Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 5 Ιουλίου 2005 - Στρασβούργο

30. Νομοθεσία που εφαρμόζεται στις εξωσυμβατικές ενοχές («Ρώμη ΙΙ»)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0211/2005) της κ. Wallis, εξ ονόματος της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων, σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές («Ρώμη II») (COM(2003)0427 – C5-0338/2003 – 2003/0168(COD)).

  Franco Frattini, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όπως γνωρίζετε η Επιτροπή έχει προτείνει μια πρωτοβουλία για τις αποζημιώσεις που αποβλέπει στην επίτευξη τριών στόχων.

Ο πρώτος στόχος αφορά τον προκαθορισμό των λύσεων και κατά συνέπεια την παροχή ασφάλειας στους πολίτες και στους οικονομικούς φορείς που είναι θύματα ζημιογόνων πράξεων.

Ο δεύτερος στόχος είναι η διευκόλυνση της επίλυσης των αντιδικιών ενώπιον των δικαστηρίων και η ενθάρρυνση της αμοιβαίας αναγνώρισης των δικαστικών αποφάσεων.

Ο τρίτος στόχος είναι ασφαλώς η μεγαλύτερη δυνατή διευκόλυνση της επίλυσης αυτών των διαφορών.

Για την επίτευξη των στόχων αυτών προτείναμε έναν γενικό κανόνα, ήτοι τον κανόνα εφαρμογής του δικαίου του τόπου επέλευσης της ζημίας ή του τόπου της άμεσης ζημίας. Αποφασίσαμε να εφαρμόσουμε αυτήν την προσέγγιση γιατί πρόκειται για την πλέον διαδεδομένη λύση στις νομοθεσίες των κρατών μελών καθώς και τη λύση που, κατά την άποψή μας, επιτυγχάνει την καλύτερη ισορροπία μεταξύ των δύο πλευρών.

Η πρόταση της Επιτροπής περιείχε επίσης ορισμένους ειδικούς κανόνες, όπως η ευθύνη για τα ελαττωματικά προϊόντα ή για τις περιβαλλοντικές ζημίες. Πιστεύω πως ο γενικός κανόνας δεν επιτρέπει πάντα την επίτευξη της κατάλληλης ισορροπίας για τα ειδικά αυτά ζητήματα με συνέπεια να απαιτούνται ειδικές διατάξεις.

Η πρωτοβουλία προβλέπει κάποιο βαθμό ευελιξίας για τους δικαστές ούτως ώστε να έχουν τη δυνατότητα προσαρμογής σε εξαιρετικές περιστάσεις. Ωστόσο, η ευελιξία αυτή πρέπει να είναι περιορισμένη προκειμένου να αποφευχθεί η απώλεια του γενικού στόχου που είναι η βεβαιότητα των νομικών καταστάσεων. Για τον σκοπό αυτόν, είναι προφανές ότι η απόλυτη διακριτική ευχέρεια του δικαστή θα καθιστούσε δύσκολο τον προκαθορισμό της ασφάλειας δικαίου που αντιπροσωπεύει έναν από τους βασικούς στόχους αυτής της πρωτοβουλίας, καθώς οι οικονομικοί φορείς και οι πολίτες επιθυμούν να γνωρίζουν εκ των προτέρων ποιος νόμος εφαρμόζεται στην περίπτωσή τους.

Τούτου λεχθέντος, θα ήθελα να συγχαρώ την εισηγήτρια για την υψηλή ποιότητα της έκθεσής της, η οποία ήταν αποτέλεσμα διεξοδικών διαβουλεύσεων και θα ήθελα επίσης να την ευχαριστήσω για την αποφασιστικότητά της να επιταχύνει τη διαδικασία ώστε να εγκριθεί η έκθεση πριν από το καλοκαίρι.

Κατά την άποψή μου, το μόνο προβληματικό σημείο είναι τα υπερβολικά περιθώρια ευελιξίας που παρέχονται στους δικαστές με τις τροπολογίες της εισηγήτριας, προκειμένου να μπορούν να προσαρμόζονται κατά περίπτωση σε ειδικές περιστάσεις. Η υπερβολική αυτή δυνατότητα διακριτικής ευχέρειας απειλεί να πλήξει την αντικειμενική βεβαιότητα των νομικών καταστάσεων.

Δυσκολευόμαστε επίσης να δεχθούμε τις τροπολογίες που καταργούν τους ειδικούς κανόνες. Αναφέρθηκα ήδη στην ευθύνη για τα ελαττωματικά προϊόντα που προβλέπει την απόλυτη προστασία του καταναλωτή και στην ευθύνη για τις περιβαλλοντικές ζημίες. Κατά την άποψή μου, η κατάργηση αυτών των ειδικών κανόνων θα ήταν επικίνδυνη.

Συμφωνώ, αντιθέτως, απόλυτα με τη λύση που επετεύχθη από την εισηγήτρια όσον αφορά τους ευαίσθητους τομείς, όπως η δυσφήμιση μέσω του Τύπου και η σχέση μεταξύ ιδιωτικού διεθνούς δικαίου και εσωτερικής αγοράς. Πρόκειται για δύο πολύ ευαίσθητους τομείς και θεωρώ πως ο συμβιβασμός που επετεύχθη είναι ικανοποιητικός.

Εν κατακλείδι, όσον αφορά τις ζημίες από την κυκλοφορία των οχημάτων, θα ήθελα να συγχαρώ ακόμα μία φορά την κ. Wallis γιατί μελέτησε σε βάθος αυτό το πολύ σημαντικό πρακτικό ζήτημα για τους πολίτες. Ως Επιτροπή, συμφωνούμε με την πρόθεση διεξαγωγής μιας εμπεριστατωμένης ανάλυσης, για παράδειγμα στο πλαίσιο της εφαρμογής του κανονισμού «Ρώμη II».

  Diana Wallis (ALDE), εισηγήτρια. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, φρονώ ότι η πρόταση αυτή είναι πρωτοποριακή για την Ευρώπη και για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δεν έχει υπάρξει προηγούμενο συνεκτικής δέσμης κανόνων σχετικά με το ισχύον νομικό καθεστώς σε τέτοιο εύρος αστικών και εμπορικών ενοχικών σχέσεων. Τώρα, διαθέτουμε έναν δυνητικό οδικό χάρτη δικονομίας και πρόσβασης στη δικαιοσύνη στην εσωτερική αγορά, βάσει της διάρθρωσης του κανονισμού Βρυξέλλες I όσον αφορά τη δικαιοδοσία των δικαστηρίων μας.

Για το Κοινοβούλιο, αυτή είναι η πρώτη φορά που ενεργούμε ως συννομοθέτης σε έναν τέτοιο τομέα του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου. Αισθάνομαι υπερήφανη διότι, μέσω της επιτροπής μας, ξεκινήσαμε τον πολιτικό διάλογο σε μια σειρά τομέων στους οποίους ενδέχεται να μην αναμενόταν ότι μπορούσαμε να υπεισέλθουμε. Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε ορισμένες πτυχές αυτού του διαλόγου.

Σκεφτήκαμε επισταμένως και επί μακρόν για το είδος γενικού κανόνα που απαιτείται, αναζητώντας μια προσέγγιση η οποία θα μπορεί να οδηγήσει στον καλύτερο τρόπο απόδοσης της δικαιοσύνης από τα δικαστήριά μας. Ο κανόνας που αναζητούμε φαίνεται πως είναι ένα ρυθμιστικό πλαίσιο το οποίο προσφέρει, ούτως ειπείν, έναν βαθμό επικουρικότητας στους δικαστές μας. Ξεκινούμε από τον σαφή κανόνα της Επιτροπής αλλά στη συνέχεια προσφέρουμε ορισμένα περιθώρια ελιγμών, για την απόδοση δικαιοσύνης στις πολλές και διαφορετικές καταστάσεις οι οποίες αναμφίβολα θα προκύψουν στη δικαστική διαδικασία. Έχουμε εν προκειμένω ένα σαφές μήνυμα ως προς τη δυσκολία χαρακτηρισμού των αδικοπραξιών η οποία είναι σύμφυτη με τη μέθοδο την οποία χρησιμοποιεί η Επιτροπή. Η δική μας προσέγγιση αποφεύγει αυτή τη δυσκολία, εκτός εάν μπορέσουμε να βρούμε επαρκείς ορισμούς. Σε αυτή τη βάση μπορώ να δεχτώ την τροπολογία της συναδέλφου μου από την Ομάδα των Σοσιαλιστών σχετικά με την ευθύνη των ελαττωματικών προϊόντων. Φρονώ ότι είναι ένας καλός ορισμός και κανόνας, ο οποίος συνεισφέρει στον διάλογο.

Σχετικά με τα τροχαία ατυχήματα και τους τραυματισμούς εν γένει, αποστείλαμε ένα σαφές μήνυμα σχετικά με την αδικία που προκύπτει από την εφαρμογή του καθεστώτος αποζημιώσεων της χώρας στην οποία σημειώθηκε το ατύχημα. Για να σας αναφέρω ένα παράδειγμα, ένας πολίτης από την εκλογική μου περιφέρεια είχε ένα ατύχημα στην Ισπανία. Σύμφωνα με την ισπανική νομοθεσία, του προσφέρθηκε αποζημίωση 4 000 βρετανικών λιρών. Το ποσό θα ήταν 43 000 λίρες σύμφωνα με τη βρετανική νομοθεσία, ενώ το υπόλοιπο της ζωής του θα το περάσει στην Αγγλία. Το πρόβλημα αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί, αν όχι εδώ, τότε κατόπιν περαιτέρω μελέτης και υποβολής σχετικής πρότασης από την Επιτροπή.

Στο θέμα της χρήσης του αλλοδαπού δικαίου, η επιτυχία του κανονισμού «Ρώμη II» θα εξαρτηθεί από την ομαλή δικαστική συνεργασία, την ορθή χρήση και τον αμοιβαίο σεβασμό της νομοθεσίας των επιμέρους κρατών. Η μέχρι σήμερα εμπειρία είναι ανομοιογενής. Τα δικαστήρια συχνά αποφεύγουν την εφαρμογή αλλοδαπού δικαίου. Το δικαστήριο και οι διάδικοι ενδείκνυται –ή μάλλον πρέπει– να εξετάσουν αυτό το θέμα· διαφορετικά, ό,τι και αν κάνουμε εδώ θα είναι χάσιμο χρόνου. Πρέπει να παρακολουθούμε εκ του σύνεγγυς αυτό το θέμα, εάν επιθυμούμε να δημιουργήσουμε έναν πραγματικό χώρο αστικού και εμπορικού δικαίου.

Στο θέμα της δυσφήμησης, στο οποίο το Κοινοβούλιο αναμενόταν να παρέμβει ενεργά, δέχθηκα με ικανοποίηση τη γνωμοδότηση των συναδέλφων μου στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων. Προσωπικά, συμμερίζομαι την άποψή τους, αλλά θεωρούσα ανέκαθεν ότι οφείλουμε να προχωρήσουμε περισσότερο και να σεβαστούμε τις ανησυχίες των μέσων ενημέρωσης σχετικά με την ελευθερία έκφρασης.

Έχουμε πλέον καταλήξει σε μια συμβιβαστική θέση η οποία τυγχάνει ευρείας στήριξης από όλες τις πολιτικές ομάδες και –γεγονός που είναι και το πιο σημαντικό– από το σύνολο σχεδόν του εκδοτικού και δημοσιογραφικού κόσμου. Δεν είναι σαφές κατά πόσον θα λειτουργήσει σε τεχνικό επίπεδο, αλλά προσφέρει μια κατεύθυνση για νέα συζήτηση στους κόλπους της Επιτροπής και του Συμβουλίου. Επισημαίνει τι είναι αποδεκτό για την επίτευξη ισορροπίας μεταξύ της ελευθερίας έκφρασης και των δικαιωμάτων των θυμάτων δυσφήμισης.

Επανέρχομαι, τέλος, στην παλιά μας φίλη: την αρχή της χώρας καταγωγής. Θα το επαναλάβω για μία ακόμη φορά: δεν είναι θέμα επιλογής του εφαρμοστέου δικαίου· δεν προσφέρει την απάντηση στο ερώτημα ως προς το δίκαιο που πρέπει να εφαρμόζεται σε μια αστική διαφορά μεταξύ δύο διαδίκων. Εάν σας προσφέρει μια απάντηση, αυτή πιθανώς δεν θα είναι η απάντηση την οποία επιθυμούν οι υποστηρικτές της εν λόγω αρχής. Είναι μια σημαντική αρχή του κοινοτικού δικαίου στον τομέα του δημοσίου ή κρατικού ρυθμιστικού δικαίου και σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να της δοθεί η δέουσα έμφαση. Φρονώ ότι αυτό πράξαμε στη λύση την οποία προτείναμε στην έκθεση της αρμόδιας επιτροπής. Ευελπιστώ δε ότι θα διατηρηθεί ανέπαφη μετά τις τροπολογίες τις οποίες θα καταθέσει η κάθε πλευρά.

Ευχαριστώ όλα τα μέλη της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων και της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων τα οποία στήριξαν το έργο μας σχετικά με την έκθεση αυτή και εκφράζω τη βαθιά ευγνωμοσύνη μου στη γραμματεία της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων, η οποία μας βοήθησε διενεργώντας εκτεταμένες έρευνες και καταβάλλοντας προσπάθειες ώστε να εκπονηθεί μια έκθεση για την οποία νομίζω ότι η επιτροπή μας μπορεί να είναι υπερήφανη.

  Barbara Kudrycka (PPE-DE), συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θέλω, όπως και ο κ. Επίτροπος, να εκφράσω τις ειλικρινείς μου ευχαριστίες στην κ. Wallis για την εξαιρετικά διορατική έκθεσή της, αλλά και για τους συμβιβασμούς τους οποίους πέτυχε σε πολλά δύσκολα θέματα.

Αν και είναι ένας περίπλοκος και τεχνικής φύσεως κανονισμός, αποτελεί ένα πολύ σημαντικό στάδιο στη διαδικασία θέσπισης ενός συνεκτικού ευρωπαϊκού συστήματος αστικού δικαίου. Η απουσία ενός τέτοιου συστήματος δυσχεραίνει εξαιρετικά τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, η οποία, παρότι ενίοτε δέχεται επικρίσεις, αποτελεί τη βάση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ως εκ τούτου, όλες οι παρατηρήσεις της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και, κυρίως, της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων είναι απολύτως κρίσιμες.

Δεδομένων των στενών χρονικών περιθωρίων, και κυρίως ενόψει των αρμοδιοτήτων της, η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων εστιάστηκε πρωτίστως στο άρθρο 6 του κανονισμού, το οποίο αναφέρεται στο εφαρμοστέο δίκαιο στις περιπτώσεις προσβολής της τιμής και της υπόληψης ενός προσώπου, ή όταν ένα πρόσωπο ή επιχείρηση δυσφημούνται από δημοσιεύματα σε μέσα ενημέρωσης. Περιγράφει επίσης την εφαρμογή αυτού του δικαίου σε ενδεχόμενες δικαστικές διαφορές. Κατά τη γνώμη της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, η οποία μου ανέθεσε τη σύνταξη της γνωμοδότησής της, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να εγγυηθεί στους πολίτες της υψηλό επίπεδο ασφάλειας δικαίου. Εφόσον, λοιπόν, ένα δημοσίευμα προσβάλλει την τιμή και την υπόληψη ενός προσώπου, επιβάλλεται να διασφαλίζεται πρωτίστως το δικαίωμα σεβασμού της προσωπικότητάς του, και αυτό πρέπει να συμβαίνει στη χώρα στην οποία διαπράχθηκε το αδίκημα.

Αυτές οι απόψεις μας στηρίχθηκαν στο γεγονός ότι δεν υφίσταται απειλή εις βάρος της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης στην Ευρώπη, καθόσον η ελευθερία αυτή προστατεύεται εξίσου από τα συντάγματα των κρατών μελών, αλλά και από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Άλλωστε, σύμφωνα με τη συμβιβαστική θέση στην οποία κατέληξε η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων, έχει κατατεθεί τροπολογία η οποία, αφενός, λαμβάνει υπόψη τη θέση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και, αφετέρου, θεσπίζει τόσο ακριβές νομικό πλαίσιο ώστε οι ευρωπαίοι εκδότες μπορούν να είναι απολύτως ήσυχοι. Στηρίζω τις εν λόγω τροπολογίες διότι η λύση αυτή, ιδίως στο πλαίσιο του κανονισμού Βρυξέλλες I, προσφέρει νομική προστασία στους εκδότες, ενώ συγχρόνως εγγυάται τον πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων των θυμάτων.

  Rainer Wieland, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω κι εγώ την εισηγήτρια για την επεξεργασία αυτού του δύσκολου ζητήματος. Στο τέλος έμειναν λίγα μόνο, αλλά εξαιρετικά επίμαχα σημεία. Δεν θέλω να ασχοληθώ τώρα με αυτά αλλά, αντίθετα, να εξετάσω λαμβάνοντας υπόψη όσα συζητήθηκαν τις περασμένες εβδομάδες δύο σημεία όπου αυτή η νομοθεσία φέρνει εξελίξεις τόσο από πρακτική άποψη όσο και από άποψη αρχής.

Ένα από αυτά αναλύθηκε ήδη στη συζήτηση: αφορά την κλασική περίπτωση τροχαίου ατυχήματος, που πρέπει να προχωρήσει και να λυθεί. Νομίζω ότι αυτή είναι η περίπτωση όπου είναι πιο πιθανό και συχνό να δούμε τους πολίτες να συγκρούονται κυριολεκτικά με την Ευρώπη και ύστερα να αναρωτιούνται πού αρχίζουν και πού τελειώνουν τα δικαιώματά τους.

Το δεύτερο σημείο είναι θέμα αρχής και αφορά το δικαίωμα της ελευθερίας του Τύπου. Εδώ είδαμε τις τελευταίες εβδομάδες πώς η τέταρτη εξουσία, που παρακολουθεί προσεκτικά πώς συνεργάζονται οι τρεις πρώτες εξουσίες και είναι τρόπον τινά το πρώτο λόμπυ του πολίτη, γίνεται η ίδια λόμπυ. Βάσει της απόφασης που αφορά την πριγκίπισσα Καρολίνα του Μονακό θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ότι αυτός ο τομέας αφορά μόνο τους πλούσιους, ωραίους, διάσημους, σημαντικούς ή τους αριστοκράτες, αλλά στην ουσία μπορεί να αφορά και τον συνηθισμένο άνθρωπο, πράγμα που ξέραμε και πριν από την «Χαμένη τιμή της Katharina Blum». Ζούμε την αυγή μιας νέας πανευρωπαϊκής κατανόησης των θεμελιωδών δικαιωμάτων και πρέπει να δεχτούμε ότι αυτό θα μπορούσε να φέρει και τη σύγκρουση ανάμεσα στην ελευθερία της γνώμης και στα δικαιώματα που αφορούν την προσωπικότητα. Γι’ αυτό είναι καλό ότι εδώ αφενός καταβάλλουμε προσπάθειες για μία οριοθέτηση που θα είναι πρακτικά εφαρμόσιμη και αφετέρου συμπεριλαμβάνουμε στον κανονισμό και μία ρήτρα επανεξέτασης.

Ένα τελευταίο σημείο που δεν είναι εντυπωσιακό, είναι όμως σημαντικό: η κ. Wallis πρότεινε μια νέα δυνατότητα μετεξέλιξης του νόμου...

(Ο ομιλητής τερματίζει πρόωρα την αγόρευσή του)

  Katalin Lévai, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (HU) Θέλω και εγώ να συγχαρώ την εισηγήτρια, ενώ θέλω να επιστήσω την προσοχή σε ένα ή δύο ζητήματα. Κατά τη γνώμη μου, η θέσπιση συνεκτικών, ενιαίων ευρωπαϊκών κανόνων ιδιωτικού διεθνούς δικαίου σχετικά με τις αστικές και εμπορικές μη συμβατικές ενοχικές σχέσεις αποτελεί σημαντικό βήμα για τη διαρκή ανάπτυξη του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης όσον αφορά τη συνεργασία στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων. Διαπιστώνουμε ότι η οικονομική κινητικότητα και η κινητικότητα των πολιτών έχουν αυξηθεί με την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς, και συνεπώς τα θέματα που σχετίζονται με τις υποχρεώσεις αποζημίωσης σε αυτόν τον χώρο έχουν καταστεί καθημερινό φαινόμενο, ενώ μάλιστα μπορεί να περιλαμβάνουν μια σειρά διεθνών χαρακτηριστικών. Η ενοποίηση των νομικών διατάξεων που ισχύουν στις περιπτώσεις αυτές σε ευρωπαϊκό επίπεδο επείγει για ποικίλους λόγους, και φρονώ ότι ο υπό εξέταση κανονισμός καλύπτει αυτή την ανάγκη.

Το θέμα έχει τεράστια σημασία για τις επιχειρήσεις, διότι η κοινή νομοθεσία τους εγγυάται ασφάλεια δικαίου, προβλεψιμότητα και συνέπεια. Είναι ευνοϊκή για τους πολίτες, τους καταναλωτές και τα ενδεχόμενα θιγόμενα μέρη ή θύματα, καθόσον θεσπίζει διατάξεις προστασίας τους, ενώ καθιστά πιο διαφανή τη συναφή νομοθεσία. Όλα αυτά θα συμβάλουν ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να πλησιάσει περισσότερο τους πολίτες μέσω και της νομοθετικής διαδικασίας. Ένα ιδιαιτέρως θετικό στοιχείο των προτεινόμενων διατάξεων είναι ότι λαμβάνουν υπόψη, και συγχρόνως διευκολύνουν, το έργο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την ερμηνεία της νομοθεσίας. Θέλω δε να επιστήσω την προσοχή στο ευρύ φάσμα που καλύπτουν οι διατάξεις του σχεδίου κανονισμού, από τις ζημίες που έχουν υποστεί καταναλωτές και την ευθύνη λόγω ελαττωματικών προϊόντων, έως τα οδικά ατυχήματα, την πρόκληση περιβαλλοντικών καταστροφών και τη δυσφήμηση. Η ενοποίηση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας στο θέμα της ευθύνης για διεθνείς περιβαλλοντικές καταστροφές είναι μια πτυχή την οποία, ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από την Ουγγαρία, θεωρώ εξαιρετικά σημαντική. Σας υπενθυμίζω τη μόλυνση του ποταμού Τίσα από κυάνιο το οποίο προερχόταν από τη Ρουμανία πριν από λίγα χρόνια, καθώς και το έργο Rosia Montana (Verespatak). Επαναλαμβάνω: ο υπό εξέταση κανονισμός είναι ένα σημαντικό βήμα προόδου από την άποψη της ασφάλειας δικαίου, της προβλεψιμότητας και της διαφάνειας.

  Monica Frassoni, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή και την κ. Wallis για το εξαιρετικό τους έργο, καρπός του οποίου ήταν ένα χρήσιμο νομοθετικό κείμενο.

Διατηρούμε, ωστόσο, πολλές αμφιβολίες όσον αφορά ένα σημείο του κειμένου, για το οποίο ελπίζουμε να πείσουμε την κ. Wallis να αλλάξει γνώμη. Το σημείο αυτό αφορά το άρθρο 7 σχετικά με την ειδική νομοθεσία για τις περιβαλλοντικές ζημίες. Δεν θεωρούμε σκόπιμη την κατάργηση αυτής της ιδιαιτερότητας και πιστεύουμε μάλιστα πως στη συνολική διάρθρωση της έκθεσης Wallis η κατάργηση αυτής της ιδιαιτερότητας θα αποστερούσε την πρόταση της Επιτροπής από ένα σημαντικό στοιχείο.

Όσον αφορά τις περιβαλλοντικές ζημίες, πιστεύω πως σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως και σε πολλά κράτη μέλη, υφίσταται μια έντονη αδυναμία και έλλειψη ασφάλειας δικαίου και συνεπώς δεν παρουσιάζει κανένα πλεονέκτημα η στέρηση αυτής της δυνατότητας επιλογής από τα θύματα.

Η Ομάδα μου αποφάσισε να απόσχει σε περίπτωση που εγκριθεί αυτό το σημείο της έκθεσης Wallis. Ελπίζουμε, ωστόσο, πως θα μπορέσουμε να πείσουμε μέχρι αύριο την κ. Wallis να αποσύρει αυτήν την τροπολογία της.

  Franco Frattini, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα είμαι πραγματικά σύντομος. Θα ήθελα να ευχαριστήσω για άλλη μία φορά την εισηγήτρια και όλους τους βουλευτές που έλαβαν τον λόγο.

Επιθυμώ να αναφερθώ απλώς σε ένα σημείο που συζητήθηκε ήδη. Κατά πρώτο λόγο, όπως είπα προ ολίγου, η Επιτροπή θεωρεί και αυτή πως οι συγκεκριμένοι ειδικοί τομείς, όπως η προστασία του περιβάλλοντος, απαιτούν διαφορετική μεταχείριση και κατά συνέπεια θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή της εισηγήτριας στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Όσον αφορά τη δυσφήμιση μέσω του Τύπου, επαναλαμβάνω ότι συμφωνώ με τον συμβιβασμό που πρότεινε η εισηγήτρια στην Επιτροπή, η οποία τον ενέκρινε.

Όσον αφορά τις τροπολογίες που κατατέθηκαν μετά την ψηφοφορία στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων, πιστεύω πως εμπεριέχουν τον κίνδυνο να αναπαραγάγουν στην πραγματικότητα μια απλή παραλλαγή της αρχής της χώρας προέλευσης, την παραλλαγή δηλαδή μιας αρχής την οποία, κατά την άποψή μου, δεν μπορούμε να ορίσουμε και να θεσπίσουμε στην παρούσα φάση.

Εν κατακλείδι, επιβεβαιώνοντας την εκτίμηση μου για τον πρώτο συμβιβασμό που επετεύχθη και ψηφίσθηκε στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων, οφείλω να επισημάνω κάποιες αμφιβολίες όσον αφορά τη δεύτερη πρόταση τροποποίησης, ήτοι για τις τροπολογίες 56 και 57.

  Πρόεδρος . – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Τετάρτη στις 12.00.

Γραπτή δήλωση (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Fausto Correia (PSE). – (PT) Στο θέμα της έκθεσης (A6-0211/2005) της κ. Wallis σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές («Ρώμη II»), επιθυμώ να δηλώσω ότι, με σκοπό να διασφαλιστεί η ελευθερία έκφρασης, καθώς και ένα νομικό πλαίσιο για την προστασία της ιδιωτικής ζωής και της ασφάλειας δικαίου για τους δημοσιογράφους και τα μέσα ενημέρωσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ψήφισα:

α) υπέρ των τροπολογιών 57, επί του άρθρου 6, και 56, επί της αιτιολογικής σκέψης 12, και

β) κατά των τροπολογιών 10, επί της αιτιολογικής σκέψης 12(α), και 54, επί της αιτιολογικής σκέψης 26(α), αμφοτέρων από την παράγραφο 3.