3. Συζήτηση για περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου (ανακοίνωση των προτάσεων ψηφίσματος που έχουν κατατεθεί): βλ. Συνοπτικά Πρακτικά
4. Διαδικασία χορήγησης και ανάκλησης του καθεστώτος του πρόσφυγα στα κράτη μέλη
Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0222/2005) του κ. Kreissl-Dörfler, εξ ονόματος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την τροποποιημένη πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα (14203/2004 – C6-0200/2004 – 2000/0238(CNS)).
Franco Frattini, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η κατάσταση είναι γνωστή σε όλους: η οδηγία σχετικά με τις διαδικασίες για το άσυλο συζητήθηκε στο Συμβούλιο επί τέσσερα και πλέον έτη και, κατά συνέπεια, το αποτέλεσμα αντικατοπτρίζει έναν εύθραυστο συμβιβασμό μεταξύ των κρατών μελών της Ένωσης.
Πρέπει να είμαι ειλικρινής και να πω ότι πρόκειται για έναν συμβιβασμό χωρίς πολλές φιλοδοξίες. Γνωρίζω καλά, και εν μέρει συμμερίζομαι, τις ανησυχίες που εκφράζονται στην έκθεση και θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή για το έργο που επιτέλεσε, αν και, χωρίς να θέλω να παραδοξολογήσω, οι δυσκολίες που συναντήσαμε και το χαμηλό ακόμη επίπεδο αυτής της οδηγίας αποτελούν σήμερα έναν επιπλέον λόγο για να εγκρίνει το Κοινοβούλιο την έκθεση και να επιτρέψει τη συνέχιση αυτής της δύσκολης διαδικασίας έως την έναρξη ισχύος της οδηγίας.
Κατά την άποψή μου, υπάρχουν καταρχάς σοβαροί λόγοι μεθοδολογίας για την έγκριση αυτής της έκθεσης. Πράγματι, εάν η οδηγία τεθεί σε ισχύ, κάθε μετέπειτα πρόταση επί του θέματος θα πρέπει να εγκρίνεται με ειδική πλειοψηφία και όχι με ομοφωνία, καθώς και με τη διαδικασία συναπόφασης μεταξύ Συμβουλίου και Κοινοβουλίου. Αυτό σημαίνει ότι, αφού ολοκληρωθεί η έγκριση αυτής της οδηγίας, θα διεξαχθεί στο Κοινοβούλιο ψηφοφορία στο πλαίσιο της διαδικασίας συναπόφασης του Κοινοβουλίου κατά τις επόμενες φάσεις, οι οποίες θεωρώ ότι θα αφορούν την ουσία. Ελπίζω ότι θα φτάσουμε το ταχύτερο δυνατόν σε αυτό το αποτέλεσμα, μόλις εγκρίνουμε την οδηγία.
Υπάρχουν επίσης λόγοι προοπτικής: η μετατροπή της διαδικασίας από την ομοφωνία στην ειδική πλειοψηφία και από την απλή γνωμοδότηση του Κοινοβουλίου στη συναπόφαση θα μας επιτρέψει εντός του 2010 να φτάσουμε σε αυτό που, κατά την άποψή μου, την οποία πιστεύω ότι συμμερίζονται και πολλοί άλλοι, είναι το πιο σημαντικό, ήτοι σε ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου, όχι μόνο στις διαδικασίες, αλλά στην ουσία που είναι οι διαφορές μεταξύ της ευρωπαϊκής δράσης και της δράσης των μεμονωμένων εθνικών κρατών.
Υπάρχουν επίσης λόγοι περιεχομένου που δικαιολογούν την υπερψήφισή της. Η οδηγία αποτελεί βεβαίως το πρώτο βήμα, αλλά όλοι σας θα θυμάστε ότι, πριν από πολλά χρόνια, το Συμβούλιο του Τάμπερε αποφάσισε πως η ευρωπαϊκή στρατηγική για θέματα ασύλου θα ήταν μια στρατηγική σταδιακής μετάβασης χωρίς την ταυτόχρονη υλοποίηση της διαδικασίας και της ουσίας, αλλά με μια διαδικασία βήμα προς βήμα. Κυρίες και κύριοι, πρέπει να πούμε πως η οδηγία αυτή αποτελεί το πρώτο βήμα, αλλά το πρώτο αυτό βήμα θα αλλάξει πολλά.
Μπορούμε να πούμε ότι, για τις διαδικασίες αυτές, ισχύουν σήμερα περισσότερα από είκοσι, αν όχι είκοσι πέντε διαφορετικά συστήματα. Το Κοινοβούλιο, η Επιτροπή και εγώ προσωπικά έχουμε εκφράσει δημοσίως διάφορες ανησυχίες όσον αφορά την ανάγκη εναρμόνισης της αντιμετώπισης των προσφύγων και όσων ζητούν άσυλο.
Με την οδηγία θα αποκτήσουμε μια κοινή διαδικασία και ευρωπαϊκές ελάχιστες προδιαγραφές και, προπαντός θα έλεγα, θα δώσουμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το δικαίωμα να τις εφαρμόζει και τις ερμηνεύει. Όπως γνωρίζετε, η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου είναι συχνά πολύ εξελιγμένη όσον αφορά την ερμηνεία της. Θα δώσουμε επίσης στην Επιτροπή τη δυνατότητα να επιβάλλει την τήρηση των κοινών κανόνων. Σήμερα, η δυνατότητα αυτή δεν υπάρχει και, κατά την άποψή μου, η διαφορά είναι σημαντική.
Εάν, αντιθέτως, η πορεία διακοπεί σήμερα, εάν αυτή η σταδιακή προσέγγιση δεν προχωρήσει, ορισμένοι από εμάς θα εξακολουθήσουν ασφαλώς να ζητούν τη βελτίωση του κειμένου, αλλά πρέπει να είμαι ειλικρινής: θα είναι πάρα πολύ δύσκολο για το Συμβούλιο να ανοίξει εκ νέου μια ουσιαστική συζήτηση μετά από διαπραγματεύσεις που διήρκεσαν πέντε χρόνια. Συνεπώς, εάν δεν παρέμβει το Συμβούλιο, θα διατυπωθούν αιτήματα, θα εκδηλωθούν πιθανώς εντεινόμενες ανησυχίες, αλλά δεν θα τεθεί σε κίνηση μια ευρωπαϊκή στρατηγική που θα μπορούσε σήμερα να αφορά τις διαδικασίες και στο μέλλον την ουσία και τη νομοθεσία σχετικά με το άσυλο.
Να γιατί, ανάμεσα στα πλεονεκτήματα ενός κειμένου που δεν είναι τέλειο και τους σοβαρούς κινδύνους ενός ευρωπαϊκού νομοθετικού κενού που μας ανησυχεί ακόμη περισσότερο, εύχομαι ειλικρινά να εγκρίνει και να υπερψηφίσει το Κοινοβούλιο αυτήν την έκθεση.
Wolfgang Kreissl-Dörfler (PSE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Frattini, κυρίες και κύριοι, το θέμα της σημερινής μας ψηφοφορίας αφορά έναν θεμελιώδη πυλώνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήθηκε μέσα από τα συντρίμμια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και η επιτυχία της πηγάζει από τα διδάγματα που αντλήσαμε από τους παγκόσμιους πολέμους, τον εθνικοσοσιαλισμό και τις δικτατορίες του προηγούμενου αιώνα –και στην Ανατολική Ευρώπη. Πολλοί Ευρωπαίοι υποχρεώθηκαν τότε να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους και να αναζητήσουν καταφύγιο σε ξένες χώρες, προκειμένου να σώσουν τις ζωές τους. Σήμερα φθάνουν στην Ευρώπη άνθρωποι που προσπαθούν να γλιτώσουν από τη δυστυχία και την καταδίωξη. Κανένας τους δεν εγκαταλείπει επιπόλαια την πατρίδα του. Συχνά, η φυγή τους θέτει σε κίνδυνο την ζωή τους, και το όνειρό τους είναι μια ζωή με ασφάλεια. Πολλές φορές, ωστόσο, το όνειρο αυτό τελειώνει σε στρατόπεδα υποδοχής όπου κάποτε επικρατούν φρικτές συνθήκες, και ύστερα οι πρόσφυγες στέλνονται πίσω σε μια χώρα που υποτίθεται πως είναι ασφαλής, π.χ. στη Λιβύη, χωρίς να εξεταστεί επαρκώς η ατομική κατάσταση του καθενός τους. Το ζητούμενο είναι, λοιπόν, να απαλλαγούμε όσο πιο γρήγορα γίνεται από κάθε βάρος και ευθύνη; Μου δημιουργείται η εντύπωση ότι το «φρούριο Ευρώπη» δεν ενδιαφέρεται τόσο για την προστασία των προσφύγων, αλλά αντίθετα, εμείς θέλουμε να προστατεύσουμε τον εαυτό μας από αυτούς. Πώς, όμως, θέλουμε να εκπληρώσουμε την ιστορική μας ευθύνη αν δεν δίνουμε στους πρόσφυγες την ευκαιρία να παρουσιάσουν εκτενώς τους λόγους που τους οδηγούν σε εμάς; Πώς θέλουμε να υπερασπιστούμε αξιόπιστα τις ευρωπαϊκές αξίες αν αρνούμαστε σε εκείνους που ζητούν προστασία την πρόσβαση σε νόμιμες διαδικασίες; Ο φόβος της κατάχρησης ασύλου, που αναμφισβήτητα συμβαίνει, δεν πρέπει να μας ωθεί να προδώσουμε τις αξίες μας. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι κοινές ελάχιστες ευρωπαϊκές προδιαγραφές για την αντιμετώπιση των προσφύγων, οι οποίες θα στηρίζονται στο κράτος δικαίου, τις διεθνείς συμβάσεις και τις δεσμεύσεις του διεθνούς δικαίου όπως είναι η Σύμβαση της Γενεύης για τους Πρόσφυγες. Το Συμβούλιο μας υπέβαλε για διαβούλευση την πρότασή του για αυτήν την οδηγία μόλις τον Νοέμβριο του 2004, αφού είχε ήδη λάβει την απόφασή του. Απορρίπτουμε κατηγορηματικά αυτό το είδος συνεργασίας, που δεν είναι καθόλου συνεργασία. Πέρα από αυτό, η πρόταση που υπέβαλε τώρα το Συμβούλιο απέχει πάρα πολύ από την στοχοθεσία που διατυπώθηκε το 1999 στο Τάμπερε. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και στις γνωμοδοτικές επιτροπές καταλήξαμε με πλειοψηφία στην πεποίθηση ότι η οδηγία, ενάντια σε κάθε προσδοκία, δεν επιτυγχάνει καμία σημαντική πρόοδο στην εναρμόνιση, αφού τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρήσουν τις εθνικές νομικές διατάξεις τους σε πάρα πολλές περιπτώσεις.
Συγκεκριμένα, υπάρχουν αρκετά σημεία που προξενούν μεγάλη ανησυχία αναφορικά με τον σεβασμό των διεθνώς αναγνωρισμένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και με τις αρχές του δικαίου για τους πρόσφυγες. Ως εκ τούτου, προτείναμε τις εξής ουσιαστικές αλλαγές: πρώτον, απορρίπτουμε την έννοια των επονομαζόμενων «εξαιρετικά ασφαλών τρίτων χωρών» του άρθρου 35α –που είναι άριστο επίτευγμα στο πλαίσιο της παγκόσμιας φιλοσοφίας– και αντί γι’ αυτό πρεσβεύουμε την τροποποίηση αυτής της άποψης των επονομαζόμενων «ασφαλών τρίτων χωρών» του άρθρου 27. Η έννοια αυτή θέλουμε να εφαρμόζεται μόνο –και αυτό είναι σημαντικό– εφ’ όσον η τρίτη χώρα έχει επικυρώσει και τηρεί την Σύμβαση της Γενεύης και άλλες διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδίως δε εφ’ όσον τηρεί την αρχή της μη επαναπροώθησης σύμφωνα με την Σύμβαση της Γενεύης για τους Πρόσφυγες. Ο αιτών άσυλο πρέπει να έχει τη δυνατότητα να εκθέσει τους λόγους για τους οποίους η ασφάλειά του δεν είναι εγγυημένη στην επονομαζόμενη ασφαλή τρίτη χώρα ή την ασφαλή χώρα καταγωγής του.
Δεύτερον, θέλουμε να ενισχύσουμε το δικαίωμα του αιτούντος άσυλο για αποτελεσματική νομική συνδρομή σύμφωνα με το άρθρο 38.
Τρίτον, τασσόμαστε υπέρ της ενίσχυσης των δικαιωμάτων των παιδιών. Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού του 1989, κάθε άτομο κάτω των 18 ετών πρέπει να θεωρείται παιδί. Ως εκ τούτου, συμφωνήσαμε σε επίπεδο Ομάδων να τροποποιηθούν όλα τα αντίστοιχα άρθρα της οδηγίας σύμφωνα με το πνεύμα της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Τέταρτον, οι αιτούντες άσυλο δεν πρέπει να συλλαμβάνονται πριν αποδειχθεί ότι η φυλάκισή τους είναι αναγκαία και σύννομη και συμφωνεί με τις προδιαγραφές των διεθνών συμφωνιών. Οι αιτούντες άσυλο πρέπει να κρατούνται μόνο σε ιδρύματα που θα διαφέρουν ουσιαστικά από τις φυλακές. Πρέπει να είναι εξασφαλισμένη η πρόσβασή τους σε αποτελεσματική νομική συνδρομή, σε εξειδικευμένους και αμερόληπτους διερμηνείς και σε εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό. Τα ασυνόδευτα παιδιά δεν πρέπει ποτέ να κρατούνται ως μετανάστες, το ίδιο και οι ευαίσθητες ομάδες όπως π.χ. τα θύματα βασανιστηρίων και τα άτομα με ψυχικά τραύματα, καθώς και τα άτομα με πνευματικές ή σωματικές αναπηρίες. Οι αρχές θα πρέπει να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις για την κράτηση στις παραπάνω περιπτώσεις.
Η έκθεση που υπέβαλα και εγκρίθηκε από την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων προσφέρει τη δυνατότητα δημιουργίας μιας πρώτης νομοθεσίας για το άσυλο που θα είναι ισορροπημένη και δίκαιη. Δεν πρέπει να γίνει κατάχρηση του φόβου της ισλαμικής τρομοκρατίας και της εγκληματικότητας ως δικαιολογίας για μια οπισθοδρομική πολιτική ασύλου. Αν εγκαταλείψουμε την καρδιά της πολιτικής ασύλου, διακυβεύουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα και πλήττουμε τους πυλώνες της κοινότητας αξιών που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο φόβος είναι κακός σύμβουλος στη λήψη αποφάσεων και η υποκρισία είναι ένα κατακριτέο πολιτικό όπλο. Εδώ πρόκειται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και για ανθρώπινες ζωές. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ ούτε εμείς ούτε κανένας άλλος.
Χαίρομαι πολύ για την παραχώρηση του Επιτρόπου Frattini. Ελπίζω ότι εκείνοι που είχαν ενδεχομένως αποφασίσει εδώ και πολύ καιρό να καταψηφίσουν αυτήν την έκθεση θα επανεξετάσουν τη θέση τους. Σας παρακαλώ και πάλι να εγκρίνετε την έκθεσή μου. Την χρειαζόμαστε και για τις διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο τα επόμενα χρόνια. Σας ζητώ να την εγκρίνετε για το καλό όλων, καθώς και σε ανάμνηση όλων των Ευρωπαίων που εξαναγκάστηκαν σε φυγή εξαιτίας του πολέμου, των εθνοκαθάρσεων και των διώξεων.
(Χειροκροτήματα)
Feleknas Uca (GUE/NGL), συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Ανάπτυξης. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η δημιουργία μιας κοινής νομοθεσίας για το άσυλο –όπως είχε αποφασιστεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Οκτώβριο του 1999 στο Τάμπερε– πρέπει να επικροτηθεί. Όμως, η τροποποιημένη πρόταση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου έχει τόσο σημαντικές ελλείψεις, ώστε αν εφαρμοζόταν χωρίς τροποποίηση η παρούσα οδηγία στα κράτη μέλη, θα περιοριζόταν στο ελάχιστο η προστασία των προσφύγων στην Ευρώπη.
Η σχεδιαζόμενη θέσπιση βασικού κοινού καταλόγου των επονομαζομένων ασφαλών τρίτων χωρών ενέχει μεταξύ άλλων τον μεγάλο κίνδυνο να επαναπροωθούν τα κράτη μέλη αιτούντες άσυλο σε χώρες που θεωρούνται «ασφαλείς τρίτες χώρες» χωρίς να εξεταστεί σε κάθε επιμέρους περίπτωση η αιτία της φυγής τους και το δικαίωμά τους σε άσυλο. Γι’ αυτό, στην γνωμοδότηση που συνέταξα εξ ονόματος της Επιτροπής Ανάπτυξης για την παρούσα έκθεση, έδωσα ιδιαίτερο βάρος στην πλήρη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε όλες τις μελλοντικές αποφάσεις που θα αφορούν τον βασικό κοινό κατάλογο.
Η συμπερίληψη ή διαγραφή χωρών που θεωρούνται –ή και όχι– ασφαλείς τρίτες χώρες δεν πρέπει να γίνεται μόνο από το Συμβούλιο και την Επιτροπή. Το αίτημα αυτό περιλαμβάνεται στην έκθεση για την οποία θα ψηφίσουμε, το ίδιο και η βελτίωση της προστασίας των παιδιών και των ανηλίκων και η ρύθμιση που αφορά την υποχρέωση των κρατών μελών να ενημερώνουν τους πρόσφυγες για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους σε μια γλώσσα που θα τους είναι κατανοητή.
Η έκθεση περιλαμβάνει μερικές πολύ σημαντικές τροπολογίες, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι κανένα κράτος μέλος δεν θα απελαύνει ή δεν θα οδηγεί τους αιτούντες άσυλο πίσω σε περιοχές όπου κινδυνεύει η ελευθερία τους για λόγους φυλής, θρησκείας, υπηκοότητας, επειδή ανήκουν σε κάποια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή εξαιτίας συγκεκριμένων πολιτικών τους πεποιθήσεων.
Παρακαλώ τους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να εγκρίνουν την έκθεση. Η έκθεση θα φέρει μεγάλες αλλαγές ως προς την προστασία των προσφύγων στην Ευρώπη, το ίδιο και αναφορικά με τη θέση των ανθρώπων αυτών στα κράτη μέλη.
Carlos Coelho, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Frattini, κυρίες και κύριοι, όπως είπε ο κ. Frattini, αυτή υπήρξε μια μακρά διαδικασία. Η πρώτη πρόταση υποβλήθηκε πριν από πέντε χρόνια· το 2001, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπέβαλε εκατό τροπολογίες στην έκθεση Watson· το Συμβούλιο χρειάστηκε δύο χρόνια διαπραγματεύσεων και τελικά συμφώνησε στη γενική προσέγγιση τον Απρίλιο του 2004.
Ήμουν πολύ απογοητευμένος που η διαβούλευση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έγινε μόνο αφού πρώτα το Συμβούλιο κατέληξε σε πολιτική συμφωνία, πράγμα που στην πράξη σημαίνει ότι το Συμβούλιο δεν θα δώσει τώρα καμία προσοχή σε αυτήν τη συζήτηση· η απουσία του Συμβουλίου από την Αίθουσα. απεικονίζει κατά τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο τη στάση του σε αυτήν τη συζήτηση. Γεγονός είναι ότι, όπως είπε ο κ. Frattini, η οδηγία είναι σημαντική. Αυτό το πρώτο βήμα με στόχο την ενεργοποίηση ενός ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου πρέπει να το εκλάβουμε ως επιτακτικό, και αυτή η πρόταση οδηγίας είναι το πρώτο νομικά δεσμευτικό μέσο που αφορά τη διαδικασία ασύλου. Πρέπει να θεσπίσουμε κοινές διαδικασίες ασύλου, ούτως ώστε να διαχειριστούμε τις μεταναστευτικές ροές κατά τον δυνατόν αποτελεσματικότερο και ορθότερο τρόπο, τόσο για τους μετανάστες όσο και για τις κοινωνίες υποδοχής. Επιπλέον, αυτό πρέπει να γίνει χωρίς να παραβιαστεί η Σύμβαση της Γενεύης του 1951, ιδίως όσον αφορά την αρχή της μη επαναπροώθησης, βάσει της οποίας κανένα κράτος δεν θα απελαύνει άτομα σε χώρες ή εδάφη όπου τίθεται σε κίνδυνο η ζωή ή η ελευθερία τους.
Με αυτό το δεδομένο, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το γεγονός ότι τα κράτη μέλη επιδιώκουν την καταπολέμηση της κατάχρησης των συστημάτων ασύλου από τους οικονομικούς μετανάστες. Θέλω να συγχαρώ τον εισηγητή, τον κ. Kreissl-Dörfler, για το έργο του. Υποστήριξα πολλές από τις τροπολογίες του, και ομοίως οι προτάσεις μου συμπεριελήφθησαν στην πλειονότητά τους, όσον αφορά τα ανθρωπιστικά θέματα και την προστασία των δικαιωμάτων των αιτούντων άσυλο, την ανάγκη για ταχείς και αποτελεσματικές διαδικασίες, τις συνθήκες κράτησης και την προστασία των ανηλίκων και άλλων ατόμων που ενδεχομένως είναι ευάλωτοι. Ωστόσο, διαφωνούμε σε δύο θέματα, συγκεκριμένα στην απάλειψη των καταλόγων με τις ασφαλείς χώρες, που ήδη υπήρχαν σε ορισμένα κράτη μέλη, και στην απάλειψη της έννοιας της «εξαιρετικά ασφαλούς» χώρας.
Κατά συνέπεια, ζητούμε χωριστή ψηφοφορία για αρκετές τροπολογίες. Η έννοια της «εξαιρετικά ασφαλούς» χώρας ισχύει βεβαίως στην περίπτωση τρίτων ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Ελβετία, που έχουν πολύ υψηλά πρότυπα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την προστασία των προσφύγων. Αυτή η έννοια εφαρμόστηκε επιτυχώς στη Γερμανία· υπήρξε μείωση στον αριθμό των περιπτώσεων κατάχρησης και μείωση στον αριθμό των αιτούντων άσυλο. Ορισμένοι πίστεψαν ότι αυτή η λύση αντίκειτο στη Σύμβαση της Γενεύης και ότι παραβίαζε την αρχή της μη επαναπροώθησης. Για αυτό και συμβουλευθήκαμε τις νομικές υπηρεσίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που μόλις γνωμοδότησαν ότι είχαμε δίκιο και ότι η λύση των ασφαλών χωρών είναι πλήρως συμβατή με τις διεθνείς υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει.
Επανεισάγαμε μια τροπολογία, που δεν εγκρίθηκε στην επιτροπή, με την οποία προτείνεται να δημιουργηθεί ένα αποτελεσματικό σύστημα, δυνάμει του οποίου οι αιτούντες άσυλο θα διατηρούν το δικαίωμα να εφεσιβάλουν μια απόφαση και να περιμένουν την τελική απόφαση στη χώρα όπου αιτήθηκαν άσυλο. Αν εγκριθούν αυτές οι τροπολογίες, πιστεύω ότι θα έχουμε μια έκθεση που θα αίρεται στο ύψος των ευθυνών μας, και καλά θα κάνει το Συμβούλιο να ακολουθήσει το παράδειγμά μας. Αν κρατήσουμε τις τροπολογίες που περιλαμβάνονται στην αρχική εκδοχή, φοβούμαι ότι η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών δεν θα μπορέσει να παράσχει τη στήριξή της σε αυτήν την έκθεση.
Martine Roure, εξ ονόματος της Ομάδaς PSE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θέλω, βεβαίως, καταρχάς να ευχαριστήσω τον εισηγητή μας για το έργο του. Πρέπει να τον υποστηρίξουμε, προκειμένου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εκφραστεί σθεναρά επί του κρίσιμου αυτού θέματος. Η έκθεση, που είναι άκρως ισορροπημένη, συνιστά ένα καλό κείμενο βάσης για την επεξεργασία μιας πολιτικής ασύλου και μετανάστευσης.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να εξακολουθήσει να τηρεί σθεναρή στάση στη χάραξη αυτής της πολιτικής. Παραμονές της εφαρμογής της διαδικασίας της συναπόφασης στον τομέα του ασύλου, καλώ το Συμβούλιο να αποκαταστήσει το κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων δείχνοντας ότι είναι έτοιμο να εισακούσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το κείμενο του Συμβουλίου, ως έχει, πράγματι δεν επιτρέπει εναρμόνιση των πολιτικών ασύλου σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αντιθέτως, θεσπίζει υπέρμετρα πολλές δυνατότητες διασταλτικής ερμηνείας και εξαιρέσεων στα κράτη μέλη. Αυτές δε οι εξαιρέσεις εμποδίζουν να καταλήξουμε σε έναν καλό κοινό παρανομαστή· προκρίνεται μάλλον ο χαμηλότερος κοινός παρονομαστής, η εναρμόνιση σε ένα ελάχιστο επίπεδο της πολιτικής ασύλου στην Ευρώπη.
Θέλουμε, πρωτίστως, να υπενθυμίσουμε ότι η Ευρώπη είναι ακριβώς χώρος ασύλου και πρέπει να διαφυλάξουμε αυτήν την ανθρωπιστική παράδοση. Η ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου πρέπει καταρχάς να εγγυάται ένα υψηλό επίπεδο προστασίας στους αιτούντες άσυλο, ενισχύοντας τα θεμελιώδη τους δικαιώματα. Έχουμε άραγε επίγνωση της καλής μας τύχης που γεννηθήκαμε στην Ευρώπη; Ωστόσο, η αρχή των λεγόμενων «εξαιρετικά ασφαλών» τρίτων χωρών είναι απαράδεκτη, αφού συνιστά παραβίαση των δικαιωμάτων των αιτούντων άσυλο. Κάθε άνθρωπος δικαιούται να υποβάλει ατομική αίτηση και το αίτημά του να εξεταστεί σε ατομική βάση. Μπορεί κάλλιστα να διώκεται κάποιος σε μια κατά τα φαινόμενα ασφαλή χώρα. Η ιστορία το κατέδειξε αρκούντως, αν αναλογιστεί κανείς μόνο τον 20ο αιώνα. Η αρχή της ασφαλούς χώρας μπορεί να είναι λίαν επικίνδυνη, αν δεν υπάρχει αντίστοιχο αυστηρό ρυθμιστικό πλαίσιο, και υπό αυτήν την έννοια, θα ήταν απαράδεκτο να βρεθούμε με 25 διαφορετικούς καταλόγους.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οφείλει επίσης να διαδραματίσει βασικό ρόλο στον καθορισμό αυτού του καταλόγου, και οφείλουμε στον εαυτό μας να διαφυλάξουμε αυτό το δικαίωμα. Τι θέλουμε; Ζητούμε να γίνεται σεβαστή η αξιοπρέπεια των ανθρώπων. Ας μη λησμονούμε ότι το πρώτο άρθρο του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων αναφέρεται στο δικαίωμα στην αξιοπρέπεια. Πηγαίνετε να επισκεφθείτε τα κέντρα κράτησης των προσφύγων στα διάφορα κράτη μέλη και θα αποκομίσετε μια λίαν διαφωτιστική εμπειρία. Πηγαίνετε, λοιπόν, να τα επισκεφθείτε και θα νιώσετε αποτροπιασμό για τον τρόπο που μεταχειριζόμαστε τους πρόσφυγες. Θα νιώσετε ντροπή, όπως και εγώ ένιωσα ντροπή. Πρέπει να διορθώσουμε τις ατέλειες του καθεστώτος ασύλου. Πρέπει να προστατεύσουμε τους πρόσφυγες. Πρέπει, επίσης, να απευθυνθούμε στους πληθυσμούς μας για να τους εξηγήσουμε και να τους δώσουμε να καταλάβουν τις αντιξοότητες που ωθούν ακριβώς αυτούς τους πρόσφυγες να αναζητήσουν την τύχη τους στην Ευρώπη.
Jeanine Hennis-Plasschaert, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς, θέλω να ευχαριστήσω τον εισηγητή, που επιτέλεσε έξοχο έργο. Συμβαίνει για μία φορά να συμφωνώ απολύτως με αυτόν: ο φόβος είναι κακός σύμβουλος.
Η καθοδηγητική μας αρχή πρέπει να είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως χώρος χωρίς εσωτερικά σύνορα, πρέπει να εξεύρει έναν κοινό και αποτελεσματικό τρόπο διαχείρισης των εξωτερικών της συνόρων. Η ανάπτυξη μιας κοινής πολιτικής ασύλου και μετανάστευσης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της. Παρά το γεγονός, όμως, ότι τα κράτη μέλη εξέφρασαν αυτοβούλως αυτήν την επιδίωξη, αυτή η πολιτική αρχίζει να ενεργοποιείται μέσα από τις μέγιστες δυσχέρειες.
Υπό την πίεση της κοινής γνώμης, για την οποία, στην πράξη, οι εθνικές κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια συχνά είναι εκείνα που ευθύνονται, τα περισσότερα κράτη μέλη θεσπίζουν στην παρούσα φάση τη δική τους πολιτική ασύλου που είναι όσο το δυνατόν πιο περιχαρακωμένη, παρόλο που μια αλλαγή στην πολιτική ασύλου και μετανάστευσης σε ένα κράτος μέλος έχει άμεσο αντίκτυπο στα μεταναστευτικά κύματα και στις εξελίξεις στην πολιτική των άλλων κρατών μελών. Όπως επίσης επεσήμανε ο εισηγητής, το μειονέκτημα μιας τέτοιας μεθόδου εργασίας είναι ότι οι πολιτικοί πρόσφυγες που δικαιούνται άσυλο φαίνεται να διατρέχουν τον κίνδυνο να παραγκωνιστούν.
Στη δημόσια συζήτηση, οι αιτούντες άσυλο και οι λαθρομετανάστες μπαίνουν σε ολοένα και μεγαλύτερο βαθμό στην ίδια μοίρα και, αν δεν προσέξουμε, οι τρομοκράτες εναντίον των οποίων αγωνιζόμαστε στο ορατό μέλλον θα συγκαταλέγονται και αυτοί εκεί. Αυτή η τάση πρέπει να σταματήσει το συντομότερο δυνατόν, και για αυτό απαιτείται μια ευρωπαϊκή προσέγγιση.
Σήμερα το απόγευμα, το Σώμα θα ψηφίσει επί της πρότασης οδηγίας που αφορά τις ελάχιστες προδιαγραφές βάσει των οποίων τα κράτη μέλη χορηγούν ή ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα. Η πρόταση καθεαυτή είναι ήσσονος σημασίας· στην πράξη δεν είναι τίποτε παραπάνω από μια συλλογή πολιτικών, που εφαρμόζονται στα 25 κράτη μέλη. Είναι απογοητευτικό ότι μόλις και μετά βίας εντοπίζονται κάποια σημάδια εναρμόνισης.
Όπως ήδη επισημάνθηκε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει μόνο συμβουλευτικές αρμοδιότητες σε σχέση με την πρόταση. Η συμβουλή μπορεί μεν να είναι πολύ χρήσιμη, πρωτίστως όμως είναι κάτι που μπορεί να αγνοηθεί, και αυτό ακριβώς θα κάνει το Συμβούλιο. Ωστόσο, αμέσως μόλις γίνει η τελική ψηφοφορία επί της έκθεσης αυτής και, συνακόλουθα, η οδηγία τεθεί σε ισχύ, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα αποκτήσει αρμοδιότητα συναπόφασης στους τομείς του ασύλου και της μετανάστευσης, πράγμα που σημαίνει ότι το Συμβούλιο δεν θα λαμβάνει πλέον αποφάσεις με ομοφωνία αλλά με πλειοψηφία. Αυτή η τροπολογία στη διαδικασία λήψης αποφάσεων είναι ζωτικής σημασίας, όπως και η ανάγκη να θεσπιστεί μια βραχυπρόθεσμη κοινή πολιτική ασύλου και μετανάστευσης.
Προκειμένου να αποστείλουμε ένα ισχυρό πολιτικό μήνυμα στο Συμβούλιο, καλώ τους βουλευτές του ΕΚ που ανήκουν στην Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), ιδίως τον κ. Coelho, αλλά και εκείνους που ανήκουν στη Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών, να επιλέξουν τον πιο βιώσιμο συμβιβασμό και, συνεπώς, να μην καταλήξουν στην καταψήφιση αυτής της έκθεσης. Η Ομάδα μου κατέδειξε τη βούλησή της να το πράξει. Υπάρχει ένα πεδίο που μας δημιουργεί δυσχέρειες, και συγκεκριμένα η έννοια των εξαιρετικά ασφαλών χωρών, θα μου προκαλούσε όμως ιδιαίτερη έκπληξη αν υπάρξει πλειοψηφία επ’ αυτού σήμερα το απόγευμα.
Εκείνο που χρειάζεται είναι ένα ισχυρό πολιτικό μήνυμα του Σώματος για να καταδειχθεί ότι εμείς, υπερβαίνοντας τις διαχωριστικές γραμμές των πολιτικών ομάδων, τολμούμε να αγωνιστούμε για μια ταχεία, ισόρροπη ευρωπαϊκή προσέγγιση στο θέμα του ασύλου και της μετανάστευσης. Η επίσκεψή μας στη νήσο Λαμπεντούζα την περασμένη εβδομάδα μου επιβεβαίωσε την ανάγκη να το πράξουμε αυτό. Η οδηγία είναι απλώς ένα πρώτο βήμα, επιδεικνύοντας περιορισμένη φιλοδοξία για την ώρα, αλλά σε κάθε περίπτωση ένα πρώτο βήμα, η σημασία του οποίου δεν πρέπει να υποτιμάται.
Θέλω να ολοκληρώσω λέγοντας, με πάσα ειλικρίνεια, πως το γεγονός ότι το Συμβούλιο δεν εκπροσωπείται εδώ αυτήν τη στιγμή, δεν μπορεί, κατά τη γνώμη μου, να συμβαδίσει με τις προτεραιότητες που αυτό έθεσε πρωτύτερα, κάτι για το οποίο και εκφράζω τη βαθιά μου λύπη.
Jean Lambert, εξ ονόματος της ομάδας Verts/ALE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, συμφωνώ σχεδόν με όλα όσα είπε ο προηγούμενος ομιλητής, αν και η ψήφος που προτίθεται να δώσει η πολιτική μου ομάδα έχει παρερμηνευθεί, θέμα στο οποίο θα επανέλθω σε λίγο.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή, ο οποίος επιτέλεσε ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο προσπαθώντας να βελτιώσει το άκρως προβληματικό κείμενο που έλαβε από το Συμβούλιο, το οποίο ορισμένοι από εμάς θεωρούμε ως προσβολή στα ανθρώπινα δικαιώματα και στους αιτούντες άσυλο. Το θεωρώ λυπηρό ότι αυτή η «εύθραυστη συμβιβαστική λύση» όπως περιγράφηκε, ήταν η καλύτερη που θα μπορούσε να βρεθεί. Συμπυκνώνει απλώς πολλά από αυτά που πράττουν ήδη τα κράτη μέλη.
Έχει ήδη γίνει μνεία στην έννοια των εξαιρετικά ασφαλών τρίτων χωρών και των πράγματι ασφαλών τρίτων χωρών. Η πολιτική μου ομάδα έχει ένα σημαντικό πρόβλημα με αυτό. Επί του παρόντος, η βρετανική κυβέρνηση, επί παραδείγματι, είναι έτοιμη να στείλει αιτούντες άσυλο πίσω στο Ιράκ, το Κονγκό, τη Ζιμπάμπουε και το Αφγανιστάν. Ορισμένοι από εμάς εξετάζουμε την περίπτωση όταν κάποιος επιστρέφεται στο Ιράν, να πηγαίνει μαζί του και η βρετανή χριστιανή σύζυγος του και η κυβέρνηση να πληρώνει τα ναύλα της. Αυτό είναι πολύ γενναιόδωρο.
Υπάρχουν πολλοί σε αυτό το Κοινοβούλιο οι οποίοι δεν θεωρούν καμία από αυτές τις χώρες ασφαλή. Ως εκ τούτου, το ελάχιστο το οποίο θέλουμε, εάν δεχτούμε την ατελή αυτή έννοια των ασφαλών τρίτων χωρών, είναι ένας ενιαίος κατάλογος που θα συναποφασίζεται με το Κοινοβούλιο με τη διαδικασία συναπόφασης και θα αποτελέσει το πρώτο βήμα προς μια κοινή πολιτική ασύλου.
Εκφράζουμε τη βαθιά μας ανησυχία για τις επιπτώσεις της επαναπροώθησης, ιδιαίτερα καθώς διαπιστώνουμε επίσης μια επίθεση στο άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, το οποίο πραγματεύεται το θέμα της μη επιστροφής ατόμων σε μια κατάσταση στην οποία ενδεχομένως να αντιμετωπίσουν βασανιστήρια ή απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση. Χαιρετίζουμε την τροπολογία του εισηγητή και της κ. Roure, η οποία κρατά ανοικτή τη δυνατότητα να ελέγχεται από τα δικαστήρια η διάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αυτής της ενέργειας.
Οι τροπολογίες της επιτροπής έχουν ενισχύσει το κείμενο σημαντικά. Δίνεται πολύ μεγαλύτερη έμφαση, επί παραδείγματι, στα δικαιώματα των παιδιών και σε διαδικασίες για τις ευάλωτες ομάδες. Υπάρχει πολύ μεγαλύτερη σαφήνεια όσον αφορά την ανάγκη επαρκούς νομικής αντιπροσώπευσης και προσωπικής συνέντευξης, η οποία προσλαμβάνει ακόμη μεγαλύτερη σημασία στο πλαίσιο της ενιαίας διαδικασίας ασύλου η οποία εξετάζεται αυτήν τη στιγμή.
Χαιρετίζουμε επίσης τη δέσμευση για επαρκή διερμηνεία. Όλοι σε αυτό το Κοινοβούλιο γνωρίζουν πόσο σημαντικοί είναι οι ειδικευμένοι διερμηνείς. Ωστόσο, οι ζωές μας δεν εξαρτώνται από αυτούς, ενώ η ποιότητα της διερμηνείας μπορεί να είναι απολύτως ζωτικής σημασίας για το μέλλον ενός αιτούντος άσυλο.
Το θέμα της κράτησης είναι ένα εξαιρετικά επίμαχο ζήτημα, για να το θέσω επιεικώς. Ωστόσο, η αυθαίρετη κράτηση χωρίς δυνατότητα έφεσης είναι εντελώς απαράδεκτη. Πιστεύουμε, συνεπώς, ότι η επιτροπή έχει επιτελέσει ικανοποιητικό έργο καθιστώντας αυστηρότερες τις νομικές απαιτήσεις που περιβάλλουν αυτό το θέμα και αποσαφηνίζοντας ότι η κράτηση δεν είναι φυλάκιση όταν δεν κατηγορείται κανείς για κάποιο έγκλημα.
Giusto Catania, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όπως και άλλοι συνάδελφοι, θα ήθελα και εγώ να ευχαριστήσω τον φίλο και συνάδελφο, κ. Kreissl-Dörfler, για το σημαντικό έργο που επιτέλεσε και για το δύσκολο εγχείρημα να εκπονήσει μια κοινά αποδεκτή έκθεση. Δυστυχώς, πρέπει να σημειώσουμε ότι το Συμβούλιο έχει ήδη αποφασίσει να απουσιάσει και σήμερα και πολύ πιθανόν να μην λάβει καθόλου υπόψη τις υποδείξεις του Κοινοβουλίου.
Πιστεύω ότι η έκθεση Kreissl-Dörfler βελτιώνει την προτεινόμενη οδηγία, ιδίως όσον αφορά τη διαγραφή της εξαιρετικά ασφαλούς χώρας και το γεγονός ότι διευρύνονται τα περιθώρια προσφυγής κατά των ενδεχόμενων απορρίψεων.
Παραμένουν, ωστόσο, ανοικτά μεγάλα ζητήματα που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε, και αναφέρομαι ειδικότερα στον ρόλο των προξενικών αρχών στις οποίες δεν πρέπει να επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να συναντούν τους αιτούντες άσυλο. Παραμένει επίσης το ζήτημα ότι οι αιτούντες άσυλο δεν πρέπει να συγκεντρώνονται σε χώρους κράτησης. Επισκεφθήκαμε ήδη τη Λαμπεντούζα και διαπιστώσαμε ότι η ανάμειξη των αιτούντων άσυλο και των λαθρομεταναστών δημιουργεί βαρβαρότητα στις σχέσεις εντός των κέντρων παραμονής. Κατά την άποψή μας, οι άνθρωποι αυτοί δεν πρέπει να κρατούνται στους ίδιους χώρους, θεωρούμε μάλιστα ότι οι αιτούντες άσυλο δεν πρέπει να παραμένουν σε χώρους κράτησης. Εάν καταστεί απολύτως αναγκαίο, θα πρέπει να κρατούνται σε διαφορετικούς χώρους και οπωσδήποτε όχι επί έξι μήνες.
Μας ανησυχεί επίσης ο τρόπος με τον οποίο διατυπώνεται στην έκθεση η έννοια της ασφαλούς τρίτης χώρας, τα κριτήρια για τον προσδιορισμό της ασφαλούς τρίτης χώρας και ο τρόπος κατάρτισης του καταλόγου των χωρών. Για εμάς, το ζήτημα αυτό έχει μεγάλη σημασία, γιατί εξ ορισμού η ασφαλής τρίτη χώρα δεν επιτρέπει την αξιολόγηση κατά περίπτωση, καθώς μεταβιβάζει δικά μας καθήκοντα σε μια άλλη χώρα που θεωρείται ασφαλής με σχετικά ελαστικά κριτήρια: το άσυλο δεν είναι παραχώρηση αλλά ηθικό και πολιτικό καθήκον της Ευρώπης και δικαίωμα των προσφύγων ή των διωκομένων ανδρών και γυναικών.
Ποιες είναι οι ασφαλείς χώρες; Σύμφωνα με τα κριτήρια θα μπορούσαν, επί παραδείγματι, να θεωρηθούν ασφαλείς χώρες ακόμη και το Μαρόκο ή η Λευκορωσία, τις οποίες επιλέξαμε ως προνομιούχους συνομιλητές δρομολογώντας μάλιστα μια διαδικασία μετακίνησης των συνόρων της Ένωσης. Πιστεύω ότι η ασφαλής τρίτη χώρα και η έννοια της ασφαλούς τρίτης χώρας θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των αιτούντων άσυλο και αυτό δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε.
Θεωρώ επίσης ότι ο έλεγχος του Κοινοβουλίου είναι υπερβολικά περιορισμένος, καθώς η διαδικασία συναπόφασης θα εφαρμόζεται μόνο για την τροποποίηση του καταλόγου των ασφαλών τρίτων χωρών. Ο Επίτροπος Frattini μας είπε ότι η έκθεση έχει εκπονηθεί με τη διαδικασία της σταδιακής προσέγγισης. Κατά την άποψή μου, το βήμα αυτό δεν ήταν καθόλου τολμηρό και θα μπορούσαμε να επιδιώξουμε και να ζητήσουμε πολύ περισσότερα. Πιθανώς η εναρμόνιση που εφαρμόσαμε είναι μια εναρμόνιση που επιδεινώνει ακόμη και ορισμένες εθνικές νομοθεσίες.
Johannes Blokland, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα συζητάμε για το καθεστώς πρόσφυγα· σε έναν κόσμο όπου εκατομμύρια άνθρωποι είναι φυγάδες, είμαστε τυχεροί που μπορούμε να συζητήσουμε για το καθεστώς τους. Ας γίνει σαφές ότι όταν μιλάμε για πρόσφυγες από τη θέση μας, δεν μπορεί και μάλιστα δεν θα έπρεπε αυτό να μένει χωρίς καμία συνέπεια. Είναι καθήκον μας να μεταχειριστούμε τους πρόσφυγες ευγενικά και δίκαια. Πριν από μιάμιση εβδομάδα, κατέστη οδυνηρά σαφές για μία ακόμα φορά πόσο λίγο είμαστε προετοιμασμένοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση να παράσχουμε σαφήνεια και διαφάνεια όσον αφορά τη μεταχείριση των προσφύγων. Φοβούμαι ότι η Λαμπεντούζα δεν αποτελεί την εξαίρεση. Ισότιμη και δίκαιη ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου μπορεί να υπάρξει μόνο εφόσον τα κράτη μέλη είναι ανοιχτά ως προς τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγές τους.
Οι τροπολογίες που κατατέθηκαν με βάση την έκθεση του κ. Kreissl-Dörfler δεν δείχνουν καμία ένδειξη ότι τέθηκαν προτεραιότητες. Αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε επιδιώξει να εκφράσει σαφή αιτήματα, θα ήμασταν σε καλύτερη θέση για να επιμείνουμε στα κύρια σημεία. Αντιθέτως, παράλληλα με την πολιτική συμφωνία του Συμβουλίου, το Σώμα εκπόνησε ένα λίαν εκτεταμένο έγγραφο. Σε μια διαδικασία διαβούλευσης, υπάρχει μικρό περιθώριο να ξαναγραφεί η πρόταση του Συμβουλίου.
Θέλω να επισημάνω δύο σημαντικά σημεία. Αυτή η πρόταση καθιστά δυνατή την απόρριψη μιας αίτησης χορήγησης ασύλου βάσει ενός συνδυασμού διαφορετικών εξαιρέσεων. Τα κράτη μέλη προφανώς δεν είναι έτοιμα να επιτρέψουν τη συζήτηση των εξαιρέσεών τους προκειμένου να επιτευχθεί μια συνεκτική οδηγία, και αυτό είναι απαράδεκτο. Επιπλέον, δεν υπάρχουν επαρκείς εγγυήσεις στην οδηγία για την παρακολούθηση της επιταχυνόμενης διαδικασίας. Ελλείπουν τόσο τα ξεκάθαρα κριτήρια όσο και οι επαρκείς εγγυήσεις ότι αυτή η διαδικασία δεν θα αποβεί σε βάρος του ορθού χαρακτήρα της κανονικής διαδικασίας.
Ένα σημαντικό σημείο είναι τι προτίθεται να πράξει το Συμβούλιο με τις τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου· είναι λίαν λυπηρό που το Συμβούλιο δεν είναι παρόν ώστε να εκθέσει λεπτομερώς τη θέση του, πράγμα που θα ήθελα να πράξει. Ο Επίτροπος Frattini αμφιβάλλει κατά πόσο το Συμβούλιο είναι έτοιμο να εγκρίνει κάποια τροπολογία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Είναι, όμως, δυνατόν να αρχίσουμε διάλογο με το Συμβούλιο για έναν περιορισμένο αριθμό θεμάτων, τα οποία θεωρούμε ουσιώδη.
Romano Maria La Russa, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, καταρχάς θα ήθελα να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου προς το Συμβούλιο για την απουσία του και πιστεύω πως αυτό είναι, δυστυχώς, ενδεικτικό του σεβασμού για το Κοινοβούλιο. Αλίμονό μας!
Κυρίες και κύριοι, αν και συμφωνώ με το αίτημα του εισηγητή για περισσότερη συνεργασία μεταξύ των οργάνων και με την άποψη ότι το Συμβούλιο πρέπει να συμβουλεύεται πάντοτε το Κοινοβούλιο πριν καταλήξει σε οποιαδήποτε συμφωνία, θα ήθελα να εκφράσω, ωστόσο, την απογοήτευσή μου για το περιεχόμενο της έκθεσης.
Στο έγγραφο, ο εισηγητής διαμαρτύρεται για τις ισχνές προόδους όσον αφορά την εναρμόνιση, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τη διαφορετική αντίληψη που μπορεί να έχει ένα κράτος όσον αφορά το πρόβλημα της μετανάστευσης. Όταν αναφέρομαι στη μετανάστευση μιλώ εσκεμμένα για πρόβλημα: είναι αναμφίβολο ότι οι λεγόμενες περιφερειακές χώρες της Ένωσης υποφέρουν και υφίστανται μεγαλύτερες συνέπειες από πραγματικές εισβολές μεταναστών, οι οποίοι μπορεί να έρχονται με καλές προθέσεις, αλλά παραμένουν παράνομοι.
Χωρίς μια ευφυή και συνεκτική πολιτική μετανάστευσης, πιστεύω πως είναι θεμιτό να διατηρούν τα κράτη το δικαίωμα να εξετάζουν μόνο τις αιτήσεις που θεωρούν σοβαρές και, ενδεχομένως, να τις απορρίπτουν. Ορισμένοι συνάδελφοι επιμένουν, ωστόσο, να θεωρούν τη μετανάστευση ως μη κοινοτικό πρόβλημα και πιστεύουν ότι τα μεμονωμένα κράτη πρέπει να αναλαμβάνουν το τεράστιο κόστος που απαιτούν αυτά τα μεταναστευτικά κύματα.
Εγκρίθηκαν τροπολογίες αντίθετες με τις προτάσεις του Συμβουλίου και εκ των πραγμάτων καταργήθηκε ο ορισμός της «ασφαλούς τρίτης χώρας», απαγορεύοντας στα κράτη να απορρίπτουν τις αιτήσεις που κρίνονται ανεπαρκείς, ακόμα και αν οι αιτούντες προέρχονται από χώρες οι οποίες σέβονται τις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εάν, λόγω υπέρμετρης πολιτικής ορθότητας, το Κοινοβούλιο σκοπεύει να αγνοήσει ότι οι μετανάστες εισέρχονται στην Ευρώπη, κυρίως μέσω της Ιταλίας, καταλήγοντας στις περισσότερες περιπτώσεις στο έγκλημα και θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια των πολιτών, θα ήταν ίσως καλύτερα να δηλώσουμε με τόλμη ότι κάθε κράτος πρέπει να θεσπίσει τους δικούς του κανόνες, έστω και με είκοσι διαφορετικές νομοθεσίες. Η Αριστερά, όμως, δεν πρέπει να μιλά τότε για ενωμένη Ευρώπη: η υποκρισία είναι δίκη της και όχι της Δεξιάς!
Carlos Coelho (PPE-DE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, δεν υπήρξε καθόλου μετάφραση στα πορτογαλικά καθ’ όλη τη διάρκεια της ομιλίας του τελευταίου ομιλητή. Συνεπώς, δεν κατάλαβα τίποτε από ό,τι είπε ο ομιλητής. Θέλω να ζητήσω από το Προεδρείο να διασφαλίσει ότι οι υπηρεσίες διερμηνείας θα λειτουργούν κατά τρόπο που να καλύπτουν πλήρως κάθε συζήτηση.
Πρόεδρος. Λυπούμαι που το ακούω. Θα ενημερωθούν οι αρμόδιες υπηρεσίες, ώστε να διασφαλιστεί η παροχή διερμηνείας.
Frank Vanhecke (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, πρέπει να καταλάβουμε ότι η Σύμβαση της Γενεύης που αφορά το καθεστώς των προσφύγων και το πρόσθετο Πρωτόκολλο του 1967 αρχικά είχαν εκπονηθεί προκειμένου να διασφαλιστεί η υποδοχή των ευρωπαίων πολιτικών προσφύγων από τις κομμουνιστικές δικτατορίες στο πρώην Ανατολικό Μπλοκ. Συνεπώς, είναι αυτονόητο ότι αυτά τα μέσα αντενδείκνυνται τελείως για να αντιμετωπιστούν τα τρέχοντα προβλήματα ασύλου, ιδίως το γεγονός ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έρχονται στην Ευρώπη από ολόκληρο τον κόσμο σε αναζήτηση όχι απλώς καταφυγίου αλλά και οικονομικής εξασφάλισης και ευημερίας.
Συνεπώς, είναι σωστό και δίκαιο να διερευνήσουμε κάποια αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος υπό τη μορφή μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής για τους πρόσφυγες, σαφώς δε και θα υποστήριζα την κατάρτιση καταλόγου ασφαλών χωρών, έστω και αν αυτό ήταν ένα πρώτο βήμα και έστω και αν –με βάση την ορθή ερμηνεία της επικουρικότητας– εναπόκειτο σε κάθε κράτος μέλος ξεχωριστά να χρησιμοποιήσει πρόσθετους καταλόγους. Αυτό, όμως, δεν μπορεί παρά να είναι ένα πρώτο βήμα.
Πραγματική λύση στα προβλήματα μπορεί να εξευρεθεί μόνο αν έχουμε το θάρρος να αποφασίσουμε ότι η υποδοχή των αιτούντων άσυλο πρέπει να γίνεται στην αντίστοιχη ήπειρο των αιτούντων άσυλο, κατά προτίμηση δε στους τόπους καταγωγής και όχι πλέον στην Ευρώπη. Αυτή η υποδοχή πρέπει, σε αντιδιαστολή με ό,τι επαναλαμβάνεται εδώ κατά κόρον, να γίνεται σε κλειστά και αυστηρότατα επιτηρούμενα κέντρα· μόνο όσοι, μετά από αυστηρή και ενδελεχή εξέταση, αναγνωρίζονται ως καλή τη πίστη πρόσφυγες μπορούν να γίνονται δεκτοί σε τρίτες χώρες, ενδεχομένως εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος δραστικής μείωσης του αριθμού των ψευδεπίγραφων αιτήσεων χορήγησης ασύλου και της καταπολέμησης της παράνομης διακίνησης ανθρώπων.
Επιπλέον, αυτός είναι ο μόνος τρόπος να συμφιλιωθούν οι πολίτες μας, τους οποίους εκπροσωπούμε, στις ίδιες μας τις χώρες, με την ανάγκη να υποδέχονται πραγματικούς αιτούντες άσυλο. Επειδή, δυστυχώς, η έννοια του ασύλου έχει καταστεί λίγο πολύ συνώνυμη της εξαπάτησης και της κοινωνικής απάτης, και ορθώς, κάτι για το οποίο βεβαίως μπορούμε να επιδείξουμε ανθρώπινη κατανόηση, δεν πρέπει να είμαστε πολιτικά υπεύθυνοι ή και πολιτικά συνένοχοι.
Για την ώρα, πάντως, μας λείπει η πολιτική βούληση ή το σθένος να υιοθετήσουμε μια τόσο τολμηρή και απαραίτητη πολιτική, σίγουρα σε σχέση με ό,τι αυτό συνεπάγεται, όπως για παράδειγμα την άρνηση παροχής αναπτυξιακής βοήθειας σε χώρες που αρνούνται να συνάψουν συμφωνίες επαναπατρισμού για ψευδεπίγραφους αιτούντες άσυλο. Η παρούσα έκθεση είναι, δυστυχώς ένα απείκασμα αυτής της πολιτικής απροθυμίας, με δεδομένο το γεγονός ότι εξασθενεί έτι περαιτέρω ήδη μειλίχιες και δειλές προτάσεις του Συμβουλίου, και για αυτούς τους λόγους ακριβώς δεν θα μπορέσουμε, μετά λύπης μας, να υποστηρίξουμε αυτήν την έκθεση.
Ewa Klamt (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, όσο θα ανήκουμε στις ασφαλέστερες περιοχές του κόσμου, θα έρχονται εδώ άνθρωποι που διώκονται στην πατρίδα τους. Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους. Αυτό το ανθρωπιστικό καθήκον δεν το έχουν μόνο τα επιμέρους κράτη αλλά και ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση με ανοιχτά εσωτερικά σύνορα, είναι σημαντικό να ορίσουμε τουλάχιστον κάποιες ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες ασύλου. Αυτό θα δημιουργήσει σαφήνεια σχετικά με τις προϋποθέσεις, τη μορφή και τη διάρκεια των διαδικασιών ασύλου, τόσο για τους αιτούντες άσυλο όσο και για τις χώρες υποδοχής.
Στις ανθρωπιστικές υποχρεώσεις μας συγκαταλέγονται και διαφανείς, γρήγορες διαδικασίες που σέβονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, και η Ομάδα ΕΛΚ-ΕΔ παίρνει αυτήν την υποχρέωση πολύ σοβαρά, όπως φαίνεται από τις τροπολογίες του σκιώδους εισηγητή κ. Coelho, τις οποίες ενέκρινε η Επιτροπή. Αντίθετα, η προσέγγιση του εισηγητή κ. Kreissl-Dörfler δεν βοηθάει καθόλου την ανταπόκρισή μας στις ανθρωπιστικές μας υποχρεώσεις. Το ζητούμενο δεν είναι δηλαδή να δεχθούμε όσο περισσότερους ανθρώπους είναι δυνατόν, αλλά να προσφέρουμε ασφάλεια σε όσους διώκονται στην χώρα τους και μπορούν να βρουν καταφύγιο μόνο στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα πρέπει ασφαλώς να συνειδητοποιήσουμε ότι, φυσικά, γίνεται και κατάχρηση του δικαιώματος ασύλου. Γι’ αυτό πρέπει να αποτρέψουμε την υποβολή αιτήσεων που είναι οφθαλμοφανώς αστήρικτες, ώστε να υπάρξει χώρος για τα άτομα που πραγματικά διώκονται. Σε αυτό συμβάλλει η χρησιμοποίηση ενός καταλόγου ασφαλών τρίτων χωρών.
Η γερμανική πρακτική δείχνει ότι αυτή είναι μια λογική και εφαρμόσιμη ρύθμιση, μολονότι πρέπει να επισημανθεί πως προϋπόθεση για την συμπερίληψη στον κατάλογο των ασφαλών τρίτων χωρών είναι η αναγνώριση και εφαρμογή της Σύμβασης της Γενεύης για τους Πρόσφυγες και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – ένα αυστηρό κριτήριο που θέσαμε για εμάς τους ίδιους.
Ο εισηγητής απορρίπτει την αρχή των ασφαλών τρίτων χωρών και των ασφαλών χωρών καταγωγής. Έτσι, για παράδειγμα, ούτε ο Καναδάς ούτε η Νορβηγία ή η Ελβετία θεωρούνται ασφαλείς χώρες για τους αιτούντες άσυλο. Θα ήθελα να πω στον εισηγητή ότι πρέπει να συμπεριληφθούν σε κάθε διαδικασία και, ενώ οι Πράσινοι και Σοσιαλιστές συνάδελφοί μας απορρίπτουν τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία ως ασφαλείς χώρες, ταυτόχρονα θέλουν να ενταχθούν οι χώρες αυτές σε λίγους μήνες στην ΕΕ. Αυτό είναι αντιφατικό ως προς την ουσία του. Ο κ. Kreissl-Dörfler στην αρχική του έκθεση έφθανε μάλιστα μέχρι σημείου να ζητήσει να χορηγείται άσυλο, πριν από τη σύλληψή τους, σε εγκληματίες εναντίον των οποίων έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης. Επίσης, αρνείται επικαλούμενος πολιτισμικές ευαισθησίες τη λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων, που ωστόσο συχνά είναι η μόνη δυνατότητα σαφούς ταυτοποίησης των αιτούντων άσυλο που φθάνουν χωρίς χαρτιά. Έτσι θα ήταν σχεδόν αδύνατο να ελεγχθεί αν κάποιος έχει κάνει αίτηση ασύλου σε περισσότερα από ένα κράτη μέλη της ΕΕ.
Θέλω να πω στον κ. Kreissl-Dörfler ότι η έγκριση της έκθεσής του με την παρούσα μορφή της θα προσέφερε, κατά την γνώμη μου, κακή υπηρεσία για πολλούς σοβαρούς αιτούντες άσυλο.
Σταύρος Λαμπρινίδης (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, να εκφράσω τα συγχαρητήρια μου στον κ. Wolfgang Kreissl-Dörfler για την έκθεσή του.
Γιατί επιμένει το Συμβούλιο να υπάρχουν υπερασφαλείς χώρες όταν εμείς οι ίδιοι αναγνωρίζουμε ότι κάποιες από αυτές δεν πληρούν βασικές αρχές δικαίου και ότι αυτό θα κατέληγε και στην επαναπροώθηση προσφύγων;
Γιατί επιμένει το Συμβούλιο να επιτρέπει σε κάθε κράτος μέλος να έχει δικές του λίστες ασφαλών χωρών και γιατί επιμένει να αρνείται μια κοινή λίστα με αποτέλεσμα η κάθε χώρα να βάζει μέσα τους φίλους και τους «πελάτες» της έστω κι αν άλλα κράτη μέλη δεν τις εμπιστεύονται;
Γιατί επιμένει το Συμβούλιο να αγνοεί τη σύμβαση των δικαιωμάτων του παιδιού και επιμένει σε διακρίσεις κατά των 17χρονων; Μήπως επειδή αυξάνεται ο ρυθμός των προσφύγων ή μήπως επειδή έχουμε έναν κατακλυσμό στα ευρωπαϊκά σύνορα; Όχι, διότι μειώνονται το τελευταίο διάστημα οι αιτήσεις προσφύγων.
Δυστυχώς, όπως είπε και ο εισηγητής, το πρόβλημα είναι ο φόβος που υπάρχει σε κάποιες χώρες από τρομοκρατικά κτυπήματα ενώ σε άλλες ο φόβος που δημιουργεί η ανεργία ή η καταστρατήγηση των δικτύων κοινωνικής προστασίας. Ο φόβος ζητά εξιλαστήρια θύματα και τα εύκολα εξιλαστήρια θύματα είναι οι κατατρεγμένοι της γης.
Βέβαια, η Ευρώπη είναι μία ήπειρος, όχι μόνον γεωγραφική ή οικονομική αλλά μια ήπειρος ανθρωπιστική. Όση υποχρέωση έχουμε να προστατεύουμε τα γεωγραφικά μας σύνορα, άλλη τόση υποχρέωση, αγαπητοί συνάδελφοι, έχουμε να προστατεύουμε τα ανθρωπιστικά μας σύνορα. Έχουμε δώσει το φως μας στην οικουμένη. Οι διεθνείς Συνθήκες, για τις οποίες μιλάμε εδώ, έχουν τη σφραγίδα του ευρωπαϊκού ανθρωπισμού και δεν μπορούμε εμείς, με βάση τον φόβο, την ανασφάλεια και καμιά φορά και τον ρατσισμό, να επιτιθέμεθα και να καταστρατηγούμε τα ίδια μας τα σύνορα του ανθρωπισμού.
Συγχαρητήρια λοιπόν και πάλι Wolfgang και είμαι βέβαιος ότι αυτή η έκθεση θα έχει καλή τύχη.
Johannes Voggenhuber (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ευχαριστώ τον εισηγητή για την έκθεσή του και για την ξεκάθαρη στάση του. Με αυτό που κάνει, το Σώμα εκφράζει σήμερα τη βαθιά του ευθύνη για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν πρόκειται για ένα οποιοδήποτε δικαίωμα, αλλά για το ίσως αρχαιότερο ατομικό δικαίωμα στην ανθρώπινη ιστορία, το δικαίωμα του ασύλου, που μπορεί να αναχθεί στο δικαίωμα του φιλοξενουμένου και ήταν ιερό στους αρχαιότερους πολιτισμούς του πλανήτη. Εξετάζοντας αυτές τις αποφάσεις πρέπει να κοιτάξουμε μέσα στον καθρέφτη της ιστορίας. Το να απειλείται η υπεράσπιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας από φόβους και διαθέσεις της κοινής γνώμης δεν μας κολακεύει και δεν λέει τίποτα καλό για το θάρρος και τη δύναμή μας.
Το Συμβούλιο συμβουλεύεται το Κοινοβούλιο. Ας πούμε, λοιπόν, ξεκάθαρα περί τίνος πρόκειται: επεμβάσεις στα θεμελιώδη δικαιώματα, την αστυνομία, την εσωτερική νομοθεσία, και όλα αυτά χωρίς νομιμοποίηση από το Κοινοβούλιο. Δεν είναι παράξενο που οι άνθρωποι στην ΕΕ αντιδρούν, αποδοκιμάζουν το δημοκρατικό έλλειμμα, τα κενά στα θεμελιώδη δικαιώματα και στην παρακολούθηση των γεγονότων. Πού έχει φθάσει η Ευρώπη; Πώς είναι δυνατή η επέμβαση στα θεμελιώδη δικαιώματα χωρίς να έχει λόγο το Κοινοβούλιο σε όσα αποφασίζονται;
Το Συμβούλιο διαβουλεύεται μαζί μας, αλλά το Συμβούλιο δεν είναι εδώ· το Συμβούλιο θέλει να ακούσει το Κοινοβούλιο, αλλά δεν είναι καν εδώ! Και γιατί να είναι; Αφού διαβουλεύεται έχοντας ήδη συνάψει συμφωνία. Οι αρχηγοί των κυβερνήσεων δεν έχουν επίγνωση του ότι είναι αντίθετο με τον πολιτισμό μας να θεσπίζουν μόνοι τους νόμους οι υπουργοί Εσωτερικών και οι υπουργοί που είναι υπεύθυνοι για την αστυνομία, να επεμβαίνουν στα θεμελιώδη δικαιώματα, να παίρνουν τις πιο δύσκολες αποφάσεις σχετικά με την ισορροπία μεταξύ της ασφάλειας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χωρίς το Κοινοβούλιο. Βέβαια, ζητείται η γνώμη μας, αλλά το Συμβούλιο δεν είναι εδώ.
Στόχος αυτής της πρωτοβουλίας του Συμβουλίου είναι να μην μπορούν οι πρόσφυγες να προσεγγίσουν την Ευρώπη, είναι ο εμπαιγμός του δικαιώματος του ασύλου που καθίσταται άκυρο. Αυτή είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε.
Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε η οδηγία για τις ελάχιστες προδιαγραφές για τη χορήγηση ασύλου που συζητείται σήμερα αναθεωρεί και καταργεί και νομοθετικά την όποια προστασία υπήρχε για τους πρόσφυγες με βάση τη Συνθήκη της Γενεύης αλλά και τον Κανονισμό υπ’ αριθμό 2 του Δουβλίνου.
Βέβαια, το Συμβούλιο ήδη έχει συμφωνήσει και, από μια άποψη, η συζήτηση που γίνεται εδώ είναι εντελώς διακοσμητική. Η οδηγία αποτελεί συνέχεια της συνολικής αντιπροσφυγικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διότι, όπως θα γνωρίζετε, τα τελευταία χρόνια, τα ποσοστά αναγνώρισης του προσφυγικού καθεστώτος στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν πέσει καθέτως. Παραδείγματος χάριν, στην Ελλάδα είναι κάτω από το 1% των αιτήσεων. Ενώ πέρσι, παρατηρήθηκε και κάθετη πτώση των αιτήσεων παροχής ασύλου.
Η διατήρηση της έννοιας της ασφαλούς έως και υπερασφαλούς τρίτης χώρας –που σημαίνει επαναπροώθηση σε αυτήν χωρίς εξέταση της αίτησης– η άρνηση στην πράξη του δικαιώματος προσφυγής, η φυλάκιση των μεταναστών μέχρι να αποφασίσουν οι αρχές, δείχνουν την αδιαφορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ειπώθηκαν πάρα πολλά για τον ανθρωπισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι μια μεγάλη ειρωνεία: από τη μία εξαπολύετε πολέμους, από τη μία πλευρά καταληστεύετε τις χώρες του τρίτου κόσμου και από την άλλη υποκρίνεσθε ότι λυπάστε για τα θύματα αυτής της πολιτικής.
Θεωρούμε ότι οι τροπολογίες της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, με εξαίρεση τις τροπολογίες της Ομάδας GUE, ασκούν μια ανέξοδη κριτική στην οδηγία, αφού ουσιαστικά αποδέχονται τις βασικές αντιπροσφυγικές κατευθύνσεις. Η μοναδική δημοκρατική πρόταση είναι να αποσυρθεί η οδηγία.
Kathy Sinnott (IND/DEM). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, παρότι είναι δύσκολο να το διανοηθεί κανείς ζώντας στη σχετική άνεση και ασφάλεια μιας δυτικοευρωπαϊκής χώρας όπως η Ιρλανδία, παγκοσμίως οι διώξεις είναι πιο διαδεδομένες από ποτέ. Δεν έχουμε παρά να αναλογιστούμε τις πολιτικές διώξεις στη Βιρμανία, τις οικονομικές διώξεις στο Ανατολικό Τιμόρ, τις θρησκευτικές διώξεις στην Ινδονησία,, τη Μαλαισία και την Κορέα και τη δίωξη των πατέρων και των μητέρων στην Κίνα για τη σύλληψη ενός παιδιού για το οποίο δεν έχει χορηγηθεί άδεια, καθώς και την πρόσθετη δίωξη εάν το παιδί είναι κορίτσι. Σε ορισμένες κομμουνιστικές χώρες, διώκονται τα άτομα με ειδικές ανάγκες, ενώ στο Σουδάν διώκονται άτομα λόγω φυλετικής προέλευσης.
Δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν υπό την απειλή διώξεων. Όταν η απειλή πλησιάζει περισσότερο και χρειάζεται να διαφύγουν, πρέπει να τους υποδεχόμαστε. Είναι ανθρώπινη επιταγή, αλλά επίσης μια βαθιά ριζωμένη πολιτιστική επιταγή στην Ευρώπη. Από πολύ νωρίς πολλοί από εμάς μάθαμε την ιστορία του Αγίου Ιωσήφ ο οποίος οδήγησε το θείο βρέφος και τη μητέρα του στην Αίγυπτο επειδή ο βασιλιάς Ηρώδης σχεδίαζε να το σκοτώσει.
Αυτή η έκθεση τονίζει την ανάγκη για πραγματικές, αποτελεσματικές κατευθυντήριες γραμμές και πρότυπα για τους πρόσφυγες. Κατανοώ αυτήν την ανάγκη πολύ καλά. Έχω ασκήσει πολιτική πίεση για πραγματικούς πρόσφυγες στη δική μου χώρα, κατά μέγα μέρος ανεπιτυχώς. Αναλογίζομαι ιδιαίτερα δύο ουκρανούς ιατρούς που διέφυγαν μετά βίας τον θάνατο αφού αποκάλυψαν εμπόριο ανθρωπίνων ιστών από ζώντα έμβρυα 20 εβδομάδων που είχαν προέλθει από άμβλωση με την άδεια της κυβέρνησης. Αυτοί οι ιατροί –ένας κλινικός ογκολόγος και ένας παιδίατρος– οι οποίοι κατέστρεψαν τις σταδιοδρομίες τους για τη γενναία ενέργειά τους, παρέμειναν στην Ιρλανδία επί έναν χρόνο σε έναν συνωστισμένο ξενώνα χωρίς καμία βεβαιότητα ότι δεν θα στέλνονταν πίσω στη δίωξη και τον θάνατο. Η ανταπόκρισή μας στην Ιρλανδία, από ό,τι ξέρω από άλλες χώρες της ΕΕ, τείνει να είναι αργή και όχι γενναιόδωρη. Ενώπιον της πραγματικής αίτησης ασύλου, αυτό δεν είναι αρκετά καλό. Ανεξάρτητα από τις τρίτες χώρες, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ακόμα και τις δικές μας ευρωπαϊκές χώρες ασφαλείς; Δεν πρέπει να το προεικάζουμε αυτομάτως.
Jan Tadeusz Masiel (NI). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, υποστηρίζω σθεναρά τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των διεθνών συμβάσεων και, συνεπώς, την εκ μέρους μας ενδελεχή εξέταση κάθε αίτησης χορήγησης ασύλου. Υποστηρίζω, επίσης, τη χορήγηση ασύλου σε αιτούντες άσυλο που πληρούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις και την απόρριψη των αιτήσεων όσων δεν πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις. Ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να ληφθεί στην περίπτωση παιδιών. Πρέπει, ωστόσο, να λαμβάνεται επίσης υπόψη ότι λίγοι είναι οι πραγματικοί αιτούντες άσυλο. Για παράδειγμα, έχω συναντήσει πολλούς αιτούντες άσυλο στο Βέλγιο, κανένας όμως από αυτούς δεν πληρούσε τις σχετικές προϋποθέσεις. Μάλιστα, οι γνήσιοι πολιτικοί ακτιβιστές συνήθως διστάζουν να εγκαταλείψουν τη χώρα καταγωγής τους, επειδή αισθάνονται ότι έχουν να κάνουν πολλά εκεί.
Το ενενήντα τοις εκατό του προβλήματος ασύλου αφορά στην παρούσα φάση τη λαθρομετανάστευση, οι δε βαθύτεροι λόγοι της δεν είναι πάντοτε οικονομικοί. Κυρίως είναι ψυχολογικοί και ανθρωπιστικοί. Κυρίες και κύριοι, προτείνω να δεχθούμε αυτούς τους μετανάστες, αλλά και να τους αναγνωρίσουμε για αυτό που πραγματικά είναι. Πρέπει να γίνει μια σαφής διάκριση μεταξύ ασύλου και μετανάστευσης, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε κατά τον προσήκοντα τρόπο τα αιτήματα για πολιτικό άσυλο και να ελέγξουμε αποτελεσματικότερα τη μετανάστευση.
Alexander Stubb (PPE-DE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να προβώ σε δύο γενικές τοποθετήσεις και τρεις αναλυτικότερες παρατηρήσεις. Η πρώτη γενική μου τοποθέτηση είναι ότι εγώ ο ίδιος συμμετείχα με επίσημη ιδιότητα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Τάμπερε τον Οκτώβριο του 1999, ακριβώς πριν από έξι χρόνια. Εκεί συντάξαμε τα 10 βασικά σημεία του Τάμπερε, για να δείξουμε με ποιόν τρόπο μπορούσαμε να σημειώσουμε πρόοδο σε αυτά τα θέματα, για παράδειγμα. Δυστυχώς, η πρόοδος ήταν πολύ αργή.
Η δεύτερη τοποθέτησή μου αφορά στο Σύνταγμα, στην εκπόνηση του οποίου ενεπλάκη ο Franco Frattini. Είναι λυπηρό να ακούμε εκείνους που αντιτίθονταν στο Σύνταγμα εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να θέλουν την ίδια στιγμή μια αυστηρότερη πολιτική ασύλου. Αυτά συμβαδίζουν, και τουλάχιστον προσωπικά ελπίζω ότι το Σύνταγμα θα τεθεί σε ισχύ με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όσο το δυνατόν συντομότερα.
Έπειτα, θέλω να προβώ σε τρεις αναλυτικές παρατηρήσεις. Πρώτον, αυτό είναι το μόνο τμήμα του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος για το Άσυλο, που εγκρίθηκε το 1999, για το οποίο δεν έχει ληφθεί ακόμα απόφαση. Δεν πιστεύω ότι είναι σωστό να δυσανασχετούμε για το εάν εισακούστηκε ή δεν εισακούστηκε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εκείνο που είναι το πλέον σημαντικό είναι να διεκπεραιωθεί αυτό το πρόγραμμα τώρα.
Η δεύτερη παρατήρησή μου αφορά τον κατάλογο των ασφαλών χωρών. Κατά τη γνώμη μου, είναι ζωτικής σημασίας και άκρως σημαντικό να υπάρχει ένας κατάλογος ασφαλών χωρών σε επίπεδο ΕΕ. Είναι αναγκαίος ένας κατάλογος αυτού του είδους, και είναι θετικό αν, αφού τεθεί σε ισχύ αυτός ο κατάλογος, οι σχετικές αποφάσεις λαμβάνονται με ειδική πλειοψηφία.
Τέλος, θέλω να εκφράσω την υποστήριξή μου στον εισηγητή. Ανησυχεί μήπως τυχόν εφαρμοστεί απορριπτική απόφαση για χορήγηση ασύλου ακόμα και όταν δεν έχει παρέλθει η προθεσμία έφεσης κατά της απόφασης. Προφανώς, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συμβεί κάτι τέτοιο. Για τον λόγο αυτόν, υποστηρίζω τον εισηγητή σε αυτό το σημείο.
Giovanni Claudio Fava (PSE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ευχαριστώ τον εισηγητή για το εξαιρετικό έργο που επιτέλεσε και την Επιτροπή για αυτήν την πρόταση, την οποία θεωρούμε ως μια τίμια προσπάθεια εναρμόνισης των κανόνων για τους αιτούντες άσυλο σε όλη την Ευρώπη.
Η πρόταση αυτή επωφελείται από τη συμβολή και τις προσπάθειες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να ευθυγραμμιστεί με το πνεύμα του Συμβουλίου του Τάμπερε, στο οποίο έγιναν πολλές αναφορές, αλλά και για να ξεπεράσει τον πρωταρχικό φόβο ως μόνου πολιτικού στοιχείου και κριτηρίου δράσης των πολιτικών μας για τη μετανάστευση και το δικαίωμα ασύλου.
Τώρα, ωστόσο, είναι πλέον αναγκαίος ο έλεγχος όσον αφορά την εφαρμογή της οδηγίας, όπως τροποποιήθηκε, και μια προσπάθεια για να καταστεί πράγματι ένας νέος ευρωπαϊκός κανονισμός που θα εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες. Καταρχάς, όσον αφορά τον ορισμό της ασφαλούς τρίτης χώρας και για να αποφύγουμε, εάν μου επιτρέπετε την έκφραση, κύριε Πρόεδρε, ορισμένες θεατρικές παρεμβάσεις που παρακολουθήσαμε σήμερα από τα έδρανα της Δεξιάς, για εμάς ασφαλής τρίτη χώρα σημαίνει έγκριση ενός ευρωπαϊκού καταλόγου ασφαλών χωρών με ευθύνη του Κοινοβουλίου, το οποίο επεμβαίνει με τη διαδικασία συναπόφασης.
Χρειαζόμαστε αντικειμενικούς και σαφείς όρους, ακριβώς το αντίθετο δηλαδή από αυτό που συμβαίνει σήμερα. Από τη Λαμπεντούζα ξεκινούν χιλιάδες μετανάστες για να απελαθούν και να σταλούν στη Λιβύη, την οποία μπορείτε να χαρακτηρίσετε όπως θέλετε, κυρία Klamt, αλλά όχι ασφαλή χώρα, και όταν από τη Μεγάλη Βρετανία μεταφέρονται στο Ιράκ, αναχωρούν για μια χώρα που δεν μπορεί βεβαίως να θεωρηθεί ασφαλής τρίτη χώρα.
Θα πρέπει επίσης να αλλάξει ο ρόλος του Κοινοβουλίου, καθώς σήμερα δεν προτείνουμε μια ευγενική σύσταση προς το Συμβούλιο, αλλά ζητάμε σαφείς, αυστηρούς και υπεύθυνους κανόνες.
Εν κατακλείδι, πιστεύω πως το ουσιαστικό πρόβλημα είναι να πείσουμε το Συμβούλιο και όλα τα ευρωπαϊκά όργανα ότι σήμερα η Ευρώπη δεν μπορεί απλώς να αμύνεται, αλλά οφείλει να υπερασπίζεται τα δικαιώματα όσων υφίστανται τη βία του πολέμου και τον εξευτελισμό των διώξεων. Κατόπιν τούτου, θα πρέπει να αναρωτηθούμε εάν το πρόβλημα για εμάς είναι να αποδεχθούμε την αίτηση ασύλου ή αν το πρόβλημα των προσφύγων είναι ο πόλεμος ή οι διώξεις από τις οποίες δραπετεύουν. Το ερώτημα αυτό θα έπρεπε να θέσουμε πρώτα στη συνείδησή μας και έπειτα στα ευρωπαϊκά όργανα.
Cem Özdemir (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα αρχικά να ευχαριστήσω θερμά τον εισηγητή για την έκθεσή του, με την οποία μπορούμε ασφαλώς να συμφωνήσουμε ανεπιφύλακτα. Είναι σημαντικό η Ευρωπαϊκή Ένωση να αποτελεί για άλλα κράτη έξω από την επικράτειά της πρότυπο σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ωστόσο, αυτή η λειτουργία της ως προτύπου διακυβεύεται με επιπολαιότητα με τέτοιες αποφάσεις. Πώς να ζητήσουμε μελλοντικά από άλλα κράτη να τηρούν το διεθνές δίκαιο για τους πρόσφυγες αν δεν το αντιμετωπίζουν πλέον οι ίδιοι σοβαρά εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Θεωρώ ανησυχητικό το γεγονός ότι ο Προεδρεύων του Συμβουλίου και υπουργός Εσωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας, κ. Clarke, τάχθηκε στη συνάντηση των υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών της ΕΕ στο Νιουκάσλ στις 9 Σεπτεμβρίου υπέρ της εξέτασης μιας νέας ερμηνείας της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ο κ. Clarke θέλει ολοφάνερα να είναι δυνατή η απέλαση των κηρύκων του μίσους και των τρομοκρατών –που ασφαλώς είναι τρομακτικές μορφές της σύγχρονης πραγματικότητας– ακόμα και όταν απειλούνται στη χώρα καταγωγής τους με βασανιστήρια ή και θανατική ποινή. Θεωρώ ότι αυτό είναι ξεκάθαρη περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου για τους πρόσφυγες. Για εμένα και την Ομάδα μου είναι επίσης απόλυτα σαφές ότι η ρύθμιση των «εξαιρετικά ασφαλών τρίτων χωρών» είναι απαράδεκτη –πράγμα που έθιξε ήδη ο κ. Kreissl-Dörfler με του οποίου την κριτική συμφωνώ. Είναι σαφές ότι εδώ πρέπει το Συμβούλιο να προβεί σε βελτιώσεις.
Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η Δανία, η Σουηδία, αλλά και η Ελβετία κατάφεραν με μια συνεπή πολιτική ασύλου να αποτρέψουν αναρίθμητους ανθρώπους που ποτέ δεν είχαν δικαίωμα σε άσυλο από ένα επικίνδυνο ταξίδι και κατέφεραν με τον τρόπο αυτόν ένα βαρύ πλήγμα στις συμμορίες των λαθρεμπόρων ανθρώπων. Με συνοπτικές διαδικασίες και αυστηρές απελάσεις, το ρεύμα των αιτούντων άσυλο μειώθηκε κατά 50% και έτσι εξοικονομήθηκαν εκατομμύρια που θα δαπανούνταν για άσκοπες διαδικασίες. Και όμως, τηρούν αυστηρά τον ορισμό του πρόσφυγα που θεσπίζεται σε διεθνείς συμβάσεις και με τον τρόπο αυτόν κατάφεραν να αυξήσουν τον αριθμό των περιπτώσεων που αναγνωρίζεται το αίτημά τους.
Έτσι, αφενός, εμποδίζεται η εκμετάλλευση του συστήματος κοινωνικής ασφάλειας και, αφετέρου, οι διαδικασίες για τους πραγματικούς πρόσφυγες έγιναν πιο φιλικές και ανθρώπινες και κατέστησαν δυνατή τη γρήγορη αφομοίωση με υποχρεωτικά μαθήματα για τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα, πράγμα ουσιαστικό για μια νέα αρχή σε μια καινούργια πατρίδα.
Εάν θέλουμε να εξαλείψουμε το λαθρεμπόριο ανθρώπων στην Ευρώπη, το οποίο προξενεί βάσανα και ατελείωτη δυστυχία, αν θέλουμε να προφυλάξουμε τους αιτούντες άσυλο από το να καταλήξουν στους εγκληματικούς κύκλους και να βοηθήσουμε εκείνους τους πρόσφυγες που δεν έρχονται σε εμάς μόνο για οικονομικούς λόγους, θα πρέπει απλά να μην γίνεται πλέον δεκτή καμία αίτηση ασύλου αν δεν συντρέχει πραγματικός λόγος. Κατά τη γνώμη μου, είναι αμφίβολο αν η παρούσα έκθεση συνιστά ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Simon Busuttil (PPE-DE). – (MT) Κύριε Πρόεδρε, είναι σωστό που η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει συγκεκριμένα βήματα στην κατεύθυνση της κοινής πολιτικής ασύλου και μετανάστευσης, που περιλαμβάνει σαφείς διατάξεις όσον αφορά τον επαναπατρισμό παράνομων μεταναστών. Μέχρι τώρα, όπως μπορούμε να δούμε και από την περίπτωση της Μάλτας, οι χώρες της Νότιας Ευρώπης έχουν αφεθεί να τα βγάλουν πέρα μόνες τους και, συνεπώς, αντιμετωπίζουν μια εθνική κρίση. Ωστόσο, για την ανάπτυξη μιας κοινής πολιτικής, δεν πρέπει να κοιτάμε μόνο τις υποχρεώσεις που οφείλει να εκπληρώσει η κάθε χώρα, αλλά πρέπει να δούμε και το βάρος που επωμίζεται η κάθε μία. Δυστυχώς, η Ευρώπη απέχει ακόμα μακράν του να επωμίζεται η κάθε χώρα ισότιμα τα βάρη, υπάρχουν δε χώρες που επωμίζονται πολύ βαρύτερο φορτίο σε σύγκριση με όσο πραγματικά δύνανται να επωμιστούν. Και ας είμαστε πραγματιστές, το φορτίο πρέπει να το επωμίζονται όχι μόνο οι ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και οι χώρες από όπου προέρχονται οι μετανάστες, καθώς και οι χώρες διέλευσης, όπως η Λιβύη. Τι μπορεί να γίνει ούτως ώστε οι χώρες προέλευσης, και ιδίως εκείνες που θεωρούνται «ασφαλείς χώρες» να συνεργαστούν; Τι μπορεί να γίνει ούτως ώστε χώρες διέλευσης όπως η Λιβύη να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους καθιστάμενες, μεταξύ άλλων, συμβαλλόμενα μέρη σε συμφωνίες επαναπατρισμού; Αυτά είναι τα ερωτήματα που πρέπει να θέσουμε. Ειδικότερα, πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα, κύριε Πρόεδρε, σε μια συνολική βάση, ιδίως όταν αποφασίζουμε ποιες χώρες πρέπει να θεωρούνται «ασφαλείς» ή «εξαιρετικά ασφαλείς». Λέω «ναι» σε μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική, αλλά σε μια πολιτική αλληλεγγύης όπου όλοι επωμίζονται τα βάρη ισότιμα, και σε μια πολιτική που είναι σύντονη και σθεναρή έναντι των τρίτων χωρών, ώστε και αυτές να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν.
Τελειώνω με ένα σχόλιο για τον ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, διότι αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιβάλει στα κράτη μέλη υπερβολικά μεγάλα βάρη, τότε να μην εκπλαγούμε αν το Συμβούλιο μας αγνοήσει.
Inger Segelström (PSE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τον εισηγητή, τον κ. Kreissl-Dörfler, για την εποικοδομητική του έκθεση. Είναι σημαντικό για όλους μας να εργαστούμε για τον ίδιο στόχο: προκειμένου η ΕΕ μακροπρόθεσμα να ακολουθήσει μια πολιτική για τους πρόσφυγες και το άσυλο, η οποία να είναι παντού η ίδια για όλους.
Οι κανόνες που αφορούν ασφαλείς ή πολύ ασφαλείς χώρες δημιουργούν μια ανησυχητική ή ασαφή νομική εικόνα και οδηγούν στη διαφορετική αντιμετώπιση των προσφύγων ανά χώρα. Η δική μου χώρα, η Σουηδία, δεν εφαρμόζει γενικούς κανόνες ή τις έννοιες της «ασφαλούς χώρας προέλευσης» και «ασφαλών τρίτων χωρών». Αντιθέτως, αντιμετωπίζουμε όλους τους πρόσφυγες ως άτομα και τους εξετάζουμε σε ατομική βάση. Μπορεί, λοιπόν, ένα κράτος μέλος να αξιολογήσει την ατομική ιστορία κάθε πρόσφυγα και την ανάγκη εξέτασης των λόγων που αυτός επικαλείται. Μια χώρα μπορεί να είναι ασφαλής για μια ομάδα, συνολικά, αλλά να είναι αδύνατο για ένα άτομο ή μια οικογένεια να επιστρέψει, ακριβώς επειδή το ενδιαφερόμενο άτομο ή άτομα μπορεί να ήταν ενεργό πολιτικά σε συνδικαλιστική δράση ή να ανήκει σε μη κυβερνητική οργάνωση που δραστηριοποιείται σε πεδία που δεν γνωρίζουν αποδοχή.
Επίσης αντιμετωπίζω με δυσφορία το γεγονός ότι τόσο σε διεθνές όσο και σε κοινοτικό πλαίσιο τίθεται το θέμα του χρόνου ενηλικίωσης των παιδιών και των νέων. Κανένας δεν έχει ενηλικιωθεί στα 16 του, ούτε σε αυτήν ούτε σε άλλες περιπτώσεις. Ελπίζω ότι με τη βοήθεια αυτής της έκθεσης θα σημειώσουμε κάποια πρόοδο στην πορεία, που εν ευθέτω χρόνω, θα μας παράσχει μια κοινή πολιτική για τους πρόσφυγες και το άσυλο στην ΕΕ. Αυτό ζητά ο κόσμος στην ΕΕ να πράξουμε γιατί θέλουν να δουν την ΕΕ ως ενιαία οντότητα.
Genowefa Grabowska (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θέλω, όπως και οι προηγούμενοι ομιλητές, να συγχαρώ τον εισηγητή.
Στόχος της οδηγίας που συζητούμε είναι να θεσπιστεί ένα απλό, σαφές, αποτελεσματικό και ανθρωπιστικό σύστημα για την αντιμετώπιση των προσφύγων στην Ευρωπαϊκή Ένωση σύμφωνα με μια κοινή δέσμη ελάχιστων προδιαγραφών. Το σύστημα επίσης πρέπει να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτή η οδηγία σίγουρα είναι αναγκαία, διότι δεν διαθέτουν όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης εθνικά συστήματα για τη μεταχείριση των προσφύγων. Οι μετανάστες, οι αιτούντες άσυλο και οι πρόσφυγες είναι πρόβλημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση, συνολικά. Όλα τα κράτη μέλη πλήττονται, ασχέτως του αριθμού προσφύγων που έχουν να αντιμετωπίσουν. Ένας πρόσφυγας που υποβάλλει αίτηση ασύλου στην Πολωνία δεν αποτελεί απλώς πρόβλημα για την Πολωνία. Ο εν λόγω πρόσφυγας πρέπει να απασχολεί και τις χώρες που είναι μακριά από την Πολωνία, διότι αυτός ή αυτή η πρόσφυγας πιθανόν να μετεγκατασταθεί. Κατά συνέπεια, θέματα και πολιτικές που άπτονται των προσφύγων λαμβάνουν ευρωπαϊκή διάσταση και πρέπει να αντιμετωπίζονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Πιστεύω ότι έχουμε πέσει σε μια παγίδα, καθώς συζητούμε αυτήν την οδηγία. Αφήσαμε να μας παρασύρει ο φυσικός μας φόβος για την τρομοκρατία, που κάλλιστα μπορεί να αποτελεί εμμονή. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να εκλάβει κάθε πρόσφυγα ως δυνητικό τρομοκράτη. Είναι σημαντικό να κρατήσουμε, αφενός, τη σωστή ισορροπία ανάμεσα στους φυσικά δικαιολογημένους μας φόβους για τη δική μας ασφάλεια, και την παραδοσιακή ευρωπαϊκή φιλοξενία, αφετέρου.
Ένα άλλο σχόλιο που θέλω να κάνω είναι ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν μπορεί να παραμείνει στο περιθώριο καθώς αναπτύσσεται η πολιτική ασύλου. Με έκπληξη σημείωσα σήμερα ότι εναπόκειτο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να ζητήσει συμμόρφωση στο διεθνές δίκαιο. Θέλουμε να επισημάνουμε στο Σώμα ότι δεν υπάρχει συμμόρφωση προς τη Σύμβαση που αφορά στο Καθεστώς των Προσφύγων, ούτε έχει εφαρμοστεί το Πρόσθετο Πρωτόκολλο του 1967. Αυτές οι ελλείψεις μπορούν να καλυφθούν αν γίνουν αποδεκτές οι σχετικές τροπολογίες στην ψηφοφορία.
Το Σώμα πρέπει να στηρίξει αυτήν την οδηγία, διότι θα χρησιμεύσει ως βαλβίδα ασφαλείας που την χρειάζεται επιτακτικά. Εκατομμύρια πρόσφυγες την προσμένουν διακαώς, και μπορούμε να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους διασφαλίζοντας κάποιες ελάχιστες προδιαγραφές και ισότιμη αντιμετώπιση.
Franco Frattini, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσοι έλαβαν τον λόγο και να σας διαβεβαιώσω ότι σημείωσα τις παρατηρήσεις τους. Η Ευρώπη έχει ασφαλώς ορισμένες μη διαπραγματεύσιμες αρχές και η προστασία της ζωής και της αξιοπρέπειας κάθε ανθρώπου αποτελεί για εμάς ένα θεσμικό αλλά προπαντός ηθικό καθήκον, και θα ήθελα επί τη ευκαιρία να ευχαριστήσω τον εισηγητή γιατί το επισήμανε και άλλους ομιλητές γιατί το επανέλαβαν με σαφήνεια.
Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναγνωρίζει και να προστατεύει αυτό το θεμελιώδες δικαίωμα όσων δραπετεύουν πραγματικά από διώξεις ή από τον πόλεμο, αλλά μόνο για τους πραγματικούς πρόσφυγες. Πράγματι, όπως είπε μεταξύ άλλων και η κ. Klamt, υπάρχει ένα ακόμη σαφές σημείο, καθώς πρέπει να αποφύγουμε τις καταχρήσεις και να διακρίνουμε με σαφήνεια τους αληθινούς πρόσφυγες και όσους δραπετεύουν πραγματικά από τους οικονομικούς μετανάστες.
Πρόκειται για ένα ζήτημα αξιοπιστίας, καθώς η ευρωπαϊκή στρατηγική χρειάζεται σαφείς νόμους και ασφαλείς μεθόδους για την εφαρμογή τους. Μόνον έτσι θα μπορέσουμε να δώσουμε μια πραγματικά κοινή και αποδεκτή απάντηση τόσο σε εκείνους στους οποίους επικρατεί ο φόβος όσο και σε εκείνους στους οποίους υπερισχύει το καθήκον της υποδοχής. Πιστεύω πως μπορούν να ικανοποιηθούν όλοι, εάν αποκτήσουμε διαφανείς νόμους και σαφείς κανόνες για την εφαρμογή τους, καταργώντας επιτέλους τις γκρίζες ζώνες μεταξύ του επιτρεπτού και του μη επιτρεπτού.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η οδηγία μπορεί και πρέπει να τεθεί σε ισχύ το ταχύτερο δυνατόν. Κυρίες και κύριοι, με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να αποφύγουμε τη διαιώνιση των νομοθετικών διαφορών μεταξύ των κρατών μελών, οι οποίες έχουν συχνά ως αποτέλεσμα διαφορετική μεταχείριση για ανθρώπους που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση. Η διαφορετική μεταχείριση δύο ανθρώπων που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση από ένα κράτος μέλος σε άλλο, αποτελεί και αυτή σοβαρή παραβίαση των δικαιωμάτων.
Πρόκειται για μια σοβαρή αδικία, την οποία η οδηγία μπορεί κατά κάποιον τρόπο να περιορίσει και να καταργήσει. Να γιατί πιστεύω πως είναι αναγκαία μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία, αν και, όπως πολλοί από εσάς επεσήμαναν με πραγματισμό, είναι δύσκολο να φαντασθούμε ότι το Συμβούλιο θα επαναφέρει σε συζήτηση τα ουσιαστικά σημεία.
Πολλοί από εσάς, όπως ο κ. Fava και η κ. Lambert, έθεσαν ένα πολύ σημαντικό ζήτημα σχετικά με τον ευρωπαϊκό κατάλογο των ασφαλών χωρών. Γνωρίζω καλά ότι υπάρχουν προβλήματα νομικής βάσης, καθώς επίσης ότι υπάρχει ένα επιτακτικό αίτημα του Συμβουλίου προκειμένου ο κατάλογος να καταρτίζεται αποκλειστικά με τη διαδικασία διαβούλευσης. Ανεξάρτητα από τις επίσημες νομικές βάσεις, η προσωπική μου άποψη είναι ότι για τον καθορισμό του καταλόγου των ασφαλών χωρών είναι αναγκαία η συνεργασία με το Κοινοβούλιο.
Υπάρχουν τυπικά προβλήματα νομικής βάσης, υπάρχουν ωστόσο και ουσιαστικά πολιτικά προβλήματα για διαφορετικούς τομείς όπως ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και το ζήτημα της φύλαξης των δεδομένων, θέματα δηλαδή για τα οποία έχω προτείνει στο Κοινοβούλιο τη σύναψη μιας πολιτικής και ουσιαστικής διοργανικής συμφωνίας πέρα από τις επίσημες νομικές βάσεις. Όπως είπε ο κ. Coelho, γιατί να μην διερευνήσουμε τη δυνατότητα συνεργασίας Συμβουλίου και Κοινοβουλίου για ένα αντικειμενικά λεπτό ζήτημα; Συμμερίζομαι ειλικρινά πολλές από τις παρατηρήσεις σας, αλλά είναι δύσκολο να φαντασθούμε ότι το Συμβούλιο μπορεί να εγκαταλείψει οριστικά την ιδέα για τον κατάλογο των ασφαλών χωρών μετά από τέσσερα χρόνια διαπραγματεύσεων. Πιστεύω, λοιπόν, πως πρέπει να δώσουμε μια πολιτική ώθηση για περισσότερη συμμετοχή του Κοινοβουλίου σε σχέση με το παρελθόν!
Για τους λόγους αυτούς, κλείνω ευχόμενος ακόμη μια φορά την υπερψήφιση της οδηγίας, καθώς η θετική ψήφος θα δώσει σάρκα και οστά στην ιδέα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, όπως υπενθύμισε τελευταίος ο κ. Busuttil: ευρωπαϊκή αλληλεγγύη σημαίνει συμμετοχή στις ευθύνες και στις δαπάνες και απόρριψη των απόψεων εκείνων που επιθυμούν μόνο την εθνική προσέγγιση. Κατά την άποψή μου, το Κοινοβούλιο έχει τη δυνατότητα να δώσει μια τέτοια πολιτική απάντηση.
Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.
Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα, στις 12.00.
5. Οινοπαραγωγική συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής
Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη δήλωση της Επιτροπής σχετικά με την οινοπαραγωγική συμφωνία ΕΕ-ΗΠΑ.
Mariann Fischer Boel, μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που μου δίνεται η δυνατότητα να αναφερθώ στο ζήτημα της συμφωνίας οίνου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία υπογράφηκε στην Ουάσιγκτον στις 14 Σεπτεμβρίου. Θα υποβληθεί στο Συμβούλιο για τελική έγκριση τις ερχόμενες εβδομάδες.
Είναι απλώς μια συμφωνία πρώτης φάσης. Είναι το αποτέλεσμα πολλών χρόνων διαπραγματεύσεων, κατά τη διάρκεια των οποίων χορηγήθηκαν και ανανεώθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες ειδικές άδειες σχετικά με τις οινοπαραγωγικές πρακτικές, τους κανόνες πιστοποίησης και σήμανσης, εντελώς «δωρεάν».
Αυτές οι ατέρμονες διαπραγματεύσεις επηρέασαν το εμπορικό περιβάλλον με αρνητικό τρόπο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν τον Διεθνή Οργανισμό Οίνου το 2001 και δημιούργησαν τον Παγκόσμιο Όμιλο Εμπορίου Οίνου (World Wine Trade Group). Εκτός αυτού, από τότε που η Κοινότητα αναθεώρησε τους κανόνες σήμανσης το 2002 με την έγκριση του κανονισμού της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 753/2002, οι Ηνωμένες Πολιτείες υπήρξαν ένα από τα πλέον επικριτικά μέλη του ΠΟΕ, αμφισβητώντας τη συμβατότητα όλων αυτών των κανόνων με τον ΠΟΕ.
Ένα ακόμη παράδειγμα των αρνητικών εμπορικών σχέσεων ήταν η έγκριση από το Κογκρέσο τον Νοέμβριο του 2004 των απαιτήσεων πιστοποίησης για τα εισαγόμενα κρασιά, με εξαίρεση τις χώρες με τις οποίες είχαν συνάψει συμφωνία οίνου οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι κοινοτικές εξαγωγές στις Ηνωμένες Πολιτείες ανήλθαν περίπου σε 2 δισεκατομμύρια ευρώ το 2004, τα οποία αντιστοιχούν σχεδόν στο 40% των εξαγωγών μας σε κρασί. Οι Ηνωμένες Πολιτείες εξάγουν μόνο 415 εκατομμύρια ευρώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Λαμβάνοντας υπόψη, ως εκ τούτου, τη σημασία της αγοράς των Ηνωμένων Πολιτειών για την Ευρωπαϊκή Ένωση, την εξέλιξη των εμπορικών μας σχέσεων τα τελευταία χρόνια και την κατάσταση του κοινοτικού τομέα του κρασιού, η γνώμη μου είναι ότι αυτή η πρώτης φάσης συμφωνία είναι πολύ θετική για τον οινοπαραγωγικό μας τομέα. Αυτή η συμφωνία θα εξασφαλίσει τη μεγαλύτερη αγορά εξαγωγών μας τόσο από την άποψη της αξίας όσο και του όγκου.
Χαιρετίζω τη συμφωνία, η οποία θα βοηθήσει να εδραιωθούν και να βελτιωθούν οι εμπορικές μας σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα διευκολύνει ενδεχομένως έναν εποικοδομητικό και ουσιαστικό διάλογο με τα μέλη του Ομίλου Οίνου του Νέου Κόσμου (New World Wine Group). Επιπροσθέτως, αυτή η συμφωνία πρώτης φάσης περιέχει ορισμένες διατάξεις οι οποίες ευνοούν σαφώς την Κοινότητα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν πλέον επισήμως τις γεωγραφικές μας ενδείξεις κρασιού, οι οποίες θα προστατεύονται σύμφωνα με τους κανόνες σήμανσης.
Υπάρχουν οι 17 ευρωπαϊκές ονομασίες κρασιού, όπως πόρτο, τσέρι και σαμπάνια, οι οποίες θεωρούνται επί του παρόντος ως ημιγενικές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έχουμε συμφωνήσει ότι η χρήση τους θα περιοριστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και ότι θα αλλάξουν το νομικό τους καθεστώς προκειμένου να τις περιορίσουν στο μέλλον σε κρασιά τα οποία έχουν προέλευση από την Κοινότητα.
Η παρούσα κατάσταση θα παγώσει, αλλά δεν θα υπάρξουν περαιτέρω αρνητικές επιπτώσεις από τη συμφωνία. Δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το γεγονός ότι η σαφής αναγνώριση των εν λόγω ονομασιών ως κοινοτικά κρασιά θα ευνοήσει τους οινοπαραγωγούς και τους εμπόρους της Κοινότητας.
Θα απαλλαγούμε επίσης από τις απαιτήσεις πιστοποίησης που έθεσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες το 2004. Όχι μόνο για κρασιά τα οποία καλύπτονται από τη συμφωνία, αλλά επίσης για κρασιά τα οποία περιέχουν λιγότερο από 7% οινόπνευμα, γεγονός το οποίο αποτέλεσε θέμα ενδιαφέροντος για πολλά οινοπαραγωγικά κράτη μέλη. Και ας μην ξεχνάμε ότι, χωρίς την παρούσα συμφωνία, θα ήμασταν αντιμέτωποι με δυσχερείς απαιτήσεις πιστοποίησης για την εσοδεία του 2005. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι όλες αυτές οι απαιτήσεις θα είχαν μεγάλο κόστος για τον εξαγωγικό μας τομέα.
Θα ήθελα να τονίσω δύο ακόμη πολύ σημαντικά ζητήματα. Δυνάμει αυτής της συμφωνίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση συμφωνούν για την επίλυση των διμερών θεμάτων μέσω ανεπίσημων διμερών διαβουλεύσεων, και όχι μέσω επίσημων μηχανισμών διακανονισμού των διαφορών. Αυτή είναι σημαντική δήλωση, καθώς αποτελεί ρήτρα ειρήνης και θα επιτρέψει τη διεξαγωγή περαιτέρω εποικοδομητικών συζητήσεων.
Δεδομένου ότι αυτή είναι μόνο μια πρώτης φάσης συμφωνία, είναι ζωτικής σημασίας να υπάρχουν ορισμένες σαφείς προοπτικές για τη δεύτερη και πιο φιλόδοξη φάση. Έχουμε επιτύχει σαφή δέσμευση για την έναρξη των διαπραγματεύσεων της δεύτερης φάσης το αργότερο 90 ημέρες μετά την έναρξη ισχύος της πρώτης φάσης.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες συμφώνησαν εν τέλει να διατυπώσουν σαφέστερα σε μια κοινή δήλωση τα θέματα τα οποία θα πρέπει να συζητηθούν σε αυτές τις διαπραγματεύσεις της δεύτερης φάσης. Περιλαμβάνουν θέματα σημαντικά για μας, όπως το μέλλον των «πρώην» ημιγενικών ονομασιών, οι γεωγραφικές ενδείξεις, η χρήση παραδοσιακών εκφράσεων, τα κρασιά τα οποία δεν καλύπτονται από τη συμφωνία, οι οινοπαραγωγικές πρακτικές, η πιστοποίηση και η δημιουργία μιας κοινής επιτροπής.
Τελευταία, έχω ακούσει κάποιες επικρίσεις ότι η Επιτροπή έχει χορηγήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες αμοιβαία αναγνώριση των οινοπαραγωγικών πρακτικών της. Αυτό δεν ισχύει καθόλου. Θα συνεχίσουμε να δεχόμαστε τις οινοπαραγωγικές πρακτικές των Ηνωμένων Πολιτειών οι οποίες καλύπτονται επί του παρόντος από κοινοτικές άδειες. Θα δεχτούμε επίσης υφιστάμενες οινοπαραγωγικές πρακτικές των Ηνωμένων Πολιτειών οι οποίες δεν καλύπτονται από τις ισχύουσες κοινοτικές παρεκκλίσεις. Εντούτοις, θα είναι δυνατό για τις Ηνωμένες Πολιτείες να εξάγουν αυτά τα κρασιά μόνο εφόσον αλλάξει το καθεστώς των 17 ημιγενικών ονομασιών των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι νέες οινοπαραγωγικές πρακτικές θα αναλυθούν και θα γίνουν δεκτές στην Κοινότητα μόνο εάν δεν υπάρξουν ενστάσεις. Αυτό δεν αποτελεί αμοιβαία αναγνώριση.
Επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο πιο σημαντικός εμπορικός μας εταίρος στον τομέα του κρασιού, θεωρώ αυτήν την πρώτης φάσης συμφωνία πολύ σημαντική για τους ευρωπαίους οινοπαραγωγούς και εξαγωγείς.
Christa Klaß, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ πολύ, κυρία Επίτροπε, για τη δήλωσή σας για το εν λόγω ζήτημα. Η Ομάδα μας έχει δύο απόψεις για το θέμα αυτό και σκοπεύω να τις εκθέσω χωρίς περιστροφές.
Είναι γεγονός ότι οι παραχωρήσεις της Επιτροπής στη συμφωνία οίνου της ΕΕ με τις ΗΠΑ είναι παραπάνω από αναίσχυντες και απαράδεκτες. Μιλώ ως βουλευτής μίας από τις παλιότερες οινοπαραγωγικές περιφέρειες της Γερμανίας και ως εκπρόσωπος των αμπελουργών του Μοζέλα. Φυσικά, χρειαζόμαστε μια εμπορική συμφωνία με σαφείς ρυθμίσεις –αυτό το υπογραμμίσατε- και οι διαπραγματεύσεις έχουν ήδη διαρκέσει πάρα πολύ. Χρειαζόμαστε, όμως, μια συμφωνία με δίκαιους όρους και για τις δύο πλευρές. Αυτό το έγγραφο με τις μεγάλες και αόριστες προθεσμίες του και, το χειρότερο, η παραχώρηση της απεριόριστης αμοιβαίας αναγνώρισης των οινολογικών διαδικασιών της παραγωγής οίνου είναι ένα χτύπημα σε κάθε προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών για μια νομοθεσία για την οινοπαραγωγή.
Η Επίτροπος είπε ότι πρέπει να γίνουν και άλλες συζητήσεις. Όμως, οι διαπραγματεύσεις διήρκεσαν πάρα πολύ καιρό, και έτσι ερωτώ γιατί αναβάλλουμε τέτοιες σημαντικές αποφάσεις. Στην Ευρώπη έχουμε σαφώς ορισμένους όρους για την παραγωγή του κρασιού. Για εμάς, η προσθήκη νερού στο κρασί είναι εντελώς αδιανόητη και για τους καταναλωτές θα ήταν απαράδεκτη. Τώρα υποχρεωνόμαστε να αναγνωρίσουμε ότι η Αμερική έχει το δικαίωμα προσθήκης νερού μέχρι 7%; Σήμερα είναι υλοποιήσιμες σύγχρονες μέθοδοι ανάλυσης του κρασιού στα συστατικά του, και εμείς πρέπει να δεχτούμε στο πλαίσιο της αμοιβαίας αναγνώρισης να μπορεί να συντεθεί βιομηχανικά;
Δεν μας χρειάζεται συνθετικό κρασί! Το κρασί χαρακτηρίζεται από πολυμορφία, μια πολυμορφία που είναι εκδήλωση της ίδιας της φύσης, και οι ιδιότητές του εξαρτώνται από τις καιρικές συνθήκες και το έτος παραγωγής. Καταλαβαίνει η Επιτροπή τι σημαίνει μια τέτοια παραχώρηση, που επηρεάζει και τις μελλοντικές συμφωνίες για τις διαπραγματεύσεις του ΠΟΕ; Η αρχή του ΠΟΕ για το «πιο ευνοούμενο έθνος» σημαίνει ότι αργότερα θα πρέπει να γίνουν οι ίδιες παραχωρήσεις και σε άλλες χώρες. Έτσι γελοιοποιούνται οι προσπάθειες του Διεθνούς Γραφείου Αμπέλου για έναν ορισμό του κρασιού με παγκόσμια ισχύ.
Η Επίτροπος Fischer Boel μίλησε εδώ και για έναν άλλο οργανισμό. Οι ΗΠΑ αποχώρησαν από το Διεθνές Γραφείο Αμπέλου και Οίνου (OIV). Σημαίνει αυτό ότι το OIV τρόπον τινά απέτυχε; Και το αίτημά μας –η απαραίτητη προστασία των γεωγραφικών προστατευομένων ονομασιών χωρίς καθορισμό ημερομηνίας– μετατίθεται απλά επ’ αόριστον. Η σαμπάνια έρχεται από την Καμπανία, το κρασί του Ρήνου καλλιεργείται στον Ρήνο και το κρασί του Μοζέλα στον Μοζέλα και όχι κάπου στην Αμερική. Οι χαρακτηρισμοί αυτοί πρέπει να απαγορευτούν τώρα και όχι σε κάποια απροσδιόριστη στιγμή, αν θέλουμε να έχουμε ένα δίκαιο εμπόριο. Κατά τη γνώμη μου, ακόμα και η διατήρηση του σημερινού καθεστώτος πάει πολύ μακριά. Ερωτώ την Επιτροπή: που είναι η επιτυχία των διαπραγματεύσεων γι’ αυτήν την συμφωνία; Κατά τη γνώμη μου, εδώ κάναμε μόνο παραχωρήσεις, και μάλιστα οπωσδήποτε υπερβολικά πολλές.
Μιλώντας εκ μέρους των πολλών οικογενειών αμπελουργών που τώρα φέρνουν σπίτι τη σοδειά τους από τα αμπέλια, λέω ότι αισθάνομαι και αισθανόμαστε ξεπουλημένοι από τη συναλλαγή που έγινε.
Κατερίνα Μπατζελή, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, θα ήθελα καταρχήν να σας ευχαριστήσω για την παρουσίαση της προτάσεως συμφωνίας, αλλά και για τις διευκρινίσεις οι οποίες ήταν απολύτως απαραίτητες να δοθούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Πρόκειται για δύσκολη συμφωνία που νομίζω ότι ήταν και αρκετά πολύπλοκη, οπότε όλοι μας έχουμε ανάγκη από περισσότερες διευκρινίσεις αλλά, από την άλλη πλευρά, και σεις η ίδια πρέπει να λάβετε υπόψη σας τις προτάσεις και τις ανησυχίες μας που σχετίζονται με αυτή τη συμφωνία.
Η συμφωνία αυτή θα μπορούσε πράγματι να θεωρηθεί ως μια από τις πιο χρονοβόρες διεθνείς εμπορικές τομεακές συμφωνίες εφόσον εκκρεμούσαν ζητήματα από το 1983. Τα τελευταία 20 χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως πολύ σωστά είπατε, παρείχε συνεχώς παρεκκλίσεις στις ΗΠΑ σχετικά με τις οινολογικές πρακτικές και τη σήμανση των αμερικανικών κρασιών που εισάγονταν στην Κοινότητα.
Με την παρούσα συμφωνία επέρχεται, καταρχήν, μια ομαλοποίηση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης: οι ΗΠΑ απαλλάσσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση από τις νέες απαιτήσεις τους σε θέματα πιστοποίησης και δεσμεύονται να επιδιώκουν την επίλυση ενδεχομένων διαφορών μέσω διμερών διαβουλεύσεων και όχι, όπως γινόταν παλαιότερα, δια μέσου των μηχανισμών επίλυσης διαφορών.
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι επί του παρόντος βρισκόμαστε μόλις στην πρώτη φάση της συμφωνίας την οποία θα μπορούσαμε να ονομάσουμε ως μία λύση ανάγκης ενώ εκκρεμούν σημαντικά εμπορικά ζητήματα τα οποία, κυρία Επίτροπε, πρέπει να τα λάβετε υπόψη σας σε μια σκληρή πλέον διαπραγμάτευση η οποία αρχίζει.
Πρώτον, οι προστατευόμενες ονομασίες δεν κατοχυρώνονται, όπως διαφαίνεται, επαρκώς από τη συμφωνία, ενώ η αναγνώριση που παρέχεται στις οινολογικές πρακτικές των ΗΠΑ, να επιτρέπεται δηλαδή προσθήκη νερού κατά 7%, ή να γίνεται ωρίμανση με τρίμματα ξύλου μέσα στο βαρέλι, δεν αποτελεί βέβαια κίνδυνο για την υγεία, θέτει όμως σε κίνδυνο τη φήμη του κρασιού ως προϊόντος υψηλής ποιότητας.
Δεύτερον, αυτή η αναγνώριση των χαλαρών οινολογικών πρακτικών στις ΗΠΑ αποτελεί προηγούμενο για εισαγωγές από άλλες χώρες. Πρέπει συνεπώς στη δεύτερη φάση να αντιμετωπισθεί με υπευθυνότητα το θέμα των οινολογικών πρακτικών και του ορισμού του κρασιού, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα σταθερό πλαίσιο αναφοράς.
Τρίτον, απειλούνται οι παραδοσιακές ονομασίες και τίθεται σε αμφιβολία ο ρόλος του Διεθνούς Γραφείου Αμπέλου.
Τέταρτον, θα πρέπει να επιταχυνθεί η διαδικασία για την εξασφάλιση της αναγνώρισης των 17 ονομασιών του Παραρτήματος 2, ώστε όλες οι ευρωπαϊκές προστατευόμενες ονομασίες να τύχουν αυστηρής προστασίας από τις αμερικανικές αρχές.
Πέμπτον, να προωθηθεί, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων του ΠΟΕ, η δημιουργία ενός διεθνούς μητρώου με κατοχυρωμένες γεωγραφικές ενδείξεις και η ένταξη του στόχου αυτού στις πιο σημαντικές προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κυρία Επίτροπε, ένας μεγάλος κύκλος κλείνει αλλά ανοίγει ένας άλλος, και ίσως τώρα θα πρέπει να ενδυναμωθούν οι προσπάθειες της Επιτροπής στα πλαίσια της δεύτερης φάσης των διαπραγματεύσεων με τις ΗΠΑ αλλά και της επερχόμενης αναθεώρησης της κοινής οργάνωσης της αγοράς του κρασιού ώστε να δημιουργηθούν οι καλύτερες δυνατές συνθήκες όσον αφορά την παραγωγή και την ποιότητα αλλά και την εμπορία του προϊόντος. Είστε στο μάτι του κυκλώνα και σας εύχομαι καλή δύναμη. Το Κοινοβούλιο, με τις παρατηρήσεις του, θεωρώ ότι θα συμβάλει προς την κατεύθυνση αυτή.
ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. FRIEDRICH Αντιπροέδρου
Jorgo Chatzimarkakis, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, καταρχάς θα ήθελα να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου και τα συγχαρητήρια της Ομάδας μου για το ότι επιτύχατε αυτό το ενδιάμεσο αποτέλεσμα στις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ. Πρόκειται για ένα σημαντικό εμπορικό σχέδιο που ανέρχεται σε 2,3 δισ. ευρώ. Όμως, πρόκειται για εμπόριο ανάμεσα σε δύο διαφορετικά συστήματα, δηλαδή εδώ η παραγωγή και η διάθεση διαφέρουν ως προς την προσέγγιση, και γι’ αυτό η συνεργασία δεν είναι εύκολη. Ως εκ τούτου, αυτή η συμφωνία δεν μπορεί να θεωρηθεί παρά μόνο σαν ένα πρώτο βήμα, μια συμφωνία πρώτης φάσης, και χαίρομαι που το διατυπώσατε και εσείς έτσι.
Στο παρελθόν αποδεχτήκαμε πολλές παρεκκλίσεις των Αμερικανών. Αυτό ήταν απαραίτητο για τις εμπορικές σχέσεις. Τώρα, όμως, είναι σημαντικό να εφαρμοστούν οι κανόνες μας για τη σήμανση. Για εμάς είναι επίσης σημαντικό να είναι διατεθειμένες οι ΗΠΑ για επίλυση όλων των διμερών θεμάτων με διαβουλεύσεις και όχι μέσω της διαιτησίας του ΠΟΕ. Ασφαλώς, όμως, για εμάς τους Ευρωπαίους αποτελεί μεγαλύτερη προτεραιότητα να προστατεύονται όπως τους αξίζει οι γεωγραφικές ονομασίες προέλευσης. Σε αντιστάθμισμα, είμαστε διατεθειμένοι να δεχθούμε προσωρινά τις οινοπαραγωγικές πρακτικές των ΗΠΑ. Αυτό μπορεί να είναι ένα πικρό χάπι, όμως πρέπει να το καταπιούμε. Είναι κάτι προσωρινό και θα το διευκολύνουν αυτό οι κανόνες σήμανσης, που θα έχουν ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη ελευθερία για τον καταναλωτή που ελπίζουμε ότι θα φανεί ώριμος.
Ωστόσο, κατά τη δεύτερη φάση των διαπραγματεύσεων, η Επιτροπή πρέπει να υπερασπιστεί και την καλύτερη προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας στην οινοπαραγωγή. Στον τομέα αυτόν, εμείς οι Ευρωπαίοι έχουμε οδηγήσει τον κόσμο στη θέσπιση παγκόσμιων προδιαγραφών, και γι’ αυτό δεν πρέπει να χαλαρώσουμε τις προσπάθειές μας στο συγκεκριμένο ζήτημα. Επίσης, καλούμε την Επιτροπή να ταχθεί υπέρ της καθιέρωσης ενός διεθνούς μητρώου με κατοχυρωμένες γεωγραφικές ενδείξεις προέλευσης. Οι δύο προηγούμενες ομιλήτριες αναφέρθηκαν και σε αυτό το θέμα.
Το συμπέρασμα είναι πως αυτή η συμφωνία μπορεί να μην είναι λαμπρή, είναι όμως ένα πρώτο, σημαντικό βήμα και εσείς, κυρία Επίτροπε, κάνατε το σωστό. Το δεύτερο βήμα πρέπει να ακολουθήσει σε εναρμόνιση με τη μεταρρύθμιση της οργάνωσης αγοράς για το κρασί, που όλοι περιμένουμε με ανυπομονησία.
Μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι για το ευρωπαϊκό κρασί μας. Είναι ένα κρασί που το απολαμβάνουν και το εκτιμούν σε ολόκληρο τον κόσμο. Πρέπει να διατηρήσουμε το παγκόσμιο προβάδισμά μας στην οινοπαραγωγή με τη βελτίωση της προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας. Κυρία Επίτροπε, σας ευχόμαστε καλή επιτυχία σε αυτό.
Marie-Hélène Aubert, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, από την πλευρά μας, αρνούμαστε να δεχτούμε τις προσβολές του συναδέλφου μας. Θέλω καταρχάς να επιμείνω σε ένα διαδικαστικό ζήτημα. Αυτή η συζήτηση οργανώθηκε βεβιασμένα, αφού υπογράφηκε μια συμφωνία –έστω και αν αυτό είναι ένα πρώτο βήμα– από την Επιτροπή. Πέραν αυτού, το Συμβούλιο δεν παρίσταται, τη στιγμή που αυτό κρατά, εν τέλει, τη συμφωνία στα χέρια του. Συνεπώς, θεωρώ ότι ο τρόπος με τον οποίο εργαζόμαστε στερείται σοβαρότητας και ότι η γνώμη των βουλευτών του ΕΚ δεν λαμβάνεται υπόψη όπως θα έπρεπε.
Επί της ουσίας, αυτή η συμφωνία, μολονότι ικανοποιεί τους εμπόρους και τους μεγαλέμπορους, οι οποίοι ασκούν έντονες πιέσεις να προχωρήσουμε, δεν εξυπηρετεί στο ελάχιστο το συμφέρον των παραγωγών κρασιών με κατοχυρωμένη ονομασία προέλευσης, ούτε και το συμφέρον των καταναλωτών. Σήμερα, η κατάσταση είναι άκρως συγκεχυμένη. Αυτό που εκθέτετε, κυρία Επίτροπε, δεν ανταποκρίνεται στις πληροφορίες που έχουμε από άλλη πηγή. Εκδηλώνεται έντονη ανησυχία στον χώρο. Τι εμπιστοσύνη να έχουν άραγε οι ευρωπαίοι καταναλωτές στη σήμανση, στις ετικέτες, που κινδυνεύουν να υπονομευθούν σοβαρά από αυτού του είδους τη συμφωνία; Επιπλέον, αποδυναμώνετε αισθητά τις αρχές που ανέκαθεν υποστήριζε η Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά τη γεωγραφική ένδειξη.
Αυτό που γίνεται με το κρασί στην παρούσα φάση και το οποίο θεωρούμε απαράδεκτο υπάρχει κίνδυνος να συμβεί εν συνεχεία και με πολλά άλλα προϊόντα. Εμείς, από την πλευρά μας, ευχόμαστε δύο πράγματα. Αφενός, να κάνει το Συμβούλιο τη δουλειά του και να πει με σαφήνεια ποια είναι η εντολή που έχει δοθεί στην Επιτροπή σε σχέση με αυτό το ζήτημα. Αφετέρου, η Ευρωπαϊκή Ένωση να κρατήσει πιο σθεναρή στάση σε σχέση με τον σεβασμό των ονομασιών προέλευσης, τις οινικές πρακτικές, τη διαφύλαξη τομέων που είναι πραγματικά ζωτικοί για τη ζωή των περιοχών μας και για πολλές αγροτικές περιοχές σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, και να αγωνιστεί για τη διαφύλαξη αυτής της ποιότητας και αυτών των ονομασιών προέλευσης. Ειδεμή, αν αντιμετωπίσουμε τις διαπραγματεύσεις του ΠΟΕ παραιτούμενοι εξαρχής, πολύ φοβούμαι ότι θα απολέσουμε και άλλο έδαφος στις εβδομάδες που έρχονται.
Ilda Figueiredo, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, είναι πολύ γνωστό ότι ο οινικός τομέας διέρχεται μια δύσκολη φάση, και το ίδιο συμβαίνει στην Πορτογαλία, όπου ένας αυξανόμενος αριθμός καλών κρασιών αντιμετωπίζουν δυσκολίες ανταγωνιστικότητας στην αγορά. Αυτή η κατάσταση επιδεινώνεται από την αύξηση των εισαγωγών από τρίτες χώρες, γεγονός που είχε εξαιρετικά επιζήμιες συνέπειες για τους αμπελουργούς και τις οινοπαραγωγικές περιοχές.
Αυτή η πρώτη συμφωνία οίνου με τις Ηνωμένες Πολιτείες, καρπός 20 χρόνων διμερών διαπραγματεύσεων, είναι σημαντική, παράλληλα όμως εγείρει ανησυχίες. Λαμβάνοντας υπόψη τις μαζικές παραχωρήσεις προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτή η συμφωνία φαίνεται να έχει προταθεί περισσότερο λόγω των συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και λιγότερο με στόχο την προάσπιση των συμφερόντων των οινοπαραγωγών της ΕΕ.
Πιστεύουμε, επίσης, ότι το φάσμα των διαπραγματεύσεων πρέπει να διευρυνθεί σε διεθνή κλίμακα. Επιπροσθέτως, σε ό,τι αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες, η κ. Fischer-Boel πρέπει να εξηγήσει πλήρως τον τρόπο με τον οποίο προτίθεται να εγγυηθεί τα συμφέροντα των οινοπαραγωγών περιοχών της Ευρώπης όπου η οινοπαραγωγή είναι κρίσιμη για την οικονομική ανάπτυξη.
Όσον αφορά τόσο τις σημασμένες ονομασίες προέλευσης όσο και τις παραδοσιακές οινοπαραγωγικές πρακτικές στην Ευρώπη, αυτό ακριβώς πρέπει να γίνει αν θέλουμε να διατηρηθεί η ποιότητα του κρασιού και να προστατευθούν οι καταναλωτές. Όταν ελέγξαμε τις λεπτομέρειες και ακούσαμε τις εξηγήσεις σας, μας προκλήθηκε ιδιαίτερη ανησυχία σε σχέση με τις εγγυήσεις που πρέπει να δοθούν στους οινοπαραγωγούς μας και τις αντίστοιχες περιοχές.
Roberta Angelilli, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η πρόσφατη συμφωνία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί ασφαλώς ένα ανεπαρκές και δειλό πρώτο βήμα προς την αναγνώριση και την προστασία των προστατευόμενων ονομασιών σε διεθνές επίπεδο. Ήταν καιρός να αλλάξει η κατάσταση μετά τις συνέπειες του περιβόητου κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 316/2004, ο οποίος εκ των πραγμάτων επέτρεπε στους παραγωγούς των μη ευρωπαϊκών χωρών την καταχρηστική χρήση των προστατευόμενων ονομασιών, προκαλώντας έτσι τεράστιες ζημίες στην ιταλική και ασφαλώς στη συνολική ευρωπαϊκή ποιοτική παραγωγή οίνου.
Η Επίτροπος Fischer Boel δήλωσε ενώπιον του Σώματος ότι η συμφωνία προστατεύει τις ευρωπαϊκές ονομασίες και θα προφυλάξει τη μεγαλύτερη εξαγωγική αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι αναμφίβολο ότι αυτοί είναι οι επιδιωκόμενοι στόχοι, ωστόσο υπάρχουν ορισμένες αμφιβολίες εάν η συμφωνία αποτελεί τη σωστή βάση για την επίτευξή τους.
Πράγματι, είναι γεγονός ότι η αμερικανική κυβέρνηση θα προτείνει στο Κογκρέσο την τροποποίηση του καθεστώτος και τον περιορισμό της χρήσης 17 ευρωπαϊκών ονομασιών που προς το παρόν θεωρούνται ως ημιγενικές στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά αληθεύει επίσης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα διατηρήσουν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν 14 παραδοσιακές κοινοτικές ονομασίες, έστω και υπό ορισμένους όρους και για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Στην πραγματικότητα, το χρονίζον ζήτημα των καταχρήσεων δεν έχει ακόμη διαλευκανθεί άπαξ διά παντός.
Από την άλλη, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεσμεύθηκαν να δεχθούν τις βασικές αρχές των κοινοτικών κανόνων σχετικά με τη σήμανση και θα επιδιώξουν την επίλυση ενδεχόμενων διμερών ζητημάτων σχετικά με τις αμπελοοινικές ανταλλαγές με ανεπίσημες διμερείς διαβουλεύσεις και όχι με μηχανισμούς συμβιβασμού των διαφορών.
Ποια είναι όμως η πλέον ανησυχητική παραχώρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Λοιπόν, χάρη στη συμφωνία, η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει τις οινολογικές μεθόδους των αμερικανών οινοπαραγωγών. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι θα επιτρέπεται η εισαγωγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση αραιωμένου οίνου με προσθήκη νερού 7% ή θραυσμάτων ξύλου για ενίσχυση της γεύσης, πράγμα που απαγορεύεται αυστηρά στους δικούς μας παραγωγούς. Αυτό θα αποτελέσει σοβαρό κίνδυνο για τον ποιοτικό οίνο και θα προκαλέσει έντονους κλυδωνισμούς στην οινολογική αγορά.
Μολονότι, αφενός, πετύχαμε μια σχετική σταθερότητα στις εξαγωγές προς τις ΗΠΑ με τη διευκόλυνση και των διαδικασιών, δεχθήκαμε σημαντικές υποχωρήσεις όσον αφορά τις οινολογικές μεθόδους και δεν εξασφαλίσαμε ακόμη επαρκείς εγγυήσεις για τις καταχρήσεις των προστατευόμενων ονομασιών.
Κύριε Πρόεδρε, η συμφωνία προβλέπει ότι ενενήντα ημέρες μετά την έναρξη της ισχύος της, θα ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για μια ευρύτερη συμφωνία. Ζητούμε, λοιπόν, οι διαπραγματεύσεις να αποσκοπούν στην πραγματική προστασία των παραδοσιακών ονομασιών. Πιστεύουμε ότι, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, η Επιτροπή πρέπει να επιδιώξει προπαντός την ανάληψη μιας οριστικής δέσμευσης εκ μέρους των αμερικανικών αρχών να θέσουν τέλος στην παράνομη χρήση εντός των Ηνωμένων Πολιτειών προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων από την κοινοτική νομοθεσία με μέγιστη προθεσμία δύο ετών.
Ολοκληρώνω λέγοντας ότι η συμφωνία ειδικής παρέκκλισης για τις αμερικανικές εισαγωγές θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και από άλλα κράτη του ΠΟΕ για να απαιτήσουν ίση μεταχείριση, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στην εισαγωγή προϊόντων αμφίβολης προέλευσης και σύνθεσης. Για να αντιμετωπίσει αυτήν την κατάσταση, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να λάβει δραστικότερα μέτρα, προκειμένου να προστατεύσει τις παραδοσιακές και ποιοτικές παραγωγές οίνου. Η αρχή θα πρέπει να γίνει με την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 316/2004 που ελευθέρωσε τη χρήση των προστατευόμενων παραδοσιακών ονομασιών, δημιουργώντας αθέμιτο ανταγωνισμό και παραπλανώντας τους καταναλωτές όσον αφορά την προέλευση και την ποιότητα των προϊόντων.
Jean-Claude Martinez (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, ομιλώ εξ ονόματος όλων των δικών μου. Καταρχάς, εξ ονόματος των αμπελουργών του Languedoc-Roussillon, που παράγουν κρασί εδώ και 2 000 χρόνια –από την εποχή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και όχι εδώ και έναν αιώνα, όπως στην Καλιφόρνια– και οι οποίοι παράγουν κρασί με τον ίδιο τρόπο που ο άνθρωπος κάνει έρωτα, που καλλιεργεί την καλαισθησία, την ομορφιά. Μιλώ επίσης εξ ονόματος όλων των αμπελουργών της Γαλλίας, της Ισπανίας, της Rioja, της Ουγγαρίας, του Tokay –του οίνου των βασιλέων, του βασιλέα των οίνων– της Ιταλίας, της Ελλάδας, ολόκληρης της Μεσογείου, όπου το κρασί είναι κομμάτι του πολιτισμού, τέχνη των θεών.
Εσείς, όμως, συναινείτε στην υποβάθμιση του κρασιού από πολιτιστικό προϊόν σε βιομηχανικό προϊόν για εμπορευματοποίηση. Η Συμφωνία του Μονάχου για το κρασί αλλάζει τον ορισμό του κρασιού, τη φύση του κρασιού. Δεν πρόκειται πλέον για φυσική δημιουργία, για προϊόν ζύμωσης, αλλά για χημικό προϊόν. Αποδέχεστε τις χημικές και όχι τις οινολογικές πρακτικές των Ηνωμένων Πολιτειών. Αποδέχεσθε μια οινική κόκα κόλα, που γίνεται με νερό, συν ζάχαρη, χρωστικές ουσίες, ξύλο. Είναι σαν να θέλουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να αλλάξουν την Επίτροπο Fischer Boel και να κάνουν μια απομίμηση Επιτρόπου, αραιωμένη σε ποσοστό 7 %. Αντιλαμβάνεστε τον λόγο για τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θέλουν πλέον τις ετικέτες: επειδή προφανώς δεν θέλουν να αναφέρονται εκεί οι χημικές ουσίες. Λίαν προσεχώς θα εφαρμοστεί η οδηγία REACH στο κρασί.
Επιπλέον, αποδέχεστε την κλοπή δεκαεπτά ονομασιών, υπό την πρόφαση ότι είναι ημιγενικές. Η σαμπάνια δεν σημαίνει τίποτα· το Chablis, δεν σημαίνει τίποτε απολύτως· το Sauternes, ακόμα λιγότερα! Επισφραγίζετε την απάτη, την παραχάραξη. Για πέντε χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούν να χρησιμοποιούν ψευδεπίγραφους τίτλους ονομαστών κτημάτων και αμπελώνων, ως αντάλλαγμα της σύναψης ειρήνης. Ό,τι δηλαδή έγινε και με τις διαπραγματεύσεις του κύκλου της Ουρουγουάης, με τους ελαιούχους σπόρους: ο κλέφτης δέχεται να μην σύρει τους εξαπατημένους οινοπαραγωγούς μπροστά στα μάτια του χωροφύλακα ΠΟΕ. Ήδη είχε γίνει αυτό στη συμφωνία με τη Νότια Αφρική και προφανώς, στον ΠΟΕ, οι οινοπαραγωγοί από τη Χιλή, την Αυστραλία, την Καλιφόρνια, από όλες τις οινοπαραγωγές περιοχές του Ειρηνικού, θα εξεγερθούν, θα στηριχθούν σε αυτό το προηγούμενο.
Κυρία Επίτροπε, προέρχομαι από μια περιοχή που γέννησε τις μεγάλες εξεγέρσεις τη δεκαετία του ´50. Λοιπόν, οι αμπελουργοί του Languedoc θα σας πουν «όχι». Θα εξεγερθούν και θα έλθουν ίσως στην Επιτροπή στις Βρυξέλλες. Μπόρεσαν να εξεγείρουν όλη τη Νότια Γαλλία, συνεπώς δεν θα δυσκολευτούν να σας αντιτάξουν ένα «όχι» τόσο βίαιο όσο χρειάζεται, διότι τους επιτίθεσθε και επιτίθεσθε σε έναν πολιτισμό.
(Χειροκροτήματα)
Πρόεδρος. Κυρίες και κύριοι, ζητώ από τους αξιότιμους επισκέπτες στα θεωρεία, που είναι πολύ ευπρόσδεκτοι και, φυσικά, πρέπει να συμμετέχουν στην ζωηρή μας συζήτηση, να θυμούνται ότι –όπως σε όλα τα κοινοβούλια του κόσμου- ζητάμε από τους ακροατές στα θεωρεία να μην χειροκροτούν. Να χειροκροτούν μπορούν μόνον οι βουλευτές. Μπορείτε, όμως, να γνέφετε ζωηρά, με την προϋπόθεση ότι αυτό δεν θα ακούγεται. Ευχαριστώ πολύ τους επισκέπτες στα θεωρεία για την κατανόησή τους και τους καλωσορίζω θερμά.
María Esther Herranz García (PPE-DE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, αν επρόκειτο να εξοριστώ σε ένα έρημο νησί, στον πιο μακρινό ωκεανό, που θα ήταν ο Ειρηνικός, και κάποιος με ρωτούσε ποια ευρωπαϊκά γεωργικά προϊόντα θα ήθελα να πάρω μαζί μου, θα έλεγα, πέρα από ψωμί, δυο μπουκάλια. Το ένα από αυτά τα μπουκάλια θα περιείχε κρασί και το άλλο λάδι. Και εφόσον κατάγομαι από τη Λα Ριόχα, το κρασί θα ήταν φυσικά ένα Ριόχα, το οποίο είναι διεθνούς φήμης και του οποίου η φήμη και το κύρος οφείλονται σε μια αρχαία οινοποιητική κουλτούρα.
Πριν ακόμη από τη ρωμαϊκή εισβολή, καλλιεργούνταν αμπέλια στη Λα Ριόχα και παράγονταν κρασί. Το κρασί μας παράγεται, επομένως, με εξαιρετικά παλιές μεθόδους παραγωγής, οι οποίες εγγυώνται την υψηλή ποιότητα του προϊόντος.
Επομένως, πιστεύω ότι η συμφωνία που επιτεύχθηκε με τις Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια βαθιά αλλαγή στην οινοποιητική μας κουλτούρα, η οποία δεν θα λειτουργούσε πάντα προς όφελός μας, διότι, ευτυχώς ή δυστυχώς, η εμπορική επιτυχία των κρασιών μας συνδεόταν πάντα με μια μέθοδο παραγωγής που σέβεται αυστηρά τους πιο καθαρούς ορισμούς του οίνου.
Η οριστική έγκριση της εισαγωγής κρασιών που παράγονται με αμφίβολες οινολογικές πρακτικές πολύ διαφορετικές από τις δικές μας θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την οινοπαραγωγική μας κουλτούρα, πάνω στην οποία –επιμένω– βασιζόταν ανέκαθεν η εμπορική επιτυχία των προϊόντων μας.
Πόσο καιρό ακόμη μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να συνεχίσει την απαγόρευση της χρήσης ρινισμάτων ξύλου στην ωρίμανση του κρασιού ή την προσθήκη νερού, αν επιτρέπουμε την εισαγωγή κρασιών που παράγονται με αυτές τις πρακτικές;
Είναι σαφές ότι το κεφάλαιο των οινολογικών μεθόδων θα είναι ένα από τα επίμαχα σημεία στα οποία θα δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην επικείμενη μεταρρύθμιση της ΚΟΑ κρασιού, διότι η συμφωνία που μόλις σύναψε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με τις Ηνωμένες Πολιτείες θα έχει, φοβάμαι, επιπτώσεις που θα επεκταθούν πέρα από τις εμπορικές συναλλαγές με αυτήν τη χώρα.
Η περιοχή μου, η Λα Ριόχα, είναι αρκετά τυχερή ώστε να απολαμβάνει καλή προστασία στην αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά δεν μπορεί να λεχθεί το ίδιο για άλλες κοινοτικές ονομασίες προέλευσης όπως τα κρασιά Βουργουνδίας, το Πόρτο και τα κρασιά Σέρι και Μάλαγα, οι ονομασίες των οποίων εξακολουθούν να θεωρούνται από τις ΗΠΑ ως «ημιγενικές». Η συμφωνία που επιτεύχθηκε δεν περιέχει τη σαφή δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών ότι θα σταματήσουν να σφετερίζονται αυτές τις ονομασίες.
Θα ήθελα, επομένως, να καλέσουμε την Επιτροπή να συμπεριλάβει την κατάρτιση ενός διεθνούς μητρώου γεωγραφικών ενδείξεων και ονομασιών προέλευσης ανάμεσα στις κύριες προτεραιότητες των διαπραγματεύσεων στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Οι σημερινές διαπραγματεύσεις στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου προσφέρουν μια χρυσή ευκαιρία που δεν πρέπει να χάσουμε.
Η Επιτροπή πρέπει επίσης να παροτρύνει τις Ηνωμένες Πολιτείες, σε διμερή βάση, να σταματήσουν να χρησιμοποιούν ονομασίες προστατευμένες στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τη μέγιστη περίοδο των δύο ετών που αναφέρεται στην πρόσφατη συμφωνία οίνου.
María Isabel Salinas García (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, είναι αλήθεια ότι μετά από είκοσι χρόνια επαφών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών, επιτεύχθηκε η πρώτη συμφωνία. Αλλά το βλέπουμε αυτό μόνο ως ένα σημείο αφετηρίας και όχι ως κάτι με το οποίο θα πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι. Συμφωνώ με την πλειονότητα των όσων ελέχθησαν σε αυτό το Κοινοβούλιο και, πάνω από όλα, ελπίζω ότι η Επιτροπή θα τα λάβει σοβαρά υπόψη, διότι δεν έχω ακούσει ούτε ένα άτομο να λέει ότι είναι ικανοποιημένο με αυτήν τη συμφωνία.
Αυτές οι πρώτες συμφωνίες δεν εγγυώνται αποτελεσματική προστασία για τις ευρωπαϊκές ονομασίες προέλευσης. Ωστόσο, αφήνουν την κοινοτική αγορά ανοιχτή στα κρασιά των Ηνωμένων Πολιτειών που παράγονται σύμφωνα με οινολογικές πρακτικές που δεν επιτρέπονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως η προσθήκη νερού. Θα είναι δύσκολο για τα κρασιά μας, που παράγονται με παραδοσιακές μεθόδους και κριτήρια υψηλής ποιότητας, να ανταγωνιστούν άλλα που παράγονται με πολύ πιο φτηνές βιομηχανικές διαδικασίες.
Η χώρα μου, η Ισπανία, είναι απογοητευμένη από αυτήν την πρώτη συμφωνία και ελπίζουμε ότι η δεύτερη φάση θα είναι πολύ πιο πειστική. Μεταξύ άλλων πραγμάτων, ανησυχούμε ιδιαίτερα για το θέμα των ημιγενικών ονομασιών· πιστεύουμε ότι είναι αυτές που έχουν ζημιωθεί περισσότερο. Είναι αλήθεια ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δεσμευτεί να μην χρησιμοποιούν τυπικές ευρωπαϊκές ονομασίες, αλλά μόνο για κρασιά που εξάγουν σε τρίτες χώρες. Μπορούν, επομένως, να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τις ίδιες ονομασίες που χρησιμοποιούσαν μέχρι σήμερα στο έδαφός τους, με την προστιθέμενη περιπλοκή ότι η νομοθεσία των Ηνωμένων Πολιτειών θεωρεί ονομασίες από την περιοχή μου, όπως οι ονομασίες «Σέρι» και «Μάλαγα», ημιγενικές και όχι ονομασίες προέλευσης.
Η δεύτερη φάση των διαπραγματεύσεων θα ξεκινήσει σύντομα· καλούμε το Κοινοβούλιο να υπερασπιστεί τις γεωγραφικές ενδείξεις πιο αποφασιστικά σε αυτές τις διαπραγματεύσεις, και για τον σκοπό αυτόν, πρέπει να αρχίσουμε μια συζήτηση σχετικά με το μέλλον των ημιγενικών ονομασιών. Πρέπει να διεξαγάγουμε διάλογο σχετικά με την παραδοσιακή ονοματολογία, τις πιστοποιήσεις και τις οινολογικές πρακτικές και, ιδιαίτερα, είναι απαραίτητο να συσταθεί μια κοινή επιτροπή για τα οινοπαραγωγικά θέματα.
Προκειμένου να εργαστούμε καλύτερα στο μέλλον από όσο έχουμε εργαστεί μέχρι τώρα, αυτό το Κοινοβούλιο είναι διατεθειμένο να συνεργαστεί με την Επιτροπή· πρόκειται να εγκρίνουμε ένα ψήφισμα το οποίο θα πρέπει να ληφθεί υπόψη, ούτως ώστε αυτό που συμβαίνει μέχρι τώρα να μην συνεχιστεί. Θα ήταν επίσης ευκταίο να εκπονήσει η Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου μια έκθεση πρωτοβουλίας, ούτως ώστε αυτό που συνέβη να μην συμβεί ξανά και να ληφθεί υπόψη η γνώμη αυτού του Κοινοβουλίου, προκειμένου να προσπαθήσουμε να σώσουμε τον ευρωπαϊκό οινοπαραγωγικό τομέα.
Anne Laperrouze (ALDE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, τα όσα διακυβεύονται στην αγορά του κρασιού είναι λίαν σημαντικά. Οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν από τις πλέον σημαντικές αγορές για την Ευρωπαϊκή Ένωση, με 60 εκατομμύρια καταναλωτές κρασιού και με έναν ετήσιο μέσο όρο κατανάλωσης που ανήλθε από τα 8 στα 13 λίτρα ανά κάτοικο μέσα στην τελευταία δεκαετία. Την περασμένη χρονιά, η αμερικανική αγορά αυξήθηκε κατά 5,6% σε όγκο. Η Γαλλία είναι η τρίτη κατά σειρά εξαγωγέας στις ΗΠΑ, μετά την Ιταλία και την Αυστραλία.
Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να χαιρετίσουμε τη συμφωνία οίνου που σύναψε η Ευρωπαϊκή Ένωση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, με την οποία ολοκληρώνεται η πρώτη φάση μιας διαπραγμάτευσης που ξεκίνησε πριν από είκοσι χρόνια. Ασκώντας εκβιασμό, οι Ηνωμένες Πολιτείες απειλούσαν να υποβάλουν τους ευρωπαίους εξαγωγείς σε μια αυστηρή διαδικασία πιστοποίησης. Έτσι, το Beaujolais nouveau αυτού του φθινοπώρου θα ήταν από τα πρώτα προς έλεγχο. Θα υποβαλλόταν σε συμπληρωματικούς ελέγχους ανάλυσης και πιστοποίησης.
Αυτή η συμφωνία επέτρεψε επίσης να σημειωθεί πρόοδος στο σκέλος των οινολογικών πρακτικών. Ωστόσο, οι ευρωπαίοι παραγωγοί κρίνουν ανεπαρκή τα πρωτόκολλα ελέγχου. Αντιτίθενται σε πρακτικές όπως η αρωματοποίηση, που επιδιώκει να προσδώσει στο κρασί φρουτώδεις γεύσεις. Αυτό εξαρτάται από την εξέλιξη του ορισμού του κρασιού. Επιμένουν, επίσης, στην προστασία των γεωγραφικών ονομασιών.
Κυρία Επίτροπε, πρέπει συνεπώς, στη δεύτερη φάση της διαπραγμάτευσης, να μεριμνήσουμε για την τήρηση των δεσμεύσεων που ανέλαβαν οι αμερικανικές αρχές: να σταματήσει η χρήση ημιγενικών ονομασιών, όπως Βουργουνδία, Σαμπλί, Σαμπάνια, Πόρτο, να βελτιωθεί η προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων, καθώς και της σήμανσης. Σε αυτήν την παγκόσμια αγορά του κρασιού, που συχνά ελέγχεται από τους αμερικανούς μεγαλέμπορους, η ποικιλία του κλήματος έγινε εμπορικό σήμα. Δεν είμαι κατά της παγκοσμιοποίησης της αγοράς οίνου, είμαι όμως κατά των αντιγράφων, είμαι κατά της ομογενοποίησης της γεύσης, δεν θέλω ένα κρασί Σαρντονέ α λα Μακντόναλτς.
Το κρασί είναι συνοδευτικό του φαγητού, είναι το σήμα της περιοχής όπου παρήχθη, έχει τη γεύση της καλλιέργειας του εδάφους, συμβολίζει την εορταστική διάθεση και την κοινωνική ζωή. Η ποικιλία των ονομασιών αντανακλά την ποικιλία των κρασιών, την πολιτισμική μας ποικιλία. Η αμοιβαία αναγνώριση των γεωγραφικών ενδείξεων, η σήμανση δηλαδή της περιοχής παραγωγής, θα συμβάλει στη διαφύλαξη των αντίστοιχων πολιτισμικών μας ταυτοτήτων, στην τόνωση των εμπορικών μας ανταλλαγών με τις Ηνωμένες Πολιτείες, κυρίως όμως στην ενθάρρυνση των ευρωπαίων οινοπαραγωγών, που δεν έπαψαν εδώ και χρόνια να βελτιώνουν την ποιότητα της παραγωγής τους προκειμένου να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις και στην ικανοποίηση ημών των καταναλωτών.
Astrid Lulling (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, η συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης-Ηνωμένων Πολιτειών για την εμπορία οίνων, που μονογράφηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 14 Σεπτεμβρίου μετά από 20 έτη διαπραγματεύσεων, διχάζει. Υπάρχουν οι ευρωπαίοι επιχειρηματίες, για τους οποίους αυτή η συμφωνία θα διασφαλίσει τις εξαγωγές προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, που είναι η πρώτη τους αγορά, με εξαγωγές αξίας 1,6 δισ. ευρώ. Εκτιμούν ότι αυτή η συμφωνία θα επιτρέψει επίσης την αποκατάσταση κλίματος εμπιστοσύνης στον κλάδο και τη διασφάλιση της ροής των εμπορικών συναλλαγών, υπό την προϋπόθεση, προφανώς, ότι θα αρχίσουν γρήγορα οι διαπραγματεύσεις για τη δεύτερη φάση της διμερούς συμφωνίας και για να καθοριστούν κοινές θέσεις στις πολυμερείς διαπραγματεύσεις, κυρίως στο Χονγκ Κονγκ όσον αφορά τις πτυχές που συνδέονται με την πνευματική ιδιοκτησία.
Υπάρχουν, όμως, επίσης οι άλλοι οικονομικοί παράγοντες, κυρίως οι ευρωπαίοι αμπελουργοί, μεταξύ των οποίων η συνάδελφος κ. Klass, στην οποία άλλωστε χρωστούμε την πρωτοβουλία αυτής της συζήτησης, και την ευχαριστώ για αυτό. Εξέφρασε πολύ καλά τις ανησυχίες που, ως πρόεδρος της διατομεακής ομάδας «Κρασί, παράδοση, ποιότητα» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, συμμερίζομαι απολύτως. Σύμφωνα με αυτές τις ανησυχίες, αυτή η συμφωνία κινδυνεύει να επιδεινώσει περαιτέρω την κρίση που πλήττει σήμερα τον τομέα της οινοκαλλιέργειας και, μακροπρόθεσμα, να ακυρώσει διά παντός την ιδιαιτερότητα των ευρωπαϊκών κρασιών, τα οποία χαρακτηρίζει η παραδοσιακή προσκόλληση στο έδαφος και οι φυσικές και προσιδιάζουσες οινολογικές πρακτικές.
Ως πολιτικοί, γνωρίζουμε ότι οφείλουμε συχνά να βάζουμε νερό στο κρασί μας, όμως όχι στο κρασί που πίνουμε, σας παρακαλώ. Η αμοιβαία αναγνώριση των οινολογικών πρακτικών ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού δημιουργεί πρόβλημα –οι συνάδελφοί μου αναφέρθηκαν εκτενώς σε αυτό– πόσο μάλλον που ορισμένες από αυτές τις πρακτικές, τις οποίες ακολουθούν οι ευρωπαίοι αμπελουργοί, απαγορεύονται επίσης από τον ΠΟΕ. Ελπίζω ότι δεν θα μας προτείνετε να αλλάξουμε τα πράγματα όταν θα καταθέσετε προτάσεις για τη μεταρρύθμιση της κοινής οργάνωσης της αγοράς κρασιού.
Όντας παραδοσιακά προσκολλημένοι σε μοντέλα παραγωγής εναρμονισμένα με το περιβάλλον τους και υποκείμενοι σε ένα οπλοστάσιο αυστηρών κοινοτικών ρυθμίσεων, οι ευρωπαίοι αμπελουργοί, που μέλημά τους είναι να παρέχουν ποιοτικά προϊόντα, κινδυνεύουν να περιέλθουν, αν γίνουν αποδεκτές οι πρακτικές των Ηνωμένων Πολιτειών, σε μια κατάσταση αθέμιτου ανταγωνισμού, έτσι ώστε να αναγκαστούν εν καιρώ να εγκαταλείψουν τις προγονικές τους πρακτικές, που προσδίδουν στην ευρωπαϊκή αμπελουργία τον προσιδιάζοντα χαρακτήρα της.
Κατά συνέπεια, κυρία Επίτροπε, πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για την προστασία του τομέα, που είναι βεβαίως ευάλωτος, καθώς υπόκειται σε πλειάδα παραγόντων όπως το κλίμα, τομέας όμως που ανέκαθεν ήταν στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής κουλτούρας. Το θέμα, λοιπόν, είναι να συνεχίσουμε να προαγάγουμε τις οινολογικές μας πρακτικές· το θέμα είναι να στηρίξουμε τις ποιοτικές προσπάθειες των παραγωγών μας, κυρίως στον ΠΟΕ, τέλος δε, να συμφωνήσουμε σε έναν ορισμό που να περιορίζει τα απαράδεκτα μοντέλα παραγωγής, τα οποία προκαλούν, όπως προανέφερα, αθέμιτο ανταγωνισμό σε βάρος των ποιοτικών μας προϊόντων.
Η χρησιμοποίηση των γεωγραφικών ενδείξεων είναι ένα δεύτερο σημείο που, αδιαμφισβήτητα, εγείρει ένα πρόβλημα. Έχοντας τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων εδώ και καιρό, αυτό το θέμα εγείρει αντιγνωμίες. Συμμετείχα σε ένα σεμινάριο στην Ουάσιγκτον για το θέμα αυτό. Διατηρούμε, πράγματι, καλές σχέσεις με τους συναδέλφους μας του αμερικανικού Κογκρέσου, τους οποίους προσπαθούμε να πείσουμε για το βάσιμο της επιχειρηματολογίας μας. Ήθελαν, όμως, να εξαγοράσουμε, να καταβάλουμε ένα τίμημα για να εξαγοράσουμε τις δικές μας ονομασίες προέλευσης. Σκέφτηκα ότι η λογική πάντως ήταν ολίγον τι περίεργη. Κατάγομαι από το Λουξεμβούργο, όπου ρέει ο ποταμός Μοζέλας, και το κρασί του Μοζέλα, αν και μπορεί να παραχθεί στη Γερμανία, το Λουξεμβούργο ή τη Γαλλία, εξ όσων γνωρίζω δεν παράγεται στην Καλιφόρνια.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι πρέπει να τεθεί ένα όριο στις δαπάνες, είναι δε απαραίτητο, κυρία Επίτροπε, να προστατεύσουμε τις ονομασίες μας και να δημιουργήσουμε, μία και καλή, ένα σύστημα καταχώρησης των γεωγραφικών ενδείξεων στον ΠΟΕ. Ελπίζουμε ότι στο Χονγκ Κονγκ θα προασπιστείτε με σθένος αυτήν τη θεώρηση, διότι πρόκειται για το μέλλον των προϊόντων ποιότητας και της ευρωπαϊκής αμπελουργίας.
Luis Manuel Capoulas Santos (PSE) – (PT) Κύριε Πρόεδρε, η οινοπαραγωγή στην Ευρώπη δεν είναι απλώς θέμα εφαρμογής στον γεωργικό τομέα τεχνικών που διδάσκονται σε εργαστήριο ή σε εγχειρίδια εμπορίας. Όπως είπαν προηγούμενοι ομιλητές, η οινοπαραγωγική κουλτούρα και η οινοπαραγωγή αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς αρκετών ευρωπαϊκών περιοχών και επί αιώνες αποτελούν τμήμα της ιστορίας τους.
Θέλω να αναφέρω ένα μόνο παράδειγμα, που θα εκτιμήσετε ότι είναι κάτι που με συγκινεί ιδιαιτέρως, δηλαδή το κρασί Πόρτο. Αυτό το κρασί παράγεται στην παλαιότερη στον κόσμο καθορισμένη περιοχή, που είχε δημιουργηθεί και είχε θεσμικό πλαίσιο πολύ προτού οι αμερικανικές αποικίες σκεφθούν καν να καταστούν κυρίαρχα κράτη. Στις απόκρημνες πλαγιές του ποταμού Ντουέρο στη Βόρεια Πορτογαλία, διαδοχικές γενιές επί αιώνες σμίλεψαν τα βουνά με τα γυμνά τους χέρια και μετουσίωσαν τις πέτρες ενός έρημου τοπίου σε ένα θέαμα έκπαγλου κάλλους, που πλέον χαρακτηρίζεται ως τόπος παγκόσμιας κληρονομιάς.
Αυτό δεν αποκρύπτει το γεγονός ότι έχω πλήρη επίγνωση της σημασίας της σύναψης της συμφωνίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έχω επίγνωση του μείζονος αντίκτυπου που είχαν οι ευρωπαϊκές εξαγωγές σε αυτήν τη χώρα και του ευαίσθητου διαπραγματευτικού πλαισίου, εντός του οποίου σύρεται επί πολλά χρόνια αυτό το πρόβλημα. Ο πραγματισμός στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων δεν πρέπει να επιτρέψουμε να υπονομεύσει την ανάγκη κατοχύρωσης βασικών κανόνων προστασίας των ονομασιών μας προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η Επιτροπή να αμελήσει το θέμα της προστασίας των ημιγενικών ονομάτων στην εσωτερική αγορά των ΗΠΑ. Πρέπει να καθοριστεί συγκεκριμένη ημερομηνία για την υπογραφή της τελικής δέσμευσης. Η επόμενη φάση των διαπραγματεύσεων πρέπει να δρομολογηθεί χωρίς χρονοτριβή, ούτως ώστε να κατοχυρωθούν επίσημα οι 17 ονομασίες προέλευσης στο Παράρτημα II.
Ειλικρινά ελπίζω ότι η απογοητευτική έκβαση αυτής της πρώτης φάσης των διαπραγματεύσεων θα αντισταθμιστεί με τον δεύτερο γύρο, που ευελπιστούμε να περατωθεί ομαλά. Μια δίκαιη και ισορροπημένη συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να είναι το θετικό σημάδι που αναζητεί εναγωνίως η ευρωπαϊκή οινοπαραγωγή, η οποία επί του παρόντος αντιμετωπίζει περίπλοκες προκλήσεις.
Jean Marie Beaupuy (ALDE). – (FR )Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, λαμβάνω τον λόγο ως αιρετός εκπρόσωπος της σπουδαίας Ανατολικής Γαλλίας, μιας περιοχής που παράγει το βουργουνδικό κρασί, το κρασί της Αλσατίας –της Αλσατίας όπου και βρισκόμαστε σήμερα– και βεβαίως τη σαμπάνια. Οφείλω, ως βουλευτής ακριβώς της Champagne, να σας αναφέρω τις ακόλουθες παρατηρήσεις, δεδομένου ότι η ουσία της σημερινής συζήτησης είναι η έναρξη της συμφωνίας για την οποία μιλήσατε, κυρία Επίτροπε, και την οποία προφανώς θέλετε να ολοκληρώσετε. Αν θέλουμε και εμείς επίσης να ολοκληρωθεί, είναι για τους λόγους που θα εκθέσω.
Σε αυτήν την υπόθεση υπάρχει μια οικονομική αναγκαιότητα. Η αμερικανική αγορά, όπως αναφέρθηκε μόλις προ ολίγου επανειλημμένα, είναι άκρως σημαντική για τους Ευρωπαίους. Σε αυτήν, όμως, την εποχή της παγκοσμιοποίησης, θέλω να εστιάσω τον λόγο μου στην ποιότητα. Σε διεθνές επίπεδο, η UNESCO αναγνωρίζει τακτικά αρκετούς τόπους μας, κτήριά μας, ως κληροδοτήματα της παγκόσμιας κληρονομιάς. Ωστόσο, τα ευρωπαϊκά κρασιά, ιδίως της περιοχής της Μεσογείου, όπως αναφέρθηκε πριν από λίγο, απέκτησαν τους τίτλους ευγενείας τους στο διάβα των αιώνων, των χιλιετιών.
Σε μια εποχή που, σε όλες τις μεγάλες στιγμές, όταν υπογράφουμε μια συμφωνία ειρήνης, όταν εορτάζουμε μια οικογενειακή γιορτή κλπ. χρησιμοποιούνται κρασιά και κρασιά ποιότητας, πρέπει να αναγνωρίσουμε την ποιότητα. Τι συμβαίνει, όμως, εδώ και μερικές δεκαετίες; Είμαστε μάρτυρες της επέκτασης των αμπελοκαλλιεργειών σε ολόκληρο τον κόσμο –στη Χιλή, στην Αυστραλία, στη Νέα Ζηλανδία– και κυρίως, και αυτό ακριβώς τροφοδοτεί τη συζήτηση σήμερα το πρωί, μιας εκρηκτικής παραγωγής του «Canada Dry». Κρασιά πλέον παράγονται παντού, σε ολόκληρο τον κόσμο, αναφέροντας στις σημάνσεις ονομασίες που παραπέμπουν στην ποικιλία του κλήματος και στην περιοχή προέλευσης –σαμπάνια, μπορντώ, πόρτο κλπ.– και επιχειρείται να πειστεί ο καταναλωτής ότι έχει, στο μπουκάλι που αγοράζει, ένα κρασί η καταγωγή και η ποιότητα του οποίου ανταποκρίνονται στα όσα αφήνει να εννοηθεί η σήμανση.
Κυρία Επίτροπε, αυτή η συμφωνία που πρόκειται να ολοκληρώσετε εντός των ερχόμενων εβδομάδων και μηνών, θα επιτρέψει στους καταναλωτές ολόκληρου του κόσμου να μην νιώθουν ότι παραπλανόνται, ότι εξαπατώνται. Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου πολλαπλασιάζονται οι παραχαράξεις, στα ρούχα στη μάρκα Lacoste, στα ρολόγια στη μάρκα Rolex, δυστυχώς και στα φάρμακα. Είναι απολύτως φυσικό, λογικό και αναγκαίο οι καταναλωτές σε ολόκληρο τον κόσμο να είναι βέβαιοι ότι ένα μπουκάλι με σήμανση «κρασί Αλσατίας», «Βουργουνδίας», «Σαμπάνια», «Πόρτο», όντως περιέχει το εν λόγω κρασί. Διακυβεύεται η ποιότητα της παγκόσμιας κληρονομιάς μας, τα συμφέροντα όλων των ευρωπαίων οινοπαραγωγών. Ζήτω τα ευρωπαϊκά κρασιά!
Giuseppe Castiglione (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, κυρία Επίτροπε, ευχαριστώ που δεχθήκατε την έναρξη της δεύτερης φάσης. Αναφερθήκατε σε μια συμφωνία πρώτης φάσης για το ζήτημα και μιλήσατε για μια δεύτερη φάση κατά την οποία θα ληφθούν δεόντως υπόψη ορισμένα στοιχεία που θέλουμε να επισημάνουμε και αφορούν την ποιότητα, την υγειονομική ασφάλεια, την προστασία και την παράδοση.
Κυρία Επίτροπε, η Ευρωπαϊκή Ένωση εφήρμοζε ανέκαθεν την πολιτική της ποιότητας στον αμπελοοινικό τομέα με συγκεκριμένους και πολύ αυστηρούς κανόνες όσον αφορά το περιεχόμενο και τις οινολογικές πρακτικές. Πώς μπορούμε να ζητούμε σήμερα από τους παραγωγούς μας την εφαρμογή των κοινοτικών κανόνων και της κοινοτικής πολιτικής ποιότητας, εάν παράλληλα αναγνωρίζουμε σε τρίτες χώρες το δικαίωμα εξαγωγής στην αγορά μας προϊόντων που η ίδια η Κοινότητα απαγορεύει στους παραγωγούς της; Πώς μπορούμε να ζητήσουμε από τους παραγωγούς μας να ανταγωνισθούν στις τιμές προϊόντα εισαγωγής με περιορισμένο κόστος παραγωγής χάρη στη χρήση πρακτικών οινοποίησης που υποβαθμίζουν αισθητά την ποιότητα; Ποιότητα σημαίνει προπαντός διασφάλιση υγιεινού προϊόντος για τον καταναλωτή: η ασφάλεια των τροφίμων αποτελεί για εμάς προτεραιότητα που υποστηρίξαμε με όλες μας τις δυνάμεις και την οποία έχουμε κατοχυρώσει με σειρά μέτρων, όπως ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 178/2002 και η Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων.
Η θετική επίδραση του οίνου στην υγεία του ανθρώπου είναι πλέον γνωστή και εξαρτάται από τις οργανοληπτικές του ιδιότητες, αλλά και από τις συνθήκες υγιεινής. Επίσης, η μη αναφορά της προέλευσης του οίνου καθιστά αδύνατη την αναγνώρισή του εκ μέρους του καταναλωτή και παράλληλα θέτει σε δύσκολη θέση τον παραγωγό που αναλαμβάνει μεγαλύτερο κόστος για να παραγάγει ένα προϊόν ανωτέρας ποιότητας. Είναι καθήκον μας να διασφαλίσουμε ότι ο οίνος που φθάνει στο τραπέζι των ευρωπαίων καταναλωτών είναι υγιεινός και ποιοτικός.
Την ίδια βαρύτητα, κύριε Επίτροπε, έχουν και οι οινολογικές μας παραδόσεις. Σήμερα το πρωί, αναφερθήκαμε σε έναν πολιτισμό χιλιετιών, στα παραδοσιακά προϊόντα μας και στις διαφορετικές παραδόσεις. Εν ολίγοις, αυτό σημαίνει σεβασμό των γεωγραφικών ενδείξεων για τον οίνο μας και μέσω αυτών ανταγωνιστικότητα της προσφοράς μας στον τομέα. Κατά την άποψή μου, η συμφωνία αυτή δεν προστατεύει επαρκώς τις γεωγραφικές μας ενδείξεις, δεν είναι συνεκτική με τη θέση που προωθεί η Ένωση στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων με τον ΠΟΕ και δεν χαρακτηρίζεται από τη σταθερή βούληση που επιβεβαιώσατε μόλις την προηγούμενη εβδομάδα εσείς η ίδια, κυρία Επίτροπε, στο πλαίσιο του Συμβουλίου.
Εάν θέλουμε να υπερασπισθούμε τις γεωγραφικές ενδείξεις στο πλαίσιο του Γύρου της Ντόχα θα πρέπει να το πράξουμε προπαντός με διμερείς διαπραγματεύσεις χωρίς καμία παραχώρηση. Η συμφωνία δεν σέβεται τους παραγωγούς μας, τους καταναλωτές μας, την αγορά μας και την ταυτότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διεθνή σκηνή. Δεν πρέπει ασφαλώς να κλείσουμε την αγορά, αλλά να διασφαλίσουμε θεμιτό και ισότιμο ανταγωνισμό, όπου θα μπορεί πράγματι να υπερισχύσει η ποιότητα του προϊόντος και παράλληλα η προστασία του καταναλωτή.
Vincenzo Lavarra (PSE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ σχετικά με το εμπόριο του οίνου επιτρέπει την εγκαθίδρυση ενός σταθερού νομικού πλαισίου στις εμπορικές σχέσεις και, συνεπώς, αποτελεί ένα χρήσιμο βήμα προόδου. Οφείλω να πω στην Επίτροπο Fischer Boel ότι αναγνωρίζω τις προσπάθειές της.
Όπως πολλοί άλλοι συνάδελφοι από το Σώμα θεωρούμε απαραίτητο για τη δεύτερη φάση η Επιτροπή να μην απομακρυνθεί από τους πρωταρχικούς στόχους για την κοινοτική αγορά, προκειμένου να διασφαλίσει οριστικά αποτελέσματα όσον αφορά την προστασία της ονομασίας προέλευσης και τις δεσμεύσεις που θα τεθούν στην αναγνώριση των οινολογικών πρακτικών. Επ’ αυτού πιστεύω ότι οι ανησυχίες των συναδέλφων είναι βάσιμες και ελπίζω ότι με τον εποικοδομητικό διάλογο του Κοινοβουλίου η Επιτροπή θα μπορέσει να πετύχει αυτούς τους στόχους.
Agnes Schierhuber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω πως όλοι συμφωνούμε ότι το κρασί συγκαταλέγεται στα πιο κομψά γεωργικά προϊόντα. Κάθε χρόνο παράγονται σε ολόκληρο τον κόσμο περίπου 265 εκατομμύρια εκατόλιτρα κρασί, εκ των οποίων τα δύο τρίτα παράγονται στην Ευρώπη. Η εμπορική συμφωνία για το κρασί μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ είναι η πρώτη συμφωνία που συνάπτεται για να εξασφαλιστεί αυτή η σημαντική αγορά διάθεσης της ΕΕ.
Η συμφωνία αυτή έχει ως στόχο να άρει τη νομική ανασφάλεια που χαρακτήριζε για χρόνια αυτό το εμπόριο και να ωφελήσει τους παραγωγούς και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Η σύναψη της πρώτης αυτής συμφωνίας θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια μελλοντική στενή συνεργασία με τις ΗΠΑ στον τομέα του κρασιού και θα προστατεύσει τις ονομασίες προέλευσης στην ΕΕ. Κυρία Επίτροπε, είπατε η ίδια ότι αυτή η συμφωνία είναι ένα πρώτο, σημαντικό βήμα και ότι παρουσιάζει ακόμα ελλείψεις. Σας ευχαριστώ πολύ για τη δήλωση αυτή, όπως και οι υπόλοιποι βουλευτές του Σώματος.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει κάτι πρωτόγνωρο αποδεχόμενη για πρώτη φορά την αρχή της απεριόριστης αμοιβαίας αναγνώρισης οινολογικών διαδικασιών. Μέχρι τώρα, τα κράτη μέλη πάντα ήταν υπέρ της δημιουργίας ενός επονομαζόμενου διεθνούς κώδικα για τον ορισμό του κρασιού και των διαδικασιών παραγωγής του. Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, με αυτήν τη διαδικασία τίθεται υπό αμφισβήτηση η ύπαρξη του διεθνούς οργανισμού OIV (Διεθνές Γραφείο Αμπέλου και Οίνου).
Σε ό,τι αφορά την προστασία των ευρωπαϊκών ονομασιών προέλευσης, οι παραχωρήσεις αυτής της συμφωνίας πηγαίνουν πολύ μακριά και πλήττουν όλες τις περιοχές που στήριξαν το σύστημα ποιότητάς τους σε ονομασίες προέλευσης ή παραδοσιακές έννοιες.
Είναι απόλυτα σαφές ότι χρειαζόμαστε μια εμπορική συμφωνία με τις ΗΠΑ, όμως χρειαζόμαστε μια συμφωνία με σαφείς νομικές διατάξεις που δεν θα υπονομεύουν το υφιστάμενο ευρωπαϊκό δίκαιο και τις επιταγές του και θα εξασφαλίζουν το μέλλον του ευρωπαϊκού ποιοτικού κρασιού.
Ενενήντα ημέρες μετά από την έναρξη ισχύος της πρώτης συμφωνίας θα διεξαχθεί δεύτερος γύρος διαπραγματεύσεων. Θεωρώ αυτήν την προσέγγιση σωστή, σημαντική και αναγκαία και ελπίζω ότι τότε θα ληφθούν οι αποφάσεις που θα μας δώσουν τη δυνατότητα να πάρουμε πίσω την κριτική που διατυπώσαμε σήμερα. Καλή τύχη, κυρία Επίτροπε!
Duarte Freitas (PPE-DE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θέλω καταρχάς να ευχαριστήσω την κ. Klass και την κ. Herranz Garcia που έφεραν αυτό το θέμα ενώπιον του Σώματος τόσο γρήγορα, προσδίδοντάς του έτσι τη σημασία που του αξίζει.
Το κρασί είναι ένα από τα προϊόντα που αντιμετωπίζουν αυξανόμενο διεθνή ανταγωνισμό ως αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης και της ελευθέρωσης των αγορών. Το κρασί είναι μία από τις λίγες ιστορίες επιτυχίας που μπορούμε να επιδείξουμε στην Ευρώπη. Οι ονομασίες μας προέλευσης είναι καρπός παράδοσης αιώνων και αποτελούν μέρος μιας κουλτούρας της οποίας το κρασί είναι ένα από τα πλέον εμβληματικά στοιχεία. Σε αυτό το σημείο, αξίζει να αναφερθούμε στη Διακήρυξη της Ντόχα και στη δήλωση του Γενικού Συμβουλίου του ΠΟΕ, της 31ης Ιουλίου 2004 στη Γενεύη, η οποία εισήγαγε την έννοια των «ενδιαφερόντων μη εμπορικής φύσης». Αυτές οι πτυχές, που μπορούμε να τις αποκαλέσουμε μη ποσοτικές, πρέπει να ληφθούν υπόψη σε οποιαδήποτε συμφωνία, συμπεριλαμβανομένης αυτής της συμφωνίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, μια χώρα που εισάγει το 40% των εξαγωγών μας σε κρασί. Αν είναι έτσι, πρέπει να εγγυηθούν ότι όταν ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις θα διασφαλιστεί ότι η πόρτα δεν θα παραμείνει μισάνοιχτη για μελλοντικούς περιορισμούς σε άλλες διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες, είτε σε διμερή είτε σε πολυμερή βάση, είτε με τον ΠΟΕ.
Για να υπάρξει μια έντιμη συμφωνία, δεν αρκεί απλώς η ελευθέρωση. Πρέπει να δημιουργηθούν κανόνες ποιότητας, επειδή οι ονομασίες προέλευσης των κρασιών μας αντιπροσωπεύουν αυτό που ορίζεται ως πνευματική ιδιοκτησία, κάτι που απαιτεί προστασία με τον ίδιο τρόπο που κατοχυρώνονται τα πνευματικά δικαιώματα. Αυτή η πρώτη συμφωνία ολοκληρώθηκε, κατά τη γνώμη μου, σε πλαίσιο περιορισμένης διαφάνειας και με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάπως παραγκωνισμένο. Συνεπώς, χρειάζεται να ξέρουμε τι αποδέχονται πραγματικά οι Ηνωμένες Πολιτείες όσον αφορά τα κρασιά μας με ονομασία προέλευσης.
Για παράδειγμα, από ό,τι διάβασα στις εφημερίδες, δεν ξέρουμε αν το κρασί Μεδέιρα ή το Πόρτο περιλαμβάνονται μεταξύ εκείνων που οι Ηνωμένες Πολιτείες αποδέχονται ως ονομασίες προέλευσης. Είμαστε έτοιμοι να προβούμε σε ορισμένες παραχωρήσεις και προσαρμογές στις οινοπαραγωγικές πρακτικές, δεν μπορούμε όμως να αποδεχθούμε την ιδέα ότι δεν γίνονται πλήρως σεβαστές οι ονομασίες μας προέλευσης, που αποτελούν γνήσια πνευματική ιδιοκτησία και χαρακτηρίζουν την κουλτούρα μας περισσότερο και από το εμπόριο.
Συνοψίζοντας, θεωρώ λοιπόν ότι αν είναι αναγκαία μια συμφωνία –και αποδέχομαι ότι όντως χρειάζεται μία– τότε η όποια τέτοια συμφωνία δεν πρέπει να γίνει με κάθε τίμημα, ιδίως δε όχι με τίμημα τις παραδόσεις μας και την κουλτούρα μας όσον αφορά τις ονομασίες προέλευσης.
María del Pilar Ayuso González (PPE-DE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, ο μοναδικός λόγος για τον οποίο μπορώ να φανταστώ ότι αισθάνεστε ικανοποίηση μετά την υπογραφή αυτής της συμφωνίας είναι το γεγονός ότι έθεσε τέλος σε είκοσι χρόνια διαπραγματεύσεων και ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες απορροφούν το 40% της εξαγωγικής αγοράς των κρασιών μας.
Ωστόσο, κυρία Επίτροπε, καταρχάς, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ικανοποιήσει το 100% των επιθυμιών τους και εμείς αφήσαμε τα συμφέροντα της Ευρώπης για τη δεύτερη φάση. Ο αντίπαλός μας στις διαπραγματεύσεις εισέπραξε για άλλη μία φορά εκ των προτέρων.
Επιπλέον, κυρία Επίτροπε, έχουμε χάσει το κύριο όπλο μας σε αυτήν την αναμέτρηση. Το κύριο όπλο που διαθέταμε για να μην δεχτούμε τις οινολογικές πρακτικές των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν, ακριβώς, ότι οι ονομασίες μας προέλευσης πρέπει να αναγνωριστούν, και έχουμε χάσει αυτό το όπλο. Πληρώσαμε και καταλήξαμε χωρίς το όπλο που θα μπορούσε να μας παράσχει τα πολεμοφόδια για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας.
Επιπλέον, διατρέχουμε τον κίνδυνο, από τούδε και στο εξής, ορισμένοι κοινοτικοί παραγωγοί να ζητήσουν και αυτοί μεγαλύτερη ευελιξία στους κοινοτικούς κανονισμούς σχετικά με τις οινολογικές πρακτικές, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεπιθύμητες αλλαγές και να θέσει οριστικά τέλος στην αρχαία οινοπαραγωγική μας κουλτούρα.
Κυρία Επίτροπε, σκέφτομαι επίσης ορισμένες ονομασίες που είναι τόσο εμβληματικές στη χώρα μου, όπως οι ονομασίες Σέρι ή Μάλαγα. Τι θα απογίνουν αυτές; Τι θα συμβεί κατά τη διάρκεια της δεύτερης φάσης της διαπραγμάτευσης;
Για όλους αυτούς τους λόγους, πιστεύω ότι είναι ντροπή που η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγκάζεται να ενδώσει στις επιθυμίες των Ηνωμένων Πολιτειών εξαιτίας απειλών. Μας απείλησαν με το κλείσιμο των αγορών μας και εμείς υποχωρήσαμε. Και δεν έχουμε πετύχει αυτό που θέλαμε πραγματικά: να υπερασπιστούμε τις ονομασίες μας προέλευσης άπαξ διά παντός.
Πιστεύω, κυρία Επίτροπε, ότι πρέπει να είμαστε πιο αποφασιστικοί στις διαπραγματεύσεις μας, ότι πρέπει να διδασκόμαστε από τους άλλους και να μην πληρώνουμε εκ των προτέρων, και κυρίως, ότι δεν πρέπει να πληρώνουμε με τα χρήματα των ευρωπαίων παραγωγών.
Πρόεδρος. Πριν δώσω τον λόγο στην κ. Επίτροπο, επιτρέψτε μου να κάνω μια προσωπική παρατήρηση. Είμαι αρκετό καιρό εδώ στο Σώμα και λίγες φορές έχω δει μια τόσο ενδιαφέρουσα και ζωηρή συζήτηση. Για εμένα, όμως, είναι και αυτό ένα παράδειγμα εξευρωπαϊσμού και παγκοσμιοποίησης. Πριν από λίγα μόλις χρόνια, όταν λέγαμε «εμείς», ο καθένας εννοούσε το δικό του έθνος και ακόμα και έτσι, είχαμε ακριβώς τα ίδια προβλήματα: την αμοιβαία αναγνώριση, την ονομασία προέλευσης, την πιστοποίηση και την υποχρέωση σήμανσης. Τότε είχαμε πολεμήσει σκληρά για πολύ καιρό για να τα εξασφαλίσουμε αυτά για την Ευρώπη και φαίνεται ότι τώρα πρέπει να πολεμήσουμε και πάλι για όλα αυτά για μια παγκόσμια αγορά που έχει γίνει μικρή. Ο αμερικανός καθηγητής Jeremy Rifkin έχει απόλυτο δίκιο λέγοντας ότι οι Ευρωπαίοι είναι οι πιο καλά εξοπλισμένοι για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, επειδή έχουν ήδη περάσει από αυτές τις κοπιαστικές εμπειρίες που πρέπει τώρα να αντιμετωπίσει ο κόσμος, διότι έχουμε ήδη πείρα αυτών των προβλημάτων και γνωρίζουμε πώς να τα αντιμετωπίσουμε. Τώρα περιμένουμε όλοι με ανυπομονησία να δούμε πώς θα λύσετε εσείς τα προβλήματα του κρασιού, κυρία Επίτροπε. Ο καθένας μας γνωρίζει –και οι θεατές– πόσο σημαντικό είναι το κρασί για τους οινοκαλλιεργητές της πατρίδας του. Πώς θα λύσουμε τα προβλήματα, κυρία Επίτροπε;
Mariann Fischer Boel, μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ όλα όσα ελέχθησαν για αυτό το σημαντικό θέμα πολύ ενθαρρυντικά. Όπως ανέφερα στη δήλωσή μου, χαιρετίζω τη σύναψη της συμφωνίας πρώτης φάσης για το εμπόριο οίνου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Χαιρετίζω τη σύναψη της συμφωνίας για το εμπόριο μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας –η οποία, όπως αναφέρατε πολλοί από εσάς, είναι η γενέτειρα του κρασιού– και μία από τις ηγετικές χώρες στον Παγκόσμιο Όμιλο Εμπορίου Οίνου. Είμαι πεπεισμένη ότι αυτή η εξέλιξη είναι θετική όχι μόνο για την Κοινότητα και τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά επίσης για τον κόσμο εν γένει. Είμαι επίσης πεπεισμένη ότι η σύναψη της πρώτης φάσης συμφωνίας θα ανοίξει τον δρόμο για περαιτέρω συζητήσεις και συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες στον τομέα του κρασιού, γεγονός το οποίο θα είναι σαφώς προς το συμφέρον της Κοινότητας, και ιδιαίτερα του οινοπαραγωγικού της τομέα.
Συγχρόνως, έλαβα υπό σημείωση όλες τις παρατηρήσεις σας, τις οποίες δεν θα αγνοήσω. Οι διαπραγματεύσεις για τη δεύτερη φάση, οι όποιες όπως ανέφερα προηγουμένως θα αρχίσουν εντός 90 ημερών από την έναρξη ισχύος της συμφωνίας, θα μας επιτρέψουν να ενεργήσουμε σε πολλές από τις παρατηρήσεις που έγιναν σήμερα. Ωστόσο, πιστεύω επίσης ότι η πλειονότητα των παρατηρήσεών σας προχωρούν πέραν της σύναψης αυτής της πρώτης φάσης συμφωνίας και, κατά μία έννοια, επιβεβαιώνουν ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να ξεκινήσουμε την ανάλυση και τις συζητήσεις για τη μεταρρύθμιση του οινοπαραγωγικού τομέα.
Θα ήθελα τώρα να απαντήσω σε ορισμένες συγκεκριμένες ερωτήσεις. Ορισμένοι από εσάς φαίνεται να είστε της γνώμης ότι αυτή η συμφωνία δεν είναι ισόρροπη και ότι κλίνει υπέρ των ενδιαφερομένων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Λαμβάνοντας υπόψη το οικονομικό μοντέλο του εμπορίου οίνου ΕΚ-ΗΠΑ καθώς και το πολιτικό και νομικό υπόβαθρο, αυτή η συμφωνία πρώτης φάσης είναι ισόρροπη. Βελτιώνει σημαντικά τις σχέσεις μας με τον μεγαλύτερο πελάτη μας και δημιουργεί μια καλή βάση για μελλοντικές συζητήσεις και διαπραγματεύσεις.
Εξάλλου, αρκετές διατάξεις ζωτικού ενδιαφέροντος για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως η έγκριση των υφιστάμενων οινοπαραγωγικών πρακτικών τους που δεν καλύπτονται από τις ισχύουσες κοινοτικές άδειες και οι πολύ απλουστευμένες απαιτήσεις πιστοποίησης, θα ισχύσουν μόνον εφόσον οι Ηνωμένες Πολιτείες κοινοποιήσουν στην Κοινότητα ότι έχουν τροποποιήσει το καθεστώς των 17 διάσημων ονομασιών ευρωπαϊκών κρασιών οι οποίες είναι ημιγενικές στις ΗΠΑ.
Υπάρχει το ζήτημα της ανεπαρκούς προστασίας που παρέχεται στις ονομασίες των ευρωπαϊκών κρασιών. Η προστασία σύμφωνα με τη συμφωνία παρέχεται μέσω των κανόνων επισήμανσης των ΗΠΑ και εγγυάται ότι οι ευρωπαϊκές ονομασίες κρασιών θα χρησιμοποιούνται μόνο για ευρωπαϊκά κρασιά, παρά τη ρήτρα κατοχύρωσης των κεκτημένων δικαιωμάτων για τις υφιστάμενες εμπορικές ονομασίες. Επιπροσθέτως, αυτή η συμφωνία δεν θίγει τα δικαιώματά μας που απορρέουν από τη συμφωνία TRIPs και δεν επηρεάζει το νομοθετικό πλαίσιο για τις γεωγραφικές ενδείξεις.
Σχετικά με τους κινδύνους του μάλλον ευνοούμενου κράτους που αναφέρθηκαν από αρκετούς από εσάς, μπορώ να δηλώσω ότι ο στόχος της Επιτροπής σε αυτές τις διαπραγματεύσεις, όπως και στις διαπραγματεύσεις με άλλες νέες οινοπαραγωγικές χώρες, είναι η βελτίωση του διαλόγου μεταξύ ημών και των εταίρων μας στις διαπραγματεύσεις και η αποφυγή των εμπορικών συγκρούσεων και των εξεταστικών επιτροπών του ΠΟΕ, οι οποίες θα είχαν μεγάλο κόστος για τους ευρωπαίους οινοπαραγωγούς.
Η ρήτρα του μάλλον ευνοούμενου κράτους είναι πασίγνωστη σε σχέση με τους δασμούς, αλλά η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική όσον αφορά την εφαρμογή της σε σχέση με τις διαδικασίες αναγνώρισης των οινοπαραγωγικών πρακτικών. Προκειμένου να χορηγηθούν οι ίδιες παραχωρήσεις σε άλλη τρίτη χώρα, η εν λόγω τρίτη χώρα θα πρέπει να είναι σε παρόμοια κατάσταση όσον αφορά τις αποδεκτές οινοπαραγωγικές πρακτικές και τον έλεγχο αυτών των πρακτικών και του κρασιού. Ωστόσο, το σύστημα διαχείρισης των Ηνωμένων Πολιτειών για τις ετικέτες κρασιού είναι μοναδικό. Δεν χρησιμοποιείται σε τρίτες χώρες και ο κίνδυνος του μάλλον ευνοούμενου κράτους, ως εκ τούτου, φαίνεται πολύ μικρός. Αυτό είναι ένα σημαντικό ζήτημα.
Όσον αφορά τη δυνατότητα προσθήκης νερού, επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω ότι αυτό επιτρέπεται σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση για λόγους τεχνικής αναγκαιότητας. Δεν έχουμε καθορισμένα όρια για την προσθήκη νερού στο κρασί, αλλά, για παράδειγμα, έχει καθορισθεί ένα όριο 7% σε σχέση με την προσθήκη νερού σε συμπυκνωμένα σταφύλια, καθώς είναι αδύνατο να ανιχνευθεί η προσθήκη νερού κάτω από αυτό το όριο. Αλλά μην αμφιβάλλετε, δεν θα δεχτούμε οιανδήποτε υπονόμευση της ποιότητας των προϊόντων της ΕΕ.
Σχετικά με το ζήτημα της αμοιβαίας αναγνώρισης, όπως είπα στην εισαγωγική μου δήλωση, αυτή η συμφωνία δεν παρέχει στις Ηνωμένες Πολιτείες αμοιβαία αναγνώριση των οινοπαραγωγικών πρακτικών της. Αυτός ήταν ένας από τους καίριους στόχους των ΗΠΑ, ακριβώς όπως ήταν για εμάς η σταδιακή κατάργηση των ημιγενικών ονομασιών. Ωστόσο, εφόσον οι ΗΠΑ δεν συμφώνησαν να καταργήσουν σταδιακά τη χρήση των 17 ημιγενικών ονομασιών κρασιού της ΕΕ που χρησιμοποιούνται στις ΗΠΑ, δεν συμφωνήσαμε να τους παράσχουμε αμοιβαία αναγνώριση των οινοπαραγωγικών πρακτικών τους.
Όπως είπα, θα διατηρήσουμε μόνο τις υπάρχουσες κοινοτικές άδειες για τις οινοπαραγωγικές πρακτικές των Ηνωμένων Πολιτειών. Θα δεχτούμε τις άλλες υφιστάμενες οινοπαραγωγικές πρακτικές των ΗΠΑ μόνο όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες αλλάξουν το καθεστώς των ημιγενικών ονομασιών μας. Αυτό το στοιχείο πρέπει να ληφθεί υπόψη.
Θα έχουμε τη δυνατότητα να προβάλουμε αντιρρήσεις για τις νέες οινοπαραγωγικές πρακτικές και, συνεπώς, να μην δεχτούμε τις νέες οινοπαραγωγικές πρακτικές των ΗΠΑ. Δεν θα δεχτούμε απλώς όλες τις πρακτικές που χρησιμοποιούνται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, κυκλοφορούν πολλοί μύθοι. Για να αναφέρω ένα παράδειγμα, τα θραύσματα δρυός, τα οποία έχουν αναφερθεί συχνά, επιτρέπονται ήδη στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε πειραματική βάση. Σαφώς, εντούτοις, σύμφωνα με τη συμφωνία, το κρασί θα πρέπει να παλαιώνει σε δρύινα βαρέλια, προκειμένου να μπορεί να αναγραφεί στην ετικέτα ο όρος «παλαιωμένο σε βαρέλι». Αυτό είναι αυτονόητο.
Τέλος, είναι πολύ σημαντικό να διεξαχθούν συζητήσεις για τη μεταρρύθμιση της οργάνωσης της κοινής αγοράς οίνου. Το έργο αξιολόγησης των επιπτώσεων έχει ήδη αρχίσει και συνίσταται, μεταξύ άλλων πραγμάτων, σε μια οικονομική ανάλυση του τομέα, η οποία θα πρέπει να ολοκληρωθεί έως το τέλος του έτους. Αργότερα, η έκθεση αξιολόγησης επιπτώσεων θα καλύψει αρκετές δυνατότητες και τις επιπτώσεις αυτών των δυνατοτήτων.
Η Επιτροπή θα διεξαγάγει δημόσια συζήτηση με όλους τους ενδιαφερομένους του τομέα η οποία, ελπίζω, θα διεξαχθεί τον Φεβρουάριο, πριν από την παρουσίαση της πρότασης. Η ανακοίνωση της Επιτροπής μπορεί να υποβληθεί έως τον Ιούνιο του επόμενου χρόνου, με την υποβολή νομοθετικής πρότασης της Επιτροπής πριν από το τέλος του επόμενου χρόνου.
Θα ήθελα να πληροφορήσω τον κ. Freitas ότι τόσο η ονομασία «μαδέρα» όσο και η ονομασία «πόρτο» περιλαμβάνονται στον κατάλογο των 17 ονομασιών κρασιών που θεωρούνται ημιγενικές και ότι η χρήση αυτών των ονομασιών, ως εκ τούτου, θα απαγορευθεί. Μπορεί να είναι απολύτως σίγουρος για αυτό.
Τέλος, το συνολικό ζήτημα των γεωγραφικών ενδείξεων είναι τεράστιας σημασίας για την Επιτροπή και το έχω καταστήσει επανειλημμένως σαφές στους εμπορικούς μας εταίρους στις διαπραγματεύσεις του ΠΟΕ. Πρόθεσή μας ήταν να συμφωνηθεί ένας πολυμερής κατάλογος, η επέκταση του υφιστάμενου υψηλότερου επιπέδου προστασίας που παρέχεται στα κρασιά και τα οινοπνευματώδη σε σχέση με άλλα προϊόντα, και η ανάκτηση ορισμένων ονομασιών, η χρήση των οποίων έχει υποστεί κατάχρηση παγκοσμίως. Ορισμένοι από τους εμπορικούς μας εταίρους θεωρούν ακόμη ότι οι γεωγραφικές ενδείξεις δεν αποτελούν ζήτημα διαπραγμάτευσης. Κάτι σχετικά με τις γεωγραφικές ενδείξεις πρέπει να προκύψει από τις τελικές συζητήσεις μας στο Χονγκ Κονγκ. Είναι ένα ζήτημα τεράστιας σημασίας για τον γεωργικό τομέα.
Πρόεδρος. Ελπίζουμε όλοι ότι θα καταφέρετε να υπερασπιστείτε εδώ τα συμφέροντα των Ευρωπαίων.
Στο τέλος της συζήτησης έλαβα έξι προτάσεις ψηφίσματος(1) που υποβλήθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 103, παράγραφος 2, του Κανονισμού.
Η συζήτηση έληξε.
Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Πέμπτη, 29 Σεπτεμβρίου, στις 12.00.
Η συνεδρίαση διακόπτεται μέχρι την έναρξη της ψηφοφορίας. Για όσους ίσως ρωτήσουν γιατί αυτό γίνεται κάπως νωρίτερα από ό,τι συνήθως, θα ήθελα να πω ότι στο Προεδρείο συζητήθηκε πώς μπορούμε να αποφύγουμε το γεγονός ότι πάντα στις 12.00, στις 12.05 ή στις 12.10 το Συμβούλιο Υπουργών ή η Επιτροπή μιλούν ενώ γίνεται αρκετή φασαρία, καθώς όλοι οι συνάδελφοι προσέρχονται για την ψηφοφορία. Συμφωνήσαμε, λοιπόν, να προσπαθήσουμε να διακόπτουμε τη συζήτηση στις 11.50 για να μπορούμε ύστερα να συζητήσουμε χωρίς προβλήματα. Αυτός είναι ο λόγος που έχουμε τώρα λίγο περισσότερο χρόνο από ό,τι συνήθως.
(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 11.45 και συνεχίζεται με την έναρξη της ψηφοφορίας στις 12.05)
(Για τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας, βλ. συνοπτικά πρακτικά)
Πρόεδρος. – Αρχίζει η ψηφοφορία την οποία θα παρακολουθήσουν για πρώτη φορά οι φίλοι μας από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.
7. Συντονισμός των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών
- Πριν από την ψηφοφορία:
Πρόεδρος. – Κύριε Zappalà, σας δίνω τον λόγο δυνάμει του άρθρου 131, παράγραφος 4, του Κανονισμού.
Stefano Zappalà (PPE-DE), εισηγητής. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το ζήτημα είναι αρκετά απλό: κατά τη φάση εκπόνησης αυτής της οδηγίας προέκυψε μια παραδρομή μεταξύ των άρθρων 7 και 8 και του άρθρου 78, και σήμερα επανορθώνουμε.
Θα ήθελα επίσης να προσθέσω μια πληροφορία για τους συναδέλφους: η οδηγία αυτή αφορά ασφαλώς μεγάλο τμήμα του ευρωπαϊκού οικονομικού κόσμου των είκοσι πέντε κρατών μελών και, συνεπώς, εμείς που ασχοληθήκαμε τότε με αυτήν τη νομοθεσία, σχεδιάζουμε για την προσεχή άνοιξη την ανάθεση μιας σημαντικής έρευνας, προκειμένου να διαπιστωθεί η εφαρμογή της εντός των κρατών μελών και, εάν κριθεί σκόπιμο, να μελετηθούν οι τυχόν επιπτώσεις της και, συνεπώς, η πρόοδος που σημειώθηκε στην Ένωση.
8. Συμφωνία ΕΚ/Βουλγαρίας σχετικά με ορισμένες πτυχές των αεροπορικών υπηρεσιών
9. Συμφωνία ΕΚ/Κροατίας σχετικά με ορισμένες πτυχές των αεροπορικών υπηρεσιών
10. Τέλη που καταβάλλονται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Αξιολόγησης Φαρμάκων
11. Πρωτόκολλο στη συμφωνία αλιείας τόνου ΕΚ / Ισλαμικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας των Νήσων Κομορών (2005 - 2010)
12. Αίτηση άρσης της βουλευτικής ασυλίας του Μάριου Ματσάκη
– Πριν από την ψηφοφορία:
Bronisław Geremek (ALDE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να αναφερθώ στην αρχή βάσει της οποίας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προασπίζεται τη δημοκρατία και τους κανόνες του κράτους δικαίου. Αν και γνωρίζουμε πως το κυπριακό σύνταγμα ορίζει ότι ο Γενικός Εισαγγελέας της Κυπριακής Δημοκρατίας προτού δυνηθεί να απευθυνθεί στο Κοινοβούλιο ζητεί τη γνώμη του Ανωτάτου Δικαστηρίου, πρέπει ελέγξουμε εάν συνέβη αυτό. Λέγεται ότι δεν το έπραξε. Δεν νομίζω ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί να υπερψηφίσει πρόταση που αντιβαίνει στην έννομη τάξη του κράτους μέλους.
Πρόεδρος. – Κύριε Geremek, καθαρά για λόγους ευγένειας προς το πρόσωπό σας, θα θεωρήσω την παρέμβασή σας ως παρέμβαση για προσωπικό λόγο, δεν μπορείτε όμως να ανακινήσετε τη συζήτηση σε αυτό το στάδιο. Δίνω επίσης τον λόγο στον εισηγητή, τον κ. Lehne, ζητώντας του να μην ανοίξει εκ νέου τη συζήτηση· είναι η ώρα της ψηφοφορίας.
Klaus-Heiner Lehne (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα μόνο να εξηγήσω την παρατήρηση του κ. Geremek. Ο λόγος είναι πολύ απλός: το κυπριακό σύνταγμα προβλέπει έναν κανόνα για την άρση της ασυλίας εθνικών βουλευτών που δεν υπάρχει στο σύνταγμα άλλων κρατών μελών. Στην Κύπρο, αρμόδιο για την άρση της ασυλίας δεν είναι το Κοινοβούλιο αλλά το Ανώτατο Δικαστήριο. Επειδή, όμως, ο συνάδελφος κ. Ματσάκης είναι βουλευτής του ΕΚ, είναι σαφές ότι σύμφωνα με το πρωτόκολλο για τα προνόμια και τις ασυλίες, φυσικά αρμόδιο δεν είναι το Ανώτατο Δικαστήριο της Κύπρου αλλά η Ολομέλεια, δηλαδή αυτή εδώ η συνέλευση.
Για τον λόγο αυτόν, η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων αποφάσισε με εξαίρεση μία μόνο ψήφο ότι θα πρέπει να υποβάλουμε την πρόταση με τη μορφή που έχει. Σας ζητώ να την υποστηρίξετε.
Πρόεδρος. – Ευχαριστώ για τη διευκρίνηση. Δεν δέχομαι πλέον άλλες παρεμβάσεις· λυπούμαι αλλά είμαστε εν μέσω της διαδικασίας ψηφοφορίας. Άλλωστε, συνεχίζω τη διαδικασία ψηφοφορίας χωρίς καθυστέρηση.
- Μετά την ψηφοφορία:
Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ένα θέμα επί της διαδικασίας σύμφωνα με το άρθρο 166 του Κανονισμού. Γνωρίζετε το ίδιο καλά με εμένα ότι, ασχέτως πολιτικής απόχρωσης, σε αυτόν τον χώρο, υπάρχει ένας παράγοντας ο οποίος μας ενώνει σχεδόν όλους μοναδικά: μαύροι, γαλάζιοι, κίτρινοι, κόκκινοι ή πράσινοι, όλοι βάζουμε τα δυνατά μας να εκπροσωπήσουμε τους ανθρώπους που μας έδωσαν ευγενικά αυτό το καθήκον.
Στην περιφέρειά μου, την περιοχή East Midlands του Ηνωμένου Βασιλείου, στις τελευταίες εκλογές οι ψηφοφόροι πειραματίστηκαν και δοκίμασαν ένα νέο χρώμα. Επηρεασμένοι από παλαιές διαφημίσεις και τηλεοπτική φήμη, πίστεψαν ότι, όπως λέμε στο Ηνωμένο Βασίλειο, το μέλλον είναι λαμπρό, το μέλλον είναι πορτοκαλί. Λίγους μήνες αργότερα αλίμονο, ένας από τους νέους αντιπροσώπους μας εξαφανίστηκε από το προσκήνιο και από αυτό το Κοινοβούλιο. Υπάρχει έντονη ανησυχία για την ασφάλειά του: ορισμένοι πίστεψαν ότι απήχθη, άλλοι ότι ήταν συγγενής του Λόρδου Lucan. Διεξήγαγα έναν διαγωνισμό στο East Midlands προσφέροντας ένα μπουκάλι σαμπάνια για την πρώτη επιβεβαιωμένη μαρτυρία εμφάνισης του διαπρεπούς αλλά εξαφανισθέντος συναδέλφου κ. Robert Kilroy-Silk. Αλίμονο, έως σήμερα δεν έχει διεκδικήσει κανείς τη σαμπάνια, και συνεπώς, ως αζήτητο βραβείο, πιστεύω ότι πρέπει να το δώσω στον ίδιο. Ιδού το αναφερθέν μπουκάλι σαμπάνιας.
(Χειροκροτήματα)
Πρόεδρος. – Μετά από το σύντομο αυτό διάλειμμα, θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε τις ψηφοφορίες μας. Μην καταχράστε, όμως, της υπομονής του προεδρεύοντος της συνεδρίασης.
13. Φύλαξη δεδομένων που περιλαμβάνονται σε δημόσια δίκτυα επικοινωνιών, με σκοπό την καταπολέμηση των ποινικών αδικημάτων, περιλαμβανομένης και της τρομοκρατίας
14. Διαδικασία χορήγησης και ανάκλησης του καθεστώτος του πρόσφυγα στα κράτη μέλη
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Υπερψήφισα την έκθεση τόσο για λόγους ουσίας –περιεχομένου και σκοπού– όσο και λόγω της επιτακτικής ανάγκης να εγκριθεί αυτή η έκθεση.
Οι καλές προτάσεις οδηγιών που συζητούμε θα καταστούν άχρηστες αν δεν τροποποιηθεί το άρθρο 78. Πιστεύω, πάντως, ότι η ανάγκη για ένα σαφές, απλοποιημένο νομικό πλαίσιο, που να είναι συνεπές στο θέμα των δημοσίων συμβάσεων, αποτελεί επαρκή λόγο για την έγκριση αυτής της πρότασης το συντομότερο δυνατόν.
Joachim Wuermeling (PPE-DE), γραπτώς. (DE) Επιδοκιμάζω απερίφραστα το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για τη διόρθωση της οδηγίας 2004/18/EΚ της 31ης Μαρτίου 2004 περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών. Η διόρθωση του υπηρεσιακού σφάλματος ήταν απαραίτητη για την προσαρμογή των οριακών τιμών κατά τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων.
Θα ήθελα, ωστόσο, να επισημάνω ότι θεωρώ πως εξακολουθούν να χρειάζονται διορθώσεις στο περιεχόμενο ορισμένων διατάξεων της οδηγίας. Αυτό αφορά ιδίως τη συνεργασία μεταξύ δήμων και τη σύσταση συνδέσμων για ειδικούς σκοπούς από τις κοινότητες. Η υποχρεωτική προκήρυξη διαγωνισμού για τέτοιες μορφές σύμπραξης δεν είναι πρακτική, δεν αντιστοιχεί στη στοχοθεσία της οδηγίας και αποτελεί εμπόδιο για την παροχή φιλικών για τους πολίτες υπηρεσιών σε λογικές τιμές από την τοπική αυτοδιοίκηση.
Ως εκ τούτου, θεωρώ επειγόντως απαραίτητο να αναθεωρηθεί ως προς το σημείο αυτό στις αρχές του 2006 η οδηγία, ώστε να δοθεί προσοχή στο θέμα αυτό. Χαίρομαι διότι η Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας του Καταναλωτή αποφάσισε ήδη να διεξαγάγει σχετική ακρόαση των ενδιαφερομένων κύκλων.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Costa σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου που αφορά την υπογραφή και την προσωρινή εφαρμογή της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας σχετικά με ορισμένες πτυχές των αεροπορικών υπηρεσιών.
Οι διάφορες διμερείς συμφωνίες που θεσπίζονται στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών αποτελούν βασικά μέσα χάρη στα οποία μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι οι σχέσεις μας με τρίτες χώρες εξελίσσονται ομαλά, με ειδική αναφορά στην αεροπορική ασφάλεια. Συνεπώς, και λαμβάνοντας υπόψη ότι το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αναγνώρισε την αποκλειστική αρμοδιότητα της Κοινότητας σε αυτόν τον τομέα, το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Επιτροπή να αρχίσει διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες με στόχο την αντικατάσταση ορισμένων διατάξεων σε υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες με μια κοινοτική συμφωνία.
Στην περίπτωση της Βουλγαρίας, οι τροπολογίες που πρότεινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν διορθωτικό χαρακτήρα και ασχολούνται με θέματα φορολόγησης των αεροπορικών καυσίμων, με διατάξεις για τον καθορισμό και την τιμολόγηση, και δεν υπάρχει τίποτε σε αυτούς τους τομείς που να μας βρίσκει αντίθετους.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Υπερψήφισα την έκθεση Costa που αφορά την υπογραφή και την προσωρινή εφαρμογή της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Κροατίας σχετικά με ορισμένες πτυχές των αεροπορικών υπηρεσιών.
Οι διάφορες διμερείς συμφωνίες που θεσπίζονται στον τομέα των αεροπορικών υπηρεσιών αποτελούν βασικά μέσα χάρη στα οποία μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι οι σχέσεις μας με τρίτες χώρες εξελίσσονται ομαλά, με ειδική αναφορά στην αεροπορική ασφάλεια. Συνεπώς, και λαμβάνοντας υπόψη ότι το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αναγνώρισε την αποκλειστική αρμοδιότητα της Κοινότητας σε αυτόν τον τομέα, το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Επιτροπή να αρχίσει διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες με στόχο την αντικατάσταση ορισμένων διατάξεων σε υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες με μια κοινοτική συμφωνία.
Στην περίπτωση της Κροατίας, οι τροπολογίες που πρότεινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν διορθωτικό χαρακτήρα και ασχολούνται με θέματα φορολόγησης των αεροπορικών καυσίμων, με διατάξεις για τον καθορισμό και την τιμολόγηση, και δεν υπάρχει τίποτε σε αυτούς τους τομείς που να μας βρίσκει αντίθετους.
- Έκθεση Florenz (A6-264/2005)
Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Οι οικονομικές συνέπειες της πρότασης για αύξηση των τελών που καταβάλλονται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Αξιολόγησης Φαρμάκων (ΕΟΑΦ) δεν έχουν αποσαφηνιστεί ακόμα. Η πρόταση σε κάθε περίπτωση θα έχει συνέπειες για τις γραμμές του προϋπολογισμού 3 και 2 των νέων δημοσιονομικών προοπτικών για την περίοδο 2007-2013. Είμαστε καταρχήν αρνητικά διακείμενοι στην ενίσχυση του ΕΟΑΦ ως αρχής και στην αύξηση του προϋπολογισμού του. Συνεπώς, καταψηφίσαμε αυτήν την έκθεση.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η έκθεση Florenz σχετικά με τα τέλη που καταβάλλονται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Αξιολόγησης Φαρμάκων αποτελεί καλό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη την εμπειρία και τις αξιολογήσεις που διεξάγουν οι οργανισμοί της Κοινότητας.
Η έκθεση που εξετάζουμε ακολουθεί μια σημαντική αλλαγή στις αρμοδιότητες αυτού του Οργανισμού, που δεν έχουν απλώς αλλάξει, αλλά στην πράξη επεκτάθηκαν. Συνεπώς, είναι ζωτικής σημασίας να δοθεί σε αυτόν τον Οργανισμό ένα σταθερό και επικαιροποιημένο χρηματοδοτικό πλαίσιο.
Ο σκοπός των τροπολογιών που υποβλήθηκαν ήταν να αποσαφηνιστεί η αρχή της θέσπισης τελών που να καταβάλλονται στον Οργανισμό και να μειωθούν τα τέλη για παραδοσιακά ιατροφαρμακευτικά βότανα.
Συνεπώς, η θέση του εισηγητή είναι πως το επίπεδο του τέλους πρέπει να είναι αντίστοιχο του φόρτου εργασίας που απαιτείται για την αξιολόγηση των προϊόντων.
Κατά συνέπεια, υπερψήφισα την έκθεση Florenz σχετικά με τα τέλη που καταβάλλονται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Αξιολόγησης Φαρμάκων.
Christofer Fjellner (PPE-DE), γραπτώς. (SV) Η αλιευτική πολιτική της ΕΕ πρέπει να στοχεύει στη διασφάλιση άφθονων αλιευτικών αποθεμάτων, ποιοτικών τροφίμων για τους καταναλωτές και υγιών βασικών προϋποθέσεων για τον ευρωπαϊκό κλάδο της αλιείας.
Η αλιευτική πολιτική της ΕΕ, δυστυχώς, έχει καταστεί πάγια πολιτική επιδοτήσεων μιας ζημιογόνου αλιευτικής βιομηχανίας που δεν μπορεί να επιβιώσει με αυτοδύναμες προσπάθειες και χωρίς πολιτική εγγύησης των αλιευτικών αποθεμάτων. Αυτό αποτρέπει τον εξορθολογισμό των δομών, όχι όμως την εξάντληση των αποθεμάτων.
Την ίδια στιγμή, το παράδειγμα της Ισλανδίας, με το ανεπτυγμένο της ιδιοκτησιακό καθεστώς όσον αφορά τα αλιευτικά δικαιώματα, δείχνει ότι υπάρχουν μέθοδοι που και προστατεύουν τα αλιευτικά αποθέματα και βοηθούν τη βιομηχανία να προσαρμοστεί σε νέες βασικές συνθήκες. Η αλιευτική πολιτική δεν χρειάζεται να είναι πολιτική ενισχύσεων.
Η αλιευτική πολιτική της ΕΕ πρέπει να επιζητήσει νέες κατευθύνσεις, μέσω των οποίων θα διασφαλιστεί ότι δεν θα εξαντλούνται τα αλιευτικά αποθέματα και, την ίδια στιγμή, θα αναδιαρθρωθεί η αλιευτική βιομηχανία.
Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Το νέο αλιευτικό πρωτόκολλο μεταξύ ΕΕ και Νήσων Κομορών για την περίοδο 2005-2010 είναι η λογική και προβλέψιμη συνέχεια της προηγούμενης συμφωνίας, και διαφέρει λίγο από αυτήν.
Σε συνέχεια του πολύ καλού επιπέδου εκμετάλλευσης των αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ 2001 και 2004, το νέο πρωτόκολλο προτείνει μείωση του συνολικού αριθμού αλιευτικών σκαφών, παρά την αύξηση του επιτρεπόμενου ετήσιου όγκου αλιευμάτων από 4 670 σε 6 000 τόνους.
Στο πλαίσιο των αλιευτικών συμφωνιών με τις χώρες του Ινδικού Ωκεανού, η συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Νήσων Κομορών έχει μεγάλη σημασία για τον τομέα της αλιείας τόνου, καθώς θα εξοπλίσει τον τομέα με τους αναγκαίους πόρους ώστε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της κοινοτικής αγοράς.
Μολονότι η εισηγήτρια υπέβαλε μια έξοχη έκθεση, την οποία υποστηρίζω σε γενικές γραμμές, οφείλω να επισημάνω ότι η νέα συμφωνία μειώνει τον αριθμό των πορτογαλικών αλιευτικών με παραγάδια, που επιτρέπεται να αλιεύουν στην περιοχή που καλύπτει η συμφωνία.
Πρέπει επίσης να εκφράσω την απογοήτευσή μου για την αποτυχία της Επιτροπής να συμβουλευτεί τον πορτογαλικό τομέα στην πορεία των διαπραγματεύσεων που αφορούν στην πρόταση που εξετάζουμε.
Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Το νέο πρωτόκολλο για την αλιευτική συμφωνία με τις Νήσους Κομόρες θα τεθεί σε ισχύ για την περίοδο 2005-2010. Διαφέρει λίγο σε σύγκριση με το προηγούμενο πρωτόκολλο (2001-2004), το οποίο επεκτάθηκε για δέκα μήνες. Η έγκριση αυτής της συμφωνίας θα δώσει τη δυνατότητα παροχής αλιευτικών ευκαιριών σε κράτη μέλη που επιχειρούν σε αυτά τα ύδατα, συμπεριλαμβανομένης της Πορτογαλίας.
Από πλευράς ΕΕ, υπολογίζεται ότι κάθε ευρώ που επένδυσε η Κοινότητα στη συμφωνία δημιούργησε προστιθέμενη αξία 5,7 ευρώ, εντυπωσιακό ποσοστό απόδοσης επένδυσης.
Ο αριθμός θυνναλιευτικών γρι-γρι παραμένει ως έχει (21 ισπανικά αλιευτικά, 18 γαλλικά και 1 ιταλικό), ενώ ο αριθμός των σκαφών με παραγάδι μειώνεται από 25 σε 17 (12 ισπανικά και 5 πορτογαλικά). Αυτό οφείλεται στο χαμηλό επίπεδο εκμετάλλευσης στη διάρκεια του προηγούμενου πρωτοκόλλου, πράγμα που καταδεικνύει ότι ο στόλος ανοιχτής θαλάσσης έγινε ακόμα μικρότερος, όπως αποδεικνύει το αμελητέο μέγεθος του πορτογαλικού αλιευτικού στόλου ανοιχτής θαλάσσης.
Αυτό το πρωτόκολλο αυξάνει τις εισφορές των πλοιοκτητών κατά 40%, από 25 σε 35 ευρώ ανά τόνο, και περικόπτει την εισφορά της Κοινότητας. Αυτό το θεωρούμε απαράδεκτο, δεδομένου ότι η Επιτροπή εξέφρασε την πρόθεσή της να διαπραγματευτεί τα μελλοντικά πρωτόκολλα με άλλες χώρες με το ίδιο ποσοστό εισφοράς για τους πλοιοκτήτες.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Το νέο πρωτόκολλο που καθορίζει τις δυνατότητες αλιείας τόνου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των Νήσων Κομορών για την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου 2005 έως 31 Δεκεμβρίου 2010 εγείρει σειρά ερωτημάτων για τα κράτη μέλη με αλιευτικούς στόλους όσον αφορά τη βιωσιμότητά της.
Έχοντας παρακολουθήσει με προσοχή τη διαδικασία, μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις δεν συμπεριέλαβαν και διαβούλευση με τον τομέα. Η Επιτροπή έλαβε υπόψη της αυτήν την κριτική και επανέλαβε την τεράστια σημασία της συνέχισης και κλιμάκωσης του διαλόγου με την αλιευτική βιομηχανία στο πλαίσιο των συμφωνιών εταιρικής σχέσης. Η Επιτροπή εξέφρασε επίσης την πρόθεσή της να διεξαγάγει συνομιλίες με τον κλάδο της αλιείας τόνου το Φθινόπωρο του 2005, για να αντιμετωπιστούν όλα τα θέματα που άπτονται του τομέα.
Θέλω να επισημάνω το γεγονός ότι η χρηματοδοτική συμβολή ανήλθε από 350 250 ευρώ σε 390 000 ευρώ ετησίως. Ακόμα πιο σημαντικό, το 60% αυτού του ποσού καθορίζεται για μέτρα που στοχεύουν στη στήριξη της ανάπτυξης των τοπικών αλιευτικών βιομηχανιών.
Κατά συνέπεια, δεν έχω αντίρρηση στις προτάσεις της εισηγήτριας.
Jan Andersson, Anna Hedh, Ewa Hedkvist Petersen, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. (SV) Εγκρίνουμε την πρωτοβουλία που έλαβε το Συμβούλιο όσον αφορά τη φύλαξη τηλεπικοινωνιακών δεδομένων με στόχο να δώσουμε στις αρχές επιβολής του νόμου καλύτερα μέσα στην καταπολέμηση του σοβαρού εγκλήματος και της τρομοκρατίας. Η εμπειρία στη Σουηδία δείχνει ότι τα τηλεπικοινωνιακά δεδομένα αποδείχτηκαν σημαντικά σε πολλές έρευνες για σοβαρά εγκλήματα. Κατά συνέπεια, στηρίζουμε καταρχήν την πρόταση του Συμβουλίου. Η πρόταση που υπέβαλε η Επιτροπή στις 21 Σεπτεμβρίου 2005 όσον αφορά τη φύλαξη τηλεπικοινωνιακών δεδομένων ανοίγει τον δρόμο για μια συζήτηση όσον αφορά την καταπολέμηση του εγκλήματος. Η πρόταση της Επιτροπής θα προσδώσει επιρροή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Κατά συνέπεια, επιλέγουμε να απόσχουμε της σημερινής ψηφοφορίας εν αναμονή της έγκρισης μιας νέας θέσης.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Πιστεύουμε ότι η πρωτοβουλία της σουηδικής κυβέρνησης, για παράδειγμα, όσον αφορά τη φύλαξη δεδομένων, τα οποία τυγχάνουν επεξεργασίας και φυλάσσονται και αφορούν στην παροχή υπηρεσιών όπως τηλεφωνικών επικοινωνιών, γραπτών μηνυμάτων, ηλεκτρονικών μηνυμάτων, Διαδικτύου κλπ. με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και άλλων διασυνοριακών εγκλημάτων προχωρεί υπερβολικά σε σύγκριση με τα προσδοκώμενα οφέλη.
Τα κράτη μέλη πρέπει να διευκολύνουν την αμοιβαία ανταλλαγή πληροφοριών, προκειμένου να καταπολεμήσουν αποτελεσματικότερα αυτά τα εγκλήματα. Αυτό, όμως, δεν απαιτεί εναρμόνιση που να περιλαμβάνει κανόνες εναρμόνισης, οι οποίοι να ρυθμίζουν τον τρόπο συλλογής αυτής της τεράστιας ποσότητας δεδομένων. Στην πράξη, η πρόταση εγείρει σοβαρές αμφιβολίες για τη νομική ασφάλεια των ανθρώπων, ενδέχεται δε να επιφέρει σημαντικά κόστη για τους παρόχους υπηρεσιών.
Παρά αυτή την κριτική, η έκθεση αναφέρει πάντως ότι η εναρμόνιση σε αυτόν τον τομέα είναι αναγκαία, αυτή όμως η νομοθεσία πρέπει να θεσπιστεί όχι, όπως συμβαίνει εν προκειμένω, με βάση τη διακυβερνητική συνεργασία, αλλά με βάση την πρωτοβουλία της Επιτροπής και μέσω της συναπόφασης εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η Λίστα του Ιουνίου δεν συμμερίζεται αυτήν την άποψη.
Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Υποστηρίξαμε την πρόταση για την απόρριψη αυτής της πρωτοβουλίας, που, χρησιμοποιώντας ως πρόφαση την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», συνιστά επίθεση στις θεμελιώδεις ελευθερίες, δικαιώματα και εγγυήσεις των πολιτών.
Ο στόχος αυτής της πρότασης είναι η αποθήκευση δεδομένων επικοινωνιών (τηλέφωνο, γραπτά μηνύματα μέσω κινητών τηλεφώνων και ηλεκτρονικά μηνύματα) αδιακρίτως, κατά τρόπο συστηματικό και, από όσο μπορούμε να συνάγουμε, χωρίς ασφαλιστικές δικλείδες.
Όπως επισημαίνει ο εισηγητής, πρόκειται για μια αντενδεικνυόμενη και περιττή πρόταση, που παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.
Πέραν των αναρίθμητων αμφιβολιών και ερωτημάτων ως προς το πραγματικό εύρος και την αποτελεσματικότητα αυτού του μέτρου, αυτό το μέτρο, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον εισηγητή, συνεπάγεται τη φύλαξη φακέλων που ισοδυναμούν με τέσσερα εκατομμύρια χιλιόμετρα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απορρίπτει αυτήν την πρωτοβουλία. Ωστόσο, η βρετανική Προεδρία και η Επιτροπή, παρά τις πάμπολλες επικρίσεις, παρουσίασαν νέες πρωτοβουλίες σε αυτόν τον τομέα αυτήν την εβδομάδα.
Ο πορτογαλικός νόμος προβλέπει ένα σύστημα ασφαλείας που, σε συνδυασμό με τις δικαστικές αρχές, ήδη περιλαμβάνει ένα ισόρροπο φάσμα μέτρων, κανόνων και ελέγχων. Αν το σύστημα χρησιμοποιείται με βάση ένα ακριβοδίκαιο και αυστηρό πλαίσιο, και λαμβάνοντας ως δεδομένους τους απαιτούμενους ανθρώπινους πόρους, αναμφίβολα θα είναι ικανό να καταπολεμήσει αποτελεσματικά το έγκλημα, ακόμα και το πλέον οργανωμένο.
Patrick Louis και Philippe de Villiers (IND/DEM), γραπτώς. – (FR) Τη στιγμή που αρκετές ευρωπαϊκές χώρες αποτελούν λεία για την τρομοκρατική απειλή, είναι αδιανόητο να ζητούμε από τα κράτη μέλη να αποσύρουν μια πρωτοβουλία που στοχεύει στην πιο αποτελεσματική συνεργασία με σκοπό την πρόληψη, διερεύνηση, διαπίστωση και δίωξη δραστών και συνεργών τρομοκρατικών πράξεων.
Η απόρριψη αυτής της πρωτοβουλίας με μόνη αιτιολόγηση ότι απορρέει από τα κράτη μέλη και όχι από την Επιτροπή είναι ανεύθυνη πράξη, αν ληφθεί υπόψη αυτό που διακυβεύεται: η ασφάλεια των συμπολιτών μας.
Για άλλη μία φορά, αυτή η έκθεση δεν υπαγορεύεται από το γενικό συμφέρον, αλλά από ιδεολογικές σκοπιμότητες, προσπαθώντας να αφαιρέσει, χωρίς αναθεώρηση των Συνθηκών, από τα κράτη μέλη κάθε μέρα όλο και περισσότερες αρμοδιότητες προς όφελος της Επιτροπής.
Καθώς και δεν μπορούν να βασιστούν στους λαούς, μετά τα δημοψηφίσματα σε Γαλλία και Κάτω Χώρες, τα υπερεθνικά θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης φαίνεται να κινούνται εκτός Συνθηκών, προκειμένου να ιδιοποιηθούν προοδευτικά αρμοδιότητες των κρατών μελών, κατά το παράδειγμα της απόφασης ορόσημο, που εκδόθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2005 από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και εξουσιοδοτεί ακριβώς την Επιτροπή να νομοθετεί σε θέματα ποινικού δικαίου.
Τέλος, απέναντι στον τρομοκρατικό κίνδυνο, τι λόγο έχουν αυτές οι παρελκυστικές τακτικές που βασίζονται σε μια εικαζόμενη παραβίαση του κοινοτικού δικαίου, της αρχής της αναλογικότητας ή του τεκμηρίου της αθωότητας;
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο καταψηφίσαμε αυτήν την έκθεση.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. (DE) Το εύλογο της πρότασης πανευρωπαϊκής αποθήκευσης δεδομένων επικοινωνίας είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμο.
Η γενική παρακολούθηση όλων των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, της πρόσβασης στο Διαδίκτυο και των γραπτών μηνυμάτων χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένη υπόνοια δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με το επιχείρημα ότι κατά καιρούς, με λίγη τύχη, μπορεί ίσως κάποτε να διαλευκανθεί έτσι μια τρομοκρατική επίθεση. Με τον τρόπο αυτόν, θα υπάρξει τεράστια συσσώρευση δεδομένων που, εάν παραστεί ανάγκη, οι κατάκοποι ερευνητές θα πρέπει να «χτενίσουν» με προσοχή.
Λείπει ένας σωστός ορισμός των δεδομένων που οδηγούν σε αποτελεσματική και επιτυχημένη συνεργασία, και έτσι δημιουργείται ένας υπερμεγέθης κατάλογος με τεράστια περιθώρια ερμηνείας. Επίσης, δεν γίνεται επαρκής αναφορά στον τρόπο μεταφοράς στην πράξη.
Αυτό το σχέδιο θα πλήξει ιδιαίτερα σκληρά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που θα είναι σχεδόν αδύνατο να αντεπεξέλθουν από οργανωτική και οικονομική άποψη στην υποχρέωση αποθήκευσης δεδομένων. Επίσης, υπάρχουν ερωτηματικά σχετικά με τη χρηματοδότηση της επιστροφής δαπανών στη βιομηχανία από τα επιμέρους κράτη μέλη, η οποία υπολογίζεται σε αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Το σχέδιο είναι αμφισβητήσιμο και από νομική σκοπιά, ενδέχεται μάλιστα να είναι αντίθετο με διάφορα συντάγματα και αντιβαίνει στον δεδηλωμένο στόχο της ΕΕ να γίνει ένας χώρος ελευθερίας. Είναι επίσης αμφισβητήσιμο να ελέγχονται και να λογοκρίνονται τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης για να αποτραπεί η εξτρεμιστική δράση των νέων και, ταυτόχρονα, να διαβεβαιώνονται όλοι με σοβαρότητα πως αυτό δεν παραβλάπτει την ελευθερία του Τύπου και των μέσων ενημέρωσης – αυτό θυμίζει Τζορτζ Όργουελ.
Claude Moraes (PSE), γραπτώς. (EN) Η ψήφος μου για την έκθεση σχετικά με τη φύλαξη δεδομένων αντικατοπτρίζει την αίσθησή μου ως λονδρέζου βουλευτή του Σώματος ότι είναι απαραίτητο οι υπηρεσίες ασφαλείας να διαθέτουν τις πλέον αποτελεσματικές δυνάμεις για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της προστασίας του κοινού. Κατά την ανάπτυξη σημαντικών εξουσιών σχετικά με τη φύλαξη δεδομένων, είναι εξίσου σημαντικό να διασφαλιστεί ότι οι εξουσίες είναι πραγματοποιήσιμες, αναπτύσσονται σε στενή συνεργασία με τους παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου και ότι επιτυγχάνουμε αναλογικότητα σε σχέση με το χρονικό διάστημα για το οποίο μπορούν να φυλαχτούν τα δεδομένα. Είναι σαφές, υπό το πρίσμα των βομβιστικών επιθέσεων στο Λονδίνο, ότι η κυβέρνησή μου επιθυμούσε να δοθούν αποτελεσματικές εξουσίες για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, και, ως λονδρέζος Βουλευτής του ΕΚ, θέλω να εξασφαλίσω ότι αυτές οι εξουσίες είναι και αποτελεσματικές και ανάλογες και ότι βοηθούν στη δημόσια ασφάλεια του Ηνωμένου Βασιλείου.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Υποστηρίζω κατά βάση τον βασικό άξονα της πρότασης που υπέβαλαν τα τέσσερα κράτη μέλη και συμμερίζομαι τις ανησυχίες που εκφράζονται σε αυτήν. Αισθάνομαι επίσης ότι, συνολικά, δεν περιλαμβάνει κάτι υπερβολικό ή δυσανάλογο. Ωστόσο, υπερψήφισα την έκθεση, προτείνοντας την απόρριψη της πρότασης των τεσσάρων κρατών μελών, διότι, μολονότι χαιρετίζω τον βασικό άξονα της πρότασης, η Επιτροπή λίαν προσεχώς θα υποβάλει μια εμπεριστατωμένη, περιεκτική πρόταση επί του θέματος, και πιστεύω ότι αυτός είναι ο ορθός τρόπος για να νομοθετήσουμε σε αυτό το θέμα.
Επί του παρόντος, η ασφάλεια δεν πρέπει να συγχέεται με την ασφαλειολαγνεία. Η φύλαξη των δεδομένων διακίνησης επικοινωνιών δεν είναι καθόλου το ίδιο με την υποκλοπή των τηλεφωνικών κλήσεων· αφορά απλώς τη φύλαξη μιας ελάχιστης ποσότητας που χρειάζεται για την αποτελεσματική διερεύνηση εγκληματικών δραστηριοτήτων. Παρόλο που η ισχύς αυτού του μέτρου δεν ερείδεται ειδικά στην πρόληψη –μολονότι αυτό το στοιχείο είναι τμήμα της– η χρησιμότητά της από πλευράς διερεύνησης εγκλημάτων είναι πρόδηλη σε όλους μας.
Συνεπώς, ας ελπίσουμε τώρα ότι η Επιτροπή θα δικαιολογήσει την εμπιστοσύνη με την οποία την περιέβαλε και, το συντομότερο δυνατόν, θα υποβάλει την πρόταση που απαιτείται για τη ρύθμιση αυτού του σημαντικού τομέα.
Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η θέσπιση ενός καταλόγους ασφαλών χωρών αποτελεί βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση αν όντως θέλουμε μια κοινή πολιτική σε έναν ελάχιστο κοινό παρονομαστή σχετικά με τη διαχείριση της ροής μεταναστών στην Ευρώπη. Μια πολιτική σε ελάχιστο κοινό παρονομαστή είναι όμως ό,τι ακριβώς χρειάζεται, καθώς οι τελεσίδικες αρμοδιότητες απόφασης για την αναγνώριση και υποδοχή πολιτικών προσφύγων πρέπει να παραμείνουν στο πεδίο των κρατών μελών. Αυτός είναι ο λόγος που είναι ανάγκη τα κράτη μέλη να έχουν το δικαίωμα και την επιλογή, παράλληλα με τον ευρωπαϊκό κατάλογο ασφαλών χωρών, να χρησιμοποιούν και τους δικούς τους καταλόγους.
Ο εισηγητής εναντιώνεται σφόδρα στην αναγνώριση αυτής της δυνατότητας. Μάλιστα, αυτή η έκθεση έχει έναν και μόνο στόχο, και αυτός είναι να υπονομεύσει αυτήν την ίδια την αρχή του καταλόγου ασφαλών χωρών. Με αυτό το δεδομένο, μην σας εκπλήσσει που εγώ και οι συνάδελφοί μου την καταψηφίσαμε.
Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Η Λίστα του Ιουνίου πιστεύει ότι τα ίδια τα κράτη μέλη πρέπει ελεύθερα να αποφασίσουν τη διαμόρφωση των πολιτικών τους για τη μετανάστευση και το άσυλο, όσο βεβαίως αυτές συμμορφώνονται προς το ισχύον διεθνές δίκαιο. Δεν θέλουμε να βοηθήσουμε στη δημιουργία μιας Ευρώπης-Φρούριο. Ούτε πρέπει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να ορίσει ποιοι νόμοι πρέπει να εφαρμοστούν στον συγκεκριμένο τομέα.
Κατά συνέπεια, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε την πρόταση του Συμβουλίου, με ή χωρίς τις αλλαγές που προτείνει η έκθεση και, συνεπώς, απείχαμε της ψηφοφορίας, αφού η οδηγία αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο εκπόνησης μιας κοινής πολιτικής σε αυτόν τον τομέα. Ωστόσο, υπερψηφίσαμε πολλές από τις τροπολογίες της επιτροπής, προκειμένου να υπογραμμίσουμε τη στήριξή μας σε μια μεταναστευτική πολιτική που θα είναι πιο ανθρώπινη σε σύγκριση με αυτήν που εκφράζεται στην οδηγία του Συμβουλίου και που εκπληρώνει τις τρέχουσες προδιαγραφές που θεσπίζουν οι διεθνείς συμβάσεις.
Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Αυτή η πρόταση οδηγίας είναι το πρώτο βήμα στην κατεύθυνση της εναρμόνισης της διαδικασίας χορήγησης ασύλου σε επίπεδο κρατών μελών της ΕΕ.
Όπως επεσήμανε η Ομάδα μας, η έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αναδεικνύει ανάγλυφα ορισμένες από τις χειρότερες πτυχές της συμφωνίας που επιτεύχθηκε στο Συμβούλιο επί της ίδιας πρότασης, όπως την απάλειψη της έννοιας της «εξαιρετικά ασφαλούς χώρας», που επικρίνεται από την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, και τη δυνατότητα υποβολής έφεσης σε περίπτωση απόρριψης αίτησης για χορήγηση ασύλου, και παραμονής του αιτούντος στη χώρα μέχρις ότου ολοκληρωθεί η διαδικασία της έφεσης.
Οι τροπολογίες που υπέβαλε η Ομάδα μας και η ψήφος μας στην Ολομέλεια αποτελούν, ωστόσο, περαιτέρω προσπάθειες για την άρση άλλων αρνητικών πτυχών, που περιλαμβάνουν:
- την απόρριψη της θέσπισης περιόδου κράτησης των αιτούντων άσυλο, ιδίως σε «κέντρα κράτησης» για λαθρομετανάστες·
- την απόρριψη της έννοιας της «ασφαλούς τρίτης χώρας», διότι η ανάλυση μιας περιόδου ασύλου πρέπει να λαμβάνει υπόψη την κάθε περίπτωση ατομικά· κατά συνέπεια, η ιδέα της δημιουργίας ενός αυθαίρετου καταλόγου χωρών πρέπει να απορριφθεί. Διότι, εν πάση περιπτώσει, σε ποια άραγε κριτήρια πρέπει να βασίζεται ένας τέτοιος κατάλογος;
Mary Honeyball (PSE), γραπτώς. (EN) Αυτή η έκθεση αποτελεί το πλαίσιο για την κοινή θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με το ευαίσθητο ζήτημα της αντιμετώπισης της διαδικασίας χορήγησης και αφαίρεσης του καθεστώτος του πρόσφυγα. Παρά το γεγονός ότι η αντιπροσωπεία του Εργατικού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξακολουθεί να έχει κάποιες επιφυλάξεις όσον αφορά την έκθεση Kreissl-Dörfler, οι βουλευτές του Εργατικού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερψήφισαν την έκθεση στην τελική ψηφοφορία. Το πράττουμε αυτό σίγουροι ότι οιαδήποτε ανεπίλυτα προβλήματα ή ανησυχίες θα διορθωθούν από τις εθνικές κυβερνήσεις στο Συμβούλιο κατά το στάδιο υλοποίησης των νέων διαδικασιών. Διατηρούμε την πεποίθησή μας ότι μπορεί να βρεθεί ισορροπία στο Συμβούλιο βάσει ορισμένων από τις συστάσεις που έγιναν στο πλαίσιο της διαδικασίας διαβούλευσης στην έκθεση Kreissl-Dörfler.
Kartika Tamara Liotard και Erik Meijer (GUE/NGL) , γραπτώς. – (NL) Σε γενικές γραμμές, πρέπει να συμπεράνουμε ότι η έκθεση από πολλές απόψεις αποτελεί τεράστια βελτίωση για την πρόταση της Επιτροπής. Στη διάρκεια της επίσκεψης της κ. Liotard στο ιταλικό στρατόπεδο προσφύγων στη νήσο Λαμπεντούζα στις 27 και 28 Ιουνίου 2005, μπόρεσε να δει ιδίοις όμμασιν πόσο σημαντικό είναι να έχουν οι πρόσφυγες ειδικά δικαιώματα. Αν μια Συνθήκη της ΕΕ μπορεί να κάνει κάτι για τη βελτίωση της κατάστασης αυτών των ανθρώπων, τότε υποστηρίζουμε μια τέτοια βελτίωση. Εξακολουθούμε, πάντως, να έχουμε σοβαρότατες αμφιβολίες για κάποια σκέλη της πρότασης της Επιτροπής, συμπεριλαμβανομένης, για παράδειγμα, της έννοιας των «ασφαλών τρίτων χωρών». Δυστυχώς, υποχρεωθήκαμε να διαλέξουμε μεταξύ του διαβόλου και του απέραντου γαλάζιου, και έτσι, παρά τις ανησυχίες μας αυτές, θα υπερψηφίσουμε την τροποποιημένη πρόταση, επειδή μπορεί να βελτιώσει δραματικά τη θέση των αιτούντων άσυλο, επειδή η Διεθνής Αμνηστία την αντιμετώπισε αρκετά θετικά, και γιατί ευελπιστούμε να θέσει τέρμα στις επαίσχυντες Λαμπεντούζες της Ευρώπης.
David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Πρόκειται για μια σημαντική και ευπρόσδεκτη έκθεση, η οποία επιτρέπει στους άμεσα εκλεγμένους αντιπροσώπους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να έχουν λόγο στο κρίσιμο ζήτημα των πολιτικών ελευθεριών, κατόπιν της πολιτικής συμφωνίας που επιτεύχθηκε από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών στο Συμβούλιο.
Συντάσσομαι με την άποψη του εισηγητή ότι τα διεθνή πρότυπα για την προστασία των προσφύγων (συμπεριλαμβανομένης της Σύμβασης της Γενεύης του 1951) δεν πρέπει να υπονομεύονται και υποστηρίζω πλήρως τον ρόλο των βουλευτών στην εξέταση των τροπολογιών που προτείνονται από το Συμβούλιο. Εντούτοις, δεδομένου του ταχέως μεταβαλλόμενου διεθνούς κλίματος, η ανάγκη για τη διατήρηση κάποιας ευελιξίας σε εθνικό επίπεδο στην κατάταξη των «ασφαλών τρίτων χωρών» με οδηγεί να αποστασιοποιηθώ από πτυχές της εν λόγω έκθεσης. Είναι σαφές ότι χρειαζόμαστε μια δίκαιη αλλά λειτουργική προσέγγιση για τη διαχείριση του ασύλου, μια προσέγγιση η οποία θα επιδεικνύει ευαισθησία έναντι των αναγκών όσων διαφεύγουν από πολιτικές διώξεις, ενώ θα περιφρουρεί ενδεχόμενη κατάχρηση από άλλους οι οποίοι δεν έχουν κάποια θεμιτή αξίωση. Χαιρετίζω, συνεπώς, τα μέτρα τα οποία ελήφθησαν από το Συμβούλιο προς μια ολοκληρωμένη προσέγγιση της πολιτικής ασύλου και αδημονώ για περαιτέρω εποικοδομητικές προτάσεις σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα.
Claude Moraes (PSE), γραπτώς. (EN) Στην ψήφο μου για την έκθεση Kreissl-Dörfler, θα ήθελα να εκφράσω τις ανησυχίες μου σχετικά με την έννοια των «εξαιρετικά ασφαλών» χωρών, μέσω της οποίας θα επιτραπεί στις Ηνωμένες Πολιτείες να καταρτίσουν έναν κατάλογο τρίτων χωρών οι οποίες θεωρούνται τόσο σίγουρα ασφαλείς, ώστε το καθεστώς του πρόσφυγα να απορρίπτεται αυτομάτως. Έχοντας ασχοληθεί με το δίκαιο του ασύλου στο παρελθόν, πιστεύω ότι έχει ζωτική σημασία να μην διαβρώσουμε εντελώς την εξατομικευμένη αξιολόγηση των αιτήσεων χορήγησης ασύλου και την αρχή της «μη επαναπροώθησης» της Σύμβασης της Γενεύης (αρχή σύμφωνα με την οποία οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να εμποδίσουν την είσοδο στους πρόσφυγες αυτομάτως χωρίς να εξετάσουν την περίπτωσή τους ή να ελέγξουν υποκειμενικά ή αντικειμενικά στοιχεία στις πραγματικές περιπτώσεις ασύλου).
Tobias Pflüger (GUE/NGL), γραπτώς. (DE) Η έκθεση Kreissl-Dörfler που εγκρίθηκε σήμερα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με οριακή πλειοψηφία, αντικατοπτρίζει όλη την κακομοιριά της κοινοτικής πολιτικής για το άσυλο και τη μετανάστευση. Αντιδρώντας στην πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου, που χαρακτηρίζεται αποκλειστικά και μόνο από την επιθυμία να κρατηθούν μακριά οι πρόσφυγες, η έκθεση καταγράφει σημαντικές ελλείψεις:
Υιοθετεί την έννοια της ασφαλούς χώρας καταγωγής, με αποτέλεσμα να μην έχουν οι αιτούντες άσυλο ούτε καν το δικαίωμα να εξεταστεί η αίτησή τους.
Στο κείμενο δεν γίνεται διάκριση μεταξύ της μεταχείρισης αιτούντων άσυλο και της μεταχείρισης «παρανόμων» ούτε καν σε σχέση με τη μεταφορά τους σε «κέντρα απέλασης».
Θεσπίζει την αρχή της «ασφαλούς τρίτης χώρας», καθώς και τα σχετικά κριτήρια και τον κατάλογο των χωρών, και έτσι δεν μπορούν να αποφευχθούν π.χ. οι διαδοχικές απελάσεις προσφύγων από τη μία χώρα στην άλλη.
Μολονότι έτσι οριστικοποιείται η στέρηση των δικαιωμάτων των προσφύγων, θα απόσχω της ψήφου, διότι η έκθεση περιλαμβάνει τουλάχιστον μερικές μικρές βελτιώσεις για τους πρόσφυγες συγκριτικά με το έγγραφο του Συμβουλίου.
Το δίλημμα της κοινοτικής πολιτικής παραμένει. Με την πολιτική περιχαράκωσης κινδυνεύει η ζωή όλο και πιο πολλών ανθρώπων και, πέραν τούτου, η πολιτική αυτή στερεί από τους ανθρώπους τα δικαιώματα τους. Μια κοινοτική πολιτική ασύλου που θα λάμβανε υπόψη την ανθρώπινη αξιοπρέπεια θα ήταν πολύ διαφορετική.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η αυταπάτη ότι η νομοθεσία επί του θέματος είναι μια απλή διαδικασία δεν λαμβάνει υπόψη της την απόδειξη ότι διαφορετικά νομικά συστήματα παράγουν διαφορετικά αποτελέσματα, τα οποία μπορεί να αποδειχτούν απρόβλεπτα ή ανεπιθύμητα. Πάρτε για παράδειγμα το θέμα της ανασταλτικής συνέπειας της έφεσης κατά μιας απόφασης άρνησης αναγνώρισης της ιδιότητας του πρόσφυγα σε κάποιον.
Αυτή η αυταπάτη παραβλέπει επίσης το γεγονός ότι υπάρχουν διαφορετικές παραδόσεις όσον αφορά τον ίδιο τον ορισμό του πρόσφυγα. Πάρτε για παράδειγμα τη διαφορά μεταξύ Πορτογαλίας και Ηνωμένου Βασιλείου.
Αυτές οι δύο πτυχές ήταν ο λόγος που ψήφισα ό,τι ψήφισα σε σχέση με την έκθεση που εξετάζουμε. Με δεδομένο ότι όλα τα σημεία που θεωρούσα ως καίριας σημασίας απορρίφθηκαν από την αριστερή πτέρυγα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αδυνατούσα να υπερψηφίσω αυτήν την έκθεση. Το μόνο που μένει είναι να εκφράσω την απογοήτευσή μου για το ότι οι προφανώς καλές προθέσεις της Αριστεράς, όπως συμβαίνει συχνά, θα οδηγήσουν σε μια ανεπιθύμητη έκβαση. Μια σειρά από μετριοπαθείς ευέλικτους κανόνες, που στοχεύουν στο να γίνουν οι απαραίτητες προσαρμογές στις διάφορες εθνικές νομοθεσίες, δεν υπονομεύει κατ’ ουδένα τρόπο την ανάγκη να διασφαλιστεί αξιοπρεπής, ανθρώπινη υποδοχή των προσφύγων. Μάλιστα, αυτός είναι ο ορθός τρόπος αντιμετώπισης της δικαιολογημένης ανησυχίας σε σχέση με το ζήτημα των προσφύγων και καταδεικνύει την επιθυμία για εξεύρεση εφικτής λύσης.
Carl Schlyter (Verts/ALE), γραπτώς. (SV) Οι αλλαγές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που δεν υποχρεώνουν τις χώρες να αρνηθούν να εξετάσουν τις αιτήσεις ατόμων που προέρχονται από «ασφαλείς χώρες», που απαιτούν συντομότερους χρόνους διεκπεραίωσης και που ορίζουν ότι οι αιτούντες άσυλο δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες, κινούνται στη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταψήφισε την πρόταση της Ομάδας των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία να καταργηθεί πλήρως η έννοια των ασφαλών χωρών, και, αντ’ αυτού, να ακολουθήσουμε τους διεθνείς κανόνες που διέπουν τα ανθρώπινα δικαιώματα εξετάζοντας σε ατομική βάση τις αιτήσεις χορήγησης ασύλου. Κατά πάσα πιθανότητα, το Συμβούλιο δεν θα λάβει υπόψη του τις βελτιώσεις που ψήφισε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Όταν γίνει σήμερα ψηφοφορία για την οδηγία αυτή, στην πράξη θα ψηφίζουμε επί των προτάσεων του Συμβουλίου, που απάδουν προς τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κατά συνέπεια, θα καταψηφίσω τις προτάσεις. Το Κόμμα των Πρασίνων της Σουηδίας αντιτίθεται σε μια εναρμονισμένη πολιτική ασύλου, διότι μια τέτοια πολιτική υπάρχει κίνδυνος να καταστεί αντιδημοκρατική και να επισπεύσει τις ελάχιστες προδιαγραφές. Το αποτέλεσμα θα είναι ένα κακό νομοσχέδιο, το δε Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα απειλεί με προσφυγή για λόγους μη τήρησης των νομίμων διαδικασιών.
Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Μετά από πολλές συναντήσεις με πρόσφυγες από το Κοσσυφοπέδιο, την Τσετσενία, το Αφγανιστάν, το Νεπάλ, τη Ρωσία, το Ουζμπεκιστάν και το Καζακστάν, κατανοώ ότι αυτές οι φτωχές ψυχές δεν έρχονται στην ήπειρό μας για πλάκα. Κάθε ζευγάρι γονέων και κάθε παιδί έχει να πει τη δική του ιστορία – μια ιστορία απελπισίας και φόβου. Αυτό το σχέδιο οδηγίας είναι ανησυχητικό και αποτελεί την ύστατη απόδειξη ότι οι υπουργοί Εσωτερικών και Δικαιοσύνης παίζουν τα δικά τους παιχνίδια και αρνούνται να διαβουλευθούν με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Κινήθηκαν αντίθετα προς το πνεύμα των Συνθηκών όταν συνήψαν αυτό που πιστεύω πως είναι μια κακομελετημένη πολιτική συμφωνία χωρίς να συμβουλευθούν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Συνεπώς, υποστηρίζω την τροπολογία 182, σύμφωνα με την οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διατηρεί το δικαίωμα προσφυγής ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, προκειμένου να ελέγξει τη νομιμοποίηση της πρότασης σε σχέση με τα θεμελιώδη πολιτικά δικαιώματα. Υποστήριξα επίσης όλες τις τροπολογίες που στοχεύουν στην απάλειψη της έννοιας της «ασφαλούς τρίτης χώρας» από την πρόταση. Αυτή η έννοια είναι απαράδεκτη, δεδομένου ότι μεταθέτει την ευθύνη από τα κράτη μέλη σε τρίτες χώρες και αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε αυθαιρεσίες και πολιτικές μηχανορραφίες. Παρεμπιπτόντως, ποιος αποφασίζει για το αν μια χώρα είναι ή δεν είναι (εξαιρετικά) ασφαλής; Είναι το Αφγανιστάν ασφαλές μετά τον πόλεμο; Είναι το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν –δύο χώρες που υφίστανται τριγμούς υπό το βάρος ολοκληρωτικών καθεστώτων– ασφαλείς χώρες; Ορισμένοι στο Βέλγιο πιστεύουν πως είναι.
(Η αιτιολόγηση ψήφου συντομεύτηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 163 του Κανονισμού)
Britta Thomsen (PSE), γραπτώς. (DA) Οι δανοί Σοσιαλδημοκράτες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υπερψήφισαν σήμερα την έκθεση του κ. Kreissl-Dörfler σχετικά με την τροποποιημένη πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα (A6-0222/2005). Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι η πρόταση αφορά έναν τομέα που καλύπτει ο Τίτλος IV της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και, ως εκ τούτου, δεν ισχύει για τη Δανία, πρβλ. πρωτόκολλο για τη θέση της Δανίας.
16. Διορθώσεις ψήφου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά
(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 12.25 και συνεχίζεται στις 15.05)
ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. COCILOVO Αντιπροέδρου
17. Έγκριση των συνοπτικών πρακτικών της προηγούμενης συνεδρίασης
Πρόεδρος. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση.
Τα συνοπτικά πρακτικά της χθεσινής συνεδρίασης έχουν διανεμηθεί.
Υπάρχουν παρατηρήσεις;
Ursula Stenzel (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ζητώ να γραφτεί στα πρακτικά κάτι που αφορά τη σημερινή συνεδρίαση, συγκεκριμένα ότι η γραπτή δήλωση για τις ρευματικές παθήσεις ξεπέρασε ήδη σήμερα την πλειοψηφία των δύο τρίτων. Έχουν συγκεντρωθεί ήδη περισσότερες από 367 υπογραφές και σήμερα το μεσημέρι ο αριθμός τους έφθασε τις 378.
Στη γραπτή αυτή δήλωση που έγινε με δική μου πρωτοβουλία, η Επιτροπή και το Συμβούλιο καλούνται να συμπεριλάβουν στις προτεραιότητες του 7ου προγράμματος πλαισίου για την έρευνα τις ρευματικές παθήσεις. Σας παρακαλώ να καταγραφεί ήδη σήμερα στα πρακτικά αυτό το εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
Πρόεδρος. Κυρία Stenzel , η παρέμβασή σας δεν αφορά παρατηρήσεις σχετικά με τα συνοπτικά πρακτικά της προηγούμενης, δηλαδή της χθεσινής συνεδρίασης.
(Εγκρίνονται τα πρακτικά της προηγούμενης συνεδρίασης)
18. Περιφερειακή ανάπτυξη
Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση των ακόλουθων εκθέσεων:
- (A6-0251/2005) του κ. Guellec, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, σχετικά με τον ρόλο της εδαφικής συνοχής στην περιφερειακή ανάπτυξη (2004/2256(INI)),
- (A6-0246/2005) κ. Marques, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, σχετικά με την ενισχυμένη εταιρική σχέση για τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες (2004/2253(INI)).
Ambroise Guellec (PPE-DE), εισηγητής. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θέλω να σας παρουσιάσω για λίγα λεπτά την έκθεσή μου σχετικά με τον ρόλο της εδαφικής συνοχής στην περιφερειακή ανάπτυξη.
Καλό είναι να υπενθυμίσουμε ότι η συμπερίληψη αυτής της έννοιας στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί για πολλά χρόνια πάγιο και επίμονο αίτημα μεγάλου αριθμού ευρωπαϊκών περιφερειών. Η ένταξη δέκα νέων μελών, που μεταφράστηκε σε επιδείνωση των περιφερειακών διαφορών και ανάδυση νέων εδαφικών ανισοτήτων, πολλαπλασίασε κατά τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο τα αιτήματα σε σχέση με αυτήν τη μείζονα ανάγκη. Οι συντάκτες του Σχεδίου Συντάγματος για την Ευρώπη το είχαν κατανοήσει πολύ καλά, αφού το άρθρο 3 του σχεδίου Συνθήκης συγκαταλέγει την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή στους βασικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η προβληματική τύχη της Συνθήκης θα μπορούσε να οδηγήσει ορισμένους από τους αρμοδίους για την περιφερειακή πολιτική, κυρίως σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Επιτροπής, να αποφύγουν με μεγάλη προσοχή ακόμα και να αναφερθούν και στην ανάγκη εδαφικής συνοχής. Θεωρούμε ότι αυτή η συμπεριφορά δεν είναι δικαιολογημένη και ελπίζω, κυρία Επίτροπε, ότι θα συμφωνήσετε με την άποψή μας. Πράγματι, η πολύ μεγάλη γεωγραφική, ανθρώπινη και πολιτισμική ποικιλία της επικράτειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε έναν χώρο που, σε τελευταία ανάλυση, είναι μάλλον περιορισμένος, αντιπροσωπεύει μοναδικό πλούτο στον πλανήτη μας αλλά, αν δεν προσέξουμε, εμπεριέχει τους σπόρους σοβαρών ανισορροπιών, οι οποίες είναι ανυπόφορες για εκείνους που θεωρούν ότι είναι τα θύματά της. Αυτό επαληθεύτηκε και με το παραπάνω, όπως δυστυχώς φοβόμασταν, στα δημοψηφίσματα στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες σχετικά με το Σχέδιο Ευρωπαϊκού Συντάγματος.
Είναι πολύ πιθανόν, αν διοργανώνονταν δημοψηφίσματα επί της ίδιας βάσης σε αρκετά άλλα κράτη μέλη, να έδιναν τα ίδια αποτελέσματα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο επεδίωξα η έκθεσή μου να παράσχει απαντήσεις στα ερωτήματα που τίθενται. Πώς θα συμφιλιωθούν οι πολίτες με το ευρωπαϊκό σχέδιο; Ποιο είναι το μέλλον για την Ευρώπη; Για την Ευρώπη μας.
Μία απάντηση δίδεται από την πολιτική συνοχής, αυτή την πολιτική αλληλεγγύης που είναι το αρχέτυπο για την Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι εκείνο που τη διακρίνει από μια απλή ζώνη ελεύθερων ανταλλαγών. Πέραν του ότι πρέπει να διαθέτει τα αναγκαία μέσα, πράγμα που προϋποθέτει να ληφθεί δεόντως υπόψη στις δημοσιονομικές προοπτικές της περιόδου 2007-2013, σημαντικό θα είναι να ενσωματώνει την εδαφική διάσταση σε όλες της τις εκφάνσεις. Με αυτόν τον τρόπο, η εδαφική συνοχή θα αποτελέσει μια ξεκάθαρη βάση, κατανοητή σε όλους τους Ευρωπαίους, για την ενίσχυση της συνοχής εντός της επικράτειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πιο συγκεκριμένα, για την υλοποίηση της εδαφικής συνοχής, επισημαίνω ορισμένες συγκεκριμένες αρχές και μέτρα.
Οι αρχές είναι οι ακόλουθες: η αρχή της ισότιμης μεταχείρισης όλων των πολιτών μεταξύ των χωρών, γεγονός που συνεπάγεται κυρίως κατάλληλες δυνατότητες πρόσβασης στις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και στις υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος· η ενσωμάτωση της εδαφικής διάστασης στις στρατηγικές της Λισαβόνας και του Γκέτεμποργκ· η πολυκεντρική ανάπτυξη της ευρωπαϊκής επικράτειας· ο ρόλος που διαδραματίζουν οι μικρές και μεσαίες πόλεις και η σύνδεση με τις αγροτικές περιοχές· η ενίσχυση όλων των διαστάσεων της εδαφικής συνεργασίας· η αποκέντρωση, που στηρίζεται στις περιφέρειες, οι οποίες γνωρίζουν καλύτερα τις ανάγκες και το δυναμικό των εδαφών τους· η πολυεπίπεδη διακυβέρνηση, καθώς και η συμμετοχή των μη δημόσιων εταίρων.
Μία από τις συγκεκριμένες προτάσεις που απευθύνουμε στην Επιτροπή αφορά στη δημιουργία τριών μηχανισμών. Καταρχάς, προτείνουμε έναν μηχανισμό διασταύρωσης των τομεακών πολιτικών που έχουν ισχυρές επιπτώσεις στην ανάπτυξη των χωρών της Ένωσης και της πολιτικής της περιφερειακής ανάπτυξης. Ακολούθως, απαιτούνται νέοι εδαφικοί δείκτες, μαζί με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, για τη μέτρηση της ανάπτυξης των περιφερειών και της αντικειμενικής εκτίμησης των εμποδίων για αυτήν την ανάπτυξη. Τέλος, χρειαζόμαστε ένα σύστημα επαλήθευσης των επιπτώσεων που επιφέρουν οι διάφορες κοινοτικές πολιτικές στην εδαφική συνοχή.
Μια άλλη πρόταση αφορά στη σύνταξη μιας Λευκής Βίβλου σχετικά με τον στόχο της εδαφικής συνοχής, η οποία θα καθορίζει βασικά τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να ενσωματωθεί ο εν λόγω στόχος στα εθνικά στρατηγικά σχέδια που εκπονούν αυτήν τη στιγμή τα κράτη μέλη. Από πλευράς μου, ελπίζω ότι η αυριανή ψηφοφορία θα εκφράσει την πολύ μεγάλη υποστήριξη αυτού του Σώματος σε μια φιλόδοξη πολιτική εδαφικής συνοχής.
Sérgio Marques (PPE-DE), εισηγητής. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, κυρία Επίτροπε, σήμερα ολοκληρώνεται ένα ακόμη στάδιο στη διαδικασία εκχώρησης ειδικού καθεστώτος για τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες, σύμφωνα με το άρθρο 299, παράγραφος 2, των Συνθηκών, που βασίζεται στα ειδικά χαρακτηριστικά αυτών των περιφερειών. Οι περιφέρειες αυτές χαρακτηρίζονται από τη μεγάλη απόσταση, τον νησιωτικό τους χαρακτήρα, τη δύσκολη μορφολογία, τη μικρή έκταση, τον ορεινό χαρακτήρα και την οικονομική εξάρτηση από ένα μόνο προϊόν ή δραστηριότητα, και τα προβλήματα αυτά είναι μόνιμα και σωρευτικά. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των αποκαλούμενων υπεραπομακρυσμένων περιφερειών που είναι μοναδικές στην ΕΕ.
Η αλήθεια είναι ότι θα συνιστούσε σοβαρή παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και της ισότητας αν οι υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες ετύγχαναν της ίδιας μεταχείρισης με τις άλλες περιφέρειες της Ευρώπης. Το μοντέλο της ολοκλήρωσης σε αυτές τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες πρέπει να λαμβάνει υπόψη του τα ειδικά χαρακτηριστικά τους και πρέπει, συνεπώς, να υπόκειται σε τροποποίηση, προσαρμογή, ενίοτε δε και σε παρεκκλίσεις. Το διαφορετικό πρέπει να απολαμβάνει διαφορετικής μεταχείρισης, και οι διαφορές που είναι εμφανείς στις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες έχουν ιδιαίτερα επιζήμιες επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξή τους, που καταλήγουν σε ένα απαράδεκτο ανταγωνιστικό μειονέκτημα και στην αδυναμία να απολαύσουν στο μέγιστο τα οφέλη που προκύπτουν από την εσωτερική αγορά, από την πρόσφατη διεύρυνση, τη στρατηγική της Λισαβόνας και την παγκοσμιοποίηση.
Γεγονός επίσης είναι ότι οι υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες έχουν πολύ λίγες ευκαιρίες να ανταγωνιστούν επί ίσοις όροις όταν οι οικονομικές δραστηριότητες που αναπτύσσονται σε αυτές επιβαρύνονται από ένα σημαντικό επιπρόσθετο κόστος, το οποίο προκύπτει, μεταξύ άλλων, από τις μεταφορές, από την απουσία οικονομιών κλίμακας και εξωτερικών οικονομιών, από τις μικρές και κατακερματισμένες αγορές και από την ανεπάρκεια εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού. Είναι, ως εκ τούτου, ζωτικής σημασίας να προωθήσουμε μέτρα που θα αποσκοπούν στην ενίσχυση της ειδικής αντιμετώπισης των ειδικών χαρακτηριστικών των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών από την ΕΕ. Αυτό είναι το περιεχόμενο της ανακοίνωσης της Επιτροπής με τον τίτλο «Μια ενισχυμένη εταιρική σχέση για τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες», σχετικά με την οποία είχα την τιμή και το εξαιρετικά ενδιαφέρον καθήκον να καταρτίσω την έκθεση που συζητούμε σήμερα.
Η Επιτροπή προτείνει μια εκτεταμένη στρατηγική που βασίζεται σε τρεις προτεραιότητες: στην ανταγωνιστικότητα, τις δυνατότητες πρόσβασης και την περιφερειακή ολοκλήρωση. Η στρατηγική αυτή πρόκειται να εφαρμοστεί στο πλαίσιο της αναμορφωμένης πολιτικής συνοχής. Η Επιτροπή προτείνει επίσης τη θέσπιση καινοτόμων εργαλείων, όπως το ειδικό πρόγραμμα αντιστάθμισης του επιπρόσθετου κόστους και το σχέδιο δράσης για την ευρύτερη γειτνίαση, το οποίο θα βοηθήσει στην ενσωμάτωση των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών στις γειτονικές γεωγραφικές περιοχές· το σχέδιο αυτό θα περιλαμβάνει μέτρα για τη διεθνική και διασυνοριακή συνεργασία, αφενός, και για το εμπόριο και τα τελωνεία αφετέρου. Αυτή είναι η ραχοκοκαλιά της πρότασης της Επιτροπής για την αντιστάθμιση και μείωση της σοβαρότητας των κύριων μειονεκτημάτων που χαρακτηρίζουν τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες. Η βασική προτεραιότητα είναι να αντιμετωπιστούν τα σοβαρότερα από αυτά τα μειονεκτήματα, όπως η μεγάλη απόσταση των ιδιαίτερα απομακρυσμένων περιφερειών, και αυτό μπορεί να γίνει με την προώθηση της χρήσης των νέων τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνιών, με την ενθάρρυνση των μεταφορικών συνδέσεων προς την ηπειρωτική Ευρώπη και με την προαγωγή της ενσωμάτωσης των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών στις γειτονικές περιοχές στις οποίες είχαν πάντα γυρισμένη την πλάτη τους.
Η δεύτερη μεγάλη ιδέα είναι η προώθηση της ανταγωνιστικότητας των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών, που θα επιτευχθεί όχι μόνο σε σχέση με τον βαθμό στον οποίο θα μειώσουμε τα σημαντικά επιπρόσθετα κόστη που είναι εγγενή στην έννοια της υπεραπομακρυσμένης περιφέρειας, αλλά επίσης μέσω αποφασιστικής δράσης για δυναμικά στοιχεία, όπως η ανταγωνιστικότητα, η εκπαίδευση, η κατάρτιση, η καινοτομία, η έρευνα, η κοινωνία της πληροφορίας και η επιχειρηματικότητα. Όσον αφορά αυτό το τελευταίο, η πρόταση της Επιτροπής υστερεί και αυτό είναι το πιο αδύνατο σημείο της.
Το πρόβλημα είναι ότι η κοινοτική πολιτική που θα μπορούσε να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητα των ιδιαίτερα απομακρυσμένων περιφερειών υπολείπεται κατά πολύ από αυτό που απαιτείται. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις πολιτικές που σχεδιάστηκαν για την ενίσχυση του ανθρώπινου κεφαλαίου, της τεχνολογικής έρευνας και ανάπτυξης, του περιβάλλοντος, των υπηρεσιών γενικού οικονοµικού ενδιαφέροντος και των τηλεπικοινωνιών. Γι’ αυτό, η Επιτροπή δεν προτείνει κανένα ειδικό σχέδιο για τις περιοχές εκείνες που αποκλείονται από τον Στόχο 1 λόγω της υπέρβασης του 75% του κοινοτικού μέσου όρου όσον αφορά το ανά κεφαλή ΑΕγχΠ. Η ειδική σταδιακή απόσυρση των ρυθμίσεων από τον Στόχο 1 στον Στόχο 2 προβλέπεται σαφώς στο άρθρο 299, παράγραφος 2, των Συνθηκών.
Η πρόταση της Επιτροπής είναι, ωστόσο, ένα σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, διότι είναι επίκαιρη, διότι καθορίζει ορθά τη στρατηγική της και τις προτεραιότητές της και διότι προτείνει καινοτόμες πολιτικές. Χαιρετίζουμε την πρόταση της Επιτροπής, αλλά την προτρέπουμε να είναι περισσότερο φιλόδοξη και να λάβει υπόψη τις συστάσεις και τα σχόλια που περιέχονται στην έκθεσή μου. Δεν θα μπορούσα να τελειώσω χωρίς ένα ευχαριστώ σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που οι παρεμβάσεις τους βελτίωσαν την έκθεση αυτή.
Danuta Hübner, μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να αρχίσω κάνοντας ορισμένες παρατηρήσεις για την εξαιρετική έκθεση του κ. Guellec σχετικά με τον ρόλο της εδαφικής συνοχής στην περιφερειακή ανάπτυξη. Εκτιμώ βαθύτατα την υποστήριξή σας στην προώθηση της έννοιας της εδαφικής συνοχής στην περιφερειακή μας πολιτική. Μακάρι να συμμερίζονταν τον ενθουσιασμό σας όλα τα κράτη μέλη μας, αλλά, όπως γνωρίζετε, η τρέχουσα εκδοχή των σχεδίων κανονισμών για τα διαρθρωτικά ταμεία έχει αποδυναμώσει την πρόταση της Επιτροπής για την εδαφική συνοχή. Αυτό ισχύει, επί παραδείγματι, για ζητήματα χωροταξίας. Οι προτάσεις οι οποίες προβλέπονται από την Επιτροπή ως υποχρεωτικές έχουν καταστεί απλώς προαιρετικές από το Συμβούλιο. Ένα ακόμη παράδειγμα είναι η σημαντική μείωση από την άποψη των χρηματοδοτικών πόρων για τον νέο ευρωπαϊκό στόχο της εδαφικής συνεργασίας στη δημοσιονομική προοπτική, σύμφωνα με την τελευταία πρόταση συμβιβαστικής λύσης της λουξεμβουργιανής Προεδρίας. Σε αυτήν την πρόταση, περικόπτεται κατά το ήμισυ το ποσό που προτάθηκε από την Επιτροπή. Συνεπώς, θα ήθελα να σας παροτρύνω να αποκαταστήσετε τις αρχικές μας ιδέες στις διαπραγματεύσεις.
Θεωρώ ότι το έργο για την εδαφική συνοχή πρέπει να προωθηθεί σε δύο μέτωπα. Πρώτον, μέσω μεγαλύτερης έμφασης στην εδαφική συνοχή στα προγράμματα συνοχής της επόμενης γενιάς. Πρέπει να ειπωθεί ότι στο σχέδιο στρατηγικών κατευθυντήριων γραμμών της Κοινότητας –το οποίο εγκρίθηκε από την Επιτροπή στα τέλη Ιουνίου– ζητήσαμε από τα κράτη μέλη και τις περιφέρειες να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή σε μια ισόρροπη εδαφική ανάπτυξη κατά την κατάρτιση των μελλοντικών περιφερειακών προγραμμάτων. Σε αυτό το πλαίσιο, τα μελλοντικά εθνικά στρατηγικά πλαίσια αποτελούν ευκαιρία ζωτικής σημασίας για την προώθηση αναπτυξιακών μοντέλων τα οποία σέβονται την εδαφική ισορροπία. Επιπλέον, τα σχέδια κανονισμών προβλέπουν διατάξεις για τον ειδικό χαρακτήρα ορισμένων περιοχών και εστιάζουν σε συγκεκριμένες θεματικές προτεραιότητες οι οποίες συμβάλλουν στην εδαφική ανάπτυξη μέσω της βελτίωσης της προσβασιμότητάς τους ή της ενίσχυσης της ανάπτυξης στην έρευνα και τους πόλους καινοτομίας.
Δεύτερον, πιστεύω ότι μπορούμε να προχωρήσουμε το έργο μας για την εδαφική συνοχή μέσω της προώθησης των ανταλλαγών εμπειριών, της βέλτιστης πρακτικής, των μετρήσεων σύγκρισης, καθώς επίσης και της αναλυτικής εργασίας. Όπως γνωρίζετε, το Espon –το ερευνητικό πρόγραμμα– μας βοηθά να βελτιώσουμε την αντίληψή μας για τις εδαφικές τάσεις και τις επιπτώσεις των τομεακών πολιτικών στη διευρυμένη Ένωση. Σε αυτό συμβάλλουν και άλλα δίκτυα, όπως το Interact ή το Urbact. Είμαι σίγουρη ότι αυτές οι πρωτοβουλίες μπορούν να συνεχιστούν και στο μέλλον.
Όσον αφορά τις περιοδικές εκθέσεις σχετικά με την οικονομική και εδαφική συνοχή οι οποίες εκπονήθηκαν από την Επιτροπή, προτείνω να αφιερωθεί τμήμα της τέταρτης έκθεσης για τη συνοχή –η οποία αναμένεται να εκδοθεί το 2007– στο ζήτημα της εδαφικής συνοχής. Θα ήθελα επίσης να σας πληροφορήσω ότι οι υπηρεσίες μου εκπονούν επί του παρόντος ένα έγγραφο εργασίας για τη συμβολή των πόλεων στην ανάπτυξη και στην απασχόληση στις περιφέρειες. Αυτό το έγγραφο θα ολοκληρώσει τις κοινοτικές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές και θα υποβληθεί στην άτυπη υπουργική σύνοδο για τις αειφόρους κοινότητες που θα διεξαχθεί στο Μπρίστολ τον Δεκέμβριο.
Τέλος, είμαι επίσης πεπεισμένη ότι μπορούμε να προωθήσουμε το έργο μας για την εδαφική συνοχή μέσω καλύτερου συντονισμού των κοινοτικών πολιτικών και των εθνικών πολιτικών. Συνεπώς, για ακόμη μία φορά, σας ευχαριστώ για την έμφαση την οποία δώσατε στον ρόλο της εδαφικής συνοχής στην περιφερειακή μας πολιτική και προτίθεμαι να προαγάγω το ζήτημα της εδαφικής συνοχής τόσο στο πλαίσιο των νέων προγραμμάτων όσο και στις ανταλλαγές βέλτιστης πρακτικής.
Στρέφομαι τώρα στην έκθεση του κ. Marques, η οποία είναι επίσης εξαιρετική. Αφορά την ενισχυμένη εταιρική σχέση για τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες, με μια σειρά και μια ποικιλία συστάσεων οι οποίες αποτελούν σαφή απόδειξη της ισχυρής δέσμευσης και αφοσίωσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε αυτό το σημαντικό θέμα.
Με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι η Επιτροπή κατόρθωσε να δημιουργήσει μια καλή βάση για μια ισχυρή εταιρική σχέση με τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες, τόσο σε πολιτικό όσο και σε τεχνικό επίπεδο. Πιστεύω ακράδαντα ότι η τελευταία συνάντηση που είχαμε στη Ρεϋνιόν αποτελεί απτή απόδειξη αυτής της εταιρικής σχέσης.
Όπως είπατε, έχουμε όντως προτείνει έναν σημαντικό αριθμό μέτρων για την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης στις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες, σύμφωνα με την περυσινή ανακοίνωσή μας. Οι προτάσεις μας καλύπτουν πολλούς τομείς, όπως η πολιτική συνοχής, η γεωργία, η αλιεία και η έρευνα. Αυτές οι προτάσεις βρίσκονται επί του παρόντος υπό διαπραγμάτευση στο Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο. Ειλικρινά, ελπίζω ότι μπορούμε να καταλήξουμε ομαλά σε συμφωνία.
Ορισμένες σημαντικές προτάσεις βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της προετοιμασίας· συγκεκριμένα, οι κανόνες για εθνική περιφερειακή ενίσχυση, τους οποίους θα εγκρίνει η Επιτροπή έως τα τέλη του 2005. Συμμερίζομαι την άποψη σας ότι μένουν πολλά ακόμη να γίνουν. Το σχέδιο ψηφίσματός σας αποτελεί ένα σημαντικό ορόσημο, το οποίο θα λαμβάνουμε υπόψη στο καθημερινό μας έργο. Στην επόμενη έκθεσή μας για τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες, πιθανώς το 2007 ή το 2008, σκοπεύω να αξιολογήσω την επιτευχθείσα πρόοδο. Είναι επίσης απαραίτητο να υπάρχει συνεκτική προσέγγιση σε όλες τις κοινοτικές πολιτικές, η οποία θα λαμβάνει υπόψη την ειδική κατάσταση των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών και η οποία πρέπει να συμπληρωθεί από τις κατάλληλες εθνικές πολιτικές. Ως Επίτροπος υπεύθυνη για τον συντονισμό των ζητημάτων τα οποία σχετίζονται με αυτές τις περιφέρειες, δεσμεύομαι να διασφαλίσω ότι όλα τα μέτρα τα οποία θα ληφθούν από το Σώμα θα προσαρμοστούν στην ειδική κατάσταση των εν λόγω περιφερειών. Η πρόταση ψηφίσματός σας εντοπίζει έναν σημαντικό αριθμό θεμάτων στα οποία θα ήθελα να αναφερθώ στις τελικές μου παρατηρήσεις.
Όσον αφορά τις δημοσιονομικές προοπτικές και την πολιτική συνοχής, καθώς και τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες, χαιρετίζουμε βεβαίως τον στόχο τον οποίο δήλωσε η βρετανική Προεδρία για την επίτευξη συναίνεσης στη δέσμη κανονισμών το συντομότερο δυνατόν, ούτως ώστε να μπορέσει να οριστικοποιηθεί πολύ γρήγορα μόλις γνωστοποιηθεί το αποτέλεσμα των μελλοντικών διαπραγματεύσεων χρηματοδότησης. Συγχαίρω το Κοινοβούλιο, το οποίο αναγνώρισε γρήγορα τον επείγοντα χαρακτήρα της κατάστασης και ψήφισε τους κανονισμούς σε πρώτη ανάγνωση με συντριπτική πλειοψηφία και πολύ εποικοδομητικές τροπολογίες. Μια επείγουσα συμφωνία για τον προϋπολογισμό είναι ιδιαίτερα σημαντική για τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες. Η εν λόγω συμφωνία πρέπει να περιλαμβάνει, κατά την άποψή μας, το ειδικό πρόγραμμα το οποίο έχει προτείνει η Επιτροπή για τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες, προκειμένου να αποζημιωθούν οι εν λόγω περιφέρειες για το πρόσθετο κόστος το οποίο υφίστανται.
Επαναλαμβάνω ότι θα πράξουμε ό,τι μπορούμε, προκειμένου να εξασφαλίσουμε την υποστήριξη των κρατών μελών για αυτές τις ιδέες.
Luis Manuel Capoulas Santos (PSE), συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να εστιάσω στη δεύτερη έκθεση. Για να υλοποιηθεί επιτυχώς οιαδήποτε πολιτική, χρειάζεται μια καλή στρατηγική, όπως γνωρίζουμε όλοι. Ωστόσο, μια καλή στρατηγική από μόνη της δεν αξίζει πολλά χωρίς τα μέσα άσκησης πολιτικής που είναι απαραίτητα για την εφαρμογή της.
Η Επιτροπή αξίζει επαίνων για το έγγραφο στρατηγικής που μας παρουσίασε. Αυτό που αποκαλύπτει το έγγραφο είναι ότι οι επαναλαμβανόμενες εκφράσεις ανησυχίας και οι εκκλήσεις από τα διάφορα κοινοτικά όργανα για ενισχυμένες εταιρικές σχέσεις με τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες έχουν ληφθεί πλήρως υπόψη και έχει δοθεί συνέχεια σε αυτές. Όσον αφορά τη γεωργία, ήμουν ο συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Γεωργίας και χάρηκα για την ομοφωνία μεταξύ των μελών της όσον αφορά τα γενικά ζητήματα που θέτει το έγγραφο, τα τομεακά ζητήματα και τις ειδικές συστάσεις και υποδείξεις που διατύπωσα προκειμένου να επιφέρω βελτιώσεις και να καλύψω τα κενά σε σχέση με την παραγωγή μπανάνας, ζάχαρης, γάλακτος και οπωροκηπευτικών.
Χαιρετίζω το γεγονός ότι ο εισηγητής ανταποκρίθηκε θετικά σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα που έθεσε η Επιτροπή και τον συγχαίρω για την εξαίρετη εργασία του. Συμμερίζομαι επίσης τις ανησυχίες του όσον αφορά τις αβεβαιότητες σχετικά με τα μέσα άσκησης πολιτικής που απαιτούνται για να γίνει η προτεινόμενη στρατηγική χειροπιαστή, όπως είναι τα μέσα που έχουν σχεδιαστεί για να επιλύσουν το σημερινό αδιέξοδο στο θέμα των δημοσιονομικών προοπτικών για την επόμενη περίοδο προγραμματισμού.
Χωρίς τέτοια πρακτικά μέτρα, η συζήτηση αυτή δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από μια δήλωση καλών προθέσεων. Θέλω να πιστεύω ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα επιδείξουν συνέπεια με τις θέσεις που έχουν κρατήσει μέχρι στιγμής και ελπίζω ότι οι δράσεις τους θα είναι αντάξιες των ευθυνών τους και των προσδοκιών που έχουν καλλιεργηθεί. Αν ναι, αυτό θα είναι προς όφελος της κοινωνικής, οικονομικής και εδαφικής συνοχής ορισμένων περιφερειών της ΕΕ που υποφέρουν από τα σοβαρότερα μειονεκτήματα· αν όχι, οι στόχοι της Ένωσής μας δεν θα επιτευχθούν.
Duarte Freitas (PPE-DE), συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Αλιείας. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα καταρχάς να επαινέσω τον κ. Marques για την εξαίρετη έκθεσή του και για το ότι έλαβε υπόψη του τις προτάσεις που κατέθεσε η Επιτροπή Αλιείας και περιλαμβάνονται στην έκθεση.
Ως συντάκτης γνωμοδότησης της επιτροπής αυτής, θα ήθελα τώρα να πω λίγα λόγια που αφορούν τον αλιευτικό τομέα στις εν λόγω περιφέρειες. Αν και χαιρετίζω γενικά το περιεχόμενο της ανακοίνωσης της Επιτροπής σε σχέση με αυτόν τον τομέα, πιστεύω ότι θα έπρεπε να έχει προχωρήσει λίγο περισσότερο. Θέλω να παρουσιάσω, συνεπώς, μια σειρά σημείων που θεωρώ σημαντικά στη γνωμοδότηση της Επιτροπής Αλιείας. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ενισχύσεις POSEI-Αλιεία πρέπει να εκσυγχρονιστούν και να συμβαδίσουν με τις ενισχύσεις POSEI-Γεωργία, για τις οποίες ήμουν εισηγητής, λόγω των ειδικών χαρακτηριστικών του τομέα και των περιφερειών και λόγω της συνεχώς εξελισσόμενης κατάστασης εκεί.
Θα ήθελα να υπογραμμίσω τον ιδιαίτερα ευπαθή χαρακτήρα των αλιευτικών ζωνών εκεί, για τον οποίο είμαστε όλοι ενήμεροι, και την κοινωνική και οικονομική σπουδαιότητα της αλιείας σε κάποιες από αυτές τις περιφέρειες. Η αλήθεια είναι ότι, αν και υπάρχουν πάρα πολλά ύδατα, είναι πασίγνωστο ότι δεν υπάρχουν πολλά ψάρια στα ύδατα των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών. Σε αυτό προστίθεται και η έλλειψη υφαλοκρηπίδας που σημαίνει ότι η αλιεία στην ουσία πραγματοποιείται στους αναφερόμενους ως «υποθαλάσσιους λόφους».
Σε αυτήν τη βάση, είμαι της γνώμης ότι η Επιτροπή πρέπει πάντα να εφαρμόζει την αρχή της προφύλαξης όπου χρειάζεται, ανεπιφύλακτα και χωρίς καθυστέρηση. Υπενθυμίζουμε, για παράδειγμα, την πρόσφατη πρόταση για την απαγόρευση της αλιείας με τράτες βαθέων υδάτων στα ανοικτά των Αζορών, της Μαδέρα, και των Καναρίων Νήσων, μια θέση την οποία υποστηρίξαμε στο Κοινοβούλιο. Εντούτοις, η Επιτροπή πρέπει να δείξει προνομιακή μεταχείριση στις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες όσον αφορά την πρόσβαση στους θαλάσσιους πόρους, με σκοπό τη διασφάλιση των παραδοσιακών αλιευτικών μεθόδων. Πιστεύω επίσης ότι η Επιτροπή πρέπει να θέσει όρια στις αλιευτικές μεθόδους που μπορεί να είναι επιζήμιες για τα οικοσυστήματα.
Όσον αφορά την οικονομική πτυχή, θα ήθελα να υπενθυμίσω στην Επιτροπή τον ευπαθή χαρακτήρα των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών. Η Επιτροπή πρέπει, ως εκ τούτου, να διατηρήσει, στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας, το επίπεδο των ενισχύσεων που χορηγούνται επί του παρόντος στο πλαίσιο του Χρηματοδοτικού Μέσου Προσανατολισμού της Αλιείας, το επίπεδο των ενισχύσεων για τη βιομηχανία επεξεργασίας και τις παρεκκλίσεις που έχουν μέχρι στιγμής επιτρέψει στις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες να εκσυγχρονίσουν τον στόλο τους. Πρέπει επίσης να επιδιώξει την αύξηση των επιπέδων αντιστάθμισης σε σχέση με τα επιπρόσθετα κόστη που συνεπάγεται η διάθεση στο εμπόριο ορισμένων αλιευτικών προϊόντων
Ewa Hedkvist Petersen, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σχολιάσω την έκθεση του κ. Guellec για την εδαφική συνοχή και θα ήθελα να ξεκινήσω ευχαριστώντας τον για την εξαιρετικά εποικοδομητική συνεργασία που είχαμε κατά την εκπόνηση της έκθεσης.
Η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο σήμερα και σε 15 με 25 χρόνια πριν είναι ότι οι περιφέρειες είναι πολύ ελκυστικές όσον αφορά τη δική τους ανάπτυξη. Δεν περιμένουν πλέον κάποιον άλλο να τους δώσει τη δυνατότητα να αναπτύξουν τις οικονομίες τους και να δημιουργήσουν μια καλή ζωή για τους ίδιους. Θέλουν να επιτυγχάνουν πράγματα μόνες τους. Δεν είναι περίεργο, ωστόσο, ότι η εδαφική συνοχή έχει αναχθεί σε τόσο σημαντική έννοια. Αυτό που κάνει είναι να συνοψίζει αυτό το αίσθημα και την επιθυμία αυτή που υπάρχει σε ολόκληρη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των αστικών προαστίων, ότι όλοι είναι χρήσιμοι στην ευρωπαϊκή ήπειρο, ότι όλοι είναι σημαντικοί και ότι όλες οι περιφέρειες έχουν κάτι να συνεισφέρουν. Αυτό πρέπει να είναι προφανές σε όλους εμάς στην ΕΕ. Για τον λόγο αυτόν, είναι τόσο σημαντική η έννοια της εδαφικής συνοχής, με την οποία κρατάμε ενωμένη την ήπειρό μας και όλοι νιώθουν ότι συμμετέχουν. Υπάρχει ένα τεράστιο ποσό γνώσης σε ολόκληρη την Ευρώπη, και αυτό είναι κάτι που πρέπει να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο αν θέλουμε να αναπτύξουμε την ήπειρό μας. Αν δεν το κάνουμε, θα έχουμε διαπράξει ένα λάθος.
Η Ευρώπη στο σύνολό της έχει έναν τεράστιο πλούτο, που πολύ συχνά βρίσκεται στις περιφέρειες ή στα περίχωρα των πόλεων. Έχουμε επίσης άφθονους φυσικούς πόρους που, αν επωφεληθούμε από αυτούς, είναι χρήσιμοι όχι μόνο για τις περιφέρειες αλλά για το σύνολο της Ευρώπης. Επίσης, ασχολούμαστε εδώ με την ενέργεια, που είναι αυτή που μας παρέχει εξαγωγικό εισόδημα. Έχουμε επίσης πολύ εκτεταμένους φυσικούς πόρους που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στον τουρισμό και για σκοπούς αναψυχής. Πολλοί άνθρωποι απασχολούνται σε αυτούς τους τομείς, τους οποίους μπορούμε να αναπτύξουμε για το καλό του συνόλου της ηπείρου μας. Έχουμε επίσης ποικιλία στην Ευρώπη. Έχουμε μειονότητες και μετανάστες από όλο τον κόσμο των οποίων την ενέργεια και τις γνώσεις πρέπει επίσης να αξιοποιήσουμε πλήρως.
Θα ήθελα, ως εκ τούτου, να τονίσω κάποια σημεία στην έκθεση τα οποία νομίζω ότι είναι σημαντικά. Το πρώτο είναι ότι οι στρατηγικές της Λισαβόνας και του Γκέτεμποργκ πρέπει να τους αγκαλιάσουν όλους. Πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι θα επεκταθούν έτσι ώστε να συμπεριλάβουν όλες τις περιφέρειες. Διαφορετικά, δεν θα είμαστε σε θέση να αναπτύξουμε το σύνολο της Ευρώπης. Το δεύτερο είναι ότι δεν μπορούμε να δεχτούμε τις ζώνες τομεακής πολιτικής, οι οποίες έχουν αντίθετο αποτέλεσμα από την απλή ενίσχυση του κέντρου. Τρίτον, θέλω να πω πόσο σημαντικό είναι για τους διάφορους τομείς πολιτικής να εκτιμούνται στην Ευρώπη, έτσι ώστε να εξασφαλίσουμε την αληθινή εδαφική συνοχή. Ας πάρουμε τον τομέα των μεταφορών, για παράδειγμα. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα αποκτήσουμε μεταφορικές οδούς που θα επιτρέψουν την ανάπτυξη του συνόλου της Ευρώπης.
Πιστεύω ότι πρόκειται για μια εποικοδομητική έκθεση, και ελπίζω πραγματικά ότι η Επιτροπή θα ακούσει αυτά που έχει να πει το Κοινοβούλιο.
Κωνσταντίνος Χατζηδάκης, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – Κύριε Πρόεδρε, αλλάξαμε απλώς τη σειρά γιατί ο κ. Galeote θα έρθει αργότερα.
Θα ήθελα καταρχάς να πω ότι έχουμε μπροστά μας δυο πολύ καλές εκθέσεις, του κ. Guellec και του κ. Marques τους οποίους και θα ήθελα να συγχαρώ.
Για την έκθεση του κ. Marques, πολύ σύντομα, θέλω να σημειώσω –γιατί εγώ άλλωστε δεν κατάγομαι από αυτές τις περιοχές και οι συνάδελφοι που προέρχονται από τα μέρη αυτά γνωρίζουν το θέμα πολύ καλύτερα από εμένα– ότι η Ένωση οφείλει να δώσει προτεραιότητα στα ζητήματα των υπερπεριφερειακών περιοχών τιμώντας τις δεσμεύσεις που έχουμε όλοι αναλάβει στα πλαίσια της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είμαι βέβαιος ότι η Επιτροπή, όσο εξαρτάται από αυτήν, θα προχωρήσει προς αυτήν την κατεύθυνση.
Θέλω να σταθώ περισσότερο στην έκθεση του κ. Guellec, για να πω πως πράγματι η Επίτροπος έχει δίκιο, τα σχέδια των κανονισμών των διαρθρωτικών ταμείων έχουν πολλές ιδέες οι οποίες σχετίζονται με το θέμα της εδαφικής συνοχής, θέμα που διαπραγματεύεται η έκθεση του κ. Guellec. Πράγματι, από την πλευρά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις διαπραγματεύσεις μας με το Συμβούλιο θα κάνουμε ό,τι μπορούμε έτσι ώστε μέσω των κανονισμών των διαρθρωτικών ταμείων να προαχθεί αυτή η αρχή της εδαφικής συνοχής.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε όμως ότι η αρχή αυτή ήταν μια αρχή που εισήχθη για πρώτη φορά σε κείμενο Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα πλαίσια της υιοθετήσεως του σχεδίου Συντάγματος. Ήταν μια ιδέα που προήχθη από κοινού από τον προκάτοχό σας, τον κ. Barnier και την τότε Επιτροπή Περιφερειακής Πολιτικής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πράγματι, η προσπάθεια ήταν επιτυχής ωστόσο το Σύνταγμα, όπως γνωρίζετε, δεν έχουμε κατορθώσει ακόμη να έχει επικυρωθεί.
Θα ήθελα να πω πως η επικύρωση του Συντάγματος, σε σχέση με την αρχή της εδαφικής συνοχής, θα μας δώσει πολύ περισσότερα εργαλεία απ’ αυτά που έχουμε στη διάθεσή μας για να προχωρήσουμε και πέραν της περιφερειακής πολιτικής: να δούμε την εδαφική συνοχή στα πλαίσια της πολιτικής ανταγωνισμού, στα πλαίσια της πολιτικής μεταφορών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κ.τ.λ..
Επομένως, κυρία Επίτροπε, θα ήθελα να επαναλάβω αυτό που ειπώθηκε και χθες σ' αυτήν την αίθουσα. Πρέπει και σεις από την πλευρά σας –η Ευρωπαϊκή Επιτροπή– και εμείς από την πλευρά μας να εκμεταλλευθούμε αυτήν την περίοδο περισυλλογής για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα έτσι ώστε να διαφωτίσουμε τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Σύνταγμα αυτό, το οποίο έχει θετικές διατάξεις για τους ίδιους τους πολίτες, να υιοθετηθεί το ταχύτερο δυνατόν για να έχουμε πιο ουσιαστικά νομοθετικά εργαλεία στα χέρια μας.
Αρκεί βεβαίως η περίοδος αυτή, από περίοδος περισυλλογής να μην μετατραπεί σε περίοδο υπνώσεως. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα που έχουμε ενώπιόν μας, και νομίζω ότι, τόσο το Κοινοβούλιο όσο και η Επιτροπή πρέπει να κάνουμε την καλύτερη δυνατή προσπάθεια για να μη χάσουμε πολύτιμο χρόνο και να αποκτήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση τη Συνταγματική Συνθήκη που δικαιούται και αξίζει.
(Χειροκροτήματα)
Jean Marie Beaupuy, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, εξ ονόματος των συναδέλφων μου της Ομάδας της Συμμαχίας Δημοκρατών και Φιλελευθέρων για την Ευρώπη και εμού προσωπικά, θέλω να εκφράσω στον κ. Guellec και στον κ. Marques την πολύ μεγάλη ευχαρίστησή μας που εργαστήκαμε για τις εκθέσεις τους, οι οποίες κατά βάση μας εκφράζουν.
Θέλω, σε ό,τι με αφορά, να σταθώ όλως ιδιαιτέρως σε ένα από τα σημεία που αναφέρονται στην έκθεση του κ. Guellec, αλλά δεν αφήνει ανεπηρέαστη και την έκθεση του κ. Marques, εφόσον ο κ. Guellec εξέτασε τον ρόλο των αστικών πόλων και του περιβάλλοντος χώρου τους.
Μιλάμε ευχαρίστως εδώ και χρόνια –εγώ ο ίδιος εκλέγομαι σε μια πόλη, τη Reims της Καμπανίας– για την έννοια των περιοχών επιρροής. Οι περιοχές επιρροής είναι εδάφη που περικλείουν μια πόλη είτε είναι μικρού, είτε μεσαίου, είτε μεγάλου μεγέθους, καθώς και όλα τα αγροτικά εδάφη που την περιβάλλουν σε ακτίνα 5, 10, 15, 20, αν πάρω δε την περίπτωση του Παρισιού, της πρωτεύουσας της Γαλλίας, ακόμα και 200 χιλιομέτρων στην ευρύτερη περιφέρεια, όπου υπάρχει αρκετός κόσμος ο οποίος μετακινείται καθημερινά από τον χώρο εργασίας στον χώρο κατοικίας. Ήταν, λοιπόν, απαραίτητο, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Λισαβόνας και του Γκέτεμποργκ, η Ευρωπαϊκή Ένωση να εντάξει τον βασικό κορμό των παρεμβάσεών της στο πλαίσιο μιας αρμονικής, συνεκτικής εδαφικής ανάπτυξης.
Αυτές ιδίως οι περιοχές επιρροής πρέπει να διαδραματίσουν πλήρως τον ρόλο που τους αναλογεί, πράγμα που επί του παρόντος δεν συμβαίνει. Μίλησα περί μετακινήσεων· είναι πρόδηλο ότι σε όλες αυτές τις περιοχές επιρροής, ανακύπτουν προβλήματα στέγασης. Η στέγαση είναι πιο ακριβή στο κέντρο των πόλεων, φθηνότερη στην περιφέρεια· κάποιοι επιλέγουν να κατοικήσουν στην περιφέρεια, διότι εκεί βρίσκουν περισσότερη γαλήνη ή επειδή η στέγαση είναι φθηνότερη. Όλα αυτά δημιουργούν προβλήματα μετακινήσεων σε καθημερινή βάση. Βλέπουμε ακατοίκητα χωριά μερικά μόλις χιλιόμετρα από τις πόλεις μας, τη στιγμή που σε ορισμένα προάστια υπάρχει τέτοια πυκνότητα πληθυσμού που καθιστά απάνθρωπες τις συνθήκες. Διαπιστώνουμε προβλήματα ασφαλείας κλπ.
Συνεπώς, είναι πολύ φυσικό, για να επιτύχουμε τους στόχους της Λισαβόνας και του Γκέτεμποργκ, να πρέπει να διασφαλίσουμε μια πραγματική συνοχή αυτών των περιοχών επιρροής, μεταξύ αστικού κέντρου και άμεσα γειτνιάζουσας, εγγύτερης και πιο απομακρυσμένης περιφέρειας. Αυτές τις δυσκολίες μπορούμε, άραγε, να τις υπερπηδήσουμε χωρίς πολύ κόπο; Η απάντηση είναι προφανώς αρνητική, με δεδομένους τους πολλαπλούς παράγοντες που υπεισέρχονται και περιλαμβάνουν τους οργανισμούς στέγασης και τα κέντρα αποφάσεων του τομέα της απασχόλησης, και βεβαίως, τα κέντρα πολιτικών αποφάσεων που λειτουργούν σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Ωστόσο, γνωρίζουμε τις δυσκολίες που αυτό ενέχει, την εναρμόνιση δηλαδή των θέσεων των διαφορετικών πολιτικών οργανισμών.
Σε σχέση με αυτό, πιστεύω, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, κυρία Επίτροπε, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην παρούσα φάση, ώστε να χρησιμεύσει ως πυξίδα για να διασφαλίσει αποτελεσματικά, στα προσεχή χρόνια, μια πραγματική συνοχή όλων αυτόν των εδαφών, μια αρμονική ανάπτυξη αυτών των περιοχών επιρροής.
Τέλος, κύριε Marques, έχω ήδη εκφράσει τον σεβασμό που τρέφω για την έκθεσή σας, τη στήριξη που της παρέχουμε. Εύχομαι σε όλες αυτές τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειές μας, είτε στις ζώνες των μικρών πόλεων, είτε στις ζώνες των μεγάλων πόλεων, είτε σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή, το ποσό του 1 100 000 000 ευρώ που προφανώς ελπίζουμε να αποδεσμευτεί να μας επιτρέψει να διασφαλίσουμε την αρμονική ανάπτυξη που όλοι επιθυμούμε διακαώς.
Gisela Kallenbach, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, οι παρατηρήσεις μου αφορούν κυρίως την έκθεση του κ. Guellec, λέω όμως και στον κ. Marques ότι εγώ συμπεριλαμβάνω στην «εδαφική συνοχή» και τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες. Ευχαριστώ θερμά τον κ. Guellec για αυτήν την πραγματικά καλή έκθεση. Θεωρώ ότι ως έκθεση πρωτοβουλίας αποτελεί ένα καλό μέσον για να δώσουμε ως κοινοβουλευτική επιτροπή έμφαση σε ορισμένα σημεία.
Με την καλή ομαδική εργασία επιτύχαμε να υποβάλουμε μια ισορροπημένη αλλά μελλοντοστραφή έκθεση. Αν η κοινή μας βούληση είναι να φέρουμε κοντά στην καθημερινότητα των πολιτών την Ευρώπη –κυρία Επίτροπε, ελπίζω ότι οι προσπάθειές σας να συμπαρασύρετε σε αυτό τα κράτη μέλη θα αποβούν επιτυχείς– τότε φυσικά, η εδαφική συνοχή έχει τεράστια σημασία, παράλληλα με την κοινωνική και οικονομική συνοχή. Θα συμβάλει ώστε να επιβληθεί η αρχή της δίκαιας και ίσης αξιολόγησης και μεταχείρισης όλων των πολιτών της Ένωσης, ανεξάρτητα από την περιοχή που κατοικούν, και να ενσωματωθεί σε όλα τα σημαντικά μας έγγραφα, για παράδειγμα στα σχετικά με τα διαρθρωτικά ταμεία και τα ταμεία συνοχής, αλλά και στην εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας και του Γκέτεμποργκ.
Είναι σωστό να θεωρήσουμε ως βασική την αρχή της εταιρικής σχέσης μεταξύ των πόλεων, των γύρω περιοχών και της υπαίθρου, αλλά και μεταξύ όλων των πολιτικών επιπέδων. Για εμένα, αυτό αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση για μια συνεκτική, αρμονική ανάπτυξη σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, στις περιφέρειες και στις πόλεις. Θα ήθελα να υποστηρίξω θερμά την προσέγγιση να μην λαμβάνεται μόνο το ΑΕγχΠ ως βάση για την αξιολόγηση της ανάπτυξης μιας περιφέρειας. Πρέπει να συνυπολογιστούν και άλλοι εδαφικοί δείκτες όπως η προσφορά στους τομείς της παιδείας, της επιστήμης, του πολιτισμού και του αθλητισμού, αλλά και το ποσοστό της ανεργίας και η ανάπτυξη των υποδομών, γιατί μόνο μια τέτοια αθροιστική εξέταση θα καταστήσει δυνατό να έχουμε μια σημαντικά σαφέστερη εικόνα της περιφέρειας. Αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα προς μια πιο δίκαιη αξιολόγηση και μπορεί τελικά να συμβάλει στο να καταλάβουν οι άνθρωποι εκεί καλύτερα την Ευρώπη και τους κανόνες που ψηφίζουμε. Έχω την εντύπωση ότι υπάρχει ακόμα μεγάλη ανάγκη για βελτίωση της επικοινωνίας μας με τους πολίτες της Ευρώπης.
Pedro Guerreiro, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Το άρθρο 299, παράγραφος 2, των Συνθηκών δηλώνει ότι, λαμβάνοντας υπόψη τη διαρθρωτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση των υπερπόντιων γαλλικών διαμερισμάτων των Αζορών, της Μαδέρα και των Καναρίων Νήσων, πρέπει να θεσπιστούν ειδικά μέτρα για την υποστήριξη αυτών των περιφερειών.
Οι περιφέρειες αυτές χαρακτηρίζονται από μόνιμα διαρθρωτικά μειονεκτήματα που τις ξεχωρίζουν από τις άλλες περιφέρειες των κρατών μελών της ΕΕ. Αυτά τα διαρθρωτικά μειονεκτήματα επιδεινώνονται από τη μεγάλη απόσταση, τον νησιωτικό τους χαρακτήρα, τη μικρή έκταση, τη δύσκολη μορφολογία και κλίμα και την οικονομική εξάρτησή τους από μικρό αριθμό προϊόντων, προβλήματα μόνιμα και σωρευτικά τα οποία αναχαιτίζουν σημαντικά την ανάπτυξή τους. Αυτό αναφέρεται στις Συνθήκες και για τον λόγο αυτόν, τα ειδικά χαρακτηριστικά των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών πρέπει να ενσωματωθούν σε όλες τις κοινοτικές πολιτικές, έχοντας κατά νου τις αναπτυξιακές τους ανάγκες και την ανάγκη για αποτελεσματική υλοποίηση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, μια αρχή που διαφυλάσσεται επίσης στις Συνθήκες. Επίσης, πρέπει να θεσπιστεί ένα ειδικό κοινοτικό πρόγραμμα για τη στήριξη αυτών των περιφερειών, το οποίο θα συνενώνει όλα τα διάσπαρτα μέτρα και στο οποίο πρέπει θα χορηγηθούν επαρκείς χρηματοδοτικοί πόροι εντός του πλαισίου των δημοσιονομικών προοπτικών για την περίοδο 2007-2013. Αυτό θα συμβάλει σημαντικά στην επίλυση των προβλημάτων των περιφερειών.
Πολλά από τα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες αυτών των περιφερειών και των πληθυσμών τους μπορούν και πρέπει να αντιμετωπιστούν. Από αυτά, θα ήθελα να υπογραμμίσω την ανάγκη διασφάλισης της αειφορίας των αλιευτικών αποθεμάτων και των δραστηριοτήτων των αλιευτικών κοινοτήτων σε αυτές τις περιφέρειες. Για τον λόγο αυτόν, είναι σημαντικό ο αποκλειστικός έλεγχος της πρόσβασης στα ύδατά τους, σύμφωνα με τη σχετική εθνική νομοθεσία, να συμπέσει με την αποκλειστική οικονομική ζώνη τους.
Πρέπει να εξετάσουμε την εφαρμογή μιας σειράς μόνιμων μέτρων στήριξης στον τομέα του περιβάλλοντος, δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας αυτών των περιφερειών αποτελείται από φυσικά καταφύγια και άλλες προστατευόμενες ζώνες. Τέλος, πρέπει να στηρίξουμε μέτρα για την υποστήριξη της κατάρτισης σε παραδοσιακά επαγγέλματα, στην τοπική παραγωγή και στον τουρισμό.
Graham Booth, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ο βρετανός αναπληρωτής πρωθυπουργός ήταν εδώ αυτήν την εβδομάδα, συνεπώς είναι επίκαιρο να συζητούμε μια έκθεση η οποία επικεντρώνεται σε δύο από τα προσφιλή του θέματα: την περιφερειοποίηση και τις πομπώδεις εκφράσεις. Οι ψηφοφόροι μου που μιλούν χωρίς περιστροφές δεν έχουν χρόνο για την περιφερειοποίηση και αμφιβάλλω αν θα τους ενδιέφεραν οι στρατηγικές διαδικασίες εκτίμησης των χωροταξικών επιπτώσεων.
Ο κ. Guellec προφανώς δεν αντιλαμβάνεται τα απλά μηνύματα των μέσων ψηφοφόρων. Οι γάλλοι φίλοι του απέρριψαν το Σύνταγμα της ΕΕ, εντούτοις αυτό αποτελεί θεμελιώδες συστατικό της έκθεσής του. Το γεγονός αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς η προσωπική ιστοσελίδα του εισηγητή έχει ένα ολόκληρο τμήμα αφιερωμένο στο Σύνταγμα, συμπεριλαμβανομένου ενός πίνακα σημαντικών ημερομηνιών. Η τελευταία σημαντική ημερομηνία για τον κ. Guellec είναι η 29η Οκτωβρίου 2004, όταν υπογράφηκε στη Ρώμη η Συνταγματική Συνθήκη. Η ημερομηνία του γαλλικού δημοψηφίσματος, η 29η Μαΐου 2005, δεν είναι ούτε καν ελάχιστη λεπτομέρεια για εκείνον. Είπε ότι η εδαφική συνοχή καθίσταται θεμελιώδης στόχος της ΕΕ στο Σύνταγμα. Δυστυχώς για εκείνον, το Σύνταγμα δεν αποτελεί θεμελιώδη στόχο για τους γάλλους και τους ολλανδούς ψηφοφόρους.
Τι είναι εδαφική συνοχή; Ο εισηγητής μπορεί να μας πει μόνον ότι η πρώτη επίσημη απόπειρα για έναν ορισμό προέρχεται από την Επιτροπή. Ποιος έχει ξανακούσει τέτοια ανοησία: να προτείνεις ένα σχέδιο και μετά να επιχειρείς έναν ορισμό; Τόσο σύνηθες για αυτήν την παρανοϊκή Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο εισηγητής λέει ότι οι περιφέρειες είναι το πλέον κατάλληλο επίπεδο για τον καθορισμό των αναγκών. Θα έπρεπε να επισκεφτεί την υποτιθέμενη περιφέρεια την οποία εκπροσωπώ. Η περιφερειακή αρχή στο Exeter είναι αδύνατον να γνωρίζει τι είναι καλύτερο για το Gloucester, το Swindon ή το Penzance, τα οποία βρίσκονται όλα σε απόσταση πολλών μιλίων. Ο μέσος άνθρωπος σε αυτές τις περιοχές δεν το πιστεύει. Ίσως ο κ. Guellec δεν νοιάζεται για το τι πιστεύουν αυτοί οι απλοί άνθρωποι, αρκεί να μπορεί να τονίζει ότι το προσφιλές του Σύνταγμα της ΕΕ ενισχύει τον ρόλο των περιφερειών. Το μόνο πρόβλημα για αυτόν είναι ότι οι απλοί άνθρωποι στην ίδια του τη χώρα δεν συμφωνούν με την προσέγγισή του. Σίγουρα, επιτυγχάνει συνοχή κατά μία άποψη, επειδή όλοι οι απλοί άνθρωποι σε όλα τα μέρη της ηπείρου θα είναι εξίσου σαστισμένοι από την έκθεσή του, και εκείνος δεν έχει επίσης επαφή με κανέναν τους.
Mieczysław Edmund Janowski, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η εφαρμογή της πολιτικής συνοχής έχει τις ρίζες της στις διατάξεις της Συνθήκης για την ίδρυση των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Εκεί δηλώνεται ότι ως Κοινότητα πρέπει να προσπαθήσουμε να μειώσουμε τις ανισότητες στο επίπεδο της ανάπτυξης των μεμονωμένων περιφερειών και τον βαθμό της υπανάπτυξης στις λιγότερο προνομιούχες περιοχές. Αυτό ισχύει επίσης για τις αγροτικές και τις απομακρυσμένες περιοχές. Είναι, συνεπώς, άκρως απαραίτητο να εξετάσουμε αυτό το πολύ σημαντικό ζήτημα, και θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή για την εργασία του.
Η πολιτική συνοχής περιλαμβάνει περισσότερα από την εφαρμογή των διατάξεων μιας συνθήκης. Αφορά τον μακροπρόθεσμο στοχασμό και τη στρατηγική δράση. Είναι επίσης μια έκφραση αλληλεγγύης στο εσωτερικό της Ένωσης. Είναι σαφές ότι όταν εξετάζουμε την εδαφική συνοχή δεν πρέπει να υιοθετούμε μια απλουστευτική προσέγγιση, σύμφωνα με την οποία οι πάντες δικαιούνται τα πάντα στον ίδιο βαθμό. Γνωρίζουμε όλοι ότι πρέπει να προσπαθούμε να επιτύχουμε την ισότητα μεταξύ των πολιτών, πράγμα που είναι αρκετά διαφορετικό.
Οι υπάρχουσες ανισότητες μεταξύ των κρατών μελών και των περιφερειών τους σημαίνουν ότι η πολιτική συνοχής της Ένωσης πρέπει να υιοθετήσει διάφορες προσεγγίσεις. Η πολιτική πρέπει να έχει εξακολουθητικό χαρακτήρα, από κοινού συμφωνημένους στόχους και κατάλληλα όρια από την άποψη των χρονικών περιόδων και των καλυπτόμενων τομέων. Θα ήθελα επίσης να δώσω μεγαλύτερη έμφαση στο ότι πρέπει να έχει στη διάθεσή της κατάλληλους οικονομικούς πόρους έτσι ώστε να μην είναι ασήμαντη. Από αυτήν την άποψη, οι δυσκολίες που αντιμετωπίστηκαν για την επίτευξη συμφωνίας σχετικά με τις δημοσιονομικές προοπτικές για την περίοδο 2007-2013 αποτελούν λόγο ανησυχίας. Οι καθυστερήσεις και η αληθινή απειλή μιας αναβολής στον προϋπολογισμό της Ένωσης θα μπορούσε να έχει πολύ σοβαρές συνέπειες.
Κατά την άποψή μου, θα ήταν σκόπιμο να επιστρέψομε στις ασφαλείς πρώτες ύλες που είναι από τη φύση τους πολιτικά ουδέτερες. Έχω κατά νου μου τη μελέτη «Η Ευρώπη μετά το 2000», την οποία αναφέρει ο εισηγητής, αν και χρειάζεται φυσικά ενημέρωση.
Οι προτεραιότητες που καθορίζονται στις στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές που δημοσίευσε η Επιτροπή τον Ιούλιο αναμένεται να εγκριθούν από το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Θα μπορέσουν τότε να χρησιμεύσουν ως βάση για μια πραγματικά συνεκτική προετοιμασία από τα κράτη μέλη των εγγράφων που εστιάζονται στο μέλλον, δηλαδή των εθνικών στρατηγικών πλαισίων αναφοράς. Γενικά, νομίζω ότι οι προτεραιότητες που καθορίζονται στο έγγραφο της Επιτροπής είναι λογικές.
Αξίζει να αναφερθούμε στην αστική πτυχή. Ο κ. Beaupuy αναφέρθηκε σε αυτήν μόλις πριν από λίγο, σε σχέση με τον ρόλο που διαδραματίζουν τα μητροπολιτικά κέντρα. Άλλοι σημαντικοί παράγοντες είναι η επιχειρηματικότητα και η βασιζόμενη στη γνώση οικονομία. Θα ήθελα, επίσης, να πω ότι ο αληθινός συντονισμός της εργασίας που σχετίζεται με τα διάφορα έγγραφα της Ένωσης είναι ουσιώδης. Χρειαζόμαστε περισσότερα από υποκριτική αφοσίωση στην ιδέα.
Η πρόταση που αφορά τη σημασία της πιθανής επιτάχυνσης της εργασίας για τη Λευκή Βίβλο σχετικά με την εδαφική συνοχή πρέπει να εξεταστεί σοβαρά. Φαίνεται μάλλον ότι δεν έχει ληφθεί σοβαρά υπόψη η πραγματική κατάσταση στα νέα κράτη μέλη στο έργο που έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που δημοσιεύτηκαν όσον αφορά τις δαπάνες της Ένωσης τον τελευταίο χρόνο, δύο χώρες από τα παλαιά δεκαπέντε κράτη μέλη, η Ελλάδα και η Πορτογαλία, είναι πρώτες στον κατάλογο με τους καθαρούς δικαιούχους σε σχέση με το ΑΕγχΠ. Οι νέες χώρες είναι πολύ πιο κάτω στον κατάλογο. Θα ήθελα να προσθέσω ότι σε απόλυτα ποσά η Ισπανία έρχεται πρώτη. Δεν είναι πρόθεσή μου να επικρίνω κατ’ ουδένα τρόπο οποιονδήποτε, αλλά να διαλύσω απλά τον μύθο ότι δίνονται τεράστια ποσά στα νέα κράτη μέλη.
Κύριε Πρόεδρε, η Ένωση δεν μπορεί να κοιτάξει το μέλλον με αισιοδοξία αν δεν διαθέτει μια σωστά εφαρμοσμένη πολιτική συνοχής. Θέλω να υπενθυμίσω στο Σώμα ότι δεν μπορεί να υπάρξει ευρωπαϊκή συνοχή χωρίς ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.
James Hugh Allister (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση Guellec δεν με εντυπωσιάζει για τρεις λόγους.
Πρώτα από όλα, η ΕΕ δεν έχει εξουσία στον τομέα της χωροταξίας, εντούτοις προεικάζει τη χάραξη πορείας για αυτήν πάνω στο νεκρό Σύνταγμα. Αυτό είναι λανθασμένο και δείχνει παντελή περιφρόνηση των εκλογέων της Ευρώπης, αν μη τι άλλο των εκλογέων της ίδιας της χώρας του κ. Guellec, οι οποίοι ευφυώς απέρριψαν το Σύνταγμα.
Δεύτερον, η εδαφική συνοχή προωθείται σαφώς για τον πολιτικό στόχο της παράκαμψης και υποβάθμισης της οντότητας του κράτους-έθνους. Αποσκοπεί στην εδαφική ολοκλήρωση. Υπάρχουν εδώ σαφή πολιτικά και συνταγματικά θέματα, τα οποία είναι ίσως πιο προφανή σε εμένα, δεδομένης της προέλευσής μου, από ό,τι σε άλλους. Δεν θέλω το δικό μου μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου, η Βόρειος Ιρλανδία, να αντιμετωπίζεται αντίθετα ως τμήμα του εδαφικού συνόλου της νήσου της Ιρλανδίας. Αυτό θα προσέβαλλε και θα αψηφούσε την παγιωμένη πολιτική βούληση του λαού της Βορείου Ιρλανδίας. Η ΕΕ πρέπει να δρα εντός των περιορισμών και των παραμέτρων αυτής της πραγματικότητας.
Τρίτον, στο πλαίσιο της χρηματοδότησης της συνοχής, το να μιλά κανείς για εδαφική συνοχή στην περιφέρειά μου είναι κάπως ειρωνικό, εφόσον αποκλειόμαστε από τη χρηματοδότηση συνοχής εξ ορισμού, ενώ η γείτων Δημοκρατία της Ιρλανδίας συμπεριλήφθηκε. Η πραγματική πορεία προς τη συνοχή θα ήταν η ισότητα πρόσβασης στη χρηματοδότηση, αλλά την αρνήθηκαν στη Βόρεια Ιρλανδία, ενώ το νότιο τμήμα της Ιρλανδίας επωφελήθηκε 2 δισεκατομμυρίων ευρώ για την υποδομή του.
Ως εκ τούτου, είναι τόσο ανόητο να μιλά κανείς τώρα μεγαλόστομα για τη διασφάλιση ίσης μεταχείρισης μεταξύ των περιφερειών. Η ΕΕ είχε την ευκαιρία να προσφέρει την εν λόγω ισότητα χρηματοδότησης στη Βόρεια Ιρλανδία για τις απαραίτητες υποδομές αλλά δεν το έπραξε, θέτοντας ως όριο πρόσβασης τις εθνικές στατιστικές αντί της περιφερειακής ανάγκης.
Rolf Berend (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, αν έχω ενημερωθεί σωστά, έχω και τα τρία λεπτά ομιλίας του κ. Galeote, αλλά ως προς αυτό θα δεχτώ την κρίση των υπηρεσιών. Οπωσδήποτε, δεν θα χρειαστώ ολόκληρο τον χρόνο ομιλίας του κ. Galeote, όμως θα χρησιμοποιούσα ευχαρίστως ένα μέρος του.
Φυσικά, έχω εντελώς διαφορετική γνώμη από τον κ. Allister για την εξαίρετη έκθεση πρωτοβουλίας του κ. Guellec, γιατί υπογραμμίζει δικαίως ότι η εδαφική συνοχή είναι ένας από τους στρατηγικούς στόχους της Ένωσης αναφορικά με την προώθηση μιας αρμονικής και ισορροπημένης ανάπτυξης ολόκληρης της επικράτειας της Ένωσης. Ο κ. Guellec έχει δίκιο υπογραμμίζοντας ότι εδώ η Ένωση διαφέρει σαφέστατα από μια ζώνη ελευθέρων συναλλαγών, και έτσι πρέπει να είναι.
Με την προς ανατολάς διεύρυνση, η πρόκληση της συνοχής έλαβε μια νέα, σημαντική διάσταση, αφού η ΕΕ δεν είχε αντιμετωπίσει ποτέ μέχρι τότε μια τόσο έντονη αύξηση των διαφορών. Η νέα, διευρυμένη Ένωση χαρακτηρίζεται οπωσδήποτε από μεγάλη γεωγραφική και πολιτισμική πολυμορφία και αυτή η πτυχή την διαχωρίζει από παρόμοια μεγάλους οικονομικούς χώρους όπως οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία ή η MERCOSUR.
Όμως, αυτή η πολυμορφία είναι επίσης σημαντικός παράγων ανάπτυξης στην ΕΕ και πρέπει να την διατηρήσουμε στο πλαίσιο της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Οι πολιτικές που έχουν επίδραση στη χωροταξική και αστική δομή της ΕΕ πρέπει, λοιπόν, να προάγουν την εδαφική συνέχεια την Ένωσης, χωρίς ωστόσο –θέλω να το τονίσω αυτό– να τυποποιούν την εκάστοτε τοπική και περιφερειακή ταυτότητα, διότι αυτή συμβάλλει σημαντικά στον εμπλουτισμό της ποιότητας ζωής του συνόλου των πολιτών.
Για να το πω πιο ξεκάθαρα, η επικράτεια που δημιουργείται δεν καταργεί τις εθνικές, περιφερειακές ή τοπικές περιοχές, το αντίθετο: η χωροταξία σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχει ως στόχο τη βέλτιστη χρήση κάθε ιδιαιτερότητας ως πηγής ανάπτυξης. Έχετε δίκιο λέγοντας ότι η ΕΕ δεν έχει ακόμα αρμοδιότητα στον τομέα της χωροταξίας. Αυτό δεν προβλέπεται στις Συνθήκες, μολονότι αποτελεί ακανθώδες ζήτημα για τα κράτη μέλη.
Είμαι πεπεισμένος ότι ο περιορισμός του αριθμού των στόχων κατά την επόμενη περίοδο προγραμματισμού της νέας περιφερειακής πολιτικής συνοχής θα της προσδώσει μεγαλύτερη συνοχή. Η νέα περιφερειακή πολιτική συνοχής με λιγότερους στόχους για την επόμενη περίοδο προγραμματισμού πρέπει να βρει και θα βρει μια νέα δυναμική για να αντιμετωπίσει τις επικείμενες προκλήσεις, προκειμένου να υλοποιηθεί και ο στόχος της εδαφικής συνοχής, και μάλιστα εάν είναι ανάγκη και ανεξάρτητα από τους δημοσιονομικούς πόρους που διατίθενται για την περιφερειακή πολιτική και την πολιτική συνοχής, οι οποίες εξακολουθούμε να ελπίζουμε ότι θα είναι αρκετά ουσιαστικές ώστε να μας επιτρέψουν να εκπληρώσουμε τα καθήκοντά μας.
Για τον σκοπό αυτόν, πρέπει, αφενός, να επικεντρωθούμε στις στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές της Κοινότητας για τη συνοχή και, αφετέρου, να λάβουμε υπόψη τις εδαφικές ιδιαιτερότητες. Σε συνάρτηση όμως με αυτό, βλέπω με κάποιον σκεπτικισμό τις προτάσεις του εισηγητή να δημιουργηθούν εκτός από το ΑΕγχΠ και νέα εδαφικά κριτήρια και δείκτες για την εκτίμηση της ανάπτυξης μιας περιφέρειας και τα εμπόδια που αντιμετωπίζει.
Όπως γνωρίζουμε από την πείρα των περασμένων περιόδων προγραμματισμού, εδώ υπάρχει ο μεγάλος κίνδυνος να καταντήσουν πολύ εύκολα τα συμπληρωματικά κριτήρια, που θα επικαλούνται τότε ορισμένοι, ένας κατάλογος επιθυμιών, των οποίων η αντικειμενική αξιολόγηση δεν θα είναι πλέον δυνατή.
Είναι σωστό ότι ως προς την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή είναι απαραίτητη η σύμπραξη του περιφερειακού, εθνικού και ευρωπαϊκού επιπέδου και των διαφόρων τομέων της κοινοτικής πολιτικής. Ωστόσο, οι περιφέρειες θα παραμείνουν μελλοντικά το κατάλληλο εδαφικό επίπεδο για την εφαρμογή της πολιτικής συνοχής σύμφωνα με τις αρχές της επικουρικότητας και της αποκέντρωσης.
Σύμφωνα με αυτό το πνεύμα, είναι σωστό ότι το Κοινοβούλιο και η Επιτροπή τάχθηκαν υπέρ μιας ξεκάθαρης αποκέντρωσης και μιας συγκέντρωσης συμφώνα με την αρχή «ένα ταμείο ανά πρόγραμμα». Ως εκ τούτου, είμαι μάλλον αισιόδοξος για την επόμενη περίοδο προγραμματισμού.
Emanuel Jardim Fernandes (PSE). – (PT) Κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να αρχίσω συγχαίροντας τον φίλο μου, κ. Marques, για την εξαίρετη έκθεσή του και να τον ευχαριστήσω που ήταν πρόθυμος να συμπεριλάβει τις παρεμβάσεις άλλων βουλευτών του παρόντος Σώματος. Θα ήθελα επίσης να συγχαρώ τον κ. Guellec για την ποιότητα της έκθεσής του.
Ως σκιώδης εισηγητής της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, κατέθεσε μια σειρά τροπολογιών, οι περισσότερες εκ των οποίων εγκρίθηκαν, και πρότεινα η πολική μου ομάδα να στηρίξει την έκθεση και τις περισσότερες τροπολογίες που κατατέθηκαν και στις δύο ψηφοφορίες, τόσο στην επιτροπή όσο και στην Ολομέλεια. Παρά τις διαφορετικές οπτικές και προσεγγίσεις μας, συνταχθήκαμε για να στηρίξουμε, πρώτον, τη στρατηγική που προτείνει η Επιτροπή για τη βιώσιμη ανάπτυξη των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών της ΕΕ, όσον αφορά τις προτεραιότητες, τα μέσα και, το σημαντικότερο, την κατάρτιση ενός ειδικού προγράμματος αντιστάθμισης του επιπρόσθετου κόστους που σχετίζεται με τους ειδικούς και μόνιμους περιορισμούς από τους οποίους υποφέρουν οι υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες, όπως είναι η μεγάλη απόσταση, ο νησιωτικός χαρακτήρας, η μικρή έκταση, η δύσκολη μορφολογία και κλίμα, η οικονομική εξάρτηση από λίγα προϊόντα και δραστηριότητες και τα περιορισμένα περιθώρια των τοπικών αγορών και, δεύτερον, η θέσπιση ενός σχεδίου δράσης για την ευρύτερη γειτνίαση.
Αν και ήμασταν υπέρ της στρατηγικής, εκφράσαμε κάποιες επικρίσεις ή επιφυλάξεις σε σχέση με τους ακόλουθους τομείς: πρώτον, την απουσία μέτρων και χρηματοδοτικών πόρων για να δοθεί συνέχεια στις προτάσεις και τις δηλώσεις της Επιτροπής· δεύτερον, τη χρήση του ανά κεφαλή ΑΕγχΠ ως το μοναδικό κριτήριο για να καταστούν οι περιφέρειες αυτές επιλέξιμες για τον νέο στόχο «Σύγκλιση» της αναμορφωμένης πολιτικής συνοχής· τρίτον, η χρήση του πληθυσμιακού κριτηρίου για τη διανομή των δημοσιονομικών πιστώσεων που προορίζονται για το ειδικό πρόγραμμα αντιστάθμισης του επιπρόσθετου κόστους· και τέταρτον, η αβεβαιότητα σχετικά με το σχέδιο δράσης για την ευρύτερη γειτνίαση, δεδομένου ότι είναι ασαφές πώς θα ταιριάξει αυτό με τον μελλοντικό στόχο «ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία» της αναμορφωμένης πολιτικής συνοχής και της συναφούς «νέας πολιτικής γειτονίας».
Κατά συνέπεια, σύμφωνα με την άποψη που εξέφρασε ο εισηγητής, θα προτείνω ότι οι υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες αξίζουν ειδική μεταχείριση λόγω των ειδικών περιορισμών τους, σύμφωνα με το άρθρο 299, παράγραφος 2, όσον αφορά τις προϋποθέσεις πρόσβασης στα διαρθρωτικά ταμεία, σύμφωνα με τις οποίες η χρηματοδοτική στήριξη πρέπει να δίνεται κατά προτεραιότητα σε αυτές, ανεξάρτητα από το επίπεδο του εισοδήματός τους.
Θα ήθελα επίσης να υποστηρίξω την αύξηση των δημοσιονομικών πιστώσεων σε σχέση με το ειδικό πρόγραμμα, που πρέπει να αναδιανεμηθούν δίκαια βάσει των περιορισμών που αντιμετωπίζουν. Επιπλέον, το σχέδιο δράσης για μια ευρύτερη γειτνίαση πρέπει να διευκρινιστεί στο πλαίσιο του μελλοντικού στόχου «ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία» και της «νέας πολιτικής γειτονίας» της Ένωσης. Η έννοια της γειτνίασης πρέπει να συμπεριλαμβάνει τόσο τις γειτονικές περιοχές και χώρες, όπως το Μαρόκο, το Πράσινο Ακρωτήριο και η Βραζιλία, όσο και χώρες που φιλοξενούν μεγάλες κοινότητες μεταναστών από τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες με τις οποίες διατηρούν ισχυρούς παραδοσιακούς δεσμούς.
Υποστηρίζω, ως εκ τούτου, την έγκριση αυτής της έκθεσης, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, καθώς αποτελεί ένα περαιτέρω βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση σε απάντηση της ευπρόσδεκτης πρότασης της Επιτροπής. Με αυτόν τον τρόπο, μόλις εγκριθούν οι δημοσιονομικές προοπτικές, θα τεθούν οι προϋποθέσεις για τη βιώσιμη ανάπτυξη των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών και την επιτυχημένη προώθηση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής.
Alfonso Andria (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να εκφράσω τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια για αμφότερες τις εκθέσεις των συναδέλφων Guellec και Marques και θα σταθώ ειδικότερα στην έκθεση του κ. Guellec.
Ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της Ένωσης αφορά την πολιτική συνοχής, ιδίως μετά την πρόσφατη διεύρυνση και ενόψει της προσεχούς ένταξης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας. Στην πρώτη αυτή περίοδο, η πολιτική συνοχής έχει χαρακτηρίσει έντονα το νομοθετικό έργο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο ενέκρινε όλους τους κανονισμούς σχετικά με την περιφερειακή πολιτική για την περίοδο προγραμματισμού 2007-2013.
Εξάλλου, όπως διαπίστωσα προσωπικά με την ιδιότητα του εισηγητή σχετικά με τον κανονισμό για το Ταμείο Συνοχής, η σταθερή και εποικοδομητική συνεργασία και ανταλλαγή απόψεων με την Επίτροπο Hübner διαμόρφωσε την ισχυρή βούληση της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου να μην αποδεχθούν πρόχειρες λύσεις. Πράγματι, δεν μπορεί να υπάρξει αξιόπιστη και αποτελεσματική πολιτική συνοχής χωρίς επαρκή οικονομικά μέσα, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ελπίζουμε να εγκριθεί το συντομότερο η δημοσιονομική προοπτική.
Πρέπει να αποφύγουμε τη συγκέντρωση της ευρωπαϊκής βοήθειας σε λίγες περιοχές, εντείνοντας έτσι τις ανισότητες που υπάρχουν στο εσωτερικό της ίδιας περιφέρειας. Αντιθέτως, όπως ορθώς επεσήμανε ο κ. Guellec, χρειάζονται εκτεταμένες, ομοιογενείς και ευρείες παρεμβάσεις εντός των περιφερειών με υστέρηση ανάπτυξης. Συμφωνώ επίσης με τον εισηγητή όσον αφορά τη σημασία των μεσαίων και μικρών κυρίως πόλεων για την προώθηση της περιφερειακής συνοχής. Αυτά είναι τα στοιχεία που επιχείρησα να αναδείξω με την υποβολή τροπολογιών, τις οποίες ενέκρινε το Κοινοβούλιο, επί του κανονισμού για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, ως σκιώδης εισηγητής εξ ονόματος της Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη. Οι τροπολογίες τόνισαν επίσης τη σημασία της αστικής διάστασης για την ανάπτυξη των αμέσως όμορων αγροτικών περιοχών.
Χαιρετίζω επίσης την πρόταση του κ. Guellec όσον αφορά τη χρήση ειδικών περιφερειακών δεικτών παράλληλα με την καθιερωμένη παράμετρο του ΑΕγχΠ με σκοπό τη μέτρηση της ανάπτυξης των περιφερειών. Θεωρώ, ωστόσο, ότι οι δείκτες αυτοί πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά περιόδους, προκειμένου να αξιολογούνται τα αποτελέσματα των εν εξελίξει κοινοτικών προγραμμάτων. Μεταξύ των πολλών θετικών επιπτώσεων μιας τέτοιας μεθόδου, αναφέρω τις αυξημένες ευθύνες των τοπικών αρχών και φορέων, οι οποίοι πρέπει να θεωρούνται ολοένα και περισσότερο ως πρωταγωνιστές και προωθητές ανάπτυξης, και τη μεγαλύτερη ευελιξία στη φάση εφαρμογής των μέτρων με συνεπακόλουθη καλύτερη επίδραση στις περιφέρειες.
ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. OUZKÝ Αντιπροέδρου
Κυριάκος Τριανταφυλλίδης (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που σήμερα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε και να ψηφίσουμε δύο σημαντικές εκθέσεις για την περιφερειακή πολιτική της Ένωσης.
Εάν μου το επιτρέψετε, θα ήθελα να εστιάσω την προσοχή μου περισσότερο στην έκθεση του κ. Guellec, σχετικά με το ρόλο της εδαφικής συνοχής στην περιφερειακή ανάπτυξη.
Η έκθεση του συναδέλφου έχει, κατά τη γνώμη μου, μια πολύ σημαντική παράγραφο: είναι η παράγραφος 3 που μνημονεύει ότι το Κοινοβούλιο ζητεί «η περιφερειακή ανάπτυξη να βασίζεται σε προγράμματα που διασφαλίζουν την ισότητα μεταχείρισης μεταξύ των χωρών, διατηρώντας ωστόσο την ποικιλομορφία τους, γεγονός που συνεπάγεται κυρίως κατάλληλες δυνατότητες πρόσβασης στις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και στις υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος».
Όμως για ποιες υπηρεσίες κοινής ωφέλειας ομιλούμε σήμερα, αγαπητοί συνάδελφοι; Γι’ αυτές που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιμένει να φιλελευθεροποιήσει; Πώς θα παραμείνουν λοιπόν κοινής ωφέλειας αυτές οι υπηρεσίες και πώς θα βοηθήσουν στην εδαφική συνοχή; Και για να σας δώσω ένα τρανταχτό παράδειγμα, γνωρίζετε προφανώς ότι στην Ελλάδα, με βάση την κοινοτική νομοθεσία, θα ιδιωτικοποιηθεί σύντομα ο εθνικός αερομεταφορέας. Αναρωτιέμαι σε ποιο βαθμό θα βοηθήσει αυτό την εδαφική συνοχή, γνωρίζοντας την ιδιομορφία της ελλαδικής επικράτειας. Πώς θα μπορέσει ένας ιδιώτης να αντικαταστήσει το κράτος ως πάροχος υπηρεσιών κοινής ωφέλειας; Προφανώς, σε αυτήν την περίπτωση βαδίζουμε με σταθερό βήμα προς την παρακμή τόσο του πολίτη, που στις πιο απόμακρες περιοχές περιμένει να έχει μια υπηρεσία κοινής ωφέλειας, όσο και των εργαζομένων που κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς δουλειά σε ένα κοινοτικό μέλλον.
Επίσης, μιλάμε εδώ για εδαφική συνοχή τη στιγμή που στις Βρυξέλλες οι κυβερνήσεις των κρατών μελών δεν μπορούν καν να συμφωνήσουν για τις δημοσιονομικές προοπτικές, με αποτέλεσμα τα κράτη μέλη να βρεθούν προ εκπλήξεων. Ας μην κρυβόμαστε λοιπόν πίσω από το δάκτυλό μας. Η εδαφική συνοχή είναι επιθυμητή αλλά με σωστές βάσεις που σχετίζονται με κοινωνικά φρονήματα και όχι με τις πιέσεις της αγοράς.
Mirosław Mariusz Piotrowski (IND/DEM). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, ένας από τους στρατηγικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Κοινότητας που αναφέρεται συχνά από τους υπερασπιστές της ολοκλήρωσης είναι η άμβλυνση των ανισοτήτων στο επίπεδο ανάπτυξης των περιφερειών της Ευρώπης. Οι πολίτες των νέων κρατών μελών απέδιδαν μεγάλη σημασία σε αυτό και ακόμη το κάνουν. Μαζί με την οικονομική και κοινωνική συνοχή, η εδαφική συνοχή έχει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην επίτευξη αυτού του στόχου.
Λόγω των διαφορών στην ανάπτυξη μεταξύ των 25 κρατών μελών που σύντομα θα γίνουν 27, οι δράσεις που αφορούν τις μεταφορές, τον τουρισμό, την περιβαλλοντική προστασία, την έρευνα και την καινοτομία είναι ιδιαιτέρως σημαντικές. Η εδαφική ισορροπία μπορεί να διασφαλιστεί με την ενίσχυση των μικρών και μεσαίων αστικών κέντρων. Σε αυτές τις περιοχές, η πολεοδομία πρέπει να προβλέψει την ανάπτυξη οικιστικού αποθέματος, μεταφορικών δικτύων και την ανάπλαση εκτάσεων που είχαν χρησιμοποιηθεί για βιομηχανική χρήση. Αυτή η προσέγγιση θα επιτρέψει στην περιφέρεια και τις γειτονικές αγροτικές περιοχές να επωφεληθούν και αυτές από την οικονομική ανάπτυξη των κέντρων.
Σήμερα, η δυναμική οικονομική και αστική ανάπτυξη πραγματοποιείται μόνο στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα, δηλαδή στις μητροπολιτικές περιοχές. Δυστυχώς, οι αναπτυξιακές ανάγκες των μικρότερων αστικών μονάδων παραβλέπονται, και άρα η ανάπτυξη οξύνει τις ανισότητες αντί να τις αμβλύνει. Η ικανοποιητική εδαφική ανάπτυξη σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της εφαρμογής ενός αποκεντρωμένου μοντέλου χωροταξικής ανάπτυξης. Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο αυτού του μοντέλου είναι ότι βασίζεται σε ένα δίκτυο πόλεων με διαφορετικό οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό δυναμικό. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η δημιουργία μόνιμων δεσμών με τις αγροτικές περιοχές.
Η περιφέρεια Lubelski, από την οποία προέρχομαι, είναι μία από τις μεγαλύτερες στην Πολωνία. Αντιπροσωπεύει το 8% της επικράτειας της χώρας μου και το 5% του πληθυσμού της. Υπάρχουν 40 κατά κύριο λόγο μικρές και μεσαίες πόλεις σε αυτήν την περιφέρεια, και η μεγαλύτερη εξ αυτών είναι το Lublin, που είναι και η πρωτεύουσα της περιφέρειας. Έχει πληθυσμό γύρω στους 400 000 κατοίκους και ο πληθυσμός των υπόλοιπων πόλεων κυμαίνεται μεταξύ των 20 000 και 70 000 κατοίκων. Πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού της περιφέρειας ζει σε αγροτικές περιοχές. Αν ληφθεί επίσης υπόψη το μη ικανοποιητικό επίπεδο των υποδομών, η περιφέρεια Lubelski θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως παράδειγμα πρακτικής εφαρμογής της εδαφικής συνοχής με αποκεντρωμένο τρόπο.
Δεν μπορούμε παρά να ελπίζουμε ότι οι δραστηριότητες των παραγόντων λήψης αποφάσεων στην Ένωση θα καταλήξουν σε κάτι περισσότερο από ωραία λόγια και προθέσεις, όπως είχε γίνει στο παρελθόν. Χρειάζονται συγκεκριμένα μέτρα, και πρέπει να γίνει πρόβλεψη στον προϋπολογισμό της Ένωσης για τα επόμενα πέντε χρόνια, καθώς και στις μακροπρόθεσμες δημοσιονομικές προοπτικές.
Salvatore Tatarella (UEN). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή για το εξαιρετικό έργο που επιτέλεσε προκειμένου να προσδιορισθούν καλύτερα οι ιδιαιτερότητες των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών και να ικανοποιηθούν οι ανάγκες αυτών των περιοχών, των οποίων η ανάπτυξη και η ανταγωνιστικότητα στην αγορά επηρεάζονται σημαντικά από τη γεωγραφική τους θέση.
Ορθώς εκπονούνται ολοένα και πιο αποτελεσματικά μέτρα για την υποστήριξη αυτών των περιφερειών, και η έκθεση του κ. Marques προβλέπει επίσης ένα σχέδιο δράσης καλής γειτονίας με σκοπό να ευνοηθούν οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ αυτών των περιφερειών και των όμορων αγορών.
Το σχέδιο δράσης καλής γειτονίας αποτελεί μια καλή ευκαιρία τόσο για τη δημιουργία των κοινωνικοοικονομικών και πολιτιστικών δεσμών με τις χώρες που φιλοξενούν κοινότητες μεταναστών από υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες όσο και για την κατάργηση των εμποδίων που περιορίζουν τις εμπορικές συναλλαγές με τις όμορες γεωγραφικές περιοχές όπως η Καραϊβική, η Αμερική και η Αφρική.
Στην ανακοίνωση COM(2004)0343 της 26ης Μαΐου 2004, η Επιτροπή έθεσε δύο στόχους: τη μείωση των δυσκολιών πρόσβασης σε αυτές τις περιφέρειες όχι μόνον από την Ευρώπη, αλλά και από τη μία περιφέρεια στην άλλη, και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.
Αυτός είναι ο στόχος που πρέπει να επιτύχουμε: ενίσχυση της ανάπτυξης για την ανάπτυξη. Αυτό, αν θέλετε, είναι και το νόημα της στρατηγικής της Λισαβόνας. Στο πλαίσιο αυτό, ωστόσο, η πρωταρχική προσπάθεια είναι η δημιουργία βεβαιοτήτων όσον αφορά τις δημοσιονομικές προοπτικές, καθώς μόνον τότε θα μπορέσουμε να κρίνουμε εάν οι διαθέσιμες χρηματοδοτήσεις για τις περιφέρειες θα επιτρέψουν δίκαιη κατανομή των πόρων σύμφωνα με τις ανάγκες που έχει ορίσει η Επιτροπή.
Εν κατακλείδι, θεωρώ ορθή την ενίσχυση των προσπαθειών υπέρ των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών και την ενισχυμένη εταιρική σχέση για τις περιφέρειες αυτές, προκειμένου να τους επιτραπεί η έξοδος από την απομόνωση και να καταστούν ολοένα και πιο ανταγωνιστικές στην κοινή αγορά.
Robert Kilroy-Silk (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, γνωρίζω ότι διαθέτω ένα λεπτό, και δεν θα μου επιτρέψετε να το υπερβώ, ή κάνω λάθος; Απλώς συνωμοτείτε εις βάρος μου, όπως έκανε και ο προηγούμενος Πρόεδρος, ασκώντας ένα είδος θεσμικού τραμπουκισμού. Αλλά ας το αφήσουμε αυτό κατά μέρος.
Χαίρομαι που μου δίνεται η ευκαιρία να καταθέσω τη βαθιά δυσαρέσκεια των εκλογέων μου στο East Midlands για τις απόπειρες των Βρυξελλών -υποβοηθούμενες, ας το ομολογήσουμε, από μια νωθρή βρετανική κυβέρνηση– να διαχωρίσουν την Αγγλία επιβάλλοντας τεχνητές περιφέρειες. Αυτό θα διχάσει το αγγλικό έθνος και θα υπονομεύσει την εθνικότητά μας.
Λοιπόν, έχω νέα για εσάς: δεν πρόκειται να λειτουργήσει, επειδή οι άνθρωποι, επί παραδείγματι, στο Derby του East Midlands, δεν έχουν ιδιαίτερη συνάφεια με τους ανθρώπους του Lincolnshire. Οι περιφέρειες είναι τεχνητές. Είναι πλασματικές. Δεν έχουν ταυτότητα. Δεν θα λειτουργήσουν επίσης, επειδή ο αγγλικός λαός δεν τις θέλει. Τις καταψήφισαν στα βορειοανατολικά με 90% στη μοναδική ευκαιρία την οποία είχαν, και θα πράξουν το ίδιο και αλλού.
Εμείς οι Άγγλοι είμαστε πολύ ανεκτικοί. Είμαστε πρόθυμοι να επιχορηγήσουμε τους Ουαλούς, τους Σκωτσέζους και τα περισσότερα έθνη εδώ. Το πράττουμε στωικά. Δεν θα ανεχτούμε να μας στερήσουν την ιθαγένειά μας και την ταυτότητά μας. Συνεπώς, συνεχίστε την πολιτική σας. Συνεχίστε την προσπάθειά σας να μας διχάσετε, διότι αυτό το οποίο θα κάνετε είναι να εξεγείρετε τους Άγγλους και τον αγγλικό εθνικισμό, και θα διατρανώσουμε τους εαυτούς μας και θα επιμείνουμε στην ανάκτηση της κυριαρχίας μας.
Πρόεδρος. Σας ευχαριστώ, κύριε Kilroy-Silk. Ο χρόνος αγόρευσης που σας παραχωρείται δεν είναι κάτι προσωπικό. Δεν εξαρτάται από τη δική μου βούληση ούτε είναι δική μου ευθύνη. Απλώς διαβάζω τον κατάλογο που έχω μπροστά μου, όπως πολύ καλά γνωρίζετε.
Margie Sudre (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θέλω να χαιρετίσω τις έξοχες εκθέσεις των κκ. Guellec και Marques. Καθώς κατάγομαι από μια υπεραπομακρυσμένη περιφέρεια, θα σταθώ στην έκθεση του κ. Marques, που αφορά την ενισχυμένη εταιρική σχέση των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών, δεδομένου ότι επιτρέπει, χάρη σε μια εμπεριστατωμένη εργασία, να προβούμε σε μια πλήρη απογραφή των δράσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτές τις περιφέρειες.
Στηρίζω ανεπιφύλακτα τον εισηγητή ο οποίος, μολονότι χαιρετίζει τις τελευταίες προτάσεις που διατύπωσε η Επιτροπή υπέρ των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών, την παρακινεί να ασκήσει ενεργότερα το δικαίωμα πρωτοβουλίας που της έχει δοθεί από τις Συνθήκες όσον αφορά την πολιτική συνοχής, βεβαίως, αλλά και τις υπόλοιπες κοινοτικές πολιτικές, και γενικότερα τους τομείς που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την ανάπτυξη των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών.
Θεωρώ απαραίτητο να διευκρινίσω για μία ακόμα φορά, τη στιγμή που όλοι ασχολούνται με τις δημοσιονομικές προοπτικές και με τη μεταρρύθμιση της περιφερειακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την περίοδο 2007-2013, ότι το μεγαλύτερο τμήμα των μέτρων εξαίρεσης που θεσπίζονται ή προτείνονται προς όφελος των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών με κανένα τρόπο δεν συντείνει στο να ζημιώσει τον ανταγωνισμό ή τις θεμελιώδεις αρχές του κοινοτικού δικαίου.
Όσον αφορά το πρόγραμμα αντιστάθμισης του επιπρόσθετου κόστους που αφορά τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες, η Επιτροπή πρότεινε πολύ ορθά να δοθεί το ποσό του 1 100 000 000 ευρώ. Ωστόσο, σε συνέχεια μίας εκ των τροπολογιών μου, που εγκρίθηκε από την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης, επιμένω αυτές οι πιστώσεις να δοθούν αποκλειστικά στις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες, η δε κατανομή τους να μην γίνει σε βάρος καμιάς εξ αυτών.
Όσον αφορά κάποια άλλη από τις τροπολογίες μου, την οποία ενέκρινε η επιτροπή, ελπίζω ότι το σχέδιο δράσης για την ευρύτερη γειτονία θα προβλέπει ειδικό κονδύλι για τη διεθνή και διασυνοριακή συνεργασία, ο δε πολυαναμενόμενος συντονισμός των παρεμβάσεων που χρηματοδοτούνται μέσω του ΕΤΠΑ με στόχο τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες, και των παρεμβάσεων μέσω του ΕΤΑ με στόχο τις γείτονες χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού ή τις Υπερπόντιες Χώρες και Εδάφη να καταστεί επιτέλους αποτελεσματικός, με ή χωρίς εγγραφή του ΕΤΑ στον προϋπολογισμό.
Για να ολοκληρώσω, θεωρώ προσήκον να εκφράσω την ταπεινή, πλην όμως χωρίς συμπλέγματα, γνώμη ότι οι υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι το ίδιο σημαντικές με το κέντρο της. Εύχομαι ειλικρινά αυτό το όραμα να το ασπαστούν όλα τα κράτη μέλη, τα παλαιά, τα νέα και τα μελλοντικά. Πράγματι, σε ένα ολοένα και πιο παγκοσμιοποιημένο πλαίσιο, η διευρυμένη Ευρώπη δεν έχει κανένα συμφέρον να αποστερηθεί προκεχωρημένες βάσεις στον Ατλαντικό, στην Καραϊβική, τη Λατινική Αμερική ή ακόμα και τον Ινδικό. Αυτή τη θέση την υποστήριζε ανέκαθεν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και αναμφίβολα θα συνεχίσει να την υποστηρίζει. Μην αμφιβάλλετε ότι οι πληθυσμοί στα υπερπόντια εδάφη θα σας οφείλουν ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη.
Bernadette Bourzai (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, χαιρετίζω βεβαίως το έργο του κ. Marques, θέλω όμως να σταθώ ιδιαιτέρως στην έκθεση σχετικά με τον ρόλο της εδαφικής συνοχής στην περιφερειακή ανάπτυξη.
Οφείλω, καταρχάς, να συγχαρώ τον κ. Guellec για το εξαίρετο έργο του και τον προσήκοντα προβληματισμό του περί την έννοια της «εδαφικής συνοχής», τον πυρήνα, κατά τη γνώμη μου, της κοινοτικής περιφερειακής πολιτικής, την οποία άλλωστε ονομάζουμε ολοένα και συχνότερα πολιτική συνοχής. Η Συνταγματική Συνθήκη καθιστά την εδαφική συνοχή στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως και την κοινωνική και οικονομική συνοχή. Έτσι, έστω και αν η διαδικασία επικύρωσης αντιμετώπισε τις δυσκολίες που γνωρίζουμε, πρόκειται για επίσημη αναγνώριση του προσήκοντα, επίκαιρου και σημαντικού χαρακτήρα των εδαφικών χαρακτηριστικών της περιφερειακής πολιτικής και της πολιτικής συνοχής. Η τελευταία διεύρυνση επιβεβαιώνει άλλωστε τον επιτακτικό χαρακτήρα της πολιτικής αυτής.
Κατά τη γνώμη μου, η περιφερειακή πολιτική στοχεύει κατά προτεραιότητα στη μείωση των αναπτυξιακών διαφορών σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο και αποτελεί αναγκαίο αντίβαρο στην πολιτική σύγκλισης και οικονομικής ανταγωνιστικότητας. Η συνοχή, όμως, δεν αντίκειται στη σύγκλιση και τον ανταγωνισμό, καθώς αυτές οι έννοιες πρέπει να είναι και να παραμείνουν συμπληρωματικές. Παράλληλα με το μέλημά μας η ανάπτυξη των πλέον δυναμικών ευρωπαϊκών περιφερειών να μην αντιμετωπίσει προσκόμματα, ούτως ώστε να διαδραματίσουν τον ρόλο τους ως κινητήριες δυνάμεις της ευρωπαϊκής οικονομίας, η πολιτική συνοχής συντείνει κυρίως στο να βοηθήσει τις πλέον μειονεκτούσες περιφέρειες, όπως και εκείνες με αναπτυξιακή υστέρηση. Η αναθεωρημένη περιφερειακή πολιτική και πολιτική συνοχής πρέπει επίσης να ενταχθεί στη στρατηγική της Λισαβόνας, πρωτίστως όμως να μεριμνήσει για τη διασφάλιση της αλληλεγγύης και της ισότιμης θέσης των εδαφών και για την ορατή συνέχεια των προσπαθειών που καταβλήθηκαν στο παρελθόν στα παλαιά κράτη μέλη.
Συνεπώς, πρέπει να καταπολεμήσουμε τις εδαφικές ανισορροπίες με στόχο την αρμονική και βιώσιμη ανάπτυξη της ευρωπαϊκής επικράτειας. Πρέπει να λάβουμε υπόψη την ποικιλία του ευρωπαϊκού χώρου και τα προσκόμματα που συχνά συσσωρεύονται σε ορισμένα εδάφη, είτε αυτά έχουν φυσικό, ιστορικό ή δημογραφικό χαρακτήρα, όπως η ισχνή πληθυσμιακή πυκνότητα ή η ανισορροπία της ηλικιακής πυραμίδας και του ενεργού πληθυσμού. Πρέπει να μετρήσουμε τα πρόσθετα κόστη που αντιμετωπίζουν αυτές οι περιφέρειες και να τις βοηθήσουμε, προκειμένου αυτά τα εδάφη να διαθέτουν ίδιες αναπτυξιακές ευκαιρίες με τα υπόλοιπα και οι πληθυσμοί που κατοικούν σε αυτά να μην τιμωρούνται.
Για να γίνει βεβαίως αυτό απαιτούνται μέσα, και ελπίζω ότι θα υπάρξει ταχεία και θετική κατάληξη όσον αφορά τις δημοσιονομικές προοπτικές, ούτως ώστε να δώσουν στην περιφερειακή πολιτική επαρκή προϋπολογισμό και να βοηθήσουν τα εδάφη που το έχουν ακόμη ανάγκη.
Paul Verges (GUE/NGL). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η έκθεση του κ. Marques αποδεικνύει για άλλη μία φορά το ενδιαφέρον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες. Πράγματι, ήδη από τη δεύτερη θητεία του Σώματος, τα θεμέλια της έννοιας της υπεραπομακρυσμένης περιφέρειας είχαν τεθεί από την έκθεση Ligios για τα υπερπόντια γαλλικά εδάφη, μια έκθεση η οποία ενέπνευσε προγράμματα που ήδη στόχευαν στην αντιμετώπιση της γεωγραφικής απομάκρυνσης και του νησιωτικού χαρακτήρα.
Στην παρούσα περίοδο αβεβαιότητας όσον αφορά την περίοδο μετά το 2006, η στήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες είναι πολύτιμη. Η έκθεση του Sérgio Marques είναι, εν προκειμένω, καθ’ όλα επίκαιρη. Πράγματι, μολονότι η στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης επέτρεψε την υλοποίηση αρκετών πραγμάτων στις περιφέρειές μας που υστερούν αναπτυξιακά, μένουν ακόμα να γίνουν πολλά. Αυτό είναι και το συμπέρασμα της ενδέκατης Διάσκεψης των Προέδρων των Υπεραπομακρυσμένων Περιφερειών, η οποία πραγματοποιήθηκε στη Ρεϋνιόν στις αρχές του τρέχοντος μήνα, με την παρουσία σας, κυρία Επίτροπε, καθ’ ότι είστε αρμόδια για την περιφερειακή ανάπτυξη.
Σε εκείνη την περίσταση, συνηγόρησα υπέρ μιας αντίστροφης προσέγγισης όσον αφορά τις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες. Πέραν εκείνων που κομίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση σε αυτές τις περιφέρειες, το θέμα αφορά την ανάδειξη των όσων κομίζουν αυτές στην προστιθέμενη ευρωπαϊκή αξία.
Επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω, εν είδει παραδείγματος, κάποια προφανή πράγματα. Οι υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες καθιστούν πρώτο σε παγκόσμιο επίπεδο τον κοινοτικό θαλάσσιο χώρο. Η γεωγραφική θέση των νήσων Kourou στη Γουιάνα συμβάλλει αποφασιστικά στο συγκριτικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του οποίου χαίρει η ευρωπαϊκή διαστημική βιομηχανία. Υπάρχει ο ωκεανός, ο χώρος, μπορούμε όμως να αναφερθούμε και στην εξαιρετική βιοποικιλότητα των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών, στη σημασία τους για την καλύτερη κατανόηση των κλιματικών φαινομένων ή στη σημασία τους για την πολιτισμική ποικιλία. Η μεγάλη απόσταση της ευρωπαϊκής ηπείρου, στην οποία εντάσσονται οι υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες και η γεωγραφική εγγύτητα άλλων ηπείρων με τις οποίες έχει συμφωνίες η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί επίσης ενίοτε πηγή αντιφάσεων.
Θέλω να ολοκληρώσω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι αυτό το χαρακτηριστικό διττής ταυτότητας παρέχει μια πραγματική προοπτική για την αειφόρο συμβιωτική ανάπτυξη αυτών των χώρων, που όλες τους αντιμετωπίζουν μείζονες προκλήσεις. Η ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ανταποκριθεί στο ζήτημα της ανάπτυξης των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών της θα καταδείξει την ικανότητά της να είναι όντως αποφασιστικός παράγοντας σε μια θεσμικά ελεγχόμενη παγκοσμιοποίηση με ίσους όρους για όλους.
Ryszard Czarnecki (NI). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η συζήτηση αυτή είναι ιδιαιτέρως σημαντική για τα νέα κράτη μέλη της Ένωσης και ιδίως για τη χώρα μου, την Πολωνία. Για να το θέσω ωμά, οποιεσδήποτε αλλαγές στην πολιτική για την παροχή ίσων ευκαιριών στα φτωχότερα κράτη μέλη δεν πρέπει να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στα νέα κράτη μέλη.
Αν η Ένωση θέλει να επιδείξει αλληλεγγύη και ενότητα στην πράξη, πρέπει να ανταποκριθεί στις φιλοδοξίες των νέων μελών της βάσει των υφιστάμενων αρχών. Ταυτόχρονα, η πολιτική αυτή πρέπει να λάβει περισσότερο υπόψη της τις ανάγκες των μικρών και μεσαίων πόλων και περιφερειών από ό,τι στο παρελθόν. Μέχρι σήμερα, η τάση ήταν ότι οι μητροπολιτικές περιοχές ελάμβαναν τη μερίδα του λέοντος από τα κονδύλια και τους πόρους. Υπάρχει κάποια εξήγηση για αυτό, αλλά επίσης σημαίνει ότι παραβλέπονταν οι μικρότερες τοπικές κυβερνητικές δομές σε χαμηλότερο επίπεδο, ακόμη και αν είχαν ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη στήριξης.
Φοβούμαι ότι οι προτεινόμενες αλλαγές που ακούμε αυτόν τον χρόνο αποσκοπούν αποκλειστικά στην επέκταση της ροής της χρηματοδότησης προς τις φτωχότερες χώρες της παλαιάς Ένωσης. Δεν είμαστε αντίθετοι σε αυτό, αλλά την ίδια στιγμή θα θέλαμε να ήταν δυνατόν να αξιοποιηθούν όλες οι υφιστάμενες ευκαιρίες και η στήριξη για τα νέα κράτη μέλη. Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στην Επίτροπο ότι θα είναι φύλακας μιας Ευρώπης ίσων ευκαιριών στους κόλπους της Επιτροπής. Μπορώ να την διαβεβαιώσω ότι μπορεί πάντα να υπολογίζει στη στήριξή μας για αυτά τα ζητήματα.
Jan Olbrycht (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Ένωση ασκεί τα τελευταία 30 χρόνια την πολιτική της για την κοινωνική και οικονομική συνοχή, σύμφωνα με την οποία η αξιοσημείωτη συνοχή δεν ισοδυναμεί με τροχοπέδη στην ανάπτυξη των πιο ισχυρών και δυναμικών περιφερειών της Ευρώπης. Αντιθέτως, σημαίνει αύξηση του δυναμικού ανάπτυξης των πιο αδύναμων και βελτίωση των ευκαιριών τους από την άποψη της ανταγωνιστικότητας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να αντιδράσει δημιουργικά στις πρόσφατες και τις μελλοντικές διευρύνσεις. Για παράδειγμα, η πολιτική συνοχής πρέπει να προσαρμοστεί καταλλήλως, έτσι ώστε να ανταποκριθεί στις νέες συνθήκες και προκλήσεις. Οι συνθήκες στη διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση είναι διαφορετικές. Κατά συνέπεια, οι υφιστάμενες δράσεις για την κοινωνική και οικονομική συνοχή πρέπει να επεκταθούν και να γίνουν οριζόντιες. Πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ανάγκη άμβλυνσης των διαφορών που προκύπτουν μεταξύ των κέντρων και της ενδοχώρας, μεταξύ των μητροπολιτικών περιοχών και των πόλεων μικρού και μεσαίου μεγέθους, και μεταξύ των πόλεων και των αγροτικών περιοχών. Οι νέες συνθήκες καθιστούν επίσης αναγκαία την πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή των τοπικών αρχών στις προσπάθειες εξάλειψης των ανισοτήτων μεταξύ όλων των κοινωνικών ομάδων που αναφέρθηκαν.
Το δημοκρατικό έλλειμμα δεν θα μειωθεί χωρίς την ενεργή συμμετοχή των εκπροσώπων των περιφερειακών και τοπικών κοινοτήτων στην εφαρμογή των κοινοτικών προγραμμάτων. Θα ήθελα να υπενθυμίσω στο Σώμα ότι τον Ιανουάριο του 2003, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ένα ψήφισμα σχετικά με τον ρόλο των τοπικών και περιφερειακών αρχών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ψήφισμα αυτό όριζε ότι όχι μόνο οι τοπικές και περιφερειακές αρχές πρέπει να εμπλακούν περισσότερο στην εφαρμογή των πολιτικών της Ένωσης, αλλά πρέπει επίσης να συμβάλουν στη χάραξη αυτών των πολιτικών.
Η επέκταση της πολιτικής συνοχής έτσι ώστε να συμπεριλάβει και την εδαφική συνοχή επιβεβαιώνει ότι η πολιτική συνοχής, όπως εφαρμόζεται σε όλο το μήκος και πλάτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι μία από τις βασικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα ήθελα να προσθέσω ότι πιστεύω πως οι κοινοτικές διατάξεις πρέπει να δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στη σύμπραξη. Έχω κατά νου συμπράξεις μεταξύ αρχών σε διαφορετικά επίπεδα, όπως και κοινές δραστηριότητες που αυξάνουν την αποτελεσματική χρήση των ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών μέσων.
Catherine Stihler (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέδειξε την επιθυμία του να δώσει ειδική βοήθεια στις απομακρυσμένες και περιφερειακές περιοχές όταν ψήφισε τον Ιούλιο μια σημαντική δέσμη μέτρων της πολιτικής συνοχής. Ωστόσο, τον Ιούλιο, η Επιτροπή Περιφερειών ενέκρινε την έκθεση πρωτοβουλίας που εκπόνησε ο κ. Sérgio Marques, σε απάντηση δύο εγγράφων της Επιτροπής σχετικά με την ισχυρότερη εταιρική σχέση για τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες. Η έκθεση ζητούσε την υποστήριξη των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών και των τομέων που είναι σημαντικοί για την ανάπτυξη τους: γεωργία, αλιεία, ανταγωνισμός και κρατικές ενισχύσεις, επιχειρηματικές πολιτικές, υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος, φορολογία, τελωνειακά μέτρα, περιβάλλον, ενέργεια, έρευνα, τεχνολογική ανάπτυξη, επαγγελματική κατάρτιση, μεταφορές, διευρωπαϊκά δίκτυα, νέες τεχνολογίες επικοινωνίας και πληροφόρησης.
Θα ήθελα να εστιάσω στις δημόσιες μεταφορές. Οι δημόσιες μεταφορές είναι σημαντικές σε όλες τις τοπικές μας κοινότητες, και στη Σκωτία τα πορθμεία παρέχουν θεμελιώδη υπηρεσία για ορισμένες από τις πλέον περιφερειακές και ευάλωτες κοινότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αύριο, θα υποδεχτώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αντιπροσωπεία των συνδικαλιστικών οργανώσεων της εταιρείας CalMac, που θα συναντήσει τον Επίτροπο μεταφορών. Όπως είπα εχθές, επί του παρόντος αυτές οι πορθμειακές υπηρεσίες ανατίθενται μέσω διαγωνισμών σε κοινότητες όπου αποτελούν τον μοναδικό τρόπο μεταφοράς συνδέοντας νησιωτικές κοινότητες με την ηπειρωτική χώρα. Σύμφωνα με τις τελευταίες προτάσεις της Επιτροπής για τις υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας των χερσαίων μεταφορών, θα δοθεί στις δημόσιες αρχές ευελιξία στις διαδικασίες προκήρυξης διαγωνισμών, έτσι ώστε να μπορούν να αναθέσουν ορισμένες υπηρεσίες κατευθείαν σε εγχώριους φορείς εκμετάλλευσης.
Για ποιο λόγο τα πορθμεία άγονης γραμμής έχουν διαφορετική μεταχείριση από τα τρένα, τα τραμ και τα μετρό; Δεν υπάρχουν τρένα, τραμ και μετρό στις περιφερειακές, νησιώτικες κοινότητες της Σκωτίας. Δεδομένης της γενικής πρότασης της Επιτροπής σχετικά με τις ανάγκες των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών, η θέση της εδώ φαίνεται να είναι αντιφατική. Προτρέπω την Επιτροπή να αποσαφηνίσει τη θέση της. Οι πορθμειακές υπηρεσίες άγονης γραμμής είναι πολύ σημαντικές για να αγνοηθούν.
Markus Pieper (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, οι υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες χρειάζονται, φυσικά, την υποστήριξή μας. Η έκθεση Marques περιλαμβάνει πολλές καλές προτάσεις για την ενίσχυση της υποδομής π.χ. απομακρυσμένων νησιωτικών ή ορεινών περιοχών. Αυτό το είδος διαρθρωτικής πολιτικής είναι άλλη μία έκφραση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και ισότητας ευκαιριών. Αυτό που μου αρέσει ιδιαίτερα στην παρούσα έκθεση είναι πως τώρα είναι ισορροπημένη και δεν περιλαμβάνει πια υπερβολικά αιτήματα. Αυτό που κάνει αξιόπιστη τη σύλληψη του εισηγητή είναι πως παίρνει ως βάση την υφιστάμενη ιδέα του Κοινοβουλίου για τη διαρθρωτική πολιτική.
Παρά τη συνοχή αυτή και τα δικαιολογημένα αιτήματα για την επόμενη περίοδο, διακρίνω έναν κίνδυνο. Διαφαίνεται ότι μελλοντικά θα έχουμε στη διάθεσή μας πολύ λιγότερα χρήματα για τη διαρθρωτική πολιτική. Γι’ αυτό πιστεύω ότι η διαρθρωτική πολιτική με τη σημερινή της μορφή θα έχει ξεπεραστεί σε μερικά χρόνια. Θα πρέπει να αναζητήσουμε νέους τρόπους για να συνεχίσουμε με λιγότερα χρήματα την προώθηση των ευρωπαϊκών περιφερειών – είτε με μια πολιτική προώθησης επιδοτούμενων δανείων, είτε με μια πολιτική εγγυήσεων, είτε με μια πολιτική που θα βασιστεί περισσότερο σε καίριες υποδομές και έργα.
Μελλοντικά, πρέπει να εστιάσουμε περισσότερο στο ερώτημα πώς και πού η ενίσχυση των επενδύσεων προσελκύει πραγματικά περαιτέρω επενδύσεις και μήπως με την ενίσχυση επενδύσεων σε απομακρυσμένες περιφέρειες προκαλούμε ενδεχομένως διαρκή αύξηση της ανάγκης στήριξης. Πρέπει να καταλήξουμε σε μια πολιτική που θα επικεντρώνεται γενικά περισσότερο στην ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα.
Επικροτώ την έκθεση Marques ως ένα πρώτο βήμα προς μια πιο ρεαλιστική θέαση. Παρόλα αυτά, πρέπει να απομακρυνθούμε ακόμα περισσότερο από τη διαρκή επιδότηση χωρίς διάκριση και να κινηθούμε προς μια αυτοδύναμη οικονομική ανάπτυξη. Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει η ΕΕ να ενθαρρυνθεί περισσότερο προς αυτήν την κατεύθυνση, και εκ μέρους εκείνων που ασκούν την περιφερειακή πολιτική.
Jamila Madeira (PSE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η ΕΕ δεν είναι μόνο ένα πολιτικό σχέδιο· είναι ένα σχέδιο συνώνυμο με την αλληλεγγύη και πρέπει να βασίζεται στην οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή. Ως τομέας που διασχίζει όλους τους τομείς, η εδαφική συνοχή πρέπει να ενσωματωθεί σε όλες τις πολιτικές της ΕΕ, έτσι ώστε να μην πέσουμε στην παγίδα της όξυνσης των διαφορών μεταξύ των σημερινών 25 κρατών μελών και εκείνων που πρόκειται να προσχωρήσουν στην ΕΕ στο μέλλον, τα οποία θα ήθελα να επωφεληθώ της ευκαιρίας για να χαιρετίσω.
Πρέπει να καταρρίψουμε κάποιους από τους φραγμούς που αντιμετωπίζουν οι υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες και να επενδύσουμε σε ένα μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης που θα λαμβάνει υπόψη τις ανισότητες μεταξύ όχι μόνο των κρατών μελών, αλλά και μεταξύ των περιφερειών, ακόμη και στο εσωτερικό του ίδιου του κράτους μέλους. Σκοπός είναι, συνεπώς, να δώσουμε χειροπιαστή μορφή στους στόχους της στρατηγικής της Λισαβόνας, χωρίς να διαπράξουμε το λάθος να επιτύχουμε την αποδοτικότητα και ανταγωνιστικότητα προωθώντας μια Ευρώπη ανισοτήτων.
Είναι σημαντικό να μην χρησιμοποιήσουμε το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ ως το μοναδικό κριτήριο επιλεξιμότητας για τα διαρθρωτικά ταμεία, καθώς είναι σε τελική ανάλυση ο κλασικός δείκτης. Πρέπει να χρησιμοποιηθούν και άλλοι δείκτες, και αυτό είναι θέμα προτεραιότητας, όπως είναι το ποσό της δραστηριότητας στον τομέα της έρευνας και της καινοτομίας, το επίπεδο της εκπαίδευσης και της κατάρτισης, το επίπεδο διαφοροποίησης της παραγωγικότητας στην περιοχή και το ποσοστό ανεργίας. Η υποβολή των πραγματικών αναγκών μιας περιφέρειας σε έναν δείκτη που συχνά καθορίζεται σε εθνικό επίπεδο είναι οπωσδήποτε επιρρεπής σε σφάλματα.
Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας, κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, στο ζήτημα τoυ «phasing out» σε ορισμένες περιφέρειες, 19 στο σύνολο, που μετά τη διεύρυνση απέκτησαν καθεστώς στατιστικά πλουσιότερης περιφέρειας, ενώ η πραγματική οικονομική τους κατάσταση δεν βελτιώθηκε καθόλου. Πρόκειται για ένα σοβαρό πρόβλημα που επηρεάζει περιφέρειες, όπως η Algarve, στην Πορτογαλία, από την οποία κατάγομαι και αποτελεί μία από τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες της ευρωπαϊκής ηπείρου, η οποία υποφέρει επίσης από βαθιές εσωτερικές ανισότητες, πέρα από το γεγονός ότι περιβάλλεται από όλες τις πλευρές από περιοχές του Στόχου 1. Για την περιφέρεια αυτή, όπως και για τις υπόλοιπες 18, πρέπει να βρεθεί μια ισορροπημένη λύση με την οποία θα παραμένουν επιλέξιμες ενόσω τα διαρθρωτικά τους προβλήματα είναι ακόμη εμφανή και θα βοηθηθούν στην επίτευξη πιο ισορροπημένης ανάπτυξης.
Η Ένωση πρέπει να βρει μια απάντηση στις προκλήσεις που εμφανίστηκαν λόγω της διεύρυνσης. Η απάντηση αυτή πρέπει να χαρακτηρίζεται από αλληλεγγύη και υπευθυνότητα και απαιτεί εδαφική συνοχή και το πολιτικό θάρρος να δημιουργηθούν οι συνθήκες με τις οποίες η ΕΕ θα μπορέσει να γίνει μια ευημερούσα περιοχή, χωρίς ανισότητες ανάμεσα στον Βορρά και τον Νότο, στην Ανατολή και τη Δύση, μεταξύ των ορεινών περιοχών και των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών.
Ιωάννης Γκλαβάκης (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, θα αναφερθώ στην έκθεση Marques, τον οποίον συγχαίρω θερμά για τη δουλειά που έχει κάνει.
Αναφέρομαι στις ιδιαίτερα απομακρυσμένες νησιωτικές περιοχές τις οποίες οφείλουμε και να στηρίξουμε και να μην εγκαταλείψουμε. Κάνοντας μάλιστα μια υπέρβαση θα πω, ξεπερνώντας λίγο τα όρια του θέματος, ότι έχουμε χρέος να στηρίξουμε κάθε κάτοικο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διαμένει σε δύσκολες περιοχές κάτω από δύσκολες συνθήκες διαβίωσης.
Στη χώρα μου, την Ελλάδα, πολλοί άνθρωποι ζουν σε νησιωτικές περιοχές που πιθανόν να μην είναι ιδιαίτερα απομακρυσμένες, αλλά οι συνθήκες διαβίωσης είναι δύσκολες και πολλές φορές οι άνθρωποι αυτοί παραμένουν, για αρκετά μεγάλα χρονικά διαστήματα και ιδίως τον χειμώνα, τελείως αποκομμένοι.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η χώρα της αλληλεγγύης. Όλοι οι πολίτες της έχουν δικαίωμα στη μόρφωση των παιδιών, στην ασφάλεια της εργασίας, στην υγιεινή διαβίωση, στην υγειονομική κάλυψη, στην ψυχαγωγία και σε όλα όσα μπορούν να απολαμβάνουν και οι κάτοικοι των πόλεων. Αν εγκαταλείψουμε τους ανθρώπους των απομακρυσμένων περιφερειών και αναγκαστούν να φύγουν από τα χωριά τους, ποτέ δεν θα πάει κανείς άλλος εκεί να κατοικήσει. Τότε θα έχουμε οικολογική υποβάθμιση, ερήμωση και καταστροφή. Οι άνθρωποι αυτοί μας προσφέρουν χάρη που μένουν εκεί. Πρέπει να τους ανακουφίσουμε. Τους το χρωστάμε.
Το θεμέλιο της Ευρώπης είναι η περιφέρεια. Εάν αρχίσουμε να εγκαταλείπουμε με ευκολία αυτούς τους ανθρώπους στην τύχη τους, τότε θα έρθει η καταστροφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μας κάνουν χάρη που μένουν αυτοί κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες και πρέπει και εμείς να τους το ανταποδώσουμε.
Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η εδαφική συνοχή είναι ένας στρατηγικός στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μάλιστα ένας από τους πλέον σημαντικούς, καθώς προάγει την αρμονική και ομοιόμορφη ανάπτυξη. Εντούτοις, παραμένει όνειρο. Συγκεκριμένα, μετά την πρόσφατη προσχώρηση των 10 πολύ φτωχότερων χωρών, η ανισότητα μεταξύ της ανάπτυξης των μεμονωμένων περιφερειών έχει γίνει ακόμη πιο έντονη. Για παράδειγμα, αν η βρετανική περιφέρεια του Κεντρικού Λονδίνου που καυχάται για ΑΕγχΠ ισοδύναμο με το 270% του μέσου ΑΕγχΠ της ΕΕ συγκριθεί με την περιφέρεια Lubelski στην Πολωνία όπου το ΑΕγχΠ φτάνει μόλις στο 30% του μέσου όρου της Ένωσης, μπορούμε να καταλάβουμε πόσα πολλά χρειάζεται να γίνουν ακόμη.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται μια κοινοτική στρατηγική για τη συνοχή και η εδαφική πτυχή πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την εφαρμογή των κοινοτικών πολιτικών. Όλες οι πτυχές της εδαφικής συνοχής πρέπει να ενισχυθούν. Αναφέρομαι στη συνεργασία σε διασυνοριακό επίπεδο, καθώς και σε διαπεριφερειακό και υπερεθνικό επίπεδο. Χρειάζεται επίσης στενότερη συνεργασία και σύμπραξη μεταξύ των αστικών κέντρων, της περιφέρειάς τους και των αγροτικών περιοχών.
Σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που στηρίζεται στην αλληλεγγύη, η περιφερειακή ανάπτυξη πρέπει να βασίζεται σε προγράμματα που διασφαλίζουν την ίση μεταχείριση όλων των περιφερειών. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες πρέπει να έχουν κατάλληλη πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες και στις υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος. Το Σώμα γνωρίζει καλά ότι απέχουμε πολύ από την επίτευξη αυτού του στόχου. Κατά συνέπεια, η αποτυχία να συμφωνήσουμε για τον νέο προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η έλλειψη των νέων δημοσιονομικών προοπτικών είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές.
Οι δράσεις που αποσκοπούν στην επίτευξη εδαφικής συνοχής σε όλη την Ένωση πρέπει να βελτιωθούν και το Κοινοβούλιο πρέπει να εμπλακεί περισσότερο στην παρακολούθηση της προόδου προς την αληθινή εδαφική συνοχή. Αν αυτό δεν συμβεί, οι ανισότητες στην ανάπτυξη των μεμονωμένων περιφερειών είναι δεδομένο ότι θα αυξηθούν. Κυρίες και κύριοι, σας καλώ να βοηθήσετε στη δημιουργία μιας συνεκτικής Ευρώπης που θα βασίζεται στην αλληλεγγύη. Είμαι βέβαιη ότι κανείς από εμάς δεν θα υποστήριζε μια Ευρώπη στην οποία θα είμαστε χωρισμένοι σε πλούσιους και φτωχούς.
Guido Podestà (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, συμφωνώ με τη θετική αξιολόγηση των δύο υπό συζήτηση εκθέσεων, στις οποίες επισημαίνονται οι μεγάλες διαφορές μεταξύ των περιφερειών μας και αποδεικνύεται πως η διεύρυνση αυτών των διαφορών αυξάνει συνεχώς.
Η περιφερειακή συνοχή αποτελεί τη βάσης μιας βιώσιμης στον χρόνο κοινωνικής και οικονομικής συνοχής. Ο στόχος αυτός δεν μπορεί παρά να είναι πρωταρχικός, εάν επιθυμούμε τη δημιουργία μιας ζώνης ανάπτυξης, ευημερίας, σταθερότητας και δικαιοσύνης που θα αγκαλιάζει και τα πεντακόσια εκατομμύρια των κατοίκων της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εάν, ωστόσο, είναι τόσο δύσκολη η ανάπτυξη των περιφερειών με υστέρηση ανάπτυξης, τι θα συμβεί όταν απρόβλεπτα γεγονότα που μπορούν να οφείλονται σε κλιματικούς παράγοντες, πυρκαγιές, πλημμύρες και σεισμούς πλήξουν αυτές τις περιφέρειες; Παρακολουθήσαμε από τις οθόνες των τηλεοράσεών μας αυτό που συνέβη στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, σε αναπτυγμένες περιοχές όπως η Λουϊζιάνα και το Τέξας. Έχουμε ακόμη ζωντανές τις εικόνες της κατάστασης στις περιφέρειες της Ρουμανίας όπου οι πλημμύρες των τελευταίων εβδομάδων προκάλεσαν νεκρούς και καταστροφές.
Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση απουσιάζει σε αυτές τις περιπτώσεις που είναι αναγκαία, γιατί δεν έχει άλλες δυνατότητες πέραν από ένα ταμείο αλληλεγγύης με εξαιρετικά περιορισμένα διαθέσιμα μέσα, πότε θα είναι παρούσα; Τι μπορεί να υποσχεθεί σε αυτές τις χώρες και σε αυτούς τους λαούς που πίστεψαν στο ευρωπαϊκό όνειρο, μια Ευρώπη που δεν έχει καταλήξει ακόμη σε συμφωνία για τις δημοσιονομικές προοπτικές και στην οποία έξι κυβερνήσεις μεγάλων χωρών ζητούν περαιτέρω μείωση της χρηματοδοτικής συμμετοχής; Πιστεύω, λοιπόν, πως πρέπει να προβληματισθούμε γιατί αυτές είναι οι προσδοκίες των συμπολιτών μας και αυτό είναι το καθήκον μας για το μέλλον τους και για το μέλλον των παιδιών μας.
Zita Gurmai (PSE). – (HU) Κύριε Πρόεδρε, ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους εφαρμογής των κοινοτικών πολιτικών είναι η ενίσχυση της συνοχής μεταξύ των περιφερειών με διαφορετικά επίπεδα ανάπτυξης. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να κάνουμε για να επιτύχουμε τους σημαντικότερους στόχους της στρατηγικής της Λισαβόνας, όπως η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, η αύξηση των θέσεων εργασίας, η ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής, η ομοψυχία και η αλληλεγγύη, καθώς και η διασφάλιση της βιώσιμης ανάπτυξης. Η συνεργασία και η συνοχή μεταξύ των περιφερειών συμβάλλουν σε μια πιο ισχυρή ολοκλήρωση· βάζουν τα θεμέλια της βιώσιμης ανάπτυξης σε κάθε περιφέρεια και διευκολύνουν την καθολική χρήση των βέλτιστων πρακτικών. Επιτρέπουν στις περιφέρειες να συνεργάζονται με διάφορους τρόπους στο πλαίσιο της περιφερειακής συνεργασίας διαμέσου των συνόρων, μεταξύ των κρατών ή μεγαλύτερων γεωγραφικών οντοτήτων.
Η εκμετάλλευση της ετερογένειας και των εθνικών, περιφερειακών ή τοπικών ευκαιριών μπορεί να αυξήσει τον φόρτο εργασίας μας, αλλά αν σκεφτούμε το καθήκον σε ευρωπαϊκή κλίμακα, υπόσχεται πιο σημαντικά αποτελέσματα και μεγαλύτερα οφέλη, και αξίζει σίγουρα τον κόπο. Η κυβέρνηση πρέπει επίσης να συμμετάσχει στην εθνική, περιφερειακή και τοπική συνεργασία. Ο διάλογος, η ανταλλαγή απόψεων και μια ζωντανή σχέση μεταξύ των τριών επιπέδων, του εθνικού, του κοινοτικού και του περιφερειακού είναι ουσιαστικές προϋποθέσεις για τη συνεργασία, όπως είναι ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας. Οι στρατηγικές για την ανάπτυξη οικοδομούνται πάνω σε καλές εταιρικές σχέσεις που συμπεριλαμβάνουν διαβούλευση, ενεργό συμμετοχή από όλους τους εταίρους, συνδυασμένες προσπάθειες με τις αρμόδιες αρχές, τους κοινωνικούς εταίρους και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των μη κυβερνητικών οργανώσεων.
Η περιφερειακή συνοχή συνεπάγεται την ίση μεταχείριση των διαφόρων ευρωπαϊκών περιφερειών, χωρίς να παραβλέπονται την ίδια στιγμή τα ιδιαίτερα γεωγραφικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά τους. Ο θεμελιώδης στόχος της είναι η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, που με τη σειρά της είναι πρόδρομος της ίσης μεταχείρισης των πολιτών. Η οικονομική και κοινωνική σύγκλιση των περιφερειών βοηθά στην υπόθεση της ισότητας των φύλων σε όλους τους τομείς και σε όλα τα επίπεδα. Για να φτάσουμε εκεί, πρέπει να δρομολογήσουμε ειδικά προγράμματα και να καταπολεμήσουμε κάθε είδους διακρίσεις.
Lambert van Nistelrooij (PPE-DE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα και εγώ να ευχαριστήσω και τους δύο εισηγητές, τον κ. Marques και τον κ. Guellec. Όπως είπε μόλις τώρα είπε η Επίτροπος Hübner, η εδαφική συνοχή υφίσταται πιέσεις, και στην ουσία ζήτησε την υποστήριξη αυτού του Κοινοβουλίου. Έχουμε κάθε λόγο να επαναλάβουμε αυτό το αίτημα στο Σώμα, διότι αν μελετήσουμε την έκθεση του ΟΟΣΑ για τις περιφερειακές διαφορές, βλέπουμε ότι το 40% της ανάπτυξης υλοποιείται σε λιγότερο από το 10% των περιφερειών.
Γνωρίζουμε ότι ο ανταγωνισμός σε παγκόσμια κλίμακα απαιτεί να κάνουμε τη διάκριση μεταξύ περιφερειών, κορυφαίων περιφερειών και περιφερειών υπεροχής, που αναφέρονται στο έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο για την έρευνα και την ανάπτυξη. Παρόλο που αυτό μπορεί να ισχύει, η γνώση είναι ένα πράγμα, αλλά η καινοτομία στις περιφέρειες, η παραγωγή και η εμπορία είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Εν ολίγοις, η ειδίκευση είναι αναγκαία στις περιφέρειες. Δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό, αλλά τα στρατηγικά σχέδια δράσης που ζητά το Κοινοβούλιο και η Επιτροπή και πρέπει να είναι σύμφωνα με τους στόχους της Λισαβόνας σχεδιάζονται σε εθνική κλίμακα.
Είναι τώρα σημαντικό σε αυτό το Κοινοβούλιο να υπογραμμίσουμε ακόμη μία φορά και να διασφαλίσουμε την εδαφική ή περιφερειακή διάσταση, ιδίως τώρα, ενόψει του μέλλοντος, που τα κονδύλια και ο πόροι του νέου στόχου 2 και τα κονδύλια για την ανάπτυξη θα συνδυαστούν ή, τουλάχιστον, θα αξιοποιηθούν μαζί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υποστηρίζω την ιδέα του κ. Guellec για την αναθεώρηση της περιφερειακής εισφοράς το 2007 υπό τη μορφή μιας Λευκής Βίβλου ή κάτι άλλου. Ποια θα είναι τότε, άλλωστε, η κατάσταση όσον αφορά την πολυεπίπεδη προσέγγιση ή αυτήν την αποκεντρωμένη εστίαση;
Τέλος, υπάρχουν, ευτυχώς, περιφέρειες που αναπτύσσονται και συχνά αναλαμβάνουν διασυνοριακά καθήκοντα σε ένα νέο πλαίσιο. Στην περιοχή μου, έχω δει το Αϊντχόβεν, τη Λουβέν και το Άαχεν, που βρίσκονται σε τρεις χώρες, να κάνουν ακριβώς αυτό. Έτσι, παρόλο που η εδαφική διάσταση και η συνοχή είναι σημαντικά, αποκτούν σήμερα νέα μορφή. Με αυτόν τον τρόπο, πρέπει να διευκολύνουμε την προοδευτική σκέψη σε σχέση με αυτές τις ευκαιρίες που είναι ζωτικής σημασίας σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σταύρος Αρναουτάκης (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, αγαπητοί συνάδελφοι, αποτελεί γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι χωρίς οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή ανάμεσα στις περιφέρειες της Ένωσης, δεν θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις εσωτερικές και εξωτερικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε.
Πόσο επιτυχής μπορεί να είναι ο αγώνας μας για μια ανταγωνιστική και κοινωνική Ευρώπη με ποιότητα ζωής για όλους τους κατοίκους της αν οι διαρθρωτικές ανισότητες μεταξύ των περιφερειών της Ένωσης συνεχίσουν να παραμένουν έντονες και οι εδαφικές ιδιαιτερότητες συνεχίσουν να αποτελούν παράγοντα καθυστέρησης και αποκλεισμού για πολλές ευρωπαϊκές περιοχές;
Στη διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση με τη ραγδαία αύξηση των περιφερειακών ανισοτήτων και τις έντονες ενδοπεριφερειακές ανισότητες, έχουμε ανάγκη από μια δυνατή και αποτελεσματική περιφερειακή πολιτική, η οποία πρέπει όχι μόνο να φτάσει στις πιο φτωχές περιφέρειες της Ένωσης αλλά και να συμβάλει στη διαμόρφωση μιας ισόρροπης σχέσης και ολοκληρωμένης ανάπτυξης ανάμεσα στις αστικές και αγροτικές περιοχές κάθε περιφέρειας ενισχύοντας ταυτόχρονα τις διαπεριφερειακές συνεργασίες.
Ο προϋπολογισμός που θα δοθεί για την εφαρμογή της περιφερειακής πολιτικής και της πολιτικής της συνοχής πρέπει να ανταποκρίνεται στους κινδύνους που είναι πλέον ορατοί. Ο ρόλος και η σπουδαιότητα της εδαφικής συνοχής δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να υποβαθμισθεί.
Στη νέα προγραμματική περίοδο είναι ουσιώδους σημασίας ο καλύτερος συντονισμός των τομεακών πολιτικών που στοχεύουν στην ολοκληρωμένη περιφερειακή ανάπτυξη και η υιοθέτηση, μαζί με το ΑΕΠ, νέων εδαφικών δεικτών που θα επιτρέπουν τον υπολογισμό της ανάπτυξης αλλά και τον εντοπισμό και την εκτίμηση των εμποδίων ανάπτυξης σε περιφερειακό επίπεδο.
Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω ευχαριστώντας τον κ. Guellec για την έκθεσή του σχετικά με τον ρόλο της εδαφικής συνοχής στην περιφερειακή ανάπτυξη. Η έκθεση συζητείται σε μια χρονική στιγμή όπου οι εργασίες για τις δημοσιονομικές προοπτικές της περιόδου 2007-2013 συνεχίζονται και όπου το Συμβούλιο εξετάζει να μειώσει τους πόρους που διατίθενται στην περιφερειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ευελπιστώ ότι το αποτέλεσμα αυτής της συζήτησης θα είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος των πόρων που η Επιτροπή πρότεινε να αφιερωθούν στην περιφερειακή πολιτική στις δημοσιονομικές προοπτικές της περιόδου 2007-2013 θα εξαιρεθούν από τις περικοπές, ιδίως όσον αφορά τα νέα κράτη μέλη. Θα ήθελα επίσης να υποστηρίξω την άποψη του εισηγητή σχετικά με τη σπουδαιότητα της εδαφικής συνοχής στην περιφερειακή ανάπτυξη.
Προέρχομαι από την περιφέρεια Mazowsze. Είναι αλήθεια ότι πρόκειται για την πλουσιότερη περιφέρεια της Πολωνίας, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι έχουμε το υψηλότερο κατά κεφαλή ΑΕγχΠ στη χώρα. Ταυτόχρονα, το Mazowsze είναι η περιφέρεια με τις πιο έντονες εσωτερικές διαφορές. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ, είναι πιθανό τα επτά χρόνια από το 2014 ως το 2020 το Mazowsze να υπερβεί το 75% του μέσου κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και δεν θα δικαιούται πλέον στήριξη από τα Διαρθρωτικά Ταμεία. Εντούτοις, πολλά μέρη της περιφέρειας θα εξακολουθούν να χαρακτηρίζονται από ένα πολύ χαμηλό επίπεδο ανάπτυξης.
Ανέφερα το Mazowsze ως παράδειγμα, αλλά το ίδιο ισχύει για πολλές άλλες περιφέρειες στα παλαιά και τα νέα κράτη μέλη. Ελπίζω, ως εκ τούτου, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα σχεδιάσει πρόσθετα εργαλεία για χρήση σε τέτοιου είδους καταστάσεις και ότι η εδαφική συνοχή θα γίνει μια σημαντική πτυχή της μελλοντικής περιφερειακής πολιτικής της Ένωσης.
Εν κατακλείδι, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή για την έμφαση που έδωσε στον ρόλο της χωροταξίας στην πολιτική συνοχής, καθώς πολύ συχνά ο ρόλος της παραγνωρίζεται κατά τον σχεδιασμό της περιφερειακής ανάπτυξης.
Manuel Medina Ortega (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, εδώ και δύο ώρες, πολλοί βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από 25 διαφορετικές χώρες, χρησιμοποιώντας είκοσι διαφορετικές γλώσσες, εκφράζουν τις απόψεις τους σε θέματα περιφερειακής ανάπτυξης. Η παρουσία της Επιτρόπου Hübner σε αυτήν τη συζήτηση είναι πολύ σημαντική για όλους εμάς και θα ήθελα, φυσικά, να αναγνωρίσω το έργο των δύο εισηγητών, του κ. Guellec και του κ. Marques.
Πιστεύω ότι οι δύο εκθέσεις δείχνουν μια ευρωπαϊκή πραγματικότητα που είναι πολύ διαφορετική από εκείνη άλλων εδαφικών πολιτικών οντοτήτων και μοντέλων. Θα έλεγα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση χαρακτηρίζεται από έλλειψη εδαφικής συνέχειας. Είμαστε βασικά μια μικρή χερσόνησος στη μεγάλη ευρασιατική ήπειρο, με πολύ μακρινή παρουσία χερσονήσων και νησιών.
Είναι πολύ διαφορετική, για παράδειγμα, από το μεγάλο βορειοαμερικανικό τετράπλευρο, το οποίο έχει τεράστια συνοχή και μεγάλη εδαφική ποικιλομορφία, γεγονός που καθιστά πολύ δύσκολο να παραμείνει ανταγωνιστική σε σύγκριση με άλλες παρόμοιες εδαφικές οντότητες. Η αναγνώριση αυτής της εδαφικής πραγματικότητας και αυτών των περιφερειακών πολιτικών είναι πολύ σημαντική.
Εκπροσωπώ μια νησιωτική περιοχή, μια υπεραπομακρυσμένη περιφέρεια, πολύ μακριά από το κέντρο της Ευρώπης, αλλά, όπως είπε νωρίτερα ο κ. Vergès, αυτού του είδους οι περιφέρειες παρουσιάζουν μια διαφορετική πραγματικότητα και διαφορετικές πτυχές, καθώς προβάλλουν την Ευρώπη στους μεγάλους ωκεανούς, τον Ατλαντικό, την Καραϊβική και τον Ινδικό Ωκεανό με έναν διαφορετικό τρόπο. Αλλά θα ήταν αδύνατο να προσπαθήσουμε να αναπροσανατολίσουμε όλον αυτό τον πληθυσμό –μιλάμε, για παράδειγμα, στην περίπτωση των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών, για περίπου 4 εκατομμύρια κατοίκους, οι οποίοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες ανταγωνισμού στη μεγάλη εσωτερική αγορά της Ένωσης– αποκλειστικά μέσω μέτρων οικονομικής προστασίας.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή για τις προτάσεις που έκανε και, φυσικά, να εκφράσω την υποστήριξή μου στις προτάσεις του εισηγητή μας, κ. Marques, σχετικά με την ανάπτυξη αυτών των περιοχών στο πλαίσιο μιας μεγάλης πολιτικής συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
José Albino Silva Peneda (PPE-DE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα και εγώ να ξεκινήσω συγχαίροντας τον κ. Guellec και τον συμπατριώτη μου κ. Marques για τις εξαίρετες εκθέσεις τους.
Αυτό που προκύπτει από αυτές τις εκθέσεις είναι ότι οι ενδιαφερόμενοι συμμερίζονται την άποψη μιας ιδανικής Ευρώπης που βλέπει την προτεραιότητα της πολιτισμικής πολυμορφίας στις περιφέρειές τους ως το σημαντικότερο στοιχείο του αναπτυξιακού μοντέλου της ΕΕ. Η περιφερειακή πολιτική είναι, ως εκ τούτου, μια ξεχωριστή πρωτοβουλία και δεν πρέπει απλά να υπόκειται στην αντιγραφή της εθνικής πολιτικής σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η περιφερειακή πολιτική είναι ένας τομέας ιδεών, μέτρων άσκησης πολιτικής και δράσεων, που παίρνει τα σχετικά στοιχεία της εθνικής πολιτικής και τα προσαρμόζει στους δικούς της στόχους και στρατηγικές.
Η περιφερειακή πολιτική στην ΕΕ θεωρείτο ανέκαθεν ως ένα εστιακό σημείο, δεδομένου ότι η δημόσια τάξη χρειάζεται να παρεμβαίνει· σε τελική ανάλυση, δεν λύνονται όλα απλά μέσω μιας λειτουργικής αγοράς, όπως κάποιοι θα σας είχαν αφήσει να πιστεύετε. Η περιφερειακή πολιτική είναι ο πιο ισχυρός τρόπος διασφάλισης της εδαφικής συνοχής. Κατά συνέπεια, αν οι πόροι που έχει στη διάθεσή της μειωθούν, θα επικρατήσουν τα ιδιοτελή συμφέροντα και η αλληλεγγύη θα είναι ο χαμένος, και χωρίς αλληλεγγύη το αίσθημα ότι ανήκεις κάπου, το βασικό χαρακτηριστικό στοιχείο της ευρωπαϊκής ταυτότητας, δεν θα μπορέσει να ανθίσει.
Προσθέτω, συνεπώς, και τη δική μου φωνή στις εκκλήσεις προς την Επιτροπή να εκπονήσει μια Λευκή Βίβλο σχετικά με τον στόχο της εδαφικής συνοχής και να δημιουργήσει ένα σύστημα αποτίμησης του αντίκτυπου της κοινοτικής πολιτικής στην εδαφική συνοχή.
Αυτό έχει αναχθεί σε κάτι περισσότερο από προτεραιότητα, κατά την άποψή μου, λόγω του αντίκτυπου του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης, δεδομένου ότι ορισμένες περιφέρειες της ΕΕ θα είναι επιτυχημένες και άλλες θα βγουν ζημιωμένες. Υπό αυτές τις νέες συνθήκες, η περιφερειακή πολιτική απαιτεί μια νέα κινητήρια δύναμη, και για αυτόν τον λόγο θα ήθελα να επαινέσω την Επιτροπή για την επιτάχυνση της ενσωμάτωσης των εδαφικών ζητημάτων στις υφιστάμενες κοινοτικές πολιτικές.
Paulo Casaca (PSE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, θα ήθελα να ξεκινήσω, αν μου επιτρέπετε, συγχαίροντας τον κ. Marques για την επιμελή εργασία του και να τον ευχαριστήσω για την προσοχή που έδωσε στο θέμα των Αζορών.
Οι κοινοτικές πολιτικές παρουσιάζουν πολλές προκλήσεις για τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες. Υπήρξαν ευπρόσδεκτες εξελίξεις σε κάποιες από αυτές, όπως είναι οι περιορισμοί που τέθηκαν στην ελεύθερη πρόσβαση στα ύδατα ανοικτά των Αζορών, αλλά υπήρξαν και περιπτώσεις ακατανόητης οπισθοδρόμησης σε κάποιες άλλες.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι οι προτάσεις της Επιτροπής για την τροποποίηση του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού, οι οποίες, αν εφαρμόζονταν, θα οδηγούσαν τις Αζόρες σε πλήρη οικονομική παράλυση.
Είμαστε αντίθετοι στην απαγόρευση της μεταφοράς του μοναδικού προϊόντος που καλύπτεται από τις «αντιφατικές» ειδικές ρυθμίσεις μεταφοράς, μαζί με τις νέες ρυθμίσεις που έχουν σχεδιαστεί για να απαγορεύσουν τη μεταφορά οποιουδήποτε προϊόντος που περιέχει αγαθά τα οποία καλύπτονται από αυτό το καθεστώς εφοδιασμού, παραβιάζοντας τους κανόνες καταγωγής του διεθνούς και κοινοτικού δικαίου.
Ο καθορισμός ασήμαντων ποσοστώσεων όσον αφορά τις ποσότητες και τα προϊόντα που προορίζονται αποκλειστικά για εξωτικούς προορισμούς όπως το Μαρόκο, το οποίο δεν έχει κανένα παραδοσιακό επιχειρηματικό δεσμό με τις Αζόρες, ταυτόχρονα με μια απαγόρευση μεταφοράς στις παραδοσιακές αγορές όπως η πορτογαλική ενδοχώρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο Καναδάς, θα ήταν ένα αρρωστημένο αστείο αν δεν εμφανιζόταν, ξεκάθαρα, σε έναν από τους κανονισμούς της Επιτροπής.
Οι διαδικασίες τις οποίες προτείνει η Επιτροπή είναι, εν πάση περιπτώσει, παράταιρες με τη δομή της εσωτερικής αγοράς, είναι αδύνατον να τις εφαρμόσουν οι μικρές επιχειρήσεις με απλοποιημένες φορολογικές ρυθμίσεις, δημιουργούν πάρα πολλές διακρίσεις και παρουσιάζουν μια άνευ προηγουμένου διοικητική πολυπλοκότητα.
Η δήλωση του Προέδρου της Επιτροπής ότι δέχεται τις αποφάσεις του εθνικού ευρωπαϊκού δικαστικού συστήματος για την απόρριψη των μέτρων προφύλαξης όσον αφορά την παύση των μεταφορών από τις Αζόρες είναι ένα ιδιαίτερα ευπρόσδεκτο σημάδι. Είναι πολύ σημαντικό τώρα, κατά τον ίδιο τρόπο, να επανεξεταστούν προσεκτικά όλες οι υπόλοιπες νομικές διατάξεις που προτείνονται.
Απευθύνω, συνεπώς, έκκληση να κυριαρχήσει η κοινή λογική, προκειμένου να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα υπάρξει σύγχυση των συμφερόντων ενός ευρωπαϊκού καρτέλ με το γενικό συμφέρον και ότι θα μπορέσει να διεξαχθεί μια ολοκληρωτική επανεξέταση της νομοθετικής πρότασης της Επιτροπής.
Alexander Stubb (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να κάνω πέντε σύντομες παρατηρήσεις. Υποστηρίζω και τις δύο εκθέσεις, καθώς είναι καλογραμμένες και καλύπτουν τα πλέον σημαντικά ζητήματα.
Η πρώτη μου παρατήρηση είναι ότι μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο η έκθεση εστιάζει σε ένα κονδύλι και ένα πρόγραμμα, καθώς αυτό βελτιστοποιεί τον τρόπο με τον οποίο διεξάγουμε το έργο μας και το καθιστά πιο αποτελεσματικό και λιγότερο σύνθετο. Αποτελεί μια πολύ ευπρόσδεκτη προσέγγιση και από τους δύο εισηγητές.
Η δεύτερη παρατήρησή μου αφορά τους περιφερειακούς δείκτες. Ως Φινλανδός, θεωρώ πολύ σημαντικό να μην εστιάζουμε μόνο στο ΑΕγχΠ, αλλά να διευρύνουμε τη θεώρησή μας και να εξετάζουμε πόσο δύσκολο είναι να μεταβούμε σε ένα μέρος. Χαιρετίζω τις προτάσεις του εισηγητή σε αυτό το θέμα.
Η τρίτη παρατήρησή μου είναι ότι αισθάνομαι απογοητευμένος, διότι δεν γίνεται αναφορά των βόρειων αραιοκατοικημένων περιοχών στις εκθέσεις. Προτρέπω όποιον δεν έχει επισκεφτεί τη Λαπωνία να πάει και να δει πώς είναι μια πραγματικά υπεραπομακρυσμένη περιφέρεια. Αυτό αναφέρθηκε στο άρθρο 218 του Συντάγματος, και είναι λυπηρό ότι δεν πρόκειται να εγκριθεί εγκαίρως.
Η τέταρτη παρατήρησή μου αφορά τις υπηρεσίες. Οι υπηρεσίες και η αποκέντρωση των υπηρεσιών είναι μέρος της περιφερειοποίησης. Δεν με πειράζει που ο Οργανισμός Τροφίμων πήγε στην Πάρμα –μπορώ να συμβιβαστώ με τον Οργανισμό Χημικών Ουσιών– αλλά πρέπει να είμαστε λογικοί. Στο πλαίσιο μιας λογικής περιφερειακής πολιτικής θα έπρεπε να εξετάσουμε πού πρέπει να είναι η έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Δεν νομίζω ότι είναι καλή περιφερειακή πολιτική να παίρνουμε το αεροπλάνο ή το τρένο για το Στρασβούργο μία φορά τον μήνα.
Τέλος, θα ήθελα να συγχαρώ τους εισηγητές, επειδή συμπεριέλαβαν την ανταγωνιστικότητα και τη Λισαβόνα στις εκθέσεις. Γενικά, έχουν την υποστήριξή μου.
Richard Seeber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω άλλη μία φορά την Επίτροπο Hübner για τις αποστολές μελέτης που συνεχίζει να αναλαμβάνει στις περιφέρειες της Ένωσης. Καταρχάς θα ήθελα να παρατηρήσω σχετικά με την έκθεση ότι δεν μπορούμε να έχουμε περισσότερη Ευρώπη με λιγότερα χρήματα. Ως εκ τούτου, μια γρήγορη και ρεαλιστική συμφωνία για τη δημοσιονομική προοπτική είναι παραπάνω από επιθυμητή.
Η έκθεση περιλαμβάνει τα σωστά και σημαντικά αιτήματα να επεκταθεί η οικονομική και κοινωνική συνοχή παράλληλα με τη διάσταση της εδαφικής συνοχής. Κάθε πολίτης της ΕΕ πρέπει να έχει τη δυνατότητα πρόσβασης στις καλύτερες δυνατές κρατικές και πολιτικές δομές για να μπορεί να διαμορφώσει με επιτυχία την ζωή του. Τι μπορεί να προσφέρει εδώ η Ένωση; Πρώτον, πρέπει να δημιουργήσει ένα πλαίσιο για μια ισορροπημένη οικονομική, κοινωνική και εδαφική ανάπτυξη ολόκληρης της επικράτειας της ΕΕ. Δεύτερον, οι τομεακές πολιτικές της ΕΕ πρέπει, ως εκ τούτου, να συμπεριλάβουν αυτήν την εδαφική συνιστώσα για να αποκτήσουν μεγαλύτερη ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία. Τρίτον, πρέπει να προαχθεί η πολυμορφία της Κοινότητας και να υποστηριχθούν σύμφωνα με το πνεύμα μιας πολυκεντρικής περιφερειακής πολιτικής τα ιδιαίτερα συμφέροντα, τα πλεονεκτήματα και οι αδυναμίες των διαφόρων περιφερειών.
Με μια τέτοια ολιστική προσέγγιση των πολιτικών της ΕΕ που θα ενισχύεται από την εδαφική συνιστώσα και με σεβασμό στην επικουρικότητα, μπορούμε να ωθήσουμε την ΕΕ ώστε να πλησιάσει περισσότερο τον στόχο να γίνει Ένωση όλων των πολιτών. Εδώ πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις μειονεκτούσες περιφέρειες όπως είναι οι αγροτικές περιοχές και οι ορεινές περιοχές. Πρέπει να επεξεργαστούμε κατάλληλους δείκτες για αυτές, που θα καθιστούν καλύτερα φανερές τις συγκεκριμένες μειονεξίες. Τα μέχρι τώρα πρότυπα και μέθοδοι υπολογισμού, όπως π.χ. το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ, είναι ανεπαρκή από αυτήν την άποψη. Επίσης, πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα στο να είναι η κοινοτική πολιτική απλή και εφαρμόσιμη, αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε την αποτελεσματική μεταφορά και εφαρμογή της σε όλες τις περιφέρειες της ΕΕ. Εδώ ισχύει ιδιαίτερα η αρχή «όσο λιγότερα, τόσο το καλύτερο».
Francesco Musotto (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, όπως ορθώς επισημαίνεται στις δύο εκθέσεις, ένας από τους βασικούς στόχους της περιφερειακής πολιτικής είναι η εφαρμογή της αρχής της ισοτιμίας μεταξύ των πολιτών ανεξάρτητα από την περιοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία ζουν.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον απαιτούν οι 9 400 000 κάτοικοι των 284 νήσων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αποτελούν το 3% του πληθυσμού σε μια έκταση 95 000 τετρ. χλμ. Η οικονομική ανάπτυξη των περιοχών αυτών επηρεάζεται από την απομόνωση και το αυξημένο κόστος που αυτή συνεπάγεται. Σε πολλές περιπτώσεις, τα νησιά αυτά χαρακτηρίζονται από ορεινά εδάφη και αποτελούν παράλληλα περιφέρειες με αναπτυξιακή υστέρηση. Το μέσο κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ τους για το 2004 ήταν 72% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, χαμηλότερο από κάθε άλλη περιοχή των χωρών τους.
Θα πρέπει, ωστόσο, να επισημάνουμε ότι τα υλικοτεχνικά αυτά προβλήματα δεν αντιστοιχούν κατ’ ανάγκη σε δυσμενείς οικονομικές συνθήκες. Πράγματι, παρόμοια μειονεκτήματα μπορούν ενδεχομένως να μετατραπούν σε πλεονεκτήματα και να χαράξουν τον δρόμο για νέες δυνατότητες ανάπτυξης. Τα νησιά αποτελούν τμήμα του φυσικού πλούτου της Ένωσης και διαθέτουν σημαντική παράδοση για πολλές δραστηριότητες, όπως τουριστικές, πολιτιστικές και ψυχαγωγικές.
Με την ανάπτυξη μάλιστα της οικονομίας που βασίζεται στη γνώση και αποτελεί μεγάλο στόχο της κοινοτικής πολιτικής, οι παράγοντες που επηρεάζουν τους πολίτες στην επιλογή της κατοικίας τους δεν είναι πλέον η γειτνίαση με τις πρώτες ύλες ή τις μεγάλες αγορές, αλλά οι φυσικές ομορφιές και τα αξιοθέατα της περιοχής. Υπό αυτήν την έννοια, καθοριστικός παράγοντας καθίσταται η διάθεση υποδομών και ουσιαστικών στοιχείων.
Κατά συνέπεια, μετά τη θέσπιση της αρχής «ένα ταμείο ανά πρόγραμμα» στο πλαίσιο των δημοσιονομικών προοπτικών για την περίοδο 2007-2013, όπως ορθώς πράττουν οι δύο αυτές εκθέσεις, πρέπει να δώσουμε νέα ώθηση στην πολιτική περιφερειακής συνοχής ως όργανο που παρέχει ένα θεμελιώδες μέσον και να την θέσουμε μεταξύ των πρωταρχικών στόχων της ευρωπαϊκής πολιτικής συνοχής με την ευρεία έννοια.
Danuta Hübner, μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, αυτή ήταν μια εξαιρετική συζήτηση και για τις δύο εκθέσεις και μια συζήτηση την οποία άκουσα πολύ προσεκτικά.
Όσον αφορά την έκθεση του κ. Guellec, έλαβα υπό σημείωση τη σθεναρή υποστήριξη αυτού του Κοινοβουλίου για τις συστάσεις τις οποίες παραθέτει: να θεωρείται η εδαφική συνοχή ως σημαντικό στοιχείο στις στρατηγικές της Λισαβόνας και του Γκέτεμποργκ· να δοθεί ενίσχυση σε όλες τις διαστάσεις της εδαφικής συνεργασίας· και να δοθεί περισσότερη έμφαση στη συνεργασία μεταξύ αστικών κέντρων, προαστιακών περιοχών και της υπαίθρου, ιδίως αυτών με ειδικά μειονεκτήματα, προκειμένου να συμβάλουμε στην ανάπτυξη αειφόρων κοινοτήτων.
Με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι συμμεριζόμαστε πολλές ιδέες. Επιτρέψτε μου να απαντήσω σε αυτές τις λίγες ιδέες για τις οποίες πιστεύω ότι ενδεχομένως να έχουμε κάποια δυσκολία για την ανεύρεση λύσης. Πρώτον, όσον αφορά την έγκριση των νέων εδαφικών δεικτών, σε συνάρτηση με το ΑΕγχΠ, για τη μέτρηση της ανάπτυξης των περιοχών και την εκτίμηση των εμποδίων, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι δεν υπάρχουν παγιωμένοι και γενικά αποδεκτοί δείκτες στον τομέα της εδαφικής συνοχής και, όπως γνωρίζετε, οιοσδήποτε νέος δείκτης πρέπει να γίνει δεκτός από τη Eurostat. Υπάρχει επί του παρόντος μόνο ένας μικρός αριθμός δεικτών διαθέσιμων σε περιφερειακό επίπεδο, οι οποίοι έχουν εναρμονιστεί: το ΑΕγχΠ, η απασχόληση, η ανεργία και τα πληθυσμιακά δεδομένα. Δεύτερον, συμφωνώ ότι πρέπει να γίνει περισσότερη δουλειά σε αυτόν τον τομέα, αλλά πρέπει να είμαστε ρεαλιστές σε αυτό το στάδιο.
Όσον αφορά το θέμα της καθιέρωσης ενός συστήματος για την εκτίμηση των επιπτώσεων των διαφόρων κοινοτικών πολιτικών στην εδαφική συνοχή στο πλαίσιο της Ένωσης, είναι αλήθεια ότι η ισχύουσα εκτίμηση επιπτώσεων δεν λαμβάνει υπόψη τα θέματα εδαφικής συνοχής. Συμφωνώ ότι το εν λόγω ζήτημα χρήζει περαιτέρω εξέτασης. Έλαβα υπό σημείωση την πρότασή σας για την ανάπτυξη ενός τέτοιου συστήματος μέσω του Espon και θα ζητήσω από τις υπηρεσίες μου να το αναλύσουν. Θα συζητήσουμε επίσης με τα κράτη μέλη, τα οποία, όπως γνωρίζετε, συγχρηματοδοτούν αυτό το πρόγραμμα.
Όσον αφορά την πρότασή σας για την κατάρτιση Λευκής Βίβλου σχετικά με την εδαφική συνοχή έως το 2007, η οποία θα υποδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο αυτός ο στόχος θα ενσωματωθεί στο εθνικό στρατηγικό σχέδιο κάθε κράτους μέλους, ίσως θυμόσαστε ότι έθιξα το ενδεχόμενο κατάρτισης Λευκής Βίβλου προκειμένου να προωθηθεί η εδαφική συνοχή στην ευρωπαϊκή ατζέντα υπό την οπτική ενός επικυρωμένου Συντάγματος. Αυτό έγινε στο Λουξεμβούργο τον Μάιο.
Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι στις στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές ζητήσαμε από τα κράτη μέλη να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στα εδαφικά θέματα κατά την κατάρτιση των εθνικών αναπτυξιακών τους σχεδίων. Αυτά έχουν ήδη καταρτιστεί και, συνεπώς, ενώ συμφωνώ απολύτως με την προστιθέμενη αξία την οποία θα προσέφερε η Λευκή Βίβλος, δεν μπορούμε να την περιμένουμε προκειμένου να ενσωματώσουμε αυτήν τη διάσταση στα εθνικά στρατηγικά σχέδια.
Σχετικά με την έκθεση του κ. Margues, έχω επίσης σημειώσει αρκετές ανησυχίες και συστάσεις και θα ήθελα να απαντήσω σε όσες από αυτές μπορώ στον χρόνο που έχω στη διάθεσή μου.
Όσον αφορά το ευρύτερο σχέδιο δράσης για τη γειτονία, συμφωνώ πλήρως ότι πρέπει να ενισχύσουμε τους οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτιστικούς δεσμούς μεταξύ των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών και των μη μελών γειτόνων τους. Πρέπει αυτό να το προωθήσουμε σε δύο μέτωπα: πρώτον, εμπόριο και τελωνειακά μέτρα τα οποία θα επιτρέψουν την ολοκλήρωση των αγορών αγαθών και υπηρεσιών, καθώς και τομέων που συνδέονται με το εμπόριο· και δεύτερον, τις προτιμησιακές συμφωνίες με κράτη μη μέλη. Αυτό αφορά κυρίως τις χώρες ΑΚΕ μέσω των συμφωνιών ευρωπαϊκής εταιρικής σχέσης. Αυτές οι νέες συμφωνίες πρόκειται να τεθούν σε ισχύ από τον Ιανουάριο του 2008. Προς το παρόν, διεξάγονται διαπραγματεύσεις, αλλά εξετάζουμε επίσης τις ανάγκες και τα συμφέροντα αυτών των περιφερειών, από κοινού με τα ενδιαφερόμενα κράτη.
Συμμερίζομαι την άποψη σας ότι η οικονομική ολοκλήρωση πρέπει να υποστηριχθεί μέσω ανταλλαγών κοινωνικού και πολιτιστικού χαρακτήρα και συνεργασίας σε τομείς όπως οι νέες τεχνολογίες, τα υγειονομικά μέτρα, η καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης, καθώς και μέσω μέτρων για το περιβάλλον και την πρόληψη των κινδύνων. Μπορώ να σας πω επίσης ότι οι υπηρεσίες μου διερευνούν επί του παρόντος τρόπους προκειμένου να χρησιμοποιηθούν τα κοινοτικά χρηματοδοτικά μέσα –όχι μόνο το ΕΤΠΑ, αλλά επίσης το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης– για την ενίσχυση της ευρύτερης πολιτικής γειτονίας.
Σε σχέση με τη γεωργία και την αλιεία, ορισμένες από τις συστάσεις σας αποτελούν ήδη μέρος των νομοθετικών μας προτάσεων, όπως πρέπει να γνωρίζουν ορισμένοι από εσάς. Σχετικά με τη μεταρρύθμιση της οργάνωσης της αγοράς ζάχαρης, η πρόταση της Επιτροπής λαμβάνει υπόψη τα ειδικά προβλήματα των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών. Η Επιτροπή είναι πεπεισμένη ότι ο τομέας της ζάχαρης στις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες αναπτύσσεται, επίσης στο πλαίσιο της συμβολής του στην ενεργειακή ασφάλεια.
Σχετικά με το νέο γεωργικό ταμείο, εδώ, όπως γνωρίζετε, έχουμε προτείνει μέγιστα ποσοστά συγχρηματοδότησης τα οποία είναι υψηλότερα για τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες, ενώ οι τομείς παρέμβασης έχουν επίσης επεκταθεί.
Σχετικά με τις μπανάνες, γνωρίζετε πόσο δύσκολες είναι για εμάς οι διαπραγματεύσεις, αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η Επιτροπή θα βάλει τα δυνατά της για να προστατεύσει τα συμφέροντα των κοινοτικών παραγωγών.
Σχετικά με την αλιεία, στη συνεδρίαση του Συμβουλίου στις 21 Ιουνίου, η Επιτροπή δήλωσε ότι απαιτούνταν ειδική μεταχείριση για αυτόν τον τομέα στις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες. Έχουμε ξεκινήσει μελέτη για αυτό και θα εξετάσουμε προσεκτικά το θέμα.
Σχετικά με την ανταγωνιστικότητα, οι συστάσεις σας αναφορικά με την ανταγωνιστικότητα των περιφερειών και την προσοχή που πρέπει να δοθεί στην ανάπτυξη του ανθρώπινου κεφαλαίου αποτελούν το επίκεντρο του σχεδίου των κοινοτικών στρατηγικών κατευθυντήριων γραμμών για την επόμενη γενιά προγραμμάτων συνοχής.
Στον τομέα της έρευνας, έχουμε θεσπίσει ειδικά μέτρα για τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες στο σχέδιο του εβδόμου προγράμματος πλαισίου.
Όσον αφορά την κρατική ενίσχυση, η τελευταία πρόταση για τους κανόνες σχετικά με την εθνική περιφερειακή ενίσχυση περιέχει αρκετά θετικά μέτρα υπέρ των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών. Αυτές οι περιφέρειες θα εξεταστούν εντός του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 87, παράγραφος 3, στοιχείο α. Θα επωφεληθούν επίσης από τα αυξημένα ανώτατα όρια βοήθειας και θα είναι σε θέση να επιτρέψουν ενισχύσεις για τα έξοδα λειτουργίας.
Η πόρτα μου είναι πάντα ανοικτή σε αυτούς που χρειάζονται περαιτέρω ενημέρωση. Πιστεύω ότι, σε μια εποχή κατά την οποία τόσες προτάσεις επηρεάζουν την κατάσταση των υπεραπομακρυσμένων περιφερειών ή των περιφερειών γενικά, η διαρκής συνεργασία και επικοινωνία είναι επιβεβλημένη για όλους μας.
Πρόεδρος. Η κοινή συζήτηση έληξε.
Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, στις 12.00.
19. Αποτελέσματα της εξέτασης των νομοθετικών προτάσεων που εκκρεμούν
Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τα αποτελέσματα της εξέτασης των νομοθετικών προτάσεων που εκκρεμούν.
Günther Verheugen, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Επιτροπή ενέκρινε σήμερα στις 15.30, στο πλαίσιο της πολιτικής της για τη βελτίωση της νομοθεσίας, ανακοίνωση που διαβιβάστηκε αμέσως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Η Επιτροπή προέβη σε εκτενή και συστηματική επανεξέταση όλων των προτάσεων νομοθετικού περιεχομένου που είχε υποβάλει πριν από την 1η Ιανουαρίου 2004 και εκκρεμούσαν και σήμερα ανακοινώνει το αποτέλεσμα. Επιτρέψτε μου να παρατηρήσω επίσης ότι όλα όσα ενδεχομένως δημοσιεύθηκαν προηγουμένως σε κάποιες εφημερίδες δεν είναι απόφαση της Επιτροπής και ήταν στις περισσότερες περιπτώσεις λάθος.
Η σημερινή ανακοίνωση είναι ένα πρώτο και σχετικά μικρό βήμα προς την υλοποίηση του πολύ ευρύτερου και πιο φιλόδοξου σχεδίου για τη βελτίωση της νομοθεσίας στην Ευρώπη. Η πρωτοβουλία αυτή έχει δύο στόχους: την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πολιτών στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την αντιμετώπιση της εντύπωσης ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα γραφειοκρατικό τέρας με ρυθμιστική μανία. Ταυτόχρονα θέλουμε να απελευθερώσουμε το αναπτυξιακό δυναμικό στην οικονομία, το οποίο εμποδίζεται από πάρα πολλές ή πολύ περίπλοκες διατάξεις. Δεν πρέπει να υποτιμήσουμε την επικίνδυνη επίπτωση της αντίληψης που θέλει τις Βρυξέλλες να είναι μόνο μια γιγαντιαία και ελάχιστα διαφανής γραφειοκρατία. Εδώ καλούνται όλοι –η Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο– να αποδείξουν με συγκεκριμένες πράξεις πως δεν είναι έτσι η Ευρώπη.
Όμως, η βελτίωση της νομοθεσίας είναι και ουσιαστικό τμήμα της πρωτοβουλίας για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Η Επιτροπή χαρακτήρισε στις Βρυξέλλες την αύξηση της ανάπτυξης και της απασχόλησης ως πρώτη προτεραιότητα του έργου της. Αναθεώρησε σύμφωνα με αυτό το πνεύμα τη στρατηγική της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση και έδωσε έμφαση στους τομείς της πολιτικής που μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην ενίσχυση της ανάπτυξης και στη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Ένας από αυτούς τους κεντρικούς τομείς της πολιτικής είναι η καλύτερη νομοθεσία, από το πλήθος μάλιστα των συζητήσεών μου με εκπροσώπους της ευρωπαϊκής βιομηχανίας γνωρίζω ότι για πολλούς είναι ο σημαντικότερος. Ειδικά οι μικρές, πολύ μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις περιμένουν με λαχτάρα την ελάφρυνση από τα βάρη τους. Μόνον εάν καταφέρουμε να εκκαθαρίσουμε τη γραφειοκρατία, να αναιρέσουμε ρυθμίσεις που δεν έχουν πια νόημα και να προσφέρουμε στη βιομηχανία και τους φορείς παροχής υπηρεσιών ένα πιο σύγχρονο και μακροπρόθεσμα προβλέψιμο νομικό πλαίσιο, θα εξασφαλίσουμε την Ευρώπη ως τόπο εγκατάστασης και θα βελτιώσουμε τις προοπτικές μας στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.
Κυρίες και κύριοι, θέλω να σας μιλήσω ξεκάθαρα: εδώ δεν πρόκειται για μια απορρύθμιση φορτωμένη με ιδεολογίες. Πρόκειται για τη βελτίωση της νομοθεσίας. Η εσωτερική αγορά χρειάζεται ένα σαφές και προβλέψιμο νομικό πλαίσιο. Πρέπει, όμως, να φροντίσουμε να μην υπερφορτώνονται οι κοινωνίες μας με υπερβολική γραφειοκρατία και να είναι βέβαιοι οι πολίτες μας ότι το ευρωπαϊκό δίκαιο προετοιμάζεται με τη μεγαλύτερη δυνατή επιμέλεια και εφαρμόζεται μόνον όπου είναι απολύτως απαραίτητο να υπάρχουν ευρωπαϊκές ρυθμίσεις. Ως προς αυτό συμφωνούν τα θεσμικά όργανα. Επαναλαμβάνω και πάλι ότι εδώ βρισκόμαστε όλοι στην ίδια θέση και έχουμε κοινή ευθύνη. Αυτό είναι το πολιτικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται η ανακοίνωση της Επιτροπής για την επανεξέταση των προτάσεων νομοθετικού περιεχομένου που εκκρεμούσαν. Είναι τρόπον τινά το ορεκτικό ενός μενού και το κυρίως γεύμα θα έρθει στη συνέχεια. Ελπίζω, όμως, να σας αρέσει και το ορεκτικό.
Η πολιτική αυτή είναι μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής που στηρίζεται σε τρεις πυλώνες. Πρώτον, η Επιτροπή εξετάζει τακτικά, εκτενώς και συστηματικά προτάσεις νομοθετικού περιεχομένου που έχει υποβάλει και δεν έχουν ακόμα εγκριθεί από τον νομοθέτη μετά από μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Σκοπός είναι να αποφασιστεί αν οι προτάσεις αυτές θα αποσυρθούν ή αν η διαδικασία λήψης απόφασης μπορεί να διευκολυνθεί με άλλο τρόπο.
Εφέτος η Επιτροπή εξέτασε όλες τις εκκρεμούσες διατάξεις πριν από την 1η Ιανουαρίου 2004. Εξέτασε αν υπάρχουν προτάσεις που είναι πια παρωχημένες ή που δεν σημείωσαν για πολύν καιρό πρόοδο στο επίπεδο της νομοθετικής διαδικασίας, αν υπαγορεύεται ο επανέλεγχός τους από νέες επιστημονικές γνώσεις, εξελίξεις της αγοράς ή άλλους λόγους ή αν αντιστοιχούν ακόμα στις σημερινές προδιαγραφές της αξιολόγησης οικονομικών επιπτώσεων και της ανταγωνιστικότητας.
Τελικά, η Επιτροπή σκοπεύει να αποσύρει 68 από τις 183 προτάσεις που εξετάστηκαν, επειδή δεν είναι συμβατές με τους στόχους της στρατηγικής για την ανάπτυξη και την απασχόληση και με τα κριτήρια της καλύτερης νομοθεσίας ή επειδή για καθαρά αντικειμενικούς λόγους απλά δεν είναι πλέον επίκαιρες ή επειδή για κάποιες προτάσεις δεν μπορούμε πια να περιμένουμε περαιτέρω πρόοδο στη νομοθετική διαδικασία με τη σημερινή μορφή τους.
Η Επιτροπή συνιστά να συνεχιστεί η νομοθετική διαδικασία για πέντε προτάσεις που αναφέρονται στην ανακοίνωση, θέλει όμως να υποβάλει προηγουμένως εις βάθος οικονομικές αναλύσεις για να διευκολύνει τη λήψη απόφασης από τους νομοθέτες.
Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι σε ορισμένες περιπτώσεις αποσύρονται προτάσεις στο πλαίσιο μιας εκτενούς αναθεώρησης κοινοτικών πολιτικών. Η Επιτροπή επιφυλάσσεται να υποβάλει μετά από αυτήν τη διαδικασία αναθεωρημένες προτάσεις με εκτενή αξιολόγηση επιπτώσεων.
Επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι η Επιτροπή γνωστοποιεί σήμερα το απόγευμα με την ανακοίνωσή της προς το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμφωνία πλαίσιο για τις σχέσεις Κοινοβουλίου και Επιτροπής, ποιες προτάσεις σκοπεύει να αποσύρει. Οι επιλεγείσες προτάσεις θα θεωρηθεί και τυπικά ότι αποσύρθηκαν μόνον μετά τη δημοσίευσή τους στην Επίσημη Εφημερίδα.
Το πρώτο τμήμα της στρατηγικής της Επιτροπής που αποτελεί αντικείμενο της σημερινής ανακοίνωσης ασχολείται με εκκρεμούσες προτάσεις νομοθετικού περιεχομένου. Αυτό δεν έχει άμεσες επιπτώσεις στο οικονομικό γίγνεσθαι, αφού το κεκτημένο παραμένει απόλυτα άθικτο. Τρία σημεία θεωρώ ουσιαστικά κατά την αξιολόγηση του αποτελέσματος: ο αριθμός των νομοθετικών προτάσεων που εκκρεμούσαν ήταν πολύ μικρότερος από ό,τι υπέθεταν πολλοί. Για τα δύο τρίτα των προτάσεων, ο επανέλεγχος έδειξε ότι υπάρχουν σοβαροί λόγοι για να διατηρηθούν, ενώ μόνο το ένα τρίτο των προτάσεων δεν ικανοποιούν πλέον τις απαιτήσεις μας για μια καλύτερη νομοθεσία.
Αυτή η διαδικασία διερεύνησης είναι η πρώτη μας δοκιμή για την αξιοπιστία της πολιτικής μας για τη βελτίωση της νομοθεσίας και θα δείξει πώς μπορεί να διαμορφωθεί το καθαυτό σχέδιο για το οποίο θα μιλήσω τώρα. Το σχέδιο αυτό αποκαλείται «απλούστευση του υφισταμένου νομικού πλαισίου» και είναι το μεγαλύτερο σχέδιο στο πλαίσιο της πολιτικής για μια καλύτερη νομοθεσία. Σύμφωνα με επιθυμία που διατύπωσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο ψήφισμά του για την ανανεωμένη στρατηγική της Λισαβόνας την άνοιξη του τρέχοντος έτους, η Επιτροπή θα εξετάσει τώρα συστηματικά ολόκληρη την υπάρχουσα νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόκειται για περισσότερες από 20 000 νομοθετικές πράξεις. Στο τέλος Οκτωβρίου, η Επιτροπή θα αποφασίσει βάσει ποιων αρχών και κριτηρίων θα γίνει αυτό και πώς μπορεί να διεκπεραιωθεί από οργανωτική άποψη αυτό το γιγαντιαίο καθήκον. Ένα πάντως είναι σίγουρο: ότι για αυτόν τον άθλο του Ηρακλή απαιτείται η στενή συνεργασία και των τριών θεσμικών οργάνων, και η Επιτροπή θα ενημερώσει το Κοινοβούλιο για τη διαδικασία και τις μεθόδους αμέσως μόλις λάβει τη σχετική απόφαση.
Ο τρίτος πυλώνας αφορά τις προδιαγραφές της μελλοντικής νομοθεσίας και την εκτίμηση των οικονομικών επιπτώσεων. Η Επιτροπή θεωρεί εξαιρετικά σημαντικό να βελτιωθεί στο μέλλον ουσιαστικά η νομοθεσία και να υπόκειται σε αυστηρές προδιαγραφές. Η Επιτροπή αποφάσισε ήδη ότι όλες οι προτάσεις νομοθετικού περιεχομένου, οι Λευκές Βίβλοι και οι βασικές ανακοινώσεις για την πολιτική του προγράμματος εργασίας της θα υποβάλλονται πλέον συνοδευόμενες από εκτενή αξιολόγηση επιπτώσεων. Πρόσφατα εξέδωσε αναλυτικές οδηγίες για τη μεθοδολογία που θα εφαρμόζεται και θα αναθέσει τον επόμενο χρόνο τη διεξαγωγή εξωτερικής ανάλυσης όλων των αξιολογήσεων επιπτώσεων που έχουν υποβληθεί. Ακόμα, η Επιτροπή βελτιώνει με τη βοήθεια δικτύου εξωτερικών εμπειρογνωμόνων την υφιστάμενη ανάλυση και τις επιστημονικές γνώσεις που αποτελούν τη βάση εκτιμήσεων επιπτώσεων. Θεωρεί καθοριστικά για τη μελλοντική κατεύθυνση τα νέα κριτήρια της μελλοντικής νομοθεσίας, που θα καταστήσουν δυνατό να μειωθεί πραγματικά η γραφειοκρατία και να μειωθούν οι επιβαρύνσεις των επιχειρήσεων και των αρχών στα κράτη μέλη. Ορισμένα κράτη μέλη σημειώνουν από τώρα αξιοπρόσεκτες επιτυχίες με μια τέτοια πολιτική, απαλλάσσοντας την οικονομία και τη διοίκηση από περιττές δαπάνες και επιτυγχάνοντας έτσι μετρήσιμη επιπλέον ανάπτυξη. Αυτό θέλουμε και για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κυρίες και κύριοι, θα πρέπει να συζητήσουμε διεξοδικά για όλα αυτά. Η Επιτροπή θα σεβαστεί απόλυτα την ευθύνη του Κοινοβουλίου, όμως είναι επίσης αναγκαίο να συμφωνήσουν τα κράτη μέλη με αυτήν την πολιτική. Ελπίζω πως αυτή η συζήτηση θα δώσει ένα σαφές μήνυμα ότι, αυτήν την φορά, η Ευρώπη μιλάει σοβαρά. Συμφωνούμε ότι θέλουμε όλοι καλύτερους νόμους και λιγότερη γραφειοκρατία. Μπορώ να πω από τώρα το εξής: θα πάμε πολύ πιο μακριά από το σχέδιο κωδικοποίησης διάσπαρτων νομοθετικών πράξεων που έχει ήδη αρχίσει. Επίσης, θα εξετάσουμε αν κάποιες διατάξεις χρειάζονται ακόμα ή αν πρέπει να γίνουν φιλικότερες για τους χρήστες, δηλαδή να ξαναδιατυπωθούν. Ένα κριτήριο –αλλά απλώς ένα– θα είναι το θέμα της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης. Για να μην δημιουργηθούν αμφιβολίες, θα ήθελα να πω ότι δεν πρόκειται για αποδυνάμωση της σημερινής ολοκλήρωσης της Ευρώπης ή για μεταβολή της ισορροπίας μεταξύ των τριών πολιτικών στόχων της οικονομικής ανάπτυξης, της κοινωνικής συνοχής και της αειφόρου ανάπτυξης. Η καλύτερη νομοθεσία δεν είναι δούρειος ίππος που στοχεύει στην αποδυνάμωση της Ευρώπης, αντίθετα, σκοπός είναι να γίνει η Ευρώπη πιο δυνατή και πιο αποτελεσματική.
Πρόεδρος. Σας ευχαριστώ, κύριε Επίτροπε.
Τον λόγο έχει ο κ. Stubb. Φοβάμαι ότι δεν είμαι σίγουρος πώς πρέπει να προφέρω το όνομά σας, κύριε Stubb.
Alexander Stubb (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το Stubb είναι ένα πολύ κοινό φινλανδικό όνομα: πιθανόν χρειάζεται μόνο να προσθέσετε ένα «inen» ή ένα «onen» στο τέλος για να το μετατρέψετε σε Hakkinen ή Raikkonen ή κάτι σε αυτό το πλαίσιο.
Κύριε Επίτροπε, επικροτώ την πρωτοβουλία σας: είναι εξαιρετική. Αλλά διαπιστώνω με κάποια λύπη ότι η συζήτηση η οποία διεξήχθη στο Κοινοβούλιο εκτροχιάστηκε, κατά την έννοια ότι αρχίσαμε αμέσως να μιλάμε για τη διαδικασία: για ποιο λόγο δεν ήρθατε με το έγγραφο πρώτα σε εμάς; Έστω, ήρθατε σε εμάς, και το βλέπουμε εδώ ακριβώς. Είναι μια πολύ καλή πρωτοβουλία. Δεν υπάρχει τίποτα νέο σε αυτήν, αποτελεί μέρος βελτιωμένου κανονισμού και είναι κάτι που χρειαζόμασταν επειγόντως, ειδικά μετά το γαλλικό και το ολλανδικό δημοψήφισμα.
Εάν σας κατάλαβα καλά, πρόκειται να αποσύρετε 70 πρωτοβουλίες, οι οποίες είναι: πρώτον, παλιές· δεύτερον, βασισμένες σε μια εκτίμηση επιπτώσεων· ή τρίτον, βασισμένες στην επικουρικότητα. Εάν αυτό ισχύει, συμφωνώ πλήρως. Μπορώ να το πω αυτό αν και κάθομαι σε αυτήν την πλευρά του τραπεζιού. Είμαι φεντεραλιστής, θέλω περισσότερη Ευρώπη, αλλά θέλω λιγότερη και καλύτερη ρύθμιση. Το πρόβλημα με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σήμερα είναι ότι θέτουμε πάρα πολλούς φραγμούς και δεν θα έπρεπε να το κάνουμε αυτό. Χρειαζόμαστε περισσότερη ελευθερία.
Δώστε μας απλά μια απάντηση, ποιο είναι το χρονοδιάγραμμά σας, πότε θέλετε την απάντησή μας;
Hannes Swoboda (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, πριν από τα ορεκτικά υπάρχει συχνά ένα σνακ. Μολονότι δεν μας άρεσε αυτή η γαστρονομική προσφορά, γιατί μας διαβιβάστηκε μέσω των μέσων ενημέρωσης, εξακολουθούμε να προτιμάμε ένα ζουμερό σνακ από ένα ξερό κομμάτι χαρτί.
Πρέπει να εξετάσουμε διεξοδικά αυτά που μας παρουσιάσατε σήμερα. Πιστεύω ότι υποστηρίζουμε πλήρως τη φιλοσοφία που διατυπώσατε. Εμείς ενδιαφερόμαστε να μην καταργηθούν κοινωνικές και οικονομικές προδιαγραφές, αλλά ταυτόχρονα μας ενδιαφέρει να υπάρχει μόνο η ελάχιστη δυνατή γραφειοκρατία, οι ρυθμίσεις να είναι οι απλούστερες δυνατές και να είναι κατανοητές – ίσως όχι τόσο για τον πληθυσμό, αλλά τουλάχιστον για τους ειδικούς, πράγμα που ως γνωστόν δεν συμβαίνει σήμερα. Αυτό θα το συζητήσουμε και με τους εκπροσώπους των εθνικών κοινοβουλίων. Μόλις άκουσα ότι στις αρχές Οκτωβρίου θα συνέλθει η COSAC όπου ασφαλώς θα συζητηθεί και το θέμα αυτό.
Έχω ένα συγκεκριμένο ερώτημα, κύριε Επίτροπε: είστε διατεθειμένος να θέσετε στη διάθεση του Κοινοβουλίου όλα τα στοιχεία που σας οδήγησαν στην κατάρτιση αυτού του καταλόγου, έτσι ώστε να μπορέσουμε να καταλάβουμε το κίνητρο και το σκεπτικό σας και να τα εξετάσουμε για να γνωμοδοτήσουμε επ’ αυτού;
Alexander Radwan (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη γιατί πρέπει να πάω κατευθείαν στην επόμενη συνεδρίαση. Θα ήθελα, όμως, να αναφέρω δύο σημεία που θεωρώ ουσιαστικά για τη βελτίωση της νομοθεσίας. Δεν θέλω να αναφερθώ στο τι πρέπει να γίνει ως προς την ανάμιξη του Τύπου. Είναι ένα σωστό και θαρραλέο πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση που πρέπει να το υποστηρίξουμε και να ενθαρρύνουμε την Επιτροπή να περάσει στο «κυρίως πιάτο», γιατί αυτό είναι το καθοριστικό για εμάς.
Θέλω να κάνω δύο προτάσεις. Η πρώτη αφορά τις μικρές επιχειρήσεις, τις οποίες ανέφερε ο κ. Επίτροπος. Ειδικά σε σχέση με τη βελτίωση της νομοθεσίας, το μόνο που μπορώ να ελπίζω είναι ότι θα εκπροσωπούνται και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε αυτές τις ομάδες εξωτερικών εμπειρογνωμόνων των οποίων θα ζητηθεί η συμβουλή. Γιατί η βιομηχανία ασφαλώς μπορεί να αντέξει κάποιες πτυχές της κανονιστικής δραστηριότητας και να τις αποδεχτεί, ενώ οι επί τόπου μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι τεχνίτες ίσως να μην μπορούν και να καταστραφούν. Γι’ αυτό σας ζητώ, σας απευθύνω επείγουσα έκκληση, να εκπροσωπηθούν σε αυτές τις ομάδες οι ΜΜΕ όπως τους αρμόζει.
Το δεύτερο σημείο είναι το εξής: τα εθνικά κράτη ασκούν τακτικά κριτική στην υπερβολή ως προς τους κανόνες. Συχνά, ωστόσο, οι υπερβολικές κανονιστικές ρυθμίσεις δεν έρχονται από την Ευρώπη παρά οφείλονται στον πολύπλοκο τρόπο της μεταφοράς σε εθνικό επίπεδο. Βρείτε το θάρρος να επισημάνετε ότι πολλές φορές οι ευρωπαϊκοί κανόνες εφαρμόζονται εσφαλμένα και να καθιερώσετε και εδώ μια συγκριτική αξιολόγηση που θα δείξει ποιος ενεργεί ευνοϊκά για τον πολίτη και ποιος όχι.
Günther Verheugen, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να απαντήσω στις ερωτήσεις που τέθηκαν. Πρώτον, σχετικά με το χρονοδιάγραμμα, η Επιτροπή θα αποφασίσει στα τέλη Οκτωβρίου για τη μέθοδο και τις αρχές οργάνωσης του μεγάλου σχεδίου της απλούστευσης της νομοθεσίας. Θα υποβάλω στην Επιτροπή ένα σχέδιο δράσης που σε πρώτη φάση θα είναι τριετές, ελπίζοντας ότι στα τρία αυτά χρόνια θα καταστεί δυνατή η εκτέλεση του μεγαλύτερου μέρους του προγράμματος.
Οπωσδήποτε, θα πρέπει να οριστούν προτεραιότητες, και μάλιστα έτσι ώστε να αρχίσουμε από τους τομείς που μπορούμε να υποθέσουμε ότι υπάρχει πράγματι υπερβολικός αριθμός κανόνων επειδή υπάρχουν πολλές νομοθετικές πράξεις. Έτσι, έχουμε ήδη αποφασίσει ότι π.χ. η αυτοκινητοβιομηχανία, ο οικοδομικός κλάδος και η διαχείριση αποβλήτων είναι τομείς που πρέπει να εξεταστούν πρώτοι. Θα ακολουθήσουν όλοι οι υπόλοιποι τομείς.
Παράλληλα, η Επίτροπος Fischer Boel επεξεργάζεται ήδη ένα βασικό πρόγραμμα απλούστευσης για το γεωργικό κεκτημένο. Το πρώτο σχετικό πακέτο θα υποβληθεί μέσα στο τρέχον έτος.
Ευχαριστώ πολύ τον κ. Swoboda για την υποστήριξή του. Μπορώ να του δώσω αμέσως τα απαραίτητα στοιχεία, γιατί τα έχω ήδη έτοιμα εδώ για αυτόν και για τις άλλες Ομάδες. Από αυτά μπορείτε να δείτε την κατάσταση των διαφόρων προγραμμάτων και τους λόγους για τους οποίους η Επιτροπή θεωρεί ότι πρέπει να αποσυρθούν.
Επιτρέψτε μου άλλη μία σύντομη αναφορά στα μέσα ενημέρωσης. Δεν θέλω τώρα να κάνω το Σώμα να βαρεθεί και να σας ταλαιπωρήσω, όμως θα μπορούσα να σας διαβάσω τώρα έναν κατάλογο των εμφανίσεών μου στο Σώμα, κατά τις οποίες ενημέρωσα το Κοινοβούλιο για το σχέδιο αυτό. Η αρχή έγινε ήδη τον Σεπτέμβριο του 2004, πριν ακόμη από τον διορισμό μου. Συνολικά μίλησα 11 φορές στο Σώμα για το ζήτημα αυτό. Οι πρώτες πληροφορίες δόθηκαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν ακόμα ειπωθεί οτιδήποτε στην κοινή γνώμη για αυτό –μολονότι βέβαια υποθέτω ότι η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μπορεί να θεωρηθεί ότι εκπροσωπεί την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη.
Εμμένω στο ότι φέρθηκα απόλυτα σωστά σε ό,τι αφορά την ενημέρωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Επίσης, μέχρι σήμερα το απόγευμα και συγκεκριμένα μέχρι αυτήν τη στιγμή που σας μιλάω, ούτε εγώ ούτε οι συνεργάτες μου έδωσαν καμία πληροφορία στα μέσα ενημέρωσης για το περιεχόμενο του καταλόγου. Ελπίζω ότι το διευκρίνισα πλήρως αυτό, γιατί πρέπει να διατηρήσω τη φήμη μου αναφορικά με τον σεβασμό που δείχνω στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Φυσικά, θα λάβετε τα έγγραφα. Μολονότι είναι αρμοδιότητα της Επιτροπής να αποφασίσει μόνη της τι θα κάνουμε τώρα με αυτόν τον κατάλογο, συνιστώ να περιμένουμε τις συμβουλές που θα μας δώσει το Κοινοβούλιο και να τις συμπεριλάβουμε οπωσδήποτε στην εκτέλεση αυτής της απόφασης. Αυτό το ενέκρινε η Επιτροπή.
Σχετικά με την τρίτη ερώτηση, σας ευχαριστώ πολύ που την θέσατε. Η ανησυχία μου για το οικονομικό μέλλον των ευρωπαϊκών μικρομεσαίων επιχειρήσεων ήταν ένας από τους κύριους λόγους που έδωσα προτεραιότητα σε αυτό το σχέδιο. Καταλαβαίνω πάρα πολύ καλά ότι οι μεγάλες εταιρείες και επιχειρήσεις μπορούν να αντιμετωπίσουν αρκετά καλά τους κανονισμούς. Έχουν τη δυνατότητα να διατηρούν ειδικά τμήματα για αυτό. Όσο μικρότερη είναι μια επιχείρηση, τόσο περισσότερο τη βαρύνουν οι γραφειοκρατικές δαπάνες και τόσο μεγαλύτερη δυσκολία αντιμετωπίζει ως προς τον σχεδιασμό και τις επενδύσεις, καθώς και την ενδεχόμενη επίτευξη ανάπτυξης.
Γι’ αυτό μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι σε όλα όσα θα κάνουμε εδώ, θα ληφθούν υπόψη οι ανάγκες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Φυσικά, η εξωτερική γνώμη ειδικών στην οποία θα βασιστούμε θα συμπεριλαμβάνει και αυτήν των εκπροσώπων των ΜΜΕ. Επίσης, στην ανακοίνωση για τη μελλοντική πολιτική για τις ΜΜΕ που θα εκδοθεί σε λίγες εβδομάδες θα υπάρχουν πολλά για το θέμα της βελτίωσης της νομοθεσίας.
Σας ευχαριστώ επίσης θερμά για την υπόδειξη σχετικά με την εθνική μεταφορά. Πράγματι, υπάρχουν ορισμένα εκπληκτικά παραδείγματα για τον τρόπο που κάποια κράτη μέλη κατάφεραν να μεταμορφώσουν μια σχετικά σύντομη, σαφή και απλή ευρωπαϊκή οδηγία σε ένα γραφειοκρατικό τέρας πολλαπλασιάζοντας το σχετικό κείμενο. Στα αγγλικά αυτό χαρακτηρίζεται με την ωραία έκφραση gold plating. Θεωρώ μέρος του προγράμματος να ενημερώσουμε την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη ότι αυτό πρέπει να σταματήσει και ότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ένα είδος ασπίδας για την υλοποίηση εθνικών προγραμμάτων που κάποιοι δεν τολμούν να υλοποιήσουν με άλλον τρόπο.
Πιστεύω ότι απάντησα στις ερωτήσεις σας. Ευχαριστώ για την πολιτική υποστήριξη που μου προσέφεραν οι τρεις ομιλητές και σας προσφέρω μια στενή και γεμάτη εμπιστοσύνη συνεργασία σε αυτό το σχέδιο που θα έχει ιδιαίτερες επιπτώσεις και για τα τρία θεσμικά όργανα.
ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. KAUFMANN Αντιπροέδρου
Elizabeth Lynne (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, χαιρετίζω και εγώ τη δήλωση της Επιτροπής, ιδιαίτερα όσον αφορά την οδηγία για την οπτική ακτινοβολία. Χαίρομαι που η Επιτροπή συμφωνεί με το Κοινοβούλιο και ζητεί την αφαίρεση της φυσικής ακτινοβολίας και την εξέταση της οδηγίας για τους προσωρινούς εργαζόμενους. Ανέκαθεν πίστευα ότι μια ενιαία προσέγγιση για όλους δεν λειτουργεί.
Ελπίζω ότι η Επιτροπή θα εξετάσει ενδεχομένως εκ νέου μια άλλη οδηγία για τους φυσικούς παράγοντες, την οδηγία για τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία και το πώς θα επηρεάσει τους μαγνητικούς τομογράφους, από την άποψη της εισαγωγής των στατικών μαγνητικών πεδίων. Χρειαζόμαστε νομοθεσία για την υγεία και την ασφάλεια, ναι· αλλά μόνο όταν είναι απαραίτητο σε επίπεδο ΕΕ και όταν δεν μπορεί να γίνει σε επίπεδο κράτους μέλους. Επί παραδείγματι, θα ήθελα να υπάρξει ειδική οδηγία για τους τραυματισμούς από βελόνες. Θα ήθελα, σύμφωνα με το άρθρο 13, να υπάρξει ειδική οδηγία σχετικά με την ηλικία και την αναπηρία. Εντούτοις, επικροτώ αυτό που λέει η Επιτροπή. Υπάρχει περιττή ρύθμιση και, μιλώντας ως υπέρμαχος της Ευρώπης, πιστεύω ότι μας κάνει περισσότερο κακό παρά καλό.
Monica Frassoni (Verts/ALE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το πρόβλημα για εμάς είναι ουσιαστικό και όχι τυπικό. Ορθώς αποφασίσθηκε η απόσυρση ορισμένων οδηγιών· πράγματι, υπάρχουν ορισμένες ακόμη που θα επιθυμούσαμε να είχαν αποσυρθεί και αυτές, όπως για παράδειγμα η οδηγία Bolkestein που δυστυχώς εξακολουθεί να ισχύει.
Αυτό που μας ανησυχεί, ωστόσο, είναι η εντελώς ανεδαφική έμφαση που δίδεται σε αυτό το εγχείρημα, καθώς θεωρούμε τουλάχιστον αμφισβητήσιμη την ιδέα να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών καταστρέφοντας.
Κύριε Επίτροπε, αφού συζητήσατε και συναντηθήκατε με τους εκπροσώπους της βιομηχανίας, θα ήθελα να σας ζητήσω να συναντηθείτε και με τις οργανώσεις των καταναλωτών και με όσους υπερασπίζονται τα δικαιώματα των πολιτών και του περιβάλλοντος. Είμαι βέβαιη ότι θα συναντήσετε ανθρώπους που θα σας πουν ότι η ανταγωνιστικότητα είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που εσείς επιχειρείτε, δυστυχώς, να μας προτείνετε εδώ και έναν χρόνο.
Προβλήματα που εκκρεμούν και φαίνονται αθώα, αλλά δυστυχώς δεν είναι, πιστεύω πως υπάρχουν και στο ζήτημα της αξιολόγησης των επιπτώσεων και σε άλλα θέματα που θέσατε, όπως η παρακολούθηση: αναφέρομαι στη διάλυση του προγράμματος REACH που επιχειρείτε εσείς προσωπικά, ο Επίτροπος και ο Πρόεδρος Barroso, καθώς και σε όλα όσα έχετε ήδη πράξει στη στρατηγική για τη μόλυνση και, συνεπώς, θα περίμενα ειλικρινά από εσάς μια σαφή απάντηση στα δύο αυτά ζητήματα.
Françoise Grossetête (PPE-DE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, συμφωνούμε με τη βελτίωση της νομοθετικής διαδικασίας. Είναι προφανές ότι επιθυμούμε λιγότερο σχολαστική γραφειοκρατία και λίγο περισσότερο οξυγόνο στις επιχειρήσεις μας.
Πώς, όμως, αντιμετωπίζετε τη συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που είναι συν-νομοθετικό όργανο; Έστω και αν η Συνθήκη δεν το προβλέπει, λαμβάνοντας υπόψη τη διοργανική συμφωνία, πώς βλέπετε τη συμμετοχή των κοινοβουλευτικών μας επιτροπών; Όσον αφορά τη μελέτη επιπτώσεων, την οποία ζητήσαμε, δεν πρέπει να μετατραπεί σε αυτόματη δικαιολόγηση της πρότασης της Επιτροπής ή σε δικαιολογία για να μην γίνει τίποτα. Και τι θα γίνει με τη μελέτη επιπτώσεων σχετικά με τις τροπολογίες που υπέβαλε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
Τέλος, όσον αφορά την απλοποίηση, που είναι λίαν σημαντική, πρέπει να μεριμνήσουμε ώστε να μην οδηγήσει σε απορρύθμιση. Αν θίξουμε το κοινοτικό κεκτημένο στον κοινωνικό, τον περιβαλλοντικό τομέα, ή στον τομέα της προστασίας του καταναλωτή, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικό ντάμπινγκ. Συνεπώς, θα είμαστε σε ιδιαίτερη εγρήγορση. Η βελτίωση της νομοθετικής διαδικασίας δεν σημαίνει μείωση του νομοθετικού έργου. Ποια θέση προβλέπεται για το κανονιστικό πλαίσιο; Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αντλεί τη νομιμοποίησή του από τη συναπόφαση. Δεν πρέπει να περιστείλουμε τη νομοθετική του εξουσία.
Günther Verheugen, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (DE) Κυρία Πρόεδρε, για την πρώτη ερώτηση θα ήθελα να πω ότι ασφαλώς θα υιοθετήσουμε ευχαρίστως όλες τις ιδέες, και αυτές που δίνονται τώρα εδώ. Μπορώ να σας ενημερώσω ότι προσκάλεσα τα κράτη μέλη, τους επαγγελματικούς συνδέσμους, τις ενώσεις καταναλωτών, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και όλους τους ευρωπαίους πολίτες να μας υποβάλουν τις προτάσεις τους. Έχουν ήδη υποβληθεί πολλές εκατοντάδες προτάσεις, από τις οποίες αρκετές είναι πολύ αναλυτικές και ακριβείς. Από αυτό βλέπω ότι πρόκειται για ένα σχέδιο που τυγχάνει πραγματικά ευρείας υποστήριξης.
Σχετικά με το ερώτημα της κ. Frassoni θα ήθελα να πω ότι προσπάθησα να το εξηγήσω αυτό. Μου φαίνεται ότι πρόκειται για θέμα πολιτικής εμπιστοσύνης. Σας είπα πως στόχος της ενέργειας αυτής δεν είναι να αλλάξει η ποιότητα του κεκτημένου σε οποιονδήποτε τομέα – το υπογραμμίζω αυτό και πάλι. Στόχος της πρωτοβουλίας δεν είναι η απορρύθμιση με την έννοια που της δίνουν οι ακραίοι ιδεολόγοι της ελεύθερης αγοράς, αλλά είναι να κάνουμε την υφιστάμενη νομοθεσία πιο απλή, πιο διαφανή και πιο φιλική για τον χρήστη. Επαναλαμβάνω εδώ κάτι που έχω πει πολλές φορές μπροστά σας: η ισορροπία μεταξύ ανάπτυξης και απασχόλησης, κοινωνικής συνοχής και αειφόρου ανάπτυξης είναι βασικά το ευρωπαϊκό πρότυπο, στο οποίο φυσικά και εμμένουμε. Η κ. Frassoni μπορεί να με πιστέψει: δεν πρόκειται να γίνει τίποτα από αυτά που φοβάται και δεν πρόκειται να αποδυναμώσουμε κάποιες από τις προδιαγραφές που έχουμε ήδη επιτύχει.
Στην κ. Grossetête μπορώ να πω ότι ασφαλώς θα διατηρηθούν πλήρως τα δικαιώματα συμμετοχής του Κοινοβουλίου. Θεωρώ μάλιστα ότι με το σχέδιο απλούστευσης, το Κοινοβούλιο θα μπορέσει να ασκήσει δικαιώματα που δεν μπορούσε να ασκήσει με την αρχική νομοθεσία, γιατί θα επαναφέρουμε στη συζήτηση και νομοθετικές πράξεις που είχαν ψηφιστεί όταν στους τομείς αυτούς δεν υπήρχε ακόμα η συναπόφαση. Θεωρώ ότι με αυτά που κάνουμε εδώ, ενισχύονται τα δικαιώματα συμμετοχής του Κοινοβουλίου. Φυσικά, η Επιτροπή είναι πρόθυμη να ενημερώσει όλες τις επιτροπές για όσα συμβαίνουν.
Σχετικά με την αξιολόγηση επιπτώσεων, πρόκειται για ένα εξαιρετικά δύσκολο ζήτημα. Είχα πει κάτι για αυτό. Η Επιτροπή αποφάσισε μόνη της ότι δεν θα υποβάλει πια καμία πρόταση αν δεν έχει γίνει εκτενής εκτίμηση επιπτώσεων. Αυτό είναι μια εσωτερική διαδικασία της Επιτροπής, ωστόσο όταν θα σας διαβιβάζουμε μελλοντικά προτάσεις, θα υποβάλουμε μαζί και το αποτέλεσμα της αξιολόγησης επιπτώσεων. Προσωπικά, είμαι σαφώς της άποψης ότι όταν οι νομοθέτες κάνουν αυτό που πρέπει και προβαίνουν σε ουσιαστικές μεταβολές της πρότασης της Επιτροπής, είναι φυσικά αναγκαία μια περαιτέρω αξιολόγηση επιπτώσεων. Αυτό, όμως, πρέπει να το αποφασίσετε οι ίδιοι, γιατί εσείς είσαστε ο νομοθέτης, όχι η Επιτροπή. Αν πείτε ότι μπορείτε να ψηφίσετε μια νομοθετική πράξη και χωρίς αξιολόγηση επιπτώσεων, η απόφαση και η ευθύνη είναι δική σας. Εγώ, όμως, θα συμβούλευα να αναζητήσουμε μαζί έναν δρόμο για να βρούμε μια μέθοδο αξιολόγησης επιπτώσεων που θα διαθέτει γενική αναγνώριση. Πιστεύω ότι βασικά μπορούμε να αισθανόμαστε περήφανοι, διότι η αξιολόγηση επιπτώσεων που ανέπτυξε η Επιτροπή έχει διεθνώς εξαιρετική φήμη. Μολονότι δεν πιστεύω ότι θα βρείτε πουθενά κάτι καλύτερο στον δημόσιο τομέα, μπορεί να βελτιωθεί κι άλλο και ασφαλώς μπορούμε να εργαστούμε μαζί για αυτό. Συμφωνώ απόλυτα με την κ. Grossetête ότι το ζητούμενο δεν είναι αναγκαστικά λιγότερη νομοθεσία, αλλά καλύτερη νομοθεσία στο μέλλον.
Επαναλαμβάνω ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα. Το ένα είναι το μεγάλο έργο της απλούστευσης που στην πράξη θα οδηγήσει σε σαφή μείωση του όγκου του κεκτημένου – προσέξτε: του όγκου, όχι όμως και της ποιότητας. Το αποτέλεσμα του άλλου σχεδίου, η νέα μέθοδος νομοθεσίας, θα οδηγήσει στην πράξη σε σαφή βελτίωση της ποιότητας και θα δώσει τη δυνατότητα στους νομοθέτες, δηλαδή σε εσάς ως βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, να υπολογίζετε με μεγάλη ακρίβεια το κόστος και το όφελος σε κάθε επιμέρους απόφαση.
Jules Maaten (ALDE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, ο Επίτροπος έκανε τη δήλωσή του με μάλλον επίσημο τρόπο, σαν να ήμασταν μάρτυρες μιας ιστορικής στιγμής, και νομίζω ότι είναι μια τέτοια στιγμή. Η σημερινή απόφαση της Επιτροπής είναι, φυσικά, ιστορική.
Αφορά την εικόνα που δημιουργεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και η εικόνα αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν αλλάξει η πραγματικότητα, πράγμα που πιστεύω ότι επίσης συμβαίνει. Ισχυρίζεται ότι «είναι μόνο το ορεκτικό», αλλά θα ήταν λάθος να πιστέψουμε ότι αυτό είναι απλά σχήμα λόγου. Νομίζω ότι οι προτάσεις της Επιτροπής έχουν όντως κότσια.
Είναι αρκετά ασυνήθιστο –με όλο τον δέοντα σεβασμό προς τον Επίτροπο– η γραφειοκρατία να εμφανίζεται με προτάσεις για λιγότερη γραφειοκρατία. Άρα η υπόθεση είναι καταδικασμένη. Ο Επίτροπος έχει δίκιο που επιρρίπτει ένα μέρος της ευθύνης στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, εφόσον σε αυτό το Σώμα οφείλονται πολλά από τα ψιλά γράμματα στη νομοθεσία.
Νομίζω ότι η κ. Grossetête είχε επίσης δίκιο όταν αναφέρθηκε σε αυτό: «Πώς μπορούμε να εμποδίσουμε τη συνέχιση αυτής της διαδικασίας;». Έχουμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης, το οποίο θα έπρεπε να πάρουμε αρκετά σοβαρά υπόψη.
Τέλος, εφόσον έχετε έναν δικτυακό τόπο όπου οι πολίτες καλούνται να διατυπώσουν τα σχόλια τους, θα μπορούσατε να μας δίνετε μια ιδέα, με λίγα λόγια και σε τακτική βάση, για τις πληροφορίες που συγκεντρώνετε από τα σχόλια αυτά;
Stephen Hughes (PSE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Επίτροπο για τη δήλωσή του. Και εμείς είμαστε υπέρ της κατάργησης των περιττών και πλεοναζόντων νόμων, αλλά έχουμε εντούτοις ορισμένες ανησυχίες, οι οποίες συντηρούνται εν μέρει από τον επιπόλαιο τρόπο με τον οποίο ο κ. Barroso εκφράστηκε στους Financial Times σχετικά με το ζήτημα της απορρύθμισης.
Η κύρια ανησυχία μου προέρχεται από την επίμονη φήμη, η οποία μόλις επαναλήφθηκε από την κ. Lynne, ότι είτε τώρα είτε στο εγγύς μέλλον η Επιτροπή θα συμπεριλάβει την κατάργηση της οδηγίας για την προσωρινή απασχόληση. Θα συμφωνήσετε μαζί μου, κύριε Επίτροπε, ότι εάν συνέβαινε αυτό θα ήταν ένα σημαντικό πλήγμα στις απόπειρες εξισορρόπησης της ευελιξίας και της ασφάλειας και θα έβλαπτε την ισόρροπη επιδίωξη των στόχων της Λισαβόνας; Μπορείτε να μας διαβεβαιώσετε ότι η Επιτροπή δεν εξετάζει το ενδεχόμενο κατάργησης της οδηγίας για τους προσωρινούς εργαζομένους;
Elisabeth Schroedter (Verts/ALE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, λέω στον Επίτροπο Verheugen ότι, φυσικά, η γραφειοκρατία είναι ένα σύνθημα που σας εξασφαλίζει σε κάθε περίπτωση τα χειροκροτήματα. Αν, ωστόσο, εξετάσει κανείς τον κατάλογό σας, θα δει ότι αποκρύπτεται ο πραγματικός στόχος που είναι η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους. Αν ισχύει ότι αποσύρετε την οδηγία για τους εργαζόμενους μέσω εταιρείας προσωρινής εργασίας, αυτό ισοδυναμεί με ένα χτύπημα στο πρόσωπο της κοινωνικής Ευρώπης, τότε θα δούμε «τους εργαζόμενους φτωχούς» στην Ευρώπη, γιατί αυτό θα σημαίνει πως τον ρόλο αυτόν θα αναλάβει η οδηγία Bolkestein και θα καταργηθούν οι ευρωπαϊκές ελάχιστες προδιαγραφές.
Το ερώτημά μου είναι: πώς θέλετε να οικοδομήσετε μια κοινωνική Ευρώπη, αφού θέλετε να καταργήσετε τις ευρωπαϊκές ελάχιστες κοινωνικές προδιαγραφές;
Günther Verheugen, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (DE) Κυρία Πρόεδρε, σχετικά με το πρώτο ερώτημα: δρομολογήσαμε μια δημόσια διαβούλευση και, φυσικά, μπορείτε να έχετε πρόσβαση στα αποτελέσματά της
Πρέπει να πω στην κ. Schroedter ότι κάνει λάθος και στην πραγματικότητα αυτό που είπε είναι συκοφαντία. Δεν μπορεί, βέβαια, να πει κανείς ότι καταργείται κάτι όταν αποσύρονται προτάσεις που δεν είχαν καν γίνει αποδεκτές. Δεν είναι δυνατόν να αλλάξει έτσι κάτι στην νομική πραγματικότητα. Μιλάω εδώ για προτάσεις που δεν είχαν καν εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η Επιτροπή εξηγεί σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση γιατί τις αποσύρει. Προσέθεσα ξεκάθαρα ότι αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα επαναφέρουμε τα θέματα αυτά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Αναφορικά με τους προσωρινούς εργαζόμενους, προτείνουμε στο Κοινοβούλιο να μην ολοκληρώσει τις διαβουλεύσεις του πριν υποβάλει η Επιτροπή διεξοδικές συμπληρωματικές οικονομικές αναλύσεις και μια εκτενή αξιολόγηση επιπτώσεων. Η πρόταση δεν αποσύρθηκε. Δεν ξέρω από πού πήρατε αυτήν την πληροφορία. Δεν είναι ανάγκη να πιστεύετε όλα όσα γράφουν οι εφημερίδες. Αντίθετα, θα σας ήμουν ευγνώμων αν μπορούσαμε να λάβουμε ως βάση των διαβουλεύσεών μας τις προτάσεις που σας ανακοινώνει επίσημα η Επιτροπή. Σημασία δεν έχουν αυτά που γράφουν οι εφημερίδες, παρά αυτά που αποφάσισε σήμερα το απόγευμα η Επιτροπή. Θα ήθελα να πω στον κ. Maaten ότι δεν είχα πρόθεση να κάνω τη δήλωσή μου τυπική. Αναφέρθηκα στην ώρα γιατί ήθελα να σας δείξω ότι αμέσως μετά από τη λήψη απόφασης της Επιτροπής για το ψήφισμα ενημερώθηκε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – και κανένας άλλος.
Πρόεδρος. Η συζήτηση για το θέμα αυτό έληξε.
20. Ώρα των ερωτήσεων (ερωτήσεις προς την Επιτροπή)
Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την Ώρα των Ερωτήσεων (B6-0331/2005).
Θα ασχοληθούμε με μια σειρά ερωτήσεων προς την Επιτροπή.
Πρώτο μέρος
Πρόεδρος. Ερώτηση αριθ. 39 του κ. Albert Jan Maat (H-0735/05)
Θέμα: Η διείσδυση μολυσματικών επιζωοτιών στην ΕΕ
Η παγκόσμια κατάσταση όσον αφορά τις μολυσματικές επιζωοτίες είναι σήμερα ανησυχητική. Προσφάτως, η ΠΟΥ προειδοποίησε ότι η γρίπη των ορνίθων πρόκειται κατά πάσα πιθανότητα να διεισδύσει απευθείας στη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη, μέσω των αποδημητικών πτηνών, έχοντας υπόψη ότι ο αφθώδης πυρετός έχει ήδη εισέλθει πρόσφατα στη Ρωσία, μέσω της Κίνας και της Κεντρικής Ασίας.
Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή ποια μέτρα έχει λάβει προκειμένου να αποφευχθεί η διείσδυση των εν λόγω μολυσματικών επιζωοτιών στην ΕΕ; Στο πλαίσιο των μέτρων αυτών, σε ποια γεωγραφική περιοχή δίδεται κυρίως έμφαση; Ποιος θα είναι ο ρόλος του εμβολιασμού; Με ποιον τρόπο ενημερώνεται ο ευρωπαϊκός πληθυσμός, λόγου χάριν σχετικά με την απαγόρευση εισαγωγής τροφίμων από τρίτες χώρες στις αποσκευές;
Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Επειδή ο Επίτροπος Κυπριανού είναι απασχολημένος σε μια συνάντηση με αντικείμενο αυτό ακριβώς το θέμα, μου ζήτησε να τον αντικαταστήσω, και το κάνω ευχαρίστως. Εξ ονόματος της Επιτροπής, θέλω να επαναβεβαιώσω τη δέσμευση που αναλάβαμε να ενημερώνουμε συστηματικά και με πάσα διαφάνεια το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε σχέση με το ζήτημα της διείσδυσης των μεταδοτικών νόσων των ζώων στην Ευρώπη. Ο Επίτροπος Κυπριανού, που είναι αρμόδιος για τη δημόσια υγεία και την προστασία των καταναλωτών, ενημέρωσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις τελευταίες εξελίξεις και τα μέτρα που έλαβε η Επιτροπή.
Μόλις εχθές, εξέθεσε την κατάσταση όσον αφορά την υγεία των ζώων στην Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου, όπως είχε πράξει και με την Επιτροπή Περιβάλλοντος και Δημόσιας Υγείας στις 14 Σεπτεμβρίου. Ο Επίτροπος άλλωστε είχε ήδη κοινοποιήσει στον αξιότιμο βουλευτή γραπτές πληροφορίες για τις ενέργειες στις οποίες προέβη η Επιτροπή, προκειμένου να αντιμετωπιστούν αυτές οι απειλές.
Η ανακάλυψη εστιών της γρίπης των πουλερικών και αφθώδους πυρετού στην Ασία προκάλεσε, βεβαίως, φόβους για την άφιξη αυτών των ασθενειών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήδη, εφαρμόζονται όλα τα αναγκαία νομικά μέτρα για την αποτροπή ενδεχόμενης μετάδοσης αυτών των νοσημάτων μέσω των ζώων και των προϊόντων ζωικής προέλευσης. Πρόκειται κυρίως για την υποχρέωση ενημέρωσης των επιβατών που διέρχονται συχνά από διεθνή λιμάνια και αεροδρόμια και για τις απορρέουσες υποχρεώσεις τους.
Η Επιτροπή προσφεύγει στις κανονιστικές της εξουσίες για να διασφαλίσει τη συνεχή επικαιροποίηση των ισχυουσών διατάξεων. Έτσι, έγινε σύσταση στα κράτη μέλη να ενισχύσουν την εφαρμογή των μέτρων και των υφιστάμενων ελέγχων στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι εισάγονται μόνο τα ζώα και τα προϊόντα που πληρούν τις κοινοτικές προϋποθέσεις.
Όσον αφορά τον εμβολιασμό, είναι ήδη δυνατός ο κατεπείγων εμβολιασμός σε περίπτωση ανακάλυψης εστιών γρίπης των πουλερικών. Η Επιτροπή πρότεινε μια νέα οδηγία όσον αφορά την εν λόγω γρίπη των πουλερικών. Αυτή η πρόταση θα επιτρέψει την έγκριση δράσης όσον αφορά τον εμβολιασμό, η οποία θα λαμβάνει υπόψη τις τελευταίες επιστημονικές εξελίξεις σε σχέση με τη γνώση της νόσου και των τελευταίων επιδημιών. Προφανώς, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο εμβολιασμός δεν μπορεί να διασφαλίζει από μόνος του επαρκή πρόληψη και έλεγχο της νόσου. Σε ό,τι αφορά τον αφθώδη πυρετό, εφαρμόζονται ήδη παρόμοιες διατάξεις. Αυτές είναι οι απαντήσεις που θέλησα να δώσω εξ ονόματος του κ. Κυπριανού, κυρία Πρόεδρε.
Albert Jan Maat (PPE-DE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, ευχαριστώ τον Επίτροπο και τον συνάδελφό του, κ. Κυπριανού, για την απάντηση. Υπάρχουν δύο σημεία στα οποία θα εκτιμούσα μια ξεκάθαρη απάντηση από την Επιτροπή. Ο Επίτροπος δηλώνει ότι ο εμβολιασμός δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρόληψη, αλλά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να το αφήσουμε να συμβεί και μετά να χρησιμοποιηθεί το εμβόλιο, ενώ το εμβόλιο είναι ήδη διαθέσιμο. Τα πουλερικά εμβολιάζονται ήδη με 10 διαφορετικά εμβόλια, άρα γιατί να μην κάνουν και ένα εμβόλιο κατά της γρίπης των πτηνών; Υπάρχει, μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε και παράγεται και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τότε γιατί δεν δίνεται η δυνατότητα στις χώρες και στους εκτροφείς πουλερικών να το χρησιμοποιήσουν και να προλάβουν μια επιδημική έκρηξη της ασθένειας;
Το ίδιο ισχύει και για τη νομοθεσία. Μιλάμε συνεχώς για την απλούστευση της νομοθεσίας. Η χρήση ενός προληπτικού εμβολίου θα οδηγούσε σε πολύ λιγότερους κανόνες στην ΕΕ, και αυτό πρέπει σίγουρα να ενδιαφέρει την Επιτροπή.
Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Δεν είπα ότι δεν είναι χρήσιμος ο εμβολιασμός. Λέω απλώς, και μάλιστα το διευκρίνισα, ότι ο κατεπείγων εμβολιασμός είναι ήδη δυνατός σε περίπτωση ανακάλυψης εστιών γρίπης των πουλερικών. Γνωρίζουμε, βεβαίως, ότι ο εμβολιασμός αποτελεί μέσο πρόληψης, αυτό όμως δεν αρκεί και πρέπει, παράλληλα, να επεξεργαστούμε μια ολόκληρη σειρά από διατάξεις, και αυτό επιδιώκει να αποσαφηνίσει το σχέδιο οδηγίας. Για αυτό και θεωρώ, κύριε Maat, ότι δεν υφίσταται καμία απολύτως επιφύλαξη εκ μέρους της Επιτροπής όσον αφορά τον εμβολιασμό. Ελπίζουμε εξάλλου να αναπτύξουμε αυτόν τον εμβολιασμό λαμβάνοντας υπόψη όλα τα επιστημονικά δεδομένα για την καλύτερη γνώση της νόσου, η Επιτροπή όμως επιδιώκει να έχει στη διάθεσή της έναν εκτενέστερο μηχανισμό σε σύγκριση με τον απλό εμβολιασμό, προκειμένου να αποτραπεί η μετάδοση αυτής της νόσου στην Ευρώπη.
Πρόεδρος. Ερώτηση αριθ. 40 της κ. Catherine Stihler (H-0705/05)
Θέμα: Αποζημίωση επιβατών αεροπορικών μεταφορών
Ένας πολίτης από την εκλογική μου περιφέρεια επικοινώνησε πρόσφατα μαζί μου σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετώπισε στο ταξίδι του από τις Κανάριες Νήσους προς τη Γλασκώβη με έκτακτη ναυλωμένη πτήση της εταιρείας My Travel Airways. Οι επιβάτες της εν λόγω πτήσης αντιμετώπισαν 15ωρη καθυστέρηση, καθώς και άλλα πολύ σοβαρά προβλήματα, ενώ δεν έλαβαν καμία αποζημίωση από την αεροπορική εταιρεία. Επιπλέον, ήταν μεταξύ των 49 επιβατών που αρνήθηκαν να επιβιβαστούν στο αεροσκάφος λόγω των ισχυόντων κανονισμών ασφαλείας των αεροπορικών μεταφορών σχετικά με την έλλειψη πληρώματος θαλάμου, κατόπιν της διακομιδής στο νοσοκομείο μέλους του πληρώματος. Οι πολίτες της περιφέρειάς μου απαίτησαν αποζημίωση σύμφωνα με την πρόσφατη νομοθεσία της ΕΕ σχετικά με την άρνηση επιβίβασης, αλλά η εταιρεία My Travel ισχυρίστηκε ότι οι νέοι κανονισμοί δεν μπορούσαν να εφαρμοστούν στη συγκεκριμένη περίπτωση, γιατί «η καθυστέρηση οφειλόταν σε απρόβλεπτες συνθήκες».
Δύναται η Επιτροπή να μου διευκρινίσει τα εξής δύο σημεία: πρώτον, υποχρεούνται οι εταιρείες έκτακτων ναυλωμένων πτήσεων να καταβάλλουν αποζημίωση προς τους επιβάτες των αεροπορικών μεταφορών σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ; Δεύτερον, μπορεί η έλλειψη πληρώματος θαλάμου να θεωρείται απρόβλεπτη συνθήκη σύμφωνα με την ίδια νομοθεσία;
Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να απαντήσω στην κ. Stihler ότι οι πτήσεις τύπου τσάρτερ εμπίπτουν και αυτές στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού 261/2004. Για τον λόγο αυτόν, οι αεροπορικές εταιρείες που εκτελούν πτήσεις τσάρτερ υποχρεούνται βεβαίως να συμμορφωθούν με τις διατάξεις του εν λόγω κανονισμού.
Από ό,τι λέτε, πρόκειται για περίπτωση παρατεταμένης καθυστέρησης που οφειλόταν στο ότι το πλήρωμα δεν ήταν σε πλήρη σύνθεση και, συνεπώς, δεν αφορά άρνηση επιβίβασης. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν προβλέπεται χρηματική αποζημίωση όπως στην περίπτωση άρνησης επιβίβασης ή ακύρωσης. Ωστόσο, οι αεροπορικές εταιρείες υποχρεούνται, βεβαίως, να παράσχουν την προσήκουσα βοήθεια –αναψυκτικά, γεύμα, μέσα επικοινωνίας, δωμάτια ξενοδοχείου, εφόσον παραστεί ανάγκη– προκειμένου να μειωθεί στο ελάχιστο η ταλαιπωρία που υφίστανται οι επιβάτες. Αυτή η συνδρομή είναι υποχρεωτική στις περιπτώσεις άρνησης επιβίβασης, παρατεταμένης καθυστέρησης, ακύρωσης, ακόμα και λόγω ανωτέρας βίας.
Όσον αφορά τη χρηματική αποζημίωση, οι αεροπορικές εταιρείες δεν εξαιρούνται παρά στις περιπτώσεις ακύρωσης και άρνησης επιβίβασης λόγω έκτακτων περιστάσεων. Συνεπώς, μπορεί άραγε να εκληφθεί ως έκτακτο γεγονός όταν ένα πλήρωμα δεν είναι σε πλήρη σύνθεση; Πρέπει να αξιολογήσουμε αυτήν την υπόθεση κρίνοντας κατά περίπτωση, με βάση όλα τα πραγματικά στοιχεία, κυρίως την οργάνωση του κατά τόπους συστήματος αναπλήρωσης και διαθεσιμότητας εφεδρικών πληρωμάτων. Κυρία Stihler, αντιλαμβάνεστε ότι εφόσον η Επιτροπή δεν διαθέτει όλες αυτές τις λεπτομέρειες, δεν μπορεί να αποφανθεί τελεσίδικα.
Ωστόσο, δυνάμει του άρθρου 16, παράγραφος 2, του κανονισμού, οι επιβάτες δύνανται πλέον να απευθύνονται, εφόσον παρίσταται ανάγκη, σε εθνικές ελεγκτικές αρχές, που έχουν εξουσιοδοτηθεί ειδικά για τη διερεύνηση των καταγγελιών τους και των διενέξεών τους με τις αεροπορικές εταιρείες. Αυτό μπορώ να σας απαντήσω, και εννοείται ότι ακόμα και ο καλύτερος κανονισμός δεν μπορεί να καλύψει κάθε ειδική κατάσταση και ότι αυτές οι καταστάσεις απαιτούν κατά περίπτωση αξιολόγηση, με βάση όλα τα στοιχεία. Στην προκειμένη περίπτωση, πρέπει να ελέγξουμε αν, στο τοπικό αεροδρόμιο, υπήρχε διαθέσιμο εφεδρικό προσωπικό για την πτήση επιστροφής ή αν προβλεπόταν κάποιο οργανωτικό σχήμα. Όπως, όμως, προανέφερα, οι εν λόγω επιβάτες δύνανται να προσφύγουν στην αρμόδια εθνική αρχή για να υποβάλουν καταγγελία.
Catherine Stihler (PSE). – (EN) Πρόκειται για ενδιαφέρουσα περίπτωση. Το θεωρώ συναρπαστικό ότι όταν οι αεροσυνοδοί πάσχουν από κρυολόγημα και δεν μπορούν να ταξιδέψουν σε μια αεροπορική εταιρεία πρέπει να υπάρχει εφεδρεία για την κάλυψη των ελλείψεων προσωπικού σε αυτές τις περιπτώσεις. Συνεπώς, αναρωτιέμαι μήπως στην προκειμένη περίπτωση τα συστήματα ήταν απλώς ανύπαρκτα.
Μόλις σήμερα, ακόμη ένας κάτοικος της εκλογικής μου περιφέρειας, ο κ. Duncan Thorpe, ήγειρε το ζήτημα κατά πόσον μια πεντάωρη ή μεγαλύτερη καθυστέρηση του δίνει το δικαίωμα αποζημίωσης. Σύμφωνα με την ιστοθέση Europa, όταν υπάρχει καθυστέρηση πέντε ή περισσότερων ωρών, η αεροπορική εταιρεία πρέπει να προσφερθεί να επιστρέψει το αντίτιμο του εισιτηρίου. Εντούτοις, η εταιρεία η οποία απάντησε στον εκλογέα μου δήλωσε, και παραθέτω: «ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 261/2004 δεν επιβάλλει οιαδήποτε υποχρέωση στους μεταφορείς να προσφέρουν ή να καταβάλουν αποζημίωση όταν οι επιβάτες πέφτουν θύματα καθυστερήσεων».
Μπορεί η Επιτροπή να περιγράψει πώς παρακολουθεί την επιτυχή εφαρμογή της εν λόγω οδηγίας;
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας, κυρία Πρόεδρε: είναι ένα σημαντικό θέμα.
Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Προφανώς, αυτός ο κανονισμός προβλέπει υποχρέωση κάθε κράτους μέλους να συστήσει μια αρχή αρμόδια για τον χειρισμό των αιτημάτων. Αυτός ο κανονισμός, όμως, είναι εξαιρετικά πρόσφατος για να μπορέσω να προβώ σήμερα σε αξιολόγηση της προόδου εφαρμογής του. Είναι βεβαίως πρόδηλο, κυρία Stihler, ότι θα μεριμνήσουμε ώστε αυτές οι νέες διατάξεις για τα δικαιώματα των επιβατών όντως να εφαρμοστούν στην πράξη· δύναμαι να πω ότι θα ενεργήσουμε έτσι ώστε από το 2006 να είμαστε σε θέση να προβούμε σε έναν απολογισμό που θα μας επιτρέψει, εφόσον προκύψει ανάγκη, κυρία Πρόεδρε, κυρία Stihler, να ενισχύσουμε περαιτέρω τα μέτρα που ελήφθησαν. Επιμένω, όμως, ότι βρισκόμαστε στα πρώτα βήματα μιας πολιτικής που στοχεύει στη διασφάλιση, στην εγγύηση νέων δικαιωμάτων των επιβατών. Χρειαζόμαστε προφανώς κάποιο διάστημα για να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε τα μέτρα εφαρμογής και, εν τέλει, να τα ενισχύσουμε ή να τα διορθώσουμε.
Bill Newton Dunn (ALDE). – (EN) Κύριε Επίτροπε, όπως η συντάκτρια της ερώτησης έχω λάβει και εγώ ερωτήματα από τους εκλογείς μου. Αυτός είναι ένας τομέας ο οποίος είναι εξαιρετικά δυσνόητος για το κοινό. Αποτελεί ένα από τα μεγάλα οφέλη της Ευρώπης που θέσαμε προσφάτως στη διάθεση του κοινού και πρέπει να το δημοσιοποιήσουμε πολύ καλύτερα. Δεν προτείνω μια νέα οδηγία, αλλά μήπως θα μπορούσαν τα 25 γραφεία της Επιτροπής για την ενημέρωση του πολίτη στις 25 εθνικές πρωτεύουσες να δημοσιεύσουν τις λεπτομέρειες στις ιστοθέσεις τους και να τυπώσουν ένα μονοσέλιδο φυλλάδιο το οποίο θα παρέχει στο κοινό πραγματική πληροφόρηση για τα δικαιώματά του, τα οποία ενδεχομένως αποκρύπτονται από τις αεροπορικές εταιρείες;
Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Ευχαριστώ για την υπόδειξη. Βεβαίως, ο χάρτης είναι ήδη αναρτημένος στα αεροδρόμια και μνημονεύει την εθνική αρχή που είναι επιφορτισμένη με τη διερεύνηση των καταγγελιών. Πέραν αυτού, ορθώς επισημαίνετε ότι πρέπει να σημειώσουμε μεγαλύτερη πρόοδο στον τομέα της ενημέρωσης και πρέπει να εκπονήσουμε σε αυτόν τον τομέα μια πολύ πιο συγκεκριμένη και πολύ πιο προσπελάσιμη σε όλους ανακοίνωση. Θα σας ζητήσω λίγη επιείκεια, διότι αυτές οι διατάξεις είναι πρόσφατες, σας διαβεβαιώνω όμως ότι φροντίζω προσωπικά να τεθούν όντως σε εφαρμογή οι διατάξεις που πρότεινα και που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο αποδέχθηκαν. Για να γίνει αυτό, πρέπει πράγματι να ενημερώσουμε τον κόσμο. Σας ευχαριστώ για την υπόδειξή σας, ευχαριστώ δε επίσης τη συντάκτρια αυτής της ερώτησης, την κ. Stihler, που έδωσε συγκεκριμένα παραδείγματα. Με βάση αυτά τα παραδείγματα, θα φθάσουμε σταδιακά να έχουμε μια νομολογία και καλύτερη εφαρμογή των κειμένων.
Josu Ortuondo Larrea (ALDE). – (ES) Κύριε Επίτροπε, πριν από μερικές εβδομάδες έζησα την εμπειρία να μην μου επιτραπεί η επιβίβαση σε αεροσκάφος μίας από τις μεγάλες ευρωπαϊκές εθνικές αερογραμμές, και τα δικαιώματα που μου διάβασαν τότε δεν ήταν ευθυγραμμισμένα με τους κανονισμούς που έχει εγκρίνει αυτό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Γνωρίζει η Επιτροπή ποια, και πόσα, κράτη μέλη έχουν μεταφέρει την ευρωπαϊκή νομοθεσία και την έχουν ενσωματώσει στην εθνική νομοθεσία τους, και ποια, και πόσα, δεν το έχουν κάνει;
Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Κυρία Πρόεδρε, πρόκειται για κανονισμό· κατά συνέπεια, δεν απαιτείται μεταφορά στο εθνικό δίκαιο. Για να μην μακρηγορώ, μπορείτε να μου γνωστοποιήσετε με επιστολή για ποιο κράτος μέλος πρόκειται και θα ελέγξω κατά πόσον, εν προκειμένω, το κράτος μέλος όντως θέσπισε το όργανο που είναι επιφορτισμένο με την εφαρμογή των εν λόγω διατάξεων.
Πρόεδρος. Ερώτηση αριθ. 41 του κ. Αθανασίου Παφίλη (H-0756/05)
Θέμα: Σοβαρά προβλήματα στην ασφάλεια των πτήσεων
Οι αεροπορικές τραγωδίες που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού προκαλούν αυξημένες ανησυχίες ιδιαίτερα στους εργαζόμενους και στους χρήστες των υπηρεσιών των εταιρειών αερομεταφοράς. Οι ελλιπείς έλεγχοι, που σε μεγάλο βαθμό οφείλονται, όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, στην απελευθέρωση των αγορών και τον άκρατο ανταγωνισμό, η παραβίαση κανόνων ασφαλείας, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος του άμεσου και μέγιστου κέρδους, και η πληθώρα εταιρειών που εμφανίζονται και εξαφανίζονται από την αγορά χωρίς να παρέχουν τα αναγκαία εχέγγυα ασφάλειας, μετατρέπουν το μεταφορικό έργο από κοινωνική υπηρεσία σε επιχείρηση με αποκλειστικό γνώμονα το κέρδος.
Θεωρεί η Επιτροπή ότι οι ενιαίοι ανοιχτοί ουρανοί και το ασύδοτο κυνήγι του κέρδους συνέβαλαν στους μειωμένους ελέγχους και σκοπεύει να λάβει μέτρα για αποτελεσματικούς ελέγχους ασφάλειας όλων των πτήσεων, λαμβάνοντας υπόψη της και τις προτάσεις των εργαζομένων (π.χ. για έλεγχο πριν την πτήση από διπλωματούχο εγκεκριμένο μηχανικό);
Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς αντιλαμβάνομαι πολύ καλά τη συγκίνηση που προκάλεσαν όλα αυτά τα ατυχήματα που προκλήθηκαν μέσα στον Αύγουστο. Προφανώς, η Επιτροπή δεν μπορεί να αποφανθεί για τα αίτια των ατυχημάτων, αυτό είναι έργο των εμπειρογνωμόνων.
Θέλω να απαντήσω στον κ. Παφίλη ότι δεν μπορούμε να συνδέσουμε την ελευθέρωση, το άνοιγμα των αερομεταφορών στον ανταγωνισμό, με οποιοδήποτε θέμα ασφάλειας που θα μπορούσε να αποδοθεί στη δημιουργία συνθηκών ανταγωνισμού. Μπορεί μάλιστα να συνεκτιμηθεί ότι ταυτόχρονα με την ελευθέρωση της εσωτερικής αγοράς των αερομεταφορών, η Επιτροπή ενίσχυσε τους κανόνες ασφαλείας. Το κοινοτικό κεκτημένο στον τομέα της αεροπορικής ασφάλειας αναπτύχθηκε αισθητά, η δε εξέλιξη των στοιχείων που αφορούν την ασφάλεια δείχνει ότι ο αριθμός των ατυχημάτων και των νεκρών βαίνει μειούμενος αφότου ξεκίνησε η διαδικασία ελευθέρωσης. Αυτή η διαδικασία, από την άλλη μεριά, επέτρεψε να δώσουμε σε πολλούς ευρωπαίους πολίτες τη δυνατότητα μεταφοράς με χαμηλότερο ναύλο.
Με αυτό το δεδομένο, η ασφάλεια αποτελεί περισσότερο από ποτέ προτεραιότητα των αερομεταφορών, ο δε έλεγχος των κοινοτικών αεροσκαφών είναι, βεβαίως, αρμοδιότητα των εθνικών αρχών, που έχουν την ευχέρεια να αρνηθούν την έκδοση άδειας, είναι όμως θέμα που πρέπει να παρακολουθούμε πολύ στενά.
Όσον αφορά τους ελέγχους που πραγματοποιούνται πριν από την πτήση, οι ισχύουσες διατάξεις επιβάλλουν στις αεροπορικές εταιρείες την τήρηση λίαν αυστηρών κανόνων ασφαλείας. Οι ισχύοντες επιχειρησιακοί κανόνες είναι εκείνοι που έχουν θεσπιστεί από τον Σύνδεσμο Αεροπορικών Αρχών. Αυτοί οι κανόνες ορίζουν ότι κάθε αεροπορική εταιρεία πρέπει να βεβαιώνεται ότι το σύνολο του προσωπικού που προβλέπεται ή εμπλέκεται άμεσα στις επίγειες και εναέριες αποστολές έχει λάβει την προσήκουσα κατάρτιση, έχει επιδείξει ικανότητες ανάληψης ειδικών καθηκόντων και έχει επίγνωση των ευθυνών του και της σχέσης που συνδέει τα καθήκοντά του με την εμπορική εκμετάλλευση συνολικά. Ανέφερα κανόνες που θα μπορούσαν να διατυπωθούν, κυρία Πρόεδρε, με πιο απλούς όρους, και λυπούμαι για αυτό. Θέλω πραγματικά τα ευρωπαϊκά κείμενα να είναι πιο απλά, εν προκειμένω όμως πρόκειται για ένα κείμενο του Συνδέσμου Αεροπορικών Αρχών.
Αυτό που θέλω να πω, για να απαντήσω στον κ. Παφίλη, είναι ότι από τις αρχές Φεβρουαρίου, εγώ ο ίδιος πήρα την πρωτοβουλία να ζητήσω από το Συμβούλιο Υπουργών Μεταφορών τη δυνατότητα κατάρτισης ενός ευρωπαϊκού καταλόγου με τις εταιρείες στις οποίες έχει επιβληθεί απαγόρευση ή περιορισμοί πτήσεων. Πρέπει να πούμε ότι ο ρυθμός προόδου που σημειώθηκε λόγω της επιφυλακτικής στάσης των κρατών μελών ήταν βραδύτερος αυτού που επιθυμούσα.
Στη συνέχεια, αυτό το καλοκαίρι, συνέβησαν τα αεροπορικά ατυχήματα που γνωρίζετε και τα οποία υπενθύμισε ο κ. Παφίλης, και, σε εκείνη τη φάση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο οποίο υποβλήθηκε αυτή η τροποποιημένη πρόταση κανονισμού, ενέκρινε, με πρόταση της κ. De Veyrac, εισηγήτριας, εξαιρετικά θετικές τροπολογίες, που εναρμονίζουν τα κριτήρια βάσει των οποίων μια εταιρεία υπόκειται σε απαγόρευση ή περιορισμούς εκτέλεσης πτήσεων. Πιστεύω ότι αυτή η πρόταση θα καταστεί δυνατόν πλέον να εγκριθεί αρκετά σύντομα, τον Νοέμβριο. Έτσι, θα είμαι σε θέση να καταρτίσω αυτόν τον μαύρο ευρωπαϊκό κατάλογο που, προφανώς, θα επιτρέψει στους πολίτες να γνωρίζουν καλύτερα την ποιότητα του αερομεταφορέα που επιλέγουν.
Μένει το πρόβλημα των τρίτων χωρών. Η Επιτροπή προσπάθησε και εδώ να εντείνει τους ελέγχους με την περίφημη οδηγία SAFA (διαδικασία εκτίμησης της ασφάλειας των ξένων αεροσκαφών). Πρόκειται εν προκειμένω για μια οδηγία που πρέπει να μεταφερθεί στα εθνικά δίκαια όλων των κρατών μελών. Πρέπει να μεταφερθεί πριν από τον Απρίλιο του 2006. Βασιζόμενοι, αφενός, στο σχέδιο κανονισμού που αφορά την ταυτότητα του αερομεταφορέα, το οποίο περιλαμβάνει τα κριτήρια αξιολόγησης των εταιρειών και θα μας επιτρέψει να καταλήξουμε στον μαύρο κατάλογο και, αφετέρου, στην οδηγία SAFA, που θα μεταφερθεί στα εθνικά δίκαια όλων των κρατών μελών, όσον αφορά τα αεροσκάφη τρίτων χωρών, θα διαθέτουμε έναν μηχανισμό που ελπίζω ότι θα σηματοδοτήσει ένα λίαν σημαντικό βήμα για την ασφάλεια των εναέριων μεταφορών.
Αυτά είναι τα λίγα στοιχεία που ήθελα να δώσω στον κ. Παφίλη, ο οποίος δικαίως με ρώτησε σχετικά με την ασφάλεια των εναέριων μεταφορών.
Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL). – Κύριε Επίτροπε, αν συνεχισθεί αυτή η κατάσταση μέχρι το 2020, θα έχουμε ένα ατύχημα την εβδομάδα. Δηλαδή, θυσία ανθρώπινης ζωής στο βωμό του κέρδους. Και δεν πρόκειται για δική μας εκτίμηση αλλά για εκτίμηση της διεθνούς οργάνωσης των αερομεταφορών. Και ακριβώς στο σημείο αυτό, εμείς θεωρούμε ότι αυτή η πολιτική της απελευθέρωσης του ονομαζόμενου «ελεύθερου ανταγωνισμού» έχει δημιουργήσει κατάσταση ασυδοσίας που, εκτός των άλλων, έχει ως θύματα και τους επιβάτες αλλά και τους ίδιους τους εργαζόμενους. Τόσο οι κυβερνήσεις όσο και όλοι όσοι εμπλέκονται, είτε από τον δημόσιο είτε από τον ιδιωτικό τομέα, γνωρίζουν πολύ καλά την κατάσταση των αεροσκαφών όπως επίσης γνωρίζουν πολύ καλά και τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα πληρώματα με την πίεση που τους ασκείται από την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων.
Εσείς δεν κάνετε αυτό, κάνετε το αντίθετο. Και επειδή δεν έχω πολύ χρόνο, σας ρωτώ το εξής: γιατί δεν αποσύρετε την οδηγία η οποία επιτρέπει να γίνεται έλεγχος από μη αναγνωρισμένους μηχανικούς στο συγκεκριμένο αεροσκάφος αλλά, αντιθέτως, επιτρέπετε αυτή την πρακτική, κάτι που έχει αποδειχθεί ολέθριο;
Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Κύριε Παφίλη, δεν ξέρω για ποια οδηγία θέλετε να μιλήσετε. Θέλω απλώς να σας επαναλάβω ότι δεν μπορείτε να ισχυρίζεστε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ενίσχυσε το κανονιστικό πλαίσιο που αφορά στην ασφάλεια. Έχουμε τώρα έναν Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ασφάλειας της Αεροπορίας, ο οποίος άλλωστε αναγνωρίζεται ότι διαθέτει τις απαραίτητες αρμοδιότητες, μεταξύ άλλων και από την Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας των ΗΠΑ. Υπήρξε πράγματι, εκ μέρους του προκατόχου μου –και εγώ ο ίδιος θα συνεχίσω σε αυτήν την κατεύθυνση– ενίσχυση του όλου κανονιστικού πλαισίου όσον αφορά την ασφάλεια.
Έχετε δίκιο: δεν μπορούμε να ανοίγουμε τις αερομεταφορές στον ανταγωνισμό, χωρίς να εξασφαλίζουμε συγχρόνως ότι διαθέτουμε έναν αξιόπιστο μηχανισμό ασφαλείας. Σημειώνουμε πρόοδο, όμως, και θέλω να συγχαρώ, κυρία Πρόεδρε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που μας βοηθά πολύ στο ζήτημα αυτό. Χαίρομαι πολύ που βλέπω ότι θα έχουμε απολύτως ταυτόσημα κριτήρια σε κάθε κράτος μέλος όπου, όπως γνωρίζετε, οι αρμόδιες υπηρεσίες πολιτικής αεροπορίας φέρουν την ευθύνη για την ασφάλεια.
Συνεπώς, θα έχουμε κοινά κριτήρια, που θα μας επιτρέψουν, τόσο σε σχέση με τις ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρείες όσο και με τις αεροπορικές εταιρείες των τρίτων χωρών, να γνωρίζουμε ότι η τάδε ή δείνα αεροπορική εταιρεία δεν μπορεί, πράγματι, να επιδιώκει τη μεταφορά επιβατών, διότι δεν παρέχει τα αναγκαία εχέγγυα ασφάλειας. Θεωρώ ότι χρειάζεται ακόμα να καταβάλουμε πολλές προσπάθειες σε αυτόν τον τομέα, ήδη όμως έγινε ένα σημαντικό βήμα και σας το λέω ξεκάθαρα: δεν είμαι από εκείνους που θα αφήσουν να δημιουργηθεί ανταγωνισμός έξω από ένα συγκεκριμένο και αποτελεσματικό κανονιστικό πλαίσιο όσον αφορά την ασφάλεια.
Γεώργιος Καρατζαφέρης (IND/DEM). – Κύριε Επίτροπε, βγήκε το πόρισμα για την πτώση του αεροσκάφους Helios στο Γραμματικό: οι δύο κυβερνήτες ήταν καρδιοπαθείς. Ο ένας είχε φραγμένες τις αρτηρίες της καρδιάς κατά 90%. Ήταν δηλαδή σχεδόν νεκρός πριν πεθάνει. Αυτά συμβαίνουν όταν πετάνε μικρές εταιρείες χωρίς να υπάρχει έλεγχος.
Εμείς στην Ελλάδα έχουμε την Ολυμπιακή Αεροπορία, μια εταιρεία που επί 30 χρόνια δεν είχε το παραμικρό ατύχημα. Και εσείς, βεβαίως, αυτή τη στιγμή την οδηγείτε προς την εξόδιο ακολουθία.
Κάνω έκκληση από τον ελληνικό λαό: δώστε μια ευκαιρία στην Ολυμπιακή για να έχουμε εμείς την ασφάλεια να πετάμε με αυτήν την εταιρεία. Ας παραμείνει ο ανταγωνισμός. Μπορεί όμως να υπάρξει και ένας τρόπος να επιβιώσει αυτός ο κρατικός αερομεταφορέας που είναι εγγύηση για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Το σκέπτεστε να δώσετε μια ευκαιρία για την Ολυμπιακή, κύριε Επίτροπε; Είναι, αν θέλετε, χρήσιμο για την Ελλάδα....
(Η Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)
Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Κύριε Καρατζαφέρη, πρόκειται να υποβάλω σύντομα πρόταση για την επέκταση των αρμοδιοτήτων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Αεροπορίας, η οποία θα του επιτρέψει ιδίως να επιτηρεί τις διαδικασίες πτήσης και όλα όσα άπτονται του ανθρώπινου παράγοντα, δεδομένου ότι έχετε δίκιο πως πρέπει οι χειριστές να είναι καλά καταρτισμένοι και να είναι σε θέση να χειρίζονται τα αεροπλάνα. Αυτή η πρόταση θα κατατεθεί προσεχώς και, ειλικρινά πιστέψτε με, είμαστε πραγματικά αποφασισμένοι να εποπτεύσουμε προσεκτικά τις αεροπορικές εταιρείες που δεν παρέχουν τα αναγκαία εχέγγυα. Αυτό άλλωστε θα είναι το αντικείμενο του μαύρου καταλόγου, η επικαιροποίηση του οποίου θα διευκολυνθεί τα μάλα από το έργο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Αεροπορίας.
Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρος, κύριε Επίτροπε, μακριά από εμάς οι συναισθηματισμοί και η δημιουργία εντυπώσεων για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα αλλά πιστεύουμε ότι πραγματικά πρέπει να ενσκήψετε σοβαρά σε αυτό το πρόβλημα. Δεν πρόκειται να λυθεί το πρόβλημα της ασφάλειας των αερομεταφορών με μαύρες, κίτρινες, πράσινες ή κόκκινες λίστες. Αν πραγματικά δεν βάλουμε το δάκτυλό μας επί τω τύπω των ήλων για να εντοπίσουμε ποιες είναι οι αιτίες.
Και εδώ πραγματικά πρέπει να ρωτήσετε τους συνεργάτες σας, και μάλιστα έχετε λάβει σχετική επιστολή από τους άμεσα εμπλεκόμενους και ενδιαφερόμενους, τους υπεύθυνους μηχανικούς που ελέγχουν τα αεροσκάφη πριν την πτήση, ότι πλέον με οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης –ο αριθμός μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή– δίνεται η δυνατότητα να γίνεται έλεγχος από εργαζόμενους…
(Η Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)
Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Θέλω να υπενθυμίσω ότι, εν προκειμένω, ο μαύρος κατάλογος, που ευελπιστώ ότι θα έχει καταρτιστεί στις αρχές του 2006, θα καταλήξει στην επιβολή απαγόρευσης εκτέλεσης δρομολογίων από μια αεροπορική εταιρεία σε ολόκληρη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόκειται σε κάθε περίπτωση για πολύ αυστηρό μέτρο, και αυτό σημαίνει ότι πιθανόν να έχει λίαν αποτρεπτικό αντίκτυπο, δεδομένου ότι μια εταιρεία που δεν θα πληροί τους κανόνες ασφαλείας θα γνωρίζει πράγματι ότι κινδυνεύει να περιληφθεί στον μαύρο κατάλογο, δηλαδή να της απαγορευθεί κάθε πτήση σε ολόκληρο τον εναέριο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα τελευταία συμβάντα έδειξαν ότι, μέχρι τώρα, υπήρχαν απαγορεύσεις που τις επέβαλλαν οι εθνικές υπηρεσίες πολιτικής αεροπορίας, αλλά δεν ίσχυαν για το σύνολο της επικράτειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προφανώς, αυτό δεν ήταν ιδιαίτερα καθησυχαστικό για τους Ευρωπαίους. Με αυτό, όμως, το βήμα που θα κάνουμε, ευελπιστώ για μία ακόμα φορά ότι στις αρχές του 2006 θα έχουμε το εχέγγυο ότι κάθε αεροπορική εταιρεία που δεν είναι σοβαρή θα περιλαμβάνεται στον μαύρο κατάλογο και θα κληθεί να αντιμετωπίσει όλες τις αρνητικές συνεπαγωγές της απαγόρευσης πτήσης σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεύτερο μέρος
Πρόεδρος. Ερώτηση αριθ. 42 του κ. Δημητρίου Παπαδημούλη (H-0669/05)
Θέμα: Ολοκλήρωση Εθνικού Κτηματολογίου (Ε.Κ.)
Σε απάντηση της Επιτροπής σε ερώτησή μου (Ε-2710/04) σχετικά με το εθνικό κτηματολόγιο αναφέρεται ότι στην πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης «δεν περιλαμβάνεται η νομική επικύρωση των ενεργών δικαιωμάτων (τίτλων) ιδιοκτησίας» και η Επιτροπή «δεν προβλέπει περαιτέρω χρηματοδοτική συνεισφορά για το έργο του κτηματολογίου». Ουσιαστικά με την πρόταση ζητείται η χρηματοδότηση ενός ενδιάμεσου προϊόντος και όχι του τελικού, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να δοθεί εγγύηση για την ολοκλήρωση του φυσικού αντικειμένου.
Πώς έχει εξασφαλιστεί ότι έστω αυτή η ελάχιστη χρηματοδότηση οδηγεί στη σύνταξη Ε.Κ;
Πώς τεκμηριώνεται ή/και συμβιβάζεται τόσο το ελάχιστο ύψος της κοινοτικής συνδρομής όσο και το περιεχόμενο της χρηματοδοτούμενης δράσης για ψηφιακή βάση ενεργών τίτλων με την εύλογη απαίτηση να υπάρχει ολοκληρωμένο αποτέλεσμα;
Danuta Hübner, μέλος της Επιτροπής. (EN) Πράγματι, υπάρχει ένα ζήτημα σχετικά με τα στοιχεία του προγράμματος και την υποδομή της τεχνολογίας πληροφοριών για ένα σύγχρονο κτηματολόγιο το οποίο χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης. Ο σκοπός αυτού του προγράμματος είναι η κατάρτιση μιας ψηφιακής βάσης δεδομένων καταχωρημένων ενεργών δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, τα οποία είναι επί του παρόντος καταγεγραμμένα σε χαρτί σε υποθηκοφυλακεία, μαζί με μια χωροταξική παραπομπή. Αυτό το ηλεκτρονικό κτηματολόγιο ενεργών τίτλων θα προσφέρει σίγουρα πολύτιμη υπηρεσία σε πολίτες και επιχειρήσεις. Είμαστε βέβαιοι ότι αυτό το πρόγραμμα μπορεί να ολοκληρωθεί γρήγορα και αρκετά φτηνά. Επίσης, το πρόγραμμα θα οριοθετήσει τις παράκτιες και δασικές ζώνες σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, όπου τεκμαίρεται ότι η γη ανήκει στο Δημόσιο, εκτός των αστικών περιοχών. Θα εναπόκειται στο ελληνικό κράτος να διεκδικήσει το δικαίωμα ιδιοκτησίας, κατά τον τρόπο που θεωρεί κατάλληλο.
Η νομική επικύρωση των ενεργών δικαιωμάτων ιδιοκτησίας δεν περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα το οποίο συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω του ΕΤΠΑ· αυτό το έργο θα χρηματοδοτηθεί αποκλειστικά από εθνικούς πόρους. Κατά τη γνώμη μας, αυτό αποτελεί επαρκή εξήγηση για το προφανώς χαμηλό επίπεδο κοινοτικής χρηματοδότησης του προγράμματος στο οποίο αναφέρθηκε ο αξιότιμος βουλευτής.
Οι ελληνικές αρχές ζήτησαν ποσοστό συγχρηματοδότησης από το ΕΤΠΑ της τάξεως του 50%, επίπεδο το οποίο ενέκρινε η Επιτροπή.
Πιστεύω ότι αυτό απαντά τη βασική ερώτηση του κ. Παπαδημούλη.
Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL). – Ευχαριστώ κυρία Επίτροπε για την απάντηση, αλλά θέλω να σας ρωτήσω κάτι συγκεκριμένο: στις 5 Οκτωβρίου του 2001, ο τότε αρμόδιος Επίτροπος, ο κύριος Barnier, ανακοίνωσε την υπό όρους συνέχιση της συγχρηματοδότησης για ολόκληρο το εθνικό κτηματολόγιο στην Ελλάδα.
Σήμερα, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις σας, με βάση έγκυρους υπολογισμούς, χρηματοδοτείται μόνο το 2,5% του συνολικού κόστους του έργου το οποίο ανέρχεται σε 1,65 δισ. ευρώ.
Σας ερωτώ λοιπόν: πού οφείλεται αυτή η τεράστια μείωση της κοινοτικής συνεισφοράς; Γιατί η Επιτροπή αρνείται περαιτέρω χρηματοδοτική συνεισφορά, όπως την είχε υποσχεθεί ο κύριος Barnier;
Danuta Hübner, μέλος της Επιτροπής. (EN) Η χρηματοδότηση η οποία παρέχεται από την Επιτροπή είναι 40 εκατομμύρια ευρώ –50% αυτού του στοιχείου του προγράμματος– τα οποία διατίθενται σύμφωνα με το σύστημα συγχρηματοδότησης του ΕΤΠΑ. Ο λόγος είναι ότι το εναπομείναν τμήμα –η νομική επικύρωση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας– δεν μπορεί να συμπεριληφθεί στο συγχρηματοδοτούμενο πρόγραμμα, επειδή η Επιτροπή το θεωρεί νομικό ζήτημα και, ως εκ τούτου, ζήτημα εκτός του πλαισίου του συγχρηματοδοτούμενου προγράμματος. Όπως προφανώς γνωρίζετε, το νομικό πλαίσιο εν προκειμένω στην Ελλάδα είναι αρκετά ασταθές: αλλάζει αρκετά συχνά. Είναι, συνεπώς, αρμοδιότητα των Ελλήνων να οριστικοποιήσουν το κτηματολόγιο, για το οποίο παρέχουμε τεχνικά μέσα μέσω της χρηματοδότησης αυτού του προγράμματος.
Πρέπει να ειπωθεί ότι το έργο νομικής επικύρωσης συνίσταται ως επί το πλείστον στο έργο των δικηγόρων, συνεπώς η εν λόγω δαπάνη –η οποία θα λάβει τη μορφή δικηγορικής αμοιβής και παρόμοιων δαπανών– δεν μπορεί επ’ ουδενί να θεωρηθεί επιλέξιμη για χρηματοδότηση από το ΕΤΠΑ. Αυτός είναι ο λόγος για αυτό το χαμηλό επίπεδο χρηματοδότησης και ο λόγος για τον οποίο η Επιτροπή δεν μπορεί να παράσχει χρηματοδοτική ενίσχυση για το εναπομείναν τμήμα του προγράμματος.
Γεώργιος Παπαστάμκος (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, ενώνω και εγώ τη φωνή μου –την αντιπολιτευτική– έναντι της προηγούμενης ελληνικής κυβερνήσεως με αυτή του κυρίου Παπαδημούλη: είναι κατανοητή η αντιπολιτευτική του διάθεση από τη στιγμή που αναφέρθηκε στο έτος 2001.
Η Επίτροπος καλείται να απαντήσει, να φωτίσει, γιατί δεν προβλέπεται η περαιτέρω χρηματοδοτική συνεισφορά για το έργο του κτηματολογίου. Να φωτίσει τις αρνητικές πτυχές όλου αυτού του φακέλου από το 2001 και εντεύθεν. Και βεβαίως, δεν παραλείπω να πω ότι θεωρώ σημαντική τη χρηματοδότηση προδρόμων προϊόντων υποστηρικτικών της κατάρτισης του κτηματολογίου δηλαδή των κτηματογραφήσεων που θα ακολουθήσουν.
Danuta Hübner, μέλος της Επιτροπής. (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να πω κάτι ακόμα για να μπορέσω να εξηγήσω γιατί το επίπεδο χρηματοδότησης είναι τόσο χαμηλό. Πρέπει να φέρουμε κατά νου ότι αυτό το πρόγραμμα θα δημιουργήσει έσοδα· οι έλληνες πολίτες θα πρέπει να καταβάλλουν κάποιο αντίτιμο όταν ζητούν τα πιστοποιητικά. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που μας εμπόδισε να προσφέρουμε υψηλότερη συγχρηματοδότηση.
Αναφερθήκατε σε κάτι το οποίο συνέβη το 2001, και δεν είμαι βέβαιη ότι το θυμάμαι σωστά. Υπήρξε ένα προηγούμενο πρόγραμμα κτηματολογίου στην Ελλάδα το οποίο ήταν αποτυχία –εάν μπορώ να το θέσω τόσο έντονα– και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Επιτροπή αποφάσισε να ανακτήσει το πλήρες ποσό της συνεισφοράς. Αρχίσαμε τότε να οδηγούμεθα σε συμφωνία για το δεύτερο πρόγραμμα, όταν εντοπίσαμε το μέρος του προγράμματος το οποίο θα μπορούσαμε να χρηματοδοτήσουμε χωρίς αμφιβολίες και προβλήματα. Κατανοώ ότι υπάρχουν πολλές ανησυχίες, τις οποίες εκφράσατε εδώ. Μπορώ να προσφερθώ να το εξετάσω διεξοδικότερα και με τους συναδέλφους μου στη ΓΔ, να διαπιστώσω εάν αυτή η περιορισμένη συμμετοχή είναι δικαιολογημένη βάσει των διαθέσιμων στοιχείων. Σε αυτό το στάδιο, αυτό μόνο μπορώ να προσφέρω. Θα ζητήσω να ενημερωθώ εκ νέου για όλες τις λεπτομέρειες που ευθύνονται για αυτό το επίπεδο χρηματοδότησης των 40 εκατομμυρίων ευρώ. Αυτό μόνο μπορώ να πω επί του παρόντος.
Γεώργιος Καρατζαφέρης (IND/DEM). – Κυρία Επίτροπε, θεωρείστε υπεύθυνη και σοβαρή πολιτικός στη χώρα μας. Εμείς, με το κτηματολόγιο έχουμε το εξής πρόβλημα: κόστισε 26 φορές περισσότερο από ό,τι είχε προγραμματισθεί. Λιγότερα στρέμματα, περισσότερα χρήματα. Χρήματα και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ερώτηση είναι ευθεία. Το θέμα συζητείται συχνά στη Βουλή και αναφέρεται στον ελληνικό Τύπο: έχετε σκοπό να ζητήσετε από την ελληνική κυβέρνηση τη διαδικασία ποινικής διώξεως εναντίον εκείνων οι οποίοι έβαλαν χέρι στα λεφτά αυτά; Έχετε σκοπό να ζητήσετε να πάνε στο δικαστήριο και να απολογηθούν εκείνοι οι οποίοι έκλεψαν τα χρήματα του ελληνικού λαού και της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Danuta Hübner, μέλος της Επιτροπής. (EN) Σκοπεύω να μεταβώ στην Ελλάδα περίπου στις 20 Οκτωβρίου, οπότε η Επιτροπή θα εξετάσει ασφαλώς ενδεχόμενες παρατυπίες, με τις αρχές. Δεν έχω πληροφορηθεί οιεσδήποτε παρατυπίες όσον αφορά το πρόγραμμα, αλλά το ζήτημα σίγουρα θα διερευνηθεί, έστω και μόνο για να είμαστε σίγουροι.
Πρόεδρος. Ερώτηση αριθ. 43 του κ. Γεωργίου Καρατζαφέρη (H-0682/05)
Θέμα: Ομολογία αποτυχίας των ελληνικών αρχών στην επίτευξη των στόχων για απορρόφηση το 2005
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου, υπάρχει έγγραφο του Υπουργείου Οικονομίας προς την αρμόδια Γενική Διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με το οποίο οι ελληνικές αρχές παραδέχονται ότι για το 2005 ο στόχος των απορροφήσεων θα μείνει πίσω - στην καλύτερη περίπτωση -κατά 1 δις. ευρώ(!) και έτσι δεν θα επιτευχθεί η απορρόφηση ύψους 5 δις. ευρώ που είχε προβλεφθεί.
Υπάρχει τέτοιο έγγραφο; Tι άλλο αναφέρει, ποιός το υπογράφει και ποιά εξήγηση δίνει για την (προβλεπόμενη από τις ίδιες τις ελληνικές αρχές) αποτυχία στην επίτευξη του στόχου που είχαν θέσει;
Danuta Hübner, μέλος της Επιτροπής. (EN) Ρωτάτε εάν έχω λάβει κάποια επιστολή από τις ελληνικές αρχές η οποία περιέχει τις πληροφορίες τις οποίες υπαινίσσεστε. Μπορώ να σας πω ότι η Επιτροπή δεν έχει λάβει τέτοια επιστολή, αλλά έχουμε συζητήσει τις προβλέψεις πληρωμής με την Ελλάδα, όπως κάνουμε με όλα τα κράτη μέλη αρκετές φορές τον χρόνο.
Στο πλαίσιο των συζητήσεων μας με την Ελλάδα για την πρόβλεψη πληρωμών το 2005, παρατηρήσαμε τον ενδεχόμενο κίνδυνο ανεπαρκούς απορρόφησης έως το τέλος του χρόνου. Τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και η Επιτροπή έχουν επίγνωση του ενδεχόμενου κινδύνου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, τον περασμένο Ιούλιο, ο Γενικός Διευθυντής της ΓΔ Περιφερειακής Πολιτικής, κ. Graham Meadows, απέστειλε επιστολή στην ελληνική κυβέρνηση όσον αφορά τις N+2 πληρωμές και τους στόχους αναλήψεων του ταμείου συνοχής για φέτος. Μετά την αποστολή αυτής της επιστολής διεξήχθη συνάντηση –περίπου προ μίας εβδομάδας– μεταξύ των ελληνικών αρχών και της Επιτροπής.
Όπως ανέφερα, προτίθεμαι να επισκεφθώ η ίδια τη χώρα και να συζητήσω το θέμα όταν συναντήσω τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης τον Οκτώβριο.
Η αντίληψή μου είναι, από τις συνεδριάσεις που είχαν οι υπηρεσίες, ότι υπάρχει σαφής δέσμευση όχι μόνο από την πλευρά μας αλλά επίσης από την πλευρά της Ελλάδας να γίνει οτιδήποτε δυνατό για να αποφευχθεί φέτος οιαδήποτε αποδέσμευση, αν και υπάρχει τέτοιος κίνδυνος.
Γεώργιος Καρατζαφέρης (IND/DEM). – Κυρία Πρόεδρε, μιλάμε για απώλεια του ενός τρίτου από το τρίτο πακέτο στήριξης. Αυτό είπε και η πριν μερικά χρόνια αρμοδία Επίτροπος, σήμερα στη Βουλή των Ελλήνων. Υπάρχει επιστολή του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας προς τον Πρωθυπουργό της χώρας στην οποία γίνεται λόγος για τόσο μεγάλο βαθμό απώλειας.
Εσείς κύρια Επίτροπε έχετε διερευνήσει για ποιο λόγο καθυστερεί η Ελλάδα; Γιατί δεν μπορεί να εισπράξει χρήματα, τη στιγμή μάλιστα που έχει έλλειμμα ύψους 6% και έχει ανάγκη και από το τελευταίο ευρώ; Γιατί λοιπόν με τόση μεγάλη ευκολία η Ελλάδα απορρίπτει πολλά δισεκατομμύρια ευρώ; Ποιος είναι αυτός ο λόγος; Έχετε ενημερωθεί σχετικά;
Danuta Hübner, μέλος της Επιτροπής. (EN) Γνωρίζουμε ότι οι Έλληνες χρειάζονται κονδύλια, ακριβώς όπως και άλλα κράτη μέλη τα οποία χρησιμοποιούν τα κονδύλιά μας, και, μόλις πληροφορήθηκα ότι υπήρχαν προβλήματα με την ικανότητα απορρόφησης, συνεργαστήκαμε πολύ στενά με τις αρχές προκειμένου να βοηθήσουμε όσο μπορούσαμε από την πλευρά της Επιτροπής για να επιλυθεί το πρόβλημα. Εντούτοις, θα πρέπει να λάβει κανείς υπόψη το γεγονός ότι αυτό το έτος έχει ακόμα κάποιους μήνες να διανύσει, συνεπώς αν υπάρχει πλήρης συμμετοχή –η οποία πιστεύω ότι υπάρχει από την ελληνική πλευρά– μπορούμε να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε την απώλεια κονδυλίων στη φετινή κατανομή για την Ελλάδα.
Είναι πολύ πρόωρο να μιλούμε για συγκεκριμένα αριθμητικά στοιχεία, επειδή η εμπειρία μου από τον τελευταίο ενάμιση μήνα του περυσινού έτους, όταν ανέλαβα στα τέλη Νοεμβρίου, ήταν ότι τους τελευταίους μήνες του έτους συνήθως παρατηρείται τεράστια κινητοποίηση κονδυλίων στα περισσότερα κράτη μέλη, όταν είναι σε θέση να καλύψουν τη διαφορά. Αυτό σημαίνει ότι μένουν ακόμη τρεις μήνες για τη διασφάλιση επαρκούς απορρόφησης κονδυλίων στην Ελλάδα.
Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να δεσμευθώ ότι θα εργαστούμε σκληρά με τις αρχές για αυτό το θέμα και, βάσει του ποσού το οποίο μου γνωστοποιήθηκε από την ΓΔ, η αίσθησή μου είναι ότι το ποσό είναι πολύ χαμηλότερο από το ποσό το οποίο ανέφερε στην ερώτησή του ο αξιότιμος βουλευτής. Εντούτοις, σε αυτό το στάδιο, διστάζω να αναφέρω αριθμητικά στοιχεία, επειδή πιστεύω ότι οι ελληνικές αρχές και οι Έλληνες οι οποίοι χρειάζονται τα χρήματα θα βάλουν τα δυνατά τους προκειμένου να δαπανήσουν καταλλήλως τα χρήματα τους ερχόμενους μήνες.
Όπως γνωρίζετε, για τα διαρθρωτικά ταμεία το ποσό το οποίο ενδεχομένως διατρέχει κίνδυνο είναι το ποσό το οποίο διατέθηκε το 2003 επειδή τώρα το N+2 έρχεται αυτόματα στα τέλη αυτού του χρόνου, και στην κατανομή του 2003 δεν έχουμε μόνο το ΕΤΠΑ, αλλά επίσης τη χρηματοδότηση του Κοινωνικού Ταμείου και του ΕΓΤΠΕ. Δεν εναπόκειται σε εμένα να επιβάλω ταχεία δράση στις ελληνικές αρχές, αλλά όσο μπορούμε να επιβάλουμε και να κινητοποιήσουμε το πράττουμε.
Διεξάγουμε συνεδριάσεις σε όλα τα επίπεδα και οι αποστολές μας μεταβαίνουν συχνά στην Ελλάδα. Συνάδελφοι εργάζονται σε τρέχον επιχειρησιακό επίπεδο, αλλά βοηθούν επίσης πολύ ενεργά να υπερνικηθούν οι δυσκολίες οι οποίες έχουν συσσωρευτεί συν τω χρόνω. Πράγματα όπως αυτά δεν συμβαίνουν σε μία νύχτα, αλλά αποτελούν συνήθως το αποτέλεσμα πιο μακροχρόνιων διαδικασιών. Προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα τα οποία αποκαλύψαμε φέτος και να βοηθήσουμε τους Έλληνες.
Paul Rübig (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, δεν είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα η προηγούμενη κυβέρνηση συσσώρευσε ένα τεράστιο χρέος και γι’ αυτό υπάρχει τώρα πρόβλημα με την εκπλήρωση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης;
Danuta Hübner, μέλος της Επιτροπής. (EN) Δεν μπορώ να το πω με 100% βεβαιότητα, αλλά έχω την αίσθηση ότι δεν είναι τόσο τα προβλήματα συγχρηματοδότησης αλλά η εθνική συνεισφορά στα κονδύλια η οποία καθιστά δύσκολη τη δέουσα οριστικοποίηση των ελληνικών σχεδίων. Υπήρξε προφανώς μια σωρεία λαθών, αλλά δεν είμαι προετοιμασμένη σήμερα να δώσω περισσότερες πληροφορίες για τους πραγματικούς λόγους των προβλημάτων. Όπως είπα, αυτές είναι συνήθως συνολικές διαδικασίες, αλλά βέβαια δεν έχουμε εντοπίσει έναν μοναδικό παράγοντα υπεύθυνο για την έλλειψη χρηματοδοτικών μέσων για τη συγχρηματοδότηση των σχεδίων.
Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL). – Ευχαριστώ κυρία Επίτροπε και για την απάντησή σας και για το πνεύμα της απάντησής σας. Θα ήθελα ωστόσο να σας ρωτήσω εάν μπορείτε να μου απαντήσετε ποιο είναι, με βάση τις μέχρι σήμερα αιτήσεις πληρωμών, το συνολικό ποσοστό απορρόφησης για το ελληνικό κοινοτικό πλαίσιο στήριξης;
Επίσης, μου είχατε απαντήσει πριν λίγες μέρες γραπτώς, ότι περιμένετε μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου ελληνικές προτάσεις για μία ενδιάμεση αναθεώρηση του συνολικού προγράμματος. Τις έχετε πάρει;
Και τρίτον, μετά το ταξίδι σας στην Ελλάδα, πότε εκτιμάτε ότι θα ολοκληρωθεί η συνεργασία της Επιτροπής με τις ελληνικές αρχές για την αναθεώρηση του κοινοτικού πλαισίου στήριξης;
Danuta Hübner, μέλος της Επιτροπής. (EN) Δεν είμαι σίγουρη κατά πόσον άκουσα όλα τα ερωτήματα, αλλά κανονικά, εάν λάβουμε τις προτάσεις σχεδίων έως τα τέλη Οκτωβρίου, θα είμαστε ασφαλώς σε θέση να διαθέσουμε τα κονδύλια προς τα τέλη του έτους. Ως εκ τούτου, υπάρχει ακόμη λίγος καιρός, για αυτόν τον λόγο λέω ότι είναι πολύ νωρίς να κρίνουμε σήμερα ποια –εάν κάποια– κονδύλια προφανώς δεν θα απορροφηθούν, ιδίως εφόσον είναι πάντα δυνατόν να υπάρξει ενδεχομένως ένα εξαιρετικό πρόγραμμα το οποίο θα απορροφήσει το υπόλοιπο των κονδυλίων του 2003 πριν από τα τέλη του έτους.
Επιτρέψτε μου να σας πω ότι δεν υπάρχει σίγουρα έλλειψη προθυμίας για συνεργασία με την Επιτροπή. Όπως ενδεχομένως θυμάστε, το πρώτο εξάμηνο του έτους κατορθώσαμε να επιλύσουμε ένα ασύγκριτα δύσκολο πρόβλημα. Κατορθώσαμε να εξεύρουμε λύση, κατορθώσαμε να οριστικοποιήσουμε διαπραγματεύσεις οι οποίες ήταν εξαιρετικά δύσκολες και επώδυνες και από τις δύο πλευρές. Ωστόσο, η δέσμευση και από τις δύο πλευρές ήταν αρκετά ισχυρή ώστε να επιλύσει το πρόβλημα, το οποίο ήταν ιστορικού χαρακτήρα. Σήμερα, εργαζόμαστε περισσότερο σε τρέχουσα βάση, αλλά καταβάλλονται όλες οι απαραίτητες προσπάθειες και από τις δύο πλευρές, και αυτό με κάνει να αισιοδοξώ ότι θα επιλύσουμε αυτό το πρόβλημα. Δεν μπορώ να δεσμευτώ εξ ονόματος της ελληνικής κυβέρνησης, εν τούτοις μπορώ μόνο να προσφέρω τη βοήθεια την οποία προσφέρουμε.
Πρόεδρος. Ερώτηση αριθ. 44 του κ. Ryszard Czarnecki (H-0710/05)
Θέμα: Κονδύλια ενίσχυσης της περιφερειακής πολιτικής
Είναι αλήθεια ότι, λόγω των μειώσεων στον αρχικά προβλεπόμενο προϋπολογισμό για την περίοδο από το 2007 ως το 2013, η Επιτροπή θα αναγκαστεί να κάνει περικοπές σε ποσά που προορίζονταν αρχικά για ορισμένα μέσα ενίσχυσης; Αν ναι, σε ποια;
Danuta Hübner, μέλος της Επιτροπής. (PL) Αναφέρθηκε ο προϋπολογισμός για την περίοδο 2007-2013. Όπως θα γνωρίζει ο αξιότιμος βουλευτής, αυτό είναι το θέμα της διοργανικής συμφωνίας, καθώς και το θέμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ των τριών θεσμικών οργάνων βάσει της πρότασης που κατέθεσε η Επιτροπή.
Η Επιτροπή συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις, αλλά, παρόλα αυτά, υπερασπίζεται τη δική της πρόταση, αν μου επιτρέπετε να χρησιμοποιήσω αυτό το ρήμα. Η Επιτροπή δεν έχει καμία εξουσία όσον αφορά την απόφαση για το πώς θα κατανεμηθεί μια πιθανή μείωση του συνολικού προϋπολογισμού και δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις σχετικά με το πώς οι περικοπές του προϋπολογισμού θα κατανεμηθούν στις διάφορες κατηγορίες εντός του πλαισίου της πολιτικής συνοχής. Κάθε καθολική περικοπή αυτού του χαρακτήρα οδηγεί σε προσαρμογές των μεμονωμένων στοιχείων ολόκληρου του προϋπολογισμού.
Μπορώ, ωστόσο, να δηλώσω ότι τον Ιούνιο η Προεδρία του Λουξεμβούργου πρότεινε έναν προϋπολογισμό για την πολιτική συνοχής που ήταν 10% λιγότερος από την πρόταση της Επιτροπής. Η πρόταση προέβλεπε αντίκτυπο στους μεμονωμένους στόχους της πολιτικής συνοχής που ήταν δυσανάλογος. Ο στόχος I, που περιλαμβάνει τις φτωχότερες περιοχές, υπέστη μείωση κατά 6%. Ο στόχος II, που προορίζεται να συμβάλει στη δημιουργία πιο ανταγωνιστικών περιφερειών και να παράσχει νέες θέσεις εργασίας, υπέστη μείωση του προϋπολογισμού κατά 18% περίπου. Οι πιο δραστικές περικοπές ήταν στον στόχο III, που αφορά την ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία, δηλαδή, τη συνοχή. Για τον στόχο III, οι περικοπές ανέρχονται στο 50%.
Αναφέρομαι σε μια μείωση σε σχέση με την πρόταση της Επιτροπής. Καταρχήν, αυτή θα είχε δυσανάλογο αντίκτυπο στα λεγόμενα παλαιά και νέα κράτη μέλη, καθώς το 80% των περικοπών θα επηρέαζαν τα 15 παλαιότερα κράτη μέλη και το υπόλοιπο 20% θα επηρέαζε τις χώρες που προσχώρησαν πρόσφατα στην Ένωση.
Αυτό είναι το μόνο που μπορώ να πω σχετικά με την ανάμιξη της Επιτροπής στις αποφάσεις που αφορούν τις δημοσιονομικές περικοπές.
Ryszard Czarnecki (NI). – (PL) Λαμβάνω τον λόγο για να αποδείξω ότι οι έλληνες βουλευτές δεν είναι οι μόνοι που επιχειρούν να μιλήσουν με την Επίτροπο. Σας ευχαριστώ για την απάντησή σας, Επίτροπε Hübner. Ήταν αποτελεσματική, λεπτομερής και εύστοχη. Στην ερώτησή μου προσπάθησα να μεταδώσω τις ανησυχίες πολλών βουλευτών σχετικά με το πώς θα τα πάει η περιφερειακή πολιτική στο πλαίσιο του νέου προϋπολογισμού.
Θα μείνω σε αυτό, κυρία Πρόεδρε, για να σας αποδείξω ότι υπάρχουν κάποιοι άντρες βουλευτές σε αυτό το Σώμα που είναι ικανοί να ολοκληρώνουν στην ώρα τους, έτσι ώστε να μην αναγκάζεστε να καταφεύγετε στη φρικτή συσκευή που έχετε μπροστά σας.
Danuta Hübner, μέλος της Επιτροπής. (EN) Δεν τέθηκε κάποιο νέο ερώτημα προς απάντηση.
David Martin (PSE). – (EN) Κυρία Επίτροπε, θα διαβάσετε την ομιλία την οποία εκφώνησε χθες ο βρετανός υπουργός οικονομικών, στην οποία εγκωμίασε διάφορα επιτεύγματα των τελευταίων ετών σε αναπτυσσόμενα μέρη του Ηνωμένου Βασιλείου; Το μόνο κοινό σημείο σε όλα τα παραδείγματα τα οποία έδωσε ήταν ότι είχαν όλα συγχρηματοδοτηθεί από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης. Σε αυτό το πλαίσιο, θα χρησιμοποιήσετε αυτές τις πληροφορίες στις διαπραγματεύσεις σας με το Συμβούλιο, προκειμένου να προσπαθήσετε να αυξήσετε το ποσό που διατίθεται στις δημοσιονομικές προοπτικές για την περίοδο 2007-2013;
Danuta Hübner, μέλος της Επιτροπής. (EN) Σας ευχαριστώ για αυτήν την πληροφορία. Σχετικά, θα ήθελα να πω δύο πράγματα. Πρώτον, το Ηνωμένο Βασίλειο αποτελεί πηγή βέλτιστων πρακτικών στην Ευρώπη όσον αφορά την περιφερειακή πολιτική και τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται τα κονδύλια. Έχω επισκεφτεί πολλά επιστημονικά και επιχειρηματικά πάρκα. Έχετε θαυμάσιες εταιρικές σχέσεις σε τοπικό επίπεδο και επιτυγχάνετε απίστευτα καλά αποτελέσματα, πολύ συχνά από μια ελάχιστη καταλυτική συνεισφορά προερχόμενη από τα διαρθρωτικά ταμεία. Οπουδήποτε πηγαίνει κανείς –όχι μόνο στη Σκωτία, στην Ουαλία ή στην Κορνουάλη, αλλά επίσης σε άλλες περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου– μπορεί να βρει εξαιρετικά παραδείγματα αυτού του είδους βέλτιστης πρακτικής. Χρησιμοποιούμε επίσης την εμπειρία του Ηνωμένου Βασιλείου για να μπορέσουμε να γίνουμε πιο καινοτόμοι από την άποψη της χρηματοοικονομικής τακτικής, και η βρετανική εμπειρία θα χρησιμοποιηθεί επίσης ευρέως για τις εκδηλώσεις τις οποίες θα διεξάγουμε με τους Βρετανούς τον ερχόμενο μήνα σχετικά με τον χρηματοοικονομικό σχεδιασμό.
Δεύτερον, όλοι χρειαζόμαστε μια απόφαση για τον προϋπολογισμό, αλλά πρέπει να εκτιμηθεί ότι, εν τω μεταξύ, μπορούμε να συνεργαστούμε με τους Βρετανούς σε όλες τις άλλες κατευθύνσεις – ρυθμίσεις, προγραμματισμός και επίσης σε αυτές τις καινοτόμες προτάσεις πρωτοβουλιών για το μέλλον των ταμείων. Ωστόσο, θα ήταν καλό να έχουμε την απόφαση για τον προϋπολογισμό υπό τη βρετανική Προεδρία.
Justas Vincas Paleckis (PSE). – (EN) Κυρία Επίτροπε, η συνάδελφός σας Επίτροπος Grybauskaitė δήλωσε δημόσια ότι, εάν η ΕΕ αποτύχει να καταλήξει σε συμφωνία σχετικά με τη δημοσιονομική προοπτική φέτος κατά τη διάρκεια της βρετανικής Προεδρίας, τότε τα νέα κράτη μέλη της ΕΕ δεν θα είναι σε θέση να λάβουν το προβλεπόμενο πλήρες επίπεδο ενίσχυσης από τα διαρθρωτικά ταμεία και το ταμείο συνοχής. Συμφωνείτε με αυτήν την πρόβλεψη;
Danuta Hübner, μέλος της Επιτροπής. (EN) Δεν είναι μυστικό ότι αυτή η πολιτική χρειάζεται χρόνο για να δρομολογηθεί. Εκτιμούμε ότι, από τη στιγμή που θα ληφθεί η απόφαση για τον προϋπολογισμό, θα χρειαστούμε περίπου 18 μήνες για να ξεκινήσουμε τη νέα γενιά προγραμμάτων και σχεδίων συναπόφασης. Εξετάζοντάς το από αυτήν την άποψη, τώρα είναι πραγματικά η τελευταία στιγμή για τη λήψη της απόφασης σχετικά με τον προϋπολογισμό, καθώς έχουμε ήδη περιορισμένο χρόνο. Αυτό είναι απολύτως σαφές.
Το πρόβλημα είναι ότι άπαξ και ληφθεί η απόφαση και ολοκληρώσουμε όλες τις απαραίτητες διαδικασίες, στη συνέχεια πρέπει να διαπραγματευτούμε τα προγράμματα –το εθνικό πλαίσιο και τα επιχειρησιακά προγράμματα– και τότε τα κράτη μέλη πρέπει να προετοιμαστούν για την έναρξη των προγραμμάτων και των σχεδίων. Εάν εγκαινιάσουμε τα σχέδια τον Ιανουάριο του 2007 –πράγμα το οποίο είναι πλέον μάλλον απίθανο– τότε υπάρχει λιγότερος χρόνος για την απορρόφηση των χρημάτων, άρα το ποσό των χρημάτων θα εξαρτηθεί απλώς από την απόφαση, όποτε ληφθεί. Η απόφαση θα δώσει τα χρήματα, αλλά ο ανησυχητικός παράγοντας είναι πόσο χρόνο θα εξακολουθούμε να έχουμε για την απορρόφησή τους. Εάν η προοπτική συντομευτεί λόγω της καθυστερημένης απόφασης για τη δημοσιονομική προοπτική, τότε τα κράτη μέλη και οι περιφέρειες –παλαιά και νέα– θα έχουν λιγότερο χρόνο, και υπάρχει ο κίνδυνος ορισμένα χρήματα να χαθούν. Στην περίπτωση αυτής της πολιτικής, ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος.
Πρόεδρος. Οι ερωτήσεις αριθ. 45 και 46 θα απαντηθούν γραπτώς(1).
Πρόεδρος. Ερώτηση αριθ. 47 του κ. Jacques Toubon (H-0701/05)
Θέμα: Μελέτη στον τομέα των παιγνίων στην εσωτερική αγορά
Η Επιτροπή ανέθεσε το 2004 στο Ελβετικό Ινστιτούτο Συγκριτικού Δικαίου (ISDC) να πραγματοποιήσει μια μελέτη για τον τομέα των παιγνίων στην εσωτερική αγορά.
Το ISDC ανέθεσε υπεργολαβικά μέρος αυτής της μελέτης σε ένα αγγλικό πανεπιστημιακό κέντρο, το Κέντρο για τη Μελέτη των Παιγνίων (Μάντσεστερ - Ηνωμένο Βασίλειο), το οποίο ελάμβανε επιδοτήσεις από το γραφείο στοιχημάτων. Επί πλέον, υφίστανται υπόνοιες όσον αφορά την ανεξαρτησία του ιδίου του ISDC, του οποίου η οικονομική υγεία εξαρτάται από τις παραγγελίες εκ μέρους ορισμένων φορέων του τομέα. Αυτό ο οικονομικός δεσμός θα συνιστούσε de facto σύγκρουση συμφερόντων που θα μπορούσε να θέσει υπό αμφισβήτηση την ισχύ των συμπερασμάτων αυτής της εκθέσεως.
Γνωρίζοντας ότι αυτή η μελέτη θα έχει αναμφισβήτητη επίδραση για το μέλλον της ρύθμισης που θα εφαρμοσθεί σε αυτό τον τομέα, τι προτίθεται να πράξει η Επιτροπή ώστε να εξασφαλίσει την αντικειμενικότητα αυτής της μελέτης και ποιες εγγυήσεις μπορεί να δώσει σχετικά στο σύνολο των φορέων του ευρωπαϊκού τομέα παιγνίων;
Charlie McCreevy, μέλος της Επιτροπής. (EN) Είμαι πεπεισμένος ότι δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων σε σχέση με τη μελέτη που έχει αναθέσει η Επιτροπή. Είμαι πεπεισμένος όσον αφορά την ανεξαρτησία και την ακεραιότητα του αναδόχου, του Ελβετικού Ινστιτούτου, και του υπεργολάβου, του Κέντρου για τη Μελέτη των Παιγνίων του Πανεπιστημίου του Σάλφορντ.
Η σχέση με συνεισφέρουσες εταιρείες στην οποία αναφέρεται ο αξιότιμος βουλευτής είναι κοινές σε πανεπιστημιακά τμήματα σε ολόκληρο τον κόσμο. Είμαι βέβαιος ότι οι δωρεές από συνεισφέρουσες εταιρείες, είτε αυτές είναι πρακτορεία στοιχημάτων είτε εθνικά λαχεία, είναι δωρεές άνευ όρων. Με ικανοποιεί η δήλωση της απουσίας σύγκρουσης συμφερόντων που δόθηκε στην Επιτροπή.
Μπορώ να διαβεβαιώσω τον αξιότιμο βουλευτή ότι οι υπηρεσίες μου θα δώσουν την αμέριστη προσοχή τους στον τρόπο με τον οποίο θα διεξαχθεί η μελέτη και θα διασφαλίσουν ότι ο ανάδοχος ικανοποιεί πλήρως τα κριτήρια ανάθεσης που ορίζονται στις προδιαγραφές του διαγωνισμού.
Ο αξιότιμος βουλευτής αναφέρεται, και εγώ παραθέτω, στο ότι «αυτή η μελέτη θα έχει αναμφισβήτητη επίδραση για το μέλλον της ρύθμισης που θα εφαρμοσθεί σε αυτό τον τομέα». Πρώτον θα ήθελα να υπενθυμίσω στον αξιότιμο βουλευτή ότι η μελέτη, η οποία εξετάζει ένα ευρύ φάσμα παιγνίων, θα εξετάσει με τεκμηριωμένο τρόπο διάφορους νόμους οι οποίοι εφαρμόζονται στα κράτη μέλη και οικονομικές πτυχές. Αυτό αποτελεί άσκηση μελέτης, και ο ανάδοχος δεν θα συμβουλεύσει την Επιτροπή για τις μελλοντικές εναλλακτικές δυνατότητες πολιτικής.
Τέλος, μπορώ να διαβεβαιώσω τον αξιότιμο βουλευτή ότι δεν θα λάβω οιεσδήποτε αποφάσεις πολιτικής αποκλειστικά βάσει της εν λόγω μελέτης. Η μελέτη θα μας βοηθήσει να αποκτήσουμε καλύτερη αντίληψη των ενεχόμενων θεμάτων, αλλά πρόθεσή μου είναι η διεξαγωγή πλήρους διαδικασίας διαβούλευσης πριν από τη λήψη οιασδήποτε απόφασης.
Η μελέτη του αναδόχου θα δοθεί σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη και θα δημοσιευτεί στην ιστοθέση της Επιτροπής. Επιπροσθέτως, τα πορίσματα του αναδόχου θα αποτελέσουν αντικείμενο δημόσιας ακρόασης, η οποία είναι προγραμματισμένη να διεξαχθεί στις αρχές Νοεμβρίου και στην οποία οι απόψεις των ενδιαφερομένων μερών, συμπεριλαμβανομένου του αξιότιμου βουλευτή, θα είναι άκρως ευπρόσδεκτες.
Jacques Toubon (PPE-DE). – (FR) Κύριε Επίτροπε, σας ευχαριστώ για την ακρίβεια της απάντησής σας. Θέλω απλώς να υπογραμμίσω ότι δεν διαψεύσατε τις πληροφορίες που περιλαμβάνονταν στην ερώτησή μου, και αυτό ακριβώς είναι το άκρως ανησυχητικό. Έστω και αν η μελέτη του Ελβετικού Ινστιτούτου Συγκριτικού Δικαίου δεν είναι παρά μια προκαταρτική μελέτη για το σύνολο των συστημάτων, είναι απολύτως σαφές ότι το να εμπιστευθούμε όλες τις οικονομικές πτυχές σε ένα πανεπιστημιακό κέντρο, στο διοικητικό συμβούλιο του οποίου είναι μέλη εταιρείες όπως η Stanley Leisure, η Gala Group, η London Clubs International ή η Camelot Group, απέχει εν πάση περιπτώσει, κατά τη γνώμη μου, παρασάγγας από την αναγκαία αντικειμενικότητα.
Charlie McCreevy, μέλος της Επιτροπής. (EN) Δεν συμφωνώ με τον αξιότιμο βουλευτή. Είναι αρκετά σύνηθες για τα πανεπιστήμια και τα κέντρα αριστείας να λαμβάνουν χρηματοδότηση από συγκεκριμένους φορείς. Δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων όταν αυτό το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο διεξάγει μια μελέτη. Δεν δέχομαι ότι υπάρχει κάποια διαφορά στην προκειμένη περίπτωση. Ο ανάδοχος έχει δώσει διάφορες εγγυήσεις.
Θα ήθελα να επισημάνω στον αξιότιμο βουλευτή ότι ο Όμιλος Camelot, ο οποίος διαχειρίζεται το εθνικό λαχείο του Ηνωμένου Βασιλείου, συγκαταλέγεται επίσης στους χορηγούς. Συνεπώς, το Σάλφορντ χρηματοδοτείται τόσο από φορέα του ιδιωτικού τομέα όσο και από φορέα με κρατικό μονοπώλιο.
Ως εκ τούτου, δεν δέχομαι ότι υφίσταται οιαδήποτε σύγκρουση συμφερόντων. Αυτή πρόκειται να είναι μια αντικειμενική μελέτη· θα βοηθήσει την Επιτροπή στις συσκέψεις της· θα δημοσιευθεί στην ιστοθέση· θα πραγματοποιηθεί ακρόαση τον Νοέμβριο, στην οποία θα κληθούν όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένου του αξιότιμου βουλευτού. Θα καταλήξουμε τότε στις τελικές μας αποφάσεις για τη συνέχεια. Πρόκειται για μια άσκηση μελέτης.
David Martin (PSE). – (EN) Κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ευρωστία της απάντησής σας. Διερωτώμαι αν θα συμφωνούσατε μαζί μου ότι το Κέντρο για τη Μελέτη των Παιγνίων στο Μάντσεστερ είναι ένα αναγνωρισμένο ακαδημαϊκό ίδρυμα, το οποίο δεν υιοθετεί οιανδήποτε θέση για τα παίγνια, είτε υπέρ είτε κατά. Εξετάζει απλώς τα ψυχολογικά αίτια των παιγνίων, και το πράττει με ακαδημαϊκό και ανεξάρτητο τρόπο.
Charlie McCreevy, μέλος της Επιτροπής. (EN) Βάσει των πληροφοριών που έχω στη διάθεσή μου, μπορώ να συμφωνήσω με τον αξιότιμο βουλευτή και, έως ότου αποδειχθεί το αντίθετο, αυτό το συγκεκριμένο ινστιτούτο χαίρει ευρείας αναγνώρισης.
Πρόεδρος. Ερώτηση αριθ. 48 του κ. Jelko Kacin (H-0725/05)
Θέμα: Προβλήματα που αντιμετώπισαν οι εταιρείες τυχερών παιγνίων στο πλαίσιο της προώθησης των δραστηριοτήτων τους σε άλλα κράτη μέλη
Τον Ιούλιο τ.έ., ο υποφαινόμενος είχε ήδη υποβάλει ερώτηση στην Επιτροπή σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετώπισαν εταιρείες τυχερών παιγνίων στο πλαίσιο της προώθησης των δραστηριοτήτων τους στην Αυστρία. Στην απάντησή της η Επιτροπή ανέφερε ότι θα εξέταζε τον αυστριακό νόμο (που τροποποιήθηκε το 2003), ο οποίος απαγορεύει σε ξένους επιχειρηματίες στον τομέα των τυχερών παιγνίων να κάνουν διαφήμιση στην Αυστρία και ότι θα ήλεγχε κατά πόσον τούτο συμβιβάζεται με το κοινοτικό δίκαιο.
Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή τις διαπιστώσεις στις οποίες κατέληξε κατά την διάρκεια των τριών μηνών που ακολούθησαν την πρώτη αυτή ερώτηση;
Πρέπει να σημειωθεί ότι η Αυστρία απαγορεύει στους ξένους επιχειρηματίες στον τομέα των τυχερών παιγνίων να διαφημίζουν τις δραστηριότητές τους στην επικράτειά της, η απαγόρευση όμως αυτή δεν αφορά τους ντόπιους επιχειρηματίες. Γίνεται έτσι φανερό ότι η Αυστρία προστατεύει με τον τρόπο αυτό τα οικονομικά συμφέροντα των αυστριακών επιχειρηματιών και ότι παρεμποδίζει τις δραστηριότητες τουριστικής προώθησης των ξένων επιχειρηματιών στην ευρωπαϊκή αγορά. Πρόκειται για παραβίαση των θεμελιωδών αρχών της οικονομίας της αγορά, και συγκεκριμένα του άρθρου 49 της Συνθήκης περί Ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας το οποίο αναφέρεται στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών.
Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή τι σκοπεύει να πράξει στον τομέα αυτό προκειμένου να τεθεί τέρμα στην μεροληπτική αυτή συμπεριφορά προ της ενάρξεως της αυστριακής προεδρίας, την 1η Ιανουαρίου 2006;
Charlie McCreevy, μέλος της Επιτροπής. (EN) Στην προηγούμενη απάντησή μου στον αξιότιμο βουλευτή, δήλωσα ότι η Επιτροπή προτίθεται να εξετάσει τη εν λόγω νομοθεσία βάσει ειδικότερων πληροφοριών.
Μολονότι η Επιτροπή δεν έχει λάβει συγκεκριμένες καταγγελίες όσον αφορά την αυστριακή νομοθεσία, θα ήθελα να υπενθυμίσω στον αξιότιμο βουλευτή τη μελέτη που έχει ανατεθεί με θέμα όλους τους εθνικούς κανόνες που εφαρμόζονται στις διάφορες μορφές υπηρεσιών τυχερών παιγνίων. Αυτή η μελέτη αναμένεται να ολοκληρωθεί στα τέλη αυτού του χρόνου, και ευελπιστώ ότι θα συμπεριλαμβάνει μια νομική και οικονομική αναθεώρηση, προκειμένου να μας βοηθήσει όλους να κατανοήσουμε καλύτερα τα ενυπάρχοντα σύνθετα προβλήματα και να μας ενημερώσει για τους νόμους που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Αυστρίας.
Επαναλαμβάνω την πρόσκλησή μου στον αξιότιμο βουλευτή να μας παράσχει περισσότερες λεπτομέρειες ή πρακτικά παραδείγματα των προβλημάτων τα οποία αντιμετώπισαν οι σλοβενικοί φορείς εκμετάλλευσης τυχερών παιγνίων κατά τη διαφήμιση των δραστηριοτήτων τους. Μια τέτοια πληροφόρηση θα βοηθήσει την Επιτροπή να διαπιστώσει κατά πόσον πρέπει να κινηθούν διαδικασίες επί παραβάσει.
Jelko Kacin (ALDE). – (SL) Σας ευχαριστώ, κύριε Επίτροπε, για την περιεκτική απάντησή σας. Θα είμαστε πάρα πολύ ευτυχείς να σας δώσουμε συγκεκριμένα παραδείγματα διακρίσεων στις οποίες ορισμένες αυστριακές εταιρείες αρνούνται να διαφημίσουν εταιρείες τυχερών παιγνίων στην επικράτεια της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, εφόσον η εθνική τους νομοθεσία τους απαγορεύει να το κάνουν. Υπάρχουν ουσιώδη αποδεικτικά στοιχεία για αυτό, και θα σας τα γνωστοποιήσουμε όλα αυτά το συντομότερο δυνατόν. Σας ευχαριστώ για τη συνεργασία σας.
Charlie McCreevy, μέλος της Επιτροπής. (EN) Ευχαριστώ τον αξιότιμο βουλευτή για αυτό που πρόκειται να πράξει. Τον καλώ να έρθει σε επαφή με την Επιτροπή, ούτως ώστε να οριστεί συνάντηση μαζί του. Ίσως τότε θα μπορούσε να δοθεί περαιτέρω συνέχεια στο θέμα. Αυτός θα ήταν ένας τρόπος δράσης.
Πρόεδρος. Ερώτηση αριθ. 49 της κ. Mairead McGuinness (H-0715/05)
Θέμα: Προστασία των καταναλωτών σε ό,τι αφορά τις διασυνοριακές χρηματοοικονομικές συναλλαγές
Προτίθεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αντιμετωπίσει το θέμα της έλλειψης προστασίας των καταναλωτών στον τομέα των ασφαλειών/συντάξεων; Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν χιλιάδες πολίτες της ΕΕ που έχουν επενδύσει στην Equitable Life (σε μια σύμφωνη προς τις αρχές του δικαίου ζωή) και το γεγονός της μεγάλης μείωσης των συντάξεών τους, αποτελεί σαφέστατο παράδειγμα της αποτυχίας της ΕΕ να προστατεύσει τους καταναλωτές της.
Με κινήσεις για την διεύρυνση των τραπεζικών εργασιών πέρα από τα εθνικά σύνορα, πως σκοπεύει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προστατεύσει τους πολίτες της/καταναλωτές της, δεδομένης της εμπειρίας με την Equitable Life;
Και, όταν ανακύψουν προβλήματα, ποιος θα αποζημιώσει τα μέρη που έχουν πληγεί; Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό υπό το φως των προσπαθειών να επιτευχθεί συμφωνία και, εν συνεχεία, να εφαρμοσθεί η προταθείσα οδηγία σχετικά με τις Υπηρεσίες (2004/0001 (COD)), όπου υπάρχει προβληματισμός σχετικά με την αρχή της χώρας προέλευσης και της προστασίας των καταναλωτών.
Charlie McCreevy, μέλος της Επιτροπής. (EN) Η Επιτροπή εκφράζει τη συμπάθειά της για τις πολλές χιλιάδες αντισυμβαλλόμενων και συνταξιοδοτούμενων που υπέστησαν σημαντική οικονομική ζημία, ως αποτέλεσμα των σοβαρών προβλημάτων τα οποία αντιμετώπισε η ασφαλιστική εταιρεία Equitable Life.
Η Επιτροπή δεν διαδραματίζει άμεσο ρόλο στην εποπτεία των επιμέρους ασφαλιστικών εταιρειών. Αυτό αποτελεί αρμοδιότητα κάθε κράτους μέλους και, στην πράξη, επιτελείται από τις εποπτικές αρχές που διορίζονται για αυτόν τον σκοπό.
Η Αρχή Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών του Ηνωμένου Βασιλείου, αναγνωρίζοντας κάποιες αδυναμίες στο πρότερο καθεστώς και ανταπαντώντας σε επικρίσεις της έκθεσης Penrose, έχει δρομολογήσει σημαντική μεταρρύθμιση του ελέγχου των ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Εν μέρει, αυτό αντικατοπτρίζει τα διδάγματα που εξήχθησαν από την υπόθεση της ασφαλιστικής εταιρείας Equitable Life.
Όσον αφορά την καταβολή αποζημίωσης στις περιπτώσεις αποτυχίας της εθνικής εποπτείας, μπορεί να επιδιωχθεί επανόρθωση μόνο ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων του εν λόγω κράτους μέλους. Σεβόμενη το κοινοτικό καθεστώς για τον τομέα των ασφαλειών και συντάξεων, η Επιτροπή εργάζεται επί του παρόντος για το πρόγραμμα Φερεγγυότητα II, στόχος του οποίου είναι να επιτευχθεί εν καιρώ ένα πιο εναρμονισμένο βασισμένο στους κινδύνους σύστημα εποπτείας και προληπτικής ρύθμισης όλων των ασφαλιστικών επιχειρήσεων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Επιτροπή συνεχίζει επίσης το διερευνητικό της έργο με τα κράτη μέλη σχετικά με συστήματα ασφάλισης και εγγύησης τα οποία θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τις περιπτώσεις στις οποίες μια ασφαλιστική επιχείρηση που πτωχεύει δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσει τις υποχρεώσεις της προς τους αντισυμβαλλόμενους και τους δικαιούχους. Πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι η Equitable Life δεν ετέθη υπό εκκαθάριση και συνεχίζει να λειτουργεί ως εγκεκριμένη ασφαλιστική επιχείρηση, μολονότι έκλεισε δίνοντας τη θέση της σε μια νέα επιχείρηση.
Όσον αφορά τον τραπεζικό τομέα, η οδηγία για τα συστήματα εγγύησης των καταθέσεων υποχρεώνει ήδη τα κράτη μέλη να καταρτίσουν συστήματα τα οποία θα προσφέρουν ελάχιστο επίπεδο εγγύησης 20 000 ευρώ στους καταθέτες, παρότι το ανώτατο όριο είναι υψηλότερο σε αρκετά κράτη μέλη. Η οδηγία για τα συστήματα εγγύησης των καταθέσεων βρίσκεται υπό αναθεώρηση, προκειμένου να διασφαλισθεί ότι εξακολουθεί να είναι σύμφωνη με τις εξελίξεις της αγοράς.
Αναφορικά με την πρόταση οδηγίας για τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά, η Επιτροπή θα ήθελε να υπενθυμίσει ότι οι χρηματοοικονομικές υπηρεσίες αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής της πρότασης για τις υπηρεσίες. Επιπλέον, πρέπει να σημειωθεί ότι η πρόταση για τις υπηρεσίες περιλαμβάνει διατάξεις οι οποίες ενισχύουν την προστασία του καταναλωτή. Συγκεκριμένα, το άρθρο 27 ζητεί από τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι παροχείς των οποίων οι υπηρεσίες παρουσιάζουν άμεσο και ιδιαίτερο κίνδυνο για την υγεία και την ασφάλεια του αποδέκτη ή τρίτου προσώπου, ή για την οικονομική ασφάλεια του αποδέκτη, θα υποχρεούνται να συνάψουν ασφάλεια επαγγελματικής ευθύνης.
Gay Mitchell (PPE-DE), αναπληρωτής συντάκτης. – (EN) Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Ευρωπαίοι, συμπεριλαμβανομένων άνω των 15 000 ατόμων που δεν κατοικούν στο Ηνωμένο Βασίλειο και πολλών ευάλωτων συνταξιούχων, υπέστησαν πραγματικές οικονομικές ζημίες οι οποίες ανέρχονται σε 5 δισ. ευρώ στις συνετά αποταμιευμένες οικονομίες συνταξιοδότησής τους το 2001, δήθεν λόγω του φαινομένου το οποίο αποκαλέστηκε «βρετανική ρυθμιστική παράλειψη κατά συρροή» και όχι λόγω της επανειλημμένης πτώσης του χρηματιστηρίου.
Η Επιτροπή ισχυρίστηκε ότι είναι περιττό να διερευνήσει την εθνική εφαρμογή του Ηνωμένου Βασιλείου, εφόσον διαπιστώνει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει πλέον συμμορφωθεί. Αυτό δεν αρκεί για την επανόρθωση του θέματος. Θα ερευνήσει ο Επίτροπος ενδελεχώς την υπόθεση με στόχο να προσφύγει στο Δικαστήριο κατά του Ηνωμένου Βασιλείου στην προκειμένη περίπτωση;
Charlie McCreevy, μέλος της Επιτροπής. (EN) Υπάρχει μακροχρόνια πάγια νομολογία του Δικαστηρίου σε αυτόν τον τομέα. Η κατάσταση έχει όπως την περιέγραψα προηγουμένως απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με άλλη ασφαλιστική επιχείρηση στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να δώσει συνέχεια στο θέμα κατά τον τρόπο με τον οποίο θα επιθυμούσε ο αξιότιμος βουλευτής καθώς και άλλοι βουλευτές του Κοινοβουλίου, επειδή η Επιτροπή δεν μπορεί να ενεργεί έτσι. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφαίνεται μόνο σε σχέση με τον τρόπο με τον οποίο έχει μεταφερθεί μια οδηγία και με την κατάσταση όπως έχει την εκάστοτε χρονική στιγμή. Εναπόκειται στους αντισυμβαλλόμενους να κινήσουν νομικές διαδικασίες για αυτά τα θέματα μέσω των δικών τους εθνικών δικαστηρίων. Έχω δώσει αυτήν την απάντηση σε προηγούμενες ερωτήσεις σε αυτόν τον γενικά συναφή τομέα, και αυτή παραμένει η θέση μου.
Gay Mitchell (PPE-DE). – (EN) Σας ευχαριστώ για την απάντησή σας, κύριε Επίτροπε, αλλά μπορείτε να μου πείτε πώς μπορεί να έχει κάποιος εμπιστοσύνη στην ενιαία αγορά, εάν η Equitable Life παραμένει ατιμώρητη έχοντας μεταχειριστεί με αυτόν τον τρόπο απλούς ανθρώπους; Αυτό δεν οφειλόταν σε πτώση του χρηματιστηρίου, αλλά σε κατά συρροή παράλειψη ρύθμισης. Αυτός είναι ο ισχυρισμός ο οποίος προβλήθηκε. Πώς είναι δυνατόν να ζητούμε από τους ανθρώπους σε ολόκληρη την Ευρώπη να αντιμετωπίσουν σοβαρά την ενιαία αγορά, εάν η Επιτροπή νίπτει τας χείρας της κατ’ αυτόν τον τρόπο;
Charlie McCreevy, μέλος της Επιτροπής. (EN) Ανεξαρτήτως ποιων τη θέση συμμερίζομαι σε αυτήν την υπόθεση, ο ρόλος της Επιτροπής είναι να διασφαλίσει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο συμμορφώνεται αυτήν τη στιγμή με τη σχετική νομοθεσία της ΕΕ. Η Επιτροπή δεν μπορεί να προβεί σε δήλωση σχετικά με το περιεχόμενο και την εφαρμογή του πρότερου ρυθμιστικού καθεστώτος το οποίο έχει αντικατασταθεί.
Η Επιτροπή έχει ενεργήσει με συνέπεια σε πλήρη συμμόρφωση με τη νομολογία του Δικαστηρίου σχετικά με τον ρόλο και τον σκοπό των διαδικασιών επί παραβάσει. Ο στόχος των εν λόγω διαδικασιών, σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ, είναι να εδραιώσει ή να αποκαταστήσει τη συμβατότητα του ισχύοντος εθνικού δικαίου με το δίκαιο της ΕΕ, και όχι να αποφανθεί για την ενδεχόμενη παρελθούσα ασυμβατότητα του εθνικού δικαίου, το οποίο έχει έκτοτε τροποποιηθεί ή αντικατασταθεί. Αυτή είναι η πάγια νομολογία σχετικά με αυτά τα θέματα και αυτή συνεχίζει να είναι.
Πρόεδρος. Στο σημείο αυτό θα διακόψω τη συζήτηση για αυτό το θέμα διότι έχουμε καθυστερήσει, και έτσι οι ερωτήσεις αριθ. 50-53 θα απαντηθούν γραπτώς(2).
Πρόεδρος. Ερώτηση αριθ. 54 του κ. Bernd Posselt (H-0670/05)
Θέμα: Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92 για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων – Karlsbader Oblaten (βάφλες Κάρλοβι Βάρι)
Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92(3) προβλέπει μεταξύ άλλων την προστασία της ονομασίας προέλευσης τροφίμων, των οποίων η ποιότητα μπορεί να αποδοθεί στην γεωγραφική τους καταγωγή. Η τσεχική δημοκρατία ζήτησε να καλύπτεται από την προστασία ονομασίας προέλευσης το προϊόν «Karlovarske oplatky» (Βάφλες Κάρλοβι Βάρι).
Οι βάφλες Κάρλοβι Βάρι παρασκευάζονται εδώ και 200 χρόνια σύμφωνα με παλιές οικογενειακές συνταγές και οφείλουν τη διεθνή τους φήμη στην τότε περίοδο άνθησης της λουτρόπολης της Βοημίας Κάρλοβι Βάρι. Μέχρι το 1945 παράγονταν κυρίως στο «τρίγωνο των λουτροπόλεων» «Bäderdreieck» Karlsbad-Marienbad-Franzensbad –όπου η πλειονότητα των κατοίκων εκείνη την περίοδο ήταν Γερμανοί– αλλά και στην Αυστρία.
Με την εκδίωξη από την Τσεχοσλοβακία μεγάλου μέρους του γερμανόφωνου πληθυσμού μετά το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, πολλές οικογένειες αρτοποιών από το Κάρλοβι Βάρι. και άλλα μέρη του τριγώνου των λουτροπόλεων, που ήταν εκεί εγκατεστημένες από παλιά, ήρθαν στη Γερμανία και την Αυστρία και με την τεχνογνωσία τους άρχισαν και πάλι να παράγουν εκεί τις βάφλες Κάρλοβι Βάρι.
Γνωρίζει η Επιτροπή αυτά τα γεγονότα, και πώς θα τα λάβει υπόψη κατά την αξιολόγηση του τσέχικου αιτήματος για προστασία της ονομασίας προέλευσης του συγκεκριμένου προϊόντος;
Mariann Fischer Boel, μέλος της Επιτροπής. (EN) Η Επιτροπή μπορεί να επιβεβαιώσει στον αξιότιμο βουλευτή ότι έχει λάβει αίτηση από την Τσεχική Δημοκρατία για την καταχώριση του προϊόντος «Karlovarske oplatky» ως προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, σύμφωνα με τον κανονισμό του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2081/92. Αυτή η αίτηση εξετάζεται από την Επιτροπή σύμφωνα με τους όρους του κανονισμού. Στο παρόν στάδιο, η Επιτροπή δεν μπορεί να λάβει υπόψη οποιαδήποτε πληροφορία ή στοιχείο από τρίτα μέρη που δεν περιέχονται στην καθαυτή αίτηση.
Εάν η Επιτροπή καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η αίτηση πληροί τις απαιτήσεις καταχώρησης, το όνομα και μια σύνοψη του ορισμού θα δημοσιευτούν στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό επιτρέπει σε οποιονδήποτε έχει έννομο συμφέρον να υποβάλει ένσταση κατά της καταχώρησης στο κράτος μέλος του. Κάθε κράτος μέλος μπορεί να υποβάλει ένσταση για την καταχώρηση εντός προθεσμίας έξι μηνών από τη δημοσίευση, κατόπιν της οποίας η Επιτροπή θα καλέσει τις αρχές των ενδιαφερομένων κρατών μελών να συζητήσουν το θέμα και να επιδιώξουν συμφωνία σχετικά με την υπόθεση. Ωστόσο, εάν η Επιτροπή καταλήξει κατά την αρχική της εξέταση στο συμπέρασμα ότι η αίτηση δεν πληροί τους όρους του κανονισμού, θα λάβει επίσημη απόφαση να μην δημοσιεύσει την αίτηση.
Ως εκ τούτου, η ρητή απάντηση στην ερώτηση του αξιότιμου βουλευτή είναι ότι σε αρχικό στάδιο η Επιτροπή θα λάβει μόνο υπόψη θέματα τα οποία περιέχονται στην αίτηση.
Ωστόσο, εάν η Επιτροπή αποφασίσει να δημοσιεύσει την αίτηση, θα υπάρξει η δυνατότητα για τους παραγωγούς στους οποίους αναφέρεται ο αξιότιμος βουλευτής να υποβάλουν ένσταση για την καταχώρηση.
Bernd Posselt (PPE-DE). – (DE) Κυρία Επίτροπε, θεωρώ ότι η Επιτροπή θα έπρεπε να λαμβάνει υπόψη και πληροφορίες του Κοινοβουλίου. Οι βάφλες Κάρλοβι Βάρι κατασκευάζονταν και πωλούνταν στο Karlsbad και το Marienbad. Επινοήθηκαν στη μονή Tepl και ήδη κατά τον 19ο και 20ό αιώνα παράγονταν και πωλούνταν σε ολόκληρο τον κόσμο. Σήμερα, οι καλύτερες παρασκευάζονται από την εταιρεία Wetzel στο Dillingen an der Donau. Κοιτάξτε με, σας παρακαλώ. Ξέρετε πως καταλαβαίνω από φαγητό και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι είναι οι καλύτερες βάφλες. Γι’ αυτό σας συνιστώ να εξετάσετε αν είναι δυνατόν να περιοριστεί γεωγραφικά μια ονομασία προέλευσης που είναι τόσο διεθνής και τόσο ευρωπαϊκή. Αυτό θα έκανε φτωχότερη την ευρωπαϊκή μας κουλτούρα.
Mariann Fischer Boel, μέλος της Επιτροπής. (EN) Υπό αυτές τις συνθήκες, ήλπιζα ότι θα ήμουν σε θέση να δοκιμάσω αυτές τις εξαιρετικά γευστικές βάφλες, αλλά αυτό ίσως γίνει σε άλλη περίσταση.
Μπορώ μόνο να επαναλάβω ότι, εάν η Επιτροπή αποφασίσει να δημοσιεύσει αυτήν την αίτηση, τα διάφορα κράτη μέλη μπορούν να εξετάσουν το θέμα εντός ορισμένης περιόδου. Εάν αυτή είναι η έκβαση, τότε έχετε αυτήν τη δυνατότητα. Είμαι αρκετά βέβαιη ότι θα δοθεί κάποια συνέχεια σε αυτήν την υπόθεση.
Πρόεδρος. – Μπορώ να επιβεβαιώσω σε επίπεδο όλων των Ομάδων ότι οι βάφλες αυτές είναι πραγματικά πολύ νόστιμες. Κύριε Posselt, ίσως πρέπει να φέρετε μία στην κ. Επίτροπο.
Πρόεδρος. Ερώτηση αριθ. 55 της κ. Agnes Schierhuber (H-0687/05)
Θέμα: Olmützer Quargel ως «Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης» σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92
Με επιστολή της 19ης Οκτωβρίου 2004 η Τσεχική Δημοκρατία ζήτησε να χορηγηθεί στο προϊόν «prave olomoucvke tvaruzky» (γνήσιο Olmützer Quargel) ευρωπαϊκή προστασία διακριτικού γνωρίσματος σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92(4) (Κανονισμός σχετικά με τις ονομασίες προέλευσης). Το Olmützer Quargel είναι ένα τυρί από ξινόγαλα, το οποίο προερχόταν αρχικά από την αυστριακή Μοραβία (πρβλ. «Εγχειρίδιο για τα τυριά», έκδοση Dr. Heinrich Mair-Waldburg) και το οποίο παράγεται στην Αυστρία περίπου από τις αρχές του 19ου αιώνα. Αλλά και στη Γερμανία π.χ. το Olmützer Quargel παράγεται και κυκλοφορεί στην αγορά το αργότερο από το 1945. Λόγω των γεωπολιτικών αλλαγών που επήλθαν μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ένας μεγάλος αριθμός γερμανόφωνων τυροκόμων μετανάστευσε από την πάλαι ποτέ Τσεχοσλοβακία στην Αυστρία, εξελίσσοντας περαιτέρω με την μεταφερθείσα τεχνογνωσία την παρασκευή του «Olmützer Quargel». Τυχόν παροχή προστασίας στην ονομασία αυτή για τα προϊόντα που παράγονται στην Τσεχία θα καθιστούσε αδύνατη τη συνέχιση της κυκλοφορίας στην αγορά του παραδοσιακά παραγόμενου στην Αυστρία Olmützer Quargel. Ποιες δυνατότητες υπάρχουν κατά την άποψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να ληφθεί αυτό υπόψη στο πλαίσιο της προστασίας που παρέχει ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92;
Mariann Fischer Boel, μέλος της Επιτροπής. (EN) Η Επιτροπή μπορεί να επιβεβαιώσει την αξιότιμη βουλευτή ότι έχει λάβει αίτηση από την Τσεχική Δημοκρατία να καταχωρήσει το προϊόν «pravé olomoucke tvarůžky» ως προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη. Ως προς το τι θα πράξει η Επιτροπή, κατά πόσον θα λάβει την απόφαση να δώσει συνέχεια σε αυτές τις ιδέες, ή εάν απλώς αφήσει την κατάσταση ως έχει, η εξήγηση είναι ακριβώς η ίδια, και για να εξοικονομήσω χρόνο αυτήν την προχωρημένη ώρα θα ήθελα απλώς να υποδείξω ότι υπάρχει πιθανότητα να επανέλθουμε σε αυτό.
Agnes Schierhuber (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, είπατε η ίδια ότι η ερώτηση της Τσεχικής Δημοκρατίας αφορά το «γνήσιο Olmützer Quargel». Αυτό το βρίσκω σωστό. Επίσης, θα διασαφήνιζε – ειδικά επειδή το «Olmützer Quargel» παράγεται, φυσικά, και σε άλλα κράτη μέλη, ότι αυτό είναι απλά ένας γενικός χαρακτηρισμός. Αυτό δεν δημιουργεί ζήτημα από τη σκοπιά της Αυστρίας και της Γερμανίας, των χωρών όπου εγκαταστάθηκαν αυτοί οι παραγωγοί από την πρώην Τσεχοσλοβακία, αφού η διαφορά θα φαινόταν από τον όρο «γνήσιο Olmützer Quargel».
Mariann Fischer Boel, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Έχω πλήρη επίγνωση των λόγων για τους οποίους παράγεται εκτός του αρχικού τριγώνου, αλλά μπορώ μόνο να συστήσω να προσπαθήσετε να χρησιμοποιήσετε τις δυνατότητες που παρέχει η νομοθεσία σε περίπτωση η τελική έκβαση δεν είναι αυτή την οποία επιθυμείτε.
Πρόεδρος. Ερώτηση αριθ. 56 του κ. Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk (H-0681/05)
Θέμα: Η αγορά μαλακών καρπών στην Πολωνία
Στις 11 Μαΐου του 2005 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ένα ψήφισμα σχετικά με την απλοποίηση της οργάνωσης της κοινής αγοράς φρούτων και λαχανικών, στο οποίο καλεί την Επιτροπή να αυξήσει την ενίσχυση για τις οργανώσεις παραγωγών και να εισαγάγει ποσοστώσεις στις εισαγωγές για την αγορά μαλακών καρπών. Το ψήφισμα αυτό εγκρίθηκε αφότου κάποιοι ευρωβουλευτές έθεσαν επανειλημμένως το ζήτημα στην Επιτροπή Γεωργίας και με επιστολές στον Επίτροπο Fischer Boel. Δυστυχώς, η Επιτροπή δεν έχει δώσει ακόμη κάποια συγκεκριμένη απάντηση σχετικά με την αγορά μαλακών καρπών. Στην Πολωνία η κατάσταση σε αυτήν την αγορά το 2005 ήταν καταστροφική. Η τιμή αγοράς που εφαρμόζεται για τις φράουλες, τα σμέουρα και τα φραγκοστάφυλα είναι κατά πολύ χαμηλότερη από το κόστος παραγωγής για δεύτερο συνεχόμενο χρόνο. Προτίθεται η Επιτροπή να θέσει σε εφαρμογή τις λύσεις που πρότεινε το Κοινοβούλιο στο ψήφισμά του της 11ης Μαΐου εγκαίρως πριν τη σοδειά του 2006;