Dobesedni zapisi razprav

Ponedeljek, 26. september 2005 - Strasbourg

12. Enominutni govori o zadevah političnega pomena

  Presidente. L'ordine del giorno reca gli interventi di un minuto su questioni di rilevanza politica.

  Marianne Thyssen (PPE-DE). – Voorzitter, het is vandaag de Europese dag van de talen, wij vieren de taalverscheidenheid die deel is van ons cultureel erfgoed en die een verrijkende factor is voor onze samenleving. Als klein meisje leerde ik al een spreekwoord dat zegde, zoveel talen men spreekt, zoveel keer mens is men. Op de website van de Commissie waar Commissaris Figel' een uitspraak doet, blijkt die spreuk ook bekend te zijn. Dat moet ons in dit Parlement aanmoedigen maximale steun te geven aan goede programma's die het aanleren van talen bij zoveel mogelijk mensen bevorderen.

Maar wij moeten als Parlement ook beseffen, Voorzitter, dat het naleven van interne regels op het vlak van de taalverscheidenheid, een uiting is van respect voor elke mens en bijdraagt tot de democratische werking van onze instelling. Daarom vind ik het belangrijk, Voorzitter, om vandaag, ook al is er niet veel tijd, toch uw bijzondere aandacht te vragen voor twee kwesties.

Ten eerste moeten we ons maximale inspanningen blijven getroosten om het taalonderricht ten behoeve van al wie in ons huis werkt, leden en ambtenaren, kansen te blijven geven en ten tweede moet u onze ambtenaren aanmoedigen om onze interne taalregels te blijven respecteren naar letter en geest. Wij mogen vooral niet afglijden, Voorzitter, naar het voorbeeld dat de Raad ons geeft, gelet op ... (de spreker is onderbroken door de Voorzitter).

  Catherine Stihler (PSE). – Mr President, public transport is important to all our local communities. In Scotland, ferries provide an essential service to some of the European Union's most peripheral and vulnerable communities. This week I will be welcoming a delegation representing the CalMac trade unions to the European Parliament, who will be meeting the transport Commissioner on Wednesday.

Presently these ferry services are being put out to tender in communities where they are the sole mode of transport connecting island communities to the mainland. Under the latest Commission proposals for land transport public service obligations, public administrations will be given flexibility over tendering processes and will be able to award certain services to in-house operators directly. Why, then, are lifeline ferries being treated differently to trains, trams and metros? There are no trains, trams and metros in Scotland's peripheral island communities. The position of the Commission would appear to be contradictory and I urge the Commission to clarify its position. Lifeline ferry services are too important to be ignored.

  Sophia in 't Veld (ALDE). – Mr President, I would like to share with you my concern about yet another example of a shocking homophobic speech in one of the national parliaments of an EU Member State. In this case we are talking about the Parliament of Latvia, which is discussing the implementation of Article 13 – on European anti-discrimination legislation – as well as a proposed constitutional ban on same-sex marriages. I note that not even George Bush dares go that far.

I would like to appeal to our colleagues in the Latvian Parliament to conduct their debate with dignity, to condemn hate speeches and to remember that Latvia, like the other Member States, has signed up to the Charter of Fundamental Rights. It has also ratified the EU Constitution, which forbids discrimination on grounds of sexual orientation.

  Mary Lou McDonald (GUE/NGL). – Mr President, colleagues, as you may already be aware, the Irish Republican Army has taken another initiative to assist peace in Ireland. Today's courageous decision to verifiably and definitively dispose of its weaponry represents a major advance for the peace process in Ireland.

The enormity of what the IRA has done should neither be underestimated nor undervalued. I should like to take this opportunity to praise the IRA for taking risks when others shirked their responsibilities.

An enormous responsibility has now been placed on both the British and Irish Governments to finally implement the Good Friday agreement in all its aspects, on issues such as equality, human rights, policing, demilitarisation and indeed northern representation in the Oireachtas. The Democratic Unionist Party, one of whose members is elected to this Parliament, must re-engage with the peace process. No possible excuse now exists for them not to sit down ...

(The President cut off the speaker)

  Dariusz Maciej Grabowski (IND/DEM). – Panie Przewodniczący! Prezydent Rosji Putin i Kanclerz Niemiec Schröder objęci w czułym uścisku – oto widok, który towarzyszył podpisaniu umowy o budowie gazociągu na dnie Bałtyku. W chwili, gdy dwie kwestie zagrażają pokojowi i bezpieczeństwu gospodarki światowej, mianowicie: międzynarodowy terroryzm oraz wzrost cen i niestabilność na rynkach surowców energetycznych, gdy wszyscy rozumieją, że związanie z tym wymaga współdziałania w skali globalnej, gdy Unia Europejska powinna dać światu przykład zbiorowej mądrości i solidarności w działaniu, Kanclerz Schröder i Prezydent Putin głośno i jednoznacznie deklarują, że dla nich liczy się wyłącznie egoistycznie pojmowany interes Niemiec i Rosji. Fakt niepowiadomienia i nieskonsultowania z krajami, w których morskiej strefie ekonomicznej ma przebiegać gazociąg, jest wyrazem stosunku obu krajów do międzynarodowego prawa morskiego.

Stanowczo stwierdzamy, że umowa o budowie gazociągu jest wymierzona przeciwko Państwom Członkowskim Unii Europejskiej – Polsce, krajom bałtyckim i innym krajom, skazując je na dyktat energetyczny Rosji. Umowa nasuwa jednoznaczne skojarzenia...

(Przewodniczący odebrał głos posłowi)

  Ryszard Czarnecki (NI). – Panie Przewodniczący! Już za piętnaście miesięcy rozpoczyna się nowy, siedmioletni okres budżetowy Unii. Tymczasem, wbrew tradycji i przyjętym regułom Unii, nie ma wciąż projektu budżetu. Unia dryfuje po budżetowym oceanie bez przysłowiowego steru. Każdy miesiąc opóźnienia powoduje niepotrzebną nerwowość i napięcia, a także podejrzliwość między starą a nową Unią.

Brak budżetu to również zły sygnał z wewnątrz Unii Europejskiej dla naszych przyszłych członków i dla naszych zewnętrznych partnerów – o słabości Unii, o braku wizji przyszłości, o braku woli politycznej wspólnego i solidarnego kształtowania tej przyszłości. Ten budżetowy pat nie oznacza jak w szachach remisu, lecz prawdopodobny szach-mat dla idei Europy naprawdę zjednoczonej, której nie dzieli się na Europę A i Europę B według kryteriów zamożności i kryteriów odmiennych losów historycznych.

Apeluję do Rady Unii i do Prezydencji Brytyjskiej, by jak najszybciej zakończyć pracę nad budżetem Unii.

  Zdzisław Zbigniew Podkański (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Już drugi rok Polska jest w Unii, a sytuacja polskich rolników zamiast się polepszać, ciągle się pogarsza.

Na skraju bankructwa są plantatorzy owoców miękkich – 50% produkcji europejskiej, ziemniaków – pierwsze miejsce Polski w Unii, zbóż i roślin włóknistych. Już wkrótce zaczną się problemy producentów trzody chlewnej, mleka oraz buraków cukrowych; Polska jest trzecim producentem buraków w Europie. Sytuację tę rozumieją parlamentarzyści, gorzej jest z Komisją Europejską, która lekceważy Parlament i nie liczy się z jego uchwałami (miało to miejsce min. przy sprawozdaniu w sprawie produkcji skrobi).

Planowana reforma rynku cukru ma wprowadzić obniżkę cen buraków o ponad 42%, co czyni tę produkcję nieopłacalną. Jak widać, Komisja Europejska bardziej martwi się o plantatorów owoców miękkich w Maroku i w Chinach oraz o producentów cukru w Brazylii niż o rolników i producentów z nowych Państw Członkowskich. W związku z tym rodzi się pytanie: dlaczego Komisja Europejska i osobiście Pani Komisarz uprawiają politykę niekorzystną dla rolników z Państw Członkowskich oraz lekceważą uchwały Parlamentu Europejskiego?

  Antonio Masip Hidalgo (PSE). – Señor Presidente, tomo la palabra, con mandato de los señores Pittella, de Italia, y Madeira, de Portugal, para pedir a la Presidencia en ejercicio del Consejo que, en las propuestas sobre perspectivas financieras que ha de presentar, retome los criterios que la Comisión propone sobre las regiones afectadas por el efecto estadístico, respecto a la necesidad de apoyarlas sin discriminaciones vergonzantes entre ellas, pues, como ya he dicho en este mismo Pleno, el 9 de marzo, es una cuestión de dignidad, de hacer comprensible la política europea, de hacerla igualitaria, equilibrada y democrática, fiel a sus raíces y a sus ambiciones.

  Marian Harkin (ALDE). – Mr President, thank you for the opportunity to say a few words on this truly historic day for Ireland. In July of this year, the IRA called on its units to dump their arms and today we have verification that those words have been translated into action. Yes, there are still many bridges to cross, but today, in my opinion, we have crossed the Rubicon.

There will be difficulties ahead; there are peace breakers on both sides who will try to derail this process. Massive support must therefore be given to peace builders, to ordinary people who on a day-to-day basis begin to build trust and seek out a shared future. We salute all of those, on both sides and none, who helped to bring us to this day. In the European Parliament, I wish to applaud the positive and supportive role of the European Union in this process.

Finally, on this day we remember the victims and their families whose lives have been shattered. For them today comes too late, but for the rest of us it is hopefully a beginning.

  Mirosław Mariusz Piotrowski (IND/DEM). – Panie Przewodniczący! Niedawno dowiedzieliśmy się o podpisaniu niemiecko-rosyjskiej umowy dotyczącej budowy gazociągu północnego przez Bałtyk. Jest to bez wątpienia nie tylko bardzo ważny układ gospodarczy, ale również polityczny. Zawiązano go z pominięciem Polski i państw bałtyckich – tym samym został poważnie naruszony interes narodowy krajów należących do tej samej struktury o nazwie Unia Europejska. Już teraz dowodzi to po raz kolejny iluzoryczności wspólnej polityki gospodarczej i zagranicznej Unii. Już teraz przez wielu publicystów i polityków podpisana umowa porównywana jest z paktem Ribbentrop-Mołotow z 1939 roku.

Domagam się, aby w ramach obowiązujących procedur Niemcy, jako państwo członkowskie Unii, złożyły wyjaśnienia w tej sprawie i aby Parlament Europejski był o nich poinformowany.

  Zbigniew Zaleski (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Europa potrafi być solidarna i to pokazała przy okazji tragedii w Portugalii. Jednak liderzy zachowują się czasem egoistycznie, na co wskazuje wcześniejsze spotkanie pana Chiraca, Schrödera i Putina w Kaliningradzie – dziwnej rosyjskiej ziemi. Następnie, podpisanie kontraktu w sprawie budowy rurociągu między Schröderem i Putinem. Argumentem tego ostatniego jest zabezpieczenie energii dla Niemiec, ale to tylko pół prawdy. Tym krokiem pan Schröder popiera politykę Putina divide et impera, czyli rozmiękczanie Unii. Parlament w trosce o Europę powinien zająć stanowisko i nazwać ten akt w pełni.

Europa potrzebuje decyzji ponadpartykularnych. Bez spójnej polityki nie zbudujemy Europy, bo to jest tak jakby budować dom z cegieł bez spoiwa cementowego.

  Παναγιώτης Μπεγλίτης (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, τις τελευταίες μέρες μας περιέρχονται από τουρκικές μη κυβερνητικές οργανώσεις για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ιδιαίτερα ανησυχητικές πληροφορίες για άσκηση ποινικών διώξεων και καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον Τούρκων δημοσιογράφων.

Δεν είναι μόνο η περίπτωση του συγγραφέα Orhan Pamuk, αναφέρομαι στην περίπτωση του δημοσιογράφου Emin Karaca, που καταδικάστηκε σε 5 μήνες φυλάκισης λόγω παραβίασης του άρθρου 301, παράγραφος 2, του πρόσφατα αναθεωρημένου ποινικού κώδικα. Αναφέρομαι και σε άλλες περιπτώσεις δημοσιογράφων εναντίον των οποίων έχουν ασκηθεί επίσης ποινικές διώξεις σύμφωνα με το ίδιο άρθρο.

Σε συνέχεια αυτής της κατάστασης, παρακαλώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ιδιαίτερα τον Πρόεδρό του να αναλάβουν άμεσα πρωτοβουλία προς την πλευρά του Πρωθυπουργού της Τουρκίας, κ. Erdogan, και του Προέδρου της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, κ. Arinc, για την παύση των διώξεων και τον σεβασμό της ελευθερίας της έκφρασης, καθώς και προς την πλευρά της Βρετανικής Προεδρίας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ....

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Marios Matsakis (ALDE). – Mr President, although I am a firm believer in the use of a common working language of communication, I accept and respect the right of every MEP to listen and speak in his or her own national language. What I cannot accept, however, is the fact that more than a year after the accession of ten new Member States, there is still at least one parliamentary committee in which no interpretation for certain new Member State languages is provided, and that colleagues from these states are unable to take part in the deliberations of these committees using their official mother tongue. This obviously puts these colleagues at an unfair disadvantage. It is not an acceptable state of affairs and I call on you to reassure the House, on this day of linguistic freedom, that this regrettable situation will be remedied as soon as possible and that it will not arise again when the next two new Member States join the EU in the near future.

  Kathy Sinnott (IND/DEM). – Mr President, one quarter of the Irish GDP is tied up in construction. We could say that Ireland is a country under construction. However, in many of the villages around the cities of my constituency, houses are being thrown up with no thought for utilities, for enough water or sewage, or for the important elements of social infrastructure. Children spend their whole education in Portakabins. Often there are no sports fields or crèches and few shops. Rural villages quickly become dormitory towns with no sense of community. Is that alright with Europe? Does it tally with rural development? I need answers for the people of Watergrass Hill, Glenville and other towns: the people who are struggling with life in shiny new clusters of houses with no soul.

  Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, με την ευκαιρία του σημερινού εορτασμού της ευρωπαϊκής ημέρας γλωσσών, διατυπώνω τις ανησυχίες μου για την ελλιπή διδασκαλία της μητρικής γλώσσας σε παιδιά υπηκόων κρατών μελών οι οποίοι μετακινούνται και εγκαθίστανται σε άλλα κράτη μέλη της Ένωσης με αποτέλεσμα να ξεχνούν τα παιδιά αυτά τη γλώσσα καταγωγής τους και, παράλληλα, την πολιτιστική τους ταυτότητα.

Η συντελούμενη γλωσσική αφομοίωση που υφίστανται παιδιά και νέοι Ευρωπαίοι κατά τη νέα τους εγκατάσταση, και κυρίως όσοι έχουν μητρική γλώσσα λιγότερο ομιλούμενη σε σχέση με τις ευρωπαϊκές γλώσσες που χρησιμοποιούνται ευρέως από πολλά εκατομμύρια πολιτών, δεν συντελεί στη διατήρηση της γλωσσικής πολυμορφίας την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση υποστηρίζει ότι θέλει να διατηρήσει.

Παρακαλώ την Επιτροπή, στο πλαίσιο της νέας στρατηγικής για την πολυγλωσσία, να ελέγξει την αποτελεσματική εφαρμογή της οδηγίας 77/486/ΕΟΚ της 25ης Ιουλίου 1977 περί της σχολικής φοιτήσεως των τέκνων διακινουμένων εργαζομένων .....

(Ο Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)

  Alfredo Antoniozzi (PPE-DE). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, oggi si festeggia in Europa una data importante: la Giornata europea delle lingue. Si tratta di un evento nato nel 2001 che vede un coinvolgimento dell'Unione europea e soprattutto del Consiglio d'Europa, il quale ha previsto eventi in tutta Europa.

Oggi accogliamo qui i nuovi colleghi rumeni e bulgari e con essi, dal primo gennaio 2007, il bulgaro e il rumeno entreranno a far parte della nostra famiglia linguistica comunitaria, portando le lingue ufficiali da venti a ventidue.

Per noi europei, la lingua è sinonimo di cultura, di storia e quindi di un enorme patrimonio storico, culturale. La mia riflessione è: Non sarebbe opportuno promuovere finalmente, in quanto Parlamento europeo, una riforma costruttiva del regime linguistico all'interno delle Istituzioni comunitarie? L'arrivo delle nuove lingue e specialmente di quelle che entreranno a far parte del nostro lavoro quotidiano mi riempie certamente di gioia, mentre invece mi preoccupano enormemente il caos e la mancanza di regole scritte, come confermatomi dalla Commissione europea.

  Magda Kósáné Kovács (PSE). – Tisztelt Elnök Úr! Meghalt egy ember, akit sokan könyörtelen bosszúállónak ismertek, pedig számára nem a bosszú, hanem az igazságosság volt a fontos. Az a hit vezérelte, hogy ha a bűnök elkövetői következmények nélkül maguk mögött hagyhatják a múltat, ez a múlt újraéled, megmérgezi a jelent és a jövőt is. Meghalt Simon Wiesenthal.

Ember volt, olykor hibázott, de nem tudta elviselni azt a bizonyosságot, hogy Európa, a közös értékein közös jövőt építő új világ egyszer már egységessé vált. Egységessé a faji kiválasztottság tudatában, a megbélyegzésben, a kitaszításban, a gyűlöletben. Egy 96 éves ember eltávozott. Örökségül azt hagyta ránk, hogy a másik ember megvetése és az emberkézből osztott halál nem egyesítheti még egyszer Európát. Gondoljunk rá, amikor azért dolgozunk, hogy az új Európa egységének alapja az egyenlő bánásmód és az esélyek egyenlősége legyen. A Bizottságtól pedig az ő emlékére is kérjük a 13. paragrafus... (Elvették a szót a felszólalótól.)

  Νικόλαος Σηφουνάκης (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ενημερώσω την Ολομέλεια του σώματος για ένα πολύ σοβαρό θέμα.

Αυτή τη στιγμή που μιλούμε, οι τουρκικές αρχές βρίσκονται στην τελευταία φάση κατασκευής ενός υδρευτικού φράγματος. Το φράγμα αυτό, το οποίο προβλέπεται να ολοκληρωθεί στις 15 Νοεμβρίου - δηλαδή σε λιγότερο από 50 ημέρες από σήμερα - θα έχει ως συνέπεια να βυθιστεί και να εξαφανισθεί οριστικά ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους σήμερα στη Μικρά Ασία.

Πρόκειται για τους Αλλιανούς, ένα θεραπευτικό κέντρο των ρωμαϊκών χρόνων το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 18 χιλιομέτρων από την πόλη της Περγάμου.

Ο αρχαιολογικός χώρος των Αλλιανών αποτελείται από ένα ολοκληρωμένο συγκρότημα υδροθεραπείας που, από ό,τι φαίνεται, συμπλήρωνε το περίφημο Ασκληπιείο της Περγάμου.

Πιστεύω ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να πάρει θέση ως προς το ζήτημα αυτής της εξαφάνισης και, δεδομένου ότι η απάντηση της Επιτροπής δεν μας ικανοποίησε, προτείνω να απευθύνει ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου επιστολή προς τον Πρόεδρο της Τουρκίας προκειμένου να σταματήσει τώρα η ολοκλήρωση του φράγματος αυτού του οποίου τα νερά θα εξαφανίσουν για πάντα ένα κομμάτι της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς.

  Avril Doyle (PPE-DE). – Mr President, in the presence of Commissioner McCreevy and his colleagues, I would like to put down a marker about the Commission's proposed reform of the sugar regime. Contrary to received wisdom, global sugar consumption already outstrips demand.

The United Nations Food and Agriculture Organization forecast world sugar consumption at 145 million tonnes for 2004 and 2005, with production at 143 million tonnes. World sugar consumption next year is said to reach 149 million tonnes, with per capita consumption in China alone expected to increase from its current 10 kilograms to the EU level of 35 kilograms in the medium term. In Brazil the consumption per capita is already 50 kilograms. In addition the availability of irrigation water in developing countries and elsewhere is decreasing, and this will dictate a swing away from the cultivation of sugar cane, a water-intensive crop. Factor in the inevitable impact on sugar cane consumption patterns by the projected increases in gasohol as oil prices rise and alternative biofuel technologies become mainstream. Sugar may increasingly become a strategic commodity. The world is facing a long-term surge in demand.

  Marta Vincenzi (PSE). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, intervengo a proposito della situazione del Sahara occidentale. Nell'agosto scorso il Fronte Polisario ha liberato gli ultimi prigionieri di guerra marocchini, ciò rappresenta un fatto positivo, che ha incontrato l'approvazione del Segretario Generale delle Nazioni Uniti, di Bush e di tutta la Comunità internazionale.

Tuttavia non sta accadendo altrettanto per i detenuti nelle carceri marocchine: le condizioni fisiche delle decine di detenuti Saharawi in sciopero della fame sono ormai critiche, come ha denunciato Amnesty International. Tra loro ci sono donne e uomini simbolo della difesa dei diritti umani. L'Europa non può restare in silenzio, deve avviare una decisa iniziativa perché si arrivi alla liberazione dei sostenitori dei diritti umani e affinché il Marocco, i Saharawi rimasti nel Sahara occidentale, i profughi, trovino un accordo per vivere in pace collaborando alla nascita della nuova Repubblica araba-Saharawi democratica e non vivano più in esilio o in carcere.

  Christopher Beazley (PPE-DE). – Mr President, I also wish to welcome our Romanian colleagues, in particular to my own group, from the Romanian Democratic Party, the Democratic Alliance of Hungarians in Romania and the Romanian Conservative Party. The observers will clearly be learning the way that we work, which may be rather complicated, but I also believe that we should learn from Romania's history. Romania has suffered from Fascism under the Iron Guard and from Communism under Ceausescu.

However, because it is politically convenient, many people have forgotten that Bessarabia was illegally invaded by Stalin with the complicity of Hitler. Hundreds of thousands of people lost their lives or were exiled, and that part of Romania was subjected. Certain chapters in the history of Central and Eastern Europe have been forgotten and we have to look at them. We should not make this an obsession, but we must draw conclusions and look to the future. Romania before Communism and Fascism was one of great prosperity, with the Anglo-Romanian oil company and significant investment from France.

  Peter Skinner (PSE). – Mr President, members from across national borders and political boundaries are in support of John Packwood, who faces extradition from Spain to Morocco, which is something that could not happen to a Spanish citizen. This is, of course, a violation of the equal treatment of EU citizens, enshrined in the Treaty. It is discrimination which I call most strongly on the Commission and the President to oppose by making representations to the Spanish Government before the extradition deadline.

A case must be allowed to be developed that can go to the Court of Human Rights, but this is also being denied as matters are being pushed through quickly. He is a desperate man facing a desperate plight and he needs all our support. I urge you to help in this case.

  Tunne Kelam (PPE-DE). – Mr President, on 15 September a Russian fighter plane carrying four missiles entered Lithuanian airspace and crashed near the city of Kaunas. It was part of a group of six fighters accompanying a Russian spy plane from St Petersburg to Kaliningrad. It was a most serious incident in a long series of violations of Finnish and Baltic airspace by Russian planes. On the eve of the EU-Russia summit I should like to ask the Commission how systematic violation by Russian planes of the borders of EU Member States can be tallied with the common values upon which the EU-Russia partnership is officially based. Is not the integrity of the EU's eastern border part of our common foreign and security policy?

As for Kaliningrad, is it not in the interests of all parties to start to find ways to demilitarise this last vestige of the Cold War in Europe?

  Ljudmila Novak (PPE-DE). – Italija je leta 1940 z ozemlja slovenske Istre, Kopra, Izole in Pirana pred vojno nevarnostjo odpeljala umetniška dela, ki so nastala v tem prostoru po naročilu cerkve in zasebnikov. Dela so izdelali italijanski mojstri.

Tako kot že pred tem jugoslovanska, si tudi slovenska država v imenu lastnikov intenzivno prizadeva za vrnitev teh del neprecenljive vrednosti. Italija se izogiba obravnavi tega vprašanja na strokovni ravni ter zavrača vsa prizadevanja slovenske strani za diplomatsko rešitev problematike.

Zato je ministrstvo za zunanje zadeve 22. septembra letos italijanski strani ponovno posredovalo verbalno noto, v kateri spet izraža zahtevo po diplomatski rešitvi tega vprašanja. Italija je po mednarodni pogodbi dolžna vrniti vse, kar je odpeljala z zasedenih ozemelj, zato v Sloveniji upravičeno pričakujemo vrnitev teh umetnin.

  Presidente. La discussione è chiusa.