοι δασμοί απομένει να συζητηθεί –αυτό θα έρθει αργότερα– τώρα έχουμε μία βάση επί της οποίας μπορούμε να προχωρήσουμε στον τομέα της γεωργίας και, κατά συνέπεια, και σε όλες τις άλλες πτυχές της αναπτυξιακής ατζέντας της Ντόχα. Επ’ αυτού θα ήθελα να αναγνωρίσω και να αποτίσω φόρο τιμής στο έργο της κ. Fischer Boel. Η γεωργία είναι ένα δύσκολο ζήτημα και σέβομαι τον τρόπο με τον οποίο το χειρίζεται.

Μπορούμε επίσης να αναμένουμε πρόοδο σε σχέση με τους δασμούς για τα βιομηχανικά προϊόντα κατά τους προσεχείς μήνες. Πολλοί βουλευτές επαναβεβαιώνουν επίσης την πρόθεσή τους να υποβάλουν βελτιωμένες προσφορές σχετικά με τις υπηρεσίες έως το τέλος του μήνα. Αναμένουμε να ενταθούν οι συζητήσεις μεταξύ των βασικών παραγόντων στο διάστημα από τώρα μέχρι τη «μίνι» υπουργική διάσκεψη στην Κίνα, η οποία θα λάβει χώρα στις 12 και 13 Ιουλίου. Πριν από την παύση για τις θερινές διακοπές, πρέπει να έχουμε μία πρώτη προσέγγιση του πώς μπορεί να είναι ένα ενδεχόμενο πακέτο του Χονγκ Κονγκ. Αν υπάρχει οποιαδήποτε ελπίδα για ένα φιλόδοξο αποτέλεσμα στο Χονγκ Κονγκ στο τέλος του χρόνου και, επομένως, για έναν φιλόδοξο γύρο, αυτή η πρώτη προσέγγιση, που ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να έχουμε τον Ιούλιο, θα πρέπει, αν μη τι άλλο, κατά πρώτον να καθιερώσει τομείς αυξανόμενης σύγκλισης μεταξύ των μελών του ΠΟΕ σε κάθε ζήτημα ξεχωριστά. Θα πρέπει επίσης να παρέχει σαφήνεια σχετικά με το κοινό μας επίπεδο φιλοδοξίας στα κύρια ζητήματα πρόσβασης στην αγορά – γεωργία, πρόσβαση στην αγορά μη γεωργικών προϊόντων και υπηρεσίες· και, τέλος, να εντοπισθούν οι σημαντικότεροι τομείς προβλημάτων για τους οποίους θα πρέπει να επιτευχθεί συμφωνία, προκειμένου να εξασφαλιστεί η επιτυχία στο Χονγκ Κονγκ και κατόπιν η ολοκλήρωση του γύρου.

Χαίρομαι που αυτές οι ιδέες περιλαμβάνονται στη σύνοψη του προέδρου της «μίνι» υπουργικής διάσκεψης στο Παρίσι. Μπορείτε να μείνετε ήσυχοι ότι η Επιτροπή θα συνεχίσει να εργάζεται σε αυτό το πνεύμα υψηλής φιλοδοξίας στην πορεία προς το Χονγκ Κονγκ.

Η Επιτροπή συμφωνεί ολόψυχα με μεγάλο μέρος της έκθεσης, αλλά θα ήθελα απλώς να επισημάνω δύο συγκεκριμένα σημεία. Ως προς την ειδική αναφορά στην ευελιξία για τις αναπτυσσόμενες χώρες στην παράγραφο 6 της έκθεσης, η Επιτροπή συμφωνεί με την προώθηση του ζητήματος που τίθεται. Είμαστε προετοιμασμένοι να παράσχουμε ευελιξία στις αναπτυσσόμενες χώρες μέσω ειδικής και διαφοροποιημένης μεταχείρισης, τόσο για τις ΛΑΧ όσο και για άλλες ασθενέστερες και ευάλωτες χώρες. Ωστόσο, αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε μόνο αν λάβουμε υπόψη το επίπεδο ανάπτυξης και αυτό σημαίνει διαφοροποίηση μεταξύ των αναπτυσσόμενων χωρών σε κάθε ζήτημα ξεχωριστά. Δεν μπορούμε να δεχτούμε έτσι απλά «ένα μέγεθος για όλους».

Το δεύτερο σημείο αφορά την πρόταση ενός «αναπτυξιακού πακέτου» στις διαπραγματεύσεις για τη γεωργία, το οποίο αναφέρεται στην παράγραφο 9. Η Επιτροπή συμφωνεί ότι το πλαίσιο μπορεί και θα πρέπει να προστατεύσει τα συμφέροντα της ΕΕ. Ωστόσο, είναι υπερβολικά αισιόδοξο να λέμε ότι «… η ΕΕ δεν θα αντιμετωπίσει ιδιαίτερα προβλήματα από αυτές τις μειώσεις» στις εγχώριες ενισχύσεις οι οποίες στρεβλώνουν το εμπόριο. Όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά, η έκθεση θεωρεί ότι αντιμετωπίζονται με πολύ θετικό τρόπο τα ευαίσθητα προϊόντα, γεγονός που θα επιτρέψει στην ΕΕ να προστατεύσει τις οργανώσεις αγοράς της. Αυτό είναι βεβαίως εκείνο που ελπίζει η ΕΕ, αλλά και πάλι θα πρέπει να γίνουν δύσκολες παραχωρήσεις σε ορισμένα προϊόντα, ακόμη και στην καλύτερη περίπτωση.

Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω εδώ. Θα ακούσω τι έχουν να πουν οι βουλευτές του Σώματος και θα απαντήσω στο τέλος, εάν και εφόσον έχω την ευκαιρία να το κάνω. Και πάλι, ευχαριστώ τον κ. Moreno Sánchez για την έκθεσή του και το Σώμα για την ευκαιρία να συζητήσω για αυτό το πολύ σημαντικό ζήτημα.

  Maria Martens (PPE-DE), συντάκτρια της γνωμοδότησης της Επιτροπής Ανάπτυξης. – (NL) Οι διαπραγματεύσεις στον αναπτυξιακό γύρο της Ντόχα έχουν σκοπό να ενισχύσουν τη θέση των αναπτυσσόμενων χωρών και να τους προσφέρουν μια πραγματική θέση στην παγκόσμια οικονομία. Αποβλέπουν δε στη δικαιότερη κατανομή του πλούτου στον κόσμο.

Για να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια στον κόσμο, καταλήξαμε στους λεγόμενους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας. Σε αυτό μπορεί να συμβάλει σημαντικά η ύπαρξη υγιών συνθηκών εμπορίου και αυτή πρέπει να είναι η επιδίωξή μας στο Χονγκ Κονγκ. Θέλω τώρα να θίξω μια σειρά από ζητήματα, σε ορισμένα από τα οποία αναφέρθηκε ήδη ο Επίτροπος.

Κατά την άσκηση της εμπορικής μας πολιτικής, πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα να διακρίνουμε περισσότερο μεταξύ των διαφόρων αναπτυσσόμενων χωρών. Οι ανισότητες είναι εξαιρετικά μεγάλες για να αντιμετωπιστούν σε ένα ομοιογενές πλαίσιο. Υπάρχουν ισχυρές και ανίσχυρες, μεγάλες και μικρές οικονομίες. Υπάρχουν χώρες με μεγαλύτερες ή μικρότερες δυνατότητες παραγωγής και ανάπτυξης. Πρέπει να μπορούμε να εξειδικεύουμε περισσότερο την πολιτική μας. Γι’ αυτό η ειδική και διαφοροποιημένη αντιμετώπιση των αναπτυσσόμενων χωρών πρέπει να είναι ένα από τα κεντρικά θέματα της ημερήσιας διάταξης στο Χονγκ Κονγκ.

Υπήρξαν πολλές συζητήσεις σχετικά με τις επιπτώσεις που ενδέχεται να έχουν οι συμφωνίες του Χονγκ Κονγκ στις εμπορικές παραχωρήσεις που έχουν γίνει έναντι των αναπτυσσόμενων χωρών, για τις οποίες εκφράζεται ο φόβος ότι θα υπονομευθούν. Παρακαλώ τον κ. Επίτροπο να ενημερώσει το Σώμα, μετά τις διαπραγματεύσεις, σχετικά με τον πρακτικό τους αντίκτυπο στις εν λόγω παραχωρήσεις.

Τρίτον, φαίνεται ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες εξακολουθούν να αδυνατούν ουσιαστικά να αντλήσουν πραγματικά οφέλη από τις ευκαιρίες που τους προσφέρονται και, γι’ αυτό, θέλω να τονίσω τη σπουδαιότητα της οικοδόμησης ικανοτήτων και της τεχνικής υποστήριξης. Πρέπει να εργαστούμε επίμονα σε αυτές τις δύο πτυχές, προκειμένου να ενισχύσουμε τις εξαγωγικές και εμπορικές δυνατότητες των εν λόγω χωρών. Είναι επίσης σημαντικό να προσπαθήσουμε να ενθαρρύνουμε τις χώρες οι οποίες εξαρτώνται από ένα ή δύο εξαγωγικά προϊόντα να διαφοροποιήσουν τις εξαγωγές τους.

Στρέφομαι τώρα στις εξαγωγικές επιδοτήσεις, τις οποίες ανέφερε ο κ. Επίτροπος, οι αρνητικές επιπτώσεις των οποίων στις τοπικές αγορές είναι ήδη γνωστές. Πρέπει επειγόντως να επεξεργαστούμε ένα χρονοδιάγραμμα για τη σταδιακή κατάργηση των εξαγωγικών επιδοτήσεων. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι στο κείμενο δεν ορίζεται συγκεκριμένη καταληκτική ημερομηνία.

Τέλος, η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να επιτελέσει σημαντικό έργο στο Χονγκ Κονγκ. Όλοι γνωρίζουμε πώς εξελίχθηκαν οι διαπραγματεύσεις στο Κανκούν. Αυτό δεν πρέπει να επαναληφθεί. Θέλω, τέλος, να ευχαριστήσω τον εισηγητή για την εμπεριστατωμένη έκθεσή του καθώς και για τη θαυμάσια συνεργασία.

  Joseph Daul (PPE-DE), συντάκτης της γνωμοδότησης της Επιτροπής Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η σημερινή συζήτηση προσλαμβάνει ιδιαίτερη σημασία, διότι βρισκόμαστε σε φάση επιτάχυνσης των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη. Είπατε ότι, την τελευταία εβδομάδα, στο Παρίσι, η υπουργική συνεδρίαση είχε σημειώσει πρόοδο. Από τη δική μου πλευρά, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να κάνω τέσσερις παρατηρήσεις.

Πρώτον, είμαι πολύ ανήσυχος για τη στάση που υιοθέτησαν πολλές χώρες, οι οποίες δεν έχουν πραγματικά αναλάβει δέσμευση στις διαπραγματεύσεις αυτές. Ως απόδειξη αναφέρω την παντελή απουσία πραγματικής προόδου σε θέματα άλλα πέραν των θεμάτων της γεωργίας. Οι συζητήσεις που αφορούν την πρόσβαση στην αγορά των βιομηχανικών προϊόντων και των υπηρεσιών βρίσκονται σε νεκρό σημείο, το ίδιο και αυτές που αφορούν τους κανόνες. Δεν μπορούμε να δεχτούμε μια τόσο μονόπλευρη διαπραγμάτευση στην οποία η γεωργία να πληρώνει για κάθε άλλο τομέα, τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταβάλει τεράστιες προσπάθειες στον συγκεκριμένο τομέα.

Δεύτερον, η επιτυχία του κύκλου διαπραγματεύσεων απαιτεί μια αληθινή ανάληψη ευθύνης στις διαπραγματεύσεις εκ μέρους αναδυόμενων χωρών όπως η Βραζιλία, η Ινδία και η Κίνα. Αυτές οι χώρες οφείλουν επίσης να ανοίξουν τις αγορές τους στις άλλες αναπτυσσόμενες χώρες, διότι τα επόμενα χρόνια, η αληθινή κινητήρια δύναμη της ανάπτυξης θα βρίσκεται στην ανάπτυξη του εμπορίου μεταξύ των χωρών του Νότου.

Τρίτον, η πρόσφατη απόφαση του δευτεροβάθμιου οργάνου που αφορά τη ζάχαρη μάς υπενθυμίζει ότι δεν υπάρχει εντιμότητα στις διαπραγματεύσεις. Είναι λοιπόν κρίσιμης σημασίας η αξιολόγηση εκάστου σημείου των διαπραγματεύσεων από την προοπτική της νομοθεσίας του ΠΟΕ, ώστε να προλάβουμε μία κατάσταση όπου ο συμβιβασμός που θα έχουμε αποδεχθεί να εκμηδενιστεί από μια απόφαση των δικαστών του ΠΟΕ και κατά πάσα πιθανότητα επίσης με επιβολή κυρώσεων στις φτωχές χώρες. Οφείλουμε να επανεξετάσουμε το θέμα.

Τέταρτον και τελευταίο σημείο και είναι το σημαντικότερο στο οποίο θα ήθελα να επιμείνω ενώπιόν σας, κύριε Επίτροπε, είναι ότι οι διαπραγματευτές που λαμβάνουν αποφάσεις σήμερα φέρουν τεράστια ευθύνη για το μέλλον εκατομμυρίων ανδρών και γυναικών. Μπορεί η ολοκλήρωση διαπραγματεύσεων να είναι εύκολη, αλλά πιστεύω ότι πιθανόν τα προβλήματα θα εμφανιστούν στο απώτερο μέλλον, όταν δεν θα είστε εσείς στα ηνία. Εγώ σας πιστεύω. Όμως, προπαντός, μην αφήνετε στους διαδόχους σας τη φροντίδα επίλυσης των δυσκολιών. Από αυτή τη στιγμή, πριν υπογράψουμε ή πούμε «ναι», ας σκεφθούμε λοιπόν το θέμα μαζί δύο φορές έτσι, ώστε να μπορέσουμε να μεταβιβάσουμε έναν αποδεκτό φάκελο στους διαδόχους σας.

  Γεώργιος Παπαστάμκος, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – Κύριε Πρόεδρε, η πρόκληση της διάσκεψης του Χονγκ Κονγκ θέτει τα όρια της αξιοπιστίας, της λειτουργικής αντοχής και της δυναμικής του ΠΟΕ.

Πέντε είναι, κατά τη γνώμη μου, οι διαρθρωτικοί λόγοι που δυσχεραίνουν τις διαπραγματεύσεις του Γύρου της Ντόχα:

Πρώτον, η αδυναμία κορυφαίων εμπορικών εταίρων να συμφιλιωθούν με την υποχώρηση της εσωτερικής οικονομικοπολιτικής τους αυτονομίας.

Δεύτερον, η δυσκολία λήψης αποφάσεων εξαιτίας της αριθμητικής γιγάντωσης του ΠΟΕ που συνοδεύεται και από την ενίσχυση της ετερογένειας.

Τρίτον, η ανισορροπία στην απελευθέρωση του εμπορίου μεταξύ των προηγμένων εμπορικών συστημάτων. Η Ένωση έχει προβεί συγκριτικά στις μεγαλύτερες παραχωρήσεις με αποτέλεσμα η ευρωπαϊκή αγορά να είναι η πλέον ανοικτή αγορά στον κόσμο.

Τέταρτον, η απροθυμία ανάληψης ηγετικού διαπραγματευτικού ρόλου και από άλλους διεθνείς δρώντες.

Πέμπτον, η αμυντική στάση των αναπτυσσομένων χωρών έναντι νέων θεμάτων διαπραγμάτευσης.

Η επέκταση και ενίσχυση του πολυμερούς ρυθμιστικού πλαισίου του ΠΟΕ, που αποτελεί στρατηγική της Ένωσης, βρίσκει τα όριά της στην αρχή της εξειδίκευσης των διεθνών οργανισμών. Η αρχή αυτή θέτει και τα όρια της μετεξέλιξης του ΠΟΕ και σε παγκόσμια οργάνωση κοινωνικής πολιτικής και σε παγκόσμια περιβαλλοντική οργάνωση.

Συνεπώς, προτείνεται η σύσταση, κατά τη γνώμη μου, μιας νέας παγκόσμιας αρχιτεκτονικής –«ομπρέλα»– που θα συστεγάζει τους ακόλουθους πυλώνες:

- τον ΠΟΕ, ο οποίος προάγει με ικανοποιητικό τρόπο την αποδοτική κατανομή των πόρων·

- έναν διεθνή χρηματοοικονομικό οργανισμό για τη διεθνή οικονομική σταθερότητα·

- έναν διεθνή αναπτυξιακό οργανισμό για τη διεθνή ανακατανομή των πόρων και τη στήριξη της ανάπτυξης των φτωχών χωρών·

- έναν διεθνή οργανισμό περιβάλλοντος για την προστασία και βελτίωση του παγκοσμίου περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων.

Οι όροι της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας υπαγορεύουν μια νέα συνολική ρύθμιση του παγκοσμίου οικονομικού συστήματος επί τη βάσει της κοινωνικής και οικολογικής οικονομίας της αγοράς. Μια ρύθμιση που θα προάγει την κατανομή των πόρων, τη σταθερότητα, τη διεθνή αλληλεγγύη, την προστασία του περιβάλλοντος και του καταναλωτή.

  Erika Mann, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θέλω μόνο να αναφερθώ σε μερικά σημεία που πρέπει να θυμόμαστε εξετάζοντας την παρούσα έκθεση, που άλλωστε είναι η πρώτη που παρουσιάζει εφέτος η επιτροπή. Κατά το δεύτερο εξάμηνο θα εκπονήσουμε μια δεύτερη έκθεση, προκειμένου να παρακολουθήσουμε, να παρατηρήσουμε και να σχολιάσουμε τις σκέψεις και τις διαπραγματεύσεις της Επιτροπής.

Το ερώτημα που προκύπτει, τουλάχιστον για την επιτροπή και την Ομάδα μου, είναι το εξής: τι μπορεί να γίνει, πρώτον, για να διασφαλίσουμε ότι πραγματικά βοηθάμε και υποστηρίζουμε ώστε να επιτευχθεί ένα θετικό αποτέλεσμα στο Χονγκ Κονγκ –ακόμη και αν εκεί δεν πρόκειται να ληφθεί τελική απόφαση, ένα θετικό αποτέλεσμα θα ήταν οπωσδήποτε ευχάριστο– προκειμένου να καταστεί δυνατή η συνέχιση των διαπραγματεύσεων πάνω σε μια υγιή βάση, δεύτερον, για να διασφαλίσουμε ότι το μεγάλο μας αίτημα με τίτλο «αναπτυξιακός γύρος» θα γίνει πραγματικότητα και, τρίτον, για να εξασφαλίσουμε ότι θα προστατευθούν τα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Αυτό φυσικά είναι πολύ περίπλοκο όταν έχει κανείς στον νου του πως το αποτέλεσμα του Κανκούν δεν ήταν ιδιαίτερα καλό, ότι η εκκίνησή μας είναι δύσκολη και ότι τώρα οι διαπραγματεύσεις φαίνεται μάλλον να κλονίζονται. Υπάρχει επίσης το πρόβλημα των αναπτυσσομένων χωρών που αγωνίζονται για να αναλάβουν κυρίαρχο ρόλο στον κόσμο. Αυτό το βλέπουμε ξεκάθαρα στο παράδειγμα της Κίνας –για την οποία θα συζητήσουμε αύριο– αλλά και της Βραζιλίας και, φυσικά, της Ινδίας. Όλα αυτά συνιστούν μία πολύ δύσκολη και περίπλοκη κατάσταση.

Υπάρχει άλλος ένας παράγοντας που πρέπει να προσέξουμε. Κύριε Επίτροπε, σας παρακαλώ να επανεξετάσετε πώς θα πρέπει να διαμορφωθεί η σχέση σας με το Σώμα και την Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου στη διάρκεια του τρέχοντος έτους. Αν η νέα Συνθήκη είχε ήδη τεθεί σε ισχύ, το Κοινοβούλιο θα είχε πολύ περισσότερη εξουσία και πιο άμεσους μηχανισμούς διαβούλευσης. Οι μηχανισμοί μας είναι πολύ καλοί και καθιερωμένοι εδώ και πολύ καιρό, αλλά όλοι έχουν μάλλον άτυπο χαρακτήρα.

Ταυτόχρονα, όμως, οι πολίτες θα ήθελαν να μας δουν να συμμετέχουμε πιο άμεσα, με περισσότερη ισχύ και περισσότερα δικαιώματα, σε μία διαδικασία που θα συμπεριλαμβάνει διαπραγματεύσεις για τους τομείς της γεωργίας και των υπηρεσιών. Πρόκειται για πολύ ευαίσθητους τομείς, η συζήτηση γύρω από τους οποίους μπορεί να αποβεί πολύ έντονη, ενώ ούτε στην ομάδα μας ούτε στο Σώμα ή στην κοινή γνώμη δεν έχουν διαμορφωθεί ακόμα σαφείς θέσεις γι’ αυτούς.

Πώς μπορούμε λοιπόν να διασφαλίσουμε ότι, αυτό το έτος, θα μπορέσουμε να διαμορφώσουμε με τέτοιο τρόπο αυτή την κρίσιμη διαδικασία όπου εμπλέκονται η Επιτροπή, η κοινοβουλευτική επιτροπή και το Κοινοβούλιο, ώστε να έχουμε μία γόνιμη συνεργασία που θα ξεπερνά όσα έχουμε ήδη εγκαθιδρύσει και θα περιλαμβάνει τους κρίσιμους τομείς που ανέφερα;

Αν υποχρεωθείτε να κάνετε πραγματικά αλλαγές στις διαπραγματεύσεις ή στα σχέδιά σας –και μπορώ να σας διαβεβαιώσω, κύριε Επίτροπε, ότι θα πρέπει να τα αντιμετωπίσετε αυτά– πώς μπορεί να εξασφαλιστεί ότι η συνεργασία θα είναι τόσο στενή, ώστε να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στην ευθύνη μας απέναντι στους πολίτες;

  Johan Van Hecke, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να συγχαρώ τον εισηγητή για την έκθεσή του, η οποία, κατά τη γνώμη μου, προσφέρει μια εξαιρετική επισκόπηση της τρέχουσας κατάστασης των διαπραγματεύσεων μετά τη συμφωνία πλαίσιο του ΠΟΕ στη Γενεύη και λίγο πριν από τη διάσκεψη του Χονγκ Κονγκ. Είναι σαφές ότι η επιτυχία του αναπτυξιακού γύρου της Ντόχα είναι κρίσιμη για την περαιτέρω ελευθέρωση του παγκοσμίου εμπορίου. Πράγματι, μετά την αποτυχία του Κανκούν, διακυβεύεται η αξιοπιστία του πολυμερούς συστήματος εμπορίου. Ενώ η επιτυχία του Χονγκ Κονγκ είναι ζωτικής σημασίας για την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης, θα αποτελέσει επίσης μια σοβαρή δοκιμασία της νομιμότητας του ΠΟΕ. Συμμερίζομαι την άποψη του Επιτρόπου Mandelson ότι ο γύρος της Ντόχα πρέπει να θεωρείται ότι αφορά πρωτίστως την ανάπτυξη. Το εμπόριο και η ανάπτυξη πρέπει να συμβαδίζουν, ενώ η μεγαλύτερη συμμετοχή των αναπτυσσόμενων χωρών σε ένα δίκαιο παγκόσμιο εμπόριο είναι στοιχείο απαραίτητο στην προσπάθεια καταπολέμησης της πείνας και της φτώχειας στον κόσμο.

Θετικό είναι το γεγονός ότι την περασμένη εβδομάδα επιτεύχθηκε συμβιβασμός σχετικά με τους εισαγωγικούς φόρους στα γεωργικά προϊόντα και, συγχρόνως, αποφεύχθηκε μια επικείμενη αποτυχία του γύρου της Ντόχα. Η μετατροπή των γραμμικών εισαγωγικών φόρων σε κοινούς δασμούς βάσει ποσοστών, βάσει της αξίας των προϊόντων, είναι ένα προσεκτικό αλλά, παρόλα αυτά, σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση μιας συμφωνίας πλαισίου για το εμπόριο γεωργικών προϊόντων.

Ωστόσο, η πολιτική μου ομάδα διατηρεί την πεποίθηση ότι όλες οι εξαγωγικές επιδοτήσεις στη γεωργία πρέπει εν τέλει να καταργηθούν, διότι ήταν και είναι απαράδεκτο η τρέχουσα κοινοτική γεωργική πολιτική να κοστίζει στη μέση ευρωπαϊκή οικογένεια περίπου 100 επιπλέον ευρώ και να δυσχεραίνει την προσπάθεια των αναπτυσσόμενων χωρών να ξεφύγουν από την παγίδα της φτώχειας. Η Παγκόσμια Τράπεζα υπολόγισε προσφάτως ότι η επιτυχία αυτού του αναπτυξιακού γύρου μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του παγκοσμίου εισοδήματος κατά 385 δισ. ευρώ ετησίως. Εάν η Αφρική καταφέρει να αυξήσει το μερίδιό της στο παγκόσμιο εμπόριο από 2 έως 3% το πολύ, το ετήσιο εισόδημά της θα αυξηθεί κατά 70 δισ. δολάρια ΗΠΑ. Το ποσό αυτό υπερβαίνει κατά πολύ τα ποσά που λαμβάνει επί του παρόντος σε αναπτυξιακή βοήθεια. Για τον λόγο αυτό και μόνο, δεν έχουμε την πολυτέλεια μιας νέας αποτυχίας.

  Caroline Lucas, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ τον κ. Moreno Sánchez για το έργο του σε αυτό το ζήτημα, αλλά νομίζω ότι δεν θα αποτελέσει έκπληξη για αυτόν το γεγονός ότι, δυστυχώς, η ομάδα μας δεν μπορεί να υποστηρίξει την έκθεσή του ως έχει. Μολονότι υπάρχουν κάποια καλά σημεία, τα οποία αναδεικνύουν τους στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης και της εξάλειψης της φτώχειας, αυτά δυστυχώς υπονομεύονται από τη γενική κατεύθυνση της έκθεσης, η οποία συνίσταται σε μία άκριτη επιδοκιμασία του απορυθμισμένου ελεύθερου εμπορίου ως κύριο μέσο για την επίτευξη αυτών των στόχων.

Εξακολουθεί να υπάρχει η αντίληψη ότι περισσότερο εμπόριο ισούται αυτομάτως με περισσότερη ανάπτυξη, που ισούται αυτομάτως με μεγαλύτερη μείωση της φτώχειας. Ωστόσο, η πραγματικότητα επιτόπου είναι αρκετά διαφορετική και, όπως καθιστά σαφές η πρόσφατη έκθεση του αναπτυξιακού προγράμματος του ΟΗΕ για τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, η καλύτερη ενσωμάτωση ορισμένων από τις φτωχότερες χώρες στο διεθνές εμπορικό σύστημα σε γενικές γραμμές δεν οδήγησε σε μείωση της φτώχειας για τους φτωχότερους.

Μία άλλη υπόθεση στην οποία στηρίζεται η έκθεση είναι ότι, αν οι επικριτές του ΠΟΕ καταλάβαιναν καλύτερα τον θεσμό, τότε με κάποιον μυστηριώδη τρόπο όλοι θα τον αγαπούσαμε, ή, όπως το θέτει η έκθεση, «ο ΠΟΕ πρέπει να παρέχει επαρκείς πληροφορίες και εξηγήσεις στην κοινωνία των πολιτών [...] ούτως ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος ευρέως διαδεδομένης παρανόησης και απόδοσης εσφαλμένης εικόνας για τη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης και τον ρόλο που διαδραματίζει ο ΠΟΕ». Ειλικρινά, αυτά είναι άχρηστες και συγκαταβατικές ανοησίες. Ολοένα και περισσότερο, μεγάλα τμήματα της κοινωνίας των πολιτών ξέρουν ακριβώς τι είναι ο ΠΟΕ και γνωρίζουν επακριβώς πόσο επιζήμια μπορεί να είναι η διαδικασία της οικονομικής παγκοσμιοποίησης. Αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι μία διακοσμητική άσκηση δημοσίων σχέσεων αλλά μία θεμελιώδης, ενδελεχής μεταρρύθμιση των θεσμών και των κανόνων του παγκόσμιου εμπορίου ούτως, ώστε η αειφορία και η ισότητα να τεθούν πραγματικά στο επίκεντρο.

Ας περάσουμε σε ορισμένες λεπτομέρειες: η ομάδα μας υπέβαλε εκ νέου την αρχική της τροπολογία σχετικά με τις τιμές των βασικών ειδών. Η πτώση των τιμών των βασικών ειδών είναι ένας από τους ιδιαίτερους και σημαντικότερους λόγους για τους οποίους οι φτωχότερες χώρες δεν λαμβάνουν ένα πιο δίκαιο μερίδιο του παγκόσμιου εμπορίου. Τουλάχιστον 43 αναπτυσσόμενες χώρες εξαρτώνται από ένα βασικό είδος για άνω του 20% των συνολικών εσόδων τους από τις εξαγωγές. Αν οι τιμές για τα 10 σημαντικότερα γεωργικά βασικά είδη που εξάγουν οι αναπτυσσόμενες χώρες είχαν αυξηθεί ανάλογα με τον πληθωρισμό από το 1980, αυτοί οι εξαγωγείς θα είχαν εισπράξει περίπου 112 δισ. δολάρια ΗΠΑ περισσότερα το 2002 απ’ όσα πράγματι εισέπραξαν, το οποίο θα ισοδυναμούσε με το διπλάσιο του επιπέδου της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας. Ειλικρινά, μου κάνει εντύπωση πώς η Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου, η οποία υπερηφανεύεται ισχυριζόμενη ότι το εμπόριο θα πρέπει να υποστηρίζει την εξάλειψη της φτώχειας, μπόρεσε να απορρίψει μία τροπολογία η οποία ζητούσε τη λήψη μέτρων για τη σταθεροποίηση των τιμών των βασικών ειδών. Ελπίζω ότι η Ολομέλεια θα μας υποστηρίξει σε αυτό αύριο.

Καταθέσαμε επίσης μία τροπολογία σχετικά με την εντολή της Επιτροπής. Είναι δύσκολο να φανταστώ ποια δικαιολογία μπορεί να προβάλει η Επιτροπή για να εργάζεται με μία εντολή η οποία χρονολογείται από εξαετίας και η οποία, κατά συνέπεια, δεν αντικατοπτρίζει καμία από τις σημαντικές αλλαγές που έχουν συμβεί από τότε που συμφωνήθηκε. Ίσως ο κ. Mandelson θα μπορούσε να μας πει ποια είναι αυτή η δικαιολογία διότι, από θεσμική άποψη, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι έχουμε να κάνουμε με μια συνηθισμένη υπόθεση, όταν δύο από τις τρεις τελευταίες υπουργικές διασκέψεις κατέληξαν σε κατάρρευση. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την αντίσταση που προβάλλουν πολλές χώρες στον νότο όσον αφορά τη θέσπιση ολοένα και περισσότερων αρμοδιοτήτων για τον ΠΟΕ.

Τώρα που μία νέα Επιτροπή ανέλαβε τα καθήκοντά της και καθώς η νέα υπουργική διάσκεψη του ΠΟΕ πλησιάζει, θα πρέπει να στείλουμε το μήνυμα στη διεθνή κοινότητα ότι η Ευρώπη εκφράζει αυτές τις αλλαγές και είναι ικανή να μαθαίνει από τα λάθη που έγιναν τόσο στο Σιάτλ όσο και στο Κανκούν.

  Vittorio Emanuele Agnoletto, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, έμεινα ειλικρινά έκπληκτος ακούγοντας σήμερα ότι ο ΠΟΕ είναι το μέσο για τη βελτίωση και την προαγωγή ενός θεμιτού και αλληλέγγυου εμπορίου. Πώς είναι δυνατόν να υποστηρίζουμε κάτι τέτοιο;

Αρκεί να δούμε ποια είναι τα πρακτικά αποτελέσματα από τους γύρους των διαπραγματεύσεων που διεξήχθησαν ή διεξάγονται. Πώς είναι δυνατόν να μιλάμε για αμοιβαιότητα ανάμεσα σε έναν γίγαντα και έναν νάνο, ανάμεσα στον Δαβίδ και στον Γολιάθ; Πώς είναι δυνατόν να ελπίζουμε ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες θα κερδίσουν αυτόν τον αγώνα εάν δεν αλλάξουμε τις πολιτικές μας;

Γιατί δεν εξετάζεται η ουσία των αποτελεσμάτων; Γιατί δεν αναφέρεται ότι οι επιδοτήσεις που χορηγήθηκαν σε 25 000 βαμβακοκαλλιεργητές στις Ηνωμένες Πολιτείες καταδίκασαν στην πείνα χιλιάδες ανθρώπους στην Κεντρική Αφρική; Γιατί δεν αναφέρεται ότι οι συμφωνίες TRIPS (για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου) στέρησαν και εξακολουθούν να στερούν τα φάρμακα για το AIDS από 30 εκατομμύρια ανθρώπους –η τεράστια πλειοψηφία των οποίων ζει στην Αφρική– και ότι η επιβολή τους στην Ινδία έχει μειώσει κατά το ήμισυ τα άτομα που έχουν πρόσβαση στα φάρμακα για το AIDS στον τρίτο κόσμο;

Γιατί δεν γίνεται λόγος στην καταστροφή που προκαλούν οι επιδοτήσεις για την εντατική γεωργία που καταβάλλει η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες; Μια καταστροφή που οδήγησε στη συμμαχία της Βραζιλίας, της Ινδίας και των χωρών του Νότου εναντίον της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών στην πρόσφατη υπουργική διάσκεψη του Κανκούν.

Επιπλέον, με ποιον τρόπο προετοιμαζόμαστε για τη νέα διάσκεψη του ΠΟΕ που θα διεξαχθεί στο Χονγκ Κονγκ; Η εντύπωση είναι ότι θα φτάσουμε στην ελευθέρωση των κοινωνικών και υγειονομικών υπηρεσιών στο όνομα ενός φιλελευθερισμού με μοναδικό σκοπό να γίνουν οι υπηρεσίες αυτές αμειβόμενες και ελεγχόμενες από τις μεγάλες πολυεθνικές στις χώρες του Νότου, απαγορεύοντας την πρόσβαση σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού.

Γιατί δεν γίνεται καμία αναφορά στις συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης; Συζητήσαμε για το ζήτημα αυτό και διαπιστώσαμε τα δραματικά αποτελέσματα στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ που διεξήχθη στο Μπαμάκο. Ζητώντας την πλήρη ελευθέρωση του εμπορίου με τις χώρες του Νότου –και ειδικότερα της Αφρικής– και την κατάργηση των δασμών σε αυτές τις χώρες, οι συμφωνίες αυτές συνέβαλαν στην οικονομική τους καταστροφή, καθώς δεν τους επέτρεψαν να επιλέξουν αυτόνομα τις στρατηγικές τους για μια διαφορετική ανάπτυξη.

Πιστεύω λοιπόν ότι πρέπει να δώσουμε μάχη για να περιοριστεί ο ρόλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Πρέπει να δώσουμε μάχη, προκειμένου μια ολόκληρη σειρά προϊόντων να περάσουν υπό τον έλεγχο άλλων υπηρεσιών, για παράδειγμα των υπηρεσιών των Ηνωμένων Εθνών, αρχής γενομένης από τα γεωργικά και φαρμακευτικά προϊόντα. Για τους λόγους αυτούς, η ομάδα μας τάσσεται ανεπιφύλακτα κατά της έκθεσης που παρουσιάσθηκε στο Σώμα.

  Seán Ó Neachtain, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, παρά την αποτυχία της Διάσκεψης του Κανκούν τον Σεπτέμβριο του 2003, οι πολυμερείς διαπραγματεύσεις για το εμπόριο στον ΠΟΕ εξακολουθούν να καθορίζονται από το πρόγραμμα της Ντόχα. Η συμφωνία στην οποία κατέληξε το Γενικό Συμβούλιο του ΠΟΕ τον Αύγουστο του 2004 πέτυχε την επανέναρξη αυτών των διαπραγματεύσεων, γεγονός το οποίο επικροτώ.

Αρχικά, επιτρέψτε μου να πω ότι επικροτώ επίσης την έκθεση και συγχαίρω τον εισηγητή για το έργο του. Χαίρομαι ιδιαιτέρως, διότι η πρόταση που υποβλήθηκε εξ ονόματος της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου αποτελεί σημαντική βελτίωση του αρχικού εγγράφου, ιδίως όσον αφορά τον τρόπο ενσωμάτωσης των αναπτυσσόμενων χωρών στο παγκόσμιο εμπορικό σύστημα και το πόσο σημαντικό είναι να παραμείνουμε προσηλωμένοι στην ελευθέρωση ορισμένων μη βασικών υπηρεσιών και, κυρίως, στις λύσεις που προτείνονται για τη μείωση της γεωργικής προστασίας.

Οι συμβιβαστικές τροπολογίες που εγκρίθηκαν στην κοινοβουλευτική επιτροπή, κατά τη γνώμη μου, βελτιώνουν αυτό το κείμενο. Αυτή η έκθεση είναι μία αντικειμενική ανάλυση που λαμβάνει δεόντως υπόψη τις ευρωπαϊκές προσδοκίες και τα συμφέροντα στο πλαίσιο ενός γύρου διαπραγματεύσεων ο οποίος αναμένεται να είναι δύσκολος.

Στο πλαίσιο των συνομιλιών του ΠΟΕ, ανησυχώ για τη γεωργία και, συγκεκριμένα, για το μέλλον των μικρών οικογενειακών εκμεταλλεύσεων στη χώρα μου, οι οποίες, σημειωτέον, είναι η ραχοκοκαλιά της ιρλανδικής κοινωνίας. Δεν τίθεται ζήτημα αλλαγής του ευρωπαϊκού γεωργικού μοντέλου ή της συμφωνίας του Λουξεμβούργου για τη μεταρρύθμιση της ΚΓΠ. Όσον αφορά τους ευρωπαίους αγρότες, αποδέχθηκαν μία μεταρρύθμιση που θεωρώ ότι είναι αμείλικτη και η οποία θα παραμείνει σε ισχύ έως το 2013. Αποδέχθηκαν μία μεταρρύθμιση που προτάθηκε για να ευθυγραμμίσει την ΚΓΠ με τον ΠΟΕ. Αποδέχθηκαν μία συμφωνία που συνεπάγεται τεράστιες ανακατατάξεις στον τομέα. Οι αγρότες μας έχουν ανάγκη από μια σταθερή πολιτική, προκειμένου να σχεδιάσουν το μέλλον των επιχειρήσεών τους και τα μέσα διαβίωσης των οικογενειών τους. Δεν τίθεται ζήτημα υπαναχώρησης από καμία από αυτές τις δεσμεύσεις. Οφείλω να πω, κύριε Επίτροπε, ότι θεωρώ ενθαρρυντικά τα όσα μόλις είπατε σχετικά με αυτό και πιστεύω ότι θα υπερασπιστείτε με σθένος τα συμφέροντά μας στον τομέα αυτό.

Τέλος, πιστεύω ότι όλοι συμφωνούμε ότι ο ΠΟΕ είναι το καλύτερο φόρουμ στο οποίο μπορούν να προστατευθούν τα δικαιώματα όλων των κρατών – πλουσίων και φτωχών, ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων. Πιστεύω επίσης ότι η πολυμερής συνεργασία είναι ο μόνος τρόπος προόδου και χαίρομαι που η Επιτροπή διατηρεί αυτή τη θέση. Αναμένω τη διάσκεψη του Χονγκ Κονγκ τον ερχόμενο Δεκέμβριο.

  Daniel Caspary (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είναι απολύτως απαραίτητο να προχωρήσουμε σε αυτόν τον γύρο διαπραγματεύσεων που αφορούν τη μεταρρύθμιση και την ελευθέρωση. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Παγκόσμιας Τράπεζας, στους οποίους μόλις αναφέρθηκε ο κ. Van Hecke, η επιτυχής ολοκλήρωση του γύρου της Ντόχα θα μπορούσε να αυξήσει το παγκόσμιο εισόδημα έως και 500 εκατ. ευρώ ετησίως. Έτσι, η επιτυχία της Ντόχα σημαίνει καταπολέμηση της φτώχειας, μία ευρείας κλίμακας και αποτελεσματική αναπτυξιακή βοήθεια και, συνεπώς, μία ευκαιρία ευημερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους του πλανήτη. Είναι μία ευκαιρία που πρέπει να εκμεταλλευθούμε προς το συμφέρον των λαών της Ευρώπης και ολόκληρου του κόσμου.

Θα ήθελα να επανέλθω στο ζήτημα της συμμετοχής των πολιτών που μόλις ανέφεραν η κ. Mann και η κ. Lucas. Θυμόμαστε ακόμα πολύ καλά τις εικόνες της «μάχης του Σιάτλ». Όλο και πιο πολλοί άνθρωποι βλέπουν οτιδήποτε συγκαταλέγεται στην έννοια της παγκοσμιοποίησης περισσότερο σαν κίνδυνο παρά σαν ευκαιρία. Στην Ευρώπη, ολόκληρες γενιές ολοκληρώνουν τη σχολική τους εκπαίδευση χωρίς να έχουν διδαχθεί τις βάσεις της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς και του παγκοσμίου εμπορίου και αυτό τους κάνει θύματα της παραπληροφόρησης και των παραπλανητικών εκστρατειών ενημέρωσης. Παρακολουθούμε τα δικά μας μέσα ενημέρωσης να αναφέρονται σχεδόν αποκλειστικά στις μετεγκαταστάσεις της παραγωγής και όχι στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ή την αύξηση της ευημερίας, που και τα δύο τα οφείλουμε στο παγκόσμιο εμπόριο. Βλέπουμε ότι αυτό δημιουργεί αυξανόμενη ανασφάλεια στους ανθρώπους και βλέπουμε ακραίες ομάδες, όπως π.χ. την Attac, να χρησιμοποιούν πόρους που λαμβάνουν από την Κοινότητα για να εργαστούν ενάντια στα συμφέροντά της μέσω της παραπληροφόρησης και του εκφοβισμού των ανθρώπων.

Ζητώ λοιπόν από την Επιτροπή –μέσω εσάς, Επίτροπε κ. Mandelson– να επεξεργαστεί ένα σχέδιο που θα καταστήσει δυνατό να διεξαχθεί, παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις, μία δυναμική εκστρατεία για να κερδίσουμε την υποστήριξη της κοινής γνώμης για το ελεύθερο και θεμιτό εμπόριο έτσι, ώστε να μπορέσουμε να πείσουμε τους ανθρώπους στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο για τα πλεονεκτήματα του παγκοσμίου εμπορίου και να τους έχουμε μαζί μας σε αυτή τη σωστή και αναγκαία πορεία.

(Χειροκροτήματα)

  Kader Arif (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, από την έναρξη της λειτουργίας του, ο ΠΟΕ δέχθηκε δριμεία κριτική. Σήμερα, με την ευκαιρία της δεκάτης επετείου από τη δημιουργία αυτού του οργανισμού, θα μπορούσαμε να κάνουμε έναν απολογισμό και να θέσουμε στον εαυτό μας την εξής ερώτηση: χρειαζόμαστε τον ΠΟΕ;

Στο πλαίσιο μιας συνεχώς αυξανόμενης παγκοσμιοποίησης, δεν έχουμε αναμφίβολα άλλη επιλογή παρά να αναγνωρίσουμε ότι χρειαζόμαστε έναν πολυμερή οργανισμό. Ωστόσο, στην άλλη ερώτηση, αν «έχουμε ανάγκη αυτόν τον οργανισμό με τον σημερινό τρόπο λειτουργίας του;», η απάντησή μου θα ήταν πολύ πιο επιφυλακτική. Πράγματι, σήμερα ο κόσμος δεν έχει ακόμη κατορθώσει να κατανείμει τον πλούτο του με ισόρροπο τρόπο. Για την αποκατάσταση της ισορροπίας το εμπόριο έχει σημαντικό ρόλο να παίξει, πλην όμως οι σημερινοί κανόνες του έχουν έως τώρα παραμείνει σε μεγάλο βαθμό αδιάφοροι στα αιτήματα και τις ανάγκες ενός μεγάλου τμήματος του πλανήτη. Μπροστά σε αυτή την παρατήρηση, ενίοτε μου συμβαίνει να τρέφω την απλοϊκή ελπίδα ότι η διάσκεψη του Χονγκ Κονγκ, η οποία θα διεξαχθεί στο τέλος του έτους, θα αλλάξει αυτή την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα και, κυρίως, θα εκπληρώσει επιτέλους τις ελπίδες που δημιουργεί η έναρξη του αναπτυξιακού προγράμματος της Ντόχα.

Τον περασμένο μήνα, στις 10 και 16 Απριλίου, εκατοντάδες ΜΚΟ και οργανώσεις κατόρθωσαν να ακουστεί η φωνή τους σε ολόκληρο τον κόσμο υπέρ ενός δικαιότερου εμπορίου. Συμμερίζομαι τη γνώμη τους, σύμφωνα με την οποία το εμπόριο που βασίζεται στη μόνη και απλοϊκή αρχή του άκρατου φιλελευθερισμού δεν θα οδηγήσει σε καλύτερη κατανομή του πλούτου αλλά ακριβώς στο αντίθετο.

Η δική μας προτεραιότητα πρέπει να είναι ο αναπροσανατολισμός του διεθνούς εμπορίου, με σκοπό να αποκτήσει μια νέα διάσταση κοινωνικής και οικονομικής δικαιοσύνης. Αν πραγματικά ελπίζουμε να βοηθήσουμε τις φτωχότερες χώρες να επωφεληθούν από την παγκοσμιοποίηση, πρέπει να επανεκτιμήσουμε το σύνολο των κανόνων του παγκοσμίου εμπορίου προς μια δικαιότερη κατεύθυνση, εξετάζοντας τη σύνδεση μεταξύ εμπορίου και βιώσιμης ανάπτυξης. Κατά τη γνώμη μου, τα μέλη του ΠΟΕ θα όφειλαν κατά συνέπεια να συμπεριλάβουν αυτές τις αρχές στους στόχους τους αλλά κυρίως να αντλήσουν συμπεράσματα από το αποτέλεσμα των πρακτικών και των κανόνων που θεσπίστηκαν ώστε στη συνέχεια να είναι σε θέση να προσαρμόσουν τις πολιτικές που ασκούνται με δικαιότερο και ακριβοδίκαιο τρόπο.

Εκφράζω επίσης την ελπίδα για έναν ΠΟΕ διαφανή, έναν οργανισμό με αξιοπιστία και αναγνώριση, τις αποφάσεις του οποίου θα μπορούν να σέβονται τα μέλη του και η κοινωνία των πολιτών. Ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκλεγμένος από ευρωπαίους πολίτες, μπορώ απλώς να δηλώσω και, κυρίως, να εκφράσω τη λύπη μου για την παρούσα έλλειψη ενημέρωσης της οποίας υπήρξα θύμα, προκειμένου να μπορώ να ασκώ με ικανοποιητικό τρόπο τα δημοκρατικά μου καθήκοντα ελέγχου. Ωστόσο, ακόμη πιο λυπηρό είναι το γεγονός ότι, εμείς, ως ευρωπαίοι βουλευτές, δεν έχουμε λόγο στο κεφάλαιο που αφορά την εντολή διαπραγμάτευσης της Επιτροπής. Το ίδιο ισχύει, ωστόσο, και για το μέλλον μας.

Ενώ ανησυχώ για τις συνέπειες και τις επιπτώσεις που θα έχει η οδηγία για τις υπηρεσίες στις δικές μας ευρωπαϊκές δημόσιες υπηρεσίες, εξοργίζομαι εύκολα όταν βρίσκομαι αντιμέτωπος με τις επιπτώσεις της ελευθέρωσης του τομέα των υπηρεσιών σε διεθνές επίπεδο που θα μπορούσε να απειλήσει υπηρεσίες συχνά δημόσιες που συνδέονται με βασικές ανάγκες των πολιτών, στις χώρες στις οποίες συχνά οι άνθρωποι τις έχουν περισσότερο ανάγκη. Αν συμφωνούμε γενικά ότι οι υπηρεσίες που συνδέονται με την υγεία, την εκπαίδευση, τον πολιτιστικό και οπτικοακουστικό τομέα έχουν σημαντική θέση στις διαπραγματεύσεις, δεν πρέπει ωστόσο να ξεχνάμε τις υπηρεσίες που αφορούν τις βασικές ανάγκες, όπως η ύδρευση και η ενέργεια, δεδομένου ότι δεν μπορούμε να ζητούμε από τις αναπτυσσόμενες χώρες να ελευθερώσουν αυτές τις υπηρεσίες όταν αυτό θα οδηγούσε στη διάλυσή τους.

Επιθυμώ να υπογραμμίσω ότι έχουμε δεσμευτεί, στη Νέα Υόρκη, το 2000, υπέρ των οκτώ στόχων της Χιλιετίας για την ανάπτυξη. Αυτοί οι στόχοι για την ανάπτυξη δεν μπορούν να αποσυνδεθούν από το πρόγραμμα της Ντόχα για την ανάπτυξη και τις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται. Δεν μπορούμε τη μία ημέρα να δίδουμε υποσχέσεις τις οποίες θα σπεύσουμε να ξεχάσουμε την επομένη. Η περίπτωση στις Φιλιππίνες είναι ένα παράδειγμα μεταξύ τόσων άλλων για τις επιζήμιες συνέπειες της ελευθέρωσης των υπηρεσιών υδροδότησης. Πράγματι, μετά την ελευθέρωση της υπηρεσίας αυτής το 1997, η τιμή του ύδατος όχι μόνο αυξήθηκε κατά 600%, αλλά και η ποιότητα του ύδατος επιδεινώθηκε τόσο ώστε σήμερα η χρήση του να προκαλεί ασθένειες.

Φοβάμαι πολύ ότι, έως το 2015, δεν θα πετύχουμε να μειώσουμε κατά το ήμισυ το ποσοστό του πληθυσμού που στερείται σε μόνιμη βάση πρόσβασης στο νερό. Και αν δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στο νερό, τότε δεν υπάρχει ζωή.

  Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, απόψε ακούσαμε ήδη πολλά για το θεμιτό εμπόριο και για το εμπόριο που διεξάγεται σε πνεύμα αλληλεγγύης. Ο εισηγητής θέλει να επωφεληθούν όλοι από αυτό και σύμφωνα με τους υπολογισμούς που παρουσίασε ο κ. Caspary, 500 δισ. ευρώ θα μας κάνουν όλους πλούσιους και ευτυχισμένους. Ακόμα και ο Επίτροπος Mandelson μού έδωσε την εντύπωση ότι πιστεύει πως εάν εγκαταλείψουμε τη γεωργική παραγωγή στις χώρες μας, ένα κύμα ευημερίας θα σαρώσει τις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου.

Εγώ δεν συμφωνώ με τον ιδεαλισμό τους. Το εμπόριο ούτε δίνει τροφή στους πεινασμένους ούτε κάνει τους φτωχούς πλούσιους και εκείνοι που κερδίζουν από αυτό είναι πρωτίστως οι ομάδες συμφερόντων που ζητούν το ελεύθερο εμπόριο γιατί θέλουν να κερδίσουν από αυτό αποκλείοντας τους υπόλοιπους. Λέω στον κ. Caspary που μιλά τόσο ζωηρά για «ελεύθερο και θεμιτό εμπόριο» ότι το ελεύθερο και το θεμιτό εμπόριο είναι ενδεχομένως αντίθετα και αλληλοαποκλειόμενα. Πρέπει να εξετάσουμε καλύτερα αν αυτό ισχύει και αυτό σκοπεύω να κάνω.

Ο Επίτροπος Mandelson αναφέρθηκε στην ανάγκη να καταργήσουμε την περιορισμένη πρόσβαση στην αγορά, ειδικά για τα τρόφιμα. Θα ήθελα να του επισημάνω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας τροφίμων και, έτσι, το θέμα δεν είναι η πρόσβαση στην αγορά αλλά οι όροι υπό τους οποίους τα προϊόντα αυτά φθάνουν στην αγορά μας. Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση προσφέρει στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες ελεύθερη πρόσβαση στην αγορά μας, αυτό δεν θα τις κάνει αυτόματα πλούσιες. Αντίθετα, πρέπει να εξεταστούν οι όροι που θα ισχύσουν για την ελεύθερη αυτή πρόσβαση. Αν οι χώρες αυτές καταφέρουν να πωλούν τα προϊόντα τους στο δικό μας επίπεδο τιμών, θα μπορέσουν να αναπτύξουν τις εθνικές οικονομίες τους, αν όμως οι πολυεθνικές αγοράζουν από αυτές τις χώρες σε τιμές κατώτερες από τα όρια της φτώχειας, αυτό θα είναι η καταστροφή τους. Θα φέρνουν στις αγορές μας τα προϊόντα τους σε τιμές που καταστρέφουν τη γεωργία μας.

Ο Επίτροπος αναφέρθηκε στην ανάγκη ενεργού στροφής προς την παροχή υπηρεσιών, αλλά δεν είναι δυνατόν να κόβουμε οι μεν τα μαλλιά των δε, παρά πρέπει και να παράγουμε κάτι. Στον τομέα της γεωργίας χρειαζόμαστε υπηρεσίες μέσω της παραγωγής. Η διατήρηση των πολιτιστικών τοπίων είναι μία μεγάλη υπηρεσία προς την ευρωπαϊκή κοινωνία, για την οποία οι αγρότες πρέπει να πληρωθούν σύμφωνα με τους εδώ όρους.

Στην παγκόσμια αγορά, η τιμή των καθηγητών, των τραπεζιτών, ακόμα και των Επιτρόπων είναι χαμηλότερη από εκείνη των γεωργικών προϊόντων και γι’ αυτό πρέπει να συζητήσουμε για τους όρους, δηλαδή για την προσαρμογή τους και για το πώς θα τους κάνουμε δίκαιους. Αυτό δεν είναι απλό. Είναι απλό να ορίζει κανείς ποσοτικά τη λέξη «ελεύθερος», αλλά ο ποιοτικός ορισμός της απαιτεί κάποια προσπάθεια.

Μολονότι η κατάργηση των εξαγωγικών επιδοτήσεων σε έναν από τους πιο σημαντικούς εισαγωγικούς μας τομείς ήταν σωστή, θα ήταν εντελώς τρελό να εγκαταλείψουμε τη δική μας παραγωγή και να περιμένουμε να έρθει ο υπόλοιπος κόσμος σε εμάς. Χρειαζόμαστε ένα ιδιαίτερο είδος εξωτερικής προστασίας που θα επιβάλλει να ισχύουν και στις εν λόγω χώρες οι όροι που ισχύουν για την εδώ παραγωγή και για τους δικούς μας αγρότες. Επίσης, οι όροι, οι τιμές και τα επίπεδα πρέπει να διαμορφωθούν έτσι ώστε αυτές οι χώρες να μπορούν να αναπτύξουν τις οικονομίες τους, αντί να εξαναγκάζονται να πέφτουν κάτω από το όριο της φτώχειας, και χωρίς να καταστρέφονται οι δικοί μας αγρότες.

Επίτροπε Mandelson, ελπίζω ότι σύντομα θα μπορέσουμε να συζητήσουμε μαζί σας εκτενέστερα και βαθύτερα αυτά τα θέματα στην Επιτροπή Γεωργίας.

  Helmuth Markov (GUE/NGL). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, αυτό που είχε ανατεθεί στην Επιτροπή να κάνει το 1999 αποδείχθηκε ανέφικτο στις διαπραγματεύσεις όχι μόνο του Σιάτλ αλλά και του Κανκούν. Θεωρώ ότι αυτό συνέβη δικαιολογημένα και ότι θα έπρεπε να έχει ως αποτέλεσμα να δοθεί μια διαφοροποιημένη εντολή στην Επιτροπή, η οποία δεν θα εστιάζεται απλώς στην απορρύθμιση και το άνοιγμα των αγορών αλλά στην οργάνωση ενός πραγματικά θεμιτού εμπορίου ανάμεσα στις διάφορες χώρες του κόσμου, που διαφέρουν σημαντικά ως προς την ανάπτυξη.

«Θεμιτό εμπόριο» σημαίνει τη θέσπιση ενός συστήματος όπου όλοι οι συμμετέχοντες θα διακρίνουν πραγματικές ευκαιρίες ανάπτυξης και θα είναι σε θέση να τις εκμεταλλευτούν. Για μερικές χώρες αυτό μπορεί να σημαίνει την προστασία των αγορών τους μέχρι να γίνει αρκετά δυνατή η περιφερειακή οικονομία, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει τον εξωτερικό ανταγωνισμό. Σε άλλες περιφέρειες, μπορεί να σημαίνει άνοιγμα μίας αγοράς, προκειμένου να προσφερθούν σε άλλους παρόχους δυνατότητες εξαγωγής. Αυτό όμως δεν θα σήμαινε την άσκηση ακόμα μεγαλύτερης πίεσης για την επίτευξη του ανοίγματος των αγορών αλλά μείωση της πίεσης που έχει γίνει πλέον μόνιμο χαρακτηριστικό. Συμφωνίες, όπως η GATS ή η NAMA, μπορούν να στερήσουν από τις αναπτυσσόμενες χώρες τη δυνατότητα να αναπτύξουν τον βιομηχανικό τομέα και τον τομέα παροχής υπηρεσιών τους με ταυτόχρονη ανάπτυξη υψηλών περιβαλλοντικών και κοινωνικών προτύπων.

Ωστόσο, η σημερινή συζήτηση για τις εισαγωγές κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων μάς δείχνει την άλλη όψη του νομίσματος – τι σημαίνει για τα βιομηχανικά έθνη το άνοιγμα των αγορών. Συζητάμε για την αναπτυξιακή ατζέντα της Ντόχα και ο όρος αυτός δείχνει από μόνος του ότι η ανάπτυξη πρέπει να περιλαμβάνεται στους στόχους και δεν πρέπει να αφορά μόνο το άνοιγμα των αγορών. Θέματα, όπως η πρόληψη για την υγεία, η παιδεία, η κοινωνική προστασία και οι οικολογικές μέθοδοι παραγωγής, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με αυτό.

Αυτό είναι για εμάς πιο σημαντικό από τα θέματα της Σιγκαπούρης, ακόμη και αν φαίνεται να έχουν μειωθεί από τέσσερα σε δύο. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να δημιουργηθούν συστήματα εμπορίου που θα καταστήσουν δυνατό να διατηρηθούν σταθερές οι τιμές του καφέ, του κακάο, των κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, της μπανάνας, του βάμβακα, της ζάχαρης και πάρα πολλών άλλων προϊόντων. Κατά τη γνώμη μου, η σωστή προσέγγιση δεν είναι η αύξηση του ανταγωνισμού παρά η μεγαλύτερη συνεργασία.

Οι επιδοτήσεις κατά την εξαγωγή για τις μεγάλες γεωργικές επιχειρήσεις πρέπει να καταργηθούν. Δεν πρέπει να γίνουν απόπειρες απορρύθμισης δημοσίων υπηρεσιών, ιδίως του εφοδιασμού σε νερό. Μαζί με τον ΠΟΕ, πρέπει να αποκτήσουν μεγαλύτερη βαρύτητα για τα αναπτυξιακά θέματα οι αντίστοιχοι οργανισμοί των Ηνωμένων Εθνών, όπως π.χ. η ΣΗΕΕΑ ή η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δώσει μια διαφορετική απάντηση από αυτήν που έδινε μέχρι σήμερα στα αιτήματα των αναπτυσσομένων χωρών για την εφαρμογή του «Mode 4».

Το να ζητάμε από τις αναπτυσσόμενες χώρες να ανοίξουν τις αγορές τους σε αγαθά, υπηρεσίες και κεφάλαια, ενώ ταυτόχρονα η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνείται στους λιγότερο εξειδικευμένους εργαζομένους την πρόσβαση στην αγορά εργασίας της, όπου υποτίθεται ότι ισχύει η ελεύθερη κυκλοφορία εργαζομένων, δεν έχει καμία σχέση με τα ίσα δικαιώματα. Αν θέλετε το παγκόσμιο εμπόριο, πρέπει πρώτα να εξασφαλίσετε την ισόρροπη ανάπτυξη, γιατί διαφορετικά το εμπόριο δεν θα φέρει την πρόοδο, αλλά θα μεγαλώσει την ανισότητα μεταξύ πλουσίων και φτωχών.

Αυτό που πραγματικά θα ήθελα να πω στον κ. Caspary, είναι ότι όσοι θεωρούν την Attac ακραία ομάδα δεν έχουν κατανοήσει ότι η δημοκρατία παίρνει ζωή από την ύπαρξη διαφορετικών αντιλήψεων!

  Paul Rübig (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα πρέπει να αναρωτηθούμε ακόμα με ποιους τρόπους μπορούν να μας βοηθήσουν το Χονγκ Κονγκ και ο γύρος της Ντόχα στην επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας. Πρώτα μας μελήματα είναι η ανάπτυξη και η απασχόληση και γνωρίζουμε ότι οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι οργανώσεις των συνταξιούχων και τα παιδιά ζητούν να έχουν στην τσέπη τους περισσότερα χρήματα. Η ανάπτυξη είναι ουσιαστική για την κοινωνία μας και δεν θέλω να σκεφτώ τι είδους συζήτηση θα κάναμε εδώ στο Σώμα αν λέγαμε ότι θέλουμε να επιτύχουμε το αντίθετο της Λισαβόνας. Συμφωνούμε ότι οι στόχοι της Λισαβόνας είναι ουσιαστικοί και, γι’ αυτό, είναι σημαντικό να προετοιμαστεί καλά ο γύρος του ΠΟΕ. Χρειάζεται καλύτερη εσωτερική οργάνωση στον ΠΟΕ, αλλά πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ότι θα φθάσουμε στο Χονγκ Κονγκ φέρνοντας μαζί μας έναν υγιή ελάχιστο συμβιβασμό, πράγμα που δεν επιτύχαμε την τελευταία φορά στο Κανκούν. Αν οι εμπειρογνώμονές μας στη Γενεύη δεν καταφέρουν να επεξεργαστούν έναν ελάχιστο συμβιβασμό, κινδυνεύουμε και πάλι να μην επιτύχουμε αξιόπιστα αποτελέσματα.

Το κυριότερο για την αναπτυξιακή ατζέντα είναι να εργαστούμε για την ευημερία, που μπορεί να διανεμηθεί μόνο μία φορά. Αν θέλει κανείς να την έχει μόνιμα, πρέπει να εργαστεί ο ίδιος γι’ αυτήν. Εδώ απαιτείται η πρόσβαση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στις αγορές. Χρειάζονται δάνεια για σύσταση επιχειρήσεων, για εκπαίδευση και για υποδομή. Πρέπει να εξετάσουμε πώς μπορούμε σε αυτόν τον γύρο να επιτύχουμε την αύξηση της ευημερίας στις χώρες αυτές: όχι με την ανακατανομή του πλούτου αλλά βοηθώντας τους ανθρώπους να βοηθήσουν τον εαυτό τους μέσα από τις παραδοσιακές δομές των οικογενειακών επιχειρήσεων που συνηθίζονται στις χώρες αυτές. Πρέπει να δώσουμε στις πιο φτωχές χώρες του κόσμου τη δυνατότητα πρόσβασης όχι μόνο σε τοπικές και περιφερειακές αγορές αλλά και στην παγκόσμια αγορά, και εδώ χρειάζεται και η κοινοβουλευτική διάσταση. Αυτό που χρειαζόμαστε, κύριε Επίτροπε, δεν είναι περισσότερη δύναμη αλλά απλά ανταγωνισμό για τις καλύτερες ιδέες. Εμείς εδώ στο Σώμα είμαστε πρόθυμοι να σας βοηθήσουμε να το κάνετε και να αρχίσουμε διάλογο μαζί σας, προκειμένου να μπορέσουμε να επιτύχουμε μαζί το καλύτερο για την Ευρώπη.

  Κατερίνα Μπατζελή (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, όλοι μας χαιρετίσαμε ως θετική έκβαση τη συμφωνία του Αυγούστου 2004 που υπήρξε εν πολλοίς αποτέλεσμα κοινοτικών πρωτοβουλιών. Το τελικό αποτέλεσμα ελπίζουμε να δικαιώσει την κοινοτική αυτή προσπάθεια και πρωτοβουλία.

Η γεωργία κατέληξε να αποτελεί το σημαντικότερο κεφάλαιο των διαπραγματεύσεων, παρά το γεγονός ότι εξαρχής είχαμε επιμείνει για μία ισόρροπη συμμετοχή όλων των πτυχών του γύρου με δίκαια αποτελέσματα για όλους τους τομείς και για όλους τους εταίρους.

Η τελική συμφωνία όμως θα πρέπει να μην θέσει σε αμφισβήτηση καμία πτυχή της πρόσφατης μεταρρύθμισης της κοινής αγροτικής πολιτικής και να εξασφαλίσει ισοδύναμες δεσμεύσεις για όλους τους εμπορικούς εταίρους.

Το θέμα της πρόσβασης στην αγορά των γεωργικών προϊόντων και ειδικότερα οι τεχνικές πτυχές της μεθόδου για τον υπολογισμό των ισοδυνάμων κατ’ αξία δασμών, ad valorem, αποδείχθηκε σημείο-κλειδί των διαπραγματεύσεων. Οι τεχνικές δεσμεύσεις θα πρέπει να είναι τέτοιες, ώστε να εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα των κοινοτικών προϊόντων.

Η προστασία των γεωργικών ενδείξεων αλλά και η ενσωμάτωση των μη εμπορικών πτυχών, θα πρέπει όχι μόνο να επιδιωχθεί αλλά και να αποτελέσει προϋπόθεση της τελικής συμφωνίας. Τα στοιχεία αυτά προσδιορίζουν και τον πολυλειτουργικό ρόλο της ευρωπαϊκής γεωργίας.

Το βαμβάκι προβλήθηκε ως μείζον θέμα για την προώθηση των διαπραγματεύσεων με τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες. Ευελπιστούμε ότι πρόσθετες δεσμεύσεις για το προϊόν αυτό θα αφορούν και άλλους εμπορικούς εταίρους. Η έκθεση του Javier Moreno Sánchez πέτυχε να εξασφαλίσει τις ισορροπίες στο θέμα των προτάσεών του για τις διαπραγματεύσεις του ΠΟΕ.

Κύριε Επίτροπε, θα σας πρότεινα να ακολουθήσετε την «ποιητική αρχή» του εισηγητή. Διατείνεται ότι η ενδιάμεση συμφωνία αποτελεί ένα βήμα σε έναν δρόμο που δεν προϋπάρχει αλλά τον φτιάχνεις περπατώντας. Οι στόχοι όμως προϋπάρχουν και οι δυνατότητες παρεκκλίσεων δεν μπορούν να είναι απεριόριστες.

  Antolín Sánchez Presedo (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να συγχαρώ τον Moreno Sánchez για την εξαίρετη έκθεσή του, που δείχνει όραμα και την ικανότητα να προσδιορίσει κοινούς στόχους, σε έναν τόσο ευρύ και περίπλοκο φάκελο, όπως είναι οι διαπραγματεύσεις της Ντόχα.

Ο γύρος αυτός, ο οποίος ονομάστηκε «αναπτυξιακός γύρος» από την έναρξή του το 2001, έχει ως στόχο να ενισχύσει τις βασικές αρχές του πολυμερούς εμπορικού πλαισίου, δίνοντας κατάλληλες απαντήσεις στα προβλήματα των αναπτυσσόμενων χωρών.

Η επιτυχία των διαπραγματεύσεων πρέπει να επιτρέψει σε αυτές να καταστήσουν το εμπόριο αναπόσπαστο στοιχείο των εθνικών αναπτυξιακών πολιτικών τους και, για τον σκοπό αυτό, πρέπει να έχουμε αρκετή ευελιξία, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε την επισφαλή κατάσταση των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών, να αναγνωρίσουμε τον νέο ρόλο των αναπτυσσόμενων χωρών και να αντιμετωπίσουμε τον ιδιαίτερο αντίκτυπο των διαδικασιών ελευθέρωσης στις ευάλωτες χώρες.

Έχοντας επίγνωση αυτών των προβλημάτων, ο εισηγητής θέτει σωστά την ανάγκη παροχής ειδικής τεχνικής συνδρομής και δημιουργίας ικανότητας στις αναπτυσσόμενες χώρες, το ενδεχόμενο εισαγωγής ενός κεφαλαίου ανάπτυξης, για τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, στις διαπραγματεύσεις για τη γεωργία, την προώθηση του εμπορίου Νότου-Νότου και την ανάγκη να συνεχίσουν οι αναπτυσσόμενες χώρες να ανοίγουν τις αγορές τους στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες καθώς και την αναγνώριση ότι η αρχή της ειδικής και διαφοροποιημένης μεταχείρισης πρέπει να αποτελεί τη ραχοκοκαλιά, η οποία θα συνεπάγετο τη μη αμοιβαιότητα στους εμπορικούς γύρους και η οποία πρέπει να προσαρμόζεται στα χαρακτηριστικά κάθε αναπτυσσόμενης χώρας.

Η εφαρμογή της πρέπει να διευκολύνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και άλλους οργανισμούς να εφαρμόσουν έναν μηχανισμό εμπορικής ολοκλήρωσης με σκοπό την παροχή αποζημίωσης για τις απώλειες που ενδέχεται να υποστούν λόγω της ελευθέρωσης του εμπορίου.

Ως εισηγητής της έκθεσης σχετικά με το σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων, είμαι πολύ ικανοποιημένος για την υποστήριξη του εισηγητή επί της πρότασής μου να δοθεί προσοχή στη διάβρωση των δασμολογικών προτιμήσεων που ενδέχεται να προκύψουν από τον γύρο, επαναλαμβάνοντας το αίτημα σχετικά με την εκπόνηση από την Επιτροπή μίας ειδικής έκθεσης που θα εξετάζει τον αντίκτυπό του και θα προτείνει μέτρα προς υιοθέτηση.

Η έκθεση Moreno Sánchez αποτελεί μία εξαιρετική συνεισφορά συμβάλλοντας στην εξάλειψη των επιφυλάξεων και οδηγώντας σε έναν γύρο που ικανοποιεί τις φιλοδοξίες όλων των μελών του για την επίτευξη προόδου.

  Saïd El Khadraoui (PSE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θέλω καταρχάς να ευχαριστήσω τον εισηγητή για το εξαιρετικό του έργο και για τη θαυμάσια έκθεση που εκπόνησε και να επισημάνω τρία στοιχεία τα οποία θεωρώ σημαντικά.

Καταρχάς, τη διαφάνεια, στην οποία αναφέρθηκαν και άλλοι συνάδελφοι. Είναι σαφές ότι το αντικείμενο των διαπραγματεύσεων και –με την προϋπόθεση ότι οι διαπραγματεύσεις θα οδηγηθούν σε αίσιο πέρας– οι αποφάσεις που θα ληφθούν θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο σε τεράστιο αριθμό ανθρώπων. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό ένα δημοκρατικά εκλεγμένο Κοινοβούλιο, όπως το δικό μας, να ενημερώνεται διαρκώς και λεπτομερώς για τις διαπραγματεύσεις και να μετέχει σε αυτές. Το Σύνταγμα θα μας προσφέρει μεγαλύτερα περιθώρια παρέμβασης, όμως σας καλώ, κύριε Επίτροπε, τους προσεχείς μήνες και έτη, να κάνετε περισσότερα ακόμη και από όσα υποχρεούστε, προκειμένου να επιτευχθεί η συμμετοχή του παρόντος Σώματος και, κατ’ επέκταση, της κοινωνίας των πολιτών σε αυτή τη διαδικασία.

Δεύτερον, το παγκόσμιο εμπόριο πρέπει επίσης να είναι δίκαιο. Πρέπει να ωφελεί όλους και ειδικότερα τις αναπτυσσόμενες χώρες. Ένας από τους κεντρικούς στόχους πρέπει να είναι η εξάλειψη της φτώχειας με μια νέα και προσαρμοσμένη εμπορική πολιτική. Για τον λόγο αυτό, οφείλουμε πρωτίστως να διασφαλίσουμε όλοι ότι οι χώρες αυτές θα έχουν την αναγκαία τεχνική στήριξη κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, ώστε να αναπτύξουν περαιτέρω τη διαπραγματευτική τους ικανότητα αλλά και να εργαστούν για την οικοδόμηση ικανοτήτων. Εξάλλου, το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων πρέπει να είναι, ούτως ειπείν, «φιλικό προς τις αναπτυσσόμενες χώρες». Αυτό θα απαιτήσει πολιτική γενναιότητα και υποχωρήσεις εκ μέρους μας. Επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω ως παράδειγμα τη σταδιακή κατάργηση των εξαγωγικών μας επιδοτήσεων, για την οποία πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να οριστεί σαφές χρονοδιάγραμμα.

Το τρίτο και τελευταίο στοιχείο που θέλω να επισημάνω αφορά την ελευθέρωση του εμπορίου στον τομέα των υπηρεσιών, η οποία είναι σημαντική και δημιουργεί τεράστιες ευκαιρίες· πρόκειται όμως για έναν τομέα τον οποίο πρέπει να ορίσουμε σαφώς. Εξάλλου, υπάρχουν υπηρεσίες οι οποίες, ιδεωδώς, δεν πρέπει να λειτουργούν υπό καθεστώς ελεύθερης αγοράς, όπως οι υπηρεσίες κοινής ωφέλειας. Οι τελευταίες πρέπει να μείνουν εκτός των διαπραγματεύσεων και δεν περιορίζονται, κατά τη γνώμη μου, στην εκπαίδευση ή την υγειονομική περίθαλψη, αλλά καλύπτουν επίσης τομείς όπως, λόγου χάρη, το νερό, η πηγή ζωής όλων των οργανισμών, όπως ανέφερε προηγούμενος ομιλητής. Δυστυχώς, έχουμε πλέον τα παραδείγματα ορισμένων αναπτυσσόμενων χωρών, στις οποίες η ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων είχε εξαιρετικά δυσμενείς επιπτώσεις. Ευελπιστώ λοιπόν, κύριε Επίτροπε, ότι συμμερίζεστε αυτή την άποψη.

  Peter Mandelson, μέλος της Επιτροπής. (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα ευθύς εξαρχής να δηλώσω ότι συμφωνώ με τις θέσεις του προηγούμενου ομιλητή. Γνωρίζω επακριβώς το ζήτημα που θέτει σχετικά με την ύδρευση και άλλες βασικές δημόσιες υπηρεσίες. Τίποτα από όσα θα συμβούν σε αυτόν τον γύρο, και οπωσδήποτε κανένα μέρος των πολιτικών που ακολουθεί η Επιτροπή, δεν πρόκειται να καταστρατηγήσει ή να θέσει σε κίνδυνο αυτά τα βασικά συμφέροντα και τις ζωτικές απαιτήσεις. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω γι’ αυτό.

Αν μου επιτρέπετε να επανέλθω σε κάτι που είπε ο κ. Rübig προηγουμένως, όταν μίλησε για την ανάγκη να τελειώσει ο γύρος με έναν υγιή ελάχιστο συμβιβασμό, έχει δίκιο. Ακούγεται σαν να προσβλέπει σε έναν γύρο ο οποίος θα τελειώσει χωρίς φιλοδοξίες. Δεν εννοούσε αυτό. Η επίτευξη ενός υγιούς ελάχιστου συμβιβασμού είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Σήμερα, που βρίσκομαι εδώ και συμμετέχω σε αυτή τη συζήτηση απόψε, αυτή η κατάληξη φαίνεται να απέχει πολύ. Όμως πλησιάζει. Το λέω αυτό για δύο λόγους. Πρώτα απ’ όλα, η διαπραγματευτική αρχή και η εντολή των Ηνωμένων Πολιτειών δεν θα εξακολουθήσει να υποστηρίζει τη συνέχεια αυτού του γύρου επ’ αόριστον. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να έχουμε κατά νου. Δεύτερον, υπάρχει μια διαπραγματευτική κόπωση. Αρχίζω να βλέπω κάποια σημάδια κόπωσης να εμφανίζονται σταδιακά, μια ανυπομονησία, μια επιθυμία να φτάσουμε στο τέλος, για να προχωρήσουμε πιο πέρα. Θεωρώ ότι αυτή η ανυπομονησία είναι υγιής. Ελπίζω ότι είναι υγιής και ελπίζω ότι το είδος της διαπραγματευτικής κόπωσης που αρχίζουμε να διαπιστώνουμε θα ενθαρρύνει ορισμένους να ανοίξουν τα χαρτιά τους λίγο περισσότερο, να κινηθούν προς την ολοκλήρωση αυτού του γύρου, να δουν πώς, όταν μπουν όλα στη θέση τους, θα δούμε τον γύρο να καταλήγει πραγματικά σε οφέλη για όλο τον κόσμο, αλλά κυρίως και ειδικότερα, για εκείνα τα μέλη του ΠΟΕ που έχουν περισσότερο ανάγκη από μία επιτυχή και φιλόδοξη έκβαση αυτού του γύρου.

Όσον αφορά ορισμένες από τις παρεμβάσεις, για παράδειγμα τις ομιλίες της κ. Caroline Lucas και του κ. Graefe zu Baringdorf, σέβομαι απόλυτα τον λόγο για τον οποίο γίνονται οι παρατηρήσεις που διατυπώνετε, αλλά διαφωνώ ριζικά μαζί σας όσον αφορά το ότι απορρίπτετε τα θεμέλια και τις βασικές αρχές του διεθνούς εμπορικού συστήματος. Επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω τα τεράστια οφέλη που έχουν αποκομίσει οι πλουσιότερες και οι εύπορες χώρες από το διεθνές εμπορικό σύστημα. Τώρα που τα έχουμε καταφέρει τόσο καλά, τώρα που οι ανεπτυγμένες χώρες είναι τόσο εύπορες και τώρα που εμείς στην Ευρώπη τα πηγαίνουμε τόσο καλά ύστερα από δεκαετίες ανοιχτού εμπορίου, η προσέγγισή σας μου φαίνεται ότι επιδιώκει απλώς να εμποδίσει τον υπόλοιπο κόσμο να ακολουθήσει. Και αυτό το απορρίπτω. Θεωρώ ότι αυτή είναι μια προσέγγιση η οποία μάλλον αυτοαναιρείται. Φυσικά, το εμπόριο δεν είναι κανένα μαγικό ραβδί. Φυσικά, το εμπόριο δεν είναι η απάντηση στις αναπτυξιακές ανάγκες και απαιτήσεις κάθε φτωχής και ευάλωτης χώρας. Πρέπει, όμως, να αναγνωρίσουμε επίσης ότι καμία χώρα δεν απέκτησε μεγαλύτερη ευημερία ή πλούτο με το να αποκοπεί από τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό είναι ο πυρήνας της ατζέντας σας.

Συμφωνώ ότι η πρόσβαση στις αγορές δεν αρκεί από μόνη της. Πρέπει να βοηθηθούν οι φτωχές χώρες να παράγουν προϊόντα, προϊόντα με αυξανόμενη προστιθέμενη αξία, να τους δοθεί η δυνατότητα να διεξάγουν επικερδές εμπόριο στην παγκόσμια οικονομία. Το απλό άνοιγμα των αγορών δεν είναι αυτοσκοπός. Το να δώσουμε στους ανθρώπους τη δυνατότητα να παράγουν και να προσφέρουν προϊόντα σε αυτές τις αγορές είναι το καίριο ζήτημα και ήταν στο επίκεντρο των παρατηρήσεων της κ. Martens στην αρχή της σημερινής συζήτησης. Συμφωνώ απόλυτα μαζί της όταν αναγνωρίζει τη διάβρωση των προτιμήσεων ως τέτοιο πρόβλημα για πολλές αναπτυσσόμενες χώρες που εξαρτώνται από ένα βασικό είδος. Είναι πολύ δύσκολο πράγμα και είναι τεράστια πρόκληση για εμάς στην Ευρώπη να παράσχουμε αποτελεσματική βοήθεια και ενίσχυση σε χώρες οι οποίες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από ένα προϊόν.

Όταν μιλάμε για τη μεταρρύθμιση της ζάχαρης, η οποία αναφέρθηκε προηγουμένως στη συζήτηση, γνωρίζουμε ότι έχουμε ευθύνη όχι μόνο να κατορθώσουμε να επιφέρουμε αυτή τη μεταρρύθμιση προς το συμφέρον των ανθρώπων που εκπροσωπούμε ή των ανθρώπων που εσείς εκπροσωπείτε σε αυτό το Κοινοβούλιο και των οποίων τα συμφέροντα εκφράζω και εγώ, αλλά πρέπει επίσης να εξασφαλίσουμε ότι η ενίσχυση για προσαρμογή και αναδιάρθρωση που παρέχουμε στις φτωχότερες, λιγότερο εύπορες αναπτυσσόμενες χώρες, για τις οποίες η ζάχαρη είναι απολύτως βασική, όχι μόνο για την οικονομία τους αλλά και για τον κοινωνικό ιστό τους. Τέτοια βασικά είδη είναι ζωτικής σημασίας για κάποιες χώρες και γνωρίζουμε τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες που έχουμε απέναντι στις χώρες αυτές.

Η γεωργία είναι χωρίς αμφιβολία το πιο πολύπλοκο και ενδιαφέρον αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε αυτόν τον γύρο. Συμφωνώ με τον κ. Daul ότι δεν μπορούμε να ρίξουμε όλο το βάρος αυτού του γύρου στη γεωργία. Πιστεύω ότι αυτό το κατέστησα σαφές στις εναρκτήριες παρατηρήσεις μου και βεβαίως αποδέχομαι την άποψή του ότι η γεωργία δεν πρέπει να πληρώσει για όλους τους υπόλοιπους τομείς. Θέλω να εξασφαλίσω ότι βλέπουμε μακροπρόθεσμα σε αυτόν τον γύρο – ναι, ακόμη και για όταν θα έχω πλέον πάψει να είμαι Επίτροπος. Δεν προσβλέπω σε αυτό ως άμεση προοπτική, αλλά κάποια μέρα θα αναλάβουν άλλοι και έχετε απόλυτο δίκιο. Οι δράσεις που αναλαμβάνουμε τώρα και οι διαπραγματεύσεις που διεξάγουμε σε αυτόν τον γύρο πρέπει να εξασφαλίσουν ότι θα υπάρξει ένα βιώσιμο μέλλον για την ευρωπαϊκή γεωργία. Δεν πρέπει να το διακινδυνεύσουμε αυτό, δεν πρέπει να το θέσουμε σε κίνδυνο και τίποτα από όσα θα κάνω εγώ ή η Επιτροπή κατά τη διάρκεια αυτού του γύρου δεν θα προκαλέσει τέτοιο κίνδυνο. Αυτό σημαίνει, επίσης, ότι πρέπει να επιτευχθούν προσαρμογές και να υιοθετηθούν μεταρρυθμίσεις και αλλαγές· φυσικά και πρέπει. Για ένα πράγμα είμαι σίγουρος: δεν μπορείτε να αφήσετε έτσι απλά τη γεωργία στην ελεύθερη αγορά. Δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό για λόγους ασφάλειας του επισιτιστικού εφοδιασμού αλλά και λόγω της σημασίας και του βάρους που αποδίδετε στη διατήρηση των αγροτικών κοινοτήτων, που αποτελούν απαραίτητο χαρακτηριστικό και συνιστώσα του τρόπου ζωής μας, του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Όταν μιλάμε για τη γεωργία και τα συμφέροντα των ανθρώπων που ζουν στις αγροτικές κοινότητες, για τα συμφέροντά τους σε αυτόν τον γύρο, αυτό για μένα αναδεικνύει τη σημασία της διαρκούς εξήγησης, της αιτιολόγησης –νομίζω χρησιμοποιήσατε τον όρο «διαφήμιση»– αυτού που κάνουμε σε αυτόν τον γύρο. Η διαφήμιση με την κυριολεκτική σημασία είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε. Πρέπει να διαφημίσουμε τα τεράστια πιθανά οφέλη και τα κέρδη που μπορούμε να αποκομίσουμε με την επιτυχή και φιλόδοξη ολοκλήρωση αυτού του γύρου. Πρέπει να διαφημίσουμε το σκεπτικό των διαπραγματεύσεών μας· είναι πολύπλοκες, είναι δύσκολο για τον απλό πολίτη να τις καταλάβει – ένας Θεός ξέρει πόσο δυσκολεύομαι κι εγώ μερικές φορές να τις καταλάβω, και ας είμαι ο Επίτροπος Εμπορίου. Δεν πρέπει να θεωρηθεί ως κάτι το δεδομένο, ως υπόθεση, ότι αυτό που κάνουμε σε αυτόν τον γύρο είναι κάτι για το οποίο μπορούμε απλά να συνεδριάζουμε και να αποφασίζουμε κεκλεισμένων των θυρών και να το ανακοινώνουμε σε ένα ευγνώμων κοινό στο τέλος της ημέρας, σαν να άρχιζε και να τελείωνε εκεί η συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών.

Το λέω αυτό, επίσης, όχι μόνο επειδή γνωρίζω πολύ καλά τις ευαισθησίες, τους φόβους και τις αγωνίες που αναδεικνύουν αυτές οι διαπραγματεύσεις –το εμπόριο είναι πράγματι ένα άκρως πολιτικό ζήτημα– αλλά επειδή επίσης αναδεικνύει τον σημαντικό ρόλο των βουλευτών: οι βουλευτές αυτού του Κοινοβουλίου, αλλά όχι μόνο αυτού του Κοινοβουλίου, οι βουλευτές όλων των εθνικών κοινοβουλίων συμμετέχουν επίσης. Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους· πρώτα απ’ όλα, τα κοινοβούλια με το έργο τους και ο έλεγχος που επιτελούν οι βουλευτές ασκούν πιέσεις στα άτομα σαν εμένα για να εξηγούμε και να αιτιολογούμε τα όσα κάνουμε. Πιστεύω ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Όμως, κατά δεύτερο λόγο, αυτό που κάνετε είναι να εκπροσωπείτε την κοινωνία των πολιτών με τρόπο αντιπροσωπευτικό και αυθεντικό, με τρόπους που οι μη κυβερνητικές οργανώσεις δεν κάνουν πάντοτε με απόλυτη συνέπεια. Όταν παρέχετε αυτόν τον έλεγχο και όταν παρέχετε αυτή την αντιπροσωπευτικότητα, προσδίδετε νομιμότητα σε αυτή τη διαδικασία. Μία νομιμότητα την οποία σε άλλη περίπτωση δεν θα είχε, εάν απλώς διεξαγόταν μυστικά χωρίς καμία διαφάνεια στον τρόπο εργασίας, χωρίς καμία λογοδοσία για το τι κάνουμε και τι λέμε κατά τη διάρκεια αυτών των διαπραγματεύσεων. Επομένως, συμφωνώ με τους βουλευτές που τόνισαν την ανάγκη να διαδραματίζει ρόλο το Κοινοβούλιο και οι βουλευτές. Είναι αλήθεια ότι αν είχαμε ένα Σύνταγμα, ο ρόλος και η πρόσβαση των βουλευτών του Κοινοβουλίου σε αυτή τη διαδικασία θα επισημοποιούνταν. Εντούτοις, χωρίς το Σύνταγμα έως τώρα, έχουμε παρόλα αυτά μία πολύ καλή σχέση, την οποία κατορθώσαμε να επιτύχουμε μέσα από το φάσμα των όσων κάνουμε σε ανεπίσημη βάση και που με τον καιρό ελπίζω και προβλέπω ότι θα μπορέσουμε να κατοχυρώσουμε και σε επίσημη βάση.

Όταν πρόκειται για ζητήματα όπως οι υπηρεσίες –ύδρευση και άλλες δημόσιες υπηρεσίες– οι οποίες, ειδικότερα εγείρουν ανησυχίες στο ευρύ κοινό, τότε είναι σωστό το ευρύ κοινό, οι πολίτες, να είναι σε θέση να δουν στο δημοκρατικό τους φόρουμ, σε αυτό το Κοινοβούλιο, τους φόβους τους και τις ανησυχίες τους να εκφράζονται και να εκπροσωπούνται δεόντως. Για τον λόγο αυτό, είμαι ευγνώμων σε όσους απόψε έθιξαν το ζήτημα των υπηρεσιών και το έκαναν με τόσο εποικοδομητικό τρόπο. Ελπίζω ότι αυτό απαντά σε όσους έδωσαν έμφαση, και πολύ σωστά, στον ρόλο της κοινωνίας των πολιτών σε αυτό το ζήτημα. Άπτεται επίσης, και το αποδέχομαι πλήρως, του μελλοντικού ρόλου και της λειτουργίας του ίδιου του ΠΟΕ, όπως ανέφερε και ο κ. Παπαστάμκος στη δική του παρέμβαση.

Σε εκείνους που επικρίνουν δριμύτατα τον ΠΟΕ, θα ήθελα να πω το εξής: δεν γνωρίζω κανέναν διεθνή οργανισμό, δεν γνωρίζω καμιά καλύτερη μορφή παγκόσμιας διοίκησης στον κόσμο σήμερα που να μπορεί να συγκριθεί με τον ΠΟΕ ως προς τη δημοκρατικότητά του – ναι, κάθε μέλος του ΠΟΕ, μικρό ή μεγάλο, ισχυρό ή αδύναμο, έχει τον ίδιο αριθμό ψήφων, δηλαδή μία ψήφο. Και λαμβάνει αποφάσεις και εκδίδει ετυμηγορίες εναντίον των πλέον ισχυρών του κόσμου. Είναι ο μόνος διεθνής θεσμός, είναι το μόνο όργανο παγκόσμιας διοίκησης που γνωρίζω, το οποίο μπορεί να αμφισβητήσει και να περιορίσει την κυριαρχία των Ηνωμένων Πολιτειών χωρίς συνέπειες. Είναι ο μόνος οργανισμός που γνωρίζω, ο οποίος μπορεί να επιβάλλει τις αποφάσεις του, να εκτελεί χρέη διαιτησίας μεταξύ χωρών, όσο μεγάλη και αν είναι η δύναμη και η ισχύς τους στη διεθνή κοινότητα. Θεωρώ ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να χαιρετίσουμε και να επικροτήσουμε και κάτι που, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να αναπτύξουμε παρά να καταδικάσουμε.

Λυπάμαι που δεν απάντησα σε όλα τα ερωτήματα που ετέθησαν. Θέλω όμως, εν κατακλείδι, να δώσω έμφαση στο εξής σημείο: έχουμε πραγματικά ανάγκη να θέσουμε την ανάπτυξη στο επίκεντρο αυτού του γύρου· είναι απολύτως ουσιώδες για την Ντόχα και τις θεμελιώδεις αξίες της. Σε ό,τι αφορά όσους αντιτείνουν, όπως έκαναν κάποιοι στις παρεμβάσεις τους απόψε, ότι η ικανότητα για εμπόριο είναι ζωτικής σημασίας, συμφωνώ ολόψυχα μαζί σας. Σημαίνει υπέρβαση των συνόρων στα λιμάνια, δυνατότητα διευκόλυνσης του εμπορίου. Γι’ αυτό ακριβώς, αυτό το μέρος των διαπραγματεύσεών μας είναι, κατά τη γνώμη μου, τόσο σημαντικό. Πρόκειται για την ικανότητα να φθάνουν τα αγαθά στην αγορά και να πληρούν τις προδιαγραφές, και, γι’ αυτό, είναι τόσο σημαντική η ενίσχυση για το εμπόριο. Ναι, οι υγειονομικές και φυτοϋγειονομικές προδιαγραφές μας, αυτές οι προδιαγραφές που προστατεύουν την υγεία και την ασφάλεια των ευρωπαίων πολιτών και καταναλωτών, είναι πολύ σημαντικές και εμείς πρέπει να τις προασπίσουμε· οι πολίτες μας –οι άνθρωποι που εκπροσωπείτε– αυτό περιμένουν από εμάς να πράξουμε. Αλλά, πρέπει επίσης να καταλάβουμε ότι για πολλούς στις αναπτυσσόμενες χώρες, αυτές οι προδιαγραφές μοιάζουν με φραγμούς. Αυτές οι υψηλές προδιαγραφές για την υγεία και την προστασία των καταναλωτών μοιάζουν με προστατευτισμό για τον έξω κόσμο. Δεν είναι, αλλά αυτό μας επιφορτίζει με τη μεγάλη υποχρέωση, όχι μόνο να διατηρήσουμε την ακεραιότητα των προδιαγραφών μας, αλλά να βοηθήσουμε ενεργά και να παράσχουμε ενίσχυση στις φτωχότερες χώρες, προκειμένου να τους δώσουμε τη δυνατότητα να εκπληρώσουν αυτές τις προδιαγραφές, να ανταποκριθούν σε αυτές τις απαιτήσεις, αντί απλώς να απομακρυνόμαστε από αυτές και στην πορεία, να παίρνουμε τα αγαθά τους και όσα προσφέρουν στις αγορές μας με αυτά.

Επιτρέψτε μου να τελειώσω με αυτό το ζήτημα. Συμφωνώ ότι η κοινή γεωργική πολιτική είναι ένα πρόβλημα από ορισμένες απόψεις, αλλά είναι μια μεγάλη αναγκαιότητα, μία πηγή ζωής και διαβίωσης και είναι πολύ σημαντική για τη διατήρηση των αγροτικών κοινοτήτων μας από πάρα πολλές απόψεις. Ποια είναι όμως τα προβλήματα που έχουμε στην κοινή γεωργική πολιτική; Η ΚΓΠ δεν ευθύνεται πραγματικά για τα προβλήματα της φτώχειας στον κόσμο σήμερα. Η Ευρώπη προσφέρει τις πιο ανοιχτές αγορές στον κόσμο. Η τάση ορισμένων να μετατρέπουν την κοινή γεωργική πολιτική σε ένα είδος ενσάρκωσης του διαβόλου όσον αφορά τις αναπτυσσόμενες χώρες, είναι παρανοημένη και άστοχη. Φυσικά και χρειάζεται μεταρρύθμιση, και αν μου επιτρέπετε να θέσω το ζήτημα των οικογενειακών εκμεταλλεύσεων στον κ. Ó Neachtain, και εγώ επίσης επιθυμώ να προστατεύσω τους μικρούς αγρότες, αλλά ας θυμόμαστε στο πλαίσιο των συζητήσεών μας σχετικά με το μέλλον της κοινής γεωργικής πολιτικής –και πιστεύω ότι έχω δίκιο που το λέω αυτό– ότι το 75% των πληρωμών της ΚΓΠ πηγαίνει σε αγρότες με εισοδήματα ανώτερα του μέσου εισοδήματος. Επομένως, όταν μιλάμε για την προστασία των μικρών αγροτών και όταν μιλάμε για την προστασία των εισοδημάτων και των μέσων διαβίωσης ορισμένων από τους λιγότερο ευκατάστατους ανθρώπους που εκπροσωπείτε στο Κοινοβούλιο, ας θυμόμαστε επίσης ότι και εκείνοι έχουν ανάγκη από τη μεταρρύθμιση της κοινής γεωργικής πολιτικής. Ναι, να διατηρήσουμε το ευρωπαϊκό μοντέλο γεωργίας αλλά να μην διατηρήσουμε την ΚΓΠ στάσιμη εσαεί. Μπορεί, και θα πρέπει, να λειτουργήσει ακόμη καλύτερα από τώρα για τους ανθρώπους που έχουν περισσότερο ανάγκη.

Εν κατακλείδι, αν μπορέσουμε να καταλήξουμε σε ευρεία συμφωνία στην Ντόχα, στο Χονγκ Κονγκ και έπειτα, θα είναι ένα τεράστιο επίτευγμα για τον κόσμο. Θα μας δώσει τη δυνατότητα να ολοκληρώσουμε έναν γύρο του οποίου η έκταση κάλυψε τη διάρκεια όχι μόνο μίας ή δύο αλλά τριών Επιτροπών. Είναι ένα τεράστιο έπαθλο, ένα σπουδαίο έπαθλο που είναι εντός των δυνατοτήτων μας. Γι’ αυτό τον λόγο, κατά την άποψή μου, όσο δύσκολος και όσο ενοχλητικός και αν είναι αυτός ο γύρος, εμείς σίγουρα δεν πρέπει να παραιτηθούμε, ούτε και θα το κάνουμε. Πρέπει να επιτύχουμε πάρα πολλά για όσους τα χρειάζονται και τα αξίζουν περισσότερο στον κόσμο καθώς και για τα αμέτρητα εκατομμύρια των ίδιων των συμπολιτών μας. Διακυβεύουμε πολλά, έχουμε πολλά να κερδίσουμε και θα προχωρήσουμε σε αυτή τη βάση προς την τελική επιτυχία.

(Χειροκροτήματα)

  Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να κάνω μία σύντομη δήλωση: ο Επίτροπος Mandelson παρερμηνεύει τα λόγια μου, θεωρώντας ότι δεν θέλω να αντιμετωπιστεί η φτώχεια που υπάρχει στον κόσμο. Αυτό που ισχύει είναι ότι η ομάδα μου και εγώ εξετάζουμε πώς μπορούμε να δώσουμε τη δυνατότητα στους ανθρώπους που ζουν μέσα στη φτώχεια να μοιραστούν την ευημερία μας. Επίσης, έχουμε ορισμένες σαφείς ιδέες για το πώς θα γίνει αυτό. Ελπίζω ότι ο Επίτροπος Mandelson θα εμβαθύνει στο θέμα συζητώντας μαζί μας και, έτσι, θα μπορέσει να ερμηνεύσει καλύτερα τις σκέψεις μας.

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο.